பல்
பங
ஈமகோபாத்மாய, டாக்டர்
“வ, சாமிநாதையர் நால் நிலயம்
அடையாறு, சேலனை.20. ப்
வமயபபம், ன்
அருணந்தி சிவாசாரியார்
"இயக்கிய
ப ௪
சிவஷான சித்தஇயார்
6 சகரன்
சுபக்ஷம் 13. 4.
எணண 200 அடை
மறைஞானதேிகர்
வரக யோகியர்
ஞானப்பிரகாசர்
சிவஞான யோகியர்
நிரம்ப வழ க யர்
சுப்ரமண்ய ம தூகர்
இவர்களின் உரையடன்
வவ டைட்
ரிவஞானபோதயா சாசாலையிற
பதிபபிக்கப, பட்டது.
அணிக 0௦ அடை
சென்னை - டிந்தாதிரிபபேடடை
வம் 1] 1௩) வைக்ரசிமீ?
3 ட % 4 டு
லம்
(ரார்கயிலை--எழுதுவனே) எனலுஞ் செய்யு௭ சிவபிரானரு
ளிய சிவாகமங்களின கருத இனையும், சயாகமஙகளை
ததிரட்டிய செவஞான போதக கருத இனையும,
உடைததெனபலவாகலான ,
உராயாகிரியாகள எடுத தச்காடடி.ய
பரமாணதால்கள்.
மறைஞானதேதடிகர்.
னார் “ஆனை
சொல்காட்பிபம் விரு்வசாரோசதரம்
இருவாசக2 சதநததிரயம
அகாமை நால் க. ரணாகமம
குரள நிச்வாசம்
பெளஷ்கரம காகதபுராணம்”'
தாககபரிபா ஜை ம்ருகேரதரம
உஊாசராசயக்சாசா சப்ரபேதம்
ச௨ஞானபோதம தேவாரம்
ஸ்வாய மப வம ஆத. தாகயை
பார்க்க்பை வாதிளம
மதக காலோத்தரம்
வாயவயம (சிதை) சாலிககம
நிரவாசோர ப சாமிகம்
௦ பலா மகுடம்
௬௭
டது
ஸ்வச்சக்தம் ப்ரம்மபததஇ
பரமகதிராகரணம் சமபுபதகதஇ
காரணாகமம வாதுளோததரம்
அட உ,
சிவாகரயோகியர்.
கான்கள்
வீராகமம் சேவிகாலோச்தரம்
வாதளம மகக திரமம்
அமயாஸ்தவம ஜஜறைநகக்க்தரம
மத்தகம் பராககயம
மஹிமகஸ் சவம் காளிசாசா
பெள்காம ம்ருகேசதரம்
௮5யகராபி (இசரதால்) கீசவட்பிரசாசம
காமிகம ஆதிசயபுராணம்
௪5சாநச தீபிகை பரமஹாணடபுராணழ்
கைஊ3ம கிவஞானபோதம
சைலவாகமம பூஜாஸசவம
மயாயரசரர்யம்
அ ௨௩.
ஞானப்பிரகாசர்.
ல். 3.
சானாமாகம் மதங்கம்
வாதம் காரணாகமம்
பெளஆசரம் ஸ்வாயம்புவ வயாகயாகம
இரதததிரயம்
ஆ எ
௫
சிவநதானயோ யார.
(9
சேணடபாஷ்யம் சதாவேததகாற்பரிய
சங்கரகம க்கீ
வேதாநசுல்-௨ - ௮இகர கேவாரம
ணம,க - ௨-பாதிம, வாயு௪௫இகை
ஞானாமாதம வாதுளம
இரதகததி ரீய்ம
லபயபிரசாசம
ஆசு
நிரம்பவழகுயர்.
அவைகளை (0) வவவகைவ்மை
இருவாசக. சேவாரம்
௪ஙச சபரிராகரணம இருககளி்றுப்படியார்
சிவஞானபோதம் 5 ஐவ்விளககம
த இ-ப2ப௯்ஷம்
ஷே
உ
சிலமயம்
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷ
க--ரூ, இ௮ இகரணம்.
அண்ண)
க. ஒருவனோ டொருத்த யொனறென் அுரைத்தீடு
முூலகமெல்லாம்; வருமுரை௨5 த நினறு போவது
மாதலாலே, திருபவனொரு௨௫ வேண்டும் ௩0௭
'உ--ஈறுமாச, மருவிடு மநாதிமுத்த சத்துரு மன்
னி கின்றே. ௮௭௪
௩--தானமுதல் ௬௬௩
இவற்றிறகுச் சூர்ணிகை கருத்.த வார்ததிக முத
லிய சிெவஞானபோதததிற் கூறியுள்ள சே! இதன
விபரம் பாண்டிப்பெருமாள விருழ்இியுரை ௮சசி
ட்டிருப்பதிற் காண்க.
௮இகரணத்இறகு உகசாரண விருசதக்தொலக,.
ச, விருத்தம க
2) க ௮தி ௨௭
ப ௨, ௩2
நத ௩ ட ௪5
உ 20
௮திகரண சப்சார்த்தம --
நீலகணடபால்யம்
விஷய சம்சய பூர்வபக்ஷ சித்தார்த நிர்ணய சக்க
மாமாதா.ரத்வம் அதிக ரணத்வம: 9
[2இ
சிவஞானமுனிவர் சிற்றுரை - க--சூ, கருத்துரை.
தனனா௱ கூசப்படும பொருளும, ௮தனக ணையபபடும, ௮
க௪குட பிசாகூறும பசககமும, ௮தனைமறுத தரைககுஞ சிககர
௧௧ தணிவம், இயைபு ம எனலஓமிவறது நிலைககசாம ரட்
கஇகாணமெனபபடும்
பரயோகயிவேகம் . ௧௩. செ.
“ன ஷடொரோவழி மேவுதலெங்கும வியாபகமெனா
சடைட விமமூனறு வகையான விரிய.மஇக ர,காம்*
“விஷுபமுரிமை விளமபுகசாலே? ஒரேகழி2மவுசி துப
சசிலேஷம; (வே௱்றுமைரயததால வேமேயாயபினு-மொழ்
அமைநயதகசா லொனதபிவியாபகம?
இவறறுல் உய துணாக,
உ
வெமயம்
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷ
விஓ.யரூடிகை.
பரபக்ஷம்
பாயிரதஇம் நினறும் உரையாசரியர்கள
எடுத தககொணட செய்யுளகள
அணி] 20-50221000-5௦ ௭
இலக செய்யுள கருத: பககம்.
கட
க ஒருகோட-ன விநாயகாவணகசகம் ௧௬
இதில் (ம- ) பாபக்ஷ
சுபக்ஷங்களின உற்பத
௨. மூகதுளாயிற பரபக்ஷ செயயுடடொகை (ம) உர
௩ ஐ௩௫.௫௫ சுபகூஷ ழே (ம)
்் .இடுவ௩த சிலவணக்கம (௪-ஞா) ௨௯
ஈஹண்வர பஞ்ச கருத தயம
௫ ஈசனராளி௪ சததிவணககம (௪-ஞா) ௩௬
௪௪த பரூச சருதஇயமும்,
சி௨உமும ௪ததியும் பிதா
மாகாவான நம
௬ தருாக௱யா ௧௩௪ன வணகசம் (௪-ஞா) ௪௮
எ நீடிபுசழ ௮ளவயடக்கம் (௪) ௬
௮ போதிமிகு ாற்கு௮இகாரியும நூல்வழியு
ம் நூறபெயரும, ௬௬
(சி) சாம சிதசர் முதலி
மோரியல்பு
%
சுபக்ஷப்பரபிரம்.
அண0ரடு[ 29) ணை
ஃ அறுவகை
௨ எனனையிப்பவ
௩௩ பண்டை
ன மறையியாு
டு அருளினு
க நுவை காண்
ல
சிவவணககம்
(ம) சமயபேதததிற்கு மூ
ததிபேதம்
(௪௮௨-)பரபக்ஷககருக தம,
சுபகூம-. ௨-சூத.இரக்
சருததும்
மூனஜாாசி௱ப்பு
(மிவடமொழிகரகததகை
தமிதிலியசறிய கர்ர்ண்
ம
(ஞா)-விசேஷவனா
அரியன
அவையடக்கம
வனை யறியு.2 வகை
(ம) பாயிரததியல்பும உரை
இலக்கண முதலிய
அளவை.
9 ணை
பி, மாணங்களின் சொகை
தின் லக்ூணமமை; சமயி
ஈன் சொணட கோட்பா
௧
௭௭
அட
ட்டி
௨ மாசறுசாட்டி
க. கணடபொரு
ள் காண்டல்வா
டு ௮னனியசர
ள் உயிரிஜேடு
௭ அருநதின்ப
லி பசகமூன்றி
௬ மூனறுபசசம்
௧0 ஏதுமூன்ரு
௧௨ புகைடாலன
௧௨ போழமாற்ற
௪௦
பிரத்தியகஷாறுமாஞசமம் ௪௮)
ஐயநதிரிவ விகற்பம் ௧௨௩௩
௪ -வகை காட்டு, ௨- வசை௮
மானம், ௩-வகை அகமம் ௧௩௫
தீனனியல்பு பொ தவி௰ல்பு ௧௩௬
(ஞா)சிவடே,சம், பதிபசுபா
சம, விஞ்ஞான கலாமுதி
லிய ஆணவ முதலிய விப
சம.
இர்திரியச்காட்சிமானதசகரடசி ௧௪௮
சாமானய விசேஷலகூண
ம் ௮வ.ற்றின-௬-லகைபே
தமும்
(ஞா)கத்வ வியாபார வி
பரம்,
சேதனைச்சாட்டு யோசக்சாட்சி ௧௬௮
(ஞா) சரக்ராதி ௮௮.௪
களின் விபரம்
நின்பொருட் டநுமானம் பிற
ர்பொருட் டறுமானம் 2௬௬
பச்கமன்றின் பகுதி ௧௭௫
ஏ.தமூன்றின வகுப்பு கக
கேவலான்வயி கேவலவெ.இிரேச ௧௮௯
(௪)பிரதிஞ்ஞைமுதலிய-டு-
இன் விபரம்
மூன்2.ஐமானச்சாட்சி ௨௦௦
ஃக
2௩ அநாதியே மக்திரசலை தச் இரகலை உடதே௪
கலை என்னும் உரை மூவிகம ௨௦௬
(௪) வேதம் சிவாகமமுதலி
ய பதப் பொருளசளும்,?
அகாராதி வாணோற்பத
இயும், இவ2தின எறப்பு
ம கூறுக
௪௬ ரண்டுபகக௪ போலி.--௬டு - இன்) விபரம்
உதாரணங்களுடன் (௨௩௧5-௨)
(ஞா) ச௨-௪சி௪த்.இ விளக
குசலைச் கூறுனெற.த.
சனைணகைவை [0] வவையகனை
க சூத்திரம்.
ப தியிலக்கணம்.
ச ஒருவனோ இப்பிரபஞ்சத்தச் கொருகத்
கா வுண்டென்பது ௨௮
(௪)பசுபதி நாமத்தின பொரு
ஞூம், அஈவய வ்யதிரேக
லகூணரும், சரர்வாகர
தி மதகிராச ரணமும்,
(நி) சவஞானபோத சூச்
இர சூரனை வெண்பாக்க
னின் கருத் தள்ள தென்
பது கூறே சத,
ட்ப -அ
௧--அதிகாணம்,
$உதிட்பது, முகல்; *சாரியல் காரணம்? த௫) ௪௭-செ
ய்யுளால் உலோகாயதர் புத்தர் சமணெொன்னும்
வைதஇிகபபுக்சார் மதமும், மீமாமசா தாக்
கர் சாகதியொனனும் வைதகத தட்படட மூ
வா மதமபம்றி ஐபநிகழாமல் “வருமூறை வச்
தனறு போவ தமாதலாலே சருபவ ஜனொரு
வனவேணடும" எனனு முக்கூற்றுப் பொருளையு
ம் சாததல்,
8. உஇிட்பது
௩. இயல்புகாண்
ன நிலமபுனல்
௫ சார்பினிற்றோ
௬ உள துமில்
[| ஒருபொரு
உலசாயுசன் மறுப்பு
(கி) சிவஞானபோசம எ பூ
இாதி??என்னும் வெணபா
வின ௧௬௮௧2.
சி
புத், சரில் செளத்ராகஇசன் ம
அப்பு
் மாத்இிமிகர்
சமணர் 89
(ஞா) இத சாக்கயன் ௧௬
சீத.
(ம-நி) சார்பினில் எ - த
முதல் இதுவனா புச்சர்
கோட்பாடு,
(௪) புத்தர்-௪ - வர் ௧௬
க்௮.
8௨0௬
௩2௩
[ஆஃ ௮. “1
௩௨௫
௩௩௨
கடள்
ஜி காயத் இனழிவ
௬ ஐரிட மழிய
௧0 காலமேகடவு
கக ௮ழிஈதபினனு
௧௨ காரணவறணு
௧௩ காரியமென
௧௫ தோரற்றமுநிலை
௧௫ மாயையிலுள
சச கரு தகாரண
௧௩%,
பாட்டாசாரியன்
(ல) மீமாஞசகர்
(ரி) உலகாயகன
பூர்வமீமாம்சன
(கி)பட்டாசாரி
(ம-ஞா) “காயத்தின்? ஓரிட
மிவையிரண்டும் டாடட
ன
காலேஸ்வரவாதி
(௫௮௨) காயததினருதல்-௩.-
செ, மீமாஞசா
(நீ) பட்டாசாரி
அருகன் மதம
(௮) தார்ச்கிகர்
(நி) படடாசாரி
பிரபஞ்சததுச் குபாசான மா
யைஎனபது
(௪) தருகமதம்
(9) பட்டாசாரி
உலகு மாயையின காரியமென்
பதற் குதாரணம்
மாயையினக ணினறு சோன்
௮வதில்லை யெனபானை ம
அழ்தில்
மாயை யநாஇஎன்பதம் பிரப
ஞசமும் ஏருட்டியாதி ஒரு
[௮௮ 2
௩௮:ஆ
௩௬௦
ட ௮%
௩௭௦
௭௭7
க௮3
குச்
த்திபங்களும் ஆதி என்ப
தம் ௩௮௭
(௪) ப்ரபாகரன
(௫௮) “மாயைக கொருவ23)
ரெனனிங்கெனனி ஒஓளள
வாறுரைப்பககேணி'என
பசொழிஈ.த * ௮ழிகஇடும
ணு£கடாமே! என்ப தழு
தல் இவை-௬-செய்யுளு
ம், காராகதிகா் ச
(ம-ரி) படடாசாரி
௧௬௭ புகதிமற்காரி பூகாஇயாகய பிரூருதியும் பு
ருடனம் சர்ததாவாகா ௭
னரறு ௩௬,
௪௮ காரிபங்கார காத்தா பிரபஞ்சகாரியத்தை
யுண்டாகருமிடத தக குலா
லனைபபோல காரணத் இர
யததா லுண்டாசகுவன ௭
னபது ௩௬௫
(சில) மாயைச்கொருவ ரி
கஙகென்னினி லுளளவாறு
நைட்பககேணி எனப2
டபட இவையிரண்0 செ
ய்யுளும் சாக்கியர்,
(கி) மாயாவாதத்தல் கிரீச்
சுரசால்தயன,
௪டு
இனி யக்காரணகாரியங்கீள் தருபவ னொறாவ
ஞற் றரப்படுமாறும் ௮வற்ற தியல்பும் யாக
னமெனபார்ககு, தரியன் குலாலஞய் நினரா
சகுமாறு:விசதுவின் மாமை'முசல் அருலினிலு
ர! ஐஇ ௯ செய்யுளாற் மொகுச் துணாத தக
ர்.
௧௯ ணின் உபாதானகாரணமூன்றும் அவ
றின காரியமு முணர்த2
தஇனறது ௮0 ௯
௨0 வைகரி செவி வைகரியி னிலச்சணம் கறு
௨௧ உளளுணர் மீத திமை ள் ௫௨௩
௨௨ வேற்.நுமை பைசா தி ) 2௨௭
௨௩ சூசகுமை சூக்குமை 99 ௬௩௧
௨.௪ நிகழ்கதிடும் பஞ்சகலைகவில் வாக்சருககுமு
சை ௪௪0
உடு வித்தைகள் விஞ்ஞான கலர்ச்கு கநுவாதி
வைக்த்வம ௪௪
௨௭ மூவகையஹு் விசதஞானா தனமாச்களிட
த்.த சீவிசககுமூறை ௬௫௪3
(9௨) இவை-௭-செ - சுத்த
மாயை யியல்பு
௨௭ அருவினிலுரு மாயையி ஸின்று பிரபஞ்சக்
சோன்றிய து ௬1
நையாயிகர் மதமழுப்பு,
௨௫௮ அ௮ருவருவீனூ பிரமத்தில் பிரபஞ்சக தோன்
௮மென்னும் பாற்கரியன்மறு ௪ சு
(௪௮) மாயாவாஇ
நரவையனு.
௨௭
௨. அதிகரணம்.
௨௯ மண்ணினிற் மாபையி வினு விகாரமாக
உ பிரபஞ்சம் ஒரு கர்ததா
வாலுணடானெறது
(நி) புத்தன் மப்பு
௩௦ சீலமோவலக காத சாவககு வடி.வில்லையாயி
ன ஒருசொழிலை எப்படியி
டற்றுவன்
சாஙஇபன மறுப்பு
கக கற்றதூற் ௮சரீரியும நிர்விகாரியுமான க
வன இகிருஉூடியாதிகள ரெ
ய்வ தெப்படி
(நி) சவஞானபோசம் - ௧-
சூ, ௨-௮, ௪-செ, கரக
காது” எனட இனகருதது
உயிரவை ௭-2 மூகல்-௬-செ, ஈறுமா மருவி
டும? எனறதனை ௨லீயுறு_தனற.த.
௩௨ உயிரவை ஒடு௪5ன அனமா மீளத்தோன
அவா?னனெனபத
புததனை ம௮த்த2.
௩௩ தோற்றுவிக கர்த்தா கிருத்தியஞ செய்யுமி
டத்து விசரரியாகானோவெ
னப
பாஞ்ச ராத்திரியைமறுத்த த.
௩௪ உளாச்கலிச் ர்
கடு இறுதியாவ் 5]
(௪9௮) பெளராணிக ம௮ப்பு
2௭௮
2:௭௯
௪௮
௪௬
௫௬௭
டு)௫
(இ௧
கள்
௩௭ சொன்னகித் இத்சொழமிலென்ன பயன் ௧௫௬
.இச்செப்சருர் ௫௨௨
(ரி) புத்சன் மற
௩௭ அழிப்பிளைப் பஞ்ச சருச்தியமு மறுக்கரக
மென்பது ௫௨௮
(௮) (சொன்னவி?முதல்- ௨-
செ) நாத்திகர் மாயாவாஇ
பரிஷமவாதி மறுப்பு
(கி) பு.,சனமறு
௩௮ ௮ருவமோ கர்த்தாவுச்கு வடி வியாசென
ஐ௪த்கு டுக ௪
௩௨௯ ஈண்ணிடு உருவக இன மூரைமை (௫௧௩.௯
௪3 விதத்கயோக சன் டு௪௪
௪௧ மரயைதான கர்த்தா மாயாரூபி எனறது. ௫௪௯
(நி) பூசதன மறு.
௪௨ சத்தியே அவனுக்கு வடிவு சத்தியா
௮ண்டாச்கப்பட்டத. ட௫௯
(ரி) புத்தன் மறு
௩ உலகனிற் மேலதறசோர் புறனடை (௬௦
௪௪ பரதமும்கிரிமாய கர்தசாவின வடிவின்னசெ
ன நளசுதம்கரித. ௫௪௬௫
(௪) சத்தபிரவாஇ மற.
எடு சுறிச்தசொன் மேன் முடிச்குது முடித்த
லென்லுச்சகாஏ55. ௫௭௨
குதிசததொன்று முதல் உரு
மேவி வாக்கும் பாஞ்சரா
த்திரிகள் ம௮ப்பு,
[ “தத. அரணிமாகம்
க
முதல்வளுக்கு உருவத் இிரு?ம
னிடுண்டென்பது ௮௬-உ௨௬-
எனபார் மகமறுபபு,
சிவ னாகமங்களை யருளத இ
ருமேனிகொணடத.
௭ உருவருள குணங் சவ ஜொருவனா யிருத 8
மு உலனையிறர்து
௮௬ தேவரிசனொருவ
௫) போ௫யாயிருர் த
ருத்திய நிமிததியம திரு
மேனி கொண்டது.
(௪) ௮ங்௪, ப்ரசயாகக சா
க௪),உபாங்க,பதப்பொரு
ளவிபரமும்,சிவபேத சத்
இ?பத உற்பச்திகளும்.
(௫௮௨) இவை-௧-செ, ௨௬வ
தீ.திருமேணி
9
மசேவரிங் ஒருவனல்லன் எனற
ழ் 1
(௪௨) இவை-௨-செ, ௮9௪
இதன
கடவுள்போக விசேஷம்
௫5 ஒனறொ டொன் மஹேச விககரக கானாவித
(நு௨ சாயசனகண்
௫௩ கண்ஜலுசல்
மாயிருக்கு மென்௫த.
இலை-௨-௪௪, ௮டக்திசனா
கீத்கு ஏற
சிவப் ரசாசத்தால் உலகம்
விளக்குவது.
கடவுள் யோசவிசேஃம்
௫௭௪௮
௫௮௪
௫௧ 7
௬௦0௦
௬௦டு
௬௧௩
௬௧௮
கர
௫௪ படைப்பாதி கிவ னறுச்சீரசஞ் செய்யு ௫
மைமைபலவாறு.
“உலகனை, எனப முசல்
படைட்பாஇஉரை? ௭-௪
ய்யுளஞூம் அருளின விசே
ஷம்
௫௫ மேனி மூவித உருவம்
௫௬ அத.தவாமூர்த்தி மேத்செரல்லியசை வீரித.து
கூர்,
௫௭ மநதிரமததவா ரத்த வாவில் மர்திரமே
திருமேனி.
௫௮ சுதசமாமவிர் ௪ ப்
௫௬ மகஇிரமதனிற் 9
(௪) பஞ்சம்மிரம ஓடங்கம
ந்திரங்களின் பொருள
௩-வது; அதிகரணம்.
அவணைவைடை (0) அவவை
தானமுதல்?
௬௦ ௮யன்றனை மந்இிரங்சளை மதிஷ்டித்தசச்த)
கிருத்திய கர்த்காகாளிட
தீ ததிட்டித்து நிற்குமென
பத.
௬௧ சத்இிதான் ௪த்தி ஒன்றோ பலவோ வென்
பார்ச் கு.காரணம்,
௨
௬௩0
௬௩௨௭
௬
௬:
௬(௫௨
௬௬௯,
௭௭௬
௬௨ சத இதன்வடி.
௭௩ ஒனறதா
௬௭2 வேலுமிச்சா
௬டு ஜானமேயான
௬௭ வித்தையோ
௬௭ ஒருவனே
௬ பொன்மைநீலா
௨0.
மேற்சத் ரூப மூணர்த்தல்,
இச்சாஞானச் தரியாசத்தி 5
௬ததிய முணர்த் அதில்,
(சல) அகே£ீஸ்௨ரவாதிமறு
இக்கானகும் ௮னேகேசு
சவாதியை மறுச்தல்,
ச௮௫சமவாதி சவஜுச்கு மூலி
௪,த்இயென் றீராயின ௮ம்
மூனறு மானமாவுக்க.மு
ண்டாகையால் இருஃரு
மொக்கும்,
(ஞா) மீமாஞ்சகன
சிவசமவாதி மறுப்பு,
சிவ விச்சாஞானக் தீரியாசொ
ரூப னெனபதும், சத்த
மாயா காரியமும்,
௪தத.௪,தவ மைம் தஞ் சிவன் நி
ருமேனி,
சத்,2 தத் தவங்களை யதிட்டி.
த்திருதாலு மதத்குவே
அபட்டு நிற்பர்
லவன் னத் சனமை தீரியா
மல் சத்திசாரணமாய் நின்
௮ சாலும் கா. ரணனென்ற௮
ணர்த்தல்,
இர் கான்சும் சவபேதவா
தி ம௮ப்பு,
௬௭௮
௬௮௪
௬௧)
௬௭௧௭
௭௦௮
௭௧௬,
சள
உ௪
௬௯ சச்தியுஞ்_ச் வ ஐக்$யமாயிருக்கிற சவசத்திக
ள் விஈவச்தின் கண்ணே
பேதமாய் நிற்கும் முனை
மை.
௭௦ செவலுருவருவு பதியினஇலக்கண மூணர்த்தி
மேலெய்தியத விலக்க பிதி
தி விதிகூறுகருர். ௪௩௮
மூகற்குத்திரச் செய்யுளின் கருத்து
மூர்றிய து.
இதில்வர்ச குறிப்பெழுச் துகளின் விபரம்,
ம--மரைஞோானதே௫கர்
சு-சவாகரயோ௫யர்
ஞா... ஞானப்பிரகாசர்
௮--வெஞான யோகியர்
நி--நிரம்பவழசயர் -- இவர்கள் உழையித் கூறு து
௭௨74
என்பத,
சமயங்களின பெயர் வருமிடத்இல் ழே. மறுப்பு எனச்
கொள்க,
ககக ழ் பகவடமைககை.
மகாமகோபாத்யாய, டாக்டர்
௩. வே. சாமிநாதையர் நூல் நிலையம்
அடையாறு, சேன்னை-20.
ட
இவமயம்.
சி வஞானசத்தியார் சுபக்ஷம்.
க--ரூத்தஇிரச் செய்யு ளகராஇ.
அரிய ரு
ப.செ. புடி
காபபு. போதுசகாற்ற ௨0௦0௦ 8௨
ஒருசோட்டன 6௯ மாசறு ச்சு ௨
பாயிரம். மூனறுபக்கம் க௭டு ௯
அருளி ௮௩டடு ஆட கள
அறுவகை டக ௧ பாயி-உட, செஃ௧௯.
எனனையிப்பவ ௬௧ ௨ 5--சூச்ரம்
பண்டை எக் க ப்
மழறையினா ௭௭ ௪ அத்தவா ௬௩௬ ௫௯
ஆ. பாயிரம்-ட. அயன் றனை ௬௬௩ ௬0
் அளவை. (௧-சூ, &-௮.)
அகராதி ௨௦௬ ௧௩ அருவமோ ௫௩௪ ௩௮
அன்னிய ௧௩௬ டு அருவினி 2௬0 ௨௭
௮ருகதினப ௧௬௧ எ அ௮ருவரு 2௬௮௮ ௨௮
அளவலைகாண்ட ௬௩ க தஅழிக்கமின் ௩௬0 ௧௪
சுணடு (௨௩௧--௨) ௧௪ அழிப்பிளைப் ௫௨ ௩௭
உயிரினேடு ௧௪௪ ௪௬ த்
ஏதுமூனரு கறுக ௧௦ இரணமாகம ௫௭௮ ௪௬
கண்டபொருளை ௧௨௩ ௩ இ
காண்டல் ௧௩0௦ ௫ இயல்புகாண் ௩௪௩ ௩
பக்கமூன்றி ௧௬௯ ௮ இறுதியாய் ௫௪௪ ௩௫
புகையா குக ௪௪
உ
௨ காரண”ணு ௩௬௬ ௪௨
உஇட்பத ௩3௬ ௨ காரியம்காரண ௩௬௯ ச
(௧-சூ, ௧-௮) காரியமெனப ௩௭௦0 ௧௩
உயிரவை ௪௬௧ ௩௨ காலமேசடவு ௩௫௪ கர
உருமேனி ௬௩௦0 இடு கு
உருவருள ௫௮௪ ௪௭ குறித்ததசொன (௫௭௨ ௪3
௨ராதசவித ௫3௪ ௩௪ ௪
உலகினிற் ௫௬௦ ௪௩ சத்திதன் ௬௭௮ ௬௨.
உலகினை டுகட௫ ௪௮ சத்துசான ௬௭௩ ௬௧
உளள ௩௩௨ ௬ சதய ௭௨௪ ௬௬
உள்ளுணர் ௪௨௩ ௨௪ சத்தியே ௫௫௬ ௪௨
ஒ சா
ஒரடொரு ௩௩௭ ௭ சார்பினீத் ௩௨௫ டு
ஒருவனே ௭௧௨ ௬௭ ச
ஒருவனோ உழ க சிவலுறு ௭௩௧ ௭0
(5-௧) ்
ஒன்றதா ௬௪ ௬௩ லேமோவலக ௮௭௧ ௩
ஒனருடொன ௬௦௬ ௫௧ சிவலுமிசசா ௬௬0 ௬௪
ஓ ௬
ஓரிடமழிய ௩௪௭௬ ௬ சுத்மமாம் ௬௪௮ டு
ன் கு
கண்ணு சல் ௬கஏ ௫௩ சூக்குமவரக்க ௪௩௪ ௨௩
கருதகாரண ௩௭ ௧௬ சொ
கற்றதற் சரடு ௩௪ சொன்னவித் இஉ௨உ௨ ௩௬
கா ஞா
சாயத்தனழிவு ௩௪௩ ர ஞானமேயான ௬௧௭ சுடு
உ௪
சே
சேவரி ௬0௦ ௪௯
தோ
தோத்தமு.... ௩௪௪௪
தோற்றுவித் ௪௬௭ ௩௩
ச
நண்ணீடு ௫௩௬ ௩௧
நா
நாயகன ௬௧௩ ௫௨
நி
நிச ழக்திமிம் ௪௪0 ௨௭
நிலம்புன ௩௧௬௯ ௪
ப
படைப்பாதி ௬௨௩. ௫௪
பகதமும் இ௬டு ௫௪
பு
ய/ச்திமற் ௩௬௪௨ ௧௭
பொ
பொன்மை ௭௪௭ ௬
போ
போயா ௬௦௫ ௫)
ம
மண்ணினிற் ௪௭௪ ௨௯
(5--சூ, ௨௮௮.)
மச்திரமதனிற் ௬ட௨ டுக
மச்தரமத் தவா ௬௪௩ டு௭
மா
மாயைதான் ௫௪௬ ௪௪
மாயி ௩௮5 கடு
டூ
மூவகைடனணு ௪ட௪ ௨௬
விச்சசயோக ௫௪௪ ௪0
விச்தைகள் ௪௪௮ உடு
விகதையோடீச ௭0௪ ௬௬
வி5 தவின ௪0௬ ௧௧
வே
ேரிறுமை ௪௨௭ ௨௨
வை
வைகரி சகு ௨0
ஆ. செ-௭0
பாயி.-௨ட்,செ.ஃ௧5.
செய்யுளகராஇ மூற்றிய த.
உ
இமயம்.
௦
திவஞான சித் தியார்
சு பக்ஷம்,
௮௭0 *:டவைடை
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அண பெடை
உரையாசிரியர் சாட்பு.
தனைமுதன் பதம்னைலா மார்வம்கூர வ. ரனடி.யம் பிசை
பரதம் பணிவர மன்பால், வானஉரை வருத்இியவல் லசரர்தம்
ல:௦ ஏைதீத்குகன் மலரடியெம் மனத்தில் லவைப்பாஙய, கான
மதி னடமாடிச் கேரயில்லாய்தல் காவலரு ஊச்இிபதம் கருத்தி
ல் மைப்பரம், ஞானமுனி சகற்ருமரர£ இயர்தம் ,பா.த நயந்தெ
லு ரா மெணியலர கமக்சேயா$£டி,
சிவாக்தரயோடுயர் உரை.
குலவாஷமை [0] வலைமனை
'உர௰ரசரியர் அலையடக்சம்,
அருமையா திகளனைத்து மன்பத்தொன்றா மச்காத்து
ளடககயவா ரூமதென்னத்) திருகிதையு எடக்யெதோர் ௪ள்
மையெனனச் சாற்துசியா கமப்பொருள்க டன்னை. யெல்லா
ச், இருமுனிலர் 8ெவெஞான த் யென்றே செப்பினரிர் தேற
குரைசி செய்சவென்றெல், ௬௬௪ ரண ரருள்புரிதன் மஅக்சுவ
ஞ்ரிச் கழமுலா குணமென்ளேசெள்வர்சல்றோர்.
டடத
விகாயகஸ்து இ.
"இருமசளுய சலைமசளு் சேவிச் தேத்தஞ் சிவகாம சச்
தீரிபுரு சிவலுமீன2, குருமணியால் குமரலும்கு மூத்மோன
பாதக சகொண்டெனத பு5இயினிற் கூறே, னருமைய
ஞூ சைவகெறி யணைத2ம சோச்தே ௨௬ணகதஇ சேவனா ரருஸி
சசெய்52; தருநிசருஞு ச௨ஞான 950 யுண்மைச் தருமபொரு
ஊச குருவறுளென தலைமேம்கொண்டே.
தனியன் -- சேரிசையாசிரியப்பா.
நீரவளாபெருங்கடல் சூமூறகும்யப் - பரர்புகழ்கைலை
ப் பரமனனறுரைச்ச - தடமிகுவடமொழி யபடைவாததெ
ரி. த - பணணவர்டயிறிரு வெண்ணெய்சல் ஓரின - மெய்சண்
டிகாபுச மெய்கண்டசேலன - சொனலூறுரையரற் ரெரு
ளூமசசெய்த - முனலூனாம மூறைபெறகிறுவிய - சன்னெறி
கருச் ஞானபேோச23 - யரம்சவரருள்சகொண் டர்தீவ
ண்டமிழாற் - பரவ்குறவிரிக் துப் பழமறையசகமப் - பொரு
எபொருஈதிடளே புறப்படத்செரிசத - அருணத்திமே௮ 9
வாசரரிபசசாரம் - அனியுசவுறக ராச௪றப்பசர்சச - பெஸிசி
உஞான சீததியிலுண்மையைச் - இவெனன்பருக்குத் பெனிய
மச றத பொரு - ளூவ்மையின்கிரிச் தரைசெம்இகென -
வாசாரியாகுறிக தருவிசசெய்தலித் றேசரரஏரருட் செ
திர். தனமகழ்ச் 2 - இரமாமுலிரிற் சர்சத்தொனே - மிர
மரணமெனறும் பின்னரதற்குக் - சரணமாவன சாட்சியுவ்
கருசலு - முரையுபிவ்வசை் மூனரெனவோதஇப் - பேரிசைப
டைத௫ மீரபஞமெல்றரல் - காரிபரூபமாய்க் சரணப்படு,2
லின - இவையொருமுற்வகனா மெய்தகசென்றும் - பவமு*
ல்புரிலோன் பாரிசேடச்சால் - அரனேயென்௮ மவ்ஏரன்மர
&
கீசளின் - பரவியமலபரி பாகச்தனச்கு - மொருவருமிருவினை
பொத்சாறினுசகு - மருகியசத்தா சுக்சமாடையின - ௧
வைய நின்று சனிசறசரண - புவகபோகங்கள் பொலிப
ஏண்டாக்க - யாச்குமப்பிரபஞ் சத். விபாத்தியாய் - ரீச்
குகலின்றி கிலைபெறநினறு.சா - ஜேங்கியஞான வுருவாலல
தீறை - நீற்ஃயும்வேருய் கிற்பவனென்று - மெண்ணியசரு
மமியற்றியயயனை - மண்ணிடைக்றய்த த வாழேமான்மர
ககம - சரயமிச்திரியங் சஈஇபயபிராண - வாயு௮ச்தக் சரண
மச்நிளைககும் - வேருயாணவ ச் இபான்மிகவு - மாருய்்
தடுச்ச மனனியஞானக் - ஈரி.பாசததிகளச் கெடாஅதுடைக்
தீய் - விரிவுகெரணித்இய விபுவாயக்தத் - சாங்சருமாண
ஏர் சதடுத்தடையரம் - பரங்காலீசன் பரமர் இரச்சாய்-வக்
தீமூனாயின் மாயாசரமிய - பக்தமதனாத் பயின்?றசகேயுஞ்-
இற்ரமிஎலு மாய்க் சிவனாலிய்அ ற் - குற்றகலு மா யொளிர்
மணனாரகுக் - சாயமினற்ராம் தரண்டற்கரிசாய் - அயுஞ்செெ
ழோ சத்சழபளச்2ா .ஒறியப்பட்ட ஏச்சசையானமரச் செ
நிபச்சத்துஞ் ஈத் த.மாய்கின்ற - அரனெலு ஈவர்க்கு. பசது
நூாடமூமாய்ப் - பரவியவரப்ர பஞ்சக்தனச்கும் - அக்டியதூ
மா யவ விரண்டிசைய - முன்னியறிரம் குணர்வுடைபோலுமச
௮ - பிநவினையொப்பு மலபரிபாசம் - பிற5 5 பக்குவம,சனிற்...
௪௫ இதக் தணிற்சிவனகுருவாய் - மூத்திசொரூபசே சத்
இனை மொழியப் - பாசமொருகிப் பூவுடன்? வறிறா - தாரா
மப மடைஅதேேயென்௮ - மடையுமாருவ சறும்கருபசு தி
ன் - படருஜானத் சாற் பாசஞானத் சர - லறிவரும்பதியைப்
பதிஞாகத்சாற் - செறி2ரக்டண்டு நெறிபொடு057பச் - ௧
ண்னூறபலவறுல் சாட்டிபும்சாட்டும் - கக்ரி.பட்பெ-ருஞ மழிச்
கீழியாமம் . சன்மயமாசச் தானவிர்பசெ.ன்று - மின்னவாறு
எச் செப்சாதிருக்சற் - பரிைப்பபிபிர பஞ்ரமெல்காத்
ட
,சொல்லுதிலசத்தியஞ் ௬5.௪ தரச் சனக்சென - வில்லையாகு மி
யற்துகம்பணியெலாஞ் - செவன்பணியென்று சிவணிட த நி
ப் - பவங்கெடறிற்கனறுன பகர்ச்தவச்நிலையே - கூடுமெனறு
மக கொள்கையும்கூடா - தாகயாணவச் சத்தியாம்சடைக
ண - டே.துமேரரதறிவற் திருச் தசமககுக் - சோதிலறிவு கெர
டுகசருள்சிவனை - மறத்தலரிசென மதியுறக்கஇ-யாத.தகை
வர்.கரியாகமதனை - சிறப்பொடிபுரிச் தமி? இத் இலக்௧ரல 2.
மேப்பபெத்திவைக் தருது ஞானம் - வரப்பெ௮மென்னு.பில
வகையரிசகாயிற - தலைப்படும்பெருமைச் சற்குருசரண - நீலைப்
படவடைச்தி' கெதியியினைைவர்௪ - மேவலின்வழாம லியம்
பி.ப வனறிருக் - கோயிலினிடஜ்_ தல் குழாம்டயில்பரம - ன
டி. யவரிடத த மஞ்சலியொடும்வழி - படுமுரைபுரியிலும் பர
திசே தவாய்த - தீப்பிலாஞானஈ தழைத்தமமென்று - மி
ட்படியகேக மெய்ப்பயனகிளங்கக் . கருததுப்பதப்பொருள
காட்டெனமுனனோ - ருராத்திடம்வகையா லொண்பொருள்
விரிதஐ - பண்டைசாண்முகுசன் பாற்கடல்கடைம்தெடுத -
தண்டமார்புறகோர்க் கமுசளித்ததபோற் - பான்மையிந்
செளிகதப் பரமனன்பருச்கு - ஞூன மென்னு கல்லமுதிச்சன
ன - தரககவிர்பெருமைச் சதாசிவசேசிகன் - திருக தசச்தர
5, திபமாய்த்தேரன்றி - நிலைபெறுசத்திறி பாதர்க்கருள்௨ா
ன - மலைவறுவருண மருவுமரசசிரமம் . பெபர்குணமெனறி
வை பெறுதலிஃ்லாமையைப் - பார்மிசையநிலிப் டதபொரு
ட்டாச - வாற்தலினஇவரு மச்சிரமியெனச் - சாற்றிட கின
2 தலைமையோனாகக - கொல்லாகவிரசமுங் கொடியபொய்யி
னமையு - மெல்லாவுமிர்க்ரு மிதச் சருந்சருணையும் , பொறை
புழுசாசசமும் பொருச்த.றக்ரகமு . நிரையுகித்ரகமு 8ீஇியர
சரரமூல் - குருவினன்னேசமும் கொண்டுயர்சவத்தால் . ௮௫
பரைப்பொருளா மாகமமுமு தஞ் - செரிதமிழ்முமு தச் ஜொ
இ
சீகடலொலியயென - மருவியஇருமட மணிமண்டபத்தஇற் - குல
மழமைமுனிவர் கூழாம்புடைகெருங்கப் - புலியியாசனம் பெர
திபுறவிரச்.த - கெஞ்சு௮ப.த்இ கெறிகொணம்பிக்கை - வஞ்சக
மினமை வமுத்இிய௫ரறுவின் - வாய்மைமருமை மனத்தாதர ,
ஏ - காய்புலனடக்கற் சமையுடலுண்மை - மெய்ப்பரிசத்தம்
விழுத்கஎமுயற்சி - யதிதகுகன்றி யறிதல்பலகால் - தத். தவ
ரான சாத் இிரங்கேட்கைபென் - நித்தகையிலச்கண மிசைச்
தீமானாக்கருக் - காசச்சரித் யரஇகரற்பாதமும் - போத்,
ருளும் புலைமையின் தலைமையும் - தலமறக்தல்லவை தான) ௪
யவாமையு - மவத்தைசெய்மாதிர லாசவினோதகி& ரியைகவி
னமையுல் செர்புலனடக்கலு - மதுபகைதடிக்த வாற்றலு.௦
மைஏ - மிறலருக்தரமத மிராசதமின்ை £2யு - மெல்லோரிடத து
மினபொதுப்பார்மையும்ஃபல்சமயத்திலுன் மைப்பயன நிகையு.-
மருஏமாளுக்கர் மனகுணதொடமுள் - கருதுமுன்குறிப்பீனி௰்
கண்ணூறக்காண்கையுஞ் - சகலசாத்இரதஇன் ௪ம் மேகச்.2விர்
கைய - மகமகஇிழ்சிவாகச் தா௮ுபூசயுவென - நிவ்வகையனைத்
௮ மியல்புசவடைச்சாய்த்- தெய்வதவுடி.வு எறக்கனனா? - ம
ன்னி..இல்களும் வான்றிகழ்₹இயுஞ் - சென்னியின்மருவச் வெ
னெனதரநேரன்றும் - தூயகோபுரமுஞ் சடரவனிரதப் - பாவ்
டகியிடறப் பயிறிருமதிலு - மஞ்சு துஞ்சிய மாடமாளிகசையும்-வி
ஞ்சியவளம்பல விளல்குதனோக்கச் . சூழிவெண்சனிற்றோன
ஜொல்பதிலெறுக்கும் - வீழிபம் ன் மெய்த்தலக்கைவ
சசழிஞானச் கவணியன்போலச் - சைவசன்னெறி சான் ழை
ப . பரவியசைல பரிபாலனென்று - ரூசிவரச் ர
ருகருணைச் வெக்சொழுக்கென்றும் -
ஏாம்பினமா தல வழமுத்.தம் - பரம்பரைஈரமம் படத்த:
சேசிகனே.
ஹ்ழன்ணரு
வரலாறு.
உலகல்சளுக்குகடுவர யிலகூம்யோசனையுச்ச மு முப்பதீ
இராயிரயோசனை விஸ்சர்ணமுமூடைத்தாய், பசும்பொன்னி
னி2மாயிருக்கும் மஹாமேருவிலுசியினடுவே சேர இரசரமெ
னலும் பெ.பரையுடைத்தாம், இருபஇஞயிரம் மோசனையுக்க தத்
தையும்விஸ்த் திர்ணச்டையுமுடை த்சரய், இரசிதம்போலும் டட.
கம்போலு கிர்மலதையாயிருச்சீற மஹாகைலாசத்இனடுஷே
சுததமாயாஸ்வரூபமாகய ஙடவிருசமாலத்திலே, சழ்,5வி.த்தி
யாமயமான மச்இரசிம்ஹாசகத்தின்மீ. த; பக்குவான்மசசளு
டைய பாசசகிகாரநிமித்சமாக தகூணாபிமுகமாக வெழுச்சரு
னிபிருந்த ஸ்ரீகண்டபரமேஸ்வரனை;ப்ரம்ம விஷ்ணு இச்த்ராஇ
தேவர்களும் சர்வருஷிகணங்களுஞ் சேவித்திருச்க, பரமகரு
பாளூவான ஸ்ரீகக்இகேஸ்வ.ரசாயனார் ஸ்வாமியைப்பிர,ச ஆண
தீ.தரயம்பண்ணி தவாதசவாரஞ் சாஷ்டால்சமாகமமஸ்௰த்
அக் கருசாஞ்சலிபுடரா£;சவாமீ! சர்வா.றக்ரகார் த தமரக)ச்
தீச்ஷணாமூர்ச்.சமாய் சாஸ் திரவியாக்கியாச ருத்திரரசகதமாக
வடியேல்களுச்குச் சேவைப்பிரசாஇத்ததரல் கீருசார்ச்தரர
னோம். ருஷ்டி சாலத்திலே ஸ்வாமியநுக்சரகம்பண் ணிய ளே
தாக:2ங்கள் வெகுவிஸ்காரமாசையால், அவையெல்லா மேரதி
யுணருஞ் சத்தியில்லாமையால், ௪மு.தீஇரசலசநியாயமாக ௮௫௫
சவர்களறிச்சகமாத்இரல்சொண்டு பூர்கபக்ஷமுஞ் சிச்தரச் மு
மாச வசேகசாஸ்த்திரல்கள் பண்ணினார்கள்: அ,கனா ரீ சமயல்
சஞூ மசேகமாயிற்று, ௮சசக்தேசல்கசொல்லா நிவ ச். யாகப்
ப. ரமப்பிரயோசசமாயே மோக்ஷூற்சை யடைவ,தர்கு ௪ல்
மாக வபதேளிக்கவேண்டுமென்று விண்ணப்பஞ்செய்த பிரஸ்
னையாவன ?
(ஐ சகச்சானத.-௮௪ரஇ? யோ. இய?
(௨) ௪சத்.த, சவசபிகமேச.- ஏதுவள்ளசோ,
௪
(௩) ஏதவானத, சாசசன்மரதிமரத்திரமோ - சேத
மே. தமோ,
(௪) சேதசன்றான், சமூசரரியேர தத்தற்கற்பாச்தமு
தீகனோே - அசாதிமுத்தனோ.
(௫) அசாதிமுத்தன்றான், அசேகனோ - ஏசனோ.
(௧௪) அ௪ன்றனக்குத் ரன் இலக்ணமேது.
(௪) அச்தச்சத்தரவிலுடைய சத் பாஏத்திலே பிரமா
மத.
(ன) அன் மாமமேத.
(௧) அப்படியொருவன்சத்தித்துள்ளவில், சகத் துகிரு
பதாகமேர - சேோபசதரசமேச - சூச்மியோபாதாரமோ - ப
சமானுபாதாகமேச - பிரகரசேரபாதாகமோ - கேலலம் பிர
மேோபரதரகமேர் . சேலம் மாயேரபசதரசமோ - ஏஸ்்௨ரச
த்தியதிஷ்டி,தமாயேபர,2ரகமேர.
(50) சகச்,தற்பத்தி, சல்காதருபமோ- ஐரம்பருபமேோர-
விஎர்,ச்தரூபமே? - டரிணமரூபமேர - காரணசமுசரூபமோ-
விர்த்தரபமோ.
(௪௧) எஸ்.ஏரன் சகத்ரஷ்டியைட்பண்ணு?ற த, கன்
மமிராபேக்ையோ - கன்மசாபேக்ஷையோ,
(௧௨) கிருத்திம்பண்ணுஉத;) லீலையோ - பிரயோசகத்
சை புத்தேத்சோ,.
(௧௩) உச்சேசம், வைப்பிரயோசகமோ-பரப்பிரயோ
சறமேச,
(௧௪) கருத்தியல்கள் பண்ணுமிஉத். த, சரணநிராபே
க்ஷையோ கரணசாபேக்ஷையோ.
(௧௫) கரணச்சாச், சேச்கியாபாரமோ - பஞ்சேக்ிகி
பல்களேர - அக்தக்.சரண்டுகளேர - கிச்தவேர் -' சத்தியோ,
ஸீ.
(௧௬) சதஇயாகில், அக்சச்சத்து அசேகையேர - ஏகை
பேச - இனையகுச் சமயுசசையேச - சமவேறையேர-சடரூபை,
போ ப இதருபையே,
(௧௭) லுக்கு பின்ன க்ஷ லக்தியமானஜிவன ரூ
கீநியமோ - சேசமேர - இச்திசியசமஷ்டியேச - மீரரணவரயு
வோ அம், சக்கரணர்க்சமேச - அலயவிஞ்ஞானமேர-இவை
யி2ரக்கம்மியமோ.
(௧௮) அ50பமாூல், சடமேர.டித்தேஃ-அகர்ச் ரவ.
காரசதானோ - ஏனுளோ - மத்தியமபரிமாணமேர - விபுவேர்.
(௪2௧) தன்ம, ஏகோ - அசேகனோ - சிஞ்சிஞ்ா?ன-
சர் ௨ஞ்டினே-௮வஸ்தம பஞ்சசேோர்பத்தஞுன பரவமேர-
மித தயஞானமேர . அதனவாசனையேச - அமீர்லசசமியர வி
தயையேச - தண மலமே.
(௨௦) அச் சதுணனமலம்; அதி ரல்பருபமேர - தீரவே
ரூபோ.
(௨௧) திரவ்உரூபமரகில், ஐச்மியமோ - அஜக்கியமோ.
(௨௨) இசதமாத்திற்கு மான்மரகிற்குஞ் சம்பச். தம, ௮
மலவாயமேச - சமயேரகமேர. (சையேரசம் -சமவேரகம்)
(௨௩) இச்சுமலம், ப்ரஇபுருஷமீச்சமேர - சர்ஏஜீல௪ர
தாரணமேச - விசிதீஇரசத்தியுடைய?தர - விசித்இசச௪த்இயில்
லாதசோ - அ5த்தியமேர - நிச்தயமேர.
(௨௪) இச்தமலத்தையுடைய ஜிஎன், ஸ௨தசஇரனோ-ப
ரத இிரனோ,
(௨௫) ப.ரதச்இிரனாலெ சன்கிர்சாசமரயிறுக்கற ௪
ச அியாபாரமான த) 2ரஞ.இிருபமே[-சச்சிஇ.௦ச.த்.இரலேச.
(௨௫) சசந்தியரனத, சமீபமரயிருச்சையேர - ௪4 இ௪பீ
பமோ - சரரியேரனமூக்யே விசிஷ்டசத் இர.
(௨௭) இப்படிச்சகடிதிமாத்திரத்திலே தன்மாச்சளைப்கி
பேரிககத சஸ்வரன்) பிரமாண கிர்த்இப்பிரசரசியனோ - ஞா
ஏசொருபனோ-சர்வப்பிரசாரரத்தினது மதிர்ஸஸியனோ-சொ
ரூபஞரனப்பிரசரச?னே - ஞானஸ்வரூபமா,தஇரமேோ-ஞாஞ,ச
ம் தஸ்வரூமியோ-விர்த்இஞானப்பிரகரசியனோ - தன்மஸ்வுப
மூசனப்பிரகரசியனோ.
(௨லி) ௮கத௭ஸ்எரசத்பாளச்திஷே கமம் பிரமாண
மோ - தகமமும் பரரிசேஷமும் பிரமாணமோ.
(௨௧) இச்தப்பிரமாணத்திலுடைய பிரமரண்ணியமான
௮; பரசேரலா - ஸ்வதேரவர்,
(௩9) இச்தப்பஇச்கு, ௮ச்சியமாகச் சொல்லப்பட்ட பகு
விட்கும் பாசத் இற்கும் இலகூணமேத.
(௩௧) இச்தப்பசுச்சளுச்கு, மோக்ஷ இல சசதசமில்லை
பேச-உண்டோ.
(௩௨) ௮.த.தரன், சன்மமேசரதசமேர் - ஞுனசனம௫
மூச்சயஞ்சா,சசமோ - சன்மனேதவரன ஞாளஞ்சாதகமோ.
(௩௩) ஞானமுங்கன்மமும், ஸ்்ஐதச்ச்சசரதசமோ-௮.்
சரம்க்பலசாச௦மோ,
(௩௪) சன்மஞானத்தித்கு, ஜச்சியபாத்இியேசப சாரக
மெச - தரா தபகாரமேோர.
(௩௫) ௮ச்தஞானம், ெஜீலர்களுக்குப் பேதகிரூயஜா
னம - அபேதவிஷயஞானமேர . பேதரபேசவிஷஞான
மர - தாசாத்மசல்வருபமேச,
20
(௩௯) இச் தஞாூனத்திர்கு ஏதலான சைஓரசமத்திம்
இகரமி த்ரைவர்ணிகமேோர - ஸ்ரீசூத்திரத் தவிஜயச் துக்க னோட
சச.தர்வரணத்தி அ௮ர்சகர2மா,
(௧.௭) தசமாதிகரரிகள், கேஏல சரலுலர்ணத்தி னஎர்
சஞூமே - சமஸ்சாரவிசஷடரே.
(௩௮) அச்தசமல்க்கரரச், தரன்) ஸ்மரர்த்தமேர - சைகு
(௧௧) சைஎக்தரன், சமயவிசேஷமேர-மிர்சாண த,
யே.
(௪௦) கிர்சாணதிக்ஷையி?2ல, எர்ணமாச் இரத்திலே ௮
,இசாரி?யோ - மூழூஷா ளோ.
(௪௪) அச் முமஷூகின் இற௲ணேத,
(௪௨) தீலகஷைடைப்பண்ணு மரசரரியவிலண மேத.
(௪௧) அச்.ச௫சசாமியன்றுன்) ஜீன் மு.ச்.தனோ-சிவனோ,
(௫௪) இல்ஷையலை சேசதிச்சப்படு மசதிர பச எர்ண
புக தத். தல சலையென்லு மலைசவிலுடைய செொருபமேஃஃ
(சடு) இக்ச௮த் ளைச் சேசதஇச்குமடைவேது.
(௪௬) இிக்ஷ£சச்சரம், பரமமுத்தினோ-ஜீ௮ன்முச்த வி
யதாக முண்டேச.
(௪௭) ஜீ௫னமுத்தர்ச்கு, கஞ்சிஞ்ருச் தல ருத்தி மில்
சையேச-உண்டேச.
(௪௮) ஜகன் முத்தியஏத்தையில், *க்சமியமே௮மேசக
எளுசோ.
(௪௧) ஏருததச் குபரகமேத,
(ட)) மூச்தியனததரன்,) தேச விசசசமேர - ய்ரஒரு
இடிருக விவேசத்சைட்பண்ணிப் பிரரொஇச்ருப் புரம்யாய் ப
ர௬கமாத்திரமர யிருசக்கையேர - ஞானசச்திகிச்சேகமே-த.2்
இயக் இச தக்ககிச்சேதமேச.லேரகரக்க ரத்தை உடைவதோ.-
கிச்தியமான ரூபத்தைப்பெறுவ?தர - அனும தியைப்பெறுவ
தோ - கணாதிபத்தியமேோ - பரஷாணனஸ்இகமேர - அகிர்வ
௪க்கிய வி.ச்தியா மிலர்.த்திவேோச - ௮சாயுச்சிெயமேர.
(இக) ௮,௪௪் செசாடுச்சியக் தரன் செருணசங்ரரசஇ
ளே - சமுத்பததியேோ - இவசமாேசமேர - தன்மாவிலேத
னச்குன்ள சர்வஞ்சத் தவர, அபிவியதீதயரய சசம்மரகிரு
ப்பரேோச - அகண்டாரகார சச்சிசரகம்தரத்ப செலாசத்ந்டார
அபலாதீம சாகஷாச்சாரமோ: என்லுமிச்இியாஇ சச்தேகல்க
செல்லாம் கீவிர்த்இயாம்படி.க்கு ௮௮22 ரகம்பண்ணமேஹும
ன்ற விஞ்ஞாபகம்பண்ண.
ஸ்ரீசசுகணாமூர் த்த பகவான் சச்தோரஷிச்,2, சக் திகேஸ்வ
சபக ரன் சிரஸ்வீலே ஸ்ரீ அத்தை ளைத் த; சீர் ட ண்ணின
பிரஸ்னை உறோகாறுக்கரகமாச்ச.த; இல்கன மொருளச்க்கும்
பிரறனை பண்ணக்கூடாத,
சருஷ்டிசாறத்திலே பரமூலம் ச.சரசிஎமூர் த்திய ௨;
ஞ்டிச்த. 4] மாசெகைப் ரசா ரமென்றும் ப். [இ சம்ஹிசாப்ர
௧£ரமெனறும் இருவகைத்தாய் ப்ரணலாதி எவர்கள் பத்
அய்பேர்ச்கும் ௮அசாதிருத்திராஇயான உருதஇ.ரர் பதினெட்டு
ப்டேர்க்றாம் க கிருபத்செட்டுப்பேர்ச்கும் சரமிகாஇ லாது
எரக்தமான கம மிருபத்தெட்டையும் அருவிஷாதகரேகம் ப
ணிஞர்.
எ இதன்விரிலல ரிச்சசர்சசரராளவி சரியாபாத 'வியர்
சீயசசம் . 6- ௨-௩ - ஸ்ஜேோகக்சளிற் சாண்க,
2ஃ
இகத விருபத்செட் டாசமவ்களையு மாகெளசப்பிரகார
மரக ஏசகசசேஸ்எசதேவர்க்கு அறுச்சரசம்பண்ண, ௮ம்.தப்பி.ர
கரரமே அசச்சேஸ்எர சேர் சமச் கறச்ரெகம் பண்ணினார்.
அதிலே * இசெஎரசாகமதீதிலே 4 பாச விமோசசப்
படலத்திலே அறுக்டும்ச் ௪ர்சசாக ச்வாத௫ சூச்.திரஞ் ௪ ர்
வாகம சாரமசயிருக்கும், ௮சை ப.௦௪் குபதேசம்பண்ணுேோம்ட
அசை சேலமுனிகணங்கீனிடத்திறே பச்குளமறிச் த மீரும்பேச
இயுமென்று ஸரி புச்சபுஞ்சகாஇ் தவா!! இத்தியாச் தாச
ரூததரத்சைய உதனுடைய எர்த்சத்னயு மறுக்ரெசம்பண்:
வ்.
* இ? எரமம்--௫ருஎ.ன்பலர்ச்ரு தியில் ௨25925
ருளியசரல் செள ரஉமெனப் பெயர் சொண்டு. இஃ த உட
அம் சவளானபோத உரை யச்ட்டிறாப்பதிற் கூறுகன் ர த.
4 பரச விமேரசசப்படலம், ளெரவாரசமத்இல்--௭ ௩
ஐ படலம், ச௨னது அச்தியரயம், தாதசசூழ்ரம் - செ
ரூனபேசசம்.
அம்.௪ சக்ிசேஸ்னர பசனான் சச.ரீகுமார மகாருஷிச்சறு
க் ரசம்பண்ண, ௮௭ம் சதிதியஞான அரி௫சர்க் சறுக்கரகம்ப
ண்ண, அளர் பரஞ்சோதி மஹாமூஸிசக் சறுக்சொசம்பண்ண, ௮
"ல் கருபரலசத்தனாலே மி.த்சேசச்சேழுச்சருளித் இர௫ுளெண்
ணெய் சல்ுரி2ல சாம்ச்,௪ரா.ச அல,சசித்இருக்கும் மெய்சண்
டதேல செசாரியரை இச்ஈச் வஜானபோதத்சை மொழி
பெயர்த் தத் தமிழாகச்செய்த பக்குவான்மாச்சளுச் கூடதே
ஈபுமேன்று அ.றக்சிரசம்பண்ண, அவ்சாழே மொழிபெயர்ச்,து
முன்னூற்பெயராகமே யுலாத் தச் தம்முடைய ஈஷியர்கள் -
அக-பேருக்கு மதசக்ரெ6த்.2.க் சம்முடைய ப்ரசான ரிஷியரச
இெ.அருணச்இதேலளொசால்பாரை பிசை கிஸ்தரித் தொரு ச்.ர.
௪
தீதஞ்செய்யும்டடி. அஞ்ஜாபிச்ச; ௮௫ரும் சகலலேதாசமபுராண
விநிகாச யசாலத்தாக ஒறிச் தலேோகாறுசீசதார்த்த மாகச்
'சஇலஞானஞ்சித் இக்கும் பொரும்டாகப் பண்ணின் சாகையால் ௫
எஞரனசிததியென்று ஈரமமாக .பூர்லபக்ஷ இச்சார்தத் தட
னே பிரமாணச்திரயல்கவிஜுடைய இலஷஆணவ்களையும், மிர
மேயத்.திரயமாயே பஇபசபாசத்திஐடைய உத்தேசலக்ளா
பமீக்ஷைகளையும், சரிய சரியா யோக ரூரனமென்றுஞ்..சாசுக
ச. த௲ூடயத்தையும், சாலேோரக்சிய சாமீப்பிய சாரூப்பிய சாயுச்
ஈீயமெனலும் ௪தர்லித கீரமழுதீ இடையும்) இஏன்முத்தி ப்ர
ம,5இ லக்ஷணத்சகையும்) இச்யாதியான வண்மைகளையெ
ல்லாம் விளங்கவருளிச்செய்தார்:--இதன்பொருளை யளப்பரி
சாயி” மென்னுடைய குருசரஞரியோூச் கைமினாலே குரு
ஏரககயலல்கசபயத்தினாலே சமுச்இரகலச கியயமாக நர
னறிச்.தளவு உலாயிடகன்றேன். இதைப் “பெரியேரர்ச் னே
ப் பீழைதிர்த் சருள்வர்,
இருவண்ணாமலை ஆனம்”
ஞானப்பிரகாசர் உரை.
அணாவளின் (0 ணாக
காப்பு.
கிளற சமக்கு முத்தத் தச்இலத் இரனைச் சச்
தலமையில் சிவஜெப் பீல்லா வுல்மக்ரூ" கேலக்சண் மற்றேண்
ணிவர்களை எணம்க யின்பச் சிஙவ்ராரன சிதஇக்கேற்ப
மலமு௮ முரை யுரப்பா முன்னுரை ஈஉல்கொள் ரார்ச்கே.
திருமரைஞானதேசிகர் ஸ்ரீ சிவக்கொழுச் தர்சரரியர் இல
ரகள் வஞானத்திகீகீச்செல்த! வாகன். விரிச்சபடி,
விஞலே எழுவரம் பழகி பொருட்புள்ர்சள போள்ளெள்த்
௪௪
சோன்றுசாகிலும் இில்ரசர பு.த்திமான்கள் சல்சன் தம்சன்
சம்ப்ரசாயத்துககு மாறிச் சிறித விரோதச். தமாத்இர 8௧௫
சீ.நீக&ப் பசல்கொள்ளு மன்னம்பேோலம் பொருள்செொரளளூ
சர்ச ளாகையசதம், வேறு மற்௮அளளபேர்ச ஞூரைத்சவகரக
எ தூரம்போய்ச் ௪ஞ்சதர்ச்சமாய் மூஒயும் ஒசரைலும், மக்த
மதிஈடகு மயச்கம் பேசககும்பொருட்டுச் ஈருசகமர படோருனா
செச்ல்றுமாம் எனற இதனபொருசள்,
அனைகை
சளஞானயோகியர் உரை,
அலாக்காக
குருவணச்கம்.
பண்ணிசைலெம் பரிதமஇ தலசயிலக் இயிரும்பு பாணியு
ப்பு, விண்ணமிம முடதயிரரீர் நிழதாசிப் டஸ்லகுப்கல் விள
க்குப் பானி, சண்ணிரவி புனர்லெரவிபோழ் பிரிஏரிய எ.து
வி. கலவிகசட்டி், சண்ணவனிலைக் சதெனையாணடி துறை
நமக அரயகுரு ஈரணம்போர்றி.
அனவைகளிாவயக.
இரம்பவழகயர் உமா.
வெக னனையகை
காப்பு.
உள்ளும் புறம்புமொருதன்மைத் ச2வணர்வார்
தே ளுகு ஈமஞான சத் 9ி2க--மெளள
கிழிக்கும் பதவஸாச்கு சேம, ளைச்சல்
குதிக்கும் அிழகனே சாப்பு.
தேருஞ் ௪௫ஞான ௪2இப் ப,தவுரைக்குக்
காரு மதமுவ் அம்பாம்பும்--பேருல6ம்
க்கி
பொய்யஞ்சு மூள்ளார் புசழும் புிுலும்
மைய மூளளானே காம்பு
தனியன் _- கேரிசையாிசியப்பர,
உலசம்புனைச் ச பலமலர்தழீஇ - பூன்றாதலவு சோன்றாட்
செல்வப் - பசலொலவிகளரு மசலிடமுமு,55- 2இ02%27 ன
சரங்சமுமம் பராரைக்கஞ்ச மெரராலு் :7ரானு - செம்வுத
தீழூவுல் கையுறுசாட்டத் - தேய்ச்தறமேோ இப் பரய்ம் தடாம்
மெரியுங் - கொழுத்தழலஃ்தால் செழுக்தயிர்த்தாடி - ய
௫ூசாகசெஞ்சி னஞ்சல்ளெர்ச் து - பொல்குச் தங்க செல்கட்செ
வியி - னவ்வழிதயிலுர் செவ்வியமாலு - மெய்யுறுகரட்ட
பையிரு நூற்று - னோ வறசேசக்குக் தேவர்கடேவுக் - தம்மையு
மலனையுச் தம்மு. டம்மையு௫் - செம்மையினாஒச் சிவமுதற்
செனறால் - கைம்புலற்கரய்ம் த செம்பொருடேச்க்து - சம்
மசத்செய்குன சம்மறி2௫துள - எம்மாற்கயெனு ைய௫ம
மரருங் - கற்றுல்கற்றில முற்றும்பெற்றில - மியாமாரன்பா
ர சோமானெவ்வுழி- பெனபோர்சணமு முனபேரர்.கணமும்-
பயிலுங்சயிலைச் சயிலத்தவ்கையி . னண்பாலேய்க்,2? பெண்பர
மெம்மரன் - முன்னங்கலைசள் பன்னினபல?வ - உ்கைச்சன
னழற் ரொகுதிமுடு$ச - யாடியசாலைக் கூடியஎட்டரல் 3 கெம்
ை$யெம்பெருமர னக்இத்தலைவர்க் - காறிரண்டாகக் கூறிப
ஏஞ்ஞான - நினிமைகெரணச்தி மூவிவர்சணத்தால் - கருளுப
சேசப் பொருளொவைறையச - இனக்குழு நூறுஞ் சனத்ரூமரா
இப - னன்லூனெறிபைத் தன்லுளக்,சழீஇ - மாயிருஞாலத்
சேயிரு3யத் - தோன்றியம்மொழியைச் சான்னோர்பெரி
யன் - லிண்ணைக்கவர்ச்ச டெண்ணேக்குவர்ந்த - ஏண்ணணிம்ச்கி
ச்கும் வெண்ணெய்க்சதிபன். . மெய்ப்பொருடழீஇப் பெரய்ப்
பொருசொருவிச்- சைசன்டிபரான் மெய்கண்ட னென-௪ம
6௬
க்சேரய்ச்த கரமங்காய்க்சோன் - தன்லுழிதமு வச்நூஜு
வற. லத்சேரரம்மா னன்னூனு௨ர - விகரீஇப்பாயிர மெய்
தியசெரன்று - முன்னருஞ்ரூச்திரம் பன்னிரண்டெனஊமெர
பபருஞ்சூரனை முப்பத்தெொரனபது - மரிதெனவிதலுச் கரைரு
முசசரண - மொருபதுமெழுபத மொருமூன்றெனவம் கூறு
வங்க ணூருஜூறு - வாரறுர்பத்தோ மோமாடிச் - தன்ன
டி.மலலாச் சென்னியின்மிலையுல் - கூரியபோதசத் தரரியர்சண்
டேர - மிருமருணச்த ஒருமருணக்இக் - கன்பரலுவறப் பினபு
ரைசெய்யுஞ் - செழுஞ்சவஞான சித்தியினற்பர - வெழுதத
௨ற.ரரற் நிருபத்சேழாம் - விரிளமகீ த மிருபாலாகும்- மொ
ரூபரல்முன்னூ ௮ளவாம்றம் - பரபாலாகப் பாடூனஏர
கு- மின்பரலோ.த மினி?2யரர்பாலுச் - தன்பாலாசச் சாற்றின
எாகுஞ் - சொல்லுமிவ்வழியிற் சுபக்கவிருத்த - மெல்லையில்
முூனனூற் நிருபத்தேழா - மிவ்வகை நூலும் சகேய்ச்தபொருளு -
மெய்வகைபிறக்கி மேவரும்பதமு - மெழிற்மொச்தனையு மிசனு
கசொல்லு - மொழிப்பிரமாணமூ முள்ளிடைச்செல்லுரு -
௪ மையச்செல்வர்க ளமையக்கூறாத் - தர்க்கமும்்விடையு மிற்கநி
அ௮த்.இப் - பைம்பைத்தோய்ம் 2 வெம்பற்குண்டலி-மெய்ச்கட்டு
உக்சுமுக்சட்டேவு - மூம்மலச் கழீஇய மம்மர்க்தழவரு- மம்மர்
செய்தொளிரு மும்மலமஃ த - மரச்சலிகீருப் பவையொருமூ
னறும் -பரவுமகனாம் போலரமெனவு - முற்றான்மூன்றும் ஒற்
ரூகேயிலு - மற்றாமமமொன் தறி.பாவெனவு - மானாமரலுயி
ரறிவித்தன்றிச் - தானுவொனறைச் சாரரதெனவு - மலணிவ.
லூள்ளு மதிவாய்நிற்றல் - பு௫னியிலு “மப் பொருளரமென
வர் - சாயாங்கெனவிரு மாயாமசளி - ரிருட்டலைமசளிர் வெ
ருட்டவமூல்கும் - பூச்க்தலையா சாரசங்கடையாக். - கூறிய
௧.௪.௨ மாறாதொருவத் - தோன்றிபவதிவே சோன்றுளொன
அவ் - சட்டுண்டோட்ரச் சாண்டக்குமுவை - விட்டிடிறோவ 6
6௭
ேலையினடி - யாண்டோய்ச்சொருகா லீண்டியருதாவ் - €ப்
புலனீ்.த மெய்ப்பொருடோய்க்த ட கீரர்களில்வுமி வாரா
ரொனகு - மதையினபொருளின் - முறைபிறழாம - லிர் நூலொ
ளிர மனலுரைசெய்கோன - பைஞஞாட்போவு மெய்ஞ்நான
குசோர்க - கருமறைமருதத் இருமலறஞானன் - வா. ரமின
ருள் கோடாசேய்க்த - கருமஞ்ச&ையு இருமலியிஞ்சு - யிந
தீலைபொருகாங் சொரறுவரையெள்ளா - வாரடகமிளிரு மா
டகக்கோபுரச் - இல்லை. பஇயி னெல்லைச்குணபாற் - கெரத்ற
வகுடககர் பற்றிபசெல்வன் - பதமலரேய்ச்த முூதலவர்கணத
சோ - ரறிவால்மிக்க நெறி?சர்செல்வ -னசலிடமருவரு சச
லச்செல்வரை - யாடல்பொருட்டா நீடரைபுக்குப் . பட்ரொ
ளிஞாயிறு ௪டர்வானுறவப்- பக்குவக்கஞச மிக்கலர்க் காங்கு-
செறறஞ்செந்த கற்றவர்லீடா - நிலைமையினிற்கும் தலைமைப
ளிப்போன் - பல்றுளையோடாக் கறு த்காங்கசெ - ஓருகா
வாயி லுருகாநிற்சச் - கருகாஞானச் சனிஈனியிட்டோன .-
வெம்பகலெல்கு மம்பரமாருக - கார்கொணீரரி யார்கலிதழீ
இ - வாயுழிமாணாத் சோயநதாங்கி - விசும்பிடைவீசப் பசு
காலாடிக் - கொழுநதுளிபூவின் விழுர்தாங்கம்மா - னறை
சாலாற்றின் துறைபுஃக்கவ்வையின் - ஞானத்தோய மானத்
சேற்ற- திருவாயம லரருள்சோகுரவன ஃ கவரோவும்பே
ழவ?மேம்ப்பட்டக் - காட்டாட்டாமரை மாட்டாச் வவழி
ச. செதசாதுலவும் பைநதாசாறுசரல் - மானத்தோதகங் கா
னச்சம்மையு - மண்டங்கிளாநத தண்டலைமினையி - லுண்டா
சேய்ர் து வண்டேனுண்டு - தச்சையிசைக்குஞ் சுத்சவிரட்டு
௫ - சூர்த்தகெஞ்சக் கூர்த்கசண்ணியர் - திபத்தரமுவ்
கோபத்தன்ன - சாழகம்புளைச்் 2 வாழியமங்சை - யாடற்கம்
ரையும் பாடர்சும்மையுக் - சன்னுணர்ச் லக மின்னெனச்காண்
டேர - ரோதவெழுச்த வேதச்சம்மையும் - கடுவேரடமிர்த
[அ
“எ
மங் கம்புககழல்கும் - பகெடலேழிற் படரார்புஈமு - மளகீ
லசாட்சியு மல்சானோக்கும் - வளலுர்சோய்ச் ச மதரைதகலை
வ - விர்ககுணனினமலன் சிற்குணனசின்மயன - காரணகாவ
லன பூரணாபுணணர்ய - னாரணனாகம ஞூரணசரயக- னது
ன ராகு? னித்தனிரரமையன - சேவுடைச்சேவக னாவுடை
நாயக - ஊர்புகனாஇபன் கற்பகரசர்சா - ஐரமபதிஞானத
சொளி?யா - விரமபவழசனென வளெஞ்சக தோனே.
கலித்துமை.
ஆறிபு்பொருளுச் கறிவாவனவு மருகவதசேரர்
கெறிபுசெறிஈகு நிலையாவனவு நினைப்பரிதால்
(சறியுவ்குறிககக குணமாவனவுங் குவளைவயற்
செறியுகஇருததில்லை வம்ப மவாணன திருவடி மே.
௭ ௦கணடமேயவும் பெருமானடி ஐய மரு வியருள
ககணமிணருஞ் சிவஞானச்த்டுக் கடர்சுபக்கம்
பெ ய்சணடுகுதவர் போர்ரவியானசொஜழ் பொருட்குதவி
மெய்கண்ட சேவ னடி.த்சாமனாயன்றி வேறில் லையே.
வெண்பா.
அ ரணமு ெெ௦க்கலையு மாகமமும் கற்றாலுச
சேருமூசன மூனறுஈ தெரியாசே--பாரிற
சரூ ணபொழி ஞானப்ர காசன் கமலச
சரணமிரண் டி.ல்லையேற் ரான்.
சுப்ரமண்யதேசிகர் உமா.
சிவஞானமுனிவர் கூமிய குருவணக்கக்தையே
இவரும் க:ப்பாககஃகொண்டனர்,
உரையாசிரியர்சளின தெப்வ வணச்ச முுலிய
மூற்யிழ்து,
சறலயரகைக்காலை்.
ஃ
இ வமயம்,
சிவஞான சித் இியாரீ
சு பக்ஷம்.
வைல 0) அறத
மறைஞானதேிகர் உரை.
கட்டட? ட்
மால் -- காபபு,
அலு
வலிராயகஸ்் ததி,
ஒருகோட்ட னிருசெவியன் மும்மதத் த னால்வாயை
ங் கரத்தை, தருகோட்டம் பிறைபி௫ு$த் தாழ்சடை,
யான் றருமொருவா ரணத்தின்றாள்க, ஞரூகோட்டன
பொகிம்வணக் யோவாதே யிரவுபக லுணரவோடு
ந்தை த், தஇிருகோட்டு மயன்மிருமால் செல்வமுமொ
ன் றோவென்னச் செம்யுந்தேவே.
ஒருகோட்டன்...... .. சேவே. ௭-௮. ஒருசொம்பையு மி
ரண்டுரெலியினையு மூன்று தாஈத்திவின்று பொழியாகினற
மூன்று மதத்தினையு கானறவாயினையுர் ததிச்கையுட ளேோத
ைனையு முடையனாப்) ச ச்காதேவியையும் வளைவபெற்ற
௫ான௪5இர கல்யினையும் கொன்றைமாலையையு ரிண்ட இர
ச்சடா பாரத்தின்சட் டரிகத வருத்இஸமூர்த்தியும் பார்யஇ
யாருங் களிும் பிடியுமாகக் கூடப் புணர்ச் துண்டாச்காகிர
த லொப்பில்லசத வாரணத்தெது தாள்களை ; புரு டோடா
நினற வன்புடனே வணக) இடையமும ல2வரதமுச் இ.பா
௨௦ சிலஎஞானத்தியார் சபக்ம்,
நிப்போர்கள் இந்தையிலுண்டாகய மலமாயாதி குற்றத்தை
யகர்திப் பிரமன் மான் மு.தலாயினார் செல்வமுஞ் ஏ[சரக்கல்ல
வென்று மதிதத; மேலான ஞானச்தைச் கொடாகிற்கும் இச்
சிறப்பினையுடைய கர்த்தா எனறவாறு.
எ சரச்கல்ல - பொருளல்ல, இதனை எநர்குஞ்சரச்கன்
௮ ஈண்ணிற்கலைஞானங்;-- கற்குஞ்சரச்சல்லகாண் என்னும
இருவருட்பயன நிரம்பலவழகயர் உரை சாப்பாலுணர்க,
சேவே என்பது எழுவாய் செய்யும் என்பது பயனிலை,
ஏகாரம் எற்ரசை. உமமை இறப்பு. ஓகாரம் எதிர்மறை.
இவ்வாசிரியர் சிவத.இ, சத்திவணக்கம், கணபதிவணக்
கம், கக்சர்வணக்கம், குருதி; ௮வையடக்கம்) ற்சிசப்
பு, குருமரபு, நூற்பெயா, ூற்கருத் இலைகளைப் பச. தசசெ
ய்யுளாற் பாயிரமாக வணர்த்த, உலோகாயிதன்மு£ற் பா
ஞ்சராததிரியீரன பரசமயிகள் பதினால்வர் மசத்சையு மவ
ரவர் மத மறுப்பினையு மிரு நூற்றுத் தொண்ணாறு விருத்சகு
தாலுணர்த்து, அதன்பின் றமத மதத்தைபே தாபித்தற் பொ
ருட்டுப் ப.ரம,த௫் தன்மதமாகிய விரண்டினையும் வினாவிடை
யாககி ஸ்வம்மதத் இனை முக் நூற் நிருபசதொரு செய்யுளா
இணர்ச்தினமையா லிகர்குச் சுபககமெனவு மதர்குப் பரப
ககமெனவும் பெயராயிற்று.
இசனுடைய பரபச்சமானத சங்கராசாரியார் செய்த ௪
ர்லதரிசா சங்கரஹக் தும், சர்வஅமதோப நியாசச் தம், இரா
மசாதசாசாரியர் பண்ணின பரமத நிராகரணத் தம், காவான
மசம்பு பண்ணின சத்சாக்க இபிகையிலும், அகோர சிலாசாரி
யர் பண்ணின இத்தாந்சார்த்த சமுசயத் தம் பார்த். 2; அலை
சனின் கருச்ைப்பற்றிச் செய்தசென லறி௫,
பாயிரம், ௨௪
சுபகீகீமானத முன்லூலாகய சவெஞானபோதத்தின் ௪
ருத் தினையும், வழிராலாகய குத்திரஞ்- சூரணி - வெண்பா
இவைகளையும், சிவாகமங்களையு முற்றுகோக்கி; அவ்வழியே ப
னனிரண்டு சூத்திரமாகச் செய்தசென வழிக,
சூத்தரமென்ற சொற்குப் பொருள் சூசனையாகச் சொ
ல் எசையாற் சூச்திரமெனப் பெயராயிற்று, ௮௬௪ வ.த.--
அவற்றுட் ரூதஇரசசானே, யாடிகீழலி னறிபத்தோனறி,
கரடுசலின்றிப் பொருணனிவிளக்ச, யாப்பிலுட் டோனற யா
த.தமைப்பதுவே?? எனமுர் சொல்காப்பியஞர். (௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
[3 அசகைய வ
மேலிச்தச் சாஸ்திரத்இு லாதியிலே நிர்விக்ஈபரி சமாப்
இயின பொருட்டும், சஷியசக்தானாபி விர்த் தியின் பொருட்டும்?
இரதச்சாஸ்இரம் லோகத்திலே பிரசாசிககையின் பொருட்ம,
அதியி2ல அருணச்தி?தவ சிவாசாரியர் பண்ணின
விநாயகஸ்துதஇி.
(இஃஸ்.) கங்கையையும் வளைக் 5 பிரைபயுள் சொன்
ஹு மாலையையுக் தரிச்ச நெடிய சடையையுடைப பர் ஸ்வ
ரனுடைய வருளினாலே தரப்ப. டொரு சொம்பையு மிரண்டு
செ.லவிடையு மிச்சாஞானச்சீரிலபயென்று மூன்றுமதத்தையு கா
னறவாயினையு மைக்து கரங்களையுமடையரா யானைபோன்ற
இருமுகத்தராய்த் தமக்சொரு சாயசனில்லாமையால் விரசாய
கனென்னலுர் தஇருசாமத்சை யுடையராய், ஒப்பற் சவருடைய
பாதாச விர்சங்களி?லே கரைஈ்$ பத்தியுடனே யிரவுபக லிடை
யரு௮ற் நியானிப்போருடைய இருச்சாயெ வஞ்ஞானத்தை
௨௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
பொழித் தப்பரமப்பிரயோசகமாகய மோகஷத்கையும், ட்ரம்மி
விஷணுக்கள் செல்உமுஞ் சறிசென்னும்படி க்கு ௮அவாச்தரப் பி
சயோசகமாகய போகச்தையும் கொடுப்பவராகையா லத்சே
வனே யிச நூலுக்குச் காப்பு,
சேணகனயுதிவியதாம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அலைைவாகை (0) வணவலைவாள்.
இச்.நால் சடையின்றிப் பூரணமாகும்பொருட்டுச் கடவள்
வாம்க_.தச் சொல்லுகேருராய் மூதி விசராயகவணச்கஞ் செ
ய்கனருர்,
ஒருகோட்டன் வாரணமென்று விசேடக்கப்பட்டதா
ரையால் ஐங்கரத்த ளென்ரதோடு விசேடிம் சைங்கரத, கனா
செய வா. ரணமென்ற ரூபகம்பண்ணு5. ஒருசோட்டன் - என்
பு - ஒற்றைக் கொம்பையுடைய ஸாகயும்,--இருசெவியன்,.
எ. த. இரண்டு தன்னங்களையுடையனாயும்,-மூமதத்தன்,
எ- த, மூன்று மதசலற்களையுடையனாயு மிருச்சனத,- ரா
ல்வாபைங்கரத்தன். எ. த. கரன்நவரயினையு மைஈத 6ரபங்
களையுமுடைய (விசாயசனாகய)--த.று தருகோட்டம் பிரையி
தீழிச் சாழ்சடையரன் தறாமொரு வாரணத்தின். எ- த. ௧
க்சாகேவியையுங் சோட்டச்சரும் பிரயென்௮ கூட்டுசலாச்
குனிப்பாய சக் இரகலையையுல் கொன்றை மாலைஎம்யுஞு சுட்
டாகவுடைய பினறூங்காகின்ற சடையையுடைய இவறுற்ப
வித்ச குஞ்சரத்தினத. தாள்கள். எ. த. பாதாரகிச்சவ்
சள் (சம்மை)--உருகோட்டன்பொரி வணஞஸ்கி. எ- த. மிகு
ச்ந பச் யோடுச்தாழ்ம தர் சவணச்க,ச்இனாலே யடையப்ப
ட்ட சவஇகா£வான்களாய்,- ஓவாதே. எ.து. நீங்கா மே
பாயிரம், ௨௩
இரவுபகல். ௭ த. அகோராத்திரம்,--உணர்வோர். எ-து.
அஈதப்பாதத்தியாக முன்னாகச் சி௨த்யொசம்பண்ணு வோர்,
இசகசைத் இருசோட்டும். ௭- த. அந்தச் சிவத்தியானச
வாரத்இஷைலே சிற்சத்தியினத விரிக்க அறிவுகொழில்களை ம
ரைத்த பல ஈத இயினத வியாபாரத்தைத தடுத் தகனணாற் பண
ப்பட்ட வஞ்ஞானத்தைன் தரத்தம்.--௮யன்றிருமால் செ
ல்வமுமொனமோே வெனன. ௭-2. மபீரமத்வம் விஷு
எமென்னே௪ வைஹ்வரியமு மொருபொருளோ வெனன,--
செய்யு தேலே. ௭-2. (சேவேசெய்யும்) எனமாறு௪-ே
லாச,சள்மைபைச் செய்யும். முன்னிருரத சிவத் தலவ5)௫த தா
னே விளசகித தனித்தனி யவர்களச் சவனகளாசத தானே ப
ண்லும்; முத்தி வியத்தி யிரண்டு மோக்ஷமென்கையால்.
இருகோட்டுெென்றதனால் பாசமுத்தியும்,செய்யு்ே சசேபெ
ன்௦ னால் இவச்வாமி வியத்தியுஞ் சொல்லப்பட்டதறிச.
தீசள்கள. ௭-௮. எழுவரய், ஓட்டும் என்பதம், செய்யும் என
பம், பயனிலை.
இமைகளை.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ககக (0) அவரன
சிவஞானபோத .நூற்பொருள் மீற்காலத்தசர்ச்கு இவி௪
விஎங்குமா௮ விரித்தல்யாப்பான் நூல்செய்வான் பு55த வாசி
ரியர், எநித் சசகொண்டபொருள் இடையூறு இர்கதினிதமுட
தர்பொருட்டும், இ நூனின்று கிலவ,த.ற்பொருட்டும், மு.தறகட்
௦-ய் தகொண்ட கடவுள்வாழ்தீத மாஞக்கர்ச்கு ௮றிவு௮.த
தீற்பொருடுச் செய்யுளாற்றெறிக்கனருர்,
என்பத கங்கையும் பிசையுல் கொன்றையு மணிசத சடை
யானனித்தருவிப ஒருகோடு முதலியவற்றை யுடையவஞைய
௨௪ சுவஞானூத்தியார சுடகூம்.
வாரணமுகத்தானுடைய இருவடிகள், பேரன்பாவிடையரா ஐ
தீமமை வழிபட்டுத் இ.பானிப்போரறிவினசண்ணதாகய ம
சசோணைச் தரச்கும்; அதுவேயுமனறி ௮அயனரிமு,சலிபோர் வா
மழ மொருபொருளன்றென வெறுப்பச் சிவமாக்தனமைப் பெ
ருவாழ்யையுர் தருமென்பதாம்.
சந்தைத் இருகோட்டித் செய்வசத்சன்னம செய்யவல்ல
தாளகளுக்கு, இடையூற்றதையோட்டி. இரநூச முட.வுபெறச்
ரெப்தல் ஏருமையனறென்பது கருத் த.
கங்கையின் செருச்சடசசிப் பிறைபை வாழ்விச்த பெரு
மான மகனுதலாலம் ௮ச்சலமடைமை தெளியப்படுமெனபா
ர், தற 5ருகோட்டம் பிறையிதழிச்சாழ்சடையானசருமொரு
வாரணமென்ருர்
இதழியுமூடன் கூறினார், இருவடையாள மாலையா,தலின,
இததறித் தணார்போலத தாழர்த சடையானென உவமத்
சொசையாசச் சொண்டிலாத்தலுமொன்று,
தருசோட்டம்பிறை- தன்னுர்உரப்பட்ட வளைலானழகு
பெற பிறை,
இருசெவியனென்ற த,இசைபெச்சச்சால் இரண்டு *முற
மபேோலு3 செலியெனப் பொருடக்து நிற்றலின், ஒரு சோ
டம சலிபனபோல ப் பிறிஇனிபைபு$ச்யெ விசேடணமாதற்கி
மூககனமையுணர்க,
உழுறம்போலுஜ் செவி எனச் செவிக்கு மூறத்தை உவமிழ்
தசை, சூற்பகர்ணம் என்னும் விகாயகர் ஷோடசகாம விஇியிற்
சாண்ச
யானையுறுப்பும் கமுத்திற்கு மேலன்றி மின்மையான் மும்
மதத்தனாகல் யரங்கனமென்பார்க்கு மும்மதம் யானைக்கு ௮
பாயிரம். உட
டைபென்பாரும், ஒருகோட்டன் முதலியனபோல மும்மதத்
சீனென விராயகப்பிராலுக்கேயடையாய் நிற்றலின் யானைக்க
டையாமாறு மாக்கனமெனமறுத்த இச்சசஞானக$ூரியைகள்
ஈணடு மும்மதமென உருவகஞ் செய்டப்படடனவென்றுரைப
பாரும், ஒருகோடு முதலியவேனையடையெல்லாம் உறுப்பினை
யேயுணர்த்இ நிற்றலின் இத மாத்திரமினம்பற்று தருவக(மா.த
ல் செல்லாமையானும் உருவகஞ் செய்,ச.ற்குரியதோரியைபுவிசே
டமினமையானுவ் கந்தன மூகலியோனாயு மக்கருத் தப்பறறி
மூமமதததனெனல் யாண்டுமின்மையாலும் ௮.தவுமுரையன
ஜெள மறுக்தப் பஞ்சாக்கரத்தன் பேதமாகிய எட்டெழுத தா
செழுத்.த காலெழுச் தமுதலியனவும் பஞ்சாக்கரமென வழங்
கப்பரிமாறுபோல மும்மததஇன் வகையாகயே ஒருமதமு மிரும
தீங்களு மும்மத ன வழங்கப்படுமாகலின் அதுபற்றி ஆசவ்
கை யெனனையென்றொழிவாருமுளர்.
லாரணமுஞ் சிகதையும் தருபெயர்,
திருகு முதனிலைப்பெயர்.
ஓகாரம் எதிர்மறை.
இஃசெண்ணலக்காரம்.
ஈண்டு மஇரைவளையுமிறைவனாலியம்பு நூலு மீண்டஎவும்
பொருளியல்பும் வேண்டுஞ் செய்தி-மூரைமைசளஞும் பெத்த
மொடு முத்இயெல்லாம்!? என்றெடுச்தககொண்ட மூறையெ
வைச் துப்பரபக்கங்களை எடுத்தோஇி மறுத்தவாசிரியர், இவி.ப
ம்முதையே சுபச்ககு கூறுேனேமுர்,
௨௬ இவஞானூத்தியசம் சபகூ.ம்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
கவைனாவானா (] அணக
(இ-ள்) ஒருகோட்டன் எ-று. ஒரு கொம்பீளையுமூ
டையனாய்,--இருசெவியன்,. ௭-2. இரண்டு செலியினையுு
டையனாம்,--மூம்மதத்தன. எ-று. மூனு மகங்களயுமுடை
யனா.ப்-நரல்வாயன. எ-று. நான றவாயினையுமுடையனாய்
ஓல்கரத்தன். ௭-௪. அஇிச்சையுடனே ஐ௩ தக ரங்களையுமுடை
யனாய்-- அறுதருகோடடம் மீரையிதழித் தாழசடையான
ஈருமொரு வாரணச்்இனறாள்கள். எ- து. கங்கா?தவியினை
ய.௦ வளைவுபெற்ற பிரையினையுங் கொனரைப்பூவினையுமுடைய
நீணட இருசசடாபார,தஇனையுமுடைய தம்பிரானார் தரப்பட
ட. லொப்பில்லாத மூத்தகாயனார.த ஸ்ரீபாதங்களை--உருசோ
ட்டன்பொடும்வணங்கி. ௭-௪. உருயோடப்படாநினத பல்
தயடனே தண்டனபண்ணி,.- ஓவாதே. யிரவுபக லுணர்
லேரா. ௭-2. ஒழியாதே யிரவபசகல் நினைக்கற டெரியோர்
சளுடைய,-சிற்கசைக் இருகோட்டும். ௭-,த. இருகயல்சளின்
ம௰மாயாதிகனமமெர இற குணங்களப்போக்கும;-- வட்
நிருமால் செல்வமுமொன்றோவெனனச் செம்யும் எ-து. பர
ம்ம விஷணுகசளுடைய மாயாபோகமாகய ஐஸ்வரியமு!௰ ஒரு
பொருளேோவெனனும்படி. ஞானச்செல்வமாசய பரமபோகத
க கொடாதிரகும்,--மேலே,௭-த. கையா லிவனே ச்சா
ளெனறு மொல்லப்டடுமென்றவாறு,
என்னவே யானு மிச் நூலைத் சாப்பாதற்று நிமித்தமாக லக்
தீச் சிர்பாக.ற்களை யொழியாசே ௨உகவரதழமு மெனனிருதயதீ
திலே லைதது£கெரள்ளா நீன்ரேனெனபது கருச்,
இத சாப்பு,
மதகு வலர.
பாயிரம், ௨௪
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
வகைய (0 அணணஷ
(இ-ள்.) ௮. ௭-2. கக்சையும்,-தீருகோட்டம்மிரா.
௪-2. சனனாற்றரப்டட்டவளைவான அழகுபெ.ற்றபிரையும்,--
இதழி. ௭-2. கொனறமாஃையுமணிசக,--சார த்சடையானற
௫:ம்.எ-.த. தாழ்கத சடையையுடைய சிவபிரான் ௮ளிததருளி
ய, ஒருகோட்டன், ௭-2. ஒர்ஜறைகைகசொம்பை யுடையாஜும்,--
இருெவியன, எ-.த. இரண்டுமுசம்போலும் கரதையுடையானு
ம் -மும்மதத்தன். ௭-2. மூனறு ததை யுடையாலும் கா
ல்லா யையங்கரம்சன, ௭-2, கானரவாடையும் ஐச்துசரகசை
யு மூடை யவலுமாகய,--ஒருவாரணத்தின்றாள்கள ௭-2. ஒப்
பற்ற வாரணமுகத்கானுைய சாள்கள,--உருகோட்டல்யொ
டூ௦ ஏ-து, உரு$போடுசர்ரு ஏதவர௫ே பேரன்போடும்,--
ஒலாசே வணங். ௭-௮. இடையரமுத,தம்மனம் ஏழிபட்டு,--
இரவுபகல். எ-று. இரவும் பகலுர்,-உணர்வோர் ௪53,
தியாநிப்போ ரதிவினகண்ணசாகய,-- திருகோட்டும். ௭-2,
மலகசோணைத் தரர்க்கும் அதுவேயுன்றி,-- அயன்றிருடால்
செல்வமும், எ-து., அயனரி முதலியோர் வாழ்வும், ஒன் ரோ
வென்ன. எ.து. ஒருபொருளன்றென வெறுப்ப;--சேவுசெய்
வ2. ௭-2. சலமரச்தள்மைப் பெருவா ழ்வையுக்தரும்.
கரசைத்திருகோட்டிக் தெய்வழ்தனைை செய்யவற்ல
தாள£ஞூககு இடையூற்தையோட்டி இச் நூன் முடிவுபெறச்
செம்வ தருமையன்சென்பத ௧௬ த.
இத விகாயகர் தஇ கூறியத.
வைைளாகள இவகிவகிடி ஷர வவவ்ஷவுவரவலைையலைகளைகயல்கதைகககைகயமமகத்டைம வைகையை கவ தாக வனயக வ ளகராகககயகளை கில்
டெலி] சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்.
ப.ரபக்ஷச்செய்யுட்டொகை,
முசவுரையிற்றசமெழுமூன் ததன்முப்பானொன்று
மூதுலசன் முப்பானொன்றெண்ணைர்சகாம்புத் சன
நிகழ்மூவர்ச்கோரெட்டாநிகண்டலுக்செட்டீரோழ
சவசலுக்வோச்தோடி.ருமூன மும்பாட்டன
பகர்பதின்றுனறீனாச்தேப்ரபாகரனீரிரண்டாம்
பரிணைைகான்கருகான்கேமாயாவாத
நிசழைம்மூன்சறுமூன்றும்பாற்கரியற்கேழா
நிரீகரம்கு.சசஅ ராத் திரியெமுமுபபானொன்தே.
சுபகூூசெய்யுட்டொகை,
ஐ. த.௪.த யிரேமு மளலையாகு
மாதிதனி லெழுபதுபின ஜொண்ணூ ற்ருறு
௧௧ த௪ தட்டைய காற்பானவமழும் பின*லமூ
கனிகான்கு நாற்பதினி லொன்றிழிக்தீராறுங்
க௦்,சன்முக மோராறும் கரமங்ரோற௮வ்
கருதீடுவங் கணபஇனபங் கரமுமிருபசமுஞ்
சிச்மையிவை மூவொனப தொடுமச் நாறுஞ்
சிவஞான சித்இசுவ பக்கமெனத்செளியே.
இதத்கு
மறைஞானதேசிகர் கருத்து.
வயதை (0) அனைவ
இதன்கருத் தியாசெனில௰் ?
சத்திதன்பரமசஞ் செப்புஷ்காலை - மையுறுமுலகா யதன்
மூ.கனமதமு - மெயயுறுசைவ மேன்மையுமாகும் - ஸ்வம்ம,£க்
தனனைம் துலங்கவுாக்கற் - கற்புறமளாலை காண்டலாதியா
பாயிரம், ௨௯
ய் *- சொற்பயின்ரான்றுக் தொல்கி௨ன்படைத் த - முத. தமவ
ளிட்புட னொழித்தருள்செய்.த - மவன துவாணையி னானமாகக
னமம் - புவனநதோறும் புசித்தவடம்பின - மன்னியவானமா
மலத் தடனசதப் - புண்ணியமூர்தீதஇியைப் புகலருஞ்சிவனைச௪ -
காணவுங்காளுப் பொருளதுமினறி - வீறியபரமும் பாசமூம
வேரு -யீதெனவான்மா வியல்டுடலுணர்ஈ_த - ெழிதருகுரு
வா லிவவகைதெரிச்த - முழு துணர்வாகி மு த்தியையதிக_௫-
சீருடன்குருலாற் "வனமும் தனா - யரனடிநிழனின் றஞ்செழு
தி.ஐணர்கது - மகலருமும்மலத் தழுககனையகற்றியும் - புகலரு
ஞரூசுவாநு பூதிபையடைச் த - மொழிவறுமினப முசலியபரன
பாற - பழுத௮மடிமைப் பத்திசெய்தஞ் - சவனடியரமாயு.
எ வாலயக்சனையு - நவையநதவழிபடு நன்மையுமூரைததம் - ப
னனிருகுத்தரப் பயன கனனையு - முன்னி.பாகமப் படியுனைாத
தீ.தயே எனவறிக,
இதற்கு மூலாகமங்க ளெழுஇல் விரியுமென்று வேதேதிரு
ஷடாச்சமாச விருச்சச்சோறும் காட்டினம்; ஆண்டுக்காணக
சிவாக்சயோகியருரை வருமாறு.
சவலை (7) வனிலை
சிவஸ்.துஇி,.
ஆ திரடுவர் தமிலாவளவில்சோத
யருண்ஞானமூர்த்தியாயலெமீன் ற
மாதினையுமொருபாகத்த_.ச்வோஜேர்
மகுடகுடாமணியாய்வையம்போ ற்றப்
டாதிமதியணிபவளச்சடைகடாழப்
படரொளியம்பலச்தாடும்பரஞர்பாதத்
தாதமலிதாமரைகளசிரத்ேேசலைச் த்
தராராதபேரன்புவளராரிற்பாம்.
௩0 இவஞானித்தயொர் சயக்ஷம்,
மேலிகதச் சாஸ்இரத்தில் பிரதிபாச்டரான சிவனை ஸ்
வரூபதடஸ் மென்னு மிரண்டு லக்ஷணவ்களினாலும் மேோரத்திர
ம் பண்ணுளேறத.
(இ-ள்.) அஇரடு வாதமிலா வளவில் சோதி - உற்பசஇ
இத சாசமினறிச் கால?சசவஸ் தகசளினுலே யடரி2 சின்னமா
ய் ஒன்றாய் சுத். நமாய் விபுலாய் ஸ்வயம் ப்ரகாசஞானான
ந்த ஸ்௨ரபமாய் ஸ்வாறுபவைகவேத்தியமான பரமம்
*.௪௨-௧௦ வி.றெ_௨௨ 9 ஸு-டு.ர) 286௦ வறி
5 ் உ)
வண... 92௧௦ ஷு க்ஃவறாவற 9 தாய 8-7 09
யு ஜாசி9வக.ம8 2ஙஃவறிவ.ச கூஜாஹ-ஹிதி....
இ.த ஸ்வரூபல ௯௨ணம.
மேல் சடஸ்சலக்ஷணம்:சத்தர் உத்தியு,்சர் ப்ரகிர்த்ச
ர் என்றா மூனறுவி.சம் இவவாறு பஹுி5மா௫ல் ௮சேசேஸ்ரீ
,லரக்வமா மென்னில் ? சத்திப்பிரவிர் தத பேகச்னுலே
'பேச மூபசாரமாகச் சொன்னசன்றி வஸ். தபேத மில்லை.
க 3 க௨டவ..ம்ஸா ி
ட .. தரல த 22 ௮ ரப்
விய உவ. ) 2.2 ாகெ௦ உட யர மெ 29.5 ஜெடிலை
௦ம் ஜீ வகாற.2௪.௮--
அருண்ஞாள மூர்ச்தியாய்-௮ட்படிப்பட்ட சிவன் தன்மா
சக பழுக்ரேஹிக்கவேனுமெனறுக் கீருபையிஞலே பஞ்சசத்
இிகளுக்குள் ஞானசத்ு மூர்த்திமானா௫ச் சததரொனறு கா
மத்தை யுடையராய் ரூபமாய் ஞானப்பிரசாசரா மிருப்பர்,
*.ச9-௧௦ விசி வி௮கிஹ வடணற-ஒு
் ம ஷ
பெமகா.௧. ௦ ம8_,......
பசயிரம், ௩௧
அமீன் மாதினையுமொரு பாகத்,கடக்கி - விஸ்வம்
இர்கு ௮பினன கிமித்சோபாதாசமாகய தனது சமவாய ௮.
௪௧தி வாம பாகமூக தான தக௲ண பாகமுமாக விக்திர
ச.நுசபோல நீலமும் பொனமையுமா௫, யொருமுதலி2ல யிரு
வகை நிறமுமாச), ஜஞானக்கரியர சமமாய்), அ௮களமரகய
பரையாதிசதஇகள் சகளமாகய சுத்தமாடையிலை தர்ப்பண
தீதில் பீரதிபிம்பம்போலே பொரு5தகையால் சகளாகள
மரக, விஸ்வததிற்குப் பரமகாரண ௦7) யகேக்சகதரப் பிரகா
சமுமா9, மாயாதிதமாய், ௨௧இயுச்,சசரொனலும் சதாசிவொனறு
ம பரிமாய சாமதரையுடையராய், சூத்.த மாயாகருத்இிபத்ை
ப் பணணுவா. இவர்ககுச் திரு£மனி பஞ்ச-ஈத்தெளுடைய ப
தீ.தஇிலொரு அம்சமாக நிஷகளமாகய சிவசாதாகயம் ௮ழமூர்து இ
சாமாக்யம், மூர்திஇிசாகயம், சர்த்ருசாசாச்யம், கரமசா
தாசயமுண்டாம்; ௮2. நிஷகளம். களம் விச். தனி32
தினம் ஈசாரன் ஈன்வரன ப்ரம்மன சிவன் , சதரதிவ
சென்னும் சகளமூர்த்தெ ரூன்டாம். இரத விரணரீ
ெகை நிஷ்கள சகளத இருமேனியிலே சவெனினது சு௪
மாயாஸ்து.௦ கருத்பத்தைப் டணனணுவர். ௬2௪ மாயையி
ல் சூக்கும கீருத்யத்தை சத்தர் பண்னுவர் எனவறிக,
4295௦ வா_5--9ல.__வஊவதஃஃ க! அரா
ண 9-௫.கிரவகட௱-ஒவய ரசு | சிஷிவயாடிலாவெ
நீறு அக ஹகஷமிஷ ௨௫ | வள அய நாஷஹி
மெ 9ரஹாஸி ஈஃழிராணி அ | ௨௨ ௧
க ஸா உஉ.3ணெட7_தி,.20௦யவடிதி ॥ வற
செடி 2றொ2 ஸ்ரிவவாடாவ 3) ஷ5 ஐ ௨8 | சூரி
௩௨. சிவஞானசித்தியார் சபக்௩ம்,
ாகெஷறாடிரா_2 ௧8-ட.கி.4வ ஹூ வூ ॥ ஐஅர
02/5$3பற௦ு_ நெ 21 8-2-௫.கி-2 விஸஹொது 2
518 £_நறாக உ.2ாமா௦2றொ.ந ௧.௪... ர ஹாரா வ 2
ஷஹேவ2 || கி,யாகெ5.3ஸா௦ரொ_2 ௧33 ஹாராவ)
வாவ
வலாஜேர் மகுடசூடாமணியாய் வையம்போற்றப் பர்இ
மதி பணீபவளச் சடைசடாழப் படரொளி யம்பலததாடும் ப
சஞார்பாசத சாதுமலி சாமரைகள் சரத்சேவைத்தத் தள
சாச பேரனபு வளராரநித்பாம் - பிரம்மாதிதேவர்கள் (அபி
ஷேசத்திற்கு சிகொரதரமாய் ) சர்வலோகப்பிராணிசளுர்
சோச்தஇரம்பண்ணும்படி சகுத் தனதசசையாற் நிருமேவிஈய
யாககக் கொண்டு ௮ஷ்டகலாப் பிரசாதரூபமாகிய வர்த்சசச் த்
ட சனை அழருபொருச்தச் சிவச இருச்சடாபரத்திலே தரித்துக்
கொண்டுமுக்சச்சடைகள் தாழ்ச். து தொக்க சோமசூரியாககிடி
ட் பிரசாசங்கள் மமுங்கும்படி.க்கு மிகுச்சப்பிரசாசமாய் வயா
யாமீயுள்ள சிற் உடையிலே பஞ்சகருகயமே நிர்த்தமாகப்பண்ணு
குசிவனது தாதுசெறிகத பாதாரவிகங்களிலே சிரசினால்வண
௧௫ தளர்ச்சியில்லாத மிகுர்த வனபுடனே கூடுவோம். இது
ப்.ரவிர் ச,சனாச் சொன்னது.
இதற்கு வேறுகிதமாய்ட் பொருளூரைப்பாருமூளர். ௮௨
அவருமாறு:--ஸ்வரூபம் தடஸ்தமெனலும் பரிபூரணம் சத்தர்,
உத்தியுக் சர், ப்ரலிர்த்தொன்று சொன்னதனறி ௮ம்டலத்தாடு
ம சிவனையே சோசத்இரம்பண்ணினதாக வுரைப்பார்கள். (ஆ
இக0...... நித்பாம்.) ௭. த. ததிமத்யாச்ச்.சரஹிசமாய் ௮ள
விட அரிசாயுள்ள வொளியான2 க்ருபையரறாளூற ஞானசம்
இயினை லடி.வாச வுடைச்சாய் விஞ்ச்லத்ைச் தோற்றுகிக்ரே
ர ரயிரம், ௩
கீரியாசத்தியைத் தன்னுடைய பாரிசத்திலே யுடைத்காய் தே
ஏர்களுடைய அபிஷேகத்இற்கு ரச்திரமாயுலசத்தார சோதி
இரம்பண்ண அர்த்தசத்ரனைம் சரிக்கப்பட்ட பவளம்போன
2 நிறத்இனையுடைய சடைகளைத்கா ழவிட்டிளியாக்கப்படாறி
னற அம்பலத் துள்ளே கிறுத்கம்பயிலாகிற்கற பரமேஸ்வரனு
டைய தாதசெதிந்த கமமம்போன்ற ரீபாதங்களைத் தலை
ற்கொண்டு, சாழ்வுபடாத வனபினை மிசவும் ௮வன்பாதத்திமே
யுண்டாக்காநீற்பேம். ௭-௮.
இருவம்பலத் த நிர்ச்சம்பண்ணுசையாவ த, பூமிக்குச் ஈ
முழமுனைநாடி. செம்பரமாதலால் ௮திலாககை அஜபாஸ்வர இ
பமா மிரண்டக்கரமாகய இருவடிகளா லாவேதனால், உ௰கத்இ
த் குயிருமாய் நிற்பனென்பது கருத்து. உயிர்சளூக்கு பலமாயி
ருப்பனென்ப.த ௮ஷ்டமூர்க்ச வடிலா,சலால் “தானாடத ௪
ன கசையாகிம்?? என்னும் பழவார். த்சையு மிதனைகோச்சி யென
சசொள்க எசேவர்கள் தானவர் சித்தவித்தியாகரர்பூ மூவர்ச
ளரஇ முப்பத் தமூவாகள், தாபகர்சத்தர் ௪மயஞ்சரரசரம
யாலவையுமாடிடு ெம்மிறையாடலே.? எததச் தவமாட சதாஇிய
ந்தாளுடச், இத்திசளாடத் இசைகளுமாடிட, வைத்தசராசர
மாட மரையா..., வத்தனுமாடினா னாகக்தக்கூத்சே.? இருமக்தி
ரம் திருக்கூத் ஐ.த்தரிசசம்.
*இச்செய்யுளும் பின்வரும் சத் இவணக்சம் கக்தர்வணக்க
ங்சளும் பரப௯ஷற்இற் கூறப்பட்டுள்ளது. இ௮வர்றிச்கு சவொச்ர
யோகள்,ஞானப்பிரசாசர் இவர் களிருஒரும் இக்கனம் வருவி
த். துரையிட்டிருக்கன்றனர். ஒருகோட்டன் என்பத முதல் பர
வகஷப்பாயிரச்செய்யுளில் பிசவும் உரையாடிரியர்கள் லெவற்னற
தீ தீழூவியும் விடச் தமிரூப்பசை ல்க்ாங்கு சூறிப்பிக்கப்டடும்.
&
௩௪ சல்ஞானடித்தியார சபகூம்,
பரபக்ஷ சபக்ஷங்கட்டுப் பரயிரச் செம்யுள் எரையறுச்ச
ப்படடிறுப்பரை ((முதவுரையிற்றசம்?! எஜச்_த.த.த எனனும்
செய்யுட்டொசை விருத்தங்சளிழ்சாண்க, (உ௮-வதபச்சம்.)
ஜராலழாமாய தித்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கலசககளைகை (] வவன்னள்ள்.
ஆதி? எந்சமிலா வளவில் சாதி யவருண்ஞான மூர்த்தி
யாய் - (சேோரஇிபாய் அருள்மூர்த்இயாய் ஞானமூர்த்தியாய் எ
னறுபிரிச் ஐ மூன்றிடத் துங் கூட்டுக, ஆ.திகடு வச்.தமிலா எ
ளவில்சோதியாய் என்பத தகுபெயரா,தலரல்)
சோதியாய் - உற்பத்தி இர காசங்களின துபசார
தீதுககுக தூரமாம் மனே வாக்கதீசமாசய சுத்த
சோதியாக தனத மம்பியநிஷ்கள நிர்த்சசோதியாய்; து
கையாக சகளாதஇிசார ரென்கன்ற சதாகிவன், சகளநிஷ
களபோக ரொன்சின்ற வராகதிவன், நிஸ்களவிலைய ரென்
சனற பரடிவன்) இவர்கட் கத$சமாம்: தகசையால், மஹாப்
பிரளயத்திலேசான் யோகலவிவேக பாவனையிலைதான் ௮
னுபக்ஷமாயெே பிரமாதி பரசிலாச்சமாகய அதிஷ்டாகல்க
ஊைவிட்டு?் சிவனிடச்தி மூனமுகமாய்த்திரும்மிய சம்புபக
மாயெ பிரமா விஷ்னு ருச்ரன் மசேஸ்வரன் சதீர்சி௫ன் ப
வி5த பரசாதம் பராசத்தி பரசி௨ூெென நின்ற 5வதத் வி
லயத்சானமாய், இரும்பச் சசஎரிர்ச்.சம்பண்ணும்படி,ஃ
அருண் நூர்த்இயாம் - 'மசாமாயாமய மகாசபாமபித்இியிழ்
மாச் இிசனெழுதியபூசாசரசவடிவாசய மச் இரலிபியெலுமிஐச்
சீல் மாச்இரிச ஓர்சரிச்கு மர்இிரனியழியாய்கர் அச்நிபோலானி
பாயி7ம். ட
ஈட்பலிச். தச் இவ்யமசக்திரமாபப் பலன்கொடுக்கும்படி சிவன
அ சம்கற்பச்சாலுண்டாய், அச்சத்தியகத்ச சம்மேளனமாகச்
சத்தமரயா புவசவாசிகளாயே சாருபிகளூம்கு ச ௪.த் இியகடி. வா
யும் மாக்திரிகனது சவ்கற்பத்தாற் கழ்பிசசம்மேனமா
ஒச் சிவலுகருக் கற்பிதவடி.வாயுமிருக்கும் வாசசமச் இரமாகய
மஞ்சதசாக்ரி பஞ்சாக்கரமா௫ு, தனது பரிக்ரஹசத்இயாயி
ருகனற வாசகசதீதிமயசரீரத்தி லாவிரப்பவித் சலினாபூகமா
யிருக்ன்ற வாச்சியமக் திரமாலய பஞ்சதசாக்ஷரி பஞ்சாக
ரமா, தனத சமவேத்சத்தி.பாயிருக்கன்ற வாச்யசத்திமய
சரீரியாய். கையால்,
ஞானமூர்த்இயாய் - சலைபா யிருகன்ற ஜடமூர்த்திகட்
கு வேருப், ௮அசலையாயிருககன்ற சித்தறுவாய்) இப்படி. கற்பிச
மூர்த்திக்கும் சரசரணாதிகளின தசைவுகூடாகாகையால்,--
(ூலைமீன்௦ மாதினையு மொருபாகத் தடச) அசிலமீனற-
பாரம்பரியமாய்ப் பராசத்தியா லநிஷ்டி ச்கப்பட் டர்தப்பரா
௪,த்த க்வாரத்தினலேயுக் தன்னாலே சா*தாத் அதிஸீடிக்கப்
பட்ட ப்ரம்மாதி தலாரச்தினாலேயுக் தறுகரண புவசபோக
ங்களாகிய சகலத்சையும் உற்பகிப்பித்த,--
ஒருபாகத்.த - வாமபாசகத்த,--
மாதினையும் - கிர்ச்சசாக்தியாய் நித்கும் உமசசேேவியையு
ம் நிர்த் சசாகஷிபாய்த் தனத சத்திசாக்நித்தியத்சாசமாய் நின
ற் நிலைநித்கவும் ஒரங்செத்தினுலே;-
அடக் - சமுத்திரத் ததிச்ச முத்தப்போல வச்ச த்வா
சத் னுலே மாயையி லுற்பவிப்பித் தத் தனத ௪ம்மேளன ௪
கீரவிக்ரகத்தி லாகிர்ப்பவிப்பிம்,ச ஸ்ரீகண்டமூர்த்இயிம் ப்ர
கேசிப்பிச்2 சம்மேளனமாகக் இநம்ப வ்நிற் ருலுஞ்சாச்கித்
இயமாய்,-ஃ
௩௯ ஏவளண்னித்இயார் சுபகூம்,
வானோர் மகுடசூடாமணியாய்- பிரமாதிதேகர்ச்கு ம
தேவராய ஸ்ரீகண்டாதிதேவர் சேவராகய அமசக்தாதிகட்ருச்
சே வனாய்,
வையம்போதிற - உலகங்களெல்லாச் ததிப்ப--
பாதிமதி யணிபவளச் ௪டைகடாழ - (பரஇ - சம்பாகு
மன்று ஒரங்கசமாதலால்) சச்த்ரசலையைச்தரித்த விரிச்ச பவு
ளச்கொடிபோன்ற சடைகள் பின்தூங்க,-
படசொளியம்பலத.ஐ-பராசத்தியா லஇஷஆ்டக்கப்பட்டுப்
பரம்பாரின்ற ப்.ரசாசததையுடைய சுத்த மாயாமயமாகய
௪பையின்கண்ணேடஃஃ
ஆடும் - ஈடிக்கும்,--
பரனார் - சுத்த சிவனார.த,--
பாதத்தா தமலி சரமனாகள - பாகசாரவிச் சல்களை,--
சிரத்சேவைதீ.த - சென்னியிற் ரிக் த,--
திளராத பேரன்பு வளராகிற்பாம் -யாம் நீஞ்காச மிகும்
த பழ்இநீறை வாச்காநிற்பாம். எ-று,
பாம்--தோன்று யெழுவாய்.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
வைதக் [0] எலானனைக்வனலைக
சசனருளிச்சையறிலியம்சலின்ப
மிலயமொடுபோசமதஇகாரமா£த்
சேசருவமருருவமுறுவ மாடத்
தேவியுமாய்த்சேசமெரசெல்ஏ$மாப்
வரயிர்ம் உள
இப.சரியவுயிராயெலாம்பெற்்அசேச£&ப்
பெரும்போசமவையளித் தப்பீறப்பினையு மொழிச் இட்
டாசகலுமடியரள ச தப்பனுடனிருக்கு
மனனையருட் பாத.மலர்சென்னியைப்பாம்.
மேலிசதச் கவெனளுடைய *சமவாரயச௪த்தியையும் $தத்பே
தங்களையு கூறுகேற்_த.
*்சமவாயசத்இ- அபின்னாசத்தி, $சத்பேதம் - ௮தின.து
பேதம்,
(இ-ள்.) ஈசனருள் - பரமேஸ் வருக்கு அச்நிச்கூஷ்ண
ம்போல 4 ௮விசாபாவமாயிருக்கிற கீருபாசத்தியான2 பஞ்ச
ஏ க்ருத்ய நிமித்தமாக கருத்யபேதங்களிஞலே யஞ்சுபேதம் .
3௨௧௨-௪௦ வாெவெவ' வ... தமெெவி யாராசி
ப் ஆ ஸூ ஆ
மி.92சரவறா। ௯வி.நாமாகி_சீா௦வொ ௮ 1-௮
ஷூ ௨ வொறிதி|
ஊஊ %
பரமசிவத்தி லாயிரச்சொருகூறு பராசத்தி,
4 அவிசாபாலம் - பிரிவில்லாமை, *க்ருதயம் - தொழில்.
இன்பம் - ௮ன்மாக்களூச்கு விஷயசகச்தைப் பொருத்த:
மாதிசத்திபான.த அரதப் பராசத்திமி லாயிரத்தொரு கூறாக
த்சோன்ம்,--
இச்சை - சீருஷ்டியாடுைபப் பண்ணேணுமென்று மிச
சாசச்தியான2 அச்சு வாதிசச்இயி லாமிரத்சொரு கூறுகத்
சோன்றும்,--
அறிவ-சர்வான்மாக்கரூடைய் கன்ம்ரிக்ளேய மந்தக் சன்
மல்சளூச்டோன த.ந£ரனை புங்ச்போகக்களையு மூபாதாசச்.ர
௪௮ சிவஞானத்தியார் சபக்ஷம்,
யல்களினின்று முண்டாச்கும். அதையு மேசசால.த்திலே 1யதம்
வத்தசாக வறியு ஞான.௪த்தியானது இச்சாசத் தயி லாயிரத்
தொரு கூருசத்சோன்றும்,--
1 அதர்வத் - உளளபடி.
இயற்றல் - *ச்ருஆ்டியாதி ச்ருத்யக்களைப் பண்ணு ய் கரி
யாசத்தியானத ஞானசத்தியி லாயிரத்தொரு கூறாகத்தேச
னறும்.
1 ச்ருஷ்டியாதி யென்றதனால் பஞ்சச்ருத்யல்களையும்
எனவறிக,
இ.த சிலச்ருஷ்டி, இச்தச் சவ௫த்இகளைச் து கிஷ்கஎமே,
3. சடகவா.சலெ__ச௮ிவெ.ச-வறா ஸகி ஊ
ஹவாடா௦ாஹாய..ச | .௪அகெ வட ஹஹ ரஸா
4]
உசிறாகிஹ9௨ வா | வு 27 செ ணன் பட்ட 1
அரறாகிஷ$- வ ॥ .சஅகெஹ்._., ஹஹ வழா றா ௭4
கி
தாதா கிஷ$-5 வ | ௬ ஷாமாகெ ஹஹீர௦ ஸா
சு கி, யாராகிவா9-* ஷீ] வஊ.சாவவெ ருசிய வ
அவிஷ்கெ.ரகி.அ-3.சா? | ஸரிவஷர ஷிிய௦ உசா
கெ.௨௮. *
இவ்லாறு பஞ்சசச் சர மொன்றுக்கொன்று சவால்
ராம்சமென்ர௪ கருதிய 8] சா.ச.சம்மிடசையிஷலே சொன்ன
கன்றி$ டரிசன்னமாசச் சொன்னதல்லு வெளவறிச, இப்
ட்டி சோன்றின பஞ்சசத்திகளிலே பரசசத்இயான.த பச்ஒம
ய ரயிச்ம், ௩௯
ஓராயே வாரன்மாக்களை உக ஹிக்கும். ஆதிசத்தியான.த ஆ
னால்மலம் பச்வமாம்படிக்குச் செதத் தும்,
ஏ தர தம்மியம் - ஏற்றக்குறைச்சல், 6 பரிச்சின்னம் - ௪
ண்டிடப்பு,
இ௰யமொடி போசமஇசாரமாடத் சேசரூல மருவருவ மு
ரூமா ஞானசத்யொனத சத்சற்கு ஞாரனப்பிரகாசமாகி
சம்மசக்௲ா௩ராதி *.பகீராஹிபமான சேஜோருப மாம், இக்சப
பஞ்சசத்திகவிலுடைய கசாம்சங்களினுலே ௪களா ந களமா
இய சதாசிவரூபமரம். இவர் உறத்்தியுச்சர். இவருடைய ௪௧௭
ரூபம் பிறகே சொல்லுகருர். இவ்விடத்திலே கிஷ்கள ரூபத்
ச் சொல்தூகரும். இலர் ச௪த்சமாயாக்ருத்யம் பண்ணுவர்;
இவர்க்கு ௮3.5 எத்தியிற்லை. பத்இலொன்று என்னவே பத்டு
லொரு பல்கு கிஷ்சத்திரு மனியான சா,சரச்யமென ஈறிக,
* அகீராஹியம் - கீரஹிக்கப்படாமை; 3 ௮களம் - நி
ஷ்சஎம். ஸ்ட
*.௪௦-௩௮௦ ௦௦.2,வ_வறாறாகெடி3ரமா௦ொ.ந
ப்ரி வாவா வ ஹமவ3। ஊ௱ாபஸ்கை) 58 வவா அரு
ஒகாலிவ உவ 9-௪ ॥ சூசிாகெ உரா௦ஃ0ர.நச2-௮
அ.வூவஷூ- ௨ ॥ளூரிகிற9_ச. வாடி... 0
அிகி.கி-425 ॥ உலாாகெடி3ஸா௦01.௧ ஜெ 3745-2௫
ி.ஆரிஷொஷசெ | உறாளதிஃ3-ணக௯4௮ ஹா
2-ஓு.கி-ர0-ஆர2ம சட 180.2 ர்க 9300௦ ம்
௯,4-0 ரஹரராவ வஹ்வமவு ல் டபூஅ ௧.௪.3 வ ஈஸ் தரவ
௫0 சிவஞான ௪/2 இயார எபக்ஷம்;
கா௫௧.2...)7_நா0ெ.ிகி.கி.௮ ௧0 | கி யா கெடா.
ஸொந க$3ஷாலாவ ௮ ஹமவ$ | கியா ௬009.0_தி வி
ட் ௦ வாக ௦8-3.கி.நா9.2£ | வா.5௬ வூ க
கூாரஅஹவ.காோணகா௱ணடு | ஷா ஸ்ரீவி ஷெடர
் ஹ பூரி
ரத் ஃ-மிப! _53தி |
ச்ரியாசததிமினாலே சதாசிவத்தில் சஹஸ்ராம்சமாகச் ௪
களமாகிய மஹேஹ்வரரூஅமாய் இருபத்கைர் த விக்ரஹ
மரிய சுத்கமாயா சருக்யத்தைப் பணனுவர்,
இ௫ர் ப்ரவிர்த்கர். இவர்ச் கரந்கேறாவரர் என்றும் பெயர்,
365-௨2௦ 222.2 வ__௧99-2ோுஹ 9ஹ்்ா௦
02 ஹ்ஹ ஷ-5, ௨5 | 89 கல௦ வீடி லகி
ஷஹ ரவி ஸம் திஓயா..2 ௬2 உணு தி 2௨0௨2.௪_௩ -)
-சி-3$௨/ணுகி௦ பதி] ௩0௨ ம மிஸ்ிவ?க.ச...ரெ ஈ
கொ_ரஸொஹி9.௪௨7 ஐ-றிகி ॥
சேவியுமாய் - சகாசிவாஇ மூர்.தீஇகளுச்கு மனோன்மஸி
பாதி போகசத இசளுமாய்,--
சேசமொட செல்வமாூ-சிவலுச் காதாரதேச சரண வல்
தீராபரண தயு.5 ஐஸ்வரியல்களர் சானேயாச,
*.29-௧௦ ௬௦ பரவ்வெ__ஸராசிறாறீறயி 2௫ெவ.௪
ஜா ர ஜாத ௦கி,யாகாறண றா வற.நஜாக$ிஅர |
ஹெ.௱.ப.ாய.௪_நா வணாரிககமதிறைய் வ௨றி
கெலிறாரா௦கஏ ஓிறி.தி] ஸ்
பாயிரம்: ௪௧
பேசரிய வுலிரையெலாம் பெற்றுசோக்கப் பெரும்போக
மவையளித்தப் பிறப்பினையு மொழித்திட் டாச௪கலு மடியருள
த் தப்பனுடனிருக்கு மன்னையருட் பாதமலர் செனனிவைப்பா
ம் - (இவ்வளவென் நிலக்கஞ்சொல்ல வரிசா£ய) அதாவது ௮
எவிடப்படாத ஆன்மாக்களையெல்லா மீன்றும் வளர்த்து ம
லபரிபாகத்திலே பேரின்பத்தையும் கொடுத்து மேல் ஜசகஈமில்
லாதபடியும் பண்ணி யரணவா இகுற்ற நீங்கெ வான்மாககளி
டத்திலே சர்வான்மாக்களுக்கும் பிசாவாகிய சிவத் துடனே
பேதமற ப்ரகாசித்திருக்கும் லோசமாதாவினுடைய பாதார
விச்சததைத் தலையின்மேம் பாவிப்பாம். எ-று.
பதியைப்போல் பசுவு மசாத, ௮தத்கு உற்பததி சாசமுமி
ல்லையென்று சாஸ்ச்ரங்சளிலே சொல்ல, இவ்விடத் இற்வர
ஞன்மாக்களுக்குப் பிசாவென்றும் ஈஸ்வரியார் மாதாவென்
ரு சர்வப்பிராணிகளையும் பெற்ரரனறுஞ் சொல்வது வி
சோதமெனனில? விசோசமில்லா தபடி கூறுவாம்! அன்மாக்க
ள மஹாப்ரளையகாலசதி லாணவசேவலமாச விருந்தபொழுது
நானம் ப்ரகாசியாசபடியாலே யானமாவென்ப சொனறிம்
லை மயென்பதுபோல நினற த; அசை சருஷ்டி.காலத் திலே ஏ ஈ
ஸ்வரா விசாபூதையான சத் இ, சுக்சாகத்த மாயைகளிலே 2
தீதிசாசாரமான கலாதிகளை யுஇப்பித் து; ௮.54 கலாஇகரண
வ்களிஞலே யாணவமல சத்தியைச் சிதிதசிக்த, யான்மஞான
ததைத்தான பேசமறகின்று ப்ரகாசிப்பிககையால்;என்வரசத்
இ யான்மாக்களைப் பெத்ததென்ற2, ௮க்.5௪௪தஇ ஈஸ்வரா வி
சாபூரையில் ௯.2 விருச்சையா லீஸ்.வரநிமிச்தசாரணமா£ய
பிசாவெனறத. ஆணுவமல டரிபாகத்திலே யான்மாக்களை வி
ஆபசுசங்களான இத்தின்பச்திற்கே துவாயே ஸ்தூல சூக்கும
சரீ ரங்களினின்௮ம் வாக்£ப் டேரின்பஸ்வரூபமாகய சிவனுடன்
ன்னைப் போ லவிமாபூசமாக வேற கிற்கப்பண்ணி, இவ்வா.௮.
ந
௪௨ சவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
ண்டான வான்மாக்சளுக்கு ஸ்றாக்டிகாலத்நதிலே யாணலசே
வலத்திலே நின்றுநீங்கச் தன்னிடத்தஇல ஜரிப்பசையும் (பிற
ப்பினையும் எனற--வம்மையால், ப்ரளயகாலத்திலே யாண௫
சேவலமாகையான மரிப்பத போன்றதையு) மொழித் த;
கையட்படாத ப்ரகாச௪ ஞானஸ்வருூபமா௫), தாலும் பரமாதர்
சீ ஸ்ரூபமாகய சிவமும்,சகைவர்று ஞாதிருஸ்வரூபமான எா
னமரசகளிடச்இுற் பே2மற நிற்பார்கள்,
ஏ ஈஸ்வரா விசாபூதா - எஸற்வர அவிகாபூசை எனப்பிரி
தீது என்வரலுசக்கு பினனமரீறிருத்தல் எனப்பொருள்கூறு5.
பெஎஇிககசேகத்திற் சபிவியத்து மேதவானத கொண்டு
பிசாச நிமிதசகாரணமென்றும்,மாதா வபாதாககாரணமென்ன௮
ம், பிளளை யவ்விருவர் காரிய 2னறும் விவகாரம் $தபால கோ
பால ப்ரசிததமாகையால் முத்தி பரியச்சஞ் சருஷடிகாலய்க
டே சறும் ௪ச்.காசமாக ஸ்வரூபாபி வியச் இயைப்பண்ணின வீ
ஸ்உரசத்தியையு மீற்வரனையு மாதாபிதா வென்பதும்; ௮லர்ச
ள் காரணம் ,தனமர காரிடமென்பத முசிமம், தகையா லீஞ்
உரன் பீசாவெணறும் ஈஸ்வரி மாகாவென்றுஞ் சொல்ுத
அ. ௪சர்வசரஸ்த்ரப் பிரசித்தம். எஸ்வரன காரணமென்பதம்
ஆனமச சரரியமென்ப.த முதி.இி டரியக மூண்டு, முத் தியிலே
சுஸுூ௨ரன கரரணமரகதுூ முத்தயக்ச்ர மசன்மர ஏிவஸ்வருப
மே தகையாற் சா ரணகாரிய பாவமில்லை. ௫ல் பாசச் ர் சே
த. மொருகாலமு மான்மல்வரூபப் பிரகாச மொருகரலமோ
வென்னில்? அப்படியல்ல! பாம்பு பூ ருப்பரசல் சழற்தினபெச
மூ௮ ரூப்பாசல் கழன்ற தொருகாலமும் பாம்பிலுடைய ப்ர
காச மொருசாலமூ மல்லாதழபேோல; பரச ந் சளசமும் ஸ்லறா
மரபி வியத்நிய மேககரலமே,
ஊசயி ரம்; ௪.
$ தபால கோபால நியாயம் பசல்யாள முதல் அறிவீன
ரரன இடையசிீருக. ௭-த; * சேதம்-மீசகம்; த குப்பரசம் -
சட்டை, ந்சளகம்- நீக்கம்.
*.௪௨-௦௧௦ 9.2௦0ம_காய-3௦ கூ.நாண-ரு-ஷா
வ.சஞா .நசொஅறெ யா வலறெண ஹாறிண றா
வஆசிவீர ய சவலாக/வறா$ூ௦௮ ஸ்ரிவகெனணொ?
கா௱ணசிவ நகா௱ணடு | .சசஃர.தி ௨ாஅிசஹ கபி
்..] ஸஷணொவிகாய.$கூமா.உ௱ றவ தாவா | கு
வர.கிக ரச ஈவி | ௨.௪) கா௱ணவாவ$ காய.,கூ
8 போஃ2 ெசஜவறி&௦ ய மவேதா அஅ.தூம உர
ஹஉடகணு- கவ? கி. %
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
சணணைதகககை [0] அணைக்.
ஓதனத்தினதபாகளு சாரத்தனத பாகமென்றதபோல
க் கர்த்சரவரசய ஏெவனுற் கனமமரசிய ஜடடச் தச்சகவிலே ச்
மீபையாசப் பண்ணப்படுகையால் சவனத ச்ருஷ்டி. திஇ சங்
க£2.ரம் த்ரரபரலம் ௮.றுச்சரகம், ஜடசித். தகள.த ச்ருஓஷூடி. இ
இ சங்காரம் த்சோபாவம் ௮.றுககரகமென்௮ஞ் செரல்லப்படு
மென்றதிக, (தூ என்பதனைப்பிரிச் செங்குல்கூட்டு, ஈசனு
சீகு ௮ருளசச அருளென்பதாரகு பெயசசதலரல் ) ௮௬௫ _
இத்சாசிய வரன்மாவினிடத்இிலே சிவலுச்கொப்பாகு நூத்தி
தீ.தாகும்பொருட்டு மலகீக்ச முன்றடைபட்டிருச்ச பேரறிவு
பெருமச்சொழிலாகிய சில். துவவிருத் தி விளக்கமென்னு ழரு
ளோ அறுச்சரகத்தைப் பண்ணும் பரரச.த்தியால,ஃ
௪௫ கவெஞானச்தியார் சப௯ஷம.
இன்பமாக - ச்ரமததிலே பேரின்பமாவசாய் ௮ச்தப்பே
ரின்பத.துக்ரூக காரணமாகுஞ் சிற்றினபத துக்கு நிமித்தமாக,
ய சருஷூடி. இழி சங்காரம் தரரோபாவமெனூற காஜு கருதிய
௧௧௯ ஆரணி ஜக சோதயித திரிரூபமாயிருக் த பண்ணுக தீ
ரோதானசத்தியெனலு மாதிசததியாகி, (பரசிவாதீதமாகய
வலுக் இனபத்தைப்பண்ணும் பராசசஇபதி.மாகிய வினப௪
ததியாகய எனலும் கொநிப்பொருளுமாம்.) இப்படிப் பஞ்ச
கருதயம் ப.ன்ணுமிடச் த நியமித் தறிக ஐச்தயோகச் தச் சங்
கறபித் தப் பண்ணேண்டுகையால்;--
இச்சையா௫இ- இக்தப்பொரு எளிப்படியாம் இச்சட்பொரு
லிப்படியாசாதெனலு நியமததைப்பண்ணு மிச்சாசத்தியாக,--
அ௮றிவா?-இதுகசாரண மி. றகாண மிதுகாரிப மி.தப்ரயோ
சகமென்னுஞ் சாதத் சவிகற்பஞானத்சைப் பண்ணு ஞானசத்
தியா.
இயற்றலரகி - கீரியாசத்இயாயிருக் 'இசைகான் பண்ணாரி
நிபேனென அ௮ுததியோகததலாகய சாத சவிகற்பக் ஈரியை
யைப்பண்ணி, திருமப விச்சாசத்தி ரூபமாகயிருக் இர்தவஸ்
இப்படியாகக் தடவமென்று சல்கச்பக்கைப் பண்ணும் கரியா
சக்தியாக, மக்சத தூலபஞ்சகருத்யங்களையும் அக்த.த் தூலபஞ்
கருதியங்களுககு யோக்கயதச்தைப் பண்ணுமதாகப சூச்குமப
ஞசக்ருக்யங்களையும் பண்ணுமிடத்தில் லயபோக விகார
சாலங்சளிலே பணணவேண்டும சாகையால்,ஃ
இலயமொடு போகமகொரமாச - ஐடபோக ஒஇிசார்
ல்சளூச்குள் ஐலயத்சைச் சொல்வாம். (அர்த சமாத்ரயோச
ன நிர்விகற்பக்காட்டி, ப் ரக்தியர்ச்சக்சாட்சிமாத்ர சலிகற்ப
ப் பார்வைபார்க்குஞ் சச் -சவன்போ லிருச் சாலும் போகனா'
யு மதிசொரனாயு மறுச்ரஹ ச்ருத்யமாத்ரல் குறித் சதிகுகருமிப்
ாயிரம், டு
பிச் தள்வைத் தஇசூக்குமயோசச சாத்ச ௪விகற்ப ஞானச்கரி
யா சங்கற்பவானா யிருக்கனற விர துவைரீங்காத விலபருககு
மூகிஇபண்ணு மறுச்ரச கீருச்ய மப்படியிருக்கும். விக். தலை
நீங்கய விலயருககு வியத்திபண்ணு மறுக்ரச க்ருத்ய மெப்
போத மிபற்சையா மிருக்கே௦தாகிலுக தலபஷ்ச க்ருத்.ப
அக்கு யோக்கியத்சைப் பண்ணு 2தாகய சூக்கும பஞ்சகரும்ப
தசைப் பண்ணும்படி. இலயகாலத் திலே போகனாயும் ௮திகர
சனாயுஞ் சூக்குமிப்பித் ஐள்வைத்துச் சருஷ்டிசாலத்திலே
தா னவர்ச் குள்ளுமாயிருப்பர். இலயராதலால் ௮ச்.த முத்திவி
யததி கீருச்யமு முடித்துத் தூலபஞ்ச கருத்யநிமிததமாகய
கும்குமபஞ்ச கருதயசகையும் பனாணுவர், ஆசையால், மஹா
ப் பிரளையததிலே தூலபஞ்ச கீருத்யக்களை விட்டிருக்கும் 4
ரியாச க்குச் சூக்கும பஞ்சக்ருத்ய நிமித்தஞ் குச்குமித் ஐ
நிடமிதகல், சற்றே சவிகற்பித்தறிதல், அப்படி யுத்தியோகத் த
ல், நிர்விகற்ப சவிகற்ப வேற்றுமைகோற்றச் சங்கற்பித்தலெ
று சொழமில்களைப்பன்னு மிச்சாசத்இு ஞானசத்தி கரியா
சத இ, அந்தக் கிரியாசத்து பேதமாகிய விச்சாசத்இக௯ை யக்நி
யமன்றிச் தனச்குள்வைக த நிர்விகர்பவறிவு மாத்ரத்தைப்ப
ண்ணு ஞானசத்தி மாத்ரமாகிருத்தல் லயம்) (போகத்
5௪ சொல்லாம். அந்தக் கரியாசத்திக்கு சிருஷ்டியாது ௮
லபஞ்ச கருத்யங்களைப் பண்ணும்படி மியமித்தல் அறிகல் உத்
இபோகீத்தலென்லுச் துலயோசக பவத். ௪லிகற்ப வேற்று
மைசோற்றுஞ் சூச்சுமயோசந சாத்தசவிகற்பத் சொழில்க
ளின துள்ளுத்இரோகத்சைப் பண்ணி இச்சாசத்தியாயு ஞான
சத்தியாயும் கீரியாசத்தியாயு மிருத்தல் போகம்) (அதிகார
தசைச் சொல்வாம். அக்கக இரியாசத்திக்குர் சொல்லிய ௪ச
த்த சவிகற்ப நிர்கிகற்ப வேத்துமைதோற்ற௮ுஞ் சூச்கும யோச
ச சாத்தசவிகற்ப சங்கற்பத்தினது அச்தர் .ுக்சேகத்ைப்
௫௪௯ சிலஞானடுத்தியாச் சபக்ஷம்
பண்ணிச் ஈரிபாசத்இ பேதமாயே விச்சாசத் திபாமிரத்சல் ஐ
இகாரம்.) கையாற் ரன்னைக்குறித் தப் பிரபஞ்சம் ப்ரயேர௪
மாகத் சோற்றாதாதலால் சனனைச்குறியாமற் ப்ரபஞ்சதி
கை ஸ்வருபமாதீ ரமாகப் பரர்த்கலைஃ்பண்ணுவத) 2. இகடு
வச்சமிலா வளவில்சோதி,?? எளவு முன்சொல்லியத ௪2,589
ஏர்சுபரலம். பிறர் ப்ரபோசாத்சைக் குறிக் நப் பார்த் தலைப்
பண்லுசலைச் செய்ஏ இப்போ தசொல்லிய விலயபோக அதி
காரச் லச்சுபாவம் இக்க விலயபோக அதிகாரச்சுபாவமு
ம் சர்௫ கருத்ருத்வத தக்குட் சிறப்பு கருத்ருச்வ மாசலால்
ஒளபரஇசம டத்ச ல௬௲ணமன்று, நிருபாதிக மிருவகசை பெர
௫வகைச் சபாவமும் சொரூப ஙகூணமே. அகலால்,இச்,5 விலய
போச வதிகாரங்கள் விருத்தி பரிணதி விவராச்சாரம்பவ்களி
ஷொன்றாகய நித்தியல்கள் சோபாஇகல்கள் சத்தியங்களன்
௮: பஹிரங்கபே,மாட்ப் பிரிச்தற்கரிசா€ ௮க்தர்ங்கபேசுமா பி
ருச்ின்ற சிவபே.கமாயும் சிலசத்திபேதமாயும் சிவசத்தி வ்பச
பாரபேசமாயு மிருத்சலால் வயாபாரங்கட்கு இலயபோக வ
இசாரமென்னு மச்சரங்கபேதமுண்டு; சிவறுக்குஞ் சவசத்இக்
கூ மில்லையென்௮ சொல்றப்படா.. சாரண?பே2 மில்லாதிரு
காற் காரியபேத மில்லையாதலால் இவ சிவசக்தி சிவச ச்இன்
டாபாரங்கள் மூன்றிற்குச் தனிக்கனி இலயபோக வஇிகாரவ்
களபிரித்சலில்லாக வஈதரல்க பேதமாயும் பசிரல்சதச் தபேச
மாடும் நித்தியங்களாயுஞ் ச் தியங்களாயு மிருக்கும் ; கற்பிதமூ
ர் சஇ வடிவுமாதீரத்சாற் சற்பிதவநிச் தியல்களாயு மசத்தியவ்
காயு மிருச்குமெனவழிக. கிம் துவக்கும் வைசரவ சரிகட்ட
மாத்ரம் இலஉபோசக உஇகாரல்கள் பிரிச்சம்செள் சாய பட
சங்சபேதமா யச்சற்கரீரியத் தால் கித்நியல்சகளாயு மனுாமர்த்
இலடு.௮முசற் சாரிபமாதிரச்சா ஐரிச்சியல்சளாயு மச ச்ியன்
ப சயிரம். ௪௪
கீளாயு மிருச்குமெனலஓதிச, இரும்வ வியைபோச ௯இரரச் இ
சமவ்களி 2ல,--
சேசருவ மருவுரும மூருவமா - சோதியாம் கிஷ்சள ௪
களநிஆ3ள சகளமாடூப் பின்னு மஇகாரத்துச்குப் புறம்புமுன்
ஞூமாயிருசகும் பரசிவனாலு மகரகதசிவனாலு மோகலை யீரிரு
கலைக் சரமதஇிலே யஇிஷ்டிக்கப்பட்ட சாச்இியஇகை சரச்தி
விசதை ப்ரதிஷ்டை நிவிர்த்திெெென்னுல் சலைகளில் விழுது
பஞ் சாதாச்கியல்களையும் பஞ்சமூர் த. இிகளையு மிச்ச விருகலப்
பிலுஎள பஞ்சப்பிரமலங்களையு முறபலிப்பிச்கும் தூலகாரிய ப
சாசத்தி ௮௪ச்டு இச்சா௫சஇ ஞானசத்இ கரியாசத்தசளு
மாச) பின்லும் ஈசானியாதி மூர்த்.தியச்2மாசய பஞ்சசசஇ
கஞூமா) வாமாதி சர்லபூசதமனியக்கமாசய வஞ்டசத்திக
ளஞூமாச, பினலு மனோன்மனிபாஇ சரஸ் வஇயச்சமாவயே பஞ்
சச.த்திகளு. மா --
தேலியுமாய் - போகசத் தியமாய்--
சேசமொடு செல்வமா€-யோகசத்தியொடு கீரசத்2யு.மா
இப் ன்,
பேசரி வுயிரைபெலாம் பெற்ற - எண்ணிரச்த வரன்மர
கீசளர்குப் பரமேகமென்றும் சூருமசேகமென்றும் தூலசே
கமென்அஞ் செரல்லப்படுச் திரி?தேகவ்களோடுங் கூட்டி அறிவ
விளங்கம் சிருஷ்டித் ஐ--
கோக. இரகஷித்த,--
டெரும்போசமவைடளிச்,த - புஎ௫சபஇகளா யிருக்கேற ப
சபோகஙட்களையும் புவசவாகெளர யிருச்சற அப்ரபோகங்க
காயும் கொடுத்துத் இரோமகித்.த,-
பிதப்பினையு மொழித்திட்டு . சல்ளித் தச் எஒலுச்கொப்
பரசி மிருச்ரும் பமுத்தியையும் சத்த மாயாபுககப் பிராப்நி
௪௮] இவஞானகசித்தியார் சுப௯ூம் ,
யாயே வபரமுத்இயையுல் கொடுச் தறுக்ரறில் ஐ,
ஆசசது மடியரளச் த - தீக்ஷாகுத்தராகய சாதகர் இரு
தயகமலத்திலே யவரவர் யோககயாழுகுணமாய்ச் சகள நிஷ்
களசகள நிஷ்களநிருத்த மத்தியதலக நிஷ்களா தீதமெனறு
மூனசொனன ஸவரூபங்களாய்,--
அப்பலுடனிரு£்கும் - வெனோகூட இயாசம்பண்ணப்
படும,ஃஃ
அன்னையருட் பா,தமலர் - உலசமா.தரவினது பாதாரவி௰்
கம்களை,--
சென்னியவைப்பாம் - 9ரச?ல சூட்டிச்கொள்ளா நிற்கின்
ரோம். எ-று,
நனதகாவாககளான்ள்.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணக (0) அலலகைகளாக்
கந்தன்வணக்கம்,
அருமறையாகமமல்கமருல்கலை நூதெரிக்ச
வகத் தியலுக்கோ,ச் துரைச்குமருட்குரவாக்குருளை-
இருமமைமாமுவிவாமுனிசேவர்கடச்தேவன
சிவனருள்சேர்திருமகவைசவநிலையோர்செய்வம்
பொருமறையார்கழக்கீரர்கீரன்சையிற்
பூகீர்சொண்டோவாதபோச்றுமடியவர்சள்
கருமரையாவகையருளிக்க திவழல்குங்கம் சன்
கழலினைசளென்சிரச் இற்கு சஇல்.லப்பாம்.
பாயிரம், ௪௯௯
(இ-ள்.) ௮ருமறையாகம மங்கமருங்கலை நூதஜெரிக்த -
ஓ௫யுணர்தற்கரி.ப காலுவேதங்களையு மிரபத்செட்டு சிலகாமங்
சளையு மாறங்கங்களையு மற்று மரிதாகய கலைஞானவ்களையு ௫
தலே போதியுணர்ச்த;--அகச்தியனுக் கோத் துரைக்கு மருடகு
ருவாங் குருளை-அகத்தியமஹாருஷிக்கு வேசாக்த ஞானத்தை
யந£கிரகம் பண்ணப்படாநின்ற கீருபாார்த்இயாகிய நித்த
யபாரலனாயெ குரு, -இருமறைமாமுனிவர்முனி $ வேசோததர
சாரயுத்தரா யிரூக்கிற ருஷிகளுச்கெல்லாம் ப்ராதாமமாகிப
மேனி, % தேவர்கடச் சேவன இெவனருள்ளேர் தஇரமதலை-தே
வர்களுக்கெல்லா சாயகமாகய சிவன், தாரகாஞரனைச் ௪சஙக
ரித். த ௮வனுற் பீடிக்கப்பட்ட சேவாஇகளை யிரச்திச்கவேண்டு
மெனகற க்ருபையினாலே சரப்பட்ட, ஸ்ரீமத் குமாரமூர்சதி.--
தவநிலையோர் செய்வம் - தபனுடைய நிலைமைக்குப் மீரதி௨
ையான பவொப்.ற்ரதேவன்,--பொருாறையார் சழல்வீரர்
வீரன் - வேதத்தின் ௮இக்கப்பட்ட ஸ்ரீபாதங்களையுடையவ
ன மஹாகீரர்கசெல்லா * மக்ரகண்யன,--சையிற் பூகீர்
சொண் டோவாது போற்று மடியவாகள்-சர்வகாலமூங் கை
2ல புக்பத்சையும் ஜலக்தையுங்கொண்டர்ச்சித் ஐத் தேத
இரவழிபாடுசெய்யுந் சொண்டர்கள்,;--கருமறையா வகைடரூு
விக் கதிவழங்குங் கந்தன் - ஜரா இதுககங்களினுற் ஐககளு
டய ஸ்வருபஞானக்சை மறைககப்படாகபஉக்ரூ சத்தது
யை ச்ருபைபண்ணுமவன், சத்ருக்களைச் 8 சோஷிப்பீக்கை
யினாலே கச்தனென்லுச் இருகாமக்சையுடைடவன்,--க ழலி னை
க ளென்சிரத்திற் கருத்இல்வைப்பாம் - வீரக்கழலைப்பொருகஇ
ய விரண்டு ஸ்ரீபாதங்களையு மென்னுடைய சிரூலுமிருகய ச் இனு
ம் பொருர்த பாவிப்பாம்.
6 வேதோச்சா சாரயுர்தர் - வேசுத்தனுலே சொல்லப்
பட்ட வாசரரல்களை யறுஷ்டிப்போர், *% தேவர்கட்கு தேவ
1.
(௦ சிவஞான?த்தியார் சுபக்ஷம்,
என்பதனை யொருமுபாக்9 இசத்ராதிசேலர்சட் செல்லா
மதிதேவனாயுள்ளவன் எனவும் இப்பாடல் முழுமைககும் பொ
மிபபுணாயாகவும சில ப்ரதியி லெழுசப்பட்டிருககற த. 4௮௪
கணணியன்-முதன்மைபெர்றவன, 8] சோஷிப்பிககை - உலர்
தீதில், வறறுதல், வாட்டுமல்.
மரல்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 பவள
அருமறையாசகமமங்கம் - ௧௮ இடத் இற் சவஇீளக்ஷபெற்ற
பின ஆகமம்,அகற்குமுன வேதவேசால்கங்கள்,௮2ர்குமுன முன்
பின ரூன,--அருவகலை - அரிசாசிய அறுபத் தரான்கா யிநகதி
ன கலைஞானககள--நூம் - சத்தகர்கக மீமால்க௪ வேகா
ஈஈமெனூற சாததிர மியைகளைம் தான்போதிக்க,- தெரிந 5-
அவைகளி2ல சொல்லப்பட்ட பதார்த்தவ்கள உத்தேச லக்ஷ
வா. பரீக்ஷைசளோடேகூட வறிந்த,--அகத்தியஐக்கு - அகத்
இபமாமுனிகு,--ஓத் தரைக்கும் - பிரணவத்சை யுபதேசம்.
ணணியசதனமுடிவிற் இதசாகத மஹாவாக்கிய வ௮பதேசஞ்செ
ட்யூப், -அருட்குருவால்குருளை-௮.நுக்ரக விக்ரக குருவாகிய கு
மாரன,--இருமறைமாமுனிவர் மூனி-வேதவித்தாகிய மூனீஸ்
வரர்சளூக்கு முனிஸ்வரன், வர்சடச் மேவன் - சேவர்க்
௫5 தேவன,.சிவனருள்சேர் திரமதலை-சவனத கருபைபொ
௫5 ௫ய புத்திரன், -சவநிலைபோர் தெய்வம் - தவசைப்பண்ணு
இெபேர்ச்குப் பமயனகொ££ற மேவன், பொரு ரறையார் ௪
ழங்கீரர் வீரன் - பொராகின் ஐறைச் தரர்ப்பரியாகினற வீர
வண்டயத்சையுடைப கவீரர்க்கும் வீரன், கையிற் பூரீர்கொ
ண டோவாது போற்றுமடியார்கள் - கரத்திழ் புஷ்பம் தீர்த்
கி.ங்சொண்டு இடைவிடாத பூசிக்கும் பத்தர்களும்கு,௧௬ம
பாரமிரம், சச
*றையாவசையராளி - ஜரமரணல்சளூக்குக் சாரணமாயே மல
மறையாதபடி. கீருபைபண்ணி_ கஇவழவ்கும்-சிவஸ்வருப வி
சாககமாகிய மோக்ஷதகைச் கொடுசகும்)- ககன் - ஈமத கு
மாரஸ்வாமியின த,--சழலிணைகள் - இருபாதங்களை,--எனசிர
இ. சருத்தில்வைப்பாம் - எமத சென்னியில்வைத். து வணவ்
€ மனசில்வைத்து ச்யாநம்பண்ணுலாம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணவ ட்ட்ட்ட ஆண்
சுபக்ஷப் பாயிரம்.
மேற் சுபக்ஷஞ் சொல்துவான ரொடங் த்
தெய்வவணக்க மூணர்தத£ரர்.
௮நுவகைச் சமையத்தோர்க்கு மவ்வவர் பொரு
ளாய்வேரறாங, குமியது வுடைத்தாயவேதா கமங்களின
குமிபிறந்தங், கசிவினி லருளான்மன்னி யம்மையோ
டபபனாடுச், செறிவொழி யாதுறின்ற சிவனடி சென்
னிவைப்பாம். (௧)
இ-ள். அறுவகை உலோகாயிசன் பெளத்தன் அ௮ருசன் மீ
௪ சமயத் மாஞ்சகன மாயாவாகி பஞ்சராத்ரியாகிய
தோர்ச்கு புறச்சமமிக ளறுவருக தாகதால்கொண்
மவ்வவர் பொரு ட சோட்பாட்டுச்குற் தக்க மூர்த்திீசளூ
ளாய் மாய்
வேருந் குறிய முற்கூறிய சமயிக ளிதவே பரமமான
த வுடைத்தாய் மூர்த்தியென்று முறிக்கத்சக்க கோட்பாட்
் டுக்கெட்டாத முதலுமாய்
வேழாகமங்க வேதாகமங்களிழ் கூதிய கினைவுசளூக் கெ
ளின் குறியிஈச்து ட்டாத பொருஞுமாய், தமினதியப்படா
ஜனோவென்னில் ?
௫௨ கிவஞானடுத்தியசர் சுபக்ஷம்
அறிவினி லரு சிவன் னத காருண்யத்திஞலே ப்ர
ளானமனனி வான்மாச்களுடைய வறிவிலே யகவரதமு
நிலைபெற்று
அம்மையோ பார்வதியாரும் பரமசிவலுமாய் விட்டுரீங்
டப்பனாசச் செ சாமலகவரதமுஞ் சராசரங்களாகய வான்
நி வொழியாது மாச்கடோறும் வியாத்திமினாலே யர்நியமச
நினற சிவனடி. யிருககற வெனுடைய சர்பாகங்களை யாக
செனனிவைப் செனனியில் வைப்டாம்--௭-று.
பாம்.
யாமென்ப தெழுவாய், வைப்பாமென்பது பயனிலை.
,சன்மைப்பெயரு முன விலைபபெயருக் தாலுந்சொசலுமா மின்
னிசைசசெம்புளினென்றன?? எனபதஞழற் ஐன்மைப்பெயர்
சொச்கசெனவறிக.
பசுக்சனின.து நிதம் பலவானாதும் பால் ஒன்றானுற்போ
ல.ச் சமயல்கள் பலவானாலும் பலதசைச் கொடுச்ச£வன சில
ஷஞொருவ னென்பதுகருத்து. “அறிவினான்மிக்க வறு௨கைச்
சமயத-தவவவர்க்கங்கே யாரருளபுரிக,த?? என்னுக திருவரக்
னு முணர்ச.
சென சைவத்திர்குத் தாண்டவபூஷணனென்று மூர்தி
இயாயும், பாசுபததஇந்குத் இரு4றுஞ் சடைமுடியுர் சரித்த மூர
இயாயும், மாவிரதத்தத்ச் கெனபுமாலைதரித்த மூர்த்இயாயும்,
காளாமுசத் இற்குப் படி.கம் புத்ர திபமணிகடரித்ச மூர்த்தியா
யும்,வாமத்இர்கு அகநியுமுபகீதமுச்தரித்த மூர்ச்இயாயம், பை
ரவ,ச்இர்குத் தமருகமுஞ் சிலம்புக்சரித்ச மூர்த்தியாய்), இல
ர்களெல்லா முகசண்ணையு முடையராயிருத்தலால் அவ்வவர்
பொரறாளெனளச்் சிரப்பித்சார். (௧)
பாயிரம். ௫௩.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
௭-2. புசச்சமயமாகய உலகாயிதன் புத்தன் சமண
னீ மீ.மாம்சன் மாயாவாதி பஞசராத்தி ௮றுவர்சகும், சைவம
பாசுபசம் மாவிரகங் காளாமுகம் வாமம் பைரவம் எனனு ம
அவர்க்கு மவரவாகோட்பாடடுககுத்தக்க மூர்ததசஞம் பொ
ரளுமாம், அவர்கள் கோட்பாட்டு5 கெட்டாத அடையாளமுள்
ளா முதலுமாம்; வேசாசமங்களிற் கூறிய அடையாளங்க ணினை
வக்செட்டாத,தா யிருச்கு மானு லறியப்படாக சூர்யமோவெ
னவில்? பச்குவான்மாகச்சளுடைய வறிலவிலுள்ளே சிவன காரு
ண்யத்தினலே விளக நிலைபெற்றுகின்றுஎளவன், மற்றவ
டத் லிம்லையோவெனனில்? பார்வதியும் பரமேனற்வாலுமாக
ய விருவரும் ௪டடித் தக்க ளியாவையிலும் வ்யாபகமா யந்நி
யமாகவிருக்கிற வனுடைய சீர்பாதகமலங்களை யென்கலைமே
ல்வைப்பாம்-- எது,
யாம் - எழுவாய் வைப்பாம் பயனிலை.
ப்சுக்களின த நிறம்பலவானாலும் பாலொன்றானால்போல்
௪மயங்கள் பலவானாலுகு சமயத் தக் கொண்டகெய்வங்க
ள் பலவானாலு மதிலே கின்றும் பலத்தைக்கொடுக்குஞ் வெ
ஷனொருவனே ! என்பது கருத்து.
இஃற்கு:௪௰மதி--அறிவினான்மிக்க வறுஉகைச்சமைய த்-
தவ்வவர்கங்கே யாரருள்புரிச் த! என்னும் பாட்டாலும் மா
கொருசெய்வங்கொண்டி ரத்2ய்வமாகயக்சே, மாசொருபா
சனூதாம் வருவர்மற் தத்தெய்வங்கள், வேதனைப்டடுமிற
க்ரும் மறக்குமேல் விளையுஞ்செப்பும் என்பதனாலுமறிக, இத்...
பனை (09 ௨ட---ச௪.
வேறுங்குறியத வுடைத்தாயென்ற5, சைவத்திற்கும் தா
ண்டவபூஷணனென்னு மூர்த் யாயும், பாசுபதத்குத் இருகீறு
அஆ
ர்
ர
டு௪ ஈவஞானத்தியார் சுபம்,
ஞ் சடையுக்தரிதச மூர்த்இபாயும், மாவிரகர்கு என்புமாலைகரி
நீச மூர்ச்இயாயும், காளாமுகத் இற்குப் படிகம் புத்ரதீபக் தரி
5 மூர்.ச்தயாயும், வாமததஇர்கு அசநியும் உடகித த்சையு தரி
தீத மூர்ததியாயும்) பைரவச் இற்குத் சமருகமுஞ் கிலம்புக்தரித்
தீ மூர்த்இபாயும்; இவர்கபொல்லா முக்கண்ணுமூடையரா யிருத்
கலா லவ்வவர்பொருளாய் வேருங்குறியது வடைத்தாயென்
வு சிறப்பீத்தாரென வறிக
* இப்பாட்டும் உரையும் லப் ரஇகளிலில்லை,
ஞானப்பிசகாசருரா வருமாறு.
வையயடு
சுப சலசோ ச் ரஞ்செய்களூர்.
அறுவகைச் சமயத்தோர்க்கும் - புற?சமயிகள௮வர்
ச்குள் உலோகாயிதன் ப்ருதிவு அப்பு தேயு வாயு சாலுபூசல்
களுமே காத்சாவெனபன், ௮௬கன உலகமெலா மிர்தப்படி நித்
யமாயிருக்கும்-சானே அருகேசகரன் குருதஎமாத்திரதஇலே சர்
தீகாவாயிருப்பனென்பன, புததனலு மப்படி. தானே சுகதா கர்
தீசாபென்பன், மீமாங்கசன் உலகமெலா மிச்தப்படி தானே
நித்யமாயிருச்கும்-சரீரா இயு.ர்பத்இயிலே கன்மச் தானே சர்த்
கா வெனபன், பாஞ்சராத்ரி ஸ்ரீமச் சாராயணர் தானே யபி
ன்னநிமித?பாதாசராய் ஜசகத்கர் த்சாவாயிரப்பாரொன்பன்)
மாயாவாஇ பிரமக சாளே தனவிடச்இ3ை பரிணமத்தினாலே
கீரன் விவாத் தத்இனுலேதான் ஒகச்சர்த்சாவாயிருச்குமென்ப
ன், இப்படிச் சொல்லாமின்ற அறுவகைச் ௪ மயத்சோர்க்கும்,--
அவ்வவர் பொருளாய் - ௮வரவர்களாலே சொல்லப்பட்ட கர்
தீருசகாரணக்களை யஇஷ்டிச் தக்சொண்டு அச்சுக் கர்ச்ருசார
ணஸ்வரு9யொய், பின்னு முட்சமயிகளறுவர் ; அவர்க்குச்
சிவனே தேவசையாகசையாம் கசவர்க்முத் சாண்டபூஷண்
பாயிசம், இ.
னென்று மூர்த்இியாம், பாசுபதர்க்குத் இருரீ௮ுஞ் சடையும் தரி
த்த மூர்ததியாய், மஹாகிரதர்க்கு எனபுமாலைதரிச் சமூர்த்தி
யாய்) காளாமுகர்க்குப் படி.கம் புத்ரதீபமணிகள்தரித்த மூர்
த் இி.யாய்) வாமர்க்கு அக்நியு முபகிதமூரஈதரித்த மூர்த்தியாய்,
பைரவர்ச்குச் தமருகமுஞ் சிலம்புக,5ரித்த மூர்த்தியாய், -வே
ருங்குழியத வடைத்சாப் -. வைதகசைவர்க்கு உருத்ராகாரமா
ம், சைவசித்சாக்திகட்குச் சசாசிவாதியாகாரமாய், ௮இன மி
குத பககுவர்ச்கு--வேசாசமங்களின குறியிறர் து - வேதாக
மங்களிற் கற்பிக்கப்பட்ட மூர் தஇககைச் கடக் த---௮.ஙகு - ௮
வ்விடத்தில் --(அமிவினி லருளான்மன்னி) - அருளால் - சிவ
சத்தியால் விளக்கப்பட்டு மனோவாக்க இ. ரமாயிருகச்ன ற.
அறிவினில் - தக்ஷாவான்௧ளுடைய சற் ஈத் இியிலே,--மனனி -
தோற்றி, அர்மையோடப்பனாக - சிவச5இ மாத்ரசொரூப
மா௫),--செறிவொழி யாதுநின்ற - எங்கும் வ்யாபகமாயிராரி
ன் ச, --வனடி - வனது ஞானச்கரிபாசொரூபமா யிராகின
2 சதீதிரூபசாமர்ததியத்சை,--சென்னிலைப்பாம் - உன் மனா
கலைக்குமேலே த்யாகம் பண்ணாமற் நியாகம்பண்ணுவாம்: நிர்
விகற்பமாகச் சிக்இப்பாம்.
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
வவட
எ-து. புறப்புறம் பும் அகப்புறம் கம் என்னு கான
கஜள் ௮கச்சமய மொழித் கொழிக்க 9 அச அக்கர
தனிச்5னி ய௮ு வகைப்பட்ட சம௰ல்சளினின் நுகொண்டவத்று
ள்ஞூம் பலவேறுவகைப்பட மோர்த் தணர்டின்ற அவரவர்கொ
ண்ட மு32ற்பொருளாரய்; அவரின்வேருய பாடாணவாசமுச
ஜிய அகர்சமயத் சார்க்கு இயம் போகமஇகாரமெனிலு மூன
நில்த்தையின் முறையே சத்திர முச்நியோசமும் ப்ரகிர்த்திய
௫௬ சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷூம்.
. மெனனுஈ் சொழிட் வேறுபாடுபற்றிச் வன் சதாசிவன் மகே
சனெனனும் பெயருடைய அருவம் அருவுருவம் உருவமெனனு
ந் தடத்தக்குறிபே குறியாகவடைக்கசாய், சத்தார். தசைவர்
சகு அத்தடத்தககுறி?யயன்றி வே. சாசமங்களின் கருத்திற்க
இதமாய், உயிரச்குமிராய், உயிர்சட்செல்லாமறிவைம் மீதப்பி
க்கும் அம்மையப்பனு மாக, எங்கணுமெக்காலமூஞ் செறிச்,த வ்
பாபகமாய் நின்ற சிவபிரான நிருவடியைச் சரமேற்மொள்வா
மென்பதாம்.
பரபக்சத் தட் புசப்புறச்சமயத்தானாயும் புறச்சமயத்
தானாயு மறுப்பே) அம்முறைபற்றி அகப்புறச்சமயத் காரும்
மறுச்கப்படடாரோ யாவரொன்னுப் கருச்சான், ௮அவளாயுமுட
ன௱முல அறுவகைச்சமயத்தெனப் பொதுப்படக் கூறினார்.
ஒர்திதல் அராய்தல்.
சேடியமடி.யாகலின் உடைதீகாபென்றார்.
கவெனடியென்றத உபசாரம்.
இருள், அறுவகைச் மபத்தோர்ச்கு மவ்வவர் பொரு
ளாபெனவே மேற்கூறிப்போகத பரபச்சத் துப் பொருளும்,
வேங்குறிய த வடைத் சாபெனமே முதற்கு சர முசலியவை
௩.ஐ சூதீரத்திற் டெறப்படுர் தடக்தட்பொருளும், வேதாகமங்
களின குறியிறறசெனவே இரண்டுமன்றி யேனைச்சொருபலக்க
ணய கூறும் அருஞ் சூ.த்ரப்பொருளும், ௮றிகினிலெனலே து
னமஸ்வரூபங்கூ௮ு மேழாஞ் சூச்ரப்பொருளூம், அருளான் ம
னனியெனலே ஞானசரிசசங்கூறு மெட்டாஞ் சூத்ரப்பொறு
ஞம், ௮அம்மையோடப்பனாகயெனயே ஞானமு?ஞேயமு ஜாதி
ரூவுமாகக் காணப்படு மொன்பதாஞ் சூத்ீரப்பொருளும், செறி
கொழியாத நின்தவெனவே ஏசனாதநிற்றல் கூறும் பத்தாஞ்
பாயிரம், டூள
சூச்ரப்பொருளும் சிவனடி. சென்னிவைப்பாமெனலே அ௮ரன
மலரடி.க்2ழிரத் தல் கூறும் பதிஜெ.ராஞ் குச்ரப்பொருளும?
செனனிலவைபபா மெனனுகு சொலலியல்பான அணைந்தோர்த
ன்மை கூறும் பன்னிரண்டாஞ் சூச்ரப்பொருளுங் குறிப்பா ன
தியச கடச ஏன.
இங்கனகதொகுத்தக் சாட்டெல் மங்கலவாழ்ச் தக்கு இ
லச்கணமென அணர்க,
இனி, இகனுட் கூறப்படுமறுவகை வினைபெச்சங்களாள
ம் மூதல்வனுடைய ௮றுவஸ5ச் குணங்களுங் கூறப்பட்டன
வென்றுரைத்தலுமொன்ன, அதுகாட்டுதம்:....-
௮லவ்வவர் பொருளாயென்றதனால் ௮ங்கனம் பலவேறுவ
கைப். பட நிற்கு மகக்தசத்திடாகய ௮ளவிலாற்சலுட்மை கூற
ப்பட்டது.
வேருங்குறிய த வடைத்சாபென்றகனால் அமாதிபோத
மசாதிமுத்தத் தனமையெனப்படும் இயல்பாகவே பரசல்களி
னீங்குகல் கூறப்பட்ட ஐ, நிராமயானமா வெளப்படும் இடத்
கசையுனர்வினஞு, 5௮ மீண்டேயடங்கும்.
வேதாகமங்களின குறிமிதச்தென்றகளுற் சுதக்ரனெ
னப்படுச் தன்வயத் சனாகல் கூறப்பட்ட த.
அறிவினிலருளான் மன்னியென்றதனாற் சர்வஞ்ஞிதவெ
னப்படும் மூற்றுமூணர்தல் கூதப்பட்ட த.
அம்மையோடப்பனாசி பென்றசனால் அலுத்கசத்இிெபென
ட்படுப் பேரருளை ௦ கூறப்பட்டது), விசுத்தசேகமெனப்ப
டூச் சயவுடம்பினனஞு தலு மீண்டே௰டங்கும்.
செறிவொழிபாசென்றசஞற் பூர்த்தயெனப்படும் வரம்
பிலின்பமுடைமை கூறப்பட்டசென் ௮ணர்ச,
இன்லும் விரிப்பிற்பெருரும்.
௫௮ சவஞான௫த்தியார் சுகூபம்.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
அறுவகைச் சமயத்சோர்ச்கு மவ்வவர் பொருளாய் -
சைவம் பாசுபதம் மஹாவிரதம் காளாமுகம் வாமம் வயிரவ1
எனது சொல்லப்பட்ட வாரறுவகைப்பட்ட சமயத் துள்ளார்
ககும் அவவவர்கொண்ட கொண்ட கோடபாடுசளுசகுத் தக
கசாச வறுகரகஞ௦ ய்கிறவக் சமாய்,-- வேழுக்குறிய து வு
டைத்தாய் - இநதச்சமயங்கள் குறிககத்தக்க கோட்பாடு
சளுகெல்லைப்படா,த சுகஸ்வரூ..த்தையுடைச்சாய்,--வே.தாக
மங்களின குதியி௫ச்_த - வேதாகமங்களினாலே வறுதியிடப்ப
ட்ட பொருளுக்கு மெட்டாத.தமாம்)-- அறிவினிலருளால்மன
னி - சனது காருண்யதச்தினாலே யான்மாக்கள்சாறு நிலைபெ
சிறு கிற்பசாய்,--அமமையோடப்பனா௫ .- ப்ரபஞ்₹ தீ இலுள்ள
வானமாக்களுக்கெல்லாம் மாதாவும் பிமாவமா);---றிவொ
திபாதுநின்ற சிவனடிசென்னிவைப்பாம் - இப்படி. இத்தசித
அக் ளிரண்டிலும்விட்டு சீங்காமல் நிற்கீற தம்பிரானாருடைய
ஸ்ரீபாசங்க ளிரண்டையு ெெபனஜுடைய தலையின் பல் ைத.து
க்சொள்ளாகினரன்-- ஏறு,
அறுவகைச்சமயசசகோர்க்கு மவ்வவர்பொருளாய், ௭.
௮ உலகாயிதள் புத்தன் கூமணன் மீமாக்கசென் மாயாவாதி
பஞ்சராத்ரி என்றுசொல்லப்பட்ட புறச்சமயிகள் சிவனைக
கத். சாவாகச் சொள்ளாதபடியினாமே யவர்கள்சொண்ட கோ
ட்பாடுசளுக் கறியப்படாக வத் சமாய்; சைவம் பாசுபதம் ம
மாவிரதம் சாளாமுகம் வாமம் வரவம்என்௮ சொல்லப்பட்
௨. வறுஉசைச்சமயத் தள்ளார்க்கு மங்வவரிசொண்ட கோ
ட்பாடுகளுக்குத் சக்க,காக அ.றுக்ரகஞ்செய்தெ வச்சமாயிரு
க்கும் என்றது. இதர்குப்பிரமாணம் இருவாசசம் திருவண்
பரயிரம், ௫௯
டட்பகுதி-4இருமுச்சமயத்தொருபேய்ச்சேரினை ௨ நீர்நசை
குரவருநெடுவ்கண்மானசணம?? எ.ம், 4இருத்தகு- மறுவரை
ச்சமயததறுவகையோர்ச்ஞாம் - வீடிபருய்நினற?? எ.ம். சித -
பரபக்ஷம் பாயிரம் - ௪0 - செ... இறைவனையுமிறைவனாலி.ப
ம்பநூலு, மீண்டளவும்பொருளியல்பு மவேண்டுஞசெய்தி, மூ
சைமைகளும்பெத் தமொடுமுசதியெல்லா, மூ தலகலெமககி
யன்றமுபற்சியாலே, சிறையுலவும்புனனி௰வத்தோன்றும்பேய்
த்சோ்ச், செப்கைபோலு௱்டாயபொய்கொண்மார்க்கத், த
றைபலவங்கடாவிடையாநர்சொல்லிப்போக்கத்; துகூரவிர்
அூலிரசொல்லூற்பாம்?? எ-ம். சங்சற்பநிராகரணம் பாயி
சம்--2அல்தாலக் நூற் றன பையுனனிய - மாக்தரிதவேபொரு
ளென்றதனிலை - யர ,கலினவேர்மேர்பலுஉலேற்றோர்க - இ
சையாமாஅ௮பாடுகூற௮ுவரதனாற் - புச்சமயங்கள்சறப்பில
வாக் - யருளின்மாகதரைவெருளு.£மயக் - யலகைத்தேரினி
லையித்நிரு - மீங்கவைநிற்க?? எ-ம், ஈஷீல்காச்சமய - மூவி
ருககுதிமேவியதாமு - மொனரோடொனறுசென றுறுநிலையி -
லாதுமாமுவிறுடைத் த?” என்னுமதல் கண்டுமொள்க,
வேருக்குறியதுவுடைத்சாய். ௭-2. இரதவுட்சமயத்தலு
ள்ளவிவர்சளூ்குஞ் சிவளைக கத்தாவாகக்கொண்ட வம்மாதர
ர தீரிபசார்த்2 நிர்ணயமுடையவர்க எல்லவென ற
௪.
வேதாகமல்களின் குதிமிறக்து. ௭-த. வேதாகமங்கள்
மனவாக்குக்காயங்களினா லறிகையினா லப்பாசஞானமெனக்
கொள்க.
ெதிவொழிபாதகின்ற சிவன், எ-று. .பெத்தமுத் இ
விரண்டிடத்இலும் கிட்ட சீஸ்காமை கித்பனெனக்கொள்ச.
இதுவலா நிர்ணயம்,
ட்ட அ
௬௦ சிவஞானடதயார் சுபக்ூ£ம்,
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
வவண்டும்
௮றுவசைச்சமயத் தம் - புறப்புறம் புறம் அகப்புறம் ௮௪
மென்று சான்கனு எளகச௪மயமொழித் தொழிக்த முக்கூற்றுப்
புறல்களிற் றனிச்சனி யறுவகைப்பட்ட சமயல்களினின௮ு
கொண்டு, --ஓர்£கும் - அவற்றுள்ளம் பலவேறுவகை ப்டடவர
வியச்தறிகன்ற,--௮வ்௨வாபொருளாய் - அவரவர்கொண்ட மு
கம்பொருளாய்,--வேருங்குறியது உடைச்சாய் - ௮வரினவே
௫௫ பாடாணவாதமுகலிய ௮சச்சமயத்தார்க்கு இலயபோ
கமஇசாரரமென்னு மூன்௱வக்சையின, முறையே சதீதயு முத்தி
யோகமும் ப்ரவிர் த்தியமெனனுஈ தொழில் வேறுபாடுபற்றி ௪
வன் சதாசிவன் மசேஸ்் வரன் என்லும் பெயருடைய ௮றாவம்
அ௮ருவருவம் உருவபெென்னுக் தடக் சச்குறியே ருறியாகவுடைத்
தாய், -வேதாகமங்களின் குறியிரச் த - சிக்சாந்தசைஉருச்கு
சீ தடத்சச்குறியேயன்றி வேதாகமங்களினகருத் துக் சதித
மாய்,--அங்கறிவினிம்-௮வ்விடச் த யிர்ச்குயிராய்,--அருளான்
மனனி - அருளானிலைபெற்றுயிர்கட்கெல்லா பறிவைப்பிறப்பிக்
கும் -அம்மையோ டப்பா? - ௮அம்மையப்ப ள.6)--ெொறிவொ
ழியாதுகினர-எல்சனு ெெசச்காலமுஞ்செறிர்து வ்யாபகமாய்கி
னற; -வனடி பென்னியைப்பாம்-சிவபிரான் திருவடி. களைச் ரி
சமேற்கொள்வரம்--௭ - று,
இத கடவள்வணக்மம் கூறிய து.
ச இவ்வுரை சவஞானயோயர் பொழிப்பிற் ணேங்கக்
மெப்திருப்பதை அவ்குமாயாற்காண்ச.
பாயிரம், ௬௧
மறைஞானதேகிகர் உரை.
ணட வடை
இ.ற்குே பன் முன்னூற்ிறப் புணா்ச் தரார்.
என்னையிப் பவத்திறசேரா வகையெடுக் தென்
சித்தததே, தன்னைவைச் தகருளீனாலே தாளிணை தலை
மேதற்சூட்டு, மின்னமர் பொழில்குழ்வெண்ணை மேவி
வாழ் மெய்கண்டானூல், சென்னியிற் கொண்டுசைவ
தீ இறத்தினைச் தெறிக்கலுற்றாம். (6)
எனனையிப்பவததில்... .... தெரிக்கலுத்ராம். ௭-த. ஒன
றுககு மாசாமலான ஜாகமரணசமுதரத்தலே கடம் தடி.
டடுகறவெனனைச் தனத ஞானமாகற கையைச் சொடுத தென
லுடைய வீதயகமலத்திலே தன்னை யகவரகமூ நினைக்கும்படி
யிருதஇப் பாசகாசம் பிறக்கும்படி தனத காரருனாயத்தினாலே
சீர்பாதங்க ளிரண்டினையு மென ரலைமேல் வைத்சருளி, மேகம்
பொருந்திய சோலைகள் சூழந்த திருவெண்ணெய்கல்லூோ பதி
மாகவிராகினற ஸரீமெய்கண்டதேவநாரயனா ரருளிசசெய்க
ஞானசாத்ரமான சவஞானபோதத்தை யெமததலைமேல் வை
திீதசகொண் டதன்வழியே சைவசித்தார்தத்்இு லுண்ரையின
நிறத்சை யாம் தமிழாலே சொல்லப்புகாகினரம்---௭.து.
யாமென்ப தெழுவாய்) கெரிர்கலுற்ருமெனப.த பயனி
லை. சொல்லேயாயிஜுங் குறிட்பேயாயிலுஞ் சொல்லிமூடி ப்ப
மேண்டுவசெச்சம்.?? என்பதனால் சமிழாமலெனபது சொல்மெ
ச்சம்.
வடமொழி ப்ராக்ருதம் செளரஜச்யாச்சதி பைசா
ரூசிசாபைசாசி அலப்பிரக்சம் கேசி எனப்பாடபேசம் பல
லாயிருக்கவு மில்லா சிரியர் தமிழாற் கூறியதென்னெனில்? ௨ட
௭௨ சிவஞானித்இயார் சுபகூ.ம்
வேங்கடர்தென்குமரி நடுச்சமிழ்எஜங்கும்பூமி யாதலாற் சா
மிசமுலிய விருபத்தெட்டுத் இவவியாசமல்களை யானமாகக
எறிதரற்குச் சிற்சறிவாதலால் ஸ்ரீகந்திகேண்வரகாயனார் பன
னீரண்டு குத்ரமாகச் சகற்குமாரபகவரலுக சறுகூரகஞ் செ
ய் சருளினா.
௮,கனைச் சர்வானமாச்சளூ பெளிதிலறிச் சீடே௮ம்படிக்
கு ஞானசிரச்சாமணியாகய மெய்சண்டசேவராயனார் பார்
சத முதஜூல் கருக்கனஎவு மிகுசப்பொருள செய்விததோ
ன எனனுமிலக்கணதசால் மூதஜூற்பெயரிட்டு வழிநூலாச்தி
யாளி செய்தார்.
அவர் மாணாுக்கராகய வருணர் இசேவராப ஞர்திருத் த
ரையூரொன்ஐா திருப்படைவிட்டி லெழுகதறளியிநம் தம் முன
ஜூல்வழியே பளனிரண்டு சூத்ரமாககச் சிவஞான9த்தடென
ஞ் சிறட்புத்திரகாமஞ சாதத் தமி மாலருளிசயெதார்.
௮ஃசெக்காரணத்தாலென்னிஎ 2--
/இீரார்கயிலைத் திருவாய்மலர்ச் த சிமாசமல்கற்
ரூ ராம்வதவட சொ ற்பயின் ரூககெளி தமமொழியைச்
சாராதவரு ஈத் தத் தவஞானச் தலைப்படு3ற்
கோரார்தமிழ்ச்செட்யுளான மஉறிர வெழுதுவனே.?
என்பகனாலறிக. (௨)
சிவாக்ரயோதகியருராை வருமாறு.
அவைகளை (0) வைலம
குருஸ்துதி,
மேகம்பொருர் தஞ் சோலைகுழ்ர். தள்ள திருவெண்ணெய்
சல்தாரி2லை திருவவதாரஞ்செய்த ஒன்றுக்கும் பற்ரு சவெனளை
மடெழுவகைப்பிறப்பாகய சடலிலமுச்சாசவசை தனத ஞான
மாய கையிஞலே யெடுத்து ஸர்சதமுச் தன்னை மென்னிச
பாயிரம், ௬௨
யத்தி$ஏ இந் இக்கவைச் தச் ஈருபையிஞுலே தம்முடைய ஸ்ரீ
பாகங்களை யென்லுடைய புன் தலைமேல்வைத்தருளூம் மெய்
கன்._சே வகாயனா ரருளிஈசெய்ச சவஞானபோதமென்னுஞ
சாதஇரத்சை சரஸாகஷஹிச் தக்காண ரைவச்திற்றிரிபசா
ர்ம்ச சதுஷ்பாதங்களையுஞ் சொல்லாகினறேன் எனறிதனபடொ
ளா.
ப் யாம் - எமுவரய், பயனிலை - தரிக்கலுற்றும்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
0
தமத குருவணச்தல்கூறி முள்னூற்ிறப்பு மூறைக்கின்ருர்.
(-ம்பரத்கைப் பூகிறமா யொருமுகமு மிருபு பமுமுடை
ம.ரா௫ச் செம்பட்டுஞ் செஞ்-கசனமுஞ் ஏவுதமாலையுஈ தரித
தலராகிய குருமூர்தஇபா லஇஷடிக்கப்பட் டந்த ரூபியாபிற ௧
௮) அருளினு?லை - தனத இக்ஷாகன்மத்திலே விளங்காகினறு
திக்ைெெபன்னு மியர்கைபபெயணாயுடைய சிவச௪த்்தியால்,--௭
ன்னை - அகரஇயி?ல பசு,3 தவத்தினுலே யஞ்ஞானியாயிரு௧க
2 வெனனை,--இப்பவத்துற் சேரரவகை . இச ஜுாசமாண ம்
சளுக் கேதுவாயிருக்கன்ற மலமாயாகம்பங்களோடு பொருக
தாமலிருக்கும்படி. ஜடத்வசோதனைசெய்து, எடுத்து . சம
னாக்3ம் பாசக்கூட்வ் கூடாதவகை சினமாத்ர சுத்தகேவல
மாய்ச் சேஷிசகப்பண்ணிச் சேஷிச்துகினற;--என் இத்த த்தே-
விச்யாதத்வமென நிசைச்கப்டடு முன்மனாமூலத்தச் ஏன்மா
த்ரமா யான்மாவென்று செப்பப்ட்டு மெனதான்ம தத்வ்த்இி
லே) சன்னைவைத்த - உனமனாகார விச்யாதத்வத் து பரியு
௮௩ சனது பரளிவஸ்வரூபத்திற் கொத்து விரிசலமுதலாய
குணல்களோகேடிப் பாமென்௮னாக்கப்படு மெனத வித்யா
சீக்வச்தை விளக்£ச் இரும்ப,-- அருளினாலே - தனது ௪த்இி
௬௫ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்.
சங்கத்பத்தினாலே,--தாளிணை-ஒவ்வொன்று மும்மூன்றாய்ச் ௬
ததசி௨ சாட்குண்ணியருபமாயெ ஞானசத்தி கரியாசத்தி யி
ரூசகதியாயய வொருசததஇசகொத்த, அப்படி. சாட்குண்ணி
ய பரிபூரணமாய சவதவத்தோடு கூட்டிச் சுத்தசிவமெனறு
செப்பப்படுமெனது ெவெ.சதவத்தை,;--தலைமேதசூட்டும் - முன
சொனன பரமாகய வித்யாதத்வத் துச்கும் பரிமுடபோலச் ௪
றப்மீத் தப் பிரசாசிப்பிககும்;--மின்னமர் பொழிற்சூழ்வெண்
ணெய்- மினபொருகஇப மேகங்கள் படியாநின்ற சோல்கற்றிஃ
இரநவெண்ணெய்கல்லூரின கண்ணே,-மேவிவாழ மெய்சகண்டா
ன-பொரு5திவாசமபண்ணாடினற சத்தியதரிசியெனலும் டெ
யரடைய பரமாசாரியனத,--ூல் - வடமொழிச் சிவஞான
போதத்சைததிரிச்த செனமொழிச் வஞானபோத ததை,
ரெனனிமித்கொண்டு (செனனியிர்கொண்டெனபது பூஜ்ம
வார்.த்மை)செவிக்கேற்கககேட்டு மனஇலுட்டடுத்இச் 9௧இ.௪,த
த்தெளிக த,--சைவதஇ௫ததினை - சைவாகமததிலே சொல்ற
ச தஇிரிபசாரத்த லக்ஷணதஜை)--தெரிக்கலுற்றும் - விரித் த
சொல்வாம்.
இரத விருத்தத்திற் ததுவே கருச்சென்பது காண்
பிப்பாம்.
“என்னை யிப்பவத்திற் சேராவகையெடுத்த?! என்ப
கீனுற் சமனாககபாசமுதஇர்சொல்லப்பட்ட த.
* எனசிசசத்பே தனனைவைத்த?? என்பதனால் உன்மளு
வதயுள்ள சிகாசசேதமுனனாக கிஷ்சள சர்வாஇக்சராச்த விச்
௮௧ பரசிவத்திலே யோசனைசொல்லப்பட்ட த.
எதாரளினை தலைமேற்குட்டும்?? ௭௬ பதனால் சிவ்வாபிவி
யதச்தி லண நிஷ்களாஇ.5 சத்தசிவமாதல் சொல்லப்பட்
டது,
பாரயிரம், ௬௫
இதவன்றி என்டுத்தத்சே தன்னைலைச் தருளினாலே??
என்றது; இருதயச்திற் சிகரூப ஸ்வரூப ருருத்யாகஞ்செய்
வித். த என்றுபொருளூரைச்சாற் சமனாக்த முத்திப் டொரு
ள்கொடுக்குூம் எடுத். த என்றதோடு மாறுபடும்.
“சாளிணைதலைமேர் சூட்டும்? என்பதர்குத்தனதபாசல்க
ளைச் சிரசுலேவைச்கும்என்று பொருஞாரைத்தாலுமப்படி ப் பொ
ருள் பகைச்_து மாறுடடும்,
அதனாற் பொருள் பகைத்தவிடத்தில் லக்ஷணையினா
த பொரு சூரைப்பதே யியல்பு. ௮, தவன்றிப் பொருள் பகை
ச்கஷீடத் தஞ் சொழற்பொருளிருக்தபடி பொருளுரைககற் ௪
ட்டில் கூப்பிட்டசகென்றவிடத்த முகயபொருளுரைத்தா ல
ட்பொருள் பகைக்கும் ழ தகலா லபபொருள்விட் டரதா
ரலக்ஷணையிற் கட்டிலிருக்கும் புரடன்எனறு சவணப்டொரு
ஞரூரைக்சலேணடுமிடத்,௪ மப்பொருள்விட்டுத் எட்டில் கானே
கூப்பிட்டிதெதன்று முக்பபெட்பொருஞூரைக்கவேண்டும். இயுகக
ரகம் எனறவிடத்துல் காரணவிலககணையினாலே அயுவுகருக்
காரணமாகிய கீருமமென்௮ பொருளுரையாது தய,ததானே 4
ருதமென்ற௮ு பொருளஞுரைக்கவேண்டும். நூலுபிப்புடையன எ
னறவி_.த். தங் கரரிபவிலக்கஷணையினாலே நூலிலுண்டாகய பு
டலையென்று பொருளுரசையாத நால் சானே யுடுப்பனெனறு
பொருளுூரைக்கவேண்டும். கல்கையிலே யிடச்சேரி என் ரவிட
சீ. தஞ் சமீபதிலகணையினாலே கம்சாதிரத்திலே யிடச்சேரி
யென்று பொருசூரையாத கல்சாஜலப் பீரவாசத்இல் யிடச்
சேரியென்௮ பொருளுலாச்சவேண்டும், பிச்சை ௪தம்பரத்தில்
எசிப்பிக்கு.து என்றவிடச்து முபசாரவிலக௲ணையினாலே பிக்
சை. லாசோபகாரமா யிருர்ததென்று பொருளுமாயா.து பிச்
சைபிடித் தருத்தித்தென்று பொருளுரைக்கவேண்டும். 9௧
டு
௬௭௬ சஙஞானித்தியார் சுபம்.
ப
நசானே புருடனஎன்றவிடத் தஞ் சாமர்தய சா தாபியவி
லகணையினாலே சிங்கததிற்கொத்த சாமர்த்யலா னெனறி
பொருளுளாயா.த சில்ககசானே புரடனெனறு பொருளுரை£
கவண்டும் இதவுமனறி விடத்கைப்பு9 இவன்வீஃடிற் புபு
டாதே எனபதுமுதலர்ததவாதத். த *) மலைழலையினாற் பிளபப
ன எனபழமுதல் துதயாதத்தும், சொற்பொரு ளிருக சடம்
பெரூளுராககவேணடும்; அப்படி யுராத்சா லெல்லாகியம மு
சகு.றமை தப்பும். அசலால் தாளிணை 2லைமேர்சூட்டு ம் பரன்.
டத் சாம்பவதஇினக்ஷமிற் நிருவடி. சிரசிற்சூட்டுமிட த
௪௨௪தத ருருபாசதஇற் பூசிச்சப்படுசாதலாற் குருபாசமாக
ட ஙாதாரவிலகணையினாற் மெசச்தியென்மே பொருளுரைச்
கண்டும். அப்படிப் பொருளுரைத்சாலுஞ் சிவசத்தி, எங்கி
ரார்இசொல்லு௦ பாசுபதிமதமாம்.சிஉனைச்ருறித்தென்முறும் ௪
வாமேசசொல்லுங் காபாலம3மாம் அகலாற் காரியவிக௯ஷ
ஊையினலே சவச௪ததஇயால் விளககப்பட்ட செவத்வரூப வான்
மத் சததிபைச் சூடடுமஎனறு முன்லுராத்சபடி ச்சே பொறு
ரேஸாச்ச
சழஷணுயாறமமனாகு.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வகைவண()
எ-று. பலமாயககடலிலமுர் தின்ற கெளனை அதன்ச
ணமு5சாகவ௨ண்ணங் கருணைசகையாலெடுச் த, என்னதிவின
கணணே சறசொருபம்தை விளக்குசற்செழுர் கருளிவச் த, திரு
வ. செனனியிற் சூட்டித் தீரசைசெய்தருரிய வெண்ணெய்
மெய்கணடசேவன மொழிபெயர்ச் தலாத்கருளி-பெய்ச செவ
நோனபோச நூலை; ஏனையாளரிபனமார் செய்த பிரமாணம்.
கட்கெல்லாஞ் சிரத்சாசமாகக் கொண்டு, ௮௪னிழ் கூறப்படு
ரு சைவாசமப் பொருட்சூற்தை விளக்குலா மென்பதாம்,
பாயி.ர.ம். சள
இர் அுலுச்கு வழிச. நியவா.று.
எடுகதெனத.த குறிப்புருவசம்.
வைததென்றத உபசாரவழககு ; அன் போடிபைகத
வழஸ்கு?? என்றாற்போல.
செனனியின இன் உவமவருபு.
அதறனானகமனகாள்.
நிரம்பவழயெருரை வருமாறு.
வெக (0) எவை
இசஷஞற்ச் சொல்லியது சிவஞானபோதத்தி லஈளிச்செ
ய்யப்பட்ட. சைவ௫ிழ்சாக்ததஇ ஓுன்மைபைப யானு மிர் நூலி
லே விரிசதுசசொல்லுகறேனெனனலு மூரமையபை யறிவிக்த த.
என்னையிப் பலத் திசேரா வகையெடுத்து - ஒனறக்கும
பற்ருதவெனனை யிகதச்சின னங்களில்வர் த பிரவாதபடி, யெடு
ந்த, எனதித்தத்சே தனனைவைகத் ௪ . என்னுடைய விதயத
இலே தன்னை யிருத்தி--அருளிஞஷலே தாளிணை தலைேே 2ற்சூ..
டும் - தன்னுடைய காருண்வத்தினுலே அனத சபோதங்க ளிர
ண்டையு மெனனுடைய பொல்லாத கலையின்மேல் வைத் சருளி
ன -மினனமர்பொழில்சூழ் வெண்ெெெய்மேலிவாழ் மெய்க
ண்டாலூல் - மின்பொருக்சப்பட்ட சோலைகள் சூழ்க இரு
பெண்ணெய்கல்லூராத் திருப்பதியாகப்பொருர்இ வாழ்னெ.ற
மெய்சண்டதேவ சாயனா ரருளிச்செய்த சிவஞானபோதச்
௫) -சென்னியிற்சொண்டு . எனனுடைய தலைமேல் வைசது
க்கொண்டு, -லவத்இறத்திளைத் தெரிச்கறுற்மும் - சைகூத்
தரம் 2ீ.த்த ஐுண்மையைச் பொல்லட்புகாகின் றேன்... எ.து.
கனவை
௯.௮] இவஞானடத்இியரர் சுபகூம்,
சுப் ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
வெலைவக்கைய(ு காவு
எனனை - பவமாயச்சடலு எழுச் தன் ற வென்னை,--இப்
பவத்திற் சேராஉசை - இப்பவகசடற்க ணழமுகசாதவனண
ம்,--அருளிஞ,லெடுச் த - கருணைககையா லெடுத் த,--என சித
தததே - எனனறிவின்கண்ணே,-.-கனனைவைத்து - தற்செர
ரூபத்மை விளக்குக் செழுக்கருளிவச் த;--தாளிணை - திருவ
டூ. தலைமேற்சூட்டும - சென்னியிற்சூட்டித் இிகசைசெ
ய் சூனிய; --மினன மர் - மின்பொருநஇி.ப மேகக்தங்குதற் கட
மாயே,--பொழிஃகுழ்-சோலைசள் சூழ்கத;,--வெண்ணெம்மே
விவாழ் -தஇருவெண்ணெய்கல்லூரெனனு* திருப்பதியில் விரும்
பிவாழ்கனற,--மெம்கண்டாலூல் - மெய்சண்டசேவன மொ
ழிபெயர் ச தவைத்தருளிச்செய்த சிவஞான?பாத நூலை --௪
னனியிற்கொண்டு - ஏனைய௫சிரிபர்கள்செய்த பீரமாணதூல்க
ட்செல்லாஞ்ு சிரச்சாரமாகக்கொண்டு--சைஎத்திறத் இனை -
அதனிற் கூறப்படுஞ் சைவாகமப்பொருட்கூர்ரை,-- தெரிக்க
லுற்றாம் - விளககுவாமெனபதாம்,
இத ற்கு வழிகூறியத.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
ஒணதைவஷனை [0] கழக
அவையடக்கம்,
நீடிபுகழுர்குதனினமைக்தர்மாதர்
சேயமொசொரம்பயக்தபுசம்கர்லாயிற்
கூடுமொழிமழலையொடுகுழறியொன்றுள்
குதிப்பரிதாயிடி ஓமிசச்குலவிப்போ ரீறி
ப ரயிரம். ௬௯
மரடுசமிக9 தளென்றுசொண்டுவாழ்்ஏ
7 தபோலமன்லுதமிழப்புறமையோரென
பாடுகவிக்குச்தங்களபாசாரிக நூல்
பாராட்டாகிற்பரருட்பரிசினாலே.
பெரிசரசய புகழையுடைய வுலகத்தினகண் மக்சளு மக
ஸிமகளும் விருப்பசதினுலே தரவகளபெற்ற குழக்தையினது
லரக்லுன்டா மதலைச்சொல்லானத அவ்யத்தமாகச் சப்த
த்தையு மருத்தத்தையுக் தெரியவரிதாயினு மசழ்ஈத அச்
இதர வாகூனாலே வியத்தமாயிருசகற சப்தங்களைக்கேட் பஇ
ன மிப்பிள்ளையிலுடைய மழலை சொல்லே கமக௫னிசென்று ௪
ந்சோஷித தக்கொணடு வாழ்வர். ௮துபோலத தமிமுணாச்.த
பெரியோரு மெனனாஜ் சொல்லப்பட்ட விச் நூலுச் செழுத்துச்
சொர்பொரு வியாப பலங்காரமெனனப்படட பஞ்சாதிகார
ச் ரூற்றல்கள பாரார்க.-; செவனருளாற்பண்ணுஃ் சருத்யங்க
னை யிர் நூலிர் கூறுகையா லவ்வியல்பினு லிச். நூலைப் பரிபால
கம் பணணுநிற்பர்.
தூற்கஇகாசியும் - நூல்வழியும் -
தற்பெயரும்,
போதமிகுத்,சார்கொகுக்கபேதமைக்கே
பொருகஇி?னோரிவர்சகனறிசகஇப்பாற்செல்ல
வேத நெறியெலு 2வர்கட்சறியமூனனா
ரிஜழைவனருணச்இகணத்தியம்பகதீஇ
கோதிலருட்சநர்குமாரர்ச்குக்கூறக்
குவலயத்தினவவழியெங்குருமா தன்கொண்டு
திதகலவெமச்சளிச்சஞானழூலைத்
சேர்க் தரைப்பன்டுவஞானசித்தயென்டே
௪0 சவஞானத்தஇியார் சபக்ஷம்,
ஞானாதிகாரியாயே சாம்சத்தர்க்கும், உலகவாழ்மே மெ
ய்மெனறும் தேகமே யான்மாவென்றுமிருக்கும் ப்சாகரு5 ஐசு
ங்சஞூககுமனறி; மோக்ஷத் தக்கேது வென்னையெனறு ந்தி.
கும் வைகயிகாககறியும்படி. யாஇகாலத்திற் சர்வலோக ஸ்வா
மியாயை ஸ்ரீகண்டபரமேஞ்வரன ஸ்ரீசர்இிகேண்லரர்க சறுக்கி
ரகம்பண்ண: அவர் கருபாமூர்த்தயாயே சகத்குமாரபகவாலு
க்கு அறக்கரஹிக்க, அச்குருபரம்பரையினா லென்னுடைய குரு
வாய மெய்கண்டமேேவ சிவாசாரிய ரெனக் குடசேசம்பண்
ணின ஞானசரஸ்த ரத்தை யதர்வத்தாகவணர்ச து வஞான
சச்திபென்று காமமாக விச்சாஸ்த்ரதநைக் கூறுகனறேன,
சரம்சத்தராவார் - சாமாக்பமான இ்டாபூர்ச்சாறி
தருமல்சளுககுப் பரமான விசவூட சிவதருமமாகிய சரியை க்
ரியா யோக மியத்தி யகனான் நின்மலாசசக்கரணராய்; அகத்
சேகம்விட்டு மக்சஞானக்கெடாமன் மீளவும் ஜூிக்கும்பொமு
அ மகதஞரனத் துடனே ஜநித்.த வெபரவனை பண்ணுமவர்.
வைகயிகரரவார் - விசயசீலைரா யுலகத் ஐச்ருயர்ச்சோர்
போதிக்குஞானத்இனாலுல் ருரூபதேசச் இனாலுஞ் சிவசாஸ்தி
சததிஞனு நிச்யாநிச்யவஸ் த விவேகளரய்,மனோவாக்குச்சர
ய வயாபாரவ்சளினாற் சர்வசன்மல்களையும் தடைக்கப்பட்ட
வர்சளாகக் கரமத்தின் மோகூ,தரசையடை பவர்.
டக்க 10 - பூமியில்ஜநித்ச மேற்சொற்பன த்தி
ன் ஞானம்போ லதிஈ,தறியாமலுல் ிஞ்சலை வெள்ளிபென்
௮ அறி, துபோல விடரீசஞானிபுமா யசனாலே மேகாஇசளை
யானமாவெனறும் ப்ர$ர௬; 6 ஜம்நியல்ஸ் துச்சளையே பரமெ
ன்று மெண்ணுழலர்,
பாயிரம். ௪௧
5௨-03 7௦0 - ட-கிறிஷ ஹா
வாலை $வி.சவெ.சவா? அவணாமா௦விலிகெ ஹாதி
ஹாஉாயெ வீஷணவசு | சொகயீ மஸ ராஜெ
லெ தாமா திவெ.ரயிகொ ணா | ஹலாஜி.?0.சா
ெரநயிசிகா 8_நாவாக நெஷயா | ன் ர்க்ர
கொ லெயறைவ3யெரழெவ னி வாசிஷொயவக சி.
$ ஐச்கியவஸ் தக்கள் - உண்டானஸ்க்கள்.
* எநீடுபுகழ்? ஈபோதமிகுத்சோர்?? எனனுமிவ விரணடு
செய்யுளும் பரபக்ஷத்தன? இவவுராயாகிரியர் இதனை வருவிஐ
தனாயுசைத்தனர்,
வசைககவகை.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணு டை
மேலூற்பய லு.னர்த் தரூர்.
பண்டைகற தவத்தாற்றோன்றிப் பரமனைப் பத்
இபண்லும், தொண்டரைத்தானேதூய கஇரீனி௰
ஹெகுப்பன் மார்க்கர், கண்டநூ லோஇவீடு காதளிப்
பலவர்கட்சீசன், புண்டரி கத்தாள்சேரும் பரிரினைப
புகலலுற்மும். (௪)
(இ-ள்.பண்டை அஆன்மாச்சண் முன்ஜாகற்க லார்ஜ்ஜி
கற் தலத் த்த ர ட.” பூமியின்க ஊற்சாதி
*ாற்டேரு பிற்ென்தி ஞானுசாரியனை யடைச் து சரி
திப் பரமளைப் ர கப் முத்திய சர 4 சனை வழிபடாகின
௪5. சிவஞானத்தியார் சுபக்ம்,
பத்திபண்ணுர் ஐ மெண்வசைப்பத்தியபயுடைய பக்த
சொண்டஜலா த் கஸங்களைச் சிவன் ருனே தூயகதஇயர௫ய ௪௬௮
தானேதுூய ௧த தாத்வாவிலுண்டாகய போகசங்களைப் பு9ிப்
பினிற் ரொருப் பிப்பன்
பன
மார்ச்சர் ௪ ௮ணு ச௪சாசவ ரட்ட வித்யேன்வரர்களா
ண்டநூ லோதி ற் பரம்பனணாயாக வுண்டாக்கப்பட்ட இவ்
விரி காசலிப்பவ யாகமங்களை யோதி மோ.ஃசத்கை மடை
ரகட்சேன புண் வோமென நிச்சையுடைய வானமரக்கட்கு
டரிச,2 தாள்சே மூனனுள்ள சிவத்வாபிவியத்தியைப் பொரு
ரம பரிசினைப் பு ச்துழமுரைமையை யாஞ் செரல்லப்புகாகின
சலலுத்ரும் ரோம்--- எ.
மாககொனபது இசாரியர்களையுஞ் சொல்லப்பெ௮ம்.
ஈசன - எழுவாய், தொகுப்பன - பயனிலை,
யாம்-தோனருவெழுவாய், புகலலுற்றும்-பயணிலை. (௩)
சிவாக்ரயோகியருதா வருமாறு.
அவமான (0) வலன்
மேல்விஷயப் பிர€$யோாசக சம்பகதாஇகரரிகளைக் கூறு
ன்றது
பன்டைகற் ஐவததாற்மோன்றிப் பரமனைப்பத்திபண்ணுச
மொணடாரைக் தானேதூ.ப கஇயிவிற் மொகுப்பன் - பூர்வஜக்
ம.சதிம் சரிதை ஈரி.பா யோசகஙகளைச்சசஇத்த பெயர் வரப்பிர
சாதததினுற் சுக வாமதேவ ஜடபர,சாஇகளைப்போஜ் பூர்வ
ஜம ஸ்மரணையுடனே பிறக் த,சவனிடத்தசச்நிய பத்திபண்ணு
ஞு சாமசித் தரை; பாசாரிமமூர்த்தியை யபேக்ஷியாமம் 9௨௪௯
பாயிசம், ௭௩
தள்னமயிம்முனே விஞ்ஞானகலர் ப்.ரளயரசலர்க் ச.றுக்ரஹ
ம் பஹணஜூவதுபோல அழக்கரசும் பண்ணுவச்,--மரர்ச்கர்கண்ட
அலோ வீடுசொகலிப்பவர்கட் சேன் புண்டரீகத்சரள்சேரும்
பரிசினைட்புகலதுற்றாம் - பூர்வஜம்மத்தலே வெதர்மங்களை ய
௮ஆடிகது ஞானசித்தியின்பொருட்டு பூமியிலே ஐகித்து
குரூவினாலே இிர்ஷிசரா௫ச் சன்மார்க்சஸ்தரா யுள்ளவர்கள் ப
ணணப்பட்ட ஞானளசாஸ்த்ரத்ை யோதி யறிக மோசதச்
2 யலடமவேணுமென்கற விச்சையுடைய வைகயிகர்ச்கு பர
மேஸ்வரனுடைய ஸ்ரீபாதகமலம்களைப் பொருக துமுரைமை
பை௪ சொல்லுவே சேன்.
சிவன - எ-ய், தொகுப்பன் - பஃலை. யாம் - சேர-எ.ய்,
புகலலுற்றாம் - பஃலை,
ஈசன எனவே பது, புண்டமீசத்தாள்சேர எனமே சேர்
பவன-பசு எனறு சொனனத2, சேரும் பரிச எனவே பரசத்
௪ நிக்குமுரைமை என்ற த; இத தீரிபதார்த்தம்.
இர்.சச் சாஸ்த்ரத்இிற்கு விஷயம் இரிபதார்த்தம், ப்ர
யோசகம் - சிவசராயு/யம், ௮அஇகாரி - வைசயிகன், ௪ம்பகசம்-
சொல்லப்பசச தஞ் செரல்றத எனலும் ப்ரதிபாத்ம ப்ர
திபாவகபாவம், 5.ற் நவம் - 'கன்மகிஷ்ட தபசன்தியின் ஞான
நிஷடமான தபசை,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௦
டண்டைகற்றவச்சால் - மாபாசேகபோக சம்பக் கததி
னாலே மூகஇப ஜன்மத்தலே மலபரிபாகமானது சத்தே தோ
ற்ரூரின்களவி ஐதற்கருகமாகய இக்ஷைமுன்னாகத்தா னதிலல்
காமத்ருன் ரைலப்பிரகாரமரய்த்கான் வைதிகப்பிரசாரமாய்
தீசான் பூசாவிரகமுதலியவர்றிஞலே செவலோசமூதலர£ய
சரசக்களிலே போகம்பு9த் தத் இர ம்ப,தோன்றி - பூலா
௪௪ சிவஞானசித்தியார். சுக பம்.
கத்திலே வச்.ஐ ஐன்மிச் தத் திகிர இவிசசர மலடரிபாகதஇ
ஞலே;---பரமனைப் பதிஇபண்ணும் - சிவனைச்குறித் தத் இயர
சம்பண்ணும்,-தொண்டரை - அடியார்களை தானே - க
ர௫௨இஷ்டானமன்தியி?ல நிரதகரணமாகத் தானே சத்திசங்
கற்பமாத்திரமாயிருச்சனெற நிரதகரண திக்ஷையினாலே தீசதிச்
ச் சுத்தபுவரத் இருத்திய மீருக்சாமலும்,--தூயக௫யிவில் ச
சி௨சமானரூ.வியத்5 இற்சத்திரூப சிய தத் த்திலே தொகு
ட்பன் - கூட்டுவன், சாத்இரம் ேரலையிற்லை. இவிர திவிரதர
மச்ச மக்தசர மலபாகத்தினஞமே சாஇ கரணசத்தியோ நீர்
வாணதிக்ஷையினாலேதான;, ௪கதியோ போகதிக்ஷையினாலே
தான், இர்ஷிசற்சட்கு மொனறும் வேண்டிவதில்லை யாதலால்
௪ரஇ கரணவசத்தியோ நாவாணதிக்ஷையினுமே இரஷித் தக்
கொண்டு தரியபயாஜை ரெறியாதபடியால்,--மார்க்கர் . சைவ
சிச்காகசமார்க்கசரிசெளர யிருக்கின்ற சேசிகர் கண்ட நூ
லோதி - தமிழ்ப்பாணையிற் பணணின சாத்திரத்கைப்படி.த்
கீதனாற் பதிடசுபாசலக்ஷணங்களை யறிக துதான், ஒருபிரசேச
வ்கைமறிச ததரன், அவரவர் மரிடாதியில்வர்த வக்.தக்.த ஞர
னங்கொண் ௨ சதக் ஞானம் சாசுதாத்கரரரூபமாய்ப் பல
தககுவரும்பொருட்டு ஒனறுச்கொன்று ஜககாரியாயிருச்சன
2 சரிகை கரியை மாலம்ப கிராலம்ப சிவயோகல்களை யற்
டி 2,--வீரிசாதலிப்பவர்கட்கு-முத்தியை கிரும்புமலர்சளுக்
குச் சாக்ஷ£த்சான பகமுத்தியிலிருச் த பாரம்பரியச் இனாலே
சான் ௪ சன்புண்டரீகத்சாள - ஓதனத்ெ.த பாசக் தேவ
சித்தன தபாகம் எஏனபதபோல ஈசன் புண்டரீகம் சாள் ௭௬௭
௮ஞ் செரல்லப்டட.மாதலால், இருளினாற்கு விச்,த சூரிடன த க
சணச இனா லலர்க்கு தாமரைப்பூபோன்று மலசத்தியிஞர்கு
ஜிச திசனத ௪2இயார லலர்ச்5 ஞானக்கரியாருபசொருப் ஏற்
பாயிரம், ௭௫
சத்ரூபலியத்த சவ_சத் வத்தை, செரும்பசினை - பொருச்து
முறைமையை, -புகலலுற்ரும் - சொல்லுலாம்.
ஒசையாலன றோ சததியோ கிரலாணதிக்ஷையிலை தேசிக :
இச்சனறி சாதகனுக்கு ஞானம் வேணடுவஇல்லை; யாதலரற் றே
சிகலுசகு ஞானம் ப்ரதாசம்.
சாதசர்களுக்கு திக்ஷை ப்ரசாசமென்றும் ஸ்லாயம்பு௮ வி
யாககத்இற் சத்திய'/சோதிபாசம்களால் வி3.5ரித்தருசசையா
ல், ஞானம் தஇிக்ஷாகன்மத் தக்கங்கம், திஷா சனமமகங்கயெனப
தும்; மல இரவ்யமாதலால் கே.ததிரபடலம்போல ஞானகொ
டிகளாலும் போகாசென்பதம் மேல்விஸ்தரிக தச௪சொல்வாம்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கணட
ஏ-௫, சாமு௫ிக்கர் வைகயிகர் ப்ராகருதரெனனுமிவரு
ள், ஆற்ரலுமறிவங்காதலுமில்லாத ப். ராசருசரையொழி5.25
ஒழிசதவிருவரின முற்செய்கவவிசேடத்கரற் சாமு தராய்ப்
பிறக், த வீமி சாகலிக்குஞ் சிவப் சரை: விஞ்ஞானாகலர் ப்ரள
ய ரகறரைபபோல அல் வழிபானனறித் தரனே'சிலகதீயிற் சே
ர். த தவனாகலின் அவர்ச்கு நூல் வேண்டா 2யரன்,நூரைமை
யின்மக்ததரமுகலிய சத்திநிபாகமுடையலரா.ப் ள்
ன் முத்தி பெற விரும்பும் வைஈயிகராயினாகருச் வசத கூடு
முறைமையினை ஈண்டு வகுத்துச் கூறுனெருமென்பதாம.'
சன்மரர்க்களை மார்க்கரென்றது கலைக்கு றை,
சன் மார்க்கரானார் ஞானிகள்.
சண்ட நூல் ௮வரகரெொல்லாம் டி ரமாணமென்ரறி5த கை
அகொண்ட ல்.
இதனானே அதலியபொருளுங்கேட்போரும்பயலுல் கூறிய
வர.று.
ஹ்ங்லலைமைலை
௪௬ சிவஞானூத்தியார் சுபக்ஷம்.
இசரம்பவழகியரகுரை வருமாறு.
னவை (0) வல்வை
இதனாற் சொல்லியத இனஜுூ லார்க்குச் செரன்னூதென்
ன? வினனாரச்த்சென௮ மேலருளிசசெய்கருர்.
பண்டைகற் றவத்தாற்மோன்றி - முனஜஈமங்களிற் சாதி
இரஞ்செரன்ன முறைமையிலை ஈனருக தவசுகளைப்பண்ணி ய௩
தீ பலததாலே பூமியின்கணணே வச்தவதரித் த;,--பரமனைப்
ப,சஇபண்னுச் சொணடரை - பரமேஸ்வரனளவிலை மிருக
வழிபாடுசெய்யு மடி.யராகளாயுள்ளார்களை,--தானேதுூய கதி
மினில் மொருப்பன - அகப் பரபே ம் வரன மூனே சுததமாயி
௫௬௧8 சாயுச்சயசதிலே கூட்டுவன,;--மார்சக்கர் சணட்நூ
மோ .இிவீடு சாதலிபபவர்கட்கு -சனமார்கசத்தி லுளளா ராரா
யப்பட்ட ஞாரனசரத்ரங்களையோதி ரோக்ஷத்டை மெப்டடி.
யே பெறுவோமென்கற வாசையிலுடனே கசேட்டதையுடை
யலர்சளூ2£கு,--யீசன புண்டரீகச்.தாள் சேரும் டரிசனைப் புகல
அற்றாம் - தம்மிரானாருடைய போ,சகமலஙகளைப் பொருது
மூஸாமையைச் செரல்லட்புகாநின் ஜேன். எ.று.
இனாம் செசல்லியத இன்லூலுச்கமர்ககு மதமர்க்கும்
வேண்டரபேண்டும் மசஇமத்கு வேண்டுமெலு முரைமையு
௰மி௮222.
சுப்மண்யதேசிகருரா வருமாறு.
அணங்வாை [நவளஸ்கலை
(சாமுசித்தர், வைகயிகர், ப்ராருகரென்னுமிவரு ளா
தல மறிஏங் சாதலுபில்லாச ப்ராருகரை யொழித் சொழிகத
இருகரில்) பண்டைஈற்்£எத்தால் - முற்செய்த தலவிசெடக்
பசயிரம் சள
தால் -தேரன்றி . சரம்சித்தராய்ப் பிறக் த, பரமனை - முத
ல் ஏஸிடச்இல்,--பத்தபண்ணும் - வீகொதலித் துப் பத்திபண்
னு, -சொண்டனை ப பச்கரை;--தானே-ஃ-விருஞாரன்
கலர் ப்ரளயாகலரைப்போல நூல்வழியானனறிக் கானே...
துயசதியினிற் ஜொகுப்பன் - சிவக இயினிற் சேர்த் தலருகலின
அலர்ச்கு நூல்வேண்டாமையின்,--மார்க்கர் - ஞானிகள,--௧
ண்டநூலோதி-ப்ரமாணமென் ர.றிச். தகைச்கொண்ட நூலோ
தி யதன்வழியான்,--வீகொதலிப்பவர்கட்டு - முறைமையின்
மக் ததரமுதலிய சத்இநரிபாசமூடையவரரய் முதிதஇிபெரவிரும்
பும வைசயிகராயினார்ச்கு,--௪சன் - சவலுடைய,-புண்டரிக
த காள்சேரும் பரிசினை - தாமரைமலர்பேரன்ற இருவடிகூடும
ரைமையினை,--புகலலுர்றும் - வகுத்துக்கூ.றலுத்றாம் எனப
தாரம்.
இதனானே நுதலியபொருளுங் கேட்போரும் பயலும் கூ.
நியவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அவைது இடும்தி க்க களு டை
மே லவையடச்க முணர்த் தருர்.
மழறையினு லயனான்மாலான் மனத்தினான் வரக்
கான்மற்றுங், குறைவிலா வளவினாலு கூறொணா தா
கின்ற, விறைவனார் கமலபாத மின்றியா னியம்புமா
சை, கிறையினார் குணத்தோர்க்கெல்லா ககைபீனை கி.று
த்துமன்றே, (௪)
மரையிஞரல்...... அதி துமன்றே, எத. மாதுவேத
ங்களாலும் பிரமாலாலு மாயஞூறு முக்குணற்சளூடன் கூடிய
௪௮ சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்
சஐூலிட்ட. மூசலிய மூவிச்மான மனத்இனாலும் வாக்சீயமா
சிய வரையளவைகளாலு மதிறக் சாண்டன்மும்லிய வளவை
சளாது மினனபடிபென ஐவி கரிசாக்கின றிவைகளா
வளவிடப்படா இரககனு மிட்பொழுஇயான் கத்காவிலுடைய
ஸ்ரீபாதகமலங்களை மடை சையினபொருட் டூம் சாலினக ண்ச்
சயி2 தசொல்லு மாதரவ ெத் ன்மைக் சரக்கு ஈணின? நி
சைவினை,படைநத வியர்கைமையுடைய ஞாாகளைனைவர்சகு
சா சரிப்டையுணடாக்கும்---௭.ஜு.
௮லையகஹ்தாரொலலாாசரூம் வழிபடிளவிசொள்லுக ல
பையடச்சமெனப்பெறும். (அ௮அவையடகதயலே யரிறபதசெரி
யின-௫ல்லார்கூறிலும்உகுச்சனாரகெரண்மீனென - றெல்லாமா
சசாககும் வழிமொழிச்தனே?? எனருர்சொல்காப்பியனா
ரெனவறிக.
௮னசெனசிளவியு மின்செனளெவியு மாமெனகளவியு மா
கு 2னப.
ஆசை - எழுூவாட்டி கிறுத்தும் - பயனிலை, (௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
வவகவசவ() அசைண்ணைனை
மேலமையடக்கமும், வன வாச்ருமனா திசனென்பது மு-த.
வே சாசமல்களிஞுலு மனத்தினலும் ரூ.ற்றமற்த வறுமா
னங்களினலும் சருஷூடி ஸ்9ிஇ க.த,தாககளாகய ப்ரம்ம கிஷ்
னுசகளினாலு மறியப்போகாத காத்காலவிலுடைய கமலபலா
போனற ஸ்ரீபாதத்திஐடைய தன்மைபை யானி௮கிடச் தா
சையு_னே ொல்லுக்சேன எனற த;டரி ரண ஞானமுடைய
ர்கீளூக்கு ஒழிவற்ற வினபத்தை புண்டாக்குமென் நின
பொருள்.
கையக
பரயிரம். ௪௯
ஞானப்பிசசாசருரை வருமாறு.
ணன். 3 வனை
அ௮லையடசகம்கூறுனே ரூர்,
மரையினால்-பஇயினாற் பாரம்பரியமர ய.இஷ்டிக்கப்பட்
டுத் கன,கவத சர்வஞ்ஞெஞயிருக்கன்ற பசுவினாற் பண்ணப்பட
ட்படியாற் சிறிஇடத். த பதிரானமெனறும் பசுஞான மென்று
ம் பதிப்பிரமாணமெனறும் பசுப்பிரமாணெெ ன்றுஞ் சொல்ல
ட்பட்டிருந்காலும், இயற்கையால் காதரூப பரசரூ.-மாதிலாலு
மானமஞானச்தை விளக்குசலால் ஞானமென் அபசரித்தலா
ஓம் பாசஞானமெனறும் பாசட்டீரமாணமென்றுஞ் சொல்ல
ட்பட் டியல்பினா லானம$௰ழ்சத்திபைப பொருகஇப் பசுபாச ப
தார்த.தமாததிரத்கையே படிச்கும் வேதங்களால், -க௦ரணா
காச - சிறிநஇடத சொருப்ரகா சத். தப் பதிபதார்த்தத்மைக்கூ
ழி வேருய்ககூறுமாகலு மியல்பாகிய விலகூணதசாற் சொல்
லப்படாததாக,--அயனால்மாலால் - சிவாதுககரகம்பெழற நி
சஞ்சனவிதி விஷணுச்சளூசகு வேறுசே சாஞ்சன ராயிருகசன
2 விதிவிஷணும்சளு£குப் பசுத். தும நீல்காதபடியினாலே பா
ச௪ஞான சால் விளக்கிப் பச்ஞானப் பசுப்பிராமாணமாகக கா
ணடல்முதலிப தரிப்மிரமாணமாக யவரவர்களது சறசத்டு
மானக்களா லவர்களா லதியப்படாதா)--மனத இனால் -பா
சஞானம் பாசப்பிரமாணெ மனூன்ற மனமுதலிய வுட்கருவி
ப் பிரத்தியகப் பிரமாண இனாலும் கேத்ரமுகலிய புுசக
௫விட் பிரத தியக்ூப் பிரமாணத்தினாலும் பாசடோகப் பிரத்
இயச்ஷப் பிரமாணச்தஇினாலும் டசுடோசப் பிரத்தியக்ப் பிர
மாணத்தினாது மதிபப்படபுகதா6),--வாக்கால் - உலறோகவா
சீஞ் சததியமு மசத்இியமூமா மிருச்குமாதலால், அதர்குட் ௪
தீய மாகமப்பீரமாணத்இி ஐடல்குமாசலாற் பொதுவாக மச்
2 உலோசகாச்த்தினா ஐறிபப்படாதாட); மற்றுக்குறைவிலா
௮0 சிவஞான?ூத்தியார் சுபகூம்,
ஓளவினாளலும் - பசுசாத்திரங்களிற் படிக்கப்பட்டும் பசுப்பிர
மாணக்களாூப் புத்திப்பிரகாசமாகய ளிங்சபார மரிசசித 2
விரு ததிமூதலாயெ பஞ்சாவவையலல்களினால் நிறைந்த பாசா
தமசனங்களினாலும்,--கூருளாதாச9 - அறியப்படாததா5,--
நினற நிலைபெற்ற, --இறைவனுற் - சிவன ரத, --கமலபாதம்-
தரமரைபோல விரிகக சததியென்னுஞ் வத தல லக்ஷணதி
கை,--இன்றிபா னியம்புமாசை- இப்போது கானசொல்லவே
ணுமெனூற விருப்பம்,--நிரையினாற் குணத்தோர்ச்கெல்லாம்-
சம? இனாலே நீரைகத நீர்மைய௰ரரகய சகலர்ககும்-- நகை
யினை - இரிப்பினை, நிறுத் தமனறே - நீற்காதுண்டாககுச
ஜானே.
