திருவெம்பாவை

The Sacred Wake up Songs – Thiruvempāvai
From Thiru Vaasakam- The Sacred Utterances-By St. MaaNikka Vaasakar
Translation T.N. Ramachandran
Format: R. Lambotharan MD
www.knowingourroots.com

Wake up songs are sung in the very early morning before the sunrise during the month of Markazhi (மார்கழி) in Hindu calender, coresponding to mid-December to mid-January. This is the beginning of the day for Gods, beginning of the New Year for us. This is the call for the new beginning, call for the new energy, call for the fresh start and call for the moral, material and spiritual uplift. This is the call to awake every being, year after year to experience and express afresh, inherent divine nature. This is the call to make manifest the Eternal Truth within, the Eternal Love within and to subdue the evil forces within. This is the call for true freedom for which we are all entitled to, wherever we are, whatever the state we are in now.

Among the days of Markazhi (மார்கழி), ten days concluding on the star of ThiruvAdhirai (Arudra darshan) are very special for us. These days are called ThiruvempAvai. Young girls of those days wake up before dawn, go house-to-house and wake up their friends by singing wake up songs. Then, they all go together to the pond for bath and play. They all pray to Siva by singing these ThiruvempAvai songs asking to get a good spouse for them in their life.

1

ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பெரும்
சோதியை யாம்பாடக் கேட்டேயும் வாள்தடங்கண்
மாதே வளருதியோ வன்செவியோ நின்செவிதான்
மாதேவன் வார்கழல்கள் வாழ்த்திய வாழ்த்தொலிபோய்
வீதிவாய்க் கேட்டலுமே விம்மிவிம்மி மெய்ம்மறந்து
போதார் அமளியின்மேல் நின்றும் புரண்டிங்ஙன்
ஏதேனும் ஆகாள் கிடந்தாள் என்னேயென்னே
ஈதே எந்தோழி பரிசேலோர் எம்பாவாய்.

āthiyum anthamum illā arum-perunch
chōthiyai yāmpādak kēddēyum vāL-thadangkaN
māthē vaLaruthiyō vaṉceviyō niṉ-cevithāṉ
māthēvaṉ vārkazalkaL vāztthiya vāzttholi-pōy
veethi-vāyk kēddalumē vimmi-vimmi meym-maRanthu
pōthār amaLiyiṉ-mēl niṉṟum puraṇdinngaṉ
ēthēṉu mākāḷ kidanthāL eṉṉē yeṉṉē
īthē en-thōzi paricēlōr empāvāy.

Oh! young girl with bright long eyes!
Having heared to our hymning
The Rare and Immense Supreme Light
That has no beginning or end.
Are you still slumber on?
Are your ears so hard of hearing?
As the words in praise of our Lord of gods
Bejeweled with beautiful anklets, floats along the street,
She sobbed and sobbed, rolled down from her flowery bed
Lay hapless on the floor in stopor.
What may this be? Aye, what may this be? Lo,
This indeed is her true nature; Empaavaai!

2

பாசம் பரஞ்சோதிக் கென்பாய் இராப்பகல்நாம்
பேசும்போ தெப்போதிப் போதார் அமளிக்கே
நேசமும் வைத்தனையோ நேரிழையாய் நேரிழையீர்
சீசி யிவையுஞ் சிலவோ விளையாடி
ஏசு மிடமீதோ விண்ணோர்கள் ஏத்துதற்குக்
கூசு மலர்ப்பாதந் தந்தருள வந்தருளும்
தேசன் சிவலோகன் தில்லைச்சிற் றம்பலத்துள்
ஈசனார்க் கன்பார்யாம் ஆரேலோர் எம்பாவாய்

pācam paramcōthik keṉpāy irāp-pakal-nām
pēcumpō thippōthip pōthār amaLikkē
nēcamum vaitthaṉaiyō nēriḻaiyāy nēriḻaiyeer
ceecee ivaiyum cilavō viLaiyādi
ēcum idameethō viNNōrkaL ētthutatkuk
koocu malarp pātham thantharuLa vantharuLum
thēcaṉ civalōkaṉ thillaic cittampalatthuL
Eecaṉārku aṉpār-yām ārēlōr empāvāy.

“Passion mine is for Siva, the Supernal Light”
Day and night in our chat didn’t you swear?
You say that your love is for Siva, the Supernal Light
Lo, bejewelled girl, why to floral bed then?
Oh! you bejewelled,
Is this the time to play here mockery and fun?
He Whose form is Light,
Has deigned to come down to grace us
He is the Lord of Siva-loka, the Supreme Abode of Him;
He is The Lord of the Thillai Chitrambalam on Earth;
His Feet-lotus-grace
Not open even to Celestial’s prayers! Hark!
Who indeed are His loving devotees?
Who indeed are we, Empaavaai!

3

முத்தன்ன வெண்ணகையாய் முன்வந் தெதிரெழுந்தென்
அத்தன் ஆனந்தன் அமுதன்என் றள்ளூறித்
தித்திக்கப் பேசுவாய் வந்துன் கடைதிறவாய்
பத்துடையீர் ஈசன் பழவடியீர் பாங்குடையீர்
புத்தடியோம் புன்மைதீர்த் தாட்கொண்டாற் பொல்லாதோ
எத்தோநின் அன்புடைமை எல்லோம் அறியோமோ
சித்தம் அழகியார் பாடாரோ நம்சிவனை
இத்தனையும் வேண்டும் எமக்கேலோர் எம்பாவாய்

mutthaṉṉa veNNakaiyāy muṉvanth thethir-ezunthen
atthaṉ āṉanthaṉ amuthaṉeṉ RaLLūṟith
thitthikkap pēcuvāy vanthuṉ kadai-thiRavāy
patthudaiyeer eesaṉ paḻavadiyeer pāngkudaiyeer
putthadiyōm puṉmaitheerth thādkoNdāt pollāthō
etthōniṉ aṉpudaimai ellōm aRiyōmō
cittham azakiyār pādārō namcivaṉai
itthaṉaiyum vēṇdum emakkēlōr empāvāy.

O, Girl of pearl-white smiles!
Fine, you come
Before us, speak sweet, and hail Him
‘Father, Bliss, Ambrosia’, in salival relish;
To open the gate and greet won’t you rush?
Poised in pious heritage, to service you hold on, sure
Help us, fresh among flock, expiate some pettiness and;
Is it awry? What then is your love we deem true, Hark!
The Fair Conscious paean our Siva!
Won’t you Hymn and hail our Siva?
Well, we have come to wake you up,
Deserve all these” Empaavaai!

4

ஒள்நித் திலநகையாய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ
வண்ணக் கிளிமொழியார் எல்லாரும் வந்தாரோ
எண்ணிக்கொ டுள்ளவா சொல்லுகோம் அவ்வளவும்
கண்ணைத் துயின்றவமே காலத்தைப் போக்காதே
விண்ணுக் கொருமருந்தை வேத விழுப்பொருளைக்
கண்ணுக் கினியானைப் பாடிக் கசிந்துள்ளம்
உள்நெக்கு நின்றுருக யாம்மாட்டோம் நீயேவந்து
எண்ணிக் குறையில் துயிலேலோர் எம்பாவாய்

oNNith thila-nakaiyāy iṉṉam pularnthiṉRō
vaNNak kiLi-moziyār ellārum vanthārō?
eNNikko duLLavā collukōm avvaLavum
kaNṇaith thuyiṉRavamē kālatthaip pōkkāthē
viNNuk koru-marunthai vētha vizup-poruLaik
kaNNuk kiṉiyāṉaip pāDik kacinthu-uLLam
uNNekku niṉṟuruka yām-māddōm neeīyē-vanth
theNNik kuRaiyil thuyil-ēlōr empāvāy.

O, Girl of lustrous pearly smile!
Has it not dawned yet for you?
Have they all – the beautiful psittacine warblers,
arrived?
We will recount and report truly;
yet do not meanwhile,
Close your eyes and waste your time in sleep.
He is the peerless and supernal Catholicon;
He is the Vedas’ ens supreme;
He is the the delight of every eye;
Melt heart and soul, sing Him
So, we will not do the reckoning.
May you come out and do it;
If low in number,
Go back to slumber on,
Empaavaai!