சவனாயகககறகையாவ.
சிவநானயோகியருளா வருமாறு.
வகையை 3) அலகை
௭-த. சேதமுதலிய௫ற்னானு மறி கற்கரிப மூதல்வன இயல்
பை யான செரல்லுவலென்செழுந்த எனத பும்லியவாசை; சா
ல்புடையா ரெல்லாரும் ஏயே! மிஃதேரவிவனறிவென் றெள்ளி
ககையாடுசர்கே தவா மெனபதாம்,
அயனான் மாலான் மனத் தினன் வரசக்கானெனபுழி, தன
ருபு மூன்னையவிரண்டும் வினைமுதற்பொருன்மையிலும், பினனை
பகீஜஷிரண்டுவ் கருகிப் பொருண்மையிலும் வச்சன: சாத்தளுற்
சண்ணணோச்கப்டட்டசெனருற்போல.
௪ண்டளவென்றது அறுமானப்பிரமாணத்ை, ௮அயன்மா
லென்றத உபறக்கணம்.
கூருணசென்றத உபசாரம்.
இனி, அடனென்றத ௮ல்வேசத்இத் தங்கமாய் அயனாற்
செய்யப்பட்ட பதினெண் புராண அவையும், மாலென்ரது
ஈராயிரம். ௮௪
மாயோனவதாரமாயே வியாசனாற் செய்யப்பட்ட இதி
காச நூலையும், மனமென்றத மனுமதலிபஇருடசளான் மன
திசானினைசது செய்யப்பட்ட மிருத நூலையும், வாச்கென்ற
௮ அவ் வேதத்தைக் கருபகாண்டம ஞான காண்டமெ
ன நிருவகைப் படும்தெடும் துக்கொண்டு அதனபொருளை நி
ச்சயித துரைக்குஞ் சாத் இரமாகய பூர்வமீமாஞ்சை யுச்தர
மீ.மாஞ்சைகளையும், அளவென்றது அளவை நூலாகிய தர்கக
சாத்திரத்கையும். அகுபெயரா லுணர்ர்தினவெனககொண்டு,
வேசத்தானு மதற்கக்கமான புமாணமிதிகாசமிருஇ மீமாஞ்
சை தருக்கங்களானும் கூடருணா5 பாதமெனறுணாத்சலுமொ
னற.
அவையடக்கவ் கூறியவாறு.
அகிசம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மேேலவையடக்க மருளிச்செய்கிறார்.
மாரையினுல் - இறக்கு ௭௬௪ சாமம் ௮கர்வம் என்கிற
சாதுவேதங்களினுதும்,--அயனால் - பிரமாவாலும்,--மாலால்
விஷணுவாலும்,-- மனத்தினால் - மனத்காலும்--வாசகா
ல் - வாக்கினாதும்-- மற்றும் குறைவிலா வளவினாலும்
கேறுங் குறைவற்ற வளவைப் பிரமாணங்களினாலும்;- கூட
ளூசாகநின்ற - சொல்லப்படாத சொன்னா யெல்கும் பரிபூரண
மாய்ச் சற்றமசைவற்ற௮ுகினஈ,- இறைவனார் கமலபாதம் - ௮
ப்படி. குறைவற்றுகின்ற தம்பிரானாருடைய போதசமலங்க
ளை, இன்தியானி.பம்புமாசை - இட்போ சமொனது மதியாத
யான் ஒருச்ரத்திரத்திலே. சொல்துவதாகக் அனிர்சவாதச
௮,--நிறையினார் குணத்தோர்க்கெல்லாம் கையினை நிறுத்த
௬
௮௨ சிவஞான த்தியார் சுபகூம்,
மனறே- சர்வகுன சம்பச் ராயிருக்ற ஞாதாச்சளு£செல்லர
மெட்பொழுதஞ சிரிப்பிளையுண்டாக்காநிர்கும்--௭-௮.
இசஞனா் சொல்லியதஐ வேதல்களாலு மரிப் பிரம்மாதி
களாலு மஎவைகளாலு மறியப்படாம லிருப்டதொருவத ௪
தரை யான் சொல்லுவேனெனகற வாசை பெரியோர்களுக்கு
சிரிப்பினயுணடாக்குமெனனு முறைமை யறிவித்த.த.
இத சான்ீருர் அவையடக்கம்.
குகைகள் வத்டு.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ல்க ட பகலை
மரையினால் - வேதங்களினாதும்;--அயனால் - அயனாலு
ம மாலால் - மாலாலும் மனத்தினால் - மனத் திலும்.
வாக்கால் - வாச்சாலும,--மற்றுக குறைவிலா வளவினாலும-
வேறு குறைவில்லாத ப்ரமாணல்களினாதும்--கூறொணா தா
சிரி௫ த -அரிசற்கரிசாகிகினற)--இறைவனார் - முதல்வன த,--
கமலபாகம் - சமலம்போலும் பாதெெென அ௮பசரித் தக் கூறப்ப
டூ மருளிபல்பை,--இனறி பானியம்புமாசை - இனறியானசொ
ிலுவேனென்று எழுத எனத புற்லியவாசை,--நிறையினார்
குணத்சோர்க்கெல்லாம் - சால்புடையராய குணச் இனை புடை
பால்லார்சகும்,---நகையினை நிறச் தமனறே- ஏயே? இஃ
சோஇவனமிமென றெளளி ஈகையாடுசத்சேதுலாமென்பதாம்.
(இனி:௦த்றொருவிதம்.)
மறையினால் - வேதங்களாலு:ம,--அயனால் - ௮வ்வேததஇ
த்கங்கமாய் அயனாத்செய்யப்பட்ட பதினெண்புராணங்களா
மும், --மாலால் - மாயோனவதாரமாயே வ்யாதனாத் செய்ய
ப்பட்ட இதிசாசங்களாறும்,-- மனத்தினால் - மலுமுதலிய
பாயிரம், லி/7.
விருடி.கள் மனத்தால் நினைந்து செய்யப்பட்ட மிருத நூல்
சளாலும் வாக்கால் - அவவேகத்சை சருமகாண்ட ஞா
னகரண்டமென் நிரூவகைப் படுசத்செடுத்தச்கொண் டதண்
பொருளை மிர்சயிச்துரைக்குஞ் சாததிரமாகய பூர்வமீமாம்
சைகளாலும்-மற்றுங் குறைவிலாவளவினாலும் - வேறுங்கு
ஹைவில்லாத ௮ளவைழூலாகிய தருக்கசாதஇரங்களாலும்,--
கூ சாரகநினத - சொல்லுசற் கரிதாகிகினற இறைவனா
றகமலபாதம் என்றலுமொனறு
இகனானே அவையடச்கம் கூறியவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணப கடட ஆணை
இப்படிச் சிவனை யறிபப்போகாெெ சனபீராயி னாகாசதஇ
2 பூப்போ லபாவபகார்த்தமாய்விடு (னு மா
ணுககனைச்குறித; சாகமமுதிலியவற்ளு ல
நியலாமென அுணர்த் தூரர்.
அ௮ருளினா லாகமத்தே யமியலா மளனினாலுக்,
கெருளலாஞ் சிவனைஞானச் செய்தியாற் இிக்தையுள்
ளே, மரூளெலா நீப்கெகண்டு வாழலாம் பிறவிமாயா,
விருளெலா மிரிக்கலாகு மர யசோ டிருக்கலாமே. (௫)
(இ-ள்.) அருளி ஞானாசாரிய அறுக்கிரகத்கைப் பெற்ற
னா லாக வர்கள் ௮பரஜஞானத்திற் சொல்அப்பட்ட
மத்சேய வாகமப் பிரமாணத்தாலும் சிவனை யறிய
நியலாம் லாம்.
அளவினாலுச் புசையைக்கொண் டனவை யறுமித்ததிர்
தெருசலாஞ் ௪ தாற்போலச் சத்தியின_த காரியத்தை? ர
வளை ண்ி சதீதிமானா£ய சிவனையு பறியலாம்
௮/௪ இவஞானடுத்தியார் சுபகூடம்,
ஞானச்செய் ஞானமாகிற தபம் பிரகாசிக்கவே யாண
தியாற் சிதை வாதியாலுண்டாகய மயச்கவிகற்பறீய்* த்
யபுளளே மருளெ தனனுள்ளே டலகாலு மறுசச்,சாசம்பண்
லா நீங்கககணடு ணிசகொண்டு பரமமான கிட்டைபைப்பொ
வாழலாம் ரத நாடோறும் வாழவே
பிறவிமாயா பிறப்பை யுண்டாசக்குகிறதற்குக் சாரண
விருளெலா மிரி மாய கன்மழு மாயையு மாணவமு ரோ
க்கலாகும் ட்டலாம். இங்ஙனம் பாசக்யம்பிறக்கனே
அடியசரோ டி. சிவாறுககரஹச்மைப் பெற்ற மூத்கான்
ருகீகலாமே. மாக்களைப்போலச் சவொனச்தாறுபூதியைத
இளைத்இருப்பார்கள்--எ.று,
அளவிறாுஓுமெனத வம்மையால் யோகக்காட்டியாஓுஞ்
சிவனை உறியலாமென வறிக,
சிவனை எ.து. நடுநிலைத் தட பனவறழிச.
இவை யைக்தும் பாயிரம்.
துபிரமுகச்சாலகன்்ஈதாயிலும் - பாயிரமில்ல தபனுவ
லன். 4 வணககமஇகசாரமெனறிரண்டுஞ சொல்லச் சிப்
பெனனும் பாயிரமாஞ்சர் ? என்ராராகலிற் ஜெப்புப்பாயிர
மாயிர்று,
*அக்யோன்பெயரேவழியேயெல்லை - _நூற்பெயர்யர்ப்
பேறு சலியபொருளே - சேட்போர்பயனோடாயெண்பொருளு
ம் - வாய்ப்பக்காட்டல்பாயபிரத்தியல்பே??* எனபதனுல் ௮௧5௫
மடோன்பெயர் - அருணச்திதேவசாயனார், வழி - சிவஞான
போதம், எல்லை . நடுமாடடும் டி.ரூ.5் தறையூர், ூற்பெயர்
சிவஞான?சத்இ, யாப்புத்தோகைவிரிறு,சலியபொருள் - பஇமு
தலிய முப்பொருளினஇலம்சணம், கேட்போர் - அவர் மாணா
பாயிரம். ௮டு
க்கருட் டலைமையாயெ மறைஞானசம்பச்,சசாயனார், பயன் வீடி
பேறு; மேல்வர்சவாறுகாணச. % தொல்காப்பியம் பாயிரம்.
யாதாலு மொருநூற்குப் பொரளுரைக்குங்கால் உறவ
5 விருகதிவகை காண்டிகைவகையென மூவிகப்படும். ஈண்
க். நூற் குரைககப்பட்டது காண்டிகைவகையெனவறிக,
௮ஃதாவத:--4பழிப்பில்குக்இர ப்பட்ட பண்பிற் - கரப்
பிச்நிமுடி.ப்பதசாண்டிகையாகும - விட்டகல்வினறிவிரிவொ
டுபொருகதிச் - சட்டியகுத்திரமுடி.தத்பொருட்டா - வேத
கடையிலுமெடுத் தககாட்டிலு - மேவாங்கமைக,தமெய்கநெறித
சீதுவே?? எனமுர் தொல்காபபியனார், பொருள்-மரபியல். (௫)
உரையா௫ரியர் ௮வையடக்கம்.
“ஓரா செழு$னே னாயிலு மொண்பொருளை
யாராய்க்து கொள்க வறிவடையார்--சராய்கது
ரூத்றங் களைகது குறைபெய்து வாடித்தல்
கற்ரறிர்த மாகதர் கடன்!,
ஓரவகையானே பாயிர முற்றிற்று.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
இடவை
இப்படி. யறியப்படாதபொருள் கர்த்தாவென்னில்? இல்
லையாம்; அதனாற் பயலுமில்லையாம். அ்தனறியும்வேத 9
வாகமங்களும் ப்ரமாணங்களு மேதக்காகவென்னில்? அவை
களெல்லாம் * அர்வாசீபதாவாச்யமாய் ஜகத்சிருஷ்டியாதி
களைப் பண்ணுஞு ஸதரசிவாஇமூர்த்தகளைப்போதிக்கும் பர
மசிலம் [ஸ் வருபஞானை றபவைகலேத்ய மென்பதை மேற்கூ.று
என்த.
௮/௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்£ம்,
* அர்வாசேபதவாச்சியமாய் - இழ்ப்பட்ட பதத்தினுலே
சொல்லப்பசெறதாய், * ஸ்வரூபஞானாுபவைகவேச்யம் - ஸ்
வருபஞானத்இனாலே யுணடாஇற யறுபவமொனதினுலே ௨றி
யட்படும்.
அருளினா லாகமத?த யறியலாம் - கருணையினாலே தரித்
தீ சதாசிவ மஹேஸ்வராஇு மூர்த்திகளிலுடைய லக்ஷணகச
ளை யாகமததஇிலே யழியலாம்,--அளவினாலுக தெருளலாம் - ப்
மூத்யக்கமனறி யாகமங்களினாலு மஊநுமானங்களினாலு மூணர
லாம்,--சயனை ஜானசசெட்தியாற் இக்கையுள்ளே மருளெலா
நீககசகண்டு வாழலாம்-பரமசவனை யவனது கீரியாசத்தி 1 ௪
ம்யோகத்தா லானமக் கீரியாசத்தியினாலே பாசங்களை), ய
வன2 ஞானசத்தி சம்யோகத்தா லான்மஸ்வருப ஞானசத்
தியினாலே யானமாவிற் இவனை யநகநி.பமரகக்கணடு, கிவாகக
தாறநுபவியாகலாம். ஆகலாற் பரமசிவம் ௮அநுபவைஃவேதய
ம் --பிறவிமாயா விருளெலச மிரிச்கலாகும் - அவ்வாறு வொ
துபவமுண்டாகவே ஜனமத துக் கேதவாயே $ மலமாயாகன
மகக ளெல்லாவர்சையுல் கெடுக்கலாம், இப்படி.ப்பட்டி ௬௪
ன த .இர்குப் பச்குவநுண்டா மாறெல்கனமெனனில் ? அடிய
சோடிருக்கலாமே - சிவபத்,சர்ச்ஞுடனேகூடி. யவர்களை வண
க்கி வழிபட்டு அவர்களுபதேகித்.சபடி. ஈடச்சவண்டரம், இ
வ் விரண்டு விருத்தத்இறகும் சம்மதி.
1 சம்யோகம் - கூட்டரவூ, $ மல மாயா கன்மம் - தண
வம் மாபை விளை,
$ஹைிந வ.வெ__௪ தி.ச ௨௦மா_நஹவது ஹி
2 வால தஹயொற_2௨ தா வ.சராய னுகி52வி
பெரா .கிர்ஹி ஹகவ 2 ஸஹொ.சவ 35 க,திலியம-
பாயிரம், ௮/௪
ண$ குஹ விஷய? வ0ெ௯:..2வாலீெெ வ_ச_.7375
க்ஷ ௮-5வ.௮3 ॥ 31%
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
0
சிவனிப்படி. ப்ரமாணாதி.தரானாற் சூர்யட்பொருளோவெ
ன்ன? ௮னறு; பஇப்பிரமாணததாற் பார்க்கப்டும பொருளெ
னற கூறுனேருர்.
௮கமத்ேே-பிறன்படிச்கும் வன்னபகவாச்யல்களைச கே
ட்கும் வ்யோபபெளஇசாகம வெழுச்தைப்பார்க்கு நினைக்கு
நிகாவானசளாகய ௩௦து மனச்சஙசற்பத்தினுல், வயோம
பெளஇக,ச்சொகியோடு கிளம்பிய புத்தியினாற்பொருகதப்பட்ட
ஒன்னபதவாச்யமயமா யுள்ளுணுரோசையரகய மததிமைவா
க்குரூபமா மிருதயத்திற்றோற்று மாச்யான்மிச ௪டாகமதஇ
ல், கரியிலக்ககிபோலச் த வன்னபதவாக்யச் சரமததி லாலி
ட்பவி சப் பொருள் போஇப்பசாய்; மஹாப்.ரளைய டரியநக
காசமில்லாமற் சுத்,சவித்கையிலிருக்கு மாதஇிதைவி5 இவயாக
மத்திலேவச்,த சாமித்பமாய,--அருளினால் - ெ௪த் தியாய
லாதிசைவிக இவயிதாகமத்தினால், திரும்ப வி.துகாரியலக்ஷ
ணையாதலா லதினால் விளக்கப்படட நமது சற்சத்தியசய
வாதியான்மிக வொசமத்தினாற் சிவனை,--அறியலாம் - பரோ
க்ஷமாய் நிச்சயிக்கலாம்,--௮ளகவினாலும் - இவ்பசிவாகமத்திற்
வெனாற் காண்பிக்கப்பட்டு? சிவசத்தி யதிஷ்டிச புத்இிப்பிர
காச கலுஷிச லில்கபராமரிச வ்யாபாரசலமான நமது ஈற்ச
த்தி யறுமானத்தினாலும்,--03௬ளலாஞ் வனை - பரோக்ஷ
மாயதியலாம் தியான சமாஇபெனு மல்கயோசவாசனையில்வ
ச்து பதர் ெசத்தியிஞ' 'விச்திசமாதிசமய மாத்திரச்இ
௮] ௮2 சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
ல்,--மருளெலாடநீங்க - மலமூல வஞ்ஞானங்களெல்லாம் பேர
௧;--சச்தையுள்ளே - திரம்பவக்தச் வசத்தியினால் விளககய
நமத கிற்சத்தயிலே,--ஞான சசெய்தியால் - அச். ஈமதூற்ச
ஞீதி விருத்திலகூண சமேகதீவன முத்தி சாக்ஷ£த்காரத் இனா
ல்,--கண்டு - சாச௬்ஷாத்கரித்ச பரோக்ஷமாகப் பராத் து, -வர
முலாம் - நமதக்தச் சிற்சததி வ்யாபார சாக்ஷா£ச்காராகார இ
வாறபூதியின த பூரிதசலாகய ஈம.த சிவாரககத்தின சதுபூதி
லக்ஷண ஸ்வாறுபூதி மானகளா யிருக்கலாம்,--சரீராஈச்சமயத்
இல யஈ2ஜீ.வனமு2இ சாக்ஷாத்கார சாமர்த்யச்தினாலே சே
கத தத் திரும்பத்திரும்பவாராதபடி, பிரவி மாயாவிருளெ
ஞாம் - (பிறவிஎன்்றதாகுபெயர் ) அதலால், பிறவிககேதுவாகி
ய கனமமலம்,--மரயாவிருள் - மாயாமலம், இரும்பமாயாவிரு
ள எனறெடுத் தச்கொண்டு மாயாவிருள் - கெடாத வமாதி 9
தசவாணவமல மிவைகளெல்லாம்,;--இரிச்சலாகும் - சம்மைப்
ப5இயாமற் பொருஞண்மைமாதரமா யிருக்கப்பண்ணலாம்,--
அடியரோ டிருககலாமே - நிரதசயவிதேக பரமுத்தி பலசர்
வார்தசவிஷப சவசா௯்தாத்கார வ்.பாபாரகாரமா யிருகக
னம நமத .கிற்சத்து சமவேச சிவாறுபூதியினது பூரிச் கலா
ய ஏலாகநகா.நுபூதி.பாய ஸ்வாதுபூதிமான்களாய்க் கொண்
டு அடிபை வசச்திரமான தமது சிர்சதஇயையுடையரரகய
முத்தானமாக்களோ டொத்த காம்வயாபிச்கலரமே.
முனசொனன ஜீவன்முததியவதகையிலேயாகம் சிவபச்
சர்களோடு கூடியிருககலாம். பரமுத்தியிலே பரதர்இரியல் 4
ரைகழிபகதமெனறு ஞானாமிர்ததஇ லிருத்தலினா லடிமைத்
இரமில்லாதபடியினுலே செவன்களென்றல்லா தடி.யர்களென்
௮ வெசமான மூததான்மாக்களைச் சொல்லப்படா ரென்பது
தி௫.
பாயிரம். நட்ட
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
வைல் (அஸ்
௭-த இறைவனியல்பு ௮ப்பெற்றிச் சாயிலும், ௮வனை ௮வ்
விறைவலூெெ ப்படும் வேதசாரமாகய சவொாகமத்தினது
மேடைய சேசிகரருவிச்செய்யும் உபதேசத்சாற் கேட்டறியல
ம்,கேட்டதளை ௮,2ற்கநுகூலமானவளவையா ஜ் சிகதித் தமறிய
லாம்: இச்இித்் ,சனைத்தன்னறிவிண்கண்ணே சிவஞானத்தான்
மாசரததெளிச் தமறிபலாம்; ௮,சனாற் பாசகூயம்பண்ணி ட்
டை கூடிச ரவனஈதாறுபூதீயும் பெறலாெென்பதாம்.
உம்மை எண்ணிள்௧ண் வச்தத. மேல் அவையடக்சத்
அட் கூறிபதபற்றி நிகமுமாசங்கையை நீக்கத்று,
இக்கடவுள்வணச்ச முதலாயினயவெல்லாம் பரபக்கத து
அன்முகச்சாற் கூறிப் போக்தனவேயாயிலும் ; பரபக்கஞ் சுப
ஃகொன விதனை இரு நூலாதலுவ் கொள்ள வைத் தமையின ஈ
ண்டும் வே௮ கூறினா:
௮றவகை7சமயத்சென்னு முதற்செய்யுளிற் கடவுள்வண
க்கங்கூறுமுகத்தாம் சுபக்கதட விழஹறைவனாவானிவனென்பத௨
ம்) ஏனை சானகுசெய்யுளிலும் வழிமுதலியன கூறுமுசததான்
அவ்விறைவனாகியம்பப்டடும் நூலிவையென்பதூஉம், அவற்
ட் பொதுால் தெப்புநூலெனலும் வேறுபாடு முணர்த்தப்பட்
டன,
திசம்பவழதகியருரை வருமாறு.
வையை வவககை
இர்தவத்தக்சன்னை யறியுமுரைன௦ யெங்க?ேயென்ற
மாணாச்சனை கோக யரளிச்செய்களூர்.
அருளினு லாகமத்சே யறியலாம் - தம்பிரானார் இருவறா
ஞண்டானவர்சளுக்கு வேசாகமங்களிஞலு மக்தப்பொருளை
&றிர் தஜபவிக்கலாம்;---அளவினாலும் தெருஎலாம் - அளவை
௬௦ ருவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
ப்பிரமாணங்சளினாலும்சிக தித்தி பலாம்,-சிவனைஞானச்செய்
தியாச் சசுசையுள்ளே மருளெலாநீங்சக்கண்டு வாழலரம்- மகத
கதசாவையிப்படி ஞானம் ப்ரகாசித்தமுரைமையாலே ௮ஞ்ஞா
ன் ஈரெொல்லாம் விட்டுரில்கத தன்னுடைய விருதயத்திலே பேரி
னபதகையுக தரிசித்சறபவிககலாம,--பிறவிமாயா விருளெலா
மிரிசகலாகும் - ஜசகங்களை யுண்டாக்குற மலமாயா இகனமங்
களையு மோடடலாம்;--அடியரோடி ர௬ககலாேே 2 - இப்படி படெ
ற்ற இருவடியடி.யார் இிரட்சியி2ல கூடியிருக்கலாம்---௭-௮.
இசனாற சொல்லிய_த சிவனுடைய இருவருளுண்டானவ
ரீகளுககு வே.தாகமங்களினுலு மளவைப்பிரமாணங்களினாலுஈ
தீககளிருதயத்திலும்கண் டறநுபவிககலாமென்றுஞ் சககங்க
ளையுண்டாக்குகற மலந்களைப் போக்கேகொள்ளலாமென்று
ம், இப்படிட்பெற்ற வடியார்சளுடைய கூட்டத்திலும் கூடியிரு
கசலாமென்று முழைமையு மறிகிதத.த.
சுப்ரமண்யதேடிகருசை வருமாறு.
ணன்! 1
(இரைவனியல்புஅட்பெற்றித்தாயிலும்)சவனை - அவ்விறை
௨னை,--றசமத்தே - ௮வ்விறைவஜூலெனப்படும் வேசசாரமா
கய சிவாகமத்ை ச) அருளினா லறியலாம் - அ௮ுபவமுலைய
தேசிகர் அருளிச்செட்யு மு.தேசத,கால் கேட்டறியலாம்;--
அளவினுலும் - சேட்டகனை யதற்கறநுகூலமான ௮ளவையா
௮ம், -தெருளலாம்-சஈஇத். த மறியலாம்,--சிர்சையுள்ளே -
ச்இித்தகனைச் சன்னறிவின்கண்ேேச;,--ஞானச்செய்இயால் - 9
வஞானததால்,--மருளெலாகீக்கச் சண்வொழலாம் -மாசறச்
செளிஈது மழறிபலாம்,-- பிறவிமாயா வீருளெலா மிரிக்கலாகு
ம் - அதனால் பிரவிமாயாமைக்சே தவா பாசகஷூயமும் பண்
ணலாகும்---அடியரோடிருசக்கலாமே . அசனா லவனடியா
சோடுகலச் த நிட்டைகூடிசசிவானச்சாறுபூஇயும் பெ.ர்திருக்ச
9920,
பாயிரம், ௬௪
இசனானே பொதுஅல் சிறப்புறலென்௮ வேறுபாடுகூறி
யலாறு.
“ஐந்துது தி?
என்லும பாயிரம ஐகறம்
தூத்றிறறு.
ர் றக்.த.தத' என்னும் சுடகூசெம்யுட்டொசைச்செய்யு
ள் வரையவும் ச து அறுவகை! :எனளை? :(பண்டை!மறையினால்?
“அரளினாம்? எனனு:௦ ஜாத செய்யுட்களையே ! இச்செய்யுட்க
சைகஇனையும் பெரிபபெபழுதஇல் அச்சிடப்படடிருக்கனறன,
இ௮ல௫ழிரகு எல்லாவுாரையாகிரிபரும் உரையிட்டி௬க௫ன் ரனர்,
மற்தஅ.இக0ஈச௪னருள!௮ர மை? நீடுபுகழ்'போ,சமிகு?
இவ்வைஈ தும் பரபக்ஷ செய்யுட்டொகைர்செய்யுள் வரையறு,ச்
தீ 4முகவுமாயிற்றசம்? எனபது எடக்கமேவை. இவற்றில் மு
சீல் மூனறுசெய்யுட்கும் சவாகரயோ€யர் ஞானப்பிரகாசர் இ
ரூவரும் உரையிட்டிருசதன்றனர். பின் இரண்டிற்குசிவாசர
.பாகியர் ஒருவரே உரையிட்டனர். இச்செய்யு_கஎச் சிறிய
எழுத்தில் ௮ச்சிடப்பட்டிரக்ன்றன.
ஒருகோட்டன! என்னுஞ் செய்யுள் கதொகைச்செட்யுளி.ர
ண்டினு மடல்கானைாயானலும், விசாயகனரை பெவ்வெககாரிபங்க
ட்கு மிடையூ௮ கீவ்கு5ற்பொருட்டு முன்னர்த் தியாகிக்கேவேண
டில உாஜலும் ,உரையாஇரியர் யாவரும் பரபக்ஷ சுபக்ஷ மிரண்டி.
படதீதும்வைத் தரையிட்டனர். அகலால் இச் செய்யுளையும் பெ
ரிய எமுதஇல் அச்சிடப்பட்ட த.
மூசவுரையிற்றசம்! ஐக். த.த.?என்னும்இரண்டுசெட்யுளும்
பரபக்ஷத்துற்கு முன்னர்க் கூறிமிருப்பதை மறைஞானதே௫கர்
*துகோட்டன"எனலுங்காப்புச்செய்யுட்குப்பின்னர்க்கூதி,;இய
த்தின கருத்தாய இித்இதன்? என்லும் அகவலைக கூறினர், சுப
ஆ௨௮கொர மினித விளங்குகற்பொருட்டு, இதனையும் சிதிய எ
முத்தில் அச்சிடப்பட்ட த.
ணவ டம டட து
உட
சிவமயம்,
வி] எ லிவி;
அடிநிலை
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அமுலு 0-ை
மேலஇகார மெனலுசலிர்ரோவெனின? பஇிமுதலிய முப்
பொருளையும் விளக்குவதாயுள்ள வளவைபபிரமாணங்களைப் ப
தினாலு திருகிருத்தததாற் பெயரு முரையுச் தொகுத்துணர்
த்.2,சுதலிற்று,
அளமைபென்பது - அளகதறியப்படுவது, ௮ஃதெவ்வா
ரூமெனீன் ? ௨லகத் தப்பதார்த்தங்களை யெண்ண லெசெசன
முகத்த னிட்டலென்னு மால்வகையளவினா லளச்தறியுமாறு
போலப் பதிமுதலிய பொருள்களைப் பக்குவான்மாக்கட் கள
தறிகிசக்கை$னை பொருட் டளவைப்பிரமாணங்களை மு,தற்கட்
கூறியதெனவறி5, “பண்ணிலாற்கல்லாத பாட்டி ற்பயம்போ
ன்ற, கண்ணிலார்ச்£ல்லாச் சவின்போள்று--மெண்ணிலா?
வஞ்சொலளலை யறியாதவர்ச்சில்லை, செஞ்சொலளகின் எற
ப்பு? என வளவைவிளக்கத்9 ஐறிச,
ஒள். ௯௩
இத்சலைச்செட்யு சொன்னுதலிற்றோவெனின் ? காண்டன்
முதலிய வஎவைம்பிரமாணங்களைப பத். ஐவகை
யானே பெயரு முரையும் தொகருச் தக்க நி
அவைகளைக் காண்டன முதலிய
மூனறி லடக்கயுணர்த் இற்று.
௮ளவைகாண்டல் கருதலுரை யபாவம்பொரு
ளொப் பாழென்ப, ரளவைமேலு மொழீபுண்மை யை
தீகத்தோ டியல்பெனகான், களவைகாண்ப ரவையீற்
மின் மேலுமறைவ ரவையெல்லா, மளவைகாண்டல்
கருதலுரை யென்றிம்மூன்றி னடங்கடுமே, (௧)
(இ-ள்) ரவை அளவைப்பிரமரணம் வல்லார்கள் ௮௮ வ
காண்டல் கைசதெனபர்கள். அவையாவன $? காண
கருதலு டலெனஏ ம.நமானமெனவு மூரையெனவு
ரை யபால மபாவமெனவும் அ௮ருகுதாபத் திபெனவும் ௨
ம் பெரிருளொப் பமானமெனவும்வரும். ௮வை வருமாறு.
பாறெனபர்
காண்டலாவத - ப்ரத்தியக்ஷம், பரைக் து மலத்தழ் கர
ணம் வாய்த் இிடவு மச்சமறிகஇடுக்கால் காண்டலாம்.
கருகலாவத - கண்டடொருளை ॥றுமித்தறிதல்,
உரையாவது - ௮கமப்பிரமாணம்,
அபாவமாவது - £ ஒனறனைமற்றொன்றென்றொருவிப்பி
னுண்மையினோேடொன் றமனபாவமெனவோர்??, இதனை விரித்
தீறியி லைவகைப்படும் என்றுமபாவமு மில்லகனபாலமூ மெச
னறினொன்றபாவமு முள்ளகனபாவமு மழிஏபட் டபாஉமு
மென வைச்தபாலம்,
மூயற்குக்கோடில்லைபென்கை என்று மபரவம்.
பயோர்வாயிற் பொய்யில்லையென்கை இல்ல௪
பரவும்,
௯௪ சிவஞானித்தியாச் சுடகூம்.
கடத்தின்சட் படமில்லை படத்தின்கட் சடமில்லை
யென்கை ஒனறினொனறபாவரா்.
அனைட் பந் தியிற்சண்டிலமெனகை உள்ளதனபாவம்.
கட முடைர்கா லஃபில்லையெனகை அ௮ழிவுபட்ட
பாலம். எனவணர்க,.
பொருளென்ப.த - ௮ருக்தாபத்த, அஃ்சாவது ? எடுத்
துலகோதும் பொருருதசாபத்தி யாமிது,சா, னெடுதசகமொ
ஜியினஞ் ரெப்புவ.சாகும இவவூரிறருள், படைத்கவரென
னிற் படையாதவருள ரென்றுமிவன், கொடுப்பவனெனனிழ்
கொடாதாருமுண்டென்று கொள்வவே?. என நிக,
ஒப்பாவ.த - *கண்ணன்கருமுகல்போல் வண்ணனெனச்
சேட்டவனைச் - சண்ணுமுணர் வொப்பனவேகாண்?? எனவறிக.
அளவைமேலு இங்கனல் கூறிய வறுவசைப் பிரமாண
மொழிபுண் மை தீதில் மொழிடெனவு மூண்மையெனவு மை
ைதஇீசத்?தாடி இஃெனவு மியல்பெனவம் சால்வசைப் பிர
யல்பெனரநான்் ௧ மாணங் கூறுவர்கள்.
ளஙைகாண்பா்
அவையிற்றில் ஒழிபாவத:-.- £ராரொழிபென்௮
செப்படபடுவது இனபுவிமேற) போராடிநினறு
பொருகாரிருவர்தம் போர்ச்களச் தப், பாராரிரா
கவன் வெனருனெனிரற்ரன் பரிசழிஈ த, சேராமி
மாவணன மேற்தசசொல்லாயி னிகழ்வதுவே??
எனவறிக.
உண்ை ம்யாவற ௦ சம்பவம், அஃதாவத:--துயச்ச
சவண்மை பெனசகாவலர்க டுணிச் தனாப்ப,ி இய
த்கைப்பொருளினையிம்ரெனவாமிது தாலுரைக்க
௮ சாவை, ௯௫
ன், வியச்குற்றகால்சலிக்குக் 27௬0 கீர்(ளிரும்,
வயககுற்றமண்வலி தெனறுபட்டால்கு வழவ்
குவ??? எனவறிக,.
ஐூகமாவ.த:-- கொன்டயில்வேலைக் கடல்புடைசூ
மூங் குவலயத்தோ, ரன்புடனாலி லலசையு டெ.
னபாக ளெனபதவமினடயில்புர்றில் விடகாகமு
ண்டெனபரொன்பதவு, மெசபாகணவல ரென்ப
து மைதிக மெனபர்களே”?. எனவறிக.
இயல்பாவ த... வமாே மலிருக்தொரு கோருவெஸி
்சஷ்ளிக் கோ௱ரலு*, தூமேலிருஈிசொரு கோரு
வெனிற் ஈரவேதணிச்து, பூமேவங்கண்ணமுத்
தங்கோல்கொடுத்சலும் பூதலததே, மாமேவியல்
பென்று கூறுவர்பலலசொள் ஞ.வல0ோ?,
இங்கன மால்வகைப் பிரமாணல்களையு "நிச.
அவையிர்றின் இங்கனங்கூறிய பத் தப்பிரமாணச்கின்
மேலு மறைவர் போலும் ப்ரமாணமுண்டெனறு சொல்லுவ
ர்கள;
அ௮வைபெல்லா ௮ தச்காண்டன்முதலிய பத்தும் ப்ரச்
மளவை காண்ட இயக்ஷ மறுமான மாகமம் மூனறிலுள்ளு ம
ல் கருசலுரை டங்ரும்--எ.று.
யெனஜி ம்மூன்றி
னட ந802ம.
முற்கூறிய வபாவமு மியல்புல் காண்டலிலடக்கும், ௮ஃ
தெங்கனெென்னில் ? இல்ஙனவ்கூறிய வபாவம் இருவிதப்படு
ம்; சண்ணாற் கரணப்டவெதெனவும் காணட்படாததெனவு
மென்,
௬௬ சிவஞானித்இயார் சுபகூம்,
இசன்முக்தியத சண்ணுற் காணப்பட்டிரூக்றெ ச௪டாதி
யிஜஐடைய தோற்றரவு கண்ணுககுச் காணப்படுகையினாலே கா
ஊடலிலடங்கு!௦. ம்றையத கண்ணாற் காணப்படுவதற்கு
கிடயமாகாதிருககிற பரமாணுவா திசளினுடைய தோற்றரவி
னறியிருத்சகலா ல.நமான ச இிலடக்கும்.
இயல்பும் பதாஇிவடுச் தகமொடச்கையாற் சாண்டலில
ங்கும்.
மற்ற வறுமானத்தி லருத்தாபத்தியு மூச்மையு மொழிபு
ம் அடங்கும்,
௮ஃசெல்கனமெனில்? தேவதத்தன் பருதஇரச்சையா லீ
சா.தரி புசிப்பன்; பகற் புசியாதிருக்கையினு௦ பருததஇருக்சரு
னெனனும் வியாத்திபைக்கரிகக்கையா லநுமானத்திலடக்கும்.
ஒழிபு - பாரிசேடம். அஃசெங்கனமென்னில? ஐகத்கர்த்
தா மாயையுல் கர்மமு மானமரவு மன்தெனவே, சிவனே கர்த்
தாவெனறு பாரிசேடத்தால் ௮றமிசதறிசலால் அறுமானச்சி
னடக்கும். அஃசெக்காரணத்சானென்னி?? மாயையுற் ௧
கமமுஞ் சடமாதலானு மானமா தானாக வறியு மறிவிலாமை
யாலும் சர்வஞ்ஞுனான கர்த்தாவே சிவனென வறிக,
சம்பவம் தமிரத்தினாதென்னு மெண்ணிக்கையான தவி
நாபாவமாயிருககையா லு மானஜ்.9 லடங்கும்.
ஐூகம் ௮ப்ரமாணமெனஏம் ப்ரமாணமெனவு மிருகவிதி
மாம்.
இகன் முந்தியது தலின்ஈட் பேயுண்டென்சை யொருவரு
மகனைச் சாளுதிருத்சலால் அப்பிரபசாணெெ பனப்பெறும், மற்
து சான்றோர் வாக்யமே மேலீமாச விர்தவாலிற் பேயுண்டெ
ன றுதியிட் டறிசையா.லி.தவு முறையி ஒஓடங்குமெனவநிக,
விளானை வ, ௬௪
சமயிக ளிச்தம்பிரமாணங்களை வேறுபடுத்திச் கூறுவர்
6ள்.
உலகாயின் - காண்டஷவொன்றுமே சொள்வன்.
பெளத்.சனும் வைசே..கனும் - காண்டலுட னநுமான
மூங் கொளவன.
சாங்கயென - காண்டலு மறுமானமு மூனாயு மாக ரூன
ற் ப்ரமாணமுங் கொள்வன.
கையாயிசன ஃ- அமஞுூன்றுட வுபமானமாங்செரள் வன
௮ருகனும் ப்ரபாகரனும் - ௮ஈநாலு.. னருததாபதஇயுங
கொள்வன,
பாட்டனும் வேதாகதயும்- அவ்வை ஐடன் அ௮பாவழூவ்
கொள்வன
பெளராணிகன் ௮வ்வா௮டன் சம்பவ மமைதிகமூங் கொ
ள்வன்.
இப்படிச் சாமிகள் பேதப்படுத்திக கூறுகையா லிவவா௪
ரியராம் பதத்_துப் பிரமாண முண்டெனறு ஓதினாரெனவறிக.
இசனுட் பலலெழுவாயும், பலப.பனிஸ்யுல் சாண்க (௪)
சிவாகாயோதகியருரை வருமாறு,
ையடு
மேல் ப்ரமாணங்களிஞலே ப். ரமேயங்களை யறியவேண்டு
கையான முதல் ப்ரமாணங்களின த௫சேசலகூணாதிகளைக கூ.
லுகன்றத.
அளவையென்பது அ௮ளர்தறியப்படுமத. ௮ஃசெவ்வாற்மு
மெனின் ? உலகத்துப் பதார்த தங்களையெல்லா மளச்குமி... த
தி எண்ண லெடுத்தல் முகக்சல் நீட்டல் எனலும் சால்வகைய
ளவினா வளச்தழிபுமாறுபோலப், பதிபசு பாசமுதலிய டொரு
௯௮ சிவஞானசிதஇியசர் சுபம்.
ள்களைப் பக்குவானமாக்களுக் களச்சறிவிச்சையின பொருட்டு
அளாலைபபிரமாணங்களை முகற்கண் கூறியதெனவறிக.
அல்லாமலுச் தர்சசயு- இபாயுள் எவையு மி,சவளவையி?
சொல்லப்படும தறிஈத ௮ாதசப்பி,யோகம் பண்ணவேஹணுமா
கைடான முதறகண் கூறிடமெனவுமறிக,
:இராகமறியார் இசைப்பயன் சானறியார்
கீராதரமறிபார் சர்ககாரியமறிபார்
ஓராரளவை யொருபனுக் த ரனறியார்
ராசாட்சசளவை யறி5துகொளீரே.??
அளவை-பரமாணம், ப்ரமாணமாவ.ஐ சழ்சத்தி,-.-௮ 2௪
சிசகதிக கஇஷ௲ூடாசஙககளாவன ? கா.ாடல் கருத லுரை -
டாத ஆம அறு மானம அகமம் எனறு நூனறுவிசமாம்.-.-.-இ
சீரகுமேல் கநையாமிகாதிகள் சொல்லு௦ பரமாணர், (௮:
பாலம பொரு சொப் பாரெனபா) ௮பாவமான த - உண்டெ
னு ஞானததினில்லான அறுபலத௫;- பொருள் - அர்த்
காபததி,-- ஒப்பு - உவமானம,), இவைகளகூட வாரென
ல் சொல்லுவர்கள,--(மேலுமளவை மொழிபு ன்னை பைஇக
,கசோடியல்பென நான்சளனவ காண்பர்) பெளராணிகாஇக
எள மூனசொனனவாறு பரமாணதூச்கு) மேலு ௦மாலை ஒழிபு-
பாரி?சஷூம)-- உண்மை-சபவா, -ஐஇசம் - சர்ணபமம்பரை
உாகவரும வாககயார்,--இ ல்பு-ஸ்வபாவலிங்கம், எனழிநசாலு
குகூடப் பத்றாக சசொல்வர்கள,)--அவையிர்றி எ மேலு “தைவ
£- இந்தப் பத் தககு?மலு௦ ப்ரமாணமுண்டைன்று சொல்
வாருமுளர் (அவைகள் “2போ.துகாற்றத்தா லதிதல்!” என்லும்
இதனபின்வரும் - ௧௨- வ விரு௧௧,சஇம் காட்டுதம் ) ௮
வையெல்லாம் - இவ்வாறுரொல்லும் ப்ரமாணங்களளைச் த
ம்ுகாண்டல் சரத லுரைபென் திம்மூன்றியடவ்£02ம -ப்ர
அளைவ. ௯௯
தியதம் அதுமானம் அகமம்என்று மூன்று ப்ரமாணத்தினாலு
* மநசர்ப்பவிககுர். 34 அநசாப்பவிக்கும் - ஒடக்ரும்
மேலிரு விரிவுரை -- இரனமேல் ப்ரத்யக்ஷ்மொனறு
மேச ப்ரமாணமைனனு௪ சார்வாகனையு 5) ப்ரதயக்ஷமு மறுமா
னமுொழிக் தாகமா பரமாணமற்லவெனனஜும் பெளத களையு
மூன்று ப்ரமானமுன்டெனறு காட்டி நிராகரிதீ் த; பரத
யகநாநுமா னாகமல்களுர்கு மேற்சொல்லு௦ ப்ரமாணங்களை
ய) இம்மூனறுப்ரமாணங்களிர்குள்ளே யகதர்ப்பவித் த, இ
ம்மனறு ப்ரமாணக்களிறுடைப ஸ்வரளுபங்களயுப் இஞ்சிச்
விஸ்சுரித் தககூறவா௦
அஎவைஎனபது பரமாணம்.ப்ரமாணத்இன துசாமார்நிப
லக்ஷணம், சம்சய விபரியய ஸ்மிருதி வ்.பஇரி? தையான னம
சிற்சக்கீபே
98 டலவ ப வளவ 9௫__ஹுஸாடா௫ வி.றி 2-2
கா விஅகிர...” நஷ.) ௪ ஐ_கி,
இசசகவிருச்ச,கத ப்ரத்யக்ஷம் ௮நுமாசம் ௮௧கம மூன
௮ம ப்ரமாணமெனறு சொல்லியிருககச் எ சிர்சச்சி ப்ரமா
ணமெமன்று சாதித்தசென்னையோவெனனிம் ? இமமூனதஞ் ௭
ற்சத்டுக் 4 கபிவியஞ்சகமாகையா லுபகாரலக்ஷ்ணையாக வ
வைக ப் பிரமாணமாகக் கூறியதே! இப்மிரமாணங்களினு ல
றி.பப் பட்ட வஸ் ஐககளிம் அ9ஷடமானசை விரிசையு2உ இஷ
டமானரைப் பற்றுசையும் இஸ்டாரிஷ்ட மிரண்டுமல்லாத
ை உ?பக்ஷி$மையு ௦ ப்ரமாணத்் துக்குப் பறம்; ப்ரமாண சா
மாசயல௯உணம்.
ஏ 2ற்-த-ஜான தீதி, * அபிலிபஞ் சசம்-விளக்குவ ஐ
* ப்ரமாகரணம் - ப்ரமாணூன்று நையாயிசா சொல்
நூவர்கள், ப்ருமைச்கு£ சரணமாூற்று ; 1 சூராதி ப்ரமா
௧௦0 சிவஞானடத்இயார் சுபகூம்,
னமாமபொழுது தீபாதிசளும் ப்ரமாணமாம், கையால் ௪
ஆஷராஇகள சற்சதஇரகு ப்ரமேமமுமாம் 6 பசார்த் சாபி ஆ
யஞரச்முமாவசனறி ப்ரமாணமாகமாட்டாது.
* ப். ரமா-ஞானம் % ௪௯ - கண், $ பதார்த் தாபிவிய
மூகம் - பெயாகளை விளக்குவது)
ஆல் கண்ணாலே காண்€ரேனெனூற தெப்படியென்னி
ல்? விசாககாலே காண்கிதேனெனகிற துபோல வபகாரம் துகை
யிலே சகஷாுவானது சப்சசுமையறியாது 4 ஸ்ரோச்ரமா
னத ரூ.சனதையறியா.து இவ்வாறு பஞ்சோதரியல்களு மொன்
ரையொன ததியமரடடாதகபடியாலுடு, ஒனதிலஐுடைய விஷய
தீமை யொனரறியாதபடியாலும, எல்லாவிஷபச்கையு பறிகி
இிதியாசொன றது ப்ரமாணமாக வேணடும். ௮8ல் எல்லாவற்
ரையு மறிகிறது புத்தியாகையால் புததியே ப்ரமாணமென்னி
ல்? புஇபும் ப்ரகிருதி ஜந்யமாகையால் ௪௯ூ-௩ரா இசளுக்கு
ஈர௱கும பேதமில்லை. இதனதியும புத்தியான3ு ௬௧தக ௧௫
பையாய இழர்சததிககுப் பிரேமயமானபடியாலும்,) ஐடே௦ய
ல்ல. த சிதரபமான ட் ரமாணமாகமாட்டா, த அகையால்
சகதிககுப் பிரகதியக்ஷ£தி ப்ரமாணங்களிலே அ௮ல்யாச்
இிகாழமும, நாகாப்மீரகாரமாயிருககற ப்ரமேயங்களிலே ௮
நிவயாசதிதோஷழும, தான் நித்திய வ்யாபச சித்ரூபமாகை
யா லசம்பவசோஆமழு மில்லாதபடியாலே இசத்தோஷத் இர
ய ரஹிதமான ஆனமற்சததியே ப். ரமாணம்,
- ற ரோத்ரம்-காத.
3 ௮-௮ உள ஷூ. பெற. உய வாவாரமி
வ ராவா 2. ரச | உர-சஹா$ க ரொ
5௦ ய.5௧௩) ௨48 சிஹாடந6 ॥ ஷஸக வரமா
அளவை. ௧0௧
8.நாஉ உராணக உர ஹ௦௰.8 | பகி?) சாணஞ._2௦
மெய மயொலாவ$? வ.டடநமித9 ॥ 8அரா.ம-ஷீய
0.2.௪.௪, ாஸ.ஈச விஷபகூ.2$ | ய 92யஹி_5௦
ஜா_ந௦ ய9.சாரா9 ந_ந$ீய0-௪॥ வ 3ா$கி உரஸா
கொகை ௨/7ஹிலிர-பகாற_2$ | _நகஹ வாவி உ௨உ£
௮7 ஐ ட்
(ஷு) ய$ நாவவ.தி பர2ா॥ அடிவரா_ந2ஷே வ து
ஆரம சாட ரப | _நஅச்ஷூம ப்லஹகி. தள
நஸெ-5,௦ வவெ] ஹவ.33_ ஷாஹிணி
ஷு௦லிு செவா_ந29_.சா9.5(5 | யகிஹிலா வி௨௦ஷஙி
இ.ப...? ஜூ ஹிகள நதினுந | ௨/ஜி௨வ.3ா ஹி 9௫
ஆகஸா.நா.ந௦ந வெஷூ௪ | ஷா கீ.சகவாவிபெ
ஜெண உரமாக ாவிெஷ ௪2 ॥ ௬௯ஹுூலீதா ௮௯
கெந _நஹிஸ- 92 உ)சாண.சா | ஜி வ
௨0 -அகினு வ--வ09-வாசி (9-ஒ.வ.23 | வானெ
காக.சா?)கநவ-ெவிநஹூ$கா ॥| ௯கீரா
வ வாடா கொஷாண ார க3ா.௮_ந ஹ௦மவ£| ௨7.23
கூஷ£? ௨) சாணெ௦- ஷா நா தா உலுவஷிணடு|
ஷி
மாதி வரவி ெடுபஷூ௩ _நா.நாவாவெ ஷூவ-5
ஷி ஹி வ!
காசி॥ நாநழமா வரால் வராணதொெ
அ $உ 12 2.கி,
௧௦௨ சிவஞானடத்தியார் சபக்ஷம்.
பின்மொருவன் அ௮ச்தக்கரணங்களும் * பாஹ்யேக்த்ரிய
வ்சளூமவிகயக்களும் ப்ரமாதாவம்இஈ,சசாதுமுண்டானாலொ
னறையொன தறிசையு மிவைசளிலை யொனறில்லாவிடனு மறி
யமாடடாமையு மாகையால் ப்ரமா சாமககரியே ப்ரமாணூெெ.
னி௰? மறுச்சால் அப்பொழுது *ப்.ரமாணம் ப்ரமேயம் பர
மாதா ப்ரமிதியெனலும் வயவஹா ரமில்லாமர்போம் யாசொ
னறு யாதொன்றைக் காட்டிலுமதிக மத வதற்குப் ஏ[ பின்ன
மெனகிற வயாபதியுமில்லைபாம, தஇனறினாலே யொனறையயா
ன ஐறிகறசெனசிறது மில்லையாம, இசையாலே சகதேகாஇ
ச்ளிலலாத தனமசிறசததபே பரமாணம.
* பாஹ்மே5 தரிபல்கள்-வெளியே கோர்றுவிச்ரும பஞ்
சேகதரிபங்கள, *ம்்சமாணம்-௮ள வை, ப்ரமேயம்-அதியப்_0ு.ம
பொருள, ப்ரமாசா-அறிக வன, ப்ரமிதி - மெய்யதி௮, 4] பின
னமெனசற வ்யாடஇ - வேதெனகிறகியமம்.
%: 2,௦௧௦ த் வ_..ம.ம-உடர மெ ஹூ
ஹிலெள ஹா மீ, கெ நெஷ 52 ட வசாகி, ரலி
வடானெஷ- ஹ்ச்வெவ வடமிறாயாகு | ௩.2௯67
சா..ச ர 09.பரகி வ வமாக ததன் | சரசா
உ்யோணாகத ௨௦௨.2 வத ஹி ி.௧5 ॥ செஷாஷு
வ கிறொகெண ஷா மிர் ந. நபம 9-2 யஷ்சொ
வ கிரி 2ணு 30௨௧ ஷிர ௨ஊ௱-ஓவ வி | ஷுஸு
டாதி விஹீ. நாதா அஅகி உ3_நதஷ 2 காட ஐ._ி.
அலு ௦சகு *உக்ததசோஷமூணடு, உம்முடைய மதத் இ
தனமா ஞானஸ்வருபனாகையால் ப் ரமாணமும் ப. ரமாதாவும்
அளைவ. ௧0௩
ப்ரமையும் சானேமாகவேண்டு மாகையாறென்னி௰? அப்படி ப
ன்று; இனமசிர்சதஇபானத விசயாராகாதி *கலுஷிலதயா.ப்
* விஷயாபிமுயானபொழுது கலுஷிசாம்௪ சிற்சததி ப்ரமா
ணமேயாம். புத்திமின $ வருகதிபோடேகூடி விஷயதமை
ட் பரிச்சேதிக்திதபோது ப்ரமையாம். இஈசவபாஇகளி பே
எ அகலுஷீச சைகநரியம் பீரமாதரவாம். இச்த வுபாஇவ்ரு
தீதியினறி சிர்சததி % சிவோனமுகஃயானபொழுது சவஞ்ஞா
ஞூ *பிவியசதஇபினாற் சூரிபசரணத்தாற் சூரிபனையும் சாவப
தீராதிகுக்சையுக் கன்ட தபோலச் சியளையு மக்சச்சி௨ஞான
குதையு$ சனனையுஈ சானேகாணும்பொழுத அத ப்ரமையாப்
௮௧௩௪ ப்ரபைபை யறிவிக்கிற சிவஞானம ப்ரமாணுாரூ சியை
கபாநு சக்சரகம் ப்ரமிஇயும், ஆனமா ப். ரமாதாவு?ம.பாம.
* உகததோஷம - ரீர்சொன்னதோஷ 0, * கலுஷிரை -
கூடி.க்கலவ்5ல், ழ விஷமாபிமுயாதம் - விஷபத9 லிசசத௮
ல்$ வர௬,௧இ - வயாபாரம், 4] அகலுஷிதம் - கூடிக்கலங்கா.
தட சியவோன்முகியாகல் - சிவனை விஷபமாகப்பணணு 7௮),
4 ௮பிவியதஇ - பீரகாசம்.
இகனால் தனமசிற்சதஇ சலுஷிச மாய் விஷயாபிமுகபா
னபொழு.த ௮க்.தலம்சம் ப்ரமாண?மயொழிப பரமாதா வா
சாசென்றும், அகலுஷிகையாய் பபோன்மு யானபொழுது
ட்ரமாதாவொழிய ப்ரமாணமாகாதெனறுவ் கூறப்பட்டது
* உ கவளவமஷுூெ_ வி௫கிற வறாெ
கீ க அ 2௮
கொ ஸவொயஹணவ நாவா? | _ந_கஹ வாலி ௩௨௦
ர. -50 தா.சாா_ந௦ வொ... ௨9 கி | லீஷீயாஷஜி2-
வ £.ந௦ உ) சண௦ ந ராண.சா | வொ 5௨௦
௧0௪ சிவஞான(ததயரா சுபகூம்.
02௨.5 ந 2 வராெ.சவ _ந௨18ணட ஐ. தியெ௱
ஜமா | 6
3 ௬ 2 ராஹி ௨௨ ஸ்ரிவாக...? மாகி$யி.ச ரா
ஷர கரச ஆல. உர ஸா | ஸ்ரிவ௦ க ப்பு ஹிஹா.0௦
வெஸ் 9 அரசி ர ம.சாவ , கிறிதி,
௮ச்ரசாசதஇப் பிரமாணமென்றும் பொழப்பிரமாணமா
னத ப்ரமிதியாகாத, பரமிதியானது ப்ரமையாகாத, ப்ர
மையானது ப்ரமாதாவாகாத; பெதீதமுததி யிரண்டிலு மா
தரம ப்ரமாசா ௮கரப்ரஇகஞான பேதத்திலே ப்ரமிதியாம்.
ஸ்வரூ.-ஞானமான இற்சத்தி முகத்திலே ப்ரமிஇபேதத்தி
லே ௪.௮னுடைய இசசாஞாளகக&ரியை ப்ரமாணம். முத்தியி
லே. ச௨னஐடைய பராசததியாகய ஸ்வரூபசத்தி ர்சத்
இ.ப்பிரமாண பேச்கதி£ல மாயாபதார்தசங்களே பரமே
டம் முச்தியிலை சிவனே ப்ரமேயம் இப்படியன்றி அத் ரசிற்
௪திபைச்சானே யோரவசரத்திலே ப்ரமாணமென்றும், ஒர
வசரத்திமே ப்ரமைபென்றும், ஒரவசரத்திலே ப்ரமாசாவென்
றம், ஓரவசரததிலே பரமதிபென்றுஞ் சொல்வ.த விருத்க
ம் மமத்வாசரயம் ஒரு வஸ்த் தவுக்குச் சொல்லுக த ௨
சதமல்ல. இதற்குச் சம்மதி இவெப்பிரகாசத் இலே ஈஇத்தசை
உயிறையருளால்!! எனலும் பாட்டிலே எபொருக்தியிடும்வகை
புசாரும்புனிசசதஇபுணாக்தே?? எனறும் ஈபேசரி.பவராகக்சன்
கனமத்துசடோம? எனலும் பாட்டிலே “இறைசச்தியுடனாய்
நினஜே எனறும், “பன்னிசங்கவருச்சன்ை2??) என்னும்பா
ட்டிலே படிகத்தில ட்ரசாச த்தை விளக்குலிக்கிற ஆதித்சப்
பிரகாசம் 'அ,த பல வன்னதசைக் கூட்டியும் உருமத்திஜே
அளை. ௧௦௫
அசை சீச£ம் னத பிரகாசச்சைப் பதித்தம் நின்றதபோ
லச் சவஞானம் பெத்தக்சலே விஷயச்தைக்கூட் டிய முத்தியி
ல யதை நீக௫ ஞானமாய்நின்று சேயதசைக்சாட்டி நிற்ப
அஞ் சொல்லுகையாலும்; செவசத்தியே ப்ரமாணமாத்ரசத்தி
ப்சமிதபெனறே கொள்ள வேணுமெனவறிக.
அவயாறதி ௮திவ்யாததி ௮சம்பவபசதோஜ முண்டா
யிருக்கையாலு மத்ரசிற்சதஇிமைப் பிரமாணமென்பது கூடர
ந. அஃதெப்படியெனனில்? வனை ௮ம் இனமகற்சத்தி மறி
யப்போகாது என்கையினாலே யவயாதகு சோஷமும், இவ
ரோனமரனத விஃயாஇகளையு மறிவிச.துச் சவனையு மறிவிச்
ையிஞாலே ப்ரமேயமல்லாதவஸ்ததச௪ சிவனெனப தொன்௮
ணடாகையினாலே அதிவ்பாப்திதோஷமும வர்.தத. ஆனம
சற்சத்தி சானே சிவனை யறியமாஃடரதாகையினாலே சம்ப
வதோலுமுண்டு. நித்மவயாபக இத்ரூபணானமாவானாலும்
சிவஞான தஇனுலே மலகோஷம நீகசயும் சிவஞானமறிவித்
தாலல்லஅ தனனையும் சிவனையும் பாசததையு மறிபமாட்டாக
டடி. யாலும் ௮சம்பஉசோஷூமுண்டு, கையால் சவ௪த்தயே
பெத்தமுததுி மிரண்டிலும் ப்ரமாணமெனவறிக,
96 ஸ்ரிவாக-] ஸகி$யி.கரா ஹ$5க 7.2 ப்பன்,
ஸ்ரா | ஸ்ரிவ௦ஸுச க ஹிஹாஓ._2௦ பராச ராசா
முதா வ,சிறிதி.
என்றது சிவளுஇப அதஇித்சனானவன் சத் இயினாலே அத்
சிர்சத்தி மலம் நீங்கேவிடத் த4 செவெளையு மச்தச் சதஇயையும்
௮ன்மாயையும் பாசவ்களையு மறியுமென்ரூர்.
பெளச்சர் 1: அவிசம்வாதியானவர்கள் அறிவு விஞ்ஞா
னம் ப்சமாணமென்பர்கள். அப்பட சொல்லி தகமப்பிரமர
௧0௬ சிவஞான இயாச் சபக்ஷம்,
ண மில்லையென்பன்; அப்படி. யன்று, பரகலோச பாதாளலோசி
ங்களை யறிவிப்பஐ அசமமா லால் ௮கமப்பிரமாணமூண்டென
வறிச. ௮5ரவன?- அர்த் தககரிபாஸ்திதி இசன்பொருள்,யா
சொருபசார்தத * தரிசசத்கிஞ்லே ஞானமானத 4 பாதி
சகபபடாமலிருச்சும் ௮தவே அர்த்தககீரிபாஸ்திதி ௮.௪.
டாக, 1 பூசவபெெளஷியத விஷயங்களாயிருக்கற அறமானங்
சனிலே அவ்யாப்தஇிபாகையாலே இந 5அறிறி?) வெள்ள ம
மைபெம். சண்டானத எனகீதலிடதூம் வெள்ளமுண்டு, ௮வ்
விடக் த மழையிற்லாதபடியாலே அர்த்கருண்டுக்ரிபைபயில்லை
யாகையால் ௮ச்தகாலததில இஜ அவ்யாப்தி, ௮வன $€ ஸ்மிரு
இஞானமும சவிகற்பஞானமுா ப்ரமாணமல்லவென்சையா
லவனுக்சல௯திய/மான விவவிரண்டிஐ மா த5க்கரியா காரிபத்வ
மூ ஈடாயிருச்கையா லஇவயாடஇயுமா மாசையால் ஏ பூர்வோ
கத சற்ஈமதியே ப்ரமாணம
! அவிசம்வாதி விஞ்ஞானம் - யாசொருபதார்த்த,ச்ை 5
க் சண்டசகனாமே ஞானமான த சொடுகச்சப்படாமலிருத்தம்,
் தரிசனம் - காண்பசு, * பாதிக்கப்படாமல் - மெடுக்கப்ப
டால், 1 பூகபவிஷியத்திஷர் - செல்கால எதாசாலவி*
மாம், $ ஸ்ம்ருதிஞானம் - மூனநினைவு, €[ பூர்வோக்தம் - மூன
சொன்ன அ.
மேல் ப்ரபாகரர்-௮றபூசியே ப்ரமாணமென்பர்கள் அபூ;
யாவத-ஏஸ்மிருத வியதிரிக்கஞானம். ஸ்மிருதிமாவதேசென
க்ஷில்:6பூர்வா நுபவ ஜநி7சமஸ்கார ஜசநியஞானமென்பச்கள்;
அதகூடாத ௮ஃெெவ்வாரென்னி௦?%பசரர்த்தஸ்மாண பூர்
வகமாக வேதவாகயார்க்க ஞானத்தக்கு ஸ்வகக் ப்ரமாண்
டம் சாதிச்கவனே ஸ் ருஇவ்யஇரிக்கஞானம் ப்ரமாணென்
ையரல் 11 பூர்வோத்,சரலிரோ,கம், மேலும் ஸ்மருதிஈளுக்கு
௮ளவளை, ௧௦௪
்..
ம் % இன்மஸ்வாத்மாம்சங்சளிற் ப்ரமாண்யமு மில்லையாமாகி
ல் தோ௲மேழெனனில்? 4 ஸ்வமதததி லபசிகதரச் சமாகை
யால் ௮௮பூதி2ய ப. ரமாணமெனபது 4: நிரஸ்தம,
*£ ஸ்ம்ருதி வ்யஇரிச்தஞானம் - முன்னினைவில்லாசஞான
ம், $ பூவாறபவ ஜரித சமஸ்சாரஜாசியம் - முனனால்தக் த
றுபவிசு சதனாலே யு்டா யிருகறு, &% பதார்த்த
ஸ்மரணபூர்வகம் - சப்காதததனச் நினைம் ஐ ௮அதமுன்பாக,
1 பூகவோததரவிரோதம- முனசொன்னதகு பின்சொன்
௬.த விரோதம % அன்மஸ்வாசமாமசம - தனனுடைய வேக
பேச் 4 ஸ்வமசம-சனனுடையமதம, * சிரஸ். 2ம-கூடா மை,
மேல்பாட்டர் - அநதிகநார்த்்சககதருப்ரமாணெ ன்பர்
கள.இகனபொருள் ஒருகசாலுமறியாதலஸ் வை யறிவிகச ஐது
ப்ரமாணம்; அ.நு:டாது ஒருகார்கனடகடதகசை யிதகடம்
இதுஈடமென மொழுங்காகவருகீற் ஞான ககளிலை யிர னடாவ
து மூகலாயிருககிற ஞானஸ்களு£கு ப்ரமா ன்யமில்லையாம இஃ
தினறியும் சைவா இனமாக $அர்த்சகசம்வாக தசை உண்டில்லை
பென்ற வாதம்உடைச்சாயிருகசதமோாஷூததையுடைய ௪௯
சாதிசளா?கு:௦ *4ப்ராச்சவிப்பரலம்பக வாக் பங்களூ*ஈகும் ப்ர
மாண்யமவர் துவிடும்.சையாலி ஐவில்சம்.பூர்வோகத ஆன்
மசிற்சத்தியே ப்ரமாணமாசில் இற்சசதியானத இகத்ரிபாம் 2.
டகரணங்கள சம்பக்கமனறி தானே *[ பகார்த தாமீமுகீயாகா
அ. கையாலே சித்சததிக்குக் சடாதிவிஷயங்களோடு சழ்ப
௪.5ூெபட்படிபென்னில் ? தக்கும்- சிற்சதஇயான தாணகமலத்
தாற் ஈகையப்படுசையாலே * ஸ்வகிஆடமாகவே யிருககும்.
சலையினாலே 1 கஞ்சித்சஞ்ஞான சீககப்படடு வித்தையு மரா
க்முல்கூடினவபொழமுது புத்தியாதியோடேகூடி விஷயா --மி
மூயாய் ஞானேகதரியக்களோடேகூடி விஷயசம்பசக் மாம்,
௧0௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
இவ்வாரன்றிச்சனியே 4சவலபசார்த்?,தசத்ரிபடசம்யோகக்
சொண்டு ப்ரதயக்ஷப் மீரமையுமுன்டாமெனறு சொல்லப்?போ
காத. பதார்த்சேர்தரிய சம்யோகமுண்டாக£யும் புருஷூலுச்சகு
விஷயசகமுண்டானபொழமுது அநதப்பதார்த்த ,த ஞானமி
ல்லாமல் சம்யோகம் [ூ நிஷவபலமாகையாலே சஏிற௪3இ விஷ
யசம்யோகமே 3.ப்ரசயக்ஷாது ப்ரமாணம.
6 ௮ர்த்தசம்வாகம - உண்டில்லையென்னும் வாதம், * ப்
சரக்க விப்ரலம்பகவாகயம - பிகதர் விகடாசொல்லும் வார்
கை, ஏ[பசார்த்காபிமுமம்-பகார்த்தததித் கெதிர்முசம், *ஸ்
வரீஷ்டம்-தன்னிஷ்டம்) $கிஞ்சிசகஞ்ஞான நிககப்பட்டுப நீ
சற்றேமலச்சை கீசகப்படடு, | அமபிமுகம்-எதிர்முகம், 4: தே
வலபதாரர்ததேஈதரியம் - தனியே பதார்த்தங்சளும் இகத்ரியவ்
சளும், ௩ சம்யோகம்-கூட்டுளவு, ஷூ நோனம்-அறிவு, [நி
ஷ்பலம- ப்ரயோசகமில்லான ந 3 ப்ரத்பக்ூம்-காண்டல்.
%சஉ--௧௦__வி.௮க 2 ஹ.ூ௰யாகொ ஆ
9௦ ய ஜாம.2.2௦) வயதவஹி திஅகி: வாயு-ராஷி
வசி வ் பர -.]
உஒவீ_ந.ச- || ௬ழ௦வவாழு.? வ௦௨ஷ௰ய விஹ லா?
கணக | ஷக் ௮2௦7 வர.9௯ந ஹமி
வய ] ௯ ட்
உ..திஷி.சா | கலூாத் க௱னெய கா பத
செ மயெ.3ய-௨ோ-ச.விகு | அா.22 க்ஷ$
௨ வி
அ 273 9௯39.) உ)வ.௪..32.௪ | அசிம்
ம. 8.5, ஹ.3 ஷூயொமெ உ) ஷூ 5 | ஜி
வ௦யொழம விஹீ.நா_நா௦ கிஷிதுகா௱ க.சாயகர
ஓ.,கி.
அளை. ௧0௯
இர்சப்ரமாணம் $ கிர்விச.ற்பகமென்றும் *௪விகற்பகமெ
ன்று மிரண்டுவிதமாம, திர்விகற்பமாவத 8] சாமாகயமாக
வொரு, ந] வஸ்துவைககாண்பது. பிரகு 4 சமசய () விபர்ய
யஸ்பிரிதி இரிவாததியினபொருட்டு % நாம ந ஜாதியாதி
போசளைபைப்பண்ணு ]மலாகதர வ்யாபாரம். இஈ,த நாமஜாநி
யாதி விகற் 9 பாரகசரம் வஸ். துவை 3 யதாவத்காக வறிதத
து சவிகற்பகஞானம் இகர ப்ரதயக்ஷநசான் இக்த்ரிப & சர
பேசக்ஷமெனறும் ௮அகசக்கரண சாபேசக்ஷமெனறும் இரத்ரிபாச
சீககரண 0 நிரபேக்ஷமெனறு மூனறுவிசமாம், இதில் இகத
ரியாரதக்கரண நிரபேச்ஷ ப்ரதயக்ஷமாவது ஒருக்காலு [ஏமர
ரணலேசமற்திருகெ ஈஸ்வர சிற்சத்தியாலே சவாச£சத்
ச றன்மா வரநநியமாக வறுபவிப்பது, இதற் கர்யமரன
விம்தரிபசாபேச்ஷ ப்ரத்மபகூமாவத அணவமலா $$ வருத இ
பைச கலையாலே சிஞூச் ரீசககப்பட்டு ௮ஈதச்கரண ஞானேக்ழ்
ரிய 4** சவாரா வஸ்.துக்களை யறிவது அநத்க்கரண சாபே
கஷாரல.து 171: பாகயேகத்ரிபங்களி எலே கண்டபதார்த்சங்க
ளை சிறசத்தியானது ௮ர்சசகரணங்களோகூடிகினறு இக்தி.ப்
பது.
் $ நிர்விகற்பம் - விகற்பமில்லாத.ஐ, *% சவிகற்பம் - விச
ற்பத் தடனே கூடினது 6] சாமாகயம- பொது 1 லஸ்.த-
பொருள், * சம்சயம் - ஐ.பம, ட) விபாரயயம் - இரிவ, இூ
விர்ததி- இல்லான ௦, % காமம - பெயர், ந ஜாதியாதி- கு
லம குணமூதலான, 1 ௮வாந்தரம- நடுவேயுணடானது, 2௮
ஈந்தரம் - பிற்பாடு, $ அகர்வத் - உள்ளபடி, 4 சாபேச்ஷம்-௪
டினத, 0 நிரபேச்ஷம் ல கூடாதது, [4] தவாணலே சமற்றிரு
சற - மறைப்பிலலாமலிருக்ெ, €$ வ்ருத்தி - அதிகமாதல்
தாவது மறைததல், “44: தவாரா - வழி, 14 பாக்யேர்ச்ரியம்-
வெளியிச்தீரியம். அதாவது கண்முதலிய ஞானேந்த்ரியங்களை,
௧௧0 சுவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
ட்ப 52-8௦ --வி௧ஓ யொமாசு ஹாஸாசி றெகா
் | றஹ் ்
த்ய | வழுத்து எனு
2 (
ம, ஹண ஸூனிகல கடி॥ _நாகா.ச ராச ஷஹஃயய
ஹஹி.க௦ ஹலிகஓகட ॥ ஊசி ,ய ஷாெ/
அ, ௮ ௨சீ
க்ஷ ஸஷிரயவெகஷை ௧92.மவவ | ௯) கண ஷா
் ௮ கி.கி. டக
(௨/ச்ஷ 8_அதி.அ,யிய ஷு) 1 அட ம ர்
92 2
வகு ஹவோர சக்ஷயயா ॥ அமக
௩௦3௨ யொ.ழா௮ யொ ஷாலவாவிசகொ9.28 | ௬௩
அதி ன் ஷாஅ _கி
செலி,ய ஷா௨/௯ூ௦ டா உற அஃ 7.5 யெ॥
லி ௫ ௯ அ
௨.36 யாடு க்ஷ யாபாகரா அம டணாட.-2 வ்₹சூ
ணய] ௯௯, க௧ண ஷாவெ௦ அக ஐ-3பவ௩௦
மதி றிஜி.
இச்சப்ரமாளூ ஏ பிவி. ஞுசமானத பாத்டகூபெனறு
ம் அற மானமெனறு ம சப்த ன்றும் எசவததிர்கு மூனறுவி
தீமாபா.
ஏ அ௮மிவியஞ்சகம் - வெளிப்டடதீசோற்றுற த.
கடி: 61.௪ ௮ *த85-8ா_ரணுவ ஹா ட
மபாமாகக[0 ஐ தி,
மேல் உலோகாயிசன ப்ரத பகூமொன்றுமே பொழிக் த
அ மானாசமங்கள் ப்ரமாணமல்லவென்பன் அதற் கவனுடை
ய ம3த்சை நிராகரி? தறுமா னாகம ப்ரமாணங்சசூண்டெனப
௮ பரபசூத்தி லவலுடைய மதநிராகரணசத்திமே கூரப்பட்
டத.
அளைவ. ௧௧௧
நாலு பூகங்கூடன 25 தன்மாவென்பன் *பூகங்கூடின
ைஈ கனடாயோ இர்தப் பூண்டபூக ஏடம்பினவ5ெழு போ
க9மனகொடு கண்டனை” இமெைல்லாம் ௮றுமானமெனவ றி௫.
௮ மாவாசையுங் கீரஹணநடீண்டலும சததப்ரமாணதஇ
னாலேயே அதிக சாய்; தகையால் உராயுண்டு,
இனி ப்ரததியக்ஷறமானாகமங்க எலலாமல் உபமாநம்
$ ப்ரககப்ரமாணமெனனு சையாயிகர் சொல்லுவர்கள. ௮5
தஉபமாகம் அறநூமானச்இரல 1* மாதர்ப்பவிககும்படி. 1: ப்ரச
ரிசிபபிப்பாம்., உபமாகமாவத கவயமாகய மரைபை யறியவே
ண்டூன படடணஸ்சனானவன வகத்துககு.போய் வநததிலு
ளளவனான லவொரறுவனை மரையெப்படியிருக்குமெனறு சேட்ச
ட் பசுவைபபோ லிரு₹குமென ஐவன சொல்லககேட்டு ௨வ௩5இ
சிகுப்போய் மராயபைச்சண்டு இற ஏ கோசத நன். பமாயி ரக
த மரை கவயமெனறறிகிறத. இது ப்ரகய௯காறுமா னாசமங்
களினாமே * யசாதயமாகைபாமே ப். ரசகப்ரமாணமென்னி ௦2
சாஸதரஸ்யஞான மு பமாஈமேயாமெனனிம் 2? இ£தமரை
பசுவாகு சமாகமாமெனகிறபொழுத ப்ரதயக்மேயாம். ௮
லலத 1அதிசேசவாகய சரவணகத்திற்குப் மீறபாடு கவப வா
சசிபதவ பரிசசேகமான துபமாகமெனனில்? ௮றுசப்22இ
ஞூமே தானேவரூா. இகசப்பசுவுக்குசமாக மறை பென£ற
துபமாநமெனனிம்? ௮ஈகமரை யிசதப்பசுவுக்குக சமாகம் ௪
இகத சாஸ்தரஸ்ய ப்ர தியோசயாலே யெனறுசொல்லீ யறு
மிசகை பாலே ௮ஃ3,நுமாகசதி லச்தர்ப்பவிககு௦; ப்ரதக பர
மாண மல்ல.
$ப்ரசக் - தனி?ய, * அர்தாப்பவித்கல்-அடங்குகல், 3ப்
சரி ”ப்பித்தல் - சொல்றலுசல், 8] கோஸக்ருஞ்யம் - பசுவுசகு
சரிபாயிருக£ற த) * அசாத்யம் - (அறி5?தத) கஷ்டம், ௮2
௧௧௨ சிவஞானத்இயார் சுபகூடம்,
வத ௮றியக்கூடாசென்ப.து கருத்த, 1] ௮தி?தசவாஃப சீரவ
ண:2-வநததிலிருப்பவன சொன்னகைக சேட்டத, 9 வாச்சிய
சவபரிசேதம் -சொல்லினாலே சொல்லப்படுகற த.
ப்ரபாகரர் *௮ரச்.சாபதத பரதச் பரமாணமென்பர்கள்,
அரீத்தாபததியாவது ஒ௱பருஷன பகலெல்லாம் போஜசம்
பண்ணவில்லை பருததமிருககருன எனதநதுகொண்டு பகல்
போஜ௩ம பண்ணா5வலுசகு தேசபுஷ்டி ராதரி புசிபாவிட்டா
ல் கூடாதாகையா லிகச வறுபவதகஇனாலே ராதரிபுசிப்பா
செனறு நிச்சயிசசபபடுவ த. இதப். ரதய௯ஷாதிப்ரமாண சது
ஷடயங்களிலு % மகம்மிபமானபடி. யாலே ௮ர்தசாபததி ப்ர
தீகப்ரமாணமெனின ? அ௮ஃதல்ல இக அாச்சாபததியானது
கேவல வ்யதிரேகூயறநுமாகததி லஈதர்ப்பவிககும். ௮ஃசெப
படியெனனிம் ? தேவதத்த னிராத்ரி புசிப்பன், பகல்புசியா மலி
ரககவும் பருததிருககையாலே,. எவன எ[திவாராத்ரம் புசியா
மலிரு,சா னவலுகு 1: பீரதவவகூடாத) $ மாசகசோபவாசி
யைப்போல வெனகையால் கேவல வ்யஇரேகயி லகதர்ப்ப
விக்கும், ஆசையாலே ப்ரதக் ப். ரமாணமல்ல.
ர்ச்.சாபத்து - பொருள், % அசம்மி.யம் - அறியப்பட
த.த, 4] இவரராத்ரம் - பகலுமிரவும், 1 பீஈ,தவம் - பருத்திரா
தீதில், $ மாசோபவாூ - மாசப்பட்டிணி யிருப்பவன.
மேல் பட்டாசாரியர் ப்ரத்ப௯ஜாஇக ளைந்தும் ப்ரமாண
மூமன்றி யபாவமான 4 கறுபலப்தி வேசயமாகையா லடா
லம் ப்ரதச் ப்ரமாணமெனபர்சள் ) அதுகூடாது, ௪௯்ஷாசம்
யூச்சமான விக்சபூதலம் ஏ[ சடா பாவத்மையுடையசென்று
ழ்கலத்தச்கு சே௲ணமாகத்சான், இக்ச பூகலததிலே
கடமில்லையென்று பூசலத்துக்கு விசேஷிவமாகத்தான், கரஹி
வால 4 ௧௧௩.
கீகப்பகையா லிச்த வபாவம் ப்ரத்பகூஷத்இி லக்தர்ப்பவிகரு
ம்; அ௮கையாலே ப்ரதச் ப்ரமாணமல்ல.
* அதுபலப்திலேத்யம் - இம்லாமையைச்கொண் டறியப்
படுகை, *[ கடாபாவம் - (௪ட தபாவம) கடமில்லாமை.
பெளராணிகர் பாரிேஷூழூம் சம்பவரும் ஐஇகமுப்ரீஸ்வ
பாவலிஸ்கம் இவைசாலும் ப்ரகக் ப்ரமாணமெனபாகா.
இவைகள் முன்சொனன மூன்றுப்ரமாண தீரயததி லகதாப்ப
விக்சையால் ப். ரதகப்ரமாணங்களல்ல. ௮ஃசெவ்வாறெனனி
ல் ஆயிரமியானையின பலமூடையலவர்ச் சல்லிபன ௪ராச௩
சன சசகன பீ(சேசனன இக்த சாலுபேருமாகையா லிவர்களு
க்குள்ளே சேகனை வகைச் தவளுறென்றவிடச்தில் ௮வவிடத
இம் சல்லியனுஞ் சராசக்சனு மில்லாதபடியால் % அஞ்ஞாத
வாசியாகிய பீமசேனனேயென்று நிச்சமிப்பத பாரிச ஷம. அ
யிரமியானையின் பலமுண்டான சேகன தனக்கு சமபலமான
வன கையாலே கொல்லப்படுவன; அத்தன பலதசை யுடை
த்சாசையாலே சராசககனைப்போலே யெனகிற து லயாப்இி3
லகமானபடியாலே யிச்சப்பாரிசேஷூம் ௮று.பாஈத்தி லர்தாப்
பவிக்கும். சம்பவமானது இயிரத்திலே நாறுண்டென்௧ஈ2,
இதுவும் வ்யாப்திமூலகமாகையா லநு:மாஈத்தி லந்தர்ப்பவிக
கும். ஸ்ஏபாவலிங்கமான.து - தேமா * லருக்ஷமாம். கேமா
ஸ்வபாவ மாகையால் வருக்ூமாகாசபோது தேமாவாகா.2.
ு சிலைபோல என்பது அகவய வ்யதிரேக வ்யாப்இியுண்டாயிரு
ச்கையால் இழவும் அறமாகச்தி லக்தர்ப்பலிககும். ஐஇகமா
௮,த"இச்த௮ரசிலே 4 ர௬்ஷர௩வுண்டெனபது. இது ப்ரதி க்ஷமு
மல்லாமல் அதுமானமுமல்லாமல் வாக்யமூலமாகையால் சப்
தத்இ லக்தர்ப்பவிச்கும்; ,தகையால் முன்சொன்ன ப்ரத்யக்ஷ
தமாசாகமல்கள் மூன்௮மே ப்ரமாணம்.இர்தப்பிரமாணல்களி
௧௧௪ சிவஞான௫ித்தியாச் சுடக்ஷம்,
டைடைய ப்ரமாண்யமானது 6 ஸ்வசோவா பரகதோவாவென்
வில்? இகத மூனறுப்ரமாணத்இலும் ), ௮அறுகுகமாயிருச்சிற
வானமசிற்சசதியானத 4 ஸ்வசம்வேச்ய மாகையரலே உஸ்
வதகபரமாணமே.
1*% அஞுஞாதவா - அறியாமல் வசலவாசம்பண்ணு?வோன,
“£ வருக்ஷம் - மரம், ந சிலை - கல்ல, * ரக்ஷு - பேய், 6 ஸ்வ
சோவா பரதோவா-தனனைக்கொண்டுவருமோ வேரொனறு
கொணடுஉருமோ, .அறுசூகம்-கூடியிருத்தல், 4ஸ்வ௪ம்வேத்
யம. இனா மறியப்டடு5ஐ த) % ஸ்வதசப்ரமாணம் -
தனனைககொண்டறிக£ததே ப்ரமாணம்,
வக்ககாதாபி பமபல.
ஞானப்பிர்காசருரை வருமாறு,
அலைவு] அவைகள்
பஇபசுபாச தரிப.சாத்சமாகய ப்ரமேயசிசதி ப்ரமாண
மன்றி யில்லை பெனபதனாற் ப்ரமாணம் கூறுகனருர்.
அளவை - பரமாணம், துறென்பர் -கரண்டல் - ப்ரச்இ
யக்ஷம்--கரு5ல் - அறுமாசம்,)--௨ரை - தகமம்.-௮பாவம் -
அறுபலத்தி.. பொருள் -அர்த்சாபத்தி ஒப்பு - உபமாசம், இ
பபடி. பாட்டலும் வேதாந்தியும ப்ரமாணமாறென்பர்கள் .௮௬
கனு௦ ப்ரபாசரலும் ௮வைகளுகருள் ௮பாவப் பிரமாண மொ
னரைபயுர் தளளிப்பிரமாணம் ஜர்தென்டர்சன்,சையாயிகன் ௮வ
ள் அர்த் சாபத்இிப் பிரமாண மொன்சையுச் ள்ளி சாலென்
பன, சாங்யென அவைகளுள் உபமானப். பிரமாண மொன்றை
யு தள்ளிப் பிரமாண மூனழென பன்,பெளக் சனம் வைளேஷிக
னும் ௮ையிர்றுள் தசமப்பிரமாண பொன்றையுச் சள்ளிட்.பிர.
அவளை. சகட
மாண மிரண்டென்பர்கள்-லோகாயிசன் அவற்றிலுள் ௮று:மா
னட்பிரமாண மொன்றையுக்கள்ளிப் பிரமாண மொன்றென்ப
ன், ௮அளலைமேலும் - சொல்லியவாறுப் பிரமாணல்களுக்கு
மேலும;--ஒழிவு - பாரிசேஷ்யம்,--உண்மை - சம்பவம்,
ஐம் - உலோசவாதம்,--௮,தனோடியல்பு - ஸ்வபாவம் என
காரன்களவை காண்பர், -அவையிர்நினமேலு மறைவர் - சொ
ல்லிய விப் பதி,த ப்ரமாணங்களுக்ரு மேலும் ப்ரமாணங்களைச்
சொல்லுவார்சகள; அ வையெல்லாமளவை . ௮52 வெல்லாப்
பிரமாணங்களுஞ் சால்யேத்தலேபோல சைவித்கரச்தசஇ
லே) -கரண்டல் கருக லுரை யெனறிம்மூன்றின் - பாத இயக்ஷ
ம் ௮௮மானம் ஆகமமெனகின்ற மூனறு ப்ரமாணங்களின்;--
அ.௨ங்கடுமே . அக்தர்ப்பவிக்குந்கானே.
இதப் பீரமரணங்களினது பருப்பிலகஷணம் அடக்கம் உ
காஹரணங்கள் விரிச் த,சுருங்கயவுரையி லுரைக௫ல் விபரீ ம £
ய் விரியும்; அதலால் முனசொல்லிப முனனோருணாயில் முதிர்க்
தேர ருரைச்க வொருகெறி.பாலறிச,
சிவநஜானயோகியருரை வருமாறு.
னைக (0) செலைகைமை
இனீ,கிறுச்சமுறையானே பொருளுண்மைக் களவுகூறுவா
ன்ஜெடங்க) அவ்வளவையினியல் புணர்க்தார்க்கன்றி அதனை
பெடடுத் தச்காட்டலாகால மின், முதற்கண் ௮ளவையினி௰ல்பு
பதினான்கு செம்யுளாம் கூறுனெருர்.
எ.து. பிரமாணமாவது சாட்திமுதல் அறுவகைப்பமமெ
ச்பாரும்,அவ்வறுவகைப்.பிரலாணல்கட்ருமேலும் பாரிசேடமு
தகிட சாள்குபிரமாணமுளலேன்பாரும், அப்பத் துக்குமேதும்
௧௧௯ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
பிரமாணங்களுளவெனள்பாருமுளர். அவையெல்லாம் பிரமாண
மேயாயிலுங் காட்சிமுசலிய மூன்றலுளடங்குவனவனறி வே
ரு வன.உல்லவென்பதாம்.
இம்முறைபற்றி அகமமு மநுமானத்தி லடங்குமெளப் பு
த்தர் முசலாயிஞர் கூறுப. ௮ஃசதனுளடங்காதென்பத நூலு
ரைத்தானொருவஜுளன,, என்னும் பரபச்கத்துச் செய்யுளா
றுணைர்க. பெளதி- செளத் - மறுதலை - ௧௨-௪௪.
இது சொழற்பொரும்பீன் வருநிலை.
இசனானே பிரமாணமினைத்தெனபத கூறப்பட்ட,
பவறவகமாவயகாயாை.
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
கணண (0) அலகை
அளவைப்பிரமாணங்களினுலு மறியலாமென்ற செப்படி
யெனற மாறணாக்கனைகோகச்க மேலருளிச்செய்கிருர்,
அளவை - அளந்தறியதீதச்க ப்ரமாணம், காண்டல் -
ட்ரத்தியக்ஷம்,- கருகல் - அறமானம்;---௨ . கமம்,
அபாவம் - உள்ளசை யில்லையெனகை,- பொருள் - அர்த்சா
பதீதி,--ஒப்பு - உவமானம்,;--அறென்பர் - இப்படி. ,தறுவசை
யாகச் சொல்லுவர்கள்,)--அளவைமேலும் - இர்தப்பிரமாண
.. : மேலும்,--ஒழிவ - பாரிசேஷம் (பாரிச ஷ
- மூன்றுபெயரிலை யிருவரைக் சள்வரல்லகென்றுல் நின்ற
தொரு கள்வனென் ஐறிகை),-உண்மை - சம்பவம் (சம்
பலம் - ராற்றிலே சொண்ணுூறுண்டென் ததிகை),--ஐூகம் -
மரத்திலே பே யுண்டென்ரா ல.தபோல் ப்ர இ௫ாதிச்கை--இய
ஜ்பு மா பூதிததென்றால் மரச்தின்மேல் நிர்றற் ன
௮ ளா ஞி வா க்கள்
தான் களவைகாண்பர் ஃ எனறு சாலுவகையாசவு மளச்சறிவா
கள, -அலையிற்றினமேலு மறைவர் - அவையிற்றுடனே வே
சேயுசூ சொல்லுவர்கள்,--௮வையெல்லா மளவை - அப்படிச்
சொல்லப்பட்டவையெல்லாம ப்ரமாணங்கள் காண்டல் கரு
தீலுனா பெனறிம்மூனதி னடல்கடு?ம.. இவைதான் ப்ரத்திய
க்ஷம் அழு. மானம் ஐகமம் எனறுசொல்லப்பட்ட மூன்றிறுள்ளு
மடக்கும்:
இதனாற்சொல்லியஐ ப் ரத்தியக்ம்முதலான பத்தும் ம
்றுமுள்சா பீரமாணங்களுங் சாண்டல் கருக லுரை யென்று
மூனதிஐுள்ளு மடங்குமென்னு முறைமை யறிவி5,த த.
சுப். ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
சசனகைனவலை (0) வணவவாவளை
அளவை இலக்கணம்.
அளவை - ப்ரமாணமாவத,- காண்டல் - காட்சியும்,
கருதல் - அநுமானமும்,--உரை- ஆகமமும், -அபாலம் - இன்
மையும்,--பொரு௭ - அருத்தாபததஇியும்,--ஒப்பு - உவமையுமெ
ன, துறெனபா - அதறுவகைப்படுமென பர்,--௮அளவைமேலும்-
௮வ் வறுமைப் பிரமாணங்களுக்கு ே 2லும்,--ஒழிபு - பாரிசே
ஷாம், உண்மை - சம்பவமும், -ஐஇகச்தோடு . உலகவாத
த.தடன்;--இயல்பென - சசசமுமென,--நரனகளவை காண்ப
ர் - கானகுப் பிரமாணமுளவென்பாரும்,--அவையிற்தின் மே
ஓுமரைவர் - ௮ப்பத்திற்கு மேலும் ப்ரமாணங்களுளவென்பா
ருமுளர்--அவகையெல்லா மளவை - அவையெல்லாம் ப்ரமாண
மேயாமிலும், காண்டல் - காட்சியும் கருதல் - அதுமான
மூம் உரை - தகமமுழ்,-*என்றி மமூன்றி னடக் டுமே - என்
2 இம்மூன்றி னடல்குவனலன்றி வேருவனவல்லவென்பதரம்ஃ
இதனானே ப்ரமாணமினைச்செனச கூறப்பட்டத.
ல்
௧௧௮7 சிவஞான? த இயார்.கபகூம்,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
எதி 00“
மேனி௮த்த மூறையானே காண்டன் முதலிய
மூன்றினையும் குத். தணர்த் து£ரா.
மாசறு காட்டுயையக் இரிபின்றி விகற்பமுன்னா,
வாசற வறிவதாகு மநுமான மவினாபாவம், பேசுறு
மேதுக்கொண்டு மறைபொருள் பெறுவதாகுய்,காசறு
முரையிம்மானத் தடஙஇடாப் பொருளைக்காட்டும்.(௨)
(இ-ள்.) மாசறு
காட்சியை
யக திரிபின
றி விகத்டமுனனா
வாசச௪ வறிவசா
கும்
அறுமான ம
வியபைரவம் பே
சற மேதச்கொ
ண்டு மறைபெர
ருள் பெறுவசா
கும்
காசதுமூனா
மிம்மானக் ௪௨
ஸ்டாப் பொரு
ளைக்காட்டும்,
குற்றமில்லாத கரட்சியாவ த,;ஐயச் இரிபு
மிகுதி முதலிய குத்றத்சையின்றி யரன
மாவினது இற்சத்தியா லறிவது.
அறுமானமாவத சன்னைகவிட்டு ரீங்சா த
வ்யாதகி பொருக்க வே தலைக்கொண்டு
மறைக்தபொருளை யறிவத
குற்தமத்த வாசமப்பிரமாணமால.த மூ
ந்கூறிய காட்சியாலு 'மதுமானம். சால் ம
தியப்படா இருக்கற ஸ்வர்ச்ச ரரகாதிகந
யீசென் ஈறு இயிவிப்பது--4-ற.
விளா வ் ௬8௯
வினா - விட்டேக்கு2) அினு - விட்டரீங்காதத,
பாலம் - உள்ளத; இத வடமொழி.
பசு சாதீதரஞ் சொன்னவர்கள் சர்வஞ்ஞரல்லாதப்டி
யாலு மிராகத்வேஷத் துடன் சுடினவர்களாதலாலுரு வெ
ஓச் சஃஇில்லாமையாற் சிவவாக்கயக குத்தமில்லாதவா ககயம்
ஆகலைரற் சாசறுமுனாயெனச் சிர ப்பிச்ததென வறிச. (௨)
சிவாக்யோதியருரை வருமாறு.
கணக (0)
மேல் ப்ரத்யக௲ரறுமானாகமல்களுடைய லக்ஷணங்கூறு
இன்ற.த.
மாசறுகாட் - குற்றமத்றப் பிரத்யக்ஷமாவத,--ஐ பம்-
சச்தேகம்,---இரிவு - ஒன்றை மற்றொன்முகச் காண்பது, 8௮
கறி - பூர்வஸ்மாணையன்றி,--விகற்பமுனனா- நிர்விகற்ப டக
சிசனார்த ரம் சவிகற்பமாக விசாரித்த;,--௮ச௱வறிவதாகுமஃமு
னசொனன :சம்சயாதிதேரவங்களினறிக்காண பதாம்) அறு
மானம்-அறுமானமாலத,-- * அவிசாபாலம் - காரணகாரியங்
களுடைய பிரிவின் 2) -பேசறமேதக்கொண்டு மறைபொரு
ள பதக்கம் தீரடவ்யாப்தியாகச் சொல்லப்பட்ட ப்தி
யூமாயே கரரியவே_துவைக் £ரண்டு அப்ரத்யகூமாகய சர
ரண மல்விடத்துண்டென்று நிச்சயிப்பது; --சாச.றமுரையி்
மானச் தடக்டாப் பொருக்காட்டும் - இற்ரறிவலும் வஞ்ச
தினுமன்றி சர்வஞ்ுலுக்கு சர்லார்,த்ரியாமியுஞ் சர்வஜிவ தயா
ப.ரஜுமாகயெ லிஸ்வரன் வாச்பமான வேசாகமங்கள் ப்ரத்ய
அராதமானமாகய விவ்கிரண்டினாலு மதியப்படரதபொரு$ை
யறிகிக்கும்,
௧௨0 சிவஞானசித்தியசா: சுபக்ஷம்.
ஏ அன்றி - இனதிஎன௮ம்பாபம், இன்றி - இலவ்விரண்டுமி
னி எனப் பொருளுரைப்பதவுமொன, * தரிசனாக்தரம் - ௧
ணடபிறறு, ம் சம்பாதி சோஷங்கள் ௯ ஐ.பர்திகிவசளாகய கு
றம, *அவிசாபாவம் பேசுறுமேதுச்சொண்டு - எனஒனருகச்
சேர்த.த மீரிவனனமைசொல்லு5ற காரியகாரணம்தைககொண்
டு தரடவயாப்தி.பாகச் சொல்லப்பட்ட, -மரைபொருள் பெ
அவதாகும் எனக் கூட்டிமுடி.க௪ஏம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 வவெவவைகை
மேனி௮த்தமுசையானே காண்டலமுதலிய ப் ரமாண மூ
னறினையும வருத் துணர்த் தனெருர்.
மாசறுகாட்டி - குற்றமில்லாதபொறி புணர்ச்ச இற்சத்தி
ககுறி ப்ரதயக௲மாவது)--ஐயந்திரிவினறி - சகசேகலிபரீத மி
ரதிளனறி,--விகறபமுனனா - நிர்விகற்பத் துககுமேற் சவிக
பமாக, -2௪ற - குற்தமினறி--அறில்தாகும் - பொருளைப்
போதிப்பசாகும,--௮நுமானம் - தூமமுகற்சாதரம் புணர்கச
௪ற௪சதஇ௫சகுறி மறுமானமாவத,--அவிராபாஏம் பேசுறுமே
அக்கசொண்டு-வ்யாசஇயோடு சொல்லப்படுமர்த தூமமாதற்சா
சாரஙகொணடு-மரைபொருள் பெறுவதாகும் - ப்ரத்யக்ஷத்து
க கபோக்யமு மயோக்யமுமா பொளித்தீவஸ் துவை யறிலிப்ப
தாகு,--காசறுமுரை - குற்றமற்ற அர்ச்திவாக்யம் புணர்கத
இிறசத்இக்குறிச் சவாசுமமரலத--௩இம்மானத் சபக்கிடாப்
பொருளைகசாட்டு3 - ப்ரத்யஷூதைக் சடகது ௮மானாதிச
மாகிய பிதரர்சதச்தையும் போதஇச்கும்,
சைவகைபபவாடு.
லர ௧௨௪
சிவஞானயோக௫ியருளா வருமாறு.
ரான். 1
௭-.. அ௮ம்கூன்சலுள், நிருவிசம்பவணரா்வைச் தனக்கு ரூ
ஞுசசீசொண்டு ஐ.பவணர்வம் விபரீதவணர்வுமினறி விடயன்
ன £ சேரேயதிவுதாகய ஆனமாவினது ரோசசத்தி காட்சியள
வையெனப்படும். ௮ல் ஐனம் சேரே.யதியப்பவெதனறிச ச் சாதி
தீ. தப் பெறற்பாலதாய் மறைக.த நின் பொருளை அதனை விட்டு
நீஉகாது யாண்டுமுடனாய் நிசழுமேதுலைக்கொண்டு ௮வவாறு
ணர்வசாகய ௮னமாவினத ஞானசததி கருகலளவைபெனபப
டும். இவ்விரண்டானுமறியப்படாத பொருள்களை ஆத் தனவாக்
கயங்கொண்டு ௮வவாறுணரச்செய்வகாகய ஆஇனமாவின.து
ஞானசத்தி உரையளவையெனப்படுமென்பதாம். '
அடங்கடாப்பொருள் பரலோக பாதாளலோகமு5லாயி
ன. இம்மானத்சடங்கடும் பொருளையும் அத் வாக்கியங்கொண
டறிவ.த அருத்தவாதம். ஜக் திரிவினறி விகற்பமுன்னாவெனப
தனை யாண்டும் ச.ட்டியுனாச் துச்சொள்க.
விகதபமென்ற.த தலைச்குறை,
இசனானே இம்மூன்.றர்கும் இலக்கணங் கூறப்பட்டது;
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
ஊணகைகஸ(0 அவலை
சாண்டல் கருதலுரைஎனற விம்மூன்றினு மெல்லா மட்கி
குமென்னில் ? இம்மூனறையும் விரித் தனாச்சே.னுமெனத மா
ஞாச்சனைனோக்ச மேலரளிச்செய்கரூார.
மாசறுகாட்டு . கூற்றமந்தப் பிரத்யட்சமான த
ஜயச்திரிவின்றி விகற்பமூன்னா மா*றலறில தாரும் - ஐயக்கரி
௧௨.0. குவஞானசித்தியார் ௪ப௯்ூம்.
ட்சியுர் திருதுசாட்சியுமற ஸிகற்பக் காட்டியும் விசாரியாமல்
பொருளைச்சண்ட மாத்ரதீதிலே கு.ற்தமற வதிலதாகும், அறு
மானம் - ௮றுமானமானத--- ௮கினாபாவம் - ௮அவினாபாவமெ
ன்றும், -பேசு௮மே தக்சொண்டு மரைபொருள் பெறுவதாகும்-
பிரிவில்லாதகுணமாகச்சொல்லப்பட்ட வே தக்களைச் கொண்டு
கரணாதபொருள்சளைஃ சாணப்படுவதாகும், காசு முராயிம்
மானச் தடல்கடாப் பொருளைக்காட்டும் - குற்தமற்ற வரகம
மரன2 முன்சொல்லப்பட்ட விரண்டுப்ரமாணங்களிலு மடங்
காசவத்தத்தைச் காட்டாநிற்கும்.
இதனாற்செரல்லியத ஐ.பக்காட்சி தரிவுக்காட்டி விகற்பக்
கசட்டு மூனறங்கூடாமற்கானகிறது மாசறுகாட் சியென்றும்,
அறுமானம் ஏ.தக்களைச்கொண்டு மறைக் சபொருள்களைக காண்
கதென்றும், ஆகமம் இர்.தவிரண்டு ப்ரமாணசத்திலு மடங்காக
பொருளைச் கரட்டி.நித்குமென்னு முறமையுறிகி.ச்,5 2.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ப பவது
(அர்மூன்றுனுள்) விகற்பமுமுன்னா-நிருவிச.ற்பவுணர்வை
நீ சீனக்கு முன்னாகக்சொண்டு..-ஐயக் இரிபின்றி - ஐயவணர்கவு
ம விபரீதவணர்வு மில்லாமல்,--த௫ற௮றி௮ த-விடயங்களை சே
சே யறிலதாயே தன்மாவினத ஞாக௪த்தி--மாசறுகாட்சியா
கும்-குர்றமற்ற காட்டு யளவையெனப்படும்,--மறைபொருள்-
அல்கன கேசே யதியப்படுவஇனறிசசாதிச் தப்பெறற்பாலகாய்
மரைச் துின்ரபொருளை--அகினாபசலம் பேசு.றுமே.தச்கொண்
டு -அதனைவிட்டுமீல்கா.த யாண்டுமுட விகமுமே,தலவைசக்கொண்
டு,--அஇகற்பமுன்னா வையச்திரிபின்றிப் பெறுவத அவ்வாறு
திருவிகற்ப வுணர்லை;ச்சனக்கு மூன்னுசக்கொண் டையகிப
விள ன, ௨௩
திதச்ருற்றமின்றி யுணர்வசாயெதுன்மாகினத் ஞானசத்.இ,--௮
அமானமாகும்-கருசலசாவையெனப்படும்,--இம்மரன த்த..ல்க
டரப்பொருளை . இவ்விரண்டு ப்ரமாணங்களாலு மறியப்பட்ர
தூபொருளை தப் சவாக்யேல்கொண்டு-- விகற்பமுன்னா வையர்
இரிபினதிக்காட்டும் - அவ்வாறு நிருவிகற்பத்தைத் தனக்கு
முன்னாகச்சொண்டு ஐயலிபாீ,சச்ரூ.ற்ற மின்றியுணரச்செய்வத ர
கய தன்மரவினத ஞானசத்தி,--தாசறுமுரை - குற்தமற்ற வ
ரையளவை யெனப்படும் - எ-று,
மஹஜஹைஞானதேசகிகர் உரை.
அத 0 இத்து ம டந்னை
ஐபக்கரட்சி இரிவுகாட்டு யிருவிசமெனப.தம் சவிகத்ப
நிர்விகற்ப மிருவிதமென்பத முணர்த் தூரர்.
கண்டபொருள யிரட்டுறவே கருதலையக் இரிய
வே, கொண்டமிரிவரம் பெயர்சாஇு குணமேகன்மம்
சருசொன்கைய் துண்டவ்விகற்ப வுணர்வினுககுப்
பொளிலுண்மை மாத் இரத்தின், விண்டலில்லா வழி
வாகும் விகறபம்ல்லாக் காட்டுயே. (க)
(இ-ள்.) கண்ட ஐயச்காட்சியாவது - தோன்றினசொரு
போருளை பொருளைச் குச்றிசொல்லோ மகன்சொல்
யிரட்ட்ிறு லோவென் நிரண்டிெக்கரு தமது
லே கருசலையம்
இரியமே கொ திரி காட்யொலவது, - கோன்நினகொரு
ண்ட்திரிலாம் பொருளை விடரீசமாகக் .கருதசை,
மகாமகோ, ராரா கரன் ய. %
௧௨.௪ சிவஞான இயொர் சுபக்ூம்,
௮ஃ்தாவ.த? இருளின்௧கண் மயக்கத்தாற் பமுதையைக் சீ
ண்டு பாம்டென ஐக்சமுறுதல், இங்கன மாறுகொளக கருதல்
பிறவம் வம் தழிக்சாண்க. விகற்பசாட்சி இருவிதமாம் அஃ
தாவத?
பெயர்சாதி கு பெயர்மூசலிய வைஈகையுவ் கூடி யறியு
ணமேசன்மம் மறிவு சவிகற்பச்சாட்சு, ௮ஃ்சாவத? பெ
பொருளெனவை யர் மாவென்ப.த, சாதி மாகினததனமை.
5 தண்டவவிகம் குணம் வணணம் வடிவ மு.கலாயின, கனம
ட வணாவினுககு ம் அசைதல் நிற்றன முதலாயின, பொரு
ள் மரம்
பொருளிலனுண் ௪விசற்பம்போலப் பெயாமுதலியவற்றை
மை மாத்திரத்தி ச் கூட்டி யுணராமற் பொருளி ஐுண்மை மா
ன விண்டலில் தர மூணரு முணர்வு நிர்விகற்பக்காடசி
லா வறிவாகும் யாம்--௭-ஃறு,
விசற்பமில்ல ர க்
காட்சியே.
௮ஃசாவ.த இஃசொன்றென்சகை, இப்படி. பைர். தவை
யாக விகற்பிமாதறிசை யெனவறிக,
ஆனாலி துதான் பாலமூகாதிகள் ஞானத்சைப்போலவோ
வென்னில் ? அவர்களுக்குள்ளே விகற்பித்.தறியு மறிவம் பிரியா
ப் பிரியமமு முண்டாசையால் விகற்பஞானமெனவறிக.
ஏசார மீற்றசை,
உதாரணம் ஈ௮விகற்பஞு எலிகற்ப மென்றிரண்டா மக்
காட்டிஃ-யிவிகற்பஙல் காட்டுவம்பா ரீண்டு,??
(அலிகற்ப மத்கமூள சென்ரநிசை பின்பதிகை- ௪விகர்ப
சர.மாதி சார்ச்,த!" எனவறிச. (௩)
அள வ. | 2, ் கடு
சிவாக்ரயோகியரகுரா வருமாறு.
அமைக (0] வகையாக
மேல் ப்ரத்யக்ஷலக்ஷணங் கூறுகன றத.
கண்டபொருளை யிரட்டுகவே கருதலையம்-இரண்டு 4லஸ்
வுக்குப் பொதுவாயுள்ள வடையாளத்தை மொனறினிடத்து
லேகண் டி.து வெதுவோவென்ப தவம், ஒருதருமத்சை யிரணடு
வஸ் துச்களிடத் திலே கண்டு சக்தேகப்படுவதம். ௮ஃதாவன?
சாயம் ப்ராதம் சகதியாகரலத்திலே தரத்திலே மமாயைக
கண் டி. துமமாயோ பசுவோவெனபதாதீயும், கடக மகுடகே
யூராதி ராஜசசினனுபரணஙகளை சமனாகத்தரித் துள்ள ராஜா
௮ம் சணடகாயகலுமோரிடத்்தினிற்பதைக்கண்டு இவனராஜா
வோ இவன்தண்டநாயனோ வென்பதாதயும்--இரியவே கொ
ண்டறிரிவாம்-மரையைப் பசுவெனக்கருலும் தண்டநரயகளை
சாஜாலாகக கரண்பதரஇயுக் இரிவக்காக்ஷி, இவ்விரண்டுடனே
கூடி. யேற்றப்பட்ட *% பூர்வாறுபவ ஜரிசமாகிய முன்னினைவு
ம் “ஒருமொழிசயொழிச னவினங்கொளற் குரித்தே?? என்னுள் சூ
தீரத்தாற் கூட்டிப் பொருளுராக்கவேண்டியத. ௮தவறமர
வு: காழுகனுககுச் காமினியுரு வெளியாதி, இதவும் ப். ரன்ய
அதாபாசம். மேல்புத்தி கூடாமல் வித்யாசத்வமாத்ரங்கொ
ண்டு காண்பது சாமாச்ய ப்ரதீயகூமெனபதற்காக)--பொரு
விலுண்மைமாத்திரத்தின் விண்டலில்லா வறிவாகும் விகத்பமி
ல்லாக்காட்சியே - ஒருவஸ் தவை நாமஜாதியாஇ நிர்த்தேசம
னதி யி்தொன்றெனற சாண்ப2 நிர்விகற்பச ப்ரத்யகூம்,ம
ல் புத்தி த்வத்கைக்கூட்டி ராம ஏ ஜாதியா விசேஷஹ்சோ
டேகாண்பது வி௪௭ ப ரத்யஷூமென்பதற்காக,-- $ விகற்ப
வுணர்விலுக்குப் பெயர்சா இருணமே கன்மம்பொருளொன வை
'த்துண்டு- சவிகற்பக் ப்ரத்க்ச் துக்கு .சாமஜர்திகுண ந கன்
௧௨௬ சிவஞான ூதிீதியார் சுபக்ஷம்.
ம ஏஸ். தென்னு மைவகையும் பகுக்கதிவ த சல்லப்ரத்யசுதம்.
அஃ்சகாவ.த மகனபாணமான புஷபச்சையும், பரிமள ச்தையு
கோகில 0 கூஜிசத்தையு முடைத் சாகையா லிச் தவ்ருகூம சே
மாவென்றறிவது.
ஏகாரம் ௪ற்சசை,
* வஸ்.த - பொருள், * பூர்வாறுபவ ஜரிசம் - முன்னு
பஏம்.சா ஓுண்டாயது, ஏ ஜாதியாதி விசேஷத்தோடே- ஐ
இகுணச்சரிடையுடனே எனபகாம், $ இம்மூனறாவது கண்ண
மிவை இரண்டாவதிலும் இரண்டாவகமை மூனமுவதினும் பா
டடிற் கேற்ப லப்ரத்தி5ளி ஓனையிட்டிருக்கும், 1கனமம் -
கரியை, 0 கூஜிதம் - த்வனி, ஓசை,
்.] 3௨-௦௦ வேள ஷுூஜறெ__அ பல்கன ஷுஸராடொ
வஜிஹிதா_நாகா௱ ஒரு....மாகு | விவய_யொ ஆத
- ௨ே
மாஜா 92% ஒவ ௨, விஷிசடி ॥ ௬.3 வ-.சா
ம.2விஷபா3_தி ட் ப்தி மிிஹா.வ 9௪ |
38 கா9ச.ய_.காகஹா ஆஷா லீப0ட கா9_நி5,ப
8ஆ)0:௪ |
% வ-ர$ வளவிெ_டகிக6 யொழாசி ஷா
கி
கிகா அகிய8-வ 2 செ | வஷஹ.,ஹற-ஓுவரா ௮,
ஷூ ம் , ஹணஃ.மிலி.7௧௦ ௬(9 | .நா;ஜா..கு தா? ஹ௦-௦
யவாநதி..2௦ ஹவிக கறி.தி | கிஹா ஆ வஸ்.,ஷஹுயொ
சா .தாவொ யொ..ிகி.௧௨. ௬09] வஅகிடிரா; கொ
இடப்
௦ யொ; க வரவ ர ௮28 | அஹா
2 ராஷிை.ச--வை சிவா விஹ ாஜிமாயா.2 ௧௨ தி.
அள னவ. க௪
பெயர் - மா வெனபத, ஜாதி - வருக்ஷஜாதி, குணம் -
வண்ணம் - வடி.வு- பூககாய் பழமுதலாயினவை, சன்மம் -
அசைதல். நிற்ரல் - பூத்தல் - சாய்ககுமத, பொருளாவ.த -
இனன் பெறும் விலை-இனன ச். துச்சானபொருளென்பத.
கதறனனுகிவாளியக்காளுஷ.
ஞனப்பிரசாசருரை வருமாறு,
() லைக்க
ஐபச்திரிவின திலச்சணமும், நிர்விகற்பஞானம் சவிகற்ப
நோனமெனறு ஞான மிருவிதமென்றும்பண்ணி யூஸிக்க
ணமும்) உணர்த் துகன்றார்.
ஐபம் - சக்தேகமாவத,--சண்டபொருளை - பொதுவில
ஈணமாகப் பார்த்த பதார்2த.த்கை,;--இரட்டுச வேதருத ல்-
குரீதிகொல்லோ மசன்கொலற்லோவென்று குறிக் தல்,--இரிவு-
விபரீசம்,--இிமியவே கொண்டலாம் - சிப்பிபை வெள்ளியென
௮ க ரசத்தலாம்/--அவ்விகற்ப வணர்விலுக்கு - ௮ம்5ச்சவிகற்
ப ஞானத்,.துச்கு--பெயர்சாதிருணமே கன்மம் பொருளென
வைச் தண்டு -காண்டவனென்றும் பெயர், ப்ராம்மமணனென்னு
ஞ் ஜாதி, வப்பனென்னுல் குணம், சேவபூத£னென்லுவ் கள்
மம், இவனென்லும் பொருளொனவைச் துண்டு விகற்பமில்லா
ச்சாட்சி?ப - நிர்விச ற்பஞானமாவத,-- பொருளிலு.ன்மைமா
தீதிரத்தின் - ஒன்றிதென்று ௨ஸ்தவினது ௪த்வமாத் இரத்த
லேலிண்டலில்லா வறிவாகும்-முன்கிர்கிகச்ப கர.சணத்திலே
சிகற்பசாரியச் சோற்முசா2 ஓத்தரகாலஞ்சலவிசற்பமுண்டா
காசாமென்னுஞ் சற்காரியவர தவார்த்தையினுலே சாமஜாதி
குண சீரியைகட்டுத் சன்னிடத்திற் சற்றேதோர்றுத் அண்டா
யிரூர்சாதும் வசறித்தலுச் சேதுவல்லாக.ஞானமாரும்,
காணின்
2௨௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0 பவை
௭-௮. மேற்கூறிபபோக்த நிருவிகற்பமுசலிய கான்ச
ளை, பெயர்முதலியவற்றாற் பகுத்தறிகலினநி இஃ்கொனறு
சகோனமுநின்(டதெனப் பொருளஞுண்மை மாததிரையேயதியும்
ஞானசதஇ நிருவிகற்ப மெனப்படும், அங்நனமதிக்ச பொரு
ளை இஃதியாதேரவென ஓனறிற்றுணிவுபிவா தாராயும் ஞா
னததி ஐயமெனப்படம். ௮சனை ௮தனோடொப்புமையுடைய
சேதறுபொருளாக மயங்கி நிசசயிசகு உ ஞானசத்தி இரிர௮ெனப்
படிம. பெயர்முதலியவைர் தம் பொருடோறுமுண்மையுின ௮
வவைஈஜம் ௮பபொருட்சகணணுள்ளவா நினிதுவிளங்க உணரு
ம ஞானசத்தி சவிகற்பமெனப்படு மெனபதாம.
மூனகண்ட வாதனைபற்றிச சோற்றுவசாகய நினைவுணர்
௮ இல்விடத தக் கண்ட பொருளின்க ணிஈழ்வகனமையின, ௮
தனையீணடெடுத்தோஇ விலச்காராயிஞர்.
இசனானே காட்சிமுகலிய மூனறிலு் சேதற்குரிய நிருவி
கற்பமுதலிய நான&னிலகசணங் கூதபபட்௨.. த.
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
ப
மூனசொனன ஐயககாட்சி இருவுகாட்ச? விகற்பக்காட்டு
இருவிகற்ப்பக்காட்டிு.பனனலு காலு மேலருளிசசெய்கிமுா.
கண்டபொருளை யிரட்டுறவே கருகலைபம் - தோன்றின
தொருபொருளை யிரண்டுபடக் கருது£த ஜஐயக்காட்டு,--இரி
யவே சொண்டல் திரிவாம் - சோன்றின வர்தப்பொரு ளைத் இ
ரியகீகாண்டுறது தருவுசாட்டு--பெயர்ச்சாதி குணமேசன்ம
ம் டொருளெனலைர் அுண்டவிசத்ப வணர்ளிலுக்கு - பெயர்மா
கென்றும் சாதிசம்சணமென்றும் குணஞ்சசகதமென்றம் இந்த
அளை, ௧௨௯
மரச்சைக்சண்டவ விச்சைச்சொண்டுபோனா லிசஞல் ௨௦
கீருப் பயலு.அடென்றும் இ5கமர மித்சனைபொன பெநுபெ
ன்றும் இப்படி. ஜு.துவகையாக வறிகிறது சவிசற்பப பிரத்டட்
சம, -பொருளிலுண்மை மாததிரத்தின விண்டலிற்லா வறிவர
கும் விகற்பமில்லாக காட்கயே- சகோனறின பொருள்லு ௭௭
மை சர்றுஞசொல்லுதற் சொண்ணாத வ௮றிவாமிருகசறத கா
விசற்பப் பிரச.பட்சமாம்
இதனா சொலலியது ஐபக்காட்சியும் திரிக்சகரடசியு ம
விகற்பககாட்கியும் நிருவிகற்பக காடசியுமெனறு சொல்லடப
ட்ட கரலினத முறமையு மறிவிதத.த.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ஷைகு (0)
(மேத்கூறிப்போச்,2 நிருவிகற்பமுலிய கான்கனு!) விக
டலில்லா-பெயாமுசலியவர்முற் பகுதசுறி சலின நி, பொருளி
ஓன்மைமாதஇரதூனறிவாகும்-இஃ்தொனறு தோனமுநிா
ச சதெனப்பொருஞ்ண்மை மாததிராயே யறியு ஞானசதத,-.-
வீகற்பமில்லாககாட்சியே - நிருவிகற்பக்காடசி யெனனபடடு
ம ---கண்டபொருளை இரட்டுரவே கருதல் - இஃதியாசோவெ
ன வொனரழிற் றுணிவுபிறவாசாராயு ஞூனசதஇ;--ஐபம - ஐ
யக்காடசியெனப்படிம,--இரியவேகொணடல் - அ௮,சனையதனோ
டொப்புமையுடைய வேறுபொருளாக மயங்க நிசாயிககு ஞா
௭சததஇ),--திரிவரம் - இரிவகாடசியென ப்டும்--பெயாசாதிகு
ணமே கனமம்பொருவொன லைஈறஸ்டு - பெயரு சாதியுங
குணமுங கன்மமும் பொருளுமெனவைஈதும் பொருடோறு
முண்மையின் ௮வவைச் த மப்பொரு்சணுள்ளவா நினிழ வி
எங்கவணரு ஞானசத்இ;--அவ்விகற்ப வுணர்வினுச்சாம - ௪
விகம்பக்சரட்டு யெனப்படும் என்பதரம், "
௧௩0 சிவஞானடுித்தியார் சபகம்,
இசா காட்சிமுககிப மூன்றிலுஞ் சேறக்கரி.ப நிருவி
சறபமு5லிய நானசனிலம்கணம் கூறப்பட்ட த.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
ணட 047 அரைய
மேம் காண்டல் நால்வகையெனபதவ மனுமான மிருவகைக்
செனபதுவ முரை மூவிரமெனபதவு மிலககண
மிருவிச மெனபதவு முணர்த துூருர்.
காணடல்வாயின் மனந்தன்வேதனையோ டியோ
௧௨ காடசியென, விண்ிநான்கா மநதுமானக தனக்கும்
॥ராக்கு மென்றிரணடா, மாண்டவுரை தந்01)ம5இர
3. புபசேசச்சொ லெனமூன்றுாம், பூணடவள
வைக கெஇர்புலனதன ஸியல்புபொதுவென் நிரண்
டாமே. (௪)
(இ-௭) சாண்ட் காணடலில்விடச்த மால்வசைப்டடிம
ல்வாயின ௮ஃ்தாரவ த3--
மனஈதன
கே தனையோ ட்.
யோசக தாடதி
யெசு வீ. னடுநர
னமாம
இரதரிபச்காட்சி மானசக்காட்டு வேதஞக்காட்டு யோ
காகாட்சி எனவரும், சகாட்சபெனபதனை முர்௮ங்கூட்செ,
ஓரி எண,
அளை. கக
அறமானக் த சன்னநுமானம் பிறரநுமானமெனவு மி
ஊகும் பிறர்க் ௬ விதமாம.
[ன் மெனறிசன்
டாம,
மாண்ட வரை அழ?ய வாகமப்பிரமாணச் தந் இரகலை
சீகரமகதிரத மக்இிரகலை யுபசகலைபென மூவிதமாம
சோ டு. தேசக்
சொ லென்ன
ரூம்
பூண்டவளவை இப்படி சொல்லப்பட்ட ப்ரமாணஙக
க் சதாபுறனற ளாலே யளகரறி படபபட்ட பொருள்க ளிரு
ன னீ.பறபுபொ விசப்படும) அக்காவ த?--தனனி.பல்பென
துவென றநிரண அம் பொதுவியஃபெனறு மிரணடாம.
டாமே.
எஜாதல் - தோனறுகல், புன - ப்ரமேயமெனவறிச.
(௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
௦
மேல் ப்ரத்யக௲ காலு௨சையு பநுமானமிருவகையு மாக
மழூனறு௨கையுமெளனு மூரைமை கூறுக ஐ2,
காண்டல் வாயில் மனஈசன் வேகனையோ டியோகக்கர
ட்ச்பென லீணடுகானகாம - ப்ரத்யக்மாவ த, இக்தரியப்பிரத
ய மென்றும் மாஈஸப்பிரசியகூமெனறும் ஸ்வவேகனா பர
தீயக்ஷமென்றும் யோசப் ரதயக்ஷமெனறும் நான்கு௨ கையாம்.
உரம் 9௭௦ அவிய யக செஷிா_நஷ ௨௮% றா
௧௩௨ சவஞான௫த்தியாச் சுபகூம்,
என்றம்; வ.கி ,ய ஷாவெ/ஷ_௦ சி௱வெஆ்
க யழெவவ | ௬ஷ?கண ஹாவெ-ஷ சி.க, விய ன்
ஷ32-௪ || எனறும் ப். ரததிய௬ஷ மூன்றாக சிவாகம
வ௫சநமிருகக இவ்விடத்தில் ப்ரதயகூ சாலுவிசமெனறு
சொனனது விரோதமெனனில் ? ஸ்வவேதனாப்ரசயக்ஷ மச
நலபமிரதயக்ஷகஇ?ல அசகர்ப்பவிசகும். ௮கையால் வி
சோதமில்லை--அறுமாகசதனககும் பிதர்சகுமெனறிரண்டா
ம: அறுமாகமானது ஈ[ ஸ்வார்த்தாநுமாந மென்றும்
* பரார்த்தாறு.மானமெனறு மிரு௨கைப்பம,--மாண்ட வ
லாதச்திரமச் திரச்சோடுபதேசச்சொல்லென மூனரும்-.றகாம்
ஆ௲ாதி மழகையுடைய அகமமானத சன் ஈாகாண்டமென்றும் உ
பாசனாகாண்டமென்றும் ஞானகரண்டமெசறும் மூனறுவித
மாம்,--பூண்டவளவைக்கு - பொருந்தப்பட்ட ப்ரமாணத்துக்
கு--எதாபுறன - மூன்னேசாணப்பட்ட ட்்ரஷமயமான த,
தனனியல்பு பொத வென நிரண்டாமே - எனனி௰யல்பு எனப
து அவ்யாப்தி ஸம்பவசேோர ௨ %ரஹிசமான % அசாசரரணறு
க்ஷணம். பொதுகியல்பு என்பத சாகாரணலகூணர், இயல்
புஎனபது தடுகிலைத் தீபசம். ல௬௲ணத்திர்குக் குற்சமுன்றுஸ்டு
அஃகாவன -- ௦௦ க்ஷ கெய் கூண் வ வி-ம் ந
ஐவ தாவி? | ௬௨9 2 க்ஷணவடி வ_5...? ம 8_திய லா
வி? 5௯௦23 ஈஉ௨/ 2 வ_கீ-2,ந வேம வ௦ | என்றி கன்
பொருள்,
ர் ஸ்வவேதனா - சன்னேதனை, ஏஸ்வார்த்சம்- சள்பொரு
ட், 4 பசார்ச்.தம் - பிறர்பொருட்டு, * ரச்கம்-இல்லால-ரஆ
உ ௮காதாரணம்-உண்மை,
அளவ 91%.
இச்யெச் தோரிடத்தி லக௲ணமிராமை யல்யாப்இி - இ
லகச்யமில்லாசவிடத்தி லகூணமிருப்ப ததிவ்யாப்தி - இலக
கடத்தோரிடத் த மிலக௲ணமிராமை மசம்பவம்,
வவவிக்வாதாகு:
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
நகைகளை (0) ணகனிலு
நிர்விகற்ப சவிகற்பஞானமெனும் ப்ரமிதிபலவத்காகி
ய ப்ரத்பக்ஷப் பிரமாணமுதலாகிய ப்ரமாணத் தனத பேதங்க
ஊக்கூறுகன் ரா.
காண்டல்-ப்ரதியக்ஷப்பிரமாணமாவ த;--வாயிம்-இக்தீரி
யப்ரத்யகஷம்,--மனம்-மரனதப்ரத்பக்ஷம்- சன்வேசனை- ௬
௮ல் வேகனுப்ரத்யக்ஷம்,--அர்கச்சுவசங் வேதனு ப்ரதீயக்ட
த்சோடு போகச்சாட்செெ பன-பபாகப்பிரக்யகூமென,--௪ண்டு
சான்காம்-இந்கரைவத்தில் சான்காம்,--அறுமானம்-௮நமான
ட்3ரமாணமாவ.த,---தனசகும் பிதர்க்குமென்றதிரண்டாம்- தண
எமுமானமெனறும் பிரறநுமானமெனறு மிரவிதமாம்;--
மாண்டவுரை - மாட்சிமை பாருதிப வாக'பப்பிரமாணம்;--
தீர்திரமக்இரத்மோ டுெபதேேசச்சொல்லென - தர் இரகலை மர்இ
சகலை புபசசசகலையென;--மூன்றாம் - மூன்றுவிசமாம்,--பூண்
ட வளமைச் கெஜிர்புமன் - பொருளோடு பொருந்திய ப்ரமா
ண்சட்கு முன்னெ ப்ரமேயம்,--தன்னியல்புபொதவென்
௮-அசரதாரணலக்டைக்மை யுடையது சாசாரணல கணக்
சையுடையதென்ற.--இரண்ட்மே , இரண்டுவிசமேயாம்.
கணகள்வக
௧௩௨௪ சிவஞான?த்தியாச் சுப௯ூம்,
சவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கணைவானைகை (] அணைகளைக்
௭-2. அம்மூன்றனுள், காட்சியளலை-வாயிம்காட்டிமு
தல் நான்கு வகைப்படும் ; கருதலளவை-தனபொருட்ே மீற
ர்பொருட்டென இருவமைப்படும் ; உலாயளவை.சக்திரகவைழே
தன மூவடைப்படு 2. இப்ரமாணம்களா னறிபப்படும் ப்ரமேய:
ங்சள இபல்பு - சிறப்பியல்பு பொ தவியல்பென இருலகைப்படு
மென்பதாம்,
இசஞனே, காட்சிமுதலிப மூன்றும் படும் பாகுபாடும்,
அவற்று னஎகசப்படும் பொருள்களின் பாகுபாடும், சொகுக்
௮௧ கூறப்பட்டன.
சகைஷமானாகனயமம்.
இிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
அவைகைஞாகை (7) வனைகனாகை
மீளவும் ப்ரத்யக்ஷ மறுமான மாகமமென்ற மூன்றையும்
பாரிச்௪ விரித்கருளிச்செய்கருர்,
காண்டல்வாயில் மனச தன்வேசனை?யா டியோசக்கர
டசி யெனலீன்?ி கானகாம் - இரம்ரிபப் பிரத்பஆமென்றும்
மானதப் பிரச்பக்தமென்றும் சனவேதனா பீரத்யகஷமென்றும்
யோகப்ரத்யகூமென்றும் இவ்விடத் தப் பிரத்ப௬்தம் சாலா
ம், -அமானம் - ௮றமாநமென்றலு சொல்லப்பட்ட த, த
சசகும் பிரர்க்கு மென்றிரண்டாம் - ௮ர்.தவறுமானக் ரன ஸ்
வார்சாநு.மானெெ ரசதும் பரார்த் சா.நுமானமென்றும் இரண்டு
லகையாம்,-- மாண்டவளனா தர் இிரமர்திரதீ2சா பேசச்
சொல்லென் மூன்றாம் - ஜாட்டிமையுடைத்சரசிய லச்சவாகமு
மான துதான் தச்இரகலைபென்று மந்திரகறையென்றும் உ,
வரோ ல. க௩டு
பசேசகலையென்று மூன்றுப்பிரசாரமாம்,- பூண்டி வளவைகி
கெதிர்புயன் றன்னியல்புபொதலென் நிரண்டாமே - இப்ப
டி பொருகதட்பட்டப் பிரமாணங்களுக்கு மாறுபாடாகச்சொ
ல்லப்பட்ட விஷயங்களானது தனவியல்பெனறும் பொதி
யல்பென௮ மிரண்டு௨சையாம்.
இசனாற்சொல்லிப ப்ரத்பக்ம்சாலுப்பிரகாரமா யிருச்
குமெனறும் அறுமானமிரண்டுப்பிரகா ரமாயிருச்ருமென்றுமதக
மம மூனறுப்ரகாரமா யிருச்ருமெனறும் இந்தப் பீரமானா
ங்கள் தனனியல்பெனறும் பொதுவென்று மிரண்டுவகையா.யி
ருக்குமென்னு முரைமையு மறிகித்த.2.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வண்டு
(அம்மூள்தலுள்) சாண்டல் - சாடசியளவையான ஐ,--
வாயிற்சாடசி - வாயிர்காட்டீயுர,--மனக்காட்சி - மானச
ககாட்சயும்-சனவேதனைகசாட்டு - தனவேதனைச்காட்டி
யு, யோகக்காட்சிபென - யோசக்சாட்சியெெ மன, -- ரண
டு;ரனகாம் - இங்கன கரனகுவகைப்படும்;--அரமானம் -
கருதலளவையாவத,--தினக்கும் பிறர்ச்ஞும் - தனபொரு.._ட.
மானமும் பிசர்பொருட்டு மானமும், என்றிரண்டாம் -
என்றிருவசைப்படும்;--மாண்டவுரை - மாப்சிமைப்பட்ட வ
ஷாயளவையாவத)--தந்இரச்சொல் - திந்இரகலையும்,--மக்இ
ரச்சொல்லோமி - மச்திரகலையும், -உபசேசச்சொல் - உபதே
சகலையும்,--எனமூன்றாம் - எனமூன்றுவகைப்படும;--பூண்ட
வளனவக் கெஇர்புறன் - இப்பிரமாண ங்சகளால் அறியப்டடும் ப்
ரமேயங்களி நியல்பு-தன்னியல்பு பொதலென்று ஸர இறப்மீய
ல்பு பொத்கியல்புளன --இர்ண்டர்மே - இருவனகப்படுமென்
பதாம்.
௧௧௬ சிவஞானகிக்தியாச்சபக்௩ம்.
இசஞருனே காட்கிமுகலிய மூன்றும் டடும்பாகுபாடு மல
மூ ஊளககப்படும் பொருள்களின் பாகுபாடும் தொகுத்துச்
கூரப்பட்டன.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
த0102 டுகள்
முற்கூறிய சன்னியல்பும் பொதவியல்பு
மென விருவி5 முணர்த தகழும்.
அன்னிய சாதியும் தன்சாதியு மகன்றுகிற்ற, நன்
னிபல் பரசியத்தைத் தவிர்ந்துதன் சாதிககொத்த,
அன்னிய பொதுமியற்கை சொன்னவிவ் விரண்.னுள்
ளே, மன்னிய பொருள்களியாவு மடஙடடி மானமுற்
ரல் (2)
(இ-ள்.) அன்னிய அர் பசாஇயாகய விருப்பையும் தன்சாதி
சாதியு5க மாசிய மாவையு மகனறு தேமாவென
ன் சாதிபு ச்சிறப்புப்பெயர்பெற்றுகிற்ற றன்வியலபெ
மசனறுநிற்ற ற வனப் பெறும்.
ன்னியரிபு
௮5நியத்தை அர்யசாஇயாகிய விருப்பைமு,சலியலொ
தீ ககிர்த்துதன் மிச தன் சாயொயே மாமரமெனப்
சாதி$சொத்த பொழப்பெயர்பெற்று சித்றல் பொதுவியல்
வுனனியபொத பெனட்பெறும்
வியம்சை
சொன்னகிவ். இச்சகிசேடஞ் சாமாச்யமெனச் சொல்க
விரண்டிறுள்ளே லிய விரண்டிஓுள்ளே புறகத்.த நிலைல.
௮ன௯ 2௩௪
மன்னி.ப பொரு பொருள்களெல்லா மளச்சறியுக்கா லிலற்
ள்சளியாவு மட றினு ளடங்கு4--௭-ு.
ங்கீடு மானமுற்
முல்,
ஈண்டிதனாற் ப்ரயோசரமியாகோவெனிஎ $ அம்ய
சாரஇயைன்பத - பாசவர்ககம், சனசாஇயெனபது - தனம
ஓர்சகம், தனனிபல்பெனபது - அயசாதியாகிய பரசதகு
சை யொழித் தத் தனசாஇயாகய விஞ்ஞானகலர் ப்ரளயா£ல்
ர் சகலரொன நிற்றல், பொதவியல்பெனபத - ௮ர்யசாதியா
ப பாசச்சைத சவிர்ரது தனசாதி.பா£ய சகலரென்னும் பெ
யமையு மொழிச் தப் பென நிற்சலென்வறிச. (இ)
எ்லசைகைரலககமுளைககைவையவைைவ.
சிவாக்டரயோகியருரை வருமாறு.
அசைவை 0) அணைகளை
மேற் ௮சாசாரணலகண மிவ்வான௮ சாதாரணறகுண
மிவ்வாறு என்பத கூறுகன றத.
அனனியசாஇயும் தனசரதியு மகன்றுகிற்றல் தன்னி.பம்பு-௧
பிலப் பசுவானது அச்பஜாதியான எருமைமூகலசனவைச
சளிஐுடைய லகூண த்கையுர் தன்சாஇபாகய வெள்ளை கறுப்பு
சிவ.்புமுசலான வர்ணங்களையுடைய பசுக்கஞூுடைபய லகூண
வ்களையு மன்றிச்சபிலை*பசுவென்று நிர்பது தன்விடல்பென்னும்
எ அசாதாரணலகூஷணம்)--அக்நியதீை5த் 3விர்ர்து தன்சரஇக்
சொத்ச றனவியபொதவியந்கை-அர்யஜா தியாய வெருமை
குதிரை முசலானவைசளின் லக௬ஷணங்களையன்றிக் கழுத்த! 0
சான், சொம்பு குளம்பு வால் ட்டேறு இர் வைக் தல
சங்களைபுமுடையத பச்வெள்பத 1 பகச்சளுக்கெல்லாஞ் சா
சீரரணறஷனம்- சொன்ன. விள்கிரண்டி ஓுள்ளே மன்னிய,
௧௩௮ ஏிவஞானத்தியார் சுபக்ம்.
பொருளியசதவு மடல்கீடு மானமுற்றால் - இந்த அசாதாரண
சா.சாரணமென்று மிரண்டுலக்ணச் தச் குள்ளே ப்ரமேயத்றி
பசார்சகமான பதார்த்த த்ரயங்சளின் பேதல்களெல்லாம் ப்
சமாண $ புா£ஸ்ஸரமாக விசாரிக்குங்காலத்தி லறியப்பமோ
கையால் பதியிலடைய ஸ்வரூபலக்ஷணத்கையும் சத்சர் ௨௪
யு$கர் ப்ரவர்த்கரென்னும் பதி * யவஸ்சாத்ரயா சாகாரணல
கணங்களாய் தச்சசஇபபேகங்களினுடைய ௮சாதாரணல௯௬க
ணங்களையும் விஞ்ஞானகலர் ப்ரளயாகலர் சகலொன்னு மான
மவர்க்சங்களிஐடைய அசாகாரணலக்ஷணங்களையு மலல்சாம்
சயா சாதாரண லக்ஷணங்களையும் தணவாதி * பாசபஞ்சக
ததிஐடைய அ௮சாசாரண சாதாரணலகணால்களையும் கதி
தாசழ்த மாயரகாரிபங்களாசிப ததவசாத்விகங்களினுடைய
அசாகரரண சாதாரண ல௬௲ணங்களையும். ௩ பரீசுஷாயபூர்
வகமாச வறிகதவன - ப்ரமாணஞ்ஜின் அகையாலிச? ஸாஸ்
இரத்தில் முசல்சூதீரர் தொடங்கி ஏழாஞ்சூதரபரியக£ம்
இரத ஒக௲ணங்களவ1.ச விடங்கடோறுங்கணடுகெொள்ச.
ஏ ௫சாதாரணற௯௬௲ணம் . உண்மைலகஷ்ணம், *% சாதார
ணலக்ஷணம் - பொ_தல ணம், $புரஸ்ஸரமாக - மூனனிட்டு
கொண்டு, * அவஸ்காத்ரயம் - மூன்றதவள்சைகள், 1: பாசப்
சசகம்-பஞ்சபாசம்எனமாறுக, % பரிக்ஷாபூர்வகமாக ௨றிர்
அ-டமிக்தி2 துப்பார்த்து, 4 ப்ரமாணஞ்சுன் - ப்ரமாணத்தை
யறிக வன்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
அவக வைய்
தின்னிபல்பு பொதுகிபற்பென்று சொல்லிய ப்ரமேயப்
இபாருளின தியத்சைஐபச் கூறு6ன்ருர்,
அள லை. ௧௩௯
பதிபதார்த்ததீ. தள் - அகாஇிழுத்,௪ செவெலும்கு: அன்னிய
சா.இயும்- பசகபாகல்களையும்-சன்சா தியும்-த.இமு.த்தசிவன ௮
பரமுதச்சசிவ விவர்களையும் அகன்று - நீங்க அகாதீமுத்சசிவ
னென்று, நிற்றல், - இருத்தல், -சன்னியல்பு - தனதசாதார
ணலக்ஷணம்,--அுநநியச்சை - பசபாசங்களமாத்சம் --திலிர்
5த - சீக், -சதன்சாஇக்கொத்சல் - அதிமத்தசவன ௮பரமூ
தீத னிவர்களுக்குக் சமமரகிச்சிவனென்று,-டித்றல - இரு
கல், துன்னியபொதுவியற்கை - பொருக்திய சாதரரண
கணம்,
ஆதிழமுத்கசிவனுச்கு.-அ௮ன்னிசாஇயும் - பசுபாசலங்களையு
ம், -தனசாதியு ௦2- அராதிமுதகசவன அபரமுதக்கிவ விவர்
களையும் அகன்று - 82) தஇமுத்தசவனெனறு;-கிற்றல்-
இருச்சல்-- தனனிபல்பு - தனக்சாதாரணலகஷணம்,.
அகநியத்தை - பசுபாசல்களை மாதரம்) --.தவிர்ச்து - நீ
கஃ,-- தனசாஇக்கொச சல் - அமரதிமுக5 சிவன் அபரழுத்2
சிவ னிவர்களுக்குச் சமமா௫ச் செவனென்று, நிற்றல் - இருது
தல் -ழுனனிடபொதுவியற்கை - பொருக்திய சரதா ரண
ணம்.
அப. ரமுத்திரலுக்கு:--அ௮ன்னியசாதீயும் -பசுபாசங்களை
யும் -சன்சாஇயும் - அராதிமுத்தசிவன் இதிமுத்தசிவ லிவர்
களையும)--௮கன்று - நீவ, அபரமும்தசவனென்று,--நிற்றல்-
இருத்த கன்னியல்பு - தனதசாசாரணலக௲ணம்,- க்கிய
த்சை- டசுபாசங்களைமாசத்ரம்,--தவிர்கது - நீங்கு, தனகாஇ
க்கொக்சல் - அசாதிமுத்தசிவன் திமுக னிவர்களுக்குச் ௪
மமாடச் சிய்னென்று, நிற்றல் - இருததல் . தன்னவியபொ.து
அியர்கை - பொருர்இய சாசராரணல கணம்.
பகபசார்த்தத் தன் விஞ்ஞான கமலுக்கு: ௮ன்சியசாதி
தும்-பஇபாசல்களையும், -தன்சரதியம் ப. பரளையாசறன்* சச
௧௪0, சிவஞான௫ித்தியார். சபகூூம்.
ஸிளர்களையும் அகன்று - நீங்ச கிஞ்ஞான்கலனென்று, றில்
தல்-இருத்தல்,தின்னிபல்பு மன தசாமாரணல௬௲ண 0ம்
கியசமை - பஇபரசங்களைமரத்ரம்-ஃ2விர்ச்து - நிவ்ெ-5ன
சாஇிக்சொசக்சல-ப்ரலாயாகறன்௪ சலனிவர்களு5குச்சமமாகப்।
பசுவென்று,- நிற்றல் - இருத்தல் -- துன்னியபொ தவியறகை-
பொரு இபசாசாரணலகஷணம்,
ப்ரளையாகலலுக்கு:-- அன்னிபசாதியும் - பதிபா௫க்க
ளையும்,-- தனசாதியும் - விஞ்ஞானகலன் சகலவிவர்கவை
யு அகன்று - நீற்6)--ப்ரளையாகலனென்று,.நிற்றல் _
இரச்சம்,-- சனனிபல்பு - தனதசாதாரண௰க்ஷணம்_-தக்
நிபத்சை - பதிராசங்களை மாத்ரம்)--தவிர்ச் ஐ - நிங்க தன
சாதிக்கொத்சல் - விஞ்நானகலன சக௱னிவர்களுககுச் சம
மாகப் பசுவெனறு;--நிற்றல் - இருக் தல், --தன்னியபபொ தவி
யற்கை- பொருர்இப சாகரரணலக்ஷண ம்.
சசலதுக்கு --அன்னிபசாதியும -பதிபா சங்சளையும தன்
சாஇயும் - விஞ்ஞானகறன் பரளையாக விவர்களையு 6-5
னழு - நீங்க சகலனென்று,--நிற்தல் - இருக்கம் --தன்னியல்
பு - தனதசாசாரணலக்ஷனம்,--அர்நிபச்தை -பஇதிபாசல்களை
மாத்ரம் --ததிர்ச் அ- நீங் சன்சாஇக்கொச்சல்-விஞ்ஜாண
கல பரளையாகல ஸிவர்சளுங்குச் சமமாகப் பசுவெனற,--0ிம்
தல் - இருச்சல்,-- தனவியபெரதுவியற்மை- பொருச்திய ௪ர
தசரணலக்ஷ எம்.
பாசபதார்த் 5ம். தள், மல த்துக்கு: -அனவியசாதஇயும்
பஇபசுக்களையும் --தனசரஇயு ம-மாயாசன்மல்களையும்,.ஃ௮ன்
அ௮ஃரீங்சி மமமென்ற,--நிற்றல்- இருத்தல் -தன்னிபல்பு. னு
சாசாரணறகதனம்-அச்சியத்தை பஇபசச்சளைமா தீர்க
ிர்ச் த - நீன்ட தன்சாஇக்கொத்தல் மரயாகன்மல் ஈராக்
வன், ௧௪௧
குச் சமமாகப் பரசமென்று நித்தல் - இருத்தல்) தன்னிய
பொதுவியற்கை - பொருந்திய சாதா ரணல க்ஷணம்,
மாயைசீகு:--அன்னியசா இயும்-பஇபசுக்களையும்,...சன்௪ா
தியும்-மலகன மங்சளையும்--அகனறு-ரீங்கமாடயையென்று, கி
தற5்-இருத்தல்,தன்னியல்பு- சன தசாசாரணலக்ஷணம்,--௮
உடநித்சை - பஇபசுக்களைமாத்ரம்,- தவிர்க் துஃநீக்க,.-னசர
இக்சொச்தல்-மலகனமங்களுக்குச் சமமாகப் பாசமெள்று....-
நிற்தல் - இருத்தல், தன்னிபபொதுவியற்கை - பொருகதிய
சரசாரணல௬ணம்.
கண்மத் தக்கு. -அன்னியசாதியும் - பதிபசக்களையும்,--
தன்சாஒயும் - மலமாபைகளையும், அகன்று - நீக்கக் ௧ன
மென்று; நிற்றல் - இருத்தல், தன்னியல்பு - தனத்சா
சரரணறக்ஷணம்,--அரநிபக்சை - பதிபசுக்களைமாத்ரம்,--
தவிர்க் ஐ - நீங்கு _-தன்சாஇககொத்தல் - மலமாபைகளுக்குச்
சமமாகப் பாசமென்று,--நிற்றல் - இருத்தல், தன வியபொ
துலியாகை - பொருந்திய சாதாரணலக்ஷணம்,--
சொனன வில்விரண்டிலுஎபே-௪.நி.ப பொ.த£சிர ப்பென்
கின்ற விச்.தவிரண்டினுள்ளே;- மன்னிய பொருளியாஓம்-நிலை
ெ.ற்ற பதார்த்கங்களெல்லாம், -மானமுற்முல் - அளவைப்
பொருக்இல்,-அடக்கடும் - ௮க்.கர்ப்பலிக்கும்'
சிவஜானயோகியருனா வருமாறு.
அஷகைகைகை [ந] அணகைககைக் 4
௭-2. இெப்பியல்பு பொதுவியல்பென்ற இரண்டலள்,
ஒருபொட்கு வேற்றுச்சாதிப்பொருளிலுக் தன் சரஇப்பொருளி
ஓஞ் செல்லாத சனக்குமாத்இரையே யுரித்தாய் நிலைபெறும்
தன்ம சிறப்பியல்பெனவும், வே.ற்அச்சாதிட்பொருண்மாம் இ
சையிழ் செல்லாது சன்சாஇப்பொருட்கெல்லாம் ஒப்பி நிலை
௧௪௨ சிவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்.
பெறுச்சன்மை பொ தவியல்பெனவும் கூறப்படும். சாட்ிமூ
தீலிப பிரமாணஙகளாற் பிரேே௦யப்பொருள்களை யறி பஅறுமி
டத்து அவையெல்லாம் இவ்விரண்டியல்பிலு ளொனனபற்றி
அறியப்படுமென்பதரம்,
எனலே, இவ்விரண்டின் வேறாகிய வேற்றி பல்பு.பற்றி அறி
யப்படுமாயின், ௮ல்வறிவு பிராமாணியமனருய்ப் போமெனப
தாரமிற்ற. பிரமேயத்சை உறிரந்தவறி3வ தான் பிராமாணிப
மென்ப சனையு பறியுமெனவர், சான பிராமாணிபமாகாகலழி
அலவாகாமைமாததினாயே பிநிசொனரு னறிபப்படுமெனது ர,
இவவாறறிச் சனத பிராமாணிபம் பிழரிசொனரு னறிபப்ப
டுயமேபெனலுர தார்கககா முதலியோர் மதம் அடாதெனவங்
சொளக, இவர்றை வடநூலார் ௬தத் துவம் பரதத் தவமென
வழங்குப
சாஇ.பாவது ஒருநிகரனவாஏய பலபொருட்குப் பொது
ாவசேோரர் தனமை,
இசஞனே, மேதறன்னியல்பு பொ.தலியல்பென சஉற்றி
னிலககணங கூறப்பட்ட த.
இச்செய்யுள் குகடாக மயம்பற்றி முன் வைச் சவாறு.
இரம்பவழகயருரை வருமாறு.
() அைகைகை
தன்னியல்பென்சசெ.த பொதவென்றசெத என்ன மே
லிரண்டு மருளிச்செய்ஏரூர்
அன்னிப சாதியும் சன்சாஇயு மகன்றுகிற்றல் சன்னிபல்
ப - சனக்ருவேரூன சாதபென்றுசெொல்லப்பட்ட விருப்பை
பும் சனக்கு வேதற்றிருக் தன்சாஇயாயிருக்ற மாகையு மி
ளை யிரண்டையு நீங்கச் தேமாவெளநிற்றல் சனர்முள்சா விய
விளை ௧௬௩
வ்யூ ரழிச்நியத்தைத் தலிர்க் தன் சாஇச்சொற்றல் தன்னிப
பொ தவியற்கை-சனககுவேமுன சாதிபென்௮ுசொல்லப்பட்ட
விருப்பை பொழிக்,.த சனக்கு அரயசாதிென்று சொல்லப
படட மாயவெனகிற்றல் பொருந்தின சாமாக்யத்திலுடை ய
விபல்பாம்,--சொன்னவிவ் விரணடினுர்ளே மன்னிப பொறு
ஸியாவு மடங்கமி மானமூற்றால் - இப்படி. சொல்லப்பட்ட
இனனிபல்பு பொதுவெனத விரண்டிலுளளு நிலைபெற்ற பொ
ர௫ள்கொல்லா மடங்கிடு மளக்குங்காலத.த 5.
இகனார்சொல்லி.பத தனனியல்பு பொதுவென்று சொல்
லப்பட்ட விரண்டிலுள்ளு மெல்லாப் பிரமாணவ்சளூ மடல்கு
மெனலு முறைமை யறிவித,52.
சுப்ரமண்யதேடிகருசை வருமாறு.
வகையை: [ு) வனா
(7 ப்பியல்பு பொ.துவிடல்பு எனவிரண்டலுள்)அன்னியசா
இயும் -ஒருபொருட்கு வேர்றுச்சாதிப்பொருளிலும்,--2னசா இ
யும-சனசாஇப்பொருளிலும் செல்லாத,--அகனறுகிற்றல்-௪ன
க்கு மாத்திரையே யுரிச்சாய் நிலைபெஅர்தன்மை--தனனியல்
பு-சிறமப்பியல்பு எனவ *,--அ௮ர்நியத்தைத் தவிர்ச் த - வேறறுச்
சாதஇட்பொருண் மாத்திமாயின் செல்லாத, -சன்சாதிக்கொ
ச்ச்ல் - தனசாஇப் பொருட்செல்லா மெய்நிலைபெறுர் சன
மை, -துன்னிப பொதுவியற்க - பொருந்திப பொதவியல்
பெனவுல் கறகப்படும்,--மானம் - காட்சிமுதலிய பிரமாண வ்
களால் --பொருள்கள்-பொருர்இய பிரமேயப்பொருள்களை,--
உல்முல் - அறிபலுுமிடம்,த;-- பாவும் - அவையெல்லாம்,
சொன்னவிவ் விரண்டிலுள்ளே ஐடக்டும் -. ஈண்டுக்கூ.திய
விவ்விரண் டி.யல்பிலு சொன்௮பத்தி யதியப்படும்.
௧௪௪ சிவஞானித்தியார் சுபகூம்,
இதஞனே மேற் சன்னியல்பு பொ.தவியல்பென் றலி
ஸிலக்கணம் கூறப்பட்ட த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அண்ணை
மேல் வரன்மூறையானே யிரதரி.பக்காட்சி மானதக்
காட்சி யிரண்டினையு மு.ஊர்த் துகருர்,
உ.பிரினோ டுணர்வுவாயி லொளீயுரு வாதிபற்சி
ச், செ.பிரொடு விகற்பம்ன்றித் தெரிவதிக் திரியககா
ட்சி, யயர்விலிக் திரியஞான மைம்புலன் சார்ந்துயிர்க்
கண், மயர்வற வந்தகஞான மானதக் காண்டலா மே.(௬)
(இ-ள்)யிரி?னே அன்மாவுடனே விஃடு£8ீங்காக சிற்-த்இ
டுணர் வு யாலே யிநஇரியமுல் கலாதிகளுஞ் சோம
வாயிலொ சூரியாக்கிநிப் பிரசாசக்களுமாகச் கூடி
ஸியுரு வாஇபற் யுருவமுசலிபவம்ரை பையககாட்்சிமுகலி
த்றிர் செமிரொ ய குற்றமின்றி யறிவ இர்இரியச்சாட்சி ;
[7] விக்பமின் தி
தீ செரிவதிர இ
ரியக்சா ட்சி
“லாயிலிடலும்புலலமாகும்!? என்பதனா லிக்திரிமச்சா ட்டி
டெனிம் வாயிற்காட்சியெனிலு மிழுக்கா,
சாமானிய விேடமென விருவிதமாம்,
இதிற் சாமாக்யமால.ஐ - சமுதாயமாயறி௮து. அஃ
தாகத? சமவாயகுணச்சோடேகூடிச் அலகள்மக்களை ய
திகை,
ள் ை வ. க௪ரு
கிசேடமாலத - அசனைப்பிரிச்சறிகை, ௮&8ரல.த ?
குன்மா மனதோடேகூடித் தேசகால வவச்தைகளுட னி5 இரி
ய விசத் தக்கு விடயமானபொரு* யறிசை.
இச்சு விச்திரிபச்காட்சியிலுடைய சம்டச்த.த்தை யநியுமி
டச் தறுவகைப்படும், சசயோகம் - சையுத்தசமவாயம் - சை
பூத்சசமவேச்சமவாயம் - சமவாயம் - சமவேதசமவாயம
விசேடணகவிசேடியபாவம்.
இவயையிற்றிற் எஊயோகமாவத - யாசொருபொழுத ௧
டம் கிட்யமாயிருக்கற ஞானமான தண்டாகாகின்ற தப்பொ
மூது சண் இகதரியம் கடம் விடயம் இந்த விரண்டினுடைய
கூட்டரவு. இ. பிரிர்திருச்ற வச் தக்களிலுடைய சம்பக
மாகையாலே சையோகமெனப் பெயராயிற்று
சையுத்சசமவாயமாலது - யாதொருபொழுத சண்ணா
ளே கடத்திலே யிரம் ரூபமாக தறிபப்படுிசனற தப்டொ
மூ சண் இர்திரியம் கடத்தையடைக்திருக்கீற ரீலாஇிரூபம்
வீடயம் இவைசளிலுடைய சம்பக்சம். அஃ்சென்போலவெ
னஸிஃ ? கண்ணுடனே கூடியிருச்ெ கடத்திலே ரூபமான.து
சமலாயமா யிருக்கையினாலே டெனவறிக,
சையுச்சசமவேசசமவாயமரவது - யாதொருபொழூஅ
கண்ணாலே கடச்சை யடைந்திருக£ற ரூபச்இ3லயிருக்கத ரூப
தீ.துவமான அதியப்படுிகற த; அப்பொழு ஏ கண் இக்தரி.பம் உரு
வத். துவம் விடயம் இவைகளிலுடைய சம்பர்தமெனலதிக
சமவாயமாவது - யாகொருபொழுது சோத்திரேச்இரி
யச்தினே சத் சமான அதிபப்பரறற, அப்பொ௫த சோசத்
இம் இரறரபம் சத்தம் விடயம்! இலவைககிலுடைய சம்பச்த்ம்
சேசுத்திர் மாசாசமிடம்ரச லநின்*கிஷஜேனவ திக,
௧௪௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்.
சமகேதச.வரயமாவ த - யாசொருபொழுத சோத
்.தீதிலே சச்.2த்இன் ரன்மையைக் காணப்படு? த;௮ப்பொழமு
௮ சோத்திரமிநதரிபம் சத்தத்வசாமாநியம் விடயம் இவை
களினுடைய சம்பரதம் சேரத்துரத்திலே சம3வேசமாயிருககிற
சததத்திலை சத்தத் தவஞ் சமவரயசம்பஈ,சமாயிருக்கையிஞ
லெனவறிச.
விசேடணவி?ேடியபாவமாவத - யாசொருபொமு௫ ௪
ணனுடனே கூடியிருச்சற பூமியிலே கடதச்தினுடைய வில்லா
மையான தறிபப்பரகற2. அ௮ஃதாவ.த, இச்தப்பூமியிற் கட
மிற்லையெனருல் அப்பொழுது சண்ணுடசேகூடின பூமி விே
டம், கடாபாவம் விசேஷியம் ; கடரபரவச்தையுடைபா
அ பூகலம் எனரபொழுது கண்ணுடனே கூடினபூமி விசேஷ்
௨2, கடாபாவம் வி?-ட்ணம்
இங்கன மிர்தரிபச்சாட்சி யஅகி,5மரன சம்பக்தமாய்வச்
தவாறுகாண்க. சம்டர்.சமெனிலும் சன்னிகரிடமெனிலுமிழுச்
கா. உ.ம், எஇர்திரியமத்கத் இணங்கும்பொமுதாறு-புச் தந
அம பாரறிவிப்பாம்?? £இரதிமிபமச்,52் இனல்குதலேசைபோ
ச-மிர்சப் பொருளுணர்ச்சியாம்!? 2சாதிகுணர்தள்னிதி சை
யோகசமவாயமாம்-போதமுளார் காங்கானும்போ,த?? *4சை
ய.சகசமவேத சமவாயசம்பர்5-மெய்தங்குணதச் துவதீதிலே?*
சத்தஞ்சமலேதச் தாலேசெகிப்புலத் துச்-௪ச,சமா மென்றே
யறி?? எசத்சச்இர்சாமாரி யச்ைைத்சருமசனில். வச் சப
வேச்சமவாயம்?? ௨சவாத௫ வாய சம்பர்தர்சருஜ்சாணைேபாவ்
விசேடணத் தவம்”. இழனைப்:பெஎட்சரத்திற் கூறின த்ரி
ண்டுக்காண்௧.
அயர்வி ஜீர்தி குற்றமில்லாசி ஞானச் இரியல்களின ௮
ரியஞர்ன ரம் ஞானமான சச்சாதினிடயங்களைம் மொ
புலன் சார்ச்துயி ர் யரள்மாகிலிடச் த. மபுக்சமதக்ர்த
அளை. ௧௪ள
ர்ச்சண் மயர்வற ௮க்த மனச்,சா லறியு றிது மான்தச்காட்சி
வாதஞான மா யாம்-.-௭-று. (௬)
னக சகாண்ட
லா?ம.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வ
மேலிச்த்ரியப்பிரத்யக்ூ மானலப்பிரசத்யக்ூங்களி ஐுடை
ய கீரமுவ்கூறுன்ற த.
உயிரிஜனே டு னர்வுவாயி லொளியுருவாஇபற்றிச் செயிரின்றி
விகற்டமேரடு வெரிவஇத்திரிபச்சாட்சி- ஜன்ம சற்சத்தியான.து
ப்ராணலாயு மனசுடனே $€பாஹ்யேக்த்ரியத்வாரா சூரி.பாஇப்
பிரசாசங்கள் சகாயமாக ரூபாதி பானவஸ்துக்களை ௪ம்பச்உ த்
அச் குற்றமாயெ 1 ௪ம்சயமும் 8[ விபர்யயமும் *பூர்வாறுபவ
ஐூிசமாகிய ஸ்ம்ருதியு பன்றி சாமஜாதியாகு வி"ஷடமாசச் கா
ண்சிறஐ இரசரியப்ரத்யசூம், **வாயிலிடனும் புலலுமாகும்!?
எனவறிக,
$ பாஹ்யேக்ச்ரியத்வாரா -புறவிந்த்ரியக்களை முன்னிட்
டுக்கொண்டு, 1: சம்சயம் - ஐ.பம்) 4] விபர்பயம் - இரிவ, * பூ
ர்வ றபவஜநிதம் - முன்னினை௮. ச
இல்விர்த்ரியப் பிரச்யக்ஷச்திற் கேதுவான விஷயேர்த்
ரிய சச்நிசர்ஷம் விஷயபேசத்இனாற் சம்பர் தபேதமாரும்.
அலையாவன ? சம்யோகம் சம்யுக்சசமவாயம் சம்யுச்ச. கம வ
சசமவாயம் கவாயம் சமவேதசமவாயம் விசேஷண்விசே
ஓயபாவம்.
மேகலினவயிற்றின் தரிசசம்:-கடதரிசாத்திஜே. ௪ க்ஷ
வு்௫ம் சடச்.தச்குமுண்டான _ சிம்பர்தம் ஜ் ம.
*சம்சள்லுஞ்சொல்கைஎத்திசித்த அ:
௧௪௮ சுவஞான௫த்தியார் சபக்ஷம்,
கடத்ரூபத்இற்குஞ் சகதாவுக்குமுண்டான சம்பக்தம்
சையுச்சசமவாயம்,
கடத்ரூபத்தில் ரூபக்காதி சாமாக்யத்தித்கும் ௪௬ஷ-
வுச்குமுண்டான சம்பரநகம் சையுச்ச சமவேத சமவாயம்.
சப்தத்திற்குஞ் ஸ்ரோத்ரத்தற்கு முண்டான சம்பச்து
ம் சமவாயம்.
சப் ச,ச்வஜாஇச்கும் ஸ்ரோதீரத். தகு முண்டான சம்
பர்தம் சமமேசசமவாயம்.
அபராவத்தையும் சமவாயத்சையுங் கீரஹிக்கிசபொழுது ௪
கஷாவுக்கும் சமவாமயாதாரமான படத்திற்கும் அபாவாதார
மான பூகலத்திர்கு முண்டாகன சம்பர்தம் சையோகம்.
சக்ர சையுக்கமானபடத்தில் படத்துவம் சமவாய
ெெ-ன்கிறபொழுது சையுக்சவிசேஷ்யத்வம் சம்பர்,சம்.
இச்தபடத்திலே படத்வம் சமவேசமெனறு க ரஹிக்தற
டொமுது சையகசவிசேஷணச்சை சம்பநதம்.
௪க்ஷஈ சையுச்சமானபூசலச்இ லிப்பூமிமிறே கடமில்லை
பென்சிதபோது பூகலம் விசேஷணம்,சடாபாவம்விசேஷ்யம்,
அகத அபாலசத்,துக்கும் சக்ஷாவுக்கும் சையுக்தலிசேக்ய
தை சம்பகீசீம் கடாபாவக்தையுடையது பூகலமென்றயேர
௮, அபாவம் விசேஷணம், பூகலம் விசேஷ்யம். இதற்குண்
டான சம்பர்தஞ் சையுக்சவிசேஷணத்தை
* அடடடதராடு 27 ண ௨௦௯௦0௦ ஷூவியொ
* நஷஹலி 28 | வடாகி உழவ ஹலீமா ச ஹ்சடவாம
யொ.மா அ,.௧8 |॥ ஷய, ஹூவாயா.ச் ச மண
ஹாரா யொ.) வடியட்ச வலிவெசாக- ஷ&
ஷர ளவ ௧௪௯
வாயாசி மணக? | றாவஹ 2] 2 ஹணரொரா
அர ஹூவ_௪ சயாஷி_ச6| ்ரஜ..வ ஹ$வெ.சாஃ-?
ஷூவாயாசு ௨) தீய2.௪ | விஷஸொெஷண _சயாலாவ ஹூ
வாய$ிஸிசா | விபெஷ. 3௯! ந வாமலாவ ஹ$ூ
வாய ந.திரி9௪ உதி
சம்ப தமெனிலும் சகநிகர் “மெனிஐு மாச்கும்என விச,
அயர்வி லிசதிரியஞான மைம்புறன் சாாச் துயிர்க்கண் மய
ர்ற வர்கஞான மானதக காண்டலாமே-குற்றமில்லாமற் பா
ர்ச்ற ஞானேகத்ரிபமானது சப்சாது பஞ்சவிஷபங்களைப்
பொருச்இ சம்சயாஇ மயக்கங்களற வுண்டான ௮றுபவத்ை
மனசினாலே அறுசர்தாரம்பண்ணுவது மானசப்பிர த்தியக்ஷம்.
இர இரியமத்தத் இணக்கும்பொழமுகாறு- பக்தமுறும் பா
சதி.விப்பாம்!”? 4இநதிரியமச்தத் இணங்குதல் சையோகமு 5-ல்
சீப் பொருளுணர்ச்சியாம்?? £சாஇகுணகதன்னிற் சையோகச
மவாயமாம் - போதமுளார் தாங்காணனும்போத “சையுத்க௪
மலே சமவாயசம்பஈ,5-மெய் தல் குணசச் துவத்இ?ல?? ௭௪
த்சஞாம?வதச் தாலேசெவிப்புறத் தக்-சத்தமா மென்றேப
றி” எசத்தத்திற்சாமாரி யத்சைத்தருமதனில் - வைத்தசமவே
கீசமவாயம்!? தவாதசமவாய சம்பர்சம்,சருவ்சா - ணபாவவி
சேடணச் தவம்",
வைகைக்
ஞான்ப்பிர்காசருரை வருமா,
அஸஷ்கனு ணைககை
ப்ரத்திமசட சான்ஸ் மக்கள மிரண்டு இருகிருந்தத்
தாத் கூறுகளருர்.
௧௫ சுவஞானூத்தஇயார் சுபகூம்,
உயிரினேடு . அன்மாவாகிய ப் ரமாதரவோடு,- உணர்வு
ற்சத்தியாயே ப்ரமாணம்,--வாயில் - மலத்தைச் இதி தரிக9
பாதச் இற்சத்தியைச் சறி௮ விளச்சாநின்று சனக்குப் ப்ரோரக
மாயிராறித்குல் கலை விகசை ராகல்களோடுகூடி.ய மளசினாலே
செலுத்தப்பட்ட விகதிரியம்;--ஒளி - காட்டாகிய சோமசூமி
யாக்கிப்பிரகரசம்,--உருவாதி- உருவ சத்த ஸ்பரிச விரச கக்
தங்க ளிவைகளை, பற்றி - பொருந்தி, -செயிரொடு விகற்ப
மினதி - ஐபர்திரிவோடு சவிகற்பமின்றி,--ெரிவ.த - கிர்விகற்
பமாகச் சாண்பத,--இநஇரிபக்காட்சி - வாயிற் ப்ரத் திய
ம்; -அயர்விலிசதிரிபஞானம் - முனசெரனனவாயிற் ப்ரதஇ
பகூமாகய நிரவிகற்பஞானம்,--ஜம்புலன்சார்க் த-௪த்த ஸ்ப
ரி” ரூப ரச கஈதங்களைப் பொருக்இ,--மயர்வ2-ஜயச் இரிவுசவி
னறி,--&யிர்க்கண் -அன்மாவினத புத்திகலுஷி5 சற்சததியினி
டத்தது வி.ஐவாய்,--மயர்வறவசகஞானம் - விளய்உய சவி
கற்பஞானம் பெளத் 5ப்ரமித ப்ரத்தியக்ஷமாயிருக்காலு மீதின்
னரூபமாகவேஹுமெனு மனசின ஐ சல்கற்ப சக்சேகஞான மு
னனாச வண்டாதலிஞல்,- மான தச்சாண்டலாமே- மானப்
ப். ரதிீஇமக்ஷமுமாமே.
புள்சச9 மளசென்றும் பெயர் பொத, பெளத்தமென்ன
செம்மைப்பொருள்.
தத். தவ வியாபாரமுரைமை சழி.துசாற்று்றோம்:--ஒரு
இற் ஈத்தருபமாசய வேரர்ஞானச்சானே தற்பொருளறிவென்
௮ம் பிசப்பொருளறிவென்று மிருவிதமாயிருக்கும்,
அப்படி.யிருக்சாலும் பிறப்பொருளறிவாயிருக்க தரன்று
னே தற்பொருளறிவாயிருச் த பகுப்பத் திருசன்மையாயிருக்
குச். பிறப்பொரறாளை யறியுமிடத் ஐத் திற்பொருஈறிவான.து
தித்பொருளறியுஞ் சமுகரய த்ரூ. மர.தீருரூப மூள்மணச்ச சர்
த்ருரூப சிவப வான்மருப ப்ரத்நிமக்ரூப் 'இித்சத்நியென்சள்ற
வினவ, கடக
ய்ரமாதா, பிறப்பொருளறிவானத கரணருப வெொத்திரூப
ஊான்மச்த்திரூப பராக்ருப இற்சத்தியென்தன்ற ப்ரமாண
ம். ப்ரமாணத்தின தறிகற்ரொழிலானது ச்ரியையென்னெ ற
ப். ரமிதி, பிரப்பொருளென்ன் றத கர்.த்ருகரணச் கரியைசட்
கசயமாயே கன்மமென்சன்.ற ப்ரமேயம்.
கீத்பொருளை யறியுமிடத் தச் தத்பொருளறிவு பிறப்பொரு
ளறிவனகனற விரண்டிற்கும் பொது ஈடு7சித்ரூ-மா5இர வர்
5 ரான்ம ப் ரேரகவறிவானது கர்த்ரூப மாத்ர சிெவரூபானம
ரூப சிற்சத்தியென௫ன்ற ப்ரமாதா. இப்பீரமாதாவோடு மனா
கத பிரப்பொருள் ப்ரமாதாவாயிருந்த தற்பொரறாளறிவானது
கரணருப இவெசத்திரூபான்மசத்திரூப ப்ரத்டக்ரூப இற்சத்இ
யென்சன்2 ப்ரமாணம், ப்ரமாணத்தின சறிதத்ரொழியான
து சீரியையென்கின் ற ப்ரமிதி, பிறப்பொருளறிவான பார்க்
ப ஏிற்சத்திபென்னெ.ற பிறப்பொருட் பிரமேயம்போ லல்லா
மற் பிறப்பொருட் ப் ரமாணரூபமாக வறியப்படும் ப்ரமேயம்.
சிவன் முச்தசிவன் அபரமுச் வென் ஜீவன் முத் தகிவன்
ஜீவான்மாவென்னு மைவர்ச்கும் அவரவர்ச் கர்யமாகுய வவ
'சவர் பிறப்பொருட் சத்சிற்பிரமேயம் ஸ்வரூபமன்று, பின்னப்
பொருள். அவரவர் ப்ரமாதிரூபம் ப்ரமாணருப மிரண்டும்
இவான்மாவுக்கு. ப ஜிவன்முத்தசவலு£$கும் அபரமுத்தடிெளலுக்
கு மாத்தரஞ் செப்பப்படு பகாகிய ௪டதச் பெளத்த சவிகந்ப
ஞான மெளயாதிசமாகலாற் பெளத்த தூல விகத்பமரத் இரத்
௯.5, கள்ளி கீல்காமகிற்குமூன் னற்பகாத்,௪ அவிசற்ப நிர்வி
சற்பஞான ப்ரமிதிரூபமும், பிறப்பொரும் ப்சமரணமாகும் த.ஜ்
பொருட் எச்ப்சமேயரூபமுமாக காதும். புப்பற்த [ல.௮வே
ரூ வவரவர்க்கு சசன்காய்த், திட்ட சம கஷண்மன்றி ஸ்லருப
எதன் மரய்த் சரனேலிருச்கும்,! ஏன்வாற் சார்தத்தவள்
௧௫௨, சிவஞானச்தியார்சபக்ஷம்,
இற்சதஇவிருத்தியிற் சிறித மலத்கைநீககப் பிறப்பொருளநி
திலைப பண்ணுழலைககுறி5 தப் பகுப்பற்று ஞானஈத இனமே
லி சசாசததிகோதத கரியாசத்தருப வீரொருகரணரூமி.யா
யிருககனஐ பராகரூபிபபெயரெய்திய வெர்மு௰யாகிப இற்
௪சதிபைப் பொருந்து யதனிடததினுள் எற்பசவிகற்பறிர்விக
ிபஞானமா யினிமே லி5இரியதலாரத்தால் விசயாகதவஇ
ஞூல் மலவாசனைமாற்றிப் மியபபொரு*ள யி. நவென் சறியும்படி.
ஃு மேலிராக*சதவங்கோத்த கலாகத்வமெனகன்்.ஐ தனனாுல்
மலவாசளைபைமாறறி மிறுகாரியமென றுசயோகரத் தனன
காகசகடலதெனது சஙகற்பிததப் பண்ணும்படிச்கு மறி2ல்
பனணுசற்ரெழிம்களை மலவாசனைமணககச் சிறித விளக்கி
பபபபோதுமாதரங் கரணசாரகமாயிருக்த த.
பினனட ஸுள்முகமாய்த் இரும்பிப் பிறப்பொருளறிகல்
பண்ணுதலைச் குறித தப் பகுப்.ற்று ஞாஇருகர்திருரூப விசிரா
ருகாதருரூபியாயிருக்கின்ற பிரத்துபகரு9ப் பெயரெய்திய திரு
[-பியமுக சிற்கதஇிபைப் பொருகதி யதினெதாமூக இழ்சத்தி
கரணங்கொண் டறிநற் பண்ணு; ற்ரொழிமகளைப் பண்ணுலிக்
சூள் சாமர்த்இபச்கையு மச்சிற்சத்து பிறப்பொருள்காட்ட
லசசிற்சதஇகொண்டு பிறப்பொருளதியும் சாமர்தி தியதறையும்
விளக யச்கலை காகருகாரகமாயிருர்,2 த.
தற்பொருளதிசல பண்ணுதலைகருறித்தப் பகுப்பற்௮
ஞானசத்தி தன்மேலிச்சாசச்சிசோத்ச கரியாசத்திரூப கீ
சொருகரணருபிபாயிருக்ன்ற பீ்ரத்யக்ரூ9ிப் பெயரொய்திய
இரும்பியமூகமாகிய சிறசத்இிபைப்பொருர்தி யஇலறிகல் பண்
ணுசுற்றொழில்களைச் றி விளக்கிச் கரணகாரகமாயிருர்த.த.
பின் னர்ச வெதிர்முகூற்சத்தி இரும்பியமுகசிற்சத் இச
ளிரண்டற்கும் பொதுகடுர் சித்ருபமாத்ர வச்தரான்ம கர்த்ரு
௮ிளாைவ. ௧௫௩
ரூபமாத்ர சிற்சத்தியைப்பொருச்தி யஇிற் நிரும்பியமுக சற்
௪தஇ கரணங்கொண் டறிதல்பண்ணாதற் மொழில்களைப் பண்
ஹவிஃ்குஞ் சாமர்த்தியததையும அச்சிற்சத்தி சற்பொருள்கா
ட்ட வச்சிற்சர்திகொண்டு தற்பொருளதியுஞ் சாமர்ததியத்
சையும் விளக யகசலை கர்ச்ருகாரகமாயிருஈத த.
அப்படியிநம்து நானறிவேன் மானறிபாநித்கின்றேன் தா
ன் பண்ணு?வன் கானபண்ணாகிற்கெறே னென்று ம,அறிர் கபின
ஓம் பணணினபினனு 2 நானறிஈசேன் சானபண்ணினே னென
அம்,மூன் னற்ப சவிகற்ப நிர்விகற்டபஞானமாய் அஹங்கா.ர தூ
லவிகற்பார்ப்பசமா யறிநல் பண்ணுதற் கிரமத்தில் கர்விதீ நச
சங்கரமப்பித த நிற்கும்; அதலாற் கலை கர்த்ருகாரகமெனப
சே மூகதயம்.
பிறப்பொருட் ப்்ரமாணமென்கன். ந தர்பொருட் ப்
சமேயஈதான ருூனே ப்ரத் பக்ரூப தற்பொருட்பரமாஇிரு ப்
சமாணருபமா யஇ லதிசூககுமித்து மேயவிலகஷணமாய்ப்
புரிதீ து ஸ்வயம் ப்ரகாசமாய் நிரச்இரமாய்ச் ௪டிதிவிளங்
இவிடுதலா லநவதசையினறித் தற்பொருட்ப்ரமேய விஷயச்
இற் ப்ரமாதாமுதலிய நான்குர் ஸ்வருபமாயிருநசாலும் ப்ரமா
தாவல்ல; ப்ரமாகா ப்ரமாணமல்ல, ப்ரமாணம் ப்ரமிதியல்
ல; ப்ரமிதி ப்ரமேயமல் ம, ப்ரமேபமெனவறிக, பிறப்பொறு
ட் சிற்ப்ரே யவிஷபத்திலேயுஜ் சிறித ஜெப்பொப்பிருத்தலா
லப்படி. யொருபடியறிக,
பின்பு விச்தயொதத்வங் கலையினா லொருபடி. விளஎங்கேயே
கர்ணருப பார்ச்ரூப ஞானசத்தரூப சிற்சத்தியைப்பொருக்இ
மலவாசனைபை றீச்சசி பெளி௮பண்ணிக் கரணகா ரகமென ௮
பெயர்பெற்று நிற்கும், ராகதத்வற் கரணரூப பார்க்ரூப
௧௪ சிவஞானித்தியார் சுபகஷம்,
விசசாசத்திரப இற்சகச்தியைப்பொருகதி போஃ்யப்பொருளி
லபர்சிப்பிததச் கரணகாரகமெனற பெபர்பெற்று நிர்கும்.
காறசச்வ நியகதகவததாற் போசக்கெயப்பொருளிம் நிய
மிசத புரடனை யேகி நியதியோடு கரணசாரகங் கர்தருகாரச
மூமனறிம் கரணமாததிரமாயிநநதாலு மொருப்ரசாரதழாற்
காதருகாரகென்று பெ.பர்பெற்றுநிர கு ௦.
புருடச,க௨ம் அவிவேக ப்ரதிபதத விபரீத ௬௧.துக்க [”
ஹ வேதன போகக்கரிபைபைப் பண்ணு ॥ போகதரவா
யோகேடிக் கா சருகாரகமெனஅ௮ படெயாபெற்று திர்டீ
ப்ரகருதிததவஞ் சாதாரணசாதாரணமுமாய்ப்
ட்பிரவிரு ச கியம வியாபார குணகாரிபத்வாரதத
சனககுக மூள போககயபோகப்பொருளகளை யுன்டா
குணசதவததோடுகூடக் கரரணமாகத்திரமாய் நிற்கும்
மாததிரைசளும் பூகங்களுமாகிய தேரிற் ஜேராளி2பர
கும்.
சக்க த்வருலிய ஞானேச்த்ரிபம் இச்சாசத்தரூபகற
சத்திபைப்பொருசக்இிய விராகதத்வதமாற் செலுததப்பட டம்
தசிறசததிபைபபொரும்இப விராகதத்வமணச்ச மனசினாலே
வப்பட்டு பார்க்ருப ஞானசதஇிரு.. சற்சச்தஇிபைப்பொருக்தி
முன்சொல்லிப'புறபோகமயேப்பொருள்களைச்சாண்பித் தத 9
தி சத்திபொரகதஇப வித்யாததவதழிறாற் புருஷ ஜனொன்றிது
வெள றஐரியு2படிபண்ணி£$ கரணகாரகமென௮ பெயர்பெற்று
திற்கும்.
அச்சவறிவு நிர்விகற்பஞானமென்று மிச்இரி.பப்பிரததிய
சூமென்றுஞ் சொல்லப்படும்.
௮வ்வறிவை யவ்விராக,2தவங் கலக்கும்,
அளைவ. குறு
திரும்ப ௮ராகதத்வத்தோடு கோத்துநிற்கும் மனதத்வ
மக்தரிர்விகற்பஞானத்இற் ரோற்றும்பொருள்பளி லொனறை
விகற்பித தத தூகக யிது வனிகையின த ரூபமாகவேணுமென
இ.அமூதல் ரூபங்களைச சகேசமாய்ச் சஙகற்பிழ் த அறங்கார
பு2இப்?ரரகமாய்க் சரணகாரகமெனறு பெயர்பெற்றுகிற்கும்.
கலா தவதசோடு கோச் துகிற்கு ம௦றங்காரகதவம் புற
ட்பொரு ளறிகல் பண்ணுலைககுதி5.த ஞாஇரு கர்த்ருரூப கர்
௧௫௫3 மாச்இிரமாய்த தறத்பொருளறிஃல் பண்ணு 5லைக்குறின்
த ஞானசததிமே லிசசாசததிகோதது கரியாசத இருப ரண
ரூ9பாயு மிரகனேற ப் ரத.பகரு$ிபபெமராய்இிய இருமமி
யமுூிபாகிய சிறகு திடையு மெதாமுகசிற்சதஇ இரும்பிடமுக
சைக திகளிரண்உந்கு மாதரானமசிககாத்ருரூபமாத்ர சிற
சத்திடையும் கலாகதவத் துவாரத்சார் பொருத) யன இனி
டத்ிலறிகல் பண்ணு? ஈரொழிற்களையு மக்சததொழிற்களைப
பணணுவிச்குரு சாமார்ததியதகசையு முறையைப் சமர்த்தித
இசகவிஈதிரிய நிர்விகற்பஞஜான மெதைபபற்றிவர்ததோ ௨சை
நிசசயமாய் கானறி?2வ நானறிபாநிற்கனறோேன நானபண்ணு
வேன கானபண்ணாகிறகன் தேனென்றும்; ௮றிஈகமினலும் பண்
ணினபினனும௦் நானறிக்2தன கானபண்ணினே னெனறும்: ௮ச்.5
௪ கலைபினு லுர்ப்பவிதத சற் பொருள்விஷப கிவிகத்பஞாூன
நரைப்பற்றிப் பிறககுஞ் சவிஈற்பஞானமாம்ப் பிறப்பொருள்
தஜய வித்யொகலாகலுஷிச பார்க்ரூப ஞானக்கரி.பாசதீ
திபை விஷயீகரிகறு கர்வித்து சங்கீரமப்பிதது நிழ்குமாத
லா லொருப்ரகாரத்காற் கரணகாரகமெனறும் ப்ரதாகமாய்
கர்த்ருகாரகெெ பன்னும் பெயாபெற்றுகிற்கும்,
பின்பு வித்யாகத்வச்சோடுகோச் தநிற்கும் புத்திதத்வம்
ச ரணரூப பார்க்ருப ஞானசத்திரூப சிற் சத்தியைப்பொரும்இி
கடு௯ சிுவஞானடத்தியாச் சுபக்ஷம்,
இவள்வனிகை இதமாலை இதசச்தனம் இதசர்ப்பம் இதமுர்
இ௫விடம் இத கராதம் என் நிவைமூசற்பொருள்களை நிச௪
பிறக கரணகாரகமென்று பெயர்பெற்று நிற்கு ம.
அத நிச்சயிசசப்பட்டபொருள் கேயமாத்திரத்இ௫றே
தான போகத் துககுப் பொருந்திய கன ?2மச்இரிபங்களாற் குர
ரியப்பட்டுத் தான புதஇியிம் ப்ரஇபிம்பிசகு 2.
பு.தீஇி யதனாற் ௬ுகரூபையாயு5 துக்கரூபையாயும் மோக
ரூபையாயு மிருககு ம.
௮5த சுகமூதலாகி.. மூன்றை யொவ்வொன்ருப் பார்க்
ரூபஞானசக இபொருஇப விசதிபாசத்வமொன நிதுவென்று
நிர்விகறபமரயப் பார்க்கும்
அரதப்பார்வைபைப் பார்ச்குரூப விச்சாசதஇபொருக்திய
விராகததவ முபரஞா9ிப்பிக ஐ கலக்கும்.
௮௧௪ விராகதத்வத்சோடுிசகோச் சக்கவிர்சாசச்சிபொ
ருந்திப்மன தவ மிற சு5ரூ.பஅமாகவேணும் இது தககரூபமாக
பேனும் இதமோகருப.மாகவேணுமெனறு விகற்பிச்து ஒவ்
வொன்சைத தூச௫ச் சற்கற்பிச்கும,
கலாதச்வத்சொடுசோத் த ட்ரத்இபக்ரூபஞானச தபு,
௫௧ இய வாங்காரதத்வம் வித பாததவத் இறுத ஜ்ற்றி கிர்
சற்பஞான ஜெ விஷையிகரிக் ஐ வர்ச?தோ வக2வஸ்
ய கானி -சையிப்பேனெனறு கர்விக்கு,
பின்பு தற்ப்ரகாச பிறப்ரகரசமாயிரு£ன்ற புத்திகத்வ
தீதித மூன ப்ரபர?9த்ச பார்க்ரூ.சித்சத்தி விருத்இ5குறி
நிர்விகற்ப பிறப்ரசாசதசோடுகோக்க தற்ப்ரகரசத்து லச்௪ல்
சுகதக்கமோகங்க ளிதசச மிததக்ச மிறமோகமென்று
சோற்றம்,
அளவை, கட
௮க்தச் சுசதுக்கமோகங்களோடு பகுப்பற்றிருக்கு மர்தப்
பத்தி யதயவசாய சவிகற்பஞானசத்இல்நினறு மக்சப்புதத
ப்ரகாசகுகோடுகலக தனது அ௮தனறிசத்ரொெழிலோடும வித்
யாததவததோடுகோத் துக் களமபி யஈதப்பு சதிப்பிரசகாசாககி
சமாதர போக்கயத்தினமேல்விமுக வெதிர்முகஞானசச்தி
யில் அச்தப்புததஇப்ரகாசத்தினது விகறபாதோய்நது சறறே
சவி5ற்பஞானமாய்வரும்புததி யதயவசாய முற்றுப்பொருக
திய பெளததசுகதுகக மோகபோகமெனகனத வேதளையினது
சுபூர்த்தி தடபூத்தி”ச சொரூப சுபாகு துராசச்சமாய்கு்
கோரற்றும்போகதகை யாங்காரததோட்கோச்துத இரும்பிய
முகசிசைதஇ,கலையினாத் றன்னிடததின முனஹோற்றிப வள்ளற்
ப சவிகற்பஞானமான சுவசம்வேசனா ப்ரத்தியக்ஷத்தை யகவ்
காரவிசற்ப சவிசற்பமாக&, நானசக நான தகக நானமேரதி
யெனறு பெயாககோப்பபோசமாய் ; புகும் அறுபவிக்கும்
பார்கரும்யெனறும் பரோனமுடுயென்றும் பரசங்விசசதென
றும சததயெனறும் மெதரமுககசிற்சத இககுப் பெயரென்ாறிக,
ப்ரத்யக்ரூபி யென்றும் ஸ்வயோனமுூ யென்றும் ஸ்வ
சற்விச் தென்றும் சத்திமா னென்றும் சிவான்மாவெனறு
௫ும்பியமுககற்சத் திக்குப் பெயரென்றறிக
௮ம்.த வெதிர்முகஇற்சத் இத் இரும்பியமுக௫ற்சத் இக ளிர
ஆன தந்சரானமசித்தானமாவுக்கு மவரவ ரீரிரு௪ த இச்குள்
சகுஞ் சககான்மாவென்பகைக் குறித்துச் சவனென்று மர
னமாவென்றும் பெயரொனறிக.
பின்ஐுமொரு சிற்சத்தியிலுடைய வெதிர்முகருபக் இரும்
பிய மூகரூபமே சத்தியென்றுஞ் சிவனென்றுஞ் சொல்லப்படு
மாதலாற் தனதுசத்தியைத்தகிர வன் ருனென்பஇில்லையென்
கு சிவஞானடுித்தியார் சுபக்ஷம்;
பத மப்படியாதலாற் ஜன தசத்திபைத்தவிர வான்மாக் தா
னெனப தில்லையெனப தமறிக,
இருமப வநதலஹங்காரங் கலையினால் கிளக்சிய சரிபாச
ீ.த பப்பொரு5தி மனோசஙகறபநூனனளாகப் ப்ராணவாயு
கனெஈதிரியககசசெலுததஇி ஞானசத்தியாலறிகல் கடமுத
ற் காரியபதீராச சககளைப் பண்ணு 2.
கெண்கைன்ளிஷயாவைவ்க அ
சிவஷானயோகியநுரை வருமாறு.
ண்கள்
௭.-.த. மேற்கூறிட்போகத காடடு நானசலுஎளும், கனளை
கோககநிர்குமறிவாகய அனமாவினினறும் விடயங்களை கோக்
தயோடுபறிவாகிய சறசத இ, சலாமுசலிய பொழிகளையு 0, அவ்
ச்றிச்குக துணையாய் வலிசெய்து நிற்கும் தேயுமுதலிய பூகவ
க யும, அபபூதிககளுககு முசற்காரணமாய் அவற்றைவிட்டு
நீ ஜகுதலினறி உ௨னாயவருவமு2லிய கதனமாத்தரைகளைய மதி
ட்டி ததுககொணடு, ஐபவிபரீ-க குற்சகசளும பெயர்சாதிமு
தீலிப விகற்பமுபினறி, உருவமுசலியவைம்புலனகளை மிருவிக
அபமாயறியுமறிவு வாயிற்காட்ச்பெனப்படும அங்கனமைம்பு௮
னக்ளை இயைஈசறிஈக பினனா மீள மசத்கலினறிச்சிககத்தா,?
சகதிககப்பட்டு நிவபெறுவகாய அ௮வ்வாயிற்கரட்சியறிவு;
யர் சாதி முதலியவற்ரான விபரீசமாதலினறி கிச்சயமாய்ப் ப்தி,
இதத் ஹவதடுனசண் வருகலாளுகிய சலிகர்பவணர்வாய் உயி
னோடுணர்வு தெரிவது மானதகசாடசயெனப்படுமெனபதாம,
ஐம்புலன்சார்ச்தயர்விலிக்தஇரியஞான மென மாஅ
இன ஐந்சாழுருபு,
ஓடிணாவ வினைக்சொகசை,
விளை ௧௫௯
ஒளி அகுபெயர்.
௮ தியெனப,சனை ஒளிபோடுவ் கூட்டுக,
சாரகதபினெனபது சாரக்தெனத்திரிகது காரிபதீதஇின்மே
னின ௮.
உயிரச்குப் பற்றககோடாகய புதை உயிரென்றுபசரி
சசார்.
வர் சஞானமென்ஜம் பெயரெச்சம் அறுசென் பெய் ர
னருற்போல நினற.
மனத் தினறொழிற்பாடு முனனாக நிகழ்கலின மானசககா
ட்? பெனப்படட த.
அதிகாரமுரைமையென்னாமூத்திபான் உயிரிேரிணாவு
தெரிவசதெனபதனை ௮அளவையஇகாரமூமுதிலு முய்த் ரைகக.
நஇிரம்பவழகியருரை வருமா.று.
வல்கைக (0ல்
முூனசொன்ன பீரத்தியகூப்பிரமாணம் காலில் வாயில்
₹ரட்சியு மானதககாட்சியு மேலருளிச்செய்களுூர்
உயிரி?னா ரணெர்வுவாயி லொளியரு வாஇபர்றிச் செயிரொர
பவிகற்பமின்றித தெரிவ இகஇரியக்காட்சி - ப்ராணலாயுஒம்
ன மபோதமு மிம்தரியங்சளுஞ் சோமசூரியாகடிப்பிரகாசமு
மாச வருவமுசலானவையிர்றைப் பொருக்தக் ருற்றத்சோ
கத்ரியவிகற்பமுமினறியே காண்பத இர்த்ரியப்பிரத் தியக்ஷ
ம் --அயர்வி லிர்திரி ஞான மைம்புலன சார்ச் தயிர்க்கண் மப
ர்வ வஈதஞான மானதக் காண்டலாமே- குத்தமில்லாத விச்
த்ரியம்சளினது ௮றிவகளானது பஞ்சவிஷயங்க*யும்பொரு
௧௬௦0 சவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
த் யான்மாவினிடத்திலே மடக்கமற வகதவறிவு மானதப்
பிரத் இயக்ஷம்.
சப். ரமண்யதேசகருரை வருமாறு.
௦
(மேத்கூறி.போகத காட்டிகானசனுஎளும்) உயிரின் த
அனைகோககி நிறகுமறிவாகிய வானமாவினினறும்;--ஒடுண
ர்வு - விடயவகஃ நோககயோடு மறிவாகய இறசத்தி--
வசயில் - கணமுலிய பெரறிகளையும,--ஒளியாதி - அவறதிற்
கு.க ஜணையாய் வலிசெப் தடனிறகுஈ தேயுமுகலிய பூக்களை
யு. உருவாஇபற்றி - ௮ப்பூதஙகளுககு முதற்காரணமா யய
ரிறைவிடடு கீஙகுசலினறி யுடனாகய வருவமுசலிய தனமாத்த
ரைகளையு திட்டி சதுககொண்டு,-செயர் - ஐயவிபரீத குற்ற
ங்களுமி, -௨றுவிகறபமினறி - பொருந்திய பெயர்சாஇி முதலி
ய விசறபமுமினதி,--செறிய த - உருவமுசலிய வைமபுலன்௪
ளை நிருவிகற்பமா யறியுமறிவு,--இர இரிபசுகாட்சி - வாயிற்கா
ட்சியெனப்படும்,--ஓமபுலன்சாரஈது - அதஙஙனமைம்புலனகளை
யியைக்சறிக்த பினனா,--அயர்வில் - மீளவு த் சலின் றி,--இ
கதிரிபஞானம் - இததத்தாற சி இககபபட்டு நிலைபெறுவதாகிய
அவவாயிற்காடடிபறிவ,--மயாவற - பெயர்சாது முதலியன
ல்முன விபரீசமாசலினறி நிச்சயமாய்,--உயிரக்கண் - பூதத
தீத்து வதஇினசண் --வகசஞானம - வருதலிஷலைகய சவி&
ற்ப ஏணர்வாயுகிரிசினாணொவதெரிவ த -மானதசசாண்டலா
மே - மானதககாட்சியெனப்படும,
இதஞனே வாயிற்காட்டு மானசக்காட்சிகள் இயல்பு கூ,
றப்பட்ட த.
அளைவ, க்
மறைஞானதேடிகர் உரை.
அணைத்
மே னிருத் தமுறையானெ வேதனைக்காட்சியும்
யோகக்காடசயு மூணர்த் தரூர்,
அருஈஇன்பக் துன்பமுள்ளத் தறிவினுக் கராக
மாதி, தருந்தன்வே தனையாங்காட்சி சமாதியான மலப்
கள்வாட்டிப், பொருந்திய தேசகால வியல்பகல் பொ
ருளகளெல்லா,
காண்டலாமே.
(இ-ள்) அருக்தி
ன்பத் து
ன்பமுள்
ளம் தறிவிலுச்
கராகமாதி தரு
ந்கதனவே சனை
பாங்காட்சி
சீ சமாதியான்
ம்லங்கள்வாட்டி
ப் பொருாதிப
சேசசால வியல்
பகல் பொருள்க
ளெல்லா மிருக்து
ணர் சன்றஞான
ம் யோகரற் கா
ண்ட்லாமே.
மிருந்துணர் இன்றஞானம் யோகநற்
(௪)
ஆன்மஞானச்தாலே யிராகம் விதகை
சலை யிவற்று லுண்டாக்கு மினப துனப௪க
ளைப் புசத்தலே தனவேதனைக்காடசி
யோகிகள் பலகாலுஞ் சமாஇபைப் பனா
ணப்பண்ண மறத்து தடைப்பட்டுத தாம்
பொருகதியிருச்குக சேசகல்களுடையவும்,
செல்காலம் வருகால மதுகளுடைய தன
மையையும், ௮கயதேசத் இலுண்டாய வயா
பாரல்களையு மிருந்கவிடத்திலேயிறார் தெ
ல்சாவற்தையு மதியச், கக்கவறிவு ஈகனருன:
யோகக்சா ட்சியாம்--௭-து,
௧2
௩௬௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூ£ம்.
சுவசங்வேசசமாகிய தறத்சொரூபதரிசஈமுஞ் சவசல்வே
இயமாகிய சிவாறுபூதியு மிவைகள் சாக்ஷாக்காரி.பாதலால்
இவைகாண்டலி லடங்கும்.
இஃசொப்பின முடி.த்கலாற் கூறியசெனவறி5, (௪)
காணடல் முடி. நத.து
சிவாக்ரயோகியருரைா வருமாறு.
ணலைவாகணை (7)
மேல் நிறுத்தமூறையானே ஸ்வவேகனாப்ரத்தியகூம் யோ
கப. ரத தியக்ஷங்களுடைய கரமஙகூறுகன்ற த.
௮ர௬ஈஇன்பச் துன்பம ாளத் தறிவினுக் கராகமாதி தரும்
கனவே த௲னைபாங்காட்டு - விஷப * ஜரயங்களாயிருக்கிற ௬௧
அககங்களை யிராகததுச்சகாதியான விம்.பாதத்வம் ஆன்மஞா
னததினிடத்கிலே செலுத்த கான்சு9 தக்கயென்பத முதலாக
வரு ஞானம் * ஸ்வவேதனாப்ரத்யக்ஷம்--சமாதியா
ன மலங்கள்வாட்டி. - விச்யாராகாதி நிரபேக்யயாக $௮
ஈாவிாச இபம நிபம தன ப்ராணபாம ப்ரத்தியாகார தரர
ணை. தியான சமாதி எனனு மியையை 4,9ற்சத்திபாகய
ஈவஞானாந5,த யோகததினுலே மலங்களை 85%, பொரு”
இ.ப சேசகால விபல்பகல் பொருள்களெல்றா மிரர்த”
£ கஇனெறஞான மியோகநற் சாண்டலாமே 2 பொருச்தபி
ட்ட த்ரிபுவததிலுண்டான வஸ்துக்களையும் பூகபெளஸி
ய வர்ததமாகரெனனும் தீரிசாலங்களிலே வருறவிஷ;
களையும் தூரக்ர௬ுஷடி தூரச்ரவணங்களை யியல்பாக விரிவட
னேகூட யேசகாலததி லதிந்த்ரியமாகவே கரதலாமலகம்போ
ஸல வறிவத ஸவிகத்பஞானம், ஞாஞுநக்காறுபவஸ்வபாவமாக
வே நிற்பது நிர்விசற்பஞானம். இப்படி. யோக் 3 ப்ரத்யகத
மிரண்டுவகைப்படும், ஸவபாவமென்பத தாதாத்மியம்.
அள்ைவ. ௧௬௩
௩ ஜயம் - உண்டாதல்) * ஸ்வவே கனை - தன்வேதனை,
$அசாவிரசம்-தடையில்லாமல், 49்-ச்த-ஞானசச்இ 1 ப்ர
தீதியகூம் காக்ஷி,
அ$-௧௦__.௪0௮௦ டயா ட
் க அகசுஉா யாமாஅ மியா
உா.௪ ,௧ உ௦யா | ௮3௧2 கு.௮யாமா4
ம் ஷாலமாவிசகொஉ)ச உக.
6
இதனாற் பஞ்சேக தரியங்களு மொவ்வொருவிஷயத்சை
யறி2றசொழிப ௮5யவிஷ.தசை யறிய மாட்டாசபடியாலு௦
அ௮கதசகரணங்களு மப்படியே யொன்றறிர்த கொனறறியா
தாகசையாலும)மன௪ பற்றவும் அறஜ்காரங் £ரஹிக்சவும் பு.5இ
நிச்சயிசகவும் புத்தியினாமே நிச்சயிக்சட்ட விஷபசஇலே யிரா
க மிச்சையைப்பண்ணுமிக்சவும் வித்சை விஷய *] கடகம்
பண்ணவுமாய் நிற்ப?ச)பாகையால் இலைபெபல்லாத்சையும் வி
யாபித து சர்வவிஷபத்சையும் பரி-ேே -கம்பண்ணுகு.சாகையினு
லு௦,இரதக்கரணல்களெல்லாக்சையுரபேக்ஷைபாகேே பூச
பெளவிபத்வர்த் சமாநர்காலீனமாயிருகச விஷபலங்களை யதி
ையினாலும், தனலுடைப ஸ்வரூபத்தையும் இவனையும் அக்யாமா
கக் தரிசிககையாலும்) இனமசிற்சத்தியே *யுபாதீதமான பர
மாணம்,
ஏ கடகம் - பொருத்துதல், % பூகபெளஷியத்வர்த்த
மாசம் - செல்கால நிகழ்கால வெதிர்காலம்; 1 கரலீசம் -கா
லங்கள், * யுபாதி.தம் - உபாதியிற்லாத த.
இவைபொழிஈ 2 சொல்வாருமூளர். அவைவருமாது.--
சண்ட்ணெராமை உணர்ச்சசை யுணர்தல் நினைப்பு எனதும்
போலிகளும் கூறும்,
௧௬௪ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
கண்டுணராமையாவத - ெலெவற்றைக் சண்டதின்பின் பெ
ட.ரறியா
உணர்க்தமையுனர்சமால.த - முன்பு குளிர்வந் தற்றகா
லத்து நெருப்பு மருநதெனறு அநிகதான, பினபு மதத்த
மருகசென உாளங்கொள்ளல்.
நினைப்பாவத - சூழவிப்பருவத்ேே சக்ைைகாபை யிழச்
சோன காரணங் கருகாது நினகசினனார் தமமைதாயெனறு
பிதர்சொல்ல விதனைசகருஇக் கொள்ளல். இதபோலிகள்; இ௰
முற ॥றியுமாறுங் காண்க,
இசுனுடைய பூர்வப்கூஷடித்தாக் சம் விஸ்தாரம், இவ்விட
நீத ச்ரர்சவிஸ்சாரபயத்தினாற் சொன்னதில்லை ஆகையால்
சித் காம் $ீபிகையி?ல விஸ் தர தசுசொனனோம், சண்டுெர
ள்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வகை] வலை
(முன்சொன்ன முூறைமையிற் புறம்பே பார்க்ரூபசிற்சத்
இயைப்பொருஈஇ திர்விகற்பமாய்ப்பார்க்கும் விசயாதத்வச்.
இற்பினகோத்க விராகமூ,தற் புத்த5த்வ முடிவாகய தத்வங்
களினால் முன்சொன்ன மூறைமையில்வரும் இதுமாலை இ3
சர்தனம் இவள்வனிதை இழபாம்பு இதுமூள்ளூ இதகிஷூமி
இதசிங்கராதமெனறு புத்து நிச்சயபுத்தி ப்ரதிவிம்பங்களினு
ற்புத்தி5 தல் துதிக்கும்.)
அருசஇின்பதுன்பம் . போச்சியமா௫ய ௪௪.தக்சமோ கஸ்
[.] சரடை
௮ளலைைவ. ௧௬டு
இராகமாதி - இரும்ப வுள்றிர்விகற்பமாய்ப் பார்க்கும்
வித்யாதத்தஇற்பிரிகோதத விராகததவமுகற் புத்தததவ
ஸ்வப்பிரகாசமந்தமாகய தத்வங்கள்,--
உள்சதறிவிலுக்கு-தன்மாவின செதிர்முகசிற்சச்இக்கு;--
தரும் - கொடுக்கும், (இரும்பத்தனனோடு பிரித்த த்சரிதா
இய சுசமுதலியவர்றைச் தனக சுகாஇவேதனாபூத்தச௫றி
போகத்தோ டெதர்முகசற்சத்தி முசசொல்லியபடிக்குத் தீ
ரும்மியமுகசித்சத்இக்குக் கொடுககுமது முனசொல்லியபடி.
யதுபவிக்கு மகத வ௨.றுபவம்))_--
தன்வேதனைபாங்காட்சி-ஸ்வசம்?வகனாப்ரத்தியகூஷம்,.-
பலவிதமாயிருக்கன்ற சுத்சாவத்தைகளைசசுருக்கக் இழா
லவத்தைமுத லவத்தைகளிற் சாகீராவதகைமுக லைந்தகளை
யு தனது சாக்ரமூத லைக்தவத்தைகளினால் ஐயம்பண்ணும் ௬2
காவத்கையிற் சாக்ரமாவத:--ஐநப்ராணூபாமங்களைபபண
ணி யிகதரிபங்களைச் சச்சாஇிவிஷபம்களினின்று5 இரும்பித
சீன் வசமாய் நிறுத்தலாகிய ப்ரத்யாகாரம்.
ஸ்வப்சமாவத.--சாலம்ப வெயோகத்திற் ஸ்வரூப சிவ
ரூப சகள சகளாகள சாகாரசிவனிடத்தில் ப்ராகருகமன த்
மைவைத்து நிறுத்தலாசய தாரணை, இரும்ப நிராலம்ப் செய
யோகத்தற் ஸ்௨ருப கவரூப நிஷகள நிஷகளாஇத நிரா தார
நிராகாரசிவனிட தீதில் மூரழைமையிற் ப்ராசருகமனசை நிர்கி'
ஷூயமாய் ஜவலிசமாயிருக்கும்படி, பண்ணித் தயாகத்இன௦ த
டு புக்குள்ளும்போய்ச் தாக்குஞ் சிவசத் யாய மன இனால
கிளங்கேய தன தூற்௪சத்தியாயே மனதைச் சன்மாத்ரானமா
வில்லைச்து வ௫த்திக்சொப்ப விரித் தத் சேயெத்தில் வை
ததலாகய சாரனையுஞ் சமூத்திகருள்ளூச் தாக்ருஞ் ஸ். வபச
மம்,
௧௬௬ சிவஞானித்தியார் சுபகூம்.
சுழூத்திபாவ த:--சவிகர்பமாயு நிர்விகற்பமாயு மச்தசால்
வகை ஸ்வரூப சிவரூப விருசிவனகளை முறைாமையிற் சிச்தனைபா
வனைபண்ணுவதாகிய வங்கசிவயேரகமெனகினற இயாகம்,
அரியமாவத:--இயாநதசை வருதலாகய வங்கசவயோக
மென்கன்்ஈ சமாதி.
துரியாதீதமாவத-- சமாஇசாமர்த்பத்இுனால் முறை
மையிற் சவிகற்பமாயு மூன ன்ப சவிகற்ப நிரவிகற்பமாயு மக
ஜீ ரால்லகை ஸவருூப சவருப சிவபர,த்தஇயக்மாகுஞ் ஸ்வரூப
இவரூப சவாபரோக்ூ௦ பனகினற ஸ்வரூப சிவரூப சவசா௯்ஷர
நீகாரமாகய வங்கசிவபோகசம்.
இட்டடி சவயோகமுரைமைகருக்கயிருத் கலால்,--
சமாதியால் மலங்சள்வாட்டி, - சமாஇசாமர்த்திபத்து
ஞூல் மலமாயாகனம சாமர்தஇயங்களைத் தடுசத் ஐ;--
பொருந்திய தேசகால வியல்பகல் பொருள்களெல்லர
ம் - தானிராகினறவிடம் தானிராநிற்குங் காலம் இகததேச
கரலங்களினஐ முூரைமையை சீலய மீங்காமலு மிருக்கினற
சிலமு,சல் நித்திடபசார்த்தமுதற் பதார். த சல்களையெல்லாம்,--
இருக் த -தானிருச் தவோரிடத் திருக் ஐ,
உணர்னெற ஞானம்-சாலம்ப நிராலம்ப வபாக முறை
மையிற் சவிகற்பமாயு மூள்ளற்பசவிக்ப கிர்விகற்பமாயுஞ் சா
கஷாத்காரியாநின்ற சாச்ஜாத்காரம்,--
யோகநற் கரண்டலாமே - யோகக்சாட்சியென்கின்ற
போகப்மிரதஇயக்ஷமாமே ; ௮௫௪ விந்தசுவசங்வேத்பமாம்
பராறபூதி டரியாய பரசங்வேதனாகார செவருப சிவாறபூத
விசேஹவுகமாசய சவத்தை விஷூயிகரிச் தவருஞ்சவசம்வேச
ஞரூப ஸ்வரூப சிவாறுபூதி ஸ்லாறபூதி ப். ரதீதியஷூமுமாமே,
செவாகையமு.
விளைவ ௧௬௪
சிவநானயோகியருளா வருமாறு.
ஆவகைவனை ((], சவணபகையனை.
௭..த. அம்மானசக்காட்சி விசேடம்பற்றி மேம்பட்டு நிக
மூஞ் சச் தவருண முகலியவற்றின் விளக்கமாகய இனபத தன
பங்கள் புரூடனதறிவிறகு விடயமாம்படி. அராகமுதலியவைக்
௮ சத தவங்சளாலும் புணர்ச்கப்படுமகனை உயிரினோடுணாவு
ரெரிவது தனவேசதனைக்காட்சி யெனப்படும் இழ இவவா£னறி
அறிவைச் தடைசெய்த நின்ற மலசத்திகளை இயமநியமமுத
லிய ௮ட்டாங்கயோகசமாதியான ஒருவாறுகெடுத,த ஒரிடச
சொருகாலத இருக்தாங்கிருக் த மூவிட.ச். ஐ முக்காலததப்
பொருள்களையுங் காண்டூன்ற காட்சியாய் உயிரினோணெர்வு தெ
ரி௨த யோகச்காட்டிடெனப்படுமெனபதாம்.
இலையிரண்டு செட்யுளாலும் மேலெடுச் தக்கொண்ட நா
ல் வகைச் காட்சி தியல்பு கூறப்பட்ட த.
நிசம்பவழகியருரா வருமாறு.
லைடு)
மூன்சொன்ன ப்ரத்தியகூட்பிரமாண நாலில் வாயில்கா
ட்சிபு மானதச்சாட்சியு மருளிச்செய். த மேல் தன்வேதனைக்
காட்சியும் யோகக்காட்டியு மருளிச்செய்கரர்.
அருக்தின்பத் தன்பமுள்ளத் தீறிவினுக் கராகமாதி தரு௩
தனவேத்னையாங்காட்டு - பு௫ிக்கத்தக்க விதாவூதங்களை
யானமாவீலுடைய ஞானத்துக் ரொகத்வேஷாதிகளாலே
புண்டாக்்றவி.ஐ விவனலுடைய வேதனப்பிரத்தியகூம்,--சமா
தயால் மலக்கள்லாட்டிப் டபொருர்இய சேசசால வியல்பகல்
௧௬.௮7 சிவஞானடிச்தியார்கபக்ம்,
பொருள்களெல்லா மிருக தணர் கன்தஜானம யோகதநற் கா
ணடலாமே - சமாதியாலே யசைவறவிறாச் து ௮க்தச்சமாதியி
னாலே மலமாயாதிகனமங்களைக் இழ்ப்படுததிக தானபொருச
தப்பட்ட சேசங்களிலுள்ள வியல்புகளு5 சான்பொருந்தப்ப
ட காலங்களிலுள்ள வியல்புகளுஈ தான்பொருக தியிரு£ கப்
படாத மற்றுமுள்ள விராஜ்யங்களிலுளள வியல்புசளும்
தீரிசாலங்களிலுள்ள பொருளகளெல்லாத்சையுக் தானிருகத
விடததிலே யிருச் தறிய த். தக்கவறிவு மன்றானயோகப்பிரத்தி
ய௯ஷம
இதனா்சொல்லியத சன்வேதனைக்காட்டுயு மியோகச்
காட்ட£பு மறிவித்த த.
டடத ர்
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அணையை (0) பயை
(ம்மானசக்காட்டு விசேடம்பற்றி மேற்பட்டு நிகமும்
சத தவழுணமுசலியவர்நின விளக்சமாகய) அருச்தஇன்பத ஐ
னபம் - கரப்படு மினபத் தளபல்கள்,--உள்ளதறிவினுககு -
புருடன சறிவிற்கு விடயமாம்படி,,--௮ ராகமாதஇதரும் - அரா
2 மூசலிய வைக துதத துவங்களாலும் புணர்ச்சப்படுவதளை
யுபிரினோடுணர்வுதெரிவ த,--சனவேதனைச் சாட்சியாம் - சன
வேதினைககசாட்சியென ப்படும்; மலங்கள் - இவ்வாறினதி யநி
வைதடைசெய்.து நின்சமலசதீதிசளை--சமாதியரன்வரட்டி-இ
யம நியமமுதலிய வஃடாங்கயோக சமாஇபானொருவரறு செ
9.த,--இருசத - ஒரிடத்தொருகாலத் இருக்தாக்கருச் த,--
பொருச்இிய - பொருக்தப்பட்ட,-- சேசசால வியல்பசல் பொ
ள்கள் எல்லாம் - மூவிடத்து முச்சரலத்து மியல்பாகலிரிச்த
விளை, க. ௬3௯
போருள்சள் எல்லாவத்ரையும்,--௨உணர்்€ன் [ஞானம் - காண்டு
ன்ற காட்சியா யுயிரினோடுணர்வுகெரிவ த; -நல்யோகச் சாண
டலாமே.- ஈன்மையாகயயோகக்காட்டு பெனபதாம்.
இசஞனே சன்வேதனைச்காட்டு யோகக்காட்செளி விய
லபுக௱ப்பட்ட த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணவ 2002-57 ண்
மே நுமானமுணர்த் தவானரொடம்€ப்பக்கமூனரெனவு மிய
ல்புமுதலிய வே.துமூனறிளையுக் தெகுத்துப் பொருத
வறுமானம் தன்ன நமானம் பிஉரநுமானமாக விர
ணடினையும் வகுத் து, ௮க்வயவெஇரேகமிருவித
மெனபதனையு தொகுததுணர்த் தூமுர்.
பக்கமூன்மின் ரூன்றேது வுடையபொருளைப்
பார்த்துணரத், தக்கஞானம் தன்பொருட்டாம் பிறர்
தம்பொருட்டா மறுமானந், தொககவிவற்றுற பிறர்
தெளியச் சொல்லலாகு மச்சொல்லு, மீக்கவந்நு வய
தீ தினொடு வெ௫ிசேசச்சொ லெனவிரண்டாம். (௮)
(இ-ள்.) பக்கமூ பக்கம் சபச்கம் விபக்கம் எனப்பக்கமூன
னறு மும்
மூன்றேது இயல்பேது ச அதபலத்தியே
என வேத மூனரு
உடையபொரு ர ட் சோதுச்களானு
ளைப் பார்த்து மதற்கேற்றப் பொருள்களுடனகூடத் சா
ணரச் சக்கஞா னே வியாத்தியைக் இர௫த்தறிகற தழமா
னம் னம் இருவிதப்படும்
௧௭௦ சிவஞான? யார் சுபக்ஷம்.
தன்பொருட் ௮ச்சவநூமானம் தன்னாலநுமித் தறிபப்
டாம் பிறர்தம் படுவதெனவும், பிறரால.றமித் தறியப்பவ
பொருட்டா ம தெனவும் இருகிசமாம்
மானம் சொக்
கஸஷிவற்ருற் பிற
ரசெளியச் சொ
ல்லலாகும்
சுவார்த்சாறுமானமாவத:-சுவர்த்கஞ் சவப்பிரதிபத்
தி யேதுவாசையா லித போப? தசமனநி முன்பு சான புகை
சண்டவிடததிலே யனலைக்கண்டு பினபு சானேயாதாகோரிட
தீதிலே புகையு் டவ்விடத்திலறே யனலுமுண்டெனறு வி.பா
சதியைக் இரகித்தறியு மறிவு தன்னநமானம். இஃதனறித்
தானே சிவனுண்டென் நறுஇபிட் டறிகற தமாம்.
மூற்கூறியபக்ஷம்) ஏதக்சளினாஓம் மபிறரறியும்படி. மறிவி
க்கு மறிவு பரார்தீ ச நமானம். இஃ்தனறிக் குரவன் மாணாக
சற்குச்சிவனு மான்மாவும் பாசமுமுண்டென் தறிவிச்கு மறிவு
மாம்.
அச்சொல்லு அச் சொல்லு மிகுக்க வக வப2சொல்
மிக்கவர். வய லெனவும் வெதிரேகசசொல்லெனவு மிரு
தீ தினெடு இ லகையாம்--௭-று,
பேகசசொ லெ
னவிரண்டாம்.
மூனறுபக்கமூம் ௭-2. மூன்றும் பரார்த்தா நமானச்
அக்கு வேண்டுகையாற் ரஜொக்கவிவற்ராலெனச் இறப்பித்தார்
௮ஈவயவெதி?ரகக்குப் பஞ்சரூபமுடைத்தாதலின மி
க்க வச் வயம்! எனச் சிறப்பிச்தாரனவறிக. (௮)
கவன னமுதவ மககளகக வை என்பவர்களை வப ஜவக மபனவ தைய ைம வ வயவ்வளைற் ற ப வவைலவைனைக சைய வா கண்மை வமான ளாவள்ககடை
ளீ வ, ௧௪௧
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணையை (0 வ௭ணைகாகை
மூன்னஞ் ஸ்வார்த்தாநமாகம் பரார்த்சாறுமாகமென்
அத்சேசங்கூறி யகற்குமமே லிலகணங் கூறுனெ ந...
பச்கமூன்றின்- பக்ஷ சபக்ூூ, விபச்ஷ ெெமன்லுமூன் நிலை,
மூன்றேது வடையபொருளைப் பார்ததுணரத் தசகஞானம் -
இயல்பு காரிபம் அறுபலப்இ என்லு மே௪க் % த்ரயங்சளினா
ஏ லே.தமத்தாகய சாததியங்களை தீருடவியாப்திகளினாலே நிச்
சயிசகு மறுமிதிஞானம்,--கனபொருடடாம் பிதர்பொருட்டா
பதுமானம் -* ஸ்வார்த்தாநுமாசமெனறும் 1 பரார்தகாறு
மாகமென்று மிருவையாம், ஸ்லார்த்தா.நு மாரவாவ.த பமோ
பசேசமினறி முனபுசான புசைபைச்சண்டகிடத்திலே ௮ன
லைககண்டு, பினபுசானே யாதாமோரிடத்திலே புகையுண் டவ
விடத்திமே யனலுமுண்டெனறு வியாத்தியை கரஹிதகநியு
மறிவு _ ஸ்வார்த்சாநுமாகமெனலும் தனபொருட்ட நுமர்கம் -
இஃசனறிம்சானே இவெலுன்டென் றறுதியிட்டறிகற தமாம.
முற்கூறிப பக்ஷத்். தள் பரார்த்தாறு மாகம்எனபது இவைக
ளினுலே பிதறறியும்படி. யறிவிக்குமறிவு பரார்த்தாறுமாகம்
எனனும் பிசர்பொருஃடற.மாசம்;) இஃசன்றிக் குரவன மா
ஞக்கலுக்கு சிவலும் தன்மாவும் பாசமூ முண்டெனறு
அறிவிச்கு மறிவுமாம்;-- செரச்கவிவற்ரூ.ற் பிதர்செளியச்
சொல்லலாகும் - பஞ்சாஉவையவ $ யுக்கவரக்யரூபமா
யிருக்£ற வறுமாசத்தினு லக்யருக்ருத்ெெரியும்படி சொல்ல
லாம் --அச்சொல்றலு மிச்ச 4 வச்நுவயத்தினொெடு, வெதிரே
கச்சொல்லெனவிரண்டாம்-அக்த.ப்பஞ்சாவவையவலாக்கயமா
னத ௮ச்வயவ்யதிரே6 கேவலல்பதரோகயென்று மேதுலாம்.
௧௭௨ சிெவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
*த்ரயம்-மூன்ற, எ தமத்காமெ-ஏ.தகூடிடர்ஸ்வரர்த்ச
ம் - தனபொருட்டு, 1பரார்தீசம்-பிறர்பொருட்டு, $ யுக்தம் -
கூடிய, 4 அக். றுவயத்தினொடு வெதிரேக*் சொல்லெனவிரண்
டாம் . அக்வயமெனறு மேதரோகமென்ற௮ மிரண்டுவி ஈமாம்.
மூனறுபக்கமும் பசார்த்தாறுமாகத்திற்கு வேண்டுசை
யால் இதொச்சவிவற்முல்?? எனச்றப்பிதகார்.
௮5வயவெஇரேோகக்கும் பஞ்சரூபமுடைத்தாதலின் “மித்
கம் நுவயம்'? எனச்சிறப்பித்சார் எனவறிக,
அக்வயம் - பொருத்தமுள்ள,த, வெதிரேகம் - பொருக்
௮. இவை மேல்விரிக தக்கூறுமிடத்கறிக.
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
கணைகளை (9)
௮அமானப் பருப்புணர்ம் தனெருர்.
ப௫சமூன்றின - பக்ஷம் சபக்ஷம் விபக்ஷமென்டின்ற மூன்
றிஜுள் மலை யுலகுமுதலிய பக்ஷூத்தின்,--உடையபொருளை -
௮௪5 பக்ஷத்தினத சாத்தியகனமமாகச் சாஇக்கப்படு மக்நி
காத்தா முதலிய பசார்த ங்களை, பார்த் தணர ஃ. ஊடுத்
தீறிய)--மூனறேது -இபல் பேத காரி.பனே௪ ௮றுபலச்தியேத
வெனக சாரணவேது கனமயேது லாக:பவே.ஐ முசலியவ.த
பேங்களையுர் சோற்றுவிக்கு மேதுமூன்று, சன்பொருஃட
மாம் மீரர்பொருட்டறு மாரமென வநுமாகமிருவிசமாசலா
ல், --தக்சகஞானம் - சொல்லிபமூன்றேதவினது தசமைபொ
ரு$இ.ப தனதசற்ச5,--சன்பொருட்டாம் - தின்பொருட்
ட மாகம் --பிதர்பொருஃடாம்- பிரர்பொருட்டறமாசம்....-
தொச்சகிவத்ருல் - மூன்றுபச்சச்சோகூடின மரியா திபெர்ரு
வ்ளைவ. கீள௩
சிய மூன்செரன்ன மூன்றே தக்களால்,--பிறர்செனிய - பிற
சத சிற்சத்தியநுமாசம் ப்ரசாசித்துப் பிறர்மறைத்தி வகறி'
யீஸ்வரன்மூதலிப பொருள்களையநி.ப,--சொல்லலாகும் - பீரி
இருளை யேது இருஷ்டார். தம் முபகயம் நிகமகமெனலும் பஞ்
சால்கத்ரைப் படித்தலாகும்.-௮ச்சொல்லும் - அக்தபபந
மும்,--மிசகவக்.நு வயததினொடு வெதி?ரகச்சொல் மெனவிர
ணடாம் - மிக்கவக்வயச்சொல் சாத சாத்தியங்களின து
மேனமையாகிய வுள்ளமையைச் செப்புகல், வெதிரேகசசொல்
மாதியில்லாமையைச சொல்லுதல்.