5

மாலறியா நான்முகனும் காணா மலையினைநாம்
போலறிவோம் என்றுள்ள பொக்கங்க ளேபேசும்
பாலூறு தேன்வாய்ப் படிறீ கடைதிறவாய்
ஞாலமே விண்ணே பிறவே அறிவரியான்
கோலமும் நம்மைஆட் கொண்டருளிக் கோதாட்டும்
சீலமும் பாடிச் சிவனே சிவனேயென்று
ஓலம் இடினும் உணராய் உணராய்காண்
ஏலக் குழலி பரிசேலோர் எம்பாவாய்

mālaṟiyā nāṉmukaṉum kāNā malaiyiṉai-nām
pōlaRivōm eṉRuLLa pokkangkaLē pēcum
pālooṟu thēṉvāyp padiṟee kadai-thiṟavāy
njālamē viNNē piRavē aRivariyāṉ
kōlamum nammai-ād koṇdaruLik kōthāddum
ceelamum pādich chivaṉē chivaṉē-yeṉru
ōlam idiṉum uNarāy uNarāy-kāN
ēlak kuzali paricēlōr empāvāy.

“Unreachable Hill to Maal unknown,
Unreachable Hill by Four-Faced unseen
We but know for sure” -thus
You the deceptious ones boast knowing,
Articulate falsehoods in which you are well versed
O, milk-and-honey-tongued-falsity! Hence
Open the door,
Worlds, Skies and Cosms admire
His Fair, tough to grasp,
Hum His Grace a great deal,
That take us, full our flaws,
Hail Siva, Siva, louder Hark!.
Deaf to it are you of fragrant locks?
Lo, Such is your plight, Empaavaai!

6

மானேநீ நென்னலை நாளைவந் துங்களை
நானே யெழுப்புவன் என்றலும் நாணாமே
போன திசைபகராய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ
வானே நிலனே பிறவே அறிவரியான்
தானேவந் தெம்மைத் தலையளித்தாட் கொண்டருளும்
வான்வார் கழல்பாடி வந்தோர்க்குன் வாய்திறவாய்
ஊனே உருகாய் உனக்கே உறும்எமக்கும்
ஏனோர்க்குந் தங்கோனைப் பாடேலோர் எம்பாவாய்

māṉē-nee neṉṉalai nāLaivan thungkaLai
nāṉē yezuppuvaṉ eṉRalum nāNāmē
pōṉa thicai-pakarāy iṉṉam pularnthiṉRō
vāṉē nilaṉē piRavē aRivariyāṉ
thāṉēvan themmaith thalaiyaLitthād koNdaruLum
vāṉvār kazal-pādi vanthōrkkuṉ vāy-thiṟavāy
Uṉē urukāy uṉakkē uRum-emakkum
ēṉōrkkunth thaṅkōṉaip pādēlōr empāvāy.

O, gazelle -like girl! didn’t you say you’d on your own
Come to wake us up tomorrow?
Shame! Whither gone your pridian promise?
Why silent? Has it not dawned for you yet?
By his Will He’s deigned to save alone
All secure in service who sing
His lofty, ankleted, sacred feet.
All are come. You keep shut! Nor seem
To melt within! Why sing not your sole King, Hark,
King of ours and others, and yours, Empaavaai!

7

அன்னே இவையுஞ் சிலவோ பலஅமரர்
உன்னற் கரியான் ஒருவன் இருஞ்சீரான்
சின்னங்கள் கேட்பச் சிவனென்றே வாய்திறப்பாய்
தென்னாஎன் னாமுன்னம் தீசேர் மெழுகொப்பாய்
என்னானை என்னரையன் இன்னமுதென் றெல்லோமுஞ்
சொன்னோங்கேள் வெவ்வேறாய் இன்னந் துயிலுதியோ
வன்னெஞ்சப் பேதையர்போல் வாளா கிடத்தியால்
என்னே துயிலின் பரிசேலோர் எம்பாவாய்

aṉṉē ivaiyum chilavō pala-vamarar
uṉṉat kariyāṉ oruvaṉ irunjceerāṉ
ciṉṉaṅkaL kēdpach civaṉ-eṉRē vāy-thiṟappāy
theṉṉā-eṉ ṉā-muṉṉam theecēr mezu-koppāy
eṉṉāṉai eṉṉaraiyaṉ iṉṉamutheṉ Rellōmuñ
coṉṉōmkēL vev vēRāy iṉṉam thuyiluthiyō
vaṉ-ṉeñchap pēthaiyar-pōl vāLā kidatthiyāl
eṉṉē thuyiliṉ paricēlōr empāvāy.

Ma! are these too a few of your traits?
He is the peerless One,
Impossible to know of even by many celestials;
He is The God of sublime greatness.
Hearing the divine instruments blare His glory,
You’d simply ope your lips and say: ‘Siva, Siva!’
As wax in flame melt you would
Before ‘thennaa’ is spelt or heard. Him we hail:
Our He, Our King, Ambrosia Sweet and more still.
But now hear us not? Why laze stony hardhearted? Hark!
What strange Letheia, is yours? Empaavaai!

8

கோழி சிலம்பச் சிலம்புங் குருகெங்கும்
ஏழில் இயம்ப இயம்பும்வெண் சங்கெங்கும்
கேழில் பரஞ்சோதி கேழில் பரங்கருணை
கேழில் விழுப்பொருள்கள் பாடினோம் கேட்டிலையோ
வாழிஈ தென்ன உறக்கமோ வாய்திறவாய்
ஆழியான் அன்புடைமை ஆமாறும் இவ்வாறோ
ஊழி முதல்வனாய் நின்ற ஒருவனை
ஏழைபங் காளனையே பாடேலோர் எம்பாவாய்

kōzi chilampach chilampum kuru-kengkum
ēzil iyampa iyampum veN chang-kengkum
kēzil paranj-chōthi kēzil parang-karuNai
kēzil vizup-poruLkaL pādiṉōm kēddilaiyō
vāzi eetheṉṉa uRakkamō vāy-thiṟavāy
āziyāṉ aṉpudaimai āmāṟum ivvāRō
oozi muthalvaṉāy niṉRa oruvaṉai
ēzai-pang kāLaṉaiyē pādēlōr empāvāy.

When everywhere chanticleer crows,
Other birds begin to twitter
Instruments melodise the music of seven notes,
Conches blare well,
We sing Him the Super Lumen,
Donnecflamma, Mercy boundless, Sublime sublime;
Hear us not? Forever be!
We sang of the lofty, non-pareil supernal Flame that is Siva,
His peerless and divine mercy and His virtues beyond compare.
Did you not hearken to these? May you flourish!
What kind of sleep is this? You ope not your lips.
Is yours the love route as of sea-borne VishNu’s to dote
On the sole One to stay at Dissolution, Hark!
With Uma for His Half, O, you, Empaavaai!

9

முன்னைப் பழம்பொருட்கும் முன்னைப் பழம்பொருளே
பின்னைப் புதுமைக்கும் பேர்த்துமப் பெற்றியனே
உன்னைப் பிரானாகப் பெற்றஉன் சீரடியோம்
உன்னடியார் தாள்பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம்
அன்னவரே எம்கணவ ராவார் அவர்உகந்து
சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணிசெய்வோம்
இன்ன வகையே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல்
என்ன குறையும் இலோமேலோர் எம்பாவாய்

muṉṉaip pazam-porudkum muṉṉaip pazamporuLē
piṉṉaip puthumaikkum pērtthum-ap pettiyaṉē
uṉṉaip pirāṉākap pettavuṉ cheeradiyōm
uṉṉadiyār thāl-paNivōm āngk-avarkkē pāngkāvōm
aṉṉavarē em-kaNava rāvār avarukanthu
choṉṉa paricē thoḻumpāyp paNi-ceyvōm
iṉṉa vakaiyē emak-keng-kōṉ nalkuthiyēl
eṉṉa kuRaiyum ilōm-ēlōr empāvāy.

O Ens! The Super ancient than all the most ancient!
The Super new than the most new!
We have, we owe
To you our Lord,
We your loyal servents
Bow to your servitors feet only,
So paired, we bank on them, see,
Our husbands proper they be;
We serve their pleasure, our Lord’s Will! Hark!
We shall not want! O, Empaavaai!

10

பாதாளம் ஏழினுங்கீழ் சொற்கழிவு பாதமலர்
போதார் புனைமுடியும் எல்லாப் பொருள்முடிவே
பேதை ஒருபால் திருமேனி ஒன்றல்லன்
வேதமுதல் விண்ணோரும் மண்ணும் துதித்தாலும்
ஓத உலவா ஒருதோழன் தொண்டருளன்
கோதில் குலத்தரன்றன் கோயிற் பிணாப்பிள்ளைகாள்
ஏதவன்ஊர் ஏதவன்பேர் ஆருற்றார் ஆரயலார்
ஏதவனைப் பாடும் பரிசேலோர் எம்பாவாய்

pāthāLam ēzhiṉung-keezh cot-kazhivu pātha-malar
pōthār puṉai-mudiyum ellāp poruL-mudivē
pēthai orupāl thirumēṉi oṉRallaṉ
vētha-muthal viNNōrum maNNum thuthitthālum
ōtha ulavā oruthōzhaṉ thoṇdar-uLaṉ
kōthil kulath-tharaṉRaṉ kōyit piNāp-piLLaikāL
ētavaṉ-ūr ētavaṉ-pēr ār-uttṟār ār-ayalār
ēthavaṉaip pādum paricēlōr empāvāy.