வதனகளாஎமககய.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அலைககைகளை (0) அணைக்
௭-த இயல்பு முதலிய மூன் ஈன் ஓ?ர தவடைய சாத்தி
யதுைப்பச்கமுதலிய மூன்றின் வைத்த அவினாபாவம்பர்றி ஆ
சரய்தற்குரிய ஞானமாய் உயிரினோணெர்வ மெரிவத சனடெர
ருட்டஅமானமாம்:அல்வேதுக்களானே தானழறிர் த. தனைப் பிறர
நியப்போதத் சலையுபிரினாணெர்வு தெரிவது பிறர்பொருட்ட
மானமாம். ௮ங்கனம் பிசரறிபப் போஇக்குஞ் செரல்லும் உட
ம்பரடு மரையென்று இருவகடபைபடுமென் பரம்.
இசனானே மேலெடுத தச்சொண்ட இருவகையதுமானங்
கள் இயல்பு கூறப்பட்ட த:
இரம்பவழுகியருரை வருமாறு.
ணவ) வகை
மூன்சொன்ன ப்ரத்தியகூப்பிரமாணமானத ஐயச்சாட்
9 இரிவகாட்ரி விகற்பச்சாட்டு நிர்விகற்பச்கரட்சி வரயிற்சா
௧௪௪ இிவஞான௫த்இயார் சுபகூம்.
ட்சி மானசக்காட்டு சன்வேசனைக்காட்சி யோகச்சாட்சி ஐ5
எடடாயிருஈகுமெனறுசொல்லி; மேலதுமானமரவது ஏ.துகக
௭ககொனடு மறைக்கபொருளை யறியலாமெனத தெப்படியெ
னன? ௮றமானததைகிரிச்சருளிச் செய்கிமுர்.
பக்கமூன்றின் மூன்றேத கடையபொருளைப் பார்த் தண
ஈத் தீககஞானந தனபொருட்டாம் - பக்கமுன முலு மூனறேது
சகளை யுடைத்தாயிருக்சட்பட்ட பொருள்களை யாராயச்சறிபத
கச்ச வறிர சுவாதாறமானம்,--பிசர்பொருட்டா மறு ானக
தொகசவிவற்முா பிறாதெளிபச் சொல்லாகும் - கூடப்படட
பசசமூனருலு மேதமூனருலும் பிறர்ககு மறியும்படி. யறிவிகக
ததககத பரார்தசாறுமானமாம்,--௮சசொல்லு மிககவக ஐவ
யசதினொடு வெதரோகர்சொல் லெனவிரண்டாம் -அ5சப்பரா
ரசசாநுமானெெெனறு சொல்லப்பட்ட சொல்லானது மிகுத.த
வஈ.நுவயச்சொல்லெனறு மதனோடுக-ூட வெதி?ரகச்சொல்
லேனற மிரண்டுவசையாம்.
இதனாற் சொல்லியது தன்பொருட்டா மநமானமெனறு
சொன்ன விரண்டினமுரைைடையும் பிறர்பொருட்டாமநுமா
னச்சான ௮ற்நுவயமெனஅ ௦ வெதி?ரகமெனறு மிரணடுவகை
யாயிருககுமெனனு முரைமைடையு மறிவித்ச.த.
சுப்ரமண்யதேசகருரை வருமாறு,
(டு அணைய
மூன்சே.த ஏடையபொருளை - இயல்புமூ,சலிய மூன்றனுள்
ஒர்ஏதவடைய சாத் இயத்தை,--பச்கமூன்றின் - பக்கமுதிலிய
மூனறின்வைதத;--பார்த் தணரச் தச்சஞானம் - அலினபா
வம்பர்தி யாராய்தற்குதிய ஞானமா யுயிரினோணெர்வ..ரிவ
அளைவ. கஎரி
அ, தின்பொருட்டாம் - தன்பொருட் டநு:ரானமாம்,--ொ
க்சவிலற்முற் பிறர்தெளி. பச் சொல்லல் - ௮வ்வேதக்களாலே
கானஅறிச்.த.தனைப் பிசர்அநிடப்போதத். தலை யுயிரிஜ,ணெொவு
தெரிவ த,--பிதர்தம்பொருட் டநுமானமாகும் - பிரர்பொருட
டறுமானமாம்,-அச்சொல்லும் - ௮ம்நனம் பிதர்அறிபப் போ
இச்கும் சொல்லும்,--மிக்க வர்.நுலவயச்தினோடு லெசரேகச்
சொல்லென - மேலாகிய உடம்டாடு மறையென,--இரண்டாம்-
இரு௨கைப்டடுமென்பதாம்.
இசாஞனேமேலெடுச் தக்சொண்ட இருவகை மறுமானங்
சளதியல்பு கூரப்பட்டத.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அஃ 00 டை
மேற் ஜரொகுச் தப்போக;த பசக முதலிய
மூனறின் பகுதிபையுணர்த் த௫ருர்,
மூன்றுபக்கம் பக்கநிகர் பக்கநிகரில் பக்கமெனச்,
தோன்றும்பக்கக் துணிபொருளுக் டெமாமுவமை நிக
ர்பகக, மான்றபொருள்சென் றடையாத விடமாடிக
ரில் பககமுக, லேன்றவிரண்மிம் பொருளுண்மைக்
மடமாமொன்று பொருளின்ரும். (௯)
(இ-ள்) மூனறு பக்க மூனருயிருக்கும், அலையாவன?
பகசம்
பக்க நிகர்பக் பக்சுமெனவுஞ் சபக்கமெனவும் விபக்க
க நிகரில்பச்கமெ மெனு மூன்றாம்
ன் தோன்றும்
௧௪௬ சிவஞானடக்தியார் சுபகூம்,
பக்கர் தணி இதித்பக்கமாவ.த:--தானறியிடப்பட்
பொருளுச் ட டதொரு பொருளுக்டம் பச்கமாயிருக்கும்
மாம்
அ௩்காவத ? இக்தமலையின்௧ ணெருப்புன்டென்று சட்
ட.க்கூறுசல், அல்ரெக்காரணத்தாலெனில் ? இடையமமலி
ரக் புசையுண்டாகையினாலெனவறிக.
உவமை நிகர் உவமானத் தக்கொத்த பகீசமாவது தர
பககம் னொன்றை முனனறுஇயிடப்பட்ட பொரு
ஞூ£ஃகொ.தஇருத்தல்
அஃகாவத--புகையால் அனலுண்டென்றதிகச தெல்வா
ரிருலெனனில் ? தானமுனகண் டறுடவித்த வகெகளைடபோலெ
னக கூறல்.
நிகர்- உவமையில் வச்௧.து நேர் நிகொெனபதனாலறிக.
அனதபொரு [விபச்கமாவ.த - சனககொவ்வாத பக்க
எசென் ஈடை ம்] தானறுதியிடப்பட்ட சொருபொருள்ச்
யாதவிடமா நிக செனறு பொருகதாதவிடமாம்
ரில் பககம்
அஃ்சாவ.த? யாதொருவிடத்இி லக்நியில்லை யவ்விடதீு
ட் புகையுமில்லை, ௮ஃதென்போலவெனனில் ? மடுப்போலென
வுநயிடிகை,
மூதலைன்றவி தேற்கூறிய பக்சகமாமய மலையிடத்தம்
ண்டும் பொரு நிகர்பச்சகமாசய வடககளையிடத். ஐம் தான
ஞண்மைச் கட நுதியிடப்பட்ட பொருளுண்டாதற் ட
மாம் மாயிருத்தல்
அளைவ. கன்
ஒன்றபொரு நிஈரில் பக்கமாசய பொருளொனறு தா
ளினரும. ன.௮.இயிடப்பட்ட பொருள் சாதிததர்கட
மல்லவாயிருகு.தல்--௭-ு,
இத மேல்வரும் புகடைச்சூத்இரத்தாலறிக,
விபசசமெனினு நீகரில்பக்கமெனினு மிழுக்கா, (௯)
சிவாக்ாயோகுியருரை வருமாறு.
கலப்பட
மேல் முன்சொல்லிய பக்ஷத €[ இரபங்களினது ஸ்வர
பங்களைக கூறுகன௱ த.
எ தரயம் - மூனறு,
மூன்றுபக்கம் - பகஷமூன்ருவன)- பக்க நிகர்பக்க நிகரி
பச்கமென -பக்ஷ சபக்ஷ விபக்ஷஙகள. இவற்றுள, நோன
ம்பசகச் துணிபொருளுக உடமாம - மூ னேசோனறியபக்ஷம்
ஐ.தவாகற * தூமதசையுடைய பர்வதம் நிஃஇிரராததமரன
$ வநித *%காச்ரயமாம்,--உலமைகிகர்பச்சம - எபகுூமான
உவமானஸ்தலம். ௮ஃதாவத ? இப்பர்வதம வகநிடையுடைய
ஐ தூமதசமையுடைக்தாகையால்,பாகசாலைபோலவெனப ஐ,--
அனசபொருளசெனறடையாக விட மாகிகரில்பக்கம - நிகரி)
பகஷமென௮ சொல்லப்பட்ட விபக்ஷமான ஐ நிச்சித 1 சாத
யாபாவன. அஃதாவது, எஙக யக்நியில்லை யங்கே தூம
மில்லை; இழமுள்ள மடுவைட்போலெனபத. ஆகையரல்,--மு.த
லேனறவிரண்டும் பொருஞுணமைக இடமாம் - மூனபொருக
இய பச சப மிரண்டுவறுமாகத்காலும் ட்ரதயக்ஷ்த்தா
லுஞ் | சித்தவஸ்துகம்,--ஒனறுபொருளின௫ும் - மீனசொன
ன விபக்ஷம் ப்ரத்யகூத்தனாலு மநறுமாகத்தினாலு மமசிதக
சாதீயம்,
௧௪௮ சிவஞானத்தியார் சுபம்,
* தாமம் - புகை, $ வரி - நெருப்பு, *தசரியம் - இரு
ப்பி_மி, 1 சாசயஅபாவவான- சாதஇபாபாவவான - ௮3
தால.த நிச்சயமில்லாகத, | சிததவஸ் ஜகம் - சத்தமான
பொருயுடையத, % த௫ததசாதயம் - இத்தமாகற பொ
ரு ளில்லரக த.
முவதையுவவவக் யாக்கர்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
வவட
பககமூதல் மூன்றினது பகுப்பிலககண மூணர்ச் தன
ரா
னறுபக்கம் - பக்கமூனருவள, பக்க நிகர்பசக நிகரில்
ப௩கமெனத தோன்றும் மூனறிலுள்,--பக்கம் துண்பொரு
ளு? கடமாம் - சாஇககப்படுமதாகிய வாரி யீஸவரனமுசீலிய
பசாராதததகதககுகத தானமாகிய மலை யுறகு முதலிய பொ
ருளாம)-நிகாபக்கம - சபக்ஷம்,--௨௨மை - திருஷ்டாசதழ்
கானமாகய பாகசாலை குடமுகலியவிடம்,--நிகரில் பக்கம -
விபக்ஷம்,--தஅன ர பொருள் சென்ரடையாத விடமாம - ஐக்
சா சாதஇயசாதநங்களாகய வகீமி தூமமுதலிய பதா£ததம்
களபோய்ப் பொருர்சாத மடுமூசலிய தானமாம் --முசலேன
தவிரணடு-முனபொருதிய பூ சபக்ஷங்க எளிரண்டுழ்,--
கவொருஞண்மைக கீடமாம்-சாத்தியசாசகஙகனின துள்ளமை
ககு5 தானமாம், ஒனறு - விப்க்ஷம்,.-பொருளினறாம் - சா
ததியசாதசங்க ளில்லாததாம்.
வனாமகபமு.
அ௮ள்ைை ௧௪௯
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
படு
௭- த. பககமன்றாவன) பக்கஞ் சபக்கம் விபககமென பண
வாம். அவற்றுள், ஐயறறு த துணியற்பாலகாய பொருளிரு& கு
மிடம் பச்கமெனப்படும, அதற்கெடுத் தக காட்டப்படுவசாய்த
துணியப்பட்ட பொருளிருகருமிடம் சபககமெனப்படிம் அப்
பொருளில்லாதவிடம் விபககமெனப்படும். இம்மன௱னுட. ப
க்சஞாபககமிரண்டும பொருளூண்டென வறிககடமாம, விப
ககம் ௮ஃதில்லையெனறறிதா கடமாமெனபசாம்
துணிபொருள எதிர்காலவினைததொசை,
அவினாபாவமறிகற்கண் ஐபமறுத் தர்பொருட்டு?் ௪பக் க
விபககமிரண்டும வேணடப்படுமென்மார், மூகலேன௱ஈவிர
ண்டு பொருளுண்மைக்கடமா மொன்றுபொருளினர மன
வு கூறினா:
இதனானே மேற்பககமூனறென் தவற்றினபெயருமியல்புங்
கூறப்பட்டன.
சோவககமைகககயாகளளம
இிசம்பவழகியருரை வருமாறு.
கவகவளனைகை (0 ] பகைவனை
இனிமூன் பக்க மேதெனன மேலருளிச்செய்£ரரர்.
மூனறுபக்கம் - பக்கனனறு சொல்லப்ட்டது மூனறு
வகைப்பட்டி ருககு:0. அஃ?செனனில்?--பக்க நிகர்பக்க நிகரி
ல்பககெெொெனத் தோன்றும்- ௮ தான பட்௪பட்சமெனறும் சப
ட்ச..ட்சமென்றும் விபட்சபட் சமென்றும் இப்படி மூன்றாகக
காணப்படும். பககமெனததசேசெனனில் 3--பக்கதம தணிபொ
௧௮0 சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்,
ரளுச்கடமாம் - தன்பட்சமானது தான௮இியிட்டபொரு
ஞு இடமாயிருக்கும். நிகர்பக்கமேசெனனில் 2--உலமைநிச
ர்பககம - தனககொற்க௪ பட்சமானது சானறுஇியிட்டபொரு
ஞகருவமையாயிருச்கு £, நிகரில்பகசக மேசெனனில் ?--ஐன
ர பொருள்செள ஈடையாதவிடமாம் நிகரில்பக்கம் - தனக்
மொவவாத பட்சக்கான அநுதியிட்டபொருள சென்றுபொரு
கதாத விடமரம;,--முூகலேன௱ விரண்டும் பொருளுண்மைக்கி
டமாம-39 கையால் மூனனே சொல்லப்பட்ட பட்சமிரண்டு சா
னநுதியிடப்பட்ட பொருளுன்டாதலுக் இடமாம;-- ஒனற
பொரு எின்ரும் - பினசொல்றப்பட்ட நிகரில்பக்கத் தககுப்
பொருளில்லையாம்.
இதனார்சொல்லி.ப.தஐ பக்கம் நிகர்பக்கம் நிகரில்பச்கமெ
ன௮ சொல்லப்பட்ட மூனறில் தனபக்கத துக்கும் தனக்கொ
தசபககத தசகும தானஅுதியிட்ட பொருஞணடெனறும், த
னஃகொவவாப் பககததுசகுச தானறுதிமிடட பொரு ஞூ.
டாகாதென்னு முறைமையு மறிவி2க.த.
கனகாகைவையவையாயை்காகு
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கணைவள்கை (0)
பக்சரமூன் ந- பக்கரூன் ரூ௨ன?--பக்க நிகர்பக்ச நிகரில்பக
கமென தகோனறும் -பக்கமும் சபக்கமும் விபக்கமூமெனப்பல
வாம்,--துணிபொருளுக்கீடம் பக்கமாம் - அவ்வாறு ஐயுற்றுத்
அணியாபாலசாய பொருளிருககுமிடம் பககமெனட்படும்,--உவ
மை நிகாபகசம்-அதற்கெடுத தக சாட்டப்படிவதாய்ச் ௫ணிபப்
பட்ட பொருளிருககுமிடம் சபககமெனப்படு ௦)---இனர பொரு
எ சென்றடையாத விடமா கிகரில்பச்சமாம்-௮ப்பொரு ஸில்லா
அளை, ௪௮/௧
விடம் விபச்சமெனப்படும்,--முதலேன்ற விரண்டும்-இமரூன
தனுன் முகர்கடபொருஈஇய பசகஞசபக்கமிரண்டும்,--பொரு
ஞண்மைக்சடமாம் -பொருளுண்டென ௮றிதற்கிடமாம்,--ஓஒன
௮ - விபக்கம்,--பொளினமும- ௮ல் இலஃலையெனறறிதற்கிட்மா
மெனபதாம்.
இசஞானே மேத்பக்கமூனறென றவற்றிற் பெயரு மியல்பு
ு் கூறப்பட்டன.
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அ. அ இடு ட
மே னிறுததமுறையானே யேதுமூன்றையும்
வருச தணர்த தகா.
ஏதுமூன்றா மிபல்புகாரியத்தோ டநுபலக்தஇி யி
வை, யோதனியல்பு மாமரத்தைக் காட்டலுறுகா
ரியம்புகைதன்,னாதியான வனல்காடடலாரகுமநுப லத்
இயது, சீதமின்மை பனி.பின்மை காட்டல்போலுஞ
செப்பிடினே. (௧0)
(இ-ள்) ஏதமூ ஏ.துக்களின் முறைமை மூன்றுவகையா
ன்ரும் யிருக்கும். ௮வையாசெனில் 8
இயல்பு காரிய இயல்பே.து காரிடவேது ௮றபலசத்தியே
த்சோ டறுபல து எனமன்மும்.
த்திய
இவையோதின் இவையிற்றை யடைவே சொல்லில்
௧௮/௨ சிவஞானடத்தியார் சுபகம்,
இயல்பு மாமர இயல்பேசாவது - மாப்பூத்தசென் ரன்
தைச காட்டல் மாமரத்தின் மேனிற்றல். மாப்பாம்ச்த
சென்ருற் குரையின் மேலிற்றல், அவ
ரக .துககேற்த பெயராயிடுவ தியல்பெனப்பெறும்.
உறுகாரியம் பு மிச௫மபொருகஇய காரியவே தவாவ.த -
கைதன னாதியா புகை ஜானே முதற்கண்டறுபலிச்சான ம
யபரனவனைல்காட் ஹையநின ஐதக்குக காரனாமான வனலையு ன்
௨லாகும் டென சறுமித தறிவிககை, ௮ஃகெனபோ
லவெனனியல் 9
கலாதி சாரியதகைக்கொண டதற்குக் காரணமான மர
யையுண்டென தறிதலாம்.
அதுபலதஇப அறுபலத்தஇியென்னு பே தவச் சொல்லு
ன் சீரமினமை மி௨த்தக குளிரில்லாக தகொண்டு பனியி
பனியினமை கா ன்மையென வ௨மிச்தறில்--௭-று,
டடல்போலுஞ்
மெப்பிடினே,
ஓடி எண்.
“காரிய? வத காரண? துதன்மமுமென்-ோரிலொாரு ர
னறிுமுஊட?? எனவு பறிக, (௧௦)
டன ப ப டன ட பப் பபப க ன் அக ட ட டட டடம
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணககள்கை
மே றே.துமன்நினது ஸ்வரூ அத்சைக்கூறுகன் 2.2.
ஏதுமூனறி வி.பல்பு காரிபத்தோ டதபலத்இ-ஏ.தக்கள்
மூனு வன? [ இ.பல்பேதுவெனினும, ஸ்வபாவவே.த வெவினு
மொசகு2.' இத தர்மத்தஇத்குப் பரியாயசாமம்.] தர்மத்
விளை. ௧௮௪.
இினாுத் ஐருமியை யறிலிக்கு மியல்பே,தவொன்று, காரிப
மாரயிரும்த காரணதமை யறிவிககு மேதுவொனறு), அது
பலததஇயாவது அபாவதசை சாஇசசிறஹேது (அதகாரண
மாகீய வக்நியில்லாகவிடத்திற் காரியமாகிய தூமமில்லை
யெனறு சொல்லுமதுபோலக் * சாரணாபாவதகஇனாற காரிய
மில்லையெனறு அறியப்படுமேது, இவைதர்மாதாமி யநுமாகம-
காரியாத காரணாதநுமாகம், காரணாத் சாரியாதுமாகம) என
௮ சொல்லவமபடும்,--
* சாரணதபாவம் - காரணாபாவம், ௮தாலது காரணமில்
லாமை,
$.௪௦-,௧:_யெ.3ண ஹாய 92.௧ ப$? க விர
காயெ.2ண கா௱ணட | காறணெ. கவிசுகாய-% கவி
ந]
உர ய&ய-௨மா | ஐகி
இவையோதின் - இவ்வேத மூன்றிற்கு மூதகாரணககூ.
தடை
இ.ல்புமா மரத்சைக்காட்டல் - மாஎன்றசே இலக்ஷ
மிக்கும் யானைக்கும் குஇரைக்கும் வண்டிற்கும் இவைமுகலிப
வசேசவஸ் துககளுக்குப் பெயராயிருகக மாதளிர்த.த செனபு
ழி. மர மென அதறிகிககும், மாபாம்ஈததென்ரால் யானை, மா ௮
ுமானித்ததென்றால் குதிரை, மா பாநதசென்னால் வணடு, ர
ன௱றிவ து ஸ்வ்பால லிங்காறுமாகத்தினா னறிவிசகும் இஜ
தாதாச்மியம்.
தாதாத்மியல்௨ரூப மெவ்வாரெனின?
3 கி.ஸிசுவெடஷஹிஷ.., லெடிஸ்மாஅ 20%
௧௮௮ சுவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
சற்றுபேசச்சோடேகூடி யபேதமாயிருச்தல் தாதாச்மிய
ம் எனபத ஸ்லோகப்பொருள்.௮ஃகாவத $சூகசவத்தினாலே
பே சமும,வருகூஷத்எவ்யாட்இபிஞாலே யபேதமும்,---
உறுகாரிபம- பொருந்திய காரியஹே தவான த,--
புகைதனனாதியான வனல்காட்டலாகும்-புகைதனக்குக்
காரணமாஇய வகநியை யழறுமிப்பதாம்,.-
அறுபலத்திய௫௪ - அறபலசஇயேதுலான_ஐ,--
சி5மின பனியினமை காட்டல்-பனிககுககாரணாம்சம்
சசகனமாதமாயாகலின காரணீபூகமான சேேபரிசமில்லாத து
கனகாரி.பமாசய பனியையில்லைபைெனறு அறுமிப்பத சேதம் பனி
மி ஏசுணம, பனிக்குக காரணமல்லவெனின? * காண மு
னாதி காறியமணா_ நாரசாவகமெ ஏன்னுநியா யத்இனாற்
பனி₹குச சாரணஞ் 22 சனமாதரமே.
காரணதஇனகுணம் காரியத்திலே யுணடாச்குமெனபு
ஸ்2லாகப்பொருள.
மமணா நாகு மாவது - காரணத்தை யாரம்பிக்
கை யெனவறிக;--
டோலுஞு செப்பிடிலே - இப்படிப்படட ஹேதக்களி
னாலை. இ-* சாஸ்ச்ரதஇற் ப்ரமேயமாகற பாசபசுபதிகளை
4] மிபப த--எ.று,
29-௧௦ மடறொறயி.ம.௪௦ பட ௦ போ ஸ்ா2
பெஸா-பே தி; ௨.கி ,
ஒடு எண,
பாசபசுபதியெனலும் ஏ[அவியச்தச் கரமாமாசச்சொன்ன
அமு5ற்பாசதரிசகம் பண்ணி நீங்கினமின்பு பசுசரிசசமாய் ௮௮
னமீனபு பஇகரிசஈ மாகவேண்டுமாகையால்,
எ வியதக்கரமம் - மயச்சமாகச் சொல்லல்.
அளை. ௧௮
இயல்புமா மரத்மை£காட்ட லென்௱ 2 - ப்ரபஞ்சகதோ
ன்திநிர்கையா லிதரசொரு பதியுண்டு பசுவுண்டு பாசமு டெ
ன ப்டடுதலரம்.
உறுகாரியம் புகைதன்னாகியான வனல்காஃ்டலாவ த-ப்
ரபஞ்சங் சாரியமாயிருத.தலால் காரியஞசெய்வோ னனறியில்
லை யாதீலாற் காரியகருத்தாலையும் காட்டிர்.று. சேசம் சே
தனமாகையால் ௮கைககாரிபப்படுதஇ நடத துவானொரு சை
தநநியனு உடெனறு காட்டிற்று. பாசததுககுக காரணமின
நிக காரியயதோன்றரு செனபசனால் சாரியமாகிய ப். ரபஞசய்
சாரணமாகய மாபைபைக காடடிற்று,
அறுபலக்தியது சேரமினமை பவியின்மை காட்டல்பே
ஓமெனறத - மாசொரு மாதொருகாரியத் துசகுக காரணமில்
லை யல்விடத்தகதஈதக காரியமுமில்லையாமெனக காம்டி ற்று.
க த.தரவில்லையாகற் ப்ரபஞ்சகாரிமமிலலை, அனமாவில்லையாகி
ல் மேதமில்வை, மாமையிலலை.யாகல் ததலசாதவிகங்க விலை
மென_தரம்,
கேவணவறனகாளானு.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௦
ஏதுமூனறின2 பகுப்பிலச்கண மூணர்த் தன் ரூர்.
ஏதுமூன்றும் - ஏ.துக்கள் மூன்றுவகையா யிருச்கும்;--இ
வை - அவையாவன? இயல்பு - இயல்பேது,-- தாரியததேரடு-
காரியவேதவோடு-ூட,-- அறுபலத்தி - அநுபலத்தியேத, (இ
யல்பு - இயற்கை, காரியம் - பண்ணப்படுவத; ௮துபலத்தி-ஞா
௧௮/௯. சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ம்.
ஞபாலம்,ச்ரமத்இிலே யுசகரிக்கரறார்,--ஓ௫டனிய௰ல்பு- சொல்
லிய விடல்பேதவாவத,--மாமரததகைககாட்டல்-இத மாமர
ம_மர வென்கையா லெனசதவேதவால் மனத குதிரை மற்றதி
£் செல்லாமல் இயற்கையாய் மரதஇர் செல்லுகலால் மாவென
கை மரததைக்கானபிசகுமே த,--உறுகாரரி.பம்புகை-உள்றகாரிய
வேதவாவத) மலையி நவகநியுடைச் த, புகையுடைகுதாதலா
ல் எனஜனும்,;-- கன்னாதியான வநல்காட்டலாகு ௦2 கனககருக்
காரணமாகய வகநிபயைக் காணன்பிபபமாகும், புகை தூமவே
௮--அறுபலத்இப.த - அறபலதஇ யேதுவாவத,--செப்பிடி
லே - பவியில்லை பனிஞானாபாலசஇனாலெனறு,--பனியினமை
காட்டலாகும் - பவியினஇல்லாபையைக காணமிக்கு£€கமின
ஸு, சதமினமையால்வரும் பனிஞானாபாவமாக£ய வேதபோ
இம்
சிவஞானயோகியருரா வருமாறு.
(0 வெளைைகள்
௪-த மேலெடுச் தககொண்ட மூனறேதுவாவள? இபஃபு
ங் காரியமும் அறபலததியுமாம். ௮வற்றுள், மாமுநலிய சொற்
கள மரமுசலிய பொருளையுணர்த துகற்கண் வேறு காரணமின
றி அசசொற்களினியல்பானுளதாகிய தற்தல் சசசவேதவெனப்
படும், புகைமுதலிய காரியங்கள் மெருப்புமுதலிய சத்தற் கா
சணஙகசயுணாத ததற்கண் அவைசாரியவேதுவெனப்படும்:க
விரில்லாமை முதலிய காரியாபாவங்கள் பனியில்லாமைமுதலி.ப
காரணாபாலங்களை யுணர்த் ததற்கண்ணு௦ பனியில்லாமைமூய
சலிய காரளாபாவங்கள் குளிர் வாராமைமூசலிய காரியாபாவ
ஜ்களை புணர்த் ததற்சண்ணும், அடை அறுபலத்தியேது வென
ப்பமிமென்பதரம்,
அளவை, க௮ளி
இங்கனம் உணர்சி மூவகைப்படுதலின் ஏ தவுமூவகைப்ப
ட்டன. காரிமவேறுக்கூறவே, ஒறறுமைபற்றிக் காரணவேதவு
ங் கொள்ளப்படும். அஃகாவத? இடி ச்.ஐ மினனி இருண்டெமு
௩௧5 மேகம் மழைபெய்தலைகசாட்டுகல் போல்வத.
ச.தமினமைபனியின்மை காட்டலெனபத, 6வாளைமீலுள்
ளறலைப்படல்?? எனருற்போல நின ற.ற.
போலும் ௮சை.
இசனானே ஏதுநூனறென் றவர்றின பெயராம் இயல்பு
கூசப்படடன.
மெனவுவாகவக வன
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வெலை பலனல்
பச்கமூன்றிலே முன்றேதுவெனற செப்படிமயென்ன மே
லருவி*செய்கரூர்.
ஏ.துமூனரும் - ஏதுசகளென்று சொல்லப்பட டவை மூன
அவசைப்பட்டிருக்கும். ௮வையெங்க?னே யெனனிம?--இயல்
பு காரிபத்சோ டறுபலத்தி- இயல்பே தவெளறும் சாரிபவே
அவென்தும் ௮நுபலத்து பேதவெனறும் மூனறுப்பிரசாரம்,--
இவையோதின - இவைமூனசையுஞ் சொல்லுமிடத்_த,--இயல்
பு மா மரத்சைசகாட்டல் - இயல்பெதவென்றத மாப்பூகத
தெனருல் மாமரமென ௫றிகை,--உறுகாரியம் - பொருககப்ப
ட்ட காரியவேதுவான த;--புகைதானாதியான வனல்காட்ட
லாகும் - புகையானது தனக்குமுதலான ஒக்நியையுண்டென
அதிவிச்கையாம்;-- அறுபலத்தியத - ௮றபலத்தியே தவான
அாசதமின்மை பலிமின்மை கரட்டல்போலுறு செப்பிடி,
க௮௮ சிவஞானசித்தியாச சுபக்ஷம்.
லே - செரல்இமிடத் தக் குளிரில்லாச.து கொண்டு பனியில்லை
யெனறறிஈதாற் போலும,
இசனாற்சொல்லிடது இபல்பேதவென்றும் காரியவேது
மென்றும் அநுபலதஇயேதுவெனறும் சொல்லப்பட்ட வேது
௧௪ ளிப்படி.யிருககுமெனனு முறைமை யறிவித்தத.
சுப்ரமண்யதேகெருசை வருமாறு.
0
மூனறேத-மேலெடுத தககொண்ட மூனறே துவாவன,.-
இயல்புசாரிபதீதோ ட றபலதஇபயரம்-இயல்பு சாரி.பமு பதுபல
கதியுமாம்,--இலவையோஇன - இவர்றிர்கு இலகசணம் கூறுமி
டசஐ;--மாமரததைககாட்டல் - மாமுசலிய சொற்கண ம
சமூ. சலிய பொருள யுணாத்துகற்கண் வேறுகரரணமினறியச்
சொற்களினியல்பா னுளதாகிய வாற்றல்;--இயல்பு - ௪க௪யே
அவெனம்படும்,-புகைதனனாகியாயவனல்காட்டல்-புகைமூத
லிய காரியங்க ணெருப்புமுதலிய தததல் காரணங்களை உணர்
தீதுதற்கண்,-2உறுகாரியமாகும் - அவைபொருகஇ.ப சாரிய2வ
௮ வெனப்படு,--ெப்பிடின - சொல்லுமிடத் த,--சதமின
மை பனிமினமைசாட்டல் - குளிரில்லாமை முதலிய காரியாபா
வங்கள் பனிபில்லாமைமு?லிப காரணாபாவங்களை யுணர்த் தத
்சண்ணு 0), பனியில்லாமைமுசலிய காரணபாவங்சள சுளிர்
வாராமைமுகலிய காரிடாபாவங்களையு ஊர்தி த௪ற்சண்ணும்,--
அதுபலதகதியத - ௮றபலதஇயேதுவென ப்படுமென் பதாம்.
இசனானே யேதுமூனறென்றவர்நின் பெயருமியல்புங் கூ
றப்பட்...
ன்வுவ் கைவ தவத அவவ கவலை கக கைக வணக வைக தைத வை கத்
ளை வ. ௧௮/௯9
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அனைவரு இடமி ௫ வ மதக
மே னிருச் முறையானே கேவலாஈவயியையுவல்
கேவலவெதிரேகயையு முணாத் துகருர்
புகையாலனலுண் டடுககளைபோ லென்னபபுகற
லந்நுவயம், வகையாமனலின் ருமிடத்துப் புகையின்
ருரு மலரினொலி, முகையார்கீரிற போலென்று மொ
மிதல்வெஇரோகச் சொலிவை, தொகையாமு௮பபைக
தொரமிம்உடச் சொல்லுவாரு முளர்துணிந்தே. (௧௧)
(இ-ள ) புகையா [அனலுண்டுபுசையா லரககளைபோலென
லனலு ப் பதமாதிககொளக] கேவலாச்வயியாவ
ண் டடுக் து. - மலையினக ணனலுண்டு- இத ப்ரதிர
களைபோ லென் ஜை, அவவிடததஇிடையருச புகையுண்ர
னப்புகற லநறு கையால் - இஃ? த) ௮ஃ்தெனபோலவெ
லயம் னனில் ? அ௫ுககளையிடத்துப் புசையுமனலு
ம் கூடசக்கானு*? தனமையபோழென்கை .
இஃது திருட்டாச்மம் ;
ஈண்டு தன்னோடொதத இருட்டாக்தத்தையுடைத்தாத
லால் இது சேவலார்௨யியெனறும் பெயராயிற்று, இஃது ௮ம்
வயவயாத் இியென ட்பெறும.
வசையாமன சேவலவெதிரேகியாவ.து - முரைமையர
ஜினருமிட த் து கச் சொல்லப்பட்ட மலையின்௧ ணெருப்பில்
ப் புகையின்றாகு லையெனகை - இத பிரதிஞ்னுை, ௮வவிடத்
மலரி?2ன மூ. தனலிலாமையாற் புகையுமில்லை யென்ப த-
௧௯௦ சிவஞான) இயார் சுபக்ஷம்.
கையார். நீரிற் இஃதேத, ௮ஃ்தென்போலவென்னிம? ஈ௱
டபோலெனுு மரைப்பூவினுடனேயரும்புகிறைக த மடுப.
மொழிஈல் வெ கம்போலென அவமிச் துசசொல்லுதல் -
டரேகசசொல் இஃ திட்டாக தம
தனனே டொவ்வாத் திட்டாகதசதை யுடைசசாதலாதி்
சே௮லமெதரோகவெனப் பெயராயிற்று இஃது வெதஇரேக
லியா ததியெனட்பெறும்
இங்கனங்கூறி.ப கேவலாகவயியையுங் கேவலவெதிரோக
யையு மூளறுறுப்பைககூட்டிச் சமயசாகதிரம் வல்லவா கள்
கூறுவாகள. அஃதெஙஙனமெனனிற் 2 ப்ரதிகனைமுதலிய
மூன்றினையு௦ பட்டாசாரியபனகொள்வன. உதாரணமும் உப
சயமூமாக விரனனையும் புத்தனகெரளவன,
இவைதொயலை நைபாயிகருஞ - ரைவரம், பிரதஞைர
யாருறப்பைந்த எற உகாரணம் உபகபம் நிகமகமெனனு
டனகூடச் சொ மைகதஇனையுங்கூட்டி யஅுதியிட்டுச் சொல்லு
ல்லுவாருமூளர் வாருமுளர் எ-று.
அண்ாசே.
இதனை முதற்குத் இரத்தில் விளங்கக்கூறு2 மாணடு5
லாண்க.
சொல்லுவாருமுளரன்று மும்மை யெஇர்மறை.
௮றமானத்இற் கவயவஸைைச் துள்; “மேற்கோளேதவுப
தய - நிகமனமெனமுறைகநிகழப்பெறுமே! எனருர் தாகச
பரிபாடையிற்காலிங்கராயர், (௧௧)
அளவை, ௧௬௯௧
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
செக்கை
மூன்சொனன வநவய வெதரோககளின உகாரணல் கூறு
இனற.த.
புையாலாலுண் டடுக்களாப்போ லென்னப்புகற லச.
வயம் - புகையினாலே யில்விடதத நெருப்புன்டு பாகைசாலை
ப்போ லெனப௫ு ௮ம் வயம;,--வசையாமக லில்லாவிடச2ப்
புகையினமுகு மலரினொடு மூகையார்நீரிற் போலெனறு மொ
ழிசல் வெதிரேகசசொல் - அக்நியிலலாவிடத்துப் புசையுமில்
லை காமரைபு௭.பசசையு மரும்பையுமுடைய மடிவைட்போல
செனறது வெதிரோசம்,-இவைதொகையாருறுப் பைககொடு
கூடச் சொல்லுவாருமூளா துணிச்தே - இவ்௨க்வய வெத
க வநுமாகத்ை இடவயாத்தியடனே பஞ்சாவவயவயுகதிமா
ன ஸணேதுவினாற் பிற ரறியததசகசாசப் போடுப்பார்கள.
3 தட :5௦_௧_ந-௨ா_ந௦ உர்வா வ வறொ
ஆஷாசமாவவொயக தி.
பஞ்சாவவயவமாவது - ப்ரதிஞ்ஜஞை- எது - ௨சாரண
ம் - உபநயம் - நிகமநம்,
ட்ரதிஞ்ஞையாவ.த இரந்த பர்வதம் அக்நி [*மான்என்ப.த.
* மான - உடைய, த.
ஏதுவாவது - புகையினாலெனப து.
உதாரணமாவ த-எங்கேது மமுணடோ வங்கெல்லாமச்கி
யுண்சி பாகசாலைப்போல எனப ௫.
உபரயமாவது - அப்பாசசாலையைப்போ லிப்பர்வதமுக்
எ தூமவானென்பது.
எ] தூமவான - புமையையுடைய த.
௧௯௨ சிவஞான௫ிதக்தியார்சுபக்.ம்,
நிசமகமால.த- துகையா லிப்பர்வதமு மக்நிமானென்ப.த.
இலவ்வக்வய வ்டஇ?ரகி யநுமாககதிற்கு $ பக்ஷகருமத் த
வம் -ச௪பக்ஷச தவம் - விபக்ஷாதல்யாவிர்தஇ-௮அபாதிதவிஷப
கலம் - ௮சதப்ரஇபக்ஷசலம. என்ுமவயவம் - ௫- உணட,
அ வையாவன:--
$ பக்ஷதிருாத்வம்நூகல் மூரையே பக்ஷத்திலே யுண்டா
யிரகரை-சப௯ூ,திலே யுண்டாயிருசசை -விபக்ஷதஇலே யில்லா
மலிருசசை - கொடுககபபடாத விஷயமாயிருச்கை. ப்.ரதயக்ஷ
மில்லைமலிருககை எனபதபொருள.
பக்ஷகருமசவமாவத-பக்ஷமாகிய பர்வதத்தி % லலிச்
சினனமூலமா ஃயப்பிரமலிகமா யிருசசற தூமமூண்டரயிரு
ககை,
% அவிச்சன்னமூலமாய் - இடையருமல், 4 அப்பிரம
லிகமாய் - அசாசககசையளாவிய.
சபக்ஷ்ர தீவமாவ ஐ - பாசசாலையிமே தூ மழு மக்நியுமூண்
டாயிரககை,
வீபசுநதாத் வ்யாவிர்ததியாவ.து - விபக்ஷமாகிய மடுவிற்
தமமில்லாம லிருககை,
அபாஇதவிஷயதவமாவத - தூமத்இனால் வக்நியை யு
மிககற,தற்குப் | ப்ரமாணாகதரச்இஞற் பாதையில்லாம
லிருககை.
1 ப்ரமாளார்த் ரம் - வேறொரு ப்ரமாணம்.
அசதப்ரஇிபக்ஷ்மாலது - சாத்தியதகிர்கு விடரீதசாதக
மரயிருத்கற 0௦ வே.து௨ர்தரமில்லாமலிருக்கை.
0 வே.துவக்தரம் - வேரொுருஹேத.
இவ்வவயவங்களி லொனறில்லாவிடி.ஓுமேதுவாபாசஞம்,
அளவை வ. ௧௯௩.
ஏத வாபாசலக்ஷணங்களெல்லா மளலையிற் பதினைகர
ம் விருச்சததஇல் விரிச தககூறுலாம்.
சேவலாஈவயிக்குங் கேவலவய இ?ோகக்கும் ௮வயவகர
னரூ. அவைவறுமாறு --
வருக்ஷமானது ப்ரமேயம் ௮சத்தாளையினால் பாஷாணம
போல எனறும் கேவலாநவ்யிககு, விபக்ஷ மி௦லை யாகையால
விப௯ஷாசு வயாவிரததியிமலை ஜீவிசகசசரீம மானமாவை
யுடையது ப்ராணாஇவாயுந்களை யுடைததாயிநச்சைபா், யா
சொனறு *ஸ்வாகுமமமல்ல ௮து*பரரணாதிஈச் துமலல கடம
பேரல எனகீறகேவல் வயஇோககத சபக்ஷமிம்லாமையாச ௪௮
கோச க வமில்லை,
* ஸ்வாதமகம் - அனமாவோரடு கூடின; * ப்ரானாதிம
3௮ - ப்ராணாஇகளுடனே கூடின த.
சிவாகரயோடியா உரை.
மத்ரோர் ப்ரஇியிம் எழுதியிருபப ஐ
புகையாலனலு ௭ டடுககளைபபோ மலெனனப்புகச லகவ
யம் - இடையமுப் புஸ-யு வமி தலா லம்மலையிடதது மசெருப
புண்டு , இற ப்ர[தஞஞை.
ப்ரதிஞ்மைபெனிலும் பககமெனிஐ மொசகும, அ5வய
மெனிஐம.து
எங்க?னயெனனிம்? அடுகக யி னிடத் ஐப் புகை .கக
னாடுகூட ௮னலுங் கூடக்காணு5 தனமைபோல், இத தீடடா
கதம்.
இட்டாச் சமெனினு 0 சபச்கெனினஐ மொதரபச்சகோனி
ஓ மொசகும் இப்படிச் சொல்லுவ தொரற்றுவமைப்பாட்டை ய
லிய வியர்றியத.--
வகையர மனலில்லாவிடத்தப் புசையுணடாகும் - கூறு
56%
௧௯௪ கிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
படுதஇ சொல்லும் நெருப்பிலலாவிடத தப் புையில்லையாம்.
௮%னபோறெனனிஙற் ?
மலரிசஞடு மூகைபார்கீரிற் போலெனறு மொழிகல் வெத
மோகச்சொல் - அககநியில்லாவிடச் சப் புகையில்லையெனப.து எ
ப்படிபபோலவெனனி? மலரிடைேேெனெமுகை, நிரைந்த நீரில்லா
லி. த இல்லையானாற்போலவென்று கூறுதல்; இது கேவல
வெதுரோகி
இ லேர்றுமைப்பாட்டையுடையத
மூகை - தாமனா
லெக் ரேசுமெனிறும் விபசசெ னினும ஒவ்வாச பசகமெ
னிறம மீட்சிமொலி9பனிறு மொககும.
இரண்டாவது மதனை வலியுறு தல் ௮.த கெருட்பை யுடை
கிசல்ல தஇிபாகோரி_ம அவவிடத அப் புரையுமில்லை, புனஸில
லாவிடர தத தாரனாயி௦வை, அதபோற்பொருளினத மீட்சி
யாய் தனமாதனமிய இ_டாகசதஇற௱கு கனமுகய காரியவே
தவாயிற்று
இனிவிஸ் வம் பொயட பன்ற ல் என்னுடை பககம் அஸ்த
னவயபோமென்னி, பண ப்படுமலால் எனத பகதஇஎ கண
சே யுளளசரயே சோரிபம்பானே௪. யாதொருபொருள யச
மொருவன் காரிபமாய்ச செய்யபபடடது ௮2 ௮நிததம;? ௮ஃ
செனபோலெனனி? கடமபோலவென்றல காரியவே,.தவாகிய
ச௪ப்சுகமாம யாமொனது பணணபபடாகது அ௮னித்தமற்ல ;
அ்பெனபோலெனனிம் ? பதிபசுபாசம போல வென ௪.த.
மாசோரிடத் தப் புசையென்றது அவ்விடச்.து நெருப்பு
ணடெனனு மநவயத்தாலும, இயாதோரிடத.த கெருப்பில்லை
யவவிடத் தப புகையில்லை-புனலில்லாவிடச்.த.த் தாரமனாயில்
லயானாத்போலவெனலுமவெஇரசச்சாலு ம, ,புகைசெருப்பை
புஞுசாஇத இடத்தையும் சாஇத்சவாறுபோல;ய[சொன்று கா
அளை வ, ௧௯௫
ரியமாயுள்ளஐ ௮வ்விடத் தக் காரணமுண்டென்னு மர் வயத
கதாஜும, யாகோரிடத ஐக௧ காரணமில்லை யவவிடசதுச காரிப
மிலலை பனனும் வெதிரேசததானும, காரியமானப்ரபஞ்சக த
னககுக்சாரகமான மாயையுகு சாதிசதுத மோறறுவிககும்
காததாவையுஞ் சாதிகள்தெனவறிக,-
இவை சொகையாருறுப்பைகதொடுவ்கூடச் சொல்லுவா
ரூ மூசா ரணிஈதே - தொகை பொருதுிப வைர் கலய
வகரோடுஙககூடச சொலலுவாருமுணடு தெளி5தே-௭ ௨ று
அஃதாவது, நையாயிசருர சைவரு -பரதிஞஞை ஹேது
உ௱ரரண ௦ உபநயம் நிகமகசமெனனு மைஈஇனையுஙகூபடி யு
இபி_டு £ சொல்லுவாகள அஞ்காவது 4
ஃஇவவிடச ஐ பாதி௫ுஜைமுலிய உதாரணம மூனறு
ையி, கூறடபடடுளளதே !
சொல்லுவாருமுளா துணிசேே மென்ற வம்மையால் சொ
ல்லாசாருமுளளரெனபசாம,. அற உபசபமும் நிகமநமு மூன
சொன்ன மூனறினு எடல்குமாதலா லெனவதிக இதர்குதா
ரணம் பூபூசராதி (யோவாவருறவ - மொருவினையுடைக தப
பொருகிரிசாரிய - மாகலிரகடமபோலெனனிரகோதுின -
நிருஙகடமததோ டியர்றிடவொருவனை - யொருகுடன கண
டோ ஷனொழி5 இசலிருகடங - கனண்டாலிலையுமவணெைககொ
ணடாக- குணடோவூல₹ முஞர்றுதமொருவத்-சன டுமக்சறிவ
முடிவ ளொனவெனிஐ - கணட்தில்மான முனககுககொண்
டல்கோள - கீரிவளாதூமமசனிலைரிவள - ரட்டி லொணபு
ை யயலனலுணர்க த - மோட்டிளைட்பிரங்கலொளஎழூலோட
டிய - தெனனைவிசேடசபனிபச இயாகிற்பனெனனி? - விசே
டமெனனின மனனோகாடட - மலஇலமனிய மாட்சியசென
றிடி.்- செயலொடுெெய்வோ கண்டோனபனன - மரணவிதஈ
தனி ஜொனருவோதுவ - ஞொருவன்றிதகு செயலெனறற்
௧௬௬ சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்,
றேன-மாகமாகய வினையாலெந்ெ-பாகமிபைதலிற் கடந்நினு
ொண்குண - மனனலிவைபோ லாகியவழிபு மழிபவை செய
லென-?2மு.துநுவஃ்து திச நுசெயலே?? ஞானாவமிதம பதியில
கசணஞ்சாஇககுமி_த.து இககவைர நுறுபபு௦ வநவரற௮ுகாணக.
இப்பொரு௭ மூனவிரிதசமுறையபே பதிபசுபாச மூறைிற்
கும வருமாறும விரிததப பொருஞுரைககுமாநு.௦ அறிகது
கொளக.
உ இவவராயு முதாரணமும் சிவஞானபோகததிர்குப
பாணடிட்பெருமாளகூறிப வரையிலிரு5து எடு2செழுசப்படட
தாய்ககாணப்டடுகிறது இனை அபபுமசகசதி னுராயாதி
கனடுசொளக. சிலவிடங்களின மறைஞானமேசிகருரா விலா
விவருகலுங சணணொக.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வயலை (0]
முனசொல்லிய வ5வய வெதிரோகவிறசகணங்கூறுகன் றா?
அனலுண்டு - இரச்சமலையி லனலு ஊடு,-புசையால்-- தூம
முடைதசாசலால்,-[ எவ?கபுசையு வ்கி அங்கேயனலுண்டு,௮
டுககளாபோ றெள்னபபுகற லர றவபம், -வகையாமனலில்லா
விடத நதப்புகையின முகு )மலரினெடுமுகையார்நீரிற்போலென
அமொழிசலவெைதிரோகசசொல்,--இனவை - அர் நுவயச்சொல்வெ
இதே சச்சொல்லிவைகளை,-சொகையாருறுபபைநசொடுககூடச்
சொல்லுவாருமுளர் துணிஈதே-முனசொல்லிப மூனறுறுப்பி
னோ டிரண்டுறப்புசகூட்டிக் கூட நிறைக்க பஞ்சாங்கங்களோ
டுந்கூட நி-சயம்பணணி யுரைட்பாருமூளா.
ஏஇசசெய்யட்குப் பதரஇற்குப் பொருள்கூறாத பதக்தை
யே அகவதித துரைத்திருக்ன்றது; இவவாம் பிறவும் வச்.
மூச் சண்டுகொள்க,.
அளை, ௧௯௭
இதவருமாறு -- மலையிதுவன்னியுடைத் த - இதப்ரஇஞ்
*ையெனகன ற வவயவம்.
புசையுடை த.தாதலால் - இதுஹேதவெனகன ற வவயவம்,
எங்கெங்சேபுசையுண டங்கங்கே வநநியு.டு-எப்படி.? அடு
க்களைட்போல்; இத திரகூடாகதமெனகனற வவயயம,
அப்படி யிநதமஃஷையு 2 புகையுடைசத - இதவபகயமென்
இனற வவயவம்.
ஆசையாலப்படி வனனியுடைத்த-இதடிசகமனமென் கன ற
வவயவம,
இப்படி யர் நுவயத்இ லை தறுப்புங்காண்ச.
மலையிஐ வனனிபையுடைத்து - இறதபரதிஞ்ஜையென்
னற வங்கம்,
புகையுடைகத் தாதலால் - இது ஏத வெனூற வங்கம்.
எஙகெநகேஉனனியில்லை தறககஙகேபுசையில்லை - எப்
படி. ? மடடபோல-இ.௫திருவடாககமெனகீனற வதுசம
அல்லவப்படி இது - உபகம்ெொனசன௱ வங்கம்.
ஆகையாலல்ல அப்படி இற - நிசமகமெனகின றவங்கம.
இப்படி மெ.சி2ரகத௫ர் பஞசாகசமு £றிக
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
௭... மேலெடுசுதுககொண்ட சொல்லிரண்டனுள், பு
கையுள்ளவிடத் தனலுன டென உடம்பாடுபற்றி அட்டி லை உமை
கூறுஞ் சொல் ௮௩ நவயசசொல்லாம், கெருபபில்லாதவிடத்த
ட் புகையிட்லைபென மறுதலைபபரீறித் சாமரையோடையை உ
உமைகூறுஞ சொல் வெதிரேகசசொலலாம். இலவ்.விருவகைச்
செசசகளையும் மேற்கோளும் ஏதுவும் எடுக் துசகாட்டும் உபகய
மும் நிகமனமுமெனலும் ஐவசையுறுப்புக்களான் இணங்கவை
52௫ தெளியச் கூறுவாருமுளரெனபதாம்.
௧௯௮ சிவஞானசித்தியார் சுபம்.
அவ்வா சொல்வர் தார்க்கிகர் முதலியோர்,
இசனானே சொல்லிரண்டென தவர்ர இயல்பு கூறப்பட்
டத.
நரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மூன்னேசொனன மத ரொருட் டநுமானம் அர்நுவய
மெனதும லெஇ?ரசமெனறு ॥ சொன்ன மெப்படியெனன), மே
லிரண்டையு மருளி.:ெய்ச மூ.
புகையாலனலுண் டடுக்களப?போ லென்னப்புகற ல௩்.று
வயம - புகையைக்கொண்டே. யககிநியுண்டெனறும அலவி .
மடுககளைபபோல மயிரு ததெனறும புகையைகக டு அ௮ஃூநி
யமையு/(டென சறுபவிதுச சொல்லுகையா லதுபோகமா
ம, -வகையாமனலி௰லா விடததுப£புகையினமுகும - இந்தவ
குபபிஞலே அகககிமில்லாசவிடக தப் புகையிற்லைபாம, ௮
அவயகதினறடைய மூ£ரமைசொல்லி, மேல் வெஇ?ரகத்தினு
டைய முூரமைை மருளிசசெப்களுர்,-- மலரிஞெ0 முகை
யார் நிரிஉி போமெனறுமொழிசல் - பூவடனேகூடி நிற
தற வரும்பு பொருகதியிரசகபபடாநினத குளத்திலே புகை
யு ஈடெனறு செரல்லுகாவிஐ,-- வெதுிரேசசரெரல் - மாறு
படசசொல்துகசதாம்,--இலை- இவலகை,--தெ கையாருறுப
பைம்தொடுங்கூடச சொல்லுவாருமளர் துணிஈரே - ஜகதருப்
புட ன௩ நுவயம் வெதரேோமமெனறு சொல்லுவாருமுளா.
உறுப்பைக்காவன --படசம ஏது இ௲டரகம உபயம்
நிகமனம் ஆகவை௩ ௮.
படசமென5ற.த நெருப்புண்டென்ற த.
ஏத வெனகிறத புகை
இடடாக மாவது நெருப்பும் புசையுமூள்ளவிடம் அடுக்க
ளைப்போலு மென நிக,
அளைவ. ௧௯௬௯
உபசயமாவத அதபோ லவ்விடசதஇிலே புசையுன்டென
சீதிக,
நிகமனமாவது இவவிடத்கலே நெருப்புண்டென ஈறிகை.
இகனாற்சொல்லியது ௮௩ வயம் வெதிரேகம்எனனு மிர
ண்டுட்ரமாணத்தையும, இவையனறியும் படசம் ஏஜஐ தீட்டாம்
தம உபகயம் நிகமனம எனஜுமைகது ப்ரமாணசசையுமகொ
ணட்றிதியிட்டு- மொல்லுவாருமுளரொனனு முறைமையு மறிவி
த்தது.
சவனல பாடை
சுப்ரமண்யதேகெருரை வருமாறு.
கண்டவ
(மேலெடுச தககொண்ட சொல்லிரண்டனுள) புகையால
னலுணடு- புமாயுள்ளவிடதத அனலுண்டென வடமடாடுபற்
தி,-அ௫ககஃாபபோலெனனப்புசறல்-அட்டிலை யுவமைகூ று.
சொல்,--௮௩ந௮யம - ௮5௩ நுவயசசெரல்லாம்;- வகையா மன
லில்லாவிடதக தப் புகையினரு௫ும - விளங்கிய நெருப்பில்லாவி
டதிதுப புகையி ற்லை யென மறுகலைப்பற்றி,--1லரிசிஞடு மூலை
யரா நீரிர்போலெனறு மொழிதல்-மலரோடு அருபபு நீறைக
சாமரையோடைபை யுவமைகூ௮ஞசொல்,-- பெ௫இ?ோகசசொ
ல்-வெதோரோசசசெொல்லாம;,--இலை-இவவிருவகைச௪ சொற்கலை
யும், -- தொகையாருறுப்பைகசொடுங்கூட - தொகை பொருதி
உ மேற்கோளு மேதவு மெடுததுககாட்டு முபஈயமு திசமநமு
மெனனு ஊமவசையுறப்புககலால் இங்கணவைதத,-- தணிரஈ
த சொலலுவாருமுளா - தெளியசகூறுவாருமூளர் எனபதாம.
இதனானே சொல்லிரண்டென றஐவர்நினிபல்பு கூறபடட்
டத
௨00
சிவஞான இயர் சுபக்ூ.ம்,
மறைஞானதேகிகர் உனா.
ணக நித வலையை
இக௫்கனங காண்டனமுதலிய மூன்றினாலு
மூனதுமான முணாத தனுர்
5
2பாதுநாறறத் தாலறிதல் பூர்வககாட்சி பநுமா
ன, மோது மூாரையா னமிவினன வுணர்தல்கருத லஅ
றான, நீதியான்ரூற் கன்மபல நிகழவ பயோ திச்செ
யி, யாதியாக வரும்பபனென் றமிகலுரையா லநுமா
னம
(இ ௪) போது
ரத்த
கா லதிர
ல் போாலக்காடகி
யஅமாரனம
ஓது ம்றையா
லறிவினள வ்ஃ்ச்
றா கல் கரல
யபமார்னம
ரீதியான மு
கன மபல நிக
மூலஇப்போ இ
செய்து யாத
யாக வருமபய
ளென் அதித
(௧௨)
பூர்வக்காட்டு யநுமானமாவ த:- மூன
பொருவன மூன யாதாமொரு பூவையும் சச்
தனமணததையு மறுபூதியாகவறிச் து பின
பொருகாலத தோரிடத் தப் பூவினமணம்கி
௪ வகனைக காணுஇருகசவு மசனையிதென 2
அதியிருகை இற திருட்டாறு மானமெனப்
௨.றும்,
அறநுமானாறுமானமால த: மூனபொரு
ரூவஷஞொரு நாலை யஇிகரித்சதிக தவர்களசொ
னன வாககயதிகசைசகொண்டே மிவதுக் தச்
ஆல் கைவருமென ஈறுமித்தறிசல். இஃது
இருட்டா. மான மெடைபெலும்,
| இடபோ இசசெய்இயா தியாக வரும்பய
னீதிடான முற்கன்மபல நிகழ்வதென் ௪நி௪
அரையா லறுமானம்--எனப்பசமாறிச் சொ
ளக] தஆகமாநுமானமாவது:--ஒருவ ஸிந்தஜ
5நததி லார்ஜிதசசொழிலுக்குத் தோர்றமர
ய் வரு£௦ மகத்தாகயசுக தக்க பேரசங்களைச்
அளவை. ௨௦௧
ஓரையா ல; கண்டு முரைமையாக முன் ஜாகத்தி லார்ஜி
மானம் த் உ நல்வினை திவினைப்பட னிரணணெடாயசெ
ன ரறுமிததறிவத--௭-ு:
உரையினதுமானத் ந முண்டதுமானங்கள் - விரியுமினு
ம்பாரிவ விதம?? எனவறிக. (௪2௨)
சிவாக்கரயோதியருரை வருமாறு.
எல அவையை: (0) பவமான
அளவை முகல்விருதசதஇல் பத்துவி.ச ப்ரமாணஞு சொ
ல்லி “௮வையிர றின மேலுமரைவா ௮வையெல்லா மளவைகர
ணடல் கருசலுனாயென நிமமூனதிலடக£&டுமே?? என ஐதத்கு
ப பூர்வதரிசக பரமாணமெனறும, வசகலிங்க ப்ரமாணமென
௮ம்,௮றபவ ப்ரமாணமெனறும*ப்ரமாணாதரங்சகளாகசசொ
ல்லஓுமவைகள ; உதுமானதடு $ லச தாபபவிசகுமபடி., மேலவி
ருத்தததஇற் கூறுன றது,
அர தர்ப்பவிசகும் - அடங்கும். $ப் ரமாளுக்குரம் - வே
அமீரமாணம,
போழகாற்றததா லறிகல் பூர்லக்காட்டு மநுமானம்-பூ
ர்வதஇல் புவபசகையும் வாசனையு மோரிடததிற் கண்டு பின
போரிட ததில் வாசனையைசசனடு புஷபததைக கா இிருக்கவு
ம்இல்விடச தப் புபமுண்டென் ஈறிவ,த தர்மாதர்மி யதமா
னமே£ *பரகசப்ரமாணமல்ல--ஒது முறையா லறிவினள வணர்
தில் கருசலநுமானம- பரபுச்தி யப்பிரகஇயக்ஷமாகையா மொ
ருவனசொனன வாக்க£யத்தைக கொண் டவறுச்கு ஞான மிவ
வளவுண்டென றறிகற தம் வசகலிங்கா.நுமானமே,--நீதியான
முற் கன்மபல விசழலதிப்போ இசசெட்தியாஇயாக வருபய
ளென் ஈறிசலுரையா லமானம் - இபபோ தறியப் பற ௬௧
௨0௨ சவஞானசித்இுயா சப௯ூம்,
தக்சாறுபவமானத பூர்வஜனமவல்சளி னீதியாலு மரீதியாலும்
ப.ன்ணப்பட்ட புணணிய பாவககளின பலமென அறிவதும்,
இனனபுணணியத திற் கனனச௬ுக மினனபரவதஇற் கனன2கக
மென்றும், இகதஇற் ப் ரத்யக்ஷமாகக் காணாகபடியாரற் ௪௫௬௨
டிமாஇ.ள்ற ொலலிய வாகமஙகளிறர் புண்ணிய௰பாபஙசஞூ5
இவவாற பலம வருமென ஈறுமிககையினால் ; இஃதாகம லில்
கா. நமானமே கையா லிம்மூனறு சாமாதாமி யநுமானமும்
வசஈலிறகாநுமானமு மாகமலிங்காறுமானமூமாக;$; வறுமா
னதி *லககர்ப்பலிககும்.
6 ப்ர,சகப்ரமாணம - லேறுப்ரமாணம், * அகதர்ப்பவி
சகு.௦ - அடங்கும.
சனாதன.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
இண்டை
பினலை சாண்டல்முகலிய மூனதினாலு மூனஈநுமான மு
ணர்ச் ந௫னருர்
(இவலஉழியினசோர் புத ௫சத் சாழைபபூதுமுஸ்டு பூர்வ
வ்சண்டி மூசநஈத காழைப்பூ மணத தககொதத சா தீயமணம்
லீசலால் எனறு ) போது - புவபதகதை,--
காத்தால் - மணத்தால்
அறிழல் பூர்வகசாடசி மறுமானம்-முன்னும்பின்றும் ப்ர
தா அ யோககயம் பொருளையுணாக கலால் ப்ாரத்யகூராநுமா
னம், இத சனமாநுரானம் இருஉடாநு மான மெனறுமாம்--
சமதிடக்துச் சாததிரப்பொருள் போக்குமூதிர்க்து வார்
சை மானதப்ரத்யகூத் இர்ஜோற்று மூதிர்க்க புத்திபூர்வமாய்
வருதல் கண்டவன ; மூஇர்கதபு.ச்இமான, சாத் இரப்பொருள்
போதச்கு முதிர்ச்தவார்ககை வசநிததலால்) மம்போல்வாரி
லொருவன போலெனறு பிறன,--
அளைவ ௨0௩
ஐ ௫மூரையா லறிவினளவணர்தல் கருசலநமானம்-பிறர
நிவ யோ௫சேகுமாததிரத தஒக்கல்ல கொருவாசகும் ப்ரத்பகஷ:௰
ல்லவாசலாற் புததிபாவமான வார் சதைவருமென் ௪நமிதத
றிஈச வறிவினதயசசியை மறமிகக லநுமானாறுமானம, இ.த
காரியாநுமானம ; சாமாகமியததினாற் இருட்டா நுமானமென
௮மாரம்,--
இப்போதநிகழவது - மூன்சொனன மூரைமையிற் புச்தி
யிலிருககும போசககனம நிமிதயமா யுண்டாகய புறடோகட
யபபொருள் முனனாகப் புததியி லிட்போழண்டாச நிறனெற
சுக தககமோகஙகள)--
ரீதியான மு.ர்கனமபலம்-முனாமையில் முந்தியஜனமவங்
சளிழ் செய்தபு2இயிற் சஞதகனமததி லெடுகதுகசகோசக்ச ப
ககுவபராரதக கனமதஇிற போசககனம நிமித்தியமாய் மு
ரீகாரணமாகிய போசக£யகன்ம பரிணுமமாகய பலங் கனமகா
ரியபென முகமஞ் சொல்லுதலால்,--
இசசெய்தியாதியாக - பராரதமை புலிக்கு பிட 5 தவரு மி
ல்வாகாமியகனமக காரணமாக,--
பயனெனறு - சுக தககமோகங்கள்,-
வரும - சொர்ககநரகங்களிலையுஞூ ஸ்வாக்கசரகசேடமா
கிய பூலோசத்திலேயு மினிமேல்வ௩த பொருந்தும்.
(௬க,ஐகக சோகபல காரணங் கனமமென முகமஞ்சொல்
௮கலாலென௮) அறிகலுனாயா லறுமாலம்-இவவிரண்ட நுமா
னமு மாகமாறு மானம், கரமத்தேே காரியாநுமானரெனறுங்
காரணாநுமானமெனறுஞ் சொரல்லப்பட்டு;இரும்பவிர.ண்டுன சற
மாச்நியசதிஞுற நிருட்டா.நமான மென்றுஞ் செரல்லப்ப0-.
எட்
௨௦௪ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
சிவதஜானயோகியருரை வருமாறு.
கவ்வை வவட
எ.து. காற்ஈமுதலிப ஏதுப்பற்றி போத மூசலிய காட்சி
ட்புலனாசர்குறிய பொருளை; உயிரிேடுணர்வு தெரிவசெல்லாம்
பூரூவககாடசி யநுமானமெனபபடு ॥ உரைமுதலிய ஏதுபதறி
அறிவினளவு முசலிய கருத் தஇட்புலனாக௱குறிய பொர௫ுளகளை
தனசுறிபபோடு சராதஇ, உயிரி2ஞடிணர்வு செரிவதெல்லால் க
ருதலநூமானமெனப்படும இவவிர.னடினு:௦ வேறாய் இதமகதவ்
சண முன்னர் ௮சசெயலானா லிகளுாவை செயினேேலைக்காகு
ம் எனனுதபோல) வேதகாகமககளுட சொல்லிபது கொண்டு
சொல்லாக பொருளையும் ஒப்புமைபற்றி யூககதத் துணிவகாய்
உயிரி?னோடுணாவு தெரிவசெல்லாம உரையறுமான மெனப்படு
மெனபசாம.
ஆசமத தடகூறும் பதிமூகலிய பொருள்களை ௮வ்வாகமத்
இற் டைபுடைய அறுமானகஇன வைகுதறிவ தூஉம் உராய
மானெனபபடு மெனபாருமூளர்
இகசனானே (அயையிறநின மேலுமறைவர்) எனப்பட்ட ௮
ளவைகள காட்டிபநுமானசகோ டொப்பவைதீத ௮அதுமானத்
துளடகதீக காட்டப்பட்டன,
கவை கல்வ
திரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
இனனமு மனுமான மூனறுபிரசாரமா யிருககுமெனலு
ழூதமை யருளி- செய்கிரூர்
போது காற்றத்2ர லறிகல் பூர்வச்சாட்சி யனுமானம் -
தான முனபறிக்க ககதங்களைாககொண்டே யிது பாதிரியா யிரு
க்ருொன சறிக௱து பூர்வச்காட்சி யனுமானமெனறு சொல்ல
ப்டமம; இறுதிட்டி.தாலுமானம்.--ஓ.துமுறையா லறிவி னளவு
ளை வ, ௩0௮
ணர்தல் கருதலநுமானம் - ஒரவன சொன்ன வார்கை
பைககொண்டே யினனவளவ ஞான முணடாயிருக்த ரெனாறி
இறத கரு5லனுமானூ சனறு சொல்லப்படு௦ இத அதிட்டிகா
ஜமானம்;--நீதியால்முற் செய் கனமபல நிசழவதிப்போ தி
ச்சசட்தியாகஇியாக வருபயனென ஈறி லஓுரையா லனுமான
ம - இப்பொழு துண்டாயிருகசற விரத முரமையைககொ
ணடு மூரைமையாக முசசனனங்சளி லார்ஜிச்க புண்ணியபாவ
கக ளோதவாக ௨௫ பிரயோசனமென ரறிகிறது ஆகம௨னு
மரனமெனறு சொல்லபபடும.
இசனா2 சொலலிபது பூர்வககாட்சி யனுமானததஇன ம
றையு ॥ கருதலனுமானததின முரமையும் சாகுதரங்கொண
டதி£ற வனுமானதன முறமைய௰௦ இப்படி. யிருககுமெனலு
சமை யறிவிததது
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
௦
நாற்தததாற் போதறிதல்-காற்கமுகலிப வேதப்பர்றிப்
போது முதலிய காடபபுலனுசஈமுரிபபொருளை யுயிரிஞே டு
ணர்வு நெரிவசெல்லார,-- பூவகாட சிபறமானம்-பூவகாட்
சி.ப.நுமாகெ னபபடு ஈ,--ஓ துமுரையால் அநிவின அளவுணர்
தல் - ஓகப்படடவூராமுதலிய வேதுப்பற்றி மறிவினள ழுது
லிய கருச் தபபுலனாதற் குரிபபொருள்களத தனகுறிப்போடு
சாத்தி யுமிரினேோடுணர்வு பெரிவதெல்லாம்;--கருதலநுமான
ம்-சருகலுுமானமெனப்ட மெ,--இச்ெய்தீ நீதியான் முற்கன
மபல௦-இவவிரணடிலும்வேரு யிதமசதய்கண் முன்ன ரச
ஐலானால்,--இடபொழுத, நிகழ்வதாதியாக வரும்பயவெனறு
அறிமல்-இங்குபவைசெயினமேலைக்சாகு மெனருர்போறு வே
தீரகமங்களுட் சொல்லியதகொண்டு சொல்லாத பொருளையு
௨0௬ சிவஞானடித்தியார் சபக்ஷம்,
மொப்புமைபர்றி யூசச் ஐத் தணிலதா யுயிரினோ 0.ஊர்வுசெரி
வெல்லாடி ௩ ரையாலதுமானம-உரை௰த மான மெனப்படு
மெனபதாம,
இகனானே உகையிர்றினே லு எரமைவாானப்பட்ட வள
ஸ௮கள காடசியநு மானததோடு ஒப்பவைதது அறுமானத் து
ள அடக்கககாடடப்பட்டன
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அணத வ0102 எடு சாம
மேனிருச்சமூறையானே யுரை மூவிசமென அ௮ணாத் தூரர்.
அநாதியே யமலனாய வசிவனா லாகமநதான், பி
னாஇிமா மின்மிபபேண றநழிர மகட/ஈதான், மனாஇக
ளடக௰த் தெய்வம் வழிபடும் வாயமையாகுக், தனா இ.
மில கான்றனமை யுணாத்துக லுபதேசந்தான. (௧௩)
(இ-ள௭) ௮காத அராஇயே மலமிமலாதலனுமாய் சாவ
பேயமல் சதவாறுி குனஙக ளையுமுையனா யிருககற
னாய வறிவ சிவ னருளி-செய்யப்படாகின௱ காமிகமுத
லூலாகமம் லி.ப இவயாகமங்க ளிருபசமெடடுஞ் சிவா
கமமெனட்டெ.றும
ஆ-சிவஞானம, க-மோக்ஷசாதக 4, ம-மலகாசம, அகலா
லாகமமெனப் பெயராயிறறு,
சாதாச்கீயமெனலுந தத் வதஇம் கிற்நிரூ£குஞ் ௪சாவெ
0 மமலனமுன எநயகதாருலசெல்லா ஈண்ணவரமாதி - யியம்
பினுனாகமகாலேழு? எனவறிக.
தரன பினாதி ௮55 மகாச்சனருளிசசெய்த வாசமச்
மா நின்றிப் பே தான முனஜெமமின மலைவினதி யிருககும,
னல்
அளைவ. ௨௦0௪
.வினையினீங்கியவிளங்கயவறிவின-ர.சல்வன்கண்டது மூ
கறூலாகும?? நாஜெென்படடுவது நவலுமகாலை - முதலுமுடி.வ
மாறுபொளினறி-புணணி்னசசன௱ வரைடொடுபொருகர் இ-றண்
ணி சனலிளகக லதுவதனபண்?ப?? எனா தொல்காப்பியனார்.
தகதிரம் ஹகதிரகலையாவத --சத்த சாமர்த் இடத்
தா கொளவத, அதக சாமாகததியததாற்
சொளவத, அல்லத வத தசதஇமிறை ருனகொள்வ.த, இம்
ரூனறுவிஈசதாலு மாகமாகநரஙசளித்கணடு செய்வத)
இனை மருககதாபதாஇ வியாககியையில் விளங்கவறிக.
மகரங கன ம*இரகலை டாவது --யாசாசோருவடன
மணிக ளடஙகி குத் ரெயஉசிசை யாராதகதா னகதகத
க தெட்வமவழி த மெய்௨நு- நோருரிதசான நி.பாசம் இருடி.
படூரவார யமை ௪௩5௬ மசேவசைமுலியஉற் றுண்றையை பு
டாகும் ணாக தநககசத மேவமைகளை யாராசனை
செய்தல்
நினுதியிறிமா... உபமேசகலையாவத -- அஇ.பக்தமில்லாச
தாச சனமையு பரமசி.ஃனுடைய வபாததிவயாபக தசையு ௦
ண சது லு. தஇனமாவினுடைய வயாதூ௮வயாபகத்தையு
மே சகமான ம, பாசவடாச இவ பாபகதசையும நசரரிய
னிடமாக வளளபடிமறிசை-- எ-று
ஆக காலுபாதமென மோதியி ரகக மூனசெனததெனனெ
வீ? சரியை தீரியை யிவவிரணடு? குஇரகலையிலடல்கும், மக
இரகலையி லியோகமட ககும; உப?,சகலையின ஞானபாதமடப்
குமெனதறிக, (௧௩)
சிவாக்ர[யோதியருரை வருமாறு.
வவ [0] வணமகககைவலை
மேல் அகம மூன்றுவிதமென்னு முரைமை கூ௮ுன்ற த.
௨0௮] சிவஞானடஇத்தியார் சுபகூம்,
அ௮கரதியே யமலனாய வறி௮லூ லாசமககான- ௮நாத?ய
வமலஞயுளள சதெருபஞடு.ப சிவ னறு£$ரகமபணணி.ப வேதா
கமங்க ளிரண்டையும்.
எனவே காமிகாதி வாதளாகமம் - ௨, வேதம் - ௬
ம் எனவறிக. [9 வெனபது சிவஞானம், க வென்பது மோ
கூசாக௩.ம,மகாரம மலகாசம், ததலா லாகபமெனப் பெயரா
யிற்று ]
[சமெனபது வஸ்தலையநி௮ஐ] இவைக--
பினாதிமா நி௫றிப்பேணம த௧இரம-*உபககரமோப சம்
மாரமததியே பராமாசகஙசளினாலே பாவோதர வி?ராதமில்
லாமல் ஏகவாகீயதகைப் பண்ணச் சத்சசாமாத்பததார கொ
்வதம்,அர்த்சசாமாதயகசாற்கொளவதம்,வல் துச,சஇயிஞ
ற் கசொளவதும் விசாரிகசதிக த, அகநிஷடோமஞ் சிவபூசாதி
க்ரி.பாபாசசமைப் டோதிப்பது தக இரகலை,--
* உபச கிரமோப சம்மார மதஇயேபராமர் சங்சனினாலே-
மூசனடுவிறுகியை விசாரி த.
மந்இரங்கள் மனாஇசளடககத்தெட்வம் வழிபடும்வாய்மை
யாகும்-மனசுமுதலாகய ௮க்தசகரணங்களைத் தகைநது நிறுச்
இநினறு கானயாசொருதெய்வங்களை ௮க௩£ரகோபாசனை ப
ண்ணு5ரு னர், செய்வத தக்குள்ள நியாசம் இருடி. சச்தசு
அதுத பீஜம் சத திமுதலியவர்றி ஓுணைமையு முணர் தத)
அரதமூரத்திமிலுடைய ஜயோதாமயகதைத தானென்று மிழ்
கும்படி. பாவித்து உபாசளைபண்ணும்படி. போஇப்பது மக்திர
கலை,
அளைவ. ௨0௯
ம$த்ரமென்றது மர் - ௮5 ௪வஸ். தவை நிளைச்சீறவனை,
கீரம்- இரஈ்திசசிதசெனறு பொருள [ம - மககம்.]
சீனாதி மிறியாசானறனனை யுணாகதக லு.தேசகதர
ன - உபச சகலையெனறறு உற்பகுஇயு ௦ நாசமுமில்லாகத ஞா
னரூ3.பாகிய சியஸ்வரூபசகையு டி௨ற்பதஇ கரசவத. நரன சே
சசசையடைய வானமாலையும், உறபததி.யாகு5 சேசு சறுசனா
ஏதுவான வாணவாதிபாசகசளையு ,), வயாததி வபாபக த நட
னே அதவதினசொருபஙகளையநிவிககிறதுஉ௨பே சகலை ஏஃறு
உபதேசம் - அறிவிப்பது,
ஆகமதஇலே சரிசாதி காலுபாதம்சொல்லி பிரக்க மூனா
சென்ற தெப்ப, பெனனில்? சரியை கரிபை இரண்டி; சநஇரல
லைபிலடஙகும்,மஈ திரகலையி லியோகமடககு )௨பதேசகலையி ௦
ரநோனடாத மடஙகுமெனறறிக
அமலனென்னாத ௮க1இ3ய யாராலகொனற த - அகாஇபச
ம் சாதிமு5த,தராகிய அ55சேஸவராதி * வயாவிருதஇின பொ
ருட்ரி
* வயாவிருத்தி-அவர்களல்லலவென்று தர்ஞாகையென வறிக
அமலனாடமெனகற கீரிபாபாசம மலாகிதராகிய ஆன
மாச்சளிடத ஐ அவினுபூகராயிர5 து மவர்ககு ௮5 தமல ஈடக்
மில்லை மென ..இ௱பொருட்டி ௮மலனெனஞும் பதமா ததிரம்
போழதும்,௮அநிவனெனனும் பரமுங் கூட ப்ரயோதிப்பானேனெ
னனிம் ? ஜடமாகய சுததமாபைககும கினமலதவ௦ கூ றபபடு
கையால் ததவ்யாவிருத்தியின பொருட்டு அறிவனெனனுமபதம
பரயோகத,க தெனவறிக.
தூம் தக1ொனறு இரண்பெதல் கூறினது வேகம சிவர
சமமிரண்டு மீஸ்வர வாச்பமென்கையால்.
பப்
௨௧0 இவஞானகிக்தியார் சபஸூம்,
இ*நருசசம்மதி “லேது? சைவநூ லெனறிரணடே
நாள? எனறு பிறகேசொல்லியிருககையால் நூலெனற
0.
த வேமென்வறிக.
இரர்சு3ிமாம்சர் வேதம் *அபெளருசேயமாய் நித பரு
மாமையாற பரமாணமாம, ஐகமததிற்குப ப்ரமாணயககூடா
௮, ஏ பெளருஜேயமாகையா மெனபாகள௭. அஃசெப்படிமெனி
ன * வேதததிரகு நிதபதவஞ ஸ்மருதியிற செரல்றப்படுலஃ3யி
னுலும, காரணமிசனசெனறு நிரூசகபபடாமையினுலு ௦, இப்
ப. நிதபமாகிய வேதி ததிறகும சர௲ரகதமாகையாலும், ம
ஹாஜன டபரிசசரஹமூளஎமையாலுர், ப்ரமாணமஇத்கம்; ம
வாட ஸ்மிருதிகள, $ ாதருசமாயிருக்கக வேசமூலகமா
ஸ2ஃயால் ௮றவு௦ பராமாணயலததெனற சொல்லப்படும்.
* ஒபெளருசேயம-புருஷராற்கூறப்படாத த, ஏ] பெள
௬ 8ஜேூபம - புருதெராறகூறப்பட்டது) * பரிககீரஹம்-௮ ஐ
ரிசகல, $ சாசரசம-காணபபடுசல்
அகமதஇற்குப் புரஷப் *ப்ரணீதமாரையினு விற்பதஉமு
நிரசசோஷ்மவமுல கூடாமையானு 5) வேதமூலகதவ மிழ்
லாமையானும, வேகமயபோலும் ஸ்மிருதிபோலு மஹறாஜன பரிக்
ரக மிற்லாமையானும், ப்ரமாண்பங்கூடா.த. அயினும விசி
கெடபுருவூராயுளள வியாசாதஇிகளினாற் ப்ரமாணாதரமூலமா
கப் பணணப்பட்ட பாரதாதிகள?பா லகர்களாலு முபாச்ய
ரான ஈஎஸவரராே ௦ ரசிகசப்பட்ட வாகமத்் இற்குப் ப்ரமா
ணஊயங்கூடாதோலெனின ? பரரதப் பிரதிபா தயமான த்ரூ
மாதி புருஷார்ச தஙகளஞககு ஸ்ருதிமாதஇகளபோல வாகமக்க
ஞூசுகு கூலபூசமாக கொருப் ரமாணாக்தரல் கரணாமையாலும்,
ஆகமஙகளினம் பரஸ்பர விருத்தமான வர்த்தஞ் சொல்லப்
அளைவ. ௨௧௪
படிசையினாலும், த5திராநுஆடாஈத்இச்குப்புராணங்சளி வி
ம்தைககேடகப் பரிகையி ஒனும) இஃசன்றி.பும தர்வாசர் 52௮2
செளசமர் சணவர ப்ருது உபானனியுவாய வறுவர்களானு
ஞூ. சபிககப்பட்ட ப்ராமணா எஸ் பரனையும் விஷ்ணு வையு ந
ஸ்கரிம செங்-ளககு விருதகிபேெனறு கேடடனகில், எஸ வ
சலும் விஷணுவும் ப்ரமமசாபதரால் வைதிகததி லஈதஇிகாரிக
ளாயிரு5௧ற வப்பிராமணாசளுககு ஜிவனோபாயமாகவம் ௮௯
சாகி வ்பாமோகாசத் மாகவும் அக ௦ங்களப் பண்ணிஞர்க
ளென்று கேட் கப்படுகையானும், தீந்திராறுஷடாஈ்ரிறற
சாணாடுல்பா சிஎடரநாமாவென5த தராவிட சாசாமு லி
யர்கீகு நரகபகநநு கட்க 3 பரஜ 2 பானும் , நக ௦௪ இிதருப
ப்ராமாண்பறகூடாதெவின் 9 இப்பூர்வபக்ஷ£மூரு இழதாநசு
மூரு சித்சாகச சீபிகையிப வீஸ்தரிச்துச்சொனனோம இவ
ணு சிறிறக துலாம்
* ப்ரணிசம் - சொல்லுதல்,
வேதநிததயம் நிர்சதொஷத்வத்துணற் ப்ராமாண்யரு?
டைபத , புநஷபபிரஸூதமரகலிஈ ஆகமச்திற்குப் பராமண
யமினரெனபது கூடா,
வேசததுற்கு நி3யதவததிற் ப்ராமாண்யமில்லாமையா
ன் மேதமூஞ் ஸ்வரூநிதயமோ ப்ரவாகநிதய?மோாவெனவின *
ஸ்௨ரு நிதயங் கூடாது; மூகசககசேட்ட ௰2ரர போயிகற்க
காரமூற்பன்னமாயிற்று என்க 0, கோலாகலஞு சாக்கமாயிழ்
ஜெனறுஞ் சொல்லுகையினுலே உர்ணாத்தஙசளுச கநித்யத
எம் பீரதியக்ஷசக்கமா யிருக்கையா லிசநுகேடட மகாரம்
கேர்றுகமேட்ட மகாரமேமேபெனற ப்ரச்யபிஞ்ையினுலே வ
ர்ண்ங்க ணிதம் பெபனின் ? கா2யி 5 யாசொருசெல்லைப் பெ
க்சோம் அறவே சோளசேசத்திலு புிச்சோமென்புழி 1௮
௨௧௨ சிவஞானசித்தியார் சடகூம்,
ரீஹிக்வஜாதி யொனமும்[[வீரிஹிவியத் தபின்ன.மானதூடோல)
சகேறறுகமேட்ட நார மினறுக்கேடடோமென்பத .22வர
திஜாதி ப்ரதம பிருஜனையொழிப௨கத மிசாரமல்ல வாகலின வ
ா௭ஈ மநிதடமே,
ந வரிஹித்வஜாஇ - நெல்லென்னும்ஜாஇ, ஏ வரிஹிவியதஇ
பினனம் - நெல்லின தகாரஙகள பினனமானத
இஃ்சனதியு ட, உரசகராசொனன மதார மெள்எச்சொல்
லப்படட .மசாரததைவிட பிரனமெனறு மகாரபேஈம பரக்
யகஷமாக வறுபவிககபபிகையால் வர்ணங்க ளநிதபமே, இ
கையால் *வரண சமூறமாயிரககற வேதழமு மநிமயமே
வர்ணசநுூஹம-அக்ஷரககூட்டம்
இனி ப்்ரவாகநிகயதவமெனபதவ கூடாது ப்ரலாகறி
தியசவமாவத? - அவி-சினனதவயாபக பரமபரரதீநத வம
அறுகூடாது;போன ப்ரளயமு மிவிமேல்வரும ப்ரளமமும ப்
சமாணசிம்சமாகலின.
4 அவிசசின.ம லவயாபக பரமபராதிநத்வம்-ஒழியாம
்படி.ப்பிசசற பரமபராஇ5ம,
அகல்வேதததிரமுனே மேதநீதபமெனற௮ சொல்லியிரு
கசத ;ெனின ? நீதயமாகிய சிவடபிரணிகமாகையாலும ந
பரளாயஸ் தாயியாகையாலு நிசயமெனறுசொல்லப்பட்ட த.
அல்லாமலும் நிருபததை முூ-கமெனபாகள,ஜலைதிருமுகமாமோ?
அரசமுகததிலை நினறுமபிறந2 வாசகத்தை யக்ழத திருமுக
மெனபதபோலும், ஸ்வயம்புவினீடததிலே நிவறும் பிராதபடி
யி.ஷலே ஸ்லயம்புவென வறிவாயாக.
அகல்வேதததிர்குப் ட்ரமாண்ய மின்னபடியெனறு நீர்
சொல்லுமெனின ? வேகம சாத்யோசசாரணத்மை மடேஃ்தி
அளைவ உக
மாமலிருச்சிற ஸ்வார்த்த யசார்த்சஞானவானாகய வொருவ
சார் சொல்லப்படடதே பரமாணவாசயமாகலின; யாசொரு
சக மகத சாததியவததல்ல அறு ப்ரமாணவாகயமல்ல்,
கவிவர்ணனா வாகயமபோல ௮ஃரெரெயவவாசெனின ?
- உகதசாதஇடவததல்ல-ஒருவராற சொல்லபபட்... சா
தயத துட கூடினதற்ல
வி
யஉமாற வடா ௧௨09 ஹ ரவு வல அ
2மாவயா | 9-2-9. அ.ந வதி யர.சளவிதீ6/7 ௮ ௮,
ற ்
0௨ ரஉய5ல_ம௦மயா ॥ ஐ.௪ £2ஃ,
௨7 * பரன் அம் ॥ ௨ 2)
௮சையால் யாகசொருவன ப்ராகச* விபரலம்பக னாகா
தவனாக யாதொருவனுடைய சத தஇனபடியே யாததமுண
டாகசத ௮அதசனமைய னாப்2சனாலின அநரஇதினமல நிரதி
சபான₹ஈ2? ஸவரு$யாய் சா௮ஞறகஞகு சாவசாததாவுமாயி
௧க&ற சிவன பரமாபசன ; ௮வனவாக்யமாசலின வேதமுஞு
சிவாகமமூம் ப்ரமாணமே.
5 வாகயம் ப்ரமாண மாம்பொழுது வாம காளா
மூக பெளதகாதிசளஞுகும் ப்ரமாணய முூண்டாகாசோெ
னின ? சததியம் , வே சபாகயராயிருகதசவாசளுக் கதிகாராற
குணமாசவு மசுராதி வயாமோகார்ததமாசவு மசசாஸ்இரஙக
சோாப்பண்ணி யவலீஸ்௮ரனே காமிகாதி சைவாசமங்களி லிஈ
சாஸ்திரங்கள் வேசபாஹ்பமாகலின் வேசோகத்தா நுஷடா
ஞதிகாரிகளு£்கு ஜோேவியமல்லவென௮ு நிகேகககலி னவை
சளுச்குப் பராமாணயஙகூடாது.
அட :-மெஸாவா.மசொவிஅலிய௦ ௭0.௪ ரஸா, ஏச
ப்ரஹ் ௦ (ஸு பூ ஷு ம
மஹ? ர | ர சிஹாறஊயஸ் ௭. ௨5௦4) ஐ
௨௧௪ சிவஞானித்தியார் சுபக்ம்.
கீறொ9.5௦ | ஸூ திஹாா£யா_ 220 கொம்கொ
ட்ட வ்ற வு வற வரமா-௩௨/_௧௦ ய:2, வ 7.5௦ பூ
மநணுகம 3 2-௪ | ௯.௩ றி ட்டம் அடு லொ
கெிஃ2 ராஹ. நாயவவெ | வெஉவாஉவிற.லா மி9
ழெயவ கழி சா.மிதத | வாத வாஸா௩வ_5௦௦ அவ
லாக-௩௦௨00ஞவ வெவெறவட | நஹெவ 7 ௦௨.2௧
34] 8௦ வெடயாஹ ௦.20) 9.டி.சறாசிதி ்
ஆகமமிரண்டுவிசமாயிருசகும். வேததமசை ய.நுசரிச்செொர
னறு,௮றுரிப, சொனறு;வேசச்சதம ந௫ரித்த,த வங்சசோரபட
௮றநுசரியாசறு மோகமப்பிககாதனபொருட்டு சாமேெரன்ன
ெெனறறு ஏஸ்வரவாககயம் அறகளகசாவேழெனனிற்? யா
பம் பாசுபதம் லாகுஎம் உயிரலம இதரமுசலானதகள மேச
வாககயங்களாகையால் எனபத ஸ் மோகட்பொருள்,
௮கசையால் மறுவாஇஸ்மிருதிகளிற் றஈதிராறஞஷ்டரக ச
தர்கு நீ கேசஞ்சொனனத வேதவிருச்தமான வரமா யரக
மவிஷபங்களே! மஷைபாதி சிவபரிபக்த மாப் தரரதம்
மியஙகளினுற் வன பரமாபத்னாகலின் சிவவாகய மொருவ
சாலும் பா இசகப்படுவதல்ல,
அக ் _நவாவூ-4௦ வள௱..2ஜஷெ வா
க ;8விவி.20௨2கி௯௦ அமா | ,502%900௨ ர...
கற ணாவாக 3 வெஷிவ5 ௨3௧௩ நா ॥ அமாறள
௩௦ நஹறமிணா நா-2% ,ணஸ்வொக்கடு | போல
2-ஐமெ.3ம..? பெவெிஷ ா,$ியொயொயாய 8-9
அளவை. உக
_? சிரியா விசிராயெத ரரா்௦ ஹவ_௦ வ )
வ 2 ர [
வித | நார) ராம்லிறொயெ.ு ௪௯ ஹ௦வாஜ
ய 9 தர
ஷ5வ ஷவாவஉஊண க் ராயை 5
_தயாமவா ॥ ஹ். ஹணாவ 20 அரவ 0
தி டாவ
வய ன்ட் டட | யஹ )யஹ$ஹிரா கர் 2)
திவ ஜா விறிஷ 92.5 ॥ _தாவூு.௪ 2 ஐவெ௮ிர5
ப்ராராண 2? அஹ -கஹ 3)2௮.தி,
பனுகவாகயயதஇலும் ரஷிகள்வாக்கயம் விஷெடப,
ரஷிசளவாகயேதஇலுக் தேவைகளவாக்கயம் விசிஷடா,
தே. எரைகள் வாகயேயதஇலும் ப்ரமமாவினவாககியம விசி
டம,பரமமாவினவாசூயத இலம்விஷணுவா க்கியம்கவி௫ கடட,
விஷ்ணுகாக்கியத்திலும் ர௬ுசஇரனவாககயம் விசஷடம,ர இ
ரன வாககியதஇலும் சிவறுை பவாக்கியம் விசிஷடம , இப
படிமேனமேல் விசஷடமூக் இழ்கூழேத்தள்ளு£சது சிவாசம
ங்சஞூக்கு விரோதமில்லாக சாத்திரககளெல்லாம் ப்ரமானணா
யம வீரேரகமூள்ள_.த அப்பிரமாண்யம.எச்செகதச்சாத இரங்க
ளெவவளவு வயரபிசசிருக்கிற து அவ்வளவு அதுவதுசட்டுட் டர
மாணயம் எனபது ஸ்லோகப்பொருள்,
காமிகாதி பாகமங்கள் பரமசிவ கர்தருகமென்பதர்கு2சம்
பதி பாரகததல்,
காகா ஓ ன.நா6.5-௬ யயாவெவொ 20௧00
6 । கஷாய வ ணா.நா௦ ௧5-ம் ஹ.ச 2 வசீ
ஹு.௨தி.
௨௧௭ ஏவஞானடித்தியார் சுடக்ஷம்.
காமிகமுதலான வாகமங்சளுக்கு எபபடிக் கர்தீதாம
2. ஸ வரோ எப்படி. பதினென்புமாணகசகளுகறுவ் சாதா ௪
இ பவஇயிறுடைய பிள்ளை எனபத ஸலோகடபொருள,
ஸு
வளமூரறெவி_௯கவயவொசிறாம2 ஹெரவி ௨2
39 ரவி ரூ.26 ்் ர்
த்
ஸ௱ொகஷாவலெ.கஹாயரடி | உர ௪5) 2கஷணா 5-௮
ா9.ந_.ந பசிவா ௬௦-2௦ ஹ-டஉ.மிஸறி (9 [| யொவசிஹொ
அ
தாஹ ரு _சஹதாா... தறஸறி௮ு ஷஹுவே கற
ட தல 9) ௯ 1] ்் க 2௪] ௦ | 7
க. ய ராச லக் ஹவ..22மா.வா? | வச்ஷ
ப (ு தல
டா௮வமி9.-௩கா யயாக-2௦ அர ஹகி$ா | ௯வ
ப) வனிவ-௫ஐண_றஹ_த௦ 579 வீறு வாஸாஹா |
உட மாண்டு ் புடடு ஷ
உரராண௦வ௦ அகாக௦ அழு 2 மாுடயொ அழிவா
[நி இ8/
வசீ
உர ௮,
5ம் நிந்களிவத்சினின்று நாசாத்மகமாச ஞானமா
ஈஈகமானது *பரவா தஇககப்பட்டதெனறு சேட்கப்பட்ட 2.
ரீ௫விஷகளனெனறுவ் கேட்கப்பட்டத. நிஷசளனான சிவனு
5, வாகககேதரிமமில்லையாகலின சப்?தோச்சாரண மெப்படி ௪
கூமி ஈனின? அதயககம % விமலனாக சர்வத்ர சிற்சத்இ
$௮/ :ரமபணச்தையுடைய சிவன் வாக்கக்த்ரிபமன்றியுஞ் சப்
கோறபததியைப் பண்னு ௨ரெனகற தாச்சரியமல்ல. ௮ஃதெ
வவாறுணடாகமெனின ?
* ப்ரவாத்இ-உண்டாசம், * விமலன்-நிர்மலன்), மலமில்
லாதன, $ விச்ருமடணம்-பரம்பியிருத் தல்.
அளைவ. உகள
சுதசமாயையாகய விக தவிற் சிவன இற்சத்திபானறு
ப்ரவா2இ 4யுனமுகமாகபபதிய நாதமுணடாம. ௮இ$௮ச
சகுமமாய,சமேசசரணமாயிருசசிற காசததிற் பைசஈஇமததி
மை வைகரியெனனு 2 வாசகுகள சரமததில் வரு,2இருபமாகப்
பிரவாததிககும ௮சசத2யகள வகதரபாரம்பரிபககரமஙக
ளால்வேசயவொகம ஸவரபமாய் கனமமார்கக ஞானமராக
கஙகனண்பபோடுசகுா இபபடியுணடான சதக௪3 ஓற்பத$
யெபபடியுணடாயிரறறு ? ௪ சஹிதமான மகதர ததர
ளெவவரறுண்டாடிற்று இவைசளினபேதங்களெத்கனைபரகார
மூ சாசநமெசதனைபரகாரம? சிததியெததனைப்ரகாரம? இவை
யெல்லாமவிஎ ங்க விளமபவேணடுமமெனின ?
-. உனமுகம்-௭இரமு2ம, $4ச22க௪ரணம்-றனமாககளைர
சதித்சல்
நிரோதுக் கருளுசாலிபாயிருக்கிஉ பரமசிவனித்சததியா
ல் விக்தவை 4: ௬தாபிகக, அ௮வவிக நனினினறும் ப்ரமமமய
மானஅ3ரரமுஇககு ௦, அசசுகசமாடையை கேஷோமபிசகபப ர
ணியசிவாவினாபுசையானசததி மாயாதஇஷடாத தீரியாகலி
னி யானாயால் போசமாலபயெனறு நாமமாம,
1 கேகாபிகச-கலக்க.
ஈஸ்வரசிற்சசசியால் -கூரத்தமான சத தரர்தசரூப ௪
சத்காரணமாக௰ விர்துவிள முதற்சாஸ்திரலக *[ஸகாத்மக
மாக வண்டாம். அதர்குமேற் குண்டலாகாரமாகச் சரதகா
லசதி னிஷகளங்க சநதரப்பிரசாசமாக வபரவிர் தவணடா
ம். ௮ல்விஈது ஞானதசே ஜோதியான விந்து விர்த்திரூபமாக
௪ கிரமகதி லுச்சரோத்கர காரணமாகச் சூககுமை பைசக
இ மததீமை வைகரீபனறு கானகுலாக்கு ரூ.மாம்.
- ஐவச்தராதிதம்- கலக்கல், 8] நாகாத்மகம்-மாதஸ்வ
ரூபம்.
௨௧௮] சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்.
2ச்சையால் சேதாபிதையாகய கிச். துதஇச் 0௧2 தர
டாகததஇ ஒம்பிகையெனகீரசததி யு--டரம், ௮வவம்மீகையிட
கீசினினறுஞ் சக்இரப்பிரகரசம்போல லாமா ஜ்யேஷடை
செளதீரீயெனறு மூசசத்தஇகளுணடாம்.
0 அசோபாகம்-உழ்ப்புறம்.
அர்மூனதில.--
வாமை நீசஇரைபண்ணு£ன ற ஸர்ப்பம்பேசற் ரண்டலர
கானாய,டயிருககும.
ஜ்யேைஷடை தண்டாகாசையாயிருசகும்.
செ௪.தரீ யிரண்டு கலைஃசெரமபுபோ லிருசகும்.
௮ம்மாயை யபரரூபையாம்க கொண்டு சயை விசயை ௮9
தை டராசிதையெனறு சானகுசதமியாம் மேலும நீவிர் மதிப்
சதிஷடை கித்தை சாக்இு இததிகை நதீமிசமை உரோ௫சிகை மோ
து ௧ வயோமருபை ௮5நதை ௮காசை ௮தாசரிரபெனறு
டனிொஷ்டு- தய மாகப் பதினணாறுசத் தியாம,
இலைகளின் சிஏசத்வமுதலாகப் ப்ருதவி5சல மீருகச
ச்வடபிரபஞசமும் வயாபிசகப்படும்.
இசசச்இகளிடத்இற் ருனே முனனுற்பத்தியாமெனத த
கார சஹிஈமான மைம்பதக்ஷ£முன்டாம். ௮ர2விஸ்மாரம
பிரகுசொல்லுக்றோம். மூனசெொன்ன அகாரம், ரூபமாகய தெ
வவாசெவின ? இரெளதீரீசிரசம் வாமைமுசமும் அமபிகை
பாஹுவம ஜப கடைசண்டாகரரமரனமரன ப்ரதானதேச
மூமா யிருககும்.
இப்படியே ௮கசரமெனறு சொல்லப்பட்ட த. அவ ௮கர
ரூபமான சினுடைய சசத்தியானத ௮கா.ராதயாக விஸ்
யசய் ஆகாரச் சமரச வைம்பழபேதமாம்,
ர் வில்ருை5-கிசரரம்,
அளை. ௨௧௯
சர்மாறுக்சிராஹிகையரய்ச் சர்வசத்சார்சசரூபிணியுமா
யிருககற விவ் வக்டரரூபிணியான ௪,தஇ.பன்றிச் சத்தப்பிரபஞ௪
மூ மில்லை, யர்தசப்பிரபஞ்சமூ மில்லைமாகலின, இவ்வர்ண௫௰௫
ளெல்லாஞு சாவசித்திசகு மாலயமாயிருச்காம்., இவர்நிற்செ
ல்லா மீஸ்வரனுடைய ஞான சத் போலியும், ஈஸ்௨ர வி௮சத
மேம், விக் தவபாதாரமூமாம் இதற்கானமாக்களின கனமரூ
*்சறகாரிகாரணமாம்; காரணங்களினின் று காரி.பமெல்லாமா
னமாககளின சனமாநுகுணமாச வு. ௱டரகமேண்டுகையால்,
* சுமகாரி- தணைக்சாரணம்,
அகலின, விச தவ்யஇமிசதமரக வாணஙச ரொொனறுமில்
லை, எர்ணங்க ளகேகமும் ஜடமு.மரகலின விக தவிற சிவனா
ஓண்டாச்சகபபட்ட சே ௮கலி னுறபனனத இர்கு நாசழமு ௯டு,
அ ப்ரளமஸ்சாயிபானபடியாற் ஸ்வரம் யுகதமாயிருககற வி
வ௫ர்ணங்களையுர், வாணசமூஹமாயிருாகிற பதங்களையும, பகி
சரூஹமாயிருக்கற மேதவாகயவ்களையும், நீிததியமெனாறே,
மலேகங்களா ஸஷ்வயம்புவென்ற த சச்ச தாலோஷட பு
ட வயரபாரதஇஞற்ருனே யு௬்டாகாம லீஸ்௨ரசதஇப் 0.3
சரரத்தினுல் விநதவினின்றும் 8[சாதாகமகமாக வணடரகை
யால் இப்படியிருககிற வாச்யககளால் வைக ளக யய.
ஓஹரரவேதுவாயிருக்கற * எர்ச்தப்பிரஇதிய/ணட ரம், இவவ
ரணல்கள சகம்இச்கு மாதருஸ்சாக மாயிருஃகை,பரலும, 6ஸ்
லச்ஸ்ஸர்.௨ஞ்ஞராகீய இலசத்இப பிரசாரததனா ஓடா
சைஉலுஞ், சிவமாத்ருகையென்று செசல்லப்டடும்,
0 ப்ரசாரம்-விஸ்கரிக்கப்பட்ட ஐ, ரர தாத்மகம் - நாச
குஏருடம், * அர்த்தப்பிரீ தஇ - அர்த்தலிர்பதஇ, அரததஞான
ழ்,$ ஸ் எ5ஸ்ஸர்எஞ்ஞர் - தானேசர்வஞுஞா.
௨௨௦ கிவஞானகசித்யொர் சுபகூம்.
இதில் ௮சாராதி ஷோடச ஸ்வரசுஇற்குப் பரமே
சு௨றும், கசாராதி கூகாராஈசா கூஷரமசஞாகுப் பரசேவ
சைசேவியும. இவைக ளெட்டி வாக்கமாகம் பிரிகதுள்ளளவில்
அகாராது ஷோடச ஸ்வரத் தக்கு மதசேவகை விராயகன,
ககாராதி க்ஷகரராகதமாயிருககற ஸப்தவாகயதஇறகும ப்
ராமியாறு சபதமாதாகசஞச் ேலதை,
இவவாணஙகள் சர்வாறுகரஹராயிருக்கிற வீஸ்வரனு
சுக கரணங்களாகலி னீஸ்வரனெனறுஞ சொல்லபபரி௦.
லோகமாதருசையா யிருசற விவவாணங்களே ஞானச
ச்த்யென ஈறியப்படும, அவ ஞானசத்தியிற்றுனே $ வாங்
மயமாயிருகக * சததஜாலமுளா சராசராதமகமா யிருககற
ுவாதசதஜாலமுங் சரமததிலுணடாம. %இவவர்ளணாதமகமாயி
ரூகக£ற சத்திபை புபாசாகமாகசகொண்டு சிவன வேதாக
மங்களை உதுகரஹழ்பணணுவர்,
$ வாங்௦யம்-வாககுமயம், *-த்.தஜாலம்-௪த் சஸ்வருபம;
அ ரதசஜாலம்-அர்த,தல்வரும்,டவாணா2மகம் - வர்ணரூபம.
மேன்னே இயனமூர்த்தா, வாச்சந்தரிய வர்ஜ்ஜிகாஎனறு
சொல்லப்பட்டார்; அவாககச்சாஸ்ச்ரகாரண மெப்படி ௧௯.
ட. கூடிடபண்ணிஞ0ெனின, அவருமிவ்வர்த்கத்திரற் ௪௧
ளராவரொவின ? அப்படிசசளராகவேண்டா ! ஸ்ேச்சாசாம
ரதயபலததினான மூனவிக தவினினறும் €[ வர்ணாதியுற்பததி
யைப் பணணினதபோற் சாஸ்தர ரசனையுங்கூடும். எப்படி.
யெனில்? சம்ஞாவல்லபரான பரிபக்குவமல விஞ்ஞானகலாச்
3: கசரீரிபாசஞானப்ரசாகம் பண்ணின தகொண்டு சகளராவ
சோ! அகார். தயின் சாஸ்கரங்களிற் சம்ப்ரசாய பரம்பரை
பெவவாதுவகசகு தெனின் ௮ ல்லா மோன்௦ச்சொல்லஓு்
வோம்.
அளைவ. ௨௨௧
ஏ] வர்ணாதி-அ௯்ஷராதி, 1 அசரீரி-சரீரமில்லாதலர்.
சிவனுக்குச் சாவாரம்பழு மானமாககளின பொருட்டாகலவி
ன ஸ?வசசையினாற் பூரணமூர் சதியாயிருகக௱வர் பஞ்சமி
ரமாசதிமானுவா. அமையாவன? ஈசாநஞடரசாசவும், தற்
பு நம் வககரமாகவம, அகோரமிகயமாகவும், வாமஜேவங்
குறபமாரகவுஞ் சததியோசாகம் மூர்ததியாகவுஞ், சாவு
ஞூ5வாதி யிரதயாதி யாறு மயகமாகவக கொளவா.
ஆயி னிவவர் ததத இனா லானமாகசள் கலாசஹிதராண
போதுசகளரானதபோல சிவலுஞ் சகளராவுாானின்? அகரா.
அன மாகக டெகமபோற் சாமாஸ்சிமுதலிய தேக தாத க்சளி
ல்லைபாகலி னகளரே ! அனமாககளி ௭ தீயான பூஜாநிமித.த
மாச் சாஸ்தர *வகதருதவ நிமிசசமாகவம் பரையாதி ப
மு7சததிஸ்வரூபமாடு.ப கீசானாதிபருசமநதர சநுமானாளை
யால்,வஸ்தத அக௱ராயிரு௩நஐ முபசாரஇமாகச் சகளரொனறு
சொல் மப்படடு வேதங்களையு் காமிகாடபாசமங்களையு ம: ௨
டு_ சசகசசாக வநேககோடி சங்கமை யாகப்பண்ணி விஞ்சான
கலரிபசகுவமலரைம் தமறசக்திபரிசகதினான ஞானகரியா
சததிகளை $கிராவாணமாகப் பிரகாசிசகப்பண்ணி ௮வாகளி
2ப்ரணவாதஇசிவர்கள பதஇுனமருகரு மேகருத்ராதிகள் ப.எ
எமருசகுங் சாமிகாது வாதுளா₹ஈ கமான விருபத்செட்டாக
மசையு பொெவ்வொருவாக கொவ?வா ராகமமாகப பஞ்ச
மூகத்தினாலு மறுக்ரகம்பண்ணினராகலின்; வேதசிவாகமவ
கள் பரமாம், சில * ப்ரணிகமாகையாற் ப்ரமாணம், இநர
சக தஜாலத்சை யிசதசாகஇரமூலகதிலே விளங்கச்சொல்லா
தடியால் இதற்குச்சம்மதி ஐ௧ஈ5இற் காட் ரிம்,
* வக்தருகவம்-சொல்லுக௱,$ நிராவர்ணம்-தடையில்லா
மல் 1 ப்ரணிதம-சொல்லப்பட்ட த.
௨.௨௨ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
3 சட: வளஷூெ ஷா ஸா௨-ஒவா
் ர ட் நா... உ7வ.5.10).௪) 2.2௧ அஷட,௧௦
ஹாவாமிி ,ய வியொ.ம.25 | வாமி ,யா வெ
கதவ ஸாறிஹ ய 227 அஹ ர.சா | ௬ அற தெவிஐ ல
கெத அமாவகி கீ3% மட | உவ ர-2கூ௦ ஹ் திவ
சி ப வர.௪ 27-சடம ண வவ | நாஒஹ) எப்நொ
உரஹ்ரதி ம்பா நா௦ ்டட்பப ட. | படற ல
பாற வயெ..ண ஸ்ரிய£ £ நா ந-ஜாவகா$? | கழ
33-௮2 ௭0 8௦2௦௮ ஷஹஸ்ாகி ஹி ॥ வலா
ஷஹ5, கி.பஷஷ நமா ௩2 ஹிஜிறவவ | வ.க
ஹவ-2௦ ஊர வஹெ_ந 0.7-ஒ ஹி நஜ வறு ॥ சூ
உள. ௮௱௦ஸா-ல மாடிவண..2கூமா.ம.2(5 | -சி௦3,
8-5
வசீ
உள _திவ௦ஷா 21 காறனண௦ உ௱டெறறட | ஹவா
கூசா ௨௦௦ ணட விஷ. 8 | ௯நா
வா 2௦ வஜ:.2-ஒ_நா 85 வகா வற? | தத ஹீ
௨3.25வகாமெ ஸ்ரியமா ௦௧ வாமி | ஸ்ரியிவ
அ, பூச
அெெவ ஹவெ.ஷா 8 5.௪) ௪௦-28 | 29
மசி கெஷொலி.௪௦ வீரா கானண௦ யொமாயயா ॥ த
வ்
சிக்ஷொலி.ச ௨௮௦-௪42 ௭௦ “சர ௦ நா னு
௨22 | 37௨72௦ அடிய? கிஷிஅக- பா காச
ஸி வட | ஹவ$ந ஸறிதிவ 27-௮௦ , ஹூ உட
அளைவ. ௨௨௩
5 | வது சீயா ஹாவ றா £ஜெ லா .அி௦ பே
ா£.மியி? ॥ ஸரி 2வ.21ர கெொொவிசால$ந - ஷய
ாரிறிவிகா | ஸஸாமாகெறாகலாகாறா௦ ராகி ரய்ச-டு)
52 | வாதா ஜெ பக்த ஒயா ள& கர்
உ, வீ*நிவா | வாசாவெடினவரெ, த் 1௭? ரர
கால்வலி சார | ஹாசாயா ர 2 ஐயா
உ? ப 922 2.சா? | ஜ.பாவ லீஜபா99.வவ ௯ஜி.சா
அஃவறாஜிகசா | நிவ ர.அிப உர திஷா வில த ஸா௦தி
ட ப வவ | ஐ௦ுகா 8விகா99அவ றோலிகாசோ
அகாவற௱ார? | பெ 2ாறை-இவா ௨ 295௦ சாஅ௪ நாமா
நாஸா, சா_கயா | ஞூஜிவ...? 37089௦ ஹவ.-% ஸ்ரிஉாஷு
ர் மாஅறடு | . சால ணட ட வாத வஜா தா
அனா வவி௦ஸா.கி3 || ப்ரிரஹ ாஹா௦ ஹி.சா க்கு
வ ௬53 ஜா உர._தி 3.21 | ௦ ம்காஸபார ஹவ்
ஜெ உமா வெ உணவசிஃறி.சா ॥ ககா௱வஹஷூ சிவ கப
52 'ஆசாறபரன-௨ச அஜா | ஊ௱ஷவ.ச3அ தீயொ
மா உ௦ணா.நா *, ழி ி9.௪.நவ ட ஸமெஷாணா௦ :]
ப ன௦வெராக; யோ ட ட்ட | அஹ் ஸு
சிஃறிழாவிநா வஜுயா டவ். | ஹவா மஃ
4 ராஹி கா யா ஷீ பால. -ஒவிணீ | மெ.௪
௨௨௪ சிவஞானிச்இியார்சுபக்ஷம்,
வி... நா_2., வவெவ்டுவர _நாலெ.2 நாவிலியெ ன்
அி10௧ந9.௪ ஹவ.2.றிலீ.நா தாகய2வறிகி தி... சா ௦
0.சவாசெகொா வறாயொமி யெ ஜூ வற்ற ட]
9 கதற ஸெஷா க பாஉா_ந௦ வ௦எப்இ ராடு ஹ
௯52 ஹவைஹகாறீஹ ச காய._.2௦ ண ்யட்ட ஷஹச்ெ_௪...
௧௦ | உவாா_ந839.சாுந - டா அண... 5.சஆ
நார | ஹயா ஹி சா வண... ௧7.5௯ .ல.௪
நாய்.25 ॥ உணா ஸஹஹயொமாசி ௨௨௪
வமாக சிஷுசெ | ௮079 சட. 673 இஹ அதவ
ஹாற.மிஷயநா ॥ ஹவா ஜா. ரகா ட் யா ஜு
0்.சாரா.ச ரவதுவி.சா | யமால-கு.சாவ ஹா கெஹ
ஸ்ரிவறாகி 0௮௨௨ 52 | ௬௮9௦.25- வறொ வ
காஉஊ செவிவ 2வஹி.சா | வ நஹிநோ ஷூ ஷிவ]
922.2 ௨ 9௱092.-7வொஷி மாயக? | வரா ரா
௨379 காகிவம.2மூ- ஷூ... ஹூ ஹஹூஹிர? | ௨௦
பஹ 5. வியா ஹவ். நல் ரஹ காறிண? |)
் £_நஸ்ரகி த்தப்ப நட யா தா.த ரீசாமாகரா..க ரகா 1
ஹீ ௨ ச. ஜாய9.த ஹய். வாதி 20௦ ஹஹறாதவு
ஈடி ॥ உவாமா_ந௦_க- _கா௦ கரவா வீ? வொ
ஹ-ஸ.மி2.. | 2௦.5 ரணி காரிகா£.சி ௪௫) ௦3. ஈ
பசீ
ஷஹு்ஸிதா.சி.ச-4 [ணு, ரம ஷ ஸ்ரிவொ -60.2..7வா
அளவை, உ௨௫
ழி ,யவிவூ-0_28 | தரறாஸகறணெ றாக3ஹக28
9 ள் ் 6பீப்
கட் தவ து || ௬2-௫)-5-2 ஹாஹி ெவஹ ல் ௨
அர ஹா2சம-3,) யொ.ம.5௦ | வண. அ. நாஹவ..ா
ஷாம.3வ.5 2 ,காய..2வ௯ || கிஜ-ஒவ கெ. உர. ர
கெஹ? கிஷ ம-டு | ஹாகல பஹு, யாச
டி ன்) ௮...?
வு ௮௬ உ வக்ஷ ஷா? ஹாஃர.௪ட | ஹவ.ரா[0௦
ஸவொரற௱ாஃ௯.-5 யஸிஜாவ-௫ண--௪_ந-$உ 9 வெ
ஷஹா௨-௫ண.-3ர வணு:மிஷ0 றா வரச வொ௱_நாமா
௮.2.0௧3 | ௦ நஷஹிடு 0.௪ 300029 ஷா..௪
_ந-2 வ௱மெஷி ந$ ॥ ஸா 2௫௫3 வ. வ
பப பய்புல் அ 2-ற ஹை கட | ஹரா 8-4)
அி-3றிவா ௦ வக விவ ௦௪ | வாக 2
நாஃம-3கவஹ ௧ _நீய௦ யமாக | _காநமா
ஹ$ா.அ-1%௦ யா ஹரா சிவிவஐ.-2_ந(ஓ ॥ நவ பாட
பழனி ணெ_கர௯வ ஷெ.நாய௦ ஹகலஃமி_29 | ஷரஷு
_50.௪022 வபா ஸ்ரலாலிவிழா_நண-ஒநு | வடா
[2 (இர
ஸா ஹுஸ்ஸ்ர... நாவ கரவா உரக. சி,யசயொ ்
டாது | வஸ்றிவொவி ௨௰வா ஜா௩ற-ஓவ கயா ம
29 | ௯.ந-ரபஷ ஹா 5ந மில வ ஹட
கொமிவி? | றா:வெ வடட உப ஷிவ. நிவ
௧௫
௨௨௬ சிவஞானசிச்தியார்சுபசூ. ம்.
9வ3௱ஊ.3ஹாய 56 | வ-வ.-.2(ொ உ௱ஹ௦ஹரா
52 ஸூரிவெடி௦ கழாவ௱ட ॥ 5 , உ ஷோ உஸாவிய௦
இதல் தாவா க ரவா..நி்0ே ॥ சற ப்பி
ட் றாறாம.2௦ச37 வாமா8சி]
அ மின சிவப்ரனர்தமாகய சாஸ்சாதசானனறிச் சமீறசா
ணடிலயாடு மராருவிகளி ஒர்பண்ணப்படட சாஸ்தரகுளி
ணாள ஜோனசிதகியு மோச்ஷமூமிற்லை? பாவெனின ? ௮வாகளெ
லலாம பரகருஇக்குக்2? மிரூபச தகானகு கசவமுஞ் சொனன
ச டொழியப் பிரகரஇ!ருோோலுளள தீதவம பனனிரணடை
யு௩ * ஓடதரிம்சத தவா ஈமாகய பரசிவததையுஞு சொ
என *ஜிலைபாகலின சலவோகதாகம ஸ்ரவண.௰னனாதிசனினா
லேடேபரஞானிததியும பர? க்ஷூமூமாம்.
* ஊடஇரிமசத - முப்பத்தாறு.
தட்டைக் .௪99.5,வ _. கபவா வவ உரவு
ஸ்ட! பமாக | ௬௦௩ சவா நாயாக £9
ரரூல்யாஸுர . | 2ந 5.24 தி ன்
1] வரி 6 ச ஐ.
ர பாடு 2/மா வரோ | ட தன்மம். ராஹ
கூசம-2? - டாகி கா௱ாணாளரு ௧௦ வாதீ.நா டா
, ை (கு
தா? சவிலாத5 ரணி.சா? - பர ஹ்ர ந விமஸராஷா$ -
ட ல்க உய உ வமொவறாவவ _ ௬.௮ ௫1% ப்
[2210
அ
ரபர் உராவ20 ரிவர் உ 7_ந௦ கவஷாவட ச
ரகமா ஸ்ரிவ5 293, ப ட திதிவத.நா ௯.
(ஆ) ஸ்
இத தன்மையான சவாகமத்இிற்கடுகாரி புராணகிதிகா
சங்களுச்குப்போல ஸ்த்ரீகுசர சவிசடச்துக்களோ, சாதுர்
௮ ள்ல. உ௨உளி
வர்ணத்தி வளர்சளுச்குமோவெளின்? ப்ராம்மண கூடத்ரி.ப வை
க்பகுசர சூதக குலோத்பவா இதிவசகாத, எனபத $ த
ரைவரணிகரு முபபகுறசுததருராய் பரம்பரையாக ஸ்தரீக
ஞம் புர௲ரு ௦ மபேயபாகாஇர௫சருமாயிருககே சூத். இிரரில
ம்; இவலர் ஈச்தஇி லவர்சளிலுஞு சத்இரிபாசமுடையனாய் சிவ
இகைஷயுடையவர்க எஇகாரிகள.
$ சரைவர்ணிகா-மூனறுஉர்ணாத்சரர், 0 அபேயபரகாஇ-
மதுமாமசரதி.
இ௫ர்குச்சம்மதி யெட்டாஞ் சூததிரத்திம் நிகஷாப்ரகர
ணழ்திற் கூறுவாம்.
கனையககமமாமதுனும்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 பைக
ஆசமததினத பகுப்பீலககண முணர்த் துர.
தகமஈசகான - சச்சப்மிரமாண?தான,--அதா இயேயம
ஞய - அகாதிமலமு,ததசவசைய/,-- அறி ஞால்-சர்வுஞன து
சரததிரம்(௮5ததகமம் சகதிரகலையெனறும, மச்இரகலைபென
லம, உயசேசசலைமயெனறு மூனறுவிகமாம.) அம்மூனதிலுஎ,-4
தநதிரம்-தச்ரகலைபாவ ஐ) சரியாகரியாபாதப் படுபபாதலா
ல், பினாதிமாறதினறிப்பேணல்-சத்தசாமர்த்மம் அர்தசசாமா
சீயம் வத் தாமா தயங்களால் பினமூன னாகமார்சரவிரோ
தமினறிச சரி.பா ஈரிபா கீருக்யம் போதிப்பத.--மகஇரக்கா
ன - மச்திரகலையாவ.து, யோகபாதப் பருப்பாதலால்--மனா
இகளடகக - சன மக்திர ஜபச்தோடு ப்ராணாயாமம் ப்சத்
இபாகரரச் தாரணை யிலைகளால் சித்சேச்த்ரியங்தளை நிறுத
இ;-தெய்வம் வழிபடும் வாய்;மயாஞம் - சுத் ரபஞ்சா கூர
௨௨௮ சிவஞானசித்தியார் சபகூம்,
ஐப இவத்தியான இ௨சமாதி ஜிவன்முத்தசிலன் சவசாடசா
தகரரால் கரங்கி யோகஙகளையுளள முூரசைமை போதிபபதாகு
ம. உபதேசக, ரான - உடதேசகலையாவத,--னாதி மீறிலா
3ரனனமை யுணாத்துவத-பசுபாச பதார்ததங்சளினதலக*
ண்களோடு கடத தனதற்பததமாசங்கள் காணான திலகசு
ண ததைப போதிப்பது.
அரவவைவானகயவகிறு,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வலக [0] அணவைவாகை
“து. அநாஇமுக்க சத் தருவாகய முதல்வளருளிச்செய்
2 வே சாகமங்கள,கருமகாண்டம உபாசஞ.காண்டம் ஞானசா
ணடமென மூவகைப்படும அவற்நுள, கருமகாண்டம்பற்றிப்
பினனொடு முன மாறுகோளினநி ௮.நட டி ச.தலை உபிரினேடுண
ர்வு தெரிவத தா இரவுரையளவையெனப்படும; உபாசனாகா
ணடம்பற்றி மனாதிகளடககத தெட்வம்வழிபடும் வரம்மையை
உயிரினோடுணர்வு தெரிவது மக்திரவரையளனவையெனப்படும்;
ஞானகாண்டம்பற்றித் கனக்கு முதலுமுடிவமிற்லாசஇறைவ
ன சனனினவேறல்லாத எண்குணமுடையனாகல் தனனினவே
முய பசுபாசஙகளையுடையனாதல் முதலிய தனமைகளைத் தா
ணைருமாறும பீறாக்குணர்த தமாம் உமிரினஞோணொவ தெரி
வத உபதேசவணாயளவையெனப்படுமெனபதாம்.
வேகமும் அகமமெனப்படுமென்பத சீசண்டபாடியச் தள்
ளுவ்காணக அத வாககியமெனபதணர்தறததகு ௮நாத பே
யமலனாயவறிவனெனருர்,
அறிலலூலென புழி ஆருலதசெய்யுட்கிழமைக்சண்௮க்.5 த,
அளவை. ௨௨௯
இவவாறன்றி, பபபசுபாசங்சளுச்குப் பிரமாணமுமிலகக
ணமும் பினமுன மாறுசோளி ஏறிப் பாதுகா துக்கூறும் ஆக
மவாக்கியககளைத செரிவத தந்திரவரையெனவும், மனாதிகள
டக&த் தெய்வம் வழிபடும் வாய்மையெனப்படுச சாதநமாகய
மேண்மிஞசெ.ப்தமுறைமைகளைக கூறும் அகமவாககயங்களை த
செரிவ.த மரந்திரவுாரையெனவும், தனாதியீறிலாதானறனமரையு
ணர்த தகலெனப்படும் நிட்டையினியல்புக.றும அகமவாககய
ங்க்ாத ெரிலத உபதேசவுரைபெனவும், இவவாற௮ு ஞானகா
ண்டெொனறனையே மூல௨கமைப்படுத் துாரைப்பாருமுளர் அவராக
கு மர்றையுபாசனாகாணடமுங கனமகாண்டமுழ் பிரமாண
த ளகப்படாமையறிக,
இனித்சார்ககிகர்முதலிலியோர் குடம்படமுதலிய உலக
சீசொற்கள்பற்றி அவவபபொருளகளையுணர்கலும உரையளவை
யெனபர். ௮லை, காடசிமதுமான ங்களினடங்கடாப்பொரு
ளைக காடடுவனவனையின, மா மாதகைக் காட்டல்போலு
ம் இயலபேதபரறிடறிவசாகய ௮றுமான விசேட மாவ்னவன
தி உணாயளவையாதறகேலாமையறிக,
சொல்லானறிர்தேன என௱னுபவநிகழ்கலின் ௮து வேற
ளலவையாவகனதி ௮அநுமானத தளடங்காசெனபார்க௫் சுளிரி
னமைபனிமினமை முரலியன அநுபலத.தியாலறிதேனெனறு
அநுடவநிசம்கலின, இனனோரனனவற்றை வேறு பிரமாண
னனாது காட்சிமுதலியவற்றுளடக்குகல் பொருஈதாதாய் முடி.
யுமென்றொழிக,
இதனானே உரையஎவை மூன்றென் றஐவற்றஇயல்புகூ.றப்ப
ட்டு.
௨௩௦ சுவஞானடுத்தியாச் சுபக்ஷம்,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
கண்பட படை
காண்டல்வாயில் என்ரெடுச்த இிருவிருக்சத்தி) சன்
பொருட்டாமறுமானம் பிசர்பொருட்டா பநுமானமெனற ப
க்கத் தசகு, பககமூன்று மூளனறுபக்கம் ஏதமூனறு புகையால்
போ.தநாற்ரம் எனற ஐர்.ற திருவிருச்சச்களவம் வயாக்யர
நம வர் துமூடிஈ த, அசம்ப்பிரகார மூனறுவசையர மிரு£குமெ
னற செப்படிடெனன மேலரளி. செம்ூருர்,
அகாதியே யயலயை வறிவலூ லாகமஈதான் - றகமமா
சாது அராடுியே நினமலஞ,மிருக்கக சர்வகஞ்லே செரல்ற
ட்பட்டசாச்திரர்,-பினாகமா நினறிப்பேணல் தர்இரம் ஃ மு
னனொடுபின மலைவு விதனை யாராம்கதுபார்சத௪ சொல்லு
லது த5இரகலைபரம்)-- மகஇரகஙகள் பராதிகளசததமெய்வ
ம் வழி-டும் வாய்ரையாகும - ம௩இரகலைபாவ. த மனமுகலா
கய காணங்களையடகடு யவரவர்சகு?வண்டின செய்லங்களை
உ ழிபடுக௦்வு--மையாம்; - -சனாதிமி திலாதானசன்மை யுண
ரத. லுடமேசக சான .. தனககொரு முதல்கடுவிறுதி மூன
௮மில்லாகத பரமேஸ்வரன உண்மைபை யறிவிககிறவிது உப
தேசகலைபாம்.
இதஞர்சொல்லியது சாத்திரங்களை மூனஜொறிபின ம
லைவாக கொள்ளுறது சக்திரகலையாமென்றும், கரணங்சஞூ
டைய லயாபாரங்களை யடசகி யவரவர் சங்களுச்குவேண்டி ன
செய்வங்கள யர்தக்த மந்இரங்களினாலே வழிபடு£ற த மகஇ
சகலையாமெனறும,தனககு மூசலு முடி வுமில்லாத் பரபேஸ்வர
இடைய இவஞானதகத பச்குவான்மாச்சளுச்குப் போப்
பிகச.ற.த உபதேசகலையா மென்னுமுசைடையு மறிலி,*,22.
எமணானாவகவதன.
அளைவ. ௨௩௧
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கவனய (ு பவயவயை
அகமம் - உரையளஎவையாவன?-.-௮ரா தஇ?ய யமலனாய வ
நிஉலூருன - அகாதிமுதத சத தருவாகய முதல்வன அருளி
சசெய்ச வேசாகமங்களா மவை கருமகாணட முபாசகைண
“௨ ஞானகாண்டமென மூவகைப்படும்; -பினாதிமாநினநிபபே
ணல் - ௮அஏறநுட கருமகாஸன்டம்பர்றி பினஷேடுமழன மானு
சோளிஅறி யநுட்டி ததலை, யுமிரிோ, ணொ ரிவ௨௪)--2ா இ
சம - தகஇிரவுாரையளலமை பெனப்படு ,--மனாதிசளடசசம
செய்லம் ஒழி (டு வாய்மை - உபாசனுசாண்டமபறறி மனா
இகளடககித ட சய்வம வழிபடு வாட, யுமிரிஜே, டுணாவு
ெரி௮ த,--மகஇரஙசளாகும் - மகதிர யராயளவை பெனபப
டூ ,--திஞஇ யிரிமாசான-ஞானகா னவடமபாறித தனக்கு மு
தல முடிவமிலாக விறைவன,--சனையுணாததுகல . தன
னின வேறலலரக வெணகுணமுடையனா3ல தனனவினவேருகி
ய பசுபாச.தகணயுடையனாகன முதலிய தனனணாகக தானு
ணருமரஅ ௦ பிரசாசகுணர்தச் தமாறு மூயிமி?னா டி வாவுதெரிவ
த பசேசநதான - உபதேச வரைடளவையெனபபடு மே
னபதாம்
இதஞனே வுரையசாலை மூனதெனறவற்ற இயல்பு ற
ப்பட்டது.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அணு 002௫. வடை
இங்கனங் சாணடனமுதகலிய வளலைப்பிரமா
ணங்கள௱ாக கூறி, மேற் பக்கட்டோவி முகலி
யஓற்றைத் கெரகும் தணர்குதுகரா.
௨௩ ௨ சுவஞானடத்தியா£ சுபம்.
ஈண்டுப்பகசப் போலிநான் கேதுப்போலி யொ
ரூழன்ரும், வேண்டுமெழுழுன் முகும்விளப குவமை
// போலி மீரொனபான், காண்ிந்தோல்வித் தானம்
ண டிருபத்திரண்டாங கரு திலிவை, யாண்டு மொாழிவ
ரவையெல்லா மளகடலந.பத் தைந்தாகும். (௧௪)
(இ-ள) ரணடு இ௮வவிடச தறமானம் ட்ரயோகிக்குமிட
டக கப் த.தப் பட்சாபாச காலாயிருககும.
போலி
நானகு
3. ஐபபோலி ஏத .தூடண மூன்று யிருக்கும்.
உ ரர தானரூம
௨ணடுமெழு ௮சிததனமுதலிய பகுதியை வருத்தறியு
மூனருகும மி... த இருபத்தொரு பே,ப்படும்
ல்ளவரு மூவ
ஊரபபோலி மீ
ரொனபான தகா
ண்டி
(2ால்விததா
வ மிராடு
அனமாககளுககு விளஙகபடணணு£* இரு
ட்டா சாபாசம் பதினெட்டுப் பேதப்படும
செப்புவமு வினாஓழுலால்வரு நிகரஹத்
தாநமிரடாம
அஃசாவ.த? அப்பிரஇபததியெனவும் விப்பிரதிபத்த்யெ
ன வம பெறும
இருபததிரண்
யடாஙு கருதி லி
வை
இவைக எிரண்டினை பிரித்தறியுமிடத
௮ப் .ரதிஞ்தைடானி முகலிய பதினமூன
அம், அக்றுபாடனமுதலிய வொனபதும்,
௮ஃவிருப2 இரண்டாம்
அளவை. இசட்
அண்டு மொழி இயையிர்தின மேலும் வாதத்தில் வாரா
லா தத, அத்தாக்கர முதலிப வாறுணடெ
னறும் செொரல்லுவார்கள
௮ வபெல் அவலைசளின பகுதியை விசாரித் சறியுமி
லா மளக்கீ லறு டத தாகவறுபத்சைச்தாம். இககுற்றம் வா
பத ரைஈதாகும. ராமற ப்ரயோகிப்பதே மல்ல ஏது. எ-று.
போலி அறுபத்கைசந்தாவன--பட்சாபாசம் - ௬, ஏறுப்
போலி - ௨௪, உவமைப்போலி - க நிகரஹததாகம் - ௨௨,
அசவறுபதசைஈகையு மறிக,
அபாச மெனபது வடமொமி,
“ஒப்பில்போலியு மப்பொருட்டாகும்!” என்றார் - சொல்
காப்பியனார். இவைமிற்றின வயாததிபை மறியுமிடத் ஐப் பெ
யருழுகா.ரணமும வருமாது -
பட்சாபாச சானகாவன?
படசாபாசம் க ப்ரதிஞ்ஞாபாசம் ௩.
௮ுமானாபாசம் ௨ லசனாபாசம் 25
இதர்கு முறையானே - ௨ம்.
பட்சாபாசமாவது - ௮ நூஷணம்வன்னி, ஈத நமானம்,
௭-௮. பட்சமாயுளள வகநியிடச் தகூடில்லாமை யாபா
சமாகைபா லறிக, (௧)
அறுமானாபாசமாலத-அநித்தியம் சத்தம் கண்ணாற்கா
ணப்படுகையினாமே யென்சிறவநுமானம், (௨)
ப்ரதிஞ்ஞாபாசமால2-௪த்இயிலிர)5மென்றுமதிலு.(௩)
௨௩௪ சிவஞானத்தியாச் சுபக்ஷம்,
லசனாபாசமாலது - ப்ரரம்மணனாலே சுராபாகம்பண்
ணப்பட்டது ௧7௮5 இரவியமாகையரலே பால்பே£ரலறி
லற. (௪)
பெளவியமெனறும்பெயர் இதுகுறைவு
ஆகப் பட்சாபாச நாரலும் வ5தவாறுகாண்க
இரசனை
அபமபிரசிதகி கிசசேடணம் ௧ ௮ப்ரசித்தொபயம் ௩
அபபி;சி25;இ விசேஷிபம் ௨ அபரசிசதசம்பக2ம ப
எனககூறுவாருமுளர்
ஏ தபபேோலி மூனமுவன ?
அசிதகன விருதன அகைகாகதிகன - ௩
இ௫ில் ௮அசதமனாலது - நிசசயிசகட்படசத படசவிருததி
மயைய/டையது (5)
விருதரனாஏ.து படசததிலும விபடசத்திலு முடைதசா
யிருககை. (௨)
அகைகாக்இகனு து பட்சசஇரயதஇலும் விருததியிரும
கல் (௩)
இதி லசிததபேகம் பனஸிரண்டாவன ?
செரரூபாடுழ்பன ௧ சரய ஏகமேசாசித்தன் ௭
வயாததசரணசிததன ௨ வடாததவி?சஷூயாசிதசன ௮
கிசேஷயாசிசகன ௩. லயாதத விசேஷவஹணுசிததன ௬
விசேஷ்ஷசிததன ௪ ச5ேசாசித்தன ௪0
யாகாசிசசன இ சக்்இத்தவிசேஷயாசழ்தனகக
தச்ரயாசி23ன ௬ சகதிததவிசேஷனாசி5தன 5௨
ஆ. அசிததபேதம் - ௧௨,
அனலை, ௨௩௫
கிருச்சபேச௪ மிரண்டா௨ன ?
பட்”விடட்ச௪ வயரபகவிருச் பட்சலிடட்ச ஏக?சவிருல்
தீன 5 சன ௨
அ. விருதின் - ௨
அகசைகாச்திகபேதரோழாவன?
ப்ட்சத இரய வியாபக விரு ஏசசேசகிருத் தி ப
௧இ க பட்ச தடிரய ஏகதேச விரு
பட்சலவயாபக சபட்சவிபட்ச த்தி (இ)
ஏசதேசவிருத்து ௨ பட்சசபடச வேகமேசதவிருச்
டட்சபட்ச வயாபசவிபடச இ விபடசவயாபசன ௬
ஏகசசவிருததி ௩ படசவிபட்ச லேகதேச வரு
படசவிபட்ச வடரபகசபட்ச தீதி சபடசவயாபகன ௭
ஆ. அனைசார் இக - ௭,
௮. ஏதப்பேரலி - ௨௧
இனீமூரையானே யிதச்குகரரணம
௮சிதகபேசம் பனவிரஸடும் வருமாறு
சொருபாசித்தனால.து-சததமநிததிமம காணட்பரிகையர
வே மரநிததிய/கை௪ சாததியமாயிநக்கே சத்தசதலே ௧ர
ணப்படுகையெனகற வேதசொருபமாகலில்லை சததஞூரவ
ணமாகையாலே, இதமுகஇிப சொரூ.. சித்தனெனவறிக (௧)
ல்யாத்தகரணா சதசனாவத - அநிதஇபம் சத்தம் படம்
பண்ணுசையாலே; இர்தலவேது சசமெெெசகறபட்சத் தசகுப்
பினனமரயிருக்கிற வாதரரத்ையுடைய பட ததிலே யிரு-கை
வினாலென ஏறிச், (௨)
௨௩௭ சிவஞானக௫ித்தியார் சுபக்.ம்.
விசேஷியாசிததனாவ.த - சத்,தமநித் தியம் சாமாச். பச்சை
யு மூடைததாய்க காணப்படுகையினாலே; இஈதேவேதுவிலே
விசேஷியகசாணப்படுசை யசிசதமாகையினா லெனவறிக (௩)
விசேஷண சதெதனாவத - சதகம அ௮கிததியம் காணப்ப
ட்டுக் சாமாாயததை யுடைததாகையிஞலே , இக்தவேஅவி
மே விசேஷணம் சாணப்படுகை யசிச,தமாகையினு லெனவ
றிக (௪)
பாகா௫ித்தனுவ.த - சத்தம் ௮நிதஇயம் ப்ரயதனததுக
ருப் பினபு.னடாகையினாலே ; இர்தவேதுவிலே யரலவரதிசத
திஙுகளுகரு ஈஸ்வரபபிரயதனம பூாலத் துவமுணடாயிரு
ககையிறு ௦ மானுடப் பிரயததனததாலே யுண்டாயிருககிற இ
கிரக தவ மநதரத தவ முதலாயிருககற கந்சதாலோட்டல்க
ளின வயாபாரததினாலே ஜயததுவ மில்லாதபடியா லெ
னறிக (௫)
அச்ரயா சித்தனுவற - சனககுமாருய்நினற வாதிகரு
இீதறிப வேறுவஃகுப் பொருக்திய தனமமில்லை பாகய வேது
ைககாடடல் அ௮ஃதாவத, சாங்கியன - பரகருதியு.னடு,
விசவமபரிளுமிபாகையினாலே ; இரசவேதுவிலே ஆசரய
மாயிருககத ப்ரதான தாரகககனு? கீல்லாதபடியிஞலென
வறிச. (௬)
அ௪ரய வேகசேசாசததனாவ.த - ப்ரகானமு மானமாவு
மீசாரனுநிததியம, ஒருவராற் பண்ணப்படாதிருசனககிஞுலே ;
இஈகவேதுவிலே பட்சமாயிருககத ட்்ரசானம் ஜீவனீஸற் வரனி
வாகளுககுளளே ப்ரதான மசித்கமாகையினா லெனவறிக (௭)
வயாத்தசித்த விரேஷியாசிக்கனாவ.து - சத்தம் அறிது
யம் பண்ணப்பட்டுச் சாமாம்யவத்தாகையினாலே ; இக்தவே
அளைவ. உளி
விலே சாமாச்பவத்தெனறே விசேஷியம் வ்யா்ச் தமாகையி
னா லெனவறிக். (௮)
வயாததவிசேஹணை சத்சதனுவத - இர்தப்பட்சதே
யிர்தவே தவை முனபினனாகச் சொல்லுசை இநதவிரண்ட
சித5னு மீமாஞ்சகனமதத்திற் சொல்லுற தெனவறிக. (௧)
சநதேகாசிதகனாவ.த - தரனகூறுறெவேத ஐ பமாய்கிறக
வு மட்பொருச் சாதிததல் ௮ஃதாவது-றஇவியோ பனிபோ
கோனமுநினசசென எறயமுருகினதவிடத் த, ௮தபுஃயென
சிறுதியிட்டு அவவிடத் து நெருப்புண்டெனறு கூறுநமெனவ
நிக (௪)
சக்தித்தவிசேஷியா இத்கனாவ2ஐ - கபிலரிப்பொமு.த ரா
கத் வஷாதியடனே கூடினவர் , புரடததவதோடு கூடி
கததவஞான மில்லாக புரடனாகையாலே எனவறிக, (௧௧)
சநதித்ச விசஊ0௭ாசித்தனாவ.த - கபிலரிப்பொமுஇஈசா
இயுடனே கூடினவர், ததவஞானமில்லாத புருடஞாகையின
லே, இஈதவேதுவிலு மிசற்குமுன்சொனன வேதுவிலும புரு
டதகவததுர்கு விசேஷியமாயும் விசேஷணமாயு மிருகக$ற த
தவஞானமில்லாமையெனகற வேத. இப்பொழு தண்டாகா
தேயிருககத சசவஞான தமை யுடையவரெனகற தம, எபடொ
தேத ததஞான மில்லாசகவொனகறதஞ சாகேகமாயிருக்
கையிஞலே ; இரண்டினாலும் பெறற பெயரொனவறிக. (௧௨)
ஏதுட்போலியில் ௮௫த் தபேதம்--௧௨, ம் முற்றிற்று,
இவிவிருத்சபேதம இரண்டுவருமாறு:....-
பட்ச விபட்ச வயாபக விருத்கனாவத? சத்தம் நிதஇ
யம் காரியமாகையினாலே; இர்,சககாரியச் தல மெனசறவேத
நிச்யமெனசற சாதஇபத்தககு விடரீதமாயிரு£கிஐ அநிதயத்
௨௩௮ சிவநானித்தியார் சுபக்ஷம்,
சேரடு வபாத் சமரகையரலும், படசவிபட்ச வடாபகணாஸக
மாலு மெனவறிக (க)
பட்சவிபட்ச ஏகசேசவிருதிதயெனச௱ கிருச்சனாவ2?
நிததிபஞ சத்சம ப்ரயதகாககர மாசையினாலே ; இக3வே ர
லாயு மூகலான சத்தமாமிரக்சொபடச எஏசசேசத்திலும், தர
ணமாதிபாயிருக்ற விபடச ஏசசேசதஇலும், இற்லாதபடி.மி
னா லெனலறிக (௨)
ஏதுப்போலியில் விஈத்தபேசம் ௨-ம் முற்றிற்று,
அ௮ரைகசாச்இ5னேமும் உருமாற --
௮கைகரகஇகன - ஒன்று பலவாதல். எனவே அவ்விரண்
ட.ற்கு நிற்றலின் அநைசாகடுசமாயிாறு.
பட்சததிரயவயாபாக அகைகாமக் இகனுவது? சதாம் ௮
நிசஇ.பம் அறியபபடுகையினாுலெனஈற வேத, பஃசமாயிரு௧இ
ஐ சததசதிவி.ததலும், சபடசமாமிருககற சடத்திலு், ஸி
படசமாயிரசசதறசாசததஇிலு *,இருககையின லெனவறிக, (௧)
ப. ௪௫யாப3 சப: சவிபட்ச ஏகதேச விருத்தபெனெ௪ற
அைஈரம்இரனாவத? சரதம் அநிதகிடம், பரத்யடச.மாகையி
னா? யெனூறவேது ; ப்ரதயட் தலம் பட்சமாயிருகக௪
௪ ஈதமெல்லாத்திறு மிநச்கையினாலும், சபடசவிபட்சஙசளி
௦54 மிராமலிரு-கையினாலு ெனவதிக. (௨)
பட்சசபட்கவ்யாபக விபடச ஏகவிருத்தெெபென்ிற அகை
சாகதகலை த? இஃ்த பச, கொம்பை யுடைதசாசையிஷெ௦ன
சற விச்சவத, பட்௪மாயிருககத விக5ப்பசகினிடச்_த ௦ ௪
பட மாயி நக௫ற பகுக்களெல்லா தலும், வ்.பாபிச் இருக்கையி
ஞாலம்; விபட்ச ஏ5ேசசமாயிருக£த சோஜ யி லிருகசையி
னாத மென௮திக, (௩)
அளை. ௨௩௯
பட் -விபட்சவ்யாபக சபட்ச ஏசச௪ விருச்தபென5ற
அஸலரசாகஇசனால? இதசோவல்ல கொம்டையுடைதசாகை
யிலே என€ரவிகதவேத, பககமாயிருககற விச்சபபசுவிவி"
டததிம பசுவரகாமலாகையினால, விபட்சமாயிருக்கசே வெ
ல்லாப் பசுவினிடசஇலுர் வயாபிசககையினாலும். சபடச ஏக
சே சமாயிருககிற மானைமு,லரனவைகளிடதநிலு மிருக்கையி
ஞா லெனவறிக. (௪)
பட் ₹ததிரய ஏக?சசவிருத்தியென௧5ற அரைகாக்இகனா
௨த? பூமிரிசஇயம், மாசம பரமயடசமாகக் சாணுசையிறா
லே எனசறவே.த, பட் சமாயிரூககிற பூமிபி னே;தேச தினி
டத்திற௦, சபட்ச ஏசசேசமாயிருகசிச விரணடணுவாரதயினி
ட தலும், விபட்ச ஏசழேசமாயிருக£த வானமாவிவிடசதி
அம; இருககையினு லெனவறிக. (இ)
படசசபட்ச ஏகசேசவிருததி விபட்ச வயாபகமாவது ?
திக்கு காலமானது, இவைஇரவியம், அமாத்தமாகையின லெ
னகாரவேது. பட்ச ஏகதேசமாயிருககத மனதினிடததிலு
சபட்ச வேகசமாயிருககற பூமியாதிபிடத இலு மிராமலிரு
கஷையினுலும், விபட்சமாயிருககற வரனமா வாகாசததிலே
வயரபி5 இ நக்கையினுலு மெனறிக, (௬)
படசவிபட்ச” லேசேசவிருதஇ சபட்சவ்யாபகனாகய ௮
கைகாகதஇகனாவ த? இம்குக காலமான த திரவியமல்ல; மூர்
தீ.தமாயிருசகையினுல். என்ன லே, பட்ச வேகதேசமாயிரு௧௮
தி மனதிலும் விபட்சவேககேசமாயிருககத வான்மாவிலிடத்
இது மிருககையாலும்,சடட்சமாயிருகத குண திகளையெல்லாம்
வ்யாபித் இருக்கையிஞஓம்) சபட்சமூதலிய விருத இயுமிவைக
௨௪0 சிவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்,
ளில்வக் த வ்யாபிச்குமாகைமினுலே அகைகாச்இிகமென்ப்
பெற்ஈது (௭)
ஏதப்போலியில் அகைசாந்இகன்--௭-ம், முற்றிற்று,
பெளடகரததிலே உதூடணமஞசெனரஇயிருககவிவவாசிரி
யர்மூனருசக்கூறியதெனனெனிம்?விருத்தமபபிரகரணம் சாத
ய சம௦மதிரகாலா யெத்துவாபாசாதகள-௧௫-ம, சூசரவிரோ
த.ததிஞலும் எத். தவாபாச மூனறுதானே, அ௮ஃ9ைப்படியெ
னனீல ? சமானாதிதுல்லிய பல விசற்பசஇனாலே சர்பிரதி
ப.௪மெ.த நவாபாச மாகாதபடியினலைம, பாததவிஷூயன வி
தத "னிலே௮ஈதர்ப்பவிககையாலு.,இமனையிவவாசிரியர்செர
லலியதெனவறிக.
அகவேதப்போலி - ௨௧ - மூற்றிற்று,
மேல்திருட்டார் தாபாசமாவ த.--
இருட்டாம்தம் - ஏதவச்குஞ்சாத்தியத் தச்கும்வ்யாப்தி
பைசக்ர்கசகுகலம்.
வயாதஇசமவேத நஸரூய்ய ஈஇிருஷ்டாக்௪ மிதிரீயத
எனமுர், வாதராச்யச்காரனூ, இவவிலககண மினறியி2லதரு
ட்டாசசம் போலததோனறுமவைகளெல்லாநதிருட்டாக்தாபா
சமெனடபெழறும்; அவைபதினெட்டாம. அவையாவன ?
சாததியவிகலன க சாத்தியா வ்யாவிருச்தன் ௭
சாதகவிகலன ௨ சாதனாவ்யாவிருத்தன லி
உப௰யவிகலன ௩ உபயவியாவிரு55ன ௯
ஆசரியகினன ௪ அசிரமவிஹீ்னன கட
அவலியாதடயபிதானன் ௫ வயாவிருகதியபிசானன் ௪௧
விபரீதவயாசதியயிசானன௬ விடரீதவயா த் தியபிசானன் ௧௨௨
அளைவ. ௨௪௧
சர்இித்த சாத்திடன் ௧௩ சநதித்த சாத்தியா வயாவி
சந்துத்சசாசனன் ௧௮ ருத்தன் ௧௭
௪நஇத,தவபயன கட சக்திதசசாதனா வ்யாவிருத்த
சகதஇிததவாச்ரயன ௧௭ ன கலு
ஆட சாதமவீகலாதி - கழு-ம், உத்ததச மெனவறிக,
மேலிலககணம் வருமாறு
சாதஇயவிசலனெனனலு* இருட்டாக் தாபாசமாவது? ம
னது அநிதஇிடம் மூர்ததமாகையிஞாலெனகற வேறுவிலே, பர
மாணுவைபபோலெனகிற திருட்டாகதம, அநிசயத தவன
கற சாததியமில்லாதபடியினா லெனவறிக. (௧)
சாசகவிசலனாவது? மனத அநிததியமூர்ச்சமாகைமினு
லே யென்கிறவேதவச்குக சனமம்போலவென கற திருடடாக
தம; மூர்தசத துவமெனகிற சாதநமில்லையா மெனவறிக (௨)
உபயவிகலனாவத? இர.தர்சாத்தியத் க்கு மிககவே.தவுக
கு மாகாசம்போமெனகிற திருட்டாக்சததினாலே,) சாத்திய
மாயிருக்கிற அநித்திபமும், சாதகமாயிருககத மூர்த் சத தவ
முூம த௧5 விரண்டிமல்லாமையா லெனவதிக, (௩)
ஆச்ரயகினனாவ த? இகதவே சவுககுத்கானே ஆகாசததஇ
ற் பூப்போலவென ற திருட்டாச் தமரயிருககிற வாகாசபுடப
மில்லாதபடியினா லெனவறிக,. (௪)
அவயாதித் யபிதானவைத ? இந்தவேதவுக்குத்தானே
சடம்போலென்கற திருட்டாக,தத்தனாலே யாதொனறுமூர்த்
தம் அதுநித்தியம், கடம்போலெனகற தலத்திலேயொழியப்
புறத்தில் வ்யாத்ததோன்ருதபடியினா லெனவறிக. (கு)
விபரீசவ்யாத்தி மபி.சானனாவது - இஈகவே.த சாத்திய
, வ்களுச்சே யாதொன்றுமூர்த்சம் ௮.த அரித்தியம்என்று வயா
6௬
௨௪௨ சவஞானத்தியார் சுபக்ூம்.
தீஇிசொல்லாமல்,இதற்கு விபரீசம் யாசொனறு அநித்தியம் ௮
அஞாததம எனு வ்யாததிசொல்லுகசையினா லெனவறிக (௬)
சாதனாவடாவிருத்தனாவது - இநத வேறுசா தஇயங்களு
சகுதசானே யாசொனதறு ௮௫,_இ பமல்ல ௮.துழர் ச்சமுமல்ல,
பரமாணுவைப்போலவெனகிற இரு -டாநதததினாலே சாதந
மாயிரு£கற மூூதததவம வயரவிருகிசமாகாமல் ௮இலயி
ருககையின லெனவறிக. (௭)
சாத்யா வயாவிருக்தனறுவத - இஈதவே .துசாத் இபங்களு
சக கனமவததெனகற இருட்டாக தஇலை இப்படிக்கொதத
மபெகரேகவயாதஇயினாலே சாததிபமாயிருகக ௮டிசியத்வ வ
யாலிருத,தமாகாம லிருசமையிஞ லெனவறிக (௮)
உபய வ்யாவிருத்தனாவது - இம்தலேது சாத்துயவ்களு
கருக சடாதியைப்போலவெனகற இரு.டாகதம் பொருக.த
கையா லெனவறி (௧)
அ்ரயவிஹ்னமாலத-இந்சவே.து சாத்து பங்சருககு இ
காசததிற் பூபபோலவெனகற திருடாகசம் பொருர் தகையா
லெனவறிக, (௧9)
வயாவிருததி யபிசானனாவது - ந*ரயம்போலவெனகிற
வயா சதியுணடாகையா லெனவறிக. (௧௧)
விபரீத வ்யாகஇ யபிசாஈனாவத - இர்தவேது சாத்திப
ங்களுகசே விபரீசவ்பாத்தியிறே ஆகாசலததெனசிற இருட்
டாக5ம் பொருந ததலா லெனவறிக. (௧௨)
சநதித்த சாசதியமாவது - இவன் மசாவிராஜாவாகப்
போகிரான,சோம வமசோற்பு சனாகையினாலே யிராஜ்யபார
கீ.தக்குக் கர்தீசீனான விராஜபு,தஇரனைப்பேரல. இக்தவே.த இ
வனிராஜ்யபாரத் க்குக் கர்த்சனாகப் போசிருனென்றெைசா
அளை. ௨௪௩
சீதியச்சோடேகூட வ்யாதஇச்குக் இரட்டாக்* நிச்சயிதது
இசாஜ.பபாரற்சை யுடையவனாகையா லெனவநிக (௪௩)
சரதித்சசாதநமாவத-இவன ௮-சர்வஞ்ஞன ௮ஃதெசகா
சணதகா லெனி3, இராகக வேஷாதிசுஞடன கூடினவனா
கையாற் ரெருவிற்போத புரடளைப்போல. இந்கவேதவுசகு
தீ திருட்டரந்தமாயிருக்கற ரெருவிழ் புரட விசசி5சாகனனு
கையாறு டிசாதஇயமாமிருககற விகசப்புரடனிடத்திலே யசர்
வ௫கு லடசணமுனண்டோ வில்லையோவெனறு சஙகீத்த மூ
அசலா லித இருட்டாக்தாபாச மெனகறிக. (௧௯)
சநதிசுதோபயனாவது - இவன் சுவர்கசல்கை உடையப்
போகருன, முற்ஜநநத்தும் சேடப்படடிருக்கிக ௪ற்கன்மபல
தசை யுடையவணாசைமினறாே, கேவகச்சனைப்போல இக்தத
இருட டார் சத்தி?ல யேதுவாயிருக்கற மூனபார்ழ்ஜித்த ௬௪௪
கன ஈத்வமுரு சாத்தியமாயிருககத சுவர்ககாதிக்வமும் சதி
த் சமாகையினா லெனவதிக. (௧௫)
சந்இத்தவாச்ரயமெனனுர் இரட்டாக் சாபாசமாவத-இ
வன் சர்வஞுஞனல்ல,௮அஃகெக காரணதகாலெனில்,வெகுவககி
தாவா மிருச்கையினாலே ஜரிக்சப்போகிற சேவக கரனைப்போ
ல வென்றே திருட்டாச் தமாயிருக்கற தேவதததன ஜஐநிககோதி
லே ப்ரமாணமில்லாதபடியா லெனவறிக. (௧௬)
சந்தித். த சாததியா வ்யாவிருத்கனுவ.து - யாதொருவன
மகத்சாயிரக்ற விராஜ்யம் பணணவில்லையவன் சோமவம்
சோற்புதலுமல்ல, வேவேயொரு ராஜபுருடனைப்போலவென்கி
ஐ இருட்டாக்தத் திலே தஇிருட்டாக்கமான விராஜபுச்தரனிடக
திலே சாத்யா வ்யாகிருத்இயமுண்டாய் சக்தேகமுண்டா
சையிஞ, லென்லறிக, (௧௭)
௨௪௪ சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்.
சந்தித்தசாதனா வயாவிருத்தனாவ.த - யாதொருவன் ௪
ரவககயன அவனே ராகததுவேஷூமில்லாதவன, சகலசாதி
இரகூயனைப்போலவென்கற திருட்டாக் சத்திலே யிருக்சி ௪
மஸ்ச சாதீரககயலுச்கு இராகாதியில்லாததிலே ப் ரமாணமி
ல்லாதபடியா லெனவறிக (௧௮)
இப்படி.த திருட்டாரகாபாசம் பதினெட்டு
ம் வநதலவாறுகாணக.
மேற் ரெகையானே நிககரசத்தாகம
அப்பிரஇபத்தியெனவம
லிப்பிரதிபத இயென௮ம்
இரண்டாம்
அப்பிரஇபக்தியாவ.து - வாஇியானவன் முன்சொனனது
ம், ப்ரதிவாதியானவன சொனனத மறியாதிருதகல்
விப்பிரஇபகதியாவத - வாதியானவன முனசொனனவ
சசத்தையும், ப்ரதவாதியானவன செரனனவசக்துமையும், உள்
எப்டி. யதனையறியாமல் விபரீதமாக வறிகை
இர்தவிரண்டும் வசையானே யறியுமி௨த் த, ௮ட்பிரஇபத்
ி-பர இஞஞ அனிமுதலான படுன்மூனறும், விடபிர இபதஇ-௮
க்.நு பாடனமுதலான வொன்பதும், தகறிககிரகத்தாக மிருப
திதிரண்டாம்
நிச£ரகத்தாரமென்பது ஒருவராலுங் கண்டிக்சப்படே
சென்னு மவன்மதகத்மைப் பிறருற் கண்டி.ச்கப்படுகை நிக்கரக
த்தாரம். அவையாவன ?
ட்ர திஞ்ஞி.ஐனி க ப். ரஇச்சீயாவிரோகம் ௩
பர இக்கியாகதம் ௨ ப்ரஇச்கயாசந்யாசம் ௮
௮ளவை உ௪டு
எக் தலாச்தரம் ௫ ௮ஞ்ஜாதம் ௧௫
அர்ததாகதரம் ௬ அப்பிரதியை ௧௬
திரர்ததகம் எ விகூபம் கள
அவிககயாகதார்த்தம் லி மசாறநுககியை ச
அபார்த்தகம் ௬ பரிய யோச்சியாபேச்ஷ
அட்பிரா ச தகரலம் ௧9 ணம் ௧௯
ஆனம் கச நிர நயே £ ச்சி.பானுபேக்ஷ
ஃ இகம் ௧௨ ணம் ௨0
புனருத்தம் ௧௩ அபசித்தாநதம் ௨க
அரறுபாடன் க எத் துவாபாகசன உடை
இவையியற்றுக் கீலக்சகணம், வருமாறு --
பரதிஞஞானியாவது - வாஇககையி?ல வாதியானவன்
அபக்கமுதலிபல சைக் சொல்லி, யதனை முட்டச் சாதஇிச்கமா
டடாம ஓுடனே யதனைவிடுகை யென வறிக. (க)
ட்்ரதிககயார்த மாவ - வாதியானவன் விசேஷியாமல்
சொனன ப்ரஇிககியாஇகளைப் ப்[சவாதிபானவன் ௮அதனைத.தா
ஷித களவில் அநதப்பிரதிக்யொதுகளைப் பின்பு விசேஷணத து
டனே கூட்டி *சொல்லுகை பெ(னவறிக (௨)
“ப்ரஇசூயா விரோசமாவது - யாசொருவன் பகவாச்யெ
ங்களினாலே ஜகச்கத்தாவை யங்கேரித் துப் பினபந்த விஸ்
வரனைக கர்த். தாவல்லவெனகை யெனவறிக, (௩)
ட்ரதிச்சியா சம்யாசமாலது ஃ- தான்சொன்ன ப் ரஇக்இ
யாதிசளை ப்திவாதியானவனிக் இச்துள்ள விஞவதனைச் சொ
ல்லவில்லையென்கை யெனவறிக. (௪)
எத்துவாந்தரமாவது - வாதஇுசொன்ன சாத்தியாம்சமாயி
ரூஃசிற வே.தமுதலியவற்றைப் பிரதிவாதியானவன் சாஷிக்
கையி லவன் பின்னையுமொரு விசேஷணச்தோடே கூடத் தா
௨௪௬ சிவஞானகித்தியார்சுபகூ.ம்.
ன முன்சொன்ன வேதவை இடப்படுத்திசத சொல்லுகை பென
வறிக” (௫)
அர்த்தாரகரமாவத- ப்ரதலாதி சொனன தூடணத்தக்
குத் தானதற்கேற்ற வசனஞ சொல்லாம லதற் குபயோகமில்
லாக வார்ச்சையை யவ்விடத்திற் சொவலுகையெனவறிக. ()
நிராததகமாவத.ஃப்ரசவாதயானவன ஒனறுஞ் சொல்லா
இருக்கையிற ருன் வீண்வரர்த்சையைச௪ சொல்லுகை யெனவ
றிக. (௭)
அவிககீயாதார்தசமாவத-ப்ரதவாதியானவன் ஒரு ஏற
வை மூனறுதரஞ் சொலலுகையிலுஞ சபையி பிருககற பரீ
ஸ்ித். துக்க ளறுவாஇஈகையினாலும், ப்ரதிவாது பானவன என
௧€நத வேஐ தெரிடாதெனகை யெனவறிக. (௮)
அபார்த்ககமாவ.த - ௮க்வயத்தில் ௮ர்த்சமாகாதிருககிற
பதவாக௫.பங்களைச் சொல்லுகை. அ௮தாகுஃ௨ ௨ம் குணட
மாததிமதே சடாடி.மானிவிட பூபாம எனகை பெனவறிக.(௧)
அப்பிராத்,த காலமாவது - வரதமபன்ணுமிடத்.து வாத
யானவன் ப௫சாஏயவங்களை யடைவில் மாறிப் பிரயோ£தச
லெனவறிக. (௧௦)
நூனமாவ த-ஸ்வூத்தரர்தத்திற் கூறிய அவையவங்களை
யறிஈது ப்ரயோகயோமல் மாறிக் குறைத் தப் பிரயோகித்த லெ
னவறிக, (௪2௧)
அதிகமாவத - ஏத மூகலியவச் நடனே கூட வதாரண
தூடனனுவாதகங்சளுக்கதிகதகைப் பிர யோசீக்கை பெனலறிக ,
புனருத்கமாவத- சத்சத்தினலேதான் அத்தியாகாரததி
ஞூலே தானசொனன வ.சநக்களைப் பிரடோசந மினறியில் மீள
வ மதனையே சொல்லுகை யெனவறிக, (௧௩)
அளவை. ௨௪௪
௮ர்அபாடனாவது - வாதியானவன் சொன்னபொருளக
ச் சபையிலிருககிறவர்களுக்கு அறுவதித்த ௪5சதழை நான
தியேனென்ஞமல் சொல்லா இருககை யெனவறிக. (௪௪)
அளளாகசமாவ.த - வாதியும் சபையிலுளளவர்களும் வா
கூயார்தசதகசை யறியாதிருதக லெனவறிக. (௧௫)
அப்பிரஇயையாவது - வாதிசொன்னதர்குது தாறுமங
கரி,த் தருககையிலு மதற் குசதரஞ் சொல்லாதிருககை யெ
னவறிக. (௪௬)
விச்ஷபமாவத - வாதியானவ ஜெனறைச் சொலலசி
தொடங், யதனைமற௩ த; வேழஷொரு வயாசசியத்சையிட்டு ௮
ஸ.தச்சொல்லாதிருச்கை யெனவறிக, (௧௭)
மதாதுக்சக்யையாவத - வாதஇுபானவன் தன்றுடையமக
தீ.௮சருவருக் தூடணம் பரிகரியாமல், பிசமதத தசகு இடடத
சைச் தூடணமாகச் சொல்லுகை யெனவநிக, (5௮)
பரிபறயோச்சியா பேச்ஷணமாவது - வாதம்டண்ணவச*
தீனிடத் த ௮க5வாதம் பிறனாலே நிக்கிரகிக்கப்படிகையி ஞனும்
நிசகிரஏக்கப்பட்டோமெனறு டரிபவமினறி யிருககை தானென
ஓறிக. (4௯)
நிரஜுயோச்சியாறுபோகமாவத - நிக்கிரகத்தாற் ட்ராத
தீனாகாதவனை நிக்கிரகஞ் செட்யவேணுமெனறு நிக்ரகிககற
௮. ஏவப்படாரதவனை யேவு5லெனவறிக, (௨௦)
அப௫த்சாக்சமாவ.த - ஒருசத்தாக்தஞ் சொல்லததொட
ங்கி யதர்கு விருத்தமாயிருககற சித்காகதவசநஞ சொல்லுகை
பெனவறிக. (௨௧)
௪.ச் துவாபாசனாவ.த - ௮அவாக்ர பேதல்ஞசூடனேகூட
ஏ 2சிதசாதிகளான பஞ்சரூபப் பிரகாரமான யாசொருரபயக
௨௪௮ சிவஞான்தியார் சுபக்ஷம்,
ளாலே காணப்பட்டிருகசறதோ ௮வைக எக்தச்த ரூபங்களினா
லேசானே யெனவறிக. (௨௨)
இப்படி. நிக்சிரகச,கான மிருபச்இரண்டையு மறிக.
அளவைகாண்டலெனஈதழமேதல் ஈனடுப் பசகப்போலிமீ
ரக வளவை பதினாலுககுப் பிரமாணஞ் சித்ததர்திுர மெனவ
றிச
அளவைப்பிரமாண மூடி நத ௫
சிவாக்ரயோகியரகுரை வருமாறு.
0
மே லநமானப்.ரமாணங்கள வயாத்திபை ஈன்முகவறிக்
அ ரிததோஷாாக ப்ரபோகககுர் சாகநமானத சாததஇய
சமாதரனத்துற் பரியாபதமாம். யாதொருமார்சகமேனும் வ்
பபாகஇிபங்கம்வரு மநுமானதகைககூறி லஃ்சேதவாபாசனஞம்.
இஃகதுுமானததிற்கு முகக்நாஜஷணமாகலின பகூஹேது தி
ர௬ஷடார், சக யவிரோதமாக ப்ரயோூத் து வாதககையி
ம ப௫சாவயவ பெசர்வாபரிப விபர்யயவாதியான நிச௫ரக
ஸசாரல்கள வாராமற் கூறவேண்டும். தகையாற் பக்ஷாபா
சாதிகளுக்குக தொசையாகப் பெளஎஷூகராறுசாரமாகச் சோ
ஷஙசளின து ஸ்வரூபங்கூறுகன் றத.
% 26௧௦ வளவு றெ டவ றாவெ ய. மாவ அ
வாந வடாடந௦ ஹா 2ஹியெ | வய.ா9.1௦ தமி
சொவெசொ யெ... கெ.மாவி வக தா |வ நாவி
ூ2டு.மா_ந-ா_நஹ 2 உ-௫ுஷண௦ பெர ய்ஸிதி ம்
ஈண்டு பச்சப்போலிகானகு - ஒஃ 2] இவ்
வறுமானதஇற் பக்ூலகூணம் சேஷமாக வில்லாமையிருர்ற
அளைவ. ௨௪௯
மேகதேசத்இனாற் பகூம்போற்காண்பித் தப் பரீக்ஷித் சளவிழ்
பக்ஷமல்லாமற்போம் பக்ஷாபாசநானகு. [அபாசம் போல
எனபது பரியாயகாமம்]
அவையா வன.
ஓரிடத்திற் பக்ஷமில்லாமையினாலே
ஒரி_ததிற் பக்த தன்மையில்லாமையினாலே [லே
ஒரிடசதிற் பக்ஷம் பகூ.தகசனமை யிரண்டுமில்லாரையினா
ஒரிடததி லிரண்டுமிருகதும் வயாத்இயில்லா மையினாலே
இவற்றுள பக்ஷமில்லாமைக் குதாரணம்.--அகாயகுகாம
ரா வாசளையுளள௫ு; காமரைத்தனமையால் குளத்திலுண்டா
ன தாமராபபோல வென்பது. (௧)
பக்ஷதகனமை யில்லாமைச்கு - ௨-ம், இன்மாநிதஇயன ௮
ணுரூபமாகலினெனபது. (௨)
பக்ஷம் பக்ஷத்தன்மை யிரண்டுமில்லாமைக்கு-உ - ம். மூ
யற்கோடு சாதமுள்ளது, ப்ருதிவி விகாரமாகலினெனபத (௩)
பக்ஷம் பக்ஷச.சன்மை யிரண்டுமிருக் தம் வயாச்இயில்லா
மைக்கு - ௨-ம். ப்ருதிவிரித்யம், கண்ணிற்கு விஷ்யமாசலினெ
னப.த. (௪)
இரநான்கு மூபல க்ஷணம்.
"இவ்வாறுவ் தழி வந்தழி யுய்த் துணர்க;--
ஏ.தப்போலியொருமூன் ருய்வேண்டுமைழுமூன் முகும்-௭.த.
ஏ தலக்ஷணமில்லாதிருகது மேதுப்போற்்ரோனறி பேதுவல்லா
மற்போ மே. துவாபாசனுவத, முன்னே அசித்தன விருத்தன்
அநைகாதிககனென்ு மூன்றுவிதமாய் மேலுமிவற்றிற் சிறிது
பேகமாய்ச் சாலாத்தியாபதிஷடன், ப்ரசரணசமனென் ரிர
ண்டுல்கூடி, பைர்துவிதமா மிவைக எளவாக்தரபேதங்களினா
லிருபத்தொன மும்.
௨௫0 சிவஞான?த்தியார் சுபக்ஷம்,
அவைவருமாஅ:-_ஃ
ஆகாசத்தாமரை வாசனையுள்ள, சாமனாத் சன்மையால்?
சீடாகத்ீசாமராபோல, இதற்குப் பக்ஷமாசத வாகாயதகாம
ரையில்லையாகலின் ட்ரதமமான வாகரயாசித்தன். (௧)
கடமுதலானவை பரமாணுரபககளாகக் கூடும், ௮ரிததி
யத். தனமையால். பாஞ்சராத.திரி௦சதஇ லானமாவைப்போல
எனறால் சாவ.சம்மதமா யநித்தமாயிருகசிற கடத்தி னீததியத
தன்மை யேதஸ்வரூபத்இஞால ரசததமாகலின ஸ்வரூபாசித
நின. (௨)
சத்த மநித்தியம், கண்ணிர்குத்தெரியும் குணமாகலின$
ரூபம்போல இஃது கண்ணிரகுத செறிபுமெனகீற விசேஷ
ண மேதவி லசிதசமரகலின விசேஷணுசித, தன, (௩)
சததம் அநிதஇபம, அறிவிற்கு விஷபமான இரவியமாக
லின ; கடம்போல இது விசேஷியமாயிருககற இரவியதத
னமை யசிசகமாகலின விசேஷூயாசிதகன் (௪)
மேலும் விசேஷண விஆ௲பாதஇ யென்கிற வாதிபத ௪
திஇமினாலும், அவவவ௮வரபமென்5ற பகஸ்வாரஸ்பதஇனாலும்,
இலவிருசதத்தி னிருபத்தொனறெனறு கணக்காயிருககையினா
இர், விருசசன அ௮ரசைகாக்கக னைநதுகீககி யசித்சனபஇினுறுக
குழுதற்சொனன கான்குநீங்கலாக நின்றபனிரண்டும வருமா
கூறுவாரா,
கட மகிததிபம் குணமாயு மிநஇிரியதுகளுச்கு விஷபமா
கரபலு மிருகதலின, விசேஷணமாயிருக்கீற குணதகனமையு
ம் விசேஷ பமாயிருக$ற விநதிரியவிஷயமாகாமையுர் சித.5
மாகலி னி% தபயாடுத்சன, (5)
சிவனை தேகமு மநிததிபம், காரி.பமாகலின், சடம்போ
ஸி இது ப௬்ஷமாகசசெய்யப்பட்டிருச்கற ஜீவதேசங்களுள் ஜீ
அளவை. உ௫க
வனிடத்திம் காரியத்தன்மை யேத ௮9ச்,மாசகலிம் பாசாகித்
ன. ௨)
சேவதசத் சன் பகுதனமுள்ளவன், ௮5ற்கே தவாகிய வ
௫௲டனைைனாகலின யஞ்ஞிசத்சன்போல, ௮இருஷடமுளனெ
னற ஹேது சம்மா லநியொணாகாகலி னிஃ தேதுவஞ்ஞானாசி
த்தன (௩)
இப்போ திவ்வாகாயத்திற் பரமாணு வொருச்காற் நிரவி
யத்மையுணடாக்கும் பரமாணுவாகலின, கடத்சை யுண்டாககு
கறபரமாணுப்போல அகாயமிடமாயிருக்ற வே.தவுக காச்ர
யமாயிருகத பரமாணுவிஷயமான ஞானமினமையி னிஃ தஇ
கரணாஞ்ஞானாச்தன. (௪)
எல்லாம்கூணிக மசத்தாகலின்,ரீர்ககுமிழிபோல;௮ஈக து
க்கும் கூணரிச ச்இற்கும் வியாச்சுபையறிவிககீற பிரமாணமில்
லாமையி னிஃதவியாப்பியத்த வாசித்தான். (௫)
கருப்பத்இலிருக£றவன கறுத,தவன மயிச்திரைபிள்ளையா
கலின முனபிறச்த மமித்இரை பிள்ள போல கறுப்பைச்சாதிக்
குங்காற் சாகாதி யாசார டரி.ன;)2பதமெனகிற வுபாதயுண்
டாகலி விஃ தெளபாஇக வியாபபியத்_ த வரசித்தான (௬)
யாகமுதலியவை சுவர்ககசாதகங்களல்ல கரிபையாகலி
ன்:ஹீன சரியைபோல இகற்குச் சாத்திய மாகமத்தினாற பாதி
தீமாகலி விஃ தாகம பாதித விஷயசாத்தியாசிச்தன (௭)
கவயமெனபது பசவுககுச்சமானமல்ல வஸ்.தலாகலி ௫, இ
தற்குச் சாத்தியமூவமானததஇனழ் பாதிமாகலி னிஃ தவமா
ன பாதிதவிஷமசாத்தியாசிததன், (ஸ்
ஆறுவருடஞ் சித் இருக்கற தேவதத்தன் வீட்டினுமில்லை
வெளியிஜுமில்லை, பிரத தியக்ஷமாகச் சதோற்றாமையின இஃ தா
ச் தாபத்இிபினாற் சாத்திபம் பாதஇதமாகலின் அர்ச்தாபததி
யபாதித விஷய சாத்தியாடுத்சன்: (௪)
௨௫௨ சுவஞானடதஇயார் சுபக்ஷம்,
விஸ் வமானத சஈதானபரம்பிரையாயிரக்கும், வஸ் தவா
கலி னெனகற ஹேறு சன்சாத்தியசாசனததி லப்பிரயோசக
மாகலினிஃ தநித்திய வசிசனென்கற பிரயோசகாசிததன(௧0)
௪ததம் அநித்இியம், செய்யப்படுதலின, கடம்போல-
எனபுழி யிஃத மீமாம்ச கர்மத்திஇற் செய்யப்படுகிற ஹேது
அகசிததமாசலி னிஃ தகநியசாரசிதசன. (௧௧)
ஆகல ததபேதம் - ௧௫,
அத்மாவிபுவல்ல - கேசததி லடங்காமையின் என்ஓுமே
அ பச்ஷமாயிருககித வாச்மாவினிட.த் தம் விபக்ஷமாயிருககற
வாகசாயததினிடத தம் விபாபபியமாயிரக்கலினி தவிருத்தன.
விருத்தன - ௧,
அகமாநிச்தியன பிரமேயனாகலின, பிரமேயத் துவமென
இற வேத மூனறுபகூததினு மிருக்கலினிது சாதாரணாரைகாக
(தகன. (௧)
இசனா லசாசாரணா கசைகார்இிசனுஞ் சூசிக்கப்பட்டத.
அஃ்சால த? பூமி நிததியம கச், சமுடைமையி னெனகற வே
அ சார்ககீகம3தஇற் சபக்ஷமசயிருக£ற வாசசாஇஈளினும வி
பகுஷமாயிருககிற சலாதி-ளின மிராமற் பக்ஷமாயிருகதறெ பீரு
இலிமாசஇரக்கி விருப்பசாகலி வில் தசாதாரணாூநைகாக்
தகன, (௨)
ஆ. அகைகரநஇகன்-௨.
காரிமமெல்லா முபாதானமில்லாத வாக௫் துக்மாகலி
னெனகிறவேது சர்வகாரியதஇற்கு மூபாகானத்சை யறிவிக்
கற பிரமாணத்்இனாற் பாதிதவிஷயமாகலி னிஃது சாலாததிய
யாபஇ௲டன்.
௮க்கனி சூடில்லாதத பதார்சசமாசையால் ஜலதமைப்
போல எனபத சூட்டையறிவிகதற மீரத்இபக் பாஇதமாதலி
னீல்தவ் சாலாததியயாபஇஷட்ன.
அளைவ. ௨௫௩,
கன்ம நிச்திய மனாதியாதலி னா.த்மாபோல வென்தீற வ
மானததிற்குச, கனம மநிததிய மனோலவாககுகாய வியாபார
ஜநயமாகையால் கடமயபோலெனகத வறுமானததரற் சாகு
யன வேறுசாஇககபபடு5லி விதுடிரகரணசமன -
அ. -அகைகாகதிகபேத காலாதயாபாதிஷடன
ப்ரகரணசமன - ௨.
அ ஏது வாபாசன - ௨௪.
மேல் திட்டாகதாபாசஙகள கூறுகனசத,--
விளங்ருவமைப்போலியீ2ரானபானகாணடும் எ-று. ௨௮
மைபோற் பரகாசித தவமாபாசமாகப்போவது, *[சாததிய
விகலன - $சாதகவிலலனைன நிரணடுவகையாகப் பதினெ.
பேதமாம,
௮வை வருமாறு,--
ஏ சாததியவிசலனாவது-தாலுண்டெனறு சாதிககர பெ
௫ளிலலாமை
1; சாதகவிகலனாவத-தானசாதிசகர பொருளுகருச் சொ
ல்லும் ஹேது இல்லாமை.
சாசருமிடஇடடாக்தததிற்குச, சாதஇியவைகல்லி பம்-
சா,தநவைகல்லியம உபயவைகலியபம் - ஸ்வரூபவைகல்லிடமெ
ன மகானகுவிதமாம்,
வைதருமியஇட்டாககச்இற்கூச), சாதீதியாபாவலைகல்
லி.பம் - சாதநாபாவவைகலலியம - உபயாபாவைகல்லியம்-
ஆசரயாபாவவைகல்லிடமெனறு கானருவிசமாம்.
அவற்றுள், ௮கவயஇடடாதததித் சாதயவைசகல்லியத இற்
கு.௨- ம. தஇதமாநிததியன விபுவாகைல் ஆசாயமபோல இ
தறகு வைதிகசைவாதிகளி லாகர:பததித்கு -நித்யதவமில்லாமை
இர்த திட்டாஈவயசாததியவிசலனே, வெதி?ரகதிட்டா
5தத்திற் சாத்தியாபாவவிகலன.
௮ன்வயதஇட்டாக்தத்திற் சாதநவைகல்லியத் இற்கு. ௨- ம்-
விமதப்காரியம் பிரததியகஷமாகைய்ல் திருஷடம்போல வி
௨௫௫ சிவஞானடுத்ெெ ஈர் சுபக்ஷம்.
வண் இட்டாஈதமான த சாதஈமாயிரு5$ற பிரத தியகூமல்லா
கீது:
இதவே வெதிரேகதிட்டாகதததிழ் சாதனாபாவ வைக.
லிய சதிர் முசாரணம்
உபயவைகல்லியத்திற்கு. உ-ம் விமதங்காரியம் பிரத்இ
யகமாகையான மாயைபோல இவண சரக பமாயிருக் கார
ரியச.துவமுஞு சாதகமாயிருக௧ற பிரத இ.பகூசவமுமில்லை.
இதுவே வைகருமியஇட்டாநதத்திர்கு மூசாரணம்.
ஸரு.பவைல்லிடதஇற்கு. உ-ம் விமதஙகாரியம் பிர.த்இ
(பக்ஷமாகலி னாகாயபுஷபம்போல இவண் திடடாகதமாயிருக்
இற வாகாயபு௬பமே யிலலை
இஃ து வெதிராச திட்டாகதததிற்கு முசாரணம்
அன வயஇடடாந்தத இர்குவேறாய்-சொல்லுசையு மன
ஓுவயவெதிே ரகவியாதச்திசளுககுவேரு.ப்ச்சொல்லுகையு மன்
விபாததிகளித்றுனே சாததியசாதனஙகள வேருய்ச்சொல்லு
ரையுஞு சாததியககைச்சாதனமாகசசொல்லுசையஞ் சாதன
ததைசசாததியமாகசசொல்லுகையமென றனவயாலுமான த
லுகதிசோஷ மை தவிசம்,
இப்படியே வெதிரோகானுமானதத மைகதவிதம் தகப்ப
அஅவித:2.
இடாத விபரிப யோகததஇயொாவ.த? மலைகெறட்புள்ள
த புகையினாலவெனறு மநுமானததி லனவயவியாத்தியைச்
ொல்லி படுவைப்போலவெனகை அவ்வ. நுமானத்தில் வெ
ரேசவியாததிசொன்னபினபு பாகசாலைபோலவெனகை, அவ்
உனுமானதஇற்ருனே எங்கேஎங்கே ௮ச௫னி, ௮ல்கேதங்கே
புசைபாகசலைபோலவென்கை, ௮வ்௮றுமானத்இற்முனே மலை
அளவை. ௨௫௫
புனயுள்ள தக்னியினலெனறு சாசஇய 4 விபர்யயத்இற்குஞ்
சாதனவிபரி.பபதகிசகுந இட்டாக்தம்.
4 லவிபர்யயம் தஇரிபுக்காடசி
வெதரேகததிறு மிப்படிமே சத்சார்த்தசோஷ ௨௪ததி
ஜை மனவையவெஇசேகத்தினகை தஇிட்டாகதாபாசம் பதி
னெண்விசம்.--
சோல்விசதான மிரண்டருபத்திாண்டாவ் கருதில் ௭-.த.
தோல்விதகானமால த விசாரிசகுமிடத த * அப்பி இபத2 -
$விட்பிரஇ..சதியென௮ மிருவகைட்பேசு த் இனா லிருபததிரண்
டாம்; இதற்குத தத் தவாபபிரதஇபததுியெனு சாமானியலட்ச
ணம்,
* அப்பிரஇபத்தி - ௮ர்த்தம்செரியாத 2, விப்ரஇபத்தியா
வத-வே?றயொனமுகச் சொல்லுகை,
சததமரிச இயம் இகதிரியக கிராஹ்பமாசலின், சடம்போ
ல; என்னுமனுமானத்சருப் பிரதிவாதி இக்திரிபகசராஹிடமா
னது நித்தியமாயிருக்சிற சப்கதவஜாதிபோடே வியாதகமா
யிருசக்கையினிவவே.நு விமிசாரிபபெனறு அ வித்தவடனே யா்
ல் சததுதாறு மநிச்தியமாகிமிமெனபத பிரதிரஞாஹானி
யென்று நிசசிரஹல்தாகம். (௧)
வர்ண மகிகதியஞ்சுரோதஇரோக்இரியக் சராஹ்யமாகலி
ன்சத்ததவசரதியைபபோலவெனகற வறுமானச்இச்கு ? தவ
னிகளஞுட * னல்வியாச்தியாயிருகசுலின் னவ்விபிசாரியென நு
தஷித் தவளவில் தல் த்வனிகளொடு வர்ணல்க ளநித இிடமெ
னப த பிரதிஞ்ஜாகசரமெனனு கிகதிரகஸ்தாகம், (௨)
* அவ்யாத்தி - பிரிச்சக்கூடாத_த.
முணத்திற்குவேருயது இரவிய மதற்குவேறாகாமையின்
ரூபதிதைப்போலென்றது குணத்இிர்குவேறெள்றேபிரஇஞ்
௨௫௬ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
லஞ்ச் கசற்குவேழுகாமையி னென்பத விரோதமாகலி னிஃ௪
பிரதிஞ்ஞாவிரோதெ மனு நிகசிரகஸ்தாகம், (௩)
சதசமான தகித்தியம் $வியாபாரஜர்யமாகலின கரச
ம்போலைனபுழி யனித்தியதசோடு ஏ[வியாத்தமாய் வியாபார
சனனியத தவமானது நிச்தஇியதவச்தில் கெங்கனமேதவாெெெ
னற தாஷீத்தளவில் வியாபாரசனனிடமெனறு நாஞ்சொல்ல
வில்லைபெனபது பிரதிஞஞாசன்னியாச மெனறு நிகதரசஸ்
இரதம். (௪)
$ வயாபாரஜ௩யம்-தொழிலாற்பிறக்தத, ஏ வ்யாச்தம்-
கட்டுடன் று
சதி கமநித்தியம் நாம்முகலானத பாக்யேக்இரிச் இராகி
யமாகலி னிவவேதுநிச் இயமாகிய சததத்வஜா இயோடு வ்யா
த.சமாகலின விபசாரியனறு தூஷித்சவளவிற் சாமாநயவஸ்
அஜாதியுள்ளகாயுமெனகத விசேஷணத் தட னவ்வேதுவைச்
சொல்லுச லேதுவகஈதரமென்னு நிக்சரகஸ்தாகம். (௫)
சத்தமதநித்திய மிகத்ரியக் கராஹியமாகலின் கடத்மைப்
போலவென்ற விவவ நுமானத்திற கேதுவான விஈதரியக கிரர
ஹியத்துவமானது நிததியமாயிருகசற கடத தவ ஜாதியோடு
விபசாரிபெனறு சொனனவளவி லிச்சததமாகாசதஇனகுண
மாகாசதஇனாற் கீரஹிக்கப்படுஞ் சமவாயசம்டச்.தத்தனா லச்௪
மவாய சம்பக.தமு மநித்தியெமன்று 1: ப்ரசருசோபயோகியர
சாதவாகயேத்சைப் பிரயோடுப்ப தர்த்தாகச.ரமென௮ நிக்கி
சகஸ்காகம. (௬)
$ ப்ரசருதோபயோக-முன்சொன்னசை,.
கட மநித்தியம் ௮கார ககார யகார ரேபாத்மகமா யிரு
கீத சதகமான தகார்ய ரூபமாயிருக்கு் மனனும் ப்ர௫ருகார்
ததததைச் சொல்லமாட்டா தசத்தத்தைச்சொல்லுகை நிரர்
ச்தீகமென்லு 9௪5 ரசல். சானம். (ஸூ
௮ளைவ. உட௪
வாயொனவன் மூன்றுப்ரசாரஞ் சொல்லிகிருக சையிலு
மத்தியஸ்தருக்கும் ப்ரதிவாதிசகு மர்த்தந்தெரியான் சதம்சே
சொல்லுகை யவிஞஞாதார்த்தமெனனு கககரகஸதாக:௦
அஃசாவத- *ஸ் வதோயாவதியெனகற வாககயததி சூ
செளளைகாய் வழியேபோசிற கெனறும, வெளளையாயிருசசற
குதிரைாயோ£ரசெனறும்,ஸ்2வசனெனனு காமமுடைய புருஷ
னபோகருனெனறு நிச்சயிககட்போகா வாததத்தைப பர
யோகசேகை (௮)
் ஸ்வேேயா௮இ-வெள்ளபோகறது.
விசேஷண விசேஷயபாவததினா லகவயம்பணணுகைக்
கு போககியமாகாமலு மொனறிற்கசொன *முகாமக்ஷ ௪5நி
தியோசகயகதை பிவைகளனறிபிருக்கும் வாககியதசையு ஐ கர
சசம்பஈகமாயிருகசிக வாககமதகையும் சொல்லுகை யபாடத
சீகமெனனு நிகசரகஸ்சாகம்.
** ஆசாம்க்தை சகநிதியோகயத்தை - பதசமூகம வாகய௪
மூகம்
௮அஃதகாலது- பக்.தமா தளம்பழம், அ௪ட்பம், ஒரு குழிடா
டடிசமோல்; மாமசமி டம், இக சற்லடம் குரரியுடைய
அ,)ஸமைரிபகருதனெனகிற புரடனுடைய பிசா பராதி£.க௧னெ
னறும், ௮அசஈமோடையிலுணட; முளிச துப்போசிமுன, ௭௭
லும் வசகம்போ லொத்தவாச௰யம் பரயோகக்கை, (௯)
ப்ரதி௫்ஜஞையாதி யவயவங்களையு மவற்றி னம்சற்கயு
வ் சரமகந்தப்பி மூனபினனாகச்சொல்வ தப்பிராக்சகரலமென
னு நிசகரசஸ்தாகம்.
அலஃ்சாவத ? புகையினா லடுக்களைப்போல மலையிலு நெரு
ட்புண் டெனபதயோலச் சொல்லும் வசதஜ்கள், (௧௦0)
௧௭
உட௫௮ சிவஞானடத்தியாச் சுபக்ஷம்,
பரதிஞ்ரைமசலிய எவயவக்சருக்குட் சிறி தசொல்லியும்
ம௱ரலைசொல்லாமை * நயூரமெனனு நிகசரகஸ்தரகம்
மலைரெருபபுளளத புசையினால் அடககளைபோல வென
சொல்லி ஈற்றதசொல்லாமை, (௧௧)
* நயூசம-குறைவு
உபடையோகமாயு கூட்௨ரவுடைததாயு மிருககிற செரற்
கப் புனருதசமாகசசொல்றது? லதிகமெனசற நிககரகததா
ம்ம ம
அசாவத பர்வதமான த லக$நிபையுடையத, புகையும்
ெனி -ஈததைய முடைத சாகையால் எபபடியானால் ? ௮03௧
க - சொல்லனுலைமமுஇ துகளபேரல (௧௨)
ெளிபாயிரககறவர்ச தகை ப்ரபோாசஈமில்லாமல் திரு
[ர்பிப 2 வேரேயொரு சததந கொண்டு இர.டி.தது௪ சொல்லு
சீல் புனருததபென௫ு நிாகரசகதானம.
அர ன்டு விசமாயிருஃகும சத தஇிரகுலேயு மர்சசச்தி
ரூ,லேயு மூகதஇின வநிததிடஞ் சசதமனி5தியம இரன்டரவதனி
சீதியஞு சதரகாச௪ ராபபபோம (௧௩)
வாதுமினா 2ல சொல்லப்பட்டு வறிவடையவனாலே சாதிய
பபடட வாசதசை யுடைய சதததகை மூடஞயிருகசசவ ன
௨உனசெொன்னபடி இருமபஈமொல்ல வறிபரமலிருதகல் கூடச
சொலலாமையெனகற நிககரசததானம,. இதவேதறுபாட்ம.
வாதியாற் சொல்லபபட்டு மததஇி.பஸ்.5ராற் பொருஎறிய
ப்பட்டு மறுபடி. வாதியினாற் சபையாராத் சொல்லப்பட்டுஞ்
ொலலககூடு மாயு மிருககற சொல்லுககுப பதில்சொல்லாமை
டநறுபா௲ணமெனஜு நிக£ரகஸ்தாநம.எனபத மொனறு.(௧௪).
வாதியினாலே சொல்லப்பட்டு வறிவுடையவ னதி5திருக
சாறும் வாதியிலுடைய பாஹ்யார்சத்சை யெப்படிசெரிஞ்
௮்ளை. ௨௫௯
*ிம்லையென்று ப்ரதிவாதிசொல்லு,சல் ௮ச்சியானமென*ஈ
நிகரகதகானம். (₹௫
லாதிமூன்றுதரஞ் சொல்லி மத்தியஸ்சர் பொரு௭றிஈஇ
ருக்கையிலு பெபபோறு பரதியாதி நானறிபவிற்லைபெனறு த
ன றிபாடையை வெளிப்பரிக துரு2னா வபபோ தவநுக கப்
பிரதியைபெனலு நிககரகஸ்தாகம.
௮ஃ்காவத?தவதாத இபாகு செயவொர்போற் பேச
இருக்கை, இராஜகார்ய்சொல்லுகை, ஸலோகமுசஜானவை
படிகதல, மயிராற்றதல், அகாசமபராககை) தனரையிலெரு
கை மூசவியவைக3- செய்கை (௧௬)
வாதம் பணணவேண்டுரென்று ௨௧2 வாது, ப்ரதிவாஇிஃ
ஸிலொருவன வாதமாரமமிததபின்பு, காலதாமசம்பண் ஊத
தக53ாக மத்தியஸ்தராயிரு5ஐ விததுவாமிசா வரவில்லைபெ
னறும, சபைசகு சாயகளுமிருககி௱ விராஜா வரவில்லை யவன
வருசற் கேதுவாகிய வெககாளையினசததமூங கேளாமெனறு
ம, கரலக்ூபமபண்றுவறு விச்ஷேபமெனனு நீககிரகஸதா
நம. (௧௭)
தனது சித்தாச்கத்தி லெதிராளிசொனன தோஷதை
கீகசாம லெஇிரிக ககிஷடபுதஇயினால் தனதுஷடதமைக க
டடன மதாறுஞ்ஜஞைடெனனு நிகரகஸ்சாகம்.
அஃதாவது ? சிலர் தனசகுச சோரதகனஸாபை பெ
ட்புக்கொண்டி ப்ரதிவாறபைப்பாதது புருஷ்சரசையாற சே
ரகு 5னமை புனச்குண்டெனறுசொல்ல) அவே அவி னீய/
ஞு சோரனெனறுசொல்லுகை (௪௮)
ப்ரதிவா 9யானவ னிச்சிரகயோக்யமான வாக்கி பதசை
ப் மரயோத இருககையிலு மஜ்ஜையறிச் சாத லறியாமமையாச
௨௬0 சிஏஞானடித்தியார் சுபகூஷம்,
னிககிரகத் தப் பரியாசம்பண்ணாஇருப்பத பரியநுயோச்சியோ
பேக்ூணமெனறு நிககரகல் தாகம். (௧௧)
வாதியானல ஸிச்சிரகஸ்சாஈதகிற் கயோக்கியமல்லாம
ற். குத வாககயேஞூசொல்லியிருகசவு மாபாசமாக நிசகரகதி
தை சொல்லிப பரியாசமபணனணுகை நிரதயோசசியாநுபே
ண நிககரகத்தாகம, (௨0)
யாசாவரொரு சாஸ்திரத்தின சததாக்சச்சைச்குறித ஏ
வாதமுணட ரயிருகளபி னடுவிம் சிசகாகதவிரோ,கமான வாத்
தற்தை மயொப்புககொளள லபசிததாகதமெனனு நிகக£ரஹஸ்
ஜாநம,
௮ஃ்காவது? மகத்தாஇயா மிருச்சிஈ விகாரங்க ளேசப்
பிரஈருதியி ஓணடானயைக ளேகரபமாக காண்கையின ஏக
ஜாதஇியாயிருகக௪ மண்ணுண்டையி ஓண்டரன சட ம.ணணின
த விசாரமா யிருசகுமாபபோலலெனற சாரங்கயளை; ப்ரகரு
இயாவ?த.ற விகாரமாவதேசெனறு கேட்டுமி, யாதொனறிலி
௬௩த மசத துக்களாயிருகக௱ விசாரகக ஞண்டாகனறன வ
ப்ரகருதி யாவை சில வுற்பததியு நாசமு மூண்டாயிரு£இ
னறன வவை விகாரங்களென றததரஞசொனனானாசி லவ
க கசதகாரியாககோரமாகய வடடுததாஈதமெனனு நிககிரசஸ்
தாகம. (௨௧)
௨௨- வற எத்வாபாசன உதாரணம் ப்ரஇகளில் விட
ப்பட்டருக்கற த. இதர்குசாராணம் மரரைஞான தே?கரு
ரைடாற் காண்க.
இலை யாண்டு மொழிலர்-இவ்வாறுசொன்னபகஷர£பாசம்
ஏதுவாபாசம் உலமாபாசம்%பராஜயஸ்சரன மெனலு நான்கு
லானை ௨௪௧
வகையின் பேசங்களையு முண்மையா யதி5து சாசசமயத்துற்
குற்தஙகளவாரா தறிஈதோ ருரைப்பர்.--
% பராஜயம் - நிகரகம்,
அலையெல்லாமளக்கி ல௮பசலைக்தாகு 0-இகசசால்வகை
யிற் பேததமொகையுரைபபி னறுபத்தைக தாமென திசனபொ
முள்.
மேலிசசாஸ் திரம் பனவிரண்டுசூத் தத தினம் பூர்வப
௯ஷமாகஃ சொனனவிடமெல்லர மிததோஷூஙகளினா னிசாக
ரி, தமையுஞு இதகாகதசஇ லிசசோஷங்களில்லா தமாக
மையுப கனாடுிகொளக.
௮ளனபை கரண்ட லநுமான மாசம
முூளவை மேலுரை செய்வ திசந்குளாம்
விவு தோனற விளம்பின னனபாக
டெஸளியு மாறு சிவாககர யோகபே
இ_௮௮சாரணங்கள் சமஸ்கருதவாஃபப் மிரயோகங்களா
௧௪ சிலப்பிரதிகளி லெழுகப்பட்டிருக'னசன அவைகளை நே
ஹையானேருறிப்பிட டி.கனடியிற சனியே சோககப்பட்ட ற.
வருமாது --
3 -,-,௧௦ ராயா வாளெ 2 -- வஷ ண
ாரஹி2_சாஷி வகஷ்வஉவவாஹசா_நா? . வக்ஷாலா
ஹாகசி ,
ப௯தாபாசம் - ௪ -௨ம், ௮வர்றி ஐதாரணமும்,
க--5, ௮௯ வகஷாவாவாகு. ௧:5,விகு வூடு
த]
௨௬௨ சிவஞான தயார் சுபக்ஷூம்,
ாம்யொறலாவாசு - ௧.2, விடர-மையொ வவ
வாவ மாவாக ்
மழ_நாறவிக௦ ஹுுஷி கவிநா _ வறொ
ஜாறலீடீவகு, க
சூசாமி.ச 25 ௯ண_ா-வ௯௯ உ,
ஸஹ 7௦.2௦ ம௦0யவ! வாசமி2வகவா ௫ ௩௨
ய்
விரட் டி. அ காகஷசவா ௯ சா
ஏதவாபாச- ௪- ௨ம், ௮-௨-ம்
ஸெ.ச--க௲ூணாஹி.சாசவி ஹெ_ச-வ உவவாஹ
லாநா ஹெகவாவாஹா , ஐ திசாதி.2மகெ வாகு
மம நாறவி௦௦ ஹ௩ுறவிகாலில வாகு வறொஜா
லீ வரி. க
படாஉய?ஊ௱ாணை ௮-௫ யா மவி.ச-592௨௮..0_தி ம
க ௮ _ வ __ஐ.3 ம
9 ரகு ரது 5,522 ஞூ. வயசு. உ.
ஸெொ.கி
வமிச ராறாகஷூகெ ஹி மணக
* ரா வவ. 7.
ு்ொ.மித 9 ௨7 செபகெஷதி வூ ௯௪
பட வரு , 97
அளை. உ௬௩,
அடத்தபெதம் - ௧௨ - உம், ௮-௨-ம்.
ட. - ௪௨௩௦ வள _. கஷஹிஜி? பரமா லெ
சொ வக்ஷவர9.5 ஈகி ய | மி.த) கவா உ௨ண0ொ
வெெசொறி.க) ௨நிவஷற-ஒவ.2$ ॥ வி ஸெஷண
லிசா. ராடி வில 3ா.அடாஅிெ.சி.
மி.9_௪ ராடி -ம-ணதகெெஹ_௪ தகீ ஸி யகாதுக
௯.மி_௪ தள் தீயி ஹள காய2வாசுவடவகு. ௨
௨௨௦ சா பஹ ூய_நூ _20ெ_மட.சாக ரஷா ரா,
பயக ய 2-2 வகி த ஆ
ஐ நீ$ிமாகாஜஹெ வரராண-2 காவி௫) உஷா
௦௯௧? வ௱ரராண-ுவாசி வடாமலேக ஊரா ண-ப
[சத] 417
ஹ.-௦ க்ஷணிக௦வரவா ௫ ஐலர-3. ய ௯ (௫)
முதா ௦௯, 5 நயஙவாரு ராவி ம
22,ள த. நயவரு, த்த
யா.மாக.ய3 ஊழ வஷாயகா மவ௦_தி சிரமாகாக
_2கி
ம? .. ௦ ்
௨/௨ வ ல்
கொஹ5_ர௮மாப ச ௨.௨வா அறா லவதி.
ஸ்ய.தீவஷ.-?ஜிவி கெவடடுசா ம் ரஹெவஹநு௨. ஹி
்வி.நாஹி 6.௪ ஓக்ணா. ந வல மா.ந வா௯௯
் க ம் ௦
விபு _ ஹஸதா_நவற௱ற௦வறா _ ரபாக, ௪௦
௧.2.௪ $ர”$வக ர.சக௯1௬ வ_வசு, ௧௧
௨௬௭ சிவஞான.சிச் தியார் சுபக்ம்.
விருத்தன - க் - உம், ௮-௨.ம்
சூ.ச£வில-௨.ந-2 மவ தி கபா £_நவிஞெகவா௪ு. ஆ
அரைகாகதிகன - ௧- உம) ௮ஃ௨.-ம்,
சூ.சா.மி.ச 93 வ மெய வாசு. கி
மாலாதயாபாத௲டன - ௧- உம, அஃ ௨௨ம்
காயூ..௦ ஹவ.-22வி ௨வாக_ந௱ஹி.5௦ ல் ஞூ.
ஜ்்பாகு.
டப் ய தில ஞ் ௯.மி (05595 பேடா ௯-8
பாறு, ௫
பரகரணசமன -௪-ஃ நம், ௮அ- உ.ம்.
1 ஜி ட
௯3205௦ . ௬.நா$வாசி சூ வசு.
௬2.2.மி.ர 3 50_நாவாகாய வராவாறஉந வாகி
பட, 2.
32௨-௯4௦ 22 22அ,வ __ வ.௪.22ா0.நா விவா
லெ ள் வக்விவக்ஷயொ? | வ ராவகொ வாவ
கொ ௦௦ ஜர _நவஜ_2ரகூஹெ_க-_5_த௦ || பகா 5, 5௪
ப்பவக.ாடிரா ெெெகாகி.கொலவெகு | கக ர
ட பகவா தி.ச 237 ஈஉாஹ 7.சாஅஜா$ுஹா
ராட் யாஜக? வ௲ூஷவா_நல 2வவாயக$ ॥ ஹஷ
அ ராவ.5.19.௪ வீரா) வஹா 6-௪ ராஹ ரூ -௪2
காலா தி.ச. வ௲ஷ்ஷ ல ௨க2_நலீறொய.25
அளவை. ௨௬
அி௱-ஓவா _ந௧௦ வி ௦ காய-ா.ம௦_2-கவ_2 | ௬
,$-ு ஷா வஹிறி.ச. வ? உர அட £ாெ.த௪ ஹவஹெ.-க-டு
கூதி.
இடடாக்சாபாசங்கள் - ௨௨ - உம், ௮௨-ம்.
%. ,டி-3௦ .௧௦௦.5,வ __ உரஷஹாகு வாக) விக
ஹாபதெய பதி லகில் |
இஇத்சாச்த- சாததிபவிசல- ௪- ௨ம், ௮. ௨௩ம்
சூகாமி.௪56 வில3வாசு சூகாஸாவகு ஆ
வீ2_5௦௧௯ரய.-2௦ ௨752௯௨ வா _ ௬5 ரஷ.௮:௫. உ,
வி2_௧௦காய...௦ உரச 5 கதகவ் கு ராயாவருி. ௯
ஃி3க௦காய.௦ உர.௪ 5ஷூவா.- வவ.02வ௯. ரா
௨௨.39 .காவஹிஜது டுவா ௬
மேல் நிக்சிரஹஸ்ததாகம் - ௨௨- இ ம்.
உர (08.05 ஷ ஹ 2 உ-ுஷண வம ஜெஜஹெண ௯
மா.நிவ.ாஹ௦ கவமாசா 9.5. ந௦ வ._நஹ 28 ண்
வி £ஈஹா.நி9 _ ௧௨ தமா ௯.மி.௪ 0௦511 வெ ,யக
௯பா௯ - வடிவ. கெ வெஃ ,யக௦ ஷஹா₹ா_ந5 ச]
அ9ரஷரி.கிவ மிவாரிசவ. ந சொவுஉஉாவி0.௪.௪,
ஹி..0.-1ஷி மி.சஹா.தி உர.கிா ஷாதநெ
[ராவண , 21
௨௬௭ சிவஞானூததியார் சுக்பம்,
உர ய
_ிலி-2)பாஷண௦ உர யாக்ஹ 2 ஷஹா&ா௦யாஹத$
உடுவுூணொஉ வெ விம௱ ண ௧ 70_சவ_கி _௪.ஐு ௨
மிதிறிவு யாவ... நலி.மயெஷு.ணு உரக்ஷீ௨ வறு
ட அற! 25-20 9 உரி ாஞுா௦
௩! ட் சக்த அ)
அட மா அ.ச ராவணா பராவணகாசி 06 கூர
அ௮..ஐ௪ 22 ம.நிஹி வ... 9 ஹி.வாறி௯ெ_ந 2-ஷி
9.5. கஹி...? ஷம் நயொவண.ரா.மி.த 3 உகி வஷாா
உர க்ஷ. ௨
ஊகக.௪ ர.3கயொ ஈவாகாவாக)யொ? ௨.௨யொ
வ. வற வராவா.$ உதி விறொடா தமா
உமம, ார_ந௦ , அயா ன் மணவரகிற க. ,வ)௦
௯௧3 கிரக ௯௯ ற-ஒவவகு . ௩௨
ஸணஹொகஹ$ ஸலெ௦ெவ.௪9 கவலாவஉர தி £
ஷ்ஷ் ஹு லப்னிட் வயத மித த 2 வ் ௮1 உ௱உ௫
் சை ௯ "டி ௨.
யாகு வெராவ9.௪ ) கெ ௬19௦ அ ப்பட ய் ஸ் 3
வ ராவாறஜழ வ மிக ௮ கூ 9ஹெ.ச--ஹ ய இதி, சா
ஹெ 2.சாஸாயகாஉினறா உ-லுஷி.2-சீஷ_கி அமொ
ஷப. 7-௩ஹிஷயா ௨-5 கெ.நாஹி விஸ்ரிஷூ௦
ஹெஙவ வறர அம ரஹஸர_ந௦மூவ தி...௧௨ ய் றி
் ஈ32 _ ஐஸ்ரதி 2)
செழாள த காதி பயோஹெ5௦ி யு ஹவா
அளை, ௨௬௪
தித் கெ ௯ஷ 3) அஹெசொவ ஷஹாதாெெ 2 வ் த்தது
உக னொஷஉகெ க ஹாசாத தவ்செெஹ தீவி விொஷ.
ணஉ/ க்ஷ ௨2 , டு
௨உவக ராஹை ) ஸெசொாஉ?-ஒஷணஹ ஜ்
அறு யஇ- ஐ
உபய 3௦ பசி அஹ$வ வந ள் த்த எ ர
ணு £_ந௦ ௯.மித டத கத வெ யகவாகு வடவ
௫ ௬பது 92 ஹெ கீ௩௦ ஹாசாடுநத) 5 வுஹி.வாறி.ச ௨௰ி
உ௫ுஷி2.-ச ஹவாகாறா ம௩ூணா$90.5நஅழரஹ ல்
0.௪ ஹூவா பஹ௦௨/௦9ய.ந ஹத.மி. ச ச் வ௩௦௯்்/௦,
ஐ தி. ௬
௯௨௨௯௦ ௨2௦ வரயா ஹத வாலிநொமிற
ம-2கா29 அம் ரயறவர_ந௦ ஹவதி ள
் ் ர்
வாடி_நா வாம) றா ஜிடா நவி உறி
0௦௯3 ல ிவாறிநா வ எ பானம் டட சால.
நா மி ஹஹா_ந௦ - அ வறர நாவாடிந வா
ச தூ 2)
சொஹாகிநா உரய-௧௦ ொசொயாவசீி வாக வ
பெறா வ வ யாஹெநாவம8ரா 2.௯௦ வாக
(7-௦, வ்
௨ெ.5௨ஜா ௦ வா௯ ரஜா.௧8.ந.ம.2௦ . போ௪மஃ-௧௦ வி
ொஷண விரொவு ராவாடுவ நா.அி.௪௦ . யொ; மா
௨௭௮ சிவஞான யொரசுபகூம்.
ாகா௦கஷாசி ற(ஹி.சாநா௦ வா_நா௦ ஹ2-ஓஹ ற-ஒ
பி வாக ட உர யாகு ௯ போ ஸஊ.2க ஞா£ பிம், (21)
ஷா.ஐ௦ வதி - ௪, 5மா உறலாவிஜா.மி_வூட€ வ-ற
வோ? _ ௧-௩௦339ஜாஜி ந௦ - உஊலாலவியு£ த் ௯௬மெ.ா௱-
9. அறு ஹை ௨...
௬௦2.2 ௬ காய. 0௨ ுகரவஹ 2 வி.சாஉரா
இ. நஐ.கி யமாவாஉ ௩௦ ஹாஹிஹ-க £ ஷா
யாதீதிவ தவஹி.சார பவா ஸ்
உரக ஐ. ௮யவா_நா௦.5$௦வா_நா ச,௧ 5 729-௫60
வழாலியாத. கராவகாஒ.நா ஐ மம, ஹ ஹார_ந௦
உமா ய௫வேவாகு - 8மாநஹவு ட்
வ.ஹிரா.மி.தி ள் ல
ட் வயுவா_நா ௩ ஹ் ௩ ஸ௯வ்
வகிரி ட ;வய _நா௦ 805 ஆத
ஆ ந)-௫)_ம0௦ .நா9.மி.2 , ஹர _ந௦.-_5௨ அமாவவ.20.சா
வஹிழாது ப-ஐுவவாி ஜஹா நஷவடி.க கா ௨௮
ராவயவா_ நரசி ் ௧&
௯.மி. த௦ உவய--௬௯௦ பட ௩௬௦ ௧72௧௦ ௯வியீ
வ பதி 1. தை ம
் ஷீ ௮
றா ந௦ கியிகஞாத.சி2 , ஹூ £_ந௦ . _கஐ. 2 ௬.௮8
த) வெ வ-_2௦ ட-டுவேகவாகொகவவாகு மா. பாமா
அறா_நஷாயாாறக- டட , ௧௨
வ தீ.சம ஹை ஃ வாகமஹ த வயொ ஜ.ந 9:52
ளறெண வாவி ற௭ாவெழ வ இ வாலி . வெடி
அளை, உற
கராஜ நி.2 ஹஸஷார_ந௦ _ _த.3!அஇலியூக ரூ. ௨/-௭
க வசீ [18%] ௮) உ.
50-5௦ ௬௯.2 வ௨-ட_நா கெதி பவதி ராக 2 பயா
௬ம். டி_த ராய ஐ_தி அம்மா ௯.௪ த்
ாகொலிநாறாதி ர ௧௩
வாலி நாகஹ. 6... ரஸு0ி2 வா
௨௮7/0 ட் டர் ன் கெ வி..8 நாஸி
வ் ர்ஜி டு 2/0 (ஜி ௧3௦ அ
மன்றப் லி நா வறிஷா 0௨ 2 ரக அஹ 27 வாரண
யொழ ஒஹ் 2) யக் நட தாணு - 5 நமரமூ
ண௦ நாற_மி.ம ஹா ந௦ , குமா
ச் யூ
வாஉ நாயகா ஷமி க £_சாகெ-)ஹ_௪
(
ஷி உாசிவாக ஜெ. பர தியாசியமா ய பப 88
வ
வீழ னாகி யச 29ய.தி ௪௨ அஹா பது
நாக 2 ,ஹஸா_ந௦ ஐவதி , கடு
வாசி.நாகஹ த் செ.ரகா ர௩லாஷிசஹா ரண
(0. டட: பே பே
2 ் (0௦ ய௨ா உர இவா$ ந பர அவ
க-4௬ டே 6
க 8வெ. அடா சஹ நாவ திவா நா? மிமி ஹஹ ஹர
மவதி__த ர ெவசாஓஐ _தி
௩௦ வவதி மா ெவ.சா 7-௪ வ-5-௮ வீட
மால ராஜவா. வ சரண மளொகாசி வா௦ கெ
வர ஹாரண ம௰ நஹ-்.௮.ந௦ ஓ. கீலூகிஷூ ஜெ
வதாசியகு கிருத கிரமாக௱ணகி ள் ௧௯
௯ ஐவ மநாநனா காயாவக ெெ கட
௨௭0 சிவஞானசித்தியார் சபகம்.
அ _நிமு தர:
வாகெராவாாண௦ விஷ. வொ நாத மிம ,
ஷா_50, கள
ஹ் ஹிஜாஜெ வற௱வாகி.௪ கொ 9_ந-டல 7-2
மி. ஜ
வாகா ல 97 உ ஷட்டர் தது ட
நாத ள் ஊர _ந௦ ஹவதி. 22. ஓம ௧ ஆர
ந றாவ 28) ௨-3 காகொ௱க்ஷ
ம
9)
நாஷஹீ_ச 3௩௦ த். தவ வஹெ தா வ9௨ர கொற
4 ் கீ ஸப
உதி ச ஷஜ_ந௦, கறு
கவ ஸு தாவ ற சஹ வத £வ_ந காஜாவருஹ
நில, ஹஹா நஹ 5) யஉர-ஆ£வ நஷதிவற; ந௩யொ
ஜெ ராவெ௲்ணலா? 32 ஹா நவ தி ௧௯
ஹவ.யா மி௰ 7 ஹஹா ந ௬௨9 ரஹ ல் வாந
கழுவி ரூ.ம வ ததத வலப்?) வய_2_ந-5ம யா.ம5 கிர நஃ
யொத நாசடியொமொ.தா௦கில ஹரா ச. ௨௦
யஹ_ூகஹ லட ழ்து த் வஷிலானஜால௦௨/) சமா
யா௦ வ வரசாயா௦ 892 ௮ஹிலாக விற வாம? வ
னி.272 ் ல்க வவறிலாஷ ரா விம, ட டடரிவத0ு மவ_ட$ீ
தியழா வக, கர-சயொ டட வக
ஈஒவா.மி சரவ வடா 2வஜி_ச க் கெ கா் ப
3 - இல்ளை உ! உர ஷூ வாகில் தப யல்
ன தனம 2 ஷா கர 3 ஐ. ம
அளைவ. ௨௪௧
நாபாவிகசா மாவாவிகாறாஜஐ தி வ௨ அ சஹ 9
காய.2வா௨ வறி.ச ஓ மாடிவஹிலா தொாஜ தி, உ
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
தானத்.
காண்டன முதலிய வளவைகளின திலககணல்களைககூறி
யமமரனட் பிரமாணதஇம் வரு மாபாசங்களை௪ சொல்கன
ஞா"
ஈண்டு - அறுமானப் பிரயோகம் பணணுபிடச் த,;--பக்க
ட்போலிரானகு-மூனசொனன பககமபோலதகசகோனறி யல்ல
ஒரய்ப்போம பக்கரபாசம நானகு,--ஏதுப்பேரலி யொருமூன
ரூம்-முன சொனன வேதுபபோாலத் சோனறி யல்லவாம்ப்
போ மேது வாபாச மூனரமும. ௮5 மூன்று ஈரனே,-- எழு
கருவேண்டும - இருபதமொனமுக விரும்பப்படும்; -விளஙகு
மூ.வமைப்போலி - மு. £சொனன இருடடாசசம போலத் தோ
னறி யல்லலாயப்போம இருட.௨ரந சாபாசம,--சரொனபா
ன காடு? - பதினெட்டாகமப் பார்ப்போம், தோல்வி
தானமிரணடு,--நீகரகதகானமிரணடும்,--க௬இல் - வி5-ரரிகஇ
ல், -இலை-இகச நிககிரகசதானககள,--இநபதகதிரண்டாம-
இரபசதிரணடாம்; உண்டு மொழிவர் - இவறறினமேலுஞ்
ெொொல்வலாகள,--இகுவைபெல்லாம்-முனரெரல்லிப பககபடோ
லி மூகலிய மெல்லாம்,--அளக?ல் - பகுட்புதசொகை பண்
ஸிப் பார்ககல்,--அறுபததைககாகும் - அதுடத்நைக்தாம.
இவர்றிற குசாரணங்கள காட்டில் விரியு ௦. திருமளைஞா
னதேிகரது விரி, உரையில் முதர்ச்தேரர் கரண்பிச்க னொ
ரப். ரசாரங் காண்க,
௨௪௨ சிவஞானடத்தியார் சுப௯ூம்.
இப்படி யளவைகளின தலகூண மறிவிக்சப்பட்டபடி.
யால் கேததஇிர மூகலிய வி5திரிப விஎககு, புகைமுதலிய காரி
யலிம்சவிளககு, சிவாகம முறலி.ப ௪தத விளக்கு, இரத மூன
அவிளககற் பி£மூன சகோதத ௪௪௪இ விளக்கு
இஈ.த நானகு விளககுசகளோடு விளகக விளங்குக சம்
பநத வஇிபாருஞ ஜீ.வான்ம சிற்கதஇயும் ஜீவனமுத தானம்
தீறசததயும சனிதசனி இரஇிரியப பிரததியக்ஷப் மிரமாணமெ
னறும; அறுமானப் பிரமாணமெனறும், சதசப்பிரமாணமெ
றும், ஜீவன முததானம சிற்ததி மாதர பேர&ப் பிரத்ய
கப பிரமாணமெனறும், தடதத ல...௪எணமா மழுபாதிபா னு
னகாயுளளொருஸ்வரூப லக்ஷணப் பிரமாணமாயிருககும,
அகலால் ௮௩5 நானகு விளக்குக தனது தனது சாமாத்
இயமூறைமையிலம் மலவிருளினஆத வாசனைபோக ஜீவானம
ஜீவன முததானம சிர்சசஇப் பிரமாணததை விளக்கு முபகா
7தசா லவாகளைக் குறித தபசாரோப காரபபிரமாண 2, சிவ
எத்தி வனைமாதஇிரம குறிதது முககயம் பிரமாணம் நீரு
டாதிகமாய் கிரபேக்ஷமாயிருககுமபடி. இரும்பக இருமபச திவ
ச,ததிவிளக்கு விரும்பாம லொருககே சி௮௪தஇ விளககளுல்
விாகசப்பட்டுச் சவயம பிரசாசமா.ப் நிரதிசயமாய, இவனழு
தீற சர்வபதா£த2ப பிரததியகஷியாமிருககனற கிறசசடுப பி
சமாண மொனஅுமாததிர முடையனாய், சிரபேக்னாய சவ
அல்லிடசிவனுமிருககனற முத சானமாவைச் ருறி5.2௪ சிவசத்
திபுபகாரோபசாரங்களினாலும பிரமாணமனறு சிலுக்கு
ம.பபடி. வேடுருரு ச௨-2இ பிரமாணமாய் வருமதஞு லகவத
தையா மாதலால்,
இப்படியிருக்கச் சிலர் தனமாவுச்குப் பெத்தாவத்கையிம்
சித்சததியினது வித்யொசத்தவ கலுஷிசாம்சம் பிரமாண
ளெ ன, உட
ரூபம், வித்தியாதக் த௪ கலுஷிசமல்லாத அம்சம் பிாமாதிரு
ரூபம். ௮கனால் முத்தியவததையிம் பிரமாஇரு ரூபமாததிரரே
பிரமாண ரூபமில்லை யாசலான முத்தரனமாவுக்குச் இவனைப்
பாரககுமிடத தச் கெவசத்தியே பிரமாணமெனறும், சிலர் த
னம முததானமாகக ளிருவர்ச்குஞ் ௪வசத்தி முககயப் பிரமா
னமெனறும, சங்கிராக்தவாஇ-றவேசவாஇ-பிரயோச்சிய காதி
இருத,தவ வாத-மசமெனதன2 மூம்மதப் பிசா சாவேசிசளா
ய்ப பிரஞ்ஞையினறிப் பிரலாபிககினமுர்கள், ௮வாகள சத்த
௪௮ எததாகத மநஇரவாதஇிகளா லகதப் பிசாசோட்டப் பிரஞ்
ஹர் பெறுவார்கள்.
௮5 ம௩இரவாதிகள் மந்திரோபதேசமாவ2, வித
யாதக் தவ கலுஷித ஸ்வரூபம் பிரமாண லக்ஷணமெனறு பேசு
தனனசனறு, அது ॥௨௪தஇ௧ கில்லாமையரத் வசதிப் பிர
மாணமே யில்லையாமெனறு இவனுசகும்; முததானமாவுககும்
பி ரமாணக கணணில்லாமையால் ௮௩ககாகளாய் விடுவார்களா
தலால்.வேஜொரு பிரகாரததினாலே சி௫சத்திப் பிரமாணமுஸ்
டென்ருல், ௮௪ சிவலுககு முதத சவெனமுதற்பொருளகஅப்
பார்க்குமிடத தப் பிரமாணம, முத்சானமாவாகய சிவனுககுச்
சிவன முதற்பொருள்களைப பார்ககுமிடத தப் பிரமாணமன
௮. அயிரம் விளக்கு வந்தாலு மகதகனஞானவன அநத விளக்குக்
கொண்டு பொருளகளைப் பார்ப்பஇனறு; ௮௧, விளககளுல்
விளங்க கணணுள்ளவன ௮௪,5௧5 கண்கொண்டு விளக்கையும்
பொராளையும் பார்ப்பன,
பினஜுமொன்ற--வெசத்தி சவெனுக்குககண்.௮.த பிறகண
ளுசலால் முத். சானமா ௮ தகொண்டு சிவன்முதற்பொருளகளை
ப்பாரரன், பார்ப்பாஞயிலும்,பார்த,தந் சரியைப் பிரமிதப் பிர
யேரசன மவனதன்றாம். ஏிவானன்னிய வைககயத்தினல் ௮௧
5௮
௨௪௫௪ சிவஞான(த்இயரா சுபக்ஷம்.