Far beyond the seven nether worlds are His ineffable Flower-feet!
His flower-studded crown is the very peak of all Scriptures!
He is concorporate with His Consort Uma!
His sacred form is not one only.
He is the Genesis of the Vedas.
Earth and Heaven’s chant is
Short of Him!
Lo, A comrade singular with servitors many
Is He of the temple, spotless clans are bound with, aye!
What indeed is His polis? What is His name?
Who are His kin? Who are Strangers unto Him? Who know? Hark!
How hail He the Causa Causae, Empaavaai!

11

மொய்யார் தடம்பொய்கை புக்கு முகேரென்னக்
கையாற் குடைந்து குடைந்துன் கழல்பாடி
ஐயா வழியடியோம் வாழ்ந்தோங்காண் ஆரழல்போற்
செய்யாவெண் ணீறாடீ செல்வா சிறுமருங்குல்
மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளா
ஐயாநீ ஆட்கொண் டருளும் விளையாட்டின்
உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உய்ந்தொழிந்தோம்
எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய்

moyyār thadam-poykai pukku mukēr-eṉṉak
kaiyāl kudainthu kudainthuṉ kazhal-pādi
aiyā vaziyadiyōm vāzhnthōm-kāN ārazhal-pōl
cheyyā-veN ṇeeRṟādee chelvā chiṟu-marungkuL
maiyār thadaṅg-kaN madanthai maNavāLā
aiyā-nee ādkoNdu aruLum viLaiyāddiṉ
uyvārkaL uyyum vakai-ellām uynthozinthōm
eyyāmal kāppāy emaiyēlōr empāvāy.

In the drone-hovered pool’s deep,
We dip and drill; Stroke our arms in the plunge;
We hail your divine feet there;
Thus we your traditional servitors
Thrive by your divine sport of taking, from bonds freed,
Gaining Grace, redeemed thereof!
O flame-red one! O Rich! O spouse of Uma
With khol touched eyes and slim waist, Hark!
Save us flesh-fallen, we, Empaavaai!

12

ஆர்த்த பிறவித் துயர்கெடநாம் ஆர்த்தாடும்
தீர்த்தன்நற் றில்லைச்சிற் றம்பலத்தே தீயாடும்
கூத்தன்இவ் வானும் குவலயமும் எல்லோமும்
காத்தும் படைத்தம் கரந்தும் விளையாடி
வார்த்தையும் பேசி வளைசிலம்ப வார்கலைகள்
ஆர்ப்பரவஞ் செய்ய அணிகுழல்மேல் வண்டார்ப்பப்
பூத்திகழும் பொய்கை குடைந்துடையான் பொற்பாதம்
ஏத்தி இருஞ்சுனைநீ ராடேலோர் எம்பாவாய்

ārttha piRavith thuyar-keda-nām ārtthādum
theerthaṉ-nat thillaich-chit tampalatthē theeyādum
kootthaṉ-iv vāṉum kuvalayamum ellōmum
kātthum padaitthum karanthum viLaiyādi
vārtthaiyum pēci vaLai-cilampa vār-kalaikaḷ
ārpparavam cheyya aNi kuzhal-mēl vaNdārppap
pUtthikazhum poykai kudainth-udaiyāṉ pot-pātham
ētthi iruñ-chuṉai-neer ādēlōr empāvāy.

For birthing-bane to perish, in the sacred fount of His;
May we bathe. In goodly Thillai Chitrambalam He is
The Dancer flame-in-arms; Heavens, Cosms and All
He evolves, fosters and resolves as if it were a play.
Let bangles jingle, Ornamental girdles sway, loosen bee-buzzed locks
Plunge in the floral pool, let us, let us,
Delve and cling to and praise His auric Feet Hark!
And immerse in the sweet pool, O, Empaavaai!