சப டாரயோசன மவனதாமென்னி௰? ௮2 கூடாது, சிவனோ
பி.யம சவசமான சாதுயாகய சிவசாஇரு-ம வேமழொுன
சன்றெனறு தெதாமத சிகாமணி பிரமாண இபிகை முலாண
வை ரில அகேக பிரகாரலமாற் சாதிககபபட்டிருககையால்,
சவறு ர எலசத யு சிறசததி விளககனால் விளங*, இருமப
அவவிளசமு விருமபாமலிருககனற முததானமாவினத பிறப
பொரு எறிவாகய வெஜாமுக கிறஈகுதியா லவறிபப்படுச சன
டையினறி, யறியு உ பொருளாக வறிபபபடும
மும்தானமைவினது உரபொரு எதிவாகிய இரும்பிய மூச்
9/௫ ழிபால் அறிபப்படாது அறி டபடடுமாகல நிருபசரிசவை
4ஃகயம உருமாதீலால் ஏகானமப பீரசஙக௦ வாது ௪த3ரரற
மறி வேதரரசமாய் விமிமாமலால், முத்தானமாககளை யிர
ஷ்ிச்சிமா எனளுமேகசேசவசான்த நககும, பரமுததராக&ய அப
ரழுிதாக யென் தாதமமாமலால; பரமுத்சானம ௨௫௪௪
ல், ௬ம௦ய,- சிலாமஇ விளக்கு விருமபாமற ஸ்வயமபிரகாச
மாய ஸவசகதிரமாய ஸ்கரூபப பிரமா.னமா மிருசகுமெனறு
சச ராகதம அகையால, சிவன மூழற 2வனமா வகதமான ௪
பொருள ஞ5கெல்லா மூனசொனன முரைமையிற பிரமாதி
ருரூ.ம மீரமாணருபம பிரம்திரூபம மூனறும சொருபமதானே
ப ட் மம்ம அறு
அலால் அ௮ரவ 0 இாமுகியாயிருச்குங்கரணக்குறிர் சிற
௪ ரந்பே பிரமாண, பிரமிதி பிரமாணமனறு தது பிரமாண
வியாபாராுரிப பிரமாண பலமாதலால் பிரமிதிசானே பி.ர
மாணம பலமேமெனனிலஓ? ப்ரமாதிரு கோடிப் பிரமிதி பர
228/2 இரத் பிரமேயக்ுறி விஷயகோடிப் பிரமிதிசான, விஷய
வ். டயாபாசகசான, பலமெனலும் பிதர்மதமூம; ௮.துவனறி கா,சவி
௫59 விற்தயொ ராகாஇிகளாற் கலககுண்ட சவிகற்ப நிருவிச
அளவை. உ௭௫
தீப்ப் பிரமிசிசானே பரோன்முக சிற்சச்தி, அதானே பிரமா
மம அூனோுபாகாஜோே பேச்ஷாபுதியே பிரமாண பலபபிர
மிதி 'நாதவிருகது விசதியாராகாதிகளாற கலக்குணணஷதக ஸவ
ஸ்பபோனமுக இற-சஇூய ப்ரமாதருரூபம, பமமா இருரூப
மாதர சொருூபம முததியிலிரபமஎ பிரம ணப் பிரமிறி
ரூபமிரணடிம தடதாம முததியிலிலலை, சம்சாரத லிருபபத.
முதசானமாவுககு? சிவன முதந்பொருாாகளை யமறியுமிடத து
௪௮௪ திய பிரமாணெெ னலும பிரமா மசமும பேசாமத?போ
யின
இரும்ப வூ தப பாரசருமிடசது சிவாததிமுதரானா
சிவன முதற பிரபொருளகனப பாராகுமிடகு ற இஉனுககுப
பி;மாணம, சரபொருளாகிய தனனைப பாரககுபிடதற௪ சிய
குச வததி பிமாணமனற, ௮2 பிரபபொரு எறிவாத
லரம் சிவன சச௫்திககுப பிரனப பொருளா£யப போவரராத
லின), சிவன தனனறி மாகிய தனது யர. இறகுப் பிரம
ணசஇனுற் அிறவறிபயாகப தனது ௪474 மெனக௱ சிவசொ
ரூபப பிரமேயமமைச் தறபொருட பிரமாண 2 பிரப்பொருட்
பிரமாணமாகும ௮5௧5 இரண ற்ரூர அத ரானம சித துரூப
கவரபப மிரமாதரலாயிர௩ துறிவா இதத நீதிமுத. ரம சிய
னமூதற சிர்பொருளகளு£குஞு சமமாகும
ஆகையால், வனமும் சதக சியயோகி நிருபாடுக ௨௪
த்தி விளககிம் விளங்கிய சனத சிறாததஇப பிரதி க்ஷப் பிர
மாண சிவப்பிரமாணதடு ஓர்பமிக5 ௮பரோட௪ சாடசாத
சாரசில லவண லகழிப நிபதித சவயோகப் பிரததியடசப
மிரமிதியிஷை சிவனைட பாரப்பன,
சேன் முதக சரத்தியசிுவயோக, திவ்வியாதிதைவிக சவ,
காம சச்தாலு விததாத்தியானமிக சவாசம சதிஷ். வாச்,
௨௪௬ சிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்;
ஞூபூரிச புத்திப் பிரகாச,த் இிரியிற்பர்நி, வொசமப் போபெ
றூஞ சிவசத்தி விளக்கில் விளங்கிய தனது சிறசத்தி கேத்திர
இயரகமப் பிரமாண சிலப்பிரமாணததி லுற்பவி5த பரோடச
சததப் பிரமிதியினாற் சவலக்ூணக கேழ்வி வழி.பால் ; சிவனை
யறிஈ,த தியானசமாஇ பண்ணுவன.
அறிர்தபினனும்,௮வன் வாதப் பாதிவாஇ விப்பிரதிபத்தி
௪ சலககளாரல்வருஞ் சகதேகம் போம்படி காரிய லிவ் விஷய
வாசனாபூரிச புத்திப பிரகாச,த இரியிற் பற்நி மனுமானப பேர்
பெனஞ் ௪௮௪ததி விளககல் விளக்கிய சற்௪த்தி நேத்திரானு
மான இவப்பிரமாணததி லுற்பவிசச பசோசக்ஷாஜு மிதியினாற
பரீக$த தப் பரீக்ஷையின தேககோடியில் விமுததறிு த இயர
ன சமாதி பண்ணுன.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
ட சலைகக கவை
ஏ.-.த மேத்கூறிப்போர்த அறமானசாமக்கீரியைகளுள் ௮
ணிபொருட்உடனாகலாக.ப பககலகசணத்துற் குறைபாடுடை
ததாயும் ஒருபுடையொததப் பக்கம்போலதச் தோனறுவதாக
ய பகசப்போலி
தணியும்பொருட் கிடனாசாததுூஉம்
துணியும்பொருட் கொருமருக கீடனாகாக5 த௨ம்
அணிஈதபொருட் உடனாவத௨ம்
அணிச்சபொருட் கொருமருங்கிடனாவது௨
மென மான்குவகைப்படும்,
சாதீயப்பொருளோடு வ்யாத்இியுடைத்தாய்ப் பக்கத்த
லிருத்,சலாகசிய ஏ.தவிலக்கணத்தித் குறைபாடுடைச்தாயும் ஒரு
புடையொச்து ஏதப்போலம் சோன்றுவசாகய ஏறுப்பேரலி
வ்ளவை, ௨உ௭ளீ
அதணியப்படாதத௩ம்
மறுதலைக்கட் பவெதூஉ௰்
ஒருசலைப்படாத.தா௨
டெனமூவகைப்பட்டு, விரியா னிருபத்சொன்றாம்.
அவையாவன --
சார்பில்லதூ௨ம்
க
சா£புண்மை யறியப்படாசதூ௨
மெனச் சாரபுபற்றிய குற்றமிரண்டும்
2 வெட்ப
சொரூுபமில்ல தூஉம்
ொருபமுண்மை யறியப்படாததூ--ம்
சொரு.௪இன விசேடணமில்ல தூஉம்
சேடணமுன்மை யறியபபடாததூ௨ம்
விசேடியமில்லாத தூஉம்
பகரமகோபாத்யாய, 1 (௩டா
ர சபபிரரலு துயர் நா
வி2சடியநமு வ்மை யறிப்படாதது௨ம்
ஒரு மருங்க௦ல தூஉம்
ஒருமருங்கு ஈமை யறி.பப்படாத து உம்
பரனு5 முடம்பாடில்லதூ&
மெனச் சொரூபம்பற்றிய குற்தமொன்ப.தம்
சாததியதசோடு வ்யாததியு னனம௰றியப்படாத தூஉம்
செயற்கைபற்றி வயாத்தியுடையதூ௨
மென வயாத்இபற்றிய குற்றமிரண்ிம்
அ£யபச்சவிருத்தி தணியப்படாச ஏதட்போலி
யின் விரிபதின்மூன்றும்
மறுசலைபபொருள் சாஇப்பது௨ம்
௨௭௮ சிவஞானஇத்தியாச் ஈபஷம்.
மறு லைப்பொருள் சாதஇப்பதாய்ப் பிறிதரரே தலை உட
னகொணடு வருவதூஉம்
சாடசியளவை.பான மறுக்கபபட்சிககொண்டுவறாவதுஃம்
உணாயளவையான மறுககப்பட்டுக கொண்டுவருவ தூ
மென மறுதலைச்கலையடையஏதுபபோலிவிரிைட5ஈ தம
பக்கசபகச மாசதிரையினவனறி விபகக 5துஞ் சேரலுடை
யதாஃஉம
சபக்கததஇற் செரலினறிப் பக்கமாச்இரையிலுளளதுஉம்
சபகசவிபககஙகள கடைககப்பெறுக் தர 3
மென ஒடஎலைபபடாத வேதுப்போலி விரிமூனமும்
இனி வ்யாதது நிரசயித்துற் கடனாகலாகய உவமையிலக
கணமின நியு ௦ உவமையபோலக் சோனறுவதாசிய உ&வமைப
போலி) ௮5 நுவபமபறியு ௨ வெதிரேக ௦பறறியு.௦ இருகைப
பட்டு, விரியானொெரராயொன மொனபதாய்ப் பஇனெடடி வ
கைபபடும,
அிலையரவன -
சாததியமுடைத தாகாகுதூ௨(
சாத்திபமுடைமை நிசசயிச்கப்படாசுதுஉ௰
ஏதவடைசதரகாததூம்
ஏறுவடைமை நி7சயிசகப்படரத தூஉம்
இசண்டுமடைத் தாகாக தூஉம்
இரனணடுமுடைமை நிசசயிகதப்படாச தும்
சொருபமிலற்லதூஉம்
சொருபமுண்மை பரனுச் குடம்பாடாகாத துஉம
செயறகையாஞகய வ்யா ததயுடைய தூ2.
அளை, ௨௭௯
மென அக். றவய வுவமைப்போலிவிரி ஒன்பதும்
சாத் இயமினமை யுடைத்தாசாக தூஉம்
சாதஇ பமினமை புடைத்தெனபத நிச்சமிகச்பபடாதூ
உ௰௰
ஏத வினமை யுடைத்தாகாததூ௨:௰
ஏதவின்மையுடகதெனபது நிசாயிக்கப்படாததூஉம்
இரணடினமையு மூடைதசாகாக தூஉ௰
இரண்டினலையு மூடைரசெனப த நிச௪பிரகப்டடா, நூ
உம்
ரொருடமில்ல தூஉம்
சொருபமுணமை பரறுக் குடம்பாடாகாததுஉ௰
வெசரேகம்.பாக௫ செயறகையானறுடையதாஉ
மென வெதிரேக வவமைபயபோலிவிரி
சோரன்பது.மாம
இவிச தருச்கவாகதடினசட பேசத ெரிபாமைபாசிய,
சோல்விததான௦) மயங்கபபேசு5லு௦ வாளாவிரு ஓன்
திரூவசைபபட்டு, விரிபானீருட தரணடாம
அவையாவன 4௬
தாெடுச ஓக்கொண்ட மேற்கோனச் சாத£சமாட்டா
மல் ௮தற்குக சேடுவரப் பேசுமலும
பிறிதொரு மேத்கேரளைச் கூறுஈலும்
மேற்கோளுக்கு மறுசலைப்படப் பேசுதலும்
மேற்கோளை விட்டுவிரிசலும்
தான்கூறிய ஏ.தவுக்குக குற்தம் ௨ர் தழி பேமோராற்மூன
ஏல கூறலும்
௨௮0 சிவஞானடத்தியார் சப௯்ம்,
கனக்கு வருகதோல்வியைப் பிநிசொனறுபேசி மறைத்த
௮ம்
படனொடுபடாதன பேசுசலும்
பொருள் இனிது விளங்காத சொற்களை யெடுத் தக்கெர
ண்டுபேசுரலும்
அவாய்கிலை தகுஇபண்மையில்லனலாய்ப் பேசுதலும
மேதகோண்முதலிய வைகதினையும் மூள பிறழப பேர
சலும
அவற்றுட் சிறகுறையப் பேசுதலும்
ஒன றரருப் பல கூற.கலும்
சொல்லை இரட்டி.த் தக சொல்லுகலும்
பொருகமிரட்டிததச் சொல்லுகலும்
பிரனகூறிய பொருளை 2.றுவதிசகமாடடாமையும்
ம். றனகூறியபொருளை யறிகதும் ௮றியாக்போனறு வினா
கீலும
விைசெரல்லத தெரியாது வேரஜொரு கரு௪தடையன
போனறிருத லு.
வாதத்தை விட்டுப் பிநிசொனானைச் சொல்லிப் பொழு
தபோககலும்
சுபககத துக்குக் சொல்லிம குற்றத்தைப் பரிகரியா தட
மபட்டுப் பரபககத் துககுச் குற்றம்பேசு£லும்
தோல்வித்தானமெய்தியோனைத் சோல்விச்தானமெய்இ
யென ரறிக தகூருதிருததலும்
கோல்வித்சானமெய்தாதானை எய்நிஷயென்று கூறு,
2௮ம்
அளை, ௨௮௧
தன த். தாக,க.ததிழ் ணெங்காதவத்றைச் செரல்லிச சதி
தாச்சஞ் சாதித்தது
மெனவிவை
இலகனம் கான்கும், இருபததொனறும், பதினெட்டும்
இருபததிரண்மொசய ௮றுபததைக தம்; அனுமான வஎவைக
கே குற்றககளா மெனபதாம.
இமை குற்றமாசலின அகமவளவைககு மூன்னாக வையா
௮ இறு கககன வைத்தார். இவர்றிர்குதாரணம உயததணாகி
திகொளக: ஈண்டு விரிடபிறத் பெருகும்.
இனஞும் இப்பக்கவேது வுவமைகளை எடுத் தச் சொல்லும்
வ.நிட் படுகு சொற்குற்தங்களெல்லார் சோல்வித்தானததள
டகும,
ஈணடுக்கூறும் பக்கட்போலி உவமைப்பேரலிகளெல்லாம்
ஏ.தப்போலியுளடங்குமெனத் தார்கதகா கூறவா. பககதுவ
மைகளி விலக்கணதகை நோக்கச் காணும்௨ழி, அவை பசகப்
பேரலி யுவமைப்போலிபெனப படுவனவன்றி ஏ.தப்போலிபெ
னப் படாமையறிக,
இசனானே அ௮நுமானப் பிரயோகத்தின சட்படும் குற்றவ்
சளிையென்பது தெரித தக கூறப்பட்டது.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
பயக் பக ப்
“சாண்டல் வாயில்'என்ற இருகிருத்தத் தச்கு ண அனாதியே
உமலனும்! என்ற இருவிருச்சமளவும் வியாககயானம் வ
உ௮௨ செவஞான௫ித்தியார் சுபம்.
மூடி௪.த. மேலிச்தப் பிரமாணங்களுககுத் மொகை யரளிச்
செயகரா.
சணடு பக்கட்போலி நானகு - இவ்விடததப் பட்சம் நர
லாயிருசகும.
அவையாவன --
பிரசஇ.பட்சாபாச மெனறது - அநுஷஷணோமம் அகநிதீ
யனுமரனம, ஸஹா பிரததியட்சாபாசம.
அனு னா பரசம ,. அ௮விததிய சத்தம் சாக்ஷுஷசது
உத, இூய மறுமானாத
ஸ்வனுமா சாபாசம் பிரதஇயாபாசம் .. சுத்இகையிலை
சசமிதிஞஞஜானம, ஸஹா பரததியாபாசம,
ல௪சனாபாசம ., பரம்மணேன சுராபேடா திரவத் இரவி
யாத வாத கூஷீரவது இதி யு மரம, இது வசனாபாசம.
ஆ. ௪
எறுப்போலி பொருமூனருய் வேண்டு மெழுமன முக 2
எததுவாரபாச நூனறு மீரகாரமா யிருபதசொனரும,
அவையாவன
௮௪2௧ம. அகிஸசுத டட்சவிரூ.5இ
அேகாகதிகம ., பட்சததிரய விருது
விருததம் , பட்.ச௪ விபடச விரத.
யென்று மூன்ரும்--
அசிகதபேதம்-௧௨
அனேகார் இ5ம-௭,
விருதகபேசம-௨,
ஆச இம்மூன்றுபேதமும் இருபத்தொன்று _-
அளை. ௨௮௧”
விளங்கு௨உமைபபோலி யீரொன்பான் காண்டும் - விஎவ்
்்த்தகக இருட்டாச் தாபாசம்-௪-ஐ௧௧ சரணப்பமெ.
அவையாவன -
சாதிய வஷிகலாதி ட இனைட்டுமாம்....-
மோல்விதசான மிர.எ டிருபத இரண்டாம் - நிசகரகதி
தரன மிரணடுவசையா யிருபத்தி, ஊ.௨ரம.
அவையாவன 7
பி£இதஞரா ஹாநி முகலான-௪௭),
அனனுபாஷ முகஉரன-2
தக இபத இரண்டாம்,
இதக ரகூ௨மை,
பாஇழுஞாஹாரநி சதகா தண்டெனன வேழே யொருவ
னில்லை மென்று சாக வ ௨டனபடுரல், க
பிரதிஞஞாசசாம ஒருபி।இரளைபைப்பணணிஅ கனை ச்
சாதிபாம, வேரேயொனறைப பிரதிஞலஞ பனண்ணு?ல். ௨
பிரதிஞஞா விரோ5ம ..சான சொன்ன பிரதிஞனஷஞை ஏது
சஞாகுக மாே விரோத மூரைததல், ௩
பிரதிஎஞா சரநியாசம ,, ஒன்றை பிரஇஞ்ஜஞைபணணி
௮.5னை லாதியானவன தூடணமடண்ணி யுளளவளவில் தாசொ
ன்னா ரொெனகை ர்
எத தலாச்சரம் . , வேசம் நித்திூொொன்று சொல்லி யு
சகைசகு ஏறுசகாட்டி, அசர்ருதி து௲ணம்வர வேறே ஒரு
ஷீ எதுலரகககொள்ளல். [7 |
௨௮௪ சிவஞானத்தியார் சுபஷூம்.
அச்தரச்சரம் வாதியானவன் தனக்குச் சோல்விவர ஏ.த
சென்ற சச்தத் தசகுப் பொருளேசெனறு வினாவிக் கேட் ட
வை கனனை மறைசதல். ௬
திரசககம் ... ௮த்தமல்லாத வசனங்களைப் பேசற், ௭
அவிஞ்ஞாதார்த்தம்... வாதியாளவன சுனச்குவச்2 தூஷ,
ணமறைததமற்சாக தெரியாசசததககளைக கொண்டு பேசல். ௮
அபாரத்தகம்..,பூர்வபபாஜை சம்பர்சமினறி மிருச்சன்ற
வச௪னநகளைப் பேசல். ௬
அப்பிராதீதகாலம் ... பஞ்சாவயவம்களை யடைவொழிச்
இ மாறிபபிரயோகததல். ௧௦
நியூனம் ... பஞ்சாவயவஙகளைக குறையப் பிரயோதத
தல். ௧௪
௮இகம் ... எத உசாரணங்களைப் பலவாசப் பிரயோ2
தல். ௪௨
புனருசதகம் ...சொன்னபொருளை மீன்டு-ரொல்லுதல்.
அத்.தப் புனருததிகம், சத்தம தொலி சேடினறியிரு£கு
மென திரட்டி த.ஐ௪ சொல்லுகலுமாம, ௧௩.
௮ர்.ஐ பாஷனம் ... வாதியானவன் சொன்ன பொருளைய
றி5 சலுமஇபாஇருத்தல், 2௪
அஞஞானம்...ஒனறு மறியா இருதகல். க
அப்பிரிதியை .., ௨க்சரஞ்சொல்லாமல் இகைத்தல். ௨
விட்சேபம்,...ஏஒனறைச் சொல்லு௨சாகச் தொடங்9 வே
ஜேயொரு வியாசத்சையிட்டுச் சொல்லாமலிருத்,தல், ௩.
மதீரலுஞ்ஜை...தன்னுடைய மசகதக்குலரு தூஷணம்
டரிகரியரமல் பிரமதமெடுத் தத் தூஷிச்கை. பூ
அளைவ. ௨௮(டு
பரியஹூயோச்சியா பேட்சணம்., .நிச்சிரகத்தான பிரார்இ
மினையறிக து நிகசரஹியாயிருததல், இ
நிரனு?யோச்சிபாலறுபேக்ஷம் .., நிக்க. சான பிராச சனா
காதவனை நிக்கிரசித தல். ௭
அபததாக்ரம் ,.சம்சாரகஞ் சொல்லத் தொடங்கி வே
ரேயொனறைச் சொல்லுதல். எள
* எத். நவாபாசன - உசாரணம், விபெட்டிருட்பசை ம
ஹைஞானமேசி5ருறையிற் கரணக, ௮]
ஆ ௨௨-௮
கருதலிவை யாண்டுமொழிவா ரலையெல்லா மளசகிலறு
பத்மை5 தாகும்--பிரமாணதசைக கொண்டு பிரமேயத்தை
மறி.புங கால,தஇி லப்படியே யனுபவிம் தச சொல்லுவாகள,
அலையிறறையெல்லா மதியுக்காலதது ௮றுபசகைகத பிரகா
மாம், இ5த வறுபதகைக.த குற்றமும வாராமல் பிரயோட
பபறு எ-று,
இ_சனாற் சொல்லியது பக்கப்பொலி
பிரததி யட்சாபாசமெனறும்
௮ஓமானா பாசமெனறும்
பிரதஇயாபாசமெனறும
வ-சனாபரசமெனறும்
ஆக நாலென்னம,
ஏ.தபக்க மூனருயிருககுமெனறும்,அவை
௮௫ம்
அனேகாக் இகம்
விருத்தம்
ஆட மூனறுக்கு வகை
௨௮௬ கவஞானசித் தியா சுப ம்.
அசித்தபேதம் - ௪௨
அேேகாகதிகம் - ௭
விருச்தும - ௨
ஆ ௨௧ - என்று,
இதிற்திட்டாகசபககம் சாத்தி.பாகலாதி மூரல் பதினெட்
டுப்? ப, சன றும ;
சொலவிததானமென்றது, இரணடு வகையான பிரதிஞ
ஞா அனிமு 5.௧௪,
௮அனனுபா௲ணமுல்-௮
ஆ ௨௨ - எனறும்,
பிரமாணத்தைக கொடு பி.2பதரை யறியுமிடத்து
இவையெல்லாவற்றையும் பெரி2.பாகள் அனு பவிதீது அளவை
ட்பிரமாணமாக- ௬டு எனபாோரனனு முறமையும௦ அறிவிசத.த.
சணா மனகயயககயயலை,
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
ர அதக்காதுல் 4
மேற் உறிப்போகதவனு மானசரமக6ரிகளுள)--.௫,ன்டு_க்ச
ப்போலி - துணிபொருட் உடனாதலாகிய பகசலக€ணத திற
குறைபாடுடைசு சாயும் ஒருபுடை யொகுதப் பககம்போல்மோ
னறுவதாகய பக்சப்போலி,--மான்கு -நான்கு௨கைப்படும்,--
ஏதுப்போலி - சரத்திடப்பொருளோடு வியாதநீயுடையத்தாய்
பக்த இலிருத்தலாகய வேதுவிலகணெத்இற் குரைபாடுடை ச
மொரு புடையொத்த ஏதுப்போலக் சோன௮வசாகய சேத
அள்வு. உ௮௪
ப்போலி,--ஒருமூன் ராய் - ஒருமூவைகப்பட்டு;--வேண்டுமெழு
மூனராகும- விரிபா னிருபசகொனருகு£--விளங்குவமைப்
போலி - இனி வியாகஇ நிசசயிததற் உடனாதலாகய உவமை
யி௦க்கணமினறியு மூவமைபோல, த தோனறுவதாகய விளங்கு
வமைப்போலி,--ஈரொனபானசாண்டும் - அ௮னஜவயம்டறியு
ம எதிரேகம்பற்றியு2 இருவகைப்பட்டு, விரியா லொரோ வொ
ன ஹஜொன்பதரய்ப பதினைட்டுவகைப்படும், -- சோல்விச தா
னம - இனித தருககவாசுததஇனகட் பேசததெரிபாமையாகய
சோல்விதசானம,--இரணடிருபதஇரண்டாம் - மபங்கப் பே
சுசலும லாளாவிருதகலு மென றி ரவகைப்படடு, விரிபா விருப
தீதரணடாம-- அவையெல்லா மளககில் - அவைகளை யளவி
டமி_த.ஐ,-- அறுபசதைஈகாகும - இககன கானகு மிருபத
தொனதும பஇனெட்? மிரு.ததிரண்டுமாயே ௮றுபததைஈசா
ம, -இவைகருதில - இவைகளை விசாரிஃகன;--பாண்டுிமொழி
வா - அனுமானவளவைகட் சகெவவிடகதுவ குறதககளாமென்
ரநெழி.பெனபதாம்-
இதனா?ன யலுமானப் பியோகததினக. படுற குற்றன்
க ளியையென்பது தெரிகதுக கூறட்பட்டது.
அ௮ளவை-௧௪.
பாயிரமுட் பட செம்யு,*்- ௨0.
“ஈ.ரதமளவையாகும்?
என்லுரஅளனவை பதிஞலும் முர்றிச்று,
ஒணவவவ்ரவறவுமளை
அணைமாகளைமவசசசகை வை கலய வனவள வைகை கக் சைகை கைக வருகை கைக மைய வைகை கமய:
உ
சிவமயம்.
ட
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணைய இடப கெல வடு கையை
௧---சூத்திரம். பதியிலக்கணம்:
மே லிஈ்சூ.சதிர மென்னுதலிற்ரோவெனின*? அளவை
பை யுணாதது, அதனா லநுமிககப்படும பதி
யிலகசண முணர்ததத ஸுதலிற்று
அச்சூத்இரத் இலக்கண மியாதோவெனின? அவற்றுள்,
சூத்திரஈ.சானே யாடி.நீழலி னரியக்கோனறி, நாடுதலினறிப்
டொருணனிவிளங்க, யாப்பினுட்டோன்ற யாசதமைப்பதவே??
என்றார் தொல்காப்பியனார்.
மே லித்தலைவிருத்ச மென்னுதலிர்ர வெனின ? இப்பி
ரபஞுசத ஐக் கொரு கத்தாவுண்டெனறும், ௮ஈதககாரத்தா சங்
காரகாததாவென் றணர்த் துசனுதலிற்று,
ஒருவனோ டொருத்தியொன்றென் அரைத்தி
டு முலகமெல்லாம், வருமுறை வந்துநின்று போவது
மாதலாலே, தருபவ ஜொருவன்வேண்டுந் தானமு
தலீறுமாு, மருவிடு மநாதிமுத்த சித்துரு மன்னிநி
ன்றே, (௧)
(இ-ள்.) ஒருவ ஒருவனோ டொருத்தியா£ய ஒயர் இணயு
னோ டொ ம்,ஒன்றென்று செரல்லப்ப.டரநின 2௨ஃறிணை
௧௯
௨௯0
ரதத யொன்றெ
ன றுவாததஇரிமு
லக மெல்லாம
வருமுூறை வ்
தரினறு போவ
தமாதலாலே
கருபவ ஜொரு
ல்ன வேண்டும
தான்மூத லீ
று மாகி மருவிடு
மகாதிமுதச சி
5ி.ஐரு மனனிகி
னற
வஞானசித்தியார் சுபகூம்,
யுமாய், சொல்லிய பிரபஞுாமெல்லாம்
உபாதாஈத்தஇனின்று சோன்றுமூ -மையி
லே சோனதி, நிற்ருமுறைமையிலே நினற,
ஒடுங்கு மூழைமையிலே யொடுங்கி வருகையி
ஞால, தோனறியு மொடுய்£யு மிப்படிக கா
ணப்படுகையினாலே
இயையிச்றைச் சோற்றி நிறுத்தி பொ
டுகுவிசதங காரிபட்படுத் தகையா லொரு
காததாவைக் கரு”வேணடும்,
௮னமாக்கபபோல வாதிமுத்தனனறி
யராஇமத3னுமாய், ஞானமே தனககு கடி
வாய், நிலைபெற்று நிறகு மக்தச்கர்த்சா தா
சே, சிருஷ்டி இதி சங்காரங்கட்கு முரி.பனா
ய்நிறபன, எ.று
ஒருமொழியொழிசன ஸனினங்குகொளற்குரித்சே? என
மே) இதியுஐ கூறி பதாயிகறு,
௨மமை யிறுதசசணின்று விளக்க வெண்ணும்மை.
ஏகாரம் ௪ற்ரசை,
அகாஇழத்தன் எழுவாய், மருவிடும் பயனிலை,
இசறகுப் பிரமாணம் சிவஞானபோதம் -௧ - சூ-ம்,௭
னவறிக
இசனை யறு௮க்சறிபுமிடத்தும் சேவலாம்வபி யறுமானச்
சா ஏறிக,
ச.ரூதடுரம். பதிிலக்கணம். ௨௯௬௧
௮ஃசாலத? இப்பிரபஞ்சத் தக்குக் கர்த்தா வண்டென
ப் - பிரதிஞ்ஞஜை.
அதற் கேது யாசெவின்? ஒருவ?னே, டொருத்தி யொன்
ஜென தலயவப்பட்டிருகுகலா லெனபத - ஏது,
அஃதெனபோலவெளனின் ? கடாதி காரியத்தக்குக் ரூ
லாலனைட்போலெனகை - இருட்டாக்சம்.
இக்கடாதி காரிபத் தச்சுக் குலாலனுளனென மதித்தாற்
போல, ஒருவனோ டொரு,சஇியெனனுங் காரியத் துக் கொருகர்
த.கா வெ னமதிக்கை - உபகயம்;
முன்சொன்ன திருட்டாநதத்துச் கக்கத் திருட்டாச்நிர
ெொததிருககையா லேதுவாகிய காரியத் தக கொருகர்த்காவு
ளூன்ன்ற பிரஇஜ்ஞை தஇடம்பண்ணுகை - நிகமசம். (௧)
மக்வவயயன கவனக்,
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
டு
இவ்வாறு ப்ரமாணலட்சணங்களைச் கூறி, மேற் ப்ரமேய
மாயே பஇிபசுபாசமெனனும் பதார்ச்சதஇரயங்களிற் பரத
மோச் த௲டமான பஇபதார்த்சத்சை ; போதபூர்வமாக நிரூ
பிகசன்ற த.
பதி யென்றத,இச்தரனெனன நாமைகதேசே நாம 'இரஷ
மாகத் தேவேம்இரனெனப் பெற்றதுபோல ; பதி எனவே.
பசுபதி யெனப்பெறும்
பசூராம்பதி, பசுபதி என்னும் வசகத்இனால்)
பசு பசுத்.தல சம்போாகாத்-என்லும் வசகத் இனால், ௮௪
இிபே பசுத் தவமா£ய வாணலப் பிரஇ பந்சத்தினால் ஜீவான்
மாகச்சளெல்லாம் பசுவெ௱ப்பெழம்.
௨௯௨ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ம்;
பக்தநாத் பாசமுச்சியகே - என்னும் வசநத்தினால், றன்
2ாககளுடைய விபுச். தவ சர்வஞ்ஞதையை யகாஇயே டசர்தித்
இருச்கையா லாணவாஇகளைப பாசமெனசற2.
ஆணவாதியெனறது, அண்வம் சரமிகம் மாயை யென்றது
பக்க மொனறினு லென்னுமன் மூன்றைச்சொன்னத ௧
பனா செளரலமெனின ? அற்றன்று உபசர்க்க வசத்தினா
லர்.த் சபே.சமுணடு அல்கசெப்படியெனனில் ? ஆணவம் தனமா
வினது சர்வஞ்ிதையைத களககையாலே ப்ரஇபர்தம்.
கரமி3ம் ப்ரவாகாகாதியாக வான்மாவைப் பினபற்றிக்
சொண் டானமாவினுடைய புத்தியை, மு.த்இயி லிச்சைசெல்ல
விடரமல், போகததிற் ப் ரவாததஇப்பிககையினா லறுபச்தம்,
மாயை யான்மாவின் விபுக்வத்சை யாவரித் தேதேகதே௯ு
வாச தியாகப் பண்ணுமசையாற சம்பகதம். இரதபந்தங்கள் ௪
மயோகமென நிப்படி பேதமாக வறியப்படும்.
வாதி வ... திய.௪
* ஈவா வர திவ யெ கூவி. ௱ஃ-]
அயா காறிவி 8 சலாவ நசொவி கொழ றஹி
02.சஸி.109.௧ ளை, ாணெஹ்_த$ | ஓிடமா ஐா-2?ந
௪2 வறக விஷயெ௱ £ஈவபொகிறழெவெற ஓக]
அகிஉரஹ0ொ$ ஸிவாம, ய திரா ஜெஸவ௦ வ௩தி௦
பெஃடு.௧ ॥
.. சொல்லிப்போக்த பிரமாணங்களினாற் ப்ரமேயக்களை ய
நிடட்பெதவேண்டும்,
௮வைவருமாத:--
த.ஃரூ.த்இரம். பஇயிலக்கணம். ௨௯௩
ப். ரத்திய ௬ஷாறமா னாகமங்களுட் பிரத்தியகமா௫.த,
இர$இரியச் காசியாகையான) முகற் பதயுண்டெனபஇன ப்ரமா
ணதகையு மிலக்சணத்தையு மு£ர்சூசதரத்தில் தொகுத்துச்
கூறு றத.
(ஒரவனஷேடொருத௫--மன்னிகினறே ) ௭-௮. இண்பெண்
ணலி சேசமூசலான காரியருடப் பிரபஞசமெல்லாம் வேகாக
மகளி லினனதஇினனபடி. மோனறி, இனனபடி, புத் தநினறு,
இனனபடி யழியுமெனறு சொனனபடி.யே, தோன்றிகின ஐழிப
ககாண்கையால்; இ.பிரபஞூசககையு ஊடாக்குவா னொருகாத
தாவேண்டும். ௮ச்கர்சசாசா னிசபிரபஞ்சக்கைச் சம்ஹரித தட
மீளவு முூண்டாககுவன அ௮வனிலககண மேசெனின?௮௩ா இநின
மல ஞானஸ்வரூபன் அதாரமேசெனி,௦? சர்வவயாபியாய் நின்
ஹே ஜடசித தககளைப் பிரேரிப்பன, ௮வன நாமமேசெனின? ௮
ஞஞானச்சை யரிககிறவனாகலின் அரனெனலும் யோககாமத
ையுடையவன் --இத பொழிப்பு.
இனி விருத்தி--௮௪ னிலககணமாவத2; கசூததிரத் உட்
பொருளனறியு மாண்டைக கன்றிபமையா தஇயாவையும விள
ங்கக் தனனுளாபானும பிறநூலானு யமக வைலஐகாண்டி
சையுறப?பாடு மெய்யினை யெஞ்சாஇசைபப ந விருத்தி
பதிபசுபாசமூன்று பொருளும் பிரசிபக்ூமாகக சாணப்
படாமையி னநுமானதஇனா லறியவேண்டும.
இனி யக் வய வியதிரோகி யறுமானத்தினுற் பதியுண்டென்
னும்படி. வருமாறு.--
முதற்சூத்திர ெெமுப,தவிருத்சமாகையான் மூகல் விரு
தீசமனறி, நின்ற விருச்5ங்சளிலு மெடுதத௪் கூட்டிப் பொரு
ஞரைச்கப்படும். ஈகுளகப்பலபாட் டொருவினைகொள்ளும்??
என்பவாகலின்.
௨௬௪ சிவஞானடித்தியார் சுபகூஷம்
அ௮ம்வய வ்யதிரேகி யறுமானத்திற்கு
பிர திஞ்ஞை
ஒது
இிடடாக்தம்
௨உபநயம்
நிகமகம்
என றைம்து ரூபழுண்டு.
இவற்றுள் ;கருபவஷொருவன் வேண்டும்! என்ற_த-ப்ரஇ
ஞை. ச
-ஏருமூறைவர் தரின் போவ தமாதலாலே? என்றத-ஏ ஐ.
“ஒருவனோ டொருச்இு யொனரென நுறைத் இர முலகமெ
ல்லாம்'எனற.து-காரிடத் துவசாகனை.
“மண்ணினினிற் கடாதியெல்லாம் வருவத குலால?
எனறது - இட்டாக்தம். ௩.
எண்ணிய வுருவமெல்லா மியற் நுவன!என2.த-௨உப௩ பம.
(தணனுகாரிபங்க ளெல்லாம் காரணமதனிற் காண்பன?
என்ற த-நிகமகம். டு
எசனமுனே? என்றது - பககருமத்தின் பலச்துனான
மகேஸவரன் ஏகனே ஜசத்கர்ததா வென்றது.
இனி ேுறவுக் கைக த௫ணமு மைந்துதோ௭மு முண்டு,
இக்சோஷூடச€ குணம்வருமாறு--
க - பக்ஷசகருமத் தவம், பிரபஞ்சம் காரியரூபமாகலிற்
பஷத்திலேயுண்டு; ௮சனால் - அசித்தினென்சற வேச்தவாபரச௪
நிரஸ்தம்,
௨ - சபக்ஷசத்துவம், ௮த கடாஇகளிலுல் காரியத் தவ
மரக்ச் சாண்கையால் - விருத்தன் ஏத்வாபரச நிரஸ்தம்,
க..-ரூத்தரம், பதி.பிலக்கணம். ௨௯
௩ - விபசுஜாத் வியாவிருத்இ, ஐத்மாலிற் காரியத்வமில்
லாஇருக்கையால் - அரைகாமச்சிக ஹேதவாபாச நிரஸ்தம்.
௪ - அபாதித விகூயத்துவம், பிரபஞ்சததிற் குற்பத்தி ல
யங் காணப்படுகைபா லீஸ்வர கர்ததிருக்க்்தவ மில்லாமையி
னென்ற தபாஇதமாகலில் - காலாசதியாபா தஷட வேதது
லாபாச நிரஸ்சம்.
இ அசதபிரஇபக்ஷத் துவம், உபாதாக காரணமான மா
௯பயும் தணைசகாரணமான கனமமும் ஜடமாகையினாலும, பசு
ககளுடைய ஞானச்கரியை யாணவததினாற் றடுககபபட்டிருக்
கையினனு )இரண்யகர்பப காராயணாதிகள இருட்டியஈதர மீ
ஸ்்வ.ரனா ஓஈ்டாச்கப்பட்ட சேகேநதிரியாஇககை யுடைபவ
சரகையானு ௦, பரமேஸ்வரனுடைய சகாச்திருபாவஞ் சாஇக்கற
தறகு - ப்ரசரணஸலமனெனலு மேதவ-பாசநிரஸ்தம்.
இவி அ.நுமானந்தான்
தருமாதருமி யதமானமெனறும்
காரணாத காரியாலுமானமெனதும்
காரிபாச் காரணானமானமெனறும
உரையாலநு மானமெனறும்
கரனகுபேதப்படும்,
இவற்றள் ஈஸ்வர கர்ச்ருத்வஞ் சாஇகறதற்குப் பீர
பஞ்சங் காரியரித்தமாகையா லிச்சாரியகை$ யறிக,து டண
னுலதாக ஞானக்கிரியா ஸவறாபமாகய சத்தியுன்டு இடசத்
இச்குஞ் ௪ச்இ மானாகிய வீஸ்வரலுண்டெனறு தருமா தருமியநு
மரன த் தினா லறியப்படும்,
எப்படி.யெனின்? மண்ணுந் இரிகையும் தண்டும் கடாஇகளை
மேண்டினவலும் (ரல மிருக்க, குலாலலுடைய வியரபா
௨௯௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்.
சமூணடானாற் சடாஇகளுன்டு இற்லாதிருக௫ னில்லை; அப்படி,
யே மாபையுவ் சனமமு மானமாககளு மீஸ்வரனு மெப்போது
மூணடாகிருககையிறு மீஸ்வரலுடைய சமவேதச தஇப் பிரவிரு
அதியுனடாயிழ் பிரபஞ்சமுண்டு இற்லைபாகத் பிரபஞ்சமில்லை
பெனனு மன்வய விபதிரேகியனுமானததஇனல், ஜகச்காததர
மகேலவரனெனறு நிசசயிககப்படட..த.
சாவகர்தசா மகேஸல்.ரனெனறு ட்ரதிஞஞைபண்ணிக் கு
லாலனைத இட்டாகதம்பண்ணி யத பிரதிஞஞாவி?ராதமெணி
ன? ௮றறனறு காத்திரு தவம்.
* பிரயோசககர்ச௫ருத தவமென்தும்.
* பிரயோசசிய கர்த்திருத் தவமெனறு
மிருவகைப்படும்.
* பரயோசகர்தருத்வம் - ஏவுகத த.
* பரயோச்சிய கர்.ததருத,சவம - ஏவப்பகெ.ற 2.
இல தறுள ஃ
ரஈஸவர னெவவிடததும் பிரயோசகர்த்தா,குலாலாஇகள்
பிரயோசசியகர்சகாககள
அகலிற் பிரதீஞ்ஞாஹாநியில்லை ; இட்டாகத விரோத
மூமில்லை --
“மருவிடு மகாதிமுத்த சித் தரு மன்னிரின்றே -அராரதியே
யாணவததிலுடைய தடையற்ற ஞானல்வரூபியா யானமாக்
சையம முபாதாகங்களையும் பொருகஇரினறு சிருட்டியாஇ
யைந்தொழிங்களையும் சத்தியாலேபண்னுமென் நிதன்பொருள்.
ஒருவ னொருததி யென்றென் சொெருமையாசச் கூறிய வாடு
ரியா்கருத.2,) இணையற்ற வீஸ்வர னிமித்தமு மீஸ்வர சமலாயூ
க--ரத..ரம். பஇ.பிலக்கணம். ௨௯
சத்து யோனியும், தன்மாக்களுடைய கன்மம் தணைக்காரண
மூம், ஓடெனறசனால் விந்து வுபதானமாகுமளவி லிவ்வேதவி
ஞ் பிரபஞ்ச முண்டாயிற்றெனபத.,
இ௫ ற்குச்சம்மதி
ஆ வளவிெ ௨ செஷாசெகா வ௱ாயொ
சிறு) 05ஐ வா௱ொறடு | நிழ ய ஸஹெஷூ ௦
உவாகா.ந௦ ஹ வித ஹாட் ॥ வக$.3 ஹை காறீ
குஹ
ஹாதிவ ரகுகாய_௦ ஹஹெ.5-௯ட0 |
இதனால் - ஜகதத நி?ரதுகமெனதத சளளப்பட்ட த.
வருமூறை வர் தநினற௮ு போவது மாதலாலே - எனதத
ஞல் பிரபஞ்ச நிததியம், இகற்சொரு கர்.சசாவும் வேண்டா !
என்கிற சார்வாகமதமும், பூர்வமீமாம்சமதமுநிரஸ்கம்.
தீருபவ னொருவனவேண்டும் - என்றதனால் நிரீஸ்வரவாத
கண்மசமும், ஒருவனென சதனா ன் - ௮கேகேஸ்வரவரதி மதமும்
தளளப்பட்ட 2.
தானமுத லீறுமாகல் - எனறதஞல் நிதிதஉனென் ஆ
கூறப்பட்டது
மருவிடும் - என்றதனால் சகலவ்யாபி யென்னப்பட்ட த.
அராதழத்கன - எனறதனால் ஆதமுச்சரான வனச்தேஸ்
வராஇகைப் போலனறி ஸ்௨,தகதிரனெனறு கூறப்பட்ட 2.
சத்.தரு - என்றதனால் சேஹேர் திரியாது சஹிதரெல்லாம்
பிரயோச்சியகர்த்தாக்கள். தேஹேகஇரியாதி ரஹிசஞய்ச் சத்
சீசைதன்னிய ஸ்வரூபியாயுள்ள சிவனே பரம். தச்சசதியோக
பலத்தினா லபரராயுள்ள வனம்2,ஸ்லராச் இயஇகார புருஷ்
௨௯௮ சிவஞானத்தியார் சபக்ூம்,
ரெல்லாம் கருத்யங்களைப் பண்ணுவார்ள். இவனுக்குக் சேவல்
௯௪சதனவிபமே ஸ்வாரூபமல்லது ஸதலசூக்கும சூனயருபமி
னறென௱த,
ட் 29-௧௦ செவிகாலொ.ச றெ ன ச.”
2 ஐ
கஷா_ந.வற-௫.55 வொ தாம நக றா-ஐுவொ
ஜ௦.௧௭௦௦-றிதி.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
சணவைவையை (ந வனவள
ஆையாற் சாத்திரத்இிலைறியு மநிவிற் சக்மேகம் வரா
தபடி. யனுமானத்்இினாற் வனை மறியுமுறைமையை யுணர்த்து
கன்ரார்.
உலசமெல்லாம் தருபவன் ஒருவன்வேண்டும் - ெவெதத்து
முதற் பிருதவிசத் தவ மீறாகும் தத்தவ தாத் தவிகமாகய
உல கொரு கர்த்தாமையுடையத. இ.த...பிரதிஞ்மை,
காரியத் தன்மையால். இத வருவிச்,௪., ஏ.து.
உல2த சாரிபமன்௮ு ; உமதேதச் சுவரூபா சிச்சம், ௪ம
ச தச் சுவருபா சித்.சமன்று ; உலகு காரியம்.--
ஒருவஜளேடொருச்இ பொன்றென் நுரைத்திடு மாகலா
மே - சரீரத்சைப்பற்றி யசேதனமாகவு மொருவனே டொரு
தீ யொனறெள் சேசமாசவு மறையப்படு மாதலால் --
வருமுறை வந்துநின்று போவ.த மாதறரலே-இுதளசா
இ உளதிலதா9 உற்பத் இ, இ, சாசமூறு மாதறால்;
கரு த்இரம், பதிபிலச்கணம், ௨௯௯
இப்படிச் காரியத் தவ நிச்சயமாசலால் யாதொன் நிய
தொனறு காரிப மது கர்த்தாமையுடைச் த, எப்படி ? சடம்,
இ ... திருட்டாந்தம்,
அப்படி யுலகிது காரியம். இது உபசயம். ஆசையரல் அப்
படி. யுறகித சர்ச்சாலவையுடைக் த... இ.த நிகமனம்.
அந்தச் கர்க்தாவின திலக்கண மெப்படயென்னில்--
தான-௮ற்நக கர்ததாவானவன,..
முசலீநுமாகி மரவிரம் - சவதத் தவ முதம் சுத்தவித்தி
யாச்த்துவ மீராகுஞு சாதாரண வசாசாரண சாசாரரசா
சாரணங்களாகிய தத்துவதாத்துவிக புவன சூக்குமதேக
தூ2?தக போகிய சுழ்சாதி தவப் பொருளகளைச் சுத்தமாயை
யினின்றுஞ் சருஷூடிகத.ச் 2இ.2 த சல்ஃரித்த,
ஸ்ரீ2த் ௮5௩2தசரச் துவாரத்தனாலே மகாருட்டி யில்
காலதத்துவமுகற் பிருதவிசத் தவ மீராகுரு சாதாரண வ௪௪
தாரண சாதாரணா சாசாரணங்களாகய கத்துவ தாததுவிச
புவன ரூககுமதேக தூல?க போககிய சுத்சாகசச்ச வசுத்தா
தவப் பொருள்களை அசுழ்்தமாபையிஃல கினறுஞ் சிருஷ்டித்து
தீ இதத்து் சங்கரிக் த,
குணதததுவத் தள்ளும் மத்திமப் பிரளாயச் இற் பிரகருதி
யின தக்கரத் த நிலயராரகிய, ஸ்ரீமத் ஸ்ரீகண்ட மாதத் தவாரத்
இினாலே,மத்தி0 சரஷூடி சோறும் ௮சாகாரணம் மகாப்பிரள்
யபரியக்தம் இருக்கு மென்னுகொண்டு; குணதத் தல முசற் பிரு
இகலி தத் தல மீருகுஞ் சாசாரண ௮சாதாரண சாசாரளுசா
தாரண தத்துவ தாத். தவிக புவன இவ்விய தூலதேக போ
ச்ய அசத்தாத் துவப் பொருள்களையும், பின்னும் குண.3.த் தச்
தள் மச்.ஏமப் பிரளயத்திற் பிரசிருஇயின தச்£ர.த்.த நிலயாாஈ,
௬௦00 சிவஞான ததியாா சுூபம்,
இய பிரம விட்டுணுத் தவாரச்தனாலேயும் மிரமாண்டத் தண்
ணிலையராஓய பிரமவிட்டுணுச் துவாரததினாலேயு ம,சில தவமா
இவவிய தூலதேக போசகிய வசுதீகாத் தவப் பொருளகளையும்
பிரகிருதியிலேகினறுஞ சிரஆடித்தக் திதிததச் சம்சரித த --
மூ.தனடு லீறுமாகி மருவிடும் -௭னறுகொள்ளுகலால், முத
லென்று சொல்லும் இருட்டி கர்ததரவாயும், நடுவெனறுசொல்
லும் இதிகாத்தாவாயும், ஈறெனறு சொல்லும் சங்காரகர்்ததா
வாயு௦ பொருந்இடும்.
௮ தவன்றிஈ சுவபாவத்தினாலேயும் ௮௧௫5௬௮ சலா
ச ததினாலேயும திரோபாவ கர்த்தாவுமாம், சுவபாவதஇனாலே
யம ௮௧₹த ஸ்ரீகண்டாதி5 துவாரசஇினாலேயும் ௮றககிரக கர்
தீதாவமாம்.
சரீரிகளே கர்கதியம்பண்ணுகலால்) அசரீரியாயிருக்கன்ற
உமது கர்த்தாவுக்குக் இருகதியமெப்படி.க் கூடும்? சத்தியம்.
மாத்தி யிரணடுவிசம் --சலையெனறும் ௮சலைபெனறும், சலை
யாயிருககனற மாகதி யவாகதல்லா,5பயினாலே,--
அராதிமுதச சித தருமன்னி நினறே - அசலையாகய நித்த
யமுத்த சிற்கத்தி மாத்து பொருந்து நினறே.
தான முத லீறுமாகி மருவிடுமென்று பொருட்புணர்சசி
போச்சு,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
அணைகவலை [0] அவண்ணான்ககை
இங்ஙனம் ௮ளவையிலக்கணவ் கூறியவாளிரியர்) ௮வ்வள்
யா ஓுணரப்படு மிப்பொருள்சளது ண்மை மூன்று 3திரது
க.சூத்இரம். பதிபிலக்கணம், ௩௦௧
தா ஜஐுணர்த் தவான் ரொெடகச, முதற்குத்திரத் தப் பதியுண்
மைககு அளவை கூறுகன்மருர்,
௭எ- த. அவனவளதவெனனும் அவயவப்பகுப்புடைய பிர
பஞ்சம்,சோனறுதற்குரிய சற்காரிய முறையாற் மோன்றிநினறு
௮ழிசலுடமையால், ௮துகன்னைத தோர்றுவிப்பா னொருவிளை
மூஃலை அவாய்நிர்கும். தகலான,அல்வுலக மொடுற்குதற்கு ஏது
வாய் நினற சங்காரசாரணனே! அஃ்தொடுற்கிய பினனும ௮கா
இமூதகசித தருவாய் நில்பெற்று நினறு, அராதிபெதத சித் தரு
வினபொருட்டு மீளவு மவவலகதச்சை முனபோல மருவுவிசகும
அதனால் ௮அவனேயுலகத்ரு முதற்கடவுளெனபதாம்.
:₹ கொள்ளப்படா துமறப்பதறிவிலென்சூ ற்றககளே? என்
ப.தஓட் கொள்ளப்படாசதெனபதுபோல, போவதென்னுமொரு
மை ௮? தொழின்மேனின றற
உம்மை இரக்தது தழீஇகிற்று.
ஒருவனை யெனஓ மிரண்டாவதம்; கானேயென்னலும் பிரி
நிலையேகாரமும் விகாரகழாறறொக்கன.
தற அகுபெயர்.
உம்மைிறப்பு. அகயென்பதபெயர்.
மருவவித்தல் முரபோலவே தோன் ச்செய்தல்,
“குடிபொன்றிக்-குற்சமு மாங்கே தரும்?! என்றாந்போல
வில்விகுதி விசாரததற் ரொ௧க த.
மூழூவதுமொடும்கயபின மு.தல்வனெல்லாறு நிற்பனென்:
லுங் கடாவைவிடுத்தர்கு ௮அகாதிமுத்த சத் தருவாய் மன்னிநி
ன எனருர்,
ஒக்கச்சொல் வருவிச் துரைச்ச,
௩02 சிவஞானடத்தியார்சுபகூம்.
அசாஇிமூத்த சச தருவென இனம்பற்றி யடையடுத்லின்*
அகரஇபெதத த் தருவமூுணடெனபதூஉம், மீளவுமர௫ விகி
கல் ௮தனபொருடடெளபதூ௨ம் பெற்றாம். *மலத துளதாம்??
௪௫ருர் முதஜூலாகரியரும்
ஒருவனோடொருத்திபொனறெனறரைசத் கலாகய அடை
மொழி) ௨5. தரன௮ போதலாக£ய ஏ.துவைச் சாஇசகுய் குறிப்
பேதவாய் நினது.
இத மூனசெழுலாயும் மூன்றுபயனிலையுமுடைத்காய். முத
ஜூன முதற்குச்துரம்டோல மு£கூற்றசாமாறுகாண்க.
இர ம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 -வவதகை
மேல் சவ௨ஞானபோதமும் சிவஜான இத்தயும் ஒரு சருச்
தா விருககுமென்று பரபட்சத்திலிக்க நூலுச்குச சொனன
பாயிரத்தில் நூர்பெயர்சொனன திருவிருததஞ் சொல்லும்.
௮ஃதெங்கனே யென்னில்? போக மிகுக்தோர் -4 முற்
சனனத்திம் செப்த சரியை சரிமா யோகங்களின முதிற்
சியினு ஓண்டாகீய செஞான த்தின் மிகுதியாலே பூலோகத்தி
லேச கவதரிசத பெரியோர்சளுச்கும் தொகுத் ச பேசமை
ச்சே பொருகதினோர் -- அகாதியே பொருந்தி யிருக்ற அஞ்
சோனதததோாடே கூடி யொன்று மறிபா இருவர்களுச்கும்-ஃ
இவர்க்கனறி -இகஈச விரண்டு பேற்கு மன்றி, - சதிப்பாற்
பேரக வே தநெறியெறு மலர்கட் சறிய - ஜக மரண க்கத்
அக்கஞ்சி மோக்ஷச்சைப் பெறுசைக்கு வழியே சென்று சே
2 விருப்பக்சை புடையவர்சளும் சறியத் தீக்சதாக, 4
௪--ரூ.த்இரம். பதியிலக்கணம், ௧௦௩
முன்னு ளிஹறைவ னருண௩தஇ தனக் இயம்ப - மூற்காலத்இ
மே ஸ்ரீசண்ட பரமேஸ்்வரன ஸ்ரீ ஈர் இ?கஸ்வர் தம்பிரானாற்
கு அருளிச்செய்த ஞானசாத்திரத்தை, -- சசஇகேோதிலருட்
சன ர்குமாரர்ச்குக்கூற - ஸ்ரீரகதிகேசதேவ தம்பிரானார் குற்ற
மற்ற இருவருளி?னுடெ கூடியிருககற சன ர்குமார ப.கவானுக்
கருளிக செய்ய,--குவலயததி லவ்வழி யெங்குருமாதன்கொண்
டு - சனற்குமார பகவானாதியாகச சதஇபஞான தரிசனிகள்
பூலோகத்தி?ல உரச்சாததஇரததைக் கொண்டெமுக்தருளி
வர்.த எனனுடைய வாசாரியனாகிய மெய்கண்டமேவ தமழ்பிரர
ஞர்கு ௮௩,தச் கரமத்திலே அருளி: செய்ய)--இ5கல வெமக்க
வித்த ஞான _நூலை5 கேர்ஈட தரைட்பனசிவஞான சிச்தயெனறே
-மெட்கணட்தேவ தமபிரானார் எனனுடைய வஞ்ஞான மீல்க
கொளனறுக்கும் பற்றாத வெனக்குச் திருவள்ளம்ப,ததன சிவஞா
னபோ,தசதிலுண்டாகய சம்பிரதரயத்தை யாராய்கது பராத ஐ,
ஒனறுமறியாக கானுஞ் சிவஞான ௪ிததபென௮ ஒருசாதஇர
மாகச் சொல்லாநின்றேன.
எனவே சிவஞான போசம் பன்னிரண்டு சூத்திரமும்
அக்தச் சூச்திரங்களுககுச் சூரணைகளு மாதச் சூரணைகளுக்
கெண்பத் இரண்டு வெண்பாவ மாகச் சொல்லும் இர்த மூன
அலகையிலு முள்ள வாசத்சகசைச் சாமெடுக் தக சொண்டு, சுப
ட்௪ம் பன்னிரண்டு சூத்திரத.தக்கு மாக முனனூத் இருபத்
தேமு இரு விருத்சமாக வருளிச் செய்தா ரெனபது கண்டு
கொள்க,
அளலைப் பிரமாணத்தில் :௮மாதியேயமலனாம்! என்ற இ
ருவீருச்ததல் 6 உணர்ச்ததிலுபமேசக்சான்? எனறுசொல்லுசை
பரல், மேல்&லகாயுகன அப்படி. யொரு பதியுண்டென்றும், ஒறு
0௪ சிவஞான? இயார் சுபக்ஷம்,
பசுவுண்டென்றும், சீர்சொன்னத உள்ளகசொன றல்லவென்னஃ
பினனையுள்ளசேதெனன, பிரதஇயட்சமாயுள்ள காலுபூதங்களூ
மேயுளள.த, ௮. நிததிமமுமாய் ஜடமுமாய் நிற்குமெனறு
சொல்ல: இல்லைெெபன்ற கர்த்தாவையுணடெனறும்,௮வன் நித்
இயமென௫௪ பிறவஞ்சத்தை யனிசதியமெனறும்) மேல் மறுத்
நீ௫ளிச் செய்கமூா.
ஒருவனோ டொருத்தி யொன்றென் அுரைத்திடு மூலக
மெல்லாம் - 8 நித்திடமெனத பிரவஞசம் ௮வ னவ ளெனற
யுயர்தணையாயும், அத வெனற அ௮ஃறிணையாயும், மூனறுவகை
யாகச் சொல்லப்பட்ட பிரவஞ்சஙக ளெல்லாம், வ ர௬ுமுறை
வநத நின்.று போவது மாகலாலே -தோனறுகற கீரமத திலே
தோனறி, கிற்தே கரமத்திலே நினற, அழிகிற £ரமததிலே
பழிவதமாய் வரும், ௮கையாலே பிரவஞச நிமிததியம்.
அது வனறியும் பிரவன்சம் ஜடமா மிருக்படியாலே இதுதானே
காரியப்படமாட்டாது. அகையாலே,--தருபவன ஒருவன்
வேண்டும் - இலயிர்றை யுண்டாசகுவா னொரு கர்த்தாவ்ண்
டாகவேனும். பாஞ்சராத்திரி பிரபஞாஞ் சிருட்டி கததாவா
லே யுண்டாவதொழிஈது சம்சாரகாகசாவாலேயுணடாகுமோ
பென்ன?அவனைமறுச் தருளிச்செய்கிரூர்,--சானமுதலீறுமாகி
மரவீடும் - சங்சாரசத்தாதசானே இருட்டி காசுதாவாயும்,இ
இக சதாலாயும், தோர்றிவிககவு மிரட்சிககவுவ் கர்த்தாவாய்ப்
பொருச்இநினறசெய்வன. அ௮ப்படி.ச்செய்யில், அவனையுமொரு ௪
த் சாப் படைககவேண்டுமெனறு பாஞ்ச ராத்திரிசொல்ல,),௮வனை
ஒரு கதகாப்படைக்கலேண்டுவுதில்லை; அஃ்தெங்கனே என்னி?
அகரதிமுதத சித் தரு மன்னிநின்றே - ௮காதியே சர்வத்தை
யும் பொருக்இகின்று கரரியப்படுச தகச் செய்சேயுந் தானொ
ன்௮டலுச் சோய்வற நிற்ேற ஞானமே தனக்குத் திருமேனி
கர த்இரம், பதியிலக்கணம், ௩௦௫
யாச வடையவன். அ௮கையாலே தனச்குவேண்டின வடிவா
சனேசொண்டு நின்று செய்வன.
இதஞர்சொல்லியஅ உலோகாயுசன் பிரவஞ்௪ நித்திய
மெனநுங் கத்தாவில்லையெனனு மவனை மறுத த; பிரவஞச மஙி
தீதிய மெனறுங் கத். தாவுண்டென்றும் சங்காரகததாதானே
சிருடடியையுகு செய்வனெனனு முறமையையு மறிவிததது. ()
தவனகமைவககமாயறம் வ்.
சுப்1ரமண்யதேககெருரை வருமாறு.
நசனைகாகாகை (7) அணையைக்
ஒருவனோ டொருத்தியொன்றென அரைத் திடும்உலகமெல்
லாம்-௮வனென்றும் ௮வளென்றும் ௮ தவெனறும இவவலாற௮
வயவப் பருப்புஉடைச் தாய்க கூரபபடுமபிரபஞ்சத்தொகுதி,...-
வருமுறை-தோனறுதர்குறிய சற்காரிய முறையால்,-- வக் துநி
னறுபோவதுமாதலாலே-தோனறிரநின சழிசலுடையமையால்,-
தருபவ ஜெருவனவேண்டும - ௮து,தனளைச மோர்றுவிபபா
ஜஷொரு வினைமுகலை யவாய்நிற்குமாகலான,--ஈறுமாக் - அவ்
வுலச மொடுங்குவதற் கேதுவாய்நினற ௪ங்காரகாரணனே...
அநாதிமுத் த சதெதரு மன்னிநின்றே - ௮ஃதொடும்£ப் பினனு
ம் ௮காதுமுத்த சத தருவாம் நிலைபெர்றுநினறு,--மருவிடும்- ௮
சாதிபெத்தசித் தருவின் பொருட்டு மீளவு மவ்வுலகததை முன்
போல மருவுவிக்கும்-தானேமுதல் -௮அசனா லவனே யுல£ர்கு
மூதத்சடவு ளெனபதாம்.
52 மேதிலூன் மு.5ர்சூ.ம்தரம் போல மூன்ரெழுவாயு
குன்௮பயஙிலையுமாய் முக்கூற்றததாமாறுசரண்2,
௯0௬ சிவஞான௫ித்தியார் சுபகூம்;
மறைஞானதேிகர் உமா.
தி0)022 எசா
உலகாயு2 விப்பிரபஞ்சச்_தக்குத தோற்ற மொடசக மில்லா
இருகசவு மஃஜணடெனறு சொனன தெப்படிடயெனறு
சொலல; அவனை மறுதத மூனறு விருக்தத்தால்
உணா த இழுர,.
உதிபபது மீறுமுணடென் றுனாபபஇய கென்
னை ுன்னோ, மஇித்துல கநடாதியாக மனனிய தென்ப
ஜொனி, லிதறடிபா னதநுமானாதி யெடேனிப் பூதாதி
யெல்லாம், விதிப்படி தோற்மிமாயக காணலான் மேதி
னிக௦௧, (௨)
(இ-௭.) டப்ப இப்பிரபஞ்ச மொருகச்சாவாமே தேர
தமீ௮மு. ன றின ஜொடுககுமெனறு நீர் சொல்லிய
டெ௫றுரா மெனனை, ௮ல்செகசாரண மெனனில் 7
பட இிஙகென்னை
முனனோர் ம ப்ரகஸ்பஇபகவான முசலிய வாசிரிபமா
தத துல சநாத ரிப்பிரடஞ்சதீதகை உகாஇபென்ற சணிச்து
யாக மன்னிப சொல்லுவர்கள் என்று ர சொல்லில்?
சகெளபாரனனில்
இதற்கியான இக்த விசுயந்கானே சோன்றிகின ரர
தமாளுதி பெ டுங்கு மெனபகத் கறு மானமுதலிப பிரமா
டேன ணம்களை யெடித் த௫கரித்தச் சொல்லுவ;
ல்லை, ௮ஃ்செக்காரணமென்னி௰்?
இ. பூகாதி நீபிரச்தியட்ச வாதியல்லோ,௨னக்க று!
பெற்றாம் விடப் ன மெடுத்தச் சொல்துவஇல்லை ; இர்சப்பூ
க. குத்திரம். பதி.பிலக்கணம். ௩0௪
படி சோர்நிமா மிபி௫கண்ணே பூகாதயான சரீரங்களெொல்
யக் சாணமான லா மீசரன விதிககப்படடப,டபேப சோனதி
மேதிவீககே நின ஐழிபக் சாணகைபா லிதனை யுள்ளபடி.
யுணாவாயாக எ-று
இதர்ருப் பிரமாணம் ஸ்வாயமபு வாகமம் எனவழிக (௨)
சிவாக்யோகியருரை வருமாறு.
(0 வைகளை
இச்சூச்தரத்து லர்தசங்களை யொல்வொருமகதத்தினவா
க ளொவவொருபகத்சைப்பற்திச் சங்கைபண்ணி யதற்் கு௧,௪
சஞசொல்லி ஐகதகர்த்தா வீஸ்வரன ஏகே அ?ரேோகானமாக
களுடைய மலசன் மானு குணமாக௪ சுத்சாசுமதமாபைகளிற்
னு சாண புவன போகங்களை யுன்டாக£ப் -. பாலித தழிப்
பனெனபசை மேற் கூறுகனற.த
4 பாகித்தல் - இஇத்கல்
இம் * வருமூரறைவந தரின்று?போாவதமாசலா?ல! என
பசர்கு, லோகாயுகன சங்கையு முத்தரமுமாக, மேன மூனறு
விருத் 2 சசாற் கூறுன ஈது.
உம்மை இறுதி;்கணினனு விளக்கன எண்ணும்மை
ஏகாரம் ஈற்ரளை,
சிக் தரூ என்ப_த எழுவாய், மருவிடும் எனஈ த பயனிஆை
* இக்கருத்து - ௧ - செய்யுளினகுை, ஈண்டி சலக கோ
க்காய் இச் செய்யுளில் ௮திகாரமாய் எழுகப்பட்டுள்ள_௪.
(உதிப்பதுமீ௮ ..., எனஸில்) - இச்சசத்திர்குச் சோ
ற்ற்மூகாசமு முண்டெனடசென்னை, பெரியோர்கள் விசாரி
௪0௮] சிவஞானசித்தியார் சுபசூம்;
தீதுப்பார்கி று ஜகத் தராஇயுமாய் நித்தியமுமாயுள்ள சென்று
சொல்லுவர்சசொன௮ சொல்லின்? (இசற்யோனறமானாதி ..
மேதினிசகே) எ- ஐ ம சோற்றமுமொகெகழுமில்லை ஸ்பாவ
வமாபென்ற வசநத்திற் கறுமானாகமங்கள்கொணடுசொல்
லேன ; பிரத்தியகஷமாகப் பூதங்களை முதற்காரணமாச நர
பசு பகதி கரு. கடா கேகங்களும்; விருக்குள மல தாபர
பாஜஷானணாஇ3ளெல்லாம,) இனனதிலினன படி ரூபமா மினனடடி,
பலித இனனபடிஈசிக்குமெனறு வேதாகமங்கள் சொன்னபடி
யே, மகாபூதககளினினறு5 சேரத்றமுமொடுக்கமும் பூமியினக
ண்ணே கரணலால்பூமிபாதிமகாபூகங்களுங் காரியவததாயிரு
ககையினால்;இசற்கு மாருகா ரணமும்,அககாரணத இற்காரியத்
சையுண்டாச்கும் கர்த்தாவு மு.ண்டென் நிதன்பொருள.
பூகாதியெனறஇல் வேற். நுமை சொச்குநின்ற.த.
இதனால்ஐகத் ஐ-சாஇய! வேசத்இம்ஜகச்சகாதியென்றி
ருச்க விவண்சாதியெனறதுவேதவிருத்தமெனின? ௮ராதியென்
௮வாககிபத்திற்குப பிரபாகரன் இஇிபிலே தாற்பரிய மாகையர
ல் விரோதமில்லை.
சஅயவத வவ.
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு,
வவ (0) அனகை
உலகொரு கர்த்தாவையுடைத்து, காரியமாதலால், உல
கு காரியம் ஒருவஜேடொருததி பொனறெனறுரைத்இடுமர
தாலும், வருமூறைவஈது நினறு போலதாதலாலும், என்று
காரியத்தைச் சாதித் ௪சனாற் கர்ம்காவைச் சாதித்தீர்; ௮2
கூடாத. பிருதிவிமுத லுலகற் ஜோற்றராசம் காணேமென்று
'லோகாயுசன் தருகசன்முசகலோர் சொல்ல, மறுச் தணர்த் தெ
ன்ருர்.
௪---ரூச்இரம். பதியிலக்கணம், 8௨0௯
உதிப்பது மீறு முண்டென் ௮ுரைப்பதிய் சென்னை - உல
குக்கு உம்பத்இபாகலு காசமாசலு முள்ள சென நிசைப்ப
சேத, --ழூனஜோர் - தர்கக முகற்சாதஇர முணர்சதோர்,--
மதத்து - தர்க்இச் தரிச்சயம்பண்ணி, - உலகு - பிரபஞ்சம்,
௮நாதியாக - எப்போது மிப்படியிருப்பதாய்,-௩மன்னியசெ
னபர் - நிலைபெற்றதெனறு நிகழத்துவர்,;--எனனில் - என்று
ரீ சொல்லில்,--இகற்கு - நீ சொல்லு மிகதவார்ச்கைக்கு,.--
யான - நான் நீ பிரதஇயகூவாதி யாகையினாலும், இது
பிரத்தியட்ச சித்சமாகையாலு டபிரச்தியகூப் பிரமாணமா
தீஇிரமன்றி,--௮.நமானாதி யெடேன - அறமானாகமப்பிரமா
ணக்களைத் தசொடேன, பின்னை யறியுமாறெப்படி. யெனனில்--
இப்பூகாதிபெல்லாம் - பூகங்ககையாதியாகக் காரணமாக வு
டைததாய்ப பூதபரிணாமமாகிய உட லூர்மர மூதுலிய விவவல
கஇற்பொருகஇிய பொருள்களெல்லாம்,--விஇப்படி. சோதற்றிமா
யக்காணலான மேதஇனிச்சே - பூமிமின கண்ணே கன்மமூறை
மையி லீசுரசங்கற்பத்தினு லுற்பத்தி நாசமாகப் பிரசதியட்
சப் பிரமாணமா௫ய சிற் ஈசதிபொருகதிய கேத்திரத்தினாற்
பார்திதலால்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அணைய
இனி அம்மூன௱லு.ன் முசற்கூற்றை இருபத்ேசமுசெய்யு
ளான் வலியுறுத் துவான ரொடங்கிஞர்.
எ. து. உலோகாயதநூலுணர்ச்சோர் காட்செயளவைக்
கெய் சாசன பிரமாணமாகாவென மதித்து உலகம் நித்தமென்
பாராகலான், நிலைத்சொழிலொன்டேயன்றி ஏனையிரண்டு சொ
மில்கள தண்மை பெறப்படாதெனின்?--ஈண்டு ரீ விதித்த விதி
௩௧0 சிவஞான$?ிததியாச் சபக்ஷம்.
யரகிய நிலைச்தொழிற்போலவே ஏனையிரண்டு தொழிலும் உட்
னிகழக காண்டலான, இசனைச் சாதித்தற்கு நீ கொண்ட ௧
ட். சபளவை யொனதே அமையுமாகலின், எணடு வேது பிரமா
ணங்க ளெடுத் தக்காட்டல் வேண்டாமென்பதாம்.
படி. உவமவருபு.
தோற்றமுமீறு மூள்ளதனபாலே &டம்தலின்?! என்றார்
முதனூலாசிரியரும.
மேஇினிகசென்பது &ருபுமயச்க:்.
இகனானே உலோகாயு ன மதம்மற்றி நிகமுமாசங்சையை
ப் பரிசரிதத முத்தொழிலுண்மை சா திககப்படட த.
பரபசகத் தட் சிததாநதப் பாலையாற் பரபககத்சா
ரை மறுத்தார: எடுப் பரபச்சப் பாரவையால் அவா கூறு
மறப்பைப் பரிகருத் தச் சித்சாந்தத்சை நாட்டுகின்னார் இவை
தம்முள் வே௱றுமையாசலிற் கூறியதுகூ.தலனமையுணர்க,
வேகாக்தநா லிரண்டாமத்தியாயத் தள் இரண்டாம்
பாதத்திலும் முதற்பாததுதினுப் கூறிபனவ மிவ்வாதே தெர
எளப்படும்.
கவனம வம் கியலலுட
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
கை (0)
மீளவு மூலோகாயுதன் பிரபஞ்ஈத் தச்குத் சோற்ற மொ
டுக்க மிற்லையாயிருக்க வண்டென2 மெபபடியென்று சொல்ல,
௮வன் மசமறுத்து மே லருளிச்செய்௫முர்.
உதஇப்பதமீறமுண்டென் றனாப்பஇக்கென்ளை முன்னோர்
ஐ.தி.ச்.தல கனாயொச மன்வியசென்பர் - பிரபஞ்ச க்குத்.
க--ரூ.ததிரம். பதியிலக்கணம், ௩௧௪
சோர்தமுமொடுக்கமு முண்டென்று சொல்லுகிறபடி. யெப்ப
ட.பே! ஞாதரச்கள் விசாரித் தப் பார்த் தஇச்.தப்பிரபஞ் 2 மகா
நதியே நிலைபெற் ள் தெனறு சொல்லுவர்,--எனனில்- ௭௮௮
தீசொல்லில்,--இகற் தயானநுமாதியேடென் .ரீயிம்டடி நீத.
யமென்று சொல்லுகிற பிரபஞாு மநித்தியமென்று காடடுகற
வி, தலுககு கான ௮௮மான முசலான பிரமாண மெடுச்துசசொ
ல்லவேண்டுஉதிற்லை,--இப்பூகாதி யெல்லாம் விதிப்படி. தோற்
நிமாயக காணலால் மேதினி3கே - இக்தப் பூககாரியமான தே
கங்களெல்லாம் பரேோசுரனாலே விஇிக்சப்பட்ட விதிமின வ௪
த்5மே இச்சப் பூமிபிரகணணே தோனறி நின் ரழிபப் மீரசஇ
உடசமாகக் காணலாம்
உலசாயுகன நீர்சொன்ன சச்சாவென்ப தொன்றிற்லை நா
இ பூகுங்களுமே யுள்ளது ௮.து நித்தியமாமிருப்ப் சொளறென
ன ;ஒரு வடி. விலேகின்று மொருவடிவு தோனறி நின் ஜெடுககுக
லால் பிரபஞு௪ மநிசஇியமெனறும்,இத ஜடமானபடியிஞ, மம
இதைக்சொண்டு செய்வா ஜொரு கர்த்சாவுண்டெனறும், ௮வ
னை மறுத்தற்குப் பிரமாணம் --சவஞானபோதம் 62 பூகாதியி
று மு,சலுர் தணையாகப்,பேதாய்திஇபாகும் பெத்திமையி-லோ
தரரோ, வொனஹனொனறிற்மோனறி யுளசாயிறக்கண்டு, மனறெ
னு முண்டென்ன வாய்க த,”என்றும, பரபட்சம் “பூதமான
யை நித்சென்ற புகசனறசெனனை யுருகசளா, யாதாமோடழி
வாகுமாதலி னாககுவோரவர் வேண்டிடும், சாசலோகெடாதி
மண்கொ டி.யற்றுவோருளஎர்கண்டனஞ்,ெனீரி னெழுசககொ
ட்பு ணிசழ்கதமாரு? ெ-ய்கையே.” என்றும் “பூ 5மானவைகா
நியல்கள் பொலிம் தமன்னியழிக் இடு, மாசலாலொரு நரசனிங்
குள னென்௫றிர் தசொளையனே, பேதமான சடாதிமண்ணினி
௩௧௨ சிவஞானசித்தியார் கபக்ஷம்.
ல் வ் சவாறு பிடித் தடிற், கோதிலாக குலாலனால்வரு செய்
பைபெனறு குறிப்ப2,௪.7? என்னும த கண்டு9கொளக."!
த. ப)௫.- ௨௪.௦ ௪,
இசஞுற் சொல்லிபத உலகாயுசன் பிரபஞ்ச னித திடமெ
ன்றும கத்தா வில்லை யெனறுஞ் சொல்ல, அவனை கோச்£ப்
பிரபஞ₹ மநித்தியெொன்றுங் கத்சா வுண்டெனறு மறும் தரு
ளிசசெய்்,ச முறமையு மறிவித்தத.
சுப்உமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
டூ வகை
மூனஜேோர் - உலகாயத ஓணர்ச்தோர்;--மதித் த-௪ர
டியஎவைக கெயப்தாதன பிரமாணமாகாவென மதித் ஐ
உலகநாதியா மனனி௰யசென்பார்- ௨லசம் நித்தமாக நிலைபெரு
மென்பர் தகலான;--உஇப்பத மீற முண்டென் ௮ுரைப்ப த.
நிலசசொழிமேயன்றி யேனைதசோற்௱நாசங்கள _தண்மைகூ
௮வத,--இஙசெனனை மென்னில் - இவ்வி௨தீதுப் பெறப்படர
செவின,-- விதிப்படி -ரீவிஇதகவிஇயாகய நிலைச்சொழில் போ
லவ, $மேதினிக்கு-இவ்வுலஏன்கண்,;--இப்பூதா தியெல்லாம்-
இப்பூகமுதலிய பிரபஞ்சங்களெல்லாவற்றிற்கும்-- தோற்றி
மாயககாணலான - தோற்ரநாசங்களாகய இவ்விரண்டுதொழி
அ முடனிசமக காணலான்,--யானதர்கு- யானிதனைச் சாஇத்
தற்கு, -- அநுமானாதிபெடேன் - ரீகொண்ட காட்டுபவை
யொனதேயமையுமாசலி னீண்டறமானமுதலிய வேறுபிரமா
ணங்க ளெடுத்தக்காட்டுவே னல்லே னென்பதாம்.
இகனானே உலகாயதமதம்பற்றி நிகமு மாசல்கையைப்
பரிகரித் த; முூத்கொழிலுண்மைசா இிக்கப்பட்ட த.
க.ரூத்இரம். பதியிலக்கணம், ௩௧௯௩
மறைஞானதேடிகர் உரை,
அணது2020ஆ ௫-௮
இயல்புகாண் டோறறிமாய்கை யென்நிடி னியல்
பினுக்குச், செயலதின் றியல்புசெய்தி செய்தியே லிய
ல்பதினரு, மியல்பதாம் பூககதானே யியற்றிகிஞசெய்
தஇியென்னிற, செயல்செயவ - ஜொருவன்வேண்டுஞ்
செயற்பிுிம் சேதனத்தால். (௩)
(இ-௭.) இயல்பு இர்சப் பிரபஞ்சக் சானேசோன்றிச் தா
காண்டோ னேயழிசை பியல்புகாணும், இதற்குக் சத்தா
சிறிமாய் வேண்டுஇல்லை
சை
என்றிடி. ன என்றுநீ சொல்லின்?
இயல்பினுக்கு ரீசொல்லுகு வியல்பாகிய பூமிருசலிய
ச் செயலஇனறு
இயல்புெசய்
சி
செய்தே யலி
யல்பதின்ரும்
இ ய ல்பதாம்
பூகக்த ரனே யிய
ற் திடக் செய்தி
யென்னின
நாலுபூசத்திற்குர் தாக்தாஞ்செய்யுந் தெ௱
ஜிலில்லை.
பூதங்களின.து தத்தம் வ்யாபாரந்தானே
யியல்பெனின?
நீசொல்லுகச சொழிலையே யியல்பென்
௮ சொல்லுவையாகள்? அதனைவிட்டுவிடு,
சுபாவமா யிருக்கப்பட்ட பூசங்கடானே,
தீசதக்சொழில்களைச்செய்யாநிற்குமெனின்?
பூமிகம்பிப்பானேன், ஓரிடத் இலேகீ ர்சுடுவா
னேன்; ஒரிடத்திலே யக்நி சுடாதிருப்பா
னேன், வாயு சலியாதிருப்பானேன், இப்ப
டிக் காண்கையிஞுலே
௩௧7 சிவஞானசித்தியார் சபக்ம்,
செயல் செய் பூகங்கள் ஜடமாகையர லிக்சச்தொழி
வாெெருவன் ல்களைச செய்வா ஜெருகத்தாவேண்டுங்சா
மேண்டுஞ் செய ண்; ஜடமானபூதந்தானே காரியப்படமர
த் படும் சேதனத் ட்டா. ௮அசலால் ஒருசேதனன காரியப்டடு
தால் ததச் காரியப்படும். எ- ற.
ஏகாரம் தேற்றம்.
இதமுச னாலு இருவிருத்தத் துக்கும் ப் ரமாணம் பார்க்கி
யையெனனு மாகமமெனவறிக (௩)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
சவசையதுகாை. (0 அமவவகைகை
இபல்புகாண டேோறறிமாய்கை யெனறிடி. வி.பல்பி௫ும்கு
ச செயலதஇினறு - மஹாபூதங்சளிற் ரோேகாடுகடோற்று£ஐ.ஐ
மொடும்குகச ம் ஸ்வபாவமே யெனின ? ஸ்வபாவமானது ௨
ட்பாவவிகாரம பொருகசாத,--இயல்புசெய்ஓ செய்தபே லிய
ல்பதினமும-இங்கனச்தொழிர்படுவதே ஸ்வபாவமெனீன ? வி
சாரப்படுகிறது ஸ்வபாவமல்லவாம்,-- இபல்பதாரம் பூசாத
னே மிடற்றிரிஞ. செய்தியெனனீற் செயல்செய்வா னொருவன
வேண்டும் - இயல்பாயுள்ள பூகங்கடானே தேகாதிகளைத் சன
னிடச்திலு சடாக்குமெனின்? இக ரச்சாரணத்திற் காரியத்ை
புண்டாககுததவ ஜனொருவன்வேண்டும்,-- செயற்படுஞ்சே2கத்
தால் - பூதங்க எசேதகமாகையாற் கர்ழ்தாவினுலே காரி.ப
ப்ப0ரென் றிகவபொருள்.
இ.கனாற் சவாபாரலிக மன்று ஜகச்ஏதுக மென்ற.
மகவை.
க.-ரூ.தீஇரம். பதியிலக்கணம், ௩௧௫
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ணவகள் வடு வவகயில்
உருக் குற்பததி நாசமுள.து, ௮ஃதொரு கர்த்சாவை வி
௫ம்பாம லியல்பி லாமெனன ; மறுத்.துணர்த்து கனருர்.
இயல்புசகாண் டோற்றி மாய்கை யென்றிடில் - உபாதாச
காரணததிற மோரறி யொடுக்குவத சாரியட்பொருளினத ௪
பாவமெனறுநீ சொலலிழ்;--
இபல்பிலுககு” செயலஇன்று - இயல்பாயிருக்கும் பொரு
ஞக் கொருபோழுண்டாய் ஒருபோ இன ரரம்க் காரியப்படு தன
மையினறு)--
இயல்புசெய்இ - ௮ப்படி.க்காரியப்டெ தப்பொருட சுபா
மென்று ரீசொல்லி,,)--
செய்தியே லியஃபதின்ராம் - காரி.பப்படுமாசல் அப்பொ
ருட்குர் சுபாவ மில்லையாம். அப்படிச் சொல்ல வேண்டுவ
இல்லை, செய்தி யியல்பதாம்; உற்பத்திமாச யேரகயேமாகய
வியல்பில்லாச பொருள சர்வ சாமர்ததியமூடைய கர்த்காவி
னாலுச் சோரஜ்றுவித் சொடுசசப்படாது$; அ.கலால் காரிய
ப்பொரு ஞூற்பததி சாசமாகு மோ ரியல்புடைய த, எரியல்
புடைய சனறு. அப்படியாமி லுற்பத்தி சாலதத நாசம், கா
சகரலத திற்பதீது காணா திருப்பா னேன? உளளத. தற்
காலத தற்பததி ரூபமாயும சாசரூபமாயும் நாசோற்பத்திச
சளோரிபல்பாயிருககும் பெஎத்தலுக்குப்போல) சற்காலத் திரி
யல்பா யிராது, அசத வைத்து நாசங்கள் காரி.பப்பொரு
ஸிற் சரனப்பரிநலாம் காரியமாய், செயற்படும் பொரு£செ
ய்பவனை விடாகாதலரல்; அக்தவுற்பத்து ரசவ்களொருங்கே
௩௧௬ சிவஞானிதூயார் சுபக்ஷம். ,
ு
யொருசாலத் சோரியல்பாயிருகசாலுச் தனது சனத காரியம
றைதீலாகு மூரூபந் தனத கர்த்திருகாரக முதற் காரகங்களி
னறி முசற்சாரணதஇினினறுச் சோனருத. அதலாற் கர்த்தா
வை விரும்பு5ல் காரியத துககுன்டு. சம்மதமே! இதெல்லா
மூமசகுமாதலால்,--
செய்தி இபல்பதாம் - காரியம் இய்பதாம், சருட்டி. திதி
சங்காரங்கள பூதகதானே கர்த்சாவாய்,--
இயற்றிமெெனவில் - பண்ணுமெனறு லோகாயுத பக்ஷணனு
பிருக்கும நீ சொல்லில், அப்பூசங்கள,--
செயற்படு மசேசன தசால்-காரியமாகுஞ் சடமாதலால்;--4
செயல் செ.ப்வானொருவன் வேணடும் - பூதகாரியத்தின.து
சோடற்றம் நிற்றல் போதற் ரொழில்களைப் பண்ணுமொரு காத
தாவைவிரும்பும்.
கணைகயவைவ வளமாகும்.
சிவஞானயோகியருராை வருமாறு.
வண்ணக்
௭.2. அத்தோற்றககேடுகள் உல௫ழ் கெயல்பாகலின ௮
வற்றிற்கு வினைமுதல் வேண்டபபடிவதனசெனில்,--சோனறலு
க் கெடுசலும் விசாரமாகலின விகாரமாச லியல்பிற்குக் கூடா
த. அ௮அஙஙனம் விசாரமாதலாலே உலகற்கியல்பெனின ? ௮வ்
வாநியம்புலார்ச்கு விகாரத்தன வேருப் இயல்பென்பதொன்
நில்லையெனப்படும, படலே) தோற்றிமாய்கைஇயல்பெனப
விட்டுட்போய்த் சோல்வித்தகானமாய் முடியும், இனி இயல்
பும் விசாரமூம் வேறெனவே சொண்டு, பூசசான்கும் இயல்பா
புள்ளன.௮வை சோர்றிமாய்சலாகய விகாரத்சைச் செய்யுமெ
னின? சனசொன்னாய்; அவை அவ் ஜனம் மொழிலுற்று கித்
கர. த்திரம், பதி.பிலக்கணம், ௩கள்
குஞ் செயப்படுபொருளாசலிற் செயப்படுபொருட்கு வினைமுத
ல் வேற வேண்டப்படுமெனபதாம்.
படுமென்பத செய்யுமென்லும் வாய்பாட்டுப் பெயரெச்
சம்.
அசேதனமென்பத செய்யப்படு பொருளென்றுச் தணையா
ய் நின்றது
சாகதன் தனனைக் குச்இறுனென்புழியும், குத்தியத சை
யும் சூத்சப்படட த பிறிசோருறுப்புமாகலின; விளைமுதலுளூ
செமப்படுபொருளுமொனருதல் மாணடுமினமையுணர்க,
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு,
னல
பிரபஞ்சத் தக்கு அகையு மழிகையு மியல்புகாணும், அதற்
கொரு சதா வேண்டுவதில்லையெனறு உலோகாயதன சொல்
ல; அவனை மோக மேலு மறுத தருளிச்செய்களூர்,
இயல்புகாண் டோற்றிமாய்கை யென்றிடின் - பிரபஞ்சக்
கானே சோன்றுசையு நிர்கையும் ௮ழிகையுமாய் வரு£றத ௮2
“ற்குள்ள வியலபுகாணு ௦, இதற்கொரு கதசாவேண்டுவ இல்லை
யென்று நீசொல்லில்,--இயல்பினுககுச் செயலதின்று - $இயல்
பென்று சொல்றுகிற பிரபஞ்சம் சடமாகையாலே தானாகத்
தோன்றி யழிபமாட்டாத,--இயல்புசெய்இி - பிரபஞ்சத் த
குச சோன்றி நின ரழிகிறது சானே இயற்கை கானுமென்று,;
நீ சொல்லில்,--செய்தியே லியல்பதின்ரூம் - பிரபஞ்சத்துச்கு
த்தோன்றிநின ரழி து செயற்கையாகையால் இயல்பென்ற
இல்லையாம்,--இயல்பதாம் பூதச்தானே பியற்றிடுஞ்செய்தியெ
ககம சிவஞான த்தியாச் சுபம்.
னனில்-பூசகாரியமல்லோ தொழில், பூதங்க வியல்பகசாகையா
லே எடபொழுத மொருசுபாவமாயிருகசத்2கக பூதககள 5௪
னே தொழில்களையெல்லா மூனடாககா நீர்குமெனது நீ சொ
ல்லில்--செயல்செய்வாஜஞெ.ருவன வேண்டுக செயற்படுகு சே
சனச்தால் - அக்சபூகங்கள சடமாகையாலே இநசதடொழிற்
களை யுண்டாக்குவா ஜெரு கததாவேணும் தசையாலே சட்
மான பூதங்கள் இவனுலே ெய்யப்படட சொழிம்சளூஃ ட்
மாக நினறு மொழிற்பட்டுவரும்.
இதனாற் சொல்லிய த பிரபஞ் தானே தோனறு வகை
யும் தானே யொடுதகுவசையும இங்குள்ள வியல்டென உலகா
யதன சொல்ல, அவனை மறு௪த இத சடமானபடியினாலே இக
தப் பிரபஞ்சதகதைத தோறறுவிககவம ஒருகசசாவுணடெனலு
முசையையு எறிவிதத.து
கதவைமவம்கடயக்கை
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
(0 பல்லவம்
சோறறிமாய்கை -அதசாற்தகசேடுகள்,--இயல்புகாணெ
ைிஷல் - உல&௰ சயல்பாகலி னவற்றிரகு வினைமுதல் பேண்
டபபடுவ தனரெனின,;--செயல தி பல் பிலகனெறு - தோன
சலுங் செடுதலு:௦ விகாரமாதலின விகாரமாக லியல்பிற்குக
கூடாத,--செய்தி மியல்பெனதிடி.ன - ௮அங்ஙனம விகாரமா
தீலே. யுலசிர்யெல்பெனின,--செய்திய லியல்பதின ரூம -
அவ்வாறு இபம்புயார்சககு விகாரத்திவேழு மியல்பெனப
சொனறில்லையெனப்படும.படவே சோர்றிமாம்கை யியல்பென்
ப.த விடடுபோய்ச் தோல்வித்தானமாய் முடியும். இனிபி.பல்பு
ம் விசாரமும் வேெனவேகெரண்டு, பூகசதானே யியல்பதாம்
கரத இரம். பஇியிலச்கணம்:. ௩௧3
பூ5சான்ரு மியல்டாயுளளன..செய்இயியர்றிரி மென்னின ஃ
அவைசோரற்றி மாய்தலாகய விகாரத்சைசசெட்யு மெனின்)
கனறு சொனனும்,--செயற்படும-அவையங்கனக தொழிலும்
௮ஙீர்கு --௮சேதனதசால் - செயற்டடு?பாருளாகலான,.
செயல் செய்வாஜனொெறாவன வேண்டும . மெயப்படு பொருட்கு
வினைமுதல் வேறுலேண்டப்படுமெனபதாம.
மறைஞானதேூகர் உரை.
ஜவைவகை ரீ.) வவலைவகைக்கள்
பூகல்கள் சருததியகாததாவல்லவென அ௮ணர் தூரர்.
நிலம்புன லனல்கால்காண நிறுத்த மழீககுமாக்
கும், பலந்தகரு மொருவனிய௫ப் பண்ணிட ஷேண்டா
வென்னி, லிலஙயெ தோற்றநிறற லிமிவை யிசைத
லாலே,கலங்களர் தோற்றநாசக தனக்லோ நகாதன்வே
ண்பிம். (௪)
(இ-௭.) நிலம்பு காலுபூகமூம் ப்ரததியட் சமாகப் பிரபஞ்
எள லனஃ்கா சககைச் சோர்றியு நிறுச்தியு மழித் தம பி
ல்காண நி ரயோசனங்களைத தாராநிற்கும், ஒருசர்த
னததி மழி:கு தா விவர்றைபயுண்டாக$க் காரியப்டடுதக
மாக்கும் பலச், வேண்டுவஇல்லையபெனறு நீசொல்லில் ?
ர மொருவனிங்
கூப் பண்ணிட
ேண்டா மென
னில்
௩௨0 சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
இலங்கயசோ நாஜுபூகமும் விளம்சாநின்ற தோத்றர4
இ்றநிற்றலீறிவை தலிய சருத்தஇியம ப்ரத்யட்சமாகக் காரி
யிசைதலாலே யப்படக காண்கையாலே
நலவங் கஎர் உற்பததியு சாசமுந் தனக்கல்லாச கருச்
தோற்ரநாசர் த தாவே யிவற்றையுண்டாககவேண்டும்.௭-று-
ன கூலா நாதன
வேண்டும் (௯)
சிவாக்கியோகியருரை வருமாறு.
ஒவ வைகை (0 வெலை
(நிலமபுனல் ,என்னில்) -ப்ருதிவி ௮ப்பு தேஜ வாயுவெ
ன்லுமானகுபூதங்களே பிரதஇியக்மாசத தேகாதஇகளை யுண்
டரககி நிறுததிப பமங்கொமித்தழிககும் வேரோகர்த்சாவுண
டாரசகேணடாடெனின,--(இலககய சொஜ்நிற்ற லீறிவை..,
தாதன் வேணடு0)-விஎங்கப் பட்ட வற்பத இிடையுஈ இதியையு
காசசசையு மிஈரானகு பூகற்சளும் பொரு தகையா லுற்பத
இ சாசமில்லாத நலத்சையுடைய கர்த்தாவானவ ஜெர௫வனப
ஸ்னுவான வேண்டுமென நிகன்பெருள்.
இமமூனறு விருத்தத்திலுஞ் சங்கரகமாகச்சொனன வு
லோகாயுத மதமுக தததூஷ௲ணமும் விஸ்தரிக தப் பரபக்ஷ5இ
ம் கூறினோ மாககுணர்க,
க.ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். ௩௨௧
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
பிரத்தியக்ப் பிமாணகோசரமாகபபூதங்கடாமே பொ
௫ள்களைத்தோற்றுவிச் து நிற்பிச துப் போசகும்; சேதனனாசய
வொருகர்ச்தா வேண்டவெடுல்லை யெனன மறுததணாததுஇ
னரூா
ட் நிலம்புன லனல்கால் - பிருதிவியப்புத் தேயுவரயுச்கள்,--
சாண - பிரததியட் சமாக சரீராஇப்பொருள்களை,--[நிறு த
திடு2ஜிஈகுமாககும் பலக்தரும] - தசகும் சருடடிசகும,...
கிறு த இடும் - இஇிக்கு.௦ ,--பலக்தரும் - ௮5தஞற போகதசைச்
கெர0ககும்,-- அழிச்கும் - சவ்சரிககும்,-- ஒரவன - அபபி
சதிதியகஷனாய்ச் சேதனனா யொருகர்த.தா,-- இங்கு - இசத
சகரரியத் த,-- பணணிடவேண்டாம் - செயயததசகதில்
லை எனனில் - எனறு கீ சொல்லுூல், எபூகாதியீறு முத
௮௩ துணையாகப் பேழரய் இதியாகும்?? எனறு சிவஞானடோ
சச இருத்தலால்,கிற்றலாகிப இத கோர்£மீருகய சிருட்டி சங்
காரஙகளை முனபின கரணபியாஇரா.த. அப்படிப் பூக லகளிலி
ருக்கு இதியும் ௮ப்படி யன்று,--இலங்கயெேகோற்ற நித்த லிறி
வை யிசைகலாலே-மனஇ லுஇத்த சிருட்டி. இதி சங்கார சமப
ச் தினால், பூசல்களுங காரியமென்துகொணடு அவற்சைக்
மீசாற்றுவிச.ஐ நிர்பித் தப் போககுமபொருட்டு,--தனசகு௪
சோறத காசமில்லாத,;--நலகளர் கரசன - சாடகுணணிய
பரிபூரணனா யிருகனஐ காததா,-- வேண்டும் - விரும்பபபடு
வன,
சுவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
எ. து. சான்கு பூதங்களுள், வாயு ஏனை மூனறு பூச
வ்களையும் நிலைபெறுத்திச் தான் அவற்றது சமூகதடி னிலைபெ
உக
க ௨௨ சிவஞான த்தியார் சுபஷ்ம்.
றும,. அங்க ஏனை மூனறு பூதவ்ளையுமழித்துத் தான் அவம்ற
அ சமூகத்து னழிலெயதும். அப்பு ஏனை மூனறுபூதங்களையுக
கோசறிச சான அவற்றது சமுதததிறமுேனறும பிருதிவி ஏ
னை மூனறுபூதஙசளினினறு நுகரபபடும் பயனைப பயப்பித.து
ச சானுமஅவற்றத சமூ5ததிற் பயனபடுநலையடைத்தரம, இ
நன செயப்படிபொருடகு விளைமுகல் வேரும் நின்று காரி
ய நிகழத்துசல கணகூடாக நிசழதலின, இவையே தம்மு
ஒன சனை யொனறு பணணவமையு 2,வேரொருவன எண்டைஈகு
௮ினை மூ£?லாதன மிகையாமெனின ? ஐற்றனனறு. இககானகு
பூசகாஞளுமொபப முதசொழிறடடுமரலான இவை ஒனதனைக
காரிபடடுத தமாஈல் உடையனவனமையின,?, இவையபோல
மூச்சகொழிற் படுரலினறி மேமபாடுடையானொருவனே இவற்
றை சொழிறபடுததற்பொருட்டு வே௱டப்படுமெனபதாம.
எதி கநிரனிறைபாக வைத் துரைகச,
இவவாுனறி மேலைசசெய்யுளின பொருளே பொருளாகச்
கொகடு கூறிப.துக.ரலெனலும உழுப்படவறைப்பாருமுளர்.
நலகசளாகாதனென வியையும. நலம மேம்பாடு,
இயையிரண்டு ரெய்யுளானும் உலகம முத்தொழிலுடைத்
செனபசனை யு_ம்பட்டுத தருபஉஜஞெருவன வேண்டாவென்
ற ௦ உலோகாய.கரிலாருசாரார்மதமபர்றி யாசக்கித்தப்
டரி5ரிககபபட்ட த.
இசம்பவழதியருரை வருமாறு.
சலவை (0
மீள அலகாயுதன் நாலுபூதக்களும் கூடின சமவரயச்
மே பிரபஞ்ச தேரன்றிநின் தழியும், கையால் ஒரு கத்காஷே
கரு ம்டுரம், பதிபிலக்கணம், ௩௨௩
ண்டு௨இல்லையென்௮ சொல்ல; அவனை கோக்க மேல் மறுச்தரு
ளி-செய்கிரா.
நிலம்புன லனல்கால்காண கிறுத்திடு மழி£குமாச்கும் பல
க் சருமொருவனிஈகு பணணிடவேணடாலெனனவிற-பிருஇது டப்
பு சேயு வாயுவெனறு சொல்லப்பட்ட நாலு பூதங்களுங் கூடி.
ன சமலவாயத்திலே எல்லோருங் காணவே தோற்றிவிகதம்
நிறு ததியும அழித தம பல பிரயோசனங்சளையும் தராநிச்சூம்)
கையாலே இக காலுபூகங்சளுமொழிப வேறேயொருவன
இவையிர்றை யுண்டாகக வேண்டு௮இ௰லைடெனறு நி சொல
லிஃ௨?--இலககய கோத்றநிறற லீறிவை இசைதலாலே - விள
காரினற சிருடடியும திதயுஞ சங்காரமு மிவை மூனறும் பிரப
ஞா.ச். ஐச குண்டா யிரு£-கையாலே,--கலங்கிளா தோறரநாச
ச்ரனசகிலா நாசனவேடி௦-இகச மூனறு சொழிலையுர செ
ப்கைககு ஈனமை மிகஈருஃகபபடாநினற முதலு முடிவு௩ உண
ககல்லாததொரு கசதாவன்டாக பேணும்
இக்கத் இருவிருத்தமிரண்டி ற்கு௦ மிராமாணம் (2இப்பது
மீறும், என சஇருவிருசகக தக்கு இட்டப் பரமாணசதிலே கண்
டுசொள்க இது வனறியும் சிவபுராணம் 8 அசகமளவிது யில்
லாதனைத தலகு-மாகருவாய் காடபர யழிப்பா யருடருவாய்??
எனு மத சண்ட்கொள்க,
இருவாசகம-ச-செய்,
இதனாற் சொல்லியது நாலுபூகங்களுங் கூடின சம
வாயத்திலே சிருட்டி. இஇ சங்காரமுன்டாகா சென்றும், இ
௧5 மூன்று தொழிலும் சகானசெய்கச் செய்தேயு௦ இலவையித்றிக்
ஜரோய்வற நிறகற கத்தர வுண்டென்லுமு மையையு மதிலித
௮:
௧௨௪ கிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
சுப்ரமண்யதே௫கருரை வருமாறு,
பபகான் எனககு
கால்காணகிறுத்இடும் - நான்கு பூதங்களுூள் வாயு வே
ணைமூனறு பூகஙகளையு கில்பெறுசஇத கானவற் சத சமுக
ததினிலைபெறும்,--அனலழிககும - அவக யேனைமூனறு பூகங்க
ஊயு மழித் தத் தானவற௱து சநமூகதஇ னழியெய்தும்,--புன
லாககும-அப்பு வேனை மூனறுபூதஙகளையும் தோற்றித் சான்
அவற்றதுசமூகததிற் ஜரேனநும,--நிலம் பலக்தரும - பிருதிவி
பேளைமூனறு பூகஙகளினினறு நுகரப்படும் பயனைப் பயப்பிற்
த சானவற் ஈது சமூகதஇற பயனபடுதலை யுடைததாம். இங்
நனஞ் செயறபடு பொருட்கு வினைமுதல் வேழுய்நினறு காரி
யறிகற்த தல் கணகூடாகநிகழகலின - ஒருவனி௰்குப்பண்
ணிட வேண்டாவெளனில௰்,-- இவையே யொனரனையொனறு
பணண வையும், வேமெருவனீணடைககு வினைமுகலாதன மி
கையாமெனின? அறனறு,-- இலங்கேயதோற்சநிற்ற லீறிலை
பிரைசலாலே - விளங்கியவிசசானகு பூகவகளுமொப்ப முத்
சொழிற்படுதமா லிவை யொனசஈனைக்காரிபப்படுத்து மாற்ற
லுடையன வனமை௰ின .- தோற்றநாசந தனக்கிலா நலங்கிளர்
காதன் வேணமிம்,--இவையபோல முத்தொழில் படுநலின்றி
மேம்பாரிடையானொருவனே மிவ௮ச்ரைசதொழிர்படுத்தந்பெர
ருட்டு வேண்டப்டடுமென பதாம்.
இவை யிரணடு செய்யுளானும் உலக முசதொழிஓடைச்
சென்பதனை யுடன்பட்டுத் தருபவனொருவன்வேண்டா வென்
ஓ முலகாயதீரி லொருசாரார் மதம் பர்றி யாசக்கத் துப் பரிச
ரிச்கப்பட்டத.
5.-ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். ௩௨௫
மறைஞானதேகிகர் உரை
000 கடை
மேம் புத்தரிம் செளதஇராகஇகளைநோச்சச் கர்த்தா
வனறியில கி-ழாதென றுணாத தகருர்,
சார்பினிற் ரோன்றுமெல்லாந் தருபவ ஸில்லை
யென்னிற, றேரினில் லதறகோதோறந முள்ளதத
கோநீசெபபாய, யோரினில் லதுவுகதோன்று துள்ள
தே லுதிககவேணடா, சோவிலா இரண்டுமின்றி நிற
பது தோன்றுமனறே. கு
(இ-ள்) ௪ாரபி பஞசககதங்சளுடைய வாசரயவிசேடத
விற்னோன தாலே பூகங்கடோனறுவதன்றி வேறொரு 5
மெல்லா த்தர வனடாக்க வேண்டுவதில்லைபென்.று
5 தருபவனில்லை நீசொல்லில் ?
மென்னில்
கேரி னிம்லத ௮2 சோர்றமில்லாதபொருட்சோ உள்
ற்சோதகோற்ற எபொருட்கோ வதனை நீவிசாரிசதுசசொல்
மூளள தற்கோ லாய்
சீசெப்பாய்
ஓரினில்லதவ உணருங்காலத் தாகாசத்திற் புடப
நசோனருது போல வில்லாத தொருச்காலு முண்டாக
மாட்டாது
உள்ளகே ஓத காரியமெப்பொழு தமுள்ளதாச லிப்பொ
க்கவேண்டா ழே துலகத்இனகட் காரியப்பட்டு வரஷேண
டு௨தில்லை
சோர்விலா இ இவவிரண்டுமின்றிப் பாரி?சட வ.றமா
ஏண்டுமினறி நிற் னததான் மாபையினிடத்திலே புதியாகிச்
பத சோன்றும பதியாசொன றதுவேசோன்றும்.௭-று (ட)
னே
௧௨௭௬ திவஞானத்இயார் சுபகூம்,
ஆதவனையணைகியம்"
சிவாக்ரயோஇியருரை வருமாறு.
அணு]
தருபவனொருவன் வேண்டும்?
என்ற பததஇறகுப் பெளக்தரிக்செளகுதிரார்இிசன்சார்
பினாறத்சக த துண்டாவசொழிய வேழஜொருகாத,தரவேண்டாவெ
னன: அதைகிராகபிது௪ சகததிறகுசு காகசாவண்டென9
சை மேன மூவிருககததினாலே கூற கன றற.
சார்பினிற் ரோற்றுமெல்லாக தருபவஸில்லை பெனனில் -
ரூப ரஸ் காசமாவது மோத தமாயிருககத பூதலகளுடைய சச்
தரை
இத ர௬பாணுகசளி டைய உபசயமானத * ஸ்தம்ப
குமபா தியா மிருக பாஹ்டாரததம்
4: தூண்கல “முகலாயிநககற வெளிபானபொருள்,
ட்ருதிவியி.எ ஈருமம $ஸ்தைரியமுூம, ரூபமும்,
6 உரா.
ஜலததின ஈருமம் * தராவச். துல ஸ்நேஹா
உ பெரகல், தெ.டடா மொடடுதல்
தேஜசக ஏ[கெ௱ரஷணிப சுக்லபாஸ்வரததவாது
ஏ சூடு வெளுசம பரகரசமுதலிய.
வாயுவுக்கு [சமீபகரண வேசாதி
ஏ தாரடடல் ஓடல்.
வர்ணம- கந்தம - இரசம் - உரூபம் - ஓஜச*ச்சளாயிரு
க்கற நானகு பூகங்களின சகங்காதமே பிண்டம்
அட்பிண்டததிவினறும் பிருஇவ்யாதி யண்டாம்.
அப்பிருதஇிவியாஇகளாவது - பரமாஹுக்களின் சமூகம்,
க. -ரூ.தஇரம். பதியிலக்கணம். ௩௨௭
சுரோத்திர துவக்கு சக சிங்] வை யாக்கராண மைக்
இர்கும் பீ.ரதம பஞ்சகமெளறு பெயர்,
வாக்கு பாத பாணிடாயு உபஸ்தங்க ளைநதஇிர்குங் காரக
பஞ்சசமெனறு பெயா.
சைதனனி௰ய சமுதாயத்திற்குப் புச்தயெனறு பெயா.
௮திற் காரணபூசமாயிருககத வேகதேச மனசு.
இட்படி.யே பொனறினுடைய சாரபினா லொனருகத் தா
சேயு னடாவதன்றி யிதனை யுண்டாசகுவா ஸஜணொருவ னில்லை
யெனின,--
தேரி வில்லசச்கோசோற்ற முள்ளதற்கோரீரெப்பாய -
விசாரிககுமிடக் தள்ளகற்கோ விலலாததறசோ நீமோதற
மென்றுசொல்லுகரும்,--
ஒரி னிற்லதவுகதோனரு துளளசே லுஇக்கவேண்டர -
அறியுமிடத தில்லாத தாகாய - குசுமமபோல வொருகாலு
மூணடாகாது உளளதகே ,பாமாகற மேற்கு சொலல வேளா
வெல்லை, --
- கூசமம் - பூ
சேர£விலா விரண்டுமின்றி நிற்பஐ சோனறுமன்றே
அழிலற்த காரிபரூப மல்லாத தமா, யசத் துமனறிகின2 தெர
ருகாரணத்துற் காரியமான தணடாக வேண்டுமென திறன்
பொருள்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கம்கவ்ிவனிவைம்
பெளத்தன் புத்த வகை குருவாயிருத்தன் மாத்திரம்
ச்நி ௨ல௫கர்சதாவலலன், பஞ்ச்சச்சங்களினது கூட் டததின
௩௨௮ சிவஞானசித்தியார் சுபகூ.ம்,
இலகுண்டாம்,கர்த,தா வேண்டுவதில்லை யென்ன; மறத் தணரீ
த தகன ரர்,
சாரர்பினிழ் ஜேோன்றுமெல்லாம் -பஞ்சகம். தத்தினத கூட்ட
விசேடததாற் பூகமூகலாகிய பொருளகமளெல்லா முதிக்கும்--
தருபவனில்லைபெனனில் - சருட்டி.முதற் கருக்தியகருகதாய்
மூனனீரசெரனன மூறைமையனாகய கர்த்தாவில்லை பனு நீ
சொல்லில், கர்சசாவண்டில்லை யெனப2ஐ பினபேசுவோம். இப்
போது நீ நிருபா.தான வாஇயனறோ,--தேரினி௰லசற்கோசேோ
சீர மாளளதிறகோநீ செபபாய்-விசாரிக்கற் மற்ற முள்ளபொ
டட்கோ இம்லாதபொருடகோ நீ சொல்),--ஓரில் -
ல,--இற்லதவு் தோனரு துளளதே லுதிக்கவேண்டா -இல்
லாச மூயற்கொம்பு மூதலியவு மூணடாகாத, உகித்துளமாயி
ரு5கினற சடபடாதியு மூன்டாகமாட்டாவாம்,--சோர்விலா
இரணடுமினறி நிற்பது - அப்படியுள்ளது மில்ல மினறி யுள
எசாயிருப்பத)--சோன்றுமறே - உண்டாகுகந்தரனே,
அவமதினினமானி யாட
சிவஞானயோகுியருரை வருமாறு.
(3 வலையை
௭- ஐ, கணபங்கமாகய வெல்லாப் பொருள்களுளளூ
ம் முறசணததிற்றோன்றிய பொருள பிற்கணக்இற்ரோனழும்
பொருடகுச சராபரய் மேம்படுதலின், எல்லாப பொருளும் வி
கதினகேட்டினங்குரம்போல ௮வ்வச்சார்பிலே தோனறுமெ
னச சவுத்திராஈதிகா முதலியோர் மதம்பழ்றிக் கூ.ஐவமையும்;
இ.சற்கொரு கருதகாத் தோற்றநாசமின்மைபற்றி மேம்பாடு
டை யனாயுளனாகல் வேண்டாவெனின் ? அற்றனறு, நீசார்பி
த் ரேததங்கூறியத இல்பொருட்கோ உள்பொருட்கோ? இல்,
க ரூத்திரம். பதியிலக்கணம், ௩௨௯
பொருட்காயின், ௮ஐ மூபற்கேரடுபோல ஒருஞான்றுந் தோ
னறுமாறிற்லை. ௮ற்றேற் குடம்போல உள்பொருட்குக் சோ
ற்றம் வேண்டாமையின், மாததிமிகர்மதம்பற்றி இல்ல தமன்றி
யுள்ளதமனறி ௮ரிரவசனமாய் நிற்பதொருபொருள் தோன௮
மெனச கோடு?மனபதரம்,
இல்ல தவமெனனுமும்மை இழப்பு,
உடமபடுமெய்பெறுதல் இலைசாற் கொள்ச.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
கண்ணன் டு வவம்மம்
பஞ்ச கர் தங்களுங் கூடின சமவாயத்திலே, உருவம் வீடு
வழக்குஎனனும் காலு, தாதஞ் சார்புகளிலே பிரபஞ்சக்
சோனறுமசொழிச ஐ ஒருகததா வேண்டுவதில்லையெனறு சொ
ன்ன புததரில் செளததராசஇகனை கோக ; மேல் மறுததருளி
ச்செய்கிரா.
சார்பினில் சோன்றுமெல்லாக தருபவனில்லையென்னி 9 -
சர்வமும் உருவம் ௮ருவம வீடு ௨ஏழககு எனறு சொல்லப்பட்ட
நாலிலு£ ௮நதக்ச சார்புகளி?ல ஒன ராய்க்தோனறி சொல்லா
நித்கும்; இவை யிறரையுண்டாக்காகைககு ஒரு ௧ததா வேண்டுவ
இல்லையெனறு சீசொல்லிற்,--தேரிகிலலதத்கோ தோத்ற மு
ள்ள,சற்கோநீசெப்பாய்-விசாரித தப் பார்க்கல் நீதோன்றுமெ
னூறசாய் உளளது கோனறுமென்கிழுயோ இல்லாதத சோ
ன்௮மென்சரு?யர சொல்லாய்,--ஓரிஷில்ல தவுக்தோன் மத -
அராயுமிடத் து இல்லையாயிருப்பசதொன்று,'ஒருகாலத் நில மூண
டாசமாட்டாது,-- உள்ளதே அதிச்சவேண்டாம்-எப்பொமு த
ஓுண்டாயிருப்ப தெரன்று புதிகாகத் தோன்த வேண்டுவ$ல்
8.௩0 சிவஞானசித்இயார் சுபக்ஷம்,
லை -சோர்விலாவிரண்டுமின்றி நிற்பததோன்அமன்றே - இப்
படி. யுண்டாயு மில்லையாயு நிற்சத்சககக பொருள்க ளிரண்டுமின்
தியே அவதமழிவதமாய்நியப சொருபொருள அதற்கே தேர
அறம், எ-று,
சாரபினிற் ரேனறுமெல்லாக் தருபவ னில்லையென்றும்
புத்தன சொனன தறகுப பிரமாணம் பரபட௪ ௦. “ஒருவனென
ஜரோசப்படடார ஓுருவாதி யைச்துங்கூடி, வருபவனெனறுலாத
கீல் சொசையுண்மை௨ழகசாகு,முருவமஙகரதியாய வைத்
யூமொருவகினறு, தருவ தகொகையினினமை வழககதாஞ சாற
அகவகாலே?' எனறும “உளவழ5 கலலழக குளதுசாகத வள
வ௨ம*கா,) ளொளது சராகதவினமை வழ£குடவினமைசாாச
8, வளவழககனமைசாாகத வில்வழகென சேோராரு,மூளவழச்
குணாவுண்டெனகை முயத்கோடினறி ௦வ்ழககே.எனறும,௨
ணாவசா£5துணாவுதிககை யுள்ள சார்கசவணைர புணர்வு
பினி ௪ருமெனகையுளளதுசார்கதவினமை, யுணாவுமூனபின தி
சானற லிலல தசாராஈதஏண்மை, யு,னரிரல்ல தசாரினமை யு
ளளங்கை ரோமசாணே.!! எனனும௦துங் கணடுசொளக,
௪2-பர-செள-மத் ற ௭எ-௧0-௧௧-௪.
இரண்டுமினறிகிறபதுதோற்றமனரே-அவனைமஅத்தத இ
தற்குப் பிரமாணம “ எனறுமிலா மொனநினருய் வருமுருவம்
விச் னெழமுமரமபோலேகின ற-விததினு எடாய்ரினரெமுயகா
ண்னதமேல விதஇளமரல்க,னட இல்லையென்னி கெற்கமுகாப்
கீளாஅ கெல்லாயே நீள, மொனறிலொன் றஐங்லொமையின
அதியா காரணம் பெத்திருப்பது காரிய மதத முளளதாகு,
மனறமூககலைபோலக ககதமைந்து மருவியுள கெனு முறையு ௦
திரதனையோ வினசே.? எ-ம், உருவாஇ கக்க ஊக த.்கூ.
டி. பொருவனவே ஜொருவநிலை வென்றுரைக்ரும்புத்தா, வருவா
கரத இிரம். பஇ.பிலக்கணம், உக
இியைச்தினையு முணர்பவராரெனன வணரும் விஞ்ஞானமெ
னரூய் ஞானமூணர்க தவரா, ருருவாது பொருள் காட்டித் ௪
னைககாட்டுஞ் சுடர்போ ஓணர்வுபிதி இனையுணர்சதித் தனை
புணாததமெனனீ, னருவாஇபொருளினையுஞ் சுடரினையுங்காணு
முூலோசனமபோ ஓணர்வுபொரு ஞணர்பவன வேறு ணடே??
௭-ம். கண்டுகொள. சித-பர-செள த-மறுதலை-௪ ௬-௨௬-௪௪.
இதனாற்சொல்லியத பிரபஞ்சம் சசதானத் தொடரசகி
யாக வொனறிலே யொனரு£தரானே சோனறுமென்ற சவம்
திராகதிகனை மறுதத; பிரபஞ்சம் தானேசோன்ருதென
௮ம, சோரறிவிககைக கொருசதரு.டெனதும, உள்சாத மில்
லதுசோனருசெனறும், உளளகாலகஇலை உள்ளகாபியக தேர
னறுமெனனு முரமையையு மறிவி,2.த_ஐ.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
0
(கணபங்கமாகய மெல்லாப்பொரு£கஞள்ளும் முற்கண
தீதிறமுேனநிய பொருள் பிற்கணத இற்தோனறும பொருகு
ச் சரர்பாய்மேமபடுதலின) எல்லாஞ் சார்பினிற்னோன நம்-௭
ல்லாபபொருள்களும் விதத.ஈகேட்டி. னங்குரமபோல ௮வ்வச்
சார்பிலே தோனறுமென௪ சஏதஇராக்இசா முதலியோர் மத
ம்பசறிக கூ றவமையும்;--தேரின - தராயுமிட த த, தருபவஸி
ல்லையென்னின் - இதந்கொருகருத்கா தோற்ற நாசமினமை
பற்றி மேம்பாடுடையனயுளனா5ல் வேண்டாவெனின்? அற்றன்
-௮,--தோற்ர மில்லதற்சோ வள்ளகசற்கோ நீ செப்பாய் - சா
ர்மீற் போற்றங்கூறி த இல்பொருட்கோ வள்பொருட்சோ,
தீகூறுவாயாக)- ரின் -உணருமிடத். த;--இம்ல தவர் சோன
௫௮ - இல்பொருட்காயி னதுமுயற்கோடிபோல கொருளான்
ச்ட்உ௨ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
லர் சோன்றுமாநில்லை---உள்ளசே லுதிக்கவேண்டா - அற்றே
ல் குடமபோல வுள்பொருட்கும் சோற்றம் வேண்டாமையி
ன,--சோர்விலாஇரண்டுமினநி நிற்பது - மாத்திமிகர் மகமப
த்தி யிம்லதுமனறி யுள்ளதுமனறி அ௮நிர்வசகமாய் நிற்பசொரு
பொருள், -தோனறுமனறே - தோனறுமெனக கோடுமெனப
தரம,
மறைஞானதேிகர் உரை.
கையி வடை
மே லதக்குச் சற்காரியவாதஞ் சாதித்
அப் புசனடை. யுணர்த த௫ழுா.
உள்ளது மீலதுமின்றி நின்_தொன் நுளதேலு
ண்டா, மில்லதே லில்லையாகுந் தோற்றமு மிசையாதா
கு, முள்ளகா ரணத்திலுண்டாய காரிய முஇக்குமண
ணி, லில்லகாம் படங்கடாதி யெழுறரு மீயறறுவா
னால். (சு)
(இ-ள்.) உள்ள யாசொருபொருளுண்டான துமனறி யில்
அமிலதுமி லைபானதமனறி நிற்பது யாசதொருகாரண
னறி நிற்ற மாயே மாயையிச் பரம்பலாயாகய பெளஇி
சொன ௮ளசே கத்துககுச் தோத்றமூண்டாகாகிற்கும்.
அண்டாம
இல்லசே லில் உவர்ப்பூமியின்கண் விச் தண்டா யிருக்க
லையாகுந் தோற் தாயினு மதினிடம் தங்கு?ராற்பத் திககுச்
தமே மிரையாகா சாரணமில்லாதபடியாலே யவ்விடத் இல்லை
கும் யாகும்
உள்ளகா ரண பசுவின்கொம்பீலே யங்குரோற்பத்இக்
ச் திலுண்டாம் குச் காரணமுண்டாகையரல் காரியமாயெ
யூ
க.-ரூ.தஇரம். பஇயிலக்கணம், கடக்,
காரிய முதிச்கும் நாண லவவிடத் தண்டாகாநிற்கும், ௮ஸ்செ
ன யபோலவென்னில் ?
மண்ணி லிழ் மண்டொழி னனருசவல்ல குலாலன் ௧
லசாம் படங்க டத்தையுண்டாகறுவ தொழிச் த படததை
டாதி யெழிறரு யுணடாககமாட்டான, படகாரியமலல்ல கு
மியற்அவானால் விக்சன சாதுவினசட் படசசை யுண்டாக
குவசொழிஈது கடததை யுணடாககசமாட
டான, காரியோற்.தஇசகுக காரணமில்லா
மையால், எ-று,
இசற்கு மதங்கக தம வாயுவவியதது மறிக,
இல்லாதன பிறக் தளளன மாயுமென திம்மயகக, கல்லா
கம வறிவாரககில்லை?” எனனம திருவாச்கலுமுணர்க, (௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ணன்.
உள்ள துமிலதமன்றி நி௫தசெரனறுளதே லஓுன்டரம்-தரரி
யரூபமாக வுள்ள மல்லாமற் காரணாகமனாதி யிலலாத தமல்
லாமலொருபதார்5,5 முனடானா லதிற்பிரபஞ்சமுணடாம,_
இல்லதே லில்லையாகுக சோத்ரமு மிசையாதாகும் அப்
படி. யொருவஸ்.த வில்லையாகற் பீரபஞச௪மு மில்லையாம்,உற்பத்
இயுண்டெனறு சொல்லுறது கூடாத,--
உள்ளகாரணத்தி லுண்டாலம்காரியம் - சச்தாயுள்ள கார
ணச்இற் காரியரூபமாகற பிரபஞ்சமுண்டாம்படி, யோருபாதர
ககர. ரணமாக வொருஉஸ்.த வண்டரஇல்,
௩௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
உதிஈகும் - அச்காரணத்திற் ருனே பிரபஞ் முண்டாம்,
ஒரு காத்தா வலேண்டாவெனின ? சகாத்சாவினு லல்ல துண்
டாகா தெனபதம் குதாரணம்
மண்ணில்ல சாம் படங்கடாதி யெழிரரு மிட ர்வானால்-
பூமியா படததிர்குச சமவாயி காரணமான தக்துசகளும்
கடததிர் குபாதான கரரணமாூப மிருதபி ஈடமூ மெப்படி.
யு டாயிருசசவு தானே படமுஙகடமு முண்டாகாத. த
அலாய குலாலனா லழருபெொ வெபபடி யுண்டாயிர் ஐப்படி பே
ய்பாதான காரணமா௫யயே மாமையிவினறும் பிரபஞ்ச மீஸ்வர
னாலு சடாமென றிசனபொருள
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
அகத் சர்காரியவயார்தசையைததானே சமுத்தரித் த றி
அத் தன [வத
உள்ளது மிலதமினறி நின்ஈசொன்றுஎசே ஓுடாம்-
விமத்திரூமென௪ற காரியரூபததிஞலே உள.சமினறி, ௪
ரூடமெனூற காரணருபத்திரு மலே யிற்ல.து மினறி, இருப்ப
தொரு பொருளு வடாமாகல் அது உற்பத்தியாம்.--இல்லதே
ல் - இப்படி பொருபொருளினறேல்,--இல்லையாகும் தோற்ற
மூ மிசையாதாரசூம . உற்பச்தியும பொருகதாதாகும்,-- பின
ஊச்சிசசாகாெப்படிபெனனிறசொல்வாம்.---உள்ளகாரஸணச்
இல - காரிபகாலதஇல் வியததிரூபமாய்ச் சத்.தாயிருக்கு மு.தி
திசாரணத்தில--உண்டாங் காரியம் - சாரணகாலத்திற் சத்
திருபமாய்ச் சத்தாயிருச்குல் காரியம்,--உதிக்கும் - உற்பத் இ
யாம். காரியல் காரணததில்லா துண்டா மென்னீல்?--மண்
க--ரூத்இ.ரம். பதியிலக்கணம். ௨௩௫
ஊிலில்லதாம் படம் - சத்தரூபமாய் முனன இல்லாமையால்
நாலையெடாமஃ, மண்ணைச் குலாலனெடுககும்படி. மூனசூ?கு
மித இரு௩ஐ இதுகாரண மதகாரண மல்லவென்றுநியமிககு
ஐ காரிபமாகும;,--௪டாதி இயற்றதுவானால - கூலரலனால்,--௭
ழிரரும - பிரகாசிததண்டாம்.
செவகவாவவிள்வள்களாலுப்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
அங்கனம் அநிர்௨எனமாய்க கூறப்படும் பொருடாஷொன்
ற உணடோ இல்லையோாவெனக சடாமினாககு, உண்டெனி தூ
ளபொருளேயாம,இசசெனிலி௨பொருளே யாமெனப்பட்டு ௮
நிவச௪னமென௱த போலி.பாபொழியும அல்லதூஉம், அரிர்வ௪
னபட்பொருள சூனியமாகலின அ௮சரற்குத தோற? முற கூடாத:
இவவாறு சவுததிராக்திகா முசலியோர் கூ.றும இலஃபொருட்
கும், மாததிமிகா முசலி?யா£ கூறும் அறால௨சனபபொருட்குக
தோத்றங கூடாமையின, பாரிசசட வளவையாற் காரண
சாரிடமிரணடும உள்பொருளேயாய், காரணத்தினினறுங் சாரி
யம ஒருகருதசாவால் வெளிபபட்சேே தோனறு மெனபப.ஐ, குய
வனாவான திசரிமுதலிய துணைசகாரணங்களை ம.ண்ணு£ய முத
ச்காரணததினக ஹுய்ப்ப, ௮கனினினறும துடை மூதலிய ௧ஈ
ரி.பர் தோனருத குடஞ் சால் சரகமுதலிப காரியமே வெளிப்
படடுத தோனறுதலின, அ௮வவெஇிர்மறை முூகச்தாலும் உட
மபாடு முகத்தாலும் அறியப்படுமென பதாம்.
உள்ளத மில தயின்தி கின்தசொன் தளதேலெள்ச௫ ௮௮
வாதஞ் செய்துகொண்டது.
௨௩௭ சிவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்.
இசரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
உள்ளதாகோன்ருத இல்லாததர் தோன்ரூ சென்றால்,
பிரபஞ்சச் சோனதூறபடி யெப்படியெனற பு,ததனை கோக்க
மேலருளி சசெ.ப்கீரா.
உளளதுமிலதுமினறி நின்றதொன்ளசேலுண்டாம் - இ
யாதொருபொரு ஞண்டானத மனறி மில்லையானதமனறி நிற
பத. அப்படி பொருபோரு ஞண்டாகீல் ௮சறகே தோச
ணடாகா நிர்கும்--இல்லசே லில்லையாகுக தோற்சமு மிசை
யாத கும் - இட்படி0.ப பொரு மூதலில்லைபாகஃ, பிரபஞ்ச கா
ரிபழு சேராக வில்லையாய் வ்௦, இசனை மொழிக் த ௮தழ்
கொரு சோற்ற முன்டாகாத.-உள்ள காரணத்டு லுன்டால்
காரியமுஇஈகும்-௮ தஉண்டாகத.சக்க காரணதஇலைஉணடாகப்
பட்ட பிரபஞ்ச காரிபங்களு. டாம். அதெ போலவெளவில்?
மணணிலில்லசாம் படங கடாஇ யெழிறரு மியந்றுவாஷல்ஃ
மண்சொழிலிக்குவல்ல குலால னெனனிலும் ம.௬்ணைசகொ
ண்டு கடாதிகளை யுணடாசகுவன; இதனைபொழிகது படாத
களையுண்டாக்குவதில்லை, ௮ததனைபோலும. எ-று.
இசகனாரற் சொல்லியது உளளத தோன வேண்டுவதில்லை
யெனறும, இல்லதத்குத சோற்ற மில்லையென்றும், இவ்விரண்
மெனறி இருப்பதொரு காரனத இலே காரிய மாய பிரவஜாம்
கச தரவாலே உண்டாமெனனும முறமையையு மறிவித்த.த ௨௫
சுப்ரமண்யதே௫கருரை வருமாறு.
வ 0
உள்ளதுமிலத மினறி நினாதொன்று - அங்கனம் உள்
ச.துமில்ல த மல்லவர ய்ரிர்வசனமாடம்ச் கூறட்டடும் பொ௫
க.ரூதீதிரம். பதியிலக்கணம், ௩௩ள்
உாரனொன்று உண்டோ இல்லையோவெனச் கடாயிஞர்க்கு,-.
உளசேலுணன்டாம்-உண்டெனி ஓுள்பொருளே யாம்,--இல்லதே
லில்லையாகும் - இன்ரெனி லில்பொருளேயா மெனப்பட் டனி
ர் வசன மென்பது போலி.பா பொழிபும்,--2தரற்ஈமு மில
யா தாகும் - அல்லதூ௨உம் இவ் வரிர்வசநப் பொருள் கசூனி.பமா
கலி னதற்குத் தோற்றமூங்கூடாது. இவ்வாறு சவத்திராகதி
கர் முதலிபோர்கூற மில்பொருட்கு மா.த்திமிகர் முசலியோர்
கூறு மநிர்வசனப் பொருட்குந் சோற்றல் கூடாமையிற் பாரி
சேட் வளவயையால்,--உள்ள காரணத்தில் உண்டாங்காரிப மு
க்கும் - சாரணகாரியமிரண்டும் உள்பொருளேயாய்ச் காரணமா
ய்ச கா.ரணத்தினினறு முண்டாகும் காரியம் ஒருகருகசாவால்
வெளி பட்டுச் சோன்று மெனபத,--இ பற்றுவா னான மணணி
ல்- குயவனாவான் இ௫ரி முதலிய துணைக்சாரணங்களை மண்ணை
கிய மூகற்காரணதஇன்5 னுப்ப்ப வசனினின்றும்,--படமிலல
தாம் - தடை முகலிய காரிபஈக சோன்ரு.த,--கடாதி யெழிற
ரூம் - குடஞ்சால்கரகமுூசலிய காரிய 2 வெளிப்பட்டுத தோ
னு, சலின் ௮வ்வெதிர்மறை முகத்தாது முடம்பாட்டு மூகத்
தானு மறியப்படுமென்பதாம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அத 5$வ
மீளவு மவனைநோக்கக் காரணருபமுல் காரி.பரூப
மென் திரண்ளெவென் நணர்த்து£முா.
ஒருபொரு சொருவனின்றி யுளதில தாகுமென்
னின், ஐருபொரு ஞண்டேலின்றாந் தன்மைபின் றின்
றேலுண்டாய், வருதலின் மிலதுகாரிய மூதலுள தாகு
௨௨
சட்டி]
.கவஞான.ச்தியசர். ஈபக்ஷம்,
மெனனிற, கருதுசா கியமுமுண்டாய்.த் தோற்றநூவ்
கருக்சாவாலாம். (௪)
(இ-௭) ஒருபொ ஒரு சக சாவையின்றி பொரு பொரு சூ
ருளொருவ ஸண்டாயு மில்லைபாயும் வருமென்று நீ சொல்
னவினறியுள லில்?
இல தாகுமென
னின்
தர பொரு எப்பொழுத முண்டா யீருக்கத்சச்ச பொ
ஞு டேலினமு
ம தனமையினறு
இனற லு
ண.ர.ப். வருகு
லினறு
இறத காரிப
மூ லஓுளதாகு
டெனனிலய்
கருத காரி.
மூ முணடாய்த
தோறறமுங் ௧
ருச்சாவலா லாம்
இறகு நிசசுவாசோகததரம்.
ருளுண்டாச் லில்லைபாக௧5௧௪ முரைமைபி
ல்லை.பாம
எபபொழு௪ மில்லைபான தெரன நுண்
டாய்ப் பினபுவருவ தமில்லை.
காரிபமானத மழிந த?ூபால் சரண், கர
ரணமான தழிபாமத உடககுமெனஸில்?
நீ சாரணதற்சை யுண்டென் றங்கிகரிச௪
போ?ச சாரிப முண்டாகையினு லினவயிர
ண்டு மொரு கரத்சாவாற் ஜேற்ற முண்டா
மெனறு ௧ர௬தக, எ-று.
(௪)
சிவாக்கேயோகியருரை வருமாறு.
௯ அணக (0) அவவைகவை
ஒருபொரு ரொருவனினதி யுளதில தாருமெனனில் - ஒரு
வஸ் தவானத ஐகதீஸ்வரனை யன்றிச் தானே யுற்டத்தியையு
நாசதசையு மடையுமெனின்;-தருபொரு ஞரூண்டே லின்றார்
க.ரூதுஇரம். ப.இபிலக்சகணம்,.. ௨௩௯
ள்மையின்று - ஸ்வதச்சித்சமாக வுண்டான வஸ். தலுக்கு ௪
மலாராத.--இனறேறுண்டாய் வருலினறு - சாசல்பையடை
யுமாயின மீளடுமுண்டாசமாட்டாத --இல துசாரிப மு.சதுள
சாகுமெனனில் - நீர் காரனருபமாக முதிலுண்டாமென்ற தில்
லை,மூதலே காரி. ப2 யுாசெனின்,--கரதுகாரண முண்டாய்தி
சோற்றமுங் கர்த்சாவாலாம் - விசாரிச் துப்பார்; சாரியமுண்
டெ.னகையின லிகற்சொரு காரணமுமுன்டு, ௮ச்காரணததித்
கரரிப முண்டாவது மொரு கர்த்தாவினாலென நிசன்பொருள்
.... இம்மூன௮ விருதசத்தினாதும புததாக ணால்வருடையம 5
ச்மையுமநுதத து.
இசன விஸ்சாரமூ மறுப்பும் பரபக்ஷத்திற் சொன்னே
மலனலு.சாச.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
னான்!
மூதற்சகாரணததின் முனனிரகத காரியக சோன்றஅுமென
திர், ௮௮ நிமித்தகாரணனினமித் சானே பிரகிருதியிற் ஜேன்று
மென்று சாங்கயனசொல்ல மறுமத்துணாத த னமுர்,
ஒருபொருள் - காரியம,--ஒருவனின்றி - நிமிச் சசாரணனை
யன்றி --எஇி௰சாகுமென்னின - மூ2ற் சாரணத்திற் ஜேற்றி
யொடுங்குமெனறு நீ சொல்லில், -தருபொருள் - அந்தி மூச்
காரண முற்பலிப்பிசத வஸ்து, உண்டேல் உள்ளதேல்,ஃஇன
ரத னமையினறு - நாசத்திற்குச் சாரணமில்லாமையாள் கிவ
பெர்றிருககு5 தானே;--இனல் - நாசமானால் உண்டாய்
வருதஜின்று - நிமிச்ச மிம்லாமையால் காரணருபமாமிரூப்ப5
ன்றிச் சாரிய ரூபமாய்ச் சோற்றுவதிற்லை,--முதலுளசாகூம் -
முத்தா ரண முள்ள பொருளாகும் இலது காரியம் - இற்
௩௪0 சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
ரொன்றுஜ் காரியம், [சிப்பியித் ன்றும் வெள்ளிபோல ஆ
பாசமாய் ௮௪த்தியமாம்,]--என்னில் - என்று$சொல்லில்,௮.ு
அசச்தியமனறு; ௧௬2 காரியமு முண்டாய்த் தோற்றமுக்
கர்தீதாவாலாம் - குற்றமற்ற பிரத் இிபக்ஷப் பிரமாண மு.ஏ்
பிரமாணல்களினா லஓுள்ளபொருளென௮ பரீக்ஷிச்சப்பட்ட காரி
யம், மூன ஞுககுமித.த முகற்காரணத் தள்ளசர யதிஐற்பத்
தியஞ் செய்பவனாலாகும்.
சிவஞதானயோகியருரை வருமாறு,
கக்கன்
௭-2. ௮ற்றேல்-அவையிரணடு மேலாமையிழ் காரியட்படுவ
சோர் பொருள் உண்டுமா யில்லையுமாய் நிற்கும், ஈரியல் புடைய
சீரகலின இதற்கொரு கருசா வேண்டப்பரிவா னல்லனென௪
சமணர்மதம் பற்றிக கோடுமெனின? அற்றன்று உண்டு மிற்லையு
மாமென மாறுபட்ட இரணடுதனமை ஒருபொருட் சசைதல் கூ.
டாத. இனிக காரணருபமாயுண்டு, காரியருபமா யிற்லையெனப
தே உண்டுமில்லையமெனறத ற்குப் பொருளெனின?ரனத சொன்
னாய். காரண காரியல்கட்குச் தம்முள் வேற்றுமையின மையித்
காரண மூளபொருளாகவே காரியமு மதன்கட் சூச்குமருபமர
யுள்ளதாய் ௮ பினனர்,ச் தூலரூபமாய் விளங்$ச் சோன்று
தீல் ஒருவினை முகலானாமெசபத சானே போதருமெனபதாரம்.
இன்னுமிச் சற்காரிய வாதச்இனகட் படும் சடாவிடைக்
ளெல்லாம் எ தர் தமூதல் சாரகம்!” என்லும் ஞானாமிர்த முதலி
யவற்றுட் காண்க.
இவை மூன்று செய்யுளாலும் முறையே, இல்லத தோன்
வுமென்னுஞ் சவுத்இரார்திகர் முதலியோர் மதமும், இல்லற.
மேோசாதுமல்லத சோன் றுமென்றும் மரத்இமிகர் முதலியோர்
கஃஃத்சூ தரம். பதியிலச்சம், கச்சி
ஐதமும், இல்லத மூள்ள,தமாயத தோன்றுமென்றுஞ் சமணரீ
ஐதமூம் பற்றி ஆசக்€த் தப் பரிகரித் த; வருமூறை பென்ப.
ற்பெறப்பட்ட சற்சாரிய வாதத்தை வலியுற, சதி கருபவனொ'
ரவன் வேண்டுமெனபது சாஇககப்பட்ட 2.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 அவக
மீளஏம் புத்தன் ஒரு சாரணத்திலே நின்று பிரபஞ்சசாரி
யர் சோனறுமிடத் த் தானேசோனறிக தானேயொடுக்கா
சேர, இ,ச.ற்கொரு சர்ததா மவேண்வெ 'இல்லையென்று சொல்ல?
அவனைகோக்க மறும் தருளிச்செய்ஒருர்.
ஒருபொரு ளொருவனினறி யுளதிலகாகு மென்னில் - ஒரு
கத்தாவை மினறியே சேகாஇப் பிரபஞ்சர் தானே கோன்றி
யொடுய்கும் என்று ரீசொல்லில்,--தருபொருஞண்டேலின் ரம்.
தன்மையின்று - இந்தப் பிரபஞ்சர் தோன்றத்தக்க மூதலுண்
டாசில் இல்லையென்றுசொல்லு மூறமை யுண்டாகாத.---இணன்
றே லுண்டாய் வருதலின்று-இல்லையான தொன்றிலே பிரபஞ்
சந் தோன் நுமென்னில் உண்டாய் வருவது மூண்டாகாது,--
இல தகாரிய முதலுளதாகுமென்னில்-காரியமழிச் த சாரணங்ட'
டச்குமென்று சொல்லில்)--௪ரு.தகாரணமூ முண்டாய்த் சோ
ற்சமூங் சத்தாவாலாம் - ஐராய்ச் தறியுமிடச். த ஒரு சாரணமூ
மூண்டா யிந்தச் காரணத்டுலே நினறு பிரபஞ்ச காரியமும் ஐ'
ருகர்த்.தாவாலே யுண்டாம்.
இ.சனுற் சொல்லிய த பிரபஞார் தானேதோன்றி யொடு
ச்சாதென்றும், உள்ளகொன்ற எப்பொழு த முண்டாயிருகன*
பீல் "தோன்றவேண்டுவ "இஜ்%யென்றும், இல்லாத சொன்
௧.௪௨ இ௫ஞர்கடுத்தியாச் சகஷம்-
௮ம் எப்பொழுத மில்லையாயிறாக்றதத்ரு.த் தோற்றமில்லையரி
யிருக்குமென்றும், காரணத்திலே நின்றும் காரியம் ஒரு த்தர
வாலே யுண்டாமென்லு முறமையு மறிவித்த2.
இசற்குப் பிரமாணம் எசராபினில்?? எனற இருலிருத் தக்
ச்€ட்ட பிரமாணத்திலே கண்டுகொள்க.
சார்வு? உள்ளத? ஒருபொருள்? இம்மூன்றும் புச்சன்.
த்தம்
சுப்ரமண்யதேகருசை வருமாறு.
வைகையை (0) கனா
ஒருபொருளொருவனினறி-அ.த்தே.லவையிரண்டு மேலாமை
யின,--ஒருபொரு ஞள.திலத - காரியப்படுவதோர பொருளுண்
டுமா யில்&ையுமா*நிற்கு மீரியல்புடைய தரகலின்,;--ஒருவனின
நியாகுமென்வின - இஃ5தக்கொரு கருச்சா வேண்டப்படுவ தின
மே யுண்டாமெனச் சமணர் மதம்பர்றிக கோடுமெவின ? ௮
தன், சருபொருஞுன்டேல்-சரப்பட்டபொருள் உளபொ
ரள தயின,--இனரும் தனமையின்று - இல்லையாசசனழை யி
னமையி ஐுள்ளதே.பாம்,--இனறேல் - இல்பொருளாயின்;...- ௨
ணடாய் வரு3லின்று - உணடாய் வருஜின்மையி னல்ஜ்சே
யாம்,--இ.தலில் உண்டுமில்லையமாமென மூரறுபட்ட விரண்டு
தன்மை பொருபொருளுக் சீசைகல் கூடாத மு5துளதாகு
௮ காரிய மிலதெனின்- இனிக் காரணரூபமா யுண்டுச் சாரியருப
மாயில்லை டென்பதே யுண்டு மில்லையெனபத.்குப் பொருசென்
வின?சன்றுசொன்ஞூம்; சாரண காரியல்களு£குத் தம்முள் வே
த்ற்மை யின்மையின் சாரண மூள்பொரூளாகவே;-ஷகருதிகாரி
ல்முமுண்டாம்-கருதன்ற காரியமும் அதன்கண் சூக்கும ரூப
சீசாயுள்ளதரய் தோற்றமும் கருத்தாவாலாம்-அ,த பின்னர்,
க.ஃர.தஇரம், பஇயிலக்சனம்; ௩௪௩04
*லரூபமாம் விளக்கிச் சோன்று த லொரு வினைமுதறானா மெ
சபத தாமே போத௫மென்பதாம்:
இலை மூன்று செய்யுளானு முறையே இலத சோன்றுமெ
ச்லுஞ் சவுச்திரார்திகர் முதலியோர் மதமூம், இலது முளது
மலல.த சோனறுமென்று மாத்திமிகர் 'முதஙியோர் மதமும,
இலதமுளது மாயது தோனறுமெனலுகு சமணர்மதமும் பற்
நி யரசங்கச் தப பரி£றித் த; வருமுறை பெனபதனாற் பெறபப
ட்ட சற்காரிப வாததகை வலியுறுததி, தருபவன ஒருவன
மேண்டுமெனசபத சாதிக்ஈப்பட்ட த.
மறைஞானதேசிகர் உமை.
ணன ப்ப ப்ப ஆடக்
மேலிரண்டு திருவிருததததர.் பட்டாசாரியன
மதமறுச் தணர்த தமா
காயத்கி னழிவுதோறறங கண்டன முலகிறகா
ணே, நீபித்தை யுரைத்தவாமிக கென்னெனி ஸிகம்
தீதுமுண்மை, மாமயத்த வுலகம்பூடீர் தவளி வானமர
இ, யாயித்தா னொன்மினொன்று கோன் மிநின றழீத
லாலே (௮)
(இ-ள) காயத்தி இக,தச் சரீரம ஜடமாகையினாலே சோற்
னழிவுசோ ஐமுமழிவுங் கண்டோம்; பிரப௫சக தின
திறம் சண் சட்டோத்றமு மழிவங் கண்டிலம
டன முலகற்கா
ணேம்
நீயித்தையுாரை சீ யித்மைச் சொனன தெப்படி. பென்று
த்ச்வாறிங் கென் சொல்லு£ருயாசல் ?
செலின்:
௩௪௪ இவஞான௫த்தியார் சபகஷம்,
நிசழ்த்தமூண் அகதப் பூதல்கட்டுத் சோற்சநூ மீ௮ ௫,
மை எதென்பதளை பெனக்குள்ளபடி.யே சொல்.
லும்,
மாயத்ததுலக பூமி நீர் தி வளி வான மிவைகள், ௮௪௪
ம்பூரீர்தீவளிவா மூகலாச வொன்றி ஜென்றாசழ் தோன்றிக்
னமாதி, யாயித் காரியப்பட்டு நின் நுதிததமுறையா ஓக்
தாணனொன்றினொ சொடுகு முறைமைக் காணசையர லான
னறு கோனறிகி மாககளுக்கு மயக்கத்சைப் பண்ணும் பிரப
ன௱ழிசலாலே. ஞ்சமூ மழிச் துவிடுல்காண் எ-று.
உலசெனபத - பஜுபூகச் கூட்டத்தை,
அழிவ சோற்றமெனபதனை யிருபாலும் கூட்டுக,
பூசோற்பததியை யவன மதானுசாரமாகக கூறி மறுத்தி
கென ஒறிக
ஏகாரம் சேற்ஈம்.
இதற்குச் ௪ரஇயாகமமென வறிச. (௮)
சிவாகாரயோகியருரை வருமாறு.
வவ) அவையவை
மதல் விருத்தத்தித்
போவது மாதலாலே??
எனற பதத்இற்குப் பட்டாசாரிய மதரலுசாரிகள் - ௪5௧7
தெ நிதருசஞ்சகத்-௭எனறு காரியரூபமா யிருகக£௰ற சேசகடாதிக
ஞூககே புற்பத்தியுமாசமு.ம) சா ரணரூபமாயிருக்£ற பிருதிவியா
இ மகாபூதரூபமாயெ வுலோகல்களுக்கு காசமில்லைபென் 2ப௬
கிதை மேலிரண்டு விருக்தங்களான் மழ்.தக் கூ௮ன்றது.
(காயத்தினழிவு ...சென்னெனின்) தேகங்களித் சேத்தமூ
நாசமுவ் கண்டோம், உலோகல்களுக்குத் சோற்தகாசல்கண்ட
தில்லைகீயிதளை யுண்டென்று சொல்வ சென்னையோ வெனின,:௭,
க. ரூத்திரம். பஇியிலக்கணம். ௩௪
ஜிகழ்ச்.தமுண்ணம - உள்ளபடி சொல்லாம், -- மாயத்தவுலகம்
.திழிகலாலே-மயக்சத்தைப் பொருர்_த மூலகல்சகளான பிரதி
வி யட்பு தேஜோ வாயு வாகாச மைஈதும் ,சாசாதியாக வொ
ன்றிலொனறு சோன்றிகின சழியுமென்று வேதஞ் சொலலுகை
யால்; வேதப்பிரமாண்ய வாதியாயிருக்கிற வனக் €ஃசன்றென
ட் போகாதென் நிதன்பொருள்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அணணவைமை (0)
பட்டாசாரியன் மத மாசவ்£த் இரண்டு இருகிருத்ததி
தான் மறுக் தணர்த் தூன்முர்,
காயத்தினழிவு தோற்றங் கண்டன முலகற்காணேம்-
ஒருவனோடொருத்தி யொனறென் அுரைத்திடும் சரீரமுதலி
(ய பொருள்சளி ஐ்பத்இிகாசவ் கண்டோம், பூமிமுதலிய ௪௧
தீதிற்காணோம,--நி மித்தையுரைத்தவாறிங் கெனெனில்-௨ல,
கழுல் காரிய மாதலால் ௮த.ற்கொரு கர்.2,கா வண்டெனறு நீர்
சொல்லுவ தேசென்று நீ சொல்லுல்,--மாயத்க வுலகம்-
மயக்கத்சைப் பண்ணும் பிரபஞ்சம்,--பூ 8ீர் திவளி வான
மாதி யாயில் - பிருதுவி யப்புத் தேயு வாயு வாசாச முதற்
பொருளாகில், சைவத்இற்குக் சன மாற் இராயிற் ரோற்ற
மொ௫ுக்சம், அதுநிற்க, ஈமச்குப் பொதவும் உனக்குப்பொதவ
ன்றிச் சறட்பு மாகும் வைதிசமார்க்கச்இல்,-ஒன்றி னொன்று
தோன்றி நின௫சழிசலாலே - - ஆன்மரவிலாகாயம், ஆசசயத் இல்.
வாயு, வாயுவிலக்வி, அக்€னியி லப்பு, அப்புவி் மிருதிவி இ
ச்ச மூறைமையி துண்டீரகிறாம் தச்ச மூரைமைகினு லொஸ்
௬௪௬ இவளானித்தியார சுபக்ஷம்.
ஞு மென்று சொல்லுகலாலே அச் சவலசம், --௨ண்மை நிகழ்
த்தம் - சனக்குத் தோற்றம் நிற்றல் ஈறு இத ௪,5இயமென
௮ சாற்றும்.
முககவாம்மமரிக்னககட
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ரண? |
இதகாறும் வம். தநனறு போவசென்ச தூஉம், வருமுளற
யென தூஉம், தருப௨ஷெொருவன் வேண்டுமென ர தூஉம், ஐ௨இ
௪ட்புசத்தாச் மதத்தான இசக் தபடாமைக் காத்கரர்; இனிவை
தஇிசத் தடபட்ட மீமாஞ்சகர் தார்ககசர் சாக்கியர் மதத்தான
மூரையே அவை யிகம் தபடாமற் காச்கின்ருர்.
௭-2. கரமமுமூறகுமென்னும் இருகூர்றுப் பிரபஞ்சக்
தள், அண்பெண்ணலிடென மேற்கூறிய ௮அ௮யவப்பகுப்புக சாய
கதிற்சேயன்றி ஏனையுறகத்திற்தனமைபால், ௮வயவப்பகுப்பு
டைமைபற்றிச் தணிபப்புர தோற்றக்சேடுகளுங் காயததிற்கே
யனறி உலகற்தில்லையெனபத றஐணி௰ப்படுவ.தாயிருக்ச ; தோற்
நச்சேடுகள் இரண்டற்கு மொப்பக்கூறுதல் அையாசெனறு நீ
சொல்லில், ௮ற்றனறு. இவ்வாறுனக்கு மயக்கத்ைச் செய்வ
தாசயவலசமும் நிரவயவமாகலின்றி நிலரீர்திளிவான மென
தத்ரெடககத் தப் பகுப்புடைத்சாகிுயவிதனான, அல்கு ண்மை
யே நீகூறு மிருகூத்றுப் பிரபஞ்சம் ஐ ளொன்ருகியவுலகமும்
ஏனைக்காயம்போலத் தே ரனறிகின்ஈழிதலை உணர்ச் துபை
தாம்,
ஆயவென்னலும் பெயசெச்த் தளகரமும், இகணானென்ப௪:
ள் அன்சாரியையு2, விசாரத்தாற்றொக்சன. எபெத்ஈத்தாற்
பெற் தபயன?? என்முற்போலெ.
*மிற்முனென்று பாட மோழதவாருமூசர், -
ந.ரந த்இரம். பதியிலக்கணம், ௬௪௭
ஒன் நினெனலும் இன் உலஉமவருபு.
4 ஐயும் கண்ணு மல்லாப் பொருளலயின்-மெம்யுருபு சொ
கா வி.றுதி யான!! என்பசோச்தாகலின, இரண்டாவது இ
,இககட்் டொக்க த.
ஆல் அசை.
ஒன்றினொன்ற தேரனறிநின் றழிபுபெனலுஞ் சுருதி உன
க்குப் பிரமாணமாதலா லெனறுராப்பாருமுளா.
வேதத் தள் விதிவாச்கயமொழித தொழிகதனவெல்லாம்
புளைம் தரை வகையானனறிப் பிரமாணமாகாவெனக் கொண
ட மீமாஞாக மதத்தார்க்கு, ௮வ்வபரநிடகச் ௪ருதி பிரமாணம
ன்ரென்பது ௮வரறிகதிலா. ௮ல்லதூ௨ம ௪ண்டுக் கூறுவன வெ
ல்லாம் பொருகதுமாற பற்றியனறி அகம வளவைபற்றி யன
மையாலும் ௮வவுரை போலியா ஒழிக.
நிரம்பவழகியருரா வருமாறு.
(ழ வெவவகவவகிக்
உலகாயுதன் சமீரற்சஞச்குக் தகோற்ரமு மொடுக்கமுங்
கண்ட தொழிஈத பிரபஞ்சம் ஆசவுமழிடவும் கண்டதஇல்லையே
டென்று சொல்ல; அவனை கோக மேல் மறுத் சருளிச் செய்
சிரூர்,
காயத்தினழிவுசோற்தங்கண்டன முலடம்சாணேம் - தே
கங்கள் த£யுமழிசையுவ் கண்டோம்; பிரபஞ்சதீதிற் கண்டோ
மில்லை -ரீயித்சையுரைச்்சவாறில் கெனனெவில் - சீ யிக்த பிர
பஞ்சக தோன்று மொடுங்கு மென்று சொன்பைடி பெப்படு;
யென௮ கேட்கருயாதில்--திசழ்த்தமூண்மை மாயத் தகலகம்
௪௨௪௮ சனஞானகச்இயொச் சுபக்ஷ௯்.
பூரீர் தி௨ளி வானமாஇ யாலித்ருனொன்றினொன்று சோன் றிரி
ன தழிசலாலே - தராயில் மயக்சசதையுடைய பிரபஞ்சம் பிரி
திவ அப்பு சேயு வாயு காசம் தஇ.பாயிருககும்; அசையாலே நி
மழியமெனறு சொல்லுகிற பஞ்சபூத பரிஷமமா£ய சேகாஇ
யுள கான ஒன்றிலே தஅசோரற்றி யழிகையாலே, அதப் பிர
பஞ்-ச். தசகும் அழிவண்டாமெனறு இக்த சேகாதிகள தானே
யறிவியா நிர்கும்,
ஆயிசதா ஜொன்றினொன்று சோன்றிரின் ரழிதலாலே
௭-2. உலசாயுசன. இதர்குப் பிரமாணம் சிவஞான பொ
தம. : பூதரதியிறுமுதலுர் துணையாகப், பேதாய்திதியாகும்பெ
௮றிமையி-லோதாரோ, வொனமஜொனறிற் மோனறி யுளதாயிற்
கணடு, மென்றெனறுமுண்டென்னவாய்க த? எனலுமத கண்டு
கொள்க,
இதனாற் சொல்லியத பூககாரியமாகய சரீரங்கள் தோ
ன்றிநின ரழியச் காண்சையினாலே பிரபஞ்சத் துக்கும் ஆகையு
மழிசையு முண்டெனலு முசமையு மறிவித்த.து.
சுப்மண்யதேசிகருரை வருமாறு.
சவலை (0 அவவாகை
(காயமுமூலகு மென்னு பிருகூற்றுப் பிரபஞ்சத் து ளாண்
பெண் ணலியென மேத்கூறிய ஓவையவப்பகுப்புக் காயத்திற்
கேயனறி யேனையுலகத்தித் செமையால்) அழிவு தோற்றம்
காயத்திற் கண்டனம் - ௮வயப்பருப்புடைமைபற்றித் தணி
யப்படுக் தோற்றச்கேடுகளூங் சாயத்இத்சே யன்றி,--௨௱௫த்கர।
ளாம் - உகைத்இற் €ல்லைபென்ப த ஐணியப்படுளசாயிருக்க;
நீபித்ை புரத்தவாறிங் கென்னெனில் ப.தோற்றக்கேடுச்ளிரி
ககூதஇிரம். பதியிலக்சணாம், ௯
ண்டர்கு மொப்பக்கூ௮த லமையாதென்று மீ சொல்லில் ?
௮ற்றனறு,-- மாயத்தவுலகம் - இவ்வான௮னக்கு மயக்க த்மைச்
செய்வதாகிய உலசமு நிரவயலமாதலினறி,-பூ நீர் தி வளி
வானமாஇபா யித,சான-நில மீர் தி வளி வானமென்தற் ரொட
ககச். ஐப் பகுப்புடைச்சாகிய விதனால்)--உண்மை . ௮வவண
மைேப)- ஒன்னு - நீடறுமிறுகூற்றுப் பிரவஞ்சத் த ளொன்
ருயவலசமும்,-- ஒன்றின- ஏனைகசாயம்போல,-- சோனறி
நின்றழிரல் - சோன்றிகின சழிலை;-- நிகழ்த தம் - உணர்க
மெனபகாம்,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அகமவிஷிழ்றி ய 4 0ட-
ஓரிட மதியப்பின்னு மோரிடநிற்கு மொக்கப்,பா
ரிட மழிவதின்ரு மென்றிடிற பயில்வித்தெல்லாங, கா
ரிட மதனிறகாட்மி மங்குரங் கழியும்வேனிற், சிருடை
த் துலகுகாலஞ சேர்ந்திடப் பெயர்ந்துசெல்லும். (௯)
(இ-ள்.) ஒரிடம இப்பிரபஞச மொரு பிரசேசமழியப் பின
ழிபப் பின லுமொரு மீரதேச மழியரமனிறகும்
ஓுேமோரிட
நித்கும்
ஒக்கப் பாரிட் பூமிமுகலிய பூகக்க ளெங்கு மொக்கவழி
மழியதனறாம் சீ தபோகாது
என்றிஷல் எனறும் சொல்லுகிறுயாகல்?
பயில் வித்செ பூமியின கண்ணே செழித்திருந்த வித்தக
ல்லாங் சாரிடம கரொல்லாம் கார்காலத்து லங்குரோற்ப5இ
தீனிற் காட்டுழி களை யெல்குமொக்கச் காட்டாமிற்கும்
்குசம்
௩௫ இலஞானசித்நியாச் சபக்சம்,
சழியும் லே வேனிற் சாலத்தி?ல முன்பே மு௱த்தப்
ன் பயிரானவைகசெொல்லாஞ் சேரவழிசத போ
௧௧ கண்டாமே
சருடைதீ தல சி௨சதஇயினுைய கூட்டரவினாலே ஏற
குகாலஞ் சோர் ப்பினையுடைமத் சாகய விசமப் பிரபஞமு மப
இடபபெயாச்து படியே சிவன் சிருட்டிக்கிறபொழுத சேரவ
செல்லும் ண்டாயு)) ௮ தனைச் ௪வ்கரிககிற காலத்திற்
சேர வழி 0, இப்படிக் சாலங்கடான
மாறிமாறியு னடாயும பினபழிகதும் வாராநிர்குங்காண் ௭-௮.
இ௫ற்குச கஈதியததும், சுவச்ச5துத் தவ சாண்ச, (௯)
சிவாக்சயோகியருரை வருமாறு.
பட்
சைவத்திலே த௩சார ஒற்பச் இயாகிய பூகாதி யால்சார
துதஇிலை பஞுச தனமாத்திராயிற் பூசோறபதத சொல்லியிரு
௧௪, அகசாசததஇல் வாயுவர், வாயுவி லசனியும், அகனி௰ாி ௮ப்பும்,
அடபு.விற் பிருதிவியுமாக லொன்றி லொன உடைவே சோனு
மென்ன சொல்லாளஸா ஈறுப்பா னேனெனின? பூரீவ் மீமாம்
சருககுச் சம்மதமாக வெவ்வாற்முலு3 பிரபஞா மும்பத்திநாச
மூடைச் தெனப2ற் சாகச கூறிபத, ஆயி லுமச் கக்தவே,ச
வாகூயஞ் சம்மத மனோ மெனின? அம். வேச ஏவொகமங்க
ள் ரண்டு வாகயேதஇற்கு மவிரோக மிரணடாஞ்சகுத்சிரத்திற்
தகோற்பத்திக் ரமதஇழ் கூறுவாம்,
ஒரிடமழியப் பினலுமோரிடநிற்கு மொச்ச வழிவதின்றாம்-
உலகமான கழிபுமென்ற வாம வாக்யத்திற்குப்பொரு ஸிப்
கசஏசனீ லெரனமழியுமென௮ சொன்ன,2ன்றி யெல்லாமொத்
தரு தஇரம். பஇயிலச்சண்ம், கடக
கலழிபுமென்று சொன்ன! சன்று, பின்னை மழி௫ சேசெனி
ன,--பாரிடம்- பூமியானத $ஜலமச்சனமாசச் சிறி தமாளிருக்
குமெனை செனின? ௮ஃதற்ரனறு;-- டயில்விச்செல்லரவ் சாரி
டமதனி லங்குரங்காடடு௦ வேனிற் கழிபுஞ் 2ரடைததலகு
கரலஞ் சேர்சதிடப போகது செல்லும் - பூமியிலுண்டான
பீஜங்களெல்லம் வருஷாகாலத்தன முயானதண்டாம், வே
ணிற்காலத்திற் பட்ரிப்? போம், ௮ப்படிப்போல சிரைப்புடைல்
தான வுலகய்:ஞ.ஞ் ஈருட்டிகாலம் பொருக்திவபொழு தண்
டாம், சம்றாரமானத பொருக்திவபோது ௩ர7௪கதை உடை
யமன் நிசன்பொருள்.
$ ஜலமக்சம் - நீரி லமுந்.தியிருத்கல்
இவவிரண்டு ஜிரும்தத் இனாலும் பூர்வமீமம்ச ருடைய ம
கரு நிராகரணமுஞ் சககரகமாகக் கூறப்பட்டது.
இசனவிஸ்காரம் பரபகூ;திதிற் சொன்னோ மஉனுணர்க.
ஞானப்பிசசாசருரை வருமாறு.
(ணக
பஞ* பூசங்கசட்கு சாசஞ் சொல்லுஞ் சுருதிக்கு தா.ற்பா
ரியஞ்சொல்ல மறுத் தணர்தது னெறார்.
இ2னபொருள் கெளிப்படை.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அவனை] அனைவ,
எ.து. நில மலை கடன் முதலிய வடி.விற்றாெ வுலகமுன்
காயம்போல் அவயலப் பருட்புடைமையான் ௮தபோலத் தோ
ன்று ழிசல்பெறப்பமென் ரசெரச்கும்; அவ்கனமாயிலும்
8௫௨ இவஞானஇத்தியார் சுடிகூடம்,
பார்த் தறியப்படுமூலசமெல்லாம் ஒருக்கேயழிவசெனின்? உலகி
மகாதியென்லுஞ் சுருதியோடு முரணுதலாலும், மீளத் தோன
அதற் கோரியைபின்ருய் முடியுமாகலாலும், அல்வாறனறி ௨ல௭
தீதினொருபச்சமழியிலும ஒரு பக்கம் நிற்குமென்றலே பொரு
குத முடைத்செனின,--அற்றன்௮ு; தமமு ளொருசாதிப் பல
பொருளாகிய வித் தமுதலிய சடங்கள் உவ்வொரு காலவிசட்
தீதின ஒருங்கே தோனறுதலு மொருககேயழிதலுல் சண்டா
மாகலின, அவ்வியல்பிற்றாகிய வுலகமும் ௮வவககரலம் வந்த
மி ௮வவாறு முழுவது மொருங்கே சோனறி ஒருங்கேயழியு
மெனபதாம்,
பாரிடம் வினைத்தொகை.
சார உவமவுருபு, ௮சச€ரெனமுற்போல.
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
ததும்“,
ஒரு தேசமழிய ஒரு சேசபழியா திருக்கும், ௮சையாலே
பெங்குமொக்க அழியாதெனற பட்டாசாரரி.பனை கோக்க; மேல்
மறுத தருளிச் செயகமுர்.
ஒரிடமழியப் பினுமோரிடநிற்கு மொக்கப்பாரிடமழிவ
இனரும் - பிரபஞூச மொருதசமழிய பின்றுமொரு பிரதேச
நில்லாகிறகும், எங்குமொக்கப் பிரபஞ்ச மழிச் 2 போகா த--
எனறிடில் - எனறு நீசொல்லுகிருயாஇல்,-- பயில்வித் தெல்
லாம் காரிடமதனிழ்சாட்டு மல்குரம்- பூமியில சொரியத்தக்க
விைகளெல்லாம், சேரச் சார்காலத்திலே யங்குரங்களைக் கா
ட்டாநிற்கும்-கழியும்வேனில் - வேனிற்காலததிலே ௮வையெ
அலாகு சேர ௨ழிர் தபோசா நிர்கும்,-9ருடைத் தலகுசாலஞ்
கடருச்திரம். பஇியிலக்கணம், ௩௫,
சேர்ச்திடப் பெயாச் தசெற்லும்- அப்படியே சிறப்பை யுடை௫
இரசிய பிரபஞ்சஞ் சிருட்டி காலத்திலே சேரவண்டாயும், சங
காரழ்திலை சேரலழிச்தம், காலங்கள் தோறு மிப்படியே மா
நிகிக்கும.
இசனாற் சொல்லியத ஒரு?சசமழிப ஒரு சேசமழிபாமல்
திர்குமெனறு சொல்லுறது அகாஜெனது ம; சிருட்டி கரலததும்
சாவமுக சோனறும் சருவசங்காரததஇி லெல்லாமழியு மெனலு
முசமையு மறிவித் தத.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
அணைககைய(] மய்ய
(கிலமலைகடனமுசலிய வடி.விற்றாகய வலகமு ௪ காயம்
போல அயலப் பகுப்புடமையா ல துபோலத சோனறிகின ஐ
தி.சல் பெறப்படுமெனப தொக்கும், அ௨௱னமாரபினும) பாரிட
மொகக வழிவஇனரும் - பராத்தறியப்படு முலகமெல்லா
மொருங்கே யழி௮ இல்லையாம், அழியுமெனின? உலக மநாதியெ
னஜலஞ் சுருதயோடி முரணுகலான மீளத் தோனறுவதம் கோரி
யைபினருமய் முடியுமாகலானும்,--ஓரிடமழியப்பினனு மோரிட
நிர்குமெனறிடின-அவவாறினதி யுறகத்தி னொருபகக மழிபினு
ம ஒருபகக கிற்குமெனறலே பொருத5 மூடைதசெவின், ௮ம்
னற, டயில்விதகெல்லாம்-சம்மு ளொருசாஇப் டலபொரு
ளாகிய பயில்கினற விச் துமூசலிய சடல்கள்,--காரிட மதவிற
ல்குரங்காட்டும்-கார்காலமாகிய வோர்காலகிசேடத்ு ஜெ
ரங்சே முளைதோனநுதலும,--வேலிற்கழியும்-வேனிற்காலமா
தய வோர்கால விசேடத்தி ஜெருங்கேயழிதலுங் கண்டாமா
கலின்,--9.நடைச் திலகு - அவ்கியல்பிற்றுயேவுலகமும்;--கர
௨௩
கடு சிவஞானசித்தியார் சுபகம்,
லஞ்சோகஇி.ட .. அவ வச்காலம் ௨௩ தழி,.-- பெயர்ச் தசெல்லும்-
அவ்வாறு முழுவது மொருங்கேசோனறி யொருககேயழிபுமெ
னடசாம்
அஷ.
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அன ஒடு வடை
உமத காத்தாச செய்யவேண்டுவ இல்லை, காலச்தா?ே
சாததா மலெனறு காலவாதி செல்ல,
அ௮வனைமறும் துணாத த௫ரூர்.
காலமே கடவுளாகக கண்டனக் தொழிலுக் கென்
னி, காலமோ வறிவின்னாரு மாபிறுங காரியஙகள்,
கால?ம சரவேகாண்டுப காரணன் விதி.பினுககுக, கா
லமுய கடவுளேவ லாநறுணைக காரணந்தான். (௧0)
(இ-ள) காலமே இரசசப் பிரபஞ்சச தச்ரு மூன காலக்
கவ௮ளாக தானே இருட்டிமுசலிய தொழி£கப் ப
ககணனடன ஸண்ணு ம, அதற்கு வேறு காசதா வேண்டுவ
ந சொழிலுககெ இலலை, அது நிததியமா யிருசருமெனு நீ
னனில் சொல்லி 1?
காலமோ றி நீ சொல்லிய காலம் சடமூமா யநேக
்னருகும் மூமாய் நிசதியமுமா பிருக்கையாற் முனாக
வொரு தொழிலைச் செய்யமாட்டாதுகாண்,
அபினவ் சாரி ௮.ஐ சடமேயா மிருந்ததேயாயினு மான
மகள காலமே மாச்களுககுப் பருவம்கடோறுமரல்களிர்பூ
சரவேகாணடும் ககவுங் காய்ச்சவும் பமுக்கவும் வால யவ்வ
ன விருத்தமெனப் பேதமும் பிரயோசன
முங்கண்டோம். அது தானாகச் கொடுக்ச வற்ரோ வெனில் ?
க.-ரூத்தரம். பஇயிலக்கணம். உடு
காரணன் வி பரமகாரணனாயே சவனத ஐரநி ரோ
திபிலுககுக்சால தமிசரி ஆரணி யென்லுஷ் சத்திகளினாலே
முங் சடவுளேவ யதிட்டிக்கப்பட்டுத தானே சிருட்டி முக
லாற் எக்கா லி.ப இருத்தியங்களுககுந தணைக்காரண
ரணகதான். மாம் எ-ு.
சான ௭-2. ௮சை,
இதற்குப் பரமத நிராகரணம் காரணாகமத் தும், பெஎட்க
ச்ரதும் காண்க
(.இ௱ுப்பே நிகழவே யெதிர்வே யென்ளு5, இறதசதியன ்
மருங்கற் றெளிசகதன ருணரப், பொருணிகழ புரைபபது கால
மாகும்? என்றார் தொலகாப்பிபனார் இக சாலம் சமணனை
யுஙகளுதனையும் ௮ட்சபாதனையு போல நித்தியச தவஞ சொ
ல்லப்பட்டதஇல்லை என வறி5. (௧0)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
0
மேல் முகல் விருச்சக,
( தரூப௨௦ ஒரூவன வேணடும்?)
என்ற பதததிர்குச் சருஷடி. தீத சமஹாரததஇர்குசக் கால
மே கர்த்தா வல்லது வேறில்லையெனலுங் காலேஸ்வர வாதி
யை மறுததல்,
காலமே கடவுளாகக் கணடனர் தொழிலுககென வில்-கா
லமானசே பிரபஞ்சகசை யுண்டாச்கும, காலமேதிஇிபண்ணு
ம், காலபேசம்ஹாரததையு (பண்லும், * பிரபஞ்சோப சமமா
சாகக் தரமூங் காலமேகித்திபமாயிருககும், காலத்தை யொருவ
சாதம் கடக்கபபோசாதாகமையாற் காலமேகர்த சாவெனி ௪ ?-
4 ப்சபஞ்ச மழி₹தபினலுக் சாலமே ரீததயமாயிருக்கும்.
ட சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
௨9-௧௦ _... கால்ஸ் ஐ ி ஐ-ஓ.சா..ரி காவ ஹா
ஸி உரகா$ | காலவ): ஹ- ஜா.ம.தி..2 காலொஹி
உ-10இிக 82 ஊதி]
இப்படிச் சொல்லில் சாலமோவறிவின்றாகும் - காலமா
ன தறிவில்லாதாகை யாலுஞ் :: ஜகத் த புததிரத் கருத்ருக
மாகையானு மிவவஈவய வயஇரேகததினாற் காலத்திற்குக கர்
குருதவக கூடாது,--றயினுவ காரியங்கள் சாலமேதரவேசா
ணசிம் - காலம் ஜடமாயிஜலுங் காரி.பங்களெல்லால் காலததின
லுண்டாகச் சண்டோமபெனின?--காலமுங்கட்வுளேவலாற் கா
ரணன விதியிலு குத் துணைக்காரணவ்காண் - ௮அக்காலமான.த
பரம சர்ததாவாயய சதகருடைய ஜாகி அரிணீ ரோதயிதரீ
யெனனுஞ ௪ததஇத இரயகதினா ல.இிஓூடி ககப்பட்டுக் கொண்டு
சஈதாசிவாதி காரணேஸ்வரர்பண்ணுஞ் சருஷடியாஇககு லக
கா ரிகாரணம் எனறிதனபொருள.
த _60/
59-5௦ 2 வ், வர-௫ா நகாலொ ய௦.மக$ஷ ர
ஷூாசிக8-2ணி | ஜஐகவாஜ வ 2௦3, வாடி $ீபா௦ ௯
வெக்ஷ_சஐ. கி.
[2] 2 இ,
வளவ 37௧௦ _ கி9--2 அஜ விஉாஷமா
_நா௦ ௧9 92௪ காலியொ.ம.52 | ஸிவ? காலா நவவி
ஹஜொசாயா.௧59 ஹீ யஸாகி.ச$ | உகியாஉய தி விப0௦வ௦$
காலாஉ ;:-3ாஉக௪ , ஜாகி.
1 பரபஞ்சம் புத்திமானாலே செய்யப்படுகையாளும்,
க.ரூ.த்திரல். ப.இ.பிலக்சணம், ௩௫௪
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
மலைசைகாகை (3) ஹவானா
சாலேசுரவாதி காலமே கர்த்தாவென்று சொல்ல, மறு 2
அணாச் த௲னரார்.
தொழிலுக்கு - சிருட்டி ஸ்திதி சங்காரங்களுக்கு, ௪
லமே கடவுளாக - கர்ததாவாக,--கண்டனெெபனனில் கால
மோ அ௮றிவினருகும் - இதுககத சாரணங காரியம் சரணம் பி
சயோசனமென் றறி.புமறி வில்லாதகாம்;--தயிலும காரியங
கள- ஆயினும், சாத் தலிகபோககயப் பொருள்களை -- காலமே
தீரவேகாண்டும் . கால முற்பததிபண்ணக் கண்டோமாகை
யால், -காரணண் விஇயினுககு - முகற்கரரணமா£ய ததது
வங்சளினினறு தாதவிகமாயே போக்கியப் பொருளினறு
தோறற நிலை மீருகச் சொல்லப்படும் நிமிதத காரணணாகிய ௪
வன ஐ கருத்திபதீ துககு,--சாலமும் கடவுளேவலால் - காது
தாவினத செலுத் துதலால்,--- துணைச் காரணங்காண் - சககா
ரி காரணங்காண்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0) வெக
எ. த. காலஞ் சேர்ச்திடப் பெயர்து சேறலான் ௮௪
சோற்றக் கேரிசட்குச் சாலமே கருத்தாவாய் முடியுமெனி
ன? ௮ஃசொக்கும். ௮அங்கனமாயிலும் ௮௪ சடமாகலாற் ௧௫
த்தாவாகாது சேதனனாகய கருத்தாவினவலான் அவன
செய்யு மத்தொழிற்குத் தணைக்காரண மாமென் ஐறிவாயர்ச
ளென்பதரம், /
௩௫௮ சிவஞான த்தியார் சுபகூம்,
இத சொர்பொருட்பின் வருநிலை.
ஓகாரஞ் கிறபபினசண் வச்சது.
கரலமேதரவே எனனும ஏகார மிரண்டிலுள் முன்ளைய
அ பிரிரிலைககண்ணு௦, பினனையது சேரற்றத்தி௫ சணனும்
வதன,
இவை நூன்றுசெய்யுளானலும் மீமாஞ்சகர் மதம்பற்றியாச
ங்க சதுப் டரிகரி தத, வம் துநடறுபோவது சாஇககப்பட்டது
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
ள் பே
மீளவும் பட்டாசாரியன் பிரபஞ்சங் சாரிடப் படுகைச்கு
லேரோர் சருததா வேண்டுவதில்லை, ரீர்சொல்லு£ற காலகள்
தானே காததாவாமெனன; ௮வனை கோச்சி மேல் மறச் தரு
ளிசெய்கமுர்,
காலமே கடவுளாகக் கண்டனர் சொழிலுக் கெனனீல் -
பிரபஞுாகாரியத தக்கு வேறே கர்த்சா மேண்வெதில்லை, இக்,த
அசாலங்சள் தானே சர்ததாவாகச கண்டோமெனறு நீசொல
லில்?--காலமோ வறிவினருகும் - காலங்கள சடமாயிருக்
கையினாலே பிரபஞ்சகாரியங்களை உண்டாகளுகைக்கு ஆற்
கொரு பிரஞ.ஜஞையுமில்லை; காலத். துககொரு பிரஞ்ஜையுமில்லை
யரனால் காலம்வேண்டுவதில்லை எனறு நீசொல்லில்?---அயினுவ்
காரி.பங்கள் காலமேதரவேகாண்டும் -பிரஞ்ஜை யில்லையாயினலு
௮ காலங்களிலே அர்தர,தக்சாரியங்கள் கைகூடக் காண்டைசயா
ே. இஈதப் பிரபஞ்ச காரியங்களைச் காலமே யுண்டாக்களே
ணும். தளூல் கத்தாவேதக்கு என்று ரீசொல்லில்)--௧ரரணன்
க.ரூ.தஇரம். பஇ.பிலக்கணம், ரட௯
விதியிலுச்சூச் காலமுங்கடவளேவலாற்றுளோக்காரணங்காண்-
சர்ச்சா நிமித்தசாரி.பத் து௫சகு௪ கா, சாவிவடைய ஓவலினா
லே இகச்ச காலங்களும் பிரபஞ்ச காரிபச துக்குத தணைகசார
ணமாம்; இசனை ஓழிச்_தச் சாலங்கள நிமிசசசாரண மெனு
சொல்லப்பட்ட கர் ததா வாசா
இச்சவிரண்டு இருவிருசகமும் பட்டாசாரிபன், இதற்குப்
பிரமாணம் பரபடசம் ௮வனமகம் 6 பேரசகோடு வரவுசால
மொனறினாட் புனர் வதஇனறி, யாச்குவோரொருவரினறி யனா
இதயா மணுககளா௫, நீச்உீடாவினையிர்கூடி நிலமுசலாக க,
யூககமாருலகமெனறு முளளதென நுரைசகலாமே?” எனறம.
அவனமறுபபு “அறநிகினற பானமையவை யவநின ஈதாகலணு
வழியுககடாதி யெனவே, செறிகனற வாஈதிலை யெனில் ௨௩.
சேருமது தடமனறுகூட லொருவன, குறிகொண்டுகாரினமு
வரு ஈமீசபவை கொலைவொனறி வேனிலழிய முறுகனறசா
லமவை யுடனிளறுபோயழியு முலகசெனறு ரீடியிறதே?? வன
மைது சணடுகொளக.
பட்டா-மத) ௮-செய். பட்டா-மறு, எ-செ
இதனாற் சொல்லியது பிரபஞ்ச காரிபத்சை யுன்டாககு
கைக்குக் காலங் சத்தாவாகசாதெனறும்; இசதக காலகக* ௪
சோச்றுங்சத்தா தனனுடைய அ௫ுஞைபிஞலே பிரபஞசதசை
யெல்லாம் உணடாக்குவ னெனனு முறைமையும அ௮றிலிதத.து.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
0
(சாலஞ்சேர்ச் திடப் பெயர்க் தசேசலான) தொழிலுக்-
அச்தோற்றச்கேகெட்கு;--கரலமேகடவளாசக் கண்டனமெ
2:௬0, சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்.
னனின-சாலமேகருச்சாலாய் முடயுமெனின்?அஃதொக்கும்--
ஆயினு 2 - அங்கனமாயிலும்,--சகாலமோ வறிவினமுகும-
சுசாலமறிவில்லாத சடமாகலாற் கருச்சாவாகாத)- காரிய
ங்களாகாலமே தரவேகாணடும - காரியங்களைசீ கரல?மேதரச்
கானாடலின,--கட்வளேவலால் - சேதனனாயே கருதசாவி
ன சேவலால்,--சரரணனவிதியிக்கு - அவன செய்யு மதமொ
ற்கு, -சாலமுர் துணைககாரணல் காண்-காலமுச் தணைசகா
ரணமாமென ஈறிவாயாகவெனபதாம்.
இவைமூன்று செய்யுளாலு மீமாஞ்சகர்மகம்பர்றி யாசக்
இத தப பரிகரித த “வச் தநினறு போவது?! சாஇக்கம்ப_ட த,
மறைஞானதேிகர் உரை.
அணக இட்டுக் வகையை
மே லருகன மச மறுத் தணர்ச் தரார்,
அமிநதபி னளுக்கடாமே யலலைமாய் வந்துகின்
அ, கழிநஇிசிய கன்மத்தென்னிற கன்மமு மணுவுயகூ
ட, மொழிந்திடிஞ் சடமேயாகி முடிதலான் முடியா
செய தி, யொழிகதிரி மனுருபங்க ஞலகெலா மொடு
ஙருமன்றே, (௪௧)
(இ-ள ) ௮ழி5த இருட்டி யாங் காலத்தி லான்மாக்கள்க
பீ னனுக்க னமததுகடோகப் பரமானுவிலே பரிணமி
டாமேயகி தத பிரபஞ்ச மழிச்சபினனும் பரமாணுமக்க
லமாய் வத நி எாய்ச் சூக்குமித்_த நின்று,சிருட்டிமுகலிய
னறுகழிக்இடுக்க ஒவவொரு காலங்களிலே சருமத் தக் டா
னம,5 கெனனில் கப் பிரபஞ்சமாசத் சோன்றி' கினறு, பின்
க.ரூதீதிம். ப.தியிலக்சணம், ௩௬௧
பொரு காலங்களிலே யழியா திற்குமென்று
சீசொல்லில்?
கன்மழு மனு சீசொனன கனமமும் பரமாணுவஷ் ௪ட
ஒங்கூட மொழி மாசையினாலே இர, விதியை யறிஈத பிரப
சதிர் சடமே ௪ காரி.பதமைக் தானுகச் தோறறுவி
யாச மூடிதலா யாது
ன் முடியா செ
ய்
ஒழிகதீடு மணு ௮வ் வறுருபங்சளெல்லாஞ் சங்காரகா
ரூபங்க ஞலகெ லத்தலே சேர வழியுமாதலா லவை இபபிர
லா” மொடுற்கு பஞசத் துககுச் காரண மாகர. எ-று
மன்னே
அனுச்சகடாேே ப எனறும் ஏகாரம தேற்றம்,
இக்.தவிருத்த முதற் “கருதுசாரணம்?” எனஜம்விருச்ச மீ
௫௪ வாறுககும் சாரரணாகமப் பிரமாணமென வறிச. (௧௧)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
அணையை(ு அமையமை
மேல் பரமாணு*புஞ்சமே பிரபஞ்சமென்கற அருகதமதத்
92 மறுத்தல்.
* புஞ்சம்-கூட்டம்,
ஓர் பரஇயில்:--மேற் பரமாணுக்கூட்டமேப்ரபஞ் சோற்
பததி, மாயை யல்லவென்பன். அதற்கு முதல் விருத்தத்தில்
வருமூறை வந்துகின்று போவது”?
என்ற பதத்துக்கு அருசமதக்காரர் பாமானுவே கூடு
2 மூறைமையிலே கூடிப் பிரபஞ்சமாயும்; பீரி”ற முரைமையி '
௩௬௨ சிஅஞானத் தயார் சுபக்ஷம்.
லே பிரிகது சாசமாயும் போமென்ன ; அப்படியல்ல, மாயை
மில கர்த்சாவினாலே ப்ரபஞ்சோற்பத்தி யென்றும் ஒருபா
ட்டினாலே மருத தணர்த்துகிருர். எனசெழுசப்பட்டிருககற_த.
அழிர்தபின னணுககடாமே யகிலமாய்வக் துகிள்று கழி
தடுப் சனசமததெனனில் - பிரபச்சோப சம்மாரானச்தர மீ
ஸ்வரனனறியிற் பரமாணுககடானே யானமாக்சசூடைய ௪
னமானுகுணமாகப் புருசமாக [சருணகும்மலதாஇகளின கூட்
டமே வனமானது போலப் பிரபஞ்சரூபமாய்ப் பினனுநகன
மானுகுணமாகவே * யுபசமஹிருதமாம,--
*% உபசகாரம்.
௦3௦ ஜெ ந.சி. வூ மாவ௱ ஷூ
மெ ஹ் ய_2ய5.3ா_ந-ஈஹாறிஹி? | வற தா ணி
மாவா கெ ஹாஹ் வவெ.2:0வெலி மெய.
ஹா ஹா. £மி - பாசொஹாெ.ஹாஷிரே மி.ந ஐ,
இப்படி யெனனில்? கனமழு மணுவுவ் கூட ெொழிக்இடுஞ்
டமேயாகி முடி.ரலால் மூடி.யாசெய்தி - கருமமும் பரமாணு
கசஞம் ஐடமெனறு வேதாசமங்கள் சொல்லுகையினாலும், ௮
வகள் பிரளயசாலசதி ஞ௪தை யடைகையினாலும், திரும்
பவற்பதஇக் கரியை யுண்டாகாது,--ஒஓழிகதிரி மணுருபங்க ஞல
செறா மொடுற்குமனறே - யாற சாவலோகோப சம்ஹார
ரகாலகஇி லணுககளெல்லா காசததை யடையுமென் றிதன
பொருள,
* பும்சிறுகொடிமறம்கள்.
இவண்கு க்கப்பட்ட சைனறுடைய மதததையு மறுப்
ஞட்யும் வில்5ரித தப் பரபக்ஷத் இற கூறினா மரங்குணர்க,
ட ணட க்
க. ரூ.த்இிரம். பதி.பிலக்கணம், 2.௬௩,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வகைக்)
தருூசதரி லொருவன் மத மறுத ஐணர்த் த கஇன்முர்.
(அருகேசு.ரனுக குபசேச காததிருததவ மாத்திரஞ் ௪௪
த்கர்தஇரு5 தவ மில்லையாகலால்) ௮ழிசதபின - பிரளயத் .து
லக மொடுற்கன பின, ஓடிங்காது கினற,--அணுக்கடாமே -
முூதற்காரணமாய பரமாணுக்சடாமே;,--கனமத்த - நிமித்
திசாத்தாவாகய பாப பு.எணியல்களினாலே;- அகலமாய் - எ
ள்லாவுலகுமாய்;--வாது நினறு சழிஈஇிடு மெனனில் - தோற்
நியிருந தொடுஙகுமெனது நீ சொல்லுகில்,--கன்மமு மணுவு
ங்கூட - நிமிதசதகாரண முதற்சாரண மிரண்டு மொத்த,--
மொஜழிகதிடுஞ சடமேயாகச முடி. தலரல் - சொல்லப்படும் ௮சே
தமா யநித்தியமாகலரன,--மூடி.யாசெய்தி - கீருத்தியம்
நிறைவேருத.--உலகெலா ொடுங்குமறே - உலகமெல்லாஞ
சதகார மாமபோதே,--2னு ரூபங்கள் - பரமாணுக்கள,) சை
வ.த.தககுப் பூத காரிய மாதலால்,--ஒழி* இடும்-ஒடுங்கும்; பூ ச
முசலிய வலகத்.தக் கெப்படிச காரணமரம், காரணமனறு
தானே,
சிவஞானயோதியருனா வருமாறு.
றவை 1,
எ.து உலகமழி்தபின்னர் மீளப் பரமாணு$கடாமே
கன்மமேதுவாகப் பிரபஞ்சமாய் த் தோன்றிநின் றழியும், கனம
க.காலங்கள்போல் இறைவனிச்சையும் தருகாரண:மாமத்சனை
யே பிறிஇல்லையெனின்? அற்றன்று; சன்மமுமணுவுஞ் சட்பே
யாகீலான், ௮௨ தம்முட்கூடி தசொழிற்படுமல் சித் தா£பூ
௩௬௪ சிவஞானத்தியாச் ச.பஸ்ம்.
மூதல்வன்ரொழிலையின்றி அமையாத. அ௮.தவன்றியும், உலச
மொடுங்கும்போது ௮னுவுங் கூடவேயொடுங்குமாதலால், ௮
மின ுகிலமாய்வற் த கழிபுமாது யாண்டையதென்ப
தாம்.
இவ்வனுகாரணவாதஞ் சவச்்இரார்இக5ர் வைபாடிசர்
அச வகர்ககு மொக்குமேனக் தலைமைபற்றிச் தார்க்கமேல்
ளைசத மறுததவாறு
இசரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வெயவகடு
மீளவும் பட்டாசாரிபன பரமாணுவினாலே பரினமித்த
பிரபஞ்சம் ஒடுவ்கெபினனும் இர்க வணுச்களினாலே தனமா
கள் கனமததுசூ€டாக மீளவும் உண்டாமெனறுசொல்ல; ௮௮
ணனைகோகக மறுக தருளி செய்கருர்.
௮ழிசகபின னணுககடாமே யஇறமாப் வநதுநினறு கழிச
இடுங்கனமதசெனனில் - அணுபரிணமமான பிரபஞ்ச மழிகத
பின்னு, ப.ரமாணுககளாய்ச் சூகக:௦ததஇலே கினறும் கனமக்க
ரூச டோக ஒவ்வொரு காலங்சளிலை பிரபஞ்சமாஏத் தோன
நிகின்று; பினபு ஒவ்வொரு காலங்களிலே அழிபாநிற்கும் என
௮ நீ சொல்லில்?--சனமமுமணுவங்கூட மொழிச்தடுஞ் சடமே
யாச முஉதலால் முடியாசெ.ப்தி - நீசொன்ன இச்தக் கனமங்
களும் பரமானுக்களுஞ் சேரச் சொல்லப்பட்ட சடமேயாய்
விமிகையாலே, இயையிற்றால் பிரபஞ்சசாரிப முன்டாசா.த.--
ஓழிர்திடு மணுரூபங்க ஞலகெலா மொடுல்குமன்றே - பிரபஞ௪
ககளெல்லா மழியுட்காலத்.த அகத பரமானுக்களும் கூடலழி
த. துடோம்.
௧. சூத்திரம், பதியிலக்கணம், ௩௬௫
இதனாற் சொல்லிய பிரபஞ்ச மொடுந்ெவி.த்.து பர
மாஹுச்கள் மீளவும் கன்மச்_தக் போகத் தோன்றி நின நொடு
கூகாதென்றும், ௮௬்,௪ச் கனமமூ மஹுக்களுஞ் சடமானபடியா
லே தானாகத சோன௱மாட்டா தெனறும்; சருவசங்காரததிற
பூ5வனுச்சளும் பிரபஞ்சமும் சேரவொடுக்குமென்னு முரமை
பையு மறிவிக2 த.
சுப்ரமண்யதேசகருரை வருமாறு.
வணைககைளான் (0)
அழிச்தபின்.௨லகமழிசகபினனா,--அணுச்கடாமெ -மீளப்
பாமாணுச்சடாமெ;--கன்மத.து - கனமவேதவாக);--அூலமா
ய் - பிரவஞ்சமாய்,--வ5 துநினறு கழிக்இடம் - சோன்றி நின
ஐழியும்,--எனனின் - கனமங்காரலங்கள்போ லிறைவனிசசையு
மொருகாரணமாம். அத்கனையே பிறிஇல்லை பெனின?அற்றன
று, -கனமமு மணுவுங்கூட - கன்மமும் அணுவங்கூடிலும் --
மொழி? இஞ் சடமேயா முடி தலான - சொல்லாகினத சட
மாயே முடிதலின்,-- செய்திமுடியா - அவை தம்முட்கூடித்
சொழிற்தபடுதல் சத் சாகிய முதல்வன தொழிலையின்றி யமை
யாத,-- உலசெலா மொடுங்குமனறு- அதன்றியு மூலகம் ஒடுவ்
கும்போ த,--அணுருபல்க ளொழி₹இடம்-௮ஜுவுக்கூடவே பொ
டு்குமாகலான் ௮2 பின் னகலமாய் வந்த நின்று கழியுமா
தியாண்டைய தெனபதாம்,
௩௬௭௬ இவஞானத் யார் சபக்ஷம்,
மறைஞானதேடிகர் உனா.
டிகை
இப்பிரபஞ்ச,ச,தச் குபாசான மாயபையெனறுணாத தஜர்,
காரண வளுககள்கெட்டாற் காரிய வுலமின்றெ
னனிற, காரண மாயையாகக் காரியங் காணலாகு௩&,
காரண மாயையென்னை காணபதிங களுவேயென்
னிற, காரண மாயையேகாண காரிய மணுவிற்கண்
டாய். (௧௨)
(இ-ள்.) சாரண இப்பிரபஞாதறககும் காரணமாயிருகக
எணுர்சள ஐ பரமாணு?கள சஙகாரகாலதஇி2?ல யழிச
கெட்டாற் தபோனால் காரிபமாய் வரு$ற பிரபஞாசம்
காரிப வுலகன பினனை பெப்டடி மோனறப்ந்டோகற தென
றெனனில் று ெரல்லி.?
சாரணமாயை நிச, மாயி ரகக மாயை காரணமாயிகு
யரகக் காரிபவ் சகையினே,; காரியம பினலு.ன்டாதம்குக
காணலாகு௦ குறையில்லை;
காரணமாபை மாபை காரணமெனறு நீர் சொல்லு?
மென்னை சாணப றஐதென்ன, வணுசகளை சாரணமாகக் ௪
இஙகனுகே பென ஸ்டிருககமோேமே யெனபாயால்?
னில்
காரணமாபை அணுக்கள் காரியமா யவயவத்சோடே
டேேகாண் காரிய சூடியி நசகையினாலே யவயவ மிலாது மா
மணுவிம் கண் யையே பரமசாரண மாகவேண்டு மென்று
டாய். காண்பாயாக எ..று. (௧௨)
1 சைனா ருணான் வடம ில்பா்பை கருவ வ னைனாதாகை வை அண னைப் அவலை யவ வயத கமகம வாலி வண் கி மனைம் கயபா வை வயலமகை,
கரகம். பஇயிலக்கணம். ௩௬௪
சிவாக்சயோகியருரா வருமாறு.
0
மேல் நியாயவைசேஷிகரும் பிரபஞ்சதிஇர்குப் பரமா
ஞாபாசான வாதிகளாகையாற பரமாறுகாரணவாசமாயே
வாருகதமத சை நிராகரிதத தகொளடு பரமாணுவுககுகாசஞ
சோல்லின மேற்பிரபஞ்ச மூண்டாகாசென௮ம்; பரமாணுகித
இயொெனறும், அதுவே மகச்தபாகான காரணமெனறுஞு
சொலலும வாசடயத்தை யநுவஇம் ஐ நிராகரிததல்
காரணவணுரகள் கெடடாஜற் காரிபவுலகின ஜறெனனில் -
காரணமாயிருககற பரமாணுககள பிரளயசாலதஇ ஞ௪ததை
யடையிற காரியமாகிய பிரப? மேலுமுணடா காசெனின?.-.-
காரணமாயையாகக காரியஙகாணலாகும - காரணமாகியமா
யை நிததியமாகை.பாற் காரி.பமாஈய பிரபரச முண்டாகக்சா
ணலாம் --காரணமாபையெனனை காணபதிகசனுவேடெனனி
ல் - காரணமாயையென்று சொல்லுகரதெகற்காக, நால் கார
ணமாகச்காணபது பரமாண?வடெனின?--காரிப பணுவிற்க
ணடாற் காரணமாயையேகாண் - சரரிபமாகிய ரூ..த தவமூ
மேகதேசமும் பரமாணுலிற் சாணப்படுகையால், ரூப.தவமு
மேகசேசமே மல்லாதமாபையே சகதஇர்குக காரணமாகவே
னடுங்காணென நிசனடொரு௭.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(வணக
உலோகாயத னுலகுக்கும் காரணமென்னும் பூதமும், ரை
யாயிதன முதலோர் உலகுக்குக் காரணமென்லும் பரமாலுவு
௧௬௮ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
ம், பிரளயத் தொடும்குமென்றிர்; பின்காரணமேதெனறு வினு
வ௪ செப்புகன்முர்.
காரண வணுக்கள் கெட்டால் - நாங்காரணமாககச் கற்பி
85 வணுக்கள் சய்கரிககப்பட்டாலஃ?---சரரி.பவல கன்செனவில்
-காரிமாயய்த தோர்றும் பிரபஞாமு மில்லை.பாயவிடும்; ௮ஃத
ணடாகும் பொருட்டுக காரணம் கவேணடு மெனின?--காரண
மாயையாக;அஇனின௮ முற்பவிகுங்காரியங் காணலாகும்,--
காரணமாபையெனனை - மாயைகாரணமென பதே த,--இங்கு;
காரியததிற்குக காரணமாக, -௮ணுவே காண்பதென்னிற) ௮
ஹில் காரிபக கண்டால்-காரியச தனமையறியப்பட்டரல்,--
காரணமரயையே காண,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
கல்ல்க்று கட்ல்
௭. சத்திருபசமுகமாய் நிலபேறுடைய மாயையே
உலகம்கு முதற்காரணமாதலால் அணுக்களழிஈதமைபற்றி ௨
லகு மீளக் காரியப்படு2ற் கோரிழுக்கல்லை யெனவும்; அணுக்க
ள் காரிபப்பொருளாகலால் வை யுலகிற்கு மூதறகாரணமாத
ல் செல்லாசெனவ முணர்சகவெனடசாம்.
இத சொற்பொருட்பினவருநிலை.
காண்டாலாலென்பத கண்டெனத்தீரிச்தத, ,மயலாகு
மர்றம் பெயர்தத,, என்றாற்போல,
ஆல் ௮சை,
க.-ரூத்தம். பதிபிலக்கணம்: ௩௬௧
இரம்பவழகயருரை வருமாறு.
கணகட)
பிரபஞ்ச மழிவதனறியே, பிரபஞ்ச சாரணமாயுள்ள பரா
ஹுக்சளும்கூட வழிதல், மீளப் பிரபஞூச மு உடாகாதெனற
வனை சோக்; மேலு மறுத் தருளிச செய்கருர்.
காரணவணுககள்கெட்டால் காரியவலகன ஜென்னில- பிர
டஞச௪ காரணமா யிருகசத்தகக பரமாணுககள மபெட்டால் காரி
உபபட்டு வருகிற பிரபஞசம பினனையும உண்டாகாதெனது 4ீ
சொலலிம்?--காரணமாபையாகக காரிபங்காணலாகும் -இரித
ப்பிரபஞ்ச த துககுக காரணம் மாயை யாகை.பரலே பிரபனா௪
காரிபங்சளு5 தானே யுண்டாகாநிர்கும்;:--காரணமாமை என
னை காண்பஇவ் சணு?வயெனனில் - மாடைபைப பிரபர௪ ௧ர
ரணமாகச சொல்லுகிறது காரணமாக, இவவிடச௪ தக் காண
ப்பட்ட த பரமாணுக்க ளல்லவோவெனறு மீ சொல்லில்,---3௱ஈ
ரணமாயையேகாண காரிப பஹுவிரகணடால் - 8சொலஓகு
பாமாணுககள் சாரியபபடடு வருகையாலே இச்ச௨ணுசகன கர
சணமசகாத; சாரணமாயுள்ளத மாபையென சறிவலாப்
இசனாற் சொல்லியது ௮ணுககள பிரபஞூச சாரணமாகஈ
சென்றும், பிரபஞ்சகாரணமாயுள்ளது மாயையெனலு மூசமை
ய மறிவித்கு த.
சுப் சமண்யதேசகருரை வருமாறு.
அனையை (0) கணண அண்ணை
சா ரணஏணுக்கள் செட்டால்-காரணமா£€ய வஸுக்கள் ௮
ழிச்சால்,-காரியவுலகன் சென்னின் - காரியமா£ய பிரவஞ௪
மினசெனின, மாயை காரணமாக - சத்திருபசமுகமாய் நிலை
௨௫௮
௬ ௪௦ சிவஞானத்தியார்.சுபக்ஷம்.
பேறுடைய மாடையே யுல£ற்கு மு,தற்காரணமாதலால்,- காரி
சகாணலாகும்- அனுக்கள் அழி கமைபற்றி யுலகு மீளக்காரிய
பபடுதற கோரிமுசகில்லை,--இங்குசகாண்பதனுவே . சாணடு (72
ுகாரணமெனக காணப்பட தணுவே;).காரரணமாயை யென
னைமெனின - அங்கனமாக மு5ற்காரண மாயையென்டகேன
ணை மெனி)?” -அணுவிற்காரிபல சண்டால் : ௮ணுககளிடத்
சே காரியத.தன்னம2 காண்டலான, அகையுலூர்கு முதற்கார
ணமாதல் செல்லா தாகலின,--- மாயையே காரணங்காண் .
1மாடையே மூதற்காரணமாமென உணாக வெனபதாம்.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அவசதடுத0)08 ஜவக:
காரிய மென்பதென்னை காரண வனுவையென்
னிற, காரிய மவயவததாற் கண்டனய் கடாஇபோலக்,
காரிய வுருவமெல்லா மழிதருங் காரணத்தாற, காரிய
வுறுபனமாயை தருமெனக கருதிடாயே. (௧௩)
(இ-ள) காரிப ௮வயவத்சோடே கூடின காரியமென௮
மெனபசெ நீரணுககவைச் சொல்லுகற சென்ன, அனு
னனைக் கா கக ஞரூலகத.துசகுச் காரணமனரோே வென
ரணஉணுலையெ பையாகில்?
னனில்
காரிய மவயவ் பிரபஞ்ச காரியங்கள் கரல வவயவமா
தீதாற் கண்டன யிருக் த காரியப்படுசையிரூலே கடாதி சா
க சடாதி போல ரியங்களைப்போலக் காரியப்பட்டு உறுழென
ரீறிசதோம்/
கர தீதிரம். பதியிலக்கணம். ௩௭௧
காரி.ப துருவ யாதொன௮ காரியமுமா புருவமூமா ௪௧
மெல்லா மழி5ரு காணப்பட் டி.ருக்னெற த, அவையெல்லா
க காரணகசசால் மொவவலொரு காறங்சளில் ஒவவொரு கார
ணங்களாலே மழிர் தவிடு மாதலால்,
காரிய ஏ௮ப் சனச்கொரு காரணமில்லாமற் ருனவய
பினமாயை தரு வப்படாம லிருகக£ற மாயைதானே, இநதப்
மெனக் ௧௫இ பிரபஞ்ச காரியங்களை புண்டாக்குமெனறு
டாயே. புத்தி பணணுமாயாக, ௭.று. (௧&)
சிவாக்17யோகியருரா வருமாறு.
அச அகக், (0] அல்லைகைக்வாளித
சாரணஉனுவைக் காரிபமெனபதென்னைபெனின் - ஜகம்
காரணமாகிய பரமாணுச்களைக் சாரியமெனபதெனனையோ
செனின?--சாரியமவயவதீசாற் கண்டனங் காரி.பஏருவமெல்
லாங் கடாசிபோல வழிதரும் காரணதகால் - பரமானூக்க எ
அவயங வத காகக் காணப்படுகையாற் காரிபரூபமானசெல்லா ம
ணருடமுதலியவையோ லழிடிமெனஜறு மேதவினுற் பரமாணு
கசளும் பிரளயகாலத்தி னாசத்கையடைவசே.பாகலாற் பிர
பஞ்சததற்குக் காரணமாகாது, பினனை பிரபஞ்சத் இர்குக்
காரணமேசெனின?--காரியவுஅப்பின் மாயைதருமெனச் ௧௬
இடாயே - காரியரூபமல்லாத மாயையே பிரபஞ்சத்திர்கு 5
காரணமென ரறிவாயாயாகவென் நிதன்பொருள்.
நவமான.
௩ ௪௨ சிவஞானசித்தியார் கபக்ம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
ததால்,
இரும்ப விகற்பிகது கிராகரிக்கின்ரர்.
காரண உணுளை - காங்களுலகுக்குப் பரமசாரணமாக
ச்கற்பிசத பரமாணுவை,--காரிடமெனப சென்னை யென்னில் ?
அவயவத்தால் - சாம்சகதரல்,--கடாதிபோலக் காரியமாகக்
சண்டனம் - ௮றநிகசோம்;-- நிரவயவமரகய பரமாணுவைச்
சாவயமாக வெகததவேதுவினாலே சணடீர் ? தஇககொடு சம்
யோகியாயும் மூர்ததமாயுல் கேட்தப்படுதலாற் சரவயவமெ
றும், ௮கனாற் காரியமெனறு ட ௮கனா லதர்கு? வொரு
காரண மூணடெனறுமி, அறிந்தோ மாகையால்; பரமாஹு
மூதலாம்.--காரியமுருவமெல்லா மழிகருங் காரணசசகரல் -௮
ககப் பரமாணு மூரலிய காரியக்க,--காரியவுறுப்பினமா
யை - ௮?சதனமாம் அகேகமா யிருச்தம், அமழர்த்சமா யிரு
த்தல், சாவயமா மிநதரல் மூசலான காரிப லக்ஷணமில்லா
ககரய்; இதற்குச் சேசன மாததிரமினறி விபரீசலகஷண முள்
ளதாகிய மாயை,--தருமென - உணடாக்குமென,--௧௬
இடாயே,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0 அணைகைகை
௭.2. அணு காரியட்பொருளாம் அழிசன்மாலைத்தென்பு
உம், மரயை காரியப்பொருளா.தலினறி நிலபே௮ுடையதெ
ன்பதூஉம்; முறையே௮அவயமுடைமையாலும் ௮ஃஇன் மமயாலு
மதிபப்ப்மெனபசாம்.
க... சூத் இம். ப.இஙிலக்கணம்; ௧.௪:3.
இ.தவஞ் சொ.ற்டொருட்பின வரு நிலை,
அனுக்களுக்கு ௮வயவமுண்டென்பது சையேரசமப் பச
லாம் பெறப்படும்.
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
பரமாணுக்கள் பிரபஞூசத த.ககு4 காரணமாயிரக்ச, அவை
மிற்றைக காரியமென.நு சொல்லுவானேனெனற பட்டாசாரரி
யனை கோச்சி; மே லருளி-செய்கருர்.
கரரியமெனப சென்னைச் காரணவணுவையென்னில் - பிர
ப காரணமா யிநககத,சக்சக பரமாணுககளைக் காரிடமென
௮ சொல்லுசெ தெப்படி. பென்று நீ செல்லில் ? --காரியம
யாற் கண்டனம் கடாதி?பால - பரமாணுக்கள தா
னே யவயவங்களுமா யிருக்கைபாலே கடாதிகபோலே கா
ரி பட்பட்டு வருமென அ௮நிசோரம்,--காரியவருவமெல்லா ம
திசருங்காரணச்சால் - காரிபப்பட்டு வரு£ற பிரபஞ்சமெல்
லர!௦ ஒவவோரவதரங்களி 2௦ ஓ2ரார் காரணகசளலே ஒழிய
5௪௧5௪ முறைமையுண்டாம. அசலாலே--காரியவுறுபபின மா
பை தருமெனக் கருகிடாயே - பண்ணப்பட்ட அ௮வயவக்களி
ல்லாதசாரு மாயையே பினபு இஃசப்“பிரபஞ்ச காரியங்களை
புண்டாக்குமெனறு புத்திபணணுவாயாக,
இதனாற் சொல்லி.ப.த பரமாணுமஃகள் அவயவங்கஜாய்
சாரியப்படடு வருகையிஞலே பிரபஞ்சக தோந்றுகசைக்குக் கா
சண மாகாசென்றும்; அலயவங்க ளில்லாச்சொரு மாயையே
பிரபஞ்சக் கோன்றுகைக்குக் காரணமாய் நிற்குமென்லு முத
மையு மறிலித்க.து.
௩௭௪ சவஞானடுத்தியார் சபக்ஷம்,
சுப்ரமண்யதேசகருரை வருமாறு,
ல்
காரணவணுவை - காரணமாகயலனுளை,-- சாரியமென்
பதெனனை யெனனில் - காரியமெனப தெல்ஙனமெனின,--&ரமி
யங்கடாதஇிபோல - ௮ணுககள் காரியப் பொருளாதல் குடமுத
லியனபோல,--அவயவததாற் கணடனம் - அவயவமுடைமை
யா லறிகதனம்,--சாரியவருவமெல்லாம்-சாரியட்பொருளகளெ
ல்லரம்,--அழிசருங்காரணத்தால் - அழிசனமாலைய வாகலி
ன, காரிபவுறுப்மினமாபை - காரியப் பொருளென்ப்படுதம்
தைபுடைய ௮வயவத் தனமையினமையி னிலைபெறுமிபற்
கைத்சாகிய மாபையே,--2ரமெனக் கருடாபே - முதற்
காரணமென நீ யறிலாயாகவெனபதாம்.
மறைஞானதேசிகர் உமா.
அவ ஜடை
இவ்வுலகு மாடையின காரியமென்பதற்கு
உசாரணமிட் டுணாக் தூர்,
தோற்றமு; கிலையுமீறு மாயைபின் ரெழமிலசெ
ன்றே, சாற்மிடு முலகம்வித்துச் சாகாதி யனுக்களா
க, வேற்றதே லிண்டிகி௰கு மீல்லதே லில்லையாகு, மா
ஐறநீ மறந்தாபித்தான் மாயையை மதித்திடாயே. ௧௪
(இ.ள்.) சோத்ற ஞா.சாக்கள சிருட்டிமுகலிய தொழில்க
மூரிலையுமீ & மாயாகாரியமெண்று சொல்லுவாச்சள்,
௮ மாபை அல்சென்போல வென்னில் ?
யின் ரொழிறதெ
ன்ஜஹே சாற்திடு
முலசம்
௪--ரூ.தஇர்ம், பஇயிலக்கணம், ௩௪௫
கித் தச்சாசா சூச்குமமாய்ப் பூமியாசாரமா யிருககற
இ வித் இின்கட் டணை கொம்பு முதலானவைக
ளடக்க நின்று காரியட்பட் டவவிததின௪
ஷணொடும்கின்ற பிப புசோனறுமாறுபோல)
அணுக்க ளாக இப்படி. யொழிச் தட்பரமாணுகக டாமே
வேற்றதே வீண் பிரபஞ்ச ரூபமாகப் பொருகஇழ், ஒருகால
4” நிற்கும் தீதிலு மழிவினறி?ய நிற்கவேணமிம்
இல்லமே லில் ௮ஃதொரு காலஙகளி லழியுங்காணு மெ
வைபாகும னில்?அப்பொழுறு காரணகாரிடங்கள சே..ர
வழிகையாற் பினபொருகாலததில் போறா
ம லொன்றுமில்லையாய்ப் போகேணடும்
மாற்ரநீ மதம் அறிவாலுபர்ந்தேதோரர மாயையே கரரண
தாய் மெனு சொல்லில் இ பொழுது ரீயிரக
வார்க்கசையையு மார். த விரவையோ !
இத்கான் மா இதுபோல மாடையே காரணமென ஈறி
டைபபை மதிததி வாயாக, எ-று
டாயே
இதகாமென்பத - அஃறிணைச் சுட்டுப்டெடரின மூனரும்
வேற்று பேபேதுவினகண் வந்தது. (௧௪)
ஏசார மீற்றசை.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
சகைவவாகவனை [0] றுங்கமனை.
இன்னமும் அச்.த வாஇியை மறுப்பதாக உதரரணமிட் டு
னர்தத ரர்.
உலகக் தோஜற்றமு நிலையு மீறு மாயையின்றொழிஐ சென
ஜே சாற்றிடும் - உலகமான தண்டா த நிலைபெற்றுநிற்ச,
௩௭௬ . இெவஞானடித்தியா£ சுபம்,
த மொடுக்குறது மாயாசம்இ விலாசங்களென்று வேத
சரகளசொல்லும்,--வித் தச் சாகாதியலுகச்களாக வேற்தசே லீ
ணடி.கிற்கு மில்றசே லிசைவஇனரு மாற் ஈரீமாக்கரய் - சூசி
குமமாகய வட,.$சத்திம் நூலமாகிய சாகோபசாகை பத்தி
புஷப பலஙகளெல்லா முண்டாவதுபோ லத்ரும்யமாயிருக்
றமாயையில் இருற்யமாயிருககற பிரபஞ்சம் ௮கடி.த கடசாப
ீஉசீமாயா எனறுண்டாவ கன்றிப் பரமாஜக்சளின கூட்
டமே பிரபஞ்சமாமெனின? இவண் வித் தகசளின் கூட்டமே
ஈாசோப சாகையாக நிற்கவேணடும். அப்படிநிற்க நீசொல்லும்
பரமாணுக்சளின கூட்டங்களும் பிரபஞ்சமாம். ௮ஃஇல்லையா
கையாற் பரமாஜனுக்களின கூட்டமும் பிரபஞ்சமெனபத கூ
டாத இதறகு நீயுத்தரஞ்சொல்லமாட்டா இருககையா லப்பி
ம்தியாகாம நிகரசஸ்சானம்,--இததானமாயையை மதி”
டாயே - இநத நீக்ரகஸ்தான மூனச௫ வருகையால் கானசொ
னஊனமாயையே பிரபஞூுசததிறகுக காரணமெனறு விசரரிய்
பாயாக எனழிசன்பொருள்.
இசனாற் சகத தற்பததி * சங்காதரூப மல்லவென்ற த,
* சுகரசம - கூட்டம்
இமமுனறு விருச்சச்தினானஞ் சங்கரஹித் தச்சொன்ன
நிபாய வைசேஷிசருடைய மத க்ரையு மறுப்பையுளஞ் ஈறி த.விஸ்
தீரிச ஓக்கூ.௮வாம்,
ரஈஸவேச்சையினலும் *போஜகர திருஷ்டத்இனாஓம் ப
மரணச் தவயங்களிற தரியையுண்டாய் ஸஜா£ய பரமாணு
ககஞுசகுச் சம் யோகம்வசதபோ.த ச்வி.ஹணுகமாம். 4 சீவிய
ஹுக இரயத்தினாற் -ஜாலஸ்,கசூரிய மரீசிட்பிரகாச்யமான ச்
ரசஹணுவாம். தருசோனுவின் க ட்டங்களா லவயலித் தவா
சா மஹா பிருதவியாதியாம். [௭ம் தப்ய சைஜஸ லாயல்யு
க..-சூத்திரம். பிபிலக்கணம். ௩௭௪
ங்கள்.சக் ௪ம் பரமாணுக்கவினு லிக்ரெமத்திதுண்டாம். பிர
ளயமு மீஸ்வரனுடைய 1 சகடிஹீ்ஷையினாலு மான்மாச்சள
டைய போஜகா$தரஷ௲டாபாவத இனானு மஹாபூதச,தஷ்டயா
ரம்பக பரமாணுககளிற் £ரிபையுண்டாய் சீரியையினால் -வி
பாகமுண்டாம் ௮வ்விபாசச் தவாரா ௮சமவாயிகாரண சம்
போககாசததஇனான மஹாபூ3ங்ளுடைய காசமுண்டாம்.அகா
௪ம் சாலம் இககு அனமா இரசகான்கும் விபுவும் நிதியமும்,
மன தனுவுமா யநிததியம மா யிருக்கும். இஃதவர்கண்மதம்,
* தஇனமாக்களுைய புசப்புககு அதருஷடம் வச இனா
அம், * இரணடணு சேர்கது மூனறு கூடியது, - சாலகவா௫௪
சாய உரணததிலே விளசகுகற மூவஜஹு, €[ இப்படி அட்பு
சேயு வாயு 3 சங்கரிப்பு, $ ௮௧௫ஷட - ௮பாவம்--௮இர௬ஷ
உமில்லாமை, மீரி2ல்.
இரத்குமறுப்பு பரமாணுசத்பாலத்தற் மிரமாண?மயி
ல்லை நிரவயவ இரவியத்திற்குக் சம்யோகங்கூடரது. சா
வய மாகி ஞவத்சா யுபாதானத்வங் கூடாசாகையாற் பர
மாணுப் பாசசறிபையினாற் சகச்சிருட்டிகூடாது. காசங்
கால? இசகு மன தஇிவைகளு3 குற்பத்து வேசரக மோகதுமா
கையா விதஇபத தவங் கூடாது. மன தணுவரூன், மஹத்ப:
தீராச்சரணங் கூடாது, துசையான் மன மகத்சே, விபுவே,
ஆன்மா நிததஇிபமும் விபுவுமென்றசே மதார்த்தம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
[) வெவவைகவகு
இவ்வுலகமாயையின் காரியமென் ணச் தூன்ரூர்,
உலகின து சோற்றமு நிலையுமீறும் - சிருட்டியுக் இ இயுஞ்
சம்சாரமும்,-மாபையினரொழிலதென்தே . ௮ன்னத் இன 2.
௩.௭௮ இவஞான?த்தியார் ச்பகூம்,
பாகஜ் சாத்.ன_த பாக மென்ருற்போல மாபையின தருதி
இய மீசரனத சிருத்திபமென்றநுதானே,--சாற்திடுமுலகம்ஆஒ।
ரக்சோர சொல்லுவராகள்,--வித2 - தலம் விசைமுதலிய
ன, -சாசாஇ-பணை கொம்புமுசலானவையை--அனுச்சளாக
- சூக்குமசத்தி ரூபங்களாக,--ஏத்நததேல் -தனனவிடத்துத் தரி
தீ.திருததாஞல்,--ரண்டி கிற்கும- தனஇடதத நினறுர் தூல
வியததிரூபமாகத் சோனறி கிறகும்,-- இல்லதேலில்லையாகும்
மாற்ற ரீ மதர்தரய் - மூகற்காரணத்திம் காரிப முன் சூச்குமி
தீஜுச் சசிரபமா பயிராதிருகசா லுண்டரகாசென்று முன
சொனன ௨௪னச்மை நினையாதிருகசாய்,--இததால் - வித.து
௪ சாகாதிபெனறுச் இருட்டாக 5 மூரைஸ2யால்---மான பயை
மதிததிடாயே - மாபை தனது காரிபதமை முன் சத்திரூ.மா
சஏற்ரகேல் ௮க்தக காரியத் தககுக காரண மாம், இல்லையேற்
சாரணமாகாமெனறு மாடையைச் சற்காரியவாதியாகத் தா
னே விசாரிழ் தப் பார்.
ஜனனம் கவட
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கலக]
எ- த. மாயைதருமெனதற்கு, மாயையே பிரகருதஇியெ
னாறிக வென்னும வேதமொரழியும், வித் தச்சாகாதி முதலிய
வற்றின வைத த, உடம்பாட்டானுமெதிரமதையாலும் வழம்.
குகனற ௨கலமொழியும் சான்ருகலின் ; இதகனாலம அணுகார
ணவாதசனதை விட்டுமாயையே காரணமெனபதீனை அறிவா
யாகவென்பதாம்.
பிரமாணங்கூறி வலியுறுச்தபகா,
வேத த்திழொழிம் அதனை யுணாச் தார்மே ஜேற்திக் கூற
க்ன்ப்யடிம் இன
க. ரூ:த்இரம். பதி.பிலக்கணம்; 8 ௯4
ஏனையவற்பை பீரித்தமையின் ஏகாரம் பிரிநிலைச்சண் வ
*்த.த.
இத்தாலென்புழி விசாரத்தாற்மெக்சவும்மை; காரி௨வு
அப்பினமை மாத.இரையேடன்றி மென இறதம்தத,தழீஇியிற்று,
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வண்டி வனை
பிரபஞ்சம் தேோன்றிநின ஜொகெகுகைச்கு மாயையே யுபஈ
தாகமென ரெல்கே காணப்பட்டத எனறவனை கோக்; மே
லருளிச் செய்கமுர்.
தோற்ரமு நிலைய மீற மாயையின மெழிலசென்றே சாற்
டுமூலகம் - பிரபஞாசக கோனறிகின சழி£த விதனை ஞாதாச்க
கள மாமாகாரியமென்றே சொல்லுவாரகள்,. ௮தெனபோலவெ
னனில் ?--விச.துசசரகாதி - விழையிலே சாகைசள் முதலான
வை சோனறுகிருப்போலே,--அணுககளாக வேற்நசே லீ ஊடு
நிற்கும் - அப்படியொழிர்து அரதப் பரமாறுச்சள் தாளே
பிரபஞ்சமாய்ப் பொருஈஇல், ஒரு காலச்.இிலு மழிவின்றி நிற்க
வேணும்,--இற்லசேலிசைவதின்மும் - ஒருகாலங்களிலே யழி
யுங்காணு மென்னில் ? காரணகாரிபல்கள சேர ௮ழிகையாலே
பி௫பு ஒருகாலங்களிலுண்டாகாமற் போச,இல்லையாய்விடவே
னும், -மாற்ததீ மறச்சாய் - ஞாதாச்கள் மானபயைச் கார
ணமெனது சொல்லிப் போதுகிறவித காண்கையாது நீ கா
மணமென்று சொன்ன பரமானுக்களும்கு ௮ ழிவு ண்டர மெ
சீதிகையாதும்,--ரீகரன்மாயையே மதித்தஇிடாமே-இனிமாயை
யேபிரபஞ்சத் துக்கேத்தீகாரணமென்றுரீபுச இபண்ணுவரயா 6,
௬.௮௬ சிலவஞானத்தியார் சப௯ூம்.
இன் சொல்லி.பத பிரபஞ்சர் தோன்னசைக்கு மொ
டுல்குகைசகு மாபையே காரணமெனறு ம, பரமாஸுஈகள் காரி,
ணமெனனியம் பிரவஞ்ச மொரு சால,ததஇலு மழியாதிருக்க வே
னுமெனறும், ஒருகாலத்தலே உழியில் பிளை பொருகாலசதி
அர் சோனருசென்னு முரைமையு மறிவித்தறு.
சுப்ஈமண்யதேசிகருசை வருமாறு,
ஹக்வல்டு வம்
தோஜ்ரமூஙிலையுமீறும் - சோற்ற மிலை மிருதியெனலு முத்
கொழிலும,--மாயையின ரொழிறதென?ற சாற்நிமிம- மாயை
தருமென ஈர்கு மாபையே பிரகருதிபென ஈறிஃவெனறு கூறுகி
னற லேசகமொழியும்,--வி3 துச் சாகாதிமணுக்களாக வேற்ற
மேல் -வித்இனசண்ணே சாகைமுசலியன கஞூககுமரூபமா ய.
க்நினறனவாயின,..- எண்டுகிற்கும் - அவை லருபமாக லெ
ி..படும எனவுடம்பாட்டாலும்,-- இற்லதேல் - அவ்வாறு
சூச்கும ரூபமாயடங்க நிற்றலிலலைபெனின,.-.- இயைவதின மு
ம- அவைதூலரறாபமாக வெளிப்படுசலுபின்ருமென வெதாம
ரையானலும்வழங்குன் ற),--உ௨லகமாற்றம் - உலகமொழியுகு சா
ன் ருகலின)--நீமறச்தரய்- அதனைகீமரச்தாய்,--இததசால் - கா
ரிபவுறுபபின்மை மாச்திரையன்றி வேதமொழி யுலகமொழி
சானருதலாகய விதனாலும்,--மாயையை- அணும் காரணலா
௧௪,௧௯௪ விட்டு மாயையேகாரஸணமென்பதளை)--மதஇித் இடாயே-
அறிவாயாகளெனபதரம.
சரணவனயாம் கனவ ய் காமமா கவ னை அவைப்தணவ வைப்ப வ பன அயல் மைல தளைய வினை யப வாவா சமயபலகவ மய யவவனைவை விரமைரரற்
க... சூத்திரம். பதிபிலக்சணம்.
கலச
மறைஞானதேகிகர் உரை,
ண்ட ட ஆள்
மரஸடையின்க ஷினறு சகோனறி யொடுவ்குவதில்லை
பெபெனறவனை நோககத் இிருட்டாகதமிட
டு. னாத தகா.
மாயைபி லுள்ளவஞ்சம் வருவது போவதாகும்,
நீயஇய இல்லையென்னி ஸிகழ்ந்குிமி முயலிற்கோடு
போயுகு ம்லைகளெல்லா மரங்களிற புககுப்போதி, ன
யீடு மதுவுமென்னிற காரண டெககவாமே.
(இ-ள) மாயையி
ஜாள வ்
சம வருவ
அதபோவதாகும்
நீயம் இல்லை
யென்னில்
நிச ழா இமிமுய
லிர்கோடு
போயுகு மிலைக
செல்லா மரங்க
ளிர் புஈகுப் போ
இ ஞயிரி மதவு
மெனனில்
காரண கிட
க்கசாமே
(௧௫)
காரணமாகிய மாயையியே நினறு தோ
னறும் பிரபஞ்சம டரிணமியாமற் மூனே
கோனறி.யு பபினபழிவது மாகாகநிற்கும,
இற்? விசுவர் கோற்றுமசற்குச் சாரண
மில்லையெனறு நீ சொல்லில்
இல்லாசத சகோனறுமாயின அத முய
௮சகுக செம் புண்டெனறு சொல்லுக்ற
சீற சொகச்குவ்காண.
மரத்தினகணின றுதிர்ச்த விலைக ஈக்கு
மரத்திலே பொடுங்கத் தானே மீளவுகதேர
னறுமாயின, இவவிடத் தழிநதபோன வு
லசமு மாயையின்சட் சென்று தேரனறுமெ
னனில்?
அசனிடச்திலே சாரணமுண்டாயிருச்கு
மாற் பின்பு சாரியமு மப்படியே பண்டா
ம், எ-ு,
௬௮௨ சிவஞானடத்தியார் சுபகூஷழ்,
பிரவஞ்ச செனபதனை வளுாஈமெனச் தலைககுரைத்தலாக்
சீனுொன வறிக. (௧௫)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வ்கைடு
மேல் லப்தாலகாசனாச, சூனியவாதி நீவி ரிருவருஞ்
சொல்லும்பரமாணுவு மாடையும், பிரபஞ்சத்திர்குக் காரணம
ல்ல: சூநயமே ! சகத் தபாதானகாரணெெ னும் வசன த
பை யொருவிருகசததினா ௨நுவதித தத் தூஷித கல்.
மாடையி ஐுள்ளவஞ்சம் வருவது போவசாகும் மாயை
யின்கஷண்டாம் பிரபஞ்சமானது, உண்டாய்வருவ.து காசமர
ம்பபோவ தமாம்;--கீ.படுங்கல்லையெனனி னிகழ்த்திரி மு.பலிற்
கோடு- இவிடத.த நரீசத்தாக வொருமாயை யென்ப சோ ர
பாசானகாரண மினரெனின? அத் தபகசாபாவமாகச சொல்
அ முபற்கொம்புககு குணமாமக €ரியைச ளில்லாக தபோல்
கபாதானசாரணச கூ௩யமா£ற் பீரபஞ்சமுஞ் சூர்பமேயா
ம் இதகாரிடமு ன்டு கராணமில்லையென்று சொல்லுகறது சா
லாத தியபாஇ௲ட வேத்வாபாச மாகையால் இப்பக்ஷம்
நிரஸ்தம்,-- போயுகு மிலைகளெல்லா மரங்களிற புககுப்போ
இனி? மதவுமெனனில் - அதிற் பிரவஞ்சமானது மாடையி
லொடுக்கி மீகடு மானடயிலுண்டாமென்பத, மரங்களினின்
௮ம் பமு,ச .தவிழுக்த விலைசண் மீண்டு மம்மரங்சளிற் புச்சக்சே
சீளிராகத் சோனறுமாயின,நீர்சொல்லியமாயையிற் பிரவஞ்ச
மிலபத்சையடைகது மறித்த மம்மாயையினினறு முற்பத்தி
யாமெனின்?---காரணங்கடககவாமே - ௮ங்கனவ் காரியரூப
மானசெல்லாஜஞ் சூச்குமரூபமாகக் சாரணச்திலிறாச் ற மீள மூ
௪. ரூதரம்.-பதஇயிலக்கணம். ௬௮௪.
ண்டாமென்று சொல்லுமகர்களுச் கத்திட்டாச், சமுக ஷண
2 மெம்மதமான ௪. சாரணமா௫ய சமுத்திரத்தில் வாயு வ
சாத தரங்க பேநபுர்புச த௲ாரற்சளுமுண்டாய் மீண்டு மஇ
லயிட்பதபோ லீஸ் வரசத்தி மாயையை சேதாபிக்கப்பண்ண
லி சநதக்-ப்தப் பீரசேசத்திற் னுகரண புவஅனபோக ச.தர்
விதரூபப்பிரபஞச முண்டாமென்பசேயாம்:
௨௧௦ . வாராசிஸா சி ஜிய. கஸ்ரிவெஅரகியி
கொகி_௪௦ | விஓ நூாராலா ஏிறாஜெஹஸொழாயா௦ வி
க்ஷொல 23 மாட ॥ கமா2ஃகுவாஉயாசாஷஹ் ஹவ..2?
லஞ.சஹி2.ச வறாடுவாயஃவெமாஉ 9மொடஉரா
ந வெ தவ விகா௱வாந) | கஷொல5)கவா.தழா
சாயாவாவிசா௱ கலாதிஷிறிதி,
4 வாயுவசத் இனால் திறை நறை குமிழி விர தத. திவலை.
பிரவஞாம எனபத. வசம் எனக் குறைக் தின்ற த.
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு,
கபி
அட்ப. தானே,மதிததலைவெளிப்டண்ணிச் காட்டூசின் ரர்,
மாயையின உள்ளவஞ்சம் - சத்தரூபமாய் முன் சூச்குமி
த்திருக்த பிரபஞ்சம் வியச்திரூபமாய்த திருமபச் ௪த்தரூபமா
ய், மாயையின் - மாயையினிடச் இருகத,---௮௬௨.ஐ போவதா
கும - தோற்றிபொடுங்குவசாகும்,-- நீயஇக்கில்லைபென்னில் -
மாபையிற் சாரிய முனசச்இருபமாயிருக் த வருவதபோவ இல்
௩௮௪ சிவஞானூத்தியார் சுபகூம்,
லையென்று நீசொல்லில்,-- மூயலிற்கோடி - மூயலின்கண்ணே
சொம்பு,--நிகழகதீடும் - உண்டாம், -மரங்சளில் உருமிலைக
'ளெல்லாம்-உதிரும் பத்தரகக ளெல்லாம் மரங்களி2ல,--பேச
யப்பு*குப் போதின - செனறெடி.ங்க வருமாகல்;---௮.தவம்
ஆயிடு2 . ன்னில் - மரபையிற் பிரபஞ்சம வருவது போவசரகு
ெனறு ர சொல்லி, மரங்களி லுதிர்க்தவிலைகள் சலாளூச்
குச் சாரணமாகும் மரலாஞாகுக காரணமாகய பிருவியிமொ
கெகும. ௮பபேத மரஙகளி லிலைகளி௫த தோற்ச மெப்பஉு.
மடெனனிம்7௨இர்க 2 விலைகள் செரடுவ்காதிருகதாலும,---௧॥ர
ண கிடககவாமே - ௮வைகளினறிப் பினனுமனச்சு பதஇரசத்
இரு -மாகிய மரகிற்க வேறுவே நிலைசளுண்டாகாகிற்கு 2.
சிவநானயோகதியருரை வருமாறு.
0௦
௮ தவனநியுஐ சற்காரியசகாரணங் கொள்ளாது இுல.து
உத்பததியாமெனபாரககு முயலின்கனணணுவ கோடுளதாகல்
வேண்டும்; அர்றேல் உள்ளபிரபஞ்சே ம மாடைபயிஈனொாடிங்கி மீன
த் தோனறு மென்பார்சகும், அவ்வா? மரததினின;தாக*
விலை,கானே மரத்தி னொடுங்2) மீளத் தோனறு£ல் வேண்டும
வின? அஃகொககும். அங்கனமுதிர்ர்த விலைகள் சத். திரூபசா
சணமாய் நிலைபேறடைமையின, அத மீளத் சோனஅத குரிய
பிதகாரணவ்களெல்லம் அதனோடொருக்கு கூடியவழி, அவ்வா
நே சோனறும்; அல்துழித் சோனருதாகலின் ,அ.தபர்றிச்
கடாரவென்னையென்பதாம்.
தீருச்கப் கூறி வலியுற ச்தியவாலு.
பிரவஞ்சம் வஞ்சமெனக் குறைந்து நின்ற,த.
பிறகாரணல்களாவன, கனமங் காலம் முதலாயின,
க..-சூ.த்இரம். பஇ.பிலக்கணம்: ௩௮௫
நடத்தல் மூதற்காரணத்கோடு ஒருங்கீயைதல்.
இடக்கவாமென்ப_த மழைபெய்யக் குளநிரையு மென்ரும்
போல நின்றத.
அ.துவே தோனறுதற்குரியகாரணவிபைபு இல்வழியும், மர
ஜீதின்கண் ௮தபோல மற்றுஞ௩ததஇகள் பலவுளவாகலின, இ
யைபுடைய வேறுவேறிலைகள் தோன்றுதற் கிழுகனெமையு மு
ணாக.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
௦
மாயையிலே நின்றும் பிரவஞ்சம் தோனறுறதம் ஒடுங்
குதம் உள்ள சொனறல்லவென்றவனை கோக்க; மேலும
சீ.கருளிச் செய்கிறார்,
மாயையிலுள்ளவஞ்சம் வருவதுபோவதாகும் - இப்படிக்
காரணமான மரபையி னின்றுப் காரியமான பிரவஞச மாவ அ
மழிவ தமாயும் வாராகிற்கும்.-ரீயிஇங்கல்லையெனனி ஸனிகழ,௧
திடு மு.பலிறகோடு - இபபடி.க காரணமான மாயையினினறும்
சாரிபமான பிரவஞ்ச மாவதாயு மழிவதாயும் வருமென சொ
ல்லாமல், பிரபஞ் சானே சாரணமுமாய்க் கரரிபழு மாயிரு
க்குமென்று நீ சொல்லுற விது; மூயலுககுக சொம்பு ஈடென
௮ சொல்லுகிற தக் கொககும்;--போயுகுமிலைகளெல்லா மரங்
களிற் புக்குப்போ தி னாயிமமெத ௨) £னனில் - உதிர்கதுபோகிற
இலைகளெல்லர மரத்திலே புகு$ த மீண்சி மில பாகப் புறப்ப
டில்,ரீர் சொல்லுகிர பிரபஞ்சகாரிபமு மிப்படியே யாமெனறு
சொல்லில்?--காரணவ் கடக்கவாமே - காரியப்பட்டவை க௱
சணத்திற் செல்லவேண்டுவஇல்லை, காரண மூணர்கவே காரிய
மூச் தானே யுண்டாகா நிற்கும்.
உடு
௩௮௬ சிவஞானூத்தியார் ,சுப௯ூம்,
இசனாற் சொல்லியது மாபையினாலே நின்றும் பிரபஞ்2
ந்தோனறியு மீளவு மர்.௪ மாயையிலே யொடும்கயும் பிரபஞாங்
காரியப்படுமெனறும; மரங்காரணமாகத் தோனறின விலைகளு
ம்பூககளும கரய்களும் மரததிற்சென ஜெடுக5 வேண்டுவதில்
வபெனறும மரம் சாரணனா லுன்டானாற்போல மாயைபென்
இறகாரணங் கடச்சவே, காரிபமு முண்டாகா நிர்குமெனனு மு
[டைய மறிவிதத.த.
ணுககவாவளயக்கி யாவான்.
சுப்ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
அவனைகயவககைக, [0] பலவான்!
நிபதிறுகில்லைபென்னின - அது வனறியு 8ீஈற்காரியகாரண
ஙநகொளளாத இலல தறபததியா மெனபைபாமின,-- முபலி
காடு சிசழதிடு2 - மூபலினசண்ணு ௨ கோளொசாதல்வேண
டும),--உளளவஞாம் - ௮றரேல் உ௱?ஈ பிரவஞ்சமே;--மாமையி
ன போவ தவருவதாகு௦-மாயையிஷெடுங்கசி மீளச் சோனறு
மெனபாரக்கு பி-மரஙகளினு த மிலைகளெல்லாம் - அவ்வா
சே மரதுதினினறு உதிர்க்தவில்கள,--போய்ப்புர்கு - தானே
பாத னொ0£க,--போதஇன ற அசற்குரியகாலத்இல்,-- தயிமி
ம, தஏமெனவில்-மீளசசோனறு£ல் வேண்டுமெனி னஃசகொ
சும, காரணங்கிடக்க - அங்ஙனமுதர்சந்த விலைகள் சத்தி
ரூபகாரண மாய் நில்பே றஐடைமயையின், நமே - அ. தமீளத
சே னறைகாகுரிய கனமங் காலமுதலிப பிறகாரணக்கள் எல்
௨௦ மதனோ டொருங்குகூடியவழி யவ்வாறேசோன்றம்; அல்
அழித் சோன்றாசாகலி னதபற்றிச் கடாவென்னையென்பதாம்,
க. சூத்திரம். பதிபிலக்கணம். ௩௮௭
மறைஞானதேிகர் உரை,
அணி] வடை
மரபை காரிப காரணத்துட?ே கூடியிருச்கைபா லாதி
பெனபதூஉம்) பிரபஞாமுஞ் சிருடடியாதி
சருசதியககளு மாதிபெனபதூ௩ம்
உணர்த தரூர்.
கருதுகா ரணருூண்டாகக காரிய முள்ள தாக) வ
ரூதலா லகாதிவைய மொரு கடவுளித்தைத், ௧௫த
லா லாதிபாகச் சாற்றலு மாகுமாயைக, கொருவனா
செனனிககென்னி லுளளவா றுரைபபககேஊ். (௧௬)
(இ-ள்.)சருதுகா
ரண மு.ன
டாகக காரி
மஉமுள்ளதாகி வ
ருலாலகாதி
வைய மறஜெ
௫ கடஏளித்தை
த கருகலா லாதி
ங்ரகச சாற்றலு
மாகு
மாபைச்கொ
ருவனா ரொனனி
க்கென்ஸின
உள்ளவா நு
காப்பக் கேணி,
இந்தமா யை யகாதி, யெச்கார
ணத்மசாலெனனில் ? கருசப்பட்ட சாரணத
திடலுவ் காரிபதது:னு மனறே கூடி.வரு
கைமினாேே?
இந்தப் பிரபஞ்சம் ஐடமாகையா லத
யொரு காத்சா ௪௫௨௨௧ தக காரியப்படுதி
துகையா லாதிிய௫௮ சொல்லப்படும.
இச மாயை சானே போதாசேர, ஒரு
கர்கமா வரரொனனில்?
கர்த்சா வண்டெனபதனை புனக்குள்ளப
டி யாஞ் சொல்ல மனைக் கேட்பாயாக
௭... (௪௬)
மற்றென்ப தசைகிலை
க௮௮0] சிவஞானத்தியார் சபக்ஷம்,
சிவாக்ர[யோகியருரை வருமாறு.
வகையை () அவவை
மேல் பிராபாகரன் ஜகச் தநாதியு நித்தியமும், இதற்கு
நிமித்தோபா தானங்கள் சொல்லவேண்டுவ இன்றெனபமைக்
குதித்துக் கூறல்.
கரு துசாரணமுண்டாகக் காரிபமுள்ளசாக வருசலால
நாதி வையம் - புசஇபண்ணு முபாதான காரணமா௫௰ய மாபை
சத்தா யகாதியாயுள்ள விககாரியமாஇியபிரவஞ்சமு மம்மாயை
யினினறு முண்டாம் வருசையாற் பிரபஞ்சமும் *$பிரவாகர
நாதி,--மற்மொருகடவ ளிசரைச் தருசலா லாஇயாகச் சாற்
தலுமாகும் - [மற்றுவினைமாற்று) காததாவானவலுண்டரக்
கலிற் பிரபஞ்சக்தை யாதியெனறு சொல்லவுங் கூடும் -மா
யைக்கொருவனா ரெனனிங்கெனனின - நிரீஸ்வரசாங்கிய சா
பிலர், அங்குராஇகளுக் கொரு சேதனனை பபேசதியாமற் மீ
ஜாஇகள் சாமககரியையான தபோல் மூலபபிரகிருதிடான த இ
ரிகுணாக்மக மாசலின மகதாதி மீரபஞ்சோற் ப.தஇயுக் இதய
மிலயமூம் தானேயாயிருககுமாகலி விசற்கோ ரீஸ்வரன வே
ண்டா. ஈஸ்வரஷனொருவன ஜகம்கர்த்சாவாக வணடாமாக லி
ட்பிரகருதி யேதஇிற்சென்று சொல்லுவர்,--
௨0௧௦ _ (0௨ 3பாவறிசாளெக ஹாவ௦ ச.ச,
அதிமா | ௬.53 ரவெ/க ளூஜால ஹா சீ ரய 3௨௦
கெ | உஹஉரசிவிகாறளவ வறிணா2 20 ஹாவசுடு|
அ மானாக ௨உ.ழமாமனு ௪.3 ஹா 2௦ அிறீற
௨7
[ர9.தி.
க--சூ.தஇரம், பதியிலக்கணம்; ௩௮௯
உள்ளவா அுனாப்பச்சேணி - இட்பிரகருதி ஜகத் தரூபமா
சப் பரிணமியாத,ஐகத் தண்டாமாறு சொல்லுதுங்கேள என
தின பொருள்.
ர ப்ரவாகாகாஇ-றற்நிலே தண்ணீர் மூன்னேவம் தச் ௪
ண்ணீரோடி.ப்போகப் பினனேயு மொழியாமல் வருவசென
வறிக,
சதவ வலவன்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
பிரபஞ்சம் பிரவாகானாஇ மென்பதிசைக்கின்௫ர்.
கருது சாரணமுண்டாக - இகழக்காரிபச்.துக் இதுவேசா
சணமெண்று பரிசிககப்பட்ட மாயை யெச்காலத்து முளள
தாயிருகக,--சாரி.பமுள்ளகா௫ - காரியஞ் சத்தி ரூபத்தினுலே
யும் வியதீஇி ரூபத இனாலேயு மெப்போத முளளபொருளா௪,--
வரு லால் - ச௪தஇரூபக்திரிஈது வியததிரூ.ப மாதலால்,--வைய
ம - பிரபஞ்சகாரியம்;--அராதி - நிததியம;--வியத் இரூபதி
தினாலே மெரனறுபோகவொன்று பிரவாக மாய்வருதலாத் பிர
வாகா நித்திபமெனறு சொல்லபபடும்; மர் ௫ொருகடவள்-நிமித
தீகாரணனாகய கர்ததா,-.-இத்தை - இர்தசவையத்சை,--த௬
கலால் -௪தஇரூபத்தை வியத இருபமாகத் திரித தரிகச வியத்த
ரூபமாக்கலால்,--ஐதியாசச சாற்றலுமாகும் - அநித்தய மாக
வ௮ஞ சொல்லப்படும், -மாயைச கொருவனாரென்னிங் செனனி
ல்-மாயை பொவ்வோரொவவோர் பிரசேசங்களிலே, சத்திரூ
பம்.திரிச் து வியததி ரூபமாதலுககு நிமிததசாரண னெவனென
ஹ் நீர்சொல்துமெனறு நீசொல்லில்,--உள்ளவாறநுரைப்பக் சே
ணீ சத்தியமாகச் சொல்லுவாம் £ கேள்,
சேர்ககயகமா னம்.
௧௯0 சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்.
சிவஞானயோ௫யருனரா வருமாறு.
கைவளை] வலக
ர்றேல் இல்கனஞ் சற்காரியவாதல் கூறுவார்க்கு உலக
மழிபொருளென்றல் பொருககாதாய் முடியுமெனின? அற்றன
௮; காரணங்சாரியமிரண்டும் உள்பொருளேயெனப.த மே.ற்கூ
தியவாதீமுன இனிது விளங்குகலிற் காரியப்பிரபஞ்சமு மித்த
பபொருளேயாம ஒருகருத்தாவால ஒருகாலச்த விளங்கு3லு
மொருகாலத்த மறைதலுமாகிய ௮௮௨53 வேறுபாடுபற்றி ௮
மிடொருளெனறுச சாற்றப்படு ம. ௮வவவக்ை வேறுபாடு ௧௬
ரத வழி உம்மை.பால் நிததப்பொருளெனபசே துணிபென்ப
தாம்,
மாயைசக்கொருவனு ரெனனிங் கென்னினுள்ளவாறுரைப்
பக கேணி எனபகொழிதது அழிநஇடுமனுஈகடாமே எனபது
முல் இலையா செய்யுளானுக் தராக6கா மதம்பற்றி யாசல்கி
ச.துப் பரிகரித் த; வருமுறை எனபகளுத் பெறப்பட்ட ௪ற்கர
ரியவாதத்இனியல்பு வலியுறு ததப்பட்ட த.
இரம்பவழுகியருரை வருமாறு,
கைக (0).
மாபையிற் ரோனறுமென்ற பிரவஞ்சம் த போ வாஜி
யோவெனறு கேட்ட பட்டாசாரிபனை கோக்க; மே லருளி 9௪
ய்கருர்,
கருத சாரணமுண்டாகச் காரியமுள்ளதா£த் தருசலா
ல. மாஇவையம் - கருதப்பட்ட வபர். சான முண்ட ரசவே அதிற்
காரி.பப்படகிற மீரபஞ்ச முண்ட சய் வருகையா லகாதிடேயுள்
க.ஃரூதஇரம். ப௫பிலக்கணம், ௩.௬௪
௭.௪. மற்றொரு சகடவளித்ைச் தருசலா லகாஇயாகச் சாற்
சிலுமாகும் - மூன சொன்னதொரு கத்தர சருஷ்டி.சாலததி
லே இக்தப் பிரவஞ்சத்சை யுண்டாக்குகையினாலே இதகை யா
தியென்றுள் சொல்லுமாம்,--அழிகசபின். காரணவஹு! *காரி
யெனபத! தோற்றமும்! மாயையின்! என்ற அ்சுஇருவிருச்
தமும் பட்டாசாரிபன. இதனை மறுத்ததர்குப் பிரமாணம்-பர
பட்சம். “அழிகனற தால்வினைக சானெறவாறெனெரறு வத.0
க்கியான பரிசே, யொழிவின்றியோதனமு மறவுணடுநாமவினை க
ளஞூதூன்றவாதசெனலாங், சழிகின்றதாலறிவு வினைதர்திடா௮!
னைஞர் கருமங்களுடியுரவோர, பமுதினறியேயுகவு மதபணப
தாசவருள பரமனகணாகும் வினையே,” எனனும.து கண்டிசசாொ
ள்க. நிரிச்சர சாங்கியன் மாயை கானே யுருககளாகிற சொ
ழிஈ௩த இசர்கொரு கத்தா வேண்டுவதுில்லையெனன அவனை மறு
ச் தருளிசசெய்கிறுர், மாயைக் கொருவனா ரென்னி மெனி
ல் - மாயையாலே பிரவஞ் சமு.ச்டாமாரகல் இசற்கொரு சத
தாவும்மேணு௦ என்றிவ்விடத்தஇற் சொல்லுகறறு எப்படியெ
ன்று ரீகேட்டல்,-உள்ளவாறுரைப்பக் கேண் - காமுளளப்டி.
சொஃல நீ சேட்பாயாச
பட்டாஃ-மறு) ௧-செ.
இதனாற் சொல்லியத பிரபஞ்ச மகா பென்றும் ஒருகால்
தீதிலே கர்ச்காவினுலே "காரிபப்படுகையாலே அதியெனறும :
இப்படி சாரிபப்படிகைக்கு சர்த்சா வேண்டாமெனன சர்தரா
ேவண்டுமென்லு முறமையு மறிலித்5.2.
சணைனைகைமம.
௪.௯௨ சிலஞானித்தியார் சுபகூம்,.
சுப்1மண்யதே௫ிகருரை வருமாறு,
0
கரு தசா. ரணமுண்டாகக் சாரியமுள்ளதாகவருகலால்-க௫
தனேசகாரண முள்பொருளாக வதனகட்டோனறுவ் காரிய
முமுள்பொருளே யெனபத மேத்கூறிய வற்ருனினிது விளங்
குசலில்;,--வையமனாதி - காரிபபிரவஞ்சமு நிதசப்டொருளே
யாம)--மற்றொருகடவு எித்சைத்தருதலால் - ஒருகர்த்சாவா
லொரு காலத்து விளங்குதலு மொருகாலத் த மறைதலுமாகி
ய அவகுதை வேறுபாடுபற்றி,--ஐ.தியாகச் சாத்றலுமாகும்-
அழிபொருளெனறு சரற்௱வம்பமம. ௮வ்வவத்சை வேறுபா
டு கருதா வழி யுாமையா னிச்கப பொருளென்பதே தணி
பெனபதாம். தகலின,--இங்கு-இவ்விடத் த,--மாயைச் கொரு
௨)! ளாரெனனெனின - மாபையே தீனகாரிபத்தைத்தரும் இதற்
கொருகருச்தா வபெற்றுககெனின?--உள்ளவாறுணாப்பர் - ௮த
னை யுள்ளவா அுரைத்தலை;--நீ2கள் - நீகேட்பாயாக என்ப
காம்.
மாயைக் கொருவஞூொன்னில் சென்னி ஐுள்ளவாறுனா
ட்பககேணீ எனப தொழித ௫); அழிஈதிடு மனுஈகடாமெ யெ
னபதுமு£தி லிவை யாறுசெய்யுளானுக் தார்கதேேர்மகம்பர்றி
யாசஸ்கத் தப் பரிகரிதது வருமுராயெனததனாற் பெறப்பட்
ட சற்காரியவாதத்தி னிடல்பு கூறப்படட த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணை 22123 ஆட்ட ன்
பூதாதியாகய பிர௫ருஇியும் புருடலுல் கருத்திய
கர்த்தா வாகாதென ுணர்த்துகருர்.
புதீஇமற் காரியங்காண் பூதாதி புருடன்ருனு, ம
மீனு காணம்பெற்றா லறிதலா லவற்றைமாயை, ய்ய
க..-சூ.த்இாம். பஇயிலக்கணம்,
௬33,
தீதி மதனான்மாயைக் குணர்வொன்று மில்லையென்
தே, வைத்தி மதனாலெல்லாம் வருவிப்பா னொருவ
ன்வேண்டும். (௧௭)
(இ-ள.)பு,5 இமற் பரமானு முசலிப பூதாதியாகிய விசுவ
காரியக£சா ம் புததிமானாகய கத்தாகினறு காரியல்கா
ண் பூசாத ண்,
புருடனமுனும் அன்மாவு மஞ்ஞானனுகையாற் பிரபஞ்ச
க். தானாக வுண்டாக்க மாட்டான்,;அ.தவும்
புத்திமான காரியங்காண்,
௮த்தனுகரண ௮நத வானமாவ௩ தனலுகரணங்களையும்
ம்பெற்றா லறி.ச பெற்றகாலதது விடயங்களை யறியவேண்டு
லால் கையினாலே
௮வர்றை மா ௮ தத் தனுவாஇகளை மாயைதானே செ
யையுய்த்திடும லுக்காநிற்கும்;
அசனான மா ௮55 மாயை சடமாகையாழ் சரீர வ
பைக்குணர் வொ
னறுமில்லை யென்
தேவைதகதிடும்
அதனா லெல்
லாம வருவிப்பா
ஜனொருவன வே
ண்டும்,
வவயமு மாயாகாரியமாய்க் தனுவாஇகளை
த்கானூச வறிச்.த கூட்டுதற் சறிவில்லை பெ
னறு வேதாமங்கள சொலலும்
அதலா லானமாலயையு மாபையினையுல் கூ
ட்டி க காரிபப்படுத் தவாள் ப௬பாச விலக்
கணனகிய வொரு கத்தா வேண்டுமென்று
புத்து பண்ணுவா யாக எ-று,
புத்திமான் ௭-2. வடமொழி.
ஏகாரம் தேற்றம்.
உம்மை - எதிர த.தழீஇய வெச்சம்,
இதற்குப் பிரமாணம். பார்க்பையும் வாயுவ்விய ௪௨”
தையுமென வறிச, (கஸ்
௪.௯௪ சிவஞான$த்்இதயார் சுபகூம்,
சிவாகரயோகியருரா வருமாறு,
அவனைகைவாய கைவ [] வலமாக?
பூதாதி - பிருதவிமுசலான பிரவஞ்சம்,--பு,த்இமற்சாரி
யத்சரல் . தடையற்ற ஞானக தீரி.பாவானா லுண்டாகவேண்
டு, --புரடன் - ஞானகக&ீரியாலா னானமாவல்லவோ, அவனா
சிப்ரவஞ்சமுண்டாமெனின,-- தானும்-[ அந்தவானமா தாலும
என்பது சொசைநிலை],-- அதசனுகரணம்பெற்றா லறிகலசல் -
கேவலத௫ி லொன்று மறிபாமலிருக் த அ௮ப்பூகாஇிகளினினறுஙு
கனமத்தாடடான காயத்தையும் புறககரணங்களையு முட்கர
ணாங்களையுமுண்டாகப்பெற்று லடபோதொனறை யறியமறி வ
ண்டாதலா லானமாககளாற் சிருட்டி சககககூடாத,--அவர்றை
மாபை யுப்தஇூ தனால் - அகசாயாஇசளுஈகு மாபை யுபாதர
ன காரண மாையிஷனும் மாபை.பாமளைகளச் செலுத்து
மினலும், அனால், -மாபைககு சர்வொனறு மிமலையெனற
மை ததிடு௦சனால்-வேசாகமங்களின மாயைககோ ரறிவுமில்லை
பென ல்சாபிததிருச்கையினாஒம்,--எல்லாம் வருலிப்பானொ
௫ வன் வேண்டும் - எல்லாப்பிரபஞ்சககையு மாபையினினறும்
பிதபிப்பா னொருகர்தகாவே.ண்டுிமெனறு பாரிசேடப்பிரமாஃன
த்தினாற் ஜகத தீஸ்வரகருச்திருகமென்று கூறப்பட்டு"
௪௨9-௦3௦ _வறாவெ 9--8-௫.ச.வாவயவாடொ
௫௦.3£.நர.நாற-ஒவவறி அர) 2-ஒமாவயவ உரஷ.
கவா௯ ௦0-,ஜி225_ச- ௨-ஒ வ. கா | ௬௯. ஹி
உடலில கி தீப 3 வஹி ௪ஐ.தி.
க. சூத்திரம், பஇ.பிலக்கணம், ௧௨௬௯௫
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு,
0
உள்ளமுறைமையை யுணர்ச் துன ரூர்,
பூதாதி-சம்காரக்கிரமகஇல் பூக,தஇற்குப் பூர்வமாசவும்,
பிருதிவி தத் தவாதி 9வதத் தவாச்தமரசியவலகு.
புததிமற் காரியத்சால் - [புத்திமகஎனலும் தகாராம் சவ
டமொழிபபதம்.] இ௰ககணையாற் புததியெனறத, ஞானமன தி
ச் சரிமையுவ காட்டுரலால்; சர்வசிருட்டி. ஸ்ட சங்காரத்ெர
மில்அறிவடையவொரு சர்ச் சாமையடை 53-இதுபிரஇஞ்டை.
காரி.பபபடுஈ தன்மையால்-இ.த ஏ_த.
காரியானு மானதமால் முனசாததாவைவிஸ்தரித் தச் சா
இ்திருகக, கூறிபது கூறலெனனுல் குறதம வரத தஇிருமபக ௩
௮ வானேன? உளளத.இப்போது காரிபானுமானங்கோததபா
சேஷியானுமானசதாற் சாதித் த௪ சிறப்பிக்கனமூர்.
ஞானவான காததரவாகவே.வ்டிமெனரு லறிவள்ளவனா
ய்ப் பிரசததனான வானமாத சானே கர்த்சா,பிரசிசகனனறியி
ருக்கு வேறோ ரீசுரனவேண்டிப இல்லைபென்று மீமாஞஈகன
செரல்ல; மறுச் தணாத் த௲னமுூா. விஞ்ஞானாகலர் பி ரளயா
சலர்க எறிவின்றி யப்பிரசிதசராதலால்.--
புரூடனமுனும் - சகலனமுனும்,--
அத்சனு?ரணம்பெற்றால்- ௮ர்தவேழொரு கர்ச்சாச் ருட்
டூத் தக் கொடுத்த தூலசேக சூக்குமதேக பரதேகங்களைப்பொ
௫; னால்)
அறிசலால் - அவனறிவுக்கு கிமித்தமாச முன்பொரு ௬௮௪
த்தர ஏறிவனாகியெகர்த்தரச் சசஇத்சலாலும்,
8.௯௬ வெஞானடத் இயார் சுபக்ஷம்
அவன் கர்த்தாவல்லன் முூதற்காரணாச்சானே கர்த்.காவெ
ன்று சாங்யெனமுதலோர் சொல்ல மறுத்துணர்த்து செ
மூர்
அவற்றை - ௮க்தத்தனுகரணாதிகளை,
மாயைமுதற்சகாரணமாயிருக த நிமித்தகாரணனாலேலப்ப
ட்டு,
உய்,தீதிரம் - உண்டாக்கும்,
அதனால் - முூதற்காரணமாகையால், யாதொன்று மு
ற்சாரண மஃ5றிவில்லது மணபோலவென்று --
மாயைக்கு உணர்வொன்று மில்லைபெனறே வைத்தனர்.
பெரியார் நிச்சமித தார்கள் --
அதனுல் எல்லாம் வருவிப்பானொரவன் வேண்டும் - ௪
கலச்சையு மறிர்துண்டாககு மொருகர்த் தாவிரும்பப்படுவன்
சுவஞானயோகுியருளா வருமாறு.
வணைவகைகள் (0) அனகன்னைனைை
ஈண்டுக் கூறியவற்றுள ஏனையவெல்லாமொக்கும், மற்றொ
ரூகடவுளித்கைச் தருதலாலெனறது பொருக்தாது. மாயை
யேதனகாரியத்சைத் தரும்,இ?ற்கொரு கருதா எற்றுககெனி
ன? அறியாது கூறினாய் குடங் குயவளுற் செய்யப்டடும் சா
ரியமானாற்போலப் பூகமுகலிப பிரபஞ்சமெல்லாம் ஒருசேத
னட்பொருளாஜற் செய்யப்படுவ் காரியமேயாகலாலும) புருட
ன் சேதனப்பொருளாயிலும் ௮வன் ௮ப்பூசாதியாளுகய சனு
கரணாதிகளைப் டெற்றுலன்றி யறியமாட்டாமையானும், மா
பை அவற்றிற்கு மூதற்காரணமாகலின் ௮த சேதனப்பொரு
ளாதல் செல்லாமையாலும், பாரிசேடவளைவையான் இவ்வனை
க--சூ.தீஇரம். பதியிலக்கணம், 8 ௬௭
கீ.திஐம் வேருய் மாயையினின்றும் பூகமுசலிய பிரபஞ்சமெ
ல்லாவற்றையும் தோற்றுவிப்பா னொருகடவள் வேண்டப்படுவ
னெனபதாம்.
புததிமற்காரிபமென்பத வட்செரன்மூடிபு,
௪ண்டுத் கொக்குநினற தறலுருபு காரகப்பொருண்மை
பின வநதத,
புத்திமான் சே சனனேன்பன ஒருபொருட் கிளவி.
ஒனுமென்பது சிறி தமெனது ம்பொருளபட நின்
ஏகாரச் தேர்றம.
இ..ம்பவழகியருரை வருமாறு.
தமக.
மாயையிலை நினறும் பிரபஞ்சம் தோன்றுலகைக்குக் கரத்
தா வேண்டாம், சானே கோனறு மெனறவனை மோக, மேல்
மறு தருளி*செய்கிமுாா.
புத் இமற்காரிபத்சாற் பூகாதிபுரடனருறு மத்தலுகரண
ம்பெற்றா லறிதீலால் - [ ௮கவயம் ] பூக்கள் முதலான சனு
வம்சரணமும் புருடனபெற்ற காலத்த,புத்தஇிமற் கீருத்தியமா
யிவனறி.ப.த்தக்கவை யெல்லாத்சையு மிவனறிகையாலே,--அலழ்
றைமாயையுய்த் இரம்-௮ம்.ததனுகரணாஇகளை பிவன்பொருட்ட ர
கமாயை கொடாநித்கும்.--௮சனால் மாபைக் குணர்வொள்று
மில்லையெனமே வைத்தஇிடும்-இபபடி.கொடுதசாலும் ௮ர்தமாயை
க்குப் பிரஞ்ஞை சற்றுமில்லையென்மே வேதாகமங்கள் சொல்
லாகிற்கும்--அ.கனாலெல்லாம் வருவிப்பா னொருவனவேண்டும்
-தகையா லிலையெல்லாச்சையு முண்டாக்கவிப்பாலு மொரு
கர்த்சா வேனும்.
௩௯.௮௮ சிவஞானூத்தியார் சப௯ம்,
இசஞற் சொல்லிய,த; அன்மாவுக் கழிவ மாயை கூட்டி
ஞைறியும மொழிகது கானேயறி பாத. தகொண்டு மாயை அசே
தனமாகையாலு இரணடையுங் கூட்டிக் காரிபப்டடுத் தற
அ சசமாவெனனு முனாையு எறிவி5்2து.
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு.
வலையகவைய (7)
(என்டுககூறி பவர்று ளேனையவெல்லா மொசகும், மற்
றொருகடவள இசமைதஃ௬சலால் எனறது பொருகதாத, மா
டையே தனகாரியதகைததரு; இதற்கொரு கருகசாவெதறுச
ெனி.௩? அறிபாது கூறினாய் கு_ஙகுபவளுற் செய்யப்டடு
ஐ காரிபமானுற பேரல),)--பூசாஇ - பூரமுசலிய பிரவஞ்ச
மெல்லாம்;--புதஇிம௱காரிபதசால - ஐருசேசனப் பொருளா
ஜ் செய்யப்படு காரியே யாகலானும,--புருடனரானும் - புரு
டன சேன ப்பொருளாயிஐம,--அ.2லுகரணமபேர் ர லநிச*
லால்-௮வனபூசாதி பலனாகய சலுகான இஃப் பெத்ரு லன்
றி ॥றிபமாட்டாமையானு ,--மாபையவறறை யுய்த தடு கனா
ல்-மரடைபடவ! திற்கு முதம்காரண ராகலின,--மரபைக்குணர்
வொனறு மில்கவூயெனே வைத்தடி ௦ - மாயைககுணர்க்சியின்
மையின அது சேன ப்பொருளாதல் ரெல்லாமையாலும்,--௮த
னாலெல்லாம வருவிப்பான, - பாரி?சடவஎ வையா விவ்வனை த
சிறும்வேருய் மாடையினினறுப பூகமுசலிய பிரவஞ்சமெல்
லா வர்றையுர் தோற்றுவிப்பரன்,--ஒருவன வேணடும்- ஒருகட
௮ளஎவேண்டட்பருவனெனபதாம்.
அவைவ்ன்கைகண்சைகைகைைகைைக வைகை கதைவை கைகைகைைகதகககைைவளுங் கள்,
ச..சூத்திரம். பஇ.பிலக்கணம், ௩௬௮௫
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அவைதிக வழா
இரசக் கர்ச்சா பிரபஞச காரிபதகை யுண்டாச்கு மிடத்தச்
தானே யுடாக்குலானோ, ஒரு காரணங்களா
தூனண்டாசகுவானோ வெனன ? குலரலளை க
திருட்டாஈசமிட் டதபோலக் சாரணச
இரயத்தா லுண்டாசகுவனென .
அணர்த் திமு.
காரியங் காரணஙகண் முதநுணை நிமித்தஙகண்டாம்,
பாரின்மண் டிரிகைபணணு மவனமுத றணைநிம்த்தக,
தேரினமண் மாயையாகத இரிகைதன சத்தியாக, வாரி
யன குலாலனாய்கிஏ மூககுவ னலெமெல்லாம். (௧௮)
(இ-ள்)காரி.பங்கா இரச லோகத்மையுவ்டாசகு மிடசத
சணஙசண் க கருததாக காரணததிரயததிலே நின்று
முகறணை ங் காரியங்களை யுண்டாசகுவன, அகசார,
திமிததககண்டார ண முதற்காரணெனவு தணைக்கரரண
ம் ெனவு நிமிசகசாரண மெனவு மூவிதப்ப
டும. ௮வை யாசெனி?
பாரின மண் நிரைகிரையே மணன முதற்காரணமா
டிரிகை பண்ணு கவும், இரிகையைச் துணைககாரணமாரசவும்,
மவனமு? றுணை குலாலனை நிமித்த காரணமாசகும்,பூமியின
நிமித2ம் சண் சண்டனம, ௮_யபோலச் சிவலும் பிர
பஞுகாரியதை யுண்டாக்குமிடத் த.
சேரி மண் இசனை விசாரித சறியுமிடத்து மண்ணை
மாபையாக மாபையாகவும்,
இரிகை தன் திரிகை தண்டு முதலானவைகளைச் ரிய
சத்தியாக சச்தியாகவும்,
௪00 சிவஞானசிதஇபார் சுபக்ஷம்,
ஆரியன் குலர சி௨லுங் குலாலனைப்போலச் ௪,த்,௪ ம௪2.5
லனாம்கின் ருசகு மாகிய விருவிதப்பட்ட வத் தவாவி லுண்
வ னூலைமெல்லா டான வண்டமாகய பாண்டச்சை யுண்டா
ம். க்கக் காரி.பப்பேதாநிற்பன, ௭...
காரணமெனிஓங் கரணமெனீனு மிமுககா. மூகற்காரண
தகை உடாதான காரணமெனப்பெறும் காரண மென்றசொ
நபொருளிபாமெவின? யாசொனறு சாரியத்துசகு மூன்னே
யுண்டாய, இஃதில்லாவிடத இற் காரிய நிறைவேரு தெனப.து
மாய், வேரேயு மொனறையுன்டாசகாத தமாய்,இருககு மியா
சொன்று காரணமெனப பெறும. ௨-ம, சட்டி குடஞ் சால்
சலசந சேோண்டி, சார்வாது யெனப், பட்டவிவை தோனறும்
பசம்பண்ணி--லிட்டமுச, லிரசவிதநதனளையிலககய மணணி
ன ரொழிலை, இக்சவியல் சாரிபமெனனு 2294கூலரலன்் றன கைட்
நிச கோலாற் சுழற்ற,வுலாவகதசரியகனமேலுற்-௮லாஅ ணு,
மகதமணிற் கைதசொழிலா லாசகுமவன சாலாதி, யிகதவினை
காரணமென ஹெண்? என விதனுட காரியகாரணத்தின் முறை
யையறிக,
இசர்குப் பிரமாணம் பார்ககிபை மதம்கம் நிசுவாசமென
பம (54)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
வடு
மேல் காரியத்திற்குக சாரண 'பறங்களைத் திட்டாச்த
பூர்வகமாகழ் சொகுது ஐக்சுறுகன் றத.
காரியம் - காரியமாகிய பிரவஞ்ச த்திற்கு, [இவண் நாலம்
சேற்ற மை தொச்குநின த,]--சாரணங்கண் முததணை நிமித
க--கு.தஇரம். பதி.பிலக்சணம், ௪0௧
ச மண்டிரிசை பண்ணு ஈவன் மூக றுணை நிமிததம் பாரிற்சண்
டாங்குசேரின் மண்மாஸபையாகத தீரிகை தனசத்தியாச வா
.ரியன குலாலனாய்கினமுக்குவ னகிலமெல்லாம் எனசக-ூட்
டிப் பொரு ஞாரைகக,--* உபாசானகாரணஞ் சககாரிகாரண
நிமித்தசாரணூெென மூவிசமாம் ௮வைகள்,கடாஇஃசூசு ரூபா
தானகாரண மண்ணுணடைசகும், சககாரிகாரணந இரிசையாத
களூ௦, நிமிததகரரணல குலாலனுமாகப் பூமியினிடத தற கன
டோம, அதபோ லறுமிதிககல், கடாதிகளுஈகு மண்போலப்
பிரபஞசததிற் குபாதானகாரண மாமையும, இரிகையாதிகப்
போல சககாரிசகாரண மீஸ்வரலுடைய கரிபாசதஇப் பி?ரரிச
மானகாலமுூம் [இசகருதசே எகாலமுங்கடவுளேவ லாற்று
ணைச காரணம்?” எனறத.] குலாலனபோல சாவ?லாக பூக்ச
யரான கீஸ்வார னிமிசதகாரணமாச வமனவிபமாசநினறு ௪க
லப் பிரபஞசங்களையு முண்டாககுவன,
மண்போலவெனனாமன மண்ணென்ற தாதிமுதல் வேற்று
மையு லொத்தலெனறபொருள்.
இஉண் சொன்ன கர்ததகா ௪தரசுவேல்வர னாஞஜாபரி
பாலகரான ௮சகதேஸ்வரரை யசு552மாடா கருசதியத இற்கு௪
செரனசா2.
உடகி ஸ்
_அஷர௧௦ _ வாராகி றாகிஹிய-3-௮ ஸாரி வெ அவாலிஞழி
கொூ.53 | விஒீதாறாலா யிமாஜெஸொராயா௦ வி
ம *
கஷொல 92 ராவி
* முதற்காரணம், தணைககரரணம், நிமித்தகாரணம் ஏ
னஏமாம்.
உள்
௪:02. சுவஞான*த்தியார் சுபக்ஷம்-
ஞானப்பிசகாசருராை வருமாறு,
ட பதத
சாரியோறபத்தயிற காரணம் மூனதுமூரைமையா யிருள்
மென நுரைக்கின மூ
காரிடங காரணங்க கடு தர்காரிபங்களினது சாரண
குள மு்று ௭௪ நிமித த உஈண்டாம- முசற்காரணமெனறு
அணைகமா।ணமெனறும நிமிதச காரனணமெனறதும ஞூனறு
ப.ந-டாஎப பரீகதிததுப் பாதசோம;$ அசெப்படி?- தேரின்.
ட7ர்ுதிககன - -மனாமாயையாச- மணிபோல முசசகாரணனா
சுத3மாபை யச ம்சமாபையாக, தரிகை தனசதஇயாக. தரி
மசைபோலத துணைச்சாரண* கனத ௪௪இயு மகனா லேலப்ப...
டட. ௮௩ஈ22௯ர எத இியுமாக)--றரிடன. - நிமிதகாரணனாகிய 9
வன),--குலாலனாய் - மணமகனயோல, நினது, -அகலமெல
லாம - சகலிலாகமெலலாம)--இுக்குவன் . உணடாசகுவாண
மூசற்காரணம-உபகானகாரணமென்றும, சமவாயி சார
ணமெனறு ; துனைககாரணம-சககாரிகாரணமென௮மை பெயர்
பெறு
$ இவளிடத்இல --பாரின் மண் திரிகை பனானு 2வமஃ
(முரை) மூகல் அணை நிமிததம். இககணழிவபதம பிரஇியி
ல வி.ப்படடிர௧க௪ 2.
கமணவதசகாயலாகல.
சிவதானயோகியருளா வருமாறு.
(0 பன்லைகஷகை
அல்லதாஉம், தருகாரியநிகழ்ச்சிககு மூ5 நுணை நிமிச்தமெ
னும் சாரணமூனறுக் தம்முளொன்றையின்றி யமையாவெண்
ப ௨ம்.ழூன௮௩ தம்முள் வேருசலுங் குடமுதலிய சாரிபத்இ
க..-ரூ.தெம். ப இ.பிலக்கணம். ௪0௩
ற் காட்சிப்புறனு யறியப்படுகலாலு:ம) பிரபஞ்சகாரிபத்திற்கு
மவவாறே முதற்காரணச் தணைககாரணகசளின வேழுய் நிமி
தீச்காரணமும௦ ஒருதவை. பான வேண்டபபடிமெனபதாம்.
காரிபசாரணஙுகளெனனு ப அழும் வேற்ற தொகை வட
நூனமுடிபு
மாபைககொருவ னாரெனனிங்கெனனி ஓுள்ளவாறுறைப்
பாகேணீ எனபதுளபபட௨ இகவ பிாணடுசெட்யுளானு டி காவ
கபா மசமபற்றி யாசக த தப பரிகரிகதத தருபவ்னொருவன
வே.ணமிமென௱து வலியு.றததபபட்ட த.
இவனம உதஇப்பகமீறுமெனபதுமூரல் இச தணையு ர், ௨
லோகாயசா புச்சர் சமண 2ரனலும் வைஇ?டபுஈகு.தாமகம
பாறியும், மீமாஞுசகா தார்சகிசா சாகசடரெலும் வைதஇச௪த
தட்டட்ட மூனதிரத்கரா மசமபர்றியும ஐயறிகழாமல்; வரு
மூறைவக தநினறு போவ துமாதலாலே தருபவஷெருவன வே
ஊாடு௦ எனற மூககூற்றுப பொரு £யூவ காததுகசொண்டு, இ
னி சகாரணகாரிபங்கள தருபவசனொருவளணாற் ஈரப்மடுிமாறம
அவத இயல்பும் யாங்கனமெனபாாககு. அரிபன குலால
ப் நினருககு மரறு ஒனபறு செய்யுளாற் மெகுசதணாச.ற
இனா.
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு,
(0 பெவ்வலகைகை
சீரீச்சுரசால்?யன் ரீர்சொனன க த்தாவே பிரவஞ்சத்
திக்கு காரணமெனனிம் மாபை வேண்டுவதில்லை பென, மா
யாகாரணமும வேண்டுென் றஐருளி :செய்கருர்,
காரியங்காரணங்கள் முகல் தணை நிமித்சல்கண்டாம் -
சாரணந்களிலை நினறுல் காரிபமூண்டாமிடத்த முதற்கா£
௪0௪ சிவஞானித்தியார் சுபகூம்,
ணமென்றுர் தணைக்சகாரண மென்றும் நிமித்,சசாரண மென்ற
மூனறுப் பிரகாரமாயிருககும். அசெங்கனே என்னில்,
பாரில் மண இரிகை பண்ணுமவன் முதல். துணைநிமித்தம் - பூமி
யின்கண்ணு.டரன மண்ணுக் இரிசையும் வனையுமவலும், முத
ர்சாரணருு தணைகசாரணமும் நிமிததகாரணமுமெனறு மன
அவகைப்படடு வருக மூரைமையைத; அதேரின மண்மாயை
யாகத தரி ௧௪ன-எதஇயாக வரரியனகுலரலஞய்நின் ரச்கு
வ னூலமெல்லாம் - இப்படி யிரச ருரைமையையெல்லாம் வி
சரமித் துப் பராககில், மாயைகக மண்ணுவமையாகவும், சழ்இ
க்கி இரிகை யுவமையாகவும், ௧க.தரவககுக குலால லுவமைடர
கவன் சொல்லும் , இப்படியே கினறு பிரபஞூமெல்லாம் உண்
டாக்குவான.
எனன சே மரயையுல் கதகாவ மிரண்டும் வேணுமெனபு
அ கரு.
(மாயைக் சொருவனுரொனனிங் சென்னி லுள்ளவாஅரை
ப்பகசேணி? என்த பசமும, “புத் இமம் காரியங் காண்? எனற
இருவிரு5௪ முத லிரணடும் மாயாவாகசத்தில் ரீரீச்சர சாங்கிய
ளைமறுத 5. இதற்குப் பிரமாணம் பாபடசம் அறியான்புரு
டவபிர£ருதி மசேதனங்காரியச திஜாகும், குறியாய்சாதலுள
னென்று கூறுமுத்து விலேசரெனிு, ரெறிலார்ககசாபோ காத
நியிற் சேர்ததோனவேண்டுஞ் செயலிற்போ, நெறிபாற்பணி
மெய் தடற்பாசம் மீச்சக்கொணணி நினமலஞல்? என்னு மது
கண்டுகொள்க.
பர-நிரீ.மறு, ௩-செ-
இகஞற சொல்லிய சத்சா பிரபஞ்சத்தை யுண்டாச்கு
மிடதது மாயை முதற்காரணமரசவும், தனத சத்தி தனைக்
க. -சூத்இரம். வஇயிலக்கணம். ௪௦௫.
காரணமாகவும், தா னிமித்த்காரணமாகவு முண்டரச்குவனணெ
னஜ முழைமை யறிவி.த.2.
சப் ரமண்யதேசகருசை வருமாறு.
வஅவைவை (0) ஸணயவவன
காரியகாரணங்கள - அல்லத மொருகாரிய நிகழ் £சி£ க
வேணடுறகாரணஙகள),--மூசஅணைநீமிததம-முசற்காரண ஐ
ணசகார நிமிசதசாரணமென மநூவகைப்டடும்,--பாரின மண்
திரிகைபணஹு ॥வன - இவவலகனை கண்ணே சுடமாகிய காரிய
த்திற்கு மனானுந இரிகையுங் குலாலமை,--முத ணை நீமித
தறகணடாம-முறையே முகறகாரணமூக துணைசகாரணமு நி
மிசசாரணமுமாதல் காட்சிபளவையா லறிஈசாம;,-- சேரின-
ஆராயுங்கால்,--அலைமெல்லாம - பிரவஞசகாரியததறகு மவ
வாறே, -மாயைமணணாக - மாயை மண்போலமுதற்காரண
மாசஏம--தன௪சதஇ திரிகையாக - சனசத்தயே திரிகைபோ
லச துளாகசாரணமாசவம)--அரியன குலாலனாய்நினறு - சிவ
பிரான குறாலனபோல நிமிசதகாரணமாய்கினறு,--இசகுவ
ன - தோற்றுவிபப னெனபதாம்.
மாரயைக்கொருவனா ரெனனிங்கெனனி ஜஐுளசாவாற்ரைப்
பச்சேணி எனபதளப்பட வி௯வயிரணடு செய்யுளானுஞ் சா
த௫ியர்மதம்பறிறி யாசங்கித் தப் பரிகரித தச் தருபவஷனொருவ
ன வேணடுமெனபது வலியுறு த்தப்பட்ட த.
௪௦௬ சிவஞானித்தியாச் சுபகூஷம்,
மறைஞானதேகிகர் உரா.
கூட டை
௮க்கக்கர்ச்சா ப்ரபஞ்சத்தை யுண்டாக்கு மிடத்
பாதானகாரண மூன்ெனபதூ௨ம், அவம்
றில் மடோனறுங்காரிபங்க ளியைபயெனப
தும், சொகுசு தணர்தக தூரர்.
விந்துபின் மாயையா மாயைபி னவ்வியக்கம்
வந்டுிம் விந்துத்தன்பால் வைகரி யா திமாபை
முக்தி மாரரகமாஇி முககுண மா இஞு௨க்
குக் திசிஞிவனவன்றன்சன்னிடுதன்னினின் றே.(௧௯)
(இ-ள் ) விஈது சுக்கமாபைபைப்போல வசுத்தமா மையு
வின் மர மூபரகான காரணமா௫
பையாகு
இன ஐ௩காழுூரூபு ஒட்பினகண் வர்,௧2. “இனனாகு?ம
தி வெல்லை ரீககு முவமைபெனப் - பனனுசலு மூன்னடக்கப்
பரா ?? எனவறிக,
மாபையி னவ மாபையைப்போலப் பிரகருஇயு முபாதார
வியக,சம் வந்தி னசரரணமரய்வரும்.
டும்
விர் தத்சன் மூற்கூறிப விர்துவி£ல ரக்குமைமுகலி
பாஜ் வைசரிமா ய நாலுவாக்குக்களிடதஇி மொழி லொன
இ மூகக் காரியருபமாய் த் சோன்றும்
மாயைகுநதீிடு அந்த வசத்சமாமை யிலை யிராகதத் தவ
மிராகமாத மேதலிய லவைந தமூண்டாம்.
மூககுணமாதி அர்.தமூலப் பிரசிருதியிலே குணமுதலிய
மூலக தந்திடும் தத் தலங்களெல்லரச தோன்றும்.
க--சூதீஇரம். பதி.பிலக்கணம். ௪0௭
இக்சரூன் ௮பாதானம்சளுச் தத் தங காரியங்களை த தா
மாகத தோற்றுவிசசவற்றோ வெனின ?
சின வன்௱ன் அஇத்ரன் சனனிதஇி.3 ப்ரபஞசங் காரி
சன்னிதி தனனி யப்படிமாருபோல, சி௮௨னத சனனவிதிமா,த
ினழே இரததலேதானே த௲கதவஙுகமாயு தாகு
அவிகங்களையு மூனணடாககக காரிபப்படுத து
வன: ஏ.று
“பெருமாயை விது பரசிருதியனன-வொருமூன அுபா
தீரனமு.ன்ம்?? எனவறிக,
மூநதிடுமெனபசனை விஈதவினிடத ஐங் கூட்டு௪.
இதிற பலவெமுவாயும பலபடனிலையும.
இஃரகுபபிரமாணம? விசுவசாரோமசர மெனி (௪௧)
சிவாக்ரயோகுியகுரா வருமாறு.
வைய 0
மேல் ஒனபது விருச்சததி-ு ஓபாசானத இர!யநச ளிஸி
றுங் சாரியருபப் பி/பஞுசநு.ணடாமபடி. மொருததுக கூறு
கறத:
விஈதவின மாயையாகி மாபைமி னவவிபதசம் ௨ஈஇ.௫ி
ம்-கிக தவாகிய சுச்கமாடைமி எதோபாக பசுகசமாயை அய
௮௪2 கசமாயை௰ி விடத் குலவிபத ரமாக மகான டாம இவ்
வா விஞ்ஞானகலா பிரளயாகலர் சகலரெனனு மூயாசசுக்
தலுகரன இக குபாதானமாசய விந,த மோசீனி மகானமூன ந
ஞூ சித்திததள்ளளவி லிமையிற்றின காரியமூண்டாம்படி சோ
ல்லில்
விர் த.தீ. தனபால் வைகரிடாதி முக்இிடும் - விக் துவினிடத்
இனிது காதாதிதத தவங்க ஞதிப்பகாகு மூனனே லைகரிக
காதிசாரணமான ஞூசரும பைசகததி மத் பையுண்டாம்,-
ம்
௪௦௮ சிவஞானத் தயார் சபக்ம்-
மாயை யிராகமாதிதநதிடும - மோூனியாகன்ற வசோ
மாபை யிராகதச்வதஇம் சாதிகாரணமான காரணமாயை,கச
லம, நியதி, கலை, விருதைகளைடபெற்றிசிம்,
சூ-ம் யாதஜருபிற் கூறிற்றாயிலும பொருள் செனம
ர௩கல் வலேரற்றுமைசாரும். எனபவாகலின, இராகமெனற
தீறீ கராசசஇறகு எனறு கானகனுருபாகப் டபொருளுறைகசப்
ப்ட்ட்து ணா
மூல முசகுணமாடு த௩இடும் - மூலப்பி.ரகரஇயாகத வள்
வியகாஞ சாதமீக விராசச தாமதகுனஙசண் முசலிய வர
னமதக ஐவ மிருபத துகானகையும் பெற்றிடு 5,
பிரகருதிமினினறும் புசஇழதலாக மெரன்றினொனறு
தோனறவகைப் மீரசருகு கருமெனறதம், கலையிலுண்டான
மிரகிருதியை மாடபைதருமென ஈ.தம், காரியததிற காரனோப
சாரலக்ஷணை இவவற்பகஇக தரம மேல்விரிததுச் கூரப்பக
ம். இவவா ௮ுபாதானததிரடங்களே பிரபஞ்சத்சை யுண்டா
கதற சாததா கொருவ னேதுககெனின...
ர௮ன-ிவனேயிவவுபாகானங்களினினறுந் காரியங்களை
யுணடாககுகிறவன. ிவளுகிற் வன சரியாவானாவ னெஸி
னஃ.
அவ்னறன் சந்நிடு தனவிறன்றே -௮௪௫ஏவயன த சநநிதிமா
சிரச காரிபப்படுவகாம்,
சூ-ம். ௮னரெனசேோவி யாமெனத்தகுமே
அக்க யய மாச , 0122 ந அஷா_நா௦ வஜியெ
ாபேகாாக$ | சர ஹஹியிராடு2,ண லிடியா... 5
வில ஸ்0ிவ? ॥ ஐ,
க. ரூத் இரம். பதிபிலக்சணம், ௪0௭
விர் தமோசனி மமானென்று மூனறுபாசானமகச் செர
ல்ஐூ$றத கற்பனாகெளரவம்
மாயையொனறே போ தமெனின்? அப்படியன்ற௮ு சததர
ஜி வாவுககு விசதவே யுபாதானமாக வேண்டும. மிச்ராத்
வாவுககு மோகனி யுபாதான மாகலேண்டும. சததாக்வா
வுக்குப் பிரசருதியே யுபா.சானமாகலேண்டும் அகஃ்கெப்படி
பெனனில் ? பருதஇ.நூலிற பட்டுப் புடைவையும் கோணயு
மாசாசி.ஐபோல, மாயையி?ல மிசராகதவலா வொழிய ௬௮
தாகுவாவ மசசகாதவரவுங் கூடாது
இதர்கு சிவாகவை2 வாதி - ஈஸ்வரனே ஐசச் தபாதானண
கசாரணமெனறும்
வாமாச்வைதவாஇ-சிற்சத்தியே ஜகத் தபாதானசாரண
மெனறும.
பாசுபதி- மாடையேஜகக் தபாசான சாரணமெனறும்.
நியாய லைசேவிகா-பரமாணுேே யுபாதான சாரணமெ
னறும்
சால்கயறும் பாஞ்சராச்திரியும - பிரகருதிப யுபாசான
சாரணமெனறும சொல்லுவார்சள்
* அருகன-௮அஜு2வ யுபாதான காரணெனபன.
புததன-பஞாசகச்தமே சாரணமெனபன்;
உலகாயுன-மாலு பூகமே கா. ரணமெனபன்.
அதுகூடா.த. இவை சுத்தாததவாவாகு விக்துவே யபஈ
நானகாரணம்,
* ௮ருகன மதமுதல் சேர்ச். த சில ப்ரதிகளிலெழுத யிரு
க்றேது. இத, யுக்தமனறு, இவவிடச்த மாயையின் பேதஷ்
கூறியது; மாடையுண்டென்பவர்கசே யாகலின,
௪:௧௦ சிவஞானத்தியார் சபக்ஷம்.
-௨-௧௧:௦ வளஷெ __ நசாயா டெமாா நா
ண ந. சிபுஜில.5_1 ந$ | உவர2ா_ந29.சா ஸி,
இ.-௮2 உறி ஷெண $௨)0.௪ | நாக, ராகி ஈஃவயாா
உா.நணி? -ஒவசவாஉ 5 மாஸ்ரிவ$ | சாயாலிமா ஜெ
வாகா_நம ாஹகவா குஹ /_சஜவெ.ட கி.
மேலுஞ் சுதசாத் துவாவு£கு விழவேசாரண மென்பது
சர்சுயாதி. பிரபுதகராகய விருஞூனசலருடைய கனுகரனா
இசஞளாக சசததமாபை சாரசாமல்ல. விஞஷானசலர் தேச
கதறிபாதிகளை யுடையவாகளாகிலுஞ்ு சிவானுககிரசதஇனா2
சாவதாபபிரபுதசோோ ௮௪ததமாபை சாமாலுகுணமான த
௮ ரளாஇகளை யு்டாசகுவசாகையாலுஞ சுதசாததுவ ௨
சதி:ளாகய விஞுஞானகறருகுக கரு௦மில்லானஎமபாறு மவர்
களுடைய தீலு5ராஇசகூச ௬௪2ம பிருச்சிற விந், வே காரண
ம சு பசுததமென நிரணடே யாகலின, அசுத்தம் மாயை
யா5லி ச,சம்சமெனறு விரதலைொலலுகையால் ரஸ்வரனு
சகுச் சமவாயசசதியேடெனின? அதசுசரையாலலு௦ ஜட
மூமா யுபாசானகாரணமுூ மான£யாற் குலாலனூா£கு பருச்
பின்டம்போல கிஸல்வரனுககுப் பரிககரசச,கஇயல்லது சமவர
யசதீஇயல்ல.
இலஃ்கனறியும் அசுத்த மாஜ। பை க்ஷோபிபபித் தான்மா
ச்சரஈகுக கர்மான குணமாகக் சனுஈரணாஇிகளை யுல்டாச்
குச்ற வரகதேல்வரருடைய தலுகரகஇசஞ_ கயாசொனறு
காரணம; அது பிசது அஹருச்திரரான பேர்கள் யாசொ
ர எனுசரணாத்சளினாற் டநஇரகப்டடுகிரர்சல், யாகொரு கனு
வாதஇகளை விட பரம முற்தியையடை&மூர்க ள,ச்சனுக.ர ணக
ஞூக குபாதானம் கிச்துவே,
க. திரம். பஇபிலக்கணம், ௪௧௧
ஈஸ்வரணுடைய லயபோகாதி சாரங்க ளியாதேர ரூபர
தஇியிலுனடாயிற் ஐதவம் விசதவே.
அகையாற் சூத்தாத்வாவுககு விர்தவே யுபாசான சார
ணம் மிச்ராத்துலாவுசகு ௮௬௧௪ மாயையேயுபாசான கார
ணம் அசுத்சாத்தவாவுசகு மாயாஜநாயமான ப்ரகருதியே
யுபா.கான காரணம.
அகைகயால் விரத மோகினி மஹானென்று முபாதானசம்
தி ப (ம மல்காரி பம
2௨-௧௦ 500.2 வ - ய.க8607 ௨, ய-௦காய$
க௱ணாகாரகா௱ணட | ௨ வதி. ந ௨ ௦ வ.
[1]
உர ஊ.வாஸ்ரிவடசஜவாா | கேவ, யா ஷா
வி.ந௨-ாஸனெஷ- 9.5 ஊம் | சினு கரா.
தாஹ. ௨;-,௫ஊர புவ அ ஆறி | ௬11௦ ௯2-ம் _ந-
த் ஸ்
ஷஹாறெண சாயாவுிண_சாஹ சீ | ச ஷா௦ ௫ெ0௦ஷ௦
* ,யா$ீ.நா யாஉ_ந௦ ம வெ.விஜா௦ | அலார
ய நறாஹ ஹர_ந-கா யவ காண்டு | ௨ஷ தகா
தணி நாவ 3௦0ா--628.2௧ ௮2-28 |ஷாவ
க-டணலி_நிா௦'மா பரசிவ ஜாஅிகா | ந.காஉா
ஓ ஸூதூஸூ
க நூாஹி.சா கிஷ வ_5.3தோ நாவற்? ,ஹெ | ஸ்ரிவ
௧.5.2 சாகா ஜெய ௧-௦ஐலி_மீஹி.சா ॥ ௨வா
௨ா_ந௦க2_சாஹெசொா? கலா கிகா யமா |
கிஷரயாக பாகா நெஹெ௦? ,யவ.சா௦ நரணா(
030 காய.4௯௦ சஹ, ௧.5-2-ெ3ஹெலி யா
௪௧௨ சிவஞானத்தியார் சுபகூம், :
அகட | யஉா௩வாகாநு.சொ ஜா..௦ ஷஸூர - றி.கி ௮
2) சாடு | கிதா. ராணவொயெ.வ௨ ஹெ யச,
வாஷஙீசோஜ | வி2-௩ வ 9கெய9.கா யாய௦ ஹஸ்ூந றி
௦2 ) சாடு யாசி பரா ழு கொ ய வா
யளஸ்ரிவஹ 39 ௮- | ஹூ ஈறி கி தஷவ இ 9௦ ட் வ
க-ு௦ுி_நீ2.2_௪ இ .
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
தலக்க்வைு]
சிலசைவாசாரியர்கள சுததமாயை யெரன2மே முதற்கா
சணததள நிச்திபமாகு௦ பரமகாரணம, ௮சுதகமாயை பிரி
ருதியிரண்டும; சுத மாயையினினறு முரை மையிர்மோ றி அகி
கீதியமாகு மவாகதரகாரணமெனறு சொல்லுவராகள, மற்று
ளா ரைவாசாரிபாசகள சுத மாடபையோல் ௮௪3,த மாபையும
நிகீஇயமாகும் பரமசாரனம், பிரகருதமாதஇரம ௮நிசதியமா
கு மவார்சரகாரணமெனறு சொல்லுவராகள என்று இரதி
நததஇிரமதர சொல்லி பிருகலரல், அசுத்தமாயையும் நிததிய
மெனபாரா சருச்து இரண்டாஞு சூத்இரத தில் நிச,சமாயருவா?
எனறும் இருவிருத்த முதல் விருத்சங்களினால் விஸ்தரி£6ன்
ர்.
அநிததியமென்பார்கருத இபோ தறிவிக்கன்றார்.
வி5 தவின்மாபையாகி - ௪த்கமாடையி வினறும்அ௪த்,த
மாடைசோ ்றி --
மாபையினவ்வியத்தம் வந்இடும் ௮ தவ-கத்தமாடயையி
வின்றும் பிரகருஇி தோன்தும்,--
விச். தத சனபரல் - இரும்பச் சுத்சமானைபயி னின்றும்,
சரம இரம். பதியிலக்கணம். ௪:௧௩,
ஊவகரியாஇ வரதம் - (எனச்கூட்டுக) சங்காரக்சரம ௪
ணனைககு வைகரிமூதல், சிருட்டிககரம சகணனைக்கு அதிசூர்கு
௦ மூதலாதலால், மகாமாயையி வினறும மகாிருட்டியினு
ண்டாய் மகாப்டமீரரயடரிபக் சம அவரவர்க்கு வேறு வேரு யா
னமரக்களைப்பற்றிப் பிரணவகலாச,தஇ ௪.நஷடய ரூபவிருதய
பலக க்திருகறு௦ பிரணவ பஞ்சம காதகலாசததி கர்ப்பப் பி
சீசான காதத துககுள் ளாரையுநடபுபபோ லபபடி.ச் ௪5 இருப
மாயடங்கிச் சிவசத் ஐவமைர் இன இடமாயிருசகனற கா. விச
அ மகார உகார அகாரபெயர்ப் பீரணவகலைக ஊைசதயுஈ பநீ
தி&கொண் டதிசூககுமை ரூஞூமை பைக; மத்திமை வைகரி
எனகனற வாகச்குகடோற்றும.
அவவாககு நானகென்லுமிடத்த ; உகார அகாரங்களி
ரணடினையும பற்றி வைகரிவரும், ௮திசூககுமை சூக்குமையி ன
டகங்கும்--
மாபைபமுக இரிமராகமாதி - சங்காரககரம சணசனைக்கு
ராசமுகல், சிருட்டிக கரம கணனைககுக் காரலமுதலாதலான,
மாபையினினறுங் கால நிபதி கலை விதை ராகங்கள புரடகு
தீ.துசதோடு மேற்சொல்லு முறைமையில்,--
மூததிடும் - உண்டாம்;
முக்குணமா தி மூலக் ச௩இூம்-பிரகரு இ, மூச்குணதத் த
வமுதற் பிருஇிவிகத்வ மீறாகுக தத்.துவவ்கக மேற்கொ
ல்லு மூரைமை௰ிற் றோற்றுவிச்கும் கிமிதகமினறி யாமே
வாகாது---
கி.வனவன றன் சநறிதி தன்னிவின்சே- சவனத சற்கற்
பத்இலும், ெனதியற்றுகற் கர்ச்கரவாகய அனச்தேசரர் ௪௮
கத்பத்திலும் முன்னினதே:
௫௧௭ சிவஞானத்தஇியார் சுபக்ஷம்.,
தவனவன க னெனு மாழும்வெற்றமைத் மொலை விரிவவி
ட்டு யனா$ய வவெசெனறு ப௱புதசொகை மாத்திரம் விரிவு
ப னணிஞல் மாறுபடும, ௮சுத தாக தவாஅவர்சேசுரற் கர்.த்.து
வமாதலறால
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு,
லட வலப்
சுத்தஞ் ஈத்சாசததம் ௮ஈ5மெனக காரியப்பிரபஞ்ம்
மூத்இறப்_ரிமலின, ௮வுறநி௱கு முூதர்சாரணவ்்.ஞூ5 கம்முள்
வேருசகபெறரா௦ அவற்று, மல சனமஙகளோடுவிரலா த
மூ .றகாரணம 1 நிறடது ௬்தமாை பவென்று 9) லீலை
29 ர ண்டனையும் வியாமி5த மேலாப்நிற்ப ௮வலி5 தவின ழா
உவ மல?னமஙகளோடுமிரவி முசறதசாரணமாவற ௬2
திராபைபெனறும், அவ் ௨குத்தமாபைப.து தூலபரிஆமமாய் தி
டோ சறுவது பிரகிருதி மாபைபெனது2 கூறப்படு, அுமமூ
கறறு£, சு ராயையினி எறுஞ் ச௫கசரமுறைபர்றி வைகரி
மரம் வைத?ரண்ணாபடு காலு வாககுர் மோனறும அத்த
மாடையினி சறுகு சங்காரமூறைபற்றி அமாகமு 5ல் வைத
அண பபூமகாரணதத றவமைக தநகோானறும், பிரகிருஇரா
ை யினின௮ஞ்ு சிருட்டிமுறைபற்றிக கு னத். தவமு சல்வைத
சச ளானபபடும போக்கிய தத்துவ மிருபத்தரலு5 மோனறு
ம இக்கனஞ் சடரூபரான விடற மோகன் மான மூனறுடி த
தீ5ங காரிபகக ச் ெவசழ்தி சதுற்பருப சஈஇயி வின்றுச்
சோறறுவிக்கு மெனபதா.ம.
விச,தவின மாயைகய என்புழிம் சழென்றும் பொருள்ப
ட்வம். ர கணஹூருபு ஸவிரித்துரைகக. இன் சாரியை. அதோ
மாயைபெனறதும் பெயொருள்பற்றியன்ச, இட்சதியாசார்
க. ரூ.தஇரம். பஇுபிலக்கணம். ௪
விர் இலைப்? பால மாயையா£சயென உவரையுறுபாகக்சொண
டுரைட்டாரு ௦ விந் தவினின௮ு மாஸட சோனறிபென கீககப
பொருட்டாசக கொண்டிரைப்பாருமாயினூா. இரததினததிர
யெனனுர வட நூலி.உ அவலிரண்டனையு௦் பிறாகருத்தாக
வைதமோது ஈலின அவையபொருக்காமையநிக, அநக்ஜர் ச
ண்.ர் செட்யுு சொழிலுஞ் சிவசம்நிதியையினறி யமை.பாவெ
னனுககருததான மூ ற்குளு சிவசஈநித டே கூறிஞா,
௮வலா பரூதி.பொருள் விகுதி,
இதனா? ச, முதற்சகாரான மூ சருமாறும், அவை தச்தங்
காரியஙக த் தோதிறுவிககு மாறும, அது மூஃலவனையின தி
உரையாலவாறு தொகு துக கூறப்பட்டன.
இ..ம்பவழகியருரை வருமாறு,
(0) வெல்வது
இப்ப... மாபையில நினற: கர்த்சாப் பிரபஞ்சத்தை
யுண்டாசகு௱ப.. பெப்படியெனற மா ககனைனோகச மே
ல்ருளி செ ய்சமூர்,
விகதவி ஈமாய்கையாடு- விர் தவா£ய சுழ்தமாட்ைபை
ட்? பால ௮௬3௫ மாய்கையும் நிததிப ஏபாதானமா௫,--மா
யையி னவியததம்வகதிடு௦ - ௮௧5 அசசதமாடையி?ல அவ்
விய௫ 5மாகய மூலபபிரகருதி சோனறம;--வி5.த.த தனபால்
லவைகரிபாதி - மே்சொனன வி5இிதவி2ல நினறும் வைகரிம
தீதிமை (௮௪௧ குர்குமையெனகச நாலுவாக்குக் தோன்று
ம்; -- மாயைமுச்தடுமாராகமாஇ- முன்சொன்ன மாயையிலே
சாகம் வித்மை கலை நியதி காலம் எனற சத். தவம் ௮ஞ்௯ம்
கோரும், -முச்குண மாதிமூலச் தர்இடம் - சாத்தவி5 இ
௪௧௭ சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்,
சரச தாமதம் எனனெற மூன்றுகுணமுகலான தத் துவங்க
டங்கலையும் மூலப்பிரகருஇ சோஜற்றிவிச்கும் இத வுபாதானவங்
களிலே இவைகானே சதோனறுமோ வெனனிய் ?--சவனவன
றன சனனிதி சன்னிலனறே - இவையித்தையெல்லாக் சர்த்சா
வினுடைய சன்ன இயிலே தோர்றுவிக்கும்
மாயையி னவ்வியததம் வ5இரமஎனத.த எல்லா தத் தவ
வ்ஈளு£ சோனறுமூனனே மூலபபிரகருஇககுச் தோககஞச
ல்லவேண்டின த) இழுவும உபாசானமாகையினா றெனக்சொ
ளக,
மாபைபமு5இெி விச்துச் கன்பால் வைகரியாதி என்று
சுச்சமாயா காரண காரிபசஈளுர்குப் பினனம௰் நிருரகையின
ஓம, சி௫25 ஐவ மஞ்சும காரியப்படு மிடகது நாலு வாக்கு
சளாகக் காரி.பப்படுகையினாலும் எனககொளக
மாயை முர்இிரி மராகமாதிம எனற விம்இபாகச் தவ
மேமுககுள் ௮ஞசுககுச் சோற்றளுசொல்லி, இரண்.ற்குத்
சோத்றஞ் சொல்லியிரக த புரடன தனிதசொரு முசலல்லா
த.த கொண்டு தோற்றஞசொனனாரில்லை, காரிபப்படு மிடத்இ
லே கணடுகொள்ளவேணும் அகையினாலும், ப்ரசரு௧௪ மூன
னே தோஜற்௱ஞ் சொல்லுகைபிறலு மெனககொள்க.
முக்குண மாதிமூலக்தநதிநிம, முக்குணமு மொத்தவிடம்
அவலவியத்தமாயும், அவவியத்தக், சானே சித்சமாயும் ஒரகுண
மேறினவிடம் புகதியாய் முககுணமும் புததியிலை சென
பொருநத புததியிலே நின் ஐ இககாரகதோனறியும,இர்த வாங்
காரக தான் மூனறுவகைப்பட்ட வாங்சகாரமாம் இஇலே முச்
குணஞ்செனறு பொருக்த மனதும் சோத்திராதியும் வாக்காதியு
ம்௪ச்சாஇயும் இதச் சத்தாஇயிற பூதாதியும் இவையெல்லா
௧க.-௬ூ.௧இ.ம். பஇிபிலக்கணம். ௪௧௭
ச்?கரன்றுமையினால் சித் தமுரல் பிருதிவ ௪ருயின. தன்ம ச
தீ.தலவம் இருபததுகாலுககு முச்குணங்களே முதலெனஈரழென
ககொள்க.
இதனாற் சொல்லிபத வித மோகீனி மானென்று செரி
ல்லப்பட்ட மூனு சானததிலும்; வைகாரி.பாதி யான தாது
வாசகுசளுடி அராசமாதஇபான தத _துவவக ளஞசகம், க.
மாஇயொன தத்துவங்க ளிருப,ச துனாலு 2, ஓக மூனறு வகை (ப
டட தத தவஙசசூம சி௨னுடைய சன்ன இயி2 கதோனதுமெ
னலு முரைமை யறிவிததது.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கணைனையககை [0] வகைகளை
(ஈததம் சுதசாசுத்தம அசுத்தம் எனக காரிபப பிரஉஞ் ௪
மூசஇறப் படுதலின, அவற்ழிஈகு மூதற்காரணவகளு£ தம்முசர
வேருகல்பெறரும. அவற்றுண மலகனமஙகளோடு விரவா.று
முதற்காரணமா.பநிற்பது சுததமாடபையென்றும,தஃ் சேதளையிர
ஊடனளையும வியாபிதத மேலாய்தித்ப) வி5துவின மாயையாக.
அவவி5தவின இழோயடங்கி மமகனமஙகளோடு விரவி முதத்
காரணமாவது ௮௪ ததமாயைபெனறும,-- மா'யையி னவ்வியதி
சும்வஈ இடும் - ௮வ் வசர சமாயையினது தாலபரிணமமாய்ள்
தோனறுவத பிரசருமாபையெனறுநு கூறப்படும அம்மூ
னை, விநதுத்சனபால் - சதசமாயையி வினறும்,- வை
கரி.பாதிமூகதீடும - சஙகாரமுறைபற்றி வைகரிமுதல் வைத்
செண்ணப்படும் நாலுவாச்குற தேரனறும.--மாயை- தச
மாடையினினறும்,--அராகமாத முகதீடும் . சங்காரமூறைபம்
தி யராகமுதல் வைதசெண்ணம்டடும் காரணதத் தவ மைச்ச
௨௭
ம்
௪.௧. சிவஞானித்தியார் சபகூம்-
த்தோனறுர் -மூலபஃபிரசருஇமாடையிகின்றும்,--மு2குணமர்
இ முநஇடும் -சருட்டிமுறைபர்றிக குண?ததுவமுகலம் வைகு
சென்ணபபடும் போககயதத் தவ மிருபததுகாலுு கதோனது
ம, இ ஙனம ௪டரூபமான விறு மோசனி மானஸமூனறு 2
தங காரிபங்களை - 2 வனவன தன சகநிதிரனனினின௪-
சிலசததி சஙகற்பரூப சநநிதிமினினது டி.-5ஈஇடும- தோற
அலிக்கு மென்பதரம
இதனானே மூசாசாரண மூனமு ராறு ,அவை கத்தககா
சி.ஙகளைத தோறறுவிககுமாறு டி, அதமுச லவளையினறி ய
ன. ரறவாறும தொகுதி றுககாப்பட்டன
விது. வெவயய்கமல் பழய யுகவயய அவம் பவை வெ ௮௯ வ செய அமயவகைகயய அவயால், மவனைடவகைககைய,
மறைஞானதேூகர் உரை,
ணன் பப ஆட்களை
மேற் ஜொகுத்தப போச்தவற்றுள் வைகரி
மபென்னும வாஃகீன இறககண ரே சற
காரக சரமசதாலஓுணாச தகு
வைகரி செவிபிற கேடபதாயத்தவசனமா), மே
கரு மு. சானவாயு மேவிட விளைகதவனனம், பொய
ய௦ வடைவுடைததாய்ப் புநகநதிகா ரணமதாடு, யையமி
ல ப ாரணைவய வடைகததழக தடைவுடைத்தா ம்(௨0)
(இள) எவசரி வைகரிபெனறு௦ வாச்கு5 செதிசகு5£கே
ெ.விமிற டகபபடவெதாகி
ேே கடபதா
ய்
௮ச.த வசன அர்தக்ச வத்தங்களைப் பொருச்திய ௪௫
மாகி தீிசொருபமாய்
க--ர.தஇரம். பஇபிலக்கணம்.
மெய்தரு மூ
தாணவாயு ேவி
ட விளக தவன்
னம்
பொய்பற வ
டை வடைத்சா
ய்
புதி சாரண
மகாக்
ஐயமிம பிரா
சணா வடைந
(சி. ச்(25 2டைவு
உதானவாரயு- எழுவாப்,
௪௧%
மெய்கரும் உதான வாயுவைச் சார்௩ற
பல்லு மி5மு நாவு மாகு மண்ணமு£மாகிய
மூ.பற்சிை யும், தானத் தனையு 0 பொருந;
ஜாபத்?கா ரககரமாம
௮ி.ரீசமற அசாரமுகலிய வொழுங்கற்
றா ௦வெழு 5 ரெட்டிவர்ககசமைப் பொருச்
இரதிபகாம்,
யா௨ஷெருவனொன்றை யறியுமிடத் இ௮
னடைமலறிவே துணைககாரணமாக வுளள
காய்,
சந?சகமறப பிராணவாயு மூலாகாரத
இனி ஈறு பிரமாகஇரமாவாக முட்டிரின
து காரிபபபடுசஇ வரு£சதே யிதுககு மூ
ஊ௱மையாம் எஃறு
ன் ட் க
அடைவடைதசாம் - பயனினை
எலஃரிெவியிற் சேடபதாம் எனற விருதகமூச் லெடடு
சகும இரததின5 இரமரெெனறு ௦ பிரகரணமே பிரமாணமெ
ன வறி-*
(௨2)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
*() அவைன
மேல் தூலாருர்கதி *ரிபா? பன வைகரி முதலானவாக்குக
ளான்சனையுக சரிரிப்பிககனாது
** நியாயமாக,
(வைகரி. .அடைச்சாம்)-வைகரிவாச்சானத பிரர்செலிக்
ஞ் கேட்பதுமாய்த் சேசசதி ஓசானவாயுவுடனேகூடித் த
லாக்ஷச வ்யாத்தியாய்ப் புத்தியினால் வர்ணாலுசச்தான ரூப
௪௨0 சிவஞானித்தியார் சபக்ஷம்,
மாக நிச்சசதேகமாகப் நீரரணவாயுவடனேகூடி யர்த்தத் இதி
கூ வாசகமுமாய் வசனிகக$றவலுக குபசாரததைப்டண்லுவது
மாயிருககும, எஃறு
39-௧0 வள _.. வவெவீ ளெ), 37 வி
ஷயா ப. வண_$ஃபமி, மி ஹா வாரெடுவி பர
ட.௪ வாயள உரயொக- ணட கார்ணி || கேதும் வ்
ண-ள்_ந-௩ஷ௦டா_ந ௨/௫ வ-? 8கட-2ஹ ஹாவிகெ.கி ,
படனம் இண்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௫
சஙகாரகிரமததில் வரககுகளிம் வைகரிவாக்கின இறக்க
ணமுணாத தனமா
வைகரி செவியிஐ கேட்பதாய் - வைகரிவாக்குச் கேட்பது
செவியிற் கேட்பகரய)-- அர்த கவசமாக - கேடபவன 2
தாசசஇமறைக.த முரைமையி.௮ மச இமையாகக,;--அவனுசரு
ப் பிவபொருப் போதிப்பதால், மூனசொலபவன த கரியா
சத்டு பொருஈஇய கூகங்காரப் பிரய5 ,இ5ப மரேரிதமாய்)--மெ
ய் தரும - உண்மைகொடுககும;--உதாரனவாய மேலிட - பொ
௫௪, இச்சாசக்தி பொருகதிய மனச்சங்கற்பத்தால்,- விளக
சவனனம் - பைசகதீயிர் பரிணமிம்,த வககரங்கள்;--புந்தி கா
சணமதாக-ஞானசததி பொருந்திய புததிபோதல் காரணமா
ச --பொய்யற வடைவடைககாய் - விபரீதமற் ஜெழுங்குபெ
ற்து மததிமையாய் -- ஐயமில்பிராணவாயு வடைநகெழுக,*
டைவுடைசதாம்- பிராணசம்சய சாரக'விரரேசகமத்ற பிராண
வரயுவைப பொருகஇப் புறம்பே புபபபட்டு வைகரியாயு பவி
தீத முறைமைகிம் கேடபவனுக்கும் கேட்கப்படும்,
க. ருத்திரம். பதியிலக்கணம். ௪௨௧
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
0
மேற்கூறிய வைசரிப: இ நாகாகனுள், லைகரியாவது தன்
செவிக்கும் பிறர்செலி£கும் கேட்சப்பட்டு நினைக்கபொருள௪
சொல்லு சொல்லாய்; ௮ஈசெரலவாலுககுங் சேஃ்பாலுக்குக
சவிகர்பவுணாவுணடாதற்கு ஏ தவாதகலு ௦, ௨உசானனெனனு௱£
காம்றா னுந்தப்பட்டு பசதிமைககானச் த சூககுமரூபமாய்ப்
பிரிு,த சோனறிப வக்கரககள அநகாரகதாற்செலுச்சபப
6௦ பிராணனெனனுங் காற்று ஐுதபடட டெழுச் த புரத்கேய
ட சலுடை சசாசலுமாகய இரணடும் இலகசகணமாசவுடை ௪
செனபசாம்.
மெய்கருமுதானவாயு மேவிடவிளைந்தவனனம் என
அனலமாசம
விளைதல் உருவெலையுச செரிசல்,
மெய் உடமபு
பொய் விபரீ2ம்.
ஐபமில் பிராணவாயு, மனத கின்றொழிற்பாடாகய ஐ
மின்ராகற கேதுவாய் ௮5க்காரததாந செலுதகப்படும பிராண
லாயுவென ஏதப பெயாசெசண்ட குறிப்புவினை தகாகை
எழுது பொய்யறவடைவுடை கதாயென மேலேகூட்கே.
அடைவு பினனையது இலககணம.
ஈ.ன்டுப் புுதியென௪ஈத ஏரபுழிகசோடலாஜ் பிர ற்குரிய
சவிகற்பவுணர்வினமேற் முயிறு.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
14
சத். மாயாகாரியங் காரி.பப்படிகற முறைமை மே ஒரு
ளிச் செய்கருர்.
௪௨௨ ஈவஞானத்தியாச் சுபக்ூம்..
வைகரி செலியிற்கேட்பசாய் - வைகரிவாச்சானத இவ்
னுடைய சோததஇிரத் தக்கு விஷயமாய்,-- அத்தவசன மாக -
௮,த்.கங்கலை பொருசகின சததமுமாய்,--மெய்தரு மூதானவா
ய மேவிட விராசதவனனம் - மேசததிலை யுண்டாய்கிற்கிற வ
கானவாயுப் பொருஈச வுண்டானவாச்காம,--பொம்.பறவடை,
வடைசதாம் - சதுதியமாக வடையவே வொழுங்குபட வுடைய
தாய் --புுஇிசாரணமதா£-இ௮னுடைய வறிவைக சாரணமாக
வடையகாய்,--ஐயமில் பிராணவாயு வடைகரெழுக் தடைவ
டை,ச.தரம - சநமேகமற்ற பிராணவாயுவடனே கூடி வரு£ற
சே இதச்கு முூரைமையாம.
இசனாற் சொல்லியது, வைகரிவாக்கானது உசானவாயுச்
கூடின பிராணவாயு தூகி கூடிவஈத வசனம் சூக்கும
முசலாயுள்ள வாகழுகளைச செவிபிஎ பகு இடிமெ கேடச, நினை
க்சபொருளை யறிவியா நிற்குமெனனு முறைமை யறிவித்தத
சுப்7மண்யதேகிகருரை வருமாறு.
ணவளும்.
மேத்கூறிப வைகரிபாதி நான்ஈனுள்,- வைகரி - வைசரி
மாவத,--செவியிறகேட்பகரய் - தனசெவிசகுர் பிஈர்செவிக
கும் மேட்கபபடடு--௮5தவ௫௪னமாக . நினைகதபொருளச்
சொல்லும்சொல்லாய் --புஈசிசாரணாதாகி . அசசொல்வாலு
க்குங் கேட்பாலுசகுஞ சவிகற்பவுணர்வுணடாதற கேதவாத்
ல, -மய்௬ம-உடமபின கண்௭டுக்கு ஈ,-- உதானவாயுமேவி
ட-உகானனெனனுங்காற்று லுர்சப்பட்டு--விளைச தவன னம்.
மத்திமைதானத.தச் சூசகுமரூபமாய்ப் பிரி, ததோனநிய வக்
சரங்கள்) --யமில்பிரர ணவாயு - மனத் இன ரெழிற்பாடாட
௧க--ரூத்இரம். பஇ.பிலக்கணம், ௪௨௨
௨ வையமின் ரூகற் கேதவா யகங்காரத்தை* செலுச் 5ப்படு ஈ
பிராணனெனனுஈகாற்னுல்,-- அடை.ந்செமுஈது - உரதப்பட்
டெழுக்.த,--பொய்யற உடைவுடைத் சாய் - விபாகமறப் புற
522 யடைகலுடைசசாசலுமாகிய விரண்டு௰,--டைவுடை
தீகாம்-இலசகணமாக வடைததென்பதாம
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அணண்வுத்ட்தி௨ கடை
மேன மூரையானே மதஇமையென்னு ௦
வாகசன திலககண முணாத துகிமாா.
உர௱ளுணர் வோசையாகச் செவிபினி லுலுத
ல்செயயா, தொள்ளிப பிராணவாயு விருததியை ப
டையதனமித், தெள்ளிய வககரஙகள சிந்திரிஞ செய
லதின்றி, மெள்ளவே யெழுவதாகு மத்திமை வேற
தாயே,
(இ-௭) ௨௭எளு
ணர் லோ
சை யாகச
செவிபினி ஓுறு
தீல்செய்யாது
ஒள்ளிய பிரா
ணவாயு விருத்தி
.பயூடையற்ன
தி
(௨௧)
மத்திமையென்னும் வாககு வைசரி:௫௯
காரணமா யிபற்கு வேறுமா மிவனுடைய
கண்ட ததின்கண்ணின ஈறிவா யுள்ளேயேச்
ர்தொனிபுமாய்ச் சோதஇரத தக்கு விடய
மாகாமற் சவிகற்ப சொரூபமாய்ப் புஐதியி
னக ணெழுத்துககளை யொழுங்குபட நிற
வி
நல்ல பிராணவாயுவைச் சார்ந்த பு£ம்
பே டேசுவிக்கு5 தனமையினைப் பொருக்தா
மிலி)
௪௫ சிவஞானத்தஇயாச் சுபக்£ம். ,
செள்ளிப லக் பைசர் இயினின்றும் விளங்கப்படாச;
கரங்கள் ௪௩இ.3 வச்சரவ்களை மிடறுமுதலிய சானக்களைப்
சூ செபலஇிறிை பொருதி நாசாவிசமாகப் புறமபே புறப
பட்டு ஜீவிககுக் சொழிற்களுமினறி
ட மளளவே புசதி.பு மூபாதானமாய் மெச்செனறு
பெழுவசாகு ம சோனறுவதாய் தூலவொலிக்குக் காரண
தஇிமை வேறதா மாய் வேறுபஃ் டெழமுஈ திருப்ப தியா. ௮
யே து மதஇமையாம். எ-று., (௨௪)
சிவாக்சயோகியருரை வருமாறு.
எலசகககளை (0) அமையக்
(ேள்ளுனணா...வேறதாயே) - மத்தஇியரைவாககரன இவ
கரிவாககசனனிபமுமாய்ப் பிறாசெவிககுககேடகபபடாம
5சர்சசசமான சதகசசையுமுடைத்சாய் வர்னாலுசசதான மு
மினறிப் பிராணவாயு விருசஇயுடனகூடார,5 தமாய் மக்தகவா
சசையுடையதுமா யிருககும்.
_நற,௧௦ ௪-5 _வ_ 6. வாகிஉதக த
ச அழிசி வ_ பெரரண ர் 2திகயாஷா
போ௦ிமாவூ ஹையா [ வண-2[0-௫ுபா_ந-ு ஷயா
லிரஹா௦யு ஸஹ, 4 .
ஸ் வ
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு.
டட றப்ப
மத த$மைவாக்கன த லகூண௫உறுகன் மூர்,
உளஞ்ணாவோசைபாக - சொல்பவன இருதயாதி சண்
டாச்சசதுக்குள் அவனதறிவும் கதியப்பட்டு, அவனுற் சொல்ன
ப்பட.2 பொருளில் அவனறிவைவிளச்கும் கொ னியாக,-செி
க..ரூ.தீ இம். ப இபிலக்கணம். ௪௨௫
பினிலுறசல் செய்யா த-சேட்பலன்செவிக கேராகசாய் வைகரீ
யாய்த் திரிர் த மேலவலுக்குக கேட்ச்கப்படுவதாய்,--ஒள்ளி
பிராணவாயு விருச்தயை யுடைய தன்றி-உசானவாயு வியாபா
சமாத்திரமுடையதாம் பலமுடைய பிராணவாயு வியாபார
இனது விடுசுலுடையதாய்;-- செளளியவக்கரங்கள் ச5திூ்
செயலஇனறி - செளிவாயே வனனங்கள் சிதறுசஸின்றி பொ
முக்குபெச்று,--மத் மூ வைகரிசகும பைசக இசகும,வேறு
ம். -மெள்ளவே யெழுவதாகும்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ட
செவியிற் சேட்சப்படாதாயும் மெல்லோசையாய்ச் கண்
டத்திலே விளங்குதலு.எமையாற் சொல்லுவானரனனுள்ளே
புணருஞ் சவிகற்பவு.ர்புககேதுவாய் உள்ளேயுணரப்டடுமோ
சையாதலும, பிராணவாயுவின சொழிற்பாடினறி உசான.வாய
வின சொழிரபாடுமாத்திரையே அடு அமையிற் சூக்ருமரூ.
மாய் ௮ககரஙகள மிரிக்து தோனறிலும் பல்லிசழ்நாஉண்
ணங்சளிற் பட்டு”? ததறிப்போதலினரையு ராய அல்விரண்டி
லசசணத்சானு முறையே பைசச்திககும் வைகரிககும் வேழூ ய
தியப்படிவது மததிமைவாச்கென்பசரம்,
இரட்ட மொழிசலான உணரோசையென்றும் விளைக்
தொகையின ஓசைழெனயத ஏதப்பெயசாயுஞ் செயப்டடுபொ
ருட்பெயராயு௦ நினற.
தெளஎ்ளுசல் ஈண்டு வடி.ஐு விளக்குதல்.
அதுவிரண்டும் பகுதிப்பொருள விருத.
ஒயிரிற் சேர்ச் தவருமவை மருவுமூரு வெகையுச் பெரித்
அ*முக்தியிடுஞ் செவியுலுரு தள்ளுணர்வா யோசை முழக்கயீ
௪௨௭ சிவஞானசித்தியார் சுபகூஷம்.
இம் இமை! என்னார் புடை நூலாரியரும் $ஃயிரிக்சேர்ச் த
௫மலமை பெனஈது மூனனர்க கூரப்படும வைகரியை
சிவட்பிரசாசம-௨௬-௦ெ,
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மத்திமை கரரியப்படிசிற முறைமை மேலருளிச் செய்கி
ர்
ள் உள்ளான வோசையாகி - இவனுககுள்ளே யறிவமாய்
ெரனியுமாய்,--ெவியினி ஓ தல்செய்யாது - இவனுடைய
சோதஇரத் தசகும விஷயமாகாம௰)--ஒஎளிப பிராணவாயு
கிருத்திபையுடைய த - கனரான பீராணவாயுவின.ஐ தொழி
லையு முடையகாம்,)--அனறித் தெள்ளிய வககரங்கள் சந்இடு
செயகிதினறதி - அதுவுனறி நுகாமாவு*கு மயககமறத் செளிர
இவச்கரவகளை சிதமும லொழுங்குபடக கூடிக சொளளு?ற
சொழில்யு மூடைததாய், -மெளளவேயெழுவகாகு மததினை௦
லே சம?ரய - பைகரிவாககுககு வேறுபட்டு ரெத்தனவேயெ
மூமஇரககற த மதஇமையென் 2.
இனா மொல்லியத பிராணவாயுவிலே கூடிவருசத ௮௧
சரவகளைப பொருக்கத்சக்க ரூபங்க ளெொல்லாவற்ரையு[ ஒழு
கரகுபட கிறகஇ௪ செவிசகுக கேளாமல்இவலுககுஎளே உறிவா
வதொரியுமாய், சாவிலே பிறககு மதஇமையென்று முரைமை
யுாறிலி௪,5.த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
அணை (0) வவ வைகை
செவியினி லுறுசல்செய்யாது - செவியித்சேட்கப் படா
சாயும் -மெள்ளவேடெழுவது - ழெல்லேரசையாகக் சண்டத்
க. -ரூத்திரம். பதியிலக்கணம். ச்
இல் விளங்குகலுன்மையால்,--உள்ஞண ராசையாகி-உள்ளே
புணரப்பமிம் ஓசையாசலும்,--ஓஎளியட் ராணவலாயு விருத
பையுடையகனதி - விளங்கயபிராணவாயுவின ஜொழிற்பாடின
தி யுதானவாயுவின மொழித் பாடமாச இணையே யாணடுண்ை 5
யின,--தெளளியவககரஙகள - குககுமரூபமாய் வடிவுவிளங்
யே வுககரங்கஎ,--சி5 இருரசெயலதினறி - பிரிகதுதோனறினு
பபல் லிதழ நா வணணவசளிஜற்பட்டுச் சரநிபபோச வினரையூ
மாசிய விவவிரணடுஇலககண தானு டி). -வே௱தாய் - மூலை
யே பைசகஇஈகூம வைகரிச கும வேரு யழியடடடுவத,;--ம௮இ
மை யாகும- பகதஇமைவாச்தென்ப ம.
அவையவை
மறைஞானதேகிகர் உரை.
304230 ஞு வடை
மேன முறையானே பைசஈஇவாக௫
விலககண மூனர்த்துகருார
வேற்.நுமமப் பட்டவன்னம் வெவ்வேறு விபர
கமாதே, தோமறுத லலடவொகிகச்ேச் சொயம்பிர கர
சிமாமச், சாறறிமி மப்வினண்டக் கரித்திரிஞ் சலமே
போனற, காறறவேயுடையதாப்ப பைசந்தி யமாக
துகிமரும். (உ௨.)
(இ-ள ) வேத்று பைசகதபெனனும் வாக்கு மத்திமைபை
மைப் பட ப்பர்றி விளங்கரதிருக்கத விச் ரூபமாக
டவனனம் தனனிடத்துக் காரிபவகளெல்லாம் விளங்
வெல்வேறு வி காதபு2இபாற் சட்டி மீெென்ரறிபப்படர
பாகமாக தீ வக்கரல்கள பொன்னொன மெவவாத
வடி.வாக வுடையதாய்,
சோற்று ல சூசகுமையாகய வாக்கே தனசகுக் கார
டைலொச் ஸமாய்த் தன்விடத்திற் மெற்ரப்டட்ட வ
௪௨௮ கிவளஞானடத்தியார் சுபக்ஷக்.
சொயம்பிர காச ச்சரங்களினுைய மூரைமையைச் சற்றுச்
மாசி செரி.பாதபடி. தனனி௨த் தொடுககத சன
விட ததெல்லாம் விளங்கும் ப்ரகாசததினை
யுடை.ததரய் நிழ்கும். ௮ஃதெனபோலவெனீ
ன?
சாற்றிி மயி மயிலி ஏஉண்டத் இன்சண் மயிற் சொருபி
லிசனண்டஈ தரி கரிததுத தோற்றுரையிலுஞ சலாரயவாறு
தீதி சல போல எழுச்து£கள சொருபிகரித ததோ
போனறங் காற் னறி விளககரநிர்கும். எ-மு,
சிவேயு_யதா
6ப் ை.௪2இயம
ர்ச் தரீ£ கும.
பைசகஇ- எழுவாய், நிர்கும்-பயவிலை, (௨௨)
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
௦
(வேற்றுமை , நிறகும) - ௮ஈவயம் வேற்றுஷைப்பட்டவ
ன்னம் வெவேறு விபாகமாக&த் கோற்றுக லைவொடுகஇ
சாற்றிடு;பிலினண்டஈ தரிததிரிஞ் செயலேபோனறு டொயம்
பிரகாசமாக யாற்றவே யுடையதாகப் பைசநஇபமர்ச் த நிற்
ரூம் - நீலாதிபாயே பலவர்ணங்களையும் வெவவேருகக் கா
ணபிப்பகனறி மயூராண்ட ஜலமான சேகரசமாச நின
போலப் பைசஈஇவாக்கான நேகபஞ்சாசத வாணத்தினுடை
ய) பேகதசையுங் ரமத்சையு மட கசக்கோண்டு விஞ்ஞானப்
பிரகாசமாய் மேன மத்திமைவாச்சுர்குக் சாரணமுமாய்ப் பி
சாணவாயுவடனேகூட உத் தரனமின றி நிற்கும்.
க.-கூ.த்திரம். ப இியிலக்கணம் ௨34
.ச8-௧௦_8ய-ஒராஸாஹொஅஹிலி-2ொஷா கழி.
(அல ஜ் த
யாறிகா | வேஸு 9அிவாலி ட் பய் ச அயா பரிவு
றாாஹ_9சி
சனைவரமகமாளாகளு.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0-வது
பைசகஇவாசனே திலக்கணமுணர்த் த உன்ருர்.
௯௪5இ - பைசகதி,--வேர்றுமைப்படட வனனம் - வெ
வேறு குறியாயிருககு மககரகுகள,--சாற்றிப மயிலி எண்ட
கசரிசதீடுக சலமேபோனறு வெவ்வேறு விபாசமா&த தோற்
௮ தலடைவொடுககி யாற்றவே யுடையதாக - சொல்லிப மயி
வினது முடடைதாக்கிய நீரிற் சிறகுமுதலிய வுறுப்புகள
போல வெவவேறுபிரிந மொழுங்கு பெற்று மசதிமையாய்கு
இரி5 இனிமேல் வருகலை யிபபோ டக யக; வனன கவை
நில்டெற வடை தாக, -சொயமபிரசாசமாக-செரல்வோர்ச்
ரங் கேடபோரககும முரைமையில மத் இமையும வைகரியு மர
ய, புசி யசங்காரங்களோடு கூடிச் சவிககபஞான கரரண
மாய்) பைச5தி விதுழையோடுங்கூடி நிருவிகற்ப ஞானகாச
ணமாய், பின மனததோமிகூடி௪ சலிகற்ப ஞானத ததத
யோககும் சூசகுமை விகுசையோகூடி நிருவிகர்ப ஞான
காரணமாயிருசகும. தஐ.கலால், புருடப் பீரயசஇனம் பொரும்
தாமற் சறறேபொருகஇ தானே விளய்5),--அமர்க் துநிற்கும்-
நிருவிகற்ப ஞான விளககாய்௪ சவிசற்பஞானத து.ததியோடு
தத கிங்பெறு நித்கும்,
௪௩0 சிவஞானசித்தயோர் சுபக்ஷம்,
சிவநஷானயோகியருரை வருமாறு.
(0 அவையவை
பைசரதிவாக்காவ௪, மேல் விரங்கத சோன்றுவனமயா
சிபபஞாவனனங்களையு் சூகளாரூ..மாய் அடைவுபடவொ்
கக நிரகு 0 மயிமமு._டையிரரபோலப் பலவரைபபட்ட வெ
மூசி தக்கன மதகிமைததானத தப் மீரிவுபட விளகாத்தோ
னது முறைமையினை ௮ட௧&, மி2வுரு சூக்குஈரூபமாய்க கர
ஊடு சி;மையினக ணிறதலூ) நீருவிகள்பவுணாவிர்கு ஏதுவா
சீல ராகிய இரணடுவிறகசணமாசவடைகமெனபதாரம.
விபாகம - பிரிவு.
இ.ரம்பவழகியருரை வருமாறு.
க்னம்ப்டு வலில
பைசகஇ சாரியடபடு மூரைமை மேலருளி௪ செய்,ழுர்,
லேர்நுளைட்பட டவனனம வெவ?வறுவிபாகமாகி - தன்
௮ச்கொனறு வேருயிருமகிு சுபாவகசையுடைகதாகட ௮ககர
ககன வேறு வேரு ௪ ரூபங்மலை யுையதாட்,-தோற்றுகல
ஸ._வொடுசகி - 2தோனறு2௪ முறைமைகளை தடைவி2ல கூட்
டி. -சொயம்பிரசாசமாக-௮௩5 வககரல்ாளூகுளள பிரகாச
மேயாய்)--சார்றிடு மமிலினன்டஈ தரிததிடுஞ ௪௦?மபோன்
2.-சொல்லப்டட்... மயிலின முட்டைக்கு... ஜஙததஇி?ம பஞ்சவ
னனமாளுசோனறி உருதைரிபாத நினறு உடைதீசால் ஜற
மான தன்மையோ ,)-3றறவ யுடையசாக-௮சகரங்களை மு
சகோனமு இருக்கச்செய்தே உளளே சஈசனவே உடைத்தாய்,
பைசநஇபமாந்த நிற்கும் - பைசநத வாக்கானது இனமாவுக்
சறிலாய் இப்படியே பொருக்திநிற்கும்,
க. ரா.தஇரம். ப.இபிலக்கணம். ௪௩௧
2. இதனாற் மொல்லியத மயிலின் முஃடைக்குட் ஜலத்தி
மே மயி ஓரு 9சரிச. தத் தோனறி உடைதசால் ஜலமான தன
மை?பால, சச்சததஇிம யோ ருணாவுமாச்இரமாய் நிற்கு௦
_ச5இி வாககானசெனற மூறமை யறிவி2 2.2.
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு.
0
பைச*தி.ன..சர்இலாகசாவத,-- வேர்றுமைப்பட்டி வன்
னம் - ேல்விளங்?தசோனறுவனவாகிய பஞாவனனங்கள
யி அங்காற்ரவேயுடையகரச - ரூ 2முமரூப மா யடைவபட
லொடுக£நிச்கு ,),--௪௱ரறநிரியயிலி எனணணடசதரிசதீடுரு சற
மேபோனற.- உறுன ஈமயிலின முட்டையிற்ஈரிததடு மாபோ
ல, - வெவ்வேறு விபாகமாகக் - பல௨மைப்படட. வெழுமு துச்
கண் மதசதிமைதகானத்தப் மீரிவபட,--கசோற்றுதவடை வொ
டுதச - விளஙகத? சானறு முரைஷமயினை படக%,--சொயம்பி
ரசாசமாக - மி/வு௫ஞ- ஞூ ஈருப மாய்கெொர ஊட, அமக துறி
றும் - சிரடையிஈக ஸிற௱அு நிருவிகற்பவுணர்வு கேத
வாசுலு சாக ப விரண்டு மிமசகண ராகவுைதி ச னபசாம
மறைஞானதேசிகர் உரை:
பேன் முரையானே சூ: கும௨££/ னமுரைரையுணர்த் தரூர்.
சூககும வபக்கதுள்ளோர் சோதியா யழிவதன்
றி, க்ப் மடிகாரத்துக் கதிவினை தன்னைக்கண்டா,
னிக்கமீ லறிவானஈத முதன்மைரநித் இயமுடைத்தா
யப, போக்கொடி வரவிளைட்பு விகாரமும் புருடனின்
றம். (௨௩)
டட
(5-௭) சூக்கும
வாககதுள்
ளோர் சோ
நியாய்
அழிவசன்றி
தகடு மதிகா
ச.குறுக சழிகி
உ தன்னைகக்
ண்டால்
சீக்கமிலறிலா
னசதமுதனமை
நிச திய முடைத்
சாய்ப் போக
மெர0 வர விளை
பு விகாரமும்
புருடனினரும்
சிவஞானசித்தியாச் சுபகூம்.
சூச்குமையென்னும் வாச்கான தள்வே,
யத கமாத்தரத்மை விளச்குகிறதரய்
மறற வாக்குகளைட்போலக் சோனறுவ
அ மொகெகுவதுமினறி5 தானிலைபெற் றிப
ல்பாயிருசகும்
அதிகாரககை யுண்டாக்கியக்தை யழிக்
கற விகத௪ சூசகுமவாக்லுடைய வண்மை
யா சொருபுரடன விவேக ஜான சதனாலே
யித பரமமான பகசமெனறு விசாரத இ
சீர்கு மேலான விச் துலையுவ் கடக் இருகடற
தகதபபுருடறகு
சீஙகாதபேறிவும் பரமமான வானக்
மேசூ சுதந் தரதமையு நித்தியத் தவச்பையு
பெறு ஜனனமரணங்களையும் விட்டு நீங்கி
யானமவிததா யிருப்பர்கள. எ-று,
இமுதலிய பச்தம் ரீங்கவே மோட்சமடைவனென்பது
கருத.து. ௨-ம்
'அநாதிமு௪,த சின்மய னோச்கா னாதமாகு,
மசாஇகத்ச மாபையி னானமாககண - மனாதியினை, யாக்கப் பு
ி5மச்த காதத்தாம் விநறவினாம், வாசகொருசான் கென்மு
ச் மதித.த." “சூச்குமைநம பைசநதி மத்திமைசொல் வைகரி
வேன், முக்கு மிவர்றினேே சடைறிச - சூககுமைசான,பக
இத்கரன் மாவுணரவைப் பைசஈத மத்திமையா, மழத்இத்
5. சூதீஇரம். பதிபிலக்கணம்: ௫௩௩
இல வெழுத்தாம்? ₹வாச்5 ஐுதித் தப் பொருளை மதிப்பிககை
ஸ், காசகும பதத்தி னவயவமாம் - வாகசியமாய்ப், பாவா யி
யலாகி நூலாய்ப் பரந்திலக்கு) மோலாதே மததிமையி ஐற
த... என விவைகளை யறிக. (௨௩)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
சவகு)
சூரகுமவாச்கதுளளேரா சேரதியாடழிவஇனறி - சூசரு
மவாககான தந்தாககதமாய் விஞஞானப்பிரசாசமாய்த தன
ஓடையகாரி.பவிருததியான பைச5இ மதூனை 3 மைகரியெனனு
மூனனறுவாச்கு மொடுககய காலததுக் தாஜெடுகருவதினநி
நிற்கு மானமஞானககீரியாப் பிரதிபஈதகமான வாணவ்மலகி
விர்ததியுடனே நிவிரததியாகையாற் ருனே யானமாசஞுக்குப
பரமானபகதரு௩ தனனுடையநிவிரததியே பரமாலமேோக்ஷமு
மாகப் பிரதயானம நியதமாய்கிற்கும்,--
38-௦3 ஹக்க வி௫ிகறாணா மிவர 5ர ஸெ
ஷவரசிகா | ரூ நவறாமொ 6:௦2 சூ ழூ! ன் (10
க்கிய _நரவறா | அஹிவர.௪ 5 வி. நா ௨-௫ தா
ரக் சிரயாவாறகொ ௨ கி.
தனனைச் கணடா லதிகாரததிற் கழிவினையாக்கடும் புர
டனினரும் போககொடுவரவிஎைப்பு விசாரமு மினஞும் நீசக
மிலிவானக்த முசன்மை நிததிய முடைததரம். (எனமாறுக )
இச சூகும வாக்கிற் கனனிபமாக வானமாக்க டலகளைச
காண்ப சருமை குருகடாகூகுஇனாற் கலாசேரதனை பண்ண
ப்பெற்ற வானமா வானவன் சூககும வாக்சற் கக்யமாகத
தன்னைச் கண்டாற் போகாதி காரத்திழ் கழிவினை யுண்டாக்கு
“௮
வ் டி சிவஞான௫ித்தயார் சுபகூம்ஈ
மவ்விடதீ தப் பும்ஸத்வமல நிறிர்சதி யாகையா லான்மாகு
ககுப் புருட னெனனும் பெயரில்லையாம் துன்மாவைக் கஞ்ச
கமபோல வாவரித தேகசே௪ விருததி பண்ணிக்கொண்டு இர
பு. புரலத மலம் போகையால் ஜக மரணமு மசனாலு ர
டான பராநதியும விகாரமு மில்லையாம். இது ௮ரிஷட நிவி
ஈததி. நையாயிகரைப்போ லாத்தியஈதிக தக்க சம்சேதமே
மோக்ஷ மெனப சனறி சைவ இதெதாகதததிற்கு ஸ்வச௩த
சத்கையும் ஞானானநதாபைவமாகற இ௲ூடவயாபகயு மூன
டெனபதனா னிரபேச்ஷ சாஎன்சுிசையம பரமான சஸ்வாறுப
வாமம் ஸல்வாதகஇிரியமு நிமதியதையுமுணடாமென றின
பொருள
ம் 5 வ._லிலீகாக_ ௦
௪,5௧௦ 200.5,வ.விவிகாசு... ௧௦5௨59 ப
லாஸ் தீ (ரி/9) ௩ ன
ஒழு ாஞக-.2, விது நன் ஈஒ“வலெ.தி மறவா
௨-௫ ௬௯ வொஹ_நயாயி.மி | யவாழா௦ ஈரஷ ௨௩ -ஒ
பாயா 8யிகாறொ.9வ_௪_20-_௪ | ௬௩3 அவி. ஸி
௯பாய௦ வெொயவமெ.ந அழ 5. விபுர௦தி.கு2 0௯
வலு போ௱ரா_நொ யீறொ மிசா ஜி. உர ௨-௧ |
நாறெதி நகொடெசி உறா ஜொ நலிகாறவர
மிதி ॥
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
0
சூசகுமைவாக்கனே இ௰ககணமூணர்ச் தன் ரூர்,
கசூசகுமைவாககது உளளோர் சேோரதியாய் - தூல்சரீரத்இ
ன இருகயாசாரச் இருககும் பார்த்இவபங்கசப்டொகுட்டின ௮
க-ஃரூத்இ.ரம், பதியிலக்கணம். ௪௩௫
குழிபிற்பற்றி,) அதன த அழிவில் வேஜொன்றுபற்றி, பிரளய பரி
ய₹5ம மிருககு மூசரசொனன பரசரீர விகுதசததிசதுஷடய
பறகசததிலிரககும் பிரதான காத கர்பததிருககும் பிரணவ
கலாகாச சசியைப் பற்றி யிருசரலா லொப்பறற ௮:2ரஙக
பிரகாசமாய்,--
அழிவதினறி - பிரளயபரியக,த மீறினறி இருக்கும்.--
(௮.ஐ) தனனைகசணடால்,-
முறைமையிற பிரகிருதுபுருட விவேசஞானததாரச் சாங்
யன பாமஞுசலன வேதாகதி இவா முதலோர்ச்குப புரடதத
துவப மீராப்தி.
மலபரி பசருவமினறிச் கேவலங் கலாதத்வாகத இக்ஷா
சுததி மாயாபுநஷ விவேக ஞானச்சாற் சைவைகசேசிகடகு
விஞஞானாகலப் பிராப்தி
மலாகத தீக்ராசுக்தி மலபுரஷ விவேகஞானத்தால் மச்
ததராதி சீவிராரத மலபரிபாகமுடை ப மசாவிரசா மூகலே
£ சாமானியசைவர், சையசிக தாம்இிகளிற் சீலாக்குஞு ௬௧௫
வப பிராப்தி.
மகாமாயாக்த €க்ஷாகுத்து மகாமாயா புருவவிவேச ஞா
னததாற நீவிரகர மலபரிபாக மூடைய சைவ சிததாகஇகட்
கு.ப பரமோக்ஷப பிராபதி.
சாதபுரடவிவேசஞாளமே மகாமாயாபுருட விவேகா
னமாதலா லத நாதததோடு பற்றியிருச்கும் ஞூசகுமை வாக்
கை நான்வே நித வேறெனறு விவேஈத்தத தரிசிததால்,--
அதிகாரத்தக் கழிவினையாககும்-மோக்ஷாஇகாரக் கொ
டுதப் போகாஇகாரத்துச்கு காசத்சைப் பண்ணும்சா னீ
*
௪௩௭௬ சிவஞானசித்தியார் சபகம்,
வக வத கொடுப்பதம். அப்போது புருஷன் சர்வபாச முத்
சினாய் சின்மாசரனாய்--
நீசுகமிலறநியானஈத முதன்மை நிததய முடைத்தாய்-௪ங்
காரத்திற பசுததவ ஸ்வரூப ௪ற்சததி விளகசமே போகாகக் 2
ம் முத்தியிற் சிவஹககுப டோல, ௨5 நல ஸ்௨ரூப சற்சததி
விளககமே மோச்ஷானகத மாதலால நீக்கமிலெனத.து: மலம
ஹைப்பிலு௦ ஸ்வரிட்ட மாய்ப் புரூடனோடு சமவாயசமபகத
மாயிருசத மொனருலால,--
[ நீசசமிலதிவானஈதம் - சர்வஞ்சூச தவ சிவதரூப சர்வஞ்
ரூமை ௫௧௫, அநாதிபோதம மூஃகு. ௬ வடிவாகிய ஞானசத்
இ.யபிவி.பத தி,
நீகசமிள முூதனமை - சரவ கர்ததிருத்தவ சவத
தரு... ஸ்அதந்திரதை மலுசசசததி யனகத௪5இ முசகுண௯
வடி வமாக£ய ஈரிபாசசதி யபிவியசதி இபபடி. யுவிதமாம.
இருவி.சமாம் ஒருவி.சமாயிருககன ஐ சிவக நுவருப சிற்சததி யபி
விபததி பெனக்னற சிலத றவ விளககமாகய சிவானச். தத தெர
தி2்தனது சிவானநசசகை,
நித இ. முடைசுதாய் - திவசத்தி விளக&னாற் நிரும்பச்சிவ
சத்திவிளககு விருப்பினறி 7 சர வப்பிரகாரமாம் மலமறை
ட்பு ரசி விளஙகுதலாற கெடாதிடைவிடாது அறுபவிப்பா
0௭௧) ]--
போசகொடுவரவி ப்பு விகாரமுமின்மும் - இறப்புப் பிற
ட்பில்வருந சொய்விற்றோனறு ௦2 வேற்றுமையு மிம்லாதவ
னாம்.
போக்கொடு வரவிஎைப்பு விகாரமான.தம் புருடலுச்கன்
ருமெவ்றும் எழுவாய் பயலிலை யிசைத்துப் பொருளுரைக்ச்லு
மாம.
க..-ரூ.தஇரம், பதி.பிலக்கணம். ௪௩ எ
சிவச் தவமெ௱தன் ஐ வகுண விளககமே சிவானச்.மெ
ன்று சிசசாகசஞ் ௪2ம் இத் இருக்கவும், சவகுணமே சிவான
ச்தமெனறு சிலாசொலலுவாகள, அதமாறுபடு மென்பது
பிரமாணதஇிபிகை சிததாகசசிசகாமணி சவஞானபோத வியாககி
யான மிவைகளி?ல காணபிச தக கண்டி ததனம், இதசொல்
லிபதேத? சிவசவசினன குணவிளககமூற சுணமாகாகோ!
குணமாமே! உளளத குணமானாலுல் குணியிலிருப்பசனறு
க5சாதிகளிடகத இவிராஇு தனமம்போல சிவதவ ல௬த
ணு கு னததிலிருககு மசனான மாறுபாடில்லை.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ணு.) அரனை
பரசரீரதஇனைர்ளாக நாதமாசஇிரையாய் விஎங்குதலு௦
ஞானமா தஇரைககேதுவாதலுமாகிய இலககணதரையுடைப
அ குஈ்குமவாசகுண அஜசாள, பைசகதி மதத வைகரி
யாய் விருதடுப்படுவகாகிய தனனதிகாரமாக நிரைகசேயழுி
வனடாக, தான சததமாயாருூபமாரய்க கேடினறி கிலைபெறு
வாம தவவிசேடததால் அதனைஉளளபடி. காணப்பெறுவா
ர்ககுச சுதகமாயாபுவனத்இனகணணதாகிய அபரமுத்து்
பெரும்போக முண்டாமெனபதாம்
ஆப இனறி இககிடமென்வும, சண்டால் உடைச்சாரய்இ
னருமெனவும், வேறுவேறு வினைமூஷஉபு செய்க.
அழிவினை வினை தகொகை,
புருடனென்ப.து “கால முறசம்? என்லுஞ் சூத்இரலிஇ
யால் ௮ஃறிணைச்சொல்லாயிற்று,
சுத்தமா.பா புவனததின்சண்ணதாகிய ௮பரமுத்இப் பெ
ரும்போசகத்இினியல பிதவென ௮,சன்பெருமை கூறுவார்; ரீ£்க
அ௩௮௮/ இவஞானடத்தியார் சுப௯ூம்.
மிலறி வானந்த மூகனமை நித் இபமுடைசத்சாய்ப் போக்கொட
ல ரவிளைம்பும் விசாரமும் புரூடனினமும் எனமுர்.
தானழி௨தஇினறிச தன்னதிகாரமாத்திரைச்கு அழிகினைச்
செய்யுமெனவே, அதூவெததச் தவம்போலச் சுத் கமாயையின்
வே௱னமை பெற்ரும,
தனனை உளளபழடு. காண்டலாவத அஇிருக்குமவாச்களை
வியஞுசகவோசைபற்றி5 தூலமாய்க காணா ௦ ஈம்மனோர் போ
லனறி, கமமஷோசகுக குடம்படமுகலிபன காட்சிட்புலறா
மாநுபோலத தனவியல்பா வஸினிதஐ விளங்கக காண்டல் சண்
டாலெனவெ ௮ஙஙன(க காண்டல் அரிதசனபத பெற்மும். இ
வவரனறி, ஓவிடவிச துஞான முதஇிப்டகோர்ஞான முடேற
சேஏயர் கொடியிஞான௰௦௯ சேவடி சேரலாம,எனபஜே ஈஎண்டை
க்கும பொருளாசககொண்ட௫, (கணடாலாகசடும்? எனசகூட்டி,
௫ தயககுவேணடியவாறே யுரைட்பாருமுளர். ௮வர், (அழிவஇ
னறி யழிவினைமாககடும்? எனக சொடா அவவாறு பொருள்
படு? தகேலாமையும், கூறிய தகூறலாதலும, உண்மை இகார
லத கூறப்படும பரமு.தஇயிமககணம் ஈடு வகுச துககூறுத
2 கோரியைபின மையும நோக்கிலர்
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 பெயவ்லை
மேல் சூக்குமை வாசகுச் காரியப்டடுகிற முறைமை யர
ளி செம்கிரூர்.
சூககுமவாகக்துள்ளோர் சோதியாய் - சூச்குமைவாககெ
ன்று சொல்லப்பட்ட ஐசான் அனமாவுச்குள்ளே ௮௮ரல ரறி
வுக்குத்தச்க பிரகாசத் தினை யுடைகமாய்,--௮ழிவநினறியாச்ட
க..-ரூ.தீஇரம். பதியிலக்கணம். ௪௩௯
இம்-கேடின்றியே மேலுன்டான மூன்று வாக்குகளையும் அகத
வாக்குசளுச்குண்டான காரியககளையு மூண்டாச்சாநிற்கும்,--
அதிகாரததஇற் சழிவினை - இப்படிததான கொடுக்சத் தகக யி
க் த அதிகாரங்சளு£கு அ௮ழிவண்டாங் காலசத ௮மையிற்
றை ஒூககச் கொளளு௮துமாய்,--தனனைச் கண்டால் நீசசமி
லநிவானர்த முசனமை நித்தியமுடைத்சாய்ப் போக்கொடு
வரவிளைட்பு விகாரமூம புரடனின ரூம - தன்னை யுள்ளபடி. த
நிசித்தால் ஒருகால திலும் பிரியாத வறிவினையுற்ற சொருூபத்
ையும பிரபஞ்சத் நு கெல்லாம் மேற்பட்டிருஈசிற முதனமை
யம் அழியாத முறைமையையு முடைததாய,இபபடி.க கொத்தி
௫5ற சனனுண்மைபைத சரிசதத பசகருவானமாசசளுசஞுச் ௬
௪ தககங சரச கடாகச சொசகக ஈரகஙகளிற போராயு ௦,௮.த
சொலைஈதவாறே பூலோகததிலே வருகையுராய் , கொளளிவ
ட்டமபோலவும் கரங்குபோலதும் வடடஞகத்துத இரிகிற
இக்த விகாரகசளும் இ*௱ப்புசளு மெத,2ன வில்லையாய் விடும்,
இதனாற் சொல்லியது சூககும வாககசானஜ தனமாவு5
குள்ளே யிருப்பதொரு பிரகாசமுமாய் அறிவுமாய் மற்றுளள
வாச்முகளுகசெல்லா மூகனமையு மாயத் தனனை யுஎளபடி த
ரி”௪,த டெரி?2யோரசளுககு நிர்விகாரசகையு மூண்டாககி இவ
ர்களுக்கு ஜக மரண அுக்கமெனகற இஎபபும இல்லையரக்கு
மென்னு முறைமை யறிவிதக_து.
சுப்ரமண்யதேசிகசருசை வருமாறு.
0
சூக்குமவாச்ச2 - சூக்குமவாக்கான2,--உள்ளோர்சோ
இயாய் - பரசரீரத்திறள்ளாக காசமாத்இரையாய் விளம்குத
௪௪0 சிவஜானடூத்தியார் சுபகூம்_
௮ம் ஞானமாச்இலாச் கே. தவாதலுமாகய விலச்கணச்சைய
டை கரம், -அழி௨இனறி - தானசுத்தமாயாருபமாய்க் கேடி,
னறிரிலபெ௨௮,--றதஇசாரகஇற சழிவினையாககடும-௮ துதான்
பைத மமஇமைலயைகரிபாய் விருத்திடபமெவெசாசய தனனதி
காரமாகுஇரைககே யழிவன்டாககும;--சனனைககண்டால்-த
வவிசேடதசா லதளையுள்ளபடி. சாணபபெற்முல்,--புரடன-
அபபுருடறு£கு;-- நரீககமிலதிவான௩த மூசனமை நிததியமு
டை சாய - நீஙுசாதபேரழிவு மானகதமுக சுதநதரமு நித
ஜடகு உவமுநாடையமாய்;-- போககொடுவரவி௯-பபும் விகா
சமுமினநி-ராசோர்பததஇிமானவரு மிரப்பும் விசாரமுமூறு த
அமிற்லையாய்,)- றம - சச.சமாயா புவன சதின கண்ணதாகிய
பரமூகஇ-ெெ (ருமபோசமு மூண்டாமெனபகாம)
மறைஞானதேசிகர் உணா.
அணை 1200 அடை
இஈதவாசரூ நானகு, நிவிர்த்திமுசலிய பஞ்சக
லே£ளி லிருப்பார்சகுச காரியத் துவாரத்தா
ல் சிவிஎகு மூரைமை யுணாகுதகருர்.
நிகமகதஇிிம வாககுகான்கு நிவிர்த்தாதி கலையை
ப்பறறித், இகறந்ிி மரஞசதாகச் செயல்பரி ஞூ மமன்
௮, புகழகதுமிம் விருத்தியாகும் படஙகுடி லானாற
போல, ம$ூழந்்இடும் பிரமமன்று மாமாயை யென்பர்
நல்லா. (௨௪)
(இ-ள) நிசழக் விளங்காநின்ற வாக்கு கான்கும் நிவி£
இரும் வாக த்திமுதலிய கலைசளி லிருப்பார்ச் கஞ்சுவி
கு.உரனகு தமாய் வியாகிர்கும், ௮ஃசெக்கன ஸி
க--சூத்திரம். படுயிலக்கணம், ௪௪௧
நிவிர்த்தாது க ல்? நிவிர்த்திமூதரலான பு௨னவாசசளுச்கு
லையைப் பறறித் மிகவுர் தூலமாயு , ப்ரதிட்டாகல புவனவா
இகழநஇுடு மஞ் சிகளுர்குச் தூலமாயும், விச்சியாகலா புவ
௪சாச னவாூகளுசகு௪ ஞூசகுமமாயும், சார் இகலர்
புவனவா௫சஞக கதஇருச்குமமாயும், சாகி
யாதிதகலா புவனவாசசஞுகு ௮திகுசகு
மதரமாயும் சீவியாநிர்கும.
இங்கன மூவகை யானமாசசளஞூ₹கும சீவிக்குமுறைமை
யறிக
செயல்பரி ணு அவை காரிபமாகிதபோது டரிமைலாதீ
[ம்ம்னறு மன்று
அல்சாவத, பா றயிராயும்,தயிர் மோராயும் இப்டடி யொ
ரபொருடான முனபிருககவடியைப் பேதித து மரறஜொரு வட.
வாகை ௨-ம் வாளாகை தரளாகை பரிணாம மண்ணிற்-பிளை ரக
வாயாஇபெறும, எனவறிக,
புகழந்தமெ வி மடிப்புடைமையைத்சானே விரித் தக் கூ.
ருத்தியாகும ப டாரமாய்க காரியப்டடுமெனறு சொல்லும்
டக்குடி. லானாற் விருச்இகாரிபமுமன று,
போல
மதழ்ஈதஇரிம ம€ழ்ச்சியைப் பொருகஇப் பிரமந்தானே
பிரமமனறு விவர்த்த.ராகுமெனலும் விலவரத்தவாதநமூம
னறு, பரிணுமமாயிற் பாலு£கு காசம் ரு
மாறபோல வுபாதானத்துச்கு காசம் வரு
மாரகலா லதுகூடாது
விருத்திசாரிபமென்னில் ? படமாய்க் காரிபப்படும்போ_து
குடி.லுக்குச் காரியமில்லாமற் போமாதலாற் கூடா த.
௪௪௨ சிவஞானசித்தியார் சுபஸூம்.
விவாச்தவாதமெனனில் ?காரி.பத். துக் சசச்சாரய் விடுமா
தலா லிதவுங் கூடாத. ்
மாமாபை பெ வாயு வடிகசிறபோத சமுத்திர மெப்ப
ஊபா ஈல்லோர் டி. யொரு ப்ரசேசததிலே விகாரப்படம
அதுபோலச் சிவனறன து பரிகசரகசதஇயா
யிருக௪£த குணடலியி னேகசேசத்தைப் பரி
ணமிடபிததத தச். தவ சாத ௫விதங்களைத
தோற்றுவித் துச் காரிபப படுத தவிப்பனெ
ன ரஈறிவா லுயர்நமோர சொல்லுவர்கள
எ-று (௨௪)
இம பைத் கவ்வ தக் ழக வக்க த அன வைககைள ககக கைதக கவ்வ
சிவரக்ரயோதகியருரை வருமாறு.
0
நிகழக்தீடும வாசகு நாலு கிவிர்தா இிகலையைப்பற்றித் இச
ழ்5இர மைஈகசாக - மூனணசொனனவைகரிபாதி வாககுகான்
௫ நிவிரத்சாதி கலைகளுடைய ஸ்வரூபமாககசகெரண் டைகது
டேதமாய்த ததர தகலாவா௫ிகளூ? கவவாறே தாரதம்யமாகம்
ச.2,சார்.தீ.ரப் பிரசாசகமாமிருககும்,-ஃ
- வள அவை மஸஹலெஷா அ_ச- வியோ
3 ரி
வரி நியா தாசி காரூயாகு | வனுயா ஹி99_௪
ஐ-ஓய ௨ தி
53 பே
காலொ- அறவ ல் வி-25. தாய விஷ் அு.மிவர
.
அ டி_தா$கமா? | வாக சிற-ஒவா$ ராண 5.2
காயா ஹ௦ ஹி_தா ௨௮
872205 _வரள . ழெஸெஷா வடி கா ஸூ
க-- சூத்திரம். ப.இயிலக்கணம், ௪௫௨
[2 வர.அி.நி.2வரு2 க ம்ச கலாஸா,யாணா௦ சூ-5.நா க
ாா ௧௦ வாவெர வருமா நொவ் காறிகெ.த) ௪௦-23
ே
உக,
செயல் பரிணாமமன்று புகழா இரிம் விருத்தியாகும் படவ்
குடி. லாளுற்போல - இவ்வாககானது விர் துவின பரிமைமல்
ல. பரிணாமமாயெ * ச்$ரஈ ததியாய் ததி சகரமானு£போல
விஈ தவுக்கு நிததிபகை யில்லாமற்போய்விடி2 போல், புஸ்
ஸிருஷடி யுணடாசாறு, அகையாற் புடைவையே கூடாரமான
தபோல் விக, வாசகுகள விக தவிருதஇருடமே,--
1: பால் - தயி . மோர்.
330 வளி ல ஹிகூ ௦ லிஜா_ நாறி த
வஸொாயொ ஷியா ந.55 | வ ரந வகா பூரி
விடஹெ வவ்கும்.5.2௨ தி,
மக இடும பிரமமனஅ மாமாயைபெனபர் நஜ்லோர்
இவவாசகு விஈழுவிருகஇபெனறு சொல்லவேணடு௨ இலலை, பர
மானமாவே வாரசகுரூபமென்றும் வாக்கே பரமானமாவென்
றர சுருதியர் சதஙக்ள சகேடகப்படுலையினஞம் சததம் பிரமமே
மெனி? பரமானகக ஸ்வரூபமாயுளள பிரபரசததர்கு௪
*%மலாயிசாரணாமனறு, ௮02௮௮ செனின ? வாசகானது வி
சாரியாகையினாலு:2 ஐடமாகையிஞலும் பிரதி புருட நியக்
மாக வேக மாகையினாலு.௰ பீரமமூம விகாரியும் ஜடமு மநேக
மூமாய் விமொகைமான மஹாமாயையே வாககுவிருதஇசகுச
சம்வாயி காரணமெனறு பெரியோர்கள் சொல்லுவாசசள்.
௧9-௫௦ ௪௦௦௮,வ ._ வ௱சமெ௪ வ வாழாகரவர
ழெவா தி3ப0,4029 |
இத பூர்வட்சீஃம்,
௪௪௪ சுவஞானசிக்கியார சுபக்ூம்,
மேல் இத்தார்சம்
நஹ டப் ணகா ுபரஹுவெய- கஉர.௮_ந |
செ௪ ஷா௦ யகுகாறண௦ வியா ௨ ஷூ மிகி ௫82
தாதிதி.
* முதற்காரணம்.
ஞானப்பிரகாசருசை வருமர.று.
0
பஞாகலைசளில் வாககருககு௦ முளைமை வகுத் துர்ச்
துகினரஞா.
நிர ழகதடு௦ வாககுநானகு நிவிர்ததா தி கலையைப்பற்றிம்
இசழ5திடும அஞ்சசாக - நிவிதஇகலா காப்ப புவன வாசிக
ளூகுூச தாலதரமாயு டி பிரதிஷடாகலா காப்ப புவன வாசிக
ளூாகு,த தூலமாயும், விச்யாகலா கர்ப்ப புவனவாசிசளுச்குச்
குசகூமாயுு, சாநதிகலா காப்ப புவனவாசிசளுக்குச சூக
குமமாயும சாகஇயதீசகலா கர்ட்பபுவனவரசிசளுசகுச் சூ5
கு௦ சமமாயு மிருககுமென நிரனபொருள,--செயல் - காசிய
ப்ட்டுசஃ,-பரிஷமமனறு - மண்ணிவனினறுங் சடகல௪ மூசலா
னயைபோல மகாமாபையில நினறும் வாசகுற்பததி தூலபரி
ணதிரூபமனறு,--படஙகு9) லானாற்போலப் புகழ்ஈஇடும் விரு
த.தியாகும - புடைமை கூடாரமானாறபோல விருததிர.பமா
2, விருகஇககும் பரிணாம,ச தக்கும ௮ச்இ.பஈசம் பேதமிலலா
மையால் முற்றுவமையனு, ரூககும பரிணைமாகுமென திகன
பொருள. அநதவாக்கு விருததிககுச் சாரணம்;--மகழ்கஇி.ு
பிரமமனறு..சததப் பிரமவாதி சொல்லு மான்மாவனறு,;-- நல்
லோர் மாமாபை யெனபர்.
க--ரு.தஇரம். பஇயிமக்கணம். ௪சடு
சிவஞானயோகியருலா வருமாறு.
௦
இங்கனங் கூறிபபோகத யபைகரிமழலிய கானகுலாக்கு
சளூம் நிவாதஇ முதலிப பஞசகலைகள பற்றுக்கோடாகச் சா
ர்ஈ௩து ஐவகைப்படடு£ ஏவதததவ முகலிப பஞ்சதற் தவஙக
ளி னிருககும், இவைசுசகமாபையினினறும் விருததியாயச
காரியபபவனவனறி அஈத்தமாமயா காரிபமபோலப பரிணாம
மாய்க் காரிபப்படுவனவல்ல இவ்வாசகுகளைச் சதுதப்பிரம
வா.இகள் பிரமெனபா; சைவசிததாந்துமள் பி ரமமாகலின
திப் பிரமத்திர்கு நேர பரிககரகசததியெனபபடுஞ் சுத்தமா
யாரூபமாமெனறு கூறுவரெனபதரம,
காரிபப்பாட்டிற்கு எளளாளுய குப்பைப்போலப் புத்தர்
சமணர் கூறுஞ சமுகரயவாதமும், நாலாஞூகய வாடைபோ
6.5 சார்சககர் கூறும் இரம்பலாதமும், பேய்த்கேரானாய
நீரதகசோற்றம் போல மாயாவாஇகள கூறும விவாததலாக
மும, சிதசாச்.சதஇற்சேலாமையின? அவர்றையொஜழி,5.த, ௪௮
தாகசததஇற் கொளளப்படும் பரிண:ம௰!௦ விருததஇயெனனு மிர.
இளை இசசெயலியாகோவெனனின? ஐபநீசகுகற்பொருட்டுப்
டரிஷமமனறு விருதஇபாகுமெனறும ௮றசேற் பிரமம்போ
ஓமெனலுக கடாவையாசங்5 தப் பிரமமனறு, மாமாயையா
மென்றும் கூறினார்
அனறியெனலும் வினையெச்சம் இகரம் உகாரமாய்ச் இ
ரிக்க.
ஒகுமென்த.த பின்னருஞ்சென்றியையு ம,
பரிணாமம் விருததியெனனு மிரண்டலுள், மலகன்மக்க
ளோடு விரவாத் சுச்தமாயையின் கரரியம் படஙகுடி லானா
௪௪௭௬ சிவஞான௫த்தியார் சுபம்.
போல; விருத்தியெனவே ஏனைப்பரினறா2ம் அவற்றோடு விரவி
ய ௮சுசுதமாயையின காரிபத்்தஇிறகெனபத௨ம் பொப்பட்டத.
பாலிறு.ஸ்டாகிய தயிந்போல முழுவதும பரினமிததலு டி நெ
ய்யிறணை டாகய புமுப்போல ஏகசோததஇற்பரிணமிததலுமெ
னப பரிஷமமிருவகைப்படும ௮வறதுள் பினனையதே ௮சுதத
மாையிற் கொள்ளப்படுவதூஉமெனக.
விருத்தியெனப.த சூச்கு. ஈபரிணாமமெனப,
நிலிர்சசாதி கலையைபற்றிச் இகழாதிடுமராசசாக எனப
சீற்கு, கிவி க இகலைடிட்பட்ட புவனவாசிகட்குத தூலதமமாயு
ம், பிரதிஷடையுடபடட புவனவாசிகட்கு தூறகரமாயு விதி
கசையடபடட புனவாிசட்குச் தூலமாயும, சாஈதீயுட்பட்ட
புவனவாசிசட்குச சூசகுமமாயும, சாச்இ யதிதகலை யுட்படட
புவன வா௫,டகுச சூககுமகரமாயும, இகஙனம் நரல்வகை வர
கும ஐவகைபடடுபென் றரைத்தலு மொனறு.
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
ததத 1
மேல் வாக்குகள் நாலும் கலைக எைக்சாலும் காரியப்பட
இற முறைமை அருளிசசெய்கிருர்.
நிகழ்கதிடும வாககுநானகு கிவிரத்காது கலை பப்பற்றித்
தஇிசழர்திமமஞ்சதாக-இகதக கலைக ௭ஈமசாலு௦ தனமாவுக்குள
ள வறி௮வ விளக்காகிற்கும்,--- செயல் பரிணாமமன௮ புஈழ்ச்இ
டிமவிருததியாகும படல்குடிலானாற்போல-சுதமரயாகரரியம்
அச சதமாயாகாரிய மப்பரிணுமமிராத, சொல்லப்பட்ட விர்ச
இசானே காரியமாயிருக்கும் தசென்போலவெனனிஃ௰? புடை
தான் குடிலானாற்போல. இப்படியே யிருஈசதாமாயிலும்,--மஏ
க--கூத்திம் பதஇியிலக்கணம். ௪௪௪
ம்ம் பிரமமன்று மாமாயையெனபா நல்லோர் - சர்வரன்
மாகசளிடத்திலும ௮நுகசிரக மூர்சசமாயிரகக௫ கதசாவல்ல,
மகதகான சுதகமாடைடயெனறு சொல்லுவாகள ததஇியுணாகது
பெரியோராகள்
வாககு நாலு சிவிர்த்தாஇு கலையைப்பற்றி௪ இகழ்ர்இடு
ப்ஞ்சகாகானறது ரிவிரதஇி வைகரி பக காரிபபபடுத தும், பி
ரதிடடை மத இமையைச காரியபபடுத.ஐ ௫, வி.ச பை௪நஇ
பைக காரிபப்டடுததம, சாகதி சாஈஇய7 சை சூககுமையைக
காமியப்படுழ த மெனனு மத கணடுகொள்க
மதஇிழ5ர.௦ பிரமமனறு மாமாபைபெனபர் நல்லோர்
ர்ஜ்கா கொளளப்பட்ட இரு?மனியெல்லானு சதசமாபையி
லே கொ௭ளுகையினாலும, வேதாகமகசளிலே கினறு தோண,
அசையினாலு மெனககொளச.
இதனாற் சொல்லியது பஞ்சதலைசளினுலே காலு வாக்கு
ஐ காரி.பப்பரகிற மூறைமையு ௦) சுதசமாயா காரணசாரிபல
கள கனனிற் பினனமில்லையென்றும, இஈத மாயை கசதாவா
காமெனனு முறைடையு மறிவிதத த,
சுப்ரமண்யதேடூகருரை வருமாறு.
0
நிகழதிடு 2 வாககு நானகும் - இங்கனம் கூறிப்போச்.௪
வைசரி முதலிய நானகு வாசகு£ளூ,--நிவிர்த்தா இ கலையை
டர்றி - நிவிர்த்தி மூசலிய பஞ்ச கலைகளைப் பற்றுக கோடா
கச சார்ச த, -அஞ்சதாககச் இதழ இடும் - ஐவகைப்பட்டுக் வ
தி. சீதவ முசலிப பஞ்ச தத துவங்களின் இருககும்,-- படங்
கு. லானாற்போல - பட்மே கு$. லானாற்போல)--புசழ்ச்இ
௪வு சிவஞானித்தியார் சுபஸூம்,
டும் விருத்தியாகும் - இவை சுத்த மாயையி னின்றும் புகழ
சக்க விருத்தியாய்க் சாரியப டடுவன வனறி,-- சசயல் பரி
ணாம மனு - அசுத்த மாயா காரிபம் போலப் பரிணாமமாய்கீ
காரிபபபடுவன வல்ல,-- மகிழகநுமிம் பிரமமென்பா - இவ்வா
க்குகளச் சதமபிரமவாஇக£ மகிழ இடிம பிரமமெனபர் --
தல்லோர் - சைவரிதகாகஇரள,-- அனறுமாமாபையென்பர -
பிரமமாதலினநிப் மீரமததிறகு மேரேபரிககீரகசத்தியென்ன
பபடு சு, தமாயாரூபெெ்௦காறு கூறுவரெனபதாம
வ பபபபயயயயட்ட்ட்பபயயயயயயமவவைமயயையயவைகைவையவையைய கவை
மறைஞானதேடுகர் உரை.
அஜி. 0: 0 ஏறுடை
இஙலனம விநறு காரி.மூணாதீஇி, மேல் விஞ்சான
கீலாக்கு கனுமலா இயைநதவென அணா சதுரர்,
விந்தைகள யித்கையிசர் சதாரிவ ரொன்மிவர்கீ
கு,வைத்துறும் பதயகளவன்னம் புவனஙகண் மந்இரங
க,டத்துவஞ சரீரம்? போகய கரணஙக டாமெலாமு,முய்
த்திமிம் வ.பிரதவகதா வுபாதரன மாழ்நின்றே. (௩௫)
(இ-ள )வித்ரைக சுழ்தவிரமையிலிருசகுஞ் ௪ச்சகோடி ம
ள் வி.ச நதிர மூர்ததிஈளூம்கும்ரகரதத தவத திலிரு
மீசர் சதா ககும௮ககதா ரூசகுமர் சிவோததமர் ஏச
தவர் சே.தஇிரர் ஏகருதஇரர் திரிரார்ச்தி சரீகூன்
டர் கண்டி எனனும் ௮ட்டவிததேசுர ரா
யே வெண்மர்க்கும், சசாவ ௪ தவத்இ லிநச்கும் பிரணவா்
சாதாச்£யர் இீத்ரர் சாரணர் சுசிலா ஈசர் சூக்குமர் சாலர்
சேசேசர் அம்பு எனக கூறிய வணுசதார?ிவர் பஇன்மர்க்கும்
க.-ரூத்இரம். ப.இபிலக்கணம், ௫௫௯
என்றிவர்ச்கு என்று சொல்லப்பட்ட விவர்களுக்குப் ப
ைத தறம பத தமுசலாளன செல்லாம் பொருகதம. அல்கி
வ்கரா வனனம்பு யாதெனில?
வனங்ஈண் மந
சங்க டச துவள
சரீரம் போகங் ௪
ர்ணங்க டாமெ
லாமும
உய்த் திடும் சுத்சமாயை யுபாகானமாய்கினஅ தரா
௨யிரதவகதா னு தரபோகககக யுனடாகக யவைகளைச் செ
பாதானமா£ நி லுூததாநிற்கும், ௭-௮.
னே.
அடடவித்போர் அணுகாசிவரென்னாது விமகையிசா
சசாசிவொனற த தலைசகுரைத்ல்.
தான- அசை,
ஏகார மீற்ரசை,
சுத்தருபத ஒடனே மந்இரல்கணக் கூடடிச் செரல்லர
ற்பினனாக கூறியபெனனெனி௰் ? தலைசடுமாக்தமெனனக
தகர யுகதியெனவறிச. (௨௫)
சிவாகாரயோகுயருரை வருமாறு.
வவையை(ு
மேல் விது உபாதான காரணமாடம்ச காரியப்பட்டுத தத்
வ .தாதவிகங்களு ஊடாலது இனனா:சகென அணர்த்துகிழும்,
வன்னம் பதங்சள் ம௩இிரல்கள் விததைகள் வி.க்தை
மீசர் சசாவெரெனறிவர்க்கு வைத் துறும் தத் தவஞ் சரீரவ் ௧ர
௨௬௭௮
௪௫௦ சிவஞானடுத்தயொர் சுபகூம்.
ணம் புவனம் போககசடாமெலாமும் ஒயிசசவஈதர ஓபாதச
னமாூ நினரேயுய் த.திடம (எனமரறுக.) வர்ணஙகளும் பதகு,
சளு மக்திரஙசளு மகதிரேஸ் வரர் மந்திரமகேஸ்வர ரணுஈதர
சிவாகிகளுக சஇட்டானமான தத௲தவஙசளஞை சரீரங்களுங்
சரணங்களும புவனல் ளூ ॥ போகவஸ்து க ஞ.ஞ சுத்தமாயை
யாகிற விகதபாதரனமாகிறின நீஸ் வரசசதி ப்ரேரகத இனா
அணடாக்குவறாம.
எல்லாமெனற இராகாதி ௧௧ தவமில்லாகபொழுது பேச
சர ஈடாதாகையா லசுத்சாத்துவாவிிலபோல சுதசாதவா
லிறும் காலம நிபஇ கலை விசை இராகம புருட ச்வம்௮௧,5௧
கரணங்கள ஞானேக்திரியகசள கனேகதிரிபங்கள எல்லா
முணடெனறு.
_த உகள ஈ௱__குமாயவிலா 2௮
*- ௫௦ 7௦ ஷ்டு ் அவா உஷா
ஸலொமொறாாகிஜிபமி 23 | ௯.சவெவா ஊாவெந
க0௦௦வொ.மா8ெயற | ககிராஷி கான 8௩ வ தப ஸி
வ
௩ 9)மொயமா | கிககா_ந 37 ஸு-ா.மி லெ
வா.மி32ஜா.28 ௨.௮
ஆனும் கலாதி சம்பச்ச மூ ன்டாகையினுலே இவர்களும்
சகலரே எனனி௰் ? விரூரான சலர்சகுக கலாஇசம்பக்தமு.ன்
டாயிறக் தங் கலாஇபரகநஇர ரல்லா,தபடி. யா லகலே,
-சட,௧௦ -ச0௮.5,வ - காசி _சகூவ௦ யொமாச]
ஷூ ணெ ரவி தடு |2-சஷா8.,ஈவிஹ*மாவெ
ஹகமாககமாகவி/செஷாககமாதி யொமெஷி வார
க..-ரூ.த்திரம். பஇயிலக்கணம். ௪௫௧
௪௦3 35,7)0௧7.5௦௩00.25 | வ் நடுகவலா லாத
ன ல
இவவிடத்து போகமாவன் இரததினகசிகமான &ரகா
இகளுஞு உ சருகு 7௩௫ன வனிகாதிகளுஞு சாரவழு மத்த
தவாவிலேபால, ௪த்தாதவாவினறஞை சு தமுமாய் இவலியமு
மாய் நககலேச வாஜி ஈமுமாய இக்ஷையி லிவா யோடிக்
க படடட பேர்களு£கு விசயாது தத துலறகளி, ஞநானகரியா
௪3இ யபிவிாததி தாரசமமியதையாச வ னீடாம மாலை
ஜ்ஸரு ்
5௩3௦ டத் 22-52, வ ன ஸா௩லா0.ந 5) சா.மி.க வா .மி
5 ரண-௫_நா௦ ஹோ-5 நாடு | விவி. வடம நால
கு,
ஷி. வலி தா.॥ி ஐஹா௦தி.வ| வ 300௯ று
கண்வர் விதாடர் 5 22 ௧ட௦௫ 2.24 _
௦௯ வ வலிசாநட்ர.சர. அது | கொமாயிகா
பொடுகு வ இட ஹகீக்ஷபா | பெஷா௦ செஷா
வ மாக்ம-2௦ ஸ்ஙியவெ_ந வறிகல திதி,
தகவலாக.
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு.
கல்லை (]
இப்படி. மாமாயையினிது மசாதாரணசத்த சிருட்டிசொ
ல்லி? சாதாரண சத்மார்தச சிருட்டியைச் சாற்றுனேரார.
வித்சைகள் - சததகோடி. மகாமரச்திரர்கள்,--விததை
டீசர் - அரக்மாடு மர்இிர ம?கசவரர்கள்--- சதாசிவர் - ௮ணுச
சாரிலர்கள், என் திவர்க்கு வைக்இடிம்பதங்கள் - சாசாரண
௪௫௨ சிவஞானூத்தியார் சுபக்ூஷம்,
ங்களா யிருக்கும் பதங்கள் எண்பத்சொன்று.--வன்னம்
ஐஜ௦பத தொனறு, புவனங்கள் இரு நூற் நிருபத.துமானகு;--
மசஇரககள பனனிரனடு, 55 தலம் அசாசாரணமர யிரு
க்கும் சுசதசலாகி ௬௪௪ பிருிவிய5தம் முபபத்தொனறு.--௪
ரீரம- சாதரணா சாசாரணமாயிருச்கும தலதேகம்;--போகம்-
போககியப்பொருரகரணம- மூன சொனன த௫ வங்க
ளில் விசேடமாகு:௦ இகதிரிபஙகள,--மாமெலாமும - இவைக
ளெல்லாவற்றையும-- வயிகதுவகசான - சுததமாயையி லு.ன
டரசய ஈம்தலிமரை ரசாரம சாகாககியம சததி ௨ம் எனறு
மூ சிவசகு தவமைக துகதசானே தானேதறுகளக்ஙசளிடச இரு
பப௮ர்ககு மூறைரைபி,,--உபதானமாகதநினறே உய்த இடுமஃ5
மவாயி காரணயாய்நின று.னடாசகு 0
மாபையிறபிரபஞ்பச மாபையிறகோொத து ஊடாவதயேோ
ல, மாமாபையிற கோக தண்டாகவேணசியஇற்லை. விஞ்
ஞோானகலரு- பரிபக்குவ மலர்சளி லநககரகப்படீடு மலபர
கமிறிப பிசாச. துகருட் பிர? வ ஐப் பதியாயிருககின
ஐ மாதஇிராகள மகதிர௦கேசவரர்கமா அறுரதாசிவர்கள என
னு இவாகளை விஞுஞான கலாகரொன்று இலர் வியாக்கியான
மபண்ணினாகள் அத முனவின மலையும். ஒருமலதசார் வி
ம்ஞானகலா எனறு சொல்லியிருக௪, மல உ நீஙக அகரரமல
ம;தூரர்கராய அபரபறிகளாய்ககடஈ நூபானலா எப்படி
லிரரோனக ராவார்கள், அகார்கள அப்படியாகற் சிலவிட
த தப்ப, சம்லி யிருப்பதே தூஉள எழு. பூர்வக். லிருப்
பைசோககப பாப்படடவசனம். இப?பாஇருப்பை கோக
0. முந்த வசனாானறு விஞ்ஞானகலர் மாயைககுமேம் சத 2
வீ, ச்சைககுக ழே நடுத் சானதஇலே யெண்ணிறரக் திருப்பார்கள்
எனரறிக”
க--ரு.த்ி.ரம். பதியிலக்கணம். ௪டு௩
சிவதானயோஇயருரை வருமாறு.
௦
௬தசமாயை முதற்காரணமாவத கண்டுக் கூறிப்போக ச
வாக்குமாகதிரைககேயனறு, மக்திரேசுரர் ம5திரமயேசுரர்
அணுசதாசிலர் முதலிய வபரமுதராககு வேணடப்படுஞ் சத்
தாததுவாக்களெவாறினுசகூம முதற்காரணமாமென்பதாம்
விம் தவை யைநம்வமென ஈது பகுநிபபொருள விகுதி
பத்த
இரம்பவமழகியருரை வருமாறு.
20
ேலுஞ் சத்சமாயையி லஓணடான தோற்ற மரளிச் செ
ய்த்ரார் ்
(அிந்வயம்) மாமாயையானது தான உபாசானமா
இரினற நாசம விடறது சாகாககயம் ரசுரம௪தசவிததைக ளெ
கற சிவதத்துவவக நம் பஞாகலைசளு ௦ சாலுவாசகு
சளும ஐ௦பததோ ரசகரமாஞும் மேதாகமஙசளிலே சொல்லி
கிருக்ற பொரு சப்படட. எண்பதகொரு பதங்சளும சதத
கோடி. மம் இரங்களு ம௩இரா அட்ட விததிபேசுரா ௮ணுசகா
சிவ ரிவாகளுக குன்டாகய தகைரண புவனபோகககளும்;
விஞ்ஞான கலர்ககுத தனுகாண புவன பேரகஙகளுச் சோனறூ
மெனலு முறைமை மறிவிதத த.
சுப்ரமண்யதேரிகருசை வருமாறு.
வகைய
வயிக,தவக்கான - சுத் சமாயை மூகந்காரணமாவத,--
வி.த்தைகள்-சண்கெகூறிப்போக்த வரச்குமாத்திரைக்கேயன தி
௪௫௪ திவஞானடத்தியார் சுபக்.ம்.
மர்தி?ரசகரர்,--வித்கையீசா - மக் இரமமேேச்சுரர்-- சசரக
சென்றிவர்க்கு-அணுசதாசிவர்முகலி.ப அபரமுததர்க்கு, வை
கதுதுதும்பசங்கள்- வேண்டப்படும் பத ங்சளு 1,)_-வனனம்-௮க்க
சங்களும்---புவனங்கள்-புவனங்களும,--மாதிரங்கள் . ம௪ இர
வ்களு ௦,--த.துவம-௧த இவ களும,--சரீ ரம-சரீ ரவசளும்)--
்போக:-போகலங்களு ௦-- கரணங்சடாமெலாமும் - கரணஜக
குநராசிய சுசசாக ஐவாரகக ளெவறறிரகைகுமு?பரகரனமர
இதினே யு.பகஇடிம-மு.சற்காரணமர.ப்நினறு செலு துமென
பதாம்,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அ00) 0090-௮
அநத வி;தஞான மூலகைபபட்ட வானமா
ககரூாகுகு தாரகனமியமாக விக
கூ முறைமையை யு.னாத தகிமு
(வகை யணுககளுககு முறைமை! யால் பிந்துஞான
மேவி இல்” டாக. பிளயயெ ஞானமினமு
மோவிட விந்துஞான முழிபபதோ ஞானமுண்டேம்
சேவுபர் கொடியினைறன சேவடி சேரலாமே. (௨௯)
(இ-ள் ) ௫0௫௮ மூ௮மைபபடட வாளமரககளுக்கு வத
டணுஃகளூக காரியமாய் நாலுவிருசதிடையு முடைய
கு முறை சமகஞஷனந தாரசனமியமரகப் பொரு
௬மயால் ஜி இ௫லியாதிரு£்கு.மா௫ல், ௮வர்சளுச்கு ஞா
ஞான மேகின னமுண்டாகாது.
இல்லையாகில் ஸீ
எங்கே நானமி
ள்ரும்
த-- சூத்திரம். பஇி.பிலக்கணம், ௪டுடு
ஓகவிட் விக்து ஸிச்.ு ஞானம் பரமமான பச்தத் தக்கு
ஞான முஇப்ப சக சாரணமாகையா லத ஞானத்தைவிட்
சோர் ஞானமூ டு4் சுததமாபைக்கு மேற்படடி.ர௬௧இத இவ
ண்டேற் சேவய னத பரசாசத்தினாலே சிவஞான மிவாச
ர் கொடிமினான ஞாககுப் ப்ரகாகிக்குமாயின; உயர்க5 விட
ன சேவடி சே பகசொடிபையுடைய சிவனது சீபாதகம
சலாமே. ல௩க யடையலாம். எ-று.
ஏகாரம் ௪ற்சனா.
முறைமை எனபசனாற் ப்ரணவாதிகளைப்பற்த வதர
திகளுககுக சூறைய சீவிககும், அவர்களைபபற்ற ௪ததகோ
டி. மசாமகஇரய்சளுச்குக் கூரையு 0, அவர்களைப்பறத மண்ட
லாஇகளுககு, அவர்களைப்பற்ற ககனேசாதஇிசளுகு, அவர்க
ளைப்பற்ற பரமாண்டதாரகராகிய அருததிராதிகளுக்கும ப்ர
மரஇசளு்குங் குறையககுறைய சிவிககுமெனவறிக.
இங்ஙன் சுருகாசத்த வாடுகளான வான்மாககளுக்கு
ஏறியுங் குை5 தம் விளங்குமெனவறிக, (௨௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணைகளை (ந வதகையவவைகள்
(மூவகை...சேரலாமே)-விஞ்ஜானகார் பிரளயாகலர் ௪௧
உொனலுமிவர்சளூஃ சடைவே சுதசாதவா மிசிராச்வா ௮௬௮
சாகவா தாரசமமியமாக வாச்சியயாசகஞானமானத பொ
ருக்திற்றில்லையாகி லதிவேயிற்லையாம். இவவாச்சப வாசகஞா
ன மாயே விஞ்ஞானம் பிரகாசித்த, மேல் விஞ்ஜானப்ரசாச
ம மப்பிரகரசமாம்படி. சவரனச்சானுபவ ஞானோ தயமுண்டா
௪/௬ சிவஞானூத்தியார் சுபக்ூம்.
மாகில் ௬௭ பஈகொடியை யுயர்த்த வன த செய்ய தாமசைமி
லர்போன்ற சரீபாதத்தையடையலாமென நிசனபொருள,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ட]
முன சொல்லிய மர்கிரர் மூசன மூவகையானபராச்ச எரி
௫௪ சாவருருச் தவம, மூனசொலலிய வாசருவிருத்திமூதல்
விச் துகாரிடமமினறி உணடாகாதென நுணர்சதுகின மா,
(சாவானமாககளுசகுஞ் கூசகுமைவாசகு முதலிய விந்து
சானமிருஈதாலுவ கனமததினைல் மாமையி லுண்டாசிய தூல
சரீர குூகழுமசரீர சமபக3சதினாலே சர் வரத் தலம் பிரகா
சிசசவிலலை யாதலால.) மூவகை. ணுகசளுக்கு - மர்இரா மக்
இரபமேசவரர் அறு தாசிவலாகளுசமு,..மூறைமையால் வித
ஞான மெவி.பதில்ஃ பாகில்-சூகமுறைமுகல் வாக்கு விர்த்தி ௪
ம்ட₹ தக கீராத் ஞான விளக்குமலான் ஞானமென
து பெயருடைய முூனனடுதர விரூதததிம் சொல்லிய வயிச்ச
வ சூசகுமதேச தூலசேக புவறாதிசாரிய சம்பக, மில்லா
ரூ5்.தால்,;--விளங்யெ ஞாரனமினமுாம- சாவக ஞசதுவ ௪தத
பி சமுற்பனன சவிகறப சர்வவிஷபஞானம் அவர்களிடத்
இ௱ காணப்பட்ட தஇில்லையாட்லிடு,,--விகதஞானம்- இப்போ
௮ சொல்லிய உயிரசவ சத சவதாதறுவிக வாச்குரூபவியஞ்
சச ஞானமுமலாக குபா பொருகஇ2 சர்வளரசு துவசத்தியி
ஸ். சமுற்பனன சாவ௨விக௩மவியஙகய சவிகர்ப ஞானமும்,--
ஓவீட-நீவ்கிட--உதிப்பசதோர் ஞானமு வ்டேல்-பரமுத் இக்க
ருராமிவாககுச் சிவநிரீக்ஷ்ணபாத்ர நிவிசற்ப சமாதி சமு
ற்பனன தநிாலிசற்ப சேவேனமுச்சி சாட்சாத்கா? ஞானமும்,
க--ரூத்இரம். பதிபிலக்கணம், ௪டு௪
சசலர்ச்கு முனசொல்லிய மகாமாயாகத தஇிசுஷாசத்தி மகா
மாயாபுரஷ விவேசஞான சவத்திபான சவெசமாதியினுற்பவி
ககு மொப்பற்ற சிவவிஷய சேவேனமுத்தஇு சாக்ஷ£த்சார ஞான
நதா; சமாதிஞான மாதஇரசசான, இயானஞானமாத்இரச்
சான; விவேசஞான மாதஇரகதான, உளளசே! அமித த (ச
ளைமையிறும,--சேவயர் கொடிபினனைதன,;--சேவடி சேரலர
மே-இருவடி யைப் பொலாகுநசானே!
சாரி. லச்௲ணையினால் மூனசொல்லிய அறிவானர்த முத
னமை யென்ன இறசசதி லகண சிவத்துவாபி விடத்து
பெறலாகுக்தானே!
சச இயோகிருவாண இீட்சாசுதூயாகில் அசத்தியேச
நிருவாண சிக£ மாததிரசதுக கங்கமாகய விவேகஞான த்தி
யான மாது சீவனமுழதி சாக்ஷாககாரங்சளினறி.. பெறலாம,
மூலகைடணுசகளாரவார் விருஞானாகலர் பிரளயாகலா சக
லாக ளல்லர், விமேகசிசளாகும, முதலிருவர்சகும் விச தஞான
மில்மறாமையால் விநதுஞான மென து வாசகுமாததிர மென்
ண் பணி), ௮ல்செல்லாககு முணடெனறு சசலர்கரமுள் உத்
கீமமசதிம அதமர்கள மூவகை மணுநசளெனறு பொருளுரை
சீசாலு மாறுபாடல்லையே! உளளத; ஒருபிரகாரததா லப்ப
டியும் பொருஞரைகலாம,
சிவஞானயோகியருரா வருமாறு.
0
மேந் கூறிப்போக்த வாச்குகட் சவிகற்ப ஞானத் தக் கே
துவாகலால்) ஈண்டுச் கூறியது சுத்தப் பிரபஞ்சம்போல வித்
தைகள் வித்சையீசர் சதாசிவர் மாதஇரைககே யன்றி, விஞ்
ஞானாசலா பிரளயாகலர் சகலர்ச்கும் ஒருதலையான் வேண்டு
௫௫௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
ப்படும் சவிகற்ப ஞானசத்திற் கே தவாகய ௮வ்வாக்குகள் தன்
ஷின வேருகச் காணபபட்டு நீஙக; ௮,5.ம்கு மேலாய பேரறிவு
ஒருவனுசகு விளங்குமாயின, அவனபபொழுகே பரமுததியை
ச் தலைப்படுவனெனபதாம்,
என?2, இவ்வாசருகள் பரமபக்தமென்பதாயிற்று.
மேரைரையின மேவசலாவத, விததைகள விககையீசர்
மூ.தகலியோ போலனறி2 ச௪கலா முதலி. மூவாக்கும வியஞ்ச
வேறுபாடுபா றி மூரையே தூலகமமாயு தாலகுரமாயுக் தல
மாயும பொரு ததல்.
ஞானத் கேதவாகய வாக்கை ஞானமென றுபசரி
சா
பிரளயாகலர் விஞ்ஜானசலாருத தனுவில்லையென மயக்
கக் கூறுவாருமுளா, ௮ஃற ௮௧.௦ வசனஙகளோடு முரஹுதவி
ன அ௮வசிததாக,5மென ழெெழிச.
இவை யேழுசெய்யுளானுகு சுததமாயையிற் மேன்றுவ்
காரிபஙசகுரம் ௮வறறதியல்பும வகுததுக கூரப்படடன.,
இரம்பவழகயருரை வருமாறு.
0
மூன் சொன்ன சுத்தமாயையா லொழிஈ த மூன்று வகை
ட்பட்ட இனமாரகசஞுகு மறிஏண்டாகா தெனறு மேலருளிச்
ெய்இருர்:
மூ௨கையணு£களுககு மூசமையால் விர் தஞான மேவின
தில்லையாகிற விரய ஞானமின ௬ம் - ஆனமவர்க்கே மல்லா
ச்ச்வசம்பக திகளாரயிருககையினால் மூனு வகைப்பட்ட தனமாக
த. ரூ.த்இரம். பஇயிலக்கணம். ௫௫௯
கசக்கும் அவரவ ரறியும் பகுதிக் டோச வயிர்தவ ஞானச்
கூட்டநின்று அறிவிக்கசஇல்லையாகல் இவர்களுடைய விச்சா
ஞானக் கிரி- பகளாலே பிரகாசிககப்பட்ட வறிவ௮ ஊடாகாது.--
தவிட விரதுஞான முதஇிப்பசோர் ஞானமுண்டேத் சே வயர்
கொடியினானரன சேவடிசேரலாமே - இப்படி சிலவதத் துவங்க
சாநதாலும் வேசாகம சாததிர புராணங்களினாலும் அறி.பப்ப
ட்ட வயிர்தவஞான கஇனாலேயும் ஒழியும்படிக டாக யிவனி
டததிலே பிரகாசிககததகக சொரு சிவஞான மூண்டாகில்,உய
ர். த விஷபசகொடி.யை யுடைய தமபிரானருடய சபரதச்
ைப் பொருகசலாம்,
இஅசனாத் சொல்லியது மமனறுவகைப்டட்ட வானமாகக
ளுக்கு வயிசதவஞானசத்சா மொழிப அறிவஏனடாகா சென்
௮ம், இரச ஞானமு மொழி.புமபடி. யிலர்களிடகஇ?ல சிவஞா
னம பிரகாசி55 காலத்த சிவனுடைய இருவடியைச௪ செ மு
கஉடலாமெனனு முரைரையு மறிகிசதது
விரதவின மாபை? எனற இருவிருகுதத்தில் ௨லிச்து
தனபால் வைகரியாஇ? எனற பதத. துககு வியாககியானம் இவ
வளவு 0 வ௩த முடி,
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு.
கணவு
விர் தஞானம் - மேற்கூறிபபோச்ச வாக்குகள் சவிகற்ப
நோானசதிற் சே துவாதலால்,--மூவகையணுகசளுககும் - ஈண்
செ-றிப சுசசப் பிரவஞ்சம்போல, விசகைகள விக்தைீ௪
ர் சசாசிவர் மாததிரைககேயனறி, விஞ்ஞானகலர் பிரளையா
கலர் சகலர்ககும்;)--ரமைமையான மேவின இல்லையாூல்-மு2
ழமயே தூலமாயுர் தூலதரமாயும் தூலகமமாயும் பொருர் இடதி
௪௬௫ சிவஞானித்தியாச் சுபக்ஷம்."
தலில்லையாயின்,--விளங்கியஞானமினராம் - சவிகற்பஞானத்.
இற கேதுவாகிய ௮வவாசகுககளா லுண்டரகும ஞானமில்லை
யாம் --விக் தஞரனமோவிட - விநதஞானம் பரமபக்தமாத
வின ஈனனினவேருகசு சாணப்படடு£௯க,--உதிப்பகதேரா ஞா
னமூணடேல - அதற்கு மேலாகிய பேரறிவு ஒருவனுசகு விஎவ்
குமாமின,--ரோவடா கொடியினா ரன சேவடி. சேரலாமேஃ
அவனபபொழுசே யிடபககொடியையுடைய சிலபிரான நிருவ
டி. சேர்தலாகய பரமுசுசியைச தலைபபடுவ னெனபதரம.
இலை ஏழு செடயுஃ-£னும சுதசமாயையில் ஜரோனறு சா
நியங் ளு மவறினிபல்பு௦ வகுத.துககூஈபப.டன.
மறைஞானதேூகர் உரை;
ணை 000160290௭
இள்உனம வாக்கினை முறழைமையைக சுறி யருவமாயிருக்கறு
மாமையினினநும பரட௫ரகாரியந தேரனறு
முூரையையை யுணாத தகமுர்
௮ருவினி லுருவரகதோனமி யஙகாஙவடி பாவமா
8, யுருவினி ுருவமாயே யுஇதுகு மலகமெல்
லாம், பெரு/ஞ சுருஙகும்பேதா பேதமோ டபேது
மாகு, மொருவனே யெல்லாமாவ யல்லனா யுடலு,மா
வன. (௨.௪)
(இ-ள்) அருவி அரபாமாதய மாயையினின நுருவமா£ய
னி ஓுரவக் தனுயாஇக டோன்றித் தேகமுக் தேயும்
சோனறிய போனறு, ௮ஃகாவது தலுவாஇகள் சரீரம்
வ்சால்ி பாவமா போலவும் மாயை மானமாவைப்போலவுவ்
இ புருவினி ஓரு கலச்து பிறிவச்று நின்று, பினபொரு உடி.'
க.-ருத்இரம். பஇ.பிலக்கணம். ௪௬௪
தூமாயே யுதித்கதி விலே கின்று தாலவருவம் பரிணமிச தெச
டும் ருவடிவாகத தோனறிஙிர்கும்
உலக மெல்லா இச்ச மூரறையே வி௬வமெல்லா மாபைகா
ம் பெரு£டும் னே நராமிருகாகியான வெண்பத த கான
கு நாரூயிரம யோஸனிபேசமாய் விரியும.
சுருங்கும் பே பேசழு மபேசமுமாசிய வாண்பெண ணு
தாபேதமோ ட கீயு௦ அரதப் பேரமாகய வாண்பெண்போ
பேதமாகும லத சோனறுகசையினுலே பேசமல்லாத வ
லி.பாகயு சோனிப பெருகாறிற்கும,
ஒருவனே யெ ௮௩௧5௧௨ காசராசாே யிலைகரொல்லா
ல்றாமாகி யற்ல மாகியிகசப் பிரபஞசழ தக ககயலுமாய வ்
ஞா யுடனுமாவன யாததியினுலே யக5யலு மா யிருப்பன (௨௭)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
அருவினிலுருவகதோனறி யங்காங்கிபாவாரக யுருவினிலு
ரூவமாயே யுததடு 2-ஈருவமாகிப மாடையின முசல் சூஃகு:௦
௬.௦ சானறி, சகோனறினவளவிர் சூககுாருபமங்கமு மான
மாவஙகூயுமென்சற தனமையைபடெபொருஇ, மேத்சூசகுமரூபத
இத் நாலருபமான ஒண்டாம்,-- உலக?மல்லரம் பெருகடுகசுரு
க்கும - உலகங்சளூச்கு மிப்மடிபே சூ ஈகுமமாகிய ச்ச்துவது
களுண்டா யதிலைதூலா$ய வுலகமுணடாயலிரியும் விரிகத
உடையே துலஞுசூககுமதஏனக சூககு௦ங்காரணத இலுமொடு
க்கு. இனி யஈதக சாணாான மாடையும் காரியமாகிய பிர
பஞ்சமு மெவ்வா௮ நீர்குெனின ?--பேதாபேகமோ டபே
சகிர்ரும் - காரிய காரணங்களாயிருக்கிற வவசரத்தின் மாபை
ச்ச சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்.
யென்றும் பிரபஞ்சமென்று மிரண்டுபெய ருரைக்கவண்டாய்ட
காரிய காரணபக பிரிககப்படாத தனமையாற் பேதாபேஅு
மூமாம், வஸ்துச௮அ2பேதமுமாம, வஸ ஐ ஒருமூசலாகையா லிப்
படி மாபைதானே யிவலாறாகற் காசசார கேவல நிமிததமே
சபோவெனின ?-- ஒருவனே யெல்லாமாகி யல்லவா யுடனுமாவ
௬ - சியஷனெொரு௨னே மாயாப் பிரபஞசமெலலாமாய் ப்ரபஷ்
சத்சனமையு மானல்லவா * யனுப்பிரவிஷடனாகநின௮ ஸ்
இடையும் ப.ஊணுவனென நிச௮பொருள.
* உளளே பினு,
ஒருவனெனஷது ஒருவனேயென்ற ஏகாரததினு லேச
ஸ்வர 1: விபாவிரு2.
1 சளளபபடி7ல.
ஹணுவ வலவன் கன.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
இணய
இவ்விடத ற மகாமாயாகாரி.பததைச் சறப்கத இனிமே
செப்பும படகுப் பொதுவாயுரைதது, மாயாகாசியத்மையும்
அப்படி. ச்செட்பும்படி க சபபடியுைரசகன மர்
அங்சாகுகிபாவமாக-காரிபச,சஇ சமூகமே மாயையாதலா
௯ மாரைய ுசி,கரரியகக ளலகமஃளொனனு தன்மையாஓ,-
அருகினில் - காரியசசதி ரூபமாகிய மாயையின் --உரவம்-அத
கககாரி.ப௪ததி வியக தரபமாகிய கலாதி காரியம், -கசோன்றி -
உற்பத இியாய்,--உருவினிலுரவமாயே-௮க்கக்கலாதி சாரிய) த்.
னினறும் பீரகருடு முதலாகயகாரியமாசத்தா னே;--உலகமெல்்
ஜாம்-கலாதஇ பிரு$வி யநகதமரய தத்த வதாத்விகப் பொருளகி
ளெல்லாம், --௨இச்இடும்-உற்பத் இயரம்,--பெருகடுஞ்சறால்கும்-
க. ரூக்இிரம். பிபிலக்கணம். ௫௬௩
ஈருடடி காலத்தில் வியததிருபமாயும் சல்காரகாலத்திற் சததி
ரூ.பமாயுமிரககு ,-- பேதரபேதமோ டபேதமாகும- வியன்
இரூபமாயக காரணம பெருச காரி.மான காரலத்திற்கடமும்
மிரு _துமபோலக காரி.பகாரணககள விரேஷா விசேஷமாய்
திதோதறும், சததிருபமரய்க காரிபஞ் ௪ருஙகக காரணமா
சஈகாலததற் காரிப் காரணபசள் ௮அவிசேஷஙகளாய்த தோற்
லம; நிமிமமகாரணனனறி யாமோ வாகாமென ணாத
னமுாா,--ஒருவனே யெலலாமாக யம்லனா யுடனமாவன-சிவன
2௪ ௮௧௩%த துவாரகனாமே மாயா காரிபமெல்லாவறதையு
மபணணுிறவ்னாய்க குலாலன தனடு முூதலியவறறைக கைக
கொணடு? ர நப பண்ணுவது போலம பண்ணா வலுமாய்த
தனது சதடுரூப சரண சங்கற்ப சலனமறற தெரழிலிஞற்ப
ணஞாிறபவனுமாவன,
சிவஞஷானயோகியருரை வருமாறு.
தகன"
சூர்குமமாசய மாபையினி ௮ம் தூலமாகீய கலாதியும்,
அவ௱றிறக அலமாகய மூலட்பகுடியுடி, அசனினுு தூலங்களா
சட முனதச ஐவ முரலாயினவுு சோனறும அசதூலங்களினி
னற தோன்று காமிபம அவாறிறு5 தூலமேயாம. இவவா
றே காரி.பப் பிரபராமெல்லா சேரனறி) நிலம நீர இதி வளி
விசும்பு நண பெண் அலி எனதறிமுட்சகக.து அவயவப்பகு
ட்புடையனவாய) வளர்க தம் சேம்நதும் டரிணமி* தவரும்.
இம்சன்மையவாகிய காரிபகாரணங்கட குச் தம்முட்பெரும்பா
தும் வேற்றுமை கூறும ரைபாயிகர் முதலியார் மதம் அடா
௮. மற்றெனனெனில் ? பரிஷமமாதலை சோப் பேதாபேத
௪௬௪ சிவஞானித்இயார் சுபகூம்.
மாம், சற்காரியமாகலை கோக்க அபேகமாம், மேற்சிவன.௮ன்
ஐன் சகநிதி தனனினி௪கே தோனறுமெனபசஞாற் பெறப்பட்
ட்ப நிமிசசுகாரணனாகிய மூல்வன அதா இகணடா் முக்கு
தான அவறறைக காரி ப்படுத நுங்கால், கலபபமினாலொனருயு
ம் பொரு.ன்மையால் வேருயுஞ செலு துகலான உடனாயு நிற்
பனெனபதரம,
எல்லா மெஈசகளூற் சத்மாயா விருததியிலும் அவ்வாறு
தித்பெ சனபது பெறு தம.
உருவினிலரவாய் ச சோனழுபெனப் பீரிரகமையின், ஏ
சாரம் பிரிகிலைஃல.ன வ...
ஒருவனே எனனும 4காரம் சேற்றம்
அங்சகாவபொவமா் ப ட ரூகடு சுருங்குெெெனக் கூட்ிக,
அகர வசனததின உ௰௰௩ ேரரனநுமெனறும மாயாவாத
நீசை மஙபபா£ அருவினிலுருவக் தோனறியெனற1(, ௮வய
வமே பொருுாய்ம் “கானறுவசனரி அவயவியெனபசொன
திம்லை பெனலுரு சமுசாயவா2தசை மறுப்பார் அங்காங்கி
பாவமாக பெனறும், நிமமுரலிப உருவம் பொருளினினறுவ்
சகதகுணமூதலிய ௮அநலந் மபோனறுமெனனு% அரம்பவாதத்
சை மறுப்பா£ உருவினிலுரூவவமாயே யுதி3திமிமெனறுங் ௬.
திஞர்:
டெருடு*் ௬௫3 ,ொனற தம பெருககஞ் சருச்சம்ப
ற்றி ஒருபொடகே பெரர்பாலும் வேற்றுமைகூறும் வவர
ததமை மறுதற்பொருட்டு, பிரவுமன்ன.
இசனை?ேே மாபை மூ5%ிமராகமாத மூக்குணமாதிமூல
ந சுநதடுந எனற னகட்படுமயல்பு சொகுசதுச் கூறப்ப
கடப்ப து!
க..ர.தீஇரம். பதியிலக்கணம், ௪௬டு
இசம்பவழடயருரை வருமாறு,
(3 பெயவவைய
சு்தமாயையிற் ஜேற்றமு மது காரிபப்படட முளையை
ய/ மறுளி/ெம்.ஐ,$மல் சுசசமாயையில்கின து பிரபஞ்சக தோ
னறுகந முறைமை யருளிச்செய்கரர்.
அருவினிலுருவகசோனறி - அருவமாயிருக்கிற மாயையில்
நினது மாயாகாரிபாரான ப்ரபு ரூபக கோனதி,--௮ஐ.காங
பாவமாக ஆ இவையிர ண்டி மேகமூக சேகியு மபோலப் பிரிய
௮ நினதசாய--உருவினி ஓுருவமாயே யுஇசதீடு முலகமெல்
லாம பெருஈடுக ௬1கம் பேதாபேதமோ டபேசமாகும -
இ5தப பிரவஞ* மளவிக௩த வடிவாகப பெருக தூலா
காரமாய் நிறகும்; ஒடங்குககாலததிற் கூககுமமா யர்பமாய்
வி9௦, இரச வடிவுகளதான ஒனறுகசொனறு இஈளும் வெளியு
மயோல பேச ஐசளூ மாய,சொல்லும பொருளும்போலப் பேதா
பேசற்களூமாய, பொனலுஈ பணியுமபோல ௮?பதலாளுமாய்,
இப்படியே சோனமுரிஈகுா. இகதப் பிரவஞசந தானே நின
காரிபப்பரி?மா வெனணி,--ஒருவனே மெல்லாமாி யல்லவஈ
புடலுமாவன - கர்த்தா கானே மூன சொல்லபபட._வையெ
ல்லாக கானேயாய் விசாரிச கப் பார்ததால் இவை யிறறுசகு
ள ளொன்றுமிம்லவுமாய் இப்படி.த கோய்வற நிரகசசெய்
சேயும் இவை யெல்லாரதையும விட்டு நீங்காமல் பிதிவம்.
இப்படி. எணணிறகக வடிவமாயிருகதிற விசுவக்தோ
டே காத்சாவுஙகூடி. விசவருபியாய் நிற்டனெனபதறகுப் பிர
மாணம் திருப்பாட்டு, ( இருகிலகாய்த் இயாகநீருமாகி யியமா
னனாமெரியுங் கரக துமாக);யருநிலைய திங்சளாய் சாயிராகியா
கரசமாயட்ட மூர்ததியாகப், பெருகலலும் குற்சமொடுபெண்
8௨0
௪௬௬ சிவஞான த்தியார் சுபக்ூஷம்,
“ஹமானும் பிறருருவுக் தம்முறாவும் வேறசா, நெருனலை
யாயினமுகி நாளையாகி நிமிபுனசடையடிக ணின்றவாளே??
இரததி,” இரவகவல். 44 வேறுவேறுருவும வேறுவேறியற்சையு
ம், நூராயிர மிபல்பினதாக?' எனறும், திருவண்டப்பகுதி,
£:நாடொறு-மருக்கநிற்சோதி யமைதசோனறிருத தகு - மதியி
த்றண்மை வைததோனறிணடறற - றியின வெமமை செய்சோ
னபொய்திர-வானிற்கலப்பு வைததோன மேசசு-காலிஞரச்கவ்
கண்டோ ஸிழறிக.2்-ரீரினினசுவை நிகழ5கோன வெளிப்பட-ம
ண்ணிற்றிணமை வைத்தோ னனளென்-ஜெளைபபலகோடி. யெ
னைப்பலபிறவு - மளைத்தனைததவவபி னடைதசோன.!? இரத
தோஹஷோேககம, £நிலறீரநெருப்புமிர் சீளவிஈம்புநிலாபபகலோ
ன்; புஸனாயமைககனோ டெணவசையாய்ப் "புணர்க் துகின 0
லைகேழெனத் இசைபதசெனசு தாஷஞெருவறுமே, பலவாக
நினரவா சோனணோொககமாடாமோ ?? ஏனறும், இருக்சளிற்றுப்
படி எஏதேனுங்காரனாத்சா லெவ்வலகலெத்துரமு, மாதேயும்
பாக நிலைச்சினையே--யாசலினாற், பேதமேசெய்வா யபேதமே
செய்திரிலாய், பேதரபேத செய்வாய் பின ?? என்னுமதங் ௧
ண்டுகொள்ச
இ.சனாற் சொல்லியது அருவமாகய மாயையிலை நினறும்
உருவமாகய பிரவஞ்சம கர்த்சாவாலே சோனறுமெனறும்,கர்
ததா விந்தப பிரவஞ்சந கானேயாய் இனவ யல்லவுமாய் இப்
படி. நிம்சச்செய்சேயும் விட்டு நீங்காமற் பிரி௫ற நிற்பளெனனலு
முழறைமையு மறிவி2த ஐ.
க--கூதஇரம், பதியமக்கணம், ௪௧௬௮
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
தகக!
அருவினலுருவக்சோனறி - சூச்குமமாகிய மாரபையிவில
அர்தூலமாகய கலாஇயு மவுரறினு தூலமாகிய மூலபபகுதியு
ம,சனினுந தாலங்களாகய குணதத ஐவ மூசலாயினவுக் தோன
௮ம;--உருவினிலுருவமாமேயுதிக இடும்- ௮௩5.5 தூலவகளிவின
றந தோனறுநகாரிய மலர்றிறா தூாலமேயாம,--உலகமெ் வர
மவகாக்கிபாவமாகி - இவ்வாறே காரியப்பிரவஞசமெல்லாக
தோனறி நீலா இ வளி விசுமபு ண் டெண அலிியெனஈற மொ
டககதவை யவவப் பகுபபுடையனவாய்,;--பெரு£டுஞ் ச௬ுருங
கம-வஎர்க ஐ௩2தய௩ தும பரிணமித தவரும இதகண்மையவர
கிய காரியகாரணககடகுத தமமுடபெருமபாலும வேத்ிறுமை
கூறு கையாயிகா முதலியோர் மசமடாத மரசெனனெனில்,-_
பேதாபெதமோ டபதமாகும்-பரிணமமாதலைசோகூப் பேதா
பேதமாம, சறகாரியமாதலை கோச ல பேதமரம),-- ஒருவனே.
மேற் சிவனறன சகநி9 தனனினினஜே தோனறு மெனபசஞுற்
பெறபபட்டடிமிததகாரணணுகிய மூகல்வன,--ஏல்லாமாஇ _
அரநதர் €ேகண்டர் மூகததா னவர்றைக காரியப்படுச தஐகா
ம் கலபபினாலொனருசயு ,--அல்லவரய் - பொருண்மையால
வேருசயும்,--உடனுமாவன - செலு து, சலாலுடஞசயு நிறப
னெனபதரம்,
இதனானே £மாயை முந்இரி௰ராக.மரஇ மூக்குணமாதி.ழ
ல௩ தீநதிடும்” என்சசனசட்படு மியல்பு தொகுத தக் கூறப்
பட்ட த.
எவை காக க ளா கக க க க கை வைகையை யவைகை யை ய டடடடடட
௪௬௮ சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்,
மறைஞானதேசிகர் உரை:
ரு ப000920- லை
௮ நமாயையிற் ப்ரபஞசந தோனறுவதஇல்லை, பிர
மததினினறும் ப்ரபஞாக தோனறுமெனனு
ம பாறகரியனைகோககி யுனாத துகருர
அழுவுற
வீ ரதாகும் விகாராற மவிகாரத்தில்
னாதாு ழி ம் 9
வருவது மல்லையெனனின வானவளி யாதிபூதந, த
ருவது தனனினமேக சலனசத் கஙகளோ?,. முருவின்
௩ [ ப
ம் துருமேறெஉலா முதித்திடு மூணாநதுகொள
ள்
(இ-ள ) அருவுரு
வ் தாகு
2 விகார
மூ மவிகாரததி
ல் வரல.த மில்
லைடென்னில்
வானவளியா
துபூதஈு தருவ
தன்னின
மேக சலனச
குததகளோடுமு
ரூவின மிகா ௫௬
ே .ரெல்லா முறி
ததிடுபு
உணர்க று
கொள்ளே.
(௨௮)
மூறகூறிப வரவ3 இல நினறு மூருவக்
தோனருநு? அவிகாரமாகிய மாயையினின
றம விகாரமாகய ப்ரபஞ்சக மோனறுகை
க கொரு காரணமுமிலலையனறு நீ சொல்
லில்?
அருவாபுளள வாசாச5இ?ல வாயுமூ£லி
ய பூகஙக ரூணடாகாநிஈகும,
இனனு மவவரஸணி௰,
௮௩த வாசாசதஇி?ல மேகமுரா சலனத
சையு இரடசியையுமுடைய மினஜனுமிடியு
மிவையெலலாக கோனருநிர்கும
அ துபோல வருவமாயுள்ள மாயையிலை
யருவமாயபுள்ள ப்ரபஞ்சச சோனறுகு சா
ணென ரிீறிர்தகொள்வாயாக, ௭-௮,
5-௫ தஇரம், பஇ.பிலக்கணம். ௫௪௬௯
இதற்குப் பிரமாணம் கிசவசா ரோத்திரத்து லெனவ
திக. (௩௮)
சிவாக்டயோகியருரை வருமாறு.
லட்டை
மேலு மதற்கோர் புறநடை.
அருவருகினாதாகும் விகாரமூ'௦விகாரத் து வருவதுமில்லை
யென்னின -அரூபத இஓருபமுணடாகாது ௮விசாரதஇல விகா
ரமுண்டாகா.து. அகையா லரூபமாயிருககிதமாயை ரூபமாயிரு
கிற பிரபஞாுதமைபபெருது அவிகாரிபாயிருககற சிவனிட ச
இற்கருததியமாகற விகாரமுமவாராதெனின?--வான - தகா
சமவிகாரரஹிசமாயிருசக,--வளியா இபூதம் தருவதுமேகழ் -
[பாத இலமாயிருககிசதூமதமையும ஜலதிசையும் தேஜசையும்
அரு மாயி ரகக ஈவாயு வநுப௩இ.ர ஐககொணடு மேகததையு அ
டாசகும-- தனனிரசலளசதசங்களோடு முருவினமின லு
மேரெல்லாமுகித இரம-அம்மேக க௫ினிடச இல் வாயுதருமமாகி
ய சலனமூம, இவைசளஞுஃ %சவகாசப்பிரசமாயுளள வாகாய
குணமான சததமும, தேஜசிலுடைய தர்மமான மினனி.யு
ம், -இப்பியசருமமான ஜலமும, பிருதிவி கருமமானரூபமூ மூண
டாகக்கண்டோம்,-- உணா நதுகொளளே -இங்வாறுசொனன
திருஷ்டாஈதததினபடியே தாஷடாநதிகததையு மறிச் தகொ
ள்வாயாக. அவையாவன? மாயையுங் கனமமு மாணவமுமான
மாவுஙகூடி. நிச் தியரி எமலநிர்விசாரியாயிருக்கற லீஸ்வரனுடை
ய சநநிதயிற் பிரபஞ்சமுண்டாம் உண்டாம்படி, மாயாகாரி.ப
மாகிய தலுகரளுதிகளுல் கனமபலமாகய சுக .தக்கல்சளும், ஆ
ணவதர்மமாகய மோகாதிகளும், அன்மதர்மமாபே கோஇரு
தவ கர்த்தருதவ போச்இருத் துவங்களும், ஈஸ்வர9ர்௪,௧இ
௫௭௪௦0 குவஞானகிக்கியார் சுபக்ஷம்.
ருத்தியமாயிருக்சித ஞானப்பிரசாசமுூமுண்டாய்;இவையைம்_தி
குகூடிப பிரபஞசமா மெனதிதனபொருள்.
எ ப்ருதிவிவிகாரம், % இடம்கொடுச்சிக, 4 மப்பு,
இககனமனறி வானவளியாதி பூகஈதருமெனப.து ஐச
சரஇில்வாயுவம் வாயுவிலக்கனிய மசூனியிலப்பு மப்புவிற பி
ருதிவியுமண்டாமெனறு சொல்லலாகாதேரவெனின? மேர்பி
ரபஞசபூதோற்பததிபி லாகாசாதிகளி மொனறிலொனறு சகோ
னநுமெனடதை நிராகரி; புசதனமாசதினாயிற் பழுசபூ
தஙகள தோனறுமெனறு சமாதஇதடருககையாற பூசக்
ளொனறி மொனறு சோனறுமெனறு சொல்லில், ஸ்வமத அஞ்
சரோனமும பரமதாரப்பியனுருழஜையு மிரணடு நிககரகஸ்சானரு
னணடாம
௮௨-௧௦ காககொஹெு - மூ கொதி ஊடு
ஐ2ா£-5_2॥௦ ஹஸியா_த?க௦வல தி.
வ
வகையா கிர
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ஒஸ்கிவல 0 வம
கந தமூதலிய வ௨றாுவ.தசினினறும் படமுதலியவருவர் தேர
னறுதல் கணடிருக் தம, ௮ருவினி ஓருவர் தோனறு மெனப
தடாதென ரூசஙகதது மறுக் தணர்த் தூனரூர்
௮ரு-மாயை,-- உருவீளுதாகும் - கலாதிகளை யுன்டாக்க
மாட்டாத,;--விகாரமும்-பரினமமும்,-- விசாரதஇல்- பரி
ஞமமல்லாக் பொருளின,--வ௫வ.துமில்லை யெனனில்-வாரா
சென ரீசொல்லில், வைதகமததஇனான மறுகனே முர்;-- வர
ன-அருவாகய அசாசமான2,--வளியாதி பூதச்தருவது-வாயு
வாதி பூதங்களை யுண்டாக்குலத,--தினவில் - அதனிடத்தில்
க--சூத்தரம். பதியிலக்கணம். ௪௭௧
அரசப் பூசவிகாரங்களாகய தம தூளி படல முகலியவர்றி
ன,--மகசலன ௪ததறகளோடு முருவின மினறஐுருமேரெல்லா
மூதித்திடரி முணாஈநதசொளளே
அக்தமேகத் சைவ சொனிகளோகூடி, உருவென்பத வ
ரூவித.த, உருமின, உருவில் உருமேோரொனறுபொருளகளகொண
டு இவைபெல்லா மூதி தடுமெனறு கூடடுக.
தனா சணவவககளாயளமனளி..
சிவஷானயோகியருனா வருமாறு.
வெசவவைை (0) வயப்
அருவெனவே அவிகாரமாதலும பெறப்பட்டமையின்,அப்
பெற்றிசசாகய மாயையினினறும உருவமாய் விகாரியுமாகய
பிரபஞசஈ தோனறுமெனறல் பொருகதா ழெனில்? அறி.பா கூ
நிஞாய்; உனமத த்தில் அருவமும அவிகாரியுமாகய இகாடதஇங்
நினறும உருவுமும) விகாரியுமாசய வாயுமுசலிய பூதங்சண
முறையே சேோரனறும. அதுவேயுமனறி அவவாகாயததினினறு
ம பல மூ௫ல்களும் முகிலீனகட பல விகாரங்களும் பலவோ
சைசளு:2 பலமின கஞூ:2 பலவிடிசகளும இனனு மிவைபோல் வன
பலவு கோனறுமாகலான, ௮கனை மதநது அஙகனங் கூறுத
ல் உனககே வழுவாய் முடியுமென பதாம்.
சற்காரியங்கொண்ட வெமககாயின அதுவமுவன்சென்ப
கருத்த.
இதனானேமாயாவாதி மதம்பற்றி சங்கத் தப் பரிகரி
த்து மேலது வலியுறுத்தப்பட்ட.
குதுவகமாம்கரளு களிட
௪௪௨ ிவஷானத்தியார் சுபக்ஷம்,
இரம்பவதிழயருரை வருமாறு.
டு
மாயையிலே நினறும் பிரபஞ்சச் தோன்று மென்றது
அர்.5.சமல்ல, பிரமததிலேநினறும் பிரபஞக மேரனறுமெனற
பாற்கரியளை கோக மேலருளிச௪ செய்கஞுர்.
அருவருவி தாகும் விகாரமூ மலிகாரததல் வருவ தமில்
ல - மாயையிலை கினறு பிரப சோனமு செனபானென
ஷிம் ? அதிசூககமா யிருகசற மாயையிலே நினத;ம எணணிற
௧௧ ரூபல்சளாயிரு௧௧௫ பிரவஞசக தோனாப்படாது அதெப்
டடியெனனிம் ? அவிகாரமா யிருபப தொருபொருளிலை நினறு
விகாரமா மிருகசபபடட பல பொருளஎளு முண்டாகைக்
சே.தவுமில்லை,--எனனில் - எனறு 8 சொலவாய॥ இல) வர ன
வளியாதி பூசு தருவது - தகாசதிலே வாயு முதலான
பூதக்களெல்லா மூனடாகாகிறகும், இதுவன தியும்-- தனனி
ன மேசசலன சதகநகளோடு முருவில் மீனனுருமேசெல்லா மு
இததிடு மூணாச தகொள்ளே-௮௧3 .றுகாசக சனனி? சலிப
புச இரடசியும பொருநதியிருகக ற மேகழு ௦ உருவ சதைய/ைய
வில்லும் பீரசாஈத்தையுடைய மினனும இடியும இையெல்லி 8
ந்தோன்ுநிற்கும; இச முறைகளையு மாராய்க சறிவாயாக,
பாற்சரிபன --பிரமததிலே நிறு பீரபருசச சோனறி
யொடுகக யொழிஈத மாடையி?ல நின௮.ம பிரபஞ்சக் தோன
நினசற்குப பிரமாணம, பரடட்சம) அவன மதம், (ிததேயுல
கரய்ப்டரி எமிச் த வனுக்கு இசழகதமையாற், சதசேயெல்
லாமூசஇசளைச சாரச்சணட ஞானங்கள், வை ததேமொஜியு
மாமரைகள சொனன மரபேலந்தச்கா, மொச்கசேகேட்டுப்
பிரமத்தோ டொனருய்ப் போமென அுணாசத்தனனே.,
பல்லக்கை
சூத இமம். பதியிலக்கணம். ௪௪௩
அவன் மறுப்பு: -உன்னுசெ.றபிர மத்திலேசிரிதய் வுலக
மானதென வோதனீ, மன்னுகன் சில காலமோடழியு மழிய
வ௩.ததவ மாபையாற்,றனனிலொனறுபெனி௰ வருதலோடிது
இ தருகலாலத “டசததா, மினனமுஞ்சசமி தணமையனறு௪
ட மெனனவேயு௪ மனஜமே?? எனனுமதுங் கண்டுகொளஃ
௪௫-பர- பாற் - மறு) ௨௩௪,
இதனாற் சொல்லியத அருவததிலே நின்று மூருவக் சோ
னரா, ௮விகாரசஇலே நினறும விகாரக சோனருதாற்போ
லவெனறு பா௱காரிபன சொல்ல, அவனை பற சத, அருவமாயி
ரகற வாகாசதஇலல நினறும் உருவமாமி ரகக பூகலசஞளூ ற,
உருவமா।பிருக&௰உ மேகமுகலானலையு௩ தோறு முறை
மை?பாலே, அருவமாயிருகசற மாபையிலே நினறும் உம்முடை
ய கதமாவாமே பிரபஞச௪ மு ஈடாகற செப்படியெனனில? எ
எணணிரக்த ரூபங்களாயுளள பிரபஞ்ச தோனறுமென்று மு
ரையையு மறிவிகதத த.
சணனனமகாவதகைவாயா்.
சுப்ரமண்யதேரிகருரை வருமாறு,
சவைனாகைகை (0) வைகு,
அருவவிகாரதச்இன - அருவும் அவிசாரமென்றும் பெச்நி
த். சா௫, மாயையினி எறும்,--உருவிகாரம் - உருவமாய் விகாரி
யுமாகய பிரவஞாசம்,--ஈனு துவருவ.து மில்லையாகு ெனனில்-
சோனறுடனறல் பொருரசாசெனின? அறியாது கூறிஞய்)--
வான வளியாஇபூ3ஈதருவத- உனமதததில் அருவும் ௮லிகாரியு
மாகிய வாசாயததினினற மூருவமும் விகாரியுராசிய வாயுமு
தீலிய பூகக்கண் முூறையேதோனறும்,சன்வின் . ௮அ.தலேயு
மனழறி யவயரசாயச்தினின்ற௮ம்,-- மேசசலனசத்சங்களோடு
௪௪௪ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
ம் - பலமூகில்களு முகலினகட் பலவிகாரங்களும் பலவோசை
களோடும்;--உருவமினனு நுமேழெல்லா முஇத இடும் - உருவமா
திய பலமினனுச்களூம) பலவிடி. களும்; இனனம இவைபோல்
வனசோனறுமாகலான,;--உணாஈ தகொளளே- அதனைமறந த
கவனங்கூறுத லுனககே வழுவாய்முடியு மெனபதனை யறிவா
யாகவெனபதாம.
இகனானே மாயாவாஇ மகதம்பற்றி யாசங்கத் துப் பரிகரி
தற மேலது வலியுற ததபபடடது
829” ௧க- ரூத்ரம, ௧- அதஇிகரண முடிந்தது
மறைஞானதேிகர் உரை,
-௮ஷ0*:.0 அடை
அவிகாரமாகய மாயையினிவறும் விகாரமாகிய
ட ரபஞஈ சதானாகத சோறறவ?ரோவெனி
ல்? ஒருசாத சாவா ஓு ஈடாமெனபகத்
குதாரணமிட் டுணர்த் து கழுர்.
மண்ணினி௰ கடாதியெல்லாம் வருவது குலால
னாலே, யெண்ணிப வுருவமெல்லா மீயறறுவா னீசன
ரூனு, கண்ணுகா ரியஙகளெல்லாங காரண மதனித
காணபன், பணனுவ தெங்கேறின்மிய கெனமிடித பக
ரககேணீ. (௨௯)
(இ.எ்) மண்ணி பூமிமின் சண் மண்ணின் விசாரமாகய ௧
னிறி கடா டாதி காரியககளெல்லாவங் குலாலனா ஓண
இ பெல்லா டாக்கப்படு மத போல
ம்வருவது குலா
இினாலே
க. ரூ த்தம் ப இயிலக்கணம், ௪௪௫
எணணிய தின் குலாலனைப்போலக கரண இருட்
ருவமெல்லா மிய டி.யினறிச் சங்கற்பமாத்இரததிலே மாயை
இறவா னீசனரு யினிடதத.ச் தனுவாஇகளை யுண்டாககரநிற்
ம பன
கண்ணுகா ரி தான் கருதப்பட்ட சகததிலுண்டாகிய
யங்களெல்லாங காரிபங்க ளெலலாத்தையு5 தததங்காரண
காரண மதனிற் ங்களி2ல நினறுஇிப்பிபபன
காணபன
பண்ணுவ தெ உமது கர்த்தாவோ அசண்ட பரிபூரணி
ககேகினறிங்கெ னா மிருககிறவன, எவவிடதசே யெரதவடி.
னறிடூற பகரக வை யெடுழதககொணடு நின௮ பண்ணினா
கேணி னெனறு கேட்கிருயாகம்? யாமதனை விளவ்
௧௪ சொல்௮வாம,அகனைககேட்பாயாக ௭-௮.
இதற்கு நிச்சுவாசமும் பெளஷ்5உரமு மெனவறிக (௨௧)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
௦
மேல் விரித்தபொருளத கொகுத் தரைத்தல்.
மணணினிற கடாதியெல்லாம் வருவ தகுலாலஞலே யெ
ண்ணியவுருவமெல்லா மியற்றுவனிசன னும் - பூமிமினிடத இன
மிருச் துசடமுதலான பாண்டங்களெல்லாம் குலாலனா ஓுண்
டாம், ௮ப்படிபோல பூகர்சேவமனுஷிய சேகாதியவயவக்க
ளாகபபணணபபட்ட பிரபஞ்சமெல்லா மீஸ்வரலுண்டாக்கு
வன் எங்கனெனின?--கண்ணுகாரியங்களெல்லால் காரணமத
னிற்காணபன - கருதப்பட்ட காரி.பங்களெல்லால் காரணக்ச
ளிலுண்டாச்குவன.-- பணணுவசெய்கேநின்றில் கென்நிடி த
௪௪௭ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்।
பசரக்கேணீ - இப்பிரபஞ்சத்தை யுண்டாக்கும்பொழுது கதி
தா வெங்கேகின அுண்டாககுவனெனின சொல்லஃசேளென் தி
தனபொராள.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
இருஷடாக்தமுனனாகச் சிவன கருத தியம பண்ணுமுறை
மையறிவிககன மூ.
மன்ணினின - மிருச்மி ஈடத்தினி௪றும)-- கடாதஇபெல்
லாம - கும்பகலசமுதகுலிப காரிபககளெலலம.குலாலனாலே
வருலது - மணமகனாலு அடாவ.து; அபபட, -௪௪னருமை-சிவ
ஐ டி--எ.சாணிபவருவெெ ல்லா மியதறுவன - நினைநதசாரிபம்
களெல்லாம திருமிப்பன. முதற் காரணமினறி முடிப்பானோ
வெனில்? சர்வசாமாதய மிருககாலு மது கூடாத பினஎப்படி
யெனனிஃ௮?--சண்ணுகாரியங்களெல்லாங் காரணமதனிற்காண்
பன-நிளைத்த காரிபகக ரெல்லாம முதற்கா ரணமாகிய மாபை
பினினறு முண்டாக்குவன -குலாலன பூமி யாதாரமாக நின்
அ சடாஇகாரியம் பண்ணககணடோமே,- சன ருனும் எஙக
நினறுபண்ணுவ செனதிடில்,--பகரகசேணிீ - சொல்லுவாம்
கீகேள
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
ணத.) அவை
இவ்வாறு, உதிப்ப தமீறம், எனபத முதல் (அருவுரு? என்
பதிருயை இருபத் 2தழு செட்யுளாலும், மூதற்சொய்யுளின் ஒரு
னோ டொருத்தியெனறென றுரைத்திடுமூறகமெல்லாம் வரு
முறை வச்துநினறு போலதுமாதலாலே தருபவனொருவன வே
கருத் இிரம். பதியிலக்கணம், ௪௪௭
ண்டும? என்ற முதற்கூற்தை, முறையே ௮வலவர் மதம்பற்றி
யாசங௫த் தப் பரிகரித் தவலியுறு,தத; இனி ஈறுமாகி யநாஇ
முதத தருவாய் மனனிகினறு மருவு.விததிடும, எனலும் இர
டாக கூரறை அவவாறு வலியுறு ததவானமொட கினார்.
இ௫ஙனம அ௫ூலமெல்லாம அரியன குலாலனபோனவினது
அக்குவனாயின, முலாலன கடா காரியஙகளையெல்லாாஅவற்
தி௫குக காரணமாகய ௮5நிலத இனி செய்யக் கண்டோ
மே ! அரியன யாஙஙகனநினறு செயவனென்பதர ம,
மணணினிற் கடாதிபெல்லாம வருவ. குலாலனுலேயெ
ஸண்ணியவருவமெலலா மியற்றுவ னீசனரானும எனறது ௮
வாதம்
ஆமின எனபது சொல்மெச்சம்,.
சாரணம எனறு நிலமெனனுக் தணையாய்நின் றத.
காணடல் செய்தல்,
நினறெனப2 மேலுக கூடடப்பட்டத.
இதுவினா இற்குப பிறதரெல்லால கூறியதகூ தலென்
லும் வமுப்படவுரைத்தார.
இர்ம்பவழகியருரை வருமாறு.
அனகன் [0] எலைவககைகைகை
பு;தன் மாயையிலே நினறும் உம்முடைய கத். தாவாலே பி
ரபஞசமு ஈடாகிவபடி எபபடியெனன மேலருளிர் செம்கரர்.
மணணினிற்க டாதியெல்லாம் வருவ தகுலாலனாலேஃமண்
ணினி லுண்டான கடாஇகரொல்லாவ் குலாலனாலே யுண்டாக
ஐ முறைமைபோல,--எண்ணிய வுருவமெல்லா மியற்றுவ னீச
ன்ருனும் - முன்சொல்லப்பஃட எண்ணிரக்த வடிவுகளெல்லா
௫௭௮] சிவஞான$தஇயார் சுபக்ஷம்.
வற்ரையுவ் சத்தா ௮௩௪ மாயையைக்கொண்டே யுண்டாச்கா
நிற்பன, சண்ணுகாரியங்களெல்லாங் சாரண மதனிம்சாண்ப
ன - கரு5பபட்ட காரிபஙகளெல்லாவத்சையுங் காரணத்தினு
லே யுணடாகசாநிறபன);--பண்ணுவ தெய ேரின றிஙகு - இக்
தீப் பிரபஞ்௪சததை உம்முடைய கத்தாவானவன எவவிடததி
லேநின அண்டாககினான,-- எனறிடிறபகரககேணீ - எனறு
கேட்பா.பாகல் நரமசொல்ற நீ கேடபாயாக,
இதற்குப பிரமாணம பரபட்சம அவனழசம் 44 உள்ளது
கடாதி?2பால வஇப்பிசதா னெனறுரைககன, மெள்ளவேயெற
குகினறு விதிசதனனஹைகினமீ த, வள்ளரானிராமுனெனனில் வ
ந் த. தாமூலக முன்னே, தளளிடாதெ௩குகிறகி லெயகுமூன றக
சீகசாமே”. எனனு1தங் கணடுகொள்க,
௪௪-பர- பெளத-செள,; ௨௨ -௪ெ,
இதற் சொல்லியது குலாலன மண்ணிலே நினற கடா
இகளை யு டடாசகு£ற மூரைமைபோல, கததாவு மாயையாகிய
காசணததிலேரினறும எனணிசகச வடி.வுகளாயுளள பிசபளு ௪
காரிபங்களை யுணடாக்குவனெனறும, இபபடியு,ஈடாககு மிட
தீ.து எஙசேரநின றுணடாககுவனெனறு கேடடகளைப் பரா
த்த மேல்சொல்லுகமோம் கேட்பாயாகவென நருளிக்செயத
முறைமையு மறிவிதத.த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ன ணான்காளான்? கனாக்
இவவா.று £ உஇம்பதமீறும்? என்பதுமுதல் அருவரு என்ப
இருயே விருப;கேழு செய்யுளானு முசற் செய்யுளின ஒருவ
ஜேடொருத்தி பொன்றென் றுரைத்திடு முலகமெல்லாம வரு
க--சூத்இிரம். பதியிலக்கணம். ௪௪௯
மூறைவச் தினறு போவ தமாதலாலே தருபவ னொருவன்வே
ண்டும், எனற முூதற்கூ றை முதையே ௮அவவவர் மதமபற்றி யா
சஙகிததப் பரிகரிக_த வலியுறுதஇ.இனி, ஈறுமாகி யநாதிமுதத
சச தருவாய் மனனிரினது மருவுவிதஇடு௦? எனனு மிரணடாங்
கூநறை யவவாறு வலியுறுததுவானரொெடஙகினா.
குலாலனாலே - குயவனால_--மணணினிறகடாதியெல்லா
ம்வருவ ஐ - ம.னணினிறகடமுசலிய காரிபமனைக் தம வருகல்
போல, ஈசன - அரியனும,;-- எண்ணி. பவருவமெலலா மியறறு
வன - அகிலமெல்லாவ௱ரையு மாககுவனுபி ௭,-- தானுப்கண
ணு காரியங்கமொலலாம- குயவனமுறுஙக கருதஇியகடாதஇ காரி
யங்சளையெல்லாம?-- கரரணமகவிறசரணபன - அ௮வற்றிறகு
ச்சாரணமாகய வநிலததினினறுஞ செய்யகசணடோமெ. ௮
துபோல;..-இற்கு-தரிபனிவவிடத.ற,--எஙகேநினறு பண்ணு
வது - யாஙகனகினறுசெயவன) என்றி, ற்பகரககேணீ - ௭
னற வினாவிர்கு-விடை மேத கூறப்படுதலி னியறிவாயரக வெ
னபா,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ண்ட ணை
சாங்கபன் உ௰௫ கர்சதாவசகு வடி.வில்லையென்றீர், ௮வு
னொருசொழிலை யெபபடி மியற்றுவனெனறு
சொல்ல; அதர்கு2 தட்டாத பூர்
வமாக வணாத தகழுா,
லமோ வுலகம்போலச் தெரிபபரி ததனானிற்
குங், கோலமு மறிவாரில்லை யாயினுங் கூறக்கேவீ,
ஞாலமே ழினையுந்தந்து நிறு $இப்பின் னாசம்பண்
௪௮0
சுவஞானடத்தியார் சுபம்,
னணுங, காலமே போலக்கொண்ணீ யச்செயல் கடவுட்ச
ணே,
(இ.எ) வேமோ
வுலகம்போ
லத தெரிப்
பரிது
அதனாநிர்குங்
கோலமு மறிவா
ரில்லை
ஆமினுங் கூற
க்கேணிீ
ஞாலமே ழி
னையுசநது நிறு
தப்பின னா-ம
பண்ணும் கால
மே போலககெர
ண்ணீ யச்செய
ல் கடவுட் கண
ணே
(50)
௮௩௧5 கர்ச்காவிறடைய சபாவதமை
விசாரிககுமிடதது மாதத மாகையாலுனா
செயல் காணபபடாதபடியாலு மினனபடி
பென ந௱விட்டி? சொல்லுதறசரித)
ஆதலா லவனு சொருபசரையு மவனிற
கு நிலைமையினையு மொருவராலு மசாவிடடு௪
சொல்லுகிற கரி;
தலை மவன த நிலைமையை யாசூசெொ
ல்வாம, அதனைச் சேடபாயாக
பூலோகம புவலோகம சுவலோகம மகா
லோகம ௪னலோகம் தயபோலோகம் சதி
மலோகமெனக கூறிப வேழுமோச ஐகளையு
ர சிருட்டிசந இதிச்றளு சஙகரிச தஞ்
செய்கை கூடி நிற்க காலமெபபடி. வடி.வற
திரு தம எபபடிப பலசத்மைககொடுத5.த,
௮ நுடோல௪ ச௨னு பமாதசஞயிலு மஉ௨னஇ
ச்சாசததியாலே சக மைப ப.னஃணுநிற்பன
ஞால மேழினையும எனற உம்மையால் ௮௪சலவி3ல முரலி
ப லேமினையு மெனவறிக.
ஓகார மெதிர்மறை.
உமை எதிரது சமீஇய வெச்சவம்மை.
ஏகாரம் ஈற்றசை,
இ;ர்குக் சரொனணாகம மெனலறிக,
(௩)
எஜுராமகவவாள்.
க--ரூ.த்திரம். பதியிலக்கணம். ௪௮௧
சிவாக்ரயோ௫டுயருரை வருமாறு.
அனைவ [)
மேல் கர்சீதாவிலுடைய நிலகுஞ் செயற்கு மூசாரண
மூரைதகும்.
சிலறமோவுலகம்போலத் தெரிப்பரிசகனானிற்குங் கோல
மூமறிவாறநி௰லை-பமேஸ்வரனுடைய சரிசதிர மூலோகததிலுண்
டாகிய பிரமாதிதேவாகளைபயபோலத பெரிப்பரித, அதனா லப்
பரமேல் வரனுடைய நில்பெறறஸ்வரூபததைய ம நிர்குநிலைை ப
யம ஒரவராலு மாறி ட்போகாத,--இுமினுஙகூ றகசேணீ . இப
படி. பிரததியக்ஷமாகக சாணபபடாதாமிஐு இடடாகதத்தி
ஞுற் சொல்று50௫ம சீ கேள, -ஞாலமேழினையுக௩து நிறுத
இப பினறா ம பண்ணுவ சாலமே போலக கெரணணி - எழுவ
கைப் பிரபபினாகம ஐ தகக ணிரைஈத பூலோசமுகலிய ஏழு
பிரபஞாதகை யுணடாகி நிலை்ெ.றவி* கழிககுங் காலமே
போல, சிவ மரபமுூமாய் வி.பாபியுமாய்நகினறு பணணுவனெ
ன்று நீடறிக துசகொள்,--நிலைசெடல் கடவடசணனஊே - சிவனே
சர்வா தாரமூமா பிருக௧ஈ சாவமுஞ் சிவவி... 5 இலேயே நிலைபெ
மென திதனபொருள்.