13

பைங்குவளைக் கார்மலரால் செங்கமலப் பைம்போதால்
அங்கங் குருகினத்தால் பின்னும் அரவத்தால்
தங்கள் மலங்கழுவு வார்வந்து சார்தலினால்
எங்கள் பிராட்டியும் எங்கோனும் போன்றிசைந்த
பொங்கு மடுவிற் புகப்பாய்ந்து பாய்ந்துநம்
சங்கஞ் சிலம்பச் சிலம்பு கலந்தார்ப்பக்
கொங்கைகள் பொங்கக் குடையும் புனல்பொங்கப்
பங்கயப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோ ரெம்பாவாய்.

Paing-kuvazaik kār-malarāl cheng-kamalap paimpōthāl
angkang kurukiṉatthāl piṉṉum aravatthāl
thangkaL malam-kazuvu vār-vanthu cārthaliṉāl
engkaL pirāddiyum engkōṉum pōṉRicaintha
pongku maduvil pukap-pāynthu pāynthu-nam
changkam chilampach chilampu kalanth-ārppak
kongkaikaL pongkak kudaiyum puṉal-pongkap
pangkayap poompuṉal-pāynth thādēlōr empāvāy.

What a swell of pool vortex!
Nenuphars dark abloom,
Darling crimson buds of lotus,
Fowl and bird in plume,
Susurrant watersnakes swim,
As people come for dip to wash off their dirts;
Thus this symphony symbolises our Lord and Lady concorporate;
Pool with deep current! In that whirlpool
May we dive, delve,
May jingle our bangles; tinkle our anklets;
May we bathe and sport
That our bosoms and the pool water swell, Empaavaai!

14

காதார் குழையாடப் பைம்பூண் கலனாடக்
கோதை குழலாட வண்டின் குழாமாடச்
சீதப் புனலாடிச் சிற்றம் பலம்பாடி
வேதப் பொருள்பாடி அப்பொருள்ஆ மாபாடிச்
சோதி திறம்பாடிச் சூழ்கொன்றைத் தார்பாடி
ஆதி திறம்பாடி அந்தம்ஆ மாபாடிப்
பேதித்து நம்மை வளர்த்தெடுத்த பெய்வளைதன்
பாதத் திறம்பாடி ஆடேலோ ரெம்பாவாய்.

kāthār kuzaiyādap paimpooN kalaṉādak
kōthai kuzalāda vaNdiṉ kuzām ādach
ceethap puṉal-ādich chittam palam-pādi
vēthap poruL- pādi apporuLā māpādich
cōthi thiṟam-pādich chooḻ-koṉRaith thār-pādi
āthi thiRam-pādi anthamā māpādip
pēthitthu nammai vazartth-eduttha peyvaLai-thaṉ
pāthath thiRam-pādi ādēlōr empāvāy.

Ear-rings swing; jewels of beaten gold glimmer;
Flower-lace on locks loll; bees swarm in dance;
Chilled in cool pool, singing chitrambalam,
Chanting Veda’s Ens, getting one with chant,
Hymning the Supreme, the garland lace konRai around,
Extolling The First primordial power, the Ultimate in Solemn,
And The greatness of the feet of the
Bangled Uma Who strained us to raise, Hark!
Us in chosen faith, may we immerse, Empaavaai!

15

ஓரொருகால் எம்பெருமான் என்றென்றே நம்பெருமான்
சீரொருகால் வாயோவாள் சித்தங் களிகூர
நீரொருகால் ஓவா நெடுந்தாரை கண்பனிப்பப்
பாரொருகால் வந்தனையாள் விண்ணோரைத் தான்பணியாள்
பேரரையற் கிங்ஙனே பித்தொருவர் ஆமாறும்
ஆரொருவர் இவ்வண்ணம் ஆட்கொள்ளும் வித்தகர்தாள்
வாருருவப் பூண்முலையீர் வாயார நாம்பாடி
ஏருருவப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோ ரெம்பாவாய்.

ōrorukāl em-perumāṉ eṉReṉRē nam-perumāṉ
ceerorukāl vāyōvāL cittham kaLi-koora
neerorukāl ōvā nedun-thārai kaN-paṉippap
pārorukāl vanthaṉaiyāḷ viNNōraith thāṉ-paNiyāL
pēraraiyat kinngaṉē pitthoruvar āmāṟum
āroruvar ivvaNNam ādkoLLum vitthakar-thāḷ
vāruruvap pooN-mulaiyeer vāyāra nām-pādi
ēruruvap poom-puṉal-pāynth thādēlōr empāvāy.