கடவுட்கண்ணே யென்ஜும்ஏகாரச்தினாற் ஏ௨விடத்தி
லெல்லா மிரப்பதனறிச் வனுககோ ராதாரமில்லை யென்றது
த -3௦ 8 72.05 , பயா காலொ ந்தம்
ஜெட்டி ௨ கப்ப 90௪ ஊஷையக? | ஊவ௦ மறிவொ
ஊ2-ஒசெவி கு .செ காய-9அயா|ஹல...ர
மாற நாயா௱ நிதி,
84
௪௮௨ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
அவவை)
கர்ச்.சா நிற்கும் நிலைமையை நிர்்வஈனிக்சன்ரூர்.
லமோ வலகமபோலச் தெரிப்பரி௪ - பரமேசுவரலு௨ட
யசரிகதிரம உலசச திலுண்டாகய பிரமாதி சேவர்களுககுப்
போல 5ஈ சொல்லுவது தல்லபம, ௮மோதசமாகையால்,--௮த
னா வித்குங் கோலமுாதிவாரில்லை -ஐகையால், இகதப்பரமேச்
வரனுடைய சகளவிக்கரச தடததலகூணக்தையுய காண்பாரி
ல்லைஸ் ௨ரூபலக்ூணஈதாரெெனபது சொல்லவேணடுமோ!-.த
யிறு கூறககேணீ-அபபடியிருக்தகாலுு சொல்லும் நீக
ளஃ--சோலமோழினையும் த௩த நிறுச்சிப பிஈனாசம் பண்ணு
காலமேயபோல - தாத் தவிக சகலபிரபராசதகையுக தோர்்.று
வித.ஐ நிறபிச துட்போககும், அமோதகமாம், அபபிரததஇியடச
மாப; நிராகாரமா யிருச்கும் காலமேபோல;,--கடவடசண்
ணே - காரியம்பணணும் சிவவிடகத்திலே,--நிலைசெயல் கொ
ஊணி - நிராதரமாய்கநிற்கு மூரதைமைய௫ சல்கறபமாததுர ௪
னனிதானததாற் சர்த்தியம நிசமசன மூரைமையு காண்
பாயாக,
அபபோ காலத்துச்குப்போர் புத்திமற் கர்த்திருத் தவம
பொருக.துவ இனறெனனின ? அ௮ட்ப9 ெொல்லமேண்டாம.
காலமெனப.த அழூர்த்தமா.ப் ஸ்௨மேகக கசைவுபணனும்
ஆன்மாவைட்போலவென்று போத திப்ப.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(ள் ணை
௮வன் உ௰கம்போலனறி வாச்குமனா 8.2 சகோசரப்பொ
ருளாகலான, ௮வளனிர்கு நீவையும் அவவியல்மித்றேயாம்; ௮ல்
க--ரூக்இிரம். பதிபிலக்கணம். ௪௮௩
இனமாயிஜம், ஒருவாற்றா னுவமையில் வைத் ஐ உனக்குக் காட்
டு ஐம். உலகமெல்லாவ் காலததரத் காரியயபபடுமெனப.து எல்
/லார்ச்கு மொச்குமனறே, அக்காலம் அவற்றைச் காரியப்டடு
தறுங்கால் எலலாபொருட்குஈ தா ஞகாரமாய்த சனககேர
சாதாரமினறி நிற்தல்போல, சிவசததியும் நிராதாரமாய் நின
கே காரியப்படிததமுறைமை உணாஈதகொளக வெள்பதாம.
லம கனமை,
ஓகாரம சி௫ப்பினகண் ௨௩௪ ஐ.
சோலமுமெனற உம்மைஇரக்தத தமீஇபற்று,
ஞாலமே.தினையு மென௱து உபலககணம.
கண் அறிவு
ஒற்றுமைபற்றிச் சிவசததிமேல் வைச் த4 கூறினர்.
உயாதஇணைககட சறுபானமை ளஎகாரந இிரிதகல, மககட
பண்பு மூதலியனபோல இலேசா௱ கொளக.
நிலைசைெயலெனபதறு நிரச்பலெனனும் பொருட்டாய் இரண
டாவது கொககுகினறது அற்றேன ஞாலமேழினையும் தது
திறு தஇப்பின் னாசம்பண்ணுப் காலம், ௮அததெரழிம் வேறுபாடு
பற்றிச் செல்காலம் நிகழகாலம் எதாகாலங் சணம இலவம்
தடியெனறற் மெட்கசததனவாயப் பலவகை யவதசமைப்பமி
மெனபது ௪௪கா௧௪ நாற நுணிபாகலின, அதுபோல உலகத்
இற்சாசாரமாய் நினற செய்யு மூகல்வனும் ௮வ்.சதொழில்ப
சீறிப் பலவகையவைகததப்பட்டுத துடக்குறுவனபொ லு மெனி
ன? அதற்கன்றே வரு செய்யு ளெழு-த்தெனபத.
நரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வகையைக் [0] வலக
சத்சாவிறுடைய வுண்மை பிரவஞ்சத்தின மூறைைபோலகச்
சொல்லுதற் கரிதென£ரமுரைமையை மேலராளிச்செய்£மா,
௪௮௪ சிவஞானத்தியார் சுபஸூம்,
லெமேயுலகம்போலச் செரிப்பரிது - ஐந்த கச்காவிலு
டைய சுபாவம் பிரடஞ்சதசை யி$வென நறுதியிட்டு சொல்
ஓுசற் செளிதல்ல,--அசனால் நிசகுங சோலமு ஈறிவாரில் 2 ன
அப்படியிருககையினாலே அவனுடைய நிலைபெற்ற சொரூபமும்
ஒருவ ரஎகிடப்படாத,--த.யினுங் கூறககேணி - துளுலுஞ்
சொல்ல நீ சேடபாயாக,;-- ஞாலமேழினையு55௩த கிறு,5இப்
பிசளாஞாசமப எனுஙவ காலமே?போலககொள்நீ நிலைசெயல் கடவு
ட.கணணே - ரரோழணட ரொெனனபபட்ட உ௨லகககை சருட
டிததம திதித ம சங்கரி துஞ் செய்கைக்கு கூடிநிறகற
சாலஙககளி ஓணமைபோல, சாத தாரவிறுடைய வாச$ஜயி.ஈ து
கி௨ையும அவலுடைய நிரஇசயங்களையும புததி பணணுவா
யாச
இதற்குப் பிரமாணம பரபடசம, அவனை மறுட்பு மதா
ரியமா யுலகமெலா மிருதகலாலே சடாஇகளபோற் சாரிய சத
சாரவொருவனவேளாடு, மாரியமா யசபபொருளோ டினபமலீ
டெல்லா மரைஈதுமிரகட கறிவுசெயலளிபபது நூ லநதூல், கூ
ரியராயுளளோர்ச ளோதகமோதி5 கொ.னடுஎரலான மூனனே
குற்றமிசறிச, சீரியபே ரறிவடையோன செப்பவேணடுஞ செ
யலிறுசகுங சரி? வடு சி௨ுளஎனெனாழியே?”, என்றுமதவ்
கணடுசொளக
இி.5-பர-செள-மறு, ௩௪-செ
இசாற சொல்லியது சாதசாவினுணமை மிரபஞ்சதஇலு
ளள முரைமை2பால அறிதற் கெளிசல்லவெனறுா, தயிலஞ்
சொல்லுமிட 5 இம் ௨லகஙகளெல்லாக கோனறுசைசகும நிற்
கைககும் ஒடுயகுனகசகுவ் கூடிநிற்கற கரலகசளின மூஜைமை
போலச் கனஜஐுடைய வாககனையாே எல்லாச் கருத் இயங்களை
யுஞ செய்வன எனகிஈ முூரைமைய மறிவித்2த.
துக்லலும்மையயமைள்டு
க ரூத்இம். ப இபிலக்கணம், ௪௮டு
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
சனை கவை ரீ) வலைக்
றமோஏலகம்போலத பெரிபபரிககனால்- அவனறன மை
ுலகம்போலனறி வாகழுமனா$தகோசரப்பொருளாகலான,-
நிற்குங்கோலமூ மறிவாறிலற்லை - அவனிறகுநிலையு மவவியல்பிற்
தேயாம்,--அயிலுஙகூ றசகேணி - அநஙனமாயினறு மொருவா்மு
வையமையில வைதது உனககுககாடடு நம,--ஞாலமேழிஎையுக்த
ச். ஜ நிறுதஇபபினனா சம்பணண ௦ சாலமேபோல - உலகமெல்
லாங் காலத்தாற் றோனறி நினறு மழிக தங காரிபப்படிமென
டஷெல்லோர்ககு மொகுமன?! அககாலமவரறைக காரிபப
டுத் தங்கா லெல்லாப்பொருட்குக சான அசாரமாயத தனக
கோராதாரமி௫றி கிற்றற்போல--சடவுட்கண் - சிவச ததி;
நிலைசெயல்கொணணீ - நிராசாரமாய நின? காரியப்படுத்து
முறையை யுணரகதுகொள்க வென்பசாம்
மறைஞானதேட௫ிகர் உரை.
அப 100 வை
அசரீரியுமாம் நிரவிகாரியமுமா யிருச்சச சிவன சி
ருட்டியாதிகளைச செம்யு2தர்கூத இடடாகத
பூர்வமா யவனைமறு ச துணாத்்துகருர்
கற்றதாூற் பொருஞஞசொல்லுங கருகத்தினி லட
க்தெதோன்றும், பெறமியுஞ சாகரொதுி யுபிரினி௰
பிறந்தொடுகக, முற்றதும் போலவெல்லா வுலகு ம
இத்தொடுககப், பறழொடு பற்றதின்றி நின்றனன பர
ஐமன்றே;. (௩௧)
௪௮௪
(இ-ள்.) சத்றா
ச் பொரு
ஞஞ்சொல்
௮௩ கரு இனி
ல.நுக்தசோன
றம பெர்றியும
சாசகராதியு
மிரினிற மீசந
சொ௫செக மறற
துமடோல
எலா வுலக
மூ முக்ததொடு
அங்கப் பற முடு ப
2 இனறி நினற
னன பரறுமன
மே,
சிவஞான ித்தியார் சுபக்ஷம்.
யாகசாமொருவன் கற்கப்பட்ட மே.தாக
மங்களின சததமததமாகிய விரண்டிளையு
ங் கற்றவள தறிவிலே மிருஈது வருததமற
வவனிடகஇற்மோேனறி யொடககுமுறைமை
போலவா,
சாக்சரமுதலிய வவத்சைகளைந்து மான்
மாவினிடர?ச ப்ரயாசமற வொடுநுகத்
சகோனநு6£ற முறைமைபோலவும)
நிர்விசகாரியான சவனறன சன்னிஓமாசக்
இரததி£ல யெல்லாப் பிரபஞுங்௲ளையுக
தோறறி யொசெ£€னானேயாயினுஈ தாஜெரு
செயலு௯ செய்யாறு பணியாநிற்பன,௭-ு.
அன ெனசிளலிய மின் செனகளவியு மாகருமென்ப.!?
இதாகு விசவாசேரததர மெனவறிக,
(௩௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
() - அளை
எல்லாஞ் சிவனிடகதில்காப தெவ்வாரெனின்,
க௱சஜாற் பொருளஞுஞ்சொல்லுங் கருதடுனிலடக்&த்சோ
னறும் பெற்றியும் - படிசசப்பட்ட சாததிரங்க ளிர் சத். தமுமர்
தீதீமும, நினைககும்போ தசோன்றி யல்லாகசேரந் தோனருத
மூஸாமைபோலவும்,--சரக்கிராஇ யுயிரினித்பிதச்தெரடுக்க மு
கரத் இம். பஇியிலக்கணம் ௪௮௪
ஜரதும்போல - சாக£ராதியவததைசகளிழ் சருவிச ளான்மா
வினிடத திற் -:டிப் பிரிகதொடுக முற்றதபோலவும். [சாக௫
ராதியெனற தாகுபெயர்]--எல்லாவலகமூ முதிததொடுக்கப்
பத்ரொடபெபற்றதினறி நினனனனபரனுமனறே - பிரபஞ்சமெல்
லா5 சோனறிகினஜொெடுறகப பிரபஞசசதித முனபற்றுதலின
றி. அதிற்பறறிய வானமாவினேடே தான ந5நியமாகப் பர ண
நாதியே நினாறன னெனறிகன பொருள்
கற்றறூற்பொருளுஞ சொல்லுங் சருசதினிலடங்கத்தோ
ன்றல்போல வென்சது சிவன பிரபரசதகமையினனபடி. யு
டாச்கவேணடுெனறு நினைததபொழுதண்டா யல்லாதபெ_
மூ திலலையாகலுசகுதஇடடராதம்,
சாசகிராதஇி யுமிரினிம் பிரசதொடுகக முற தபோலவென
ஈது சததா உசயு2தா மீரவிருசச ரவசரஙகளிற் சகதிகள
பிவிபதகயானதற்கு மதர்ககதமானசறகு5 தடடாநதம்
௨௧௦ சது. காமொெ .. மாசிவரவககி
29-3௦ அவுர் காஜெ _- றாசிவராவர2 மெ
உா௱ஐ. தி,
அவவகனாகளையாகவள்ர.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அகணககைய()
வெசங்கற்பத்தான மாயையில் விகாரமாய்ச் எவனுக்கு
விகாரமினறிப் பிரபஞ்சந்தோற்று முறைமையை விரிககினரூர்.
க்ரநூர்பொருளுஞ் சொல்லுக கருச் இனிலடக்கத்சோ
ன்றும் பெற்றியு-முனபடி த.தப் பழயெ சாததிரச் சொல்லது
பூதி பொருளஓபூதிகள் புத்தியிற் சூட்டிய வரசனையொடுங்கக்
௪௮ ௮] சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
கண்ணெழுததியைபு முசலிய காரணத்தில், இரும்ப ௮ச்தலாச௪
ஊனை கிளம்பி மதியினினைவு வ௫விகக, நினைத்தவரு வயிரத தணை
வி மன5இ லிசசகக) ஞாகுமைவாககள் சொல் முனதோற்ர
மஇிமணிவிசச€ன மலர்க்த சற்சததிபிற் சொல்லறுபூதி பொ
௫௭3பூதிகள பினழோர்றுமுரைபையு போல,.-சாசகரு.இ-
சாக€ரமுசலிப ௮௮தரைகளைக தம்,--உயிரிஷிதமிரநதொடுகக
சு தமபோல-அருவா£ நிமிததனாகிய வானமாவிற் பொருக
பய சருவிசளிறு ஈமோருணவ் களமபிககிபைமி ரெளளமெள
ன மேலிடமேலிடச ௪த தவகுணசூ சறதே ஏற௪ததஇி மன2ச௪
சற பதகோடு குனநிஃகுனறி மூவர் முறைமையித ஜோதி,
இருபத் சமோகுண சததுவகுணங்களின கோர்றுரம் கு
றைதல் மாறிவர மாரை தம சரா தபான பரன் £- இ௦ னும், ௭
ல்லாவுலகமு மூஇிததொடுக - சகல காரி! ப பிரபஞசமுத்று
ம மாமைடிற தறி யழி.ு, தந்தப் பிபஞ5த சோடு, அன
ளே - அகாதியே,--பற்றொெடு பறதினறி -சனது சதடியா£ய
சொருப் காரணததஇின ந சகஇிப சங்க௱பத சொழிலாகிய ௪
னனிதிச் சொரூப சமடஈதியாமய் நிறு, கடசசெ.டுதொடடு
க கைகொடுபிடித்த தண்டஈககிராதி கடத னசைசர் ஈருழிீ
ஜ் சம்பந்திபோற் சமபர்துயறி,-- நினரனன-லியாபித இருப்
பன
இஷவானனாகாகளை யவன்
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0 வைகை
கரணங்களானாகய சாகூரமுசலிப ௮வச்சதகள் தன்மா
ஸிஷஞெடுங்கத தே £ஈனறும்௮ழி இனமாகவும் ௮வதக்சைப்படத் து
டக்கு௮்தில்பேரல,முதல்வன எல்லாவுலசமுக் தனபாலொடுல்
க--சூத்திரம். பதி பிலக்கணம், ௪௮௯
கியுப்பத் சானுமதபற்றி இலயம் போகம் ௮தஇிகாரே ௦னனும்
அவ. சகைப்படடுத தடககுறுவோனாசியும், கற்றநூத்பொருளு
ஞசொல்லும் வாதனாரூபமாய்ப் புததிததக் துவத்தை பொட.
டி நினற அனமயபோதசஇன கன் ஒடுங௫த தோனறும்வழி ௮வ
வானமபோதம் அதபரறித் தடககுறாகவாறுபோல, ஆண்டுத்
தடசகுறுதலினறியே நினதனனெனபதாம்,
எதாகிரனிறையாககசொளக
சண்டுக கருத்தென௱.து உயிருணர்வை
பரிது மூகனிலதகொழிறபெயர்
இவைமனறு மெய்யுரானும மண்ணினின ரேமருவிடி மெ
ன்றது சடைவிடைகளாத் ரெறிததுணாததப்படடது
இயைபுபாறி இதனைமுனயைதமார்.
இி.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
௦
நிருவிகாரிபா யிருகச௫ கததா சிருட்டி திஇ சங்காரமெ
ன்கீற மூனறு கொழிலையுஞ ரெய்யுமிடதது அ௮வனாககுப் பார
மாசா?தாலவென௱ ௮சிவசன சொல்ல, ௮௨னை மதத மேரு
லிச செய்கரூா
கற்றநூற் பொருளூஒி சொல்லுவ கருத்தினி லடங் த
சோன்றும் பெற்றிபும்- கத்கப்பட்ட சாதகிரங்களிற் ௪தசமூம
தீதமுமிரண்டும இனமாவினுடைய வறிவிலேயொடுகக் யுண்டா
இத முரைமையும்,--சாஈஇிராஇ யுயிரினிஐ பிறக் தொடுககமுழற்த
தம்போல - சாச்சிரமுதகலான தஞ்சவச்சைசளும் தன்மாவினி
டத் திலே தோனறியொடுத்குற முரைமைபேரல);--எல்லாவுல
௪௯0 சிவஞானத்தியார் சுபகூூம்.
கழு முதிச்தொடுங்கப் பர்ரொடுப்ஈஇன்றி நினறனன் பானும்
னறே - அந்தக் சர்ததாவ௩ தனனாலே எல்லாப பிரபஞ்சமுஈ
சோன்றி யொடுகுமபடி. தான கூடிநித்கயிலேயுட சனசகொரு
பணியாரின்ற மூரைமை; அனமாவினறிவிலே சததகார்ததகக
ளொடுக£ச் தோனறுகையிலும நினை வுமாசதிர மொழி து ௮5
தீறிவுகொரு பாரமற்று நினமுப்போலவும,தனமா ௮ஞசவத்
மைபபடடு ௮வசகசை நீஙக விழிசசவிடதது ௮௦5 வவசதையி
கைகுநினைவமாதஇிரம மெய்யாயப் பயனிலலையானாற் போலவு
ம, காகதாவும் இருட்டி இதி சங்காரமெனசிற மூன்று தொ
மிலையுஞுரெய்கச செயமேயும அவனுககுப டாம மறநின௫ முறை
மையம இததனமைய து
இசர்குப பிரமாணம இவஞாவனபோதம நோக்காது
மகோககி நொடி. தததனறே காலததுற், முககாது நினறுளததிற்
கணடிரறைவ-னாக்கா?த,; கண்டநனவுணவிற கணடகனவணர
ச், கணடவனி லிர்றினமுல் சடடு ? எனனும.த சணடுகொளக.
ச௨-போ, க- சூ, ௪-செ
இசனாற் சொலலி.ப.த, காசதா இருட்டி இதி சககாரமெ
ன்ற மூனறு சொழிலையும செய்யுமிடச தத சனசகு பாரமற
தினறு செய்வனெனனு முசைமை ௮றிவிததறு
ஒணமால்கைகையகைள்.
சுப் .மண்யதேடிகருரை வருமாறு.
(] வெக
சாக்கிராதி - கரணங்களானாகிய சாகதரமுதலிய அவம்
கைகள,--௨ய௰ிரினி லொடுககமுற்றும பிரச தம்போல - அன
மாவினொ0௩த தோன்றும்்௨உழி யானமாவும௫த்தைப்பட்டுச்
சொடகசகுறுதல்போல..--பரலும் - முதல்உலும்,-- எல்லாவுலக
க--ரூ.தஇரம். (ப இியிலக்கணம், ௫௯௧
முத தகொடுங்க - எல்லாவுகஷ% தனபா லொடுங்கயுஇிபப, 4
பறஜொடுநினரனன - சானுமதுபர்றி யிலயம போக மதிகார
மென மலததைபபடடுத தொடசகு௮வோனாகயும்,-- கறற
0 ரருஞஞ்சொல்லுங கருசஇினிலடகக - கற்றகற்றதுா
ற பொருளுசுசொலலும வரதனாரூபமாய்ப் புததிதததுவக்
மை பொடடிநின முனம போசசினகண் ஒடுக௧,--மோ
ன நுமபெற்றியுமபோல - சமோனறும்வழி யவ்வான்மட போத
மதபாதிகரொடகமுருக வாறுபோல-- பற்றதின்றி நினற
னன-நணடுததொடககுறுகலினறியே நினன னென்பகாம.
இளவமூனறு செய்யுளானு மனனிகினறே மருவிரிமெனப
னைத எடைலிடைசளாற் நறெரிததனர்தசபபடடது
மறைஞானதேிகர் உமை.
அவ 01000 டட
புதத னவத்சையிலொடுககன வானமாககண் மீளவுக்
தோனறுவா னேனெனறு செரல்ல)
மறுத தணர்த கருர்.
உபிரவை யொடுஙஇபபின்னு முதிப்பதென் னர
ன்பாலெனனிற, செயிருறு மலத்தினாகுஞ சிதைந்த
தே ெனனிதடத்தத், தயர்வொழி காரியஙக எழீயுங
கர ரணஙடெககும், பயிறரு காரியம்பின் பணடுபோரற்
பண்ணு மீசன, (௩௨)
(இ-௭.) ௨மிர பரமேசுரன் சன்னிதியிலே யழிஈ,தபோ
லை யொடு ன விப்பிரபஞ்சமு மானமாச்களூ மறித்துக்
ங்கப் பினனு மூ சோனறுவ தென எனறு கேட்ொயாலே்,
இிசெப்ப னரன
பா லெனவில்
௮௬௨ சிவஞானடித்தியார் சுபம்.
செயிரு௮ மல குத்தகசைப் பொருகஇய வரணஅமலக
தீதினகும் காரணமாக வண்டாகரநிற்கும்.
சி ைகத சே அனா லானமாசகளுக்கு மலங்களுககு ம
தெனனில் மிவிலலாதிருககுமாயி னம்தச் சநுகாரகத
னில் சற்காரபபட்ட தேதென்று நீ சொ
ல்லில?
தத் தயர் அனமாவினத ஞானக சீரியைகளை சீவி
லொழி காரியக பபிககனற காரிமருபஙகளழியும்
க ளழியு ௦
சாரணம் €ட
ச்ஞகும
டயிறரு காரிப
ம்பின பண்டு
போற் பணனுமீ
சன,
சாரிபத்தை யுன்ட க்கப்பட்ட காரண
மழிடாது நிற்கும்
௮ஈசககாரணங் சடகசகையாலே யகதக
சாத்தா செய்யததசக காரியகக மீண்டு
மூனபுபோல ருட்டிகளை யு. ன௮டாகசகாநிற
டன. எ.று, (௩௨)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
௯.அவைவனையை [0] எணைனவாயைகு
மேல் ஜநகசாரண மூணர்த துல்.
உயிரவையொடுத்கூப் பினஜமுதிப்பசெ னரன்பாலென்னி
ல் - அனமாவானவைகள சாவசககார காலததி லனனமயம்
ப்ரராணமயமனோமயமாகிய கோசகுதிரயமுஞு சம்ஹார சையு
டைய விஷையிரறைச் சம்ஹாரமபண்ணின ௮ரனிடததஇிலொ
டங்க முத்த னெனனா.து இிரு'௦ப வுற்பத்.இ சொல்லும் கர
சண மேசெனின ?-- செயிருறு மலத் இனாகும் ௪,2௪5
ச. ரூத்இரம், ப.தியிலக்கணம். ௪௯௨.
செனின் -குூற்றமாயவாணவமலரீங்குவசே மோக்ஷம், மலகீல்
காமற ரனுவாஇ யுபசம்ஹா ரப்டடுகையாற சிவனுடன்கூடி யிரு
ந தர சிவானுபவம விளங்காதது சாரணதகிஞற புஈருற்பத்தி
யாகவேண்டி௰௫; அமபொழுது கோசகுதிரயமு காசதழை
யடைசையா வெவ்வா நுண்டாமெனிச?. 222 தயாலொ
ழிசாரியஙக எழியுவசகாரணககசிடசகும - னமாவி னயாவெ
னன மஷஞான தமை நிசகு மாயாகாரியக கெட்டு காரணமரட
யமாயை சமஹாரகாலததினு நிற்குமா சலரல்,--பயிதருகாரிய
மபின பண்டு?பாறபணணுமீசன - அமமாையைககொண்டு பூ
/வமயபோலச சககாரததிறகுப்பினபு5 சனறுவாஇ காரி.பங்களைப
பரேேோஸவரன பணணுவனென நிதனபொள.
ஞானப்பிரகாசருளரை வருமாறு,
ட
சித தசகும ௮9 றககும சோற்ற ொடுககஞ் சாததிர
ஞ் சொலலுமாகலான மாடையிரக் மோ மொகேக முயிக
கு மதிககபபடா த, சித துக்குச ச௨ததனமை வருமாதலாலே
பாரிசடததாற் சவனிடததிற செப்பவேண்டுு, சவனீடத
சொடுங்கினால் முத டைக நத போகாமற் திரும்பச சிததஇப்
பா னேனென ரசம்கத நப் பரிகரிசகனருர்,
உபிரவை யொடுங்8ப் பினனு மூதிபபதெ னரன்பாலென்
னிம் - சிவனிடத்துற ௪,2 தககுததோற்ற மொடுககம் பீரமத
இல காராயணப் பிரகிருதியிற பரின2 வே.சாஈஇ பாஞராத்
ராத்திரிபோல, சிசதாஈஇகள செப்பார்கள. பின னெப்படி:--
செயிருறுமலத்்இனுகும் - அனமாகச்ளுககுத் தோற்சமொடுகக
ம் மாமையிற் கலாதிசத் துவங்க டோர்மி யொடுங்கிக் கட்டகி
௪௯௪ சிவஞானத்இயாரச் சுபக்ஷம்.
ட மோகசழமுற்ற மல மொருபிரதேசத்தில் நீங்க மறைக்க, ௮௧
னால் ஞானக£ரியைகள விளங்க மறைய உபசரிக்கப்படும விகர
ரமினறி, ஞானக&ரியைகட்குக கலையினுல் விளங்குகல், மல
தீதனான மறைதல், சித துககு ஐச மரணம சிவனிமித்த மா
தலால் ௮ரனபாலென றுபசரிகசப்படடது சடததுக்குச் ச
வசங்கற்பதசால் விசாரமாய்ச் தனதகாரண ரபதஇற் காரி
யரூப மறைகல, காரணருப மழையக காரியரூபம விளங்குக
ல், நாச முழ்பத்தி,-ரிறைந்த மேதெனனில் - இணவ முதலி
ய மலங்களிருககிற சஙகரிககப்படட தேதெனில்,--சித்தகத
யர்வொழி - மனம மயககததைவிடு;--காரியககளதியும-காரி
யப்பொருளொடுவகும,--காரணங டககும் - முச அுனை நிமி
த்சமென£னற சகாரணததஇிரய மிருககும அதனால்,-- பயிதரு
காரியங்களபின பணடுபோற் பணணுமீசன - சிவனிமிததகார
ணனாய் நிறு போசசபோகதகியஙகளாக மூனபழகிய காரியப்
பொருள்களை மூகதிய சருடடி.மிஐ போல முரறகாரணதஇனி
னு தணைக்காரணததுனாற மேறறுவிப்பன.
சண்வவவைள்ப்வவளைவாகு,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ட ரதம் 15
இனி.தறுசெய்யுளான் ரறுமாகி மருவிடுமென ஈதனை வலியு
௫த்.த௲னரமுா
சருசயோனா லீஜறெய்கிய வுலகம் ஈசெய்தியவாளே யொழி
யாது மீளவுமவனபானினறு தோனறுதல் எற்றுககெனின ?
மலடரிபாகம வரும்பொருட்டுச் சேோனறும். ௮ரதேன், மீள
வ்ர்சோனறற்பால.து மூனைழியா_த நிலைபெறவே யமையும்-
அவ்வாறன்றி ௮ழித லெர்றுக்செனின ? உயிரிவிளைப்பு மிச்ச
க--ரூத்திரம். ப.இி.பிலக்கணம், ௪௯௫
த்பொருட்டு, முன் இளப்பினைச் செய் தகின்ற சாரியல்சள் அழி
யுமாகலான,௮ழிர்சவழியும் மூனனை வினைததொடர்ச்சிக்குறிய
னவாட்த ததத காரணக்களிற் கசனமத தோடு பபினறு ”உடக
இனற அகசாரியங்களை ஒடுந்கயவாயே ௨இ:௧ஈ செய்வனென
பாம்.
ஆகசு மவ௮வர் கனமமெல்லாங் சழிததிடல் என மூனன
ர்க்கூறுவாராகலின, அதற்குறியவிடைபு ஈன்டயுணர்த தலா
காரணஙகிடககும பயிறருகாரியமபின பண்டு போறபண்ணுமீ
௪ன எனமுர்,
உயிரவை உயிரேரடுங் கூடிய உலகமென்றவரறு
ஏசெனபது எற்றுசகெனனும் பொருட்டாய் நினற.த.
சிததததயர்வு அறிவ கணண,காகய இஎப்பு
உழிபவெனலும் வினைபெசசததகரம் விசாரத.தாற்ரொக்
றி
இடக்குமென்பது பெபரெச்சம,
இரறகுப பிஈரெல்லாஞ் சற்காரியத் இயல்பின, ஐ
க் கூறியதகூறலெனனலும் வழுப்படவரை சகாரா,
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(ழு வெவகவவைகளை
புச்தன உம்முடைய கர்தசாவினிடத்திலே யொடுநற்கெ
அனமாககள மீளவு சோனறுவார னெனனென்றுசொல்ல, ௮வ
னைமறு2 தருளிச் செய்கமுர்,
உயிரவையொடுங்கப் பின்னு முதிப்பதெ னரன்பாலென்னி
ல் - கர்த்சாவினிடத்தலே யொடுஜ்$னவானமாக்கள் மீளவுக
தோனறவேண்டிவானேனென்று நீ சொல்லில்,--செயிருறுமல
கீஇனாகும்-குற்றத்தைப் பொரு இனறு ண வமல் காரணத்தீர
௪௯௬ சிவஞானத்தியார் சபக்ூம்,
துன்டாகாநிர்கும், - ஈக செனனிப - ஆன்மரக்சளுச்
கு மலங்சளுககும அழிவில்லையா யிருககுமாகில் ௮௩5௪ சங்கர
ஈ தனஸி ௦ சங்காரபபடட தேசெனறு நீ சொல்லில்,-சதத
திச்யாயொழி காரிபவகளழியு 2-அனமாககளுககு அகாதியே ம
ரைபபை ய ணடாகக மடககககொனடு நிறதச அண வமல தஇன
௪.தஇகளை நீககுற மாமையின காரிபமாகய மூபபததொரு சத்
அவ்ல்சளு £ஜியும கார. &டககும - ௮௧௪ காரியஙகை
பு ர்டாக்கப்பட்ட காரணமாகிய மாயை கீடககும,--டயிஈருகா
ரிபமபின பசாடுபோற்டணணுமீசன - 5தக காரணமாகிய மா
ய்கை க சடசகையினஞாலே ௮௩2௪ கனமகாஞூக டான ரேகா
திப பிரப௫ுங்களைக காததா மீணநிமுபோலே யுண்டாககா
நிறபன்
செயிருறு மலததினாகுமெனறு புசகனை மறுதசர்ருப் பிர
மாணம சிவஞானபோதம எஇலையி சனனி லிலையிககசாம
லதா லிலையிசசவாறுஎசாவேண்டு-மிவையிச த, இதியிலென
னிமழிபாசவையழியத, சதஇதயு மாதியு மாமஙகு ”எனறுமப
ர்பட ௪ 2 எப்பொருளு ஈனிதஈடுமன வியமபிரவையனித த மில்
லதரகோ வா௱ளதகர்சோ வளாதிலகானகறகோ, செப்பிடினி௰
கறகீல்ல சென்றுமிலை-: செனசடைவ தளளதறகே லுளளசெ
முண்...ர, மப்படி காறனுளதிலசா மடபொருளுஃசெனவி து
சாதிலசாகா விலத முஎளமாகா, இபபொருளுச் கநிதசமிலை
டெனமொனறைச் காடா மெனிற்ோனறும பொருணினறியபு
கறுஇியாமே?? எனலுமத கண்டுகொள்க,
சிவ-போத-க.சூ௨- ௪,
6த-பர-செள-மறு,க௩-செ,
இசஞற சொல்லிபது ஓூங்சிய பிரபஞ்ச மலங்காரணனா
அணடாமெனறும், தனமாச்சளுக்கு மறததாலுண்டானமறைப்
கர. க.இரம். பஇ.பிலக்கணம். ௬௯௪
பை மீச்சின மாயாகாரிய மழியுமென்றும, மீளவு மாயா காரண
கீதிலேகினறும பிரபஞாதமைக காததர வண்டாககுவானெ
னது முரை மைடையு மறிவிதத.து
சுப்ரமண்யதேரிகருரை வருமாறு.
0
ர்ச் 2 ரஈராகியோனால.--ஒடுங்கியுமிரவை ரு ஈதெய்திய
யி ோடுங்கூடியவுலகம பினனும ரறெய்தியவாோேோ யொழி
யாத மீளவம)--* அரனபாலுகபப மெனனெனில் - அரனபார
னினற தோனறுக லெற்று£செனின,--செயி று. குதசமபெர
ர௩இ.ய,-- மலததினாரும - மலபரிபாகம வருசர்பொருடடிக
சோனநும,--இழைகதேொெனனில்-அரரேன, மீளவு சோண
றபால ந மூனனழியாறு நிலைபர வேயமையு ஈ, அவவாசனநி
யழிச லெர்றுககெனின?,-சிமசதசசடாவொழிகாரிபல்க எழியு
ம-உ௰ிரி வி£ரடபொழிசதற பொருட்டு முனி பபினை செ
ய். ஜு. நினற காரிடஙக எஜியுமாகலான காரணம டயிருகி
டககும - அழி5$த வழியு மூனனை வின தசொடர்சசிச சுரிடன
லாய் ததநுகாரணஙகளிற கனமத2மாடி டமி. சறுடககன
ந காரியம்பின - அக்சாரியஙக ளா டமினபு,- பனிடுபோத பலா
ஞும - தரிக்கியவாரே யுடஇப்பக மெம்உனென்பதாம
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அவமழற்ட தய ககக
பஞ்சாராத்திரியுமது சாததா இருத்தியஞ் செட்யுமி
ட்த.து விகாரியாசானோ வெனனை, அவிகாரியெ
னறு தருடடாஈரமிட் டுணாத தழு.
தோறறுவித் தளித்துபபின்லுந் துடத்தரு டொ
மில்கண்மூனறும், போத்றவே யபுடையனிசன புகுகத
௩௨
ப் ந ம்தனை
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
து விகாரமென்னிற, சாறறிய சதிரோனிறகச் தாமரை
யலருக்காந்தக, காறமியெ கனவலைநீருங காநஇடுய காதி
னிககே.
(இ-ள) தோறு
னித தளி
துப பின
ஹு நடைதமரு
டொதிமா ணை
னறம போற
வே யுடையனீச
ன
புருந்கது வி
சாரமென்னில் ?
சாறறிய சத
சரோனி௱கத தா
(பா யலருங கா
நதது கார நிரய
கனலைநீருங கா
நதஇிரிஐ காசிலிக
கே
(௩௩)
ரசரனே சிருட்டி முதலிய மூனறு சருச்
இயக யுக செயசாகுரிபனென செல்லா
சாலு கொணடாடதகதகக மசமையையு
டையசமி.,
விசாரிபாவனெனறு நீசொல்வில்? அவன்
விகாரி 4/7 ங்லி விகாரி?! மி) வ்மபாலி
்]
லவென்னில் 8
இந சப பூமிமி ஏக னணே யவிகாரி.பாக
ய வாதிரதன சனனிதமீலே சூரியகாகத ம
சனிடையுமிழாகிர்கன௱து; முருளித மான
மூளரியல் ராதி த, சலமான_ து மண்ணின
கணணே சஈவறி- செலலறாகினறத, இகதழு
ரையிலை காத்தா வலிகாரிபாய்கினறு பர
புதரை நடத தவான் எ-று (௩௩)
உ௱மை முூதறுமமை
இ2ரஈகுப்மாமாணம் விசவசாரோத2ர மெனவ்றிக
வசி
சிவாக்£யோகியருரை வருமாறு.
(த பெவவவனை
மேல் வ னிர்விசகாரியெனப ணாத ததல்,
கோர்றுவிதசளிசதப் பினு தடைசதருடொழில்க
ண்மூனறும் போற்தமேயுடையனீசன புகுசது விசாரமென
கசூத்திரம். பதியிலக்கணம், ௪௯௯
ஜில் - சரூ௭டி இடி சம்ஹாரமெனகிற மூனறுகருத் இயத்சையு
மீஸவரனபண்ணுவானாகில் அவனுககு விகாரமூண்டாயிறறெ
னது சொல்லின,--கரசினிககே சார்றிபகதிரோனிர்கத தாம
ஸாயருலருக காககதுகாறறிடுஙகனலை நீருஙகரக இரிம்-ற. இத த
னிரவிகாரிபாய் நிரக,)விவவலகனசட் டாமரையானது வி௧௫4ஈ
கும, குரியகாநகமான சுககனையையுமிமுமநீரானது சுவறிடி ஈ,
இப்பஉபயபோல? சிவனிரவிகாரியாய்கிறக விபபிரபஞ்சநானா
விதமாக வவனசாநிதிமாசதிரகஇர் சாரியடபரிெனவறிக
ஜக ய மாகெி ந காயா ஷஸஞிடெ
[ம2பகா(0௧5| கழா ஹ்ரீயிா ண விம 1-2 வி
ஓப ஸ்ரிவ, ஐ.தி. ௬.௩ கராவி - பமாக. ஈஸி வண
ஸாரா சு ய கொயெ ஷாுாநகெ. கா.நிஜித )
ஷி: )2.தி நிரா ந வசி நஜா_5. லிகா ழ 0
ம்ஷா வாக) கீடு மஹ _௩.சளய.௧$ |
தாரரையறருமெனஈத- சநகோசமாமி நநகமாயை ரு
ட்உகாலசஇற றுவாஇமிகாச மாகலுஈகுச௪ திடடாகதம
காகமமனலைபுமிழுொனறது- கனமம௦ ஸிஇ காலத்திற ப
லோதபமாகலுககுச திடடாகதம
நீரசவநுமெனறது- சக்காரகாலதடுல் பிரபஞ்மொடுக்கு
தற்குலி தடடாநகம,
£னப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ஞூ
வவவ்டு
சிவன் கருத்தியகிருத் தானாலும் விகாரியல்லனென்று வி
சம்புகன மா,
௫௦௦ சுவஞானித்தியார் சபஷூம்,
தோறறுவித் களிச் தப் பிறர் தடைதசருள் தொழில்
கள் மூனறும-கிருடடி, இதி சங்காரமெனசனத மூனறு ௪ருத
இபகக&யும சொல்லாமல் சி திககும இ?ராபாவானுக் கரக
மெனூேனைற விரண்டு 6&ருதஇுடஙக *।யு ௦,)-- ரசன - சிவன,
போர தடேயுடையன - புக ்முரியன.--புருகத துவிகார
மென்னில - குலாலாதகஇசளுககுப போல முூனவிருகத முறைமை
விடடு வேரெரு மூராமை யாருகலாசிய விகாதிலநதெ
னனிஃ,) ௮ஃதிலலை,-சாஈறிய கழரோவிரசக சாமனாமலரும
காநசுதுகா௱றிடுக சனலை நீருங் கரநகடுவ காசினிககே-உலகத
இனைகணனே காரணமாகக காபிஈகபபட்டகுரியன முனனின
ரிழமூரைமையி னிறகக தமல மலரும, சூரியகாகதக தல்லுத தா
ூ.௦ அசைவற்றிருஈது அகசனியைககாகு, காசினிககே யென
வினறுமெடுத ஐப் பூமிககு ளே ரீருரசவறும
நீசொனன நுமகருச இடடாஈதமனறு, சூரிடஐசகுக
சமலமலரககடவற, காந*ந/னலைக ௧௪௭௭௧ கடவ, கீ£ நில
திலே சவசசசடவற எனறு சறுகற்பமிறலை; காரியம் நிசழ
“கணடோம; இதகொலவ்டுி பூசங்காகதா, பிரசிருதிகாததா)
கணமங்காத்றா, கரலஙார்சார எனகன௱ வாதங்கள வநது
லாவ; புததிமான சாததாலவெனப தபொய்யாய்த தூரமயபோ
யிர்நு சதஇிபம், நீசொலலியது சூரி! ு௨(௮4 தமனசகுகர்பத்
அவாரதுறிறாற் கமலவிசாசாது சககற்ப காரியமாமெனறு சா
தலால் வேறுமாறில்லை
கடகாரி. ம் நீருமிசசலிலே குலாலனுசகு விகாரமுண்டெ
ன்றீா, சகச்காரிய நிருமித்தலிலே சி௨ஐககு விகாரமிலலையே
னீ, சேசனப்பொருளக ளீரண்டி லொனறி லுமாகு பட்ச
பாத்மேன்? சத்தியமே நீசொன்னது, கடவிகர்தியிலே ருலா
க--கூத்திரம். ப.இ.பிலக்கணம். ௫௦௧
லதல சரீர விசாஇு காரணம்,குலால தூலசரீர விசர் தியி£ல கு
லால ஞூசகு ஈசரீரவிசாதி காரனம, குலாலகுக்கும சரீரலிகா
தியிமே விகாதியிம்லாக மூலால சிமாதஇ யசலசஈங்கற்பமேகா
ரணம அவவிடத்தம விகர்தியிம் விசாஇயுளள பொருள கார
ணமெனனிம் அ,வஸசைவரும குலாலதூற சூக்கும சரீரவிகி
£இத துலாரசூர.மே குலாலகைகு ௮ிகாஇ சொனஜனோம)
சடசாக்ஷாசசதஇ சரீரச இல்லையெனபதே பரமார்தகம்.
கிருஷடியாவது சாத துவிக குஷஇசத்தரம் கர்ததிரு
சல்கறபசமால் மூறகரர.னசடிற் சாரியயபொரு£ வெளி
யாதும்
இதியாவது ராசக ரண்டு சததாற ழோற்றிய அ௮ந்தநசப
பொருள அநதகதததொழிலி லமைநஈது மூதற்சாரணம பற்
மூக நிற்றல்,
சங்காரமாவஜ காமசகுணடச்சச்சாற் னது தனது
கொழிங்களை விடி முதற்காரணததிம் முழுமரைசல்.
ரோபாவமாவ மிகுஇயும நிரகிரமாகயபோககிபப்பொ
ரூளிறு மிது கனகெனறு நமுவாதிருதத
௮றுககரகமாவது பாசலிநிசி௨5 தவ விலககமென வறிக.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
பககினிய், அகலப்
ஒருகடவுண் மூன்று நொழி லிடையருது செய்வாளுயிற்
பாரமெய்இ விசாரிபாவானபோலுமென்பார்க்கு, அஃதில்லையெ
னப.து; சனசகுரிப முத்சொழில் செய்யுமதுபற்றி விகாரமெய்
தாத ஞாயிற்றினவைதது ௮றியப்டடமெனபதரம்,
௦௨ கிவஞான௫ித்தியார் சுபக்ஷம்.
காசினிசகெனபத உரபுமயச்சம்
இவையிரணடு செய்ளானும புதசாமதம்பதறி யாசங்கித்
அப பரிகரிதது ரறுமாகி மருவுவித்தமொறு வலியுற ஏதபப
ட்டது.
கணவனைக்,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
(ட வெவவைவனைக
பஞுசராதஇரி இநதக ௪ருசதியஙகள உமமுடைய சாத
சார செய்யுமிடத_ த விகாரியாசானோ மெனறுசொல்ல, அவனை
மறு தருளிஈசெய்கிறா
சோறறுவித தளி5 தப் பினு த௭டத்கருள மொமிம்
கணமூனறும போததவே யுடைபனீசன-பிரபஞச தைச் ரு
ட்டிததுு தித5தஞ சங்கரி தழ செயற விரசக கிருசதிய
ககள மூனறும ரீ சொலலதகககதாக உமமுடைய காததாவுக
கு ௮ராதியே யுணடாயபிருசக்ல புரத ஐ விகாரமெனவில -
ஆனமாசகளபபோலே காதராவு ஞூ விசாரமுணடான தெ
ஊறு நீ சொல்லி? இதத சொழிறகளைச செய்கசசெய்சேயு 2
விகரரஙகளி லகபபடடாரல், ௮மென்போல வென்னி? -சாற
தி.ப சதீசோனிற்சத சாமரையலருக கரக தநுகாற்றிடும கனலைக
ரங் கார்இடுதகாசினிகசே - சொல்லபபடட ௮இச தன சன
தியி2ல தாமராயான ஐ அலராநிற்கவும, சூரிஈகாக்,தக் கல்லா
னது ௮அகசனிபை யுமிழாநிற்சவு.௦, சல/மான_ து சுவராநிறகவம)?
இகதப பூமியி?ல மூனறு சொழிலும் அதஇச்சனாலே சொழிர்ப
டிகைச் செயதேயும அஇதகனுககு விசாரமில்லா தஇிருந்தாற்
போல; காசசாது ॥ முனசொல்லபபட்ட இருத்தியங்களைச் செ
ய்க்ச் செய்சேயும விசாரமரற்றிருப்பன,
க-சூத்துரம் பதியிலக்கணம். ௫0௩
இந்தக் கருத்தியங்களைச் செய்க/செய்தேயும் கர்சுகாவு
க்கு விசாரமில்லை யெனபதற்குப் பிரமாணம. இருவணட்பப
குத, ஃ படைப்போற்படைககும பழையோனபடைச தவை.
காப்போ௱காககுங கடவளகாபபவை-கரபபோனகரபபவை ௧
ரகரக-கருத தடைகசடவள ”? எனனுமதுஐ கணடுகொள்ச
இகறை சொல்லியது காரசசா சிருட்டி, திதி சககசாரமெ
னூற மூனறு இருதடுபஙக யு ரெய்கைச்செய்தேயு உ விகா
ரமற்று நிற்பனெனனு முரைமை அறிவிக.
சுப் ரமண்யதேிகருரை வருமாறு.
0
௪சன - ஒருகடவுள்,--சோற்றுவித சளிததப் பினனுக
தடைதசர௬ டொழிற்கண மூனதும - சமோனறசசெப்து நி
லைபபிததுப பினனு மிறுதியைசசெய்விகசெற விமமூதகொ
தில டி-- போததவேயுடையன - இடையமுஅ செயலா
யின புகு து விகாரமெனனிர - பாரமெய்தி விகாரிபா
வான போலுமெனடாரக் கஃஇிமலைபெசபத,-.- சாற்றி பகதி
ரோனிறக - யாவரானும புஈழப்பரிகனற ஞாயி௫தி எசநநிஇ
ககண,-- காக் தஙகளலைககாற்றிடும் - சூரிடகாகதக கல்லின க
ணெருப்பைகசாலச்செயசலும,--தாமரைபலரும - தரமரைய
லரச் செய்சீலும)--காசினிககு - பூமீிபி௫ கண -ரீருவகாநஇ
டும் - கீரைககாஈதிடச செயசலு மாகிய தனக்குரியமுதுதொழி
ல்செய்தும அதுபற்றி விசாரமெய்சாக ஞாயிற்றினலைச் தறிய
ப் படுமெனபதாம.
இவை யிரண்டு செய்யுளானும் புத்சர்மதம்பர்றி யாசங்கி
த்.துப் பரிகரிதது ஈறுமாகி மருவிவிசுதிமொறு வலியுறுத$ப்
பட்டது,
டு௦ஈ சிவஞானடக்தியார் சுபக்ஷம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அதம வ) 5 இடவை
இத வமது.
உரைத்தவிச் தொழிலகண்ஜூன்று மூவருக் குல
சமோத, வரைத்தொரு வறுககேயாகடு வைத்ததிய
கெனசயெளனனில், விரைககம லத்தோன்மாலு மேவ
லான மேவிஹோகா, புரைத நந காரசத்து புணணிய
னணணலாலே.
(௮- ற் ) உரைக்
்லித்தொ
நிரகணழூ
ஊறு மம்வருச் கு
்கேமோத வரை
8. சொருவனுக
கேயாககி லைத்
சிய சென்னை
வபெனனிற்
லிஹாககமறது
சோனமாலு மே
வலான மேவி
ஷஜஷோகள புரைம்
குதிகார சதி
புண்றர்ப னண்
ணலாலே
(௩௪)
ரோராகக ளிம்சொழிற்கண் மூனு 0
வருக்கு முரிதரரனறுொல்ல௪ சிவறுக2௪
யிமமனறுவகைக் கருசதிபமெஏறு வனா
யறுரதச கூறிடமெனனைபெனறு நீசொல்
ஓூிருயாகல்?
மேலான சிவனுடைய வஇகாரசச்தி, பிர
ம வி௲ணுசசஞூ5கு அவனுடைய வேவலி
னாலே பொருதி யவரவர் கரு£இயங்களா
௪ செம்வாகள, எ.து,
அஇகாரசத் தியாவ, முக்குணான்மிகையாகய வாமை பி
மாவை யதீட்டிகசை சேடடை மாயனை மஇட்டித்துச் 5௬
தீதியங்களைச் செய்கை,
க--சூத்திரம். ப தியிலக்கணம். ட௦௫
உம்மை எண
ஏகார மீறறசை
இதற்கு விசுவசாரோத்தரமும் வாய்விய சயகதையும ௪
வசசககமு மெனவறிக,. (௩௪)
சிவாக்டயோடுியருரை வருமாறு.
எப்
மேல் சிவனுடைய வேவலாற் பிரமவிஷணுகீசள கர
தீதியங்களாப பணணுவாகளென்பதுரை ததல்.
உரைத்த விரகொழிங்களமூனறு மூவருக்குறகமோக வ
ரைததொருவனுககேயாகக வைபபஇங கென்னையென்னில் -
சொல்லாகினற திருட்டி இதி சலகாரமெனனு மிமமூனறுகருத
தியமும பிரமவிஷணு நதஇரா மூவர்ககு மூலகதுதாரர் சொல்
ல,பிரமாதிகளைரிகக யொருவுகே மூனறு&ருத் இயமு மிவவிட
கீத சொல்லுவானேனெனின)--விரைக்கமலத?சான மாலு
மேவலால் மேவிஜஞேர்கள - கமலோறபைவலும்விஷடணுவம,
உமமையினாலுஞு சகநிதியோக விரிஉடகையினாலுவ காலருத்
இரனும் இமமூவரும்]சரீக.௬்ட பரமேஸ்வரனுடைய வேவலினா
லிதகொழிற்ககாப பொருநதினபேர்கள் அல்கெங்கனெனி
ன,--புரைததஇிகாரசதடு புண்ணியவணணலாலே - புணணி
யய பரமேஸ்வரனுடைப வ௫காரசதஇபான து; பிரமாசி
ருட்டிக்கவம விஷ்ணுவிரஸ்திககவுங் காலருததஇீரன சங்கரிக்க
வுமபொருர்துகைடலே,ம் அயோதஹத்தியென் முர்போல வ௪
ததியிவர்களை மஇட்டித் தசசெய்கையா லிவர்களே செய்தசெ
னட்பெறும், இப்பிரமாதஇிசளும் பஇிபதார்த்தத்து லந்தர்ப்பா
உமெனுமறிச. சிருஷ்டிசாலத்திற் ஈரீகண்டபரமேல்வரர்
எ புர
0௬ இவஞானூத்தியார் சுபக்ஷம்:
பிரகீருதிபிற் குக்கு:இருட்டியைத் சாமூண்டாக்சச் தூலகிரு
ட்டியாதிசகுத தம ததிகார சசஇபைப பிரமா இசளிடததிம்
வைக ஐ, ஸதாூலமாயிருகக£ற கிருட்டி.ஸ்திதி சஙகாரங்களைப ப
ண்ணுவிப்பர்.
1: இருமபு சட த.
௨-௦ சூடி. ணா ணெ ௨௨ யகா கயா ஜம!
ஹஹா விறிணி? வாலிகொஹறி? | ஹுஹ.கமா கா
ஒர.
டம்
அமற்லதூஉம; பிரமவிஷணோச எதஇுகாரச3இாகுச் 5௧௧
பு ௱ணியதமைப்பணணர்ப் பெற்றவாகளென முனமலவாக்கமா
ரவா நஹ விநாகி॥
௧௪ சொல்லுவாகள. அதற்கு வேமாக௦ஙசளிம் பஹு விரோத
முண்டு அஃ்கனறியு மிசசாததிரதூனும சவகதருபேத22௧ கா
தனே ௩டி.பபன! எனபதற்கும விரோகமாதலால் பிரமாலினி
டதடுற் ஈரிபாஈத்இ.௫நத கருமபமிரதானமு ஞானபமிரலா
னமூம-யிரு£கு,விஷணாவினிடச இன ஞானசகரியைகள சமா
னமாம்ப்பஇு ஐ ஞானகருமசாமமிபமாயிருகு ஈ, காலருததிர
னிடகுஇல் ஒர்னஈத்டுபதிநத ஞான? ஈ பிரசகானமாயிருககு.,
சிவனமாயாதிரா. பிரமாரிரஷஉ;கத பிரபஞ்தை விஷணு
பரலனம் பணணுவா, காலருதஇரா சகசாரம பண்ணுவா து
கையாலவாகள சாஞானராகலிம் பிரகிருஇயிற் குணததிரடத
மைய திட. 5 ,தக்கொடுபிரமா ன்டவர்தஇரளாயிருப்பர்கள
-28-5௦ - த வ்பட்ப வல் உ்லுடின். ௦ஹ தி
உயாவசிெ] வாடைசாஹெ 9, வா வறா ஐ
ஹ்.சாஹோ? | ஐதி,
௧க--ரூ.த் இம். பஇயிலக்கணம். டு0௪
வஸ்து பேதமில்லாஇருக் தம் ஞான தாரதம்மியத்தினா
மை ஸ்காக தாரதமமி..தஇனைக கருததிய தாரகமமியததி
னா மபேதமாய் குருசிஷூப நியா.பமாகவஞு சுவாமி பூதய நி
யாயமரகவ நடபபதுண டெனறிகனபொருள.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ஒவகவகைவமை [0] வலகவைவாவாக்
இருட்டி. திதி சங்காரஙகள பிரம விஷணு சாலாக£னிரு
தீர னிவாசளுமகு ₹ செரலலியிருக்க மூன றுதொழிலு ர, சிரீக
ன்டமூாததிஃகு- சொலலிய கெனனைபென?௮2ஈக 2 தழரமு
ரைகசனமு,
உரை ததவிதரொழில்கள் மூனறும மூவருக குலகமோத.ஃ
சிருடடி. இதி சஙகாரமென௪ச €௬௫௪இ.ய மூனதநும; பிரமவிஷ
ண காலாகசனிரசதஇர ரிவாசளூக குலக ஞசொல்ல,--
வரை தொருவளககேயாகக வைத்த திக சென யெ
னனிம் - குணமதய நிலையராயும, பிர£ரு யகர நிலையரா
ய. ௨டூராகாகம நிலையராயு மிருககனச, ஸ்ரீகனடமூாதடி யொ
ருவருக்கே நியமி௪துச சொல்லிய தேமெனனில * மூசைமை
யிற சொலலுலாம,
பிரசம மகாசிருஷடி, காலத்இல் பரசிவன ௬5 தமாடையி
னவினறும பொருட் பிரபஞூசஞூ சொறபிரபஞ்சமுமா யிருக்கு
மசுத்சத் தவமஞ்மையுகு ஈகமாததுவவாஎகேடகுஈ சிருஓடி ஐ
தீதில் புவனஙகள கூசகும்கேகங்கள் தூலகேகங்கள போகிய
ட்பொருளகளிவைகளப் பொதுச்சிறப்டாசப் பணணிப் பொரு
தீதி, சுத் சுசதாகசுதத வசுசதாத்துவ வாசிகளெல்லார்ச்கு
௫0௮ கிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
ம் வேறுவேறு நாதமாசிய பாதேகற்களைச் சிப்பாகப்பண்ணி
ட்பொருதத, ௮ஈசப் பரகேகத தககுள ளிரசகும பிரணவக
லா பஞசகருபமாகிய சிவச தவ மஞரையு மிருகசப் பசணாணிக
காத த, மஹாபபிரளயசஇன முற்று மவாகதாத ஐஐ சிலதேகா
திக.ளயுஞ சஙகரிபபர்
பினனஈத மஹாருடடி, காலதடு லகநசேசார் அசத
மாயையினினறும் புவனககொததாயுஞ சூககுமரேகககொத்
காயு௦ இருவகையா மிருகசினஈ கலாதிபிருதிவிபஈ2 சத். தவவ
களயு தூலசரீரவுக யு உபோகயப பொரு ாசையு2 பொ
தசசிறப்பாகப பணணிப பொருதஇஈுகாத ஐ, ஈஐறாப்பிரளயத்
இன முற்று மவாஈதரசதுஞு சிறி ந மேகஙகளையும ஸ்ரீசண்டா
இத துவாரததினாலுஈ தாமாயு சஙசரிபபர்
மதயம சிருஉூடிகாலகதிம் ஸ்ரீமத ஸ்ரீசண்டருதரா மீர
கருதிபினினறும புவனாசாரக சொததுமாதரெமா யிருககன
2 குணதிபிருதிவி ௩5 ௧5; நவஙகளப பொறுவாகப் பண்
ணிப் போக்சியப் பொருளகளச் தூலரேகங்களைப் பொதுசசி
ஐப்பாகப பண்ணிப் பொருதஇக காக. மததியமப பிரளய த
இல் முற்று £துகரிட்பா
அ௮வரசேவலால் குணநிலையர்களா யிருக்கும் பிரமகிஷ
ணுூகளு,பிரமாண்டத அணணிலையாகளாயிருகும் பிரமவி
ஷணுகசளும்-குனா திபிர இவிய௩ச புவனங்சளிற்நூலதேகங்கக
யும போககயபபொருளகஎயுப் பொ.துசசிறபபாகப் பண்ணிப்
பொருததி£ காபபார்கள பிரதமபிரளயதடல் ஸ்ரீகண்டரேவ
லாத் ஐமதிருப்புதசொடங்கச் சுவர்சகபரியநதஞ் சங்கரிக்குங்
சாலாககனிருதஇிரரே ௮வாச்தரச் தம் பிரமாண்டச் தட் 6ல௪
சீரங்சளோடு போகயப் பொருள்களைச் சங்சரிப்பர்.ஒகலால்,-
க--ரூத்கரம். பதியிலக்கணம். டு௦௯
புண்ணியன - பரசிவாறுக்கிரசம் பெற்றுப் பரிசு,ச,தரா
ய்ச் வனாயிருககு முனசெரல்லிய ஸ்ரீ ணடபரமேசுரன)--
புனாததஇகார ௪௧9 ஈண்ணலாலே - பரசிவனிடத இனி
னறும பரசிவனுச௪ கொததஇரு£கும பிரகருதகாரிப சிருஷடியா
இ கிர் ததியஞ செய்யு சாமாசஇயம பெறலாலே,௮வரோவதற்
காததகா,-- ட
விரைகசமலககோன மாலு மேவலான பேவிஷோர்கள-
காலாகனிருசதிரரோடு பிரமவி௮ணுசக ஸியர்றுற காத
சாரசகள கலால், ௮வரொருவருககேயாகவைததது அதவ
றி
புனணிடன - ஸ்ரீம தநேசுராறுச்சரசம பெற்றுப் பரி
ச௧௧டாயச சிவனாயிரு£ஈரும பிரராண.௨ம.றட் சவலோக கை
லாச மேரு சிகர நிலையராய ஸ்ரீசணடபரபேஸ்வசன,
பாரைத கதிசாரசததி க ணணலாலே-ஸ்ரீம தந;சேசாரரிட
தீஇனினறு மந௩ேசாரரு௨ கொகுஇருககும் பிரமாண்டததட்
பிரம விஷணுமுஈலோரகளுசகு நிசரஹாநுக ரகம டண்னுஜ
சரமா ஈஇபம பெறலா?ல அவரோவகற காகதா
விரைகசமலதமோனமாலு மேவலான மேவிஜோர்கள்-பிர
மாணடத சளநிலையராகய காலாகசனி ௬: இரரோடு கூடியிரு
கடம் பிரமவிஏுணு£க ளிய£றுதற காதகாசகள. ௮து வனறி
ய/22)
பு்ணியன - பரசிலாறுககாகம் பெற்றுப் பரிசத் தரா
ய்ச வெளுமிருசகும் ரசுரசம்துவ நீலையராகிய ஸ்ரீகண்டபர
மேசுரன)
புராத்கசார ௪௧௫ கண்ணலாலே-பரசிவனிடத்தினின
லம் பரசியலுக கொத ருககு மகக்தேசுரரோடு-ூடி மாயர
௧0 திவஞானித் தியா சுபம்.
காரிப சிருடடியாதி நிருததியஞ் செய்யுஞ் சாமர்த்இபம் பெற
ல லே, அவர் ஸ்வயமாயுஐ குணநிலைப பிரமாணடநிலைய விரு
ரீசணடததுவாரதகிலயு மெவுதற் சர்குரா,
விஸாசகமலதசோன மாலு ேவலான மேலவி?ஞெர்கள-கு
ணததள பிரமானடக தளிருவகைப பிரமவிஷணுசகளு மி
யற்று சற காராகதலாக்கள)
இடபடி பாரகண்டச இரியம பிேோரகம், காலாகரினி ரு
இரரோமி பிரம விவணு சதுட்டயம பிமாரிடம் எனஉறிச
பாசிவ னேவறகாதசர, அநநேசசாசசரோடுக-ூட ரீ
க.னடதரயம பிரமவிஷனணு சறதுஷடடமெலலா மியற்றுதம
காத தாவாயிருககு௦
* இயவிடதது ஞானபபிரசாகர் ௩௬-௩௭-௨.ஐ செய்யு
டக வைத ஐ,௩௪-௩௫-வ.௱ கெய்யுடக வ ௩௬-௩௭-வதரச
அனைத்த உரைபாடம று அண்னா அது சிருூடியா
இகளக கூறி அசனகாரண முணாதகசவெணடு மெனப தபோ
லு
அமைவாக
சிவந௲ானயோகியருரை வருமாறு.
வகைகளை [0] வனையக க
அ.பனமாலிருவரு, புண்ணிய வி?சடத்கசான முசல்வனு
௯...ம। அஇிகாரசததி அவனமேவலாற் பெற்றுடையா ரன்றி ௮௬
கொழிற்குஈ சசக்நிரரலல ராகலான, மூதசொழிலுஞ செய்தற்
குறிய சத௩இரமீறுமாகி யொருவலு3சேயுண்டெனபசாம்
நல்விளைககண் வாழ்ராளின்மாலயனாக?? என்றார் புடை
அலாசரியரும். மேசம் புராணம்இதிசாச முதலியவர்றிற்கும்
க சூத்திரம். பதியிலக்கணம, டுகக
இறவே கருத்தெனபது சதர்வேததாற்பரியசங்கரச முதலிய
லறறுட் காண்க.
வரைகது வரைதழரென வலித்த த.
புரைததவெனலும பெயரெசசததகரம் விசாரத்தாற்றொ
ன்று
புரைததல உயாகல்
நஇரம்பவகிழயருரை வருமாறு.
கைக (9 வெக்கை
மேலு௦ பஞசராதஇரி இ52 மூனறுதொழிழும் பிரம்மா
வி_டுஐு உருததிரன எனகற மூன நுபோககு முளளசெனறு
பெரி2யார்கள சொல்ல, சிவ ஷெருவறுமே செய்வானெனறு
சொல்லுவா னேனென்றுசொல்ல, அவனை மறு தீருளிச செய்
இரா,
உரைத்தவி5 தொழிுகள் மூனறு மூவருக குலகமோத -
சொல்லபபட்ட விகதக தருததியஙகள மூனறும பிரமமாவுக
கும விடடுணவககும உருதஇரனூகும் உளளமெனறு சாரதாக
சள் சொல்ல?--வரைதகொருவனுகசேயாககி வைப்பஇஙகென
ளைபெனனில் - இகக மூனறு தொழிலுஞ சிவனொருவலுககுமே
யுளளதெனறு நமீ£ நியமித ௪௪ சொனன செப்படியெனறு சொ
ல்லுருயாகல், சரு-டி.இி யிரணடும் பிரம விடடுனுக்சளு
ககும் சிவன சற்பிதத வதிசாரமாகையால், மூன்று சொழிலுஞ்
கவெலுககேயுள்ளது ௮செங்கனே பென்னில்,;--விரைக்கமலத்
சோன்மாலும் மேவலானமேவினோர்களபுரைத்ததிகாரசத்இபு
௫௧௨ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
ண்ணிய னண்ணலாலே- மணம்பொருந்தின தாமகாப் பூவிலே
இருக்கும பிரம்மாவும விட்ணொவுக கர்கதாவிறடைய வேவலி
னாலே தனதாக கிருததியஙகச செய்கிற வவாகள்,பொருகத
பபட்ட புவனங்களிலு. டான இஞஞா௪,தஇகளை அநாதியே
சீமபிரானூா பொருகதி இனறு அவரவார கருகதியங்களை செய்
விகீசையினாலே) அவர்களஞாகு ஒரு முமனமையிலலை , சவலுக
கே மெல்லா மூசனமையும
வை ததொருவறு5கே யாககயெனபசறகுப் பிரமாணம
தருவாசகம-௪கம் 4அயனுனமாறையவனு நீ2யயாத லறிஈதி
யா னிபாவரினு உ கடையனாடி, காமினனாதலையு நோசகககண
டூகாதேே ஈகானுனககமோ ரனபனென பே, னாயினேனாகலாலா
ண்டுசொண்டா யடியா£தாமிலலையே யனறிமற்மோ, பேயனே
னி தசாறுன பெருமையனஜறே யெமபெருமா னெனசொல்லிப
பேசுகேனே ?? எ.௮று.,ி, பரபடசம நாரணனயனையினறு மய
னும் ராரணனையினஐு ஐ, காரணமொருவருகங் மொருவர்கா
மிரவரு£க 0) வாரணமுரிசசவளனளல் காணெசனறுமனத்)
தாரண முூரைககுமபககம தவாசஞ படைகதாரனறே.? என
னுமதங சண்டுகொளச,
௪2-பர-பாரூ-மறு, ௭-௪.
எவிஷாசசமலதமசோன் மாலு மேவலால்மேவினோர்கள்?
சபுரைதததிகாரசகசிபுணணியனனணலாலே” எனப தர்குப் பி
மாணம இருபபாட்டு உபாராழிவடடம பகையால் நலிகதா
ட்டவாடி,, பேராழியான திடாசணடருரு ெய்கவாபேணி, 8
சாழிவிட்டேற நெஞரிடக கொணன்டவாக்குப) போராழியீஈ,சபு
கமும் பு ழஹறசனறே!எனறும்,இருவாசகம -சத்கம்.சாவமூன
ஞட்டககன வேள்விததகர்இ.சறு5ஞ்சமஞயா வவெர் [பெ
க--ரூக்.இரம். பதிபிலக்கணம், (௧௩
ன் றவிசாவிடுஈம் மவரவர்ச்சே, மூவொனஜே யெம்பிரானொடு
மெணணி வி.னணளு எடுமணமேற், றேவொனரேயிறுமாஈ சென
ன பாவக இரிரவா.? எனறார், கருததோணோச்சம, ₹பகுகய
மாயிரம் பூவினிமோர் பூசகுறையத; சஙகணிடகஈதரன சேவடி.
மேற் சாற்றுகலுஞ், ௪ஙகரெெசமபிரான சச்கரமாற் கருளி.ப
வா, நெஙகுமபரவிநாந தோஷேசக மாடாமோ?? எனறும்,
திருச்சாழல் “சல மடையசலசதரனு ஸுடறஈடிகச்கல்லாழி,
தலமுடையகாரரணர்கண சருளிபவாரொெனனேடி, நலமுடைய
சாரணன னயனமிடஈ?ரனடிக£;ழலராகவிடவாரழி யருளின
னசாண்சாழலோ.? எனறும, பரபட்சம், சீவ களசனன
ம்போலச சிலவய ஈறுததமாலைத;, சேவெனறே யுலகஙகாகக
ச்சுவேேச்ரையால் சவ் 2மானென$ர், பூவனபின படைககமாட்.
டா சரனடிபோற்றவேதச, கோவகுமுகததிர்்?முனறி£ சிர
ட்டியைகொடு3தல்கூறும்,?? எனறும்,வானவங்கிழாமண்ணுமெல்
லாமாயனே கததாவெனபாய், தானஞசுரூசலக்கரன௱ வுடல்
இணடசக்கரக்ள, யானஞ்சுமாவொனபாற் பெற்றுலகளிகத
வார்த்ரை, சானெங்குமாகுமமல்லாஞூ சஙகரன சாரப்பே.பா
கும்,?? எனறும், அ௫சயன ரிசானோொட உகரரைசகுமரனாலே,
தஞ்சிவிதசொருபெணருலே காருகடைறுணிபமபித, தஞ்சிட
ப்புாம்தியூட்டி௪ சலநதரனுடல்ணேடோச, நஞ்சீனை யுண்டுமன
0 காயகனுலகங்காததான.!” எனனும.தங் கணடுகொ௱ச
சச் -பாஞூ-மற, ௬- ௬. ௨௨-௪௪
இதனாற் சொல்லியது சர௫வசிருட்டியில் மூனறுசொழி
லும் சிவனே செய்வனென்றும, பிரம விட்டுனுக்களுடை
ய இருட்டியும் திஇய॥ சிவனகொடுக்க வவர்கள் செயவார்களெ
ன்னு முறைமையு மறிவித்சது :
ஜ௲லைவாளயாகாளு
கட்டே
(இ௧௪ சிவஞானித்தியார் சபக்ூம்,
சுப்ரமண்யதே?சிகருரை வருமாறு:
(0 “வவ
உரைச்ச இகதொழிஙகளமூனறும் - சொல்லம்படு மிம்ரூச
ச் தொழிற்களம் -மூவருசககுலலமோத - மூனறுகடவஏளூ மியற்
பென வலக சொல்லாகிந்பவும்,-வரைத தொருவனைகே
யாகசீவைக்ததிக கெனனையெனனில்- வரையஅத சொருசடவு
ஞரூசேமுததொழிலுசு5நதரெனசப சனை. விஃ?--விரை
ச கமலத்தோனமாலும்-௮ரசனைபொருகதிய கமல சஇனகணுளா
கன அயன மாலாரிரு௨௬,--புஉணிய கணணலாலே - புண்
ணிய விசேடததான,--புரைசததிகாரசத்தி- மூரல்வலுடைய
உடர்கக அிகாரசத்தி,--ஏவலான மேவ்னோகள - அவனசே
வலாற பெற்றடையாரனறிச் சுதகஇரரல்லா அகலான் முச்
கொழிலும செயகச்சூரிய ௬,௧௩இர மீறுமாகி ஒருவலுககே
யு, டெனபதராம,
மறைஞானதேூகர் உரை.
அது 0-௫ அவை
இம.
இறு தியாங காலகதன்னி லொருவனே யிருவரு
தத, முதுறியி னின் பென்னி லிுறுிதா அஇண்டாகா
கா, மறுதிபி லானேயெல்லா மழிகசலா லவனாலி
ன்னும், பெறுதுகா மாகககோககம் பேரறி கரணத்
தாலே. (௩௫)
(இ-ள்) இறத எல்லாரு மொடுக்சிய சங்கராசாலகத்இ
யாக கால லே சிவனொரறுவலுமே யுளன்,
ம் தனி
லொருவனே
க.-ரூ.த்இிரம். பதிபிலக்கணம், டுகடு
இறவருக்தமு உம்முடைய இவளைப்போல விவ்விருவரு
தியி வினமுரொ க காசதரவாய்ச் சல்காரப்படார்க ளென
னில் னி௰?
இறுதிசா ஐு அடபொழுத ப்ரகருதி மடடு மழிகிற முச்
ணடாகாசாம இனசகஙகாரமூம; மாபைமட்டி மழிகி௫ மத்
இமசஙகாரமூம, காதமட்டுமழிகற மகாச
வ5ரரமுமாக இவை மூவிதமான சற்கார
மூண்டாகமாட்டாது?
அறுதியி லர இம மூவிகமான சங்காரததையுஞ் செ
னே யெல்லா ம ஸே சங்கரிககையால்
ழிச்தலால்.
அவரு லி அதக் கர்ததாசதானே மேலுஞ் எருட
ம பெறுதுநா டியுந சிதியு மவவிருவரையு மதிடி.த. தக
மாச்ச கோககம கொணடு கருதஇயஙகளை யுணடாககாநிற்ப
பேரதி கரணத ன, எ-று
தாலே
அஇகாண மெனபதனா லதிட்டிசுது கடத் தவனென வ
திச
இதற்குச சுவாயம்பு௨த்தலும சாக்தபுராணச்திலுங ச
ண்க, (௩௫)
சிவாக் யோகியருரை வருமாறு.
ணக! 1]
இதுவுமது
இறுஇயாங்சாலந்தன்னி லொரு௨வனே - மஹாப்பிரஎயத்
திற் பரமேஸ்வர ஞெருவனேநிற்பன, [ஏசா ரத்தினம் பிரம
ஆ
௫௧௬ ஏிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்?
விஞஷ்ணுச்சளூ மூபசம்மாரதைப் பொருக் தவர்கள்,]--இருவ
ருகதம முறுதிபிவினருரொனனி விறுததாணைடாகாதாம் - பி
சமாவம் விஷணுவுர் சங்கள பலததஇிலைழியாம னவினருர்களெ
னனில், சருஆடி. சிதி நிமிசசமா யுணடானபேர் நித்தி லச௫ரு
ஷூடியுஈ சிநியமாயுளள பிரபஞ்சன் சமரா ரப்படா.த. கையா
ல்ஞூர்சஇசளு மூபசம்மாரப்படும், சிருட்டி இதி சர்த்தாச்களு
முபசமமாரப்படிகையான மேம் ஈருமூடியாடு ௪௫5 இயமின றி
ப் பிரசஞாஞ் ரூரபராமெனின?--௮. தியிலரனேயெல்லா மழி
தீதலா லவனூ லினசமபெறு௪நா பாகக் நோசகமபேரதஇிசரண
த்தாேே - தனக 3ரி3லாகவரை ௪௯ இக காததாககளை
ய.௦ பிரபஞதை யர சம3றரிதது நிறகையாலும, புனர்ச்சிரு
ஷடியுண்டெனறு கேடஈ₹பபடுசையிறாலு ர பாரிசேஷப்பிரமா
ணச் இனா லவவரனே சூக்கும இருஆ௭டி மையு/டாகஇ ஸ்தா
இருததியத்தாகுப பிரமாஇிமர்ததிம் இரயஙகளையு முண்டாக்
இ யாமோாகுஇகளி ல.றப்பிரவிஷடரா யககருதஇயங்களைப் ப
ண்ணுவா, அசையாற் ஈடையறத விர்சாஞானசாரியைகளை யு
டைய பரமேல் வானா லானமாககொல்லா மூர்பதழயாதி தரு
மங்களப் பெற்ுவர்கள். நாமெனரையால் ௪கலரென திதன
பொருள்.
ஹா வ ாணெ .. ௬:௫8 வ. ரணெஅ
௯ஷல வ ௮ -சாற காலாவரா? சுஷ௦வரா.சா3வி தாத
ஹா? | - தஹ 3ா.கா வாக வவ 90௨
மு? ॥ ௨௨௦20 2.சஷூ- ெவெஷஃ செவி மிறிவ
மா சலா | ஊகா ஷா ஹாக்ஷிணீ ௦ ஹிஷடெ
சிகா). |
க.-சூத்இரம். பதி.பிலக்கணம், டுகள
இம்மூன்று விருத்தமும் பாஞ்சராத்திமத நிராகரணம்,
அம்மததஇன வில்மாரம பரபக்ூததிற் சொல்லினோம கண்டு
கொள்க.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
ஆகையால் மகாப்பிரளயததில் பரசியமொன்றுமே பதிக
கரச்குட பாரி? ஷீககுமெனறு டடி.சன மார்.
இறுஇடாக காலாகனனி ௦-மகாமமிரளயத்இல்,--
ஒருவனே - பரசிவனொருவரே, பதிகளிற் பாரிசசடி.த்.த
திர்பா;--
இருவரு தாமுறுஇயி னினருரொனனில் - பிரம விஷ
னு£கருளிவரும், (சாரெனபது பவுராணிகமதப் பழச்கத இற்
படி சத) வெசாஸ்்தஇரீயத்திற்கு ௮௩௩காஇ அஇகாரகாத்
தாகசளனைவருககமதகருததயவகளோ டி.ர௬5தராகளாகில்,--
இறுதிசானுனடாகாதாம்-மகாமபிரளயம் வாராதாகும,.
ஆதலால்)
அறுகுயில் - அத்இதிகால முடி.வில்,--
௮ரனே-பர௫வனே,
எல்லா மழித்தலால் - சவதத் துவமுசர் பிருதிவி தத் .தவ |
பரியாசம் பிர பஞ்சமுற்று சஙகரிபித த௫௪ சங்கரிததலால்,;-
அவனால் - அகசப்பரவனால்,--
பேரதி கரணத்சாலே-“அதபத்புரதஷடாகம்?? என்று ஸ்ரீ
மன் மதங்காகமவசனச்தால் தாகான மியத்தினால் அக்தப்பர
சிவலுக்குப்பெரிதா மிருப்பாருஞ் சததிகரணச்தினாலே தானே.
இக௮ சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
இரும்படெடுத் ஐக்கூடடுக.
பேரதிசரணச தாலே-பேரஇகரணச்இனின்று மென (க
திறுமைமாறுக) எநிதயாத௲டேயரூபிணி? எனறு பவ ஷூகரவ
சன தினம் பரிககாரச சதஇியாசலா லஈரப் பரிவலுககுப்
டெரிசாமிருப்பாகுஞ் சுத சமாயையினினறு சிவசததுவ மஞ
ஆக்கும்
இன்னா ௦-இனி2மலும்,--
ஆகககநோசகம டெறுதும்--சருடடி, திரகளைக காண்
போம
இரும்ப வெடுத் தசகூடடுக,
பேரதிகாரணசசாலே - பரிக்கிரகசசதியிை அரதப ப
சசி௨னுககுப பெரிசாமிருப்பாகு மி.பற்றுதற காம ாவாகும்
்கககேசுரளூலேகான,
இரும்பவெடுத நக் கூட்டுக
பேரதிகரணசசாலே- தாகசானமியத்தினா லச, வநகத
சரருசகுப் டெரிசாமிருப்பாகு மகத வநநதேசாசமஇ கரணச்
தினாலேசான ்
திரும்பவெடுத தககூட்டு
பேரதிசரணதமாலே- (பேோரதிகரணததினின்றமென யே
நிறமை மாறுக) பரிசகரகாதகியினால் ௮௩௧௮ன௧0ே சுரருககு
படெரிசாமிருப்பாகும ௮௪த்தமாடையினினறுக தானேகால
ம். துயமாஇ.பாம்ப் பிருதியி 52 துவமம்ரமாகுக 2 துவள
க்கு
இன ஞு,
அக்ககோக்கம் பெறுதம்-இரும்பச் சிருட்டி. ஸ்இிதிகளைக்
காணபாம.
சரகம். பதி.பிலக்சணம். ௫௧௯
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
இவவ: (0) வவ எனக
சங்காரகால,தீஇல் ஏனையிருவருக் தத்த மாற்றலோடு நிலை
பெறுலாராயின உல௰கஞ் சங்காரமாதலினமையான, அக்கால
அஅவலிருவரும உளரம்லரெனப.ற பெற்றாம். ௮ல்ல தூஉம், ௪
ககாரககடவளொனப்பரி?வான, லவாறை யொழிததுச்் சங்க
ரிபபானல்லன, அடபெசறி யனா௫ிய சஙகாரசசடவுமை வேறுச௪
கிகரிபபாரியலை யாகலான முழுவது சஙசரிதச௨தி அவ
ஷனொருவூன எராிநிறறல் பெதபடடுரலானு௦, ஒடுகசியவுலகங்
கட்குப டெரி.சோராதாரம ௮வனேயாகலானும, ஒடுககியவு
லசசதை மீயாத தோற்றுசறகும் நிறுத்து சறகு:ப அவனேயுரிப
செனபது மானே போதருமெனபதாம
அறுதிமியரனெனலு௦ பெயரடையாலும் ஒரேதுக் கூறிப
வாறு
இனனு [ச] மீளவும்.
ஆசாரமஅதிசாரமெனபன ஒருபொருட்செவி
பேரஇிகரணமென விசேடி ததார், மூதறகாரணமும் அதி
காரமாக்லு எமையின,
இடையிரண்டு செப்யுளாலும பெளராணிகர் மகம பறறி
திசழுங் சடாவை முறையே அகமவளவைபற் தியும் பொருக து
மாஅபற்றியும் பரிகரித் த, மேல.த வலியுறம்சப்பட்ட த.
இரனானை பஞுசராத்இரிமதம இரணியகருப்ப மதக்க
காப் டரி£ரித்சவாற௮ுமாயிற்று,
கணை,
௨௦ சிவஜானடத்கியார் சுபக்ஷம்.
இரம்பவழதியருரை வருமாறு,
அணை)
சருஃடி.காலத் தக்குப் பிரமாவும் இஇிகாலத்தச்கு விஷ்
ணுும சங்காரகாலததுசகு உருததிரறுமாசஈத தநதாங் ௪௬
தீதியல்களைச செய்கறஅ கணடிருககசசெய்கே, மூனறு காலச்
அககுரு சங்கார காததாவேயுளள இயாஙகனங் சாணப்
பட டதெனற பாழருசராதஇரியை கோக மேலு மருளிசசெய்இ
ரா,
இறுதியாங்காலர்சனனி லொருவனே - சங்கரரகரலக்சு
னி சிவன ஒருவறுமேயுளளன. காரகக£ற௨னிருசகக காவல
மிபுமோ ! அபையாலே),--இருவருஈ ம் மூறுதியாய் நினருரெ
வீல் - ௮5சச் சங்சகாரகால ச திறும பிரம்ம வில ணுகக எிருவ
௫௩ கல்ள பலசஇணாலே அழியாமல் நிருபாராகளெனறு நீசொ
ல்லிம்,--இறுகிதானுண்டாகாசாம - சஙுசாரமெனகிற இருக்
இய முண்டாசிறது நேராகவில்லைபாம ஆகையா ல௨ர்கண்யு 6
அவாகள் கருததியஙகமாயு ॥ அழி_பன. இருதஇயங்களை யழி
யாமற் கிருததிய காத்தசாசுகளையு மழி2 தால்,மேல கிருகதியமு
ணடாம்படி யெப்படி யெனி,,--அறுஇயிலர வேயெல்லா மழி
கலா லவனாலினனம் பெறு த நாமாச்கம கோககம் - ஓச்த
௪ சங்காரகாலசடுல் வனே சருவத்ரையும் சங்கரிச்கையினா
லே அந்தக சவு லே மேலும் சிடட்டி இதயும் நாமெல்லாரும்
பெறததகக த.,௭டாம். சங்காரசர்கசாவாலே சங்காரமொ
ழியச் சிருட்டி இதியு கட ரம்படி. எப்படி பென்னி ் பேரக்
சணம்தாலே - இர்சச் தஇருததியங்களைக் கொடுககச்.சச்ச மே
லான வதிகார சத்திகளைச் சனககு கருவிகளாக வடைவயனு
கசையிஞலே.
க--ரூதீஇம். பதிபிலக்கணம். டக.
இதற்குப் பிரமாணம் மூனனின்ற திருகிருச்சச் தக்கட்
டபிரமாணஙகளைச கணடுகொளக,
இசகனாற் சொல்லியது சஙகாரகாலத்திம் பிரம விஷணுச்
களையு மவர்களுடைய இருததியங்களையு மழித துத் தானொரு
வனுமேயாய் நிற்பனெனறும, சிருஷடிகாலததிலே அவர்ச
கையும் அவர்கள் சொழிம்களையு மு ஈடாசகுவ னெனறும, ததி
காலகதி லவாசளுடைய வஇகாரசரையுர சதகரரகர்ததாவே
கொடெபானெனனு முூறைமையு மறிவிதத.து:
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
20
இறுகியாக்காலககனனி ௦-சங்காரகாலச்இம்,--இருவரு
ந்தம்முறுதியி னின்ராரொன னி ௦-ஏனையிருவரும் கததமாற்றலோ
டு நிலபெதுவாராயிள,--இறுதிசா ஓுண்டாகாதாம - உலகஞ்
சங்காரமாச லினமையா னககாலத தவவிருவரு”முளரல்லவெ
னப பெற்றாம்,--அ௮.தியி லரனே எல்லாமழிகதலான-அல்ல
அ வுஞ சங்காரச சுடவள எனபபடு?வான சிலவறறையொழிக்
அச் சஙுகரி .பானல்றஒன அட்பெ்றிய னாகிய சஙகாரகதடவுளை
வேறு சககரிப்பாரிவலைபாகலா.எமூமு நஞ் சஙகரித்வழி;,--ஒரு
வனே-௮வ௫வொருவே ன எஞிகிற்றல் பெ௱ப்படுதலானமை;--பே
சதிகரணம்சாலே - ஒடரிங்கிய உலகங்கட்குப் பெரிபதோராதா
ச மவனே யாகலானும,--2 ககநோசச மவனாலினனும் பெறுது
ம்- ஒடுக்கிய உலஈகரை மீளத சோர்றுதர்கு நிறுத ததற்கு
மவனே யுரி. னெனடது தானேபோதருமெனபதரம்.
இலைய௰ாண்டு செம்யுளானு ர பவராணிஈாமதம்பற்றி நிக
மூங் சடாமை முரைபே யாகம் வைட ர்றியும் பொருந்துமா
அபற்றியும் பரிகரி௫ு.ஐ) மேல துவலியுறு ச கப்பட்டது.
இ: சிவஞானடத்தியார் சுபகூ ம்.
இகஞனே பாஞ்சாரத்திரிமதம் இரணியகருப்ப மசவ்களை
ப் பரிகரிசதவாறு மாயிஸ்று,
மறைஞானதேசிகர் உரை:
ண (ம001]1 00-50 ணை
இச்ததசொழில்க ளெனனபயளைக்கருஇச் செய்
கரு ரெனறவனை நகோககி யுணாததகருர்
சொன்னவித் தொரில்களெனன காரணநீ தோற்
ஐவெனனின, முனனவன விரஈயாடடெனறு மொழி
தலு மாமுபிகர, மனனிய புத்திமுத்கி வழஙகவு ம
ருளான் முனனே, துன்னிய மலயகளெல்லாந துடை
ப்பதுஞ சொல்லலாமே. (௩௬)
(இ-ள) சொன இஃகிருதஇியங்கள் கர்ச்தாவா லஓுணடா
ன விசசொ ச்ருகைககும காரணமெனனென்று நீசொ
ழில்கரெொென ல்லில்
னகாரணந ததோ
இிரவெனனிமல்
முனனவன வி அக்சக்சாச்சா வொருப்ரயோசனத்தை
ளசயாட்டெனறு த கருதிெய்யாசபடி யாலே யவனது லீ
மொழிரலுமாம் லைபெனறு சொல்லப்படும்,
இவ்விளையாட்டுச சிறுமீளகாச எட்போலப் பலத்டசைக்கொ
டாமோலெனனிம் ?
உயிர்ககு மன அ௮வனதருளா லான்மாக்களுக்கு நிலைபெ
னிய புததிமுதடு ற்ற பராபரபோகங்களைப் புதத.ச் செ
அ ழங்கவு மரு லைசற்பொரட்டும், அகரதியே செதிஈ,தநின்
ளான முனனே த மலங்களை யொழிககையின் பொருட்டும்,
க.-ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். ௨
தன்னிய மலங்க மோட்சச்சை யடைவிக்கைக்குக் சாரண
ளெல்லாக து மெனறுஞ் சொல்லலாகும். எ- ௮.
டைப்ப தஞ்சொ
ல்லலாமே
இதறகுச் சுவாயம்புவ மெனவறிக. (௩௬)
சிவாகரயோகுயருரை வருமாறு.
லை 0
மேல் இருட்டி.யாதி சூசஷமகிருததியங்கட் கே,தகூரல்..
சொனனவிச சகொழிம்க செனனகாரனணாநஈ தோற்ரவென
னில் - £ழசெரல்லிப்போக சிரட்டியா இபஞ்சகருத இயக
ரையும் பணணுவதான இரிபை நிரவிசாமிபான சிவனுடைய
௪கஇசதவாரா வு௱டாகவேண்டிய வேதுவேசெனீன,--மன
னிபவயிரக கருளார்புசதிமுகடுவழங்கவும -௮அகாதஇி3ய யாண
வாதிபாசஐகளைப் பொருஇ5 தகக வான்மாகசளுக்குக்
கருணையினான மாபையினிறுங் கலாதிக்யுணடாகக் யாண
வ௪தஇகமை பேகமேஈநிககிப் போகசதசையு மாணவ்மாயைக
ஊயுர௫ு சாவானமஞசீககி யகனை மோ ௬௯ஷமையு கொடுப்
ப.த, (உம) யெண்ணும்மை) ஆகற்கர் தமரவுககுப் பிரயா சழ
ண்டாமெனின? இலை பெனபதற்காக, -முனனவனவிளையாட்
டெனறு மொழிசலுமாம் - மூனறுபொரு௭சஞாகுண் முகஇ
னபொருளா&ப பதியினுடைய லீலாமாததிர மென்று சொல்
லலுமாம் (சொல்லலுமாமெனற.த சநகிஇ மாததிரத்இற் ருத்தி
ய முஈடாமெனபத சருத.த) நிததயமாகய வாணவமாயைக
ளிற் சததஇிசமுகங்களைாச இரட்டிகாலதஇ லுன்டாகக ௪௫௪
சாரகாலத்தி லொடுச்குவ ரென்று இழ்க்சொல்லிப போக்க,
இவ்விடம் நக காரணங்களை நீக்குவ மென்ற செவ்வாதெ
னின?--இங்கேதுன்னிய மலங்களெல்லாக துடைப்பதுஞ் செர
௫௨௪ சிவஞான இயார் சுபக்ஷம்,
ல்லலாமே - அச்சத்தகளை ரீககன தபோல வநாதியே யான்மஈ
வை கெருக்£யிரு-£ற வாணவமாயைகளையும வகமையத நீக்கு
வா்,
துடைப்பதும் என௱வும்மையாற் பக்குவான மாச்சளிட
தீதிற் பாசங்களையெல்லா நீகசியு மபககுவானமாக்களிட த்இற்
பாசக ணிற்கையாற் பாசகாளுடைய நிததயமுக கெடா
செனப.த கருதத, அல்லத ஏகமு2இயித் சற்வமுததிப்பிரசவி
௧ம வரும,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ப
சிருட்டி. மூசலியகிரு,3 தியமேதுகிமிச் திப மியற்றுவசெண்
னப் பலம இரண்டு இநவிருத்தகழா லிசைஈகினருர்.
கோற்த வெனனகாரணென்று கூடடுக,
விளையாடடெனபத சிமாகருத.ற.
இ.த வெளி_பொ௫ா
அவைவானானயாயவள்ககான
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(அவன்கள்
சங்காரசகடவுள் இங்ஙன் ங கூறிப்போச்ச சோற்றமூ ச
லிய மொழில்கூஈச் செய்சர்குக காரணம் யாரெனில், 6௧௪
தீ.தம படைத் தக கரஈதம் விளையாடி? எனபத முதலிய இ
௫வாக்குகள் பாறி ஒருசாரார், அசகொழிர்குக் சாரணம் வி
ளையாடற் கருகதெனபர், ஒருசாரார்? ₹ஐயாரீ யாட்கொண்
டருளும் விளையாட்டி, னுய்வார்களூய்யும் வகையெல்லா முய்ச்
சொழிர்சோம்,? எனபத முதலிய திருவாககுகள்பற்றி, விளை
௧க--சூத்திரம். பதியிலக்கணம். 0௨௫
யாட்டென்ற த, ஐங்கலப் பாரஞ் சுமத்சல் சாத்தலுச்கு வி
வாயரடடெனபதுபோல, ௮ததணை யெளிதிந்செயப்பதெலை
கோக்கியேமாகலின அ௮கசருததும் உயிகடகுப் பெத்தகால
தி.துச் சவர்ககாதி போசமும பசமுதஇசளும, மூததிகாலதது
கிமிபேறுங் கொுதகற்பயசசெனபா அ௮வவிரவடூந தம்முன்
மூ ரணாமையான் ௨உமிரசண்மேற்செனத கருணையே அண்டைக்
குக சாரணூெெ.னபதாம,
சொழிசலுமெனனைமைமமை எதிரத தழீ௫மத.
ஏனைய எணணு_[மை
வழங்கவுமெனனுமூமமையோடு இபைதர்கேற்பத் தடை
ட்பகாகவுமென ஆககாசொல் வருவித தரைகக
அருளாலெனபதனை மேலுஙகூடடுக.
காரணமெனனையெனச கடாயிஞார்க்குப் பயன்கூறிவிடுத்
தல் செடபுவழுவாம் போலுமெனின, அகாது:; அருளாமென்
வே வழங்கவு!॥ துடைப்பவும வைத்த ௮வவருள் காரணமெனப
து தாற்பரியமாகலின, அற்முமினம அதககிரகமொழிச சொழி
ச் தசொழில்களெல்லாம் பிறப்பி௱ப்புககளிற் படு? ஐத தயருது
திீதுவனமாகலின, அவர்தைச செய்வது அருளாமா நியால்கு
னமெவின? ௮சுற்கனறே வருஞசெய்யு ளெழுஈததெனபது,
நிரம்பவழூயருரை வருமாறு,
செலவை [0] வயவவகளு
இக்தத் தொழில்களை என்ன பயனைக்கருஇச் செயிர்
உம்முடைய கர்த்சாவென்று புத்கன்சொல்ல, அவனை சேோரக்
“மே லருளிசெய௫ருர்.
௫௨௬ எிவஞானடூத்தியார் சுபகூம்,
சொன்னவிக சொழில்களென்ன காரணநதசோத்செ
னனில் முன்னவன் விளையாட்டெனறு ரொழிகலுமாம் - அச்
தக சர்தசாவினுடைய கிருவிளாயாட்டெனறு சொல் லுமாம்,
ஆயி மைமூடைய கர்ததாப பாலரைபபோலப் பயனற்ற கா
ரிடஞூ செய்வானோ வெனனில௰்? காததா அப்படி. பயனறற
காரியஞ் செய்பான. ௮செகஙனே யெனனிம௰் 8--உயிர்ககு ம
னனிப புததி மூததி எழஙசவு மருளால் மூனனே அனனிய
மலஙவசளெல்லாம துடைபபத௫ சொல்லலாமே - தனனுடை
ய காருணணியததிஞலே ஆனமாசகளஞூாகு நில்பெற்ற போக
மாக்ூமகளைக கொடுககைககு!॥)இதுவானறி ௮அகாதுயே ௪௧௪
மாயிருககீற மலகச சாப போசகுசைககும காரணமாகக் செய்
சானெனறு சொல்லலாம, பெரியோர்க எப்படிச் சொலலப்ப
இிகை.பால்.
முனனஉன விளரயாடடெனறது இதத சொழிம்களைச்
செட்யுமிடச தப பாரம௱நின ரெளிசாகச ரெம்2ீமெனசகொ
சக. இ ர்குப பிரமாணம் இரவெமபாவை 4 மொய்யார்
தீடமபொய்கை பு -ருமுகே ரெனனக, கையார் குடைந்து கு
டைக தனசழல்பாடி) யையாவழிபடியோம வாழுமோங்காணா
ரழல்போத்) செய்யாவெண்ணீருடி செல்வா சிறு மருங்குன,
மையா£டலசண் மடநசைமணலாளா, வையாநீயாட்சகொண்
டருளும்விளயாடடி, லுபவார்சளுயயும் உை3யெலலா முய்ச்
தொழிஈதோ, மெய்யாமற் காப்பா யெமையேலோ ரெம்பா
வரய்?? எனறும் தர்தபிஈவித தயாரெடநா மார்த்தாடுச்,
தீர் ததனற நில்லைச் சட்றம்பலச25 இயாடுத், கூத்தனிவ்வா
லுல் குவலயமு மெல்லோமுங், காததும்படைத்தும் கரக்து
ம்விளையாடி, வார்த்சையும்பேசி வளைசிமம்பவார்கலைக, ளார்
ப்பரவஞுசெய்ய வணிகுழனமேல்வண்டார்ப்பப், பூச்இிகமும்
க ரூத்இொம். பதியிலக்கணம். ௫௨௫
பொய்கைச் குடைஈ தடையானபொரழ்பாத, மேத்தியிருஞ்சுனை
நீ ராடேலோரெம்பாவாய்,”” எனனுமதங் சகணடுகொளக.
இசனாற் சொல்லிய சாதமா தனது காருணியத தினுலே
தனமாக்களை இரட்டரசை காரணமாக பஞ்சூருத்தியஞ௫ செ
ல்சானென்றும்; இத செய்யுமிடத தட பாரமற கின செய்தா
னெனனு முரைமையையு மறிவித5.த.
சுப் ரமண்யதேிகருரை வருமாறு.
ஒசையை. [0] வையக
சொன்னவித் தொழில்கள் - சங்காரக்கடவு ளிங்கனள்
கூறிட்போமத சோற்சமுசலிப மொழிகளை தோற்றககா
ரண மெனனில்-மெயசதகூ5 சாரணம யாசெனின,--முனனவ
ன விம்யாடடெனறு மொழி-லுமாம “தாத தம் படைத்தும்
கரக தம விளையாடி? எனபத முசலிய திருவாககுகளபறறி,(வி
ஊாயாட்டெனபது ஐங்கபபாரஞசுமகுால் சாசசனுககு கி
ளையாட் டெனபைதுபோல) ௮2.துணை எளிதிற் கெய்யப்படுதலை
கோகக&யே யாகலின ௮ககருசதும்,-உமிரக்குமுனே - உயிர்
கட்கு பெத்சசாலச் ஐ)--மனனிப புகதிமூத௫- தல்குதற்கே ௪
வா£ய சுவர்சகாதி போகமும் பதமு5 இகளும்,-- துனவிய மல
க்சலெல்லா மருளாற நுடைப்பதம் - மாதஜிகாலக தள் பொ
ர5இ.ப மும்மலங்களு மருளாரீமகுகலாகய லீடுபேருல்,--
வழங்சவும் - கொடுததர்பபத்செனபர்,--அருளாற் சொல்ல
லாமே - அவவிரண்டுந தம்முண் மூரணாமையா ஜயிர்கண்மேற்
சென்ற கருணையே யாண்டைர்குக் காரண மென்பதாம்.
தைவ களையை கை பவ விவக கவ்வ யனா அவவர வையவன் பனானா யளை யவை கய யவரையா வாலு
௫இ௨௮/ சிவஞானசித்தியார் சுபகூூம்:
மறைஞானதேசிகர் உரை,
வத்த 4கமலடை
சவனசெம்யும் பஞாகிருதஇபழு மான்மாக்க
ஞூ5 கறுககிரகமென றுணாதது கருர்.
அழிபபிப் பாறறலாகக மவ்௨வர் கனமமெல்
லாங், கிததிட நுகரச் ெயயகை கரப்பது கனமவெர
ப்பிற், ெறிததிட மலங்கபொல்லா மறைபபருட் செய்
இதாலும், பழிபபொழி பநதம்வீ9ி பார்தஇடி னரு
ளெயெல்லாம.
(இ-ள.) அழி.
பிரப பா
ற்றல்
(௩௭)
சகாரமாவறு, சுத்தாசுத்கமாகய மா
யைபிற காரியககளைகு ததசங் காரணங்க
ளி லொடுஃச ஐ௩௩மரணப்டட்ி5 இரியாம
லானமாகக?! மிளப்பாறறுகை,
௮ஃசெங்கன மெனனி௰? பகலெல்லாம் வேலைசெய்் இரத்
தவனிராத௫ரி நிததிலாமெய் இளைப்பாரு மாறுபோல.
ஆக்க மவவவ
ர சன்பமெல்லா
க் கழிததிட
ற கரச்செய்
கை காப்பது
கன் மலயொப்பி
ற் றெழிசத்திட
மலங்க ளொல்லா
மறைப்பு
சிருஷடயாவ று, ஒடுயகயிருக்கற கருவிக்
ளையு மகசவானமாககளையுங் கூட்டி யவரவ
ர் கனமற்களை மறபவிக்க), அவ்வவர் யோ
னிஃடோறும புாகுழசறு திரிகை,
இதியாவ ஐ, அஈதச்கனமபலங்களை யேரு
மல் குளயாமற் ஈத்சம் விடயங்களைப்
பொருஈஇப பு தத தொலைசகை,.
நி?ராபால.மாவத) கனம சாமீப மரன்
மாககளுகுப் பிறச்சசாலத்_தம் பரிபாக
மான மலங்களினத வீரி.பத்தைச் தடுச்தல்-
க.-ரூ.தஇி.ம். பஇியிலக்கணம். ௫௨௯௬
அருள் செய்தி அக்கிரசமரல து அனமாரக்சளூச்சாணவ
தானும் பழிப் நுதலிய குற்றத்சைப் போக்கி ஞானதசை
பொழி பர்தமலீ 4 சொடு5த வீட்டை யடைவிப்பிக்சை
டு
பார்த்திடி. ன இக்தப்பிரபஞ்ச இருத்இயலங்சளும் விசா
ரூளேயெல்லாம். ரிக்கி லநுகசிரகதஇின பொருட்டாம். எ-று,
இதக்குச் சுவாயம்புவமும் மிருகேர்திரமூ மெனவறிக. (௩௭)
சிவாக்[யோகியருரை வருமாறு.
ணன (0) அனையை
ஆன்மாக்களுக்குக் கருபையிஞு ற ஈருத்யங்களப் பண்ணு
௨ரென்ற தெங்ஙனம், சமஹாரமும் மறைபபுங் கிருபையோவெ
ஷின? ௮.துவு மாமெனறு கூறல்.
க்க மவவவர்கன்மெல்லாங் சழித்இட-சிருஷூடி௰யில் தனுக
சணாதிகளை புண்டாச்குவது அவ்வானமாச்சள் பண்ணிய கனம
ஷெல்லாம் பு தக் கொலைப்பத௱கு;--கரததிடல் நகரச்செய்
சல்-ஸ்திதிபண்ணுவ கவ்வககனமக்களைப் புிபபிககிறகற்கு,--
அழிப்பிளைப்பாற்றல்.சங்கரிப்பது ௪௧௩ மரணத் இஞற் சாலாவ
ஸ்தையிலுண்டாகிய விளைட்பு$ங்கக் தச தவங்களெல்லரமொடு
க யானமாக்ககளைக் கேவலாவஸ்மையி௦ ஈடத்் தகன்ஈத,-.
38-3௦ ப் 702௦08 அவவ லொஹாய_நரோக்ஷி௨/,
கரவாகாணஹணஹ) யடு ச அஹாச்கராக8 லி தா
யாவ திஷி0.ச | ஐலி.நா௦ வயவிஞா_நா௦ ஹ வ...? வஸ்
தஹி2_சாய._த2 | ஷாவாவஹா_ந8ாஹானெ கி ்
மழைப்புக் கன்ம வொட்பின் மலங்கலெல்லாச் தெழித்
இட - இரோதானம் பண்ணுரெது கன் மசாம்மியத்தின்- மல
[௧17
௩௦ இவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்..
ங்க ளெல்லாவற்ரையு நிக்குவசாகையாற் கன்மசாம்ய மாம
எவங் சன்மபலச்திலே ஹேஃபுததிவாராமற் பு௫ட்பிக்கும்படி.
கரக் கனமசாம்ய மானபொழு தத்திரோதான சத்தியே மறு
கரக சதஇபாம்;--
௫௨-௧௦ -௪095,வ __ வறிணா2ய தீ-காறாறொ
மூ ஷூ காகவி.அிஷா | ப £$-7௨_நாய9-௪ _த௨ர_ந-௬
ர ரஹி2கா.வ 3௩௮ உதி
௮௫ள-அுச்சரசம பணணு?றற தனமாவுச் குபாஇயாயு
ள்ள வாணவாது பாசப5 நிவிரத்துததுவாரா ஸ்வஸ்வரூபமா
னசசசசானஈகாபிவியக இியாககுவத,--பழி.பொழி-தசையா
ற சங்சாரம்பண்ணுகிறது சாமதகுணமெனறும், மறைச்சி தவ
ஞசனமென்றுர்,) பஞ்சராததிரி தூஷண சொல்லுகின்ற
கைக தவிர்,--பார்தடுற் பர்சமலீடெல்லாச் செய்திசாலு ம
ருளே-விசாரிசகுங் காலததுக கலாதி த௫ ஐவங்உளிஞு லான
மாசகளப பநதிக்காது மக்கலாஇபச் தைச் சங்காரசாலத்
இல் விெிப்பதல் கருபையினாறசெட்யுங் கருததஇயமென் நித
னபொருள்.
ந ட்ட வ் கைன்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
வவண்வவவாவை, (0 வெலை
அழிப்பு - சங்கரித்தல்,-இப்பாதற்றல் - பூமியின் சண்
ணே சரீரேச்திரிபல்களோடே சநஈமரணம்சளிற்கூடுசல் பிரி
தில், சுவர்க்கசரகபூமிசளிம் போதல் கருசல் முசற்டொழிற்ச்
ளான வருக்ரோய்வு,ர்ச்,சல், சச். குன்றிய மாயைச்சூச் இரு
ம்பச் சாமர்ச்இய முண்டாக்கலுமரம், கன்மயாச ரிமிச் கரு
க. ரூ.த்இிரம், பஇியிலக்கணம் டு
மாம். அதக்கம்-இரும்பச்சிருட்டி தசல்,--௮வ்வலர் சன்மமெல்
லாங்கழிம இட - பிரளயத்திற் பக்குஎப்பட்ட ௮வரவா கன்ம
ஜ்சள் முற்றும் மலபரிபாகசஇிற்கு நிமித்சமாய்ப் புசிப்பித் தச்
தொலைக்க, காப்பது - இிதிசெய்வத;--ுகரச்செம்சை- சன்
மபலத்மசைப் பு?ப்பித்கல்,-- மறைப்பருள செப்தி தாலும் -
மலபாசம் வருமபொருட்டு? கனமபலபோக்கிமப் பொருள்களி
லமிழக் தலாகய இ?ராபாவசாதூ.பமும், இக்ஷை பண்னு
லர அறகரக ஈருத்தியயதாஜும்,--கனமகொயப்பில்- மலப
ரிபாகம்அர வரும் உபகாராபகாரகனமபலசமத தில்,--மலங்க
ளெல்லாஈ செழிததட - மலமாயா கனமங்களை நீக்கச் இயத
வத்தை விராகக, இரோபாவ இிர்த்தியதராற் கனம ௪ம௫
தவம் வருகி 5ல், அறுககிரகக&ஈதஇபதமரல் மலம் நீக£ச் சி
வத் ஜவம் வருவிதகம் எனப்பொருளகொளக பழிப்பொழி மு
தீல் பொருள் பெளிப்பொருள,
வெவனயதவையவுள்னன் யாம.
சிவஷானயோகியருரை வருமாறு.
ணைன (0) வனனயாவைகை.
ஒடுக்கச சோத்றம் லை மறைப்பு அருளென்றும் ஐ தம்;
மூரையே இள௱ப்பாற்றலும், கனமங் கழியுமுகதமான மலபா
கம் வரச்செய்தலும், கனமல் கழி.புமானு ௮மளை அகர்விச லு
ம், கன்மவொப்பு வருவித்து மலங்க மூதிர்கிச்சலு 5, பக்௪
ம் விரிலித்தலு மாய உறுஇப்பயத்தனவாகலான், ஐக்தொழி
அமருட்செயலேபாகலின, இவற்றுட் சில மச தகொழிலேபேச
அமெனப் பழிச்சலையொழிவாயாக வென்பதாம்,
மேன் மூத்சொழிம் கூறி ஈண் டைக்தொழிலென்றன் ரூ
ஆனம். -பிறவெனின், காத; மறைப்பையு மரு "யும்! நிலை வி
௫௩௨ சிலஞானடித்இயார் ச்பகூம்,
அதிகளினடக்கி ஆண்டு முத்சொழிலென் மூர், தம்முள் வேற்
அமையுடைமைபற்றி ஈஎண்டைச்சொழிலைன்றா சாசலின்.
இலையிரண்டு செய்யுளாலம், சல்கசாரககடவுள் செய்யுக்
சொழில் மறமாய் முடியுமெனனும காதஇகர்மதமும், வீண்
டொழிலெனலும் மாயாவாதிகள மதமும், தன்பொருட்டென
லும் டரிணமவாதிகள மதமும்பர்றி த௪கத.தப் பரிகரித்அ,
மேலது சிறட்பிசகட்படட த
இரம்பவகிழயருரை வருமாறு.
0
இப்படி. ரட்சிககிற கர்சகா சங்கரிப்பானேனென்றும் பு
ததன்சொல்ல, அவனை நோகக மேலு மருளிசசெய்கூருர்,
அழிப்பிளப்பாற்றல் - சங்சரிக£ற காமத் இினுலே அலைப்
புண்ணு மானமாகசமீா£ இளைப்பார் ரமபடி, சிறிதா எலயையிற்
ற கீககிவிட்டு வைகக௱.து அபபடி யிரைபபா£ நிவிடாமல்,தன்
மாக்கள் துகககசையறபலிகச மீளவுஞ் ௪ருஷடிப்பா னேனெ
ன்னீம் 2:௧௧ பவ்வவர் கனமமெல்லாவ் கழிததிட - ரஷ்
ஒ.க்கீசது,ம௰ம் ரீங்காசபடியாலே மலரீககுகைக் காரணமாக
ஆனமாகசளுககுக தனுகரண புவன போகங்கைக் கொடுத்தக்
கன்மகத்சைச சொலைபிததல். அப்படி. சருஷடித்தாச்போல ம
ல, சகைப் பாசம் வருத்தனது இருவடியிலே கூட்டி ச்சொள்ளா
மல் செடுவ்காலர் இஇயெனறு நிறுச் தலா சேளென்னில்?.
அசகரச்செய்கை காப்பத -தனமாச்கள் செய்தகன்ம மிரு.இயா
யிருச்கைபி ரே, அச்.தக் சன்பம் புசச் தச் தொலைப்யிக்க
வேண்டி இரட்டுச் 2. இப்படி.செய்யிற் கர்த்தா மனதப்பிப்பா
பேனென்னில் ?-சன்மவொப்பீத்செழித்திட மலக்களெல்தா
க-- சூத்திரம். ப இிபிலக்கணம். டு௩௰்
மறைப்பு - திரோபவிக்கேற ௮ந்தபாகச்சைப் புத்தத் தொ
லைப்பிச் துக் கன்ம வொப்பிலே மலங்களெல்லாம் போக ௮
க்சிரகென்ற து என்னில்,--அருஎசெய்திதானும் பழிப்பொதி
பச்.தம்லீடி - அறககக மூறைைதாலம் குற்ரத்தைட்பொருக்
இயிருக்சிற பாச பக். தங்களைப் போககி முத இசெறியைக் கொடு
க்கை இதவொழிஈத மூனசொல்லப்பட்டவை அ௮.றுக்கரச மல்
லவோ வெனனில்?--பார்5இடி. லஎருளேயெலலாம் - பார்ச்குமி
டத்தியவகைகு நிகரகமன்றி முன சொல்லப்பட்ட மாலுகாரிய
மூம் ௮றுக்சரகமென்றே சொல்லப்படிம.
இந்தக் காரியமும் அ.நுக்கரக மென்றதாகுப் பிரமாணம்
தத்.தவவிளகசம, “கனமச்்தனளைக் கனிவிசகுவ் காழிடபிரான்
கருணை, பனமைப்படுஈசொழி லைஈ தபடைப்பு கில்தொகுத்த,
வினமையிழகச வொளிப்புத் துபாகின றெடுத்தலெனப; வன
மைபடாநிலமை பெரியோலுக கமைசதனவே.” எனஜுமதுப்
கண்டுகொளக,
இதற் சொல்லி பத தன்மாக்களை யிரட்சக்கை காரண
மாக்க கரதசா பஞசகர்ததியங்களைச் செய்கானென்லு முறை
மையை ௮றிவித தத.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
லைலைவய்(] வலவைவை
அழிப்பு - ஒடுக்கசமாவ,த,--இளைப்பாற்றல் - இளைப்பாதி
ரர் தோற்றமாவத)-- அவ்வவர் கனமமெ்குர
. அவரவர் கன்மக்கழியு முகத்தான,--கழித்திட - மலபா
ற் வரச்செய்;தலும், காப்பது - நிலையாவது;-- அசரசிசெய்
2 சன்மல்கழிபுமா தனைறுகர் வித்தும் --மதைப்பு- மத
௫௩௪ சிவஞானித்தியார் சபக்ஷம்-
ப்பரவ ஐ, சன்மவொப்பின் . கன்மவொப்புவருவித் த, மி
ங்களெல்லாக செழிச்இட - மலங்களை முதர்வித்தலும்,-- ௮௫
ள - அருளாவது,--பந்தம் லீடு -பகதம் விடுவிககலுமாசிய வ௮
இப் பயத்தன வாகலான,--பார்சதிடின - பராஏமிடச்த,-
எல்லாசெம்இதானு மருள - ஐர்தொழிலும் அருட்டரெடலே'யா
சலின,--பழி.பொழி - இவற்றதுட இற மசததொழிலே போது
மெனப் பழிசதலை ஒதிவாயாக வெனபதாம்
இலையிரண்டு செய்யுளாலும் சங்காரச்சடவுள் செய்யுச்
சொழின் மறமாய்மூடிடமெனலும் காசஇகர்மசமும்,ணடெர
மிலெனனு மாயாவாதிகமா மதமும, தனபொருட டெனனும்
பரிமைவாஇகள் மதமும பற்றி சங்கத தும பரிகரித்,து; மேல
திறப்பிச்சப்பட்டது
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணை ணை
இங்ஙனம் பஞ்சகருத்தெயம பண்ணுற காத்தா
வச்கு வடிவு யாலெனறு வினவ, அவனை
கோககி யுருமேனி யெனற விருத
தமீறுக வொரு தொடசாக
வணர்தது இரூர்.
௮ருவமோ ருபாருப மானதோ வன்றிகின்ற, வு
உ” வுரைக்குஙகக்கா வடிவெனக குணர்த்இய
கன்னி, லருவழமு மரூபாருப மானது மன்மிரினத,
ஏருவமு மூன்றுஞசொன்ன வொருவனுக் ப்றை!
மே (௩௮)
(இ-ள்) அருவ உர்முடைய கத்தா நிட்களமோ) சகளநி
மோ ரூபா ட்களமோ, இலையல்லா ஜெல்லரவ்வயவு
க.சூத்இிரம். பதியிலக்கணம், டு
ரூப மரசதோ ஸஐ்சளுல் சாணப்பட்ட சகளமோகென் தெ
வன்தி நினற.வு ஊக்கு கி ரறிவிச்ச வேண்டுமெ சீ சொல்
ரூவமோ வா லில்)
க்குல் கத்தாவ
டி வெனக் கூண
ச். தீ திங் சென
னில்
அருவமு மரூ மூற்கூறிய நிரதிகாரியாெபெ பரமகத்தாவு
பாரூப மானது க்கு நீ முனனஞ் சொல்லிய மூகிதமு இரு
மன்திகினற வரு மேனியாம் எ-று.
வழு மூனதுஞு
சொனன வொ
ர௨ஜுச் குள்ள
தாமே,
உம்மை எண்.
ஓகாரம் வினாவின்௪ண் ௨நத.த
இதற்குச் சுப்பிரபேகமு மகங்கமுமென்வறிக (௩௮)
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
செவவகைள்ள (0) அவனாக
உபக்€ரமதஇற் கர்த்தா சத்ரூிபென அுபசம்மாரமு ம
வ்வாறே சமர்த்திப்பதான் மத்தியே பராமர்சை கூறுண்
தத.
அருவமோருபாரூப மானதோவன் நிரின் ரவுருவமோவுரை
த்குங்கர்த்கா ஒடிவெனக் குணர்ததிய் கென்னில் - ச்சொல்லு
'க்கர்த் சாவின் ஸ்வரூபம் அரூபமோ ரூபாரூபமோ வல்ல தரு
கச்சானோ விவனெனக் சநிவியுமெனின்?--அருவமு மரூபாருப
௫௩௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
மான த மன்றிநின் ஐ வருவமு மூனறஞ் சொன்ன வொருவனுச்
குளளசாமே -முனசொல்லப்படட மூனறுருபமு மொப்பற்ற
பதே மஸ்வரனுககு லபபோகவூகாரககளிழ் சுவேச்சையினா
௮அளளதாம, அவன் ஸ்வரூபஞான இதாறகதப் பிரகாசமே யெ
ன நிசனபொருள.
அரக வா 2௨ _. ஸ்ரிவ. சங ஹா ஹெ
நிஷஷ௦சி மிக.கி.1.௧( | வகலஃ௦ மி ணகி ஷா
ட £வரசிகி கொ தி டக | ஷட் ஹகஷ௦லிஷா
வி விமாலெ மூவ தி.2ி.வ.தி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
()
இசஞனாலும கர்தராசசரீரியல்லனெனபது சொல்லப்பட
9, சில வாதிகள சரீரிபலலாகு தர். ரதாவுக்குக காரியகர் த.திரு
கீ.நுவந கூடாசெனறு மொல்லுவார்க£), ௮ஃெப்படியென
து விறா௨, உதிரரமுறரை£கின மூ.
இத வெளிபபொருர்
வினாவின ஷேன௧கரதத இவை --கர்த்தா சரீரியோ, ௮
ன்றி யசரீரிடோ,௮ன நி2சரீமியசரீரியோ) அனதி*சரீரியசரீரியல்
லாதலறோ; இரத காலு பக்ஷக் தள சரீரியசரீரி யலிலா சிவனா
இற் சூனியபபொருளாய்ப் போவன, சரீரியசரீரியாகில் விருச்
ததனமம் இரண்டுஞ் சதமும் ௨௨௨ண மூமபோல ஒருபொருளி
லிரா. அப்படியிருக்குமாகிலுஞ் சரீரிசகும் அசரீரிக்குஞ் சொல்
ப்போகிகுற்றஞ் சொல்லாமறருனே வரும்,
கணளைப்பணம்ம.
3
கசூத்இரம். பதியிலக்கணம். டு௩உச்
சிவஞதானயோகியருரை வருமாறு.
0
இகம் ஆறுசெய்யுளான ஈறுமாகி மருவிடுமென்சதனை
வலியுறுத, இனி அசாதிமுக்ச சித தருவெனறதனை இருபத.தி
மண்டு செயயுளான வலியுறுத துனஞு.
ஐுசொழில் செய்யு மூல்வசைகு வடிவம் இனறியமை
யாமைபின, ௮௮வடிவமாவஜ அருவமுூகலிய மூனஈனுள் யா
மசெனின? அவனுக்கு ௮ம்மூனறும் வடிவேயாமெனபதாம்.
இ சொற்பொருடபின வருகிலை,
உளளவெனற.ந அனபெருத வகரகிற்றுப் பலவறிசொல்,
சொன்னவொருவன அகாதிமுதத சித தருவென மேத்கூ
ஐட்படட வொருவன
இசகனானே ௮காஇழுத5 சத துருவாகிய சங்காரக்கடவுளு
சருத் தீடதத வடிவ மீடைடயெனபத கூரட்பட்டது.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
டு
இறங்கனஞு சொல்லிபபோகத காதசாவிலுடைய வடிவு
௮ருவமோ உருவமோ அரூபாரூபமோ வெனறு கேட்டவனை
சகோககி; மூனறு மவறுககுரளசென அருளிச் செய்கருர்.
அருவமோரூபாரூப மாவதோ வனறிரினற௦ வருவமோவுலா
க்குங்கர்த்சா வடிவெனச் குணர்ததிஙசெனவில் - நீர்சொல்று
இற கர்த்தாவுககு வடிவு ௮ருவமெனறு சொல்லுமோ! உருவமெ
ன்.று சொல்லுமோ! இவை யிரண்டுமல்லவாம் நிறஜெ அரூபாரூ
பச் சானா எனறு எனககு விளங்கச் செரல்லவேணுமென்று 8
(இ௩லு சிவஞான தியாச் சுபக்ஷம்.
சொல்லில்?.- அருவமு மரூபாரூபமான த மன்றிநின் நஉருவமு ரூ
னறுுசொனன வொருவலுககுள்ள சாமே-௮ரூபமாயிருக் தள்ளா
திருமேனியும், அருபாரூ.-மாயிருக தள்ள இருமேனியு 4, இவையிர
ண்டு மல்லவாய் நிற உருவமாயிருஈ தளள இருமேனியும், ௪
பிவைகானனு இருமேனியும மூனசொனன கர்ததாவுககு ௮மா.தி
யே யுள்ளதாயிரு-கும.
இசனாற செரல்லியத அருவம் உருவம் அரூபாரூப மென்
அசொல்றபபட்ட இர? மூனறு இருமேனியும் சிவனுக்கே யுள்ள
தென்று முறைமையை யறிவி22.து
சுப்ரமண்யதேிககுரை வருமாறு.
ண்டு பப்
உரைக்கும் கருதசாவடி.வு-ஐ௩கொழிம் எபபடி,, முதள்வ
இக்கு வடிவமினறி யமையாமையி னவவடி.வமாவ த,-- அருவ
மோவுருவருபமானசோவனறி நினரவுரூவமோ-அருவாகியஃ டி.
வேர அருதுருவாஇய வடிவமோ அவவிரணடுமி.எநி நின ஈவரு
வாகயவடிவமோ இமமூனசனுர் இலவ்வடிவென;,--இங்கெனக
சூணர்சசெனனிம் - இவவிடத்த எனகுணர்த5வே.வடும
னில்; சொனனவொருவனுசகு - காதஇழுத்க ரிச் தருவெள
மேற்கூறப்பட்ட வொருவறுககு;..- கருவழு முரூபாரூபமான து
மனறி நினதவுருவமு மூனறும - அறாவும அருவுருவம் உருவுமெ
ன கனம மூன்றும், -உளளவாமே - வடிவாமெனபகாம்.
இசஞனானே அசாதிமுத்த சித் தருலாகிற சல்சாரக் சடவு
சூச்குத் தடத்த வடிவ மியையென்பஜ கூறப்பட்ட த.
க--ரூத்திரம். பதியிலக்கணம்.
௩௧
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ன ணனாப்கு 22 ஆடர்
மூற்கூறியவற்று ஞருவத்தின முூனறமை யுணர்ச்,தரார்
நண்ணி௫௰ முருவமென்னி னமக்குள வுருவம்போ
லப், பண்ணிட வொருவ அ வேணடு ம்ச்சையேற் பல
ருமிச்சை, கணணிய வுருவஙகொள்ளேம் யாம்பெருங
கடவுடாறு, மெண்ணிய யோகசித்கர் போலுரு விசை
ப்பன ரானே.
(இ-ள.) கணணி
டு முருவமெ
னனில்
நமக்கு வுரு
வம போஃப் ப
ண்ணிட கொரு
வனவே.க்டும
இசசையேற்
பலராமிசசை
கண்ணி.ப வரு
வங் கொளளே
ம் யாம்
பெருங் கடவு
டானு மபெண்ணி
ய யோகூத்த
ர் போதுரு வி
(௩௧)
அநகக காத்தாகக சுருவம்சகானே இரு
பேனியெனது சொல்லில்?
நஈசகொருவ ர௬ணடாச்ே வடிவுகள
போல, வவஉருடைய சரீரமும் ஒரு௨னுண
டாகக வேண்டும அதலா லக௨ததா தோட
முணடாம்,
இசசையினா லுமது காத்தா வடி.கொள்
ஞூவனெனறு சொல்லுகறீராகில், அனமாக்ல
ளெல்லாருக் தீங்கடஙகளிச்சையினு
டிவுணடாக$க ட.”
யாம நினைததொரு வருக கொள்ளமாட்
டேோலகரண,
னாலே வ
எல்லார்க்குங் கண்ணார்சாணவு மூவமிக்
கவு மளவிடவும் படாதேயிருக்கற பெரு
மையிளையுடைய போசத்தர் நினைச்தகோ'
ரரவைச் சமஷ்டிரூபத் ற் கொள்ளுமா
இச சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
சைப்பன் ருனே போல, கர்த்தாவுர் தனத சாருண்ணி
ய*சஇனாமே யானமாககளை யிரடசிசகையி
னபொருட்டுத் தனககுவேண்டிய௰ சோருரு
வைத ரானே கெரள்வன எ-று. (௩௧)
சிவாக்ரயோகியரரை வருமாறு.
ரத் 4,
இவவாறு வருகத தருமமாயிருகக௱ ரூபமூம ரூபாரூபமூ
மரூடமு மொருவனு5 குனடெனிள அகநேகாகதிக சோமு
ணடாமெனன, மேலு முருபாதிகஃ யொவவொனருகப் பூவ
பக்ஷச்டி லாக்ஷபித௪ சிமி தாகதததில் சமாகானவ் கூறல்,
ந.னணிடுமருவமெனனி னமககளஅருவமபோலப பண்ணி
ட வொருவன வேண்டும - பொருகதப்பட்ட ரூபவான பரமே
ஸ்வரனெனின? கம்முடைபய வுருவசசை யொருவறு ஊடரக்
சென தபோல லவலுடையரூபகமை யு ணடாகருவா னொருவன
வேண்டும,--இர்னையேற் பலருமிசரை-சுவேச்சையினு லுரப
க் சாள்வரெனின? எல்லாருஷ சுவேசரையினு ஓுருபநுகொள
சாலா பனின, ௮வ்கனமனறு-- கணணியவுரவவ கொள்ளே
மியாம் - நாமெல்லா நினைதமவுருவங்களை பெகெசமாட்டோ
ம,--பெருங்கடவடாலு பெணணிய லியோக இத்தர்போ லு
ரூவிரைப்பன ரூனே - மறாதேவராகிய கர்கு5ரவும் யோக
சமாக டாங்கணினைசத வருவமானு போலத் கமமுடைய
விச்சையினாுல் ரூபசதைப் பொருகதுவரென தறி.
பாசதஞ்செலவொடுவரவு மென்பதனா லிசைவனென்பத ர்க
ைட்டனெனதிருகாலசையுங் குறிச் துச்சொல்லியசதென வழிக,
எனலவ.
க. சூத் இரம். ப.இி.பிலக்கணம், டுக்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
[9
சரீரியுமாம் அசரீரியுமாம சரீரியசரீயுமாம் என்று நாரம்
சொன்னோம், சரீரியசரீரிபாகற் சரீரிசகும அசரீரிசகுஞ் சொ
ல்லுல் குர்சம வருமெனறத ஏதெனறு முரு வினவைச ஷேன ௩.
றை றதங்குக கூறுெஞுா.
கணணி? முருவபென்னிம் - கர்தகாவைக சரீரம் வசத
பொருக்நூெ ௦ணனில், -நமககுள ௮ருவமபோல - நமபோல்வர
ர்க்குளசா சரீரதஇர்குபபோல,;--ப.ணணிடகவொருவன வேணா
டு.3 - இருடடிசக லேரொரு காதசா விரும்பபபடுவன அப்
படியாகி லவனுசரும் வேழெருகாதசா சேணடுமெனறு ௮
உ௨ஸ்சை வரும்,--இச்சையேல் - தமது சற்கற்பசமதாற்ற
மககுஈ சரீரகதைப பணணிககொளவாரொனறு நீர் படி.த.ஐ
ப் டேசில், தாம்சரீரிபாயிரகது தம௪சக௪ சரீரத்சைப்பணணி
ச கொணடாரோ, அன்றி யசரீரி பாமிருக ஏ பண்ணிசகொண்்
டாசோ; சரீரியாமிரு5 து சம இிர2௪ சரீரததை சிருட்டி த்தா
மானால், அக்கச் சரீரதசையரு சரீரிபாயிரர் து சிருட்டிக்க வ
ருமென ஈன&உஸ்கை வரு. அசசீரியாயிரு து சககர்பத்தா
திமம.த சரீரதசைப் பணணிககொண்டாரெனனில், அப்படிச்
சவகற்பததாற் சாவட்பிரபஞ்சசசையு ॥ பணணுவரொனறு சரீ
ரகற்பனை நிஷபலமாம். அப்படி. யாசிலும,--பலரு மிசசைஃஈர
மெல்லாரும் ஈம.து சங்கநபசசால ஈமஃகு வேண்டிய சரீரல்க
சைப்பணாணிக கொளவோம, அப்படி. ரீ சொல்லவேண்டிய
ல்ல, -- யாம் - நாமெல்லாரும், -கணணிய வுருவக்சொள்ளே
ம் - கருதிப திவ்விய சரீரவகள மலாதி தகைக்த சாமர்த்இ
யர்களாகலாற் பண்ணிப் பொருத்திக் கொள்ளமாட்டேரம்,--
டெருஐ்கடவுடாலும்- பரமகர்த்தாத்காலும் எண்ணிய யோ
(௫௪௨ ிவஞானடுித்இயார் சபக்ூம்-
காரித்தர்போ லஓுரு விசைப்பன்சகாணே - எண்ணிச்கையாயிரு
ககனற யோகர்கள சித்தர்களபோல வேண்டிய சரீரங்களை
யெபெபன.
வவதகனாகாகா ககக,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வெவவகி ளவ (0] வாலை வன்
இவவரையிம் (௩௬ ௪3) இரடி செய்யுளயு ௦ குளகமாக்
தி உரையிடிருபபகால இசசெழ்யுகு (௪0) செட்யுளின உறை
வரிசையிற் பாகம
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(டு வெவ்வளை
உம்முடைய கர்தசாவுசகு ஒரு வஷஒவுண்டு_ன்௮ு சொல்
ளில், ந௩மழடைய வ வுகளபோல ௮லனுடைய வடி.லையு ௦ ஒரு
வர படைககவேனடொனனறு சொலல, அவன து திருமேனி ஒறு
வா படைப்பிலகபபடாமெனறு ௮ருளி-செய்களுர்,
ந னணிடிமுரு௨2்ெ ெனனி? ஈமாகுளவுருவமபோலப் ப.
ணிட லவொருவனவே வடு. கர்சமாவககு உருவமுணடென்று
நீர் சொல்லில் ஈமசகுண்டான வடி.வுகளஎபோல அவனுடைய ரூ
பதசையு மொருவருணடாசகவேஹுா, சாத்தா சவேச்சா விக
திரசனாசையாமே அவனூகு ஒருவடி.வு ஒருவர் கொடுசகவேண்
டுபஇம்லை சன்ஜுடைப திருவா தககுப பொரு5தின திருமே
ஷி கானே பெடுக தக்கொளவ செனி12--இ/சைபேபேற் பல
ருமிசசை - அவனத சச்ரையினாலே உருவங்கொளளூவனெ
ன்று நீர சொல்லி? சர்வானமாககளுக்கும் தங்கள் தங்கள்
இர்னசயிஞுலே வடிவும் உண்டாக்க கொள்வார்கள். --
க..-சூ.தஇரம். பதியிலக்கணம். டு௪ஃ்
கண்ணி.பவருவங் கொள்ளேம்யாம் - இப்படி. சருவான்மாக்களு
௧5 தந்தர மிசசையினாலே தங்களுகருக் கருதப்டட்ட வடி.வ
களயுணடாககக கொள்ளுவர்களெனறு 8 சொனனசை நால்
கொளளுவஇ?லை ஆனாலுமமுடைய காதர வடிவ கொளளு௫இ
றபடி. யெப்படியெனனி௰?--பெருங்கடவடானமெனண்ணியபோ
கசித்சர் போலுரவிசைப்பனரு?ன - எல்லாதகு மேலாய் மச
த்தாயிருகற காத்தா தானும, சொல்லப்பட்ட யோசகிததர்
கள தஙகளுககு வேண்டின வடிவு ஒருவர கொடாமலிருகக௪
செய்தே தாஙகளே யெ9ச தககொளளு?ு தனைபேல: சிய
னு5 தனக்ரூவேணடின இரு?மனி தானே கொளளுவான.
நண்ணிரி முருவ னறத, புததன' அவன கர்தமாவில்லை
யெசறுமஉனடானாலும் உருவமூமற்ல வருவருமம்லவெனண்று
ரூசொன்ன விதற்குப் பாபடசம, அவனமசம 4 உருவொடுதி
னரூனெனனி ஓுருவமுனபடைதமசா£வேண்டு, முருவவனி” சை
வென்னி லஓுலகெலாமிரசையாகு, முருவுலகத தளோரசட் குறுவ
தகனமாலென்னி, ஓுருவுடை யோரசகட்செல்லார முற்றதுகன்
மத்தாமே?? எனறு டி 2 அருவெனிறபவ2 இனி அறு மெ இ
டரனாகாசமபோல், மருவினனிழல்போலெனனிம் மரூவினர்க
காகுமாட்சி, பெருகயவறிவணடெனறு பேடினேசதசோடுக்,
கருதிடவுருவமவேண்டு மில்லையேஐ கருகலினறே ?? எனனுமத
ங்சண்மிகொளக,
சித - பர- செள மத . ௨௫ - ௨௬,
இசனுற் சொல்லியது கர்கசாவினடைய இருமேனி ௧௭௬
மத்.துககடமான தன மாககளு5்குளள உடிவுபோல ஒருல.ரஈ,
ல் சிருட்டி.க்கப்படா தென்று, சனனுடைய திருவுளத் அக்குப்
பொருச்தினசொரு திருமேனியைத் சானே சொஎஞளு௨உனென்
ஓ முறைமைடையு பறிவித்கது,
௫௪௪ சிவஞானகஇயார் சுபகூ.ம்.
சுப்ரமண்யதேசிகருரா வருமாறு.
௦
(௩௧-௪௦) செய்யுளிரண்டும மோர்முடி.பாகக யுரையிட்டி
ருப்பசால் இவை (௪0) செய்யா வரிசையிறபின வைசகப்
பட்டது
மறைஞானதேசிகர் உரை:
ணே) 07-00 அடை
இதுவுமது.
வித்தக யோகக௫ித்தர் வேண்டுருக கொளளுமா
போ, லுதீதமன கொளவனெனனி லவாகளி லொருவ
னாவ, னததகை யவர்களெலலா மாககுவ தருளாலாய
கு, வைததது மாயையெனனில் வ வெலா மாயையா
மே. (௪0)
(இ-ள) விக்க யோக 2சரகணப்போலக சாதகரவுக
போகசிச த தனக்கு? வ உயசோ ௬பழமைககொள
ர வேணடு வனெனனிய் ?
௫2 கொள்ளுமா
போ லுர்தமன
கொளவல னென
னில்
௮வர்சளிலொ அச்சயோகசிசகர் ராகக் தவேஷச் தட
ர௫வனா வ ன் கூடினவரகளாகையால், ௮வலியல்பினயு
ஞூ சியலுமுடையவனாவன.
அகசை யவ ௮ததகைமைப் பாட்டினையுடைய யோக
ரீக்சொல்லா மா ித்தாகளெல்லாருஞ் சரீரத்மை டெடுக்கிற
க. ரூ.ச்இரம். ப இிபிலக்கணம், டு௪௫
கருவ தருளால் தம் விடுெ.றம் கர்த்்தாவின தருளினாலே
ல்ர்னண்
தாகுவைதக அவவிடத துச் சரீரமெடுட்பசெல்லா மா
து மாபையென யையெண்று கீர சொல்லுவிராகில்,
னி,
வடி வெலா யாகொருவன சொள்ளு௱ வடவகளெ
மாயையாமே, ல்லா மாயாசேகமொழிக ஐ வேறில்லைககா
னா எ-று
ர 2
இரற்குக கரணகமம (௪௦)
சிவாக்மயோதியகுரை வருமாறு,
0
மே லி ஐவமத)
விதசக?பாக சிதா வேணசிரு கொள்ளுமாபோ லுக்
குமன கொளவாளெனனி லவாரளி மொருவறுவன - சழர்க்கு
ச்ர்ய்ளாளா போசசிர ரர்கராப டோ ?தவானம ஒயிளள பாபே
ஸ்வரன வடிவுகொளல ெனி); ௮௪7 ராகளி றொருவளுவ
ன,--அத கை யவர்களெல்லா மாசகுவ தருளால்-உத்கனஸர
யுடைய சித ரரகொல்லாக சுரங்க வே ண்சிருக சிதான நஜ
பரமேஸ்வரனுடைப பிரசாகததிவல அறலதூகம. அங்கே
வைத்து மாயையெனனி 2 தலவிடகுது2 இத சர்சளுசரு ஸ்
டாச வைக மாமையெனின)--வடி வெலாமாபையாமே.
உருவவகளெல்லா மா பயே யாம என திமனபொருஎ.
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
(0 வைவவைகை
சீர்சொல்லிய இட்டாச?ஞ் செப்பமன்ரொன்று செட்புட
ன்ருர்,
உட
௪௬ கவஞானசித்தியார் சபகூழ்:
வித்தகயோகரடித்கர் வேண்டுரக கொளளுமாபோ ஐத்
மன் சொள்வ னெனனில் ஐவர்சளி லொருவனாவன் - ௮௪
தீ விச்சகயோசர் ௪ி,சமர்சளுசகுரளே யொருவனுவன, அனா
லேது ? அவாகள பிராகாமிய இததஇிமினாலே தககளுக்குச்
செயறகையாகிய இலவியரரீரங்களை டெடுத தவிவொசள; த
களி. சையிக ர் ரெடாகைமாசிய சரீரநகளைவிட்டு இயற்கை
யாகிய இவவிப சரீரஙகமை யெடுரதமாட்டாரகள)--அ்2கை
உ௮வாக சொல்லா மாககுவ கருளர லரஙகே வைத த.து மாயை
யெனனின - ௮றுவனறியு பவரகள? ஒ.ய 2௧ - அல௨விடத் ற,
அததகையெல்லாம- பிரரகாமிப சிசடுமிறு லெடு£குகு சரீர
கச ளனைதது மூபாறான காரணமிறியுனடாகாசெனன,௮
அருளால் - சிவாஞுஜைபினுல் காமிய ந _துவாரசஇனலே,--
மாபைவைச்த ெ௮னி௦- மாயையு ஈடாககக கொடுசத்சசெ
ன நுருசரஞூ சொல்லில், அதகிருட்டாகதமபோல் அசசிவனு
௪கம்,--வடிவெலாமாயையாமே-ரீரமு௱று மாயாமயமரமே.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ணவ] வட்ல
இனி இரரானஈ௱கும் பிரா கூறுங் எற்கங்சளைப் பரிச£ரிப்
பாராய் 2௫௬வ௫னசட கூறுங் ரம பரிசரிககலே, ஏனைய
அம பரிகரிககபபடடன௮லாமென்னுப கருதசான, உருவகஇன்க
ணாாங்கத றப் பரிஃரிககன ரா,
முகல்வனுக்கு உருவமுணடென்னின்? உருவமெல்லாம் ௮
ர௬ுபெற்தியவாகலி.ச உருவமுடைய நமமஷோர்ககுளசாகிய ப
சதஈஇரம் மு3ல்வனுச்குழமுரதாதல்வேண்டு அ௮ஃ்சன்றுமின்
முதல் ௮லுக்குளசாயே ௪தஈஇரம் ஈம்மனோச்குமுளதாதல்வே
க. சூத்இரம்: பதியிலக்கணம், ௫௪௭
ண்டும், இனி, ஈம்மஷஞோர்ச்கும் யோகிகட்கும் உளசாகிய வேறு
பாடு பெரி.சாயினற்போல, யோகெணமுதலிய நம்மனோர்ககு
ம் முதம் ௨னுககுமுளதாசிய வேறுபாடு பெமிதாசலின; ஒப்பு
னை கூறுசல் பொருமமாசெனின 7 அக்நனமாமினும், உறுவ
டிவெல்மலாம ஒருபெர நியாகலின உருவக இன வேற்றுமையில்
வழி ௮வவேறுபாட்டாற போககச பபன எனனைபெ௯பதாம்.
விததகபோசசிமமா வேளணடுநாசொளஎளுமரபோ லுத்த
மன்சகொளவனெனனின என௱து அறவாகரு செய்.தகொ
ண்ட்ற.
இவையிரண்டு செய்யுளு£ தடை. (௩௯-௪0)
நிரம்பவகிழயருரை வருமாறு.
ட
இப்படி. யுாமுடைய கர்மதா யோகசிததர்களப்போல
வடிவல மெல ரய லலாசறி பொருவ சென்று சொல்ற
அல்லவென்று மறு ோலருளிச௪ செய் மூ,
விசசகபோகசிசதார வேடு கொ ளஞூமாபோ லுச்சம
ன்சொளவெ சனனி லவாகறிசலாரு௮றார௬ு 2 - சாசஇரஞ்டெர
னன முலஸாமைபி22 ர. ௱௫்.3௦௧ தபசணப்பணணின
யோகசிதார் இயகளுககு மேண் டன வடிவுகளைக் ரெரள்ளுகி
ரூப்போல் சிவ௨றும் அப்டி வேனடின வடி.வு£ப£க் சொளளுவ
னெனனிம2 இறும் இர டேரக?ிசசர்சளி2 ஒருவனவன,
அப்படி யல்லசாணும், சியனுடைய வடி.வு ந்த ௨டி.வகளுச்கு
ளொனறல்ல. அசனெனனவிர்? ௮5 வடி வகள் சிவனுடைய ௪௭
குண்ணியச்கிஞெலே பெறுகிற வடி.வாளுமாய் மாயாசேகமுமா
யிருக்சையின மெனச் கொள்க. -௮.ச்சகையவர்களெல்லா மாக
டு௪௮ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
கு௨சருளாலாங்கு வைத்த தமாயை - ௮ர்5 முரைமையினைய
டைய பேசசடதகர்களெல்லாம கர்தசாவினடைய வருளினா
லே வே.சாடின வடி.௮கொளளுவர்கள அப்படி. சொள்ளுகைச்
செயதேயு மவாகள சொளு$ற சேகங்களெல்லா மாயாதேக
மாயிருக குர) என்னீம் வடி வெலா மாயையாமே - என்ன
ரீர்சொல்லிம் காதமாவாகிலும வடிவுகொளளுவனுகி லச வ
டினுகளெல்லா மாபாசேசுமாா,
இதனாற் சொல்லிய சிசகா யோகேளைப்போலச சவறு
ம் தனசகு வேண்டின வ.௮கொண்மாலுுி, அச்ச வடிவுகள்
போலச வறை! வடிவ மாபயா?ரகம௦௰வெனன; அவனு
மொரு வடிதுசொள்ளுவ ஸா கையிஞ 2ல வடிவுபொலலா மர
பாரேகம மாமென ஈவனடொனன மூரைமையு மதிவிததது
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ண?
உருவக௨உரணரிநி மெனனிம் - முரம்உறா குருலமூன்டெ
னைில --௨ ௫௮௨௩௧௫ போல - உழவ மெல்லாமொரு பெத்றி
.௨ வாகலி ஏரு௨மு௮ பய நமமெடிர்ச கூளதாகிய பரதகஇரம்
போல, பர் _ வொருவ எ ேருடுந. 1222] ல் வறு கு (2
ரவணடாதா கொரு கருசமாவு எ டெனபபட்டு பரகநதிரமா
தல் வேக்ிய 0 ரைேேல்-முல்ல நிக வடிவம் கொள்
ஞர் ௬55 இரமெனனி-- பவருமிர்சை - மூரல்வனுக குரா
தாகிய ஈச்சிர நமமஷஹோசகு மூளசாகல வேணடிர-யாங்க
ண்ணி. வுருவங கொளேம் - நம்்உேனோர். கருதிய கடி. வமெடூ
தீதல முடியா, -டெருங் சடவுஎசாஜும்-மு.சல் வனும் --மோச
சிசமகாபோல் எண்ணிய வுருவிசைப்பனகாண - யேரூசத்சர்
க--குத்திரம், பதியிலக்கணம், ௫௪௯
போலச் தான்கருதிய சொரு வடிவத்தை எடுச்துகசொள்வ
ன்,--விச்சசயோகசிசகர் வேண்டுரகசொள்ளுமாபோல்-௪.தர
ப்பாடுடைய யோக! ததாகள வேனடுருக் கொளளுமாநுபோ
ஐ உததமன கொளவானெனனி லவாசளி மொருவளுவன்-
மூசல்வ னினை5ச வடிவங கொளவாறாயி னவவிபாககித்தா
களிலொருவளாய் மூடியுமெனின,--அத.ை யவர்ககொல்லாமஈ
கருவ கருளால்-௮தனமையுடைய போக$ூததர முசலி2யார்
வேணடுரக கொள்வது முச்ல்வனருளனறி முூடியாமையானு
ம்,--இஙகுவைக கற மாபைபயெனனவிம் - அ௮றிபுமவவிடதுதிம்
யோகிசசாகட் குணடாகய ரல மாயாகாரிபமாய் மூதி
ல ஐ.,மமஷனோககும போகேடகு முளசாகிய வேறுபாடு பெ
சிசாயினாற்2 பால யோககேள முகலிப ஈமம₹ஷோச கு முதல்வனு
ச்சு மூளசாகியவேறுபாரடு பெரிசாகி ஜெபைபுமை கூறுஈல்பொ
௫₹சாதெனி..ஈ?-.. வட வெலாமாயையாமே-௮ஙஙன ம.யிுபரு
வடி. வெல்லா மொருபெறமியாகய மாயாகாரியமேயாகலி ரு
வதன வே௱றுமைடும்வழி அவவேஅபரட்டாந்போகத பய
னெ்னைஎனபதாம்
இவை இரண்டு செய்யுளுா தடை (௩௧-௪௦)
மறைஞானதேமிகர் உரை;
ணய [291 . அடை
ஆலா மெமதகாத்தா மாயாருியென றுணர்த தூரர்.
மாயைதான் மலத்தைபப௰மி வருவதோர் வ வமாகு
மாயவா ணலமசன்ற வமிவொடு தொழிலையார்க்கு
தாயக னெல்லாஞானத் தொழின்் முத னண்ணலாலே
காயமோ மாயையன்று காண்பது சத இதன்னால்.(௪ ௧)
(௫௦
(இ-ள்.) மாயை
கான மல
கதிதைப் பற்
ழி ௨ருஉசோரவ
டூவமாகு்
அயவா ணவ
மகன வறிவொ
டி சொழிலையா
ச்கும
கர்டக னெல்
லாஞானச சொ
இன முத ன
னலாடல
காயமோ மா
பையன று
உா அப்று சதி
திசனனால்
சிவஞானடித்தியார் சுபகூ£ம்.
நீசொல்லிய மாபை கனமத்தச் டோக்
வடி.லை யெடெபிப்பகனறிச் தனிதசொரு
வடிவை வேறொனரு மெடுெபபிக்சமாட்டா
மையால் மலதசைசாசறு வருவதொரு
வடிலைப பொருந ஐம்.
இபடடி. யானமாககளப் பொருந்இகின்ற
வாரணவ மறமானது அவாகளது ஞான
ரிபைகளைச தடி நப பிரசாசியாதபடி, நிற்
கும்
அனமாககமாப் போலக சிழுசஞ்ஞச்மை
யு மறைட்பையு மில்லாத காதசாவானவன்
சர்வதமையு மநிகையிைப் சர்வகரு௧இ
யூ களப பண்ணுகையாலு 0
அவன வவ மாபைமினு மெடிக்கப்ப
டடதாயி னவனு நமமைப்போல வொருவ
னாப் வின ,
யாககார ப்பட்ட இருமேனி யவன 2௪
தீறு சாமாிடசகாற் கொண்டது, எ-று,
எசாரக தேத்தம
அவனுக்கு வடிவண்டாசப் படுவத சச்தியா லெனவ
நிக
(௪௪)
இசச்ருச் இரணகைமக்கிலும் பாரக்்ஸயிலுங் காண்ச.
திவாகர யோகியருரை வருமாறு,
ணன்!
டோல் உத்தரங்கூ௪ல்.
மாயைதான் மலத்மைப் பற்றி வருவதோர் வடிவதாகும்ஃ
க.சூத்தி சம். ப.தியிலக்கணம். டுடுக
மாயையான தஞ்ஞான சம்பர் இபாயிருகசிஐ வான்மாக்களப்ப்
தீறி வருவகொரு ருபமாகும்,-- ஆயவரணவ மசனற வறிலொடு
தொழிலை.பார்ககும் - அஞுஜானமாகிய வாணலம் பெரிதாக
ஞான ச்கையுங் ஈரிபையு மறைககு:உ ௮ஃ..ஈறி,--நரயகனெல்
லா ஞானததொழின மூச வண்ணலாமே காயமோ மாயை
யனறு காணபைது சதஇதனனால்-சாவஷவோகநாயகனணான சிவன
சர்வஞஞறுஞ் சரவகர்ததாவ மரரையிரு,ல அவனுடைய தேக
மாயையல்ல பினனையேசெனின? சர்சல்தியேயென நிகனபொ
௫௪.
௨௮௧௦ 9 72.2௦ பது. __ கொகெ வவ. ஷ்சொ
உர-ஷ௦ ௬ 7.8 3 வெ பதை, 2 உ௫வகி | சூர, டு
ஷ௦வாறொக௦ வஷஹ.-ஃஜெ.?.சாஉ௱ஸாுஃவிலொ ஐ தி.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ஏகேசவுவனாயிம் மூற்றுவமைககுளளகஉரா யுரைக்கப்
படாதென நுரைககினமுா£
மாயைகானமலதமைப்பற்றி வருவோர் வடிவமான ம் -
தணவம௰ நிமிதகமாக வாராநினறிருஈகும தூலசூக்குரா சரீர
மாகும். ஏ.றச்காக 2--நயவாணவம - அநக ன் பசு
அள்மாக்சஞாகு;-- அகனற வறிலொடு தொழிலைபார்ககும் -
சிவறுசருபபோல விரிகச சர்வஞரும் தவஞ் சர்வசாத் இருத்
தவ மெனனெ௫ சிவத் தவமாகிய பேரறிவைக கட்டும், ௮௧5௦
லக்சப் பசுவானமரக்களுஃகு மல பரிபாகம் வரும் பொருட்டுப்
போகம்புசிக்கச ரிற்றறி வுண்டாகச் தவனருளால் மாயை தூ
டு௨ சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்.
ஐ சூக்கும சரீரமாம்,--ராயகன - இவன, எல்லா ஞானச்
சொழி௰முல நண்ணலாலே - சாவஞ்க தவ சர்வகாததிரு
சதுவரூப இலத துவததில் நினறு நீமிதசமனறி விளவகுஞு சக
லஞானச கீரிபாறுக? ரகஙகபப் டொருநதலாே ஐஃகாயமோ
மாடையனறு . ௮வனுசகுச் சரீர மாபோரபன.ஈமனறு, த
சுகு நிமிரகமாகு மலமி உ மாமையர, மலமிலலாம லிருகசவ 0
பரீமக பரீகணட பரமேசுரன மூதமேோ ரச மாயாசரீ!ம வரு
வானேவென? மலவாச3ரயால் அதிகாரகார மாய் ரீமதகக்
ாதிகட்கு மசாமாயா சரீரமபோல மாயாபரீரம அஇஈசதமா
ய்வரு ௦, ிவனுகு பறவாசெறபனன ௨இகார மலமிற்லாசு
ப யால் காமமோ மாபையனறு, அபபோது ரீா அவனுககுச
சொன்ன வழி.வேது? சொஃலுவாம தர பது சதுதிகனனா
ஃ- இவனது சமேவேச௪சஇியினாலே யஹம் வடிவு கடரக்க
ட்டடும
நவவவகைகவள் வ்.
(2) ்
சிவஞானயோடியரரை வருமாறு.
(0) விவக
இனி ௮௮௨.
“யை கூறுதல் பொருகராது அங்கீகளத ஏற்றச்
ாழவால் அங்கறகளு ॥ ஏற்றது ழவுை பயன யன்றி தம்மு
கொபபனவல்ல அதல், லவா ழவுக ரொனனையெ
ஸிற் கூறு தம். யோகச்கள 5௮122 ந] ஸ் வாரு மி ப லசசைப்ப
திக கிடக்கும் ப௬கச௭, அ. துவனறிய௦ ஒனகாபேயறி5ஐ ௦
ஒனனறய ரெய/லும் ஒறிலே மூ .னமைபாகலுமாகெய அற்
பநானச சொழினமுதலுடையராம். முூசல்வணுவான அம்மல
4 ச கு. * அ... ஆ
நீல்கியலதிவில் நஙகநி.ச்று உணர்ச் தயோனாஓய பசுபதி; தத
க-ரூத்இரம். பஇயிலக்கணம். ஓரு
ஆமனறி எல்லாவறிவும் எல்லாச்தொழிலும் எல்லா முதீனமை
யுமுடையன. இதகனம அகககட்குக தமமுூள ஏற்றத்தாழவு
ண்மையி ௭, ௮சறகேறப மலதடைபப௱றிய பசுசஞாகு ௮2
னோடிடைபுடைத சாய ஏகதேசவறிவைசசெயயு (பாயை யுருவமு
ம, அராஇழமுசச சீத. ஐருவாசிய பசுப௫ிசகு மலநீககயவுயமிக
கு வியாபகவறிவை 3 செயயுஞாதஇ யுருவமுமாதலே அமைவு
டைமையின, ௮அஙகமானிறர சமமு ஏூதகுதாழவுணமை இ
னித விளவகுகு ரான, அ மணை யறியாது இசசையேத பலரு மி
ச்சையெனறும, மாமைடென்னிம வடிவெலா மாபையாகுமெ
னறுங கூறுல அடாமெனபதாம
தானெனபத அநுவகிமலையு னாததிநினற த
பாழியெனபதுபெயடா ௨ளுமலவிதமார றல? எனபுழிப்
போலப பாறிஃகெ.னு நானசனுநபு விரிசதனரைகக
சாயானெலலாஞானம ரொழிசமுச ன ௱ணலாலென
லே, உயிரகள ஒரஞானத தொழி எழுதலே உணனுவனவெள
ப்து பெரும
அகல் நீறகுதல்,
ஆகல் பொருகது2ம, அஃது உபசாரதுதால் காரி.ப5இன
மேனினா ற
ஓகாரம் சிறப்பினகனா வரது
ஏக்சேசவறிவைக செய்க் ஏகமசப்படுக ஈ்குசியுடைய
பொருடசேயனறி ஏனைய காகுரிச னற, வியாபகவநிவைக் செ
ய். சல் வியாப;பபொரு _கேபன்றி ஏக்சேசப்படு£ ககுடியுடை
யதற்கு ௨ரிச்சனறாகலான ஏக்தேசததிலறியு ௦ டசுகசஞுக்கு
ஏகதேசப்படு£ தகுதியுடைய மாயையே உருவமாயிறது; வியா
பகமாயறிபும் பசபதிசகு அ.துபோ லே£மேசப்படு£ க்குஇியில
லாக சதியே உருவமாயிறறெனக கொளக,
௫௫௪ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
இனி, அணவமகன த வறிலொடு சொழிலையார்ச்கும் என்
பதற்கு, வியாபசஞானச மொழி௰க* அணவமலக தடுக்கு
மென அ௮ரைபபாருமுளா. மூனனும பினனுஈ டொரளிடைபுப
இ3றகேலாது நினறுவறறு.மாகலிச அல் தரையனமையநிக:
இரம்பவழகயருரை வருமாறு.
0
மீளவும் புசச றுமமுடைய காதழாவுகு மாயாதேக மல்ல
சவோவென்னு பொலல, எுமுடைம காததாவுகு மாயாதேக
மல்ல, சதஇவடி வகாணா £. அபபொழுது சகஇவடி வென்றாலு
மாயாவடி. வெனமுலு மெரவவாமோவெனறு சொல்ல, ஒவ்வா
செனது மறு சுருளி செய்கிறார்
மாயைசானமலதரைபபறறி வருவசேரா வடி.வசாகும் -
மாயாதெசமானது ௮ மாக்கள் செய்க கனமததுக டோச 5
ணவமலவ காரணமாக 18/0டாய வருகறவடிவகளாசயிருக்கும்.
எம்முடைய கர்சசாவு£கு- ௪த4 வடிவு காணு 0. அபபோ சற்
இயாலே கொளளபபட்ட வடி. ௮ அப்ப்ம. பல்லோ, அல்ல, ௮செ
ப்படிபெனி௦?--றபவாணவ மகனறவநிவொடு சொழிலயாக்
கும் காயகன - இப்படி. ௮சாஇ?பயு ௱._ரப்வருகிற றணவமல
க.சால் மறைககப்படாமல் மலாதித ராயிருககிற ஞானசத்தி
கயு௦தரிடாசச இயைய ௦ உணடாககுகிற காச்தாவானவன,--
எல்லா. ஞானத ரொழிமுமூல ஈனணலாலே காயமோமா
பையனறு - அந்தக காததர சருவளாஞு5சையும் சருவ கிருச்இ
யறீை 2்யும் சருவ மு னை்மையைய முடை பவி னாகையாலே வில
னுகரூ வடி.வு மரயையல்ல வரகையாலே;--காண்ப.த சத்திகன
னால் - அவனுடைய ௮ருளே யவனுசகுச் இருமேவிபாம எனற
திலாயரச,
க.ருத்ிம். பதியிலச்கணம். ௫௫௫
இதனாற் சொல்லியது மாயாசரீர மல-ஈர்பக்தமாயிருச்றெ
ஆன்மாக்களு£$ கொழிஈது சி.௨னறுககம்லையெனறும, ௮வன மலர
தி.சனாபிருககாபடியி௮ுலே தனு ச௪தூயே வடி.வாகச் சகளீக
ரிச். தப் பிரபஞூுசதசை நடததுவனென்னு முறைமையு மறிவி
க்ச்து
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
உலத்வவப்
இனி விடை,
நீ பிஙஙன ௫ குறுகல் பொருகசாத, அய்சளசேற்ரத்
சாழவா லங்கஙள கே௱௱சமாழ வடையனவனறித தம்மு
ளொப்பனவறல, அற்றே லவவேசுததாழவு பொனனை பெ
னனி கூறு தும். போகிக ஸஈம்மனஷேிரலலாரும மலதகைப்
பறிசசிடககு2௦ பசுககள, ௮.த௨னநி ஒனரையே யநிதலுமொ
ன்றையே செயசிலு மொனநிலே முதனமை யாதலு சாகியஅற்
பஞானத கொழினரமூத லஓுடையராம அபமுரல்வனாவான,-
இபதுணவ (௦சனற - இ௮வாணவாாலம தநி௫கிய-- அறிவொடு
தொழிலையார்ககு நாயகன - அறிவிற்ஈங? நி.எறுணர்த தவோ
னாய பசுபதி --எலலாஞானதமொழின முதனனணமாலே 2
அ௮.துவமனறி யெல்லா அறிவு மெலலாதஷொ.௮ மெல்லா மு
தன்ஸாயு மூடையன இங்க ச மங்கி கடகுத தமழு ளேற்றத்
தாரழ்வுக ளுணையி னதத?க௱ப,--மலல்மைப்பற்றிய பசக்க
ஞூ£கு,--வருவசோர மாபைரானவடி வமாகும்-௮அ5ஷே.டிபை
புடைச்சா யேகசோதறிவைச்செய்யு மாபை யுருவமாததும்)
அகாதிமும்சு சிததுருவாக்ய பகபதககு,-கரயமோ மாபைய
ன்று-வடிவ மேகசேசத்தைசசெய்யு மாயையம்ல இகலி,
சத்இசனனால் காண்பது - மல$£ங்யே வுயிருச்கு வியாபக அறி
(இ௫ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
வைச்செய்யும் ௪த்இியுருவமு மாதலே யமைகடைமையின் அங்
ககசளிலுக தம்மு ளேற்ரததாழ்வு அமை இனி ஐ விளங்குதலா
ன ௮கனையறியாது இசசையேற பலருமிசசை யெனறும,; மர
யையெனனில வடி வெலா மாயை யாகுமெனறுகூறுதல் ௮டா
கெனபசாம்,
மறைஞானதேிகர் உரை.
அணை கலை
அவனு:கு வடிவனடாகப படுவது சத்
தியாலென வணாதது கரு
_ 5கிகியே வர வெனராலுஈ தானபரி ளுமமாகு,றி
தீதமோ வழியுமத்தா னினமல ௫0 வயெனனி, னத்
துவா ட்ரக் அவ்வப் னனழ்வ எருமைதவனைப்,புத
கா ஓடையையபோல விருகதனை புகலககேணி. (௪௨)
(இ-௪.) ௪௫ அநதசகர் உசாவுக்குச சதஇரரேனே வடி.
யே வடிவெ வுெனனிம் ? அபபொழு ஐ பரிஷமமெ
ன்முலு5மா றுவகுற்ஈமுணடாம அதற்கு நிததியச் து
ன பரிணஷமமாருூ வமிறலைடாயலிடும அசணாலேகினமலனாகய
நித்தமோ வழிபு சிவன ரூ.பமொழிஈது ரூ.பங்கொளளானென
மதிதா ண்.ரம நுந்சொல்லில?
ல னரு?வ யென
னில்
அ௮அத.தவா மா அரூபமாக லானமாக்களுச்குப் பாவனை
ர்க்கத தளளா கூடாது,
னனறு
்। டி [் கூச
அகைபால் வடிவுடையவனையே பாலித் துப் பூசிக்கைபின
பொருட்டு மமி£ சோல் முதலி,பலாறுல் கலைமுதலியவாறுக இ
க--ரூத்இரம். பதியிலகசணம். ௫௫௭
ரூமேனியாகையால்; அததவாமூர் சதியென்று வேதாகமங்கள்
சொல்லுகிற இல்லையாய விடுங்காண
இவ னருமை நீ புததியை புடையவாகளப்போல விரு
கன்ளைப் புமதி கமா லவறுடைய ஸல௫ருபதுரையும் வ்
தா இடைபை யாபகதசையு முனக்கு. காகததம அகனைக
போலவிருகசனை கேட்பாயாக எ-று,
புகலககேணி.
இதறகு மசங்5தகிலுரு சுவாயமபுவச்திலு மறிக (௪௨)
சிவாகரயோதியருரை வருமாறு.
0
சத்திப வடிவெனமுலு* கான பரிணாமாகு நிசச?மோ
ஒழியும் - சசழுயே சேசரொனறும பொழுது சேசா பாலியா
இ யவததையை மைய வேண்டு?) அடைஈ தபொழுசே பரிண
மியாய் நிததியந்வ வானிபுமவரும--அ௮அததார னினமலனரு?வ
யென்னி லத.துவாமராககத தளளானனறு - அதனை மயுளள
சங்கை பரிகாரமாகக காதரா கருபனெனில், சடத துவாறுப
பிரவிஷ்ட னல்லவாமெரன, உதரமாச,-- இவனருமை தன்
ளைப் புசதஇு ராணறடைடையபோல விரு சனை புாலககேணிீ - இவ
வாறு சகூமாயுளள சிவஸ்௨ரூபதஇி னராஸ (யைச் சொல்றது
இரும) நீபுத்கி யுடையவனைப் போ லிருககிறாய் கேளெனறு
மேறகூறுதல்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0. யவை
அப்போது பரிமை தோஷம் வருமென்று சொல்லப் பரி
கரிக்வெருர்.
௪டு௮ சிவஞானத்தியார் சுபம்,
சத்தியே வடி.வென்முலுர் தரன்-வனுஃ்குச் இவசத்தியே
சரீரமெனறு சொனனாலும அ௮கண்டித மூர்கதியாசச் சொல்
லலாம், சண்டிசமூதகியாக2 சொல்லி4,--பரிணமமாகும்-
தரிவசாகும, ௮.0 நிசசமோ வழியும் - நிதயமென௫ற
துபோய் அநிதஇ.பமாகும மாபை கலாதி காரியமாவதுபேர
ல ஏகழேசததிற கண்டிர மூரசநியாமெனனிற? மாடைபோற்
சடமாம,--அசதால் - அ௩ுழசகுரறம வருநலால்,--நினமல
னரு?வ வென்னி? -ரீ£ர சொனன வரவான, நீரசெரனன
வருவே யெனனி௰்*-23 ரவாமாசகச நள்ளா னன - சிய
ன ௪டத.றவா மாரக ஈருவருவாயிருககும பொருளபோ ல
ல்லன, துஉனெனனி ௦9--இயன மை தனனைப் புகதி சாலுடை
பைபோல் விருநமனை புஃலககேணிீ - மாறுபடுமெனபது சொ
ல்ல நீ கேள்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
அற்கனமாயினறு? உருவமெல்லா ம் கண்டிதப்பொருளாக
லிற் பரினமிததழிவெய்மு ஈது சிவச இககு௪ தகரமைபாரல், ௮
காஇமு,52 சித தரூவாகய மூ2$வல முசறசம் கூறப்படும் ௮
ரூவபபொருளாசன மாதரையெனசலே அ௮ஸரவுடைததெனி
ன்? றத துவாமைய ப ௪டநஈ.? பொருளை அவற்றோடொப்ப
வைதது ௮வஙன (ஐ கூறும் பொருஈசாசெனபதாம்.
புத் சொனுடைலை போல விரககதனையெனபத இழித்தக்
கண் வந,5 குறிட்புமொ.ி
அ௮அனறெனபத பாடமாயின், அ௮த்துவாமார்ககச் தள்ளா
ளென்ப த. ௮ச்.துலாமார்கசச தள் ஒனமுகச் கருசப்படாளெ
க--சூத்தரம். பதியிலக்கணம். ட௫டு௯
ன்நுனாச் த, ௮னறிவனெனபது ௮அவவத்_தவாக்கள இயல்போ
டு மாறுபடட இவைன விளைததொகையாக வைத் தரைகக.
அனறுமல் ௮ப்பொருட்டாகல் வஅனறிஞர்புரமெரிகசார்ச்
கு”? எனபசனாவா நிக தரே, மூகச2வன அருவமேயெணில்
அச் துவாககளி மொருவஞம் மூஃயுமனமம் யாங்ஙனமெனி
ன? ௮. வருருசெய்யுளிஐ கூச பட்டும்
சக கையயவைவள்விடு,
இம்பவழ௫யருரை வருமாறு,
ட சவ்லஷ்மல்பவ்ணி!
தனதசதடு?ய வடிவா௫ு,மம ஒரு *ர௬வமூண்டாம, உருவ
மூண்டானபொழு?,2 அதகசகாபூ அழிஏழ டா, ஆகையர
ல் சிவனுசரூ வஉவு அருவமெ௮று புபமன்செொல்ல; அருவமல்ல
வெனது மறுத ருளி-மெய்ச மூ
சசி (வடி வெனருலு ரரனபரிரூமமாரு நிசதமோவ
ஜியும்-௮௩௧௪ க சழாவுகளுத இருமேனி சச திடேயெனறு செர
ல்லினும் அதநுக்குப டரி ரம முூணடரட நன இி.பமெனர)ற மூமை
மையுமி,,லையாயலவிசிம,--அச தரல நி.எசமலனமுவேபென்னீ லக்
தவாமாககசதுளளானனறு- ௮அமாஇ நி2௦லே . சிவன, அரூ
டமீயாயிருபபான சாணறுொனறு நீ பொலிய, ௮ வழிடாயிருக
.தளள ௮௪ ஐவாமாதஇ?பனறு மே. ரசமகக& சொல்லுகிற
மூறைடையுனடாகாது சவறுடைப இரு னி யுருவமானாதும்
இதுக்கழிவிற்லே யெனறும, ௮ .றவாரமாகடி யாகையினு லரு
வமல்மவெனஅளசொல்ல, இவைமிர ஊடு மலலபவென்னில்? பின
டென்று சேட்5,--மேலு மருளி, செய் மூர். இ௨னருமை
தன்னைப் புகதிமா இடையைபோல விருககனை புகலககேணீ -
துகையால் நீ புததியுடையவர்களைப்போலே யிருச்சாய், ௮கதக்
ட (ட டி டாக்டர்
௫௪௬௦ சிவஜானித்தியார் சபக்ூம்,
கர். ச சாவிலஐுடைய வருமையை சா முனக்குச் சொல்ல கீ கேட்
பாயாக,
இசனாம் சொல்லியது வள றனத சத்தியே வடிவாகள்
சகளிகரிதசாலும, ௮.த ஒரு காலசதிலு மழியாசெனறும; ஐ௮
அரூபமாமிராதெனனு முரைரையு மறிவிசத.ஐ.
சுப்ரமண்யகே௫ிகருரை வருமாறு,
0
சததி2.ப வடிவெனருலும- ௮வஙகனம ச.தஇ.வடி.வாயினு
ம்,-- தான்பரிணுமமாகு நிததமோலழியும - உறாவமெல்லாவ்
கண. சப்பொருளாதலின பரி சமி? தழி9வ.ப் தம;--அதகால்
-அ.துிவசதகமகுச ,ஈகாமையால்,-- தினமல னருவேயென
னில - அராதிமுகச சழ துரூவரகய மூரல்வன மூரற்கட கூத
படமும ௮அரவடபொருராஈன மாதரை யெனதலே அரைவு
டை சசெனனி௰;-- அச்நுமாமார்சசதுளளா னனறு - இுறதி
தவாயையுங் கடநதபொரு மலரமோடொபபவைக ஐ ௮வ்
களஙக-ூறுல் பொருக்சா?த சனி ,)-- இவனருமை தனனை-
இவனசனமையை-- பு5ிகானுடைபை பேரல இரும் சனை -
புதியுடை.பாய்போல விருரஈசவனே,-- புகலககேணீ£ - கூறு
வாம ரீ? 2ட்பாயாக எனபதரம,
மறைஞானதேசிகர் உரை,
வதி0102 டவர்
மே கைற்கோர் புறனடை யுணர்த் தூரர்.
உலூனிக் பதசர்த்தமெல்லா முருவமோ டருவ
ம்மா) ரிலயிட மொன்றொன்றுகா கின்றவக் கிலையே,
௧க.ர.5இரம், பஇயிலக்கணம், ௫௬௪)
போல, வலலொ வறிவன்றானு மருவமே யென்னிலா
பநது, குலவிய பதார்த்தத்தொன்றாய்க கூடுவன் குமி
திகிடாயே,
(இ-ள்.) உலகனி
ற் பமாாத
தீ மெல்லா
மூருவமோ ட.௬
வமாகி கிலவிடி 0
ஒன ரொனறா
சா நினற வநறி
ஙு
லய படோல
அலகிலா வறி
வனராலு மருவ
மே டெனனி.9
ஆய்ச் து
குலவிய பதா
ர்ததததொனமு
ப்ச கூறுவன கு
தித்திட ரயே
(௪௩)
விசுவத்திலுண்டாகய பதா£த்தமெல்லா
முருவ!மாயு மரு௨மாயும் பொரு காநிஸ்கும்.
௮ மும்ரூபமுல் கூடிநினமுலு.ம ௨௫வ
தீதரவிய மருவததிரவிட மாகா த, ௮௫௮௨௪
இரவி முருவததிரவிய மாசாது நி.சற மு
ரைமையோல;
சாவஞரூனான சவறு மருவததையுடைய
னெனரனாஃ தஒட்பொழுது
ஆராய்க ற,
இனமாசகளாற் கொண்டாடப்பட்ட ௫
வனும, விசுவததஇிற் பராரததஙகளோ டொ
னமுய் விடவனகாண எ.று
இஃறகும் பர்தமுமெனற விருத்தததககு மதற்காகம
மெனவறிக
௬௩.
(௪௩)
சிவாக்[யோகியருரை வருமாறு.
வசவககவை 10] அமைவகாகாள,
உலதினிற் பசார்த மெல்லா முருவமமரடருவமா௫ கிலகிடு
மபொன்றொன்றாசா நினற வரகிலைபேபோல வலலொலதிவன.
ப்ப
டு௬௨ சிவ௲ானத்தியாச் சடக்ூம்,
ரு மருவமே யெனனில் - உலகத் திலுண்டான வஸ். தக்களோ
ல்லா முரூபமாகீயு மருபமாசியுமுஎளதாம் உரூபமான தருபமா
காத, அரூபமான துரூபமரகாத,அது நினத நிலயேபோல வ
ளவிரகத ஞானஸ்வரூபியாகிய சி௨னு மரூபமே பெலவாறு செர
ல்லில்,--ஆய்5 த குலவிய பசராததத் தொனருயப்க கூரிவன -
விசாரி தப பாரகச௰ பிரபஞசசததிலு.ள பசா£ததங்களு
ககு பொனருகப் பொரு துவன,--குறிமதிடாபே - அப்பட
பனறி யவன சராவவியாபி யாகையா லெலலா ரூபமு5 காள
பினு பதியிறுடைய ஸ்வபாவ ௬பமானது எற்பிரகாச மான
தமத சமவாய சத்தியே
அடவிம் ப கழு கப்த ட யி ஷா ௩௦ ஹ்ஸ்ரகி கி
ணா சட | காஜாிஹவ பெறரஷ-௫ு ௬8 ஹவ...? எ
கா2 ர.சா.அிகா | னிய வ௱ணா ஸறாஷா வஸார2-
ரா திகாலஹா உ)ஷொவ௱.சா வாயி 9-6) .கி-7
டவ தொவதய...௪ஐ கி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ரு
மாறுபடுஈலை உரைஈ தரைக்சே ரூர்
உலகனிற் பசார். சசமெல்லாம உருவமோடருவமாகி நில
விடும் - மாயை முதலிய உருவமும் பூத மூதலீய அருவமுமாஇ
திற்கும் --ஒனறஜறொன முகா நினற வநகிலையைபோல 2 ௮௫௬ வரு
வ்ரகாது.ருவருவாகாத கிர்கும அநதமுஹைமையேபோல;.--
திலசீலாயறிவனருறு மருவமே யெனில் - ஒப்பத்த ஞானநமு
க.ரூத்இ.ரம். ப இபிலக்கணம்.: ௫௬௨
டைய சிவன முருகில்லாப்பொருளென்று சொல்லில், --தய்ச்
அ மூலகிய பசாதசச தொனமுப்ச் கூடுவன் - விசாறித் தச்
சொன் டாட்ப்படடாகாமாயா மாயாகாரிபபபொருஎசளிஞனெ
ரூப் அபபொருளகளோடு சலப்பில்யான கலப்பன,-குழிகு
இடாமே - விசாரித தப்பரா
சாரு சடவருபோ லலரென்று தாற்பரியம்.
சிவதானயோதியருரை வருமாறு,
கணைய (த
அகாமமுகலிப। அருவம்பொருள உருவதஇனியல்புடைய
சாகாத கிலமுசலிய 2 ர௬வய்பொருள அருவ இனியல்புடைய
காகா, சரதரனமுகலிய ஏருவுருவடபொரு௱ அருவியல்பேயு
டையதுமாகா து. உருவியலபேயுை.யரமாகாது இங்கனம
ரல் துவாவுபட்ட பொரு உ பொல்லாமஒனறு பிறிசொனறிஸி
யஃபுடையசாகமாட்டாது அசலான, அகாதிமுதத இச்தரு
வாச்ப முரல்வனை அருவபபொருளேயெனின? அவனுமனை
போல மாடடாமை யுடையனெனபபடடு ௮வ௱றுளொருல யா
ய் முழியுென்பதாமா
உருவமோ_ரவமென பசளை இரட்ரிறமொழிர் ௫ரைத த
ககொளக,
ஒனறினிடல்ப ஒன்றுடை த்தாகாதென்பார், ஒறஜொளரு
காவென அ௮ப்சரிசகார; இவவாறுரையாசாரகுச சதசாரியவா
தமுரஹுமாறணர்க
இசனானே கினமலன் அருலேபென்பார் மகரூம், அரவு
ருகவேயென்பார் பசமூ௦ மறச்கப்பட்டலாறமாயிற்று, அலச
ங்குனமாச), சத்தியேலடி வென்றால் பரிஷமைமாக?ேே அரித்ச
௫௬௪: சிவஞான௫ித்தியார் சுபக்ஷம்.
மூமாய் விமமெனச் கூறிய குற் ஈ.த்.இர்குப் பரிசகாரமென்னை யெ
னின, ௮2 உருஞசெட்யுளிற் பெறபடமம்.
நுலைகணனைனாகைகமைகாகி.
நஇரம்பவகிழயருரை வருமாறு,
வெல்தைப்டு வவனவ்
ஆர3 முரை ச தெளி.ப வெனக்குச்சொல்லமேனுமென்
ன மேலருளிசசெயகமுா£,
உலகனிறபதார்த். 2 மல்லா மூருவமோடருவமாக நிலவி
டும் - பிரபஞசததி லஓுணடான இரவியமெல்லாம விளங்கப்பட
ட அருவமும் ௮த தட ளேயுருவமாயிரு£ மும், ஒனமறொன ராகா
நின தவகநிலையேபோல - எகதப் பதா£ததறகளதான அருவ மு
ரவமாகரமல் உருவ மருவமாகரமல் ௮ருவமருவமாயும உருவே
ரூவமாயும் நிறகு,கனமையபோல;--அலகிலால் சன முனு மருவ
மேயெனஸிலாய்க_த-எண்ணிரகத திருமேனிகளெல்லாக தானா
ய்நிற்ேற பரபமேசுரனையும நியருவமெனே யாராய்5 துசொல்லி
ல்,--குலவியபதா£ச.ததசொன்முமய் கூறுவன முறிசதிடாயே-
ஆகையா லகதக காததரவும் அஅமபோதததாலே அறிக தசெர
ணடாடப்பட்ட பிரபஞூச ப.ரரதீதவகளிலே ஓனமுய் விடுவ
ன் இதனை யப்படி யாகாத படியினாலே காசதா வருவமல்லவெ
னறு புத்தபண்ணிக கொள்வாயாக,
இதனாற் சொல்லியது பிரபஞ்சச்தலுளள பதார்ச்சங்க
ளெல்லா மாயாபதார்த்தமுமர மரு௨மு முரு௨ரமர யிருக்கும்),
வன அவையிர்றி லொனருகாச்படியாலே அருலழல்லவென
“- முரைமையும் அறிகி,௧த.2.
துரக காப.
க.-குத்திரம். பதியிலக்கணம். டு௬டு
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அண்ணனாக 9 ணணனனள்
உல?னிற் பசார்தசமெல்லாம - உலகிற்காணப்பட்ட ப
தார் த5மெல்லாம்,--௨ர௬வமோ உருவமாக நிலவிடும் - உருவம்
அரும் அருவுருவமாகி காணப்படடுநிற்கும்,--ஒன்டொன் ரகா
நினற அகநிலையேபோல - இகாயமுகலிய அருவப்பொரு சூ
௬௮௪ ஸிபல்புடையுதாசாந, நிமமுதலிய வுருவட்பொருள
௮௬௮2இ னிபல்புடையதாகாத,சநதரன் முதலி.ப ௮ருவர௮ப்
பொரு௭ அருவிய௰பேயுடைபது மாகாறு,உருவி பல்பேயுடைய
அ மாகாத, இதல மாதத துவாவுடபட்ட பொருள்களெல்
லாம் ஒனறு பிறிசொனற வியல்புடையசாக மாடடாதாகலா
ன,--அலகிலா அறிவனமுனு பருவ?மேயெனனில் -௮கர இழுத்த
சித ரருவாகிய முகல்்வனை அருவபபொருளேயெனின;--குலவி
ய பசாரததகெரனழுப்க கூடிவன - அவனுப் கொண்டாடப்
பட்ட பதராததநற்கயாபோல மாட்டாமையுடைய னெனப்பட்
டவறறு ளொருவனாய் முஒயு ற--யச்.த குறிதஇடாயே - நீ
பிசனையாராய்ந றிவரயரக வெனபதாம
இசஞனானே நினமலன அருவேயென்பார் மசருசம் ௮௫௮
வேயெனபா£ மதமும் ॥றுககடபடடவாநு மாயிற்று.
மறைஞானதேிகர் உரை,
-அணணைகைந இடித்த கல வ ணவளைகையை
அதக் கர்ததாவினவடி. வினனதன்மையென்
ளைதசறகரிதென அுணர்த் தூரர்.
பந்தமும் விமிமாய பதபதார்த் தஙகளல்லரூ சச்.
தீரு மாகிபில்லா னளப்பில னா சலாலே, யெர்தைகா
௫௬௬ சிவஞானித்தியார் சபக்௩ம்.
னின்னனென்று மின்னதா மின்னதாம, வக்கிடானெ
ன்.றுஞசொல்ல வழககொடு மாற்றம்னறே. (௪௪)
(இ-ள்.) பஈதமு அனமாக்களைப் பகஇிககப்ப௫ிம் பககமு ம
ம் வீ௫ிமாய வர்களை மேலானப5த5 யடைவிச்சப்ப
ப.பதார்த டுமோட்சமு னஃ கூறிய சொலம்பொ
தங்க ளல்லான் ரள மல்லாதவன,
அககழமு மாதி முடி வெனலும் பதசுதி ஐுடையவு முக
யில்லான லெனஜும் பததஇலுடையவம் பொருளஃ
லாகவன)
அளமப்பிலன அளவைப் பிரமாணஙகளா லளவி_ற் க
ரியவன)
அ.சலால் இத தனமையை யுடையனாகலாலே;
எநகதைதா னி எமதுகர்சகா வொருவராற சுட்டிபறிச்
ன்னனெனநறு மி ற் கரிபனுசையாலு மினனதாகுமென றர
ன்னகா மினன விடற் கரிதாசையாஜ மினனவ?னாகா ணெ
இரக வகதிடர னற சொல்லுற கேதுவடன கூடிடழொ
னென்றுஞ் சொ ர சொல்லில்லை. எ- நு.
ல்ல வழககொடு
மாத்ரமினறே,
ஏகாரம் சேற்றம்,
௨-ம். மைப்படிந்த கண்ணாளூ*் சாலு65/ மயானச்சர
ன்வார்சடையான மாசொனறில்லா, பெபைபுடைய ஊல்லனொ
ரவனல்ல னோேரூரனல்ல னோருவமையிறலி, யப்படிய னவ்வு
௬௮ னவ்வண்ணச்ச னவனருளே கண்ணாகக் சாண்பதல்லா,
லிப்படிய விவ்வுருவ விவ்வண்ணத்த விவனிதைவ னென்றெழு
இக் காடடெொணாதே, (௪௪)
அவலை வவ கை வமா சைகை ககக வகை வங்கித் கசைவைைவைவைவ வையை வட வக்கம் விக்குது வண்வைய் சம கண்ில்கக்:
க-ரூதஇரம். ப இயிலக்கணம். டுஈஎ
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
சைலு அன்ன
மேல் சிவஸ்ரூப,சமை ய5த வியாவிருத்இயினாற் மெகுக்
ச் கூறல்,
பந்தமும் கிரிமாய பதபகார்ச்தங்களல்லான் - தன்மாச்
கணப் பச்திப்பதமா மாணவததுட னீங்குவதமாய சத்தார்
தீ.5 ஸ்வரூபமான வாகமயவிஞ்ஞான ரூபிபனறு சததப் பிச
மவாஇ சொலுவ ஐமனறு,
இசர்குச் சம்மதி வாக்குச்களினரோற்றத் திலெழுதினோம்.
சப்ச2ம ப்.ரம்மமெனபசற்குச் சமமதி,
872 2௦08 _. சா. நாஹ லெ? 2 ந௦வாஸ
ள் நா. ரஹி ட
அச்சரு மாதியில் லான - உற்பச்தி இதிநாசதல சயுடை
ய சேசு மில்லாதவன,--அளப்பிலனாகலாலே - காலதேச வஸ்
க்களின் டநிச்சே தஇிசகப்படுச வ னல்லஞு கையால்,-- ௭௩
5)5,ரா வினனனென௮ மினனதா மினனகா9 வக்திடானென
ஞ் சொல்ல வழககொடு மாற்றமினறே - எம்முடைய ஸ்வா
மிசா னதிகார காத்தாககளுககு ளினனாரெனுு மினனதாவ
செனதறு மினனசரகாரெனறுஞ சொல்லுகற்குச் சங்சையு முத்
திரமுமில்லை.
இதனாற் சச்சமே பிரமமென்பகளையு மதிகாரகர்த்தாக்க
சூ ளொருமூர் இ யெனபவனையு மறுகுகத.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வடு
சாம்கரியமுண்டென் றுளாச்ச வில்லையென்றும், பிரசாரா
ந் சாத்தினா இண்டென௮ முலாச்னெருர்.
௮ சவஞானத்தியாச் சுபகூடம்.
பதமும் வீிரிமாய பதபதார்ததங்களல்லான் . மோகமு
ம் போதகமுமாயிருசகும் மாயா மகாமாயா காரியமாகிய சொ
தபொருளாகும் பொருளகளல்லான,;-- அநதிமு மாதியில்லா
ன் - நிதஇபன;--அளப்பிலன - வியாபகன,-- அதலாலே எ
தைதான . எமத சவாமிசான,--இனனனெனறும் . இச்சுறியு
டை யனெனறும,--இனனகாம - இபபடியாவசெனறு சுட்டி.
மஉறியப்படும பொருளாமெனதும;--இனன காதிவநதிடான -வி
யாபசததால் எல்லா௩ தானதுவா யிரூ;கலால் இப்பொரு
ளாய் வாரான;--எனறுஞ் சொல்லவழ£கொடுமாற்றமினரே -
சங்கை யுத5ரஙசளில்லை ௮னுமா னளாகமங்களில்லை யெனநுமாம.
சிவஞானயோகுியகுரை வருமாறு.
ணன் ப
அகரதிமூத்த சத் தருவா௫ிய எசசை) கட்டு வீடென்ஓம்
பதங்களையுடைய பசுபாச பதார்ததல்களது இயல்புடையனல்
லனாகலாலுடி, எமூவாயிறுவாய் இலனாகலானும, ௮வைமிலனு
கவே அளவைகட் கெடடாமையாலும்,அருவம் உருவம் ௮ர௬.௮வரு
வமென்றும் முக்கூற்றுள் இணனனாவனெனறு தான் ௮ம்முகச.
அம்படும் விருத்தி பரிணாமம் விவாததனமெனபவற்றுள் ஒன
நிற் படுவன படானென்று தான கூறுதற் கோ ரரசங்கையுமில்
லை, அசங்கையினமையின அதற்கு மறுமெொழியாகய பரிகாரமு
மில்லையென ப்த் ரம் ம்
அருவமெல்லாம் உருவமாய்த் சோன்றுதலும் உருவமெல்
லாம் அருவமாமழிசலு மொருதலை, அதுபற்றி ௮௮ ௮ளவைக
ட்கு வரம்பு பவெனவுமாம்.
அகாதிமுத்த சத் தருவாயே எச்தைக்கும் தோற்றக் கேடு
தளினமையாலும, அவை யின்மையின் அ௮ளவைகட்கு வரம்புப
க...ரூ.த்திரம். பஇயிலக்கணம். டு௬௯
டாமையானும், அவன் மூக்கூ்று ளொருகூற்றிலும் வைத
மொழிபப்படர னென்பார், அநதமுமாதியில்லா னளப்பிலனா
திலாலே, பெர்தைதானினனனெனஅ௮ சொல்ல வழகொடுமா
றமமினறே. என்றும்; கட்டு வீடுகளிலஞகலின எவ்வாறுமா
மெனபார், பர் தமும்லீடுமாய பசபதார் தகங்களல்லான் இன்ன
தீர மினனதர௫ வஈதிடானெனறுர சொள்லவழககொடு மாற்
மினஜேயெனறும் கூறினா. எதிர நிரனிறை 4 எர்தையாரவ
செவவகை யார்கொலேர? என் நருளிசசெய பாகுரமுமிது
பதபதார்ததமெனுக குழைககாதுபோல் இரண்டாம்
வேற்றுமைததொசை பதம ௮யவச்செவவி,
ஆதியுமெனனு மும்மை விகாரதசாரழொச்கது அற்ரேல்,
உருவமுடையாரெல்லாம் விகாரபபடிசலு௦ ஏக? சமாதலுச்
துடச்குறுதலு மூடையராதல் காணப்படடமையின, முசல்வ
னுககு உருவமு,னடாயின ௮லையு முளவெனப்படடு வழுவாமா
லெனின, ௮வவாசஙகை மிக்குகற்கெழுக்சது வருஞ்செம்யுனெ
னபறு,
கஷவவதக அவக விட
இம்பவழகியருரை வருமாறு.
*வயையவைவகை [0] வலைய.
இப்படி.ச் சொல்லப்பட்ட உம்முடைய கர்ததாவிலுண
ம எப்படிபென்ன; ௮அவலுணைாபை ஆனமபோத்த்தால் அதி
ச். து சொல்லப்படாமென ஈருளி*செய்கருர்.
பந.தமும்கிமிமாய பசபதார் த தல்களல்லான்.தன்மாச்கள்
செய்த கன்மத்துகடோக அவர்களைத் தொக்்இர்கப்பட்ட பச்
எல்களு மாய், ௮2 புத் தச் தொலைநகாங் விட்டு $ீல்குவதாயி
ரசம் சக்க, லோசங்சளூமரய், ௮௦, லோகங்களிலுள்ள பொரு
டு௪௦ செஞானடித்தியாச் கபக்ஷம்,
ள்களூமல்லாச தத். தவாதலுமாய்,--அ௩தழமு மாதியில்லான்-
மற்றுள வடி.வகளபோலத தனக்கொரு முலு முடவுமில்லா
தவன அகையினாலே;--௮ளபபிறன - ஒருவராலு மின்னபடி.பெ
ன் உளஈதறியப்படாதவன்,--அ௮சலாலே எரதைசானின்னனெ
னது மினனசாமினனதாச வஈதிடானென்றுஞசொல்ல வழக்
கொடுமாற்ரமினறே - அபபடி ிருகமையினலே எம்முடைய
சுவாமிசான இனனானெனறு மினனானாகாமெனறும் இனனகார
மெனறு மினனதாகாசெனறு ॥ இனன காச வருவனெனறும்
இன்னதரகி வாரானெனறு ௦ சொல்லுகைக்கு அதத்குண்மை
யாதொரு வழககுமில்லை ௮அத௱கா ரகதரமுூ மில்லை.
எரசைதா னவினனனெனறு மினதரமினனதாகி வரஇ
டா ளென்றுஞ்சொல்ல வழககொடு மாற்றமின?ற என்றதற்
சூப் பிரமாணம மேவாரம,மைப்படிக்க கணணாளுக் தாலுங்க
சீசிமயான த். கான்வார்சடையான்மாசொனறில்லா,ஞெப்புடை
யனல்லனொருவனல்ல னோரூரனல்ல னோருவஜையில்லி, பப்
படினவவருவளவ்வணணத்த னவனருளோகணஷஞகக காணினல்
லா, லிபபடிமனிவவருவனிவவண்ணதக விவவிரறைவனென்றெ
முதிக் காட்டொணா?த.!? எனறு, சிவபுராண 0. ௭ இபமுச்
அனபம் மில்லானேயுள்ளானே-அனபருசகனபனே யாலையு மா
யல்லையு மாஞ்-சோதிபனே தனனிரு?ள சதோனருப் பெருமைய
னே-யாஇய?னயக்த னடுவாகசியலலானே ?? எனதும், இருச்ச
ண்ணம். 2 வேதமுமவேஎவியுமாயினாககு மெய்மையும்பொய்
௯2புமாயினஞற்குச், சோதியுமாமிருராயிஞற்குத் தன்பமுமா
சினபமாயினஞர்குப், பாதியுமாய்முற்றுமாயினாற்குப் பர்தமூமா
ய்கீமொயினாற்கு, ததியுமக் சமுமாபினுச்கு அட்ப்பொத்சண்
மிழி ச் தனாமே ?! எனலுமதும் கண்டுகொள்க,
க.-சூத்இரம். பதியிலக்கணம் ௪௪
இச் சொல்லிய கரா்ச்கா சடதித் தக்ச ளிரண்டிலும்
திசை5_த ௮வை தானேயாய் நித்கசசெட்சேயும ௮வை யொன
வ்டலுர் தோய்வா கிறபன அசையால், அவலுண்மையை ௮௮
னறிவிக்க வறியும தொதிகத அனமபோசசக்கால் இனனபடி. யெ
னறுஞ சொல்லப்படானெனனு முறைமையை யறிவித தத.
“செரனன? *அழிபபு! ஒருவமோ? ஈண்ணிடும்! (விக்கக?
'மாபைதான? ₹சததி?ய? உலசிவில? பநதமு௦? அகச் இரவிரு
ததீம ஒனபதம் புதகன.
அவன காதசா விம்லைஷயென்றுா, பிரபஞ்சம் ஒருவர் படை
காவேண்டுவ இல்லை அசாதஇிடேயெனறு.ம சொனன விதர்குப்
பிரமாணம் பரபடசம; ௮வ௨னமதம 4 பெறுவதில் செனபடை
சீ.தட் பெற்றதுவிரையாடடெனனிற, சிறுமழைவிறையதாகுரு
செய்திரில்கனமதசெனனி, ஐ.நுபெருஙகவ மஞுசெய்வோ மு
ன்புளராவருசான 0), யறிவுற.ஜாலமெல்லா மநா இியென சறிச
இடாயே?? எனனுமதுங ௪டுகொளக,
௪5 - பர- செள - மீ) ௨௮
சுட் .மண்யதேரிகருரை வருமாறு,
0
எச்)ைகதான் - ௮சாதிமுதத 5 தருவாசிய வெர்சை,--
பந்தமும் விமோய பதபதராத்தங்களல்லான . சடடுகீட
னலும் பசகுகளையுடைய பசுபாச பதார்ச்தந்கள,த இயளயபு
டைய னல்லளுகலாலம்,;--அ5கமுமாதி மில்லான-இறுவாயெ
முலாயிலனாகலாலும் --- அளட்பிலனாகலாலே - ௮எகையிலனாக
அராதும்,-- இன்னனென்றும் - அருவமுறுவ மருவுரவமென்னு
மூச்கூர்றுள் இனனனா௨னென்றுதான்,--இன்னதா மின்னதா
(௪3. சிவஞானசித்தியார் சபகூஷம்:
€வகதிடானென௮ சொல்ல-அம்முக்கூற்றுப்படும் விருத்தி ப
மமைம்விவாசதள மென்பவற்றுள் ஒனறிற்படுவசா படானென்
அதான கூறுவக௱கு,.-வழககொடுமாந்௱ மினறே - ஐ ராசன்
ரையு மில்லை, யாசங்லக பினமைமி னதற்கு மறுமொழியாடிய
பரிகாரமு மில்லையெனபதாம்
மறைஞானதேடிகர் உரை.
ணை] -50 அவை
மேன முடிந் துமுடி ததலெனனுஈ கநதிர
வியா லுணாத தகர்
கு மித்ததொன் முகமாடடாக குறைவில ஞா தலா
௮, மெமிபபட நிலைகதஞானத் தகொழிவடை நிலை
மையாலும், வெறுபபொடு விருபபுத்தனபான் மேவு
த லிலாமையாறு, நிறுதஇடி கினைநதமேனி கின்மல
னருளினாலே, (௪௫)
(இ-ள) குறித ஆன்ம போசததாத் குறிசசப்படடன
தசொன மு. வெல்லாமாய் நிற்தனற நிதைவினையுடைனு
காட்டாக தலாஜனும்,
குளைவில னாக
ல் துப
நெறிப்பட நி தீன்னிடச சொருககாலும் மிறிவற்றிருக்
றை ஞானச் எத ஞானக£ரிபைகளை யுடையஞனாய் தநிற்ற்
தொழிலுடை நி லாஜும்,
லைமையாஜம்
லெறுடபபொடு ஆன்மாசகளைப்போ லிராகச் தலவேஷா
விருப்புச்சசனபா இக டனவிடத் இல்லாகவஞுகையாம்,
ச மேத லிலா
இட்டாலும்
க--ரு.த்இரம். பஇியிலக்கணம், ௫௪௩.
நிறு த்திடு நி நிடகளனான சிவன் றஐனதகாருண்ணிப
னைக்க மேனி ரி ததினாலே சனககுப் பொருச்தினதொரு தி
னமல னருளின் ரூபேனிபைக கொணடருளுவன, எ-று,
லே.
இதர்குச் சி்யெத தஞூ சூழ் தாககபைபிலுங காண்2 (௪௫)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணக [3]
அபினுசூ சிவனுக குரூபமுகடென முக௦ங்ாளிற் சொல்லு
வத முூனடேயெனீன? உணமை. ௮ஃசெபபடி. பெனில்?
குறிமச சொனருகமாடடாக குறைவிலனாகலாஜும்-தன்
மாச்களபபோ லொனறு நிளதத, அது கூடாசெனனுநு கு
றைவில்லாதவ ஞா சையினானு 2)--நெறிபபட் நிறைநழ ஞானத
சொழிலுடை நிலைையானும-மாறுபாடி௰்லாக பூரணஞரனக
சரிமை நிசதஇியமாக வடை ஊசையானு ட--வெறுபபொடு வி
ருப்பு த் தனபான மேோவுவதிலாமைபானும் - கோபமான் நிகர
கசமையும பிரிபமான வநுககரக தசையு ॥ ப ஈணுகைபின மவை
யாற் பாவபுண்ணீபஙக டனவிடத்திற் பொருகசாகவ னாகை
யானும்;--நிறததிடுனை போனி கிரம? னருளினலே-கினமல
னாய சவ ரஞனெனறு பாவிக்குறா சீவனமுச்சரசளுடைய
தேகததைக் கருபையினற் ஐமது இதருமனி.யாக வதிடிச த
&கொண்டு நினறு கருதடநியஙக கப பணணுவன, இசனு லநந்
சேஸ்வராதி£க யுக ரகத தம்ழாததுகளை மதிஷூடிக்துக
கொண்டு கருதது.பல்களைப பஸ்ணுவன, பூமியினு மாசாரிப
மூர் ததக யதிஷடி த துக்கொண டநுககிரகம்பண்ணுவனென
தின்பொருள.
-ச9-௧௦ 8 702௦08, _ .சசகொநதாஉ ஹிவத
(௭௪ சிவஞானசித்தியார் சுபம்.
௧; ஊ.தீ.நா௦ ம 7௦யி.௪௯1_௪9 | காகாஉதா றவ லெ
ர் கறற ஆஷா 11௦ ஸதி ட] கா நடா வி
ஸ்ர கணத்தில் ஸவாஜ் நாத) வவ நாயி ரத) | யெ அ
௨௦ வ.095.௦ யெஷா ௦ ஸுமிக. _நி-0.:௦.ப_நா | வ ர ணெ
ள் 5 7௫) உ/0-௩. ஸ்பா பறாணாச உ/ஸு-6)௦ 22_ந-௦ வ.க.-3
காது | வஹால கா கொக. சாஐ காலவாா வஸு
ஷிகா ॥ விசள அகா௱ காஜெ.ராநு ஹா 2
7
வ௦ 9.4ஐவா ர் ஸ்புஷி கி ஷா ௪-2 ஙி து வடு .
9245 நஷிலக்ஷி ட |
ம் ம ரவி. சுகாயா வக கா.பறஜ தி,
_ம் 27 ரவ ப ழ் ள் கி
சி௮ஞனானபோதா எநானஉனென செண்ணிசர்கரு காடு
மா௱முண்டாத, மனைனலவொன திஎறி2 தான தவாப். கீர்
னசெனவொன, தி௨லெனறு தானே மெனுபவளாக தனனடிவ
க,சல்கலலனற தான மிர எ-ம் சி௮ ரர-10-௫,௧-செ இசஞன
நினைபப௨உர மனமகோயிவாகக கொளபவன எஏனபசஞனும்
5 ராவி2-ஙு 2-௧ 2ஹ௦ வ கிலி ் £_ந.நி9_262 |
வஉ.துவ-னு.சா ௧2௧20 292 ஹஊெய0ி ௨ ர உதி கி
என்பன் றும் சணடூகொளக
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
டு
மேல் அசற்கோ ரோது கூறுகின்றார்.
நினமலன - செவன், குறிசகதொன் முசமாட்டாக் க.
ஷாலில ஞானும் - ஏவும் காத் ரவா யிருக்க வனா
க--சூத் திரம். பதியிலக்கணம். டுசடு
இய ்றுதற் கர்த்தகாக்களாயிரும் தடதேசகர்த்தாச்சளூரு இரு
டடி.முகலிய காததியகர்சசாசகளுமா யிருகசன்ற அஜுசகா
சிர் அரநேசுரா ஸ்ரீகண்டகஇரயம பீரம விஷணு புதசர்
அரூர் கபிலா கணுகா மூதலிய காகுமாக்கள சரீரககளாச சா
அகா சதம் பாரமபரி.பமாயு மடக் ஐத ஈசனது சரீரமாகப்
ப.னணிககொண்டு ௮வாகள ப னணுநகருகஇயக தனத €/தஇ
யமாய் மூடி. சலால ௮55 நமது சரீரமெனறு,--குறி
பி.5,த சரீரங்களுசகுர ளொரு சரீரமும் ௩22ல்ல வெனனுவ
சித -சதுகற்
ஸறவினழி ந்ரைவாகி நிற்பவ னாதலரனு 2,--நெறிட்பட நிஎற5
ஞானச் கொழிலுடை நிலை மயாஜும - எல்லாமாககததஞ
செல்லப் பூரணமாகய சிற்ஈரிபாசசெய்தி சபசததயுடைய த
னமைய ஞ.லாஜு ,--வெறுபபொடு விருபபுத் சனபாம் மே
வச லிலாமையானம - இராகத தவே விசைவு தனிடத
தில்லாமையானும்,--அருளிளலை - தன று சததி சங்கறபதகா
ல், நினைந்த? [னி - சஙக௱மீதத காரிபததிறசேற்ற அறு ௪
தாசிவர மூதலோர தஇிருமேனியை,;--நிறுதஇடும - தன த இரு
மேனி போலச் தரிக்கும்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அவவை (]] அனை கை
விகாரபடுதர்குக காரணம பரதநதஇரம, ஏகசசமாதறகு
ச் காரணஞ சிற்றுணர்வு சிறுசெயல்சளும், ,தடசகு௮3 ௬ *
சாரணம் விருப்புவெறுப்பு£களு?மயாகலின, அராதிமுதத 9
ம்.தருவரகய மு5ல்வன்மாட்டு ௮வ்வுபாதிாளினனாயின; ௮5
குற்றக்களுச்குர் சேயன£ய ௮௮ன, அணவமகனற வறிவொடு
தொழிலையார்ள்.து நிற்றலின; தானினை*கதோரு இருமேனி
யைச் சனதாகஃகொண்டருஞவனென்பசாம்.
௪௬ சிவஞானத்தியார் சுப்௯ூ௩ம்.
குதித்தசொன் ருகமாட்டாக் குறைவே பரதச்திரமாவ
சென றறிக,
அற்றேல், அக்குற்றல்களிலனா£ய மூகல்வன் உருவமின்
றி நினறே எததொழிலுஞ செயய வல்லுமாகலரான, உருவங்
கோடலார் போர்த பயனென்னையெனின, ௮ஃதணர்த் ஐத்
கன்றே வருஞசெய்யு ளெழு5$கசெனப.த.
நிரம்பவழதகியருரை வருமாறு.
ணகி (0) லைல
உமழடைய கர்தசாவி ணையை அலவனறிவிக்க வறியும
தொழிகது ஒருவராலு பறிபபபடாெனன, சகளீகரிச தப்
பிரபஞசதசை நடதத வேண்டுகையினால் அவணையு மொருவர்
படைககவேண்டுமெனற பஞ்₹ராத திரியை நோககி, அவனொரு
ல௮ாபடைபபி லஓகபபடாசெனறு அரளி ச்செய்சிரூர்
குறித்ததொனமுகமாட்டாக குறைவிலனாகலானும- அன
மபோதததால் ௮அதலி.த வெனறு சுட்டி. யதிபப்படாத குறை
உற்று நிறாத ஞானமே கனக்குச இரு?மனிபாக வடையவனா
கையாலும;--ெறிப்படநிறைகசஞான ச மெொரழிலுடைதநிலனை ௦
யாலும் - போந தசெய்யாமல் எபபொழுதும் ஒருசனனைாயாயி
௬௧௫ சரூவஞஞ.தயும சருவகருத்தியதகையு 2 ஒரமை ௧
ன சகுளளவனாகையாலும்,--வெறுப்பொடுவிருப்புக தனபால்
மேவுதலிலாமையானுமை-பிரியாப்பிரியககள் தனனீடத் தப் பொ
ரூர் சப்படாகவ கையாலும்,--நிறு ததுநினைஈம்மேவி நினம
லைருளினாலே - இல்ன சொல்லிடபோகசச முறைமைகளையு
டையவ னாசலா லவனுககொருவ சொருவடி.வு கொடுக்க வே
ண்டுவதில்லை; கனக்கு வேண்டின வடி.வு. தான பெடுத் தக்
சொஎ்ளுவன் மலரசசனாசையால்.
க. ரத்இரம். பதுபிலககணம் எள
குறித்ததொன ருூகமாட்டாவெனற த ,மூன அமை கேழல்
தாரசிககம தஇயாயுஎள தசாவதாரமும எனக&கொளச
வெறுபபொடு விருபபு ளபால் ோவுலிலாமையானமெ
னறத, அவன பசுமூ2 லலலலவெனககொடாசக
இஈனாற சொகலியது அமயபோரததால் சடடியறி ப
கவொணணாுக மூதலாகையாலே, சகளிசரிககு மிடசறுத தனக
கே இருமேனி தானே பெடு;தககொரமசொழி₹து பல்
ஜொருவர ரல டடைகம பபட_வனன ரென்று மரை (பை ம ரி
விததது இறகுப் பிரமாணம மேவாரம “இணடமாரிருரமி
கடஈத மபா; பண்டுபோலுமோரொண்கடசசுடா, சணடிங்கர
ரறிவாரநிவார்ககெலாம, வெண்டிநுகடக ரணி வேதியன்
டமோ.? எனறும “விரிகஇர சூமிரலலாமதியல்லாவேத விஇபல
லா விணணுநிறலு5, இருசருவாயுவலலர் செறிதீயுமம்லா தெளிரீ
௫ மல்லாதெரியி, லரிகரு கணரையா யொருபாக மாக வழு
ளகசாரணத இ௰வருவா, ரெரியரவாரமாரப ரிமையாருமல்ல ரிமை
ப்பாருமலல ரிவமோ ?? எனனும தங கணடுசொரக,
ககக கனவனை
சுப்ரமணயகதேடிகருசை வருமாறு:
டன்.
குறிதததொன ரரகமாடடாக குறைஸில னாகலானு-கர
வினைச் தொனராகமாடடா.த விகாரபடடிசகுக காரணமா
தய பரதகதஇிர மிலனாகிம சனவயம2 னாசலானும;-- நெரிபபட
நிறை5க ஞான சொழிலுடை நில்மையானும - முரை மைப்பு
ட ஏகதேசமாதற்குககாரணமாகிய சிதறுணாவு சிறுசெயல்களி
னநி முற்றுணா௮ மளவிலாத்சலு மூடைய னாசலாறும;--வெ
அப்பொடு விருபபுத சனபானபேவ5 லீலாமை.பாலும் - தெர
௪௭
டு௪எ௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூ£ம்,
டககுறுத்குக காரணமாூய விருப்பு வெறுட்புக்கள தனமா
ட் டிலஸுகிய பொருளுடைய னாகலாலுடி,-நினமலனருளினா
லே - சதனமைத்தாய அகாசிமுதத சத தருவாகய முல
வன கரு ணயான),--நினைகதமேனி நிறு 5 இட - நீனைகத சொ
ர இருமேவியைத சனசாக௪ நொணடருளுவன்
மறைஞநானதேசிகர் உரை:
அண ஒர
சிவ ணாணமாக கருக் காமவஜ்களை யறுககிரகளு
செயகையின பொருட்டிச இரு2மனி
கொணடதரென ௮ணாததுகறா
ஆரண மாகமஙக எருளினா லுருவுகொணடு
0
கடரண னருளானற கழிபபவ ரிலலையாகு
நாரண மூதலாபுனள ஈர. நரா நாகாககெல்லாஞ
ாரணி ருமுசகதானச செயகியுழுசெனமிடாவே.(௪௬)
(இ-ள) ஆரண சிருடடி காலதஇிற ௪சாசில சேவநாவளு
மாக மகக ர தமது சாருணணிபத தில இருமேனி
ளருளினறா யைத சரிததகமொணசிவேதாரகமஐகளை ய
லுருவல கொ ன ரளிசசெய்தா ரிலலை பால, அவரை பபோல
மி சாரண ரு ௪ சருவறானா: அவ மூடையவாகளா யவை
ளானாகற சதிபப யிற்றைச சொல்லுதற்கு வேமுருவரு மில
வரிம்லைபாகுஉ.. லையாகும,
நாரணனமுற ஆசையா வட்பொழுது மாயன் முதலாக
லாயுளள ௬ராக வுள்ள சேவர்களு மானுடரும் பாதாளதஇி
சாகாகர்க கெல லிருககுஸுசேட விவாக ளெல்லார்ச்கும ற
லா சிரணிசரு பபினைப் பொரு இய குரு பரம்பரை சமஹி
க--சூத்இிரம், பதிபிலக்கணம். 6௪௭௯
சநசானச் செய் சாகடிரமம கெளகச் €ரமமென விருவிச
தியுஜு செறி மாக வாகமகடமையுனடாகக, அமனைப பா
டாயே சபக ஈமுதலிப வறுவிஎமாயு௦ பஞ்சவிதமா
யுமொருவாககோருபமேச மிற்லாவிடததச
கீவாகமங கேட்டறா பலிடாமாபபோ விரி முர்சகசான ப
சமபரையுமிமமாரே போபவிரிபகாண் எடறு
சபஹிசாச/ ரமா தாவ தேலகாயனா சாமிக
மூகலிப வபயபோம பய ௦ முமாகண் அரறுரியாககு
ம.யிசபு அரா வப ஞான மதலான பதிெடடிருச இராகு
மனுககரக செயவது
கொரசரா ரமாவது இவ அபடவிசூெசாரர்சகு மு
தீ லசை&ரக்ருசெபற, பினபு ”முஎள வருதஇராக குறைப்ப
௮
சம்பக; மாருவன --பரசமபக மாவ. --சவனுக்கும ௮
ணுசகாவாசரும
பஹாசமபாதமாவத -- ன ரததேவாககும சீசகணடாச
மத
அகதராளமாவத--சக ஊடாசகும சேவர்சுகும
இவவியமாவது--ேவர்கருநாகு மிருடிகளுசகும
இவலியா திவவியமாவ து--மூவிககும பனுடாசகும
அஇவவியமாவ ஐ -- குருசளூகுஞ சிஷனு- கு மெனவ
திச,
இவற்று ளாதியி ணு -தாஏவரை நீக்கி மற்றது பஞசசம்
பர்கமெனட் பெறு,
இ௫விருவிதததானஞை சிவன நிருமேனிகொண் டநுகசீர
கஞ செய்யாகிடதத5 குருபரமபரை சிவபேஃக.து5கு ௩0-
டு௮0 சிவஞானசித்தியார் சுபகஷம்.
உருசதிரபேதததுக-௩௬); ஐ௧-௬௬-௨-ம, இல்லையெனபது
கருத்து
இத௱கு வாதுளம கரனாம (௪௬)
செத்தவை வை வையையைவவகைவவைவைக்கை சமை கவாசக வகை வவ க்க வைனை வைகை வையை வகைகளை களை வை எலலவளளகை கல்
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வெவைவகைவனைனை (0) அவையவை கை
மேல அப்பாமவ னனநதாஇரூாரதடுகளையும் பூமியி லா
சாமி மாசஇகமயு5 தனது இரு?மனியாக ௨௨௪ தக கெர
டு நிரபானேனெனின* வேதாரகமநுகள யறுகசீரகம பன
ணிச குருசிஷிய சாமபாமாயப பிரலிரகஇயைட பணணுவித
துதி சத துவாரா போகமோக்ஷஙக £ாக கொடுபபதாக வென
பது கூறு ௱.து.
(அ௩௮யம ) காரண னருளினா லுரவுசொண டாரணவா
கமஉக ரூரணன முதலாயுரள சுரரரசாகரகசெல்லா மருளானு
கற சஇபபவரில்லையாகுரு சாணி குருசகமான௪ செயஇயுஞு
செனறிடாவே- பாமகாரணராகயசிவன சருபையினா வனந
தேவ ஸ்ரீக னடேஸவரராது மாசதிகளத இநமேனிபாசக
கொணடு சாராயனணாஇ சேவாஈளுககுஞு சனர்குமாராகு தேவ
ரூஷிசஞூு5கு2 வ௫ஊடாதி மறுஷாருஷி்சஞசகுஞ சேஷன
முதிலி.. சாபபராமாககஞாகும வேசாகமஙகளை யுபதேசியா
இரு” சொலலுவாரு மறிவாருமினறிக குருசிஆய சமபிரதா
யப்பிஈவிா தடயு மினறிக தருமார்த்த சாமமோக்மெனனுச
சதாவிக புரஷரா2தகக யு மடைவாரறதுப் போமென றி
தீவ்பொருள
க--ரூத்இம். பதி.பீலககணம். ௫௮௧
ஞானப்பிசசாசருனமா வருமாறு.
(0)
இபபடி குருசேசஙகக? அதிஷஉ௰ த தீச்தாப்சேச
ச செயப்பாதிராரகால், சூசசராவற பிறு குருசசமானமும
கடவாமெனறு கூறுகன முர.
காரணன - சிவன, அருளினா ஓுருவுகொண்டு - ௧ன_தஎ
கக௱ப மாதர சா லுரவு கொணமி, இதுகமதெலனறு ருரு?ிச
ககக சூறிக து செஓதஐ,-- அரண மாகமஙக எளருளானா
கல - வேகாக மஙகை யுபதேசியானாலே,-- கஇப்பவரில்லை -
முதகராவா ரிலலை
மது வெளி.பொருள.
ஒனசைவமயவமாலவளகள்,
சிவநானயோதியருரை வருமாறு.
அகடு
உயிர்கு௪ சனனுடர்பை இடககுதற்கண வேரு ரூருவம்
வெண்டாரைபயோஷ, அநாதிமுதத அத தருவாகய முதல்வனுக
குதி கனறருவாமாசிய உலகதறனைத மொழிறபடிதக௱ பொருட,
டு வேரோருரு௨ம வேண்டபபடுவதன முயிமை,பிரளயாசலாசக
லரெனனும பசுவாசகமிரணடுஈ முறையே மூனனிலையினும் நின
றண- ததிஞலனறி உணரமாட்டாறையின?, உமிரவாக்கவ்கள்
பொருளிடல்புணா5_௫ வீடிபெறுமாறு வேதாகமககளைக சோ
வலைபபடச௪ செய்கரபொருடடி, ௮சனைக சுரு பரம்டரையின
சணவைத்தற்பொருட்டும், இருமெனி ஒருசலையான வேளாடப்
படு மெனபதாம்,
௧ இத,5ல் கதிடடை. தல்.
௫௮௨ சிவஞானசித்தியார் சபகூம்.
அதீறேல், இவவா றால் அராஇமூதக ஏத துருவரகய முக
ல் ௨னுககுத் சனுவுணடாக?வ சனுவிஈருறிய சொழில் சரணம்
புவனம் போகறசஞ முனவாமாகலின), அவைபற்றி சமமஜேோர்
போலச ச௬டடியுணரபபட்டு வாசகுமனாதி? னெனறல் வழுவா
ம்போது மெனின? ௮வஉாசஙகை நீசரூ.3றகெழுகதது வருஞ்
மெயயுளென்ட த.
கஇரம்பவழகயருரை வருமாறு.
0
உமமுடைய காரதகா சசளிகரி2.௪ இறக் கருததியஙக
ஊச செய்யவேணுமோ ! நிட்களமாய் நிறு பெயயவொண
ஞதோவென ஐவனைமறுச ந மேலருளி* செய்கீரு£,
ஆரணமாகமவக எருளினாஓுருகொணடு காரணனருளா
சற சதிபபவரிலலையாகு॥ - காதா தறை காருணணியத த
னாலே ஞானமே இருபேனியாக-கொணடு வடகலிருகூ ததின
189
ழே எழுகசருளியிரு து காலுவேகஙக*யு 2 இருபதசெட்டா
கமஙகளையும அலையிரறிலே விரிக,ச பொருளகயும அராளிச
செய்சா வில்லையாலெ,௮வனை பொழிஈத மதழஜொருவ ரிநத இர
ண்டு நாலசணயுஞ் சொலலதசசககவனிலலையாகும---நாரணன
முசலாயுளள சுரர்கராராகாக்கெல்லாஞ சீரணிகுராஈக்தான௪
செய்தியுஞுசெனறிடாதே - பிரம விஷணுககள் முப்பது முக்
கோடி தேவாகள மறறுமூளள சேவர்களாயுளவாகள நாக
லோகதத லுஎளவாகள இவாசஞளுக்கெல்லாஞ சனன மரண
ககளப போக்குவதாயுஎள சிறபபுப்பொருக்இ மிருககப்படா
இன்ற குருபாரம்பரியத இன் முரைமையு மூண்டாகமாட்டாத.
இ2னாற் சொலலியது காக்கா சகளீகரிததிருந்தே வே
தாகமங்களை அருளிச்செய்யாகபொழுத மற்றொருவரால் சொ
க.-சூத்கிரம். பஇயிலக்கணம். ௫௮௩
ல்லப்படாசென ம், ௮ தவனறியும் சருவாக்குக குரு பாரம்பரி
யமுண்டாகாசெனனு மூறைமைடையு மறிவிதத த.
இ௫சசகுப பிரமாணம, இருவாமாளை, 4 பாரார்விகம்புள
ளார் பாதாளக்சராபுசததா, ராராலுககாணடற் கரிபாளெம
ககெளிப, பேராளன்டெனனன பெருக தறையானபிசசேறதி,
வாராவழி பருளிவெனனுளமபுகுக ஊவாராவழுகா யலைகடல்
வாய்மீனவிஏிறும, பேராசைவாரியனைப பாடு ஐறுகாணம் ரானா
ய் என்றும, இருவெணபா, மூவருமபப ஐ மூவருமறமொழி
கத, தேவருவகாளறா 7 சிவெரு ரான-மாவேறி,வையக ததேவ
இழிசத வாகழ௰க௱வகஇி5க, மெய்யகதேயிஎப மிகும?? ஏ
னறும், இருகசளிம்றுப்படி. யார, நகமறக ளெங்கே யறசம
ய௩ தாளெயகே, யோகங்க ரசொங்கே யுணாவெஙகே-பாக்,த,
தரு ரவடி.வஈசானுமா யாணடிலனே லநதப, பெருவடிவை யா
ரறிவார பேசு ?? எனனு௦ஐ.ய கண்டுகெரளக
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கட பல்
(உயிககுசு தனனுடமபை மியககு சற்கண வேற்றோருருவ
மவேணடாமைபோல,அகாதிமுகத ஏத ஒருவாகய முகலவனுக
கும் தனனுருவமாக.ப உலகததைத சொழிறடடுசதசபொருடடு
வேறோருருவம் வேண்டபபடுவ சன ருயினும) --காரணனருளின
துருவுகொணடு -முதல்வனருளா ஓுருகசொண்டு,--அரணமாக
மங்களருளானாகல் - வேதாகமங்கள கோவைப்ப... அருளிச்
செ.ப்திலனேல்)-கஇப்பவரில்லையாகும - பிரளையாசலர் சகலர்
என்னும டசுவர்சகமிரண்டு மூறையே முன்னிலையிலும். படர்ச்
கையிலு நின்றுணர்த்இனா லன்றி யுணரமாட் டாமையின ;உயிர்
௮௪ சிவஞானித்தியார் சுப௯ஷ௨ம்.
வாசசங்கள் பொராளியல்புணாஜ்த கீிடுபேசடைதலில்லை யாகு
ம.நாரணன முசலாயுளளசரா - ௮துவனறித தஇருமானமு
சலிய சேவரககுு,--நரா - மானுடரககும,--நாகரகசெலலா
ம - காகாமுதலிமோசகும,--சரணி குருசசகானச செய்தியு
ம சிறப்புப பொருநடுய குருபரமபரையின வைததருளுத
லுி- செனறிடாவே - செல்லா மையின) இருமேனி பொருகி
லைடான வேண்டப்படும;
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அகம 324020௧௨-
சிவனுருவனா பிருது, சிருட்டிமுகலிய ச௪ருசஇிய
நிமிததமாகத் திரு பனி கெரண்டசெல்லா ம
ககிரகமென றுணாததகருாா
உருவருள குணமகளோடு முணாவரு ஸூருவிற்
ஹோனறுபி, கருமமு மருளானறனநன கரசர ஞ.தஇசா
ஙக, தருமரு ஞ.பரயகமெல்லாந கானரு டனககொள்்
மினி, யருளுரு வுபிருககென்றே யாகறுவ னமலன்னு
ம், (௪௪)
(இ-ள ) உருவரு சிருட் டூ த்தி யை தம் இதி மாததி
ள் யைஈறும சஙகராமாத்தி யாறுமாகப் பதி
னாத திருமேனவிகொணடது மதுக்கரசதஇ
ன பொருட்டு பிரவு மெனவறிக,
குணங்களோ௮ ௮வன இச்சாஞானமூ மறுககிரகம்
டூ மூணர்வருள
உருவிற்றோேன் இருட்டிமுகலிய பஞ்சகருதஇயக்க ஞூ ம
௮௨ கருமமுமரு ரள
ள
க. ர௬தஇரம். பதியிலகசணம். ௫௮௫
அரன்றன் கர ௮வனது பாசம பாணியங்குலி சடஞ்
சரணாஇ சாகக் செவி நாசி கண்ட மகுடமுசலான சாஙக
கீருமருள மே மருளே,
2 பாங்க மெல் பரிவடடம் பூணூல் மாலை ஆயுதங்கள ௮
லாக சானருள பரணஙுகள ௪ஈதரன கஙகாபவானி ஆசன
ம முயலகன ஈாகம இமை இவைமுகலாயி
ன வெல்லா வபாரஙகநகளையுக சரிசருமத
அருளே
னக கொன இவைகளை த தரிசகலெல்லார் கனககொ௱
நிதி ௬ பரயோசன தைக சருகககொண்டதன
து. ௮ னிடகாரணமோ வென்னில் ?
அருளுரு வயி நீடகளனாகய சிவன ஈன ஐ காருணணிய
ருககெனறேயா ததினா லானமாக்களை யீடேசறுசையின
ககூ.வ னமலன பொருட்டுத இருமேனிகொண டது எ-று
ருனே
சாஙகமெனபத--௮அஙகததடன கூடிய வருட்புகக ளெ
னறிச.
உபாங்கமெனபத--அவனைவிடடு நீஙகாமற் சமீப ச் திலிரு
சகது
ஒடு எண,
தான ௮சை
ஏகாரம தேற்ஈம்
இசற்கு வாதுத தவல் காரணத்துங் காண்க (௪௭)
கையைைைவாகைகைைவளைவை காச தைகய சலவை வளைகளை மைகைசைை[ைவை வைகத
௫௮௬ கிவஞான$த்தியார் சுபகூம்,
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
()
மேல் காசதாவானவனுசகு ரூபாதஇிஈளி மலை எனனில் கி
சசவுமபோகாசா மாகையால் அவனைவழிடபட்டுப பிழைப்ப
தெவவாசெஸின? உததரம,
உ௬ ௫௮ ௫நணாஅ - இவனுடைய வங்கமு மானமாகசளின
நகசிரகாதகதமாகச ஏிறசததி ல்வரூபமானசே,--கரசரணாதி
யருள - கரகர தியான பிரததியஙகமுக சருபையினாலான
சானல் ரூபமே;- ரண ஙகளோடு சாஙகமூணர்வருள - தேச
குண ஸ்வரூ-மான சரஙகமுங கருபைபாவுண்டான ரநானல்
உரு. பமே,--௩பாநுகமெலலாச் தானருஞனாவ - உபாககமான
வைகடானுருளினுலுண்டானஞானஸவரூபமே,-.- உருவி ரோ
னறுங் கருமமுமருள் - இததிரு£மேவிமிஉெேரேவாசகணமுகலான
வரைக சோறறுவிப்பதுக கருடையிருலேயே;--சனககொளன்
தினறி யருளூரு வயிருகசெனறே யாசகுவ னகஈ௩கனனதே-இல்
தனமரனதிருமேனிஈகு மாயோபாதியு மிற்லாமற் றனககொரு
பிரயோசனமு மிற்லாம லானாராச்களி.ஏ போகமோக்ஷார் 2௮
மாகபபண்ணு5 இபானபூசையினபொருட்ி5 கருபையினாலு ௭
டாய பாவனாரூபசைகநய விககிரகதை புடையவனாகையி
னாத 95இச5ப படாதஉனணென நிசனடொருள,
௮௩௨ மாவன.--இரசு முகழு மிருகயமுமாம்.
பிரச்தியங்கமாவன --வக்ஷச௭வ கண்டமும் ஸ்கனவங்களுச்
தோளசளு காபியு முதரமும் குஹ்.பமூ சே.தஇரமு நாசியுு ச
சோததிரஙசளு மஸ்தகலசஞ.௰ பாதல்களு மங்குலிகளு மூரு
க்சஞ முழகதாள்சளுங் கணைககால்களுமாம.
சாஙகமாவ.து அகுணமுர்தஇகளான பத்_தம். ௮லையா
இன? ஆரின்ணியாஇகுணதஇரயம-திரிசூலம்; சத தியம்-பரசு,
க..-சூத்இரம். பதி.பிலக்கணம். டு௮௪
பிரகாபம்-சட்கம, தரபேசஇயம-வச ரம், ௮அநசூரசம -அபய
மூதீதிரை, ௬ுததியாசெமமாயை - நாகம, ௮கோமாயை-பா
௪.) விவாணம அ௮(ஙகுசம, சதீர்நகாகம - கணடை, பாசசகர
சம் - அகனி,
உபாககமாவன --உஸ?ரம உபலீதம மாலை கந்தம நபர
ணம் ஆஅசனாம அவரனாம இவவேழுாமாம,
36 _த2் உ-3௦ வாகு.டடை ௨ ௯௦௰ ௫3௦0 வா
மனு உவா௦மனு றொ வவெ | ரிறொவ 5 வ
ஹரஃய %மணெகி “ர சிகி3ச0]| வக கணஹ
_நரவாஹ-ஸ நாஹி.ழ-மிஹ உற ஷழுர | ௧ ஸா
ஷாஹ கண.சளஅ போஷிவாஉள _ கழா ௦ மு வூ,
௨ள[0-௫. ௮ ஜா_ந-ம ஐ௦வெவு 6... பத 3ூமணெ.கி ச॥ு9 2
0.௪ | 8-ஐூ தீ-2_நா௦ ட... ஷா௦மூினு தி
உர கீ.தி-2. அடு | மண ௮ர8கி ஸம் ய௦ 58 ண இ.பா
யால3ெசி || .மண௦ ஹச 23 வர சாவஹுபி 2.2
உற. ௩5௮ ரஹ௦க.சா | 8விஜறாடா விவண.-?2னு _நா ௨௦
ஹஹ ரசி வ வு | ஊடு-சஉ ௦-௩ணர$ வெரரச சாரா
0_சஷா௦ ஒக்ண 2-5) 22.௧ | அர மண ஸு -) தி
ச 3௦ வசீ ௦ வ௱ஸு-வுமிஷ 3௪ ॥ வூ$ரறா (0 ண்,
_தாடிவாய௦ ௨-5மில.௨ ல வூ 8. 30.௪ | உறடஸ்ா
ஹூா.த-ம் [ஹெனுவ ௯லயனு ன் ராஹ) | 8
௫.௮௮ சுவஞா௫$த்இயார் சுபக்ஷம்:
ஷ், 2 6
லிவி 9ஜா௰- ஓவரை வாரா சாயா வக |
விவண.-2? 2௦௯-0௩9 வ வடா_நாஜர-? ௬௦ லி உ5 |]
ஹஹதாறத.மிற-ஒ உ௨ஈஹ கி போாபமமாநா௦ மஸ வலா
20. 8
சுக ர.கி3 | வா 2_.தவெ ௮௩ண(ு-இயாரபு ஷஹா௦.ம௦
வெதிஉ டர கதி 922 | வலர வெிவீ5_ச சாலாஸ ம2௦ய
ாஹாாண௦கமா | ப ஒம்றதுவள் உவா
ணெசிகிகி-?.ச0 ॥ உக
இவவாறு ன்ன மெொரண்ட சரரசிவரி௨ததஇிலுண்
டான மசேஸவர னுடைய திருமேனி௰ி லிருசயகதினின.நு ௪௧
௪ராமசமாக ர௬தஇரடேோவா சோனறுவா சொடி யம்சமாகவா
மகதின பாஸவங்களி ௦ விஷணுவும பிரமாவுு மோனறுவர்
௧௭. சீ்தினவாமலலாட நேதஇர௩சளிற சூரியசோமா சனி
சேவர்க டோனறுவாகள பிராணனில௰ வாயபகவான ழோன
அவன சுரோததீரியஙசளின மகஇராஇ சாவரக்ஷகமானகல
௧௩ சதோனறும மூ௩கதஇில் வேகா சாவசாசஇர ரூபமான
வ்பரசோானஈகோன நு:௦ கனடததிற் கணேலவராகோனறு
வா இருதய இற சுடபிரமணணியா சமோனறுவா நாபியிலி
கதிர யம வாண குபேரர் மோனனுவாகள பிரதியயகதஇற்
பஞுசாச௫ச கோடி. தேவாகளு5 சோனறுவா. உரோம கூபகக
ற சோடிரூஷிக டோனறுலாகள்.
மூப்பத து முக்கோடி தேவாகளெனறும் நாற்பகசெள்ணா
யிர மிருடகளெனறம மிகவு கேட்கபபட்டி ரூககையி லதிகாங்
கையாகச சொல்லுவானெனனை யெவின?
௮திக*.ங்கைபெல்லாம் கணட தற்குப் புறம்பென் ௪றிக”
௧--சூத் ரம். பதியிலக்சணம். ௫௮௯
சூரிய சோமேஈதிராதி கேவர்ஈளுககுக காசயபா ததரியா
இகளிடதஇ லுறபதஇபெனறிருகக மகேஸவரவிட ௪இ லுற்ப
கீதியெனற செனனை யோவெனி சர காசயபாதஇுயுபனன சூ
ரியாதிசேவாக வீஸவராங?காற்பனன 6, 7வாகளுக ௧௫ஷ
டேய ஸ்தானமென்வறில
ர்ஸ்வராஙகோுபனரான தேவாகள ஈததாத துவ வாகு
களாயிரா சசததாகுதுவ வாசிகளாயிருககற விவாக
யதிஷ; தறசகொண டிரபபாசள
இப்படி. யிபலிலவானிடசி ஓருதராடு ௪ஈல சேவாக
ஞூ மூ.ணடாடி),றயோல, மிஸவரியாளிடசகனு முமாறி சமஸ்த
தேவதாஸதிரீரளூப மோடி ஈசஇகளூ மூணடாம எனவறிவா
யாக
ஆ (அ
க ௧௦ த-ச,வ__ ௧௦௦20 ஹ ஹஹ... £
ரச ச 1-0 9) ள்ந்த்
றா ஃஹெறாஹ 3) வ வ | உெஸுஹ ௩ ஹஹ
9 2 3)
விரா:யாமா௯ தடம் ம பனலக மேம் யே3 | வ_5௦ ஹை
பாரசிகாட ஜாகி ஸரி ௦ல் வ₹|2 க்ஷி ணா௦
[020
முமூுவொள ஹா உநறிவ..ரஜா௨ஐ வ௩கவ? | ஹ ட்
யா.நீ வர. ௨௦ ஆபமிவஹ லட டட ௯5 | ௨௦,
ஹ் ஹஷஹ்யா டடக் ௦800-௩ ய... வாடா மிஹ௦ஹவ?
வ ய)
் வாய-_,02-_-38 ஸஹெொடாடு-௪. லாலி ட்
ராண -ு மெல் ப் த பதன் இட்ட ர உவுமவ? |
குவ £.ந௦ ஹ2-_-5 ௦ மெ பல முஷொ.௮
௨ ட்ப,
வ? || ஷண்டவொ ஹரஃயெ காடு.சா _நாவள டெவா
வத வ ர8 | பேணு பாகு கொம் கெவாமு 9௦ிஹெஸுா௦
ச்
முஹ8-$ வாத | ஹேய்? கமாகொடெ றா ஸணொகே-௨
௫௯௦ சிவஞானடத்இயார் சுபக்ஷம்,
போக ஹ8-5 வா? | 20.நா.5.ந தர வ ஹஹ ஈ௦ஸாசர
முளறிறா சதிஇஸ. 7-2 | ஸீ ப் ன ஹ்தி உமா
உ) 9/அவ 2 ல ஜெ.ஃஷோவ ஓ௯தி
ட ௦௦ 8
-கமயாந விற கைய? | ஊ.சாடு9வ கொமிஸா
/) அ
சிஸு மெளாீ ட ஹ பேபலெ்் வயா ||
று
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு,
0
இடபடிச௪ ௮னுககு வாஸ்சவ சேகமில்லாரமையால் இபா
னபூ*£இ நிமிசரநு காறபநிஃ மேக, அணுசாசிவா இ சேகங
களைபொ..டி.க கசபிககவேணடும அதின் கறபிகக வே
ணுமென்று வினாடி அவன ற சத்தியா ௦ மூனை கரபிசுதப படு
மெனறு சாற்நுகரமுா
நிரவஇிகைகளாய், நிரூிக சாய், நிரம்ச நிர்ப்பேதவூகளா
ட்ட நிய&காடிகடைகளாய, நிஷ்சமபைகளாய, நிசசலைகளார
யிருககினஈ ஈசாகயாதகி மூதஇயஈச பஞ்சாததி சமூற்பனன
ச௫ுயாது ௮அஊடசதீிரிமாக சலைகளாயிருககும முனபின மூ
லாசகிரகஙசளில் முூரைமையிர சோக? ஞானச இசசாசகி
இமதாகிய 8ரிடாசத தி சலக௪, வினட அகண்ட பிண்டாசல
கிவசரீரம சாவதிசளாய, சருபைகசாரய) சரம்சபேதவஇகளா
ய், சகாடிஈயைகளாய், சகமபைகளாய், சசலைகளா யிருக்கு
மமாயாகலைகள விண்ட சண்ட பிண்ட சல சுபசரீரமபோல்,
அயககாகதமயபோல் அசைவறறிருக துங் காததிய கிர்ததாதலா
ல, கடினாணடித சலிதசரீரமரக உபசரிககப்பட்டத,
க.ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். இ௯க்
ஆதலால், அஞ்சு பதினைஈ து பதி; இரண்டு யே மூாசே
சக்ர கரசரணாடுகளிற் காடிஈய கணடிபபு சலனம வெண்ணை
நிரழூகல நிரமாஇ௫ளோனால் வருஷ சகளாஇி பேதஞூ சகலமு
ஐ சறபிசவகள அ௮சதயயகளாம
ஆசையால் &ீரியாஈதஇு லக்ஷ்ண இவசரீரசதுககு இச்சா
சதி சஙமறப ரூபப பிரவிரதகக ன சச்ளாஇகார சதா
வா௰உ ரகுபரூபமும, கீரிபாசமடி எமுமதியோசருபப பிரவிர
சீசிரிவீததி லகூண எ௪ள நி்ளையபோகாசா,5 சிவகாம ௪தஈ
சிவ ரூபமு௦) ஞா௮௪மஇசெுறி? சமமா இருபபு ரூபரிவாதஇ
லண கிஊஎ இலய வராம சாக ரூபமும், விரசதி பரி
மடிவிவாசமாரமபமசறு
ஆம்லால அகிகுதியய கற்பித ௮ஈசஇயசளுமன நு,
ஆகையால் ௮௩த இலயபோகாஇகார மூசசொருபமும்
நிததிய ௪ததிய ஸவரூபககண௫௩ கரனே !
நி
அலால ௮ஈ௪- சகளமு௫ ஈதகலா சா௪ச.)இஞற்
சகளம், மாயாகலா ராகததஇ.ய5இஷல் நிஷ்சளமாதலாற ௪௪
மா நிஷகளமாம
அகையால் சிவன த
உவ - அதுகமும,-..- அருள 2 சத .இரூ 7ம் -சரங்சநதருநு
குணஙகசளோடு௦ உருவிற்றான௮ ௦) உணாவங் கருமழு 0-௪ர
வையும அறிகலுமப௭ணுசலும்,-- அரள - சசகிவியாபார
ரூபம்.-அரனறன கரசரணாஇி,-.- வன து பிரசதிடங்கமு பன்
அருள - சததிரூப 2 --&பாஜுசமும்தருள-எல்லாகதானருள்-
இதுவனறைிச சிலலுஃகு௪ சொலலப்படு மத மாசொனறுண ட
செலலாஞ சசதிரபமதான. இப்படி,ற சி5 தன -சிவன் ஒர
ஞர-௪ததிசரீரதசை,--தனககொனறினறி - தர்பியோசனன்
௩௨ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
குநியாமல் பிரயோசனம 2யிருககெனரே--துககுவன்,
௮.தஐ வாதுளததிம் விசகரிகசட்படட து
அது வருமா ப
ன அஙகபரதயஙகஸலாஙகஞச உபாககஞ்சதுரோபலேத
சி?ராவகநரஞா ஹிருகயா அஙகரசேகுபரதீர்தஇதம
வக்ஷகண்டஸதசெளபாஹு நரபிகுஹ்?2யாதரநததா
சேதரநாஸலாஸபகானெளச பரணிபாசெளததாககுலீ
ஊரரஈஜானுக கசேச பாதடஙகஞசேதஇசதயசே
மாசிராஙகுணரப௩து ஸாஙகஞசேஇபாசாதிதம்
ருணஞமு..னனமிஇ௫ஜே பம தமகுணம்தசதாபவேத
ரூண £ஸதயமபர சாப தூப்பேசயாநுசகரஹநஃதர
௫ூததீமாயாவிவயாணருச நாகாஸமஹிருதிரேவச
ஓகே சசகுணாபரோசதமா மேஷாமலக்ஷணமுசயதே
தரிகுணமஞலமிஎயுதம சச தியமபரசுரிஷய?க
சடகமீசபரதாபோயம தாபபேதயமவஐ ரமிதயதே
சாச்ஸயா.நு$ரசகபசைய ஆபயமசபரசஸ்யதே
ருததிஸ்யாமகா ௬.௩ பாசமமாயர ஸ௮௨ருபகம
விவாணமஙகுச சைல கனடாகாகாதமகமவித
ஸம்ஹு ரமககிருபமஸயாத பாசாகாமபலஸமலா சிரு
ஏசேவைஞகுணருபாசச ஸாஙகமசேதிம்ரசாததிதம
வள _தரசோபகி॥மாலாண்ச ககசமாபரணக்ததா
ஆஸகாவரணமசைவ உபாமகக சே இகத திசம, இதி?
சிவஞஷானயோகியருரை வருமாறு.
0
அரன௱ண ரு அருளாகலான, உ௰ிர்கட குணர்வளிப்பதாய்
அவ்வவுருல் ர. வே எறு௩ பொழில்கராய குணங்களுமரசிய கர
க. சூத்திரம். ப இியிலக்கணம். ௫௯௩
ணமும் அருள்வடிலே) கைகான் மூசலி.பவுறுட்பு*களும் அருசா
வடிவே), உபாங்கமாகய புவனபோகங்சளூ 2 அருளவடி ௨ே,௫வ
வருள்வடி வெல்லாம் உயிர்களின பொருடடனறி5த சனபொரு
ட்டன்மையான் இவைபாறிச சிஈதிதனாயிலும் ௮சிநதகேே
பெனபதாம்.
௮-ஈளூரு முூனனையதுவினைச்தொகலை, ஏனையது இருபெய
சொடடுப் பண்புச்தொகை.
குணம் வாய்மை முதலியன, ௮வையே.அவலுசகு௪ சூல
மழூமூகலிய படைக்கல மாகலின வை கரணமெனபப
4. 0.
௧ரசர ணஇசாங்கர் தருமருளெனபது மூனவைககற்பா
ல.தரயிலும் செ.ப்யுளாகலின முறைபிஈழ வைதகரா
ஆ௫ிடெனறகனால் ஏளையங்கப் பிர்த்இபம்சஙுசளுக தழு
வப்பட்டன. இவற்றைச் சாஙகசமெனற.த உபசாரம
அசிதனென்னும் வ-சொல் ௮அனஅமொழிச சொசை
அன்ரே௮சை
இவையொனபது செய்யுளாலும் முகல்௨னுககு உருவத் இ
ரூமேனியுண்டெனபது பிறர்கூதுவ குசசஙகளா னிககதபடா
௦5 காத து வலியுற தப்பட்ட த.
இசம்பவகிழயருரை வருமாறு.
௦
இப்படி யும்முடைய கர்த்தா வடிவுகொண்டத எனனபய
னைக் கருதி என்றவனை நோக்க; யவனு5சொரு பயன வேண்டுவ
இல்லை, அனமாச்களை இரட்டிக்கைப் பொருடடாசத் சனத சா
8௮]
(நிர ௪ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்,
ர னணிபமே திருமேனியாகக் கொண்டசென தருளி செய்கி
ப்
| உருவருள் - அவனுடைய இருமேனி சாருண்றிட மூரி
(௩ கூணறுகளோடு முணாவரு£ - குனகுசஞூம அதடைன
உ ”ணநுசநந.0 ஞானம)--உருவிறறோனறு வ கருமழு ம்ருளஃ.அவ
ஹயைய இருமேனிபாலே செய் தணடாககபபட்ட கருததிய
யாளும் ௮5த ஞானஈசான,-௮ரனான கரசரணாதி சரக்க
அமரா - தாதுசாரவிறுடைய கரசரணமுதறலான சரக்கவுர
வாளும் அவனாலே உணடான ஞானமாமஃ- &பாங்கமெல்
லாகமானருா - இரத் இடமேனிமி'லஓு.ஊடான இரணடாமங
கமான உடையாளகஙாளு மறறு மூளளலவையம இகத ஞான
காணா உ தனககொனநிளறே- இபபடிச் சாவசதஇிலும தோய்
ஈதிராதாலும தனகசொரு விகாரமற்று நிற்பன ௮ ுளுருவு
யிநகசெவறே யாசகுவ னமலனனே,
னைகள்.
சுப்ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
வ் (நல்ல்
அ௮ரலுருவருள - அரனஜரு அருளாகலான,--உணர்வரு
ஞூரூவிற்றோனறம - உ௨ய௰ாரகட குணாவளிபபதாப அவவவுரு
௮ிற்றரோனறு டிகருமமும குணங்களோடு மருளூரு - தொழி
லசளும வாய்மை முச்லியகுண ங்சளுமாகய கரணமும் அருளா
இிபவவே--கரசரனாதி சாக்கக தருமருஞ - சைகானமூத
லிப உறுப்புகளு மருளாசிய வடிவே, ௨பாககமெல்லாக தா
னாளூரு - உபா வகமாகய புவபோோகய்களும் அருரா௫ய வ
டிவே-அுஞரு வயிருககெனதே - இவ்வருள்வடிவெல்லரமூ
மிர்சளின பொருடடனறி,--சனககொனநினறி யாக்$ன னத
கரகம். பஇபிலக்கணம், இகூடு
ந்சனன்றே - சன்பொருட்டன்மையா விவைபர்றி சச்சி
யினு॥ ௮௪ இதனேயென பதரம்
இலை ஒன்பது செய்யுளாறும் மூகல்வனுச் குருவததஇிரு
மேவியு ஈடெனபது பிதர்கூறுங் குற்ரநகஉரன இகக படா
மைகார ற வலியுறுககபபட.ட ஐ,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
னாய பண்
உல2?3 பிமகதுகிரம தரனுரு “வென்பதோரா,
ருலஃவ ஒுநவிமனோ௪.॥ி யொசியகமி மென்பதோ
சா, ருலிிலுக ரூபிருமாகி புலகுமாய நினறதோரா,
முலனெி லொருஙவனெனப முருவினை யுணராரெல்
ல ம். (௧௮)
(இ-- ) உலச்னை இசதப் பிரபஞசதைக சூடி நிரையிறு
யிரநதுகின மி5ஈரப் மீரபஞசததிர்கு மத,மாயிருககு
2 தானு மவனுடைய இருமேனியெனறு மறியா,
வெடைமோரார
உ௱கவ னுருவி இரஃபபிரபஞ்” மகதககாசசாவின சர
சமோேனறி யொ ஸளிஷலே கோனறி யருளிஞஷலே யொடுங்கு
டு ஐ&டு மென்ப மென்று மறியா,
தோரார்
உலகிலும் குடி பரப௫ச,க இனுள்ள வானமாச்சளுககுப்
ரூமாக யுறகுமா பிராணனுமாய்ப் மீரபஞுாதஇர்கு ப்ரபஞ்ச
ய் நின்ற மோ முமாய் நிற்குமென்று மறியார்,
சார்
உலவி லொ அப்படிப்பட்ட கர். த்தாவிஜடைய ஸ்வரு
ரூவனெனப ருரு பல்வபாவத்சை யணராதவர்களெல்லா ம
௫௯௬ சவஞானடத்தியார் சுபகூம்.
வினை யுணராரெ வனையு மிச்சப்பிரபஞ்சத்திலே யொருவனெ
ல்லாம் ன் நுசொல்லாநிரபர். எ-று. (௪௮)
டான்
சிவாகரயோகியருரா வருமாறு.
கணக (0)
மேல் விஸ்வமூர்த்தயும் அஈசர்யாமியும் லிஸ்வகாரண
லும் விஸ்வாதீதனுமாய் நித்பனெனப அுணர்த் றல்.
(அசவடம் ) உலகுமாய்கின்கசோரா ரலகவலுருவிற் ஜே
ன்றி பொடுக்£டுனநுமோரா ௬லக&லுஈ குயிருமெனரோரா ௬
லூனை யிறர் தரி ற தரனரு வென்பதோரா ர௬லசனிலொருள
னென்ப ருருகினையுணராரொல்லாம்-சவலுடைய இரு?மனியான
ஈற்சத்தி ௮அபினனோ நி3த்தோபாதாளசையினாலே விஸ்வாச்
மகமாக நினரரையுள; சவனுடைய இரு ஈனி.பாகய சிர சதி
மாபையைப் பதிர5பொழுது ப்ரபஞ்சககதோனறி சததிபராழு
ையானபொழு த பிரபஞ்சம் ஒடுங்குமென்பதும், பிரபஞ்சானு
பிரவிஷ்டையினாலே பிரபஞ்சக் தககு கியர்காவாகய உயிராய்
நின்ஐ.தம், அசமகோசர எரமைபினாலே விஸ்வா சீ5னாச நீன்ற
சையும் அறியார்கஸ), சிவனுடைய ஸ்வரூபமாகிய அசண்டா
கார சச்சசொககதையை யறிபாதபேர் உலகத்தில் பிரம்மாதி
சே.வர்களைப்போலே யொருவனென பர்களென நி. சனபொருள்.
அஒ-&௦ ப ஞுகாஸ்வெ _. வீமார.ச ௯௦ வ$ஹூ௦
௪9 நக்கீரா விபொறாற௦ வா£கான2உர கேடடு வி
ஸாயி ௨௦ பேறதகாற௱ணகாய...? ஹீ.ந௦ நித ௦ கிஷ
விஷு. வ௱தாசம...2? உரமி3 | விெெ பவ ௩ய வி
3௮0 மாவ கடற-௦5_ந 2-2-2 நீ ஓய௦ பூரி தி௮ 6
க--ரூத்இரம். பஇபிலக்கணம், ௫௯௪௭
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கைவைகு[ு]
வென ஸ்ரீகண்டப் பி?ரரகராகும் ௮ரந்சேசுர.ராகயே மூர்தீ
இியானமாவி லகதரானமாவாய்த் திரும்ப வ௩,5அக5தேசுரரா
தீய மூர்த்தியானமாவைப் பிரமாண்டாகசராதிபதியாகும் ஸ்ரீ
கண்டராகிய மூர்த்தி யான்மாவி லகத ரானமாவாக்க யந்தஸ்ரீ
சண் டசரீ.ரசரீரியாய்ச சத்தி.பகாடிர்ய கண்டிப்புடைய சாயக்
சணகசலைகளாற சகளராயிருக் து பிரமவிஷணு முதலோர்ச்கும்,
ஸ்? வ தோாபமனனியப் பிரபிரஇட்கு!், கருஷ்ணார்ச்சுனாதியா்
க்கும, ௮றுபச் தமூவா மூதலோரக்கும், நிசகிரசா நிக்சரகல்க
ஊப்பன்ணி விளயாட்டு வித தப் பின்னகம் பிரசமாசகும்
அறர்பசொற்ப ௮ததியற்புசப் பிரசாத ப்ரதராயிருர் த சரிக்கு
ஞீ சரித்திரங்களிற் சிரிது பவராணிக மகம் பாஷ்பபசற் குபக்
இரமிகனே மார்,
அ ரலுரு - பாரீகண்டசரீரமாகக கண்டிப்புப் பொருக்திய
சிவசா£ ரம், -உலூனேை யிறச் தினற.து - சேவான்ம இருத் இி.பவி
லக்ஷண €ர்.தஇயங்களை யுடையத,--எனப.த ஓரார் - விசாரி
யார்,--உலகு-பிரபஞ்சம்,-- அவலுருவிற் ஜேனறி யொடுக்€௫:
மெனறு மோரார் - பு௫்5ச் வனது கணடிப்பில்லாச் சமஜே
தற்சத்தி சரீராதிட்டி,க வகண்டித பரிச£ரக மஹாமரயர ம.
யாசத்தி சரீரத்இம் நினறும் பிரக இறச்திருக்குமென்ப.தம் வி
சாரியார்,--&லசலுக்குயிருமாக யுலகுமாய் நினததோரார்-இத
சத் பி?ரரகராய் விடாபியாயிருட்பத முணரார்: இப்படியிருக்
கும்,-- உருவினையுண ர £ரெல்லாம்-விவே௫த்தறியா ரனைகரும்
ஸ்ரீகண்டருபியாயிருக£ன் ச சிவன் ௮5௲டாகார ரா,சலால்,.-
உலசனிலொரு னெனபர்-ஈம்மைப்போலே யொருவனென்று
சொல்றுவார்கள்.
நணனாமதவால்கல்.
௫௯.௮ சிவஞானசிதஇயாா சுபக்ஷம்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
[4
இனிசிஈஇகனா*யு 2௮ரிநஇதனேயெனறதனை வலியு .த
முகமான அவவருவடி வின பேதஙகளு ௦ அவ௱நினக ஜி
பூ சொதிமசளூம அவறமுனாய பமனகளு£ மசொகுசதுணா
த தகனஞாா
௪55 யிறம் அசிநஇதனே யெனபகுர்கு, மேகுதது
உருக. தரன விசசுலாஇகனெனறம, விசசுவசாரணனென்அுா)
விசசுவசஇ௱ ககதரிபாமியயனறும், விசசுவருபிசிய/றுக கூ
ஞ் சுருதிகேள சரனறென்பசாம,
மாயையில் மோஈறியொடுககுமுூலகம அதற்காசாரமாய்
நி எற மூரல்வன ஈவிற ஜோனறி ஒடுதகியதூ:. மா மெனபறஐ, தி
மகககின௮ு5 சோனறிய சாமரைபைப் பஙகயமெனபதனா
று £றி.க,
சலவைக் கழதலக.
இ.ம்பவழகியருரை வதமாறு.
கண) அறை
உலகனையி க தரன ற சரதுரவெனறுமோரார் - ப்ரபஞ்
௪த்திற் சப்பார்பட்டு நிற சிவனுடைய ௨௫௮௨ ॥னறு இஒ
நு சொல்லி விஃரரிசிதறியவு மாட்டராகள)-- உலக வரு
விற் “மூனநி யொடுக்கடுமெனநுமோரார் - இ£சப் பிரபஞ்சம்
காகுதாவருளிறா லே சோனறி யொடும்குமென்று நிரூபித்சறி
யவ மாட்டார்கள், -உலகினுச்குயிருமாக யுலகுமாம்நின்றசேோ
சார் - பிரபஞதஇிலுளள சருவரன்மாக்சஞுக்கும் பீராணனு
மாய் விரலததுககு விஸ்வரூஃயு மாய் நிற்பனென்று நிரு3த,த
க--ரூத் இம். பஇ.பிலக்கணம் ௫௯௯
தியவு மாட்டார்கள், உலூனி?னொரு௨ூ ன்ப ருருவிளையணரா
ரெல்லாம - ௮னுடைய சொருபதகமசை தாராயக ௬ ௮றிகைக
குப போசமில்லாசவர்சளொெலலாம ௮வளையு மிரஈப பிரவஞசத
திலுள்ள வானமாககளைப்போல வொருவனெனறு சொலது
வராகள்
இசஞளாற் சொல்லியது விஸ்வா இக சலுமாய, விஸ்வம் மோ
ன றுகைககும ஒூககுசைசகுஙவ காரணதுராம், விஸ்வத இிலு கா
டான வானமாககளூசகுப பிராணனுடாப்) விஸ்உருயுமாய
கி காதசகாலினு. ௮௦ அதிமமாடடாதவர்க௭ , அவளையும்
விஸ்வதத்லே ஒருவனெனறு சொலலுவராகளென்று முறை
பையை யறிவிததகுது.
தேவயான கழன்த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ர ஊக (0)
அரனஉரு - 85இசனாமினும அடந்திரனே பென்பதா ௫,
வேத் த ஞரு5திரறுருவா,--உலசனை யிரநத நீனரகென்ப
கோரரர - விசுவரீதிகனெனறு கூறுஞு சருதியினையு முணரச
ர், -- அவனுருவில் - அவன வடி. வறஇ ௦, - உலகுதோனறி யொரி
ஐகடுமெனறு மோரார் - உலககசோனறி யொடுவகுகலால் வி
சுவ காரணனே சனனுளு சுருதியிளையு முணரார்,-- உலகிகைகூ பி
ரமாக நினறசோரார்-விசுவதஇச் கந்தரிமாம்பெனறு கூறு
சருஇிமினையுமுணரார்;--உலகுமாய் நினற கோரரா- வி ௬௨௫
பியெனறு கூறுஞ் சருஇயினையுமணராட, கருவினை யு ஊரா
ல்லாம் - இங்கனவ் கூறுக ௬ருதிகள சானமுஈவு௩ இருமேனியி
யல்புணராசெல்லாம்,--௩லசனி லொருவனெனடர்-உலகத்திறு
ள்ளார் கூறுற்கடவளரி லொருவனெனபதாம.
௬00
சவஞான?த்தி.பார் சுபகூம்.
மறைஞநானதேசிகர் உரை.
ணையை
உமது கர்த்தா சதேலர்களுள சொருவனென்ன
அனசென நுணர்த தூர.
தேவரி னொருவனென்பர் இருவுருச் இவனைத்
தெவ 1, மூவராய நின்றதோரா£ முதலுருப் பாதிமா
5, ரரவது மறியராஇ யரியயம் கமியவொண்ணா, மே
வரு நிலையமோரா ரதனுரு விளைவுமோரார்.
(இ ரம % தேவரி
ொருவனெ
பா திருவு
௫௪ சீவனை
சேவர் மூவ
சாய் நி;ததோ
சா
மூகஓருப் பா
இமாத சாவதம
நியா
இ யரியயற்
சுழிய வொண்ணா
மேவரு நிலைய
மோரார்
அதனரு விளை
வமாரார்.
(௧)
இப்படி. திருமேனி பெடுத்திருக்கற சவ
னையக்த முப்பத்து முககோடி தேவர்க
ஞூக்குளளே யொருவனெள வழிகில்லாக
வாகள சொல்லா நிறபர்கள்.
௮ஈதத் சேவர்களுட் ஏிறப்பினையுடைய
மூம்மூர்ச்திகளையு மவசாதிட்டிச்தககொண்
டுநின்று தர்தாங்கருத்தியங்களையு மதியார்
கள்.
மகேள்வரகிச்£ரகத்திற் ரோன்றிய விரு
பத்தஞ்சி லத்சனா ரீசரமா மிரண்டஈரின்ற
மூரைமையினையு மறியார்கள்.
சகல் தச்கு மாதியான வமர்ச்தி சா
காச்சிய மனழ் தம்பமாய்ப் பிரமவிஃடு
க்க்ஞூக் கடிமூடிகசண்ப தரிசாய்கின்ற அம
றியார்கள்.
௮ர்,௪,5 தழற் பிழம்பிற்ரோன்றிய லில்கோத்
ப௨ மு மாசமூர்ததீடென் ஈதிடார்சள் ௭௮
க--சூ.தீஇரம். பதியீலக்கணம், ௬௦௪
இதர்குச் சப்பிரபேதச் தம் வாயவ்யத் தங் காக்தத் தல்
காண்க, (௪௯)
சிவாக்ரயோகியருரா வருமாறு.
வெப்பு
மேலி தவம.
இருவருச் கனை ததேவர் சேரி லொருவனென்பார்-ஞா
னஸ்வரூபியான இவெனை ப்ரம்ம விஷு ருததிரரன்லும் மூ£தி
இசளுக்குளளே யொருவனென்பர்,--ே.வர் மூவராய் மினற
தோரார் - ஸததியோ முத்த ப்ரவாத்சரெனறும் லயபோகா
இகசார ஸதாகங்களிலே சிவன் சதாசிவன மறோலஸ்வரன் என
ன்ற மூன்று ஸ்௮ரூபத்சையும் ௮றியாதபேர்,--முதீ இருப்பா
திமா.ச ராவது முணரார் - ஸ்ருஷடாதியிலே சத்தி சிவாத்ம
கமாக இர் திரதலுஈப்போல நீலமும் பொனமையுமாய் நினற
து மறியார்,--௮இ அ௮றி.பயற் கறியவொண்ணா மேவருடில்யு
மோராரர் - சசகளத் தக் காதியான அ௮மூர்சஇ சாதாக£யம் ௮௦
ல் ஸ்தம்பமாய் ப்ரமவிஷ்ணுக்சளூககு மடி மு. சாண்பரிதாய்
நின்ற மறியார்,--அதலுரு விளவுமோரார் - அககமூர்தஇ
சாதாக்சியத்திலே சகலப்ரபஞ்சமு முண்டாகதத மொடுங்கு
௦௫ மதியார் என்றி சன் பொருள்.
ப்டடன் வா_த.லெ. _._ வளவிய-௦ நாஹி.த0௨
லெ தாஹா றஃயிறள அ | ௨௦ அவ 2 வார ன
மெ உவபுனெ வ உட சிலவு | ௬௦-௫.௪.) வாசு
கமா ௨ீ_ந௦ தடை விழவு உவ | வடா 5
(0 பண தீகாறா௦ ஜெ வ அவக ஸ்கி ஸஸி_த( ॥ி ன்
௬0௨ இவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்-
ஸஜாஹ 9௫22 9-5)_தி-208-ஐ.ச32 மிஹொது ு
0.5॥ ஐ.தி.
வ_க22அ 2௮7) லி த. 9-௫ 6970௦ 922௮)
[ப]
ச மி, மஹவ-.௦ ஹ$-.4 0 ஒயஸ்டிடு 3, வ தொ
5 32௪ | ஹ ர$திவிஹா ஹூயவோசு மிமா.நா 8
வி. வ் த்]
ட3/
ஷஸ்ிகாஙு ௮௮௪ |
மு வவவஅவாவவைகளைக்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(வென்ன
இ. வமறு
இரவு ந சிவனை - ஸ்ரீகண்ட சரீரிபாயிருச்குஞ்சிவளை தே
லா மூவாகமாசசெலுதடு அவரலராய்த இயானம பணணபப
டவ செனபசறிபா£,-- முரலுநபபாதி . ச௪த்திரிவானமக௰,-4
மேவருகிலை - இலிஙக தம்பாகருஇ,;-- அதனுருவி.னாவு - சத
சிவரூபம,
மறற வெளிப்பொருள்.
செனதாணானனானானயனிட
சிவதானயோகியருரை வருமாறு.
அனத ட்டம்
விச்சுவாதிஉனென்ப முதலிய நான்கு சுருதகையும் மூ
றையே வலியுறுப்பனவாய், அரியுஉஉலும் அடி. முடி ஹேடியறி
॥பாாவணணம தீ௬ட இருவுருவி ஸிலைகூறும் புராணவசனமும்,
மூம்மூர்ததிரளூ தனனுறுப்பிற்றோன்றி நினற ௫டு.வினியல்பு
கூறும் புராணவசனமும, அவன வடி.விலே விளை சவண்ண
௧க--ரூத்தரம். ப.இ.பிலக்கணம். ௬0௩.
மே உலகர்கு விளைவ கூறும் புராணவசனமும், அம்தராரீசர
வடிவு கூறும புராணவசனமு ராகிய இலயையு மதர்குர் சா
னரெனபதாம்
இவையிர.ஈடு செட்யுளும் ௮சிர்ததனெனததர் ஐ உரைய
எவை காடடி பலவாறு,
கஇம்பவழ௫ியரகுரை வருமாறு.
அவயவவ் கண்டி] அமையவைை
உம்முடைய காசசாவ 0 மேலாசஞூசசுளளே ஒருவ)
ழிர.ஐ வேறே ஒருவனெனறு சொல்லவேணசியதுில்லை எ௱றவ
னை மேற் ஈறுதர௱ஜிஃ செபச ஞர்
ே௨ரிலாருவனெனபர் இருவரு*சிவனை - நான?ம இரு
லியா வடை ப பரமேலவரனை மாபையே வடட்வாகலு ஈயா
பிரம்ம விஷணுகசளுட.ே கூட்டி வவனையு மவர்கலைப்போ
ஒருவனென்௮ சொல்லுவார்கள போதினராயுாளவாகன இ
பபடிச சொல்லுவாகள அறிவற்றவாக ரொெனபானேனென்னி
ல்? தேவர் மவரரய் ந்ர௱ுதோரார-.ரம்ம விஹணு£சகந “க
ப பிராணனுமாய இவாசளுச்குக காதசாவுமா யிவர்களுடடேர
கூட்டி எணணப்பட்டமுறைமையு மநிவாரகமா ௮றகெண்டே.
யாயிருககு மறிவர் வாக பசொனாது இறவனதியு)-- முலு
ரூப்பாகிமாச ராவதுமுணராா,- அதக சர்த்சாவினுடைய இ
ரூமேனி ௮ாகுதஞரீசாமாசபிநநத கார.ஊமம் ஏதுசகென றி
யார்கள --இடுியரிபமற்கறியயொண்ணா 2மவருநிலைய? ராரார-
பரபோஸ்வரன பிரமம விஷணுசகளுககு மறிபப்படா தழற்
பீழம்பாப் கிறது ஏதுசாரணசெனறு மறிபார்கள் இதவன
தியம், ௮ வனுருவிவு மோரார் - அவனுடைய இரு?மனியா
லுண்டான பிறையோசனநுகளயு மறியார்சள,
௬௦௪ இிவஞானூத்தியாரச் சுபக்£ம்,
இசந்குப் பிரமாணம், இருச்சதகம், தேவர்சோவறியரி
தசவதேன் செழும்பொழிம்கள பயக.துகாத் தழிககுமற்றை,
மூவர்கோனாய்நி௫ற முசல்வனமூர்தடு மூதாசைமாகாளு௦
பாகச்பெசை) யாவர்கோனெனனையும்வக தாண்டுகொண்டா
னியாமார்சகும் குடியல்லோ மிபா.த ॥ஜ௫?சா,) மேவி?னாமவ
னடி.யா ரடியாரோடு மேனமேலுஈ குடைச்காடி. யாடு வாமே”
எனஜுமதங் சண்டுகொள்க,
இதனாற் சொல்லிபத பரமேஸ்வரலுச்குத் திருமேனி ஞா
னமே யாகையினாலு2௪,ததஇ சிவானமிபமாமிருக் த தஆனமாசக
ஞுச்குப் போகமோடசங்களைச கொடுச்சரவ ஞூகையாலும்,) பிர
ம்ம விஷணுக்களா லறியப்படாதவ னாகையாலும் தேவர்களி
லொருவ னலலவெளாலு முறைமைபை யறிவிகதது.
சவவவனயனனாகமானம்,
சுப்.ரமண்யதேசகருரை வருமாறு:
(0 அணைக்க
அ.திடரிபயற்கதிப வொண்ணா மேவுருகிலையு மாசார்-விஈ
வாதிசசென்ப.த மூகலி.ப கானகு சுருதஇகளையு முறை?ய வளி
பூறுப்பனவாய் ௮ரி.புமயனு மடி. மு. சேடி. மறியாவணண 8ண
ட இருவருவி னிலைகூறும் புராணவ௪ன ச் இனையு முணரார்;-
சேவர் மூவராய்த் இருவருநினற?தாரார் - மும்மூர்த்திகளுக்
தன்லுறுப்பிற்றோனறி நினறவடி.வி னி.பல்பு கூறும் புராணவ௪
னத்தினையு முணரார்,;--அவலுரு விண்வுமோரார்-அவன் வடி.ஸி
லே விளைச்சவண்ணமே யுலூத்கு விளைவுகூறும் புரணவசன
தீதினையு மூணரார்,--முததுரப் பாதமாச ராவதமு. சார் -
அர்ச்சனா ரீச்வரவடவு கூறும் புராணவசன த்இனையு மண
சார் சிவனைச் தேவரி ஞெருவனெபர்-இகங்கன வ் கூ௮ம் புரா
குத இரம். பஇயிலக்கணம். ௬0௫
ணவசனல்கள் சான்ருசவும் இவ்வுண்மை யறிபாதீவர் சிவபிரா
னக கடவுளரில் ஒருவன எனபர் உ னபதாம்.
இலவையிரண்டு செய்யுளாலும் ௮95 இதனென்பவர்க்கு உடை
யளவை காட்டியவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை,
இத உமத.
போயயோ யிருந்துபிர்க்குப் போகத்தைப் புரித
லோரார், யோயோ யோகமுத்தி யுதவுத லதுவுமோ
ரார், வேயோனாற்போற் செய்த வினையினை வீடட
லோரா, ரூயயா மூடால்லா மும்பரி லொருவனெ
ன்பர்.் (௫௦)
(இ-ள)பேோகயா வென்றான் போகியாயிருர் தான்மாசசளு
யிரம் தயிர் கருப் போகத்சைகசொ௫ுகருர் தன்மையு மு
க்குப் போக ணரார்கள
ச்கைப்புரிகலோ
சார்
யோ௫யாயோ சிவன்றான் யோக€யாயிரத் தான்மாச்சளு
கமூத்தி யு5வ2 க் கயோசகசாதனையார்பெறு மூத்தியின மூ
ல_தவு மோரார் ரைமையு ாறியமாடடராகள்
வேச யானாற் இராரகத் தேட மிம்லாத சிவன்றாலும்
போற்செய்த வி கோபமுடையவர்களைப்போல வான்மாசச
னை யினை கிட்ட எ்செய்த குரூரகனமங்களை யறிக்த தற்கேற்
லோரரார் ஐ தயரல்களைத் துய்ப்பித் த,சனை விடுவிப்பி
ககு முரைமையு மவன் செயல்சளென ண
சார்,
௬௦௬ இவஞானித்தியார் சுபம்.
ஊாகயா மூட இப்படி. சானாவிதமாக வபகரிச்குஞ் சிவ
ரெலலா மூமடரி னது மகமையை யுளளபடி விசாரி கறிய
லொருவ னென மாஃடாதவர்களா தேவரி மொருவனெனச
பா, கரு தலவாகள எ-று, (௫௦)
அண னாலை
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
கலனை வை (0) வரனை அனகை
மேலிவவாறு நிர்கணதமசை பாரதபாதிச.ஐ சகலாச்கு
உபாஸ்யா மூரசஇயாய பரவரததகாபேசமாய கலரமஸ்தகத
கஇலேயிருஐ ப்ரதி மண்டல சீரு தியஙகளைப பண்ணும
பரீரணட பரமேஸ வானை ப்ரமம வி௨ஹணுவாஇ?ள அஆபேகச்ஷ
யாச பரென்று கஉறுகள௱.ற.
போகியாயிரந ழயிர்சகுப் போசத்ரைப் புரிலோரார்
2மாமெறல்வர தநோத்கமாயிருஈது உ௦சதட லான மாசகளூ$
ரெல்லாம ரீபுரு& ஸம்யோக மோகத்தை யு எடரககுவத
நீமிதசெனறும்,-- யோசியா யோசமுதகி யுுவதலசவமோ
ராரா - கசசகைவனசகிம் யோகாசன தூல மயிரும் து போக
ா*்செல்லாம போசசாமர்தீதிய முண்டாசச். சதபலுமாகிய
மோ௯தரைக தொடுபபத கம், -வேகமாஞ்போந்செய்5
விளைவினை வீடடலோரரா-கோபசதை யுடையவாகளைபபோ
மே யானமாகசகாத சணடிககிமது அவாகள் பண்ணின பரவ
மேோனமேலு௦ வளராம லொழிகசத செனறும;-- செதகியா
மூடசொல்லா மூமடரிலாருவ னெனபர் - விசாரியாத ௮
ஞானிகளெல்லாம் இஈசுச சரிகதிரங்கணக் சொண்டே சே
வாகளி லறொருஉ௨ணொனறே சொல்லுலார்சகள எனறிகன பொ
ரூ
க--ரூத் இம். பதியிலக்கணம் ஸ்டுச
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
அகவ பவன்
இகஏமரசு
போகயாய் - சேவி தேவ%கயிருக ந, யோசியாய் - ஐ
ஷ்ண ஹாசதியாயிராக த, -- வேசடாஞற்போல - சோபியா
ஞாரீ்போஃ,-ோதியார - விசரரியரா.
2சத வெளிப்பட.
சிவஞானயோதியருமாை வருமாறு,
(0)
மூகல்வனகொண்ட இருமெனீ1ளிற் சிலதிருரனி போ
ச௮டி.வமும, சிலசிருமேனி கோரவடி வ௨மும, கி௦திருபேனி பே
&௮டியமுமாசககொனட த; முறையே உயிரசடகுப் போகம்
புரிதர்பொருட்டிம, விளைய கிட்டு ஈந்பொரு_மிம, போசமு
(ஷ்
தீதியு: வகாரபொருடடு மாமெனபதாம
நரம்பவழதியருரை வருமாறு.
வவண்டும்
உம்முடைய கர்த்தா சத்தி சிவானமியமாயிரநநது போக
மோட்சங்களைக கொடுபபா னெனறவனை மோசகக, மேலருளி2
செய்க மா.
போயா மிருகதயிர்ச்குப போகத்சைப் புரிதலோரார் -
பரபேஸ்வரன தான பேரகசொரூூயாயிரும். து துனமாக்சஞூ-£
குப் புசிப்புகளைக் கொமிசகு முரைமையு மறியார்கள் யோ
யோ யோசமுத்இ யுதவுகதலதவு மோரர் - தானே டோகசதி
௬௦௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
லேயிருக் த தன்மாச்சளூச்கு யோகமுண்டாக்கி யதீனால் மோ
ட் சத்தையும் கொடுப்ப_ஜ மறியார்கள்,--வேகியானாற்போற்செ
ய். ச வினைகளைகிட்டலோரார் - சான கோபமுடையவர்களைப்
போல விருது தனமாசசளூச்குக் கோபங்களையு முண்டாக்கி
அ.௨ரவர் மூனசெய்,த கனமத் தக் டோக வண்டாக்கய சுஈ.தக்
கங்சளைப் புசககச்செய்தே உண்டாகய பிரியாப் பிரி.பங்களி
ஞூலை ஆகாமியத்தையும் ஏற்றுவிச் த; இப்படிப் புசப்பிச் தத்
சொலைககற முறைமையையும் ௮றியார்கள.--யூயோாமூடரொல்
லா மூம்பரிலொருவனென்பர் - இங்கனம் பரமேஸ்வரன் தன்
மாககளுக்குச் செய்கற உபசங்காரங்கள விசாரித் தப் பாராக்
பூத்தியீனொல்லா மிவனையுர் சேவர்சளிலை ஒருவனெனறு சொ
ல்லாநீத்பர்.
இதனாற் சொல்லியத ஆன்மாக்களுச்கு ௮தக்கதக்குத்
தக்க இருமேனியாயிருகது போகமோட்சங்களைக் கொடுக்கற
சிவனை 2 ரேவர்களி லொருவனெனறு சொல்லப்படாதென்னு
முரைமையை யறிகித்த த.
சுப்ரமண்ய3தசிகருரை வருமாறு.
கை வனை (0] அவலை அணக
போகியா யிருச் தயிர்க்குப் போசத்தைப் புரிசலோரார்-
மூகல்வனகொண்ட இருமபேனிசளிற் சலதிருபோனி போசவடி. வ
க்சொண்டத உ௨யிர்சட்குப் போசவடி.௨ம் புரிசந்பொருட் டெ
ன்பசனையு முணரார்,--வேசயானாற்போத் செய்தவிளையினை
வீட்டலோரார் - கேர ரவடி.வங்கொண்டத உயிர்கள்செய்திவி
சைபினை வீட்டுசற் பொருட்டெனபதனையு முணராம், யோடி
யா யோகழமுத்இ ய: லதவமோரார் - யோசகடி.௨க்சொ
க. சூத் இம். ப.இியிலக்கணம் ௬:0௯
ண்டு உயிர்கட்கு யோகநூத்தி யுதவகற் பொருட்டெனபத
ளையு முணரார்;--ஊகியா மூடரெல்லாம்-இவவாறு தருமே!
கொளளு முறைமையினை யாராய்க தறியுரநிவீல்லோ,--உம
பரி னொருவ னெனபா - சேவரின ஒருவனெனபா எனபதாமப-
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணையரடு 321௫ அடை
இப்படி. மஹேசலிகரஹ சானாவிதமா யிருககு
மென றுணாத்துசரா.
ஓஒன்றொடொன் மெவவாவேட மொருவனே த
ரித்துககொண்டி, நினறலா லுலகநீயடு நினறன னெ
௮ுமோரர, ரன்றிபவ் வேடமெல்லா மருனபுரி தொழி
லென்றோரார், கொன்றது வினையைககொனறு நினற
வக குணமெனரரார். (௫௧)
(இ-ள) ஒனஜொ ஒரு வடிவுச சொருவடி.வ௮ மாயுசஙகளூ
டொன ஜு மொலவாம லிருபசன,45௫ விக்கிரக மாக
வவா லேட வொருகததரதசானே தரி? தகொண்டு நி
மொருவனே சரி ர்கையால்
தி.ற்ச் கொண்டு
நின லால்
உலகூல்கி நி சிவன ப்ரபஞ௪க தககு வேரு யதனைநீங்
னறன னெனறு இரினருனெனற முறைமையினையு மறியார்
மோரார் கள்.
அனறியவ வே இவங்கள் கூறிய எடிவினறி வேசேயுண்
மெல்லா மரு டாசகப்பட்ட இருமேனிகளெல்லா மாண
1௧4
௬௧௦ சிவஞானசித்தியார் சுபகூ£ம்.
ளபுரி தொழிலெ மாசகளுச் கருளை*சொடுச்கையின பொருட்
ன ஹோரார் டெனறு மறியார்.
சகொனற வி அரன இரிபுரமுூதலியவற்றை௪ சங்கரிச்
ஊயைச கொன தசெல்லா மகதகதவானமாக்களை மீட்
று நினறவக க. நுகையினபொருட் டவாகள்செய்த கனமங்
ணமென ஜோரா களைப் புசிப்பிததுத் தொலைப்பிதததனறி யி
ர் ச்செயலன் றென்று நல்வினை யடைவிபமித்த
தெனறு கரு. சவுமாட்டாரகள எ-று
இதறகு வாமவயச௩€கை யெனவறிக. (௫௧)
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
னல்கிவ்டு வம்
மேலிதவு ம.3றசே புறஉடை.
ஒனரொடொன ழொய்வாவேட மொருகனே தரித.தச்
கொணடு நின௱லா லுலகுரீ றக நி௫றனனெனறு மேரரார்ஃ-பர
ம்ம விஷணு ரூததரனென்னு மூனறு விக்ரஹங்களு மொன
ரரூடொன றஹஜொலவலாததாய், ஒருவனே ஏசுகரலததிலே தரித
அசகொண்டு நிற்கையால்) காமககுரோதாதிசளுமகுக காரண
மாகிய மாயா பரபஞசததிர்கு அர்யமாககினறசையும்,-- ௪
னறி யவலேட-மெல்லா மருளபுரி?காழிலென ஜோரார் - ௮னறி
யத விகரஹஙகளெல்லால் கருடையினாலே பண்ணப்படட
கருதயங்சகளுக செனறும விசாரிபார், சருபையிஞலே பண்ணு
ஐ க்ருத்தியசதற்குச் சங்சரிட்பானே னென்னிஃி---கொன து
வினையைக்கொனறு நின சவச்குணமென்றோரார் த் ௮ச்தச் ௪ம்
ஹார குணமானது தன்மாககள் பண்ணின சகார்மகதையே ௩9
ட்பிதசசெனறு விசாரியார் என்றி சன்பொருள்.
க.ரூத்தரம். பதியிலக்கணம் ௬௧௧
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
நணவககமையை |) சைலலகைகைசைவகவ ம்
இழவுமது.
உனறரொடொன் ரெவவாவேடம் - உரர்தாதி விச்ரெசபே
கீ தயுதபேதஙகள)-- கொன்றது - 2௯ மதனாஇ சஙகாரம்;--
வினையைக்கொனறது - இருவினையுட் பாவததைப புசிப்பிச து
நரசமாககுவ த.
முத வெளிட்படை
சிவஞானயோகியருனா வருமாறு.
ககை(]
௮ங்கனம் போகவடிவுங கோர்வடிவும் யோகவடி வுமா
ய்ஜ் தம்முண மாறுபட்ட பலவடிவம் ஒருவனே கொணடுநிக்ற
அம், தம்முண் மாறுபட்ட அ௮ப்பலவடி வங்களும் ௮ற்கனம
போகழுூம வீமிம் யோகழு மூசவுமுகத்தான ௮றுககிரகமொ
னறம்கே ஏதுவாதலும், இமைசெய்வத கனமையைப் பயத்த
அம, ௨லகததின வைச்சதியப்படாத விசய நகிலையாகலான;
இத மச குச சானரெனபதாம்.
உலகனை யிற5 தினற தரனுருவ மென்பதூ௨ம் ஈண்டினி
து விளச்யெதூஉமாயிற்று,
நிற்றல் நினறலென விகாரம்.
அன்றியவெனலும் பெபரொச்சகீறு விசாரத்தரற் ரொக்
கத.
இலையிரண்டு கெட்யுளாலும் ௮9ம் இதனாதற்கு ஏதுச்சா
ட்டூ.யவால.
௬௧௨ சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்.
இரம்பவகிழயருரை வருமாறு.
(0 வெயவகனை
உம்முடைய காத்தா ஒருவனெனமுல் வடி.வமொனரரழி
ந்து பலவாகச் சொல்லவேண்டுவதில்லை எனறவனை மோக$€ப்
பலவடிவு ௮வனுக குணடென றருளிச்செய்களார்.
ஒனரொடொன ஜெ.வவாவேட மொருவனேதரிச் தக்கொ
ஊடு நினறவ னுலக£$ஙக நினறன னெனறுமோரார் - ஒன்றை
பொனமஹொவவாமற் பலவாகச கர்த,ரரசகொண்ட இருமேனிக
ளெலலாம ஒருவர் கொடுதததல்ல, தனதிச்சையாலே தானே
உ௨ணடாசகககெரணடு நிற்கிறவன்;தகையால பிரபஞூசசசை ரில்
தநிறபானெனகற முரைமையையு மறியார்கள. இப்படி.த இரு
மேனி பலவாக வேண்டுவானே னெனனில 7--அனதியவவேட
மெல்லா மருளபுரிசொழிலெனஜோரா£ - இது வன றியும் அப்படி.
பொனறையொன ராத இருமேனிகளெல்லாம அஇனமாக்க
ளூககு அறுச்ரகம்பணணுகைப பொருட்டாகக்கொணட இரு
மேனிபென௮ு மறியராகள. அப்படி யறுககிரக மூர்ததியாயிரு
சதிறவன சங்கரிப்பானேனெனனில?-- கொன்றது வினைபைச
கொனறு நினதவக குணமெனோ.ரா£-திரிபுரககன முதலாகச்
சொல்லப்பட்ட கொலைகளெல்லாம் னமாசகள கனமத தக
இடான சரீ ரங்களையெடுதத சுக ஐசகங்களை யறுபவிக£ர து
யா தசை நிக் யிைப்பாற்றிவை, ௧5 ஐ குற்றமல்ல, குணமென
௮ விசாரிததறியவு மாட்டார்கள்.
இதனுறசொல்லியத கர்தசா எண்ணிறந்த வடி.வகள்
கொண்ட த தனமாக்களை யிரட்சிச்கை நிமித்தமாசவெளறும்,
அவ்ன செய்கிற நிச்சரகமும் ௮றச்சரகமமே பாமெனலு முறை
மையை யறிவிதத து.
க.-சூத்இ.ரம். பஇியிலக்கணம், ௬௧௩.
*ப்ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு:
பண்கள் 0 ணங்கள்
ஒன்றரொெடொன் ஜொவ்வாவேட மொருவனே தரித் துக்சொ
ண்டு நினறலால்-அவ௩னம் போசவடி.வம கோரவடிவும் யோ
கவடிவுமாய்த தமமுண மாறுபட்ட பலவடிவு மொருவனே த
ரித துகொண்டு நி௫றலால்,-- உலகநீங்கி நினறன னென்று
மோரார்- உலகதஇன வைதகநியப்படாத ௮இசய நிலையனொ
னபதளையு முணராா--அனறி யவவேடமெல்லா மருள்புரி தொ
மிலெனோரரா - தம்முண மாறுபட்ட அபபலவடி.வ௰களும்
௮ வனம் போகமூம் வீடும் யோகமும உதவுமுகதகசா னறுகி
கரக மொனறற்கே யேதுவாமெனபதனையு முணாரரா,--கொ
ன ௫௫ வினையைக்கொனறு நின் குணமென்று ஒராா-கொ
ல்லஓுசலாகய தீமைசெய்வ தம வினைக கெடுதகலாகிய நன
மையைப் பயசுதலாகசிய குணமெனபதளையு முணரார்.
இளை யிரணடுசெய்யுளாறும அட௫கதிசனே யெனபததற்
கேது கூறியவாறு
மறைஞானதேடிகர் உரை:
அணை] வடை
இ.௪வமத.
காயகன் கணணயபபார யை புதைப்பவெங்கும்,
பாயிரு ளாஷொடப பரித்துல மினுககுநெற்றித், தா
யநேத இரகஇனாலே சுடரொளி கொடுத்தபண்பிற,
தேயமா ரொளிகளெல்லாஞ சிவலுருசக் தேசதென்
னார். (௫௨)
(இ-ள்.) நரயக கைலாயதஇன் சண் இ இரத்தினப் பிரத்ச
பல்க் பதன]
ன் கண் மென்லும் தாழ்வரையிற் கணங்களெல்லாச்
௬௧௪ திவஞானத்இயார் சுபக்ஷம்:
ணயப்பா னாய தோரத்திரஞ்செய்யப் பார்வதியாருடன் ச
சபுைப்ப வனெழுச்சருளியிருக்கத வவதரச்தில் நிரு
தீசமுகலிய லீலைகளைப்பண்ணி யெழுச் தீரு
ளியிருக்கற சமயசஇலே, பார்வஇயார்வினோதார்த்தமாகச்சி
வன நிரு நயனததைப புதைக்க,
எஙகும் பாயி உலகமெங்கும் பரச்தவிருளரம் றேவர்ச
ர ளாக்குட ளெல்லாரையுு தேவவருடததிற் கோடிவ
௫ட மறைக்க; அப்பொழு தவர்க டோததி
சஞ்செய்ய,
பரிம் தலகினு உலசத்இலுண்டான வானமாக்களுக் செ
க்கு ல்லாக துயருறுவகனைககண் டது திக்குகை
யினபொருட்டுக கருபைசனிச்.ு
செத்திக் தூய பால,ச.இன ஞானககண்ணாற் சுடர்பொ
கேத் இரத்தின ருக்திய ப்ரகாசத்கைக் கொடுச்ச முறை
லே ௬டரொளி மையரலே,
கொடுதசபண்பி
சா
சேயமா ரொ சேசங்களிற் பொருக்தப்பட்ட ப்.ரகா௪
ளிக ளெல்லாஞ் வ்களெல்லரஞ் சிவன தறுக்கிரசத்தா லுண்
சிவலுருச் ச டரன ப். ரகாசமேயென்று விசரரியார்கள்.
தென்ஞர் எம்,
இதற்குச் சைவபுராணத்தி லேகாகச௪ ௮ருக்துர ௪க்க
கையி லெனவறிக,
௨-ம், தேவாரம். எமலைமடச்சை விளையாடி, வளையாடு
கரத்தான மூழ்கச் சவனசண் புதைத்தலுமே வல்லிருளா யெல்
லா; வுலகுடனமுன மூடவிரு ளோடும்வகை நெற்றி யொற்றை
க்சண் படைத்துகக்ச வுததமலூர்கினவி, லலையடைச்த புனல்
க...-ரூ.த்திரம். பதியிலக்கணம். சுகடு
பெரு? யானைமறுப் பிடறி யகலொசெக தர்இவரு மரிசிவின
தென கரைமேற், கலையட௩து கலிககடியஈ தணரோமப புகை
யாற் கணமுகல்போன றணிகிளருக சலையநலஒரா சாணே ??
என வதிக, (௫௨)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
௦
மேல் ப்ரபஞ்சத்தில் பரகாசமெல்லாம சிவனுடைய சேதி
்ங்களின பரகாசமெனப தணாத தல்,
ஸாவலோக காயகனாகிய பரமேலவரனுடைய இருகயன
வ்சளிலே லோகநாயூயோகிய பா£வதியா விகோகதுதினாலே
மூட மபெல்லாலோகங்களும் ௮க்தகாரமாகைமினாலே, லோகங
களுக்குக கருபையினஞலே நெற்றிச் திருகயனததினாலே ப்ரகா
௪௫௪கைக கெரடுதத பரிசினாலே ; லோக௫களிஓ டான பர
சாரசமெல்லாஞ் சவனுடைய திருகயனங்சளின ப்ரகாசம என
அறி எனறிசனபொருள.
*லைனைலககைகாகை.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வெ அவையை
இவுமது.
கெளிட்பொருள்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ஷைகு (1] வணைவ்வகவைய
இவ்? வடமெல்லரம் ௮ருள்புரி தொழிலென்பதற்கு முதல்
௬௧௬ ரிவஞான௫ித்தியார் சுபக்ஷம்,
வி இருச்சண்புததத,க இருவிசையாட்டினக ணிகழகச்த நிசழ்ச்சி
யே சரனறெனபதரம,
நயப்பு மகழசசி
பாப்கல் பரததல,
சேயம உலகம,
இரம்பவழகயருரை வருமாறு.
0
இப்படி. உம்முடைய சாத்தா பிரபஞசதடை இரட௫ிப்ப
சென றெககேகாணபபட டதென சவனைமகோகக மேலருளி௪
செயகஞூா.
உர பகனசண்ணபப்பால் நாயடபுதைப்ப - பரமேஸ்வரனு
டை ப திருநயனஙகளைப பரமேஸவரி வீசோசமாக சீயதததத
தாலே மறைகக --எககும்பாபிருளாகமூட - எவவிடமுமிரு
ளான பாரத சர௨திரையு ரூடிககொள்ளப் பரிது பரமே
ஸ்௮ரகா ஒனமாககஞரககாக விரககித இருவுளம்வாழர்,த உல
£லுககு,--தூயகேசதிரச னாலே சுடரொளி கொடுசதப்பண
பில் - பிரபருசகு ஐககு நெ௱றியிலுணடான சுசதமான திருகய
ன தாலே விட்டு விளஙகாநினற சுடர்பொருகதன பிரகாசத
ளைக கொடுசத முரைமையாலே,--தேயமாரொளிகளெல்லா
[ஸு சிவறரு* தேசசெனஞர் ன பிரபஞசத்தி ஓுனாடான சநதி
மாதிசசாக்கினி நட்சசதிர முசலான பிரகாசங்களெலலாம
பரமேஸலரலுடைய திருமேனிப் பிரகாசததினுலே காரியப்ப
செ௦ வொளிகளெனறு இச்.த முறைமையை உளளபடி யதிச்.து
சொல்லுகருர்களில்லை. ௮தேனெனனில் ? தங்கள் அகங்கார
களால்.
க-சூத்இரம். பதியிலக்கணம். சுகள்
இதற்குப பிரமாணம். தேவாரம், மலைமடககசை விளை
யாடி வளையாகெரத்தால் மகழ்ஈதவனகண் புக தலுமே வல்
லிருளாயெல்லா, வலகுடனருனமூடவிரு ளோடடும்வைெற
றி யொறறைககண படைததககத வசதமனூர்வினவி, லலைய
டைநதபுனலபெருக யானைமருப்பிடறி யகலொடுசச் ந தமரிச
வினஜெனைகமாமேல்) கலையடர்ஈ த கலிசசடியர் தணரோமப்
புசையாச சணமுகல்போன றணீகளருக கலையகல்லூர கா
டேன? எ-ம, இருவாசகம். ரீததல்விண ஈபம; 4 களிவகத
தையொ னெகழல்கண்டுக கலககருள, வெளிவஈ இலேனை விசி
இகணடா.ப். மெயசசுடருககெல்லா, மொளிவர்தபூங்கழ லகி
கரகோசமங் கைககரசே, யெளிவர்கவெரசைபிரா னெனனை
யாளுடை யெனனபபனே??, எனனுமதுல கண்டுகொளக.
இதச் சொல்லியது பரமேஸ்வரன இருயனத்தைப்
பரமேஸ்வரி மறைசசப பிரபஞ.மெல்லாம் ௮கதகாரமா.ப்வி
டப பரமேஸ்ல.ரன கெற்றிககணணுலே அகத வக்தகாரதகைப்
போககுசகையால்; எல்லாப பிரசகாசஙகளும பரமேஸ்வரனுடை.
ய திருமேனிப் பிரகாசமெனனு மூரைமையு மறிவிதத த.
சவவையவு வாகை
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
லவிம்கதி (ட அவவதன்ல்
(அவ்வேடமெல்லா மருளபுரி சொழிலெனபதற்கு) காய
நயட்பால - மு5ல்வி மகழசகியால்,--மாயகன கணபுசைபப
மூகல்வனத திருககண்புசைதத இருவிளையாட்டினகண்,--ஏங்
கும்பாயிருளாகமூட - எவ்விடத் தும்பரவிய இருளாகிப்போர்
ககவும்,--பரிச் துலகனுக்கு - பரிதுற்நுலகீலுள்ளார்சகு---தய
செர்நி சேத்தரகுதினாலே - தூப்தாகய செற்றிக்கண்ணால்,--
௬௧௮ சுவஞான௫த்இயார் சுபக்ஷம்.
சடரொளிகொடுத்த பண்பின் - மிகுரதபிரகாசத்தினை யளிச்ச
ரளி. பசனமையால்,--கேயமா ரொளிகளெல்லாம - ௨உல£னுள்
ள வொளிகளெல்லாம்,-- செவறுருதசேசதெனனார் - இவனற
ன நிருமேனிப பிரசாசமென நுணரார்.
மறைஞானதேிகர் உமை.
அண்ட் வடை
இதுவுமது
கணணதல் யோகிருபபக் காமநின் சிடவேட்கை
க்கு, விணணுறு தேவராட9ி மெலிககமை யோராமா
ரு, னெண்ணிவேண் மகனையேவ வெரிவிழித் திமவா
னபெற்ற, பெண்ணினைப் புணாகதுயீர்ககுப பேரின்ப
மளித்ததோரார். (௫௩)
(இ-௭.) சண்ணு இபெனிமவானிழ் ரூழவனாயிற் றேவதாரு
தலி யோகி மரததினிழலிலே வேதிகையிற டரியககமெ
ருப்ப னனு மியோகாதனமாக வெழுசதருளியிருக
தி வவதரத்தில்
காம நினறிட சேவலோகதஇரக்குக சேவர்கண் மு௫
வேட்கைக்கு வி லாயினார்ககுக் காமவிசாரமினறி யதனா ல
ண்ணனுறு தேவ வர்கள் வருத்தமுற்ற முறைமையினையு மறி
சாரதி மெலிக்ச யார்.
ம யோரார்
மாருனெண் மாயனானவன் றஜேவர்களூக்குத் துயரச்
ணி வேண்மகனை கை ரிககுகல் காரணமாகச் திறாவுளத்சடை
யேவ த். தச் தன்பிளளையாகய சாமராசளை உழை
5 இர்தச் வ னியோகத்தி லிருக்கையா லா
க ரூ.2இரம். பதியிலக்கணம். ௬௧௯
ன்மாச்சளுக்குச் சுகமில்லாமற் நுயருறுகிருர்கள்; ஆகையா னீ
பேர யிமகயோகததஇிற சிவன கருத்தைத் இருட்பென்ன,௮வலு
மப்படியே யதீனைக மலைக்க,
எரிவிழித.த இவெளு மிப்படி. வருவானென்று விசாரித் ௧
ப்பொழுது நெற்றிக்கண்ணா லவ னெரிக்.து
போமபடி. விழித் துபபார்ச் த,
இமலான பெ மேனசையுட விமவான கூடி. ப்பெற்ற பா
த் தபெணணினை £வதியாரைச் சலன நிருசகலியாணம்பண்
ப் புணர்ர் தயிர்ச் ணி யருளினபின்பு, சர்வானமரச்சளுககு மி
குப் பேரின்ப ம குத போகததிற சருததண்டாச£ககாசத
ளிதத சேரார். தர கொகெச, அதனைபபெழ் ௪றுபவிக்கு மூ
ரைமையினைய மறியாரகள். எ- று,
இதற்குக் சாலோதரரதத் காலைக்கததுவ் கரண்? (௫௩)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
கவககைைய(0
மேல் காத்தாவினுடைய யோகபோக ரூபங்கள் அனமாக்
களின பொருட்டல்ல_த சனகஇல்லையென் றுணர்த்_தன றத.
கணணுதல் யோகருப்பக் கரமனின்றிட கேட்கைககு வி
ண்ணுறுசேவரா மெலிச்தமையோரார் - செற்றியிலே ஈய
தீதையுடைய பரமேஸ்வரன ஸகூகேவியானா நீக்கி யோசததி
லிருக்கவே ஸ்ரீபுருஷர்கச்£ விகாரமுண்டாக்கக் கூட்டுல் காம
னுணடாயிருக்கஓம், தேவர்கள் மூதலான போர்கள் ஸ்ரீபோக.
மில்லாமல் த௫ச௫தரானசையும் விசாரியார்.-மாறாு ளெண்ணி
சேள்மகனையேவ வெரிகிழிக் திமவான்பெற்ற பெண்ணினைப்
புணர்ச் தயிர்க்குப் பேரின்ப பளித்ததோரார் - இருமால்தான
பரமேஸ்௨.ரன யோகாசனச்இ லிருசகையினாலே : யெல்லாம்
௬௨௦ சிவஞானடத்இயாச் சுபக்ஷம்.
சகும போகமில்லை யாசகத, ௮௧௦2 யோகத்தை விலக்செ
னு வேளாகிய தம்முடைய பிள்ளையை யனுப்ப; அவனபோய்
புஷபபாணசதைச் தொடுப்ப, ௮வவளவில் பரமேஸவரன கெ
அறி யளல்விழிபாலே யெரிததுப் பினபு இமவானமகளாகய
பாரவதியார் தபசுபண்ண அததபசிரூலே சகசேோரஷித தத த
ரக்க்லயாணம பணணிககூடி, அனமாககளுககு அமைவுபெ௫த
விஷய ௬௧௫மைக கொடு2,ரதை விசாரியார் எனறநிசன பொ
௫௮௨
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ட ணக?
இது வமது.
வெளிப் பொருள்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
பலவேறுவகைப்பட்ட அருளபுரிசகொழிலும் ௮வ்வேடதசளனை
யினழியமையாமைகமுக சண்ணுதல யோகிருகதுழி ௨லகத்தன
க ணிகழகத நிகழசசியே சானறெனபதாம;
௨லகனுக்சூயிருமாய் நினறவற்றை இவ்விருவகை த் திருவி
ாயாட்டினவைத்து இனிது விராககயதூஉ மரயிற்று. ஒனறொ
டொன ரெவவாவேட மொருவனே தரிச தக்சொணடழும் இ
கீனுட் கண்டுசொள்க
இயையிரண்டு செய்யுளாலும் மேலதனைக் சண்கூடாகதி
கெளிவித்அச் சச் இிசனாயும் ௮சிசஇதனே பென்றகளை வலியுறு
தீதியவாறு,
கருத இரம். பதியிலக்கணம். ௬௨௧
சீகணடருத்திரர்ககுரிய வடி.வஙகளும் பெயர்சஞ் சர
மில்களும முதல்வனுககும ஒப்பவளவென்பது வாயுசஙகதையு!
டகூறபபடுதலின, ஈணடுக கூறியனவெல்லாம் முதல்வலுசருரி
யனவே யாமெனககொளக,
அற்றாகலினனறே ரண்டுக் கூறியவடிவங்கரொெல்லாம் ம
சேசுரமூததமிருபசதைஈதனளை வைததெணணபபடடனவெ
னப.
நிமம்பவழ௫டியருரை வருமாறு.
ணப) வைய
மோட்சதசையனறிப போகஞ சிவனே கொடுக்கவேணு
மெனகத முறைமையை யருளி -செய்கருர்
சணணுதலியோகருப்பக காமனினநிட வேட்கைக்கு வி௨
ணுறு தேவராதி மெலிகதரையோரார்-டரமேலஸவரன யோகத
இலே எழுகதருளியிருககக காமராஜனுஞு ச5இரம்போலே நிற
க,இனபத துசகுசசெயவலோகததிலேயுளளசேவர்களபுவிலேோ
கதஇலுளளவர்கள சாகலோகததிலுளளவர்கள் இசை பேரு
மிகவமெலிநது வருகதபபடடது மறியார்கள --மால்கானெ
ணணி வேளமகனையேவ - விஷணுவானவர் பரமேஸவரன ௭
முகதருளியிருக்த யோகச்தைச கலைப்பதாக கல்ல விசாரம வி
சாரித,ஐ,த் தனனுடைய பிளளையாகய காமராஜனையேவ,--எரி
விழுதிது - அந்தக் காமராஜன் வெது பஸ்மமாய் போம்படி.
இருநயனத்தாலே பார்த். த,--இமவானபெற்ற பெண்ணினைப்
புணா்சத - தனமாக்கள்பிற ௨ருத2 கதைச் கண்டு பரமேஸ்
ரன தானே திருவுளம் வாழர்.த பருவச.ராஜன புச் திரியைக
கலியாணம் பண்ணிககொண்டு போக ச்தையறுபலித் த;--உ௰ிர்
௬௨௨ சிவஞானடதஇயார் சுபகூஷம்,
சீகுப்பேரின்பமளிதசதசோரார் - அன்மாக்களுக்குச் சிவலுள்ள
வனஜறே சொடல்க அவன் திருவடியைப் பெறுமளவும் விட்டு
நீஏகாத மிகு, மாயாபோகத்ைக கொடுததத மறியாரகள்.
இதற்குப் பிரமாணம. திருசசாழல், “ மலையனாமனபொற்
பாவை வானுதலாளபெண்டிருவை, யுலசறியக $ீவேடடா னெ
ன்னறுமது வெனனேம, யுலகறியசதீவேளா தொழிஈசனனேலுல
கனைததும், கலைவினசபொருளகளெல்லாய கலலகடுங்காண
சாழலேர? எனனலுமதுக சண்டுகொளச.
இகஞளாற் சொல்லியது பரமேஸ௮ரன போகியாயிருக் து
சர்வானமாச்களுககும் போகசனப் புபபிக்தீறவன, யோசகத
இையிருச்,த சாவானமாககளுக்கும் போகத தக்ரும மிகுதியா
கவருகத; ௮௫ சண்டு மிகுதியும தானே போகியாயிருநத சர்வா
னமாகசளுககும் போகததைக கொடிசசானெனனும முறை
மையை யறிவிதத.த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கயவவை(] அவ்வை
(பல்வேறுவசைப்படட அரறாள்புரி சொழில மவவேடச்தை
பினறி யமையாமைச்சூ) கணணுதள்யோகிருப்ப - செற்றிசசண்
ணுடைய சிவபெருமான யோகிருஈ தழி,-- பேட் கைககுககாம
னினறிட-வேட்கைகுச்சாரணமாய்காமனிருக்கவும்,-- விண்ணு
௮சேவராதி-மேலிடச தள்ள சேவர்சண்மு வலியோர், மெலி
கதமையோரார் - மெலி மறியாராய்,--மாரான எண்ணி
'வேணமதனையேவ - மாயலுங்கருசிசாமனையேவு5சல் செய்ய;--
எரிவிழிச் த - விழிசரெரித் த,--இமவான்பெற்ற பெண்ணர்னை
ப்புணர்ச்அு - உமாதேவியைக்கலச் த,--உ௰ிர்ச்குப் பேரினப ம
க. சூத்திரம். பஇயிலக்கணம். ௬௨௧
வித்ததோரா£ - உயிர்களுக் இன்பநிகழ்ச்சி வருளிச்செய்த தம்
சானறெனபதுணரார்.
இலஷலையிரண்டுபாட்டானு மேல கனைச்"சண்கூடாசத் தெரி
வித்து௪ சசெதிதனாயிஐம ௮9 இசனேயெனறதினை வலியுற 5இ
/பலாறு
மறைஞானதேகிகர் உமை.
அண்ண (0 அற) லய
சவ னறுககரசஞ் செயயு முறைமையைப் பலவாகக்கூநி,
மேலவற்றை யிரண்டு விறாத்தததான முடிகதத
முடிததலெனலும் த௨திர கதியா
லூணர்த் துகருர்.
படைப்பாதி தொழிலும்பத்தர்க சருளும்பா வ
னைய/அலு, மிடப்பாக மாகராளோ டியைநஈதுபிர்க இன்
பமென்று,மடைப்பானா மதுவுமுத்தி யளித்திடம் யோ
கும்பாசந், துடைபபானாக தொழிலுமேனி துடககா
னேற சொல்லொணாதே. (௫௪)
(இ-ள.) படைப் அழிப்பிளைப்பாறாலெனலும் பஞ்சகருச்
பாது தொ தியததின முறைமையினையும்,
ிலும்
பச்தாககருளு எறும்புமுசற் வர்க எளீருயுள்ள வான்
ம்பாவனையும் மாக்சளைத இருக்கண சாதி யிரட்கெ£ற
பெருமையினையும்,
லும் ஆரண மாகமம்களென்னு மாகமங்களூ
ண்டா யதுவருல் குருமரபின முரைமையி
னையும்;
ந பதி ௪
இடப்பாக மா
கராளோ டூயை
ஈ தயிர்ககனப
மெனறு மடைப்
பார மதவும
மூதி யளித
இிமெ யோகும்
பாசம் நடை
பபானாக சொழி
லும்
மேனி தடச
கானேற் சொல்
லொணதே
சிவஞானடத்இயார் சுபக்ஷம்,
கண்ணுதல் யோக&ருப்ப பென்பதனால் ௮
இதமா ரீசுரனாகச சிவன பாரவதியாரைப
பொருதிப் போகசசை யானமாககளுக்குக
கொடுக்கு மூறைமையிஜயும,
யோகயாயிருநசகெனறுமயோசசதின மு
தீதியி௫பதசைப் பெறறிருககு முறைமையி
னையும)
நஞானதீசசையைச செய் சதனா லடையு
தூததியினையும்,
வன நிருமேனி ,தரித் ககொண்டு ௪௬
ட்உமுதலிய தொழில்களைச் செய்யாஇிருப
ளுண்டெனறுஞ
பாணாகல்; கருததியஙக
சொலலபபடரது எ-று
ஆன சாரியை,
உம்மை எண.
இதற்குக காமிகங் ரணம் மகுடத்திறகாண்க,
(௫௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
கனகன் (0) வை அலகை
மேல் ஸ்ரீகண்ட பரமேஸ்வரன திருமேனியை௪ வ னஇ
ட்டி த்த நில்லாசபொழு,௪ ப்ரசிருதியில் ஸ்ருஷ்டியா தி சரு,2
இயல் கூடாதென்ப துணார்ச் தனறத.
படைப்பாதிச் தொழிலும் பத.கர்க்கருளும் பாவனையு ர
இ மிடப்பாக மாத ராளோ டியை தயிர்ச் கன்பமெனறு ம
க--ரூத்திரம்: பதிபிலக்கணம். ௬௨௫
டை.ப்பானா மதவும - ஸ்ருஷடியாதி ச்ருததியங்களைப் பண
ணுவத பக. தஜநவகள தயாகபூழைக்கும வேமாகமங்களை ய
ருளுவ.தம், இடதபாகததி லீல்வரியாருடனே கூடி.மிரு௩து ஆ
னமரககளுகு எப்பொழுதும் விஷயசுகத்தைச சோசசற து
ம,--ூதஇ யளிததிடும யோகும பாசக தடைபபானாஈ மொழி
லுமமேனி துடக்கானேற் சொல்லொளஞுமே - பதிஇமுதத்பை
க கொடுககும யோகமும, அனாஞான திசை பொழிகமகாம அதுக
தரஹமா௫ய ருததியமூம், ஈதெல்லாம ஸப்ரீகணடபரமேலவர
ன திருபேனியை ௮திஷடியாதபொழு.து ஆமென்று சொல்லொ
ஞூதென நிதனபொருள்
ஆகதையயவக களின்.
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு.
டு
சுதசாத ஜவ இருடடி திதி சங்காரககள போற் பிர
இருதிககுள் உளள அவாகதகரசாதஇபம, பிரமாணடததிலுளள
அவாநதர இாதயம) சாக்ஷாத் திவசாசய மாசட்டுட, சிக
டை ரோகமரைகினாற் இவெலுக்குக சரததியமெனப்ு வே
ண்டாம அது கனறனறு சகரவாததியாயிருககனற விராசா
வக்கு ௮5தரஙக ுததியம ப£ரஙக கரதஇபமயபோல , சிவ
னுசகு மப்படி யநதரஙக €ருதஇயம ப€ரலக கருதிய மிர
ண்டும் முறைமையிற் சாக்ஷாத் கன௬ஓ2 பிசரைச ரெலு5இ
யவர் தானா? மறைவாலும் நடசகுமென்று கூற௮ுகனஞுா.
முூறைமையிற் பிரகம மஹாசிருஷ்டி௰ல் சிவன சிவததது
வ பஞ்சச இருட்டி பண்ணிப் பின னக5தேசுர சரீரசரீரியாய்
அகூத்தமாயையி னின்றும் காலதச்.தல் முதற் பிருதிவி சத்து
வ மசதமாகயே ததவ சாத .த.விகங்களை யுணடாகக, உருத்திர
20
௬௨௬ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
ரை இருசயத்இனின்றும், விஷணுலையும் பிரமாவையும் பாரிச
ங்களி னின௮ம், சூரிய சோமாக€னிகளை வல இடது மொறி
சேத இிரககளி னினறும விக£னேஸ்வரமாயுஞ் சுப். ரமணிய
ஸாயு கண்டத.தினினறு மிருதயத இனின௮ மிபபடி. வாதுளகி
இற் சொனனபடி.,மற்றமற்ற ௮ங்கஙகளி னினநம சேவர்களி
௬டி.கள வேசசாஸ்திரங்கள மற்றுமுளளன வுணடாசகுவா.
நடுவே நடுவே வரும ௮வாஈதர ருட்டியில்
மேளி தடககானேல் - பிரகிருஇிரநிலைய ப ரீகணட சரீரசரீர
பாயு, பிமாணடநிலைய ஸீகணடசரீ ரசரீரியாயும இரா திருக்
சால) படைப்பா இதகொழிலும்-மத் இயமப்பிரளய முடி.வினி
ற்குணதிசதுவமுஃற பீருதிவி சதவமீராகும் தத்வதாகுவிக இ
ரூட்டி ஸ்திதி சஐகாரநசளும்,--ப.த்.தர்ககருளும் பரவயும்-
இிகஷாலானகளா மிருககாம் சிஷடருக் குபதேசசதுக காணமி
ககும நிராலமப சாலமப இிவததியானமும்;-- நூலும - வொக
மோபசேசமும?--இடபபாக மாதராளோ டியைக தயிர்கசன
பொன்றும அடை.ப்பானாம தவும - உண்டாககுவ ஐம,- முத
இயளிச தரமியோகும - உப்சேசி5 தககரண்மிக்கும் சாலம்ப நி
சாலம்ப ௪.வதசதியானமும்,-பாசக துடைபபானாக். கொழிலு
12-இீக்ஷையைப் பண்ணுவதும்; -செரல்லொளாதே - மென்ற
ஹையபபடாதே,
சூரியனைக் சாசிபர் புச்ொொன்பதம, சர்இிரளை அ.ததரி
பு,தஇரரொனபதும், ருஷிகளைப் பிரமா முதலோர் புததிராக
ளெனபதும, வேதசாஸ்இரங்களைப பிரமா மூதறோர் சொன
னதெனபதும், சப்பிரமண்ணியர் விச்னேஈர ரிவர்களை ஸ்ரீச
ணட புததிரர்க ளெனபதும; இகைமுதசிய பலவும்; ௮வாச
தீ.ர சிருலூடியில்,
கடசூத்திரம், பதியிலக்கணம், ௬௨௭
முன் சொல்லியபடி மஹா ச்ருஷ்டியில் மசேசுர புததிர
ர்களே.
மாந்திரசாத் தரம் சசாசிவ மாசலால் றெளககோதி ௮9
மார்சசாகக சாஸ்£ரங்கள் சா௯்ஷாத.தம் பிராகாராகதரததஇ
னாலும வந்தாலும மகேசுர சாததிரநுகளே.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வனைவகைகானைளை (0) அனகை
ஆரணமாகமமெனனுள செய்யுளிழ் கூறிப்போக,க உபசேச
மாததிரைககேயனழி, உலகவனுருவிற்றோன றி யொடுககடுமென
பத முதலாக, இஙகனம் கூறிபபோகத சோஜற்ற மறைப்பு நிலை
யரு ளிறுதியெனனும ஐ௩தொழில்செய்த த்கும; அவ்வடி.வம இ
னழியமையாச சிறப்பினவாய் வேண்ட பபடுமெனபதாம்.
படைப்புக்கு வாதுளாகமததினோ தியவாறே இயங்கியற்
பொராஞூம நிலையியற்பொருளஞுமாகய உலகங்கள, முதல்வன
தஇிரு£மனியில் ஒவவோருறுபபுககளினினறு தோன றநுமாறுசெ
யயவேண்டுதலாலும், மரைபபுசகு ஊனநடன மியற்றவேணடு
தீலானும், திதிக்கு மாசராளோடியைய வேணடு,ரலானும், ௮
௪க&ரசதஇர்கு யோகருகத சாட்டவேணடுகலானும், சகுகார
த.இந்குத சோனறின முறையே அ௮அவவவவ்வுறுப்புக்களின ஒடு
ககவேண்டுதலானும, உபகேசமாததிரைககேயனறி இவர்றிர்கு
ம் உருவத.தருமேனி இனதியமையாச் செறப்பினவெனபதுகண
டுகொள்ச.
ஏனைத்தொழில்களைச் களக்.து கூறுதலிற் படைப்பாஇியெ
ன்பதற்குப் படைப்பாகிய ஆடுத்தொழிலெனறுரைகக.
௬௨௮ சிவஞானசித்இயார் சுபக்ஷம்-
பத்தர்க்கருளும் பாவனையெனப.ஐ பததாக்கு இருவினை
யொப்பின அருளூசர்பொருடிஈ செய்யும பாவனையென த, இ
சரோசானததொழிலையணர்ததிறற, பாவனையென்னா, ௮ஃதி
வனுக்கு இயல்பன மையின
நூல் எனபது நூலைசசெய்யுமெனட் பெயரடியிற் பிறச்ச
பெயரெசசவினையாய் இடைப்பாச்மாசராளுககு ௮அடையாயி
2௮ இலவாற௱னறி எணணுமமை யே சொலலாகலே வை
தீத; மேற்கூறிபபோகத அரணவாசமககளைப் பிரித துககூடட
லெனஹமுததியால் சணடுமுடனவைத த எணணினாரொனற
ரைபபினுமாம
பாசக துடைப்பர்னார கதொழிலெனறத எனடுச சங்கா
ரத இனமோறெனபத, கொன்றது வினையைக கொன்று நி
னற வக்குணமெனபதினான அறிச
அடைபபான துடைப்பானெனபன பானிற்று வினையெ
ச்சம செய்யுளாகலின மூறைபிறழ வைததரா.
இவையனை 5 த சுததமாயையிற படுற் காரியல்களை நேர
௧௫௪ கூறிடதெனறுணர்ச,
உலகனையென பத முகல் இவவே'ழுசெய்யுளாலும், மேலைச்
செய்யுளின அர் இசனென தனை வலியுற த் தமுகத்சான ௮வ்
வருஞருவின )பேதகுகளும்,அவற்டுழைய தொழில்களும் பயலும்,
அலையினதியமையாச சிதடபினவாமாறும் , சொகுசதக கூற
பபட்டன,
கிரம்பவழதியருரை வருமாறு.
சவவமைகைை [0] அனகன்
சர் வஞ்ஞனாயிருக் உம்முடைய கர்த்தா அரூபமாயிருர்
அ ஒனமாககளூககுப் பேகத்தைக சொகெகமாட்டானோ ! ௨
க.சூத்தரம். ப இயிலக்கணம். ௬௨௭
ரூ௨மேன் கொள்ளுகறு னெனறவனை கோக மேலருளிச் செ
ய்கரூர்,
படைட்பாஇததொழிலும் - இருடடி. முதலாய கருகதிய
ங்சளூம;--பததர்சகருளும் பாவனையும - ஏிவப,சசரகளுககு ௮
ககரகமபணணும ஒருமையும,--நூலும - சாததிரங்களும;--
இடப்பாகமாதராளோ டிசை தயிநனைபமென்று மடைப்பா
மை: ஏம - பரமேஸ் வரன தனனுடைய இ._பபாகத்திலே பர
மேஸ்வரியை வைக. ஐககொண்டிருக,த ஆனமாக்களுக்கு எப்
பொழு தும போசசதைககொடுககிஐ அரத் மூரைமையும,;- (த்
இயளிததிடுமியோகும்- அனமாகசளுககு மோட்சததைக கொ
டுககிற சிவயோகமும;--பாசக துடைப்பானார்தொழிலும-௮ன
மாசகளுடைய பககுவாபககுவ மறி து ஆசாரியனாக எழுதரு
ளி௮5_ து பாசஙகளைபபோககுகற சடசைகளும,--மேனவிசொட
சகானே௪ சொல்லொளுகே - இககனஞ சொல்லப்படட இ
வையெல்லாம் பரமேஸ்வரன தனது காருணணியததினாலே
திரும மனிகொண்டானில்லையாகன, ஆனமாக்களுச்குப போக
மோட்ச மூனடாகாகெனனு முறைமையை யறிவித்து து
சுப்ரமண்யதேடகருரை வருமாறு.
எனைய
(அரணமாகம மெனனுஞசெய்யுளில் கூறிப்போந்த வுப
சேசமாதஇிரைகசே யனறி) படைப்பா ததகொழிஓம-படை ப்
பாயே அஇததொழிற்கு வாதளாகமததி னோதியவாறே இயவ்
இயர்பொருளூ நிலைபிபம்பொருஞமாகய வலகங்கள் முதல்வன
து திருமேனியி லொவ்வோ ருறுப்புக்களி விறு சோனறுமா
அசெய்யவேண்டு மாகலாலும்-- பத்காக்கருளும் பாவனையும்.
பத்சர்களுச் கருவினையொப்பின அருளும்பொருட்டுச். செய்யும்
௬௨ குவஞானசித்தியார் சுபஷூம்.
பாவளையாகிய திரோதானச்தொழிற்கு ஊனநடன மியற்ற
வேணடுகலாலும்;--உயிர்க்கசபமெனறு மடைப்பனாமதவம-
உயிர்களஞுசனெபததைச் செய்வதாகய இதிககும்,--- நூலுமாத
சாளோடிடப் பாகமியச் து - இடையிலுககு நூலையொபபாகச்
ெய்யு தேவியோ”டிடைபபாகத இயையவேண்டுதலானும்,--
முததியளித திடும் யோகும் - முததியளிபபதாகய அறுச£ரக
த்திற்கு யோகருநது காட்டவேண்டுதலாஜம்,--பாச௩. தடை
ப்பானாம் கொழிலும - பாசரீஙகுவதாகய சகாரததொழிற
குச சோனறினமுறையே யவ்வவவுறுப்புகளி னொடுககவேண்
டுசலாலும,--மேனிசொடக்கானேற சொல்லொளுதே.- இவ்
நிர்கு மவவடி.௮மினறியமையாச சிறப்பினவாய் வேணடப்படு
மென்பகாம்.
உலூனையெனபது முத லிவ்வேழுசெய்யுளான மேலைச்செ
ய்யுளின ௮9க்இிதனென றதனை வலியுறுத தமுகதகான ௮வவ
ருளுருவின பேதஙகளும், ௮வர் ருனாய சொழில்சளூம படலும்
அவையினறநி யமையரக் சறப்பினவாமாறுக தொகுத்துக் கூற
ப்பட்டன.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணத 23106 விடுவ
மேற் தலைதடுமாத்ஈமெனலும் த௩திரவத.
உருமேனி தரித்துக்கொண்ட கெனமலு முரு
விறந்த, வருமேனி யதுவுஙகண்டோ மருவுரு வான
போது, திருமேனி யுபயம்பெற்றோஞ செப்பிய மூ
ன்றுநந்தய,கருமேனி கழிக்கவந்த கருணைபின் விளைவு
காணே, (௫௫)
க--ரூத்ம். பதியிலககணம்.
கு
(இ-ள்) உருமே மெய் வாய் சண் மூகருச் செவி யிவைக
னி தரித,.த ஊளையுடைய சகளமே ௫௮வலுககு2 இருமேனி
ககொண்ட யென்றது
தென்றும்
உருவிரக்க வ
கலைகளுடன் கூடாத நிட்களமான இரு
ரமேனி ய தவங் மேனியின முறைமையு மறிகதோம,
சஎணடேோம
அருவரு வான முற்கூறிய வுருவமு மருவழும் ஒனமாகக
போது திருமே கூடித திருமேனி கொண்டவிடதத௫௪ சகள
னி யுபயம பெற நிட்களமான இருமேனியின முறைமையுஙக
ரோம டோம்,
செபமீய மான இபபடி. ச்சொலலிய மூவிதமான இரும
று நநதவ கருமே ஸனியுஞ ௪னன மரணபபட்டு வரு காது வ
னி கழிககவந்க
கருணையின வ்ளை
வ காணே.
டிவைப போககுமபடிக்கு ௮வன ஐ கரூபை
யிஞ: ஓுணடாயதென அறிவாயாக. எ-று.
இதில் நிடகளம் பரமென௮ம், அபரஞ சகளமெனறும,
பராபர சகளகிட்களமெனறும் பெறும.
௮்தெனபோல வெனனில் *? ௪களம் மரமான துபோலவு
வும், நிட்களம நிழறபோலவும, சகளநிடகளம் பூவும் பூவின த
மணம்போலவு மறிச
ஒருபொருட கிரண்டுனமையு முண்டெனனில் ? சிசசா
க்தத்துக்கு விருச்தமான அ௮கசைகாக்தஇசமெனனுக குர்தமுணா
டாம். உருவமாயிருக்கற புட்பச இனிடத் தருவமாயிருககற கச்
கீமாயிருககற கக்கமாச்ரயமாயிருத்தலாற் குற்ரமில்லை பெகா
விக. (இடு)
௬௩௨ சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்.
சிவாகாரயோடியருரை வருமாறு.
0001102090 வை
மேல் மூனறு ரூமும் அநுககிரஹா£த்தமென் அணர்த்து
கல்
௨௫0 ரனிசரிச தககொண்ட செனறலு முருவிறநகவருமே
னியச௮வ2ணடோம - சர்தமா ரூபதறைத தரிததககொண
டா னென்கைபில் உருவில்லாம லருவரொனப தீறிகசோம்;--
அருவுரு வானபோது தஇிருமேனி யுபயம் பெற்மேம் - கண்
ஞூடி.நிழம்போலக காண வுணடாய், இ னடுதற்கு இல்லையாயிரு
ககம ரூபாரப மானபோது; இருதனமையாயிருககும தருமே
வியைஃகணடோம-- செபபியமுனறுககதற சருமேனிஈழிகக
வக சருணையின வடி.வாணே -சொல்லப்படட ரூபம அரூப
0 ரூபாரபமெனனு மூனு இருமேனியும் நகமமுடைய கனமசரர
ணலை வருமசேஹஙகளை மாதறவாத கருபாசததியின வடி.
வென்றி யெனறிகனபொருள.
நநதம என௱த சகலரைச் சொனன
அலை ஒருமூரததியாக வறுககிரகபணணுவ ரெனனுமல்
மூனறுமாத தகளினாலே அறுக்கரசஷமபண்ணுவொனறு சொ
ல்வது கல்பனுசெள ரவமெனனில்? அதில்ல சக்ரா இ இிக்ை
பணனுவதற்காக குரமூாதஇயாயும; தயாகபூஜார்ததமாந ௪
களாகள மாசயு), அ௮ககர்யாமிபாயிருநது அ௫ுஞானததை
ஹரிப்பசற்காக அரூபமாகவம செொரலவலமேணும.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
தணட டப வவல்
இப்படி. மூனு நருமேனியு மு௫ச்சபபட்டசெனறுணர்த்
தனு.
க ரூத்திரம். பதியிலக்கணம். ௬௩௩.
உருபோனிசரித தக்கொண்டதென ஐலும் - ஸ்ரீகண்ட ௪கள
சரீரசகைத் சனத சரீரமாய்ப பரிததிருககுமெனறு படி.ததமா
ததிரதஇல், கரிச்கப்படுலவத உரு, தரிப்பத ௮௬, எனறு இரண்
ரிபொருள சிததிததலால்,--உருவிறஈத அருமேனியதவூக கண
டோம - ௨உருவாதீதமாய் ௮ருவாயிருககும நிட்கள சரீ.ரமனுமித
தி ஈறிரதோம,--அருவருவானபோது - அருவுமுருவுமாமிருககு
மிசுரசரீரமெனறு எ இருமேனியபயம் பெற்மேம-சகளநிஷகள
௪ரீரமுந இயானிபபோம்,---செப்பிய மூன௮ நகதங் கருமேனி
கழிககவகச கருணையின வடி.வகானேோ-அ௮சலம சலாசலம சலம
எனறும, பரம் சூக்குமம் தூலமெனறும, சாறறிய மூனறு சரீர
மூ.2, பரசரீர சூகரும சரீ£தசோடுகூடப பிதா மாதிரு சுககல
சுரோணிதஙகளிலு.னடாகிய ஸ்தூல சரீர சமசாரதனை ரீககவ
நத சில௪த.இவடி.வாயும 9வ௪தஇ யபிவியதத வடி.வாயு மிருகக
ன௰௦தனானே,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
இிருமேனியெல்லாம் ஒருநிகரனவாகலின, ஏனைய வருவ
இருமேனி அருவருவத்திருமேனிகளதுணமையு:2; அவையும அவ
விபல்பி௫வரமாறும, உருவக திருமேவிக்கோ திய ஈயமேபற்றி
௮றியப்பமமெனபதாம,
உருவமெனப்படு௩ தூலட்பொருடசெல்லாம் ௮ருவமென
ப்பரிஞ சூககுமவவதகை ஒருகலையானண்டெனஜஷ் சற்காரி
யத்தினியல்புபறறி, உருபோனி தரிச் தக்சொண்டதென௱லு மு
ருவிறக்த வருமேனியதவகண்டோமென்றும்; ௮அவ்வருவமெ
அப்படுஞ் கூககுமட்பொருள் பின உருவமெனப்படுஈ தூலாவத்
ைையெய்தமடோது ௮வவிரண்டறகும பொதுவாயதோரவத்
௬௩௪ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
)தயும் உண்டென்பது தானேபோதருமெனபது பற்றி ௮௬
௮ருவரனபோத இருமேனியுபயம பெறமோமெனறும; வேறு
பொறளனமையான அவையும் ௮வவு௱வடிவோ டொககுமெ
னப தபற்றி மூனறு னஈதவ கருமேனி கழிககவகத கருணையி
ன வடி.வெனறும, கூறினா.
இசனானே ஏனைத் திருமேனிகளிரணடின து உண்மையும்
அவற்றஇயல்பும உருவத் திருமேனவியோதரகய இடைபுபற
திச சாஇககப்பட்டன.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
அவக (] அணவையாம்
உம்முடைய கர்ததாவுக்கு உருவமொழிஈ,த அருவம் ௮ரூ
பாரூபம காணப்பட்ட இல்லையென றவனை மறு,2து மே லருளி
௪செய்கிமுர்.
உருமேனி தரி கக்கொணட தெனறலு முருவிரஈகச வரு
மேனியதுவ௩ சணடேோம-பரமேல்வரன சகளமான திருமேனி
யெடுத் தக்கொண்டா னென£பொழுசே சகளமுமனறியே கிட்
களமான திருமேனி உணடெனறு மறிகசோம.--அருவருவான
போது திருமேனி யுடயம்பெற்மேம்- நிட்களமானபோசே இர
மேனி ௪கள நிட்களமெனலு முறைமையு மறிக்தோம். இப்படி.
ஒருவனுஈகு மூனறு இருமேனிபாகர் சொல்லுவானே னெனனி
ல்?--செப்பியமூனறு ஈர்சங் கருமேனி கழிசகவஈக கருணையி
னவடி.வுகாணே - இங்கனஞ் சொல்லப்பட்ட மூனறு இருமே
னியும் ஈமச்குள்ளதாகிய கர்ப்பாசயத்தற் மொச்சனை ௮அகாதியே
யொழியாமல் வரப்பட. தேசாஇகளைப் போக்குதறகு வநத
சரருண்ணியமான இருமேனியென் ஐறிவாயாக,
௧---ஞூத்திரம். பதியிலக்கணம். ௬௩௫
இசனார் சொல்லியது தன்மாச்களுச்கு ௮காதியே யொ
ழியாமல் வரப்பட்ட சனன மரண துககங்களைப் போக்குல,
காரணமாகப் பரமேஸ்வரனுக்கு சகள நிட்சளம் சகளநிட்கள
மென்னு மூனறு இிருமேனியும ௮காதியே யுளளசெனனலு முறை
மையும் ௮றிவித்ச ஐ.
குறிதததொன்று? :அரணம? * உருவருள? உ உலகனை? சே
வரில்? போகயாம்? (6 ஒனழொடெரனறு? : நரயகன? .கணணு
தல? படைப்பா? ௨ உருமேனி? அகத திருவிருக.தம - ௧௧-ம)
பஞசராததிரி ௮வன சிருஷடி இதி சஙகாரமென5த மூன
௮ தொழிலும, இதி கர்ததாவே செய்வன எனறதறகுப பிர
மாணம. பரபடசம, ௮வனமதம், % உ௩இயி லயனையீனறு மவ
ஊனை சகொண நிலகுணடாகக, வநதமிலுலகழிக்க வரனையுமாககு
வித.த.5; ,தஈதிடுஞ சகததிலுச்குக இதிகர். ததாசரனேயாக)
வதிடுஈ தோரற்றமீறு நிலைமையும் பணணுமாயன.? எனறும்?
அவன மறுப்பு. ௮. பனறனைப் பயநதானெனருய் டீரி.பயன
சிரஞ?சதிப்பப், பயந்துடான றலைமா றானும் படைததிடானக
ரததைகசளும், சயஈசருமரனைததக,சா னயனெனகைதப்பே
யன்றோ, தியங்கடா தண ராயெல்லாஞ சவனசெயலெனறுக22
ர்ஈசே.?? எனறும் ,: அழிப்பரியேவலெனரா யரிதனையழிககுமன
றவ, கழிப்ப து.தவிர்ககமாட்டர னவககமுமழிசசேபூண்டா, ன
ழிப்பரியேவலெனறவ் கறஜைகத தமழிக,ததனறோ, வழிச் இரமர
னேயாக்க கோககமுமாக்குவானே.?” எனலுமதக கணடுகொ
ள்க.
ச-பா-ஃ-மத-௨, மறு -ட௫ு-௮.
அருவமேயென்ற இருவிருகத்தத் தக்கு வியாக்யொனம் உ
ரமேனியென்ற திருவிருத்தமீருக வந்து முடிந்தது.
கிரைய
௬௩௨௬ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
சுப்ரமண்யதேரிகருரை வருமாறு.
அையடு
உரு?மனிகரிததககொண்ட செனறலும - உருவமெனப்
படு் தூலப்பொருட் கெல்லாம அருவமெனபபடும சூககும ௮வ
தீமை யொருகலைபயானுணடெனனுஞ சறகாரிய வாதசஇனியல்
புபறறி யுறுவத திருமேனி தரிதகமையால,--௪௫விறக்த அருமே
னவிபத வங சகணடோம - உருவிறகுக காரணமாகிய ௮ருவததஇ
ருமேனிய தணமையுங் கண்டோம,-- அருவுருவானபோ து இரு
மேனியுபயம பெற்ரோம - ௮வவருவமெனபபடுஞ சூககுமப
பொருள் பின ஒருவமெனபபடுக தூலாவக்கை யெய்தும போ
௮ ௮வவிரணடி.றகும பொதுவாவ கோரவமசதையுண்மையினி
ரணடா€ம ௮௬௮௮௪ இருமேனி யுணமையுமபெதஷோம;--செ
பபிட மூனறும் - இஙஙன கூறிய மூனறு இரமேனியும்,--௧
தங்கரு?மனிகழிககவர். 2 - நாகசருவில் வீழாவணணங்காத.த
ற்கு_ கொணட, கருணையின வடி ௮காணே-சர௬ணை வடிவென
பாம
இதனானே யேனைத்இதிருமேனிக ளிரண்டின றஐண்மையு
மவறறதியல்பு முருவ.ச திருமேனவியோ டுளதரகய வியைபுபற்றி
௪ சாஇககப்பட்டன
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அவ் நடுல
மேத றொகுச் தப்போரதவ.ற்றை விரிச்
அணர்த கரூர்.
அத்துவா மூர்த்தியாக வறைகுவ தென்னையென்
னி, னித்தனாய் நிறைந்தவற்றி னீகடொ நிலைமையா
க. சூதீ.இரம்ஃ பஇதியிலக்கணம்,. ௬௩ *
னுஞ், சத்துட னடுத்துககெல்லாஞ சேட்டித னாதலா
ஐம், வைதததா மத்துவாவும் வடிவென மறைகளெல்
லாம். (௫௬)
(இ-எ.. ௮௪௪ ஆறத.துவாவுஞ் செளுக்குத இருமேனியா
வா மூூத ன தெபபடியெனறு நீ கேடகமுயரகல்?
இயாக வ
ை ற குவ சென்
னையென்னில
நிததனாய் நி அதசசில னொருகாலத.து மழிவினறி யி
றைக தவற்றி னீ ர௬ுகரவனுமா யெககும பூரணனுமா ய
ற்டா நிலமை வாறததுவாக்களிலும வயாபிசதறகு மேற
யாமை படடுநிரகையாலும
இத.தட ன சித சச, காகய விரண்டினையு மராஇயே
த.துச கெல்லா௫ு யுளளபடி. யறிஈ ததனைச சேட்டிப்பிச தக
சேடடித னாத கொண்டு நிற்கையாலும்
லான
வைத்தீதா ம வேசரகமங்கள சிவலுச் காறச் ஐவரும்
சதுவாவும வடி. திருமேனியென௮ சொல்லுங்காண. ௭-௮.
வெவெளச் மறைக
ளெலலாம
யாதொருவனுச்கு கிததியத தவமாக விலககணமில்லரம
லிருக்னே றத ௮வுக்கு௪ ௪5592 தககளினத சேடடை கூ
டமாடடாதாதலால் நிததியத் துவம் பதம்வைத்ததென வறிக,
அத்துவா வடிவான முறைமை யெங்கனமென்னீன? சர
ச்தியா இிதகலை இருமுடி, சாகதஇிகலை திருமுகம், வித்தை மார்பு,
ப்ரஇஷடை குய்யம், நிவிர்ததி முழக்தாளும் பாதமும், இப்ப
௬௩௮ சிவஞானடத்இயார் சுபக்ஷம்.
டட பஞ்சகலைகளஞு மங்கமாகவும்; புவனங்கள் உரோாமம்,வன்ன
ஙகள தோல், மநதிரங்கள சோரி, பதல்கள ஈரம்பு,தத தவம் எ
ன புநதசையும, இப்படி. யாத நவாவம் சதாசவர்ககுத் திருமே
னியாகவு:ர), பிராணபூதம் பரமசவ னெனவுமறிக.
இசுற்கு வாதுளத.தும் ப்ரம சமபு பதததியிலும் காண்க,
உ- ம. “இவயவல் கலைகளாகு மாதிய புவனரோமஞ, ௪
வையுறு தவககுவனனஞ சோரிம£ இரமதாகுக, தவழமுறு பத
நரமபு தத தவ தா. தவாகுஞ, சவமுயர் சதாடிவர்ககுச சிற
ஈசவா அறுப்புஈசானே,?? எனவறிக, (௫௬)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
அணைக்க (0) அடக்
மேல்சிவன ஷஊடத்வமூர்ததியெனறு வேசங்களிலேசொ
ல்ல, இவவிடத ததருபனெனறு சொல்லுவா னேனெனபதற
குத சரம,
௮5 தவாமூர்சதியாக வறைகுவதெனனளையெனில் - மதர
பச வாண புவன தத் றவ சலையெனகிற வாசதவாவும் காத்தா
வகு சேசமெனறு வேதங்களசொல்ல, நீ சற்சசஇயே மூர்த்
இசயெனறு சொனன செனனவெனனில௰?,;- நித தனாய் நிறைக த
வற்றி னிங்கடாநிலைமையானும் .. சர்தசாவானவன நிதஇயனு
மாய் பரிபோணனுமா.ப் ௮ம் த்வாசகளைப் பிரியாக நிலையடை
யவஞைையாலும்,-- எத தடனித தசசெல்லாஞ் சேடடி சனா
கீலாலும் - சிறகாகய வானமாககளுககு மத்தாக மாயாகா
ரியலசளுககும் பி?ரரகனாகையாலும்,-வைத்ததாமத்.துவாவம்
வடிவென மறைகளெல்லாம் - அத்துவாவும் கர்த்தாவுக்கு தே
ஹமெனன வேதாகமக்கள ஸ்தகாபித்ததென்றிதன பொருள்.
சனா எராகரி
க--சூத்இரம், பதியிலக்கணம், ௬௩௯
ஞானப்பிரகாசருனா வருமாறு.
வைஃபை
செப்பியத ஈன்றுதான. ௮வவள விவ்வளவில், சானி
பூரணி தாததி வாமை மூர்ததி எனனும டஞசசத்தி புரவுரு வூ
டைததாய்;,தரணி சனனி ரோதமிததீரி எனஐக திரிசத்இு உ௭
ரூரூவடை. ததாயிருககும் தரியாசததி சரீரப் புரவருவி அதிதத
சசனியாதி யஷ;டததரிமசத கல்களினது பிரவாததி நிவிாதத
பிரவிருததிநிவிா£ தத வடி.வாயிருககும சகளவுருச௪ ௪ரீரம, ௪கள
நிஷகள வருவுருசசரீரம், நிஷகள வருசசரீரம, சொருபமென
று முனசொனனாீ, திரும்ப ௮. தவனறி மூனறுள ௪சகளசரீரமா
தீதிரஞ ௪ததிகலா சாசித்தியததினாலே சகளமாதலால், மாயா
கலா ராகததியதஇனாலே நிஷகளமாதலால், சகள நிஷகளமெ
ஈறு மூனசொனனா. இரும்ப வதுவனறி இப்போது ஸ்ரீகணட
தேகசேகயா யிருககனற சிவனுககு ஸ்வரூப சடதசங்களிதே நி
களம் சகளரிஷகளம சகளமாயும் சரீ ரஞ்சொனனீர், திரும்
ப ௮ தவனறி அததுவா மூர்த்தியாக தகமங்கள சொல்லுவதே
தென ருஈங்கிகக உசதரஞ் சொல்லுகனெரா.
அததுவாமூர்ததியாக வறைகுவது என்ளையென்னில்
ஏதென்று ம வினாவினால்,--கிததனாய் நிதைநத வற்றி னீ)
டாநிலைமையாலும் - நிசதியனாய் இடைவிடாத வியாபித் தப
பிரியாதிருதசலாமை,--சச் தட னித அககெல்லாஞ் சேடடி
தீனாகலாலும்-சேதனசடபதா£ததல்க ளனைதஇற்கும் பிரோரக
ஞகலாலும்,--௮த தவாஏம் - ஆறுமராக்கமுஞ் வெறுக்கு,--
வடிவென - சரீரமாக,--மறைகள்எல்லாம் - சிவாகமஜ்கள,-4
வைத்சதாம் . சொன்னதாம்,
அப்படி யன, அனமாக்களுக்குச் சலையென்றும், அசலை
யெனறும் மூர்த்தி மிரண்டு, ்
௬௪0 இவஞானத்தியார் சுப௯்ஷம்,
அவற்றுள அசலையாவத-முன பிரபஞ்சத் இருக்ற ஞா
னக£ரியாரூப றசதத மூர்தஇி, ௮து தனது சஙகறபததால
தானசைவினறி ௮அசைவிஞாுற் சடகாரிப நிசழப்பணணும, அத
னால் மர். சதியென றபசரிக்கப்பட்டத
சலையாவது முன்பிரபஞத திருககன்ற பிரணவ கலாபஞ
௪௪ ரூபமாய், காதத த ளஞ்சாயிருககும சிவதததுவ தாத்து
விச பரசேக மூரதஇியாயும; ஏழு இருபத துசாலா யிருககும
வி சஇயாதததுவ ௮னமதததுவ தாகதவிக கூககுமதேக மூர்
தீதியாயும, பெளவன தூலமேக மூாததயாயும இருககும்
அசலையெனறு முனசொனன ஞானச£ரியாருப இற்சத்
இழூசஇ, சஙகற்பத்தால் ௮சைநது சஞ்சரிகறுக காரியப்ப
மெ. அதனால்; இஃ்தொனறுமே கீருபசரித வாஸ்தவமூகதி.
கரசரணாதியாயும கரசரணாஇ சமபஈகமாயுக காணப்டடு
தலால் ௮பபடி௪ தவன இரண்டு மூர்ததிகளில் ௮சலையாவ து?
ஞானககரியாரூப சறசததிமாசதி. ௮௫ ததை சஙகறபததா
ற ருனரைவனறி ௮அசைவினாக ௪டகாரி.பம நிகழபபண்ணும, ௮
தினால் மூாததியெனறு உபசரிககபபடட து
சலையாவது சுசதாத் துவ பரசேக மூரதஇயாயும, சத்தா
சுகதாத.தவ ஞூககுமதேக மோூதஇயாயும, ௮சுததாத தவ தூல
தேச மூதி யாயும் இருககும,
அசலையெனறு மூன சொனனஞானகசரியாருப சற்சத்தி;
மூததி சஙகற்பததால் ௮சைஈ தசஞசரித.தக காரியப்படும்.
இகஞாலும், லிககததிற் சலாதி ௪டத.2.வ நியாசம்பண்ணுகலா
மை, வாஸ்5வபநத மூர்த்இயலலா இருசதாலும், மூர்த இபென
அபசரிககப்பட்ட த,
க.-கு.தஇரம். பஇயிலக்கணம். ௬௪௧
சிவஷானயோகியருளா வருமாறு.
சவவைகை (]) அவையவை
என கூறியவாற்ருன முதல்வலுகுச கருணைவடி வேய
னறி மாயை வடு.வு இற்லையாயின, ௮கமஙசளின ௮5 ௫வாகச
ளானறும மூதல்வலுககு வடிவமெனஈ௱ சென்னையெனின ? அது
எல்லாமாகி யலலவா புடனுமா மியல்புடைய முதம்வனுககுத
தனது தரோகானசததியா னவற்ஜேடுளசாகய இயைபு கோ
௧௧௧ கூறு௦ உபசாரமேயாமெனபதாம
௮௪ தவாவம எனனுமுமமை உபசாரவடி வெனப தணர்தி
திரினறது
இசரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 வவெ
உருவ மருவ முரூவாரூப மூனறும் பரமேஸ் வரனம்ச,ர இ
ரூமேனியாயிருக்க, அத துவாமர்ததியெனறு வேகம் பொலலு
இது எபபடியெனற மாணாககனை நோகக, மேலருளி*செயகி
ரர.
௮த துவா மூர்த்தியாக வறைகுவ தெனனளைபென்னில்-பர
மேஸ்௨ரனுககு மகதிரம பதம் வனளம் புவன தத தவல் ௪
வயெேனனெற உடாத் துவாககளே இருமேனியாக லேத்ருசொ
னன செப்படிஎனறு கேட”ழுயாகில்?--நித சனாய் நிறைகதவ
ற்றை நிந்டடோர நிமமையானும - அழிவி௦லாக சம்பூரணனா ய
௩௪ அத்துவாவிலே நிலைபெற்று நிற்கிற முறைமையையுடைய
ஞதலானும்; ௮ துவனறியும்--சித தட னசிச் தககெலலாஞ் சே
ட்டித னாதலாலும் - ௮சாஇ3ய சித்தாகிய இன்மாக்களையும ௮
க
௬௪... சிவஞானித்இயார் சுபக்ஷம்.
சதாகிய பாசத்மையம சேடடி ப்பனாகையாலும,-- வைத்தக்
கீர் மத துவாவும வடிவென எரைகளொல்லாம - பரமேஸலவர
ஒககு ௮௪ ரமாவே இருமேவீயெனறு வேதாகமங்கள சொல
ல்பப.ட. து
இதனா சொல்லியது அநாதியே பரபோஸவான சட
தீதுகக ளிரனடிலு௦ நிரை ஒநினறு உமையிறறை சேட்டிப
பிக்கையால அள துவாவே இருமேனீயெனறு வேசாகமஙகள
சொலறுமென௱ முரைமையு மறிவிகசது
௪ ் ௪ ரு )
ச்ப்மணயமத?ிகரரை வருமாறு.
கவள (0) அவையவை
(ர னரிஃகறியவறரு விதைவறுககுக கருணைவடி.வேயனறி
மாயைவடு.விமலையாயின),-- மறைகளெல்லாம-று.கமஙகளெல்
லாம,-- அதிதுவாமாததிமாக அனராகு௨வொெனனை பெனவில் -
அக்துவாக்களாறு முகல்வவககு வடி. ௨மாகக கூறுநலெனனை
பெனனவி ௭,--நிறைஈ தவறி னீகஉடா நிலமையானும - நிறைவு
ற வை வச்றுவாககளினுவ ௧௨௩2 எல்லாமாகி கிற்றலாஐம;-நி
திசனாய் - அவையல்லளுய் நிற்றலானு 275 தட னஇிழ்துக
செல்லாஞு சேடடிதஞுசலானு உ - சட நககளையெல்லாம
செலுத்தி யுடறுமாப் நிர்குமிபல்புடைய மூதல்வனுச்கு,--௮,௪
அலவாவும வடிவென்வைதததரம - தன்துதிரோதான ௪ததியா
ச [த:] டட றை ச
ன வரு செசாகய வியைபுநோக்க யதி.துவாவம் வடிவெனக
கூறுமூபசாரமேயாம்,
எனனை வைவைவவைனைவகவவவைகைவைகைவவைவவைவைையய் வய டட
ச--ரூத்இரம். பதியிலககணம் ௬௪௩.
மறைஞானதேடிகர் உரை.
ணை ட்டை
ஆறச துவாவினிடை௪ சிறகத மகஇரமே இரு
மேமி9ய௮ன ணாத துகினா.
மநதிர மகதுவாவின ம்குததொரு வடிவமாகத
தநநே னரனறுககெள௱னிற சகத்துலுகருபா தானஙகள
பிநதுமேோனிமானமுூனவரும்வறமினமேலாடவிகதுச்
கிகதையா 72 தமான சிவச சேர்நதுறிறகும். (9௪)
(இ-ள) மாதிர அ௱த தவாவிறணை மஈதி ராச தவாவே
மத ஐவாவி சிவறைகுத இரு? னியெனறு வேகசாகமஙக
ன மிகுச ள சொலலியதெனறு நீகேட கிருயாகில்,
தொருலஉவமா
சத கநதேரே ன
ரனுக கென்னின
சகததினுக கு ப்ரபஞூசாறபத்திச குபாசானகாரணங்
பாதானஙகஉா கன மூனருபிநாகுஙக குண்டலி யெனதும
வி? மோகினி ௮ஈதச மாயைபெனறும் ப்ரகருதியெனறும்.
மானமூனரும அரமூனநுந தனனி லொசகுமோ வென்னி
ல?
இவற்றின?மே இங்கனவ் கூறிய மூனறினுண், மேலாய
லாகிவிக தக சந சுக்கமாயை சுசகமாயிரசசலாலு மானமா
சையா ரதிசமா கசண் மனதாற சிகஇசுதழ் கரிஅமாய் கிட
ன சிவசததி சே களமுமரயிருககும் பராசத்தி யகனை யதிட
ரம.துநிற்கும. டி. 5 ௫சகொணடு லாக்குண்டா யத்
திப மநதிரங்களே சுதசலுசகும் இருமேனி
யரசகார நிரகுமென் ஐறிலாயாக. எ-று.
௬௪௪ சிவஞானடித்இயார் சுபக்ஷம்,
இசர்கு வாதுளோததரததிற் காண்க. (௫௭)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
சைவ கணைய [0] முய வவமை
ச்
மேல் மந்தர ரூப மூணர்த் தல்.
மநஇரமத் தவாலின மிகுதரததோ£வ.வமாகத தமசதெ
னரனுககெனனிஃ - அதவாசகளுககுளளே மகதீராதவாவே
மூசகயமான மூூதூயொக வரனுககு”- செரனன தெனனையெனி
ல், சக தஇனுககுபாதாகங்கள லிரதமோகனிமானமூனரு மி
வற்றினமேலாகவிகது ஈரசையாரீமான ச௮௨௪ததிசோக த
நிற்கும - பரபஞ்சத்துக் ரூபாதாரமானது விகதுவெனறும்
மோஹிகியெனறும மஹானெனறும் மூனறாம இநத மூனறுபா
தாசததஇறகுளளே உசசமமான வி5துவிலே சிநஇச்சடபடாத
பராசதஇ பொருந இயிருககும,
யாகாமொனறு ஐடமு மகசேசமுமாயாளது அஃ்தெல்லா
வ் காரி.பமும் ஏசததுமெனனு மநுமானததால் ஐடமாச, ஐ
சத் தபாதாக சாரணம் மனறெனறு சொல்லுசையால் காரி
யமும் ௮௭த துமாம. இதனால் சைவம் சற்காரியவா8 மெனப
தற்கு விரோதமென்னில? மேயமமணாமாயையெனப தொன்றே
முகறகாரணம். ௮௩த மஹாமாயை ௪சதரபையசததி கூப்
தம்பண்ண, ௮௩௪ குப்தப் பிரதேசம் பரகாசமெனறும் மோ
ஹகமென்று.௦ அஞஞூகமெனறும் தரிவிசமாம அதற்கே பரியாய
மாச சுததமெனறும் சுததாசத்தமெனறும் ௮சுத்தமெனறும்
பிச தவெனறும் மோ௫னியென்றும் மறஹானெனறும் இச்மாஇ
நாமக்களுணடு, இம்த உபாதாகங்களுக்குள்ளே பி தவிலே
நின முணடரன சுத்தாத்வா ப்ரபஞ்சத இற்கு சரக்தரதம
க.-ரூதீஇரம். பதியிலக்கணம். ௬௪௫
கமென்றும், மோஹிகியிலே யுண்டான மி£ராத்வா ப்ரபஞ்சதி
இற்குச் கோராகமகமெனறு௦, மஹானிலே யுண்டான ௮௪
தாசவா ப்ரபரூசதஇுகு மூடாதமக மெனறும் பெயராம்.
பரமோபாதா௩ காரணம சுண்டலினி மஹாமாயாதி நாமத
சை யுடையசகொனரே அபரவிர௫ு மோஹினி மஹானென்னு
மிமமூனறும் மூலோபாசானமான சூணடலிமிலே நினறு மு
னாடா குணாதமகங்கள இகசகருத?க எவிநதவின மரயை
யாக மாயையின௮வியத்தம வ௩இூிம?? எனம.
குணடலினி மூலோபாகான மெனபகர்குஈ சம்மதி.
விள; மர. ஹாறுகடஸலி_நீ .டலொ பாசிுர-ை
லாஜலா.சிகாஉவா கநக சகொஹெகொ? கலா
மெ. கி3காயமா
குணதரயம உண்டான விலவம மூனறுவி,தமாயிருக்கும்
எனபதறகு சம்மதியும ௮தில்சானே
வி00௦ மணா ௧௦ஸ்மா 65 வொற;-௨லா3 ௯௦யமா।|
மோக்நியே நிதயம எனு 1) ௮ மோக்ஷஸதாயி யாகை
யினாலும், குண குணி பேதோபசாரததிஞலும, அகையினா
மே மூலோபாதகான காரணம மஹஊரமாயை ஏகமே பெனபத
ற்குச சற்காரிய வாத ததிற்கும விரோதமிலலை எனறிகன பொ
(ள்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
டம்
வாச்சிய மந்திரமுமு அதச் சத்து சரீரமெனறு சாதித்
சீசனால் சங்கககப்பரெவ தன்றென்று வாசகமகஇிரத்தை மன
சில் வைத்துச் சங்கத் தத்.2ர முரைக்கனருர்,
௬௪௭௬ சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்.
௮த் ஐவாவில - ஆத தவாவுகுள,--ம5இரம்-மகதிரா.த்
அவா),--அரனுககு - சிவனுசகு,--மிகுததொருவடி வமாக - மிகு
இயம ஒப்பறச மாததியாக,--2நதெனனெனலில் - சொன
னவதகேசெனறு நீ சொல்லில்,-- சகததீனுக குபாகானஙகள -
உலகததுககு முதிர்காரணஙகள் --வி5 துமோச்னி மானமூன
ரும- மசாமாயை மாயை பிரகிருதியனறு மூனறு ௨உகையா
ம,--இவர்றிம் - இமமுகறகாரண மூன௱னு£-- வு - மகா
மாயபையரனத,--௪கையாரதீ2மான சஇவசததிசோஈது நிற
கும- சித தமை வியாபித தக கடகதிருகஃகும சிவசதத சா.
சரத சனனிதஇப பட்டி ௬ககும.
அவைமனைவகாககாளான்.
சிவஞானயோஇயருரை வருமாறு.
(வெவ்
இவவுனா ஐமபதசெடடாவத செய்யுளின உ௨ஊராயுடன
சேக5பபடடி ௬௧ககன றத
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
அர (0) அறமா
பரமேஸ்வரனுக்கு அத தவாசக ளாறும திருமேனவியாயிரு
க்க பநதிர மூர்தசதகசை விசேஷமான தஇருபேனிடென ௪ 2,எப
படி யெனறவனை நோகக் மே லருளிச செய்கமுர்
மஈஇரமததவாவின மிகுதசொருவடி.வமாசக தததே
னரனுககெனனில் - டாத. துவாககளிலும வைததுக சொண
டு மகதிராத துவாவை பரமேஸ்வரனுக்கு சேட்டமான இரு
மேனியென்றும் வேதாகமங்கள் சொனனபைடி. யெப்படியென
௧க--ரூத்திரம்.ப.இயிலக்கணம். ௬௪௪
னிஃ?--சகத்தினுக்குபாதானங்கள் விகதுமோகினிமான மூனா
ரூம - பிரபஞூ-ச ௪ குபாதானககள சுதசமாயை பெனறும
அசத தமாயை யெனறும பிரகருதியெனறு:௦ மூனறுவசையா
ப இவற்றின மேலா விஈதுசசிகைபாரதீசமான வசத
இ சேக் துகிறகும - இலையிறறகசெல்லா மேலுமாய் குத்தா
இசமான சிவறுடைய பராசச௪மயை மாமாையென்று சொல
லபபடட வி5 துப பொருக திந்றகும்.
விரதுவெனஈு விரலை, மோக்னியென்றது சோமா
யையை,ிமானென௱ற ற காரியமாயையாகய பிரகருசியை விது
சசிரசையா ர ரமான சிவசததி சோகது நிரரூமெனா த,சிவ
னுடைய சததயைபபொருஈஇ நிறக ௬2 மாடமையிற மோறி
ன மகஈதிரஙகளாகையால, ம5திரமாததமே விசேஷமெல ற
செனக கொக,
இசணா௫ சொல்லியது எற்லாவறறித்கு. உ மோேலாயிருக& ஈ
வெசததிபைவிட்டு ரிஙகாக வி தவிரஜரேனறின மச இரஙக
ளே சிவனுககுத இருமேனியர் யிருககையினால, அத தலாமாதக
தததிலு மதிரமூசதமே விசேஷமெனனு மூரைமை பதிவித
௮:
சுப்ரமண்யதேசகருரை வருமாறு:
அவணைவவை (0) வைவகைகை
இவவாரா ஐம்பத்செட்டால.து செய்யுளின உரையுடன்
சேர்ககப்பட்டிருககனறது.
௬௪௮
சிவஞானடித்தியாச் சுபகூ£ம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை:
அச்வ 01] தவலை
மே லதற்சோ புறடடை யுணாச துகிரர்.
சுக்தமாம் விரதுக்தனனிற ரோன்றிய வாதலா
அஞ, சககிதான பிரேரித்துபபின் முனதிட் டிததுக
கொண்டே, பத்திரை புத்திமுத்தி யளிததலா லானு
ககெவறே, வைதததா மகஇரயகள் வடிவென மறைக
ளெல்லாம்.
(இ ௭) சுதத
[நாம விகறு
தீ தனனைிற்
ஜோனறிய வாத
லாம
சதஇதான பி
சோரிக நப் பின
ருனதிட டி.தறு
சசொணடே
அதி இனால்
புலிஇமுத்திய
ளிககலால்
௮ரஜக் கென
தே வ தததா
மகதிரங்கள் வ
டிலென மறைச௫
ளெல்லாம்.
(௫௮)
மந ரயோனி மகாபாயாவெனனும வா
கசியமுண்டாகலால் விரதுவினகண டோ
திற முணடாகையாலும,
௮ஈதமநதிரநஙுகளைப் பராசத்தி தானே
தோறறுவிகது, பினபபதனைச௪ ௪சஇசானே
தட்டி. .றககொணடே நிற்சையாலும,
அகதகச் காரணத் இஞலே
இரக மநதிரங்கொண்டே சவெபூசை யக்
னிகாரியரூ சபமுதலியவற்றால் வழிபட்ட
வானமாசசஞாகுப் போக மோடசக கொ
செகுஞு சாமாததிய மூணடாகையினாலே,
வேதாகமந்களெலலாஞ் சிவனுககு மகஇ
ரமே இருமேனிடென நறுதியிட்டுச் சொல்
லாரநித்கும, எ-று.
க.-ரூத்இரம். பதியிலக்கணம் ௬௪௯
அத். சாறியை
இமமாதிரததின பகுதிபை விரிக்கத் பெருகும்.
இசற்கு வாதுளோததரசஇற காண்க, (௫௮)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ஆடலில்
சுதகமாம விகநதனனி௰ ரோனறிய வரகலானலும் - சத
மாடையென்று பெயரையுடைய வீர ஐவிலே கோனதினகாகை
யாலும்,---௪சதஇதானபிரோரிச தபபின முனஇடடித தககொண
டே யததியாறபுசதிமுததி மளிககலால - சவசததியானது ம
நதுரவகளைக மோறறுவிசது அதுப்ரவிஷடமாய் மநதிரங்க
கா யதிஷடாகமாயப் நினற பிரோரிசஐ உபாஸகாசகுப் போக
மோக௲ூசளதச கொடுத? லஓணடாகையால--அரனுககெனறே
வைகததா ம௩இரலககள வடிவெனமறைகளெல்லாம-அரனைஞு
மசதிரரூபமெனற வேதஙகளாற் சொலலப்பட்டத எனறித்
னபொருள,
ஆவ்வவானககையையாயக் விட
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ணக].
அசஞுல் ஏதெனன௪ சமபக்சஞ் சாஇசகன ரர்,
சுததமாம்வி5து தனணனிற்றோனறிய வாசுலானும் - சுத்த
மாயையினினறுஞ் சிவசத்இ சங்கர்பதகாற்மோற்றிய காரணத
இனாலும்;-- சத இதானபிரேரித துப்பின் ருனஇிட்டித் தகசொ
ணடே - அ௩தசசவசதஇதான தனது ச௩்கற்பத்தஇலுனண்டாரகச்
சுததவி.சதையிலிருசககும ௮௩5 ௮ இதைவிக இவ்வியாக்னிசம
௬௫௦ சிவஞான௫ததியார் சுபகூம்,
மகதிரங்களைப் பிரேரிதது மாக்திரிகசைசரிககுங கரிசகொத்க
அத திபானமிக மகதிரகசளி?ல செலுததிப பறறுவிசுது அவை
களிற்சானிததிய மாய்ததானே,--௮த.இஞல் - மாநதிரிகளுலே
சபிசகப பூசிககபபட்ட அக தம5திரங்சளிரு லே, பச் கிமு
திீதியளி2 லால் - சிததிமோக்ஙகபளச கொடுததலால,--.௮
சை னே வைதததாமநஇரஐக வடிவெனமறைகளெல்
லாம-கிவனு: கு௦நஇரலகள சரீரவெனறு வாகமககளனைதது
(4) செபபியசாம
வோரகையால கனம,
சிவஷானயோகுியருரை வருமாறு.
ட
௮. தீ றுவாகசகளுாாளும ம5இிரவடி.வசனச் இறககெடுத்
சோ.தியத, தலைமையும பயனுமப௫றி விசேடவுரிமையாதனோ
ககபெனபசாம
சகத௫னுகுபா தானங்கள விது மோனி மான மூன
மென௱த அறுவாசம்
அரதீசமபணபுதொகை
சேர த சேோபபடடு
விர் தம்சனனி௰ மோன றின வென்பது விகதுச்சகபால
வலைகரிபாதி எனசகூறிப் டோசதஉசருனறிக
பிரேரிககல சாதகராவா£ கணிசகுமாறு செலுத் ததல்.
அதிடடி.சசல் ஈமணிசதபின பயனகதொடுததற்பொருட்டு
அவரை வாயிலாகச கோடல்.
விசேடவுரிமையாதல்பற்றி அரலுச்கென்றே வைதித்தெ
னருர், (௫௭ - ௫)
க--ரூத்இரம். பஇபிலக்கணம். சுடுக
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வெவவகவளை (0) அவையவை
மகஇரமாககதஇன விசேச மேலு மறளிச்செய்கீமுாா
சம தமாமவிக ததனவிஈ மோனறிபலாலானும - இபபடி.
ச் சவசசடியைப பொருத சு52மாயிரு-கற விகதுவிலைசோ
ன ப்பட்ட தாசையினாலும) சிற் ர் பிசோரித தப பினமு
னதிட்டி த துகொனடு- தநமப பராசமதியானது இகக் மக
இரஙகளிலை பஇடடி ௪.று இகழ மிர ம்ரனாக் நின்று, ௮
தீதியாற புகிமுததி மளி-தலரல - விருபபதி துடனே ௮௧
த் மநதிரக/ளினாலே ஐஇனமாககளு£குப போகமோக்ஷ வக் ௮
யவ கொடுதது ீறடையி ஒலும),--அரனுககென்றே வைத்தா
மநதிரகசள வடிவெனமறைகசொல்லாம - இப்படி யிகக மந
இரஙகளிருகளையி “ற பரமேஸ்வரறு2கூமகத ரமே திருமே
னிபெனறு வேதாகமஙசயா சொலலாநின றத.
இதை ெரலலியற வெசுதியானது சததமானபையி
மே நின்று மரதிரஙகமா சோறறுவிதது, ௮ மகஇரஙகளை
யஇட்டி 7.3; அவை தாச விருது மலையிறதினு லானமரக
களுககுப போக மோடசஙகளைக கொடுத ஐ,இபபடி மிருககை
யினால் இஈ? மகஇரஙசமோ .யனுசகுத இருமேனி9யனறு வே
தாகமஙகள சொல்றஇுமெனனு முறைமை யறிவித5.ு.
சுப்உமண்யதேிகருரை வருமாறு.
ணை
அரனுக்கு - முதல்வனுக்கு,--௮௪ துவாவின மந இர மொரு
வடி. வமாக - ௮5 துவாககளுளளுமஇர த்தை யொருவடிவமா
௬௨ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்-
மிகத் தத்தர்ததெனனென்னில்-சிறக்தெடுக்தோடிய செ
னனையெனின,--௪௧தஇனுக் குபாதானஙகள-௨உலக&ற்கு முதற்
காரணங்கள்,--விக் தமோகினீமானமூன ூம-ச,த் மாயை, --௮
சு சதமாயை பிரகிருகுிமாை பயென மூனளாகும்,--இ௫வசறினமே
லாகலிச் த-இமரகுன றின மேலாகிய விக தவினகண்,-- திரகை
யாரதீசமான - மனா $,சமாயெ,--சவ௪ சதஇிசோகது நிறகும-௪
வசதிசேரப்படு நிற்றலரனும்
சு5மாம் வி.து.தனனில் - சுத்தமாயையில்,-- தோனறி
யவாதலானும . கோர்றியகலைமையானும;-- சச இசரனபிழரே
ரிச.ஐ-சதஇசாதகராவா£ கணிசகுமாறு செலுததியு2,-- பின
ரன தடடி. த தககொணன்டே - கணிசதபின பயன கொடுததற்
பொருட்ரி அவதறை வாயிலாகச்கொணடு,-- ௮5தஇிஞற புததி
மூததியளித தலால்- ௮அதனார் போகமோக்ஷசசை மளித,ல
கிய பயனும்பற்றி. - மறைகளெல்லா.௦அரனுககு-அகமஙகளெொல்
லா மூதல்வனுககு,;--மசஇரகசள வடிவெனவைதக தெனறே
யாம - மநதிரவடிவம விசேட வுரிமையாகனோேககிச கூறியன
சேயாமெளபசாம, (௫௭-௫2)
மறைஞானதேசிகர் உரை,
0.0 டை
மேற் இறப்புவிதி புணாத தூரர்.
மந்திர மதனிறபஞச மச்இரம் வர வமாகத்
தீநதரஞ சொனனவா றிய கெனனெனிழறசா்றக்கேணீ
முதிய தோறறத்தாலு மக்கிர மூலத்தாலு
மஈதமீல் சத்தியொதிக சசைத்தலு மாகுமனறே.(௫௯)
(“-இள) மகதி சுத்தாத் தலரவில் ரோர்றிய மர்இரங்க
ச மதனிற் ளமேகமூளவாயிலு மீசானமுகலிய வைந
க. ருத்ரம். பஇதியிலக்கணம். ௬௫௩.
பஞ்ச மச்திர
ம் வடிவமாகத
தீரதிரஞ கெரன
னவாறிங் சென
னெனின
ச1றறககேணீ
முநதிய கோ
தததாலு ௦
மநதஇிர மூலத்
கதானும
௮க்சமில் ௪த்
இபாதிக கசைத
கலு மா குமன
ஹே.
அ மந்திரஜ்களுமே இருபேனியெனறு திவ
வியாகமங்கள கூறியசெனனெனறு நீ சே
டதிருயரகல,
அதனை யாம் விளங்க வனககுச் சொல்
வால் கேட்பாயாக
இவனருானே ஈத்தமாயையிற் ஜோம் அ.வி
கலகையானும)
சதமகோடி மஹாமகஇிறசளுககு மீசான
முதலிய மகதிர மைஈதுமே ப்ரகானமாகை
யாலு.௦
ஆஇயாூய சதாசிவதேவர் முதலாயின
ர்சகு ராசானி பூணி ரவ.கஇிரி வாமைமா
சதி ரேடடையு மதிடடி கதுககொண்டு ப
ஞசகருதஇ.பங்கை நடததிநிற்கையாலு மி
நத வைரம்து மகதிரமுமே எவலுககுத இரு
மேனி எ-று,
இகற்கு ம்ருகேக்திரச் இம மகங்கத் துங் காண்க,
தவன முசற்கண பழுசமகதஇரங்களச் தோற்றுவிச் தப்
பினபு பதமஈதிரககை யுணடரசக்குகசையால் மஇரமூலமெனண
ச் றபபமித,தர ரெனவறிக
மகஇிரக்களெல்லாஞ் சத்தியின் சொரூபமாயே யிருச்கு
மென்று ரதஈத இரயததி லோதினா ரெனவறிக, (௫௧)
௬௫௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
சிவாக்ரயோதகியருரை வருமாறு.
ப
மேமல் பஞுாமஈதிர தனுவென றுணாததுஏல்
மகதிரமசனிற பஞு-மாதிரமவடி வமாக ஜகதிரஞ்சொன
னவாறிங் செனசெனிறசாறறகமேணீ - சபத?காடி மஹாமஈ
இரககளிலு௦ பஞாபரமற கஇரமே எேவலுூகுத இருமேனி
யாக வாகாம செரளன ரெனனைபெபனி௦ மொலலககேர)--
ஈதிய சோறறத்சாலு மநதாமுறசகாலு மரசமிமசதஇபாஇச
க -த5லுமாகுமனறேே - பராசசமி மூசலாகிய பழச
ளால் சுத2மாயையி?ல பஞ -மகஇிரஙசளு மூரறூனறுடையி
ர்று, நின மக்இரவகளுகமெல்லா மீச நந ந மகதிரங்-ளூ
௩ காரணமாகையினாலு 2, முடிவது பஞாசததிகள விகரவாத
௮௧ காதியாகிய சகசாகிவததிற்குத இருமேனிபாகக கூட்டி
நிரகையாலு டி, ப௫சமகதரஙகளே செவறு5குச தனுவாகசு சொ
னனதென சறிவாயாக எனறி.சனபொருள
சிவனுஃகு மக தரனுவு மாயாதறுவு மிலலாமல் 1: இதஸ்.வரூ
ப?மயாயிருககவம, சாத்கருடைய தயானபூஜைக ணிமிசசமர
௧௪ சொலலபபட்ட பரா ₹மநஇரசறு வபசாரமலலது ஸவபா
மல்ல. பஞ்சமநதரமாவது அறுசரஹ இரோகான சம்ஹார
ஸ.திஇ ஸ்ருஷ்டராதசமரக, ரசானம ததபுருஷ அகோர வாம
மேவ சதயோசாதஙகள மோதழா வ,த்ர ஹிருதய குஹ்ய மூர்
சீதளாகசசொல்லப்பட்டது ]சசஸவரூபம-ஞரன ஸ்உரூபம்.
தான சர்வோதகருஷூடமுமாய் சதபதசசை அனமாகக
ளூககுக கொடுககையினாலே ஈசான மூரததாவெனறது
பிர தகாத வருதஇியான சப்சஜாலங்களை ஜகத்இலே பூரி
ககையிஞ ல க்த்புருஷ வக்தரமெனறது.
க..ரூதி இரம்; ப.இியிலக்கணம். ௬௫டு
கோரமெனறது - அஞஞானம், ததவிரோதியா பிருகக£ற
ஞானம அகோரம அகோமம ஹிருகயபரியாய மாகையால
அசோரம ஹிருகயமெனற து.
சாவரனமாக்களுககும் பிது வருஇபாகிய விஞுஞானணா
இக யுறபவிககையாலும, இது சூசம கருத இியமா கையினா
லஓு£உவாமகமேவ குஹ்பமென௱து.
விருஞானாகத கோசமாகய கரரணேறர் அனமாசசளு5
கு மூசலுனடாயுஎளவில் மனோமயாதி கோசத௫ூரயமான ரூ
௯கம ஸ்தூல சரீரஙகளைத தமமுடைய இசசாமாசதரசதி ஞ
லே மகு?ாலவர மாதரககளை அ௮அதிஷடச௪ துடனே யுடா
ககுகையினாலே சச்யோஜாச மூரததியெனஈது
இரச ம*ஏரரஙககாகதும ஐ ந சததிகள
ஹாரணி ஜாடி ரோசயி5ரி எனனு௦ மூனு சத இசஞம்
பரி?£ரஹ சததிகள
பது சததிகள எட்டு
இல் ஹாரினர்.. ராறு -இன்மாக்சரடைய தீனுஈரணா
இ சாவதரையும மாையி2, உபசமறரரம பண்ணுவ செ
யத, பசவமலரை பரசிலத திலே யடைவீப்பிகசையு௪ செய்யு
மாகையால், சமறாரமு௦ அறுகரமமு ப ஹாரணியிறுடைய
கருத்தியமாயிருஈகு £
ஜநியான2.--ஜகத தர்டபசஇியைப் பணணு£ற ஸ்வ
பாவமாயிருககும்
ரோமமித்திரியானது ஸ் இசாலததிலே அன மாகசளு
ககு போக நிபமனதமையு டுபரராயததஇிலை சகலர் ப்ரளயாகலா
விஞுஞானகல௰ர் இவரகள மாயாரோ பாகததிலு மாயாமதய
சையிலும் மாயோ பரிமிலும வாச நியமக்ததையும் பண்ணிவி
க்கும்,
௬௫௭ சிவஞான$தஇயார் சுபக்ஷம்.
59-5௦ _. ாயாஉாவ- ளெ. வாஜெ க ,செணெ
பி]
ஷோவ தா” தி,
ஆகையால் ஸ்இதியும இரோதாகமும் சரோதமயிஈ இரியிஸ
டைய ருசி இிபமாயிரசகும்
இஃதனறியும ஹிருதயாதி அறவ்கமும மூரத்தர இகளைப
போல உபசார,
அவையாவன 3.
௮ிஸ்தஇதவம அஞ் நுண்மையான சுபாலவசது, ௮ ஐ ஹிருத
யம்.
ஸர்மோசசர குணமாகத நிதயத்ருதூ.பா£ற சத்தி சிரசு,
மாயையிற சாலரையும வஜீசரித தகொண்டு தனஜஞொததா
௬௫.௦ வஸவருசதி யாகாமலிருக£ற ௪௪௫ தஇகையுமாம,
கனனையு தானே ரிக தககொணடு அகயரையும ரஜ
க்கிற சகதியே கவசம்,
சரவஜகத இறகு மூலமாயிருகச சத்தி நேதஇரம்
பக்சருடைய அருஞானஙகளை ஹரிகி பரதாப ௪௧௫
யே அஸதரம
இ௮வா ௮பசார கல்பனையொழிய சிவனுக்கு வால்2வ
மாசச் சரீ ரமில்லை,
அஒர&௦ வா.செ. __ யொழீநாது யச நானு
மநா.மி.நா௦ 8௦.௮, ணா௦ மர | றா உ-ம்) ஜா து
தாய மிவ.௦ ஹகலஃ ஐய | ௩௦ மார வ...
ஹஷாவொற௱ வாஜோ.கரசிகர௦ க சு | ஊ.சா$ ஹர
ஸ்ிவாவஸாஜ தி
க.-சூத்தம். ப.இபிலக்கணம். ௬௫௭
வளஷ.றெ _- ஊஹறாமிவாசா கா ஷா ளஸொெவ௱
வெ ரக8) சா। ஜமசி௨-குண ஹெ.ச காகி ௭௩௦
கொ_ந.ாஉா2 வர.திஸி3 | படத ஹா -5 ிஹை க்
௨. வக3 _8ப_29_.௪ | வொறாாச ஹா
டக்
ஹ் ஜறொயி _கழாவில-3 | கவொ௱ஊதி விவ ல _தீ'
௨0௨ £வொய?௦ ஹலக்ஷண$।கெரகய தாவி ஹூ ர வொ
யா சஹா. மவஹி | வாஜரொ ஹச ஹ
ஷக் காகி உரக் கி, யாக | கக. வி
பஹ ௨-3 2 காயெ-?ஷ.ு ஐஜந நடய_58॥ ௨
சொ.ம--ஹ 3௨ கராய ராஜெல ஷ$கொலப-
ஹ் அ) தி ம் வஷரகி ௨!
மெயவுணெழமா சார. இஹ மஹ
றாதிகாட | 2-6.தி ாஹாஉயெ. லு ஷா க ஹ டுப்
ட் _5 (ன)
9-ஜ.தி-020_ச ௨.௧6 ॥ ௨௨௦ டடக் பர அத: வினு
செ யெெ.ரி_௦வலா.௪ ந-மறியா | 80௦௩ா.5 ஜறொெவ
றீஹாஅ னன் ம பப்ப ரக்ஷா [| வா8.ஐ-௩௧௨௮௦ 27
அஹர ஹாறிணீ ஐ.ந_நீ- சமா ॥ றொய யி
_அி.திஹ ருவிபுமிஸி க9ிெசக் யா | கஷாவெ.சா ய
பாஹி நரா ௦ா௦ாமா_.நா த அத்டலுது | ஹாறிணீ
யாறிவஸஹெ வகா ஹவ.ாவறண பாகிகா | ௬ழவா௨
2௨
௬௫௮ சிவஞான?த்தியார் சுபகூமம்,
் ஷா
ஹா. ஊடொடாஹ 7.௪ 9-5 எடுய? தி்
கியஸசி ஹாறிணீ_௪ அ 3 சவ-டுெ2 | ஜ_ந_நீ
ஐ.ம0.சாஜ. ஷஹூஹாவாஹா தி_த௨ 3 ௩கி8 | ஸறொய
௨ மி
யி. தண-ஷஹவஹ 5௨7 உயெ நிய அட | கொ
ழெஷ் ஷி ஹ.கஹ ஹி வி௨உயாதி ய. ஹத ॥ ஊ
வ
தா் ராகிய ஹிஹ பு காணா.அிகா? | சிற
5 ரஹ _த
மாஸ்மாவாதெ 2 2௦ அ ரவி௦தி ஸ்ரிவா. கா |ஹ ரமி
றறா-௫௨௦கா வ$.? மொவ.நா ஸாணி _நா£.ச2 | ஹசி
அ ஜூ
ஊாவொ ஹ “உயஷஹ ல ஸ்ரிற ஹ்வெ.ரஅ ரொ 2-
ண$ | வஸ்ரிவேவ௱ாயீ௩௦ யஅிவாஹொவறிஸி_தா |
ஷாவ.ழ-௫.!99.ந 3ஷா௦ ஹ௦..5வி சொவதெ ॥
.தஜ? ௬வவு ஈஸா ள் ஜா? £வ 29% 90.௪ஷஹ
வ-3இ.சாயமாஎம் ௦ ய 5௦ ன அிமிஆண (9 ॥ ஹொ
ஹாவஉர ஹஹபுஈிலொ$ உர.௮ ரவொஹஸெதகிற-.வ 2
செ | உதிய ]ாகி 82, வ3ு3அ3 ர
ஸா ஐக.தஇித்கு மேலாயிருக£௰ யாசொரு குணத்தின
லே லோசங்களுக்கெல்லா மீஸ்லரனாயிருக்கிருர்; ௮சஞுலே
ஈசாநனெனதறு நாமமாம்.
மூர்ததாவென்று சொல்லப்பட்டதொழிய சாகுதாத் அவ
யவமல்ல,
க..-சூத்திரம். பதியிலக்கணிம், ௬௫௯
(௫ க்
௨௧௦ வளஷ்றெ_கஷெ யெ. உ௰3
வ..2௦ மம ணெதொவறி வ௫ிி.2நா | ஹ2-௫ு 55-2௨
ஷெறகா 5-௧ நாவயவற நொ) ்
தேவகராதி தேஹாவசசெனராயிருககற தன்மாச்களிட
த்திலே அநசர்பாமியா யஇஷடி.த.துககொண டி.ருககையினா
லே தத்புருவனெனனு நாமமாம,
ப் வப் ஷ்
5௨-3௦ ன் அஹ அஹ தந 21௪ ஜ் ௨
த அ
9-2 திய வ | -சகீராணா ௮08. நாஅாவி ஹச
குவா ஷவகரக௯.௰ி , ௬55 2ராவி . ஸாஜெ
வாய௦ வஷ.கி வக உரா£ணி.நா ொஜ றி.கி.
சுவொறஹ 90யொ? ௨-௫ வ-00%90வொகடு
அனமாக்களை தாமமார்த்த காமகசளினாலே வஞ்ுசிச்,து
அதோமாயையிலே கவிழககையினாலே வாமா; பரகாசஸ்வபா
வராகையினாலே தேவா ; அனபடியினாலே வாமதேவர் என
2௫
வாராஹிவ௰. வா?கவாகிதி.
அ
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
செய்யவ (0 வலையை
மேற்சறெப் புணர்த் துன் மூர்
மச்இரமதனிற் பஞ்சமச்இிரம் வடி.வமாக - மச்இரல்களுக்
குள்ளே விசேஷித்து ஈசானமுத் லைச்.து மர்இிரமும் ௪சீரமா
௬௬௦ சிவஞானடத்தியார் சுபகூம்.
க, -தீந்இரஞ்சொனனவாறிங்கென்னெனில் - சிவாசமஞ் செப்
பிய சேசெனனி௰ஐ,--சாற்றககேணீ-சொல்ல நீகேள்,--முநதிய
சேரற்றத்தாலும் - பிரகமசிருட்டியாதலாலு:௦,--மநதிர மூல
த்காலும்- மக்திரவகளிம் பிரதானங்க ளாதலானும, விசேஷி*
த வடிவெனறு செப்பியது மககத இராண தனமித தவம, சவ
௪,சஇசகும் வெஜுசகுமே காதாகருதிவாசகங்கள் மகதிரககளெ
ன மஜெப்படிச் சொல்லப்படும , சசதியஈதானே!..-அர் சமிற்ச த
இயாஇக கரைககலு மாகுமனறே - நிததி யாகூடச்இரம்சத்
கலாபேத ஈசானியாதி மாத்தியஈத சசதிபேத ச௨௪தஇசகு
ம், ததியெனலும் ரசானீயாதி சததியோ சாகாகத சவபேதி
இவலுககும, ம௧இிர மெனப.ந முககியமாய்௪ சொல்லலாகும ;
மரத் திராணதனமித தவஞ சாடசா இருசகையால்,சியம் சத
இயாகய வாரசசிய பஈ௫ரகசளுச்கு சாமமாதலால், வாசக மக்
இிரங்களுக்கு ம5இரமெனபதுபசர ரம,
ஒவுகாகாமாசகான்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ணன் 4.
மகதிர வடி.வுள்ளும யஞசப்பிரம வடி.வைச் சிறக்செடுத்
சோதிபது, ஏனைய மஈதிரஙடைகெல்லாம் முறதபடத் கோனறி
முற்படககொண்ட வடி.வாதல்பற்றி யெனபதரம்.
தீச்திரம் ஆகமம்.
இக்கனங்கூறிய அத். துவாமூர்த்தி மர்இரமூர்.2இ பஞ்ச
ப்பிரம மூர்.த்திகளெல்லாம், அவறறைச் செலுதஇகிற்கும் இ
ரோதான சதஇககசையச் செய்த உபசரரவடிவென்பார்; சழ்
தியாதிசகசைச்சலு மாகுமென இறுஇக்கட் கூறினர்.
க--ரூ.தீஇரம். பதியிலக்கணம். ௬௬௧
சத்தியாதியென்பத முனபினனுகத சொச்க இருபெய
சொட்டுப் பண்புதகதொகை,
ஆஇசத்தியெனிஐந் இ?ரோகான சத்தியெனிலு மொக்
கும்
உம்மை சிறட்பினகன் வத.
இவைகானகு செய்யுளானும் முதல்வஜுககு ௨பசாரத்திரு
மேனி இவைடெனபத ௩ ௪பபடட த. ்
“அருவமோ?எனபதமுகல் இதகாறுக் திருமேனியி னியல்
புகூறுமுகச்சால் ஒராதிமுதத இத தருவாதலைத? தெரித தண
ரத தியவாறு.
அ௮ற்றேல் அயன முகலியோரையும் அததவாமாச்இி மா
னகளாக வைத்துத் தததமெல்லை யளவும ௮வரவர்வடிவின
அத் துவரியாசஞ் செய்யுமாறும அகமஙளின் விதிததலின், அவ
ரம அ௮.ரனுருவோ டொக்கும் போலுமெனின? ௮௪ர்கு வி
டை வருஞ்செய்யுளிற் பெறப்படும்,
நஇரம்பவழகியருரை வருமாறு.
அவவை (0) ஆயவன்
மூனசொனன மக்இரங்களெல்லாம் சிவலுக்குத் இருமே
வியாயிருகக ௮௩௧ மந்இரங்களுககுள் ஐது மந்இரதகைச்
திருமேவியெனற செப்படி. யெனறவனை மேோரக்கி மே ஒருளிச்
செய்கரறூர்
மக்திர்மதனிற் "பஞ்ச மக் இிரம் வடிவமாகத் ச்ர்திரஞ்
சொன்னவாறிங் கெனனெனிற் சாற்றக்கேணி - மர்திரங்கள்.
பலவற்றி லுள்ளூம் ஐ5.து மக்திரமே சீவலுக்குத் திருமேனி யெ
௬௬௨ சிவஞானத்தியார் சுபக்ூஷம்,
ன்று சாதீதிரங்கள் சொல்லுகிறபடி. எப்படியென்று நீ சொல்
அகிரூயாகில்? சாமுனச்குச சொல்லக கேட்பாயாக _முக்திய
தோறசததாலும் - எல்லா மகதிரங்சளுககு மூனனே இக்க ஐ
௩2 மாஇரங்களு5 சோற்றப்படட தாசையாலும்,--ம5இிர
மூலததாலும - ரசானம தறபுடம அகோரம் வாமம் சத்தி
யோசாதம எனனு மிவை ஐநது!௦நதிரமும் மூலமாகைபாலும,
இஃசனறியும்,--௮சமிலசததியாதக சசைதலுமாகுமனறே -
இககனம இரகதமகஇிரக்க ளிரசகையினாலே முஷவில்லாத சத்
திகஞக்குச சர்ததாவாய தீம்பிரானூாசக்கு ரசானாதி மர்திர
க்க ஊக தும இரறாமேனியாகச் சாத இர கள சொல்லும.
இசனாற சொல்லியது மகஇிரங்க ளெல்லாவற்றிற்க குள்ளு
ம் ஈசானாதி ஐந்.து மரதிரமூம முகசச் சோனறசையினலு௦)
ம5இரஙசளுக்குண மூலமாகையினாலும், பரமேஸ்வரனுச கக்க
ஐஜ௩.ஐ மஈஇிரமே இருமேனியெனறு சாத்திர சொனனசெ
னது முமைமை யறிவிததீழு.
டணடவவையதவமது,
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
௮௮0
தந்திரம் - தகமங்களி 5,--மநஇிரமகனவிற் பஞ்சமர் இரவ
டூ.வமாக - /௦5இரவடி.வுளளும் பஞ்சப்பிரம மக்இரததை வடி.
வமாக,-- சொன்னவா நிங்கெனனெனில் - ஏதந்தெடுதசோ
இய தெனனையெனில்,--சாற்றககேணீ - கூறுவது கீ கேட்பா
யாச,--மூர்திய தோற்றது தாலு மக்இரமூலத்தாலும் - ஏனைமச்
இரங்கட்கெல்லாம் முற்படச தோனறி மூற்படத் கொண்ட
வடி.வாதல் பற்றியும்,--௮க்தமில் ௪த்இயாதிக்கு - அவற்றை
ச் செலுத் இறிற்கும் ஆதிசத்தியாயெ திரோதான சச்இிக்கு,--இ
க.-ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். ௬௬௨
ாத்தலு மாகுமனறே - இசையச்செய்தல் வடிவென்பதாம்,
௮ருவமோ எனப.தமுத லி.துசாறுக திருமேனியி னிய௰ல்பு
கூறு முகததான் ௮காதிமுதத ௪௫ தருவாதலைம் தெரித துணர்
தீதியவாறு.
ஆ” ௧-சூ, ௨-௮-ம், முடிந்தது.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அவசத0டு98ஸு அ
இக்கன மகஇரஙகளை யதிட்டித்த சத்த, இர
தீதிய கர்ததாசகளிடத் ததிட்டதத நிற்
குமென நுணர்த் தூருர்.
அயன்றனை யாஇியாக வரனுரு வென்பதென்னை,
பயந்்இமிஞ சத்தியாதி படைத்தலாற் படைப்புமூல,
முயன்றன ரிவரேயாடின் மூனனவ னெனனையமூறறு,
கபந்திரி மவனிவர்ககு கண்ணுவ தொரோவொன்மு
மே; (௬௦0)
(இ-ள்.) அயன்ற பிரமாமுதலிப கிருததியசர்த்தாசகளைச்
னை யாதி செவனெனறு செரல்லு£ற செப்படிபெனனி
யாகவானு ல்?
ரூ வெனபசென
னை
பயக்திடுஞ் ௪ சருட்டிமுதலிய சருத்தியல்களைச் செய்
தீதியாதி திச யுஞ்ச௨சதத பிரமாமுதலாயினா ரிடச் தப்
லால் ப.தி௫ தீவர்சளூ மூலகவ்களெல்லாத்சையுஞ்
திருட்டியுர் இதப் சக்காரமு மவலுடைய
௬௭௪ சிவஞானடத்தியாச் சுபகூம்,
பிரோரகத்இ லிவர்களுர் தொழிலைச் செய்கையால்) இவர்களையு
௫ ச9வவென வெணணப்படும் 7
௮அலஃ்செனபோலவெனனில் ? தசாரிடரை யர்சச்சிவன.து
௪௪ யஇிட்டி.ச். தக கரியையை ௩டத,த;, அவரைச் செயனென்
சே கரு தமாறுபோ லெனவறிக
படைப்புழல சிருட்டிமுதலிய கருததியங்களை யிவர்க
மூயன௱ன ரி௨ ளே செய்வார்களாயின பினனைக கர்சுதா
ரேயாகள மூன வேணுமெனறு ச௬௪ வேணவெ இல்லைபென
னவ னென்னை றற ரீ சொல்லில
மூறது ஈயகதஇ பஞ்ச கருத்தியங்களையு மதக கர்த்தா
டு மவனிவாககு வே செய்தறகுரிததாதலால், ௮கதசகர்தசா
நணணுவ சொ வேபிரமன மால் உருதகிரன ரசகரன் சதா
ே ரா லொன்று செவொனனறு மிவர்களுக கொல்வொரு கருத
மே இயங்களைப் பிறிததககொடுகக வநதக்2க்
சிருசதியங்களையே யவர்கள் செய்சீர்குரி
தீது ௭-௮,
எகாரச் தேற்றம்.
இசர்கு வாயவ்யசங்கதை பெனவறிச, (கு
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ரான]
மேல் சர்வக்ருத்யத் இற்கும் இவனே கர்ச்சாவென்ப த
னர்த தகன் றத.
அயன றனையாஇயாக வரலுருவென்பதென்னை - வடை
ய விசரஹங்கள பரம்மாவே பரஇயாகச்சொல்ல, 8ர் சதாசிவ
சீசை யாஇபாகச் சொனன தென்னைபென்னில்,-- பயக திடுஞ்
க..-ரூதஇரம். பதியிலக்கணம். ௬௬
சத்தியாதி பதிதலாற்படைப்புமூலம் - சீருஷ்டியாதி கீருத் திய
தீ.இற்கு அசியாகய பரமேஸ்வரனுடைய சத்தி பொரு தத
லால் ஜம் தபேரும் ஐது கருதடம் பண்ணுவாகள;, ஸ். ரஷடி,
யை முதலாக வெண்ணுகையினுலே சொழின மூதனமையினா
லே ப்ரம்ஹாவை முதலாக வெண்ணப்படடத,---முயன சனரி
வரோயாகன முனனவனெனனை - ஐ௩துபேரு மைஈது கொழிலை
யஞ செய்்.9ில இவவைவர்ககு மூனனவனாகி லயாவஸ்இதனாகி
ஹரனெனலு நாம மூடையவா செய்கதெனனெனில்,- முற்று
நயநதீடிமவன - பரி£கிரஹ ௪தஇயரகய சுததமாமையபை காரி
யோளமுகமாக கோ்ஷாபம்பனணியு 2, ப்ரளயததிலை ௮அனமாக
சஞூடைய கர்மங்கள சம்ஹாரரூபமாக மாமையிலையிரு தத
னைப பலோனமுகமாககயும,திரோசானம பணண யோகயனா
தீ இரோரதானம்பண்ணியும்,விரஞானகலரில் ௮தபக்வாககுச ௪
சசிதாநந சாவப சாக்ஷா£தகாரதகைத தரிசிபபித தம், இவவா
௮ பஞ்ச கீருச்யங்களும ஏெவவாருகவேணு மவவாறு தஇருவு
ள்ளத த நோக்கயிருபபர் இஙஙனம சூக்மமாகிய கருததியங்
களைச செய்து ஸ்தால கருததியல்களுசகு,--இவர்சகு கண்ணு
வசொரோலவொனமுமே- சசாசவர் மஹேஸ்வரர் ருத்ரர் வி
ணு ப்ரம்ஹா எனனும் பஞ்சமூாதஇகளுககும ௮நுககரஹ
தீரோதான ஸமமா. ஸ்திதி சருஷடியெனஜு மைந்த க்ருததி
யங்களு மொவ்வொரு கர்.த.தாவுச் கொவ்வொரு கருத்தியம்
ஸ்௮த5,சரமரகவ௦, நினற காலு கருத்இயமும் ௮நுஷங்சேமா
சவும்பரமசிவன_து சக்தியாலே பொரு துமெனறி சனபொருள்.
59-50 87௦௦0௨ லஸ் கட வெ வா ஹெ
வொயயடற றொயயொ.ம ல றொ வீல் றய
௬௬௭௬ சிவஞானத்தியார் சுபக்ூம்,
தூவா அயற்) கதி... ௬௨ [தாயாரா கிகி. யொ.ம 278
உர கவறு உ) துஹவ_யட. 2 ரவ ஹஜா.29 தி,
இத விருத்சத்தில் ப்ரம்ஹாது காரனேஸ்வர ரிடச்த
லே சிவனுடைய ௪ததி பதிந தநினறு கருத்யங்களைப் பண்ண
வேணுமெனறதற்கு, ௪ததஇக ளேசமாகல் சகதிமானு மகேச
சாகேணுமாகில் ௮கேகேஸ்௨ரகவம வரும எனறு, மேல் வீ௫
தசததிலே சங்கைபணணி சதஇ யொனழறே யெனபத முத்
லாை உத்தரவ கூறுகனற த.
ஞானப்பிரகாசருளரை வருமாறு.
(3 வெவககை
பிரமாதி சாஞ்சன நிரஞானானு மக்இரங்களை நிரஞ்சன
சரம்பவ மகதிரரூபலகளாகச் செடபுவ கேதென முசங்ககக வு
தீர மூரைககினரார்
௮.பனறனை யாஇபாக வரனுரு வென்பதெனனை - விதிமு
தற் பஞ்ச காரணமூாகத்தி வடி.வன இவனென்று இவாகமஞ்
செப்புவசேசெனனி 42-- பயஈதிரிஞ் சததியாதி பதிகலால்-௪
கனி தாரணி ரோசமிதஇரி எனனற ௪௨௪29௪ எதிஷடித் த)
அவர்சகளக்கொண்டு பஞாசர்தஇயம் பண்ணுவித்தலாலே?--
படைப்புமூல மூயனறன ரிவசோயாமின் முனனவ னெனனை-(௭
னனில்) - சரு.டிமுதலிய பஞ்சகா ததியம்பண்ணுவல தஇவராஇ
2 சிவனே தகக, கற்பனா£2 வரவ தோஷலூம்வருமாசலால் வே
ண்ிவ சனழெனறு சீ சொல்லில்? அப்படிச் சொல்லவேண்டா
ம்.-- முற்று ஈயர்திரமெவன - சாம்பசதராசிவன் சுத் தமாயா
சர்த்திய மஞ்சும் சாகுஷாத்கானாயும்,௮௪த்,தமாயை ப்ரகருஇ 5
ச்ச்சியமஞ்சம் அச். ஸ்ரீசண்டாதித் தவாரத்தினாலேயும் ப
்]
க--சூத்இரம். பதியிலக்கணம், ௬௬௪
ண்ணுவன்..-இவர்ச்கு ஈண்ணுவ௮2 - இவ்வணு சதாசிவ னன
க்சேசுரன ர௬ுததிரன விஷணு பிரமா இவர்களுக்குப் பொருச
அவதாகிய கருத்தியம்,--ஒரோவொன முமே - ஒவவொனறு
தானே.
அவர்க்குள், அணுசதா௫வனுக்கு அனுக்கிரக கருததடமொ
ன்றுமே, ஈகரனெனனு மாகதேசுரனுககு சுர தமாயையிற நி
ரோதான கருததியம நடவாஇருஈசாலும ௮௪௧5 மாயா மாத்
இயம் ௮ஞ்சும ஈடஈசாலு௦ திரோசான இாதஇபம பிரதான
ம், உருசுதிர னெனனுஞ சீகணடாசகுப் பரகருஇச்குமேற் ௪
ககாரகருதஇயம் ஈடவாதிருகதாலும௦ ப். ரகருதி கருகதிய மை
ச்.தும் நடநதாலும் சங்கார கருததியம ப்ரதானம், குணநில
ய விஷணுவுககும் பிரமாணட நிறய விஷணுவுசகு ௦0 பர௪ருதி
க்கு மேல் இதிகருததி.பம் நடவாஇருநதாலு.௦ பர£ருஇக்குட்
லேசரீர போககிபபபொருட டி.தகாதஇ பம் ப்ரதானம், கு.ன
நிலய பிரமாவுச்கும் ப்ரமாண்ட நிலய ப்.ரமாவுசகும் பரகரு
இககுமேல இருஷூடி. கருஈஇபம் நடவாஇருசதாலும ப்ரகரு
தஇிகருட் லேசரீர போச்கயப பொருட்சிருட்டி இாததஇியம் ப்
சதாரனம் ; அதலால், ஒ2ரா வொசசெனற தெனவறிக,
சததி மூன்றாகில், பஞ்சகர்.த் இப மெப்படி பண்ணும்? எப்
படிபணணுவிசககும? ௪சதிடகஈசானே! ஜநநிககுச் சிருட்டிகருச்
தியமொனறுமே, ஆரணிககுச் சங்கார இருச்இயமும் அநுக்கர
ஹகருததியமுமரோதயிச்இரிச்குச் இஇகருத்தியமும் இரோபா
வ £ருததியமும்,என்பதனால் விரோசமனறு, தரணி ரோதயித்
இரி ஜகரி மூனறும் சத்திசரீர கற்பனையினாலே இவலுக்குச் சூ
ச்குமசேகம்; ஈசானி பூரணி அர்த்த வாமை மூர் த்இபெனஜும்
பஞ்சசத்தியும் ௮ுக்சரகமுத லஞ்சு சர்ததியத்தையும் அடை
௬௬௮ சிவஞானகடித்தியார் சுபக்ஷம்-
விற் பண்ணாநின்ற சத்இசரீர கற்பனையினாலே சவலுக்குத் அர
லசரீரம் எனப,2றிக.
இருசயாதி யாறுமஈஇரமும் சரீரகற்பனைக் குள்ளதன்று,
சரீரமூம சரீரியும் உசமபநதமான விடத் தப பிரபாவ ஸ்வரூபமா
யிருசகும.
சிவஞானயோகுியருரை வருமாறு.
(0 வெவவவைவளகை
இற்ஙனம் ₹மண்ணினிற்கடாஇ? எனபத முன £ஈமக்திரம
தனில்? எனபது ஈருகிய முப்பதசொரு செயயுளானும, முதற
செய்யுளின “ஈறுமாகி மருவிரிமமாதிமதச சகது மனனினின
தே/என௱ இரண்டால் கூற்றை; ௮வவவா மதமபதறி ஆசங்கி
தீ.தப் டரி:ரித து வலியுறுத; இண் (தானமுதல்? என மூனரு
ங்கூற்றை அவ்வாறு வலியுறுத தன ரர்,
அடனுருவம் அரியுருவ முசலியவற்சையு), ௮ரனருவோ
டொசத்ச உருவாக வைத த; வேதாகமங்களிற் ரதகமெலலைமக
வம் ௮ துவநியாசம் மஈதிரநியாசம மூகலாயின விதித்கலின ;
சங்காரசு கடவுளோடொப்ப அவரும் முகல்வராவான செல்
லர்போலுெென மலையக படைபபாஇததொழிம் செய்யுஞ ௪
னனிமுதலிய 9௨௪52 இகள் ஒரேவொன்ற அவாமாட்டுப்பதிக.து
நினறு செலுச ததலான, ௮வ்வியைபுபற்றி வே. தரகமங்களின்
அவவாறு உபசரித் சோதப்பன்டன லெனபசாம்
அற்றேல் ஒருதொழிம் இருவராதல் எற்றுச்சென்பாரை
கோக்) அமைச்சர் முகலாயினாற்க்கு ௮ரனையின்றியமையா
மைபோல, அயனரிமுதலாயிஞர்கு அ௮ரனருளையினறி யமையா
மை தருக்சமுகத்தான் விளக்குவார்,படைப்புமுல முயன்£னரி
க--ரூத்இரம். பதி.பிலக்கணம், ள்
வரேயாயின் முனனவனெனனை,; என்றும். ௮7சனுச்கு ௮மைச
சர்முசலாயினாதபோல அ௮ரனுசகு ௮.பனரி முதலாயிஞரும் வே
ஊணடட்பரெவரெனபத ஏதமுகதசான விளககுவார், முருகு
யஈதிடு ம௨னிவாக்கு ஈண்ணுவதொரோவொனமுமே எனறுங்
கூறிஞா,
உவமை வருஞ்செய்யுளிற் பெறப்படும்
ஐ அழகு. ௮லஃ்தாகுபெயரான ௮அழகுடை யுரூவத்தன மே
னினற.த. இரணடலுருபாக வைத தரைப்பார்,; முடிககுஞுெர
ல்லொடு இயைபினமை கேரககிலர்.
௮௧ வரனுருவெனலு முவமைததெரசை பையரவல்குற்
போனினறது.
ஆகம் உடம்பு.
பயத்தல் படைத்தல்.
படைப்பு மூலம படைப்பா இயென்ச
பயக்திடுஞ் சதகியாதி பதிகலை.. பிரி ,தவைச் தச் கூற
ன்ரமையின; இவரோயெனனலு மேகாரரம பீரிநிலைக்கண் வநதத.
உரைத்தவிச சொழில்களொனஓன் செம்யுள, பெளராணி
கரை நோக்கி இடைபினமை மாதஇர நீ௧இ ரறுமாசி மறவிடு
ம் எனறதனை வலீயுறுததஇயத
இஃது அகசேகேசுரவாதிகளை நோக்கப் பிறிஇனிஎயபு நீக்
கி ,தானமுதல? எனறதனை வலியு. றுதஇய த.
இவை மிரண்டற்குக் தம்மூள் 'சே.ற்றுமை,
அற்றேல் ௮கரேகேசுரவாதம் பரிகரிச்சத்பொருட்டுப் பய
த்்திடுஞ் சத்தியாதிடெனச் சத்திச்குப் பனமை கூதவே, சத்இ
மர ஜனொருவளுதல் செல்லாமையின், இத தேளுச்சஞ்சிப் பூர
௬௪௦ சிவஞானத்தியார் சபக்ஷம்,
ச்தள்வாயின் விழுக்சா லொப்ப, மறிச். தம் ௮நேசேகுரவாதமர
ய் மூடியும்போலுபொனின ? ௮வவாசலகை நீச்குதற்கனே வ
௫ஞ் செய்யு ளெழுகதெனப த.
கஇரம்பவழகியருரை வருமாறு.
9
மூனசொனன ஜக்கு மந்திரமுமே பரேஸவாஜக்குச்
இரு?மனிபென்று சொல்லில்? பிரம்மா முசலாகப் பரமேஸ்வர
டைடைய திருமேனி யென௱த எப்படி, யெனறவனை நோககி
மேல் மறத் தருளிச செய்சிரர்,
அயனறனையாஇயாக வரனுருவெனபதெனனை - பிரம்மா
முதலாகப் பரமேஸ்வரனுடைய இருமேனியெனறது சொல்லுடி
2.ஐ எப்படி டெனனில் £?--- படகதிமிஞசத்தியாஇு பதிதலால் -
விசுவ தையெல்லா மூனமுசகுகற சரியாசததி முதலான சத்
இகள பொருக தகையாலே,--படைப்புமூல மூயன உனரிவரோ -
சருஷடி. முகலாகய ௧ருததியயகளை இவர்களே நடததுவர்க
ள,--அயின முனனவனென்னை - இவர்களே நடத் தவார்களா
பின உம்மூடைய கர்த்தா வேதககென நு ரீசொல்லில்,--மு.ற்று
ம்ரயநஇடுமவனிவர்ககு நணனுவகெரரோவொன முமே-சர௫ஷ
டி. இத சங்காரமெனகு மூனறு சொழிலும் பரமேல்வரனே
யுடையவன், இவையிற்றிலே ஒவ்வொருசொழிற்சகளையாதப் பர
மேஸ்.வரன தொடுக்ச, ௮௩.௪ ௨திகாரதஇனாலே பிரம்ம விடட
ணு5சள ரருஓடியுச் இிஇியுஞ் செய்யா நிர்ப்பர்கள்.
இதனாற் சொல்லிய த; பிரம்மாவை சிவலுடைய தஇிருமே
னியாக மூடச் சொல்லவேண்டின து, செவன் பஞ்ச௫ருததியஞ்
செய்யுமிடத தச சிருஷ்டி மூச் துகையினாலே ௮வன் சிருஆடி.கர்
க. சூத்திரம். பஇியிலக்கணம். சுள்ச்
த்தா வாசையினாலென்றும், பிரம்மாவுக்கும் விட்டுணுவு£குன்
இருஷூடியு இஇியுஞ் சிவனுடைய சச்இ கொடுக்கச் செய்வா
ளென்றும், வன எல்லாக கருததியலங்களையுு சானே செய்
வனெனனு முரைமையு மறிவிதச த.
(சுறிச்ச தொனறு? என்ற இிருவிருத்தத்தில் நிறுத இூ நி
னைஈதமேனி நினமல னருளினாலே” எனற பதத்துககு வியாக்
யானம் இவ்வளவும் ௨௩ முடிந்தது
குறிதததொனரெனத திருவிருசத முசல் அயன்றதனை பெ
னற இருவிருதச முடிவாக பஇனுறு இருவிருததமூம பாஞ்ச
ராத்திரி சருஷடி இஇ சங்கார மூனரையுஞ் செய்கறவன சங்
கார காததாவல்ல், திதி சர்ததாவே யெனறு ௮வன சொனன
தீறகுப் பிரமாணம். பரபட்சம ௮வன மதம, 6 உ௩இயிலயனை ,
யீனறு மவளைகசொண்டுலகுண்டாக௫, யநதநல்லுலகழிசகவர
னையுமாககுவித ௪5) தர்திடுஞாகத்தினுகுக இதிகாத்காகா
னேயா௫, வநதிரநதோற்றுமீறு நிலைல ஈயும்பண்ணுமாயன?? எ
னறும்,; மறுப்பு, :அயனானைப்பயஈதானென்ரு மரிய பன இர
ஞ்சேதிப்பப, பயர்திடானறலைமாறானும படைத்திடானசரத
தைகெளு௫, சயகதருமரனை தத்தா னஎயனெனகைகடபேய
னறரோ, இபங்கடா தணராமெல்லாஞ் சவன்செடலென றக
ர்நதே?? எனறும், ₹ அழிப்பரியேவலெனர டரினை யழிஈகும
னறல், கழிப்பததவிரமாட்டா னங்கமுமழிச்தேபூண்டா, ௬
ழிப்பரியேவலென்றல் கறைக்த தமழிககசன றோ, வழிம் இடுமர
னேயாகக நோக்கமுமாக்குவானே.?? எனலுமதம் கண்டுகெர
ள்க,
சித். பரஃ-மத- ௨மறு-டு-,
ணமணனைவகவு.
௬௭௨ சிவஞான௫ித்தியார் சுபம்.
சுப்ஈசமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
[4]
இத்கனம் “மண்ணினில் கடாதி! எனபத முகல் ₹மக்இிரம
தனிம? எனபதிருகிய முபபததொரு செய்யுளானும் முதறசெய்
புளின *ஈறுமாமெருவிடு மஞ திமுத5 சித தரு மனனிகின ௭
னற இரண்டால் கூற்றை அ௮லவர் மசமபறறி யாசக௫த தப்
பரிகரிச,த வலியுறுத, இனி சான மூதஜ்* எனற மூனமுக் கூ
ற்மை ௮அவவாறு வலியுறுத தனமா.
அயன னையாஇ-அ.பனுருவ பரியுருவ முதலி. பவரையும்,--
ஆக அரனுருவெனபசெனனை - அரனுருவோடொதத ௮ருவாக
ை5௮ வேசாசமஙகளில ததத மெல்லையளவு 6 அச் துவநியா
௪, மநதிரகியாச மூசலியன வி ளவிற சங்காரககடவு
ளோடொப்ப, ௮வரு முதல்வனுவரன செல்வாபோலுிமன ம
லையற்க,--பயர இரிஞ ௪த்இ பாதி- பன டபபாதித் தெ £ழில் செ
ய்யும் சனனிமு2லிய ச௨தஇகள--பஇலால் - ஒரோவொ
னறு ௮வாமா.டுப் பதி தநின்று செலுததுகலான ௮வ்வியை
பு...ச்றி வேதாசமககளி னவ வாறு உபசரிச கோதப்பட்டன.--
படைப்புமூலமிவரோ மூபனறன ரரி. - அறறேல், படைப்பா
இதகொழிம்களை அபனரிமுதாலாயிஞஷா முகல் வனருளின நியு௪
சாக தாநினை நர வாழஹே செயவரெனின,-.- முனலனவனெனனை -
மூசல்வசெறிரகு-- முற்துகயக இரிமவன - ஐுமொழிஓஞ்
செம்யுமுகல்வன);--இவர்ககு நண்ணுவசொரோ வொன ருமே-
இவர்கட்கு ஒவ்வொரு தொழிலியற்ற௪ செய்தல், ௮ ரசலுக்கு
அமைச்சா முதலாயினாற்போல வேண்டப்படுமெனபதாம்.
அரசலலகவாைகைககைகைகை கவை கை சைகை ககக கைவ லச ககக,
க.ரூத்இரம், பதி.பிலக்கணம். ௬௭௩
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அணைய இடஇபுதிபக வ தகைய
இவர்களை யஇடடிககுஞ் ௪௧௫ யொன்ோ பலவோ
கென்ன, அதற் குசாரணமிட்
டுணர்த தூரர்.
சத்ததொன் பலவோவென்னிற் ருனென்றே ய
கேகமாக, வைத்இடுக காரியத்தான் மக்இிரி பாதிககெ
ல்லா, முய்த்திர மொருவனசச்சு போலர டைய
தாகிப், புதிசிமுத் இகளையெல்லாம் புரிககவ ஸனினைக
தவாரும், (௬௧)
(இ-ள.) சத்தி அவர்களிடச்இற் பதிந்த ௪சதி யொன
தான பல மோ பலவோ பென்னில்?
வேரவென
விம்
காஷொன்றே ௮ர்சச்சத்தி சவனிடகத்தில் விட்டு ரீஙகா
ம லசகீனிக குட்டணம்போலச் ௪சமவேச்மா
யிருககற சக்தி யமொனறுசானே !
அகநேக மாச ௪௨௪தஇ யொன்ருயிருக்கவம் காரியபே
வைத்திடு காரி தததர லவன.த கிருபையினாலே கீரிபாசத
யதசான இ யொனறுசானே மானருகய வாமை சே
ட்டை ரவுதஇரியெனப் பிரிம் த பெயலாப்
பெறும்,
ஒன்றுதானே பலவாகக காரியப்பரிவ தெங்நகனெேஷ னில்?
மதிரி யாதிக் இராசாவின தாக௫னு த்தி யொனருயி
செல்லா முய்த் ௬௩.த மதிரி முதலாயிஞரிடத் தப் பலவர
இிரிுமொருவன்௪ க சகத்திற் காரியப்படு மதபோல,
ச்தி போல்
ர
௬௭௪௪ இவஞானடுத்தியார் சுபகூம்.
அர இடைய வாமைமூசலிய மூனறுசத்இயும் பிரமா
தாகிப்புபதி மூ மூதலாயினாரை யதீட்டிபபித குதனவழித்
தஇிகளை மெல் தாய்நின முனமாசகடகுப் போகமோடச
லாம புரிஈதவ நகை பெல்லா மவரவாசெய்ச விருவினையி
னிளைகசவாரும். ன பலததுக டோகககசொடாகிறபன எ-று
ஏகார கேம்,
இரகு ஈஉ சுவாயமபு௨௪_ஐ மிருகேர்இரத றங் காண்க (௬௨)
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
ணன!" /
ஈசதானபலவோவெனனில் - பீரம்ஹாதஇி சாரணேஸ்வர
ரிடததிலே பஇர.த கருததியக்களைப் பணணும சத ூயெனகை
பால சத மகேகமாகவேணும , ௪௪இ யகேகமரகல். சததிமா
மைசேகமாய் அகேகேல்வர.க௮ம வரும அலலத சச்தனொருவ
மே! ஈசஇபசகேசையெனனி,? ௮அநயோசய விருததாத இரயாச
கதி5ள ஒருவனணுாகு சமவே.சமாகிதபொழுது விசாரிச்வம் வரு
ம எனவி௰? அப்படி. வாராசெனறும உததரம.--மநதிரியாதிக
செல்லா முய்திதீடுமொருவன ௪ததியோ ல் ரனுடையதாகி சதி
இசானொனறே சாரிபசசா லரநேகமாய் வைத இடிம - ராஜாவி
டைய அ௫ஞாசச பான மநதீரி சேனாபதி கராமபாலசன்
மூகலான பேர்களிடததிலே மிருத தனிசகனி ரொழிங்க
சப் பண்ணிவைககிழுப்போல, ஹரலுடையதாகய சத்தியொ
னறே கருதய பேசககளாச் செயம்யுமெனறு சொல்லப்படும
அபபடி.ச சொல்லப்படுவ.தம்;-- புததிமுத இககயெலலாம பு
ரந த௨னினைநச வாு௦- போகமோக ததைக தொடுச்ச ப்பட்
ட ஷரணுடைய சதி தி.பானது ச்ச ஹரனினைகின பேசதத
க. ரூத்இரம். பஇ.பிலக்கணம், ௬௭௫
னாலே க்ருத்ய பேசுததால் பேசமாகக் தோனறும் என திதன
பொருள,
அணஹமமவயயமைைக வ.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
அணைலகையை [0] வன அலைக
இபபடி.ச் சத்தி மகேகமா£ற் சத்திமானு மகேகமாமெ
னனுஞ சஙகைக குததர முரைககனமு£.
(ஞானக கரி2பசசாசதஇ மூனறினுட கிரியாசததஇி ஈசா
னியாதஇ ௫௪) ஆரணி யாதி மனற) தகச்ச5இ மெட்டாயிரு
க்கு மெனறதனால்),) சததிதான பலவோ வெனனில தானொன
சே - ஒருசத்திதானே,-காரியததால்-வயாபார பேகதஇனு
ல், --அகேசமாக வைதஇடிம் - ௮கக்.தமாகச சொல்லப்பமெ,--
மதிரி யாஇக்கசெல்லாம் - மகதிரி சேனாபதி ஊர்சகாவலன மு
தஜோரிடததில்,--உய்ததிடு மொருவன ௪,சஇ?பால் - ஒனறு
யிருகத செலுதது மிராசாவினத அஞ்ஞாசததி யொப்ப,--௮
ரணுடைபதாக - சிவசம்பகதியாக,--அவனினைககவாறு - அ௧த
௪ ச௨ன செலுததினபடி.,-புததிமுச்தஇகளை பெல்லாம் புரிக
சவ நினைஈதவாரும் - போகமோட்சககளாக கொடுததிருபப
தாம.
நணமாமானாலுமாமளல்ள்.
சுவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ககக ()
அரசன் ௪க்தபொனறே யமைசசர் படைத்தலைவர் பாடி
சாவலர் முசலாயிஞர் மாட்டு நினனு செய்யுங் காரியவேறுபர
ட்டாற் பலவேறு வகைப்பட்டாந்போல, செவ௪த்தியொன்றே
௬௪௭ சிவஞானடத்தியார் சுபம்.
அவ்வவர் மாட்டு நின்றுசெய்யும் காரியவேறுபாட்டாத் என
னி முதலியவாய்ப் பலவேறுவசகைப்படும் ச௨ச௪ததி யொனலே
பென்பதும், ௮.ஐவே கடவுளர்மாட்டுநினறு நடாத் தமெலப
ம், இமைச்சா முதலாயினார் எவைபெலை செம்யிலும் ௮7௪
வினைச் சவாற ன்றி யாசாமை?பரல) போசம் கீடி2பறகசெல்
லாம் ௮ரனினை*தவாறனறி யாகாமைபற்றி ௮றியப்பமென
பதாம்.
தாஜென்றே யரனுடையதாூக் சாரியத்சால் அசேசமர
க வைத்இடு மெனவியையும்.
அ ரனினைஈ5 வாறனறி யாகாமை, தக்கனவேனள்கி மார்ச்
கணடிவாழரகாள் ஆலாலர் சோற்றரவு முதலியவற்ருல் இனி
த விளங்கக் இடததலின், வகுததக கூருராயினார்.
அற்றேல் ஈண்டுச் கூறியவாறமுல் சனனிமுதலிய பேத
மெல்லாஞ் சிவசத்இக்குத் தடத்தமெனருயவழிச? சொரூபமெ
னனையோவெனின ? ௮ஃதணர்த் ததற் கனறே வருஞ் செய்யு
ளெழுக்தெனப.து.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
கயவாகு 1) அனைவளாகாகை
முன்சொன்ன சத்தி ஒன் ரயிருச்குமோ பலவாயிருக்கு
மோ எனத மாணாக்கனை நோக்க அருளிச்செய்கருர்.
சததிதான் பலலோவென்னில் - சிவனுடைய சததியான
௮ இப்படி. ப் பலபேதமாயிருசகுமோவெனறு நீ சொல்லில்,--
தானொனறே யகேகமாக வைத்திடும் காரியத்தால், - பராசத்
இயொன்றுமே எப்பொழுது முள்ளது. இப்படிச் தானொன்று
பிருஈ தும் பெருந்தொழிலும் பலவான பிரபஞ்ச சாரியய்சளு
க.ரூ.த்இரம். பதியிலக்கணம். ௬௭௭
க்டோக. ௮செள்போலவென்னிஃ?--மர் சிரியா இிச்செல்லாமுப்
தீ.திடு மொருவன் சத்திபோல - காரிபப்பொழுகாலாகிய இரா
சதியத் திலுள்ள லஇிகாரவ்களுக்கு மற் றுண்டானவர்களுக்கும்
இராசாவினுடைய அஞஞாசத்தியானத நினது முறைமைகளி
லே ஈடச தூர௫ட்போல;--அரனுடையதாக - அச்சப் பராசத்
தியும் பரமசிவனுக்குள்ளகாக,--பு.த்திமுத்திகளையெல்லாம் புரி
நத - சருவானமாச்சஞூககும் போக மோடசங்ககயும் கொடு
த.த,--௮வகினைச்சலாராம - அதப் பரமசிவன இருவுள்ள த்த
டைதத.தயாகதொனறு, தானுமதுவாய் நின௮ பஞ்சகூருதஇயன்
களை௪ செய்யும்.
இதன் சொல்லிய து பரமேஸ்வரனுடைய சத் இசரனே
பெருஈசொழிலும் பலவாய்த தானொன்றாபிருசக்கு மெனறும், ௮
வலுடைய தஇிருவுள்ளப்படி ப அனமாசககளுக்குப் போகமோ
ட்சங்களைக் கொடுக்கு மெனனு முறைமையும் ௮அறிவிததத.
வனாமாவைகாயயாகளள்.
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு.
அகமயை (0) அசலை
சத்திசான் பறவோவென்னில் - சததிக ளகேகமோவெ
ன்றிடின,;--ஒருவன்௪ததி - அரன் சததிபொனறே,-. மநஇ
ரயாஇச்செல்லாம் உயத்திடும்போல - அமைச்சர்படைத்லைவர்
பாடி.சாஏலர் மூதலாயிஞர்மாட்டு நினறு செய்யும் காரியவேறு
பாட்டாற் பலவேறு வசைப்பட்டாற்போல,--தாரனொனறே.
இவசத்தியொனறே;--அரஜுடையதாசக் காரியததால?ேேகமாக்
வைத் இி$ம் - ௮வரவராமாட்டு நின்று செய்யுங் சாரியவேறுபாட்
டால் சனனவிமுதலியவாய்ப் பலவேறுவகைப்பட்டும் சிவசத்தி
யொன்றதேபென்பறு மதுவே கடவுளர் மாட்டுநின்று நடாத்து
௬௪௮ சுவஞானடித்தியார் சபகூூம்-
மெனபஹம்,--புததிமுத்திகளை யெல்லாம் புரிரதவனினைக்தலா
ரம - அமைச்சர் முதலாயினா எவை எவைசெய்யிலும ௮ர௪
விளை*த வாறனறி யாகாமைபோல போகம் லீடி2ப.றுகளெல
லாம அரனினைஈத வாறனறி யாகாமைபர்றி அதியப்படும்.
அரனினைநசவாறனறி யாகரமை தசகனவேளவி மார்க்க
ண்டி வாழகாள லாலா தேரற்சரவு முசலியவறமு னினிதவி
எநகக்கடததலின விரித துககூறுராயினா £.
மறைஞானதேூிகர் உரை:
அவற் ணடை
மேற் சததிரூ.. முணர்த தரூர்.
சத்இதன் வம வேதெனனிஐ நடையிலா ஞான
மாகு, முயத்திரி மிச்சைசெய்கு யிவைஞானத் துள
வோவெனனணி, லெத்இற ஞா னமுளள தததிற மச்சை
செய்தி, வைதஇட மறைபின்ஞானான மருவீடுங ஒரி
யையெல்லாம், (௬௨)
(இ-ள) சத்தித ௮,தச் சச்தியிறுடைய வடிவேசெனறு
ன ௨டிவே கேடஇருயாகல்?
தெனனின
கடையிலா மலத்தினான் மறைப்புண்டு பின்விளங்கி
ஞானமாகும். னது போலனறிப் பூரணமான ஞானமாயி
ருசகும,
உய்குஇடு மிச இப்படி. யுண்டாய விசிசையுற் கரியையு
ச செய்து யி மக்கஞானசததியிக ஹுண்டோவெனறு
வைஞானத த கேட்கருயாகல்?
ளவோ வென்ஸி
ல
க.-ரூத்தரம். பஇபிலக்கணம், ௬௭௯
எழ்இற ரான யாசோரிடததிலே ஞானரநூண டவவுட
மேளள ததஇற த்திலி*சையுங் கரிடையும சோனறிக காரி
மிசசை செய்தி யபபடுகரண,
வைதிதிடும்
மறைபின ஞா மறைப்பில்லாச ஞானசத்தியினது சா
னமருவியெகி மாத௫ூயதசாலே இசசையுக &8ரிடையும்
ரியையெல்லாம். பொருகதி காரியபபடுநகாண, எ.-.று
ஓகாரம வீனா.
இதற்குச் ௪ திடாகமம் (௬௨)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ைகைகவாகை (ந) அையைகைளை
மேலந்தச் சதஇஸவரூப மேதெனபசர்கரு உதரம்.
சசதிதன வடிவே செனனிற் ஐடையிலா ஞானமாகும;--
சததிபிறுடைய ஸ்வரூப மேதெனனிம் ? ஜீமானமஞானமயபோ
லத தடுககப்படாமல் எக்காலசது மெதசேசச தும ஸ௮பபிர
காசையாயிருக்கும்,--உய்த் இடு மிசசைமெய்தி யிவைஞான த தி
எவோலெனனில்-பொருகசப்பட்ட விசசையான ஐ கு.௬ம, சரி
பையானது வயாபாரம், இவைகள் ஞானததிஸ்கு ஊடோ வெ
னனிலஃ?--எத்திறஞஜானமுூள்ள ததஇிறமிசசைசெம்்இ வைதத
லால் - ஞானமெவவளவுண்டு ௮௧ன குணமான இச்சையுங கீரி
டையு மவவள வுண்டெனறு சாஸ்தரசித்த மாகைமினாலே,;--
மறைப்பிலஞானால் மருவிடுவ் கரியையெல்லாம் - சததியான_த
௮கிவாறிக ஸ்வரூபை யாகையினாலே சர்வ காத்ருசவ சரமாத்
ய.த்தையும் ததகுணமான விச்சையையும் அடையாதாமரகல்,
ஜாஞ்தியிச்சாச் தீரியப்மிரயசதா எனலும் தரம ஞாயத்தினு
௬௮௮/0 சிவஞான ்தியார் சுபகூம்,
லே அறிந்ததை யி7சிக்சவேனும், இச்சிச் சதைப் பண்ணவயேணு
ம் தசையால் ஞானேச்சாததிரியை யென்றும ரமஞ் சொல்
ல வேணும், இதனறியம)
் அ) ,
ட் £டெனாக .ர.கி.நா ஷா_நலிஷூபகூ௦ ஹா_நா ஸு.
யஙனு.மிய ததி. ந யாகி .
மூனறு பினன ஸ்வரூபமுமாய் ஏகாச்ரயமூமா யிருச்சவே
ஹம. தசையால இச்சையா இயாக மூனறு மொன்றே யென
ஹ் சொல்லுகிற த விரோகமெனனிஃ? சத்யம [சதயமெனத.து
அரதகாககீகாரம் ] ஒனறை யறிஈது ௮தையிசடத்து ௮தலே'ப்
மவர்குதிகீதசது ஜிவானமாககளுககே ! சிவனுக கப்படி.யல்ல
வெள்பது மேற்கூறுன றத.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
க ணன 0 கள்
ஞானக்கீரியேச்சா ரூபி சத்தியெனறீர்! அதவிருத்தம் தட்
ததமுூ முச்சொரூபமாயிராத. இருச்குமெனனில் ? சததியெ
னப தெடுபட்டுப் போமென்று மனசிலெண்ணிச் சங்கைபண்
ணி, உத்தர முரைககின்றார்.
௪ச இதன வடி.வேதென்னில்- சத்தியினத ரூபமேசென்று
கேட்சமுயானால்?--கடையிலா ஞானமாகும் - மறைப்பில்லாச
வறிசற்றொழிலைப் பண்ணுமநிலாகும்.-- உய்த்திடு மிச்சைசெய்
இயிவைஞானத் தளவோவெனனில் - பண்றுசத்மொழிலாகும்
சங்கற்ப முத்தியோக மிவைகள் பேற்றுத தொழிலாதலால்
ஞானசத்தியி ஐுண்டோவென்று 8 சேட்லெ்?-- எத்தஇிறஞான
முள்ளது - இத காரண மிதகரண மிதுகாறிய மிதபிரயோசனர்
க.ரூத்திரம். பதியிலக்கணம். ௬௮
மென் ததிசற்ஜொெழிலால் யாதொரு பிரகாரம் ஞான௪த்திஸ்
தொழிலாகிய ஞானமிருக்த த,--அ.த்இறம்-௮௩த ப்பிரகாரம்,--
இச்சை - இஃதின்னதாகச் சகடவழரெலு மிச்சாசத்திச் தொழி
லாச யச்தியோகததிர் பினா வருஞ சங்கற்ப ஞான விசே
௦:மாகவம;- செய்தி - கரியை, --இதைப்பண்ணா நிற்பேனென
௮ற சகரியாசத்தித் தொழிலாயெ சங்கற்பததனமுனனாக வ
௬௦ ௨த்தியோச ஞானவிசேஷமாகவும,--வைத.தலால்-சிவாக
மம் சொல்லி நிசசமித்ததஞல்,--மறைப்பினஞானால் - தடை
பற்ற ஞான விசேஷக் சங்கற்பத்சால்,-- எல்லாம்-சாரிய
சட்பதார்தச முற்றும் --சரியை மருவிடும்-உற்பதஇி இதி னாச
சலனச் சகொழிலோடு பொருநதம்.
சலன ததொழிலுச் கே.தவாயிருக்கும் ஞான விசேஷ நிச
சல நித்திய சத்திய சங்கற்பங் கிரியை யென்றுச் சொல்லப்
படிம,
சிவநஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0 பவை
உயிர்சட்கு ௮றுக்கரசமாத்துரல் சுறிம் தப் பொதுவகை
யா னறிக்தம் அறிவித.ஐ நிற்பதாசய ஞானமொனதே ஏ௨வ௪
திதியின சொரூபம். அதுவே பராசத்தி யெனப்படும், ௮ஈ
தஞானம் உயிர்கட்கு மலபாகம் வருதறபொருட்டு ஜநகொ
ழில் செய்தலைச் குறித்துச் சிறப்புவகையான வியாபரிககுவ்
கால், ஒருகூற்ரானே திரோசான சத்தியென நின்று, இச்சா
ஞானச் ஈரிடையென முத்இறப்பட்டு வியாபரிக்கும். ஆகலான்
இச்சைசீரியைகளும் ஞானததின் வேறனமையாதற் காரி.பத்தா
ல் ௮கசேகமாகிய சனனிமு,தலிய வியாபாரசத்சக ளெல்லாம்
௬௮௨ கஇவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம,
மூற்கூறப்பட்ட பராசததி ரூபமாசய ஞானமொன்ருன உள
வாவனமேயாமெனபதாம,
தடை தடுதகல்; மறைட்பெனறதும் ௮2.
திடுததர்குசசெயபபடுபொருள வருவி5 தாக்க.
திீடையிலாஞானமெனவே, தடைசெய்யு ஞானமுமுண்
டெனபறு போகதமையின, அதுலே திராகானசததி யென
ட்படும்
இசனார் பஞ்சசதஇசஞுங் சண்டுகொளச.
சான ஐளவெனபுழி, நீககப்பொருடசண வரும் இனனு
ருபு விரிஏதுனாகக
உளவாதல் ஈண்டு, சோனறுதனமேுறு
ஏனைடபோலச சோனறினவல்ல வெனபார், எத்திதஞா
னமூளள தசதிறமிரரசை செய்தியெனமுர் ஞானசஇன வியார
பார விசேடநகளே ௮வையெனபதாம நீமிபரா ௪.2 இரிகழி௪
சாஞான நிரை£ரில.ப சர என்சதூஉம் (இிரியையறி விச்சை கள
ததசதஇயேசோ-பெரிபபரா சததியெனப் பேசாய்?? என ஈத:
மிசசருசசச சமோகஃபபனக.
ஞானமெனபது ௮ம்மூ₹கெட்டிருபேற்று ஞானாலென நி
னது ௮ற்மூக கெடுழம் .பெற்டுருன றுயர்தித பெருமரன?)
“கோணாகணையான?? எனமூார போல்வனவறுள்ளுல் காணக,
௮.தீ.றச்சாரியை விசாரததாற் மொக்கசெனனிலுமாம்.
கரி வியாபரரம்.
இதனிர்போசதபொருளொனனை யெனின்? ௮ வருஞ செ
ய்புளிற் கூறப்படும்,
க.ரூ.ச்இரம். பதியிலக்கணம், ௬௮௩
கஇிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
ஷ்
இப்படி. மூன் சொல்லப்படட சத்திக்கு வடிவேதெனற
வனை கோகக மேலருளிச் செய்௫ரஞர்,
சசஇகனலடிகேசனனிற ரடையிலாஞானமாகும - ௮௩
ட் பராசதஇஜமிறுடைய திருேேனி யேசெனறு சொலலிற்
பரிபூரணமான ஞானமேயாயிருசகும.--௨ய்ததிடு மிச்சைமெய்
தமியவைஞானதச் அளவோயெனனில் - மூனனே பீரபஞுதனை
நடத்,தெ னறு சொல்லபபட்ட. இசசாசதஇயும கீரியாசத்தி
யும் இவையிரணடும ஞானஈத்டுக் குள்ளேயோ வெனனில் 7--௭
ததிரசானமுளள கததிறமிச்சைசெய்திவைக சலால்-எவவளவு
சநோனசதஇமின து நிரையுன்டானது அவ்வளவம இசசாசச இ
யினது நிறைவங் ரியாசதஇியின த நிரைவும் உண்டெனறு வே
காசமங்கள் சொல்லுகையால்;--மறைப்பில்ஞானால் மருவிடுங
சிரிபையெல்லாம் - னமாவி னறிவபோல ௮ணவமலச்சால் ௦
ரைச்கப்படா.௪ ஞானசச்தியினலே கரியாசதஇிக்குளள தொ
ழமிற்களெலலாம் பொருகதிச் காரியப்படு
இசனற் சொல்லியது பராசத்திக்கு வடிவு ஞானமென
றும், ௮௩ஈ ஞானதஇனாு2ை இஈசாசத்தயும் கரியாசச தியும கா
ரியபபடுமமனனு முறையையு மறிவித்த.த.
சேன்றனையவுமகைகாமுான்.
சுப்ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
வைடு
சதஇதன்வடிவேதென்னில் - சிவசத்தியின சொருபம்
யரதெனனில்,--திடையிலா ஞானமாகும்;--௨உயிர்கட் கறுக£ர
௬௮௪ சிவநானித்தியார் சபக்ஷம்,
கமாத்திரம்குறிச் தப் பொ.தவகையானறிந்து மறிவித் த நிற்ப
காசய ஞானமொனதேயாம். ௮தவே பரா௪சதஇயெனபபடும்,
சீடையிமாஞானம,--உய்தஇடும்- அர். சஞான முயிர்கட்கு மல
பாகம வருசற்பொருட்டு ஐநதொழில் செய்தலைககுறிததுச் சிற
ட்புவகையான வியாபரிககுங்கா லொருகூற்ரானே இரோதான௪
தீதியெனநின்று இச்சாஞானச$£ரியையென முததிறட்பட்டு வி
யாபரிக்கு மாகலான,--இசசைசெய்தி யிவைஞானததளவோ
மென்னில்-இச்சைகரியையெனசிற இவைகள ஞானத்தினினறு
தோனறுவன வளவோவெனின?--ஞானமெததிற முள்ள.து-
ஞானமெல்வா அள்ளதோ,--அதறமிச்சை செய்திவைகதலா
ன-அவவாறே மிச்சைகரியைசளு நடத,கலின, அவ்விரண்டு ஞா
னததின வியாபாரவிசேடல்களேயனறி வேறனமையான,--இ
ரிடையெல்லாம் - காரிபத.தா லகேகசமாகிய சனனிமுதலிய வி
மாபாரசததஇிகளெல்லாம்.- -மறைப்பின ஞானமருவி0ம்,--மு
றப்பட்ட பராசதீஇருபமாகிய ஞநானமொனமு இுளவாவ
னவேயா மெனபதாம,.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணட “..0 அணை
அம்மூன்றினத கிருததிய முணர்ச்தகருர்,
ஓன்றதா யிச்சாஞானக் இரியையெள் ரொருமூன்
௫2, ரநின்மிமிஞ சத்திபிச்சை யுயிரககரு ணேசமாகு,
தன்றெலா ஞானசத்தி யானயக் தறிவானாத, னன்றரு
ட் இரியைதன்னா லாக்குவ னடிலமெல்லாம். (௬௩)
(இ-ள்) ஒன்ற வனிடத்தி லவினாபா வமாயிருக்கற சம
தா யிச்சா வேதசததி முதற்கட் பரரசத்தி யொன்று
நோனச் இ ய்,௮.ததானே யிச்சாஞூனக் €ரியையென்று/
கரூத்திரம். பதியிலக்கணம், ௬௮
ரியையென் ஜெ. மூவி,தப்படடு நித்கும், இவையிற்றுச்சுத்
ருமானருகி நின் தொழிலியாதெனனில் ?
நிடுகு சத்தி
இச்சை யுயிர்க்
கரு ணேசமாகு
ம்
நன்றெலாஞா
சைததி யானய
ம் தறிவனுதன
அன்றருட் கீரி
யைசின்னா லாக்
குவ னகிலமெல்
லாம்,
அவற்று ளிச்சையாவத சிவன் சர்வான்
மாககளையு மோட௪சதகை யடைவிசசவே
ணுமென ஐவர்களிடதது வைத்த 6ருபை
யாரும்.
ஞானசத்தியாவது சிவனான்மாச்கள் செ
ய் விருவிளைப் பலஙக மளெல்லாத்தையு ம
வர்கள் புத தத் தொலைக்கையினபொருட்
டு விரு2பி மறியாகிற்பன.
கீரியாசததியாவது அப்பொழுது காத
கா சனத காருண்ணியமாகிய கரியாசசதி
யாலே சகசூருட்டி. முதலிய காரியங்களெ
ல்லாத்சையு நடததிடுவன எ-று.
இதந்குச் சுவாயம்புவ2.த மிரசதினத் இரயத்தும் சா
ண்,
(௬௩)
சிவாக்ரயோடியருரை வருமாறு.
ணை) அணை
ஒன்றதாயி சசாஞானக சரியைபெபன் ஜொருமூன்ருகி நின்
திடும் - பரமசி௨னுடைய ஸ்வரூமாம் ஸ்வபரப் பிரகாசையானண
பராசத்தியொனறே யாயிருச் த) ௮தனுடய வருதி பேசத்இ
னாலே யிர்சாஞானக சிரியையென்று மூன்ருகத்தே ரன்றும்,--
௪ததியிச்சை யுயிர்க்கருணேயமாகும் - இச்சாசத்தி யான்மா
க்களை யறச்சரகம் பண்ணபேணுமென்று இச்டிச்5 வவசரமா
ம் கன்றெலா ஞானசத்தயால் கய் சமிவனுதன் - ஆன்மாக்
௬௮௬ சிவஞான$த்தியார் சுபக்ஷம்,
களபண்ணின புண்யங்களாயெல்லா மெனறதனாற் பாபங்களையு
மாப் புனணயபாபாறு குணமான தறுகரண புவனபோகநறக
ய. இதற்கிதுவெனறு காததாவானவன பகுச்தறிவத ஞான
௪சஇயால் அன ஈருட சரியைதன ஞூ. லாசருவனகிலமெல்லா
ம-அநாதியே கருபையினுமே மு.சொானன தறுகரணாஇு பரப
சச்ஙகளை யுரடாகனாவத கரிபாசசதியாலே ஈரி.பாசசதியெ
ன சற கஇனனுடைய ஸபரிசமாதரதுதில பிர ஐவிலை சரியை (பி
ணடாசகுகையிஞலே கூரப்பட்டசனறி சசஇிஸ்வயம சரிபாவ
இயெ௫று சொனனதலல அசையாற சததி பொனதசேபெள
௮ இமனயொருள.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
௪தத ஒன்றுதானே அ௮றிசல் டண்ணுசல் இசசிசதலென்
ஐம் வியாபார பேசததால் மூனளறெனரம, ௮வாகதர வியா
பார பேதததால் ௮அரஈசமெனறும௦ சொனனீா ; கனமபேச.த
தாற் ரனமி பேடிககும், காரிப பேசததார் காரணம் டேதிசகு
ம எனனும நியமத்தால் ௪ததிபேதிககும, ௮நகதமாயிருககன
,” ஞானகசிரியைகள சசதிககுர் ௪கசதனமமாய் சகசகாரியமா
ய திபசததிசரு௪ சாசபபிரகாசம் போலிருச்சலால், ஞானாகச்
இபல் சீரியாநஈ இஉமுமில்லை, ஞானமெனறுங் கரியையெனறு
ம இரண்டு சொழிலில்லை; ஆசலால ச௪ததியொனறெனனில் ஞா
னசசீரி.பா 5நஇப சாகசரியம பிரமாஇகளாலு5 தடிககபபடா
தீதாய் வது சாருமெனறு சொல்ல௪ சாற்று ரர்.
ஒனறதா யிசசாஞானக் உரியையென றொருமூன் றாகி நின
நிரீஞஷ ௪சதி - ஞானங் சரியை பிச்சையெனனலுகு சத்திததொ
க.-சூத்திரம். பதியிலக்கணம், ௬௮
ழில்சள் பிரிப்பாய்ப் பேதமா யிருச்குமென்று சாம பேசவில்லை,
அவை மததியதஇர்ரு மகசதஞானமகக;தசரியை யக கவிசசை
யெலுமாநஈதியமும பிரி தமினனமாயிருககு மெனதுகாம்பே
ச.வில்லை, தாகபபிரகாசககள போலப மீரிபபினறிப் பேசுமா
யிருசகும பிரிப்பைகசுறிச தபேதமாயிருசகும, தசையால 2ாத
தகொழிற்களுககுக காரணமாகு௫ சததியேகமாய இ£சரச.த
இயெனறும், ஞான சத ூயென றும, சரி ாச,சதியெனறும், ௮௩
நத௪சதஇயெனறும பிரிப்பினதி,மூன றன த பேசுமா யிராநிரகு
ம் சததிமாளு£ய சவலும், ஏகனாய இசசிதாவெனறும், நா
தாவெனறுக, காசதாலெனறும, ௮அகரதனெனறம பிரிபபின றி
மூனரனாச பேதமாயிருப்பன அகதசசததி ௪சதிமானகள
பணணுஈ தொழில்கரளூககுள்?--
இசசை - நியாமிகை எனலுமிசசாசததி பணனுசொழி
ல் நாமபேசவில்லை,--
உயிர்ககருணேசமாகும்-இதிபபடி.யாம; இஇப்படியா கா
ஐ, எனபதமுதல் மியமிததற் சதசிதகருபையாம,--
நாதன-சிவன;--
ஈனதெலாம்- கரு5தியத. தக கணங்கும் பொருளெலாம்
இதகாரண மிதகரண மித காரியம் இது பிரபோசனமென
ணை
ஞானசத்தியால் - ஞானதசொழிலைப்பணனும் ஞானச
த.தியால்,--
நய தறிவன - விரும்பிப்பார்ப்பன.
€ீரியாசதஇத் தொழில் ஈரியையாகலால், இதை நான்ப
ண்ணாரிற்சிசரேனெனறுதயோூப்பன,-- *
அனறு அருட்சரியை சனனால் - கரியாசததிபின ததத
௬௮/௮] சிவஞான க்தியார் சுபக்ூம்,
கோடியாயிருக்குஞ் கல்கற்பமித்இரியென்று மிச்சாசதஇ இஇ
ப்படி யாகக கடவசெனனுஞ் சங்கற்பததால்--
௮௫லமெல்லாம் - சகததனைத தம்,
ஆககுவன - இருட்டி ப்பன.
கேணனலாகமக்காகாலுதரு.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அடு
பராசத்தியாவத, தடையிலா ஞானமெனம் பொதுமை
யானொனருய், இச்சாஞானக சீரியையென வியாபார பேத்தி
தான மூனமாய்) அவையே மற்று மவவசசாரியபேதததரற் பல
இறப்படும். ௮பமூனறும் மூதையே உயிர்௨டகு மலசைகீக௧௪
சிவதீ்தையளிசக் ,றகண் ணுளதாகிய சருணையு 0, அதர்குச் செய்
யக கடவதான உபாயஙகளை யெல்லாம அறியுமறிவு ௦), அவற்
ஹை யவவாரதே சககற்பித.து௪ செய்யுஞ் சககற்பமுமா மென்ப
தாம்.
உள்ளி. டசெல்லாம்?? என்ரார்போல நன்றெலாமெனபத
தருமைப்பனமை மயககம்.
நன்மைஉபாயம்.
அன்று ௮றிகதபோதே யென்க.
இவைநானகு செய்யுளானும், ௮யன்றனையாஇயாக வரனு
ரூவெனலல் பத்தியும், சத்தியலவாசல் பற்றியும், தரனொருவளே
மூசற்கடவ ளென்றல் செல்லாதெனலும் ௮கேகேசுரவாதிம
ச.ததை அசக்£த் துப் மரிகரிழ் த; சான் முதல்என்ற,த வலியுறு
ததப்பட்ட த, 7
க..ரூ.தஇரம்.பதியிலககணம், ௬௮௯
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
௮௮௮௮89 () றன
பராசததி யொனறு இஃசாஞானக இரிய பொன்றும்
சீன்னிற் பீனனமாயிருககுமோ எனறவனை சோகக, மே௰ருளி
௪ செபஇழூா,
ஒனறதாய் - பராசதஇ பொனறு? பெபபொழுது வேள
ளதாய்த சான் சசளீசரி-ரு மிடத ஐ,--இஃகாஞானக சரிபை
பென பொருமூனரு9 நிசறி$ிஞுதஇ - இதரப் பராசகடுதான
ஆனமாககளை மிரடசிகளை நிமித;க இஈராசகடு யொன்று
ம ஞானா *ததிபொனறும €ரிபாசகதியொனறும மூனறு சுபா
பத்சை யுடைத்தாயிரு-ஞுாா. ௮தங௩பேே யென்னிம்,--இச
சை யுயிரக கருணேசமாகும-இச்சாசதஇபால அ அனமாகக
ஞூ கநுச்சிரகம பணணவேணுெனகிஐ சினேகமேயா பிரம்
கூடி -௩னறெலா ஞானசதது.பால நப55றிவ நாகன - அஃப்
பரமேல்வரனானவன அன மாககளசெய்ச கனமககள பெல்லா
கதைய மூறைபிஈழாமல் நனமு5 ஞானசததியினாலே விரு£2பி
மறிபாரிர்பன அன றருடசிரிகைதன ஞை லரசகூவ னகலையெல்
லாம - அகாதி2ய கனகாருனணிபமான ஈரிபாசசஇடாலே த
னமாகசஞூசகுக கனமகதுக டோகத மேசகாஇபிரபஞசகதை
டெல்மா முனடாச்கா நிறபன,
இஞ் சொல்லியது பராசத்தி கானே இசசாஞானகச்
சரிபையெனது மூனமும, இச்சாசசஇபாலே சாலானமாகசளி
டது திலும ௮அநுககரகததைச செய்தும், ஞானசகஇயாமே ஆன
மாச்சள் செயத கனமங்களை யறி? தும், கரியாசததியாலே அன
மாக்கள் செய்த கனமத்துக டோகத சேகாஇப் பிரபஞ்ச
ஊ உண்டாக்$யும்) இப்படி இ5த மூன்று சததியும் சிலனுககுக்
கருவியாய் நிற்குமெனனு முறைரையு மறிவிகுத து.
சசனகதகைகாவைம்சதமனம்.