Now and then would she say “Our God!”
Lo, now her mouth ceases not to articulate the praises
Now, ‘our Lord’, calls, she; now mute, to voice His glory,
Now in joy frenzied, now tears in full stream blind her eyes;
Now flat on the floor in prayer, not bowing to other gods,
She is so to go crazed oft after Him, Supreme;
Who may He be of such gnostic lure to take and make
All mad? O, Girls of corseted breasts bejeweled!
Rhyme Him to the relish of your tongue! Hark!
Plow the fair floral pool, immerse therein, Empaavaai!

16

முன்னிக் கடலைச் சுருக்கி யெழுந்துடையாள்
என்னத் திகழ்ந்தெம்மை ஆளுடையாள் இட்டிடையின்
மின்னிப் பொலிந்தெம் பிராட்டி திருவடிமேற்
பொன்னஞ் சிலம்பிற் சிலம்பித் திருப்புருவம்
என்னச் சிலைகுலவி நந்தம்மை ஆளுடையாள்
தன்னிற் பிரிவிலா எங்கோமான் அன்பர்க்கு
முன்னி அவணமக்கு முன்சுரக்கும் இன்னருளே
என்னப் பொழியாய் மழையேலோ ரெம்பாவாய்.

muṉṉik kadalaich churukki yezuntudaiyāL
eṉṉath thikazn themmai āLuṭaiyāL iddidaiyiṉ
miṉṉip polinthem pirāddi thiruvadi mēl
poṉṉanch chilampit chilampith thirup puruvam
eṉṉach chilai kulavi nanthammai āLuṭaiyāL
taṉṉit pirivilā eng kōmāṉ aṉparkku
muṉṉi avaNamakku muṉ churakkum iṉṉaruLē
eṉṉap poḻiyāy mazaiyēlōr empāvāy.

O! Cloud! Suck the blue aqua sea, rise up,
Turn like as the Blue hue of our Mother;
Flash like Her willowy waist;
Resound like Her auric anklets;
Draw a rain-bow like Her arched brow;
Rain aplenty like the celeirty Grace spontanous for us
From our lady inseparable with Our Lord; Empaavaai!

17

செங்கண வன்பால் திசைமுகன்பால் தேவர்கள்பால்
எங்கும் இலாததோர் இன்பம்நம் பாலதாக்
கொங்குண் கருங்குழலி நந்தம்மைக் கோதாட்டி
இங்குநம் இல்லங்கள் தோறும் எழுந்தருளிச்
செங்கமலப் பொற்பாதந் தந்தருளுஞ் சேவகனை
அங்கண் அரசை அடியோங்கட் காரமுதை
நங்கள் பெருமானைப் பாடி நலந்திகழப்
பங்கயப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோ ரெம்பாவாய்.

ceṅkaNa vaṉpāl thicaimukaṉ-pāl thēvarkaL-pāl
engkum ilāthathōr iṉpam-nam pālathāk
koṅkuN karungkuzali nanthammaik kōthāddi
ingku-nam illaṅkaL thōRum ezuntharuLich
cheṅkamalap pot-pātham thantharuLum chēvakaṉai
angkaN aracai adiyōngkad kāramuthai
nangkaL perumāṉaip pādi nalan-thikaLap
pangkayap poom-puṉal-pāynth thādēlōr empāvāy.

Unsurpassed Bliss,
Not within the reach of the Lord of Sustenace, Thiru Maal red eyed,
Lord of reation, Brahma quad-faced, and
The host of deities and beings all over;
O, Girl of fragrant dark locks!
Sure, He bestowed! Us He blessed thus; to our homes came;
Happening, gracing, showing His crimson red lotus feet
Of the Sovereign with lotus eyes suffused with mercy;
He is the Saver, the Sovereign,
The celetial nector that cloys never to servitors of our like.
Sing Him may we! Into the slush lotus lake, Hark!
Leap on to plunge and immerse, Empaavaai!

18

அண்ணா மலையான் அடிக்கமலஞ் சென்றிறைஞ்சும்
விண்ணோர் முடியின் மணித்தொகைவீ றற்றாற்போல்
கண்ணார் இரவி கதிர்வந்து கார்கரப்பத்
தண்ணார் ஒளிமழுங்கித் தாரகைகள் தாமகலப்
பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப் பிறங்கொளிசேர்
விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகிக்
கண்ணா ரமுதமுமாய் நின்றான் கழல்பாடிப்
பெண்ணேயிப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோ ரெம்பாவாய்.

aNNā malaiyāṉ adik-kamalam ceṉRiṟainjchum
viNNōr mudiyiṉ maNith-thokai vee-Rattātpōl
kaNNār iravi katir-vanthu kār-karappath
thaNNār oLi-mazuṅkith thārakaikaL thām-akalap
peNNāki āNāy aliyāyp piRṟangkoLi-cēr
viNNāki maNNāki itthaṉaiyum vēRākik
kaNNār amuthamumāy niṉRāṉ kaḻzal-pādip
peNNēyip poom-puṉal-pāynth thādēlōr empāvāy.

Like as the head-gear gemstones of Devas pale opaque
As they bow to the lotus feet of Lord Annamalai and pray,
Goes the dark ousted as Sun eyes and spreads rays;
And stars flee the hour; then He, male, female and neither,
As space, gross and all differentials look ambrosial
To the devout eye! O, Girl Sing to hail His Feet
And leap on into the floral pool, Hark!
To delve, to plunge to immerse in, Empaavaai!

19

உங்கையிற் பிள்ளை உனக்கே அடைக்கலம்என்
றங்கப் பழஞ்சொற் புதுக்குமெம் அச்சத்தால்
எங்கள் பெருமான் உனக்கொன் றுரைப்போம்கேள்
எங்கொங்கை நின்னன்ப ரல்லார்தோள் சேரற்க
எங்கை உனக்கல்லா தெப்பணியுஞ் செய்யற்க
கங்குல் பகல்எங்கண் மற்றொன்றுங் காணற்க
இங்கிப் பரிசே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல்
எங்கெழிலென் ஞாயி றெமக்கேலோ ரெம்பாவாய்.

ungkaiyit piLLai uṉakkē adaikkalam-eṉRu
angkap pazam-chol puthukkum em-acchatthāl
engkaḷ perumāṉ uṉaku-oṉ Ruraippōm-kēL
em-kongkai niṉ-aṉpar allār-thōL cēratka
em-kai uṉakkallā theppaNiyum cheyyatka
kangkul pakal-em-kaN mattoRunm kāNatga
ingkip paricē emakengkōṉ nalkuthiyēl
engkezileṉ jnāyiRu emakkēlōr empāvāy.

“You are the refuge of our girl entrusted to your hand”
We dread when this adage is renewed for us.
So, our God we make a submission to You;
Deign to Hear it.
Let none but Your servitors embrace Our breasts with their arms;
Let our manual services Be for You alone;
Let our eyes – be it day or night -,Behold nought but You.
If You – our King -,
Be pleased To grant us this boon,
Here and now,
What matters it To us whither the sun rises, Empaavaai!

20

போற்றி அருளுகநின் ஆதியாம் பாதமலர்
போற்றி அருளுகநின் அந்தமாஞ் செந்தளிர்கள்
போற்றிஎல் லாவுயிர்க்குந் தோற்றமாம் பொற்பாதம்
போற்றிஎல் லாவுயிர்க்கும் போகமாம் பூங்கழல்கள்
போற்றிஎல் லாவுயிர்க்கும் ஈறாம் இணையடிகள்
போற்றிமால் நான்முகனுங் காணாத புண்டரிகம்
போற்றியாம் உய்யஆட் கொண்டருளும் பொன்மலர்கள்
போற்றியாம் மார்கழிநீ ராடேலோ ரெம்பாவாய்.

pōttri aruLuka-niṉ āthiyām pātha-malar
pōttri aruLuka-niṉ anthamām chen-thaLirkaL
pōttri-el lā-uyirkkum thōttamām pot-pātham
pōttri-el lā-uyirkkum pōkamām poong-kazalkaL
pōttri-el lā-uyirkkum eeRām iNai-yadikaL
pōttri-māl nāṉmukaṉum kāNātha puNdarikam
pōttri-yām uyya- ād koNdaruLum poṉ-malarkaḷ
pōttri-yām mārkazi-neer ādēlōr empāvāy.

Glory to your Lotus Feet’s grace, the origin of all!
Glory to thy sanguine Feet’s grace, the close of all!
Glory to the auric Feet, all beings’ beginning!
Glory to the floral Feet, all beings’ favor!
Glory to the Feet-pair, ultima to all!
Glory to the Lotus hid to Maal and Brahma!
Glory to auric bloom of grace sustained to take us! Hark!
Glory for Markazhi immersion, Empaavaai!