2௮௫
௬௯0 சிவஞானித்தியொர் சுடகூம்.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ரச அலைகைககை (0) வைகவவாவ
சத்தியொனறுசாய்-பராசத்தியாவத தடையிலா ஞான
மென்ப பொதமையா ஜெனஞய்,--இச்சாஞானக சரியையெ
ன ழெருமூனரு&நினறிடும் - இச்சாஞான 5 சரியையென வியா
பாச பேதததான மூனறுகூமு யவையே மர்று மவலவஙவக சாரிப
பேச்கசான பலதிறபபடும,--இச்சை யுயிரக சருணேசமாகும-
அமழூனறனு ளிச்சாசததியாவது உயிர்கட்கு மலத்மைநீகக௪
இலவச சதையளித்தற்க ணுளகாகிய க௫ணையும--நனறெலாஞா
சதியால் நபஈதறிவன-ஞான சததியாவறு அ௮தர்குச் செய்
யசகடவசான வுபாயங்களை யெல்லா நயப்பா னறியமறிவும,--
அரூடதிரிபை தனனா ௨ன ஐசலமெல்லா காதனாககுவன - தர
ளின வேறல்லாச சத்தியாவத அறிரமபோசே யவற்றை யல்
வாறே முதல்வன ச௪ஙகர்பிக ஐ௪ செய்யுஞ் சககற்பமு மாம,
இலைகானகு செய்யுளாலும் அயனறனையாதியாக அரறு
ருவெனரல்பற்றியும, சச்திபலவாதல் பர்றியும், கானொருவனே
முகற்சடவள எச ல்செல்லாசென்லும் அகேகேகரவாதஇி மத
தையாசகச்சுறப் பரிகரிச.த; கான முதல்? என்றது வலி.
அதசப்பட்ட து
சசஷனாகை வ ணலனன “வகை,
மறைஞானதேசிகர் உரை;
அணை $001291 90-92 ௭
போற் சிஙசமவாஇ; உமத சிவலுச் கிச்சாஞானச் சரியைமூன்று
முண்டென்றி ராயின; அம்மூனறு மான்மரவுச்கு
முண்டாகை பால் ,அவ்விருவருமொச்குமென௮
சொல்ல; அவனை மறுத் தணர்த் தூரர்,
க சூத்ரம். பதியிலக்கணம் ௬௯௧
சிவனு மிச்சாஞானக் சரியையாற் சிவனையொப்ப,
னாவனென மிடிலகாதி மலம்்வஐ தினைமஐஹைககுக,காவ
ல னிவன்செய்கனமக் தளவினி௰ கொடுப்பக்காண்ப
ன, பாவியாம் புத்திமுத்திப் பபன்கொாளும் பண்பிற
ருகும். (௬௪)
(இ-ள )சீ௮ளுமிச் அன்மாஏச்கும் இச்சாசசதி யுளவாசலா
சா ஞானக ற் சிவேேபி நிசர்வனென்று நி சொல்லி,
சரியையாற்
சிவனை யொப்ப
னாவ னெனறிடி
ல்
அநாதிமல மி இத வானமாவினுடைய லிசசாஞானச்
வர௱்றினை பலைக சரியைகளை ௮காஇயாகப மலமறைகசப்டடு
கும கையால்,
காவல னி௫ன கத்தா வானமாக்கா செய்த கன்மபத்
செய் கனமத ச. துகடோக விருவிதமான போகங்களை யே
ளவினிற் கொடு ரூமற் குறையாம லகளைப் புசிப்பியாநிற்ப
ப்பக கானபன ன, அ௮தற்கேதியாெெ னில்?
பாவியாம்புச இவன் சனசகென வொரு சுதக்தரமில்
இமத்திப் பயன் லாதவ னாசையாற ருனாப்ப் போகமோடச
கொளும் பண்பி ங்களை யறிந்து சொள்ளு முூறைமையில்லை
ற்றாகும் யாசையாற்் சிவலுக் தஇிவனெககே பொப்பெ
ன்படி, எ.து.
இற்றாகும் எ. த. வலிச்சவழி மெலிச்கும் வழிபாகய
மூரைமையால் இனருகு மென்றகாம்.
இதற்குப் பார்சச்பை பெனவறிச, (௬௯)
௬௯௨ சிவஞானடக்தியார் சுபக்ஷம்.
சிவாகமயோகியருரை வருமாறு.
(0 பெய்
மேல் பரமேஸ்வரனு மானமரவும 1: ஸ்வாமி பூச்யபயாவ
மெனப துணாக் ததல்.
1 ஸ்வாமி பூதவபாவம் - தணடானடிமைசதிரம்,
வதுமி-/சாஞானக சிரியையாத சிவனையொப்ப னாவனெ
னறிடில்-தனமாவு மிசசாஞானக கரிபாவானுகையாலே சிவனு
க்குச சரியாகையால் ஸவ.த5தரனாவனெனறு செரல்லி4?--அ
காதிமல மிவ௨௱நினை மழைககும -௮காதிமே அஞஞானமான
அனமாவினுடைய இசசாஞானச சீரியைகளைத சகைஈதுகொ
ணட ருககும,--காவலலனிவன ச பகனமத தளவினிறகொடுபப
ககாணபள - ரரூதிரரவான சின, இச அனமாபணணீன சா
மாநுசுணமாச ஞான தசை பரகாசிபட்கக ௮௩,3ப் பிரகாச
மான ஞாரனஇனுலை விஷபஞாசாவாவன,--பாவிபாம பு
திறாசதி படனகொளும்பனமிறருகும - உணடாவதாரன போக
மோக்ஷமாகயபுரஷாசகதமை- சிவன கொகக அநுபவிக
கு மூமைமையாவத, இியன ஸ்்வகநதரனான ஸ்வாமியும்) அன
மா ஈஸலஸஹாததே வபாபாரனாகய பூ2'பலுமாம எனநிசன்
பொருள
பூதியன் என்பதற்குப் பொருள வேலைசெய்து கூலி பெறு
வசாகையால், இவ்விடச்து அனமாச் செய்ற சன்ம?ம வே
௬ ட. ப உ
லையும், ௮௩௪ சனமாறுகுணமாகச் ஏ௨ன கொடுக்கும் பலமே
கூலியுமென வழிக,
க-- சூத்திரம். பதியிலக்கணம், ௬௯௩
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு.
0
மூ;சபட்சம் ஞானக்சீரியேசசாவான சகச்கர்த்தா வெ
ன்று செரனனீர, புநடனா॥ ஞானகசிரி்ய*சாவா னாக்லா
ல், அவளே கர்ச்காவாகட்டும , அபபிரதகியடசமா யிருககு
மீசரன வேண்டுவ இல்லையெனறு மீமாளசன செரலல, மறுது
சீணர்குதகிரூர்
சவமை இசசரஞானகச் சீரியையால் வளை யொப்பனாவ
ளெனறிடஉல் - விசுவகர்ததா வாவனெனனில்? விஞ்ஞானக
லட பிரளபாகலாவதசைகளிலை அநாதலம;--இ வா நினை -
இசசாஜானக சீரியைகளை,-மறைககும - தனவசமாசப் பண்
ஜம்; கையால் ௮வா இருவரு கர்சதாக்களனறு, சசகலன
காத௲ாவெனனில்?--காவலன -சிவன,--அவனசெய் கமத
தீளனினில் - ௮ச்தச் சகலானமா பண்ணின சகனமத்துக்டோமய்
ப பரிமிதமா யிச்சாஞானக கரியைகளை, -கொடுப்பக்சாண்பன-
ஏக௧ே௪தஇற் கலைகொணடு விளகக, தஈசப பராச்காயிருசகுஞு
தஇற்சதஇ விர் ததரூப விச்சாஞானக சிரியைக௭ைச் கொணடு ப
தார்ச்சங்களையும, பிரதஇபககாய்த சானிருக்குரு ஈர்சத்தி
விர். ததிரூ.. இச்சாஞானக சரிபைககாகசொண் டத இச்சா
ஞானக கீரியைகளையும் பாபபன.-- பாவியாம் ட.5 இழுத்திப்
பயனசொளும் பண்பிறருரும் - வருவசாம் போகமோக்ஷ பல
மடையு முநைமையனாவன
சததஇியம! இஃதிருச்சு முதசான்மா சர்வஞ்த். துவ சர்வக
ர்த்தவ சிவத் தவாபி வியத்தியினலே, வனஷனேடே முற்றுபம
ளுசலால், ௮வன்போல வீசவகாத்தா வாகட்டுமென்று 5௧௪
மவாதி ௮சேகேசுரவாதி முதலோர் செப்புவார்கள; அஃததிவி
௬௯௪ சுவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்.
னாமை, சிவன தூருபா சங்9த்.ச பஞ்சசர்த்தியத்சோ மின்
ஞா வர்சசரீய ௪ங்சிம்த பஞாகருகதியாதி காரண முதகனென
௮ மேலுதசரிக்கையரல் விசுவகர்ததரவன்று; இவனே விசுவ
காத்தா.
சணசவைவாகையவமைம்கிருல்.
சிவஞஷானயோகியருரை வருமாறு,
வவமானய (0) எரனையாவுள்ளை
இச்சை முதலிய மூனறும் முதல்வனோேடொப்ப உயிர்
சகு முூசாவெனபது மாததிரையேபற்றி, உயிறகரூம முசல்வ
னே டொச்கும் போலுமென மலையற்க, இலை அவையே
லனறிச சேவலத்தின் மூலமலத்சான மரைபடு3ர்சூறிய சன்
டையும்) சகலத்திற் கனமத தசாவின ஏசசேசப்பட்டு நிகழகர்
குரிப தனடையும, ௮ச்சனமத்தால் வரகசடவதாரசய போகப்
பயனபோலச் சுத்தசதின ௮சனின வேருகய முதஇப் பய
ம், முதலவன கொடுப்பவே கொளளூ முரிமைததனபையும்
உடைமையான், இத்சனமைக ளில்லாச மூசல்வனுடைய இ£
சா ரானக்கரியைகளோடு இவ.ற்நிடை வேற்றுமை பெரிசாகலி
னென்பசாம்,
பண்பு தன்மை,
பாலி வடசொல்,
பு சததிபோலெனலுமுவமவுருபு விசாரத்தாற்மொக்ச 2.
இங்கனமுரையாதகார் சகனமததகளவினிற் கொடுப்பக சா
ணடலே புத்திப் பபனசோடலெனப தணரததலர்.
இசனானே, சவெசமவாரதிமசம்பற்றி யாசங்&த் தப் பமி*
ரித். த, மேல வலியுத்தப்பட்ட் து,
க.-ரூத் திரம். பஇபிலக்கணம். சு௯டு
அற்ரயிலும், துகமற்சளின இயன் போக வன௮தி
காரசிவனெனச் இவப்பனமை கூறுதலின்; தானமுூதலெனறு
பஒரு பொருண்மேல் வைத்தோ ௪௧ல் ௮மையாதுபோலுெனி
ன), அஃறணர்தீ துகற்கனறே வருஞ்செய்யுடக ளெழு5 ன வெ
னப,
வளதாவைைர்வளிின ஷு,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
ணாள 9 பணம கா
இப்படிச் சவறுக்குண்டான இச்சாஞானக சரியை மூன
அம் அனமாவுக குற்டாசையால், இனமாவுஞ் சிவனுச கொப்ப
னென்று சமவாதி சொல்ல; அவனைமறுத தருளி செய்கிரு£,
சவஞுமிசசாஞானக சரிபையார் சிவனையொப்ப னாவனெ
ன்றிடில் - ஆன்மாவுக்கு இர்சையு மறிபுந்சொழிலு ॥ உடையன
தலாலே இவனும் சிவனுக் கொப்பாவானெனறு நீ செரற்லில ?
ஆசமாவினுடைய இசசாஞானக் சரியைகள இவனுடைய இஃ
சாஞானச் கரியைகளைப்போலல்ல. அதெப்படி மயெனனி₹--
அநாஇால மிவற்றினைமறைசகும் - ௮அனமா வுளளவனே து
தாதியாயுள்ள ஆணவமலம் இவனுடைய விசசாஞானக கரி
பைகளை அக்கினியைக் காட்ட மறைதசாற்போல மறைத
.தக்கொண்டு நிற்கும், இ.௫வனறியும்--கரவலனிவனசெய் கலா
மச்.சளவினிற சொடுப்டககாண்பன பாலியாம்புஇ - சாத்தா
ானவன இனமாக்கள் செய்ச சன்மத்தக் டோகச் சனறு
டைய இச்சாஞானகச் கரியைகளைககொண்டே. ௮ணவமஙததை
பொ.றச்ச இவனுடைய இச்சாஞானச் கரியைகளை எழுப்ப எல்
லாத்சையும் ௮திகது பொருக்தி தனக்கு முறைமையான போக
துசளைப்புசிப்பன்)-- முற் இட்பயன சொளும்பண்பிற்ராரும்-மேரி
௬௯௭ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
டசச்திலுள்ள பிறையோசனல் கொள்ளு முறைமையு மித்
கனமை
: காவலனிவனசெய் கனமச் தளவினி௰் சொடுப்பசகாண
பன? எனறத, ஆனமா சிறாறிவஞ கையால் இவனுடைடயிசசர
சோனக கரிபைசகுப பேரதநிவணடாகாதெனபது ௧ரத.த
இங்ஙனம சமவாஇயை மற தததரற்குப் பிரமாணம். சங்
சச ப நீராகரணம, “அ௨னிஉஞ க மி௨னஓனசெயதி, மெனறு
செய்வானொனறியமலகதா, மெலலாமதிகல்செல்லாதயிரகள,
சிராறிவெனுமிசசொர்றவருகும?? எனனுமதங கணடுசொளச
இதனாற் சொல்லியத அனமாவுச்கு இச்சாஞாரனகை ரி
யைக ளாணடானாலு மலகதினாலே மறைககப்பரிகையினால இ
வனுடைய இசசாஞானக கீரியைசஞூகுச௪ சிற்றிவொழிஈ ஐ
வடைய விசசாஞானக சிரிபைசளுசகுள்ள பேரறி௮ண்டா
காதெனறு மாகையால்; ச௨னும தனமாவும் தனனிற் சமமல்ல
வெண்னு முறைமையு மறிவித்தத
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
௦
இ?2சாஞானச்கிரியையால் - இச்சாஞானக்கீரியை மூனறு
ம், சிவனையொப்பனாவன வேனுமென திடில்-மூ.சல்வனோடொ
ப்ப ஒயிர்ககு மூளவென்பது மாத் இராயேபற்றி யுயிர்களு மத
ல்வனோடொக்குமபோலுமெனமலைபற்க,--௮நாஇமல மிவர்றி
னை மறைககும்-இவையவைபோலனறிச் சேவலகஇன் மூலமல
ச்சான மறைபடுசறுரிய தன்னையும், -சாவலனிங்ன் செய் கன
மத தளவினிம் கொடுப்பக்காண்பன்-சகல.த்இன மூ.தல்வனிவன
செய்கனமத்தளவிறகேற்ற பயனளிததலி னேகசேசப்பட்டு
க..-ரூத்இிரம், ப தியிலக்கணம். ௬௯௭
நிகழ்தற்குரிய தனமையும்,--பாவியாம்புச்இ-௮ச்சன்மத்தான்
வரககடவசாகய போகப் பயன்போல,--மூ.சுதிப் பயனகொ
ஞூம பண்மீத்ருகும் - சத௧தஇ னதனினமேருகய மூததிப்பய
னு முசல்வனகொடுபபவே கொள்ளுமுரிமைததனமையு ம்உடை
மையான, இத்தனமைகளில்லாத மூதல்வதுடைய இசசாஞா
னககரியைகளோ டி.வ௱்றினே௱நை பெரிகாகலின எ-ம்,
இதனானே சிவசமலாகி மகம்பர்றி யாசங்கதெ துப் பரிகரி
த்து மேலது வலியுறுத தப்பட்ட
மறைஞானதேகிகர் உரை.
ணய ட ணை
திவ னி*சாஞானச் சரியா சொருபனென்பதளை யுணர் சத
மேற் சுத,தமாயா காரிப மூணார்த் நகருர்,
ஞானமேயானபோது சிவனறொழின் ஞானமொ
கற, லினமீல் சநாசிவனபே ரீசை தொழிலதேமி,
ஞானமேற இரியைவிச்தை யொளி. ரவ னிலயபோக,
மானபே ரஇிசாரத்தோ டகர ணத்இனாமே. (௬டு)
(இ-ள)ஞானமே கர் சதாக் கேவலஞான ரூபமாகவே யிரு
யான போ கூழு னப்பொழுத சிவகத தவமெனப் பெ
து சிவம் ௮ம்.
இர்த ஞானச5இயான சவனுடனே மிரண்டற வக்கனிக்
கூ வெம்மைபோலப் பிறிவறறு நிறறலாற் மீறிததுச் சத்தி
ததி.துவமெனக் கூறிற்றிலர். ௮ஃது சிறுபானமை பெரும்பா
ன்மையாகவே ஞானமெனனவே யொழிமினால் கரியையரன
போத சத்திசத் தவ மெனபாரு முளர்,
௬௯௮ ிஞானத்இியார் சுபஸூம்,
சொழின் ஜா ஜஞானசத்தியுங் சரியாசத்தியுமா யிரண்டு
மொச்ச லீன மொச்ச வவதரஞ் சாதாககிய சீத. தவமெ
மில் சசாென வப் பெறும்.
பேர்
சனா தொ சானங்குறைம் ஐ ஈரியையேறிய வவசர
ழிமமேதின மீச.ரத.க் தவமெனப் பெறும்,
ஊனமேய்கரி சீரிடைகுரைந்து ஞானமேறின வவதரஞ்
யை விது சச்சலிக்தை பென்ப பெயாபெறும்,
பெடரெனபது முூற்றுவ் கூட்டுக.
ஒளி£சிஏ னில ஞானப் பிரகாசமே திருமேனீயாகவடை
யபோக மான யவன,இலமியெனவும் போகயெனவும் ம
பேரதிகாரத் இகாரியெனவும், சிவன சதாசிவன் மகேசுர
சோ டதிகரண ராக விமமூவருல் இருத்தியயகளு5 டோ
திதினமே, ப் பெயர்களைப்பெறறு; அஈதந்தக கருச்திய
ங்லகா நடத தவர்கள, எ-று,
௮இசரண மெசுபது- வடமொழி. ௮ஃசாவது ஒருவ
ராப் பரமசிவ னஇட்டி த்தல்,
இ௰யிமென்பதனாற் சவதத் தவமுஞ் சத்தி ௪.ச் தலமுமா
க விரண்டு மடங்கும்.
போகயென்பதனாற் சசாசில தத் தவ மடங்கும்.
அதிகாரி யென்பதனாற் ௪த்தவிச்சையு மீசரமு மடங்கும்,
ஆச வைக் அ மூனறிலடல்குமென வறிக.
இரசனைச் சத்தொனவும் உத்யுத்தொனவும் பிரவர்தகரெ
னவும், ஈசர் சதாடிவன் சாக்தரொனயும், அசமவ்களிற் கூ௮ம்;
ண்டாண்டு வச். துழிச் காண்க,
உருத்திர ஜிலயபோசமெனப் பாடமோதழ் பரமனிட்பெ
க--ூதஇரம், ப.இ.பிலக்கணம், ௬௬௯௯
யர்ச் கர்.த்.சமன்றென ஏறிக, இவலுச்கே யிலயமுசலிய இரும்
இயல்க ஞூரிதசெனவறிக: ஆசலா ஓருததஇரனெனபதுகூடா.த.
அனுசதாசிகனுககு மலமுண்டாதலா லீனமில் சதாசிவ
னெனச் இறப்பித்தார்.
இகதச் ௪௮2, தவததசைப் பரமகாரணமெனறும் நிதஇய
மென்றும் மாமாடையெனறுள் சொல்லுவர்சள
இதச்குப் பெளட்கரத.றம் சரஇப விசுவசாசாககய மெ
ன்னு மாசமத தங் காண்க, (௬9)
சிவாக்ரயோடுயருரா வருமாறு.
செயவது (] வவவகைவை.
மேல் சர்த்தாவுக்குச் சததிபேசத்தால் மூர்த்தபேத மூ
ணம் ஐதல்
ரானமேயானபோது வன் --ஞானஸ்வரூபமேயாய்கின
சீபோத சி௨னெனனு காமம்,--சொழிற்ஞானமொகக லீனமி
ல்சுசாசிவனபேர் - ஞானக்கீரியை சமமாய் நினரபோது ௪சா
சி௨ெனனும் பெயர ரம ரச்னாகதொழிலதேறின - சரியை ய
இிசமாகில் ஈஸ்வானென்றும் பெயராம், -ஊனமேற் சரியைவி
தீமை யுருததிரன - €ரிஸபகுளையிம் ௪,௪சவித்மாஇு பதியான
ருத் ரனெனனும்' பெயராம், இலயபோசகமான பேரஇகாரத்
மோ டதிசரணச்சுனாமே- லயபோகாஇ£ாரஸ்சானமான பர
நாதம் சாதாகயம மஹேல்வரமெலஜைம் ஸகானங்களை யஇிஷ
ஓத தக்தொணடு கருச்மககளைப் பண்ணுவர் என் திதனபொ
ரன்.
இல்விடத் இச்சரசத்தியைச சொல்லாதிருர்,5.த ஞானக்
நியை யுள்ளவிடத்இம் இச்சாச£இ சத்தம், மூனநிடத்திலு மிக்
சாசச்தி புண்டாயிருக்குமென வறிக,
கோொறைவள்.
௪௦௦ சிவஞானசித்தியார் சுபகூஷம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
திவசத்திககி லயதத் வம, போகககவம, அதிகாரசத்வ
மூசலிய பேர்வருமா ஸா ககனருர
ஞானமே யரனபோது - சிவன து 8ரியாசசஇ மகாமா
யமைபிலே மாகாப்பிரளயததீலே மகாமாயா காரியமெல்லா
மொடுகக் மொழிஈகதாரம், ஞான தசொமிம் மாததிரதசைப்ப
ண்ணி ஞாசைததி ரூபியாயிறா துளளளவில்,- சிவன - இவத
தி தவமென்தும லயதச் ஐவமெனறும் சத்த தத ௪வமெனறும்
நிஷ்கள தச தவமெனறும போபெறறுநிர்கும,--சொழின ஞா
னமொக்கில் - இரும்ப மகாமாயாகாரிபப பிரசலவாபிமுகமயோக
சய சிர்ததியத்திலே யுததியுச்தையா பிஃஇப்படியா மிதிப்
படியாகாத இதுகாரண மிதுகாண மிதகாரிய மிறபியோச
ெனலுமிச்ச ஞான கதைப்பண்ணு மிச்சாசதஇி சவிகர்ப ஞா
னசததியிற் பினனிசை சானபணளணு நிற்பேனெனறு ஞானசகி
ரிபாதசொழிலொத்த கரியாசதகதிச சொழியபபண்ணிக கரிபா
சச்திரூபியாயிருக் தள்ளளவில்;--- ரனமிலசதாசிவனபேர் - ஓ
தீத சசா9வகசதவமெனறும, போசதத் தவெொனறும, உசதி
யூதீகதத் தவமெனறும், சகள நிஷகளசத தவமெனறும் பேரி
பெத்று நிர்பன,-சொழிறதேறில் - இருமப மசாமாயாசார்
பாச்பத்தியிலே பிரவிா ததியாய், இபபடி யாசக்சடவசென்று
சரியாதசொழிலேறி ஞானதசொழிமற்குஜைகத சங்கற்ப விச
சாசொழிலைப்பண்ணி யிச்சாசச்இருபியாயிருச் தள்ளளவில்,..-
ஈசனும் - ஈசுரதததுஉமெனறும், அதிகாரகத தவமெனறும்,
மீரவிர்த்இி5, ம் தவமெனறும், சகள,தச். துவமென்றும் போபெ
்றுகிர்பன,--ஊனமேற்கிரியை-௮ஈ சவிசசைக்குத்கானே ஞா
னமேறிச்கீரியை குறைக் தகாலையில் ௮ச்.தவிச்சாசத்திரூபியா யி
க--சூத்இரரம். பதியிலக்கண. ௭௦௪
ரூ தள்ளளகில் வித்தை - வித்தியாதச். துவமென்றும், தா
லகிசரகச தவம நூலாதிகாரதததவ௨ம் தூலபபிரவி£த இத
தவம தூலசகள தததவ மெனறும பேர்பெற்று நிற்பன,
௨௬, இரன,--சயன - இட்படி௪ சமவேதசத இயிற் பிரிப்பிக நி
ப் பேசமாய்5 தோறறும,;-- இல௰யபோகமான பேரதிகாரத
சோடுகூடி அதிகரணததனாமே - சமவேச சததிபெறு மிரு... பு
டையனாய்ச்கொண டநதசசத்தி யிருப்புத் தவாரச இனாலே ம
காமாயா பரிகசரகசகதயெனறு மிருபபுடையஞமே !
கலால், சிவனுளு இவனெனறும, இலயனெனறும, சதத
னெனறும,; நிஷகளனெனறும, சந।சிவனெனம், போகனெ
னநும, உகஇயுசதனெனறுப), சகளரிஷகளனெனறும், ரகர
னென்று ", ௮திசாரனெனறுடிமிரலிசசனெனற ம, சகளனெ
ன௮மபனனவிரணடுபேரும முரைமையிரபெற்றுநிச்பன சததத
தனமமாகிய மகரமாயையு௦ இவதத தவமெனபது மூதல் சக
ளத த நுவமெனபதிருகச சசதிபோலப் பனனிரன்டுபரு மு
ரைமையிர பெறறு நிர குமெனபதறிக
சிவஷானயோ.ஃஒியருரை வருமாறு.
ஜவவைவையகை (0) வவவணையாகைை
மேத்கூறிப்போத 9௨௪5 மூனாலுள் யாண்டுமொரு
பெற்நித.தாம் வியாபரிக்கும இசன*யைபொழித தொழிக்த ஞா
னங்கரியைகளிரண்டும் தனிததனி வியாபரிசதலானும், ஒதது
வியாபரித்சலானு, சம்மூளேறிக் குறைச் ஐ வியாபரித்தலால
ம்; வெஞ் சதஇி சதாசி௨ம மசேசுரஞ சு கவிச்தையென்று ஐ
வகபைபட்டு, இ௰யம போச மதிகாரமென மூன ரூயடங்கு மவ
தைகளையும், அவததைக்கேதுவாப் ௮ங்கனம், வேறுபட்ட
௭௦0௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்:
அசாரங்களையுமுடையனாம். உருத்ிதரனொருவனே அல்வப்பெ
யா பெற்று நிற்பனென பசாம்,
உருசீஇிரனாமென் விடையும்,
ரண்டு உருகதரனென்ற த மாசங்காரக் கடவுளாசியப
சமகிவனை, ௮வனுககும் உருததரனெனனும ெயருணமையின
அவவிலயபோசமெனச் சுட்டு வருவிசதலாகக.
ஆனபோ தென்பதனையும் பிரிநிலையேகாரத்சையுக் தொழி
லெனபச்ஜேடும் கூட்டுக
பின ௨௩௪ ஞான சத்திசகுப் பரியாயப்பெயராய
தின௱து,
ஒககலெனபதர்கு இவ்விரணடுமென எழுவாய் வருவித
தரைகக:
டேரீசன் மகேசனெனனும் பொருட்டு
ஆமசாரம அஇகரணமெனபன ஒருபொருட் சளேவிபெனப
௮ மேலுமாணாததாம; கடைப்பிடிகக
அறல், அவலிலயபோசவதஇிகாரஙகட்கு ஏதுவாய் நின
௮திகரண(ஙசளியாவை, ௮வர்றியல்பெ௫னையோவெனின 2
௮.து வருஞ செய்யுளித் கூ£ப்படும,
அகவவாளிக்
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு,
அணக லைனை (7) ஸல் அவனை
இந? இச்சாஞானச கரியைகளை சிவச் தவம் ஐர்கையும்
டொருநதி, இலயபோகததி லஇிகாரமாக ௮திட்டி ச். தகசொண்
ட, ச௨னுககுச இருமேனியா யிருச்குமெனற மாளாச்சனை சோக்
£, மேலருளிச் செய்கரூர்,
ஞானமேயானபோதூவம் - ஞானசத்திபொன்றுமேயா
ப் நிற்தறவவத ரம் சிலதம். துவமாம். எனனவே €ரியையே.டா
க. -சூ.தஇ.ரம். ப இயிலக்கணம், ௪0௩
க வவதரம் சத்திதத் தவமாம்.-தொழில் ஞான மொச்ச லீ
னமிம் சதாசிவம் - இக ஞானக்கரியைக எிரண்டுர தனனி
மொசத வ௮,கரம குறறமிம்லாத சாசாககிய தத துவமாம்.--
பேரீசனாரசொழிலதேறில் - ஞான் குறைஈ.து சரியைமேதின
வவசர மகேஸ்வரனாம --ஊனமேத்கரியைவிதை - €ரிடைகு
ரை5ஐ ஞானமேதின வவதீரம ச௬ுத5விசகை இகசச் சித
வங்க ளை தமசிவலுசகுத் இரமேனியாய் நித்திறமுளைஸ
மருளிசசெய்கிருர்.-- உரு இரநிலயபோக மானபேரதஇகாரத்
கோ டஇிகாணகசனாமே - சியலு?குச் சிவமுஞு ௪கஇயும நிட
களமாயுஎள இரு?மனி, ௪5ர௫வம் ௪கள நிட்களமாயுளள இரு
மேனி, ஈஸ்வரலு முருசஇரலுமான விரண்மி மிசச௨தசாரதத
டனே கூடியிருகதற சரசரணங்களோடே கூடியுள்ள சகளமா
ன திரு?மனீயாம்
பேரீசஞ௩ சொழிலதேறி செனறத தத தவங்களூககுஈ
குச்துவ சர்கதாககளுக்கும் பினனமிலலை மெனரசெனக கொ
ள்க,
இதனாற் சொல்லிப.த சுத்சமாபையிற் மோனறின ததத
வற்களுககும் தத் தவ காசகாசகளுஈகும பினனமிறலை யென
நம. இநதத தத தவங்கள் இச்சாஞானச் கீரிபா சொரூபமாயி
ருக்கி சவனலுக்குச் இருமேனியா பிருககுமெனலு முரைரையும
அறிவித்தது இதற்குப பிரமாணம், சத தவலிளகசம், ௨ போ
ற்றம்பரகதஇிற் பொதிகன் நஞானம்கரிடையொச அத்,தோற்று
ஞ்சசாசிவ முன்னதஞானலக் கரியைகுன நிற், சேற்றிபவிக்தை
யத் இன றிவு 1 சேசனமையால், மாற்றுஞசிரபுரத செங்கோ
னெறியில் வகுத்தன.” எனலுமதுவ் கண்சகொள்ச.
அவனாக.
௭௦௪ சிவஞானடுத்தியார் சுபகூஷம்.
சுப்்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
கண்ணு வெவபலம்
(மேற்கறிப்போகக சிவசகதி மூள்ளனுள் யாண்டு மொரு
பெற்றிசதாய் விபாபரிகு மி.சையொழித ஐ,ஒதிசக இரணடி
ஓள) ஞானமேயானபோத எவனும் - ஞானமேயாய் வியா
பரிகசீற சிவமெனவுஈ,--தொழிஎஞானமாம் - கரியையாய் வி
மாபரிஃ2றஐ சததியெனவு ௦)--ஓக்கிலீனமிம் சதாசிவனும - ஜா
ன ஙதரியையிரணடு மொத துவியா$தரிப்பிற சதரசியமெனவு
ம, -சொழி௦சேரி௫௪ டேரீ ஈனாம் - ஞானங்குறைகஈ_த ஈரியையே
நின மசேசுரமெனவு ,--சரி யூனமேல் விசைய ரம-சீரிைய
குறைகது ஞானோறிற் சுததலிக்சையெனவ ௦ ஐவகைப்ப
ட்ரி,--இ௰யபோகமான பேரதிகாரதோோட - அவ்விறயபோ
௧௦ பெரிதாசிய அதிகாரமென மூனருயடககு மவததைகளையு
ம,--௮இ5ரணத தரு சதிரனாம் - அவசதைககேதுவா யங்கன
மவேறுபட்ட துகரரஙகளையு முடையளுப் உருத திரனொருவ
னே ௮அ௮௮ப்பெயாபெறறு நிரபனெனபதாம.
கணண வகைக் சைவையளைகைகை கைவ வைசாக சை கைவசிசதைகைாகசைை
மறைஞானதேடிகர் உரை.
- ஜிஹிலறு
இதச் எசசகததவஙக ௯ ந ஞு ச.வலுக்குத்
இருமேனியென அுணர்த தகரூர்
வித்தையோ டீசர்சாதாக் யெஞாம்தி 9வஙகள
நீதுஞ, சுக்ததத் துவஞவன்றன் ௬௩௧7 வடிவமாகு,
நித்தமென் நுரைபபர்கால நியயெ நிலைமையாலே,வை
தலா முறபிறபாடு வருவித்தரா கருமத்தாலே.(௬௬)
(இ-ள.) விசத்தை சுச்ச்விச்பை யீசுரஞ் சாராச்சியஞ் சத்
போர ீசர் இசிவமெனலு மிவவைந்துஞ் சுத்தமாயை
௧க--ரூத்தம்.பதி.பிலககண ம், ௭0௫
சாதாச்கயஞ்சத் யிற் மோற்றிய சாகலரற சிவனுக்கு க ௬3௩த
இ சிவறகளாகது ர விககரசமதாகும.
ஞு சுதததத்துவ
ஞூ சிவனறன சத
ஈதர வடிவமர
கும்
நிததமெனறு அக்தச சிவத்த துவ மானது காமமின்றி
ரைபபர கரல நீ மாயைபைபபேச ௦ நிற்தறா லறிவாலுபாக
கசயநிலைமையா சோ ரதனை நிசதஇயமெனறு சொல்லுவா
லே கள.
வைததலர் மு இவை சததியினது சரிபா பேசழசார்
ச்பிற்பரடு மேதறிப தாதலா வி௮சநி5 கடைவபற
நித சோற்றஞ சொலலப்பட்ட இலலை
அனாற் சொல்லுவா னேனெனனிம
வருவிததாராா காரிபப் பாடடிஞலே முறைபிறழாமல்
கரு ஈதி தாலே, கூறியதென வறிக.
சிெயகத்துவததை முகற்கட் கூழு ஐ ச௬ுதசவிதமையைக
கூறிப சென்பெனனி௰ * கலைசமொறற மெனனுக தந்திர உ
இயாஜ் கூறி பதெனவறிக.
சு,5ம்.ரமெனபது-வ._மொழி
அஃதாவது சவம். தரன, தர தரமென்பத-தொழில்; ௮
தலாற் சுத் தமாயாகருத்தியமெல்லாஞ் சவசருடடியெனவறிச.
இரநத்கு மதங்காகமம்; (௬௬)
௪௫
௭0௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
ஷன;
மேல் மூர்த்திறகஷண முணாசு அதற்.
விசதையோ டீசா சாதாககடஞ ௪ததஇ சிவங்களை 2ம்
௬௮255 துவம் - சுசதவிசமை ஈஸ்வரம சாராகயம ௪3இ எ
வபா எனறு செரலல்ப்பட்ட மயைந்தும் சுத்சமாபையிற ௫ரறற
பபடட ததவங்கள--சவனறன சுதநதரவடிவதாகும - இய
ன தானே சததமாயையி2ல யுதிப்பித௫ அதியே ௮நுடபிர விஷ்
டமாம விக ரஹம,--நிகததமென றுரைபபார காலரீரகுகிய நிலை
மையாலே - சாலாதீதனானசிவலனுசகு அச ௨உடே௰ஸ்சான மா
னதுகொணமெ ௮சுச௪சமாயா காலததினால் அபரிச்சே2 மா
கமைபாலு௦2 நிததமெனறு 6 சொல்லுவராகள, வைததிலா மு
றமிறபாடு வருவிசுசார கருமததாலே - இந்தபஞசததவகக
ளுககும கருததியபேதமாகி முற்பிற்பாடு அல்லத, வஸ்துத மூ
தபிற்பாஷல்லை
௮௧௦ அகவ காடு றா... விணூா_நா வெடஷா
ஜஹிக 0 காஷீஹ காஉாஹிசகவாசு வ தா் வோா௱ வ
ஸ்ாராஜெஷா௦ விஹி.சாவலர ௬௦6. அனாதி தி.
யததலம ௪தஇததவ மிரண்டு சிவனு5கு ௪தஇககும்
அடைய ஸ்சாகமாயிருககும், சா.சாகலய தத தவம சதா
௮5 வததிர்கு அத௭டேய ஸ்சாகமாயிருககும், ஈஸ்வரகத்
௨ மஹேலஸ்வரலுஈகு ௮தி௲டேயல்தாகமாயிருககும், ௬,த,௪வி.த்
கை ருத்ரசே௨ர௬5கு ௮தி௭டேய ஸ்சானமாயிருசகும் எனழி
சன பொருள்.
க_-கூ.த்இரம். பதியிலக்கணம். ௭0௭
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
சலைகைவைகை (7) வவவமவயைவான்
இப்படிச் சததிசத தவதசைச வசத தலத்து எடச்தீயி
ருூதகலாற் காரணசிவதத துவ மூலைகதங காணபித.துக காரி
மசிவகத துவ மூவைகதுஙகாணமிசகனமுா சா ஊபிசகுமிடக து
க சாரி! வெச்சதுவ மூவைகதஞு சிருகடமெனறுஞ ௪ருசசி
உமெனறு மிரவ்தமாம
சஇருஷடமாவத இருச்சிப ”வவததுவ ஸாகசையும் பர்றி
ப டரிணதி செயறபட்ப பணணி௨க சாலு) தனதிடததஇல் வி
ததிபரி ௫ விவாதசமனறி யகனுற பிரிப்மிலலா ஙைக த பே
சமான தனது வியாபார பே3ததினா ॥ அப்படி.ப பிரிபபில்லா
ைந தூபேசபினன மாசிய சி௮௫௪த இ2பசமுஞூவபேதமாகும
இருசசிய சிவபேதத துவமாவ ₹ விததைகள விதசைமீ
சர? எனற விருக்சிததாற கூறிய மகாமாயா டரி.ண இிபே.த பபிரி
டபுளள வை5 த பேதபினன ௮வதத துவமாகும
அநத்ச சிருட் [க் சிருச்சிய மிரண்டளை) கிருச்சியம் வித்
னககள்? எனற விருகசசசால் மூன சொல்லபபடடபடியால்,
சிருட்ட சிவச தவமாததிரஞ செப்பி காணபி2€னருர்.
வித்தையோடீசர் சாதாககயஞ் ௪ததி சிவங்களைகத.ஞ ௪௯
த்ததத தவஞ் சிவனறன சுந்தர வடிவமாகும்- இதச் சிரஷ
்் சி௨தத் த. சவமைஈ தஞ் சமேத ௪5இ ரூ-மா.தலால், சிவனு
சகுச் சிறக்சுசரீரமாக வுபசரிக்க ப்பட்ட ஐ,- முன சொன்ன
திர்ச்ிப செவத்த தவம் பரிககாக சத்தி ஸ்வரூபமாதலாற் பொ
துச்சரீரமாக உபசரிக்சப்பட்ட2; இந்தச்சிருஷ்ட சிவச த துவ
மைகதம்,--சாலகீய்சே நிலைமையாலே-விர்ச்தி பரிணதி விவர்
௪0௮ சிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
தச ரூபமில்லாமையாற் காலவரையறையைச் சடந்திருத்தலா
ல் பெரியோர்,)--நிததமென ௮னாப்பர் - நிததியமெனறு சொ
லதுவாரகள. அதனால்,--முதபிற்பாடு வைததிலா - முனபின
னெனனேறது சொல்லார். அகர் சொல்லுவானேன 9--வரவி
த.தரர்கருமததாலே - இருசசிய 9வய,22 தவத்தைப் பசறிய ௪வ
௪௧; வியாபாரக கரமகமரல் சொனனாசள.
இதனாற் சிருசகிய சிவச௪த௮ மகாமா.பா டரிண திரூபமா
ய்ச சுசசசாலவரையறை? குளளாதலால்) ௮நிததியமெனறும
முனபினனெனறும சொல்லப்பட்டது.
சருஷடம சிருச்சிய மிரண்டுககும் பொதுவாகுஞ சிவச்சு
தவமுளு, சதி, துவமுஞ, சிவதத துவமெனறும; லயத்து
தவமெனறும, சுததறதது௨மென்றும, நிஷ்களத த துவமென
றம, சாரண சிவதத்துவ சததிசச தவப் போபெறறு, கார
ணவிலய பேரகாஇ3ரரஙகள மூனறினுள ஸ்லயத துசகுக கற
பிககப்பட டி.லயத தடஙகும,
சதாசிவகசதவம- சதாசிவ த் தவமெனறும், போகசத
அவமெனறும், உதஇியுததசுச தவமென நம, சகளநிஷகள,ச
ச .தவமெனறும்) காரணசதாசிவ தத.தவத றசகுராகத பேர்
பெறறுப் போகத் தசகுக் சறபிகசபபட்டுப போகத், டஙகும
ரசுரதமச் தவஞு ச,தகவிதஇயா தச தவததோகூட ஈசு
ரதத தவபெனறும், ௮இகாரதத துவமெனறும, பிரவாகதகத
துவமெனறும், சகளதச துவமெனறும், காரணகீசர தச த
தீ.துகுரைதச பேர்பெற்று ௮இகாரசு தக்குக் கர்பிசசபபட்
டதிகாரததடங்கும,
ஸ்ரீ மதலகாஇகளிற் சத்தி5த் தவம் போகத்திலும், சசர
வத்த துவ மதிகசாரத திஓுமடல்குமென்று சொல்லிய த மறிக,
க.-ரூத்இரம். ப இயிலக்கணம். ௪0௯
காரியசிவலு மிததோடு பொருகஇச் சிவனென்பதாதியாப்
ச் சகளனென்பத5தமாய்ச காரண சிவனுககுறைதத பேர்பெற்
க கரமத்திற் காரணவிலய போகாஇகாரங்களுககுககறபிகக
ப்பட்டு காரணலிலயபோகாதி காரகசட குளளடககுவன,
இமமூனரு பொனபதா யிருககனற காரிய இலயபோகர
திகாரககள சாரணாதி காரகதட கறபிசகபபடட தீறிக
பக்கவாத டயா வானை
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
0
அவவ வியாபாரகஙகடசு இடமாப் ஐவகைட்பட்டு மேற்
கூறி ப்போகத அவவப்பெயரே பெயராக குடையனவாகு சத
தீகதிறுவ மைரதும், அவவிறைவனுககுச் சுதச்இரமா£ய வதிட
டானமுமாம். மூனபினனுக நிகழும் ஞானசதத £ரிடயாசததஇ
சளின வயாபாரபேதமபறறி இவற்றிற்கு முற்பிறபரடு கூறப்ப
டூ மை, இவவைர் தந சோன்றிய பினனர்ச போன்றுவசாய
காலதத தவம் இவறற தோற்தததிற்கு ஏதுவாகாமையின,
காலம்பற்றி மூர்பிறபாடு கூறுசல் செல்லாது ; காலவரைய
ையைக் கடகது நிற்றலால் ௮. தபற்றி இவை சிவனுககு நிதி
ய வஇட்டானமென நுராச்கப்படு மெனபதாம.
அகமதே.வர் முதலியோர் வாயிலாக நினறஇிட்டி.சகப்ப
டும ஏனை மாயேயம் போலனறித தானே யதிட்டிச்சப்படுதலி
ன இவை சுதச்திர வடி.வமென ப்பட்டன,
௮திட்டானச்தை வடி.௨மென் அுபசரித்தார்.
தோற்றக்கேடுக ஞடையனவாய் தத் தவங்கள் இறைவ
லுக்குச் சதச்திரலடிவமாமாறு யாங் கனமென்னுங் சகடாவை
௪௧0 சிவஞானசித்தியார் சுபக்.ம்.
யாசங்கத்து நிததமென் றுலாப்ப ரென்றும், நித்தமாகற்கே
அச் கூறுவார் சாலநீங்கிய நிலமையாலெனறும், அற்றேற் கர
லரீக்கியவழி இவற்றின ஜோற்றத்திக்கு முறபிற்பாடு கூறுதல்
செல்லாதெனபானரை மோக ஈண்டு முற்பிற்பாடு கூறியது கா
லமபறறி பனறெனபார் லை ததிலா மாற்பிற்பாடு வருவிததார்
கருமகசாலெனஅவங் கூறினா.
ஈண்டும் கருமமெனறது மேலைச்செய்யுளிற் கூறிய வ்யா
பாரபேதங்களை
௮௧௪ வ்யாபாரல்கட்ருக் காரணங சகலைமிதகிரியெனப்
பெயாபெற்றுச் காலத்தானமாய் நிறகுஞ் சவெசததியேயாசலி
ன, ஆணடுக காலமின்மைபற்றி முற்பிற்பா ணெமைககு இமுக்
சேஸாயு மாறிக,
அற்றேல் இலயகிவன் முதலிய வரு சமமுூள் வேறென
த சுததசிவ ஷெருவனே இல் வதிகசாணங்களைப பற்றிய வீ
யாபார பேதத்தால் ௮ற்௩னம மூனவதஸ* பெபய்துவனெ
வின், விகாரியாவான போலுமெனின ? மஓவலவாசககை நீக்கு
கற் கெழுகதறு வருஞூசெய்யுளென ப.
ஒவங்களாகையகைககாயன.
நஇரம்பவழதியருரை வருமாறு
கண்டனப்
இப்படி மூன சொல்லப்பட்ட சத்துவங்களை சச்சு சத்.ஜ
வமென செப்படி யெனறவனை நோக்க; மேலுமருளிச் செய்கி
ரா.
வித்சையோடீசர் சாதாக்யஞ்சத்தி சிவங்களைச் தஞ் ௬த்
தீதத்தவம் - சுத்தலிச்தையு மசனோ டீ.௪ரத,த.துவமும் சாகா
க. சூதஇரம். பதியிலக்கணம். எச
கீகிய தத். துவமுஞ் சச்திதச் துவமுஞ் சிவகத். தவமு மெனகற
கச .தவஙகள் ஐ௩இலும பரமேஸ்வரணடைய ஞானச் கரியைக
எ அஇட்டிகனகையினாலே யிவையிற்றுசருச் சுத்ததத் தவ மெ
னறு பேராம்,--9வனறனச௬சஈதர வடி.ஏமாகும் - இலவைகான
சிவனடைய விககரகஙசஞ3கு சதந்தரமான இருமனியாயிரு
சகும,.அநிதுதமென நுரைப்பா சால கீல்கயகிலை்மையாலே. இம்
தீத தத துவங்கள காலஙகளிற்படாத$ ஆகையாலே யிவையிற
றை நி5தியமென்றே ஞாசாககள சொல்லாநிறபாகள நிததிய
மாயிருககிற தத துவஙசஈருககு முற்பிற்பாடு வருவானேனென
னில்? வைக திலர் முறபிற்பாடு வருவிததார் கருமதசாலே -
ஆகையாலே முனனே சோனறினது முச்தினதெனறும், பின
னே தோனறநின பிர்தினதெனறும சொல்லுவாரிற்லை; இப்ப
டி.ச் சொல்லபபட்டது கருதஇயஙசளூக டோக,
இசஞற் சொல்லி.பது வெதத தவங்களை சுத்ததத் தவமெ
னறத சிவனுடைய ஞானகசரிபைகள அதிடடி சகையினுலென
ரி, காலாஇீதமா யிருககைபினாலே நித்தியமெனறும், இஈதது
தச துவங்களுககு முறபிறப்பாடில்லை யெனறும், கருததியஙக
ஞக டோக முறபிறபா டானசெனறுஞ் சொல்லுவார்ச ளெ
னனு முறைமையும் ௮றிவித்த.த.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
0
வித்மையோடீசர் சாதா£கயஞ்சத்தி செங்களைர் தஞ் சுத்
தீத் தவரு சிவன்றன சுசஈதிர வடி.வமாகும்-அவ்வவியாபாரங்
சட்டமா பைவசைப்பட்டு மேற்கூறிப்போச், க அவ்வப்பெயரே
பெயராசவுடையனமா£ சத்ததத்துவ மைர்து மவ்விறைவலுக்
௪௧௨ சிவஞானசித்தியார் சுபகூஷம்.
கூச ஈதந்திரமாகய அதிடடானமுமாம்.-- கருமத் தாலே வரு
வித.தார் - மூனபினனாகநிகழு ஞானசததி கீரியாசததிகளின
வயாபார பேதமபர்நி பிவர்றிற்கு முரபிற்பாடு கூறப்படிலு
ம, கரல நீயுகிய நிலைமையாலே-இவவைக த5 தோனறிய பின
னாத கோனறுவசாயே காலகத துவமிவற்ற த தோற்சததிற்
சே தவாகாமையில்,-- முற்மிர்பாடு வைத்திலா - காலமபற்றி
மூறிபிறபாடி கூறுதல் சொல்லாது -நிதகமென நுரைப்பா -
காலவரையறையைக ஈட்க து நிறமா லதபறறி யிவை சிவனு
௪ நிறதி.ப ௮அதிட்டானமொன அ ரைககபபடும,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அ 0.-ஆ.0 வடை
மேலிகதச்் சதக துவககளை யஇட்டி ததிருஈதாலு
மதீறீகு அறுபட்டு நிறகுமதற் குதாரணமிட
டு வாச தகா
ஒருவனே பிசாவணாஇ பாவக முறருற்போலச்,
கருவனிவ் வுருவமெல்லாகந தன்மையுக் இரியானாகும,
வரும்வ.. வெல்லாஞசத்தி சத்திசான் மரமுஙகாழ்ப்
4] * 2 9 னி * இ ப் ஸ் *
பு, மிருமையும் போலமன்னிச் சிவத்தினோ டியைந்து
நிற்கும். (௬௪)
(இ-ள்.) ஒருல கூத்தாடி, யொருவனாயிரும் திராவணன்
னேயிராவ முதலிய பலகோலல்களையுங் சட்டி குடித்
ணைஇ பாவ தாசேயாயிலு மவன் தன்லுடைய தனமை
௬ ் டம்
ரத்ருற்போல குன்றாம ல.துவ.தவாய் ஈடி.த்தாத்போல,
க.-ருத்திரம். பதி.பிலக்கணம் எக௩,
சுரூவனிவ் வு காததாவுஞ சுத்த சததவங்கடோறு மி
ரூவமெல்லாக த ர௬ுகதானேயாயிறை தஸ.து தனமை னம
னமையுஈ திரியா மலதவதவாய்நின றதறகு வேறுபட்டுகிற்
படர்வது பப
வருடி. வெல் அவனியாதொரு வடிவு கொளளுகிறா ன
லாராதுஇ தவ துவெல்லாஞு சச்தியினத சொருபமே!
அவ்விருவருற் கலச தநிற்கு முரைமையாழெனில் ?
சத்திதான ம எடபடி மரமும வயிரமு மவினுபாவமா
சமூவகாழப்பு மி யிருககு மப்படியே யிகஜச சத இயுு சிவனு
ரூரையும போல டன பிறிககபபடாம னிவைபெற்று நிரகும.
[பனனிஈசிவததி எ- று
னோ டியை? துக்
2௫ம்
எகரரக தேறும்,
உமமை எதாரமறை,
இ௫சறகு மதங்காகமம. (௬௭)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
சவலை (0) அணையைக்
மேல் கர்தகசா ௮கேக மூர் ததஇகளைத தரித தம சிதேஹருப
மான தனமை பிறழானெனப துணர் த ததல்.
ஒருவனேமிராவணாதி பாவகழமுற்றாப்போலத தருவனில்
வுருவமெல்லாக தன்மையு$ இரியானாகும் - கூத்தாடியொருவ
னே இராவணாதிகளைட்போல ரூபத்நையும் ௮மிஈயத்தையும் பிற
ர்க்குச் கரட்டித் தான் ஐன்னுடைய ஸ்வருபத்தைக் கெடாது
௪௧௫ ரவஞானடித்தியார் சுபக்ஷூம்-
நின௪.தபோல, சர்த்தாவம் இங்கனஞ் சொல்லப்பட்ட பஞ்ச
கருததியத்இற்காக விப்படி. யநேச விக்ரஹங்களை அ௮திஷூடி. தீ
தககொன்டிருக்து கருசதியங்களைப் பண்ணியு 0) அகண்டாகா
ரசச்சிசாசகத ஸ்வரூப மாறுபாடாசான. அல்தெவ்வாரென
னில் ?--வரும்வடிவெல்லாஞ்சகட ௪தஇ.தான மரமுககாழப்பு
மிருமையும்போலமனனீ இவத்தினோடிஸப௩ ஐ நிற்கும் - இல்ங
னம வரப்பட.ட தஇிருமேனியெல்லாரம் கிற்கசசஇ?ய ' ௮௧2௪ சம்
தியானது மரமும வயிரமுமபோலப் பிரிகப்படாததாய்௪ சிவ
கீதடனே பொருகதி நிர்குமென றிதனபொரு௭.
கவமைவள்ளாவளக
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அலகாக] வனச்
இப்படிச் சடபதாரத்தற்சளையெல்லாச் சனசகுச் சத்தி
சீஅவாரசதினலெ சரீரம்போலப் பணணிககொண்? செலுத்
இயசைக் ஐ வேரற்றுைமபடுதஇக காரியப்படுத இனுலுர், சவனு
ச்குஞ் ௪௨௪தஇககு மசைவ வேற்றுமையில்லைபென தறை
இன ரர்
காழ்ப்பு - வயிரம்,
மரமூங் காழப்பும் என்றதில் காழ்ப்பு பிரத்தியக்கு ரூபம்,
மரம் பரககுரூபம், ௮ப்படி௪ சவமுஞு சத்தியமென றிசனபொ
ரள.
மற்ற த வெளிட்பொருள்
முகமைகள்.
க.-சூ.த்திரம். பதிபிலக்கணம், எகடு
சிவநஞானயோதியருரை வருமாறு.
தலம்
ஒருவன் கூத திற்குரிய பலவேடங்கட்டி நடித்சானாமினு
ந் கனனமையிற் சிறிது திரிபாமைபோல, மூதல்வன ஐ
சொழிற் குரியனவரய் இதஙனங கூறிப்போக்த பேகமெல்லா
மெய்தியும் ௮வ?வறுபாடெல்லாங குனகுணிபாவமாயுடனீற்
குர் தனத சதஇயிற் காணப்பபவெனவாகலின, அதுபற்றிக் த
னஉனமை வேறுபட்டு விகாரியாவா னல்லனென்பதாம
ஏகாரந சேறறம,
தனமையுமெனனுமும்ை சறப்பின்கண் வத ஐ.
இருமையென௱து ஈன டெணணினமேனினற.து
௪ததியிற காணப்படுவனவற்றைச் சததியென றுபசரித்
தீரா.
௮ற்ரேல், தனது சததியிற காணப்படுவது தனககாமாறு
யாங்நஙனமெனின? ௮ வரு செய்யுளி௫ கூறப்படும,
னகனய
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 வெவவகை
கர்,த்சா வொருவனாயிருக்க யிப்படி இருமேனி பலவான
தெப்படியென றவனை நேரக்கி மேஒருளிச்செய்கரூர்.
ஒருவனே பிராவணாஇி பாவக முற்ருர்போலச் தருவனிவ்
வர வமெல்லாம் - கூழ்தாடி, யொருவளுயிருச்ச இராவ்ணனமு
தலான பல சோலறங்களையுங் கட்டி ஈடிததாற்போல, இசகரூ
பமெல்லாங் காத்தாதானே கொள்ளாநிற்பன், இந்தத் இருமே
௭௧௬ சிவஞானடத்தியார் சுபகூம்.
னிசள தோறும் கர்த்தாவும் பல பேதப்பட்டு நிற்பனஞோே வென
னில 7. சனமையும் இரியாறாகும் - இப்படிப் பலதிருமேனீசகொ
ணடுி பிரபஞசதகசை நடததுஈச் செய்சேயும் தனனுணமையுக
குனமுமல் ஒருகனமையாய் நிற்பன. ௮கெஙகனேயெனில் ? வ
ரும்வடி. வெல்லாஞூரததி - கையால் சிவன கொளளப்பட்ட
வடிவுகளெல்லா மிவடைய எசதியே! சததியெனறுஞ இவ
மென மிரண்டா யிருககுமோவெனனில் ? சததிதான மரமு
ககாழப்பு மிருமையும் போலமன்னிச் இவத இனோ டிசைக துரி
சிகும- ௮௧௩௪௪ சச இசான மரமும் ஓயிரமு மெனலு மிரஸடு
மயபோல் நில்பெற்நுடைபதாய சிவனுககுத இருமேனி.பாகவே
ஒருகாலச இலும் விட்டுநி காமல் நிற்கும
இதற்குப் பிரமாணம் இருககளிறறுபபடியாா பொன
விற கட்டியினும் பூணிை நிள்றாறபோ, லநநிற வணணனும
பபிசையு--செனனிறதத, ளொெனனிததக ளாயிருப்ப ரெங்க
ள சிவபதியு, மனனிறதத ஞயிருப்ப னாங்கு?? எனமைதய ௧
ண்மிகொளக. டூ இருகசளிற்றுப்படியார்--௪௧ - செ
இசனாக்சொல்லியது வன மொளளப்பட்ட வடிவுக
ளெல்லாம தனது சத்இயாயே வடி. வென்றும் ௪தஇசிவ மிரான
0.2 பினனமில்லையெனனு முறைமையு மறிவிதத.த.
சுப்ர மண்யதேசிகருரை வருமாறு.
௯ அணை (3)
ஒருவனே யிராவணாஇ பாவக முற்ருற்போல - ஒருவன்
கூத்துக் குரிய விராவளுஇ பலவேடல் கட்டி. சடி.த்தானாயிலு
ந் சனறனமையிற் சிதி.தக இரியாமைபோல)--தருவனி௰் ரு
க.-ரூத்திரம். பதி.பிலக்கணம், ௭௪௪
வமெல்லாம் - முதல்வ னைச்தொழிர் குரியவாய் இங்கனங் ௧.
நிப்போகத பேதமெல்லா மெய்தியும,--வரும்வடி வெல்லாம-
அலவடிவு வேபாடெல்லாம்--௪ததிதான மரமுங்காழபபு
ம- சதஇயுந தானு மரமும வமிரமுமாக,--இருமையும போ
லமனனி - அலவிரண்டும்போல நில்பெத௮, வ ௪ இனோ டி.
யைகதுநிற்குஞு ௪ததி - குணகுணி பாவமா பயுடனவிஈருக ௧ன
து சததியிற காணபபடுவனவாகலின,--தனமையுக திரியானா
கும- அதபற்தித சன றன்மை வேறுபட்டு விகாரி.பாவ னல
லன
மறைஞானதேகர் உரை.
-ணஞ்ர0138 100 -௦ டை
௮சஏவன றனது தனமை தரியாமழ் சததி
காரணமாய் நினறு தானும் சாரண
னென றுணாசதகிரா.
பொன்மைநீ லாஇவன்னம் பொருக்திடப் பளிய
வெயறின, றனமையாய் கிறகுமாபோற சத்திதன பே
தமெல்லா, நின்மலன் ரமுனாப்த்தோன்றி நிலைமையொ
ன முயேறிற்பன், முன்னருட சத்இிதன்பான் மு$£ழ்க்
குநதான் முளையானன்றே, (௬௮)
(இ-ள) பொன படிகமானத பொன்மை நீலமூதலிய ப
மைநீ லாதி ஞ்சவன்னங்களையும் பொருஇன விடத்து
௪௧௮ சிவஞானசித்தியார் சபகூம்.
வனனம் பொரு த தனனிரத்தைக் காண்பியாம ஓர் கவன்
ஈதிடப் பளிகசி னத. னிறமாய் நின்றாற்பேரல)
வசறிலா ஜன மை
ய நிரகுமா
போல்
சத சன பே உண்டாக்கப்பட்ட ரூபஙகளெல்லாக த
கமெலலாநினம னது கசொருபதுகசைக காடடாமலகதஃ* சத
லன ஸமுனாய் த இயினுடைய ரூபசகை யதுவது வாகவே
கசோனறி நில பொருர்தி நிசருளேயாயினு னது சொ
மையொன முயே ரூபதழறைப பிறழாது நி௫பன.
நிறபன
முனனருட. ௪ ருடடி காலததிற் ஜனனி ததிலே சத்
ததிதனபான மூ தஇமயையுணடாககுவகனறித தனககொருகா
ஈழககுர தானமு ரண் மில்லாகபடியாலே தானொனதிற மோ
ஊயாகானற. னழமுன, எற,
சிவன சததி யாகாரமாய் நில்லான, ௪தஇ சிவனை யா.தர
ரமாகககொணடு நிர்குமெனப செனவதிக,
இதச்குச் சுபபிரபேதமு மதங்க மெனவறிக, (௬௮)
சிவாக்1ரயோகியருரை வருமாறு,
சரக கியி
மேலிதுவமது வென் அுணர்ச்த.கல்.
பொனமை கீலாதி௨ன்னம் பொருகதிடப் பளிம் கவர்றி
ன் ஐன்மையாய் நிற்குமாபோல்- பொன்மையா திவனவங்களா
க--ரூத்திரம். ட இி.பிலக்கணம். ௪௭௧௬
திய யொருவஸ்து சு,ததஸ்படி.கத இலே சம்பகதிச்தடொழு ௪)
அநதஸ்படிசமும ௮ தரிறமாகவே பாரப்பாரககு சோனறிகின
ருறபோல) சத திதனபேதமெல்லா நினமலன ரூனாயத மோ
னறி ரிலைமயொனருயே நிறபன - சத இிகளபேதமாகிய வி௧௫
ஹநுகளெல்லாம தானேயாய்க காணபிது தம பேதமனறித்
தானொரு தனமைய ரயேரநிறபன ௮52 ஈததி யாசோலெனி
ன?--முனனருட சத இதனபான மூழககுக தானமுகசாயான
னறே - அநதக்கர்ததாலினிடததியே மூ5லே தருபையாகய
டராசதீதி உதித.ற ௮நஃபேத சததிகளாம, சானொனறிலு மு
இியாதவனாக அகாதியே சாவகாரணதஇறகும பரமகாரணனாு
5 நினறான எனறிதனபொருள.
கடகி 91-22, யெ__வ௱றாநவெக வசி
ல்ை _ந௦ பிவஹஃ அட | சஹா? வறா வெஷா
2
ஈ-ஒவாஹ-லி3வறிச$ | ளுகா[அயவ௦ வி-
செ௱மொெஷஹதாவி பதக் 1 அய்ய வெகூா
வெகால து ௬ஹிஸாகி பிவாபா யா |
அஅஹுன் ய வகையை
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
உங்க ப்தி வவ
மேலி தவமது.
பொன்மை நீலாஇவனனம் பொருகதிடப் பளில்கவற்றி
ன் றன்மையாய் நிற்குமாபோற சத்திசன பேதீமெல்லாம் - இ
ஃசேகசேச இட்டாரஈகம். இருச்சிய சவத துவங்க சை நதுமுத்
லான ஜேோயகாரியங்கள திஏசத்தியிலே பிரஇிவிம்பிததாற் 9௫
௭௨0 ரிவஞான் சித்தியார் சுபக்£ம்,
ச,ததியுஞ் சடமாய்ப் போமாதலால் விம்பப் பிரதிவிம்பச்,ஐவ
ம பரிணச சடங்களுககல்லாமற் சித் தக்களுக்கல்லை யெனறு
பவஷ்கரததிற் சொல்லப்பட்டது அதனால், ஞானசத்தி ஸ்வ
ரூபமாயிருக்கன்ற சிவசத இககுரு சிருச்சிய லவசத்துவ முதலா
ன ஜேபபதார்ததவ சளுச்கூம ஞாபமியஞாபக பாவ சம்பதத
மாதிரம், கரியாசசதி ஸ்வரூபமா யிருசகனற சிவசத்இககு ம
ஈதச சிருசசிய சவ3த.ஐ.5 முதலான காரிப பதராத்தஏகளுக
குற சங்கற்ப சமுததிரேக விஷய விஷமீபாவ சம்பகதமாத
இரம, பிரதிவிம்ப சமயோக சமவாயாதிகள சித தசகுஈ சடத
தனமை வருமாதலாற் சொல்லபபடாது காஞுசொல்லிப விர
ண்டு சமபக௩மாதஇரசஇனாலே சிவசததிகட்குப பிரிபபிற்லா வ
தருக வாகஇபம் இபற்கையாய், நிருபசரிதமாயும மீரிட்புள
ள ப௫ரயகலாக5இயஞ செற்கையா யுபசரிதமாய மிருச்கு மெ
௯ ௪ப்படியே சிலஈததிக காககதியமெனறு சொல்லப் படடவ
ன நதபேதமறிக,.-.-
நின்மலன சானாய், தசோனறி நிலைமையொன்ருயே நிற்ப
ன - ௮௩.3 சத்து பேதபேசனா யிர தகதரகக பேசஞ செ
ரூபமாயும், பசரறசபேதச தடஸ்தமாயு மிருகதலால்; ஏசஸ்வ
ரூபவானாகத தானாயிருப்பன....-
மூனனருட்சதஇிதனபான முகழ்ச்கு 2 கான்முசாயானன
தெ - மகாப்மீரளயமாயப் பினசுவபாவகாலததிலே தூலபஞ்ச
தருதஇ.பததிலே உகாசீனையாய், நிருவிகறப ஞானருபியாய், இ
லய இவெனிடச்இிலே யிருக,த கரிபாசதஇ, திருமபிச சூக்குமப
ராசத்தி வியத்தி யோச்சகயகை முசலாகிய சூக்குமபஞச ஒர
தீதியசகைப் பண்ணாநினறு, மசாகிருஷடி. வருமிடத.து ஸ்தூல
பஞ்ச கருததியம் பண்னும்படி..,--
க.-சூத்திரம், ப.ி.பிலக்கணம்: ௪௨க
[சன்பால் - சவனபால்,-- மூனனருடசத்தி - முக்தல$த
ஸ்தல பராசத்திரூ.3யாய்,--முசிழகச்கும - சி௨னசெலுதத இ
சசாசற்தி சவிகற்பஞானசததி கரியாசத இயாகிய போகருபியா
ய்க்கொண டுததயததையாம?-- சானமுளாயானனறே - சிவன
௪தஇயா லேவபபட டுததியுததனாகான) சததியையேவி யநத
௪தஇி,5 தவாரததினாலே யுததயு,ததனாயிருப்பன ]
(பினனுமிசனபொரு எ]. -தனபால்-ததபொருளதிவாகய சு
ததவெனிடதகதில்,--முனனருடசததி - லடபோசாதி கார
களைக கடகத புபபபொருளறிவாகிய முக்தி.ப சத ௪௮௪௧இ
யானதமுழககும - இருசயமினதித இருக்கு ரூபியாய ஸ்
பரிச. தத சோறறியநியபபமம புறப்பொருசாதிவாகய ௮௩3௪
திவசததியிலே- தான - சிவன, -முளையானனறே- தானஸ்
புரி தததோறருன , தானப்படி ஸபுரிச துதசோறறியறியபப
டுவானாமின புபப்பொருளாய்பபோவனெனறுமாம.
எணண ாகைவைளி,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(9 பவவகளனள்
பொனமை நீலாதிகளைத் தனனிறமே பற்றத் தானும்
௮ததனமைக ளனைத துமாய்த தோனறி வேறறுமையினறி
நிற்கும் படி.கமபயோல), முதில் வலு கனது சததியிற் காணப்ப
டு ௨ அப்பேதமெல்லாக் சானாகத கோனறி வேற்றுமையினறி
யே நிற்பன ; அவன் யாண்டுஞ சததிமினிடமாகவே கோனறு
வானனறித தானக வேறு தோனமுனாகலா னெனபதாம.
வன்னம் படி.கநிறம.
ஏசாரந தேற்றம்.
2௬
௭௨௨, சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
தனனெனறது இடைசசெரல், கரியைதனனா லாக்குவ
ன எனருற்போல.
அ௮கவென வருலித தஸாகச,
இவை நானகு செய்யுளானுஞ சிவபேதவாதிகள் கூறுங்
சடாவை யாகறகத தப பரிகரித ஐ மேலது சாஇககப்படடத.
இமமுதஇ௫கு கதொனப.ற செம்யுளும *தானமுதல்? எனற
தீனை வலிய ததியவாறு
இய்வவவவகவாகவைக்,
இமம்பவழகியருரை வருமாறு.
வடுவை
பாமேலவரன சசதியாலே கொள்ளப்படட தஇிருமேனிக
ஊொெலலாம தரன பல பிரகாரமாய்கநினறு நடக தக௪் செய்தே
சனறைனமை குனழுமல ஒனமும்நினற செபபடியெனவனை
கோகி ஒருதிடடாகதமிட் டருளி-செயகருர்
பொன்மை நரீலாதிவனனம் பொரு சட்ப பளிக்கிவறறி
ன தனமையாய் நித்குமாபோல-பொனமையு கறுபபுமூகலா
ன பரு சவனனங்களூம படிகததீலே செனறு பிரதி விமபளா
செய்ம, அதப் படிகமானது ௮மதவனனஙகள த தனனிடதஇ
லே லலித தச்மொ௬டு ௮ தவதுவாய் நிற்குமுறைமையோல)--
சத இிதன பேகமெல்லா நினமலன முனாய்தசகோனறி - ௮௫
௪ சத இயினுடைய வேறுபாடுகளெல்லாம நினமலனாகீய சவ
ன தானாகவே சோன ,--நிலைமை யொனமுயேநி£பன .- இப்
படிக கூடிநிற்கைச் செய்சேயும் சன்னுண்மை குலையாமல் ஒன்
ரூ நிற்பன, -முனனருட் சத்திதனபால் முகழ்க்குட தான
முளையானனறே - மூற்படட பராசத்தி ௮ம்,௪ பரமேல்வரனி
க. ரூத்இரம். பஇியிலககணம். ௪௨௩.
டததிலே சோனமுநிச்கும।[சானஈ5 பராசததியி விடசதிலே
தோனருழ,
இதனணா2 சொலலியத படி.கமானத பஞ்சவனனங்களோ
டே கூடி யதுவ தவாய நிறகச செய்மேயும தனனுண்மை கு
னருமல நினஈ தனமைபோல், சி௨னும் தனது த௫இுகளுடனே
கூடு. அத வதுவாய நிறகரசெயதேயு உ தனனுண்மை குனமும
ல் ஒனருப நிறபனெனறும; பராசத்தி கன்னிடததிலே தோலா
றுமெனறும, ஜானதிம் சோனருனெனது முறைஉையு மறிவித
கி
சுப்ரமணயதேிகருரை வருமாறு:
ன்னை
பொன்மை ரீ லா தஇயனனம பொருநதிட நர பொன்மைரீலா
இக கு தனணனிர,மே பது); -௮அவறறின னமையாப் நிற்கும
பளி ஏஞுூபால - தானு மததனமைக எனைததுமாய்த தோனறி
வேுறுமையினறி நிறகும படிகமபோல,--நினமலன சததிர
ன பேதெலலாம - மூதலவனுந கனது ச௪கஇயிற சாண பபடு
ம பேதிமெல்காமி,- தரனுய்த தோனறி நிலைமை மொனமு
மேநிறபன-தானாகதசரனறி வே௱றுை மயினறி?ப நிறபன,...
முூனளரு_ சததிரனபான மூகிழககு௨- அவன யாணடுஞ் ௪த
தியி விடமாகவே சோனறவானனறி,-- தான முளையானன
றஹே- தானாக வேறு சோனறானாகலான
இவை நானகு செப்யுளானுஞு சியபேதவாதிகள் ௯ றுற்க
டாவை யாசககத தப் பரிகரிதத மேலத சாதிககப்பட்ட த.
இம்முதஇதது ஒன்பதுசெய்யுளு சானமுத் லெனதத
ணை வலியுறுத திபவாறு.
௪௭௨௫ சிவஞானடத்தியார் சுபகூ.ம்
மறைஞானதேசிகர் உரை.
இப்படி. யமைககியமாயிருகசற இவெசசதிகள் விசுவத்தன
கணணே பேதமாய நிதகுமுதைமை
யுணர்த துரு.
சத்தியஞ சிவமுமாய தனமையிவ் வுலகமெல்லா,
மொததொவ்வா வாணும்பெணறு முணர்குண குணி
யமாக, வைகச்கன னவளால்வகக வாகசம்வ வாழ்ககை
யெல்லா, மிததையு மமியா£பிட லிஙகத்தி ஸியல்பு
மோரசாா.
(இ-ள ) சததயு
ர சவமு
மாய மன
மையில் வலக
மெல்லாம
ஒத சொல்வா
வாணும பெண
ணு முனாடுண
குணியு மாக வை
த்த்ன்ன
அவளால் வந
த வாசகமிவ் வா
ழசகை யெல்லா
மிததையு மறி
பத்த,
இதப் பிரப சமெல்லாரூ சத்தயஞ ௪
வழு மாகிய முறைமையை யுடையது,
௪௨ ணாண பெண்ணென்னும வடிவொகசக்
தாண குறியாகய கோசமு॥ பெணகுறியாகி
ய யோவியு மெொவவாசென சீறியப்படட
குணமுங குணியுமாகய பதார்ததல்களாக
வைற்ம்னனை ,
ஆசலா லிச்தப் பிரபஞ்சமாக சரரசர
ல்ச ளாணெல்லாஞ் சிவனாகவும், பெண்ணெ
ல்லாஞ் சத்தியாகவும் வயாபியாநிற்கு முறை
மையெல்லாம), இதச் சத்தியிலுடைய ௪
க-ரூத்திம். பதியிலக்கணம். எ௨உடு
யார் மர்ச்தியத்சா லுண்டாயதென் ரஈறியார்கள்.
இல்கனமி
டீட லிங்கத்தி இலி ததிடைய ,₹ட மனோன்மனி
னியலபுமோரரா. சொருபமாசவுாா, சவ்லிவசஞ ௪ தாசிவமூர்
தீ.தமிறடைய சொரூபமாகவு நிறு முறை
எமயினையுஈ செளியாகள, ௭ று,
ரான சததம செவலிஙுகமெனவுங கீரியாசததி மய
ம் பீடமெனவு மூணரபடடும
இதறகுக சு.பபிரபேதம வாயவய சதைய மெனவ
திக, (௬௯)
கடனுழவாகா ட எவ ப யயவைதிவைவமுய ய்ய வ வது அசவ்ஷதகு வவ லளவை சண.
சிவாகரயோகுியருரை வருமாறு.
ஆவைவையாகை ட
மேல் சத்திசலமே ப்ரபஞசதகிர்குப் பரமகாரணமென்
அணாதததல
ச௪த்தியஞ ஏெவமுமாயதினமை மிவவலகமெல்லாம் - சததி
யும் ச௫மும் பொருஇ நின௱மையினாலே இரக லோகங்களெ
ல்லா மூண்டானது பொருநதிகினத முறைமை யெவவாதென
னில்?--ஒததொவலா வாணும பெண்ணும-சைதனய ஸ்வரூபமா
னது ஒச்திருகக விகரஹங்சள் ஈஸ்வரனெனறும் ஏஸவரியென
அம, புருஷஊரூபமும் ஸ்ரீரூபமுமாக பேதமாம அகல்பேசமே
னெனனில்?---உணர்குணகுணியுமாசக வைததனன - விக்ரஹவ்
களனறிச் சசதராய்நினற பொழுது சக்திகுணமும சத்தன
குணியுமாய் நினறு அவவாறே வஸ.தஃ்களெல்லால் குணகுணி
களாகவே யுண்டாக்க நிறுத்திமான்,-- அவளால் வநத வாக்
௪௨௭௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
கமிவ் வாழ்க்கையெல்லாம் - அன்மாக்களுக்குத் தஜசரணபுல
ன போக மிவைகளெல்லாம் அதச் சத்தியாலே யுணடாகசப்
டட்டசே!--இரசையுமறியாா -நிரீஸவரவாதிகளாயிருகக௰ பெ
சொல்லுவார்கள
கல்லை, இவவிடத
ராஜாதபசதுச ஞூ.
£ இள சொல்லில,--
யர்கள் ௮தகசை யறியாமல் அர்யதரலாக
அப்படிச்சததி சிவஙசளுனடாகக சண
பரீபுருஷ் சமயோகததிஷலேதானே
டாககக கணடோமென்று ப்ரததிய
அட்படி ஸ்ரீபுர9'சமபோகதஇினாலே
திசிவலகணினற முறைமையி வலை இலஃ்செவவாவெனனில்?--
பீடலிவகததி னியல்புமோரார் - சித்னகாதரூபலி நகசமாசவும௦
ஊடாகிற தம அநதக
௪ தஇயிக தரூபமான பீடமாகவும, யோனியும லிஙகமுமாக எப்
பொழு.அங் கூடியிரு_த இபபடியே யோனிலி௩£ சமபகததஇ
னாலே ௪கல பரஜோதடசஇகளை பணடாககுகற து மறியாரக
ள எனழறிதன பொருள
59-3௦ வா.த-9௨. _. நாகொ குி௦மு$நி.தி ட் (0௦
எபி வீ03.திஸ 7.௪ | நாசஷூத -ப-_5௦ 0-௨
க? ஹாஉகாவ வ 902 ॥ வி௦ம௦ா௦ஹ-றி ௮௦8 பட
வீரு௦ ஸுசி ஈாஹர.சே | யொமிலம உரகா றெ
ணஉழகிவரஷ 5)க௦3கா௱ணடு | ஷஹஉஹ௦9யொ.மா-௮
வகாகு ௧௨3௱-ஒவ2காஹ7க | 8602 -ஜாய
0.2.௪.௪, ஜழது ௨வறஜ$ம$0 | .கஹாச%ம௦விரெ
உச ்
ஜெண க31-ஒ வரஹார.29தி.
மிலமதராவனளலாது.
க--சூத் திரம். பதியிலக்கணம் ம்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு
0
உல௫னிற் பசார்ததஙகள் றலவயவங்களொக் துஞ ௪7
வவயலங்க ளெொவவாமலு மிருகசனற வானபெ ௫ ரீடசியுரு
ட்சி மூகலிய குணி குணம இலிககம் பீடம எனகன௱ சடப
தீரர் தசஐசளி லேயும,சற்பொரு எநி௮ புபபொருளறிவு என
கன சிற௱குணி குணங்களிலேயு 2) கவனுசகுஞ சதக ககு ஈழம்
மைரயையி லஇிட்டானக கதமிததிருககையால், எல்லாரு சவ
௮௪௧௫ மடமெனறு செப்புசனமுா
வெளிப பொருள்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0/4
இறைவ விவ்வாறு சததியுஞ் சவமுமெனத தனறுர்ேேோ
இருவேறு ௨கைப்படட தனமைகளவைததலானனே, பல
வேறுவகைபபடட உயிர்வடிவஙக ளளனைத தல குறியானுக ஞு
ணததசாலும் ஆண்பெஸ்ணென அவவியோனிசகுள இருவேறு
வகையாயடங்கிக தம்முட் கூடிக களிதது வாழாநினறனவர
கலான், இப்படி.யே பீணடுக கூறிபபோச்ச வாழவகளெல்லா
சூசி௨௫௪ததி மணர்சதனுலாகிய வாழவெனப தழி.பபபடும்.
அ௮ச்செலாம் இலிங்சாங்க பகால்கமாம்படி சிவமுஞ் சததியுங்
கொண்டருளிய பீடலிங்கவடிவமே அங்பனமிருவேறு உளப்
பட லைத த.தனைக கண்கூடாக வறியச்செய்தல் சானறெனப
தாம்.
ஒத்சொவ்வாமையாவத, அவ்வப் பிறப்புக்யைய வடி.
௨௮ கிவரானூத்தியார் சுபகம்,
வஙகழோல்லா மொததங் குறிகுணங்ளொவ்வாது இருவேறு
ல்கை। படுதல்.
ஆணபெண்ணென பன குறியுணர நினறன.
உணாகுணகுணியமாகி யெனபது. அவலச்குறிகடகேற்ப
உணரபபடு மிருவேறு வகைக குணங்களை யுடைய குணியுமாக
யென்பதாம
இருவேறுவகைச் குணமுடையன வாதகறாவது ஆணென
பபடடனவெலலாம அஇணமைஞணமும், பெணணெனப்படட
௮) வெல்லாம அமைதஇக குணமழு முடையனவரதல்.
ரணடுக குணியென்௪சத வாளாபெயரரய் நினற.த, கரிக2
ம் பணிபனணம் எனருற்போல
ரண்டுச கூறிப்பொஈச வாழச்கையாவன? உலகமெல்லாம்
அவயவபபருப்புடையனவாசலஓும முததொழிலுடையனவா
தலும், கருததாவையுடையன வாசலும, ச௫காரககடவுளினி
னறுஈ தோனறுவன வாதலும, ௮வனையே முதிற்கடவுளாக வூ
டையன வாமலும எனனுமிவை.
இசஞ?ன, தான்முசலாகலைக் சண்கூடாக விளக்குமுக
ச்சான முரல்வனறுககுரிய பொ துவியல்பனை த. தொகுத தச்
கூகப்ப்ட்டன,
சகவகையகவ்டுகிமாகும்.
இரம்பவழகியருரா வருமாறு
ணவ சகைவ ] சாலை தலை
இப்படி மூன்சொல்லப்பட்ட சத்தி பலவடி.வான அவக
கீரதோனும் சவலும் ௮ச்தச்சததி தானாகவே தோனிகிற்பு
க--சூத்திரம்: ப இயிலக்கணம்;. ௪௨3
னெனறும் எஙகே சாணப்படடது எனறவனை நோக்கி மேலரு
ளிசசெய்கிளுா.
சசதியுஞு வருமான சனமை யிவவலகமெல்லாம் - இச்
சீப் பிரடஞசமெல்லாஞு சத்தியினது வடிவும் சிவனது வடிவு
மாயிருககஐ முன௱மையை யுடைத காயிருககும அசெககனே
யெனில் ?-தகசொவவா வாணுமபெண்ணு மூணர்-வடி ஒத்.
முத்திரை யொவவாத வாணும பெணணுமாயிருகசிற முறை
மையை மறிவாயாக. இப்படி. பெண்ணு மாணுமென இரணடா
யிருககிஐ தனமைபோல் சத்தியுஞு சி௨ழமு மிரண்டா மயிருக்கு
மோவெளனில் ?--குண குணியுமாக வைத்கனன - குணமுங்
குணியும் பிநிப டாக தனபையோலச் ௪ ததியுஞ இவமும பிறிப
டாசெனற பரமேஸல்வரன வேசாகமதகளிலே அருளிசசெய்
அ வைததான, அசையால் சததியஞ் சிவழு மிரண்டாயிரா,௪.
பிரவஞ்சததை கடச துகைக்கு சவமே யமையாதோ சததஇயே
னெனனிலஓ *--௮வளாலவகத வரககமிவ் வாழஈகையெல்லாம-
௮55௪ சசதியாலே யுணடான அககமாயிநககும இரதபபிரப
எச வயாபாரமெல்லாம்;-- விததையு முணரார்-இரதசசத்தி
ஆனமாககளை யுபகரிக தககொண்டு நிறக வுபகாரத்தையு மறி
யார்கள இப்படி. யுபசரிச த நிற்திற சததியே யமையாதேோ, 9
வ மேனெனனில் ?--பிடலிங்கத்தி னியல்பு மோரார - சிவத்
ைவிட்டு ௪சதிய சனிசகொரு முசலாய்நினறு காரியப்படா
அ, சதீதியைவிட்டுச் சவமு௩ சனிததொரு மூசலாய்கின்று சா
ரியப்படா து. அதெனபோல வென்னி லாவுடையாளுஞ் வலி
ஜ்கமு மொன்றைவிட் டொன்று நீங்காமற் ஈன்னிழ் கூடி மிரு
ந்.து ஆன்மாககளை யிரட்சிச்சிற முறைமை யநியார்கள்.
இதனாத்சொல்லியது பிரபஞ்சமெல்லாஞ் சிவசத்தியினு
டைய வடி.யாயிருக்குமென்றும், இச்சச் செவமுஞ் சத்தியுவு
௭௩௦ சிவஞானசித்தியார் சுப௯ூம,
குணமும் குணியும்போல் பிறிபடாமல் கூடிநின்று பிரபஞ்சச்
ைச் காரியப்படுததுமென்னு மூறைமையு மறிவித்த..
சுப்ரமண்யதேூகருரை வருமாறு.
வலக) ககன்
சத்தியு் சி௨முமாயதனமை - இரைவனி௮வாறு சத்திய
ஞ் சவமுமெனத தனனுளளே யிரு வற வகைப்பட்ட தன்மை
கள வைததலாலனறே,--இவவலகமெலலாம் - பலவேறுவகை
ப்பட்ட உீயிர்வடிலஙக எனை த.தம;--ஐ5தசொவவர அணுமபெ
ண்ணும் - அவவப்பிறபபுக சபைவடிவஙகளெல்லா மொத்்துக
குறி குணககளொவவா.த இரு?௮ றவடைபபடட் அணும்பெண
ஹு மா&ப,--உணாகுண குணீயுமாக வைததனன,--௮அவவயோ
னிசகு ளவவசகுறிகடகேற்பவணரப்டு மிருவேறுவகைக் குனா
கிகளையுடைய தமமூடகூடிக சளிதது வாழாகின2ன வாகலா
ன,..-இவவார மககையெலாம் - இப்டியே ஆண்டுககூறிபபோகச
வாழவகளெல்லாம,--அவளால்வகதவாககம -சவ௪5இமணக்க
தினாலாகியவாழ்வெனப தறியப்படும;--இத்மையு ஈறிபார்- ௮
செலாமிலிககாஙக பசாங்கமாம்படி சிவமூஞாததியுங் சொண்
ட்ருளி.ப முரையுமுறைவரா,--பீடலிங்கததி னியல்பு மோரா
ர் ுபீடிலிங்கவடி வமே யங்கனமிருவேறுவவகபபடவைத் தத
னைக கணகூடாக அறியசசெய்தல் சானருகவும் அதனையுமுண
சார எனபதரம்,
இசனானே சான்று தலாதல் கண்கூடாக விளக்குமூகத்
தான் முசல்வலுச்குரிப பொதுவியல்பனைத் தர் தொகுத் தக்
கூறப்பட்டன,
க-.-சூத்திரம். பதிலக்கணம், ௪௩௩
மறைஞானதேசிகா௩ரனடு சிெலருபியும
ட உல் அகளையாதய
பதியின இலககன: முணர்தத, மேனுன்அருபிய மல்
விலக்கீப பிறிதுவிதி யு னாத தகறாஸ்வரசமயா
சிவறுரு வருவுமல்லன சித்தினோ ட&சியமாஇ
ன், பவமுதற ரொழில்களொனறும் பண்ணி வவெ
ல்ல: ஈ, தவமுதல யோகபோகந தரிபபவ னல்லனட
னே, யிவைபெற வியைச்துமொன்று மியைநஈதிடா வி
யலபிறானே.
(இ-௭) சிவலு
ம: அழுவ
லலன
சிததினோ ட
த தமல்லன
பவமுதற ரொ
ழிம்க ளொனது
ம பணணிடு வா
றுமல்லன
தவமூசல்யோ
கபோகந தரிபப
வனல்பன
தானே யிவை
பெற வியை
ம்
(௭௦)
பரம்பதியாசிய இவன மூறகூறிப வருவ
மு மருவமுமனறு,
சிததாகிய வானமவர்ககமு மகத சாகய
பிரபஞுசமு மல்லன,
சிருடடி முதலிய பஞ்ச கருததியங்களி
லொன்று செய்கிறவனு மனறு,
௦கமேரு பாரிஈத்தி லிரும். த தவசுமூசலா
க வடைப யோகநிலையி லிருஈ தவனும், சப்பி
ரமணியனை யுண்டாககுசையின பொருட்டு
நெடுககாலம போகதிசைப புரிகசவுமன
௮)
அவ னிலை யெல்லாத்தையு மதுவதலாக
வாணடாண்டுப் பொருதி மிருதானேயா
யிலும்
௩௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்:
ஒன்று மியைக் மூற்கூறியவைக ளசொனறுடன் கூடுவா
இடா வியல்பினா ஞூ னஈதககாதசாவுஞ் சாஇகாரியாவ னா
னே, கீலாற கூடாவியல்பை யுடையஞய் கிரதி
காரியா மிருப்பன ௭-.நு.
தாரனேயெனனு மேகார5 தேறறம,
இதற்கு மதங்கததி லறிக,
௨-ம பெனாணுரு வாணுரு ஒல்லாப் பிரமபுரக தாமேய/
வணணல்செய் யாதன வெல்லாமறிகது வகைவகையாக, ஈண்
ணிய ஞான சம்பக தன ?? எனவறிக.
இசருதஇரதஇற் கூறியது, பிரபஞ்ச மிபல்பிற் ஜோள்றி கி
ன் மெடுககுமெனனு முலோகாயதன முதலாயினா வினாவி
டையு முணாதஇிப் பரமபதியின இறககண முணாத்ிய செ
ன றிக (௪௦)
முதற்குகதிர முடிநதது
௮ வசகவககுளாவளைக அமவ வளைைசைவளைைகளைளைைகைை வளைகளை அனை ைைைைகைவைவைவ வச கைவ கமைகமாமிர்
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
ண்ட்
மூசல்விருச்சசஇலே சத தருவெனறு ௨பக்கிரமித த, ம
ச்யே அறுபததெடடுவிரு௧௧ம பராமர்சமபண்ணி, மேலகத ப
சாமர்சததிலை௨௩த ரூபம அரூபம் ரூபாரூபம் குணம் கிரியை
இவைகளெல்லாம் உபசாரமற்ல இயல்பல்ல, கேவல ௬௧௧௪ சை
தர்யமாததிரமே சிலஸ்வரூபம்; தத்ஸனனிதிமாசுதிரததிலே
பஞ்சகரூதயமுண்டாவதெனறு உபசம்ஹராம் பண்ணு£ன் ௪2.
வெளலுருவல்லன் - 'அநஈதேஸ்வர ஸ்ரீசண்டபரமேஸ்வர
சாலருத்திர விஷணு பிரம்ஹாஇமூர்த்திகளைத் தனது சமவா
க-ரூத்திரம். பஇியிலக்கணம், ௪௩௩
ய சத்இச்தவாரா ௮இ௲டித.ஐ நின்றகொளாடு இவனுரூபியும
ல்லன),-- அருவுமல்லன - சததாவஸ்தையிலே ௮அகளையாகய
ித௪சதி மூர்ததமானாக நினறதகொணடு திவன்அரூயியு மல
லன,-ித இனோே டக தமல்லன ன இததாகய ர்ஸ்வரசமவா
ய சச்திய/னது, கதவழமும ௮௫த்சாகிய பிக தமூர்தஇயுமாகி
க கூடினவிடசஇி?ல, பரபாவரூபமாக பஞ்சமஈதர தனுவெ
ன தகொணடு, சதசிததாதமகமான ' ரூபாரூபியுமல்லன,--ப
திழமுதற் ரொெழில்க சொனறும பணணீடு வானுமல்லன - ப்ரம்
ஹாவிஷணு ௬௧ர மஹேஸலவர சதாவெரிடங்களிலே மேதத ௮
பிவியகதியாகரினறும அவர்களபணணும ௪சர௬ஷடி. ஸ்திது சம்
ஹார இரோபாவ அறுககிரஹமாதிய சரியைக*ளாப் பணணினவ
முலை சவமுகல யோசந தரிபபவனல்லன - தவமாகிய
௮ணிமா தயஷடாககயோக சாசனையை முனிகளபொரு.ஃடுத்
சாஞசெய்துகாடடிய ஸ்ர்சண்டபரமேஸ்வரனை வேறறகினறும்
௮நத ஸாதலீக ரூணசசை யுடையவனுமல்லன,--பேரகக் தரிப்
பவனல்லன - உமாமஹேஸ்வரனை வே.றறநினறும் ௮௩ 5 ராஜஸ
குணத்தையுடையவனு மலலன, சமஹாரததைபண்ணுவ் கரலரு
தீரனை வேறற நினறும ௮ஈத தாமலகுணசசமை யுடையவனு
மல்லன. 1: அசிலகரோதிதி காததா? எனனும் வயுசபத்தியால்
கர் சதா வெனபது இவெலுக்கெபபடி. கூடிமெனனில்?-.- தானே
யியைபெறவிசைஈது மொனறு மிசைநதிடா வியல்பினானே -
தனது சன்னிதிமாதரததிலே தானே அனமாகசளஞ்டைய போ
கமோக்ஷார்ததமான சருஷடியாதி பஞ்ச கருததஇயல்களும்
பொரும் தும்; தொழில் குண மிசசை வெழுப்புவிசார மொன்
னு மல்லாக சுத்த சைதனய ஸ்வரூபமே ஸ்வபாவமாக வுடை
பவன் என நிசனபொருள,
௭௩௪ வஞானத்தியார் சப௯ூ ம்,
_5௨-௩௧௦ கெவிகாலொ-சறெ _. வீ8விராெ௪.ர
த க கேத ௨7
ஹிஷ$ ௪ம-05-௩-௫ஹ வ. 4, ய6 யா கிஹ_2_த5 வ்9-௧0
_நாகெய ஸஹெியொவ 3) ௨௯௦ உர ச ப் ஹிஷ.து ட
த் 2ஹ20பொவிஷஸொக? | ரா டட ஸ்ஙா
செரி ௨௦/92 ஹி ஹெபாற$ | குகாயொ.மி5)
ணொ ஹீதி நிற அகி 2 ஞீ ஹட [உர து 2
ராவ 922.௧ 50-ஒுவடஸ்ரிவஸ ௧௮.47 க
சிவனுக்கு ஆகார தேறகரணாஇக ளெலலாக சனதசம
வாயசகதி மெனபதற்கு சமமதி
ஸீரஉ _ந_தடிிழ 4 800002 ரயில் 2 [நா டன சி
குட்ண க்கட | கர் ஷாஹெவ ஊரா வட்டு ஆர ஹா
சிகா 97.சா.கிகா | ௨ரலஸரவ௱ண ராஜ உலதா.அர
கொ ய்
அர்கா | ஞூ ஞா யதா ஹா& 8-.கி-0வ
சநொவ அய._2?௪ஐ தி,
இக்ச மூதர்சூததிரம எழுபதவிருககத்தினல் ப்ரபஞ்ச
ம் ண பென அலிமாதி காரியரூபமாகையினுலே, இச்சசகாரி.ப
ரூபாது மானததினாலே இரசககாரி.ததிர்குக சர்தசா வொரு
வனணுண்டெனறும், தாமசதைச கண்டபொமுது புகையைஎ ௪
ண்ட பொழுது வி.தற்குக சரரணமா யிருககித ரரவிசகேர
டொகூடின வகநியு ஈடென்று அறிரசதுபோல; இதற்குக் சார
ணமாயிருகச£ற ஐ5ரேக2 ஈஸ் ஈயுசசாஸ்இயு னடெனறு அறிக
தீ.தூபால சித சதருபமாயிருக்கிற ப்ரபஞ்சக்மைக் கொணடு
இதகுச் காரணமாச தன்மா ஆச் ரயமாமிருக்ற மாடையிலே
க.-சூத்இிரம். பஇ.பிலக்கணம், சட
ஈஸ்௨ர சக்திசமபக்த முண்டெனறும்; இப்படிபட்ட சச்இிபாகி
ற தாமமததிற்கு தாமியாக ரஸ்வர ஐ ஊடெனறும், தனமாக
கள பண்ணுகிற புணணியபாபஙகளாகிய காரணதஇனுலே
மேல்சுக துககக்களாகயே காரயமுணடாம். இகமதஇனாலே ௮௩
சுகதுகமாறுபவ ஸ்சானமாகிய ஸவாரச்க நரகமுனடெனறும
ழ்திவிதத௪.
ஹா மி%ி. றிய ஒரே உறா யமெதி.
மேலுமிநத விஸவமானது மாயையாகிற வபாதானதஇ
லேகினறும ஒருகர்த,சாவிஞ லேயுண்டாககவேணடும, ம்ருதபி
.டமானத காடாதிகளாகறதற்குக் சூலாலனை அடேகிக்குமா
போல
_தஒ-௩௩௦ வளஷ்ளெ __ கெநாவ 9ல் ர 60.௦
தீ ஸ் ே
விப0௦ காய-2௦ஹஊ கிவ ிவாவ 2$ | யமழாரகஃலாஓஐ
வ
வஊாவெகா 8 720.௪ ஹா நமீவ-மறிதி |௨_தி.
புனணியன சிவாகரபோூ புஃழ்சவ ஞானசிததி
நனணுழுறைகுசா நலநசருபே ரருளை மாய்ந்து
இ ௱ணிய வுலகசகேது திடடாகச பூவமாக [னே
வண்ணலா மரனகர்ததாவென ஈறிகஇட வுறைசெயதா
பெருவாழவுமிக்க நிலமீதிருககை பெறுவார்கமக் கருளதாம
பரவாரநிக இரகமேகுறிக,த பலசாதகரக குதவியாக
கருவேர்பறித்த பெரிபோர்சண்முததி கைலாமலகக நியதரம்
இருவிழியுதச சவயோகெபபு சவஞானசித.இ யுறையே,
ஸ்ரீ மததிவாணமாசார்மவாய சைவபரிபாலக
கலவொகரயோூயோ பணணின சி௨ஞானசததியடர்
மூதர்சூத்திர வயாசயானம் சமாப்தம்,
இ்லாலானவள்மைய.
௪௭௩௬ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வயவகைய (0) துலையகையை
இவஜஞொருபொருளோடு முலமிககப்படா னெனறு செப்பு
சன்ரா.
சிவனுரு வருவ மல்லள- சிவன சச்தியுருவ னெனறு முத
ம் சாதிச்சலால், மாயாசரீர வருவனன௮, சகஇயருவனென்
ற முகறசாஇத்தலால், மாயாவருவனனறு,-- சத இஷேடசித
துமல்லன - இவனசததி யுருவனெனறு சாதிதலால், ஆனமவ
ர சடவரு வனறு,.-பவமுதரொழில்களொனறும பணணிடு
வானுமல்லன - சநுகதபலகூணசஈநிதிமாததிரததால், விகார
இ விரலாமல் சிருடடியாதி பஞாசகாசதிய சாததாவெனறு சர
இசதலால், குலாலாதபோற சரீர கரசரணதஇனாலே இருட்
டி. முகழ் கருத்தியவ்மாப பணணுகதவ னனறு,--சவமுதல்
யோக டோகந சரிப்பவனல்லன - ஸ்ரீகண்ட சேகு சே$ூயாய்
சனகாஇகளுககுச் சபாபிஈமம் யோகாபிகயம சனவுரிகல்யாண
ம் இவைகளைப் பண்ணு 2வனென்று சாஇதரலால் தவம் யேர்
கம்போகங்கள் தாளுட்பண்ணுகறவனனறு,--தானே-டிவன் ர
னே, இவைபெறவியைஈ த மொனறு மியைச் இடாவியல்பி
ஞனே - முனசொனன முமைமையினாலே சிருஷ்டி மூச் இரு
தீதியங்கள் பணாணபபொருகதியும் பொருகதிடா வியற்கைய
ன முன.
க. சூத்திரம். பதஇியிலக்கணம். ௪௩௭
சிவதானயோகியருலா வருமாறு.
வக்க (0 அக்கை
சண்டுக் கூறிப் போக்சவை யனைத்தும் முதல்வலுக்குதி
சடத் தலச்கணமாதலின், சொருபலக்ண மெனப்படுந தனது
ண்மை இவற்றின வேரும். ௮ஃது உண்மையதிசாரத்திற் பெறப்
படுமெனபதாரம்.
இதனானே முதல்வலுச்குரிய சிறப்பியல்பு தொகுத்துச்
கூறப்பட்டது.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு
அணத (0) ஏனலலைை
இப்படி சொல்லப்பட்ட பரமேஸ்வரன் இகதச்சிருத்திய
திசளைச் செய்யுமிடத த உரூபமாயிருக_த செய்வனனோ, ௮ரூபமா
யிருச் து செய்வனோ, என்ற மாணாக்கனை சோக; மேலருளிச்
செய்கமுர்.
சிவனரு வருவமல்லன் - சிவன் முயற்கோடுப்போலக் கர
ஜப்படாத வரூபமுமல்லன்), பிரபஞ்சத்திலுன்டான வடிவுச
ள்போல் ௮துவி.தவென்று சுட்டி யதியப்பட்ட உருபமுமல்ல
ன்,--சித்இினோ டூத் துமல்லன் - சேதனமூம் ௮சனோே டசே
சனமுமான பிரபஞ்சமுமல்லன்;--பவமுதல் சொழில்களொ
ன்றும் பண்ணீடு வானுமல்லன - சிருட்டி.மூதலாக வ௮ண்டாள
ஒருத் தியங்களெல்லாம் ஒன.றுஞ் செட்வாலுமல்லன்;-- தவரு
ச லியோகபோகச் தரிட்பவ னல்லன் - தவசமுதலாக வண்டா
அப்பட்ட யோகங்களையுங் கன்மத்தச் டோக வண்டாகப்பட்
ஆட போசங்களையு மிவை யிரண்டையுஈ தானேசெய்து அதப
ச்
கூல] சிெவஞானச்தியார் சுபக்ஷ்-
விக்கிறவனு மல்லன், இங்கனஞ் சொல்லப்பட்டகை யெல்லஈ
ந தானல்லவாய் நினமுல், இவை சாரி.பப்படுவ செப்படியென்
னில் ?--தானே மிவைபெற விசைக் தமொனறு மிசைத்திடர
வியல்பினானே - முனசொல்லப்பட்டவை யொன்று ம்க்ஷாச
சங்காரகர்ம்தகாச் தானே சிருட்டிமுரலானவை யெல்லாச் த
ன.தாகக் கூடிநினறு செம்கைச் செய்சேயு மிவையொனறுட
னுங் கூடாமல் தோய்வற நிற்கிற உண்மையை யுடையவன்.
கானே யிவைபெற விசைர்து மொனறுமிசைச்திடா வி
யல்பினஞானே எனதற்குப் பிரமாணம. சவஞாள போகம் “தன்
ஐலா வொனரு லுளதாக நின2வா, ஜொெனறலா வொன்றில
வை யீரு,ச-லொனறலா, வீரேமுதலசனி லீதலா வொனறுபலட
வாஹே தொழும்பாகு மங்கு?” எனனுமதுவ் கண்டுகொள்க.
சிவஞானபோதம-௧--க, ௫-வ.த, வெண்பா,
இசனாற் சொல்லியது உருஒம் அருவும் சச் தம் அதித
ம் சருட்டிமுகலான கரு சதியங்களும் போக மோட்சம்சளும்
அன் மாசகளூக கொழிஈது தனதில்லாத சல்காரகர்ச்சா-இவை
மெல்லாச தானாகி நின௮ காரியப்படுச தச் செய்தேயும், இ
வையொனறிலுக தரககற நிம்பனென்னு முறைமை அறிக
த் சத.
ஆகையால் பிரபஞ்சம் சங்காரகர்த்சாவின் வசமாய் நிற்
கையினாலே பிரபஞ்சத் துககுச் சங்காரகர்த்சாவே முதலென்
லும.தங் கண்டுகொள்க,
இதற்குப் பிரமாணம் சேவரரம் 6 வே சமுதல்வன் மூதி
லாய்விளல்கும் வையமேத்தப்படா மெய்யுலகச் சோத்த
ல்செய்யப், பூசரூசல்வன் முகலேமுதலாய்ப் பொலிச் சகுததீ*
மருத்தம். பதியிலக்கணம், ௩.௬:
னொலி மாலையென்றே கலிச்சோவை சொலகே என்றும்! இரு
வாசகம் 1 கொள்ளேனபுரச்.ச.ரன மாலயன்லாழ்வு குடிகெ
டிலு ஈ ஈள்ளேனின சடி. யாரோடல்லால்கர கம்பு£னு, மெள்ளே
ன்நிருங்கு ளாலேயிருச்கப் பெறினிறைவா, வுள்ளேனபிததெ
,ப்வ முூன்னையல்லாலெங்க ஞச்.கமனே?? எனறும், இருச்சளிற்
அப்படியார் :இனறிச் சமயததி னல்லதுமற் றேழையுடன,
ஒன். றசொல்லிமன்றத். தண் ஷணினறவா--நினறிங்கே, யல்கமு
யிரபெறவே பாடு மடி.யவர்க, ளெங்குமிலைக கண்டா மித! எ
ன்லுமதுங் சண்டுகொள்க*.
இருசகளிற்றுட்படி ர் - ௬௫-வ.த செ
(ரானமே யானபோது? எனற இருவிருத்சமூதல். சவ
னரு வுருவுமல்லன? எனற தஇருவிருத்ச மீறாகவும் ஊன,
ஒருவனோ டொருத தி: என்ற தஇருகிருத்தச் தக்கு
வியாக்கியானம் இவ அளவும் வர் ஐ மு.௩தத.
முதற்குதஇர முடிர்த த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
*ரகைைகைை (0 வையம்
ச.வலுரூ வராவமல்லன - சிவபிரா ஐருவு மருவமல்லா ௪௮
இத்தனேட சித். துமல்லன-ித் து மசிச் தமல்லா கவன்,
பமூகற் ரொெழில்களொன்றும் பண்ணிவொளனுமல்லன் - இரும்
தலிய வைச் சொழில்கள் செய்வாலுமல்லாசன்,-- தவமுத
யோக போகச் தரிப்பவ னல்லன் - சவமுசலியயோகவடவு
9கசள்வாலு மல்லாதவன், --தானேயிலவபெற விஐயந்தும்-
௭௪௦ செவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்,
சண்டுக்கூறிப்போந்தவை யனைத்த முகல்வலுக்குத் தடத்தல
க்கணமாகலின்,--ஒனறுமியைம்இடா வியல்பினானே - சொருப
லக்கண மெனப்டடு தீனனுண்மை மிவாறின் வேரும். ௮ஃதண்
மை யதகாரத்துப் பெரப்படும்,
இதனானே முதல்வனுக்குச் சிறப்பியல்பு தொகுத தச் கூற
ப்படட த.
நஜ க--௫,௩-௮, முரந்தது.
வைகையை (0) அலவவாகைக
ஜ்: முசற் சூதசிரம முற்றிற்று,
ப கதிசவிலெழுபத!
எனற முதற் கூ.தீதிரம்
எழுபதம்
முடி₹த.து.
பாமிர முட்பட குத்இரம் - ௧0.
சனவையவை [7] வணனவானை
டே
சிவமயம்,
அருணந்தி சிவாசாரியார்
இயற மிய
சிவஞசான சிக்இயார்
[6] ௦ ம
சபச்ஷிும ௨-ரூத்திரம்.
அது ௫.௮ 0 அ.
மரைறைஞான தேசிகர்
கஇவாக்ர மேயோ கியர்
ஞா னய்பிரகர சர்
சிவஞான மேயே ர இயர்
நி.ர ம் ப வ ழூ. கி யர்
சுப் ரம ண்ய0ம தி கர்
இவாகளின உரையுடன
அணத 20 டை.
சிலளசானயபோதயஈதரசாலையில்
பஇதிப்பிககப பட்டது.
அணக திடு ம ம வினவை
சென்னை -டிநதரதிரிப்பேட்டை
சர்தாரி லைகாளி மி!
டே
இிவமய்.
சிவஞானத்இயார் சுபக்ஷ
௨-௫ தீஇரத்திற்கு
உரையாடரிபர்கள எடுத தககாட்டிய
பிரமாண நூல்கள்.
மறைஞானதேசிகர்.
அணணய00 100-9௦0 வை
சிவஞானபோதம் திருவாசகம்
ஓகதியம இரணம்
௪௫சாஈ௫ சாரசங்காஹம் இித்சாசசசாராவளி
வாதசோததரம் டாரதம
சேவாரம்-திருஞானசம்பச்கர் பரரரத்;தம்
2). குந்தரமூாதி மக்கம்
செய்வப்புலவர்குறள இருபாவிருடஃ த
சாரபுநாலார்திருவருட்பயன நிஸற்வாசம்
பரர்கயை சுட்ரபேதம்
ஸ்லாயம்புவம் வின வசாரோத்தரம்
வாயலய சவகயை தொல்காப்பியம்
சாரணம் வாதுளம்
காமிகம சாரசாதீலகம்
சாவசுரோத்ரசாரசங்க் ரஹம் சவபபிரகாசம்
காதம் வாதுளசதமாகயை
சதருத்ரசங்கயை இரதநதரயம்
தர்த்ரசாரம் மகுடம்
சிசம்பர மஹான்மியம் காலோத்தரம்
ச் 2]
சவசனமோச்சரம் சுத்தாக்யை
பெளஷ்தரம செளக்5ரயலகரி
மருகேர் சரம சரஉஞானோததரம்
சுபாஷிழம ஸ்வசசகதவைரவம்
பதிபசுபாசப பநுவல் உனா
ஆ. ௪௫,
சிவாக்ரயோகுியா.
0
சி௨ஞஷானயபோதம்-சமஸ்கருசம்௮மர சம்ஹம
ர் தமிழ கரணம
கேவிகாலோததரம ஸவா.பமபுவம
சேலாரம மருசேசகரம
சி.௨௫தாமோக தரம் சாவராவோததரம்
பெளஷூகரம சத வபபிரகாசம - சமஸ்கிருசம்
காமிகம ரீறாவாசகாரிகை
கூரமபுராணம்-சவ£த வாதுளம்
பாரதம ஞானோச்தரம
விரா௨சாரோததரம் சிவபபிரசாசம
பூஜாஸதவம
ஆ. ௨௪.
ஞானப்பிரகாசர்.
ணை ()
பராத்மை பாரமேஸ் உரம்
ம்ருகேரதரம் 5 இயம
செளரவவிருச இ விற வசாதாகயம்
மச்ஙகம மோக்ஷசாரிகை
ஆஸ
டு
இரம்பவழகயர்.
வனக 0) அவலள
சிவஞானபோதம் இருவாசகம
பரப்கூம கத தவவிஈககம்
காளகதிபககாதஇ சததறபநிராகரணம்
இருகசள்றறுபபஉடாா
தல்
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷ
௨-௫, இ ௮இகரணம்.
அணி (002 (0 வை
க---உலகசெலாமாசி வேரு யுடலுமாய
உ--அலகிலாவுயிகடா கனமத தாணையின
&--௮மாஈ தசெலலத தலைவனாய்
௪. இவறினறனமை தனககெயதலினறித தா
னே நிலவு ரமலனாசி ஒளியாயோ கக நி
னசனனீஙகாதெக்கும்
ஒழிபு
இவவஇகரணப பருபபுகள, சிவஞான போ
தீம் மெய்கணட சலா வராசஇகதஇ௫ கேறபசகூற
ப்பட்டன துலால உரைசளிம் விரிபட் டுளஈவை
களையு ) பேசப்படுவன வற்ரையும தற் ணககச
சரிசெய் தக கொளக,
௪௮௪௧
௭௭௯,
௧0௨03
கீ௨கக&
2௨௭௩,
அ௮இகரணக்கிறகு உகாரண விருத்தச் தொகை.
உரு) விருககிம
ப் சு அதி
டர டத 5
2 க
59 தை.
9 ஒழி ப]
க
ட்ட
௮௭
உட
எ
௧௪௭
ப ணை! கீ ௬௬
உ
ிலமயம்,
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷ
விஷயசூசிகை
அவிக? (0) மறுவலகை
உடகுத்தாம்
௮தவித இலககணம்,
உ௨உ.--சூ, க-வ.து, அதிகாணம்.
இலக் செய்யள கருத்து பக்சம்,
கம
க உலகசெலா சன்ன தாச்கனையா லா
னமாகககளை வேறற நட
தீத முரைமை
(8) ௨-௫, ௧௬-செ-கருத் தம்,
அவாறிற்கு மத்கசோட்பா
டுசளும், மறுட்பும் வகுகஇ
னறத (ஞா)இசகருத்திழ்கு
ஆகமக்கவினகோட்பாடு,
(௫௮) சிவம்- ௪சஇ - பதி என்
பதினபொருள. ௭௪௧
உ ஒனறென மாயாவலாஇபை மறுத்தது
(ரி) ௨-சூ, ௨-௩-லெ, சருத்.த ௭எ௫டு
௩. உருவொடு பிரமம அஆனமாச்சளைக் கல
௮ நினறதாயிலும் வேரும்
(சிவ)இலையிரண்டும் பேச அபே
த பேதரபேதவாத மறப்பு,
(நி) ௨-ரூ, 5-௪- லெ, கருத்து ௭௬௫
[1
உ--சூ ௨-வது; அதிகரணம்:
௪ இருவினைமிஅப இரண்டற நிற்குக கர்ததா
இருவினைப் பயனகளைக
கொடுக்கு மூரைமை
(நி) ௨-சூ; ௫-வெ-கருச் ஐ.
இ.தஉ௨ரைா-௪-ச௪, மாயாவாதஇிமறுப்பு ௭௭௨
௫ இருவினையெனனை இனப தனபநஈ.தர ஒருவ
னில்லை, அஸ்்இயல்பு ௭
னனும் லோகாயதன ௭௪௮
௬ தன்வியல் 1 மறுபபு ௭௮௨
௪ இமமையின பொருடேடி. அனுபவிசகும
திம்மைப்பய ஜனொழிய ம
ுமைப்பயனில்லை எச்
௮ இருவினைச்செய 9
(ச௮)இவை ௪-செ,உலோகாயசா
மதமறததஇருவிளாசாதிசசல் ௭௬3
௬ பேறிழ பே௮ முதலிய தறம அனமா
அனுபகிசகும் (ம);இருவினை'மு
தலி. தவரை யொருதொடா ௭௬௫
௪௦ உடற்செயல் சகனமம்பிரலாகானாதி யென்
ற் குதாரணம, லி கத்
கக முற்செயல் உடலெூத தத இரிரொெவளு
க சாகாமியமேறுதல் ௮0௬
௧௨ மேலைச்கு கன்ம ம்பு£ககுமா.நு(ரி):இரு
வினைமு5ல்இதுவரைஉலகாய சன் ௮௪௨
௪௩ இதமகத இசாகத மிவைஎனபதும் ௮
ச் சவன்கொடுப்பதம் 5
சச இறைவ கன்மர் சானேவரும்அதைச்
௮
கொடுச்ச லவொருவன௦ல்
ணடாமெனடமை மறத்தல்
(2-கி) பட் டாசாரி மறுப்பு
(ஞா) மீமாஞசனமறுபபு ௮௨௫
௪௫ நிகசரக நிககீர காறுககரக விபரம் ௮௨௯
௧௬ ஈகசைதாய ழே. உதாரணம (சிவ) இவை
௪-௪, மீ.மாஞூகா மறுப்பு ௩
௧௪௭ செயல்களே மீமா௫ூகன உமதசாதமா
சாம பலளனைச கொம்சக
வேணடு௨ இல்லை எனடவ
னை மறுததல (.௦-இ.-ஞூர)
மீமாஞசகன மறுப்பு ௮௩௭
ச செய்கசடு லிள்க
௬௧ இர விட 9
(ரி) மீமாஞாகனை மறுதச.து லி்சிர்
௨2 செடதிவா செய்க கனமரதானேகெட
டுப்பலசகசைக கொடுசகு
மென௱வஊனை பறுசகல் ௮௫௫
௨௧ தாரனரசெய் காதகசா கனமததக இடாகப
(பலன சொடுப்பா(நி) இமை
கனிங்கு' என தமுதல்இது
வரைடடடாசாரிபனமறுப்பு ௮௫௬
௨௨ உல குடல ,
(ரி) மீமாம்சன மறுபபு சவஞா
னபோதம ௨-௬, ௬-லெ, கருத்து ௬௨
௨௩ ஓழுகச ஆனமாசகளுச கொழுச்சழு
கலிய கதசெயல்களால்௮
ர னறுககரகஞ்செய்தல், ௮௬
௨௪௭ மனமதநினைய வனை வழிபட புத்திழுச்
தி யுண்டென்பறு ஏடு
௨௫ யாசொரு
௨௬ இஙகுநகாஞ
௨௭ சகாணபவன
௨௮ மாப்ரனீ
௨௭௬ அரனடு்.
௬௦ மறைக்
௩௪ தையா
௩௨ அரசனுஞ்
௬௩ அருளினா
ளி
இவன முத்தி கொடு£்கவே
ணவ திலலை எமத புரு
டோச்சமனே எனபன
மறுதகல (ம-நி) பாஞ்ச
ராச தீரிமறப்பு (சி-ஞா -
சி௨)புுமகததெெயவ ங்களை
மறததல்
மேலசற் குசாரண மிட்டி
ணாத்தல
விருப். மில்லாச ரிவன
னமாசகளிடத தச ரு
பையுடையன ஆதலாத சி
வனை வழிபடுக
சிவனை வழிபடமே விபரம
அ௮னபுளளா£ சாடபு ,௮ஃ
திலலார்ச கனை மையம
(சில) மீமாஞூசகன மறுப்பு
(9) ஒமுக்கம். எனப தமுகல
௮௮9
௮448
௮௬௩
௮௪௭
இத துணையுமசவபண்ணியமகூஃறு ௬0௨
வேத்சிவாக.௦கசளின வழி
நினோ ரடையம பலனும
௮ஃதில்லாரச குறுமநரக
அன்பமழாம
சிலசசதி ஈ௩டதமதத் க.
தாரணம
௪ ஞனமாககளிருவினைப்
பலததைத த.ப்பபிக சீனு
௧57௪ செய்தற குசா
ரணம்
இராசாவைட்போல் சவலு
ககும் பட்சபரதி மிலலை
௬௦
௬௭%
௬௧₹௮
௩௭ மருத்துவ
௩௫ மண்ணுளே
௭ மக்னா
௩௭ உடல்விடா
சடல] பன்னக
86
வைத்தஇியனைப்போல்மலசோ
யைத்சாப்பன (9)வைச்தி.ய
கா.தனசிவனஎன பதர்குட்பொருள் ௧௨௪
சயவாகூயப்படி. கடப்பா
ர் கடவரதேராக குகார
ணம் ௬௨௯
ஆனமாககள கனமம் அறுப
வித் தசசகொலையாவிடசத்
௮த் திர்ககப்படா எனப
தற் குசாரணம் (கி)£காப
மம். எனறதமுதல் இவ
ரா சிஷயனுசகுசசொனனத க௩டு
கனமம்பு?த.து.௪் சரீரமபொ
னபினனுபவிப்பதன விப
ரம் (நி) பட்டரசாரி ம.நு
ப்பு சிவஞான போதம்
௨-௫, ௮-வெ,கருத து (௧௩2--௧)
ஆனமா தனமா தனமத்து
க் டோகஜவிககும ௬௪௫)
சரீரமெடுப்பதற் குதாரணம்
(௪௮):இருவினை'முதல் இ தவலா-௩௬-9௪-ம, இருவி
சையினபதுன்பத் தஎனனு 0௪-வ.த-செ,கருச்_த இத
ஐட்பகுப்புகளாங்காங்கு இவருரையில்வக இிருப்பசை
க் கண்டுசொளக (கி) மாயாவாதி மறுப்பு,சி)ஞான
போதம் ௨-சூ; ௧க-வெ, கருத். த ௬௫5
௭௬௪ தன்மிமோ
கனம விலச்சணல் கூறுதல் (௪) கர்
மம் -சன்மம் என்பதன் தா தப்பொருள்(சிய) கர
னமியம்-காமியமென்பதரய் மருவிற்று(4) உலகா
க்க
யகன் மறுட்பு
௫0 இருவினையகாஇ கனமமாயையில டங்கிச் ௪௬
ஞ்டிகால,தஇற் பு,த தியை
உடைகதுக் காரியப்படும்
(கவ):அரன்றனாணையி னமர்ச் தசெல்லஎன்ப.த
முடிநதது மூடிததல் இவவிரண்டு செய்
யுஞம்இருவினையின சொரூபம் (நி)கனம மர
நிப்பிறக்குமென௮ உலகாயதனை மறுததல்.
இல்விரண்டுசெய்யுள் கன்மசதஇின காரணம்
௫௪ சங்கமஞ பட்டாசாரி.ப னசசுமாருதெ
ன ௮ச்சுமாறுமெனப.ற.
௬௨ நரர்களாய் ன்
௬௩ வண்டுத அச்சுமாறியுடலெடுசகு மென்ப
த கனமமகாரணமென்பறு
௪௮ அசலி யை ர்
௪டு செப்பினா.ப் ல்
(௫௮௨)இவ-௫-௪.௪, மீமாஞ்சகரி லொருசாராணறை
மறுத௪த தானபலபேதக் காட்டி” என
மேற்கு றியதைச் சாதிததல்
௧௬ அவ்வ ௮ ஒருகர்தசாகாரியப்படுத் து
மென்பத(கி)சவஞானபோ
கரடு
௬௮
௬௭௧
௯௬௭௫
க ௮
௬௮௨
ஆசீர்
தம்௨-சூ,௬-வெ,கருத் த (௬௧௬௦-௧
௪௭ மாறி யிவ தூலவுடலைச் சூக்குமங் கொண
டுண்டாககுவன (நி):சவ்சமம்?
எனபது மூசல் இதவை ௭.-
செ,பட்டாசாரிபனைமறுத்தல்
௪௮ சூக்குமங் புதத ரீசொனன தூறதத
ர்ருக காரணம் ஞூச்ஞும
வுடல்
௬௧௬௭
ஷீ
௧௦௫4
ன்கு விதிப்படி,
௫5 தலமா
அடை
கனமதச் தக டோசகவுண்டா
மென தவனை மஅத.தல் ௧௦3
தனமா இ*சரீர மெெகச்
ரூகருமமே காரணமோ
வென்ததறகு மாயை ௫
சமொனறுக கொனறு
சாரணம குன்டலி சா
வோடாதானம ௧௦௧௪
உ_..சூ,௩.-வது; அதிகரணம்.
௫௪ ௮ரன வி வென ஈ.றவாஇகளைசக கொடுபப
௫௨ எழுமூடல்
இ௩ நித்சமா
௫௮ மாயையில்
இடு நியதிமின
௫௬ விச்சையி
த சீவாசள மோக்ஷமடை
உ (கி) :சூககுமம! எனப
மேல இது௨உரை புததன.
“இருவினை! எனபதுமுகல இ
கறை செ... ௪ு-௨-ம்கன
மமல காரணசாரிபம (௧0௪௧-௨)
மாயா காரியம மலகுசளைப்
டோககுமெனபற
(கி) ஜககூயவாதி மறுட்பு ௧௨௭௬
மாயை இலககணம (த0௩0 ௮௧)
மாயையிற்றோற்றிய காலழு
கலிய தத தவங்களின
ஜ்ெெற்றமூம காலததவவி
யாபாரமும (60௩2-௧)
நியஇிகலையின காரியப்பாடு௦
கலையிறரோற்றிய வித்தை
யின் சாரியப்பாமம ௪
வித்யாதத்வததில் இராகச்
சகோனறிச காரியப்படுவ
(இள வருவகுண
(௮ சிததமா
டுக தஙகாரம்
௬0 மனமது தைச
ச்
௬௪ நரசெவி
௬௨ வாககொடு
௬௩ வாயாதி
௬௫௪ ஒசைநற்
௬௫ சாற்றிய
௬௬ இரகதர
ழ் மணபுன்
பசக
அம் புருடதத்வமும்
(ம)இசசெய்யுட்குசசா£புநூ
லரா கூறிய ஆகம பேதம
சூட
(௪) இன மாவிரகும புருஷ
சது துவததிறகு மூள
பேதம்
பிரகிருதி குணககள தேரற்
ஐமூம காரியபபாடும
(சி) பலமதககளின கோட்பாடு
மேல் சித்தம புசதியினத
சோசஈமுமசாரியபபாடும
ஆுகாரததின சேோரற்சமும
தனகாரியமு.॥ ௮.தபமம
பாகுபாடும
மன தினற்சமும் காரிய
ப்பாடும இநஜிரியககவ
சோழ்ரமும்
நோனேக்திரியமு மதனவி
டயமும்
சளமேக தீரியமுமதன ரொழி
ஓம
கருவிகள ஆனமாவிறகுப் பக
த்ம
தனமாத்திரைகாரிடமும் புரி
யட்ட்க்மும
பூச்தோந்றமு மதனகுண
மூம நிலையும
பூசககாரியப்படு மூரைமை
பூகவடிவுிசம ௮௧௧ ரமூமை
மை
சாக்கு,
௧0௭
௪0௧௫
௧௧0௭
ட்ப!
௧௧௨௭
8ஈ கூடு
௧௪௪௧௪
௧௧௪௫
௧௪௫௪
௧௧௭௭
௧௪௭௭௬
க்சி
௮ குறிகள் தகங்கட் சடையாளமும் ௮இ
தேவசையும்(நி) *எழுமட
ல் என ௦ தமூதல்இ. தவரை
அசத 2மாயா காரணகாரியம் ௧௧௭௯
௬௬ சழ்த கசவ-௩௬.௬, ௫ இருவி
திமெனறும சித5௪௧இன
விவேகமும் ௧௪0
௭௦ ஐ₹ஈதசதத சு2்.சம் மிச்ரமதசசதம் மூவ
கையும் காணடம் மூவிசு
மும் கக
எச தத துவரூப 5, தவாசப்தம் பதிமுசலிய
பொருளிடத தணடாம் ௧௧௬௨
௭௨ தத். துவமெண்டூ தத்துவ ஒிகக முறைமை த௨0௯
“௫ ௪-வது; அதிகரணம்,
௭௩ மொயதரு உலகாயதன மூசலாயிஞாக்கு
ம் உடசமயமாகிய பாசுபத
மூதலாயிஞர்ககும் அடையு
ம் சதவ மீதெனறு வரையறு
கதல்( சிவ) புசசமயமஃ-௭
இல் பாடாண வாதத்திற்கு
ம் பேதவாசத் இற்கும் வேற்
அமை சிறிசே யாதற் பற்றி-
௬-எனபதத (கி) இவைடு
செ, தனமாககள் கனமமு பு
சிச்சைக்குத்கத் தல - ௩௬.
&-ம்,பலபிரகாரமாய் நித்கும் ௧௨௪௨
என சிவஞ்சத்இ ரா பரமசிவன நவவித திருமே
ற் னி சொள்வன ௪௨௩௨
எடு சத்தியாய்
கடு
* சத் யொன்றே சாரியப்
பாட்டாற் பலவாயிர்று
௭௬ சத்திதா னாத சத்தி சிவத்திர்கும் பேச
மில்லை
௭௭ சிவஞுாசதி ஐ இவெசததியினது சருஷடி.
ன
எ௮ தனுகரண
சீத.தவரானி யிலக்கணம்
௭௬ எலலா மாய் அனமாகசட &பபடி. ததத
௮0 ஒமைகா
ச மலமென
லிட் மாயையே
௮. பரிதியை
௮2 போத்காரிய
டு புருடன
வறகளைக கூட்டிக காரி.ப
ட்டடுத தம செககாரணத
தாலெனனில்? கனம
யம் பிதகது மலம்போசக
௨. 7 ஒழிபு.
அண்வஇலசசணம் (நி) எழு
டல்? எனத விருத.ததஇல் (மர
யை கொடுமலமொழிபபன?எ
னற பதகுதிறரகு உர இதல
ரைவம்து முடிக்கிற
மே லைசசவாதஇியும டாசபதி
யுமதணவமல பென்ப
சொன்நில்லை மாயையே
ய்ள்ள தெனபதளை ம
அதக தாணவ மூணடென
ப்தி
மே லதற்குத்திரஷடாகதம்
92
3)
ச
க ௨௫௩
௧௨௫7
8௨௫௪
௨௬%,
௪௨௬௮
ஈ௨௭௩,
௧௨.௨
௪௨௪
௧௨௧௪
க௨கடு
51௩00
ஜி மும்மல
௮ மாடையின
லி மலமாயை
லி ௮ வட்சள
௬௦ ஈராபயி
௬௪ வாழவெலு
௨ மானுட
௬௩ கருவிலு
௬௪ ஓஒ.)
௬௫ அ௮ரிசனம
த௬ பிணத்தினை
௧௬
மூமமல பஞுாமஸ் சாரிடபபரடு
மாயேயம திரோதாயிபினை
உணரக்துதில
ப்ஞூ சமலக னறுனமர
அவ தைமயிலிவ ஐ
மே ேேமுவகையோனியுட்ப
ட. நா2வகைகு சதோற
சழுரைதது
மேஙதண்ற சஈடபுடைய மா
ரைைாதோறற முரைசதல
மாறுடா சிவபூஜாதியால
மோக்ஷமடைவா
தெவடூமாட்கராச செயயும்
மாறுடரின ப்பு ஃ
அடையரலஙதசா 9 விழிபு ௦
யாககைரிலையாலாச கருதி
சிவபிரானை வழிபடு
சருவிகரனணா தஇகள நிலையா
மையை உவமானத தாலு
2௩௦0௮௮
௧௩௪௪
௧௩௨௭
௧௩௩0
கஉ௩
௧௩௩௮௮
க்கு
௧௩௭௭
ணாகுதல (௧௯௫௦-௧)
போகதூ ண மூணாத்தல
கிபிரானை வ படடுப பிழை,5
சதீலசெ.டயுககள(கி) ஒண்ட
ம? எனபதமுகல் இத வரை-
௮-௨ம, சிலஞாோதம-௧0-
செ,கருத்து
௧௪௫௬
௪௫%
இரண்டாக குததிரச செடயுளின சருதது மு.ச்றித௮.
அணிய001 10009: அவை
சிவஞானசித்தியார் சுபரூஷ
௨
௮மமம்,
௨--ரூத.திரச் 0 செயயு ளா கராதி.
அண0163 ௮௫ வடை
ப---செ. ப.--செ,
௮ இருவினயினபப ௭௭௨ ௪
அகலியை ௬௨ ௪ (௨. ரூ.௨௮௬
அண்டசரூ ௧௩௩௦ ௦௬ நிருவினையெனனளை எஎழு
அரசனுரு க௭௮ு ௩௨ இறைவ ௮௨௫ ௧௪
அரனடி ௧3௨ ௨௯ ௨
அரனவிதி ௧0௨0 ௫௧ உடல்விடா ௬௭௫ ௩௭
(௨-௫) ௩-௮) உட ர்செயல் ௮0௧ ௧0
தரிசனம ௧௯௬ ௬” உருவொடு எசுடு ௩
அருளினா ௧௨௪ ௩௩ உலருடல் ௮௬௨ ௨௨
அவ்வவ் ௧௧௧ ௪௬ ௨லசெலா எத த
ம் (உ--கூ; ௧-௮.)
தங்காரம் ௧௧0௦௭௪ இக ௭
ஆணையமா ௬:௩ ௩௧ எல்லாமாய் ௪௨௬3 ௭௯
இ எழுமூடல் ௧0௨௬ ௫௨
இய்ருகாகு ௮௮௪ ௨௬ ஐ
இ௫சமகி௫ கச் ௧௩ ஐம்த௬,௪ ௧௧௮௫ ௭௦
இம்மையின ௭௮௭ ௭ ஒ
இரச்தர ௪௧௫௭ ௬௬ ஒறபுல ௧௩௫௪ ௧௪
இருகினைச்செய ௭௧௬3 பூ. ஒழுக்க விக ௨௩
இருவினையசாதுி ௬௬௪ ௪0 தனறதார ௪௨௭௩ 00
(2)
மகாமகோடாத்யாய, டாக்டர்
(4 சாம வடைய - *
க் ச
(௨-௫, தபு)
ஒனரென எடு
இ
ஓசைநுற் ௧௪௪௫
க
க்ருவினு ௧௩௭௭
கா
காணபவன் ௮௧௨
ஸ்
சுறிகள ௧௧௭௬
௪
சங்கமா க௭எக
சசுதிதானாக ௧௨௫3
௪ச.இயாம் ௪௨௭௩
சா
சாற்றிய ௧௧௫௧
8)
இதமா ௧0௧3
சிவஞராஈதஇ5ன் ௪௨௫௮2
சி௮ஞச௪தீஇராத ௧௨௩௨
சுத்த
சூக்குமவ்
செப்மினாய்
செயல்களே
ச
௧௪௮௦
கு
௧௦0௧
செ
பாசு
௮௩௭
௧௮27
௬௪
௧௩
௨௭
லு
௫௪
௭௬
௬௫
௫௮
௭௭
௭௪
௬
௮
௧௭
செய்க்கடு விளக
செய்தவா ௮௫௧
தீ
தீத தவமெண்மூ ௨0௪
தத தவருப ௧௪௧௨
தீககைதாய் ௮௩௩
றுகரண 5௨௬௩.
தனமமோ கடட
தனனியல் ௭௮௨
தா
தாபரஞ் ௮௬௮௭7
தானஞசெய் (௫௬
தி
இரவிய ௮௬
ழா
அலமா ௪0௧2
த
மரர்களாய் கடு
ஈரர்பயி ௪௩௩௫௪
ந.றசெவி ௧௪௨௭
நி
நிசதிரச ௮௨௧
நித்தமா ௧0௩௪
நியஇிபின ௧௦௫3
ப
பரிதியை க௨௧ச
பன்னக ௧௫0
2௮
௨0
௪௭௨
எச
௧௭
எனு
௩௯
௨௮
௨௪
௧௪
௮௩
௩.௮2
௧௭
பி மாதியிவ் ௬௧௬௭௬
பிண த்தஇனை சசிக ௬௬ மானுட ௧௩௪௩
ப் ழூ
புரடன ௧௩3௦ ௮௫ மூம்மல ௧௩0௮
பூ முுசெயல் ௮0௬
பூதா ௧௩௬ ௩௬ மே
பே மேல்ச்கு ௮8௨
பேறிழ எகடு [2] மொ
பேர மொரய்தரு ௧௨௧௨
போத்காரிய ச௨கடு ௪ (௨-௫. ௪--௮,)
(ம [சத / இ
மணணுளே ௧௩௫ ௩௫ யாதொரு ௮௮90
மணபுன ௧௧௭௪ ௬௭ வ
மருத துவ ௧௨௬ ௩௪ வண்டுக சு௭று
மலிபாரமை கஉஉள ௮௮ வருவுகுண 20௭
மலபொண ச௨ழ௨ முக வா
மனமதரநினைய எட ௨௪ வாக்கொடு ௧௧௩௫
மனமதசைசத ககச௫ ௬௦ வாயாதி ௧௧௪௧
மரைச ௯௮ ௩௦ வாழவெலு ௪௩௩௨
மா வி
மாடையிற் ௧௦௩௧ ௫௪ கிச்சையி ௧0௬௨
மாடையின 2௩௧௪ ௮௭ விதிப்படி ௧00௭
மாையயே ௪௨௫௭ ௨
செய்யுளசராதி மூத்தியத,
தெககமானாவமாககடை
௨
லர்
கக
௪௨
௭௩,
௨௫
௩
(இ௪
௬௨
௬௩
௬௧
௫௬
௫
[2 28
தஇிவமயம்.
சிவஞானசித்தியா சுபக்ஷம்5
உ__சூந்திரம். அத்வித இலக்கணம்.
மறைஞானரநேூகர் உரை.
ணவ 900 ணை
மேலித தலைசகூ.ததிர மெலறுசலிக்றோ டெனின
௮௪ சிவனறன தரககையா லானமாகக
ளாரசசிசத விருவிளக நஇீடாகப
பிரபஞராாததினக ணினறு நடதது
முரைமை யுணாத்துத
இதலிறறு,
உலகெலா மாகிவேரு புடனுமா யொளியாயோ
கடு, பலஇலா வுபிர்கள்கன்மம் தாணையி னமாந்துசெ
ல்லக், கலைவனா யிவுினனமை கனககெயத லி
னமிததானே, நிலவு ரமலஞ, நின்றன னீயகாதெ
கும்.
(இ-௪) உலகெ
லாமாகி வே
௫. யுடறமா
பொளியா யோ
ங் யலலோ வு
யிர்கள் கன்மம்
க
பிரபஞ்சமெல்லாஈ சானேயா ப
அச்கு வேறுமாயிருப்பன, பிரபஞ்சமெல்லம
மவனேயாறானெனறு சொல்லிப பினனையு
மத் துடன் கூ.டாதிருப்பனெேனற செப்படி
பென்னீல் ? ௪ட௫த் துக்க ளுககு வேருயிருக்
கீலும் வ்யாத்தஇியினாலே யன்னிபமாம்; ௮
௪௪௨ 'சிவஞான்தியார் சுபகூம்.
கணையி னழரர்
செல்ல
தலைவனாய்
இவர்றினன
மை தகனககெப்்
ஜீ லினறி
தானே நிலவு
€ ரமலனாஇ
நினதன னீய
காதெலங்கும
வன பினனாபின்னனெனனில்? சமணர் மசம்
போன நிரணடு சுனமைகூடா சதனால்
ஞானப்பிரகாசமா யளவிறாச வானமாச்
க டததங சனமதறுக £டாகச சிவன சரி
யாசதடு பொரு:இநடதத
அவன முனே யெல்லாக இருத் இ.பங்களுக
குங காசதனப்
இவவானமாக்க ஸூறுஞ சுகதுககங்க ட
னகண ணிகழதலினறி
இவனுககு மலமில்லாசீவ னாகசையாற் ௪
கீ.2தனுவாகிய சிறப்பினைப் பொருக்கி
௮ணுவச் கணுவாய மகத்துககு மகததா
ய்நிற்பிறுஈ தனககொரு போககுவரவினறி
யே பூரணனாய் நிறபன எ-று
ஏகாரம சேற்£ம்,
இசறகுச சி௨ரானபோதத தஞ் சிசதியத.து மறிச, (௧)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அவையவனை (0 வவ
மேல் சிவன தமமுடைய சமவாயசததியாலே ப்ரபஞ்
சோற்பதஇியைப பணணுஉ௨ரெனபதம, சிவஜீவர்சஞடைய ௮
பேசடாவமும, பாசத்ரயமாகிய ஆணலம் மாயை காமியல்களி
டைய லக்ஷணங்களையும, தத் வதாகவிகங்சளி ஐடைய லூ;
ணங்சனையும் கூறுனெற த,
இதற்குச் சி(ஞஞானபோத மூலகூத் ராறு குணமாக ௮ம்
வயப்,
௨-ரூத்ரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௪௪௩
இவ்விடத தில் வென் வேருயுடலுமா யலகலாவுமிர்கள்கன
மத்தாணையி ஐுலசெலாமாக யமர்ஈ தசெல்லச் தலைவனா யிவற்
தநினதனமை தனககெய்தலினறிச தானேகிலவசரமலனாகி யொ
ளியாயோஙகி நீல்காசெல்கு நினறனன
ஸமல நிர்மலசையினலே சவெனும உலகெலாம்-தனமாக்
களும் பேசமுமாப் வயாப்தியினாலும் சதரூபசையினாலும பே
தமத்சத மாய, எனணிரகச அனமாககளுடைய கனமாறுகு
ணமாகத தன சமவேதசதஇயினாுல் மாயையை சகேஷபிட்பி
௧.ஐ௫௪ சறுசரணாிகளை சமவாயசததியாறு சூதமாசவுண்டா
ச ஸ்திதி சாலமெல்லரம ப்ரபஞச,தஇருஈ து ப்ரளயகாலத்தி
லேயொடுஙஈகும்படிசகுக தானதடல்த காததாவுமாய், இவவா
திக பீரபஞுாத ஐடனே பிறிவறநினறு துனமாககளுடையக்
ர்த்ருதவ போகதருவாதிசஞம் மாமையினுடைய ஸமகோசவி
காசலகளு மாய், சார்மயசகளஞுடைய உதபததி ஸதிதி காசங்க
ஞு தனசூன நி) அசாதஇியே ஸ்வபாவமாக அழகுபெற்ற டி
ர்மலனாக ஸ்வ பரசாசளுகக காலஜறேச வஸ்துககளினாலே ௮
பரிசசினனனா,கி நீககமற் றெங்கு நினறனன.
_தஒ-3௦ ம்ரியா நவொயெ எனி _ந ராவி
தீ ஞ் ஹ் வ?) ௪
ம்
சாம. கக. ௧8.2 ந௩ஷஹஸா௱0_22? | ௯ ொொ ி
வ௦ஹ 7.௮3 ௨-௦ ஷா 5 யா ஷ29வ_தயெ_தி॥
இதர்கு மெய்கண்டசேவ சிவாசார்யர் சொன்னவுமார
ணம். “ஐ. ரககொடுசேர் ததி யண தசவககற்போ, லுருகசியு
டங்கியைநது நின்றும் - பிரிப்மீன்றித, தானேயுலகாஈதமியே
ஓளம்புகுசல், யானேவுலகெனபனினறு?
மேற்பதப்பொருள.
௪௪௪ இவஞானித்தியார் சுப௯ூ.ம்.
வேறாய் . அநாதியே சவனு மானமாவும் உபா இயினாலே
பேதமுமாய்,--உடனாய்-ஸ்வரூப வ்யாப்தியினாலே பேதமத் ஐ
மாம், -அறகிலாஉயிாகள கனமதது - எனணிரஈச அனமர்ச்
களுடைய காமாறுகுணமாக,-- நணையின - தன தசம்வாயசச்
தியினுலே--உ௰கெலாமாகி - எல்லா லோகககளுமாய்,)--
மாக து - நிலைபெறது கினறு,--செல்ல - லபசதையடைய த
லைவனா.ப் - சரதமரவரம்) எல்லாலோகககளையு மூணடாகஇ
ஸாபிதது அழிகக்ககர்ததாவெனறுகூரா௪, எல்லா லோகல்
களு மாயநினறு ஓநிஙகவெனறு பரபஞசதசையே காததாவா
கசசொனன2 சவனுடைய சாரயோனமுகியாயிருககி சக்தி
ஸம போக இனாலே பரபஞ்7ஙகாரியபபட்டு நினறுமழியும்; ௮
தீர்குசசிவன தடலஸ்கனெனபத ல) தானேநிலவுசீர மல
௧5-௮5 அ௮நந்தவேஸ்வராஇிள சிவனால் அமலரானதுபோலச்
எவனுமொருத, ரால் நிமமலனாகாமல் ௮மாதயே ஸவபாவநி
ரமமலனெனற2த,-- ஒளிபாய்-ஸ்வயமமிரசாசமரயிருககை,--
ஓங்கி - பிரறை பிரகா€டபிசகை ஈல்வரஜடைய ஸமவாயச ச்
திட்ரபஞ்சா.ற ஸ5சையாய் ௮பினனை யாயிருககையினாலும் ஈ
ஸ்வர நிமிசமாயிரு௩ தம ௪த-தஇமானகக எபினனமாரை
யாலே பரபஞ௫சம ரஸ் வரனை அபினனநீமிதசோபாசான மா
கவுடையது ஈன்வ்ர னிமிதசகாரண?௰னறும் சுததாசததமா
பைகள் &பாதாகமெனறுஞூ சொல்லியிருகக இவிடத்தில்
அபினன நிமித்தோபாதான மெனறது விரோதமென்னில்? இ
த விரோதமிலற்லை, புகரானுடைய தேஹததிலே மாங்கிசாதிகளு
க்கு மாதாவினுடைய சோணித முபாதானமும், ௮ஸ்இச்குப்பி
தாவினுடைய கீர்ய முபாதானமும் ஆதானதஇ?ல பிதா கர்
த்சாவுமாயிருக்க உபாசானகையைக்கூறுமல் பிதாவை நிமிச்
தனென்றதபோல ஜகதற்கு ஈஸ்வரனை உபாசானமென்னாது
௨--ரூத்தரம். ௮த்விதஇலக்கணம். எ௫௪டு
ப்ரசானமான கர்தருச்வததினாலே நிமிததனென்றது ஜட
மாகியமாயையும் சிசுதாகிய ரஸற்வரசததியு௦ மிளிசமானப
டியினாலே பாபஞச சிதசிதாகாரமாய் நினரசெனவறிக.
$ இ௮ரஈநின ஐனமை தனகசெயகலினழி-இவலாதிர்தப்
பிரபஞ்ச த தடனே பிநிவசகினறு அனமாகஈஞடைய சுரக்க
முடைகசா பிருகசையு மாயையுடைய சதகோசலிரிவுகளூ மா
யாகாரிடங்களுடைய வறபதஇி இிடுகாரஙுகளரு கனசன நி,
நிறுகாதெய்கு நினறனன - ரீசகமற வெவவிடக தம ஜடசித
துசகளசோது நின௱னன
$ இவவகவய பதப்பொருள் பிரஇகளி ॥ விட,.ருப்பை
சரிசெயதுக கொளக,
௨௧௦ மெலிகாகொ-கெ __ யூர.சா.மி வரஹ௦
ஹிறஜ௦மகா.மி யாவ௦தி வாந பக தஹ காமீ.தி ॥
௨/-ஆலா ஹஸ்வெவு __ வியாறா.௧௧௦ ஹ_க_த நத த்ரூ
த வ $
9.சி .
கேவாரததஇிலும் 4 எல்லாதுலகழு மானாப்கீயே?? என
அம் :இருநிமனணாம, ௭ - ம, திருவாசகத திலும “லானாக?? ௭-ம.
“நினைப்பற நினைசதர னீயலாற்பிறிதுமறறினமை?? எ-ம. இவ்
வாறு அகமபுராணககளிலும் தேவார திருவாசகல்களிலும ப
குவாகசம்மதியுண்டு
சிவமை ஆனமாககளூம வஸ் தபேகமுமாய் வ்யாப்தஇியி
னாலே ௮பேதமுமென ௪தனால் சமபகதம் சமவாயமோ, சம்
யோக சமலாயமோவலெனனில்? ௮த௫சசதகியேயாம்.
சம்போகமெனனில௰? ௮55 சமயோகம ஐகயமோ! அச்
டமோ?
௪௮
௭௬ சிவஞானசித்தியார் சுபகூடம்.
ஐ நயமாகல் அர்யசாகாமஜநயமோ உபயகாமஐந௰மோ)
ஸம்யோக ஓ௩யமோர? இருகருமசித ௪ம விபுவமா கையால் ௮௩
பாதாகாம க பழமு௦ உபய௫2ரம் தம முமகூடாறு அசையால்
னமயோச நாயமாமிருச/ சமயோசததிாகும உதபததமில்
லை ருகையால ஐஒகய சமயோசதறி£கு ந்தயவிகாரிசுவம வரு
மென்னிலலாராது
பபாபதியானது வைஷூயிக வயாப்தி டென்றும் ஒளபச்
யேஷிச ௨யாபகயெனறும இருவகை
உ வை ய,ஃயிக வயா டி பானது-கடாஇசாவமூரத ப்
ம் ரவயஙகளயும சாசம வயாபித திருக சை
உளப்சபே ஷி வயாபதியான த-பாலினநெப்போலவர்,
பசில மதாரமபோலவு!) எஎளிலைணை&யபோலவும், அரணி
யி௰நிபோலவும இருசகை
இவவிட் தி.று அன மாவகசிவறம் சைசகமயமும விபுவும௱ .
கியா வயராபபிய வயாபகபாவம ஒள பச்ேஷிகே் ! இத
ராதியும நீஈஉழு மாகையால் இதனாலவிசாரிதலமில்லை. இக
ு சப்பநச சிவனெனறும சவேனெனறும பேசமுசொல்லவம
பெருற்பபிரி?சபபடாமலு மிருகசையினாலே, சாதாம்யமென
3 வய்வுறைரி2கபபடிம இகசையிர்றின விஸகாரம சாதி
ரணயகுஇல ந்ரூ தோடி கணடுகொடாக
இச விருகச மேல் சொண்றுர்சைகது விருகசத இங்கு
மூலரூதராரகையால் இத௱குப பதபரயோஜக ௯ வேண
இ! நவை௮௫.மாது
லகெலாமாக- டராபர௫ூ௪ம 'வஸ.தவா$ யாபசதியு
எளதல்ல பராராது ௭-ம, விவ
ரததலாத நிரரசாத கமாக
௨--ர.தஇரம். அத்விசஇலக்கணம். ௭௪௭௪
வேருய்- லாசுலைத நிராஸாததமாக
உடனுமாயஃ ிலறாரகும ஜீவனுசகும அகயதர
பேதி த சொல்லும நயாமவைசே
6 திகாகிரிராசாஇரமாக
ஒளியாயோகுச் - ஸ்வ பாபபிரசாச ஸ்வரூபனெனற
அஇதகாதசாகுணவானுமஸாவ
யவமு மெனரூம பாரூகராஜதர பாசவ டு நிராஸாச்சும்
ட் (7 ॥ ்் ம் (
[ராம்
அலசலா யக 6 கானமலாதக நிராஸாதசமாக
கனபா2.து- லோகாயசமத நிராஸராததமாசவு
ப, நைசரசய வைகஉம௰தோவு றி
சிர்ஸாால் மாகும்,
அ பின. மாடாசசதஇ யல்ல சிவறுசர. ஈம
வாயசழடு பில்லையெனனும பா
டட பாஸசைரமசா நீராஸராததமாக
அம்ரா ற. ற சசஇரகு உ7 ப.ச இயுணடு றா
யியலல,) ஆணததுிலே நாசமபொ
னறு சொல்லு பெளதத்பாக நிராஸாகதமாக
[் வண. (5௫ |
செல்லதசலை௮னாய ஐசதழிற்றா நாசமில்லைனமாசசர
டைய கர்மததினாலே சேேரந
இரியாதிக ஞ்ணடா மொழிஈ ௪ இதையுணடாசமுவா ஜஷெருக
ரததாவு மில்லையெலஓ மீமாமசக மதி நிராசாகுதமாக,
சேஷபத பாயோஜக முசலே சொல்லப்பட்டது.
௪௪௮ சிவஞானடுத்தியார் சுபகூம்,
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு,
வலவ கைகா [0] கனை கலைக்.
முதற் சூதஇரத்திழ் ஈருட்டி, இஇசங்கார இருத்திய சர்த்
தா சிவனெனறறிவிச,சனால, மேலநுககரக காதசாவெளாறி
விசசப போகினற௱படியால, இப்போது இரோபாவ காததியூ
காதசாவெனப நரைககின ரர்.
இவன உலசெலாமா& - ரிதசித பிரபஞ்ச மெல்லாச் தா
னால, பிரமகராரானே அஞ்ஞான கலுஷிச அ௮அவிவேகத இனால்,
சத இியப பிரபராசமாயத சோனரறி, விவேகதஇனால் ௪தஇ
பப் பிமமொனறுமாயே சேஷிசகு மெனனும விலாதத வே
காகியோ ரி£? அ வனறிப பிரமகசானே ச௲ூயப மீரசஞ்
சமாய்ப பரிணமித தத கானாயிருககுமெனம பரிணதமேதர
த தயோ நீரெனன? ராமிருவகை வேதரகஈஇயுமனறு சை௨௫த்
தரசதிபெனறு சாரறறுகின ரர,
வேருய் - 58 பிரபஞ்சம் நக கெல்லாம் பொருளினா
ல் வேறறுமையாய், அனால் நையாயிகாஇகள பேரலப பேதவர
தியோ நீரெனனப பேசுன மு,
உடனமாய் - அத பிரபஞ்சத் தக கெல்லாரு கிச௫த்
பொருட் சொருபத இறுலே வே௱றறுமையாப் வியாச இிபினாலே
யுள்ளடகக வேற்றுமை.பற்றுப் பொருள மாசதிர ஸ்வருப,தஇ
னாலேயும் வேற்றுமையறத் தோற்றி , செசிபிரபஞசத தக
கெல்லாம வேற்றுச் சிசதானாலும சிகரூபப் பொருள மாத்
இரஸ்வருப,க இனாலேயும் ஒத,கவியாதீதியினாலேயும் மேச்றுமை
யற்று மூற்றுமொ,த ஐ,--
ஒளியாயோங்கி-வியோமவியாபித் சோச்இிரத்திலுசை
கீதபடி. மலமுதற்பாசம் பாசவாசனை விஷயதாகக கரியாசா
௨--சூதஇரம். ௮தீவிதஇலக்கணம். ௪௪௯
கச் இிரியாசத்இி யக்$னி, அசர்சனனிய வஸ்தப் பிரகாச ஞா
ன சாதக ஞானசதடி யகக&னிப பிரகாசட பெருககுடையனா
டன்
அல்கிலாவுயிர்கள - அளவிறகங்த வானமாக்கள்,--
கனமதகாணையி னமாகதுரெல்ற-அ௮அவரவாபணணின நல்
வினை இிவிளைககேறப விதிநிஷேசப பிரபோகையா யிருகக
னற தனசாஞ்ஞா சக தியிஞலே ௩ல்லபொல்லாத போககியப்
பொருளகளி லமிழ59ி யதனாலுண்டான ஈச தககமோகங்க
ளயறுபவிதீ தச் சமஸாரம பண்ணப்பணணி,--
தலைவனாய் - ரியன சுவயம் அபினன நிமிதகோபாதான
5 கேலலமுபா கானமென்று மாயாசீடஸ் சது டரியவசித ப
ரிணதி படிசகுய குருதஷூடி வாதங்கட கடஙகொடாத நிமித்
காரண மாசஇரக ரறிக காததாவாகி,-
அவறறினறனமை- ௮௩5 வானமாககளத ௬௧ துக்கமோ
*கற்கள,---
தனககெய்கலினறி - பிரப்பிறப் பின்றி யுட்பிரிம் தடனுய்
ஜினருலும் தனகக நபலவிககப்படு மவைகளன தி,--
சானேதிலவுசிரமலனாக-ஸ்வயம்பிரகாசசததஇ ஸ்வபாவ நி
னமலனாய்) --
நினற ஸவீங்காசென்றும் - எங்கும்வியாபித் தொருசா
லத். துமிடைவிடாதிருக்கான.
அசையால், நிரூபாதஇகானம சவேோபபயல்வரூப மொத்த
த் தரூபமேசனமூலமனறு, பிினேதோ லொளனதென்றுஞ் செ
ட்புவதன்று, நையாயிகன் முதலோர்க்குப்போலச் சடரூபமா
ய்ப்போம் சனெமூலமென்பதம் ஏசோவொன்றெனபத௫ சித்
அச்சாணுமெனனில்? ௮5வத்தைவரும். ஆதலால்,சத் தரூபகசா
௪௫0 சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்;
னே ௪௫ தரூபனானாலு௦ வேகாஈஇகடகுப்போலச் ௫மாச்இர
மனறு பினனேசோவெரவ்றெனனும அநிரவசநியமு மனு
மாகில “சசபசறகி பபிஸதிதம?? எனறுசிவாகமரூ ரெடபியத௪
திகிபபா. தரு; பமனதறு ஐதிராயமு மனறெனறு பொலலி
மெ௰ல இருக்கு ரூபதகசதைக காணபிச.ற பராககிபை மிரு
கே?திரவசளிே
“சிசுரபமாதம சோரூபம தருகசிரிபாகுனலக்திம; ஞா
நப ஸபதஸ் பாபி ஸ்௨ரூபம தருசரிபாதமிக) வசமனயம்
த்௫கசரிபாறுப மரஸசையாதம கீ _ரலசா) சரவ சசம தோமூக
மெ.ர ஸரு பபோஸாவ மோமுகம, அ2ாகாஇ மமோபேஸ ஸ
கவக 77 ஸரலவவிது சிவ?
எ வ்துவ்சு மிருகசையாம், ே யக காபிப இருசய இரும்
குரப இருஃகசர இரசகு ரூபச சஈவதிரசகுரூப ஸவருப
சி ரரனகத ஸாவரருதல ஸாவசாசர ஐவ சிலது
வ சிய நவைகழுப நிருபாஇதானம சிவோபயபதிருபஞஷ் சாஉர
பேகூமானாலும, ௮அககவிககு த தாசப பிரசாசபபோர லிருகர்
கு மொனறுககொனறு டரிசிபாமமொப்ப விருஉருசகும ௬வ
ரூபலகனகதானே தடச லக்ஷணமன று, அரு தல அகா
தீரு றவ லகூணபாச சடஈடல்சததிலும பாசோபாகெ இ
நேசிகுருசறுவ கரச சாதஇரு ததவ போச்திருசதவ லக்ஷ
ணப 2 ஐவ சட்துடஸ் சிலு, அவவிரு பஇ ஸவரூபமில்லா
மைபா, உரலால் 4கிருசிரரா ச தவரககாரணாத? என்னும வ
சன்குடுனு 0, சிஞூரிருஞூ.2 தவ இர? காததிருக் தவ போக
திருச,தலம ௮௫3 தவம அகாததஇிருததுவஙகளே. தள
பாதி5ஙகளென்ப 3றிபா த,கினா௫ு௫த தவ இஞகாதஇரு
தீதவம போகதரும் தவம் ௮ஞரூச.தவ ௮காச இருசதவ
மிவை போலே சரவஞஞததுவம சாவகர்த இருத.நுவ மிர
௨--ரூ.த்ட..ம். ௮ம்விந;இலக்கணம். எ௫க
மி மெளபாதிகககளே! ரடஸ் 7௪ லகூணம் ஸ் ௨ரூபல ௯ண(2
னறு சிஈமாததிரமே ஸ்வரூபலகஷணமெனறு வேசா54 விய
வசரர சோராகரா டிபிரஜ்டசிசமாக? வியவகாராகளாரபடி
ரை௨௪7௧ரந9 யாபாசாசளாப் இருககுரூ சறிழுபெயய
சொலலியஐ தூரமபோயமன் நஃசமாயிறற
இருமபவிவா2னள ெவெறு?கு மானமாவுச்கும. எப ரஸ
மெண்ணெப்சகும பழச றககுற ராகுதசரு௦ போல ஒஉரப2சி
லேவி? லவிபாதஇமினால வியாடமிப வியாபக பாவமர அறவு
மநாஇ ௫௪ (பாம; அழுவேமுதடிபென்று சொலவி பு மப்ப
டி.பேபோயிறறு நமாசாடு யமூரதமப ரராச தயான) ௮0
லு ாசதிடகதமஅமா? பரராசநருகளும் சமசமப இம சர
இரனிடச) மொத விமுகசசணஜெளிக ளொன்ீரா டொ
௮ நடடாகதி நசஈரமைபேரல தடடாடுநககு மாரறரம், நிருடா
இகானம 9௮வங்கள சமசமயகதிற சாவபரராுலகளி லொழ
விமா விரறஈ று ஊறரோடொனறு இட்டாமலொனறொவ
நிருகதமிடத சொனஜொன நிரடபுவிடா தடபும பென ன
சொதஇருதரலால)அ52 ஆன்ம இவஙசளு ௫7 சப்டோக சம
வாய வியாபபிய விபாபக பாவசமப53 மூசற்சமபர்தற்களகி
ட்டா; சாகிறுசிய சாதிசம்பர்த ொனறு?ம சாசாதஇசமர
ய் ௭ கொணடு சமபூசடம செளரலவிருததிக காரு மடபடியே
சொனஞா.
சவவவாலைகிக கி.
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
னாம் 1,
முதற் சூரிகிரதீதின ஈறுமரகிமருவிரிமெனுசன்சட ப
மிம் ௮வாய்நிலைல.ப நிரட்பு2 குப் புனருற்பவமாமாறுணர்ச து
, எடு௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
முகைத தானே ஆணடுலகற்கு நிமிததகாரணஃணுூய பதியுண்மை
கு அளவை கூறியவாசிரியா, காரணமாசற் பொதமையான
இயைபுடைய ஏனை த தணைககாரண முதறகாரணங்கச _தண
மைசகு அளலையும், அவற்முற காரியப்பரிமாறும், இரண்டா
ரூததிரசதிற கூறுகன மூ
மேற கூறதிபபோகச சிவன, புனருற்பலம செய்யுங்கால்
உயிரசளிட.த.து உடலுயி£ கணணருகக னறிவொளிபோற பிறி
வருமத தவிதமாய், அவவவுயிா களினலழி நிறபதாகய ௪த இருப
மாசயும், தனதாணையான வரும் இருவினைககேற்ப அவவுயிர்க
ள ஐ௩ுதொழிலிர்பட்டுச் செல்லுககால அவவைநதெ ாழின
டாசதவதாகய பதிரபமாசயுு) ௮தகன்மைகளின வேரும்
அவர்ரோ தாதானமியமாய் எவவிடததகதானே சொயம்
பிரகாசரூபமா மியல்புடையனா நிற்பனெனபதாம
அநராதிமுகத சித தருவாகய முதல்வன, ஒனறினைதோய்
விளறிச சானே சொயமபிரகாசமாய் நிறகுு சனனுண்மையி
ற சிவபொனவம, உகெலாமாகி வேருயுடனு ராய் அவலாறுயிர்க
ளினவழி நிர்குட தனமையிர் சத்தியெனவம,தாதானமியத்,தர
னிருஇிஈப்டட்டு பினலைசொழிற் செய்யு, கனமையிம் பதியென
ப் பெயாபெற்று பிற்பனெனனு௫ சிமாகமநூற நுணிபுணாத2
வார் இவவாநு பருத்தோஇனா
7 னாலெக மென௱ற உயிரகளை.
ஒளியெனறத சத தியை
தலை னெனிஞம் பதியெனினுமொககும்
நீங்காமை தாதானமியம்
இசசெயம்யுள் முகஷூலிரண்டாஞ் சூ.சஇரம்போல சாற்கூ
ஜ்றதாமா௮ு கணடிகொளக,
௨--ரூ.தஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். எட௫க,
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
ப ணகண்டு வல்,
மேல் எல்லா மொனசெனறநு வேசஞ்சொல்லுகச் செய்
சே ரீ£ ஒரு தனமாவு. ஈடெனறநு சொல்லுவானேனென ற மா
யாவாதன.ப நோககி மறுததராளிசசெயக ஞா.
உலகெலா மாக-அ௮அவ னவ எதுவென்று கட்டப்பட்ட பி
மவஞ சம காக்சாச தானேயாய நிறகுமெனறு லேதஞ்சொ
னன ரொழிஈது அனமாவிலலைக காசதா வொருவனுமே யுள
எளதெனறு சொனனகல்றவாம,--வேருப - இகதபபிரபஞசக்
அிடபே கூடிநிற்க-” செய்தேயு மிலையிதறுசசூ வேறுமா௫,-.-
உடலுமாய் - இப்படி வேருப் நிகசசெய்தே பிறிததசரி.த
மாக,--ஒளியா யோல்கி - மிகுதத பிரகாசமுமா£ எல்லா
ம் பரபபிரமமேபென முய், பு னணியபாவங்கள பரப்பிரமத்
துக்கு வேண்டுவதில்லைபெனநு அவனை மறுததருளிசசெய்கி
ரா,--அல்கீலா ஏயிர்களகனமத தாணையி னமர்க தசெலல-ள
ணாணறரகக லானமாக்கள சதனனுடைய வாகதனையிலே கனம
த்.த£ டடோகப பொருகஇ௩டகக,--தலை௮னாப் - தரனே எல்
லா,த.ஐக்கும நாயகனாய், பரிபூரணஞுயிருக்க வான்மாகை ஒ
ருத,சன காரிபப்படுததஞு னெனறதென நமபும் பட்.
சாரியனை கோககி யருளிசசெய்ூரர்.--இவ௱றின் றனமை த
ஊககெய்தலினறி - மாறிப் பிரக் தவருகற சோற்ரமு மீறும்
ஆனமாககளுக கொழிமது அகமூறைமை தனக்குப் பொருக
துவதினறி எங்கும் நீசகமற நிறைந்து நிற்குமெனறு சாத
ரஞ் சொல்லுகசசிதே சோற்றமற கனடென்று சொல்லுவா
னென்ற மாயாலாதியை கோககி யருளிச்செய்கரர்.- தானே
நிலவ ரமலனாக நினறன னிங்காசெங்கும் - கர்த்சாத் தர
எடு௪ செவஞானசித்இயார் சுபம்,
னே கிறப்புப் பொருநசப்படட மலா தீ.சனுமாய் சனசசொரு
போக்குவரததினறிபே எவவிடச தம விட்டு நீஙசரமல் நிற
டன,
இ3சசொல்லிபறு காகமா இயவவானமாசகமசா பலவுக்
சானெபாய் நிற்ப சனறும, இவலரனமாககளுககு இருவினை
உவனுடைப வரையிற நிறகுமெனறு மூரையையு மறிவ/தக.து.
சுப்மமண்யதேடிகருரை வருமாறு.
2-0
(மேறகூறிப்போகத வன புனருறபவரு செட்யுவகாலை)
உலகு - உயிரசளிடது;-- எலலாமாகி - கலபமினாலுடலுபிர
போல அவ ௮.பிகளேயாப்,-- வேரூய-பொருடடனமையரலா
கணணருககனயபோல ௮வ்றறின லேறுமாய், உட மாய- உயி
ர குயிராசறறவாமையாற கீணஹேளி யானம பேமயபோல
உடனுமாம,-- ஒகங்கியொளிபாய் - அவஓயிரசளி.ஈ வழிநிஐப
காகிய ச இருபமரகியு [நகை அணையிவ ஸு னதா பரனா
வரும)-- கனமதஅ - இருவினைககே£ப,-- ுமசிலாவுயிரகள -
எணன்ணிறசசஅவவுமிரகள-- மாக துரெலல - ஐ5ொழிலி
சபட- செல்லுககரல்--தலைவனாய்-௮அவவைநதொழி னடத
அவதாகய பதிருபமரகிய ,--இலவசறின உன்மை தனககசெயகி
லினறி - அமு சனமைகளின வேருப, ஃநீறுகாரெநுகு௦- அம்
தூர சாமானமியமாய் எவவிடக தம;-- தானேகிலவ£ர
மலனாகி நினஜனன - தானே சுயம்பிரகாசரூபமா மியல்புடை
யய நிற்பனெனப மாம.
இ.ஃசெயு ஈ மூகஜூலிரண்டாஞ் சூத்திரம்போல நாற்கூற்
ஜிதாமாற௮ு கண்டுகொளச
உ-ம். ௮த்விதஇலக்கணம்.
௭௫௫
மறைஞானதேசிகா உரை.
_அணஃடு00/ 22. வைய
மேல் மாயாயாதிபை மறுத தணாழத தூரர்.
ஓனவலென மறைகளெொளலா முரைழ்இட வுபிர்க
ளொஅமி, நின 2௮7 வொெள்று /83/232)1ற0 நிக கதுவ தெ
ய்]
அனையெனனி, னனஈவை படி நாலொெனமென ஐறை
பமக கரங்கடோறுகு, சென மி மகரமயபோல கின
6௦ பா கிவனுரூ? சீத் ன,
(இ-௱ ) ஒனறெ
ன் மரைத
ளெல்லா மு
ராததிட வயி
களொனறி நிஎ
ரன்னென்று ப
ன்மை நசழது ற
வ தெனனை பெ
னனிு
௮௪7௧௮ ப
இசா ஞனொனறெ
னா ஈரையும
௮5 கரநுக
டோறுஞ சென
திரி மகரமபோ
ல
(6)
இருககுமுரலிப வேசங்களெல்லாம பிர
பமொன்று?2ம பெனறு சொல்ல ரீரிவவிட
உ சாணமாககள பலரொன்றுரூ சிவனொருவ
வொ மிரணடாகி நினருபெொரனறு செ
லலுவவஹெனனைபெனனில 2
இடபிரபஞ்ச கர்த்சா வொருகனென்று
வேு்ஙகளா சொல்லியதகாண, வோனமா
லையு பரமான மாயையு மொரு பொருளெ
னது தனறு : அஃ்கென்தனமைம செனனில்$9
அகரவயி சரொனருயிருசசவு மெப்படி ப்ப
ல மெய்கடோறுஐ கூடிகின ஈதனை நட நு
ம தபேரல
உயிர நடதமேண்சமோ மெட்யே நடவாதோெலில்?
௭௫௪ சிவஞான?த்தியாச் சுபக்ஷம்.
(உடன்மே லுயிர்வக் சொனறுவ இயல்பே? எனவும், (மெய்தி
வித்தியலா?? எனனு மிலககணததா லறிக,
நினகனன தி அனளமாத தனசசெனன வொருபிரவிர்தி
ஐனுசசோநதே இயில்லாமையா லநத வானமாககதளச 8
வனதிடடிததுககொணடு பிரபஞ்சகாரிய தி
நைச செயவிபபன, எ-று.
உயிரொெமு௪ துடலாகா ௨டலெழுச் தயிராகாவாசலா லி
ச்ணடுவ கூடிபே காரிபப்படவேணு மெனவறிக.
உமமை எதிரத சுமஇய வெச்சம்
இக௫குச சிததசாகத சாரசங்சேோசததம வாதுளோத்கர
தீ; மறிக
ஈஅகரருகலானை யணியாட்ப நாரானை-வினைப்பற ஐறுப்
பாரோ? எனமுூரா இருஞானசமபததப பிளளையரா. எஅகரமுத
லெழுத்தாகு நினருய் செரல்லே? எனு சுககரப்பெருமாணா
யனார். “அகரமுதல வெழுதசெல்லா மாதபகவன முதற்ரேயுல
கு”? எனமூா கெய்வப் புலவா அகஈரவயிரபோ லறிவாகயெங்
கு-நிகரிலிறை நிரு நிரை,ஐ ?? எனமுர சார்புநூலா£. (௨)
க
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
“அலகிலாவுமிர்க ளஞடனமாய் நினறனன?எனபகவ்கு ஏகரி
னஊமவாஇ பணணுர௫ு சஙகையை ௮றுவதிததத் தூஷிததல்.
ஒனசெனமரமைகளெல்லா மூரைத்திட வமிரகளொன்றி நி
ன றனனெனறுபனமை நிகழத,தவசகெனனை பெனனில் - வேத
ககளிலே ஆனமாகக ளேகமேயெனறு சொல்லுசைமினாலே
௮ுகேக அன்மாககளிடங்களிலுஞ சவ னொருவனே பிதிவறகின
௨--ரூத்இரம். ௮தவிதஇலக்கணம், எடுஜ்
ரூனென்றும், இனமாககளை யகேகமாகக் கூறிபசென்னையே௱
மெனில்?--௮ன சவை பதிகாஞெனறென ஈரையும்-வேதங்கள
ஒனறெனறு சொனனது ஜீவானமாககணையன ற, பினனையே
கெனனில ? ஜீவானமாககஞூககுப பதிபாசிய பரமானமர
வையே ஒனனெனறுசொல்லும, ஆூல் ஜீவானமாஏமபரமர
னமாவம பேதமாயிற்று,வேதஇல் அசவைதமெனற வாசயத
இற்கு விரோகமெனனில? வாராது பரஸததத் தககனழோபர
இ?ஷத மூள்ளுவ த, அகையால் ஜீவானமாவும் பரமானமா
வம ௨ஸ்துவினாலே பேதமும வயாபஇயினா லபேதமு மாகை
யால் ௮சவைதமென௫௱து. அதெவவாசெனனில்?-- ஏச்கரஙக
டோநுஞ செனறிடுமக ரமபோல நினறனன சிவனுஞசோநதே-
நார்பததொனப தககரகடோறுஞ் ௮அகாஞசெறிக து உயிரா
ய நினறதுபோல), ௮கே௧ ஜிவானமாககள தோறு வன பி
நிவறச செறிஈ,து பரமானமாலாக நினமுன மெயயெழுத்து
மூபபத தாலிலும் அகாரம் ப்ராணனாக நின சதொரக்கும், உயி
சொழமுத.துகளிலே ௮அகாரம பிராணனாக சினதசெவ்வரரென
வில? அ௮சாரம் பிரகருதியாய் நிற்க, ௮அகாராதி டதஇளைகசெழுது
தம விகருஇயாய் நினற ஐ. இதிஜஐுடைய லக்ஷணம் அளவை ப
இனமூனமும விருதகதஇல் அகம நிருபணததில வர்னோத ப
தீதியிலே சொனனோம; கண்டுகொளக. இது பொழிப்புரை.
மேல் அகலம வருமாறு,
அநேக அனமாகக சஞூனடென்கத செதனாலே அறியப்ப
டும்; ப்ரத்பகூதிதினாலும அறுமானதகினாலு மல்லவோவெ
னனில்? ப்ரதயக்ஷூததினாலும் ௮றுமான சதினாலும் தகமத்இ
னாலும் அகநேசாச௦ சித்தம்.
அசெப்படிபெனனில் மப். ரச்யேச மஹமல்இிய என்ற
௫௮ சிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
பரகுக் மூண்டாகையினாலெ பரத யகூம் மேலும் ஜநந மர
ண ௩சள பேசமாகக சாணகையினாலே ஆனமாகக ளநேகமே
ச் ௯)
அதனறு ஐ௩மநரசநுகள தேது கொழிகத அன
மாவிக கலலையெனனில ? அபபடி.யலல அ௮னமாவிரகேலிகக
சரீரச துடனே கூடி. ஜக மரணமுநு சாணபபடு?௪த,; அன
னமயமாயிருககிஉ ஸதூலசரீர லிஙகசரீரசனுடைய சாய
மாகய தாதவீதம, இத ஸதூலசரீரதஇர்கே அநித. பசை வங
கசரீரம அனமாவுடனே ஸஹசாரிபாய காபபததலே பஇிசற
பொழுதுஙவ கூடபபதிர தம, ஸதால சோகை வி௨டுபபோ
ற பொழுதுஙக கூடட்போய் மோக்ஷ்பாயகாமும அறுவஇிக
மையினாலே, அனமாவிஈகும லிறகசரீரசஇரகும கூடவே ஐ
நமரணாதிகள சொலலபபடு 2,
லிறசசரீரி.பாயிரககற இனமாவிர்கு ஐநஈமில்லை ஸதால
சரீ£ததற்கே ஜகெனனீல்? ௮௪ தேஹசஇ௱கு எ௪தகயமி
ல்லாமற் போசலேணு) அபபேது பிரநக குழகதைககும
அரச சேஹச தில சைகச்ப முூணடாகையினுலே சைதகயத
தோடேயே லிநகசரீரசுதிு குறபக௫, ஐநமாதஇி பேரநுகளயு
டைய இ5தலிதக சரீரமே அனம?பசதஇரகு மே 2,
நிதயஞாயிருககற அன ராவிர்கு உ௱பத இநாசம எபபடி.க
கூடுபெனனில? ஸ்தூல சரிரோகதிரிபாஇரளூாகு சமவ।யி5ரர
ணமாய் ஐ மோக்ஷஷிதயமாயிரககற விகசரீரசஇற குறபத
இராசங்களை அககேரிககையினால் தசவஸனனனா யிருசகற
ஆன்மாவிற்கு உர்பததிகாச மககார் தத !
அடபடி யல்ல, லிககசரீரமூம் ௮ மோக்ஷஸ் தாயியலற்ல, ௮
ச சதேயென்னில் ? ௮தயகதம் ஸததானது ககன குசுமம்போல
ஐஇணடாகாது. எப்பொழுதும சததானது நாசதிதையடையா
௨--ரூத்திரம். ௮கத்விசஇலககணம், ௭௫௯
௮ கையால் லிறகசரீரம் த மோக்ஷஸ்தாமி யாகையினாலே
சது, மோக்ஷ£தா பாயியாகையினாலே ௮௪சத அமானடடியா
லே ௪த₹சதாம, கையால் லிஙகசரீரததிஐ சுறபதிகாசமு
ண்டு கசவஸளசினன மாயிருகசீ௱ வானமாவிதகு மவவரே. இப
படி. பாதி அனம நியகமாக லிஐ5சரீரமும ஜநகமரணமு முனா
அவிர் வனே ஏகானமவாத க௰பிகசது அதிலினமே!
அதல், மாயாவிலாசமான லில்கசரீரககள அசேகமாஇி
ம குபபகலோதகளசகாஇ? யகேகயகளி?ல பிரம ஐமதகா
சமொனதே யானதுபோல,துனமாவொன்றே அநேக சரீரவக
ளிலு மிருககுமெனனில் * இக? கிருஷடார்தம கூடாத மும்
பகலசாடிசளி?ல மிருகசற ரூசாசம எசருபமாபே யிருககும,
அக லிஐகசரீரவுகளிலேயிருகச ற சைகநயமடபடி யலல ஒரு
காலதஇிமேகானே யொருேஹி7கு போஜசேசசையும, ஒருவ
ஜககு வதிகடகசசததிலை யி/சையம, ஒருவனுககு நீத ௫ரையி
லே இசையு 1), ஒருவனுக்கு அனு ஞானமும), ஒருவறுசகு ஞான
மூம, ஒரு௨னுர வை ராசயமூம, ஒருவனுசகு விஷயாசச இயு
ராகக சாணசையால், ஒருவறுககு ஏசககாலத இல விருகத கார
நரகருஉயம கூடாதாகையால், அனமா அகேோமெனறுசிததம,
அசாச மொனமுயிருஈகக எலசகுமபாஇி பேசஙகளிஞ லே
பேதாரன துபோல அனமா மொருக்தனுக்கே லிககசரீராது
பேசுததினாலே பேகமெனனி௰ல் * அத கூடாது தருஷடாகத
மா யிருக்க த ஆகாச மொனருசையிஷலே அதஜ௲டைய பேதம
உபாதி பேதததினுலே யுணடாசசுதெனறு சொலலலாம,. இவ
விடதது ஆனமபேதமயுஃதிசளினாலே இத தமா.மிருசகையினு
லே பேதாசிதஇபை யங௫கரிககர து சோபையல்ல. மேலும
ூிசயாஇி காரியகசளுககு ரஸ்வரன் கர்ததா. ௮52 ஈஸ்வர
௪௬௦ சிவஞானத்தியார் சுபகூ£ம்;
ன விபுவும் நித்ய தீருப்.சனு மாகையால் ௬நிதீயாதி ப்ரபஞ்ச
தமை ச சமமுடைய போகாரததமாக வணடாககனதல்ல,
௮௩2 பருகிவ்யாஇகளுச்கு ஒன்றுககொனறு பேரசமாச
வுண்டாகசிஞ ரெனனில்? அவைகள ஐ.டமாகைமினால் போசய
மாமொழிஈஐ போகதாலாகாஜஐு. ஈஸவரன சாவ்ஞூரூரரகசை
யால் கிராகதமாக உண்டாககார இகசப பாரிசேஷசதினா
லே ரஸவரனுககும பாபஞ்சகுஇர்கும அருயமாக போகரயதக
மான சரீ ராதிகா யதிகறவர்களான பசுககரொன்று திததம்
ப்ரபஞ்ச சத்பாவசதிலே பரமாண மு. ணடாயேயல்லேர
இரத பரடரசம அனமாகசளூடைய போகாரதத மரகவே
ணு ப்ரபஞ்ச சத்பாவததிலே பரமாண £மயில்லை பெனனில்?
ப்ரதடகுமாக5 காணப்பட்ட ப்ரபருர இற்கு ப்ரமாணமே
ன? அ௮ஃதனறு பைதயோதரேக பரமசஇ2ல சூர்யகரணத
இனாலே நாகாவிசமாயிருககற வெயித்குஞசகள காண்பித்தது
போல,அஞஞான வசத்திஞலே தாகக ப்ரமையாகச காணபித்
ததே! இவவாு ப்ரதயக்ஷ, பரமாண மிலற்லரதபொழுதே ப்ர
தயக்ஷதகை ஹேதுவாயுடைய அநுமானமும் ப்ரமாணமல்ல.
பரதயக்ஷா£றுமானஙகளுககு விருதகமரன அகமமும ப். ரமாண
மல்ல.
அப்படியேன் ? ப்ரத்யக்ஷா£தி ப்ரமாணமூண்டு தெவ்
வாறெனனில்? கோடி. தவயசமான தாமதரிசசததிஞஷலே ஸ்தா
வோ புருஷணனோவென௮“சககேகிககில் இர்தசசதேகததிம்கு
விஷயமாயிருககினற ஸ்தானுபுருஷ£ர்ககா'சதயமாக வறிகையி
னுலைப்ரபஞ்ச சதபாவத திலே ப்ரதயகூட ப்ரமாணமுண்டா
கையால்,ப்ரசயக்ஷத்தை ரே துவாகவடைய ௮றுமானமும் ௨
பயசமமசமான அகமும் ப். ரமாணம்,
௨-- சூத்திரம், ௮த்விதஇலக்கணம். ௪௬௧
௮௧௪ ப்ரதியகூமும் ரஜ்ஜு சர்ப்பாதிபோலும, ௪,2இர
ஜி5 பராஈஇபோலு 2, மருமரீசி ப்பாகதஇிடோலும, பரபஞு௪ ப்
மாஈஇயல்கது பரமாணஞானமல்ல.
அளனைறு, ௮௧2 ரஜ விறகு சர்வசாமய மூணடாகசை
யாலும,பராகதி வயதிரிக5 ஸாலஃதிலே யகாவததாச ஞா
ப்்மை மறி பவுணடாகையாலும, ஆ ரோபயமான சாபமுூர ௮
இஜ௲டாகமான ரஜ்ஜாுவூ ௦ சச பரூபமாக வதியபபமிஷையிரது
ஓடி ஆரோபயமான பரபனு௩மூம அதிஷடானமான பரமஹ
மூம இவைஃிரனாடும சுததமே!
ஈழதி ரஜி 1மபோல பராமதியெனபது௮ங் கூடாது சம
இயிலே ஆோபிரமான ரஜி2மசை ஸலாகமரததிலே யமா
ரதமமாகம? காரா தபொழு இரக பராகஈதி கூடா தபோல,பர
பஞுசமசையம௦ யதாவத.தாகக காணாதபொழுது பரம்ஹசதிழ
பரபர ப்ராநதிகூடா.ற.
மருமரீசிகா திருஆடாநகமாம் பூமியும் சூயமரீசியம் சலி
யஜலமும மூனறுவஸ ற வுளசானணதுபோல, மாயையும ஈ
ஸ்வரச,ததியும பரபஞ.மூம இததி. மேலும பரபஞு௪ பாவ
சாதகப் பிரமாணம; ப்ரமாண?மா அபபிரமாணமோ, நிய
விசாரித தப்பா
ப்ரபஞச பாவஸாற்கம் பரமாண மெனனில்? அஈதப்பிர
மாணம பிரபஞ்ச கோடிமிவிஆடமாகையால், பரபர சைக
தேசாங் கோரததினா?ல பரபஞசம சததம.
ப்ரபஞ்ச பாவசாதகம அபபிரமாணமெனனில்? ப்ரபஞ்ச
பாவசாதக பரமாணபாவாத் ச௬ுதாரம் பிரபஞுசசிகதிஹி ஆகை
யால் இதமா நாகாதவமு மஸததாகய மாயாகராய ப்ரபஞ்ச
ம் வஸ் துவாதமகமுமாம். இவவிருவகைக்கும் சமமதி வ௪௩௮
கள் வொக்ரபாஷயததிலே யெழுதினோம் கண்டுசொளக,.
ம]
௪௬௨ சுவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
இவளுக்கு ஆனமாச்கள் பினனமாகையால் ஜேயமாகவே
ஜும், ஜேயமானபொழுதே பரிசசினமும விராஸ்யழும. இத்
னால் சிவன தஇனமாககளை யறிவானெனனில சாவஞஞதவ ஹா
னிவரும. இச விரணடி௰கும ௮விரோதமான வணமை குர
முகததினா லறியபபடும.
ணாகமையமவமஷல்ல.
ஞானப்பிரகாசருளை வருமாறு.
கடன ட
சிவனை மானமாவஞ சமான சாதியா, பிரமமொனசே! கர
னா சை னியமில்லை யென்னுஞ ச௬இக்குது தாரறபரிய மூண
ர த.துகிமுா
ஒன்றென மறைகளெல்லா முரை திட - லேதிஙகளெல்
லாம பிரம சைதனனிப மொனசே நானாசைதனனிய மிலலை
மென்று சொலல,--உயிரகளொனறி நினறன னெனறுபனமை
றிக ழி துவ தெலவ்ளைமென னில - சிவன ஐனமாசகளஞசகுள
தீதரிட ததிலே யெஙகுமொககச சிலசததிக கோதறச சிற்- த
இ விளஙகு லால் சாதிருசிய ௪௦ப௧௩த சமபஈஇயாயு2) டெத
தீரிடததிலே யேகசேசததிலே சிவசகதிக கொவவாமற் சரச
இதி விளஙகுசலால, அறுககராகி யாநுககிராக சமப5தமென
ஞு சாச்றபபடிம, வீயறகிய வியஞசக பாவ௪மபஈதததோடு
வயாபபிய வியாபக பாவச௪மபக,த சமபநஇபா யிரப்பனென
னு அகேசானம வாதியாய் சரசொனன சேசெனனி,8-- அன
ஐயை பதிசானொனசென ஐரையும - ௮௧5 வேச்ககள ௮ராஇ
இதத டதிபெனனுவ் காரததா வொருவனெளனதும், ஆதி௫ித 5 ப
இகளும பசுககளு மனநத மென்று முரைககும். அகாஇழுத்
த பதி௮சிழ52 ப பசுககளுககுப் பினனப பிரதேசததஇலே
உ௨--ரூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௪௬௩
பிருப்பனோவென? ௨௧ ௧71,--அ௮சகரங்கடோறுஞு செனறிடு ம
சரமபோல நினறனன சிவனா சோகதே - அக்கரஙசஞஃகு
மகரத ஐககுர௫ு சமவாய சம்பாததஇனுலே சாரானமியம,
அநாதி முகரபஇககும அமுத பதிபசு சசஞுக்கும மூனசொ
ளனபடி. சாதிருகிய சரறுகமபமசததனாலேயு ட வியாபபிய
£பகபாய -மபத்ததகிருலேயா ர பானமியமில்லாமைய
ேச/ வமை முறறு௨மை மனசிறனப ஏறிக
சிவஞானயோகியரகுரை வருமாறு.
(இ வெவெலைவவை
வேதா தனமா வேகனேயெனபதறகுப பரமானமா
வொருவூனை பபென் பற காறபரி.பமாகலா ௦07 அதுபாறி பபணறு
தலினமையான மேலை செய்யுளின வேழுயென௱துூஉம, ஒன
ரூயெ ௮கரம பலவெழும றுசகளின விரவிகிசல காணபபமுி
கலின லா வனாிப பாரமானமாரப பலயிரசளின விாவி/ப்தற
ல் யாஙறுமென்னு மாசங்கைககு இடமினமையான, உணு
மாடென்றதூ௩ம, அரைவடையன வென்பதாம
உமமை இதபபி-க௨ வந்தது,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
ணத 0) வுணகயை
பேசம ஒனறென்று சொலலுகசசெொய்தே நீர பலவாகக
சொனனதெனன எனற மாயாவரதியை கோககி யருளிரெய்
தரார்.
ஒனறென மறைகளெல்லா மூரைத்திட வுயிகளொனறி
நின௫௫ன னெனறுபனமை நிகழத்துவ தெனனைபெனனின - ப
௭௬௮ சுவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்.
பமிரம மொனறுமேயுள்ளதென்து வேஈஏகளெல்லார சொ
லலுசசரெய்மே நனமாசசளுடனே பொருதி அதுவாக நின
ருனெனறு பலவாக௪ செரலலுகிறபடி எபபடியெனறு ரீசொ
லலில அன றவை பதிமானொனளறென தரையும - அசாதியே
சாதா வொருசதபென்றே வேதருசொனனதும தனகமுஓ
பபிலாரவ னெனறதமாண,. அபபடி. வேதமொனறெனறுசொ
லலுவானேனெனனில 7--அக்கரககடோறுஞ் சென்றிசி மகரம
போல நினறனன இவறுகுசர்கேே - அமரமாகிய வககர மொ
ன்றுமே எல்லா மமகரவகளிலுஞு செனற பொருதி யக வ
ககரககளூக செலலா முயிராயகினற கனமைபோல) டசுபதியி
ஐடைப இிருவடி. சரவானமாம்களுககும் பிராணனும் நிறகற
பஜயு மிரளச் முசைமையெனறு வேம்குசொல்லும,
இச௱குப் பிரமாணம் செவெஞானபோமம் “ஓனளெனற
தொணரேகா ஷஜெனறே பஇபசுமா, மொனறென்ற நீபாசசு
வேோடுளகா-ொனறினரு, லக்கரவகளினரு மகரவுயிரின ஜே,
லி23ரமக செனஜு மிருககு!?? எனறும; பணணையு மோரமைய
போலப பழமதுவு, மெணணுளா சுயையுமபோ லெஙுகுமா-மனணா
ணமு, ளக அவிச மாச லருமறைக சொனஜென்னு தததவித
மெ௫ரஈரையு மாகுகு?? எனனறுமதக கண்டுகொளக.
சிவஞானபோதம் - ௨- சூ,௨- ௩-வெ
இதன் சொல்லியது பதிமுத லொனதெனறும், எல்லா
வக்கர வுகஞூககும் அகாரமுயிரான தனமைபோல சாவான்மா
கஞசகும சிவனே யுமிராய் நிற்பனெனது முறைமையு மறிவி
க்த்து
உ. ரூதீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௪௬௫
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
(] வெவ்
மறைகளெல்லாம் - வே2துக ெொல்லாம-௩ ஓன்றெனவ/
௯ரசதிட - இனமா வொருவனென நுரைசடடவு 1 -- டயிாக
ளொன்றி நினரவனைனென்று-உயிரகளோடு கல தடனாய நீதப
சொண்தைட்பட் நிசழத துல பெனனையெல்வின - பன்மை
கூறுவ துயாதென்ன?-- அலை படிமானொென்றென தரையும் -
வேத அளானமா வேசனேயென்ப ஈடுப பரமானமா வொ
ரவனேமென்பதறு தர௱பரியமாகலி அளறு 2 அதபறறி மு
சணுதலினமையான,மேலச செ.ப்யுளின வேழுய ஏ.॥ ஈ ரர!
அககரபகடே ருரு சென்றிடு ॥ ௮௪ ரமபோல - ஒனறு ய ரச
ம பலவெழுக அசளில விரவிநிர றல் காணப்படுவது போல...
சவறு சோக ஐ நின சனன-ஒருவளுகிய பரமானமா பலவமிா
சீளின விரவிரிஈசங் யாஙகனமெனறு மாசயகசைக டமி
ல விபு
மையான உ௱ மாபெனறதூ௨ மபைவடையள வெைபைராம
மறைஞானதேகிகா.
பட்ச
ட்
௮5தப் பிரமம், அனமாகக ளளைத ஐ சாஞ.ப்
சகலநறு பா பர மநதவரன பர
விறகும வேழும்நீற்கு முதைமையு
ணாததரா,
உருவொடுி கருவியெல்லா ( நேம்ரகொடு நின்பது
வேராய, வருவது போலவீச னுபீரகளின மருவிவ, ழ
வன், ஐருழுயி ரவனையாகா வுபிரவை தானுமாகான, வ
ரபவனிவைதாஞயும் வேறுமாப் மன்னிகினறே.(௨)
௬௭
(இ-ள )௨&ர௫லொ
டு ஈருவியெ
லலா மூமிர
கொடு தினறு வே
மிய வருவ்று
போல
ரச றுயிர்சளி
ன பருவிலாழவ
ன
சருமூயி ர்வ
ஊயாகா
உவ கா
மாகான
வருபவனிவை
தாயும் வேறு
டார ப. பானி தி
[2727] ளே
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்.
சுசதவங்களுடனே பொருந்திதிக்கிற வா
னமாவானவ னிவையிர்றைக கூடிக காரிய
ட்டடிகதி நிரகையிலும, இவையிர்றுசகுத
தானறாதாரமுமாய் வேறுமாய் நினருறபோ
ல
வற மிப்படி யானமாககபப் பொருந்
[2 பிருபபான இருகசானே யாயிறும,
இவரு மகத வான்மாவங் கூடினவிடதி
கரகவரனமாக காசசாராவாக மாட்டா
அஈசசகாதலா வமிரசஞடனே கூடி யிர
கதானேயாயிமை, அத புயிரசாளஞூமாகான.
வ னிப்படி யானமாகச கரகர வேரளுயிரு
நதானேயாயிலும் வியாகதயிர.லே யநகன
ஸியமாம் நிலைபெரறுநிறபன. எ.ஃறு.
லாாரம அசைநிலை
இச௱கு வாதுரோரதகரம்,.
(௩)
சிவாகாயோகியருரை வருமாறு.
௮௮௮0
சீவவேர்சளுடைய அதவைதததிற்கு உசாரணம்
வருபவ னீசன - ஏககாலதகது மெவவிட்த தும் அன்மாக்£
ளப் பிறிவசககூடி வருபவனான ரஸ்வரன,--வேறுமாய் மன்
னிகினறே - இனமாககளுடைய காத்ருத்வ போக்ச்ருதவாதி
சளூககு ௮க்யமாக அனமாக்களிலே நிலைபெற்று நினஜேத கண
௨. ரூ.தீஇரம். ௮.ச்விதஇலக்கணம், ௬௬௭
மாறுகுணமான சுகதுகக?பாகம்களைப் புரம்பிப்பன,;--௨யாக
னின மருவியிவைதானாயு.. வாழவன-முககானமாகசகளை வே
சறககலக த ஜீவஸவருப5௦ சோனனுாாற முனையாக வாழவன.
ஜீவானமாககளசான மலரி௧௧௪ நிவனாுவாசொெனன அகாசோ
வெனனி9?---சருமூயி ரவனையாகா 2 கிவனுற் பிரகாசிப்பிக.௪
பபட்_ வறிலையுடைய வானமா சிவனை வயாபியாது ஐசெ
னயபோல வெனனிம் ?--உருவொடு கருவியெலலா முமிரசொடு
நினறு வேராய வருவ தயிரவைதானு மாகாபோல - ேயேறற
இரியாகதக கரணஙகள அனமா தானாக வபிமானம பண்ணி
ககொணடு நினறு, அமாகு ௮அ5யமாப வருவறு அவவாறு கூடி
நின௱ காலது தம சேேரககசிரியாஇக ளாவார வாசாகதுபோ
ல இலைசாரஞாுயும வேறுமாய் எனு இரைோமையும செவ
ன சீலானமாசசளு மல்ல அவையிறறுககளுசகு அநயமுமல்ல
தாசாகமிடமே! எனற. இருவா கூடியா ழத லினபுறுபுண
ரசசி எனறிசன பொருள
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0)
கிவனுக்குமானமாவுககு மிபபோ த சொல்லிய சம்பக்தத்
இலே யொரு பிரகார மத துவைத மறிவிககபபட்ட தானா ல
ம,வஸ த.வினால பேதப்படுமெனப துரைககீன மர்.
உயிர - ஆனமா,-- உருவொடு கரு.வியெல்லாஙகொடு நின்
௮. தூலதேக ரூககும தேக பரதேக மிவைகளைககொனடு நி
னறு, கனதுசங்கறப ரூபை ௪னனிதி மாதஇரத்தாற் செலும்
இத தொழில்களைப் பண்ணுவித்து நினற, வேருய்வருவு
போல - உயிர்வேறு சரீ. ரம வெறெனறு நினருற்போல,---ஈ௪
லுயிர்களின மருவிவாழ்வன - தனமாககளிட்தது௪ சம்பநதிக்
எசு சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
அத் தனத சங்கற்ப ரூப சந்நிதமாத்திரத்தரத்தினலே செலு
தீதி ரிர்பன. அமூர்ததமாம், வியாபசமா மிருகனற வா
னமாககளைச செலு£றுமவகை யெபபடி. பயெனனிஃ?சரீரச தில
ம் யவ்ஙுக யறுகமயுப மீரேரிச தானமாசசளிடதஇ லறிவ
மொழிறகள யகதக சரீரதஇ லவயவங கா ககொண்டு விளக்கி
க காரிபம நிசழபபனணுவலே செலு துவதெனறபடி, நதலர
ல, தருமுயிரவனேயாகா வுயிரவை சாறுமாகான .- செலுத்த
பபி௦ பொருளாகிய ஆனமாககக௮, செலும.தும பொருளாகிய
ஈவனும ஒருபொருளாகர)-- வருமவனிவைதகானாயும வேறுமா
ப மனனிசினறே - அநதசதிவன மூனசொலலிய வியாபபியவி
பாபச சமபம தசுதினாலே இஈசஇனமாககளாயும், வஸ். ஹவீனா
லே வேரும் சனீம தொருபொருளாயும இருபபன,--முததர
னமாககள நிரளாசனாகளாமலால, சியவயபோலச சிலப்பிரே
ரியாகளனறு,
லண்யோநராவிர்ம கீர்யாஸ்ப
ஸவசியேலாபிமோ௯ஆ்ஷ ர க?
எனறு மேரக்ஷ பரியஈ£ம செவலுசகு வசிமனெனலஸும் பெ
யர் மிருகேகதிர வ-னசஇனொாலே காணக,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வவ கையை (]வைவவகாயை
மூகல்வன ௮ஙஙனம வேருகயும், உலசெலாமாகி நிற்றல்
அமைவடைத செனபது உடம்பின கணணசாரகய உயிரியல்பி
ன வைததுக கணடுகொளக வெனபதரம,
2 சாரியை
௮வை பகுஇப்பொருள விகுதி.
நினது வருபல னெனவியையும்,
௨--ரூத்இரம். ௮தவிதஇலக்கணம். ௪௬௯
இவையிரண்டு செய்யுளானும் பேசவாதம் பேசாபேழ்வா
கம் அபேதவாசமாகிய முககூறறு மக ஙகளையும் பரிகரிச,து) 4௨
லகசெலாமாக வேரு யுடறுமாய? எனற முதறகூறறுப் பொருள
வலியுறுததப படட. ஐ
இனனம இரனசட்டடு௨ கடாவிடைகரொலலாம் மூனன
ர விரிச.ஐக கூறப்படு மெனபதுபறறி ஈணமி விமி2 இலா.
இனி உளியாயோபயரு*உ சடபடுற கடாவிடைகளே மே
லை கூ.தஇாதத ளியைபுபறறிக கூறிபபோஈசமையின ஈண்டு
ச ரெரிசதிலா.
அஸ்தஙங!ராக, மூரறூற்பொருிுஈ மூசறூலிள் ௪டகத
வா௱னறி சொகுமதன மூரலிய கால்வகையாபபிறு சொன
பற்றி” ரெய்கலனறே வழி நாலாவற , அவவரதனறி, 4அனா
சனை பதிதானொனறென ஈறையு ம? எனவு!,ி, உருவொடு கருவி
யெல்லாம? என ௮:2௦, பிருணடுரூ சிலவறறை மூசனூலிற் டக
தவாறே கூறுதல் வழி நூறகு மாபனத போலுமெனின?-- மு
னஷனோ மொழியபொருளே யனநி யவாமொழியும, பொனனே
போற போறிறுவ மெனப3ுகு-மூனஷணோரின, வேறு நூல் கெ
ய,தமெனு மேற்கோளில் லெனபதறகுங, கூறுபழஞு சூதஇர
தன கோள்!” எனபவாகலின, அபபயனபற்றி ஒரோவழி ய
கன ங கூறுதலும வழி நூறகு மரபாமென விடுகச
இகனாளே கூறியது கூறலெனலும் வழுவினமையுல் சண்
டுசகொளக.
இரம்பவழகியருமா வருமாறு,
0
இர்தப் பரப்பிரமச்கைப்போல் ரீர் சொல்லுற வான்மஈ
வைச் காணப்பட்ட தில்லையே யெனன, மேலருளிச்செய்டருர்,
௭௪௦ சிவஞானசித்தியார் சுபம்
உருவொடு கருவியெல்லா மூயிரகொடு மினறு வேருய் வ
௫வ,ஐத போல - அனமாவரன ஐ இநழிரியஙகள கரணக்கள
மலான கருவிகளொற்லாங கூடினொரு ரீரதசை யெடுத்
அச்கொண்டு நிறரகசெயரே, இஈ*ச சரீரச தக் குளளபேனை
௪ சொலலியழைகக, இமையிறமோ டூ£ள வயிஃகபாவததினு
லே யிலையிர்றை யுா௱ளடககி யிவையிஈறுககு வேருயிருககிற
தானவக ந ஏரவெனரு௦போல,- ரச ஐயிரகளின மருவிவாழ
வன-கிலறு மானமாவினோ டள வயி2யேபகார பாலததினாலே
ஆனமாவை யாளடகசத தரனபிரகாசிமஐ௪ நிறபன இனமாது
தானே அம கழசாவாய் நிறபனெனனில ?-கருழூயி ரவ
னையாகா - உணடாகபபட்ட வானமாவம வெஜேடே கூடி
யிரு5ராஞயிறுர வக மாடடான. ௮57௧ காததாதகுர
னே ஒனமாவாய நிறபனென்னில *--உயிரவை தானுமாகா-அ
ஈக காதசாவம இபபடி. அனமாககளஞ_னே கூடியிருககானா
பிஜு மஈ2 *இனமாககமாசிறு னலலன இனா லிரணடுஞ சமமெ
னணி௰ ?--வருபவ விவைமானாயும பேற௮ுமாய் மனனினினறே-
சிவனு மானமாகல் குமர யவையி௨றுககு வெறுமாய் வரதரக
க சததியையுடையளுய் நிறபன. அசெ.போல, ஆனமாச சரீ
மமுமா யதா குவேறுமாயநினச தனமைபோல.
இகர்குப பிரமானளா ிவரூனபோதம சட்டி மறுப்
பு கரணமுங் கொணடுஎள, மிடடமொரு பேரழைச்க வெ
னனெனழு௩--கொட்டி, யவனுஎமா கல்லா ஐஇளமவனா மாட
டா, தவனுசஈமா யல்லனுமா மஙகு?? “எனறும, £அரககொடு
சேதி யணதுதவக சகறபோ,லுநகதியுடங்கினபஈ த நினது.
பிரிப்பினறித, தானே யுலகாச் தமியேளைமபுகுதல், யானேயு
லகெனப னினறு? எனனுமதுவங் கணடுகொளக
சவஞானபோதம- ௨-சூ,௧க- ௪. வெ,
௨--ரூத்இரம். ௮க்விதஇலக்கணம். ௭௭௪௪
இசஞளாற் சொல்லிய த அன்மாச் சரீரத்சை யுள்ளடககம்
தானே பிரகாசிதது நினராறபோலப் பாமேஸவரனும் அனமா
ககளை யுளளடககச தான பிரகாசிகறு நிறபனெனறும், பரமே
ஸ்வர ைமாவுமா யல்லவமாய் நிறபனெனறு மூரைமைய ம
றிவித்தறு.
*வவவைவவனைனைகளிம்.
சுப்ரமணயதேிகருசை வருமாறு:
0
உயி ரூருவோடு ஈருவிடெலலாந கொடுநினறு-உயிர்கரம்பு
மூகலிய/வ௱ருற் பிணிஃகபபடுக கறுவோ டைமயபொறி முதலி
ய கருவிக் யு கொ டிடஞயநினதுு,.. வேருயல ரு
வ.நபோல்-அவவாறுடணாய வழிய முயிருமிரே யடமபுட மபே
யுயருடமபா யொழியா தடம் புயிராகமாட்டாத துபேல,--௪௪
ஒயிர்சகளின மருவிவாழவன-முகல்வ ஐுயிகளோ டபேசமா
ய்சகலக து நிறபன,..- தாஞுமுயிரவையாகான தருழுமிரவனா
கா-அவ்வாறுசல௩ ஐ கிசஈவழியு முகல்வன மே.தல்வனே ' உயி
ருயி?ர! மூசல்வனுயிரர யொழியான, தரப்பட்ட உயா மூசல்வ
னாகமாடடாஅு அவவாருயினும்,--இவைலானாயு.0 வேறுமாயு
ம மனனினினறே வரூபவன-௨உயிரவஉடபபின வேருசயும ௮.து
வாககிக௱ல் காணப்படுதல் போல, முகல்வன அ௮அஙஙனம வே
ரய மூலகெலாமாக நிற்ற லமைவடைததெனக.
இவையிரணடி செய்யுளானும பேதவாதம பேதா பேதி
வாதமறதுபேதவா சவமாகிய மூககூறமத களையும் பரிகரித் த)
“லகெலாமாக வேரு யுடனுமாம்? நினறமுதற் கூற்றுப் பொரு
ள வலியு. றுசசப்படட.து.
ஆ ௨-௫, ௧-௮, முடிந்தது.
௭௭௨௯
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
மறைஞானதேகிகர் உரை;
இப்படி யானமாககளிட-த இரணடன்று நிர்கு
ங் காசதார, விருவினைப பலனக3ாக சொ
டுககு முறைமை யுணாதறுகமுா
இரவினை பினபதுன்பத் இலெவுபிர பிறந்டுறந்து,
வருவது போவதாமு மனனிய வினைபபயன்௧, டரும
சன் உரணியோடு கராபடி போலகதாமே, மருவிடா
வடிவுக்கனம பலன்கள மறுமைககணணே,
(இ-௭) இருவி
னை யினப
அனபத இ
வ்வுயிர் பிற கதி
சது வருவது
போவகாகும்
மனனிய வினை
ப்பலனக டரும
ச்ன
த ரணியோடு
தராபதி போல
தரமே மருவி
டா வடிவுங்கன
(௪)
இ௮வானமா பு ஈாணிய பாவங்களுக இ
டாகப் பிர து.வருவது மிச தபோவதுமா
கும், கனமரு சடமாசிலா௱ முூனாகச் சரீர
தீ.தினை யெடுசகவற்மோே வெனில் ?
அன்மாக்சண் முற்சனனத்தி லார்ச்சித்
த கனமபலதீ நக தடாக நில்பெறற விரு
விளைப் பயனகளை பேழுமற் குறயாமதி
கர்த்தா வறிது கொடுப்பன.௮ஃ்தெனபோ
லவெனனில் ?
விசுவசஇ லானமாக்களுக் கஇிபனாபிருச்
தி விராசாவானவர்கள் செயல்களுக டா
க நிக்சிரக மநுககிரகஞ் செய்யு முறைமை
போல
இப்படியொழிர் தான்மாச்சளுக்கு வரு
தற சகநத்.தக் கேதவாகிய சரீரமு மதி
௨--ரூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௭௭௪௩
ம பலன்சளு மறு றந்சே துவாகிய கனமபலங்களூ தாமேவர்
மைக்கணணே, த பொருகசமாட்டாு,ுதலாலொருகாத
சாக கூடடிக காரியபபடுத தவன, ௭ - நு:
ஒடி இடைசசொல்,
(இருவினை! முதல் (பேதிழ? ஈறாக நாலு மொருகொடார்,
இசரஈகுப பராகசியையெனனு மாகமம (௬)
சிவாகசயோகியழுரை வருமாறு.
வகை (0)
மேல மாறிப்பிறஈ ற வருமா னாத தல்.
இவகதுயி ரிருவினை யினபதனபதது பிர துவருவ ஐ மிற
ந் தபோவது மாகும-புணணிய பாபதஇ.ஏ பலமாகய ௬கம்னை
யம ஐகசதையும புசிப்பதாக பூமியிமே ௨5 ஐ பிஉப்பதம ஸ
வார கள இலே புணணியபலமே புபெபகாகவும ஈரகசதிலேபா
பபல?மே புபபதாகவும் இறஈத போவதுமாம;--மனனிய வி
னைபபயனக டரூாாரன - இவவாறு பொருகதய புணணியபா
ப பலவகை ஹரே கொடுபபன. எவவாளெனனில்,-- ச௪ரணி
போடு தராபஇிப போல-பூமிபானது விசாரமனறி நினறு ௮வ
ரவா பண்ணின சாஷ0ணாதிகளுகமு ஏறறபலம்டைககொடுககர
பபோல காமபலஙகள யு ஊடரககப பூபதியானவன௮வ்வவ
ர பண்ணின ௫௬௯யாஇ பலகை யவவவர்ககேயாகச செலு
ததுமாபோல அவவவாபணணின காமபலகடதை அ௮வவவனை
யே புசிசகபபணணுவன, காமமே பலததைககொடுககுமல்லத
காமாறகுணமாக மாயையே பலததசைக கொடுசகும, இதற்
கொரு கர்ததா வேளனெனனில் ?--தானே மருவிடாவடி.வங்
சனம பலககளு மறுமைக் சண்ணே - மாயை ஜடமாகை
யால் தானே யுருவாகவறியாது, கனமமானது செய்தவுட
௭௪௪ சிவஞானடத்இயார் சுபகூமம்.
னே கரசமாகையால் அ௮ஈசசகனமததிலே ஒரு ௮௫ருஷ்டச்,௪
ைஜறிப்பித் து அளை ;:௮2வ கிஷடபம்பண்ணி மறுமைகசகண
ணே பலநகொடுபப சகாகையால கருமக தரனே பலககொடுகக
மாட்டாது, தசையலிற்வரனசே கருமபலமைக கொடுகக
கவேணடுமெனறு இமனபொருள.
ர் அதவநிஷடா ட வழியிலிருப்ப ஐ.
இஅஅவயிரெனபது சகலரெனளவறிக,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ணன்!
மேல்வினையால் மாறிபபிறஈது வருமாறு உணரச துன
ரர
த ரணியோடு சராபஇ?பால - பூமி2பாடு கூடிய விரா
சா கிருஷிபாதஇபலஙகளை யவரவா செயதியநிஈஐ கொடுப்ப
துபோல,-- ௮அரன - மாயையோடு கூடியசிவன,--மனனியவி
னை பபயனகள ௧க௫ம- அ௮வனவலுஈரூப பொருகதிய சுகதகக
மோகங்களக மொடுபபன.
தரணியாகிப மூமறகாரணமினறித தராபஇ பலன கொடு
ககமாடடான சகரரபதியனறிகு தரணிபறிவினமையாற் பல
ன கொெெசமாட்டாது கருவிசதொழிலுமபபடியே! அப்படி ௪
இவனும மாயையும கனமமும மூன நுமமீரிகது பலனகொடா.
இரவினை மினபதனபத செனறவிடதது இருவிளகளா
லென விரிக்க,
இன்பதுனபத் ஐ - ௬௧ தகக காரண போனிகளில் வருவ
து போவது சவாச்க நரகஙகளில்.
மற்றதுடெளிப்பொருள்.
அலாரம்.
உ௨--கூத்இிரம். ௮த்விதஇலக்கணம். எ௭டு
சிவநஞானயோகிய௫ரா வருமாறு.
அணி 21 அமைய
இனி நாற்பதசேழு செயயுளான £அலகலா வுயிர்கள சன
மச்சாணையி னமாம்து செல்ல, எனற இரணடாரகூறறை அ
வவவா மதமபாறி யாசநகித றப் பரி3ரித நு வலியுற ௪ தகன
ரா
மேற் கூறிப்போக சுவயிட, ரூரிபிரவியிஉ செய்யப்பட்டு
ச டாத இருவினைகடாக இபபிறவியிள வரும இனபத துனப
ுகாஅசி.பான) மேலும வி யு கலி ம) அருன் மீளமீராப
பிரகஇரதுதலுர தறதசசமிரயஙகளிற ॥ரனறு மீடலுமுடைதகர
கறா ௫, உடம௦யபோடுி நிலைபெறு மவ வினைபபயனக ர மருது
வனு௦ வேக தறமபோல; முரலவ? யவவுமிரசருகு சனகர
ஊணையாற கூட டுவன, இவவா ன்றிச சடமாசய ௮வை.ரரமேம
றுமைசகண வதது எட்டப் னயன மு,
தாரணமெனனாம வடமொழி கட லெனனும பொருட
டாகலாள) சோயைக கட்பமித ட மரு துவலுக்கும தர
ண்யெனச காரணககுறியாமிற ஜெப
அ ௱முகலில 27 22 மருல் நவ னுரைத நாலி னென மன
னா வகுற்றுக் கூறுவாராயிறாரெனபது
இதன ன முதல்வ ன்வவாறு மவகையுமாய் நிறதலாணா
ய பயன இதுவெனபைதுணாதயேமுகததான,), இரணடாஙகூற
தினசட பரிமியலபெலலாஈ சொகுததுக கூறபபடட து.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு
வணைகககைகளிவகை
எல்லாம் பரப்பிரமே யேனறும பு ணிய பாவங்கள் பர
ட்பிரமத தககு வேண இல்லையென்று மவனை மறுததருளி
செய்றார்
௭௭௭ நானத்தியார் சுப௯ூம்.
இருவினை யினப தனபத இவவுமிர பிதந்திரக துவருவ
த போவதாகும் - முற்சனனதிர் செப்த புண்ணியபாவம்
சளுசதிடான சுகதுககஙகம் யறுபவிககைக்கு இகதவான
மாககள சனனமரணபபடடுச் செரரகதநரகங்களி?ல போவ
தம பூலோகததிலே வருவது முடை தாயிருககும. இத? ௯
கத ககங்க ளிவனுககு வு து.-ூடுக௱படி. யெபபடியெனனில் *--
மனனிய வினைபபலனகடருமரன-இன மாககளுக கராகியேநிலை
பெறறுளள பு.சாணிய பாவஙகளின முரைமைச டான சகது
ககஙகளைப் பாமேஸ்வரன கொடாநிறபன அழெனபோல வெ
னனில ?--தரணியோடுதராபதிபோல- இராஜாவானவன விச
வததி லஓுளளவாகளவரவாசெயதி புனணிய பாலஙகள தா
னே ௮சற்குததசக பலனகளைககொடுசகு மசொழிஈ ந கர்தசா
வேடுவ தலலையெனற படடாசாரிபனை மறுத.து மேலருளி2
செய்சிரூா --சாமேமருவி.ரவடி.௮ஐ கனமபலனகளு மறுமை
ககணணே - இபபடி. யொழி5 ஐ வருத ௪௧௧௩ ஐக குணடா
ன சரீரமும, பு ஈாணியபாவஙகளு£ முணடான இனபதுனபஙக
ஞூம;, இவை யசேதனமானபடியிலே தரனேவந ஐ பொருகசமா
டடாது, கையால் கனமஙக யம நனமாககளையும பரமேஸ்
வரனே அறிகது கூடடவேணும்
இதறகுப பிரமாணம சிவஞானபோதம் “உளளதேதோ
ற்ற ஏயிரணைய/மவவுடலி, னுளளதா முற்செயவினை யாளடை
ே--வள்ளலவன, செய்பவாசெய்திப் பயனவிளைககுறா செய்
யேபோல், செய்ப செயலணையா சென” எனலுமத க கண்டு
கொளக.
சிவஞானபோதம - ௨- சூ, ௫-வெ.,
இகனாற் சொல்லியத அனமாக்கள கனமத்.துக் டோக
௪௩௦ மரணப்பட்0ச் செொரககநரகங்களிலே பேரவார்களென்
௨-- சூத்திரம். ௮க்விநஇலககணம். ௪௭௭௪
அம், மீளவும் பூமியபினரகணணே வருவாரகளென்றும், ௮௧௩௪௧
கனமஙகசா சடமானபடியாலே அனமாககளச தானாகச செ
னு கூடாரெனறும; ஆன்மா தவசகெனன வறிவில்லாத த
சொணடுி தானசெய்ச சனமஙகளை பறிகத கூடடமாடடாரத;
ஆகையால் அவ்விரணடையும பரமேஸ்வரனேயறி5 து கூடடு
வனெனனு முறைமையு மறிவிததறு
: உலகெலரம? (ஒனென? உருவொடு? (இருவினையினப(?
ஆகத திருவிருசதம- ௬, மாயாலாதி இவளைமறுகஐ அனமா
வணடெனறும புணணியபாலக ளஞூண்டெனறும சகொலலுகி
டா
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு,
வெவைவதையயைகளை (0) வவவவையகைக்
இவ௫யிர் - மேறகூநிபபோக,க ஒயி,-- இருவினை - மூ,
பிறவியிற செய்யப்படடி2 கடநத விருவிறாகி இடா, இபத
துனபமசது - இபபிசவியின வரும இபத ப நுகர சகியரஸா
மேலும வினளையேறுகலின,-- பிரஈஇர5 ஐ - அனான மீனம் ஈ
டபிறநஇிறததலு- வருவது போவதாகும - நுதககநிரய ங
ளி செனறு மீடலுமடைத காகலான,-- மனனியவினைபபல
னகள - உடமயபோடு நிலைபெறு மலவினைப பயலாகளை, தர
ணியோடு தராபதி2போல-மரு, தவறாம வேநதசனும பேரல்,
அரனரும - மூதலவனே யவ௮யிரககுச தனகாணையாற ௪.
ட்டுவன,---வடி.வுங் கனமபலஙகளு 0-இவலவாளைறியுுவுஐகனா
மபயர் சடமாசலின,;- கரமே மறுமைக சலாணே மருவி
டா - மறுமைசகணணே வ௩த கூடமாட்டா தென்பதாம,
(௫9
௪௭௮) சுவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்;
இதஞனே முதல்வ னவவாறு மூவகையுமாய் நிற்றலானா
யபய னிதவெனப துணாதது முசசதர னிரனடாக கூற்றின
கடபடு மி.பல்பெலலாக தொகு தக கூறப்படட த.
மறைஞானதேடிகா உர,
ணதி00%00102 00-௭௦ ணை
மேல் லோசாயத வினபதுனப மெனப தொ
ருவா தரவே ணவெழிலலை, ௮வவிரணடு மி
யல்பாக வானமாககளுக குணடர
மெனபதனை யுணாத நக முர
இருவினை யெனனையினபத் துனபயகளியல்பதெ
ன்னி, னொருதனமை யீயல்புககுளள தொருவறுக 0
ரணடிசெய௮ி, வருவதென மலருநரீயு மருவலின வர
சமவெமமை, தருவதென வீரொெனசெயது தானியல்
பாருமனமே. (௫)
(இ-௭) இரவி ஆனமாகீசளுககுச் சுக தககமாகய விரு
ன யென்னை வினையுரு சுபாவததிலறே தானே யுடா
பினபத து ம,ஒருவன கொபெபனெனபானேன, ௮௮
னபஙக ளியலப விரண்டு தானே யுளடாமெனறு ரீ சொல்
செனனின லில்?
ஒரு*னமை யி ரீயஃ இயல்பென்று செரல்லுவையாடி
யலபுசகுளளது லஃசொருபபட் டிருககவேணுறசாண
ஒருவனுக் தீர இப்படி. யியல பொன ருயே யிருபபதொ
னாடுசெட்து வரு மிச தானமாககளுகு௪ ௬௧ தசகமெனப இ
வ்கென சண்டாய்வரு£ற செப்படி பெனனின ?
௨--ரூதம். ௮த்விசதஇலக்கணம். ௪௭௬
மலருக்தியு ம நீரானது மலனாப் பொருந்தினடோ ௫
௫௨லின வாசம வாசளையுனடாம) ௮கக&நியைப பொருகத.
வெமமை தருவ போது வெமமை யுணடாவானேன, ௮ஃெ
தென னீரென னன கனமதசைசசெய் ததற் குணடாயிற
செய து
தானியல் பா கையா லானமாககள சுயொயிருக்£ற
குமனறே, த* துசகியாமிருகரர.று மொருவன கொடு
ககவே.னடாம், சுபாவககாணும எ-து ((௫)
சிவாக்ரயோகுியராரை வருமாறு,
கவனய. [1] எனககக
மேல் லோகாயதன புணாரியபாபறகளெனப தொனறு
மிலலை, சுகதுககம்கள சோகததரகு ஸவபாகமென்பை பனி
ரண்டு விருசததஇனா2 அறு வதிதது ரிராசரிச மல
இருவினையெனனையி. பச தன்பஙக ளிபலப௫ெனனில்-பு
ண்ணி.ப பாபஙகளென திரண்டு எடெனறு சொலஇவானேன,
௬5 துககஙகள ஸ்வபாவ?மே பெனனி )--ஒருஉனமை மியலபுஏ
குளள கொருவனுககு இரணடுய்தி வருவளென - ஸவபரவ
மான தொரு பகுபபா மிநபபசனறி பொருவனுககு சுகமும
துககமு மிரணடுவகையா யிநப்பசேனெனனி,-- மலரக தியு
மரு௨லின ௨ாசம வெமமை தருவசென னீ2ரல பெய்து சானி
யம்பாகுமனறே-புஷபமானது பொருகதனபொழுது வாசனை
டையும் அகனிபொருஇனபோது ஊ௲ணததையும உண்டாக்
குற நீரானது எனனபு ணிய பாபததைபபணணி௫௮, தகை
யாலெல்லார்சகும சுகதுச்கங்கீள ஸ்வபாவமே எனனில்
ஒமதாவனவாமாரகமாம்.
௪௮0 சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
ஞானப்பிரசகாசருரை வருமாறு.
எவவ ககவைக (0) வயா அவனை
உலோகாயதன மத மாசகற்ரிச தத தூவிச்னெரூர்
இருவினை யெனனை - பாலபு எணிப மெனபதேது,--பிரத்
திப்ப பிராமண பொனறுககு?ம விஷ பமாகச காணபிச 27
சானாலு௦ நிஉ3ிரமயோசனம -இனபச தனபஙக ளிபலபதெ
ன்னி 2 - சரீரததைகு தவிர ஆன மாவிலை, சரீரானமாவுககுக
ஈக றுச்கஙகளைச் சுபாவமெனறு நீசொல்லில) ஒருனமையி
யபுகருளள த-சீரகு: ௦ ஜல ஐசகியற்கை,-.- ஒரு வறக
பாடு செயதிவருவமென - ஒருபு நஷசைகு உ ௬௧. நக கானுபவமி
சரி வருவ? நு,-- மலரு இயு 2உமருவலின வாச பவெமை
தருவா ஸீசரலா செப அதான -ஜீலம என்ர கனமதமை
பப ஈணித தான புஆபாசசிவிஉர பொருககியவிடதுற மன
[3 (சூடி சொடுபபது. ஏஐ சரராணம, இல்லை, - இபலபாகு (.ப்ணீி
ஹே .- பொருளி வியககசைகாே
சிவஞஷானயோகியருரை வருமாறு,
0
இவவுரை - ௬- செ, மோககைப்படஉருப்பமைக கரண்ச,
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
வகைக் [0] அவையவை அவயமை
உளள சொனறல், பினனை யுளள?227இ5கஈ சரீர
க்கு: சுகதுககஙக ளிரணடு மியல்பாக வு ணடாமெனற ௨௧
புதன்ம மருளி- செய்கிறுர்,
௨--ரூதீஇரம். ௮த்விதஇலககணம். ௪௮௧
இருவினை யெனனையினபத் தனபஙச ஸளியல்பசெனனில்-
இரணடுவினையாகச சொலலடபடட புணணியபாவங்கள வே
ஊடுவஇலலை, இநதச சரீரததுககு உணடாகிய ௬௧.தகக மியல
புகாணுமெனறு நீ சொலலில்?---ஒருசகனமை யியல்புககுளள த-
இயலபபெனறு சொல்லுவையாகில், அமகரியும ஊஊ டமுமபோ
ல வொருபடிபப_ டி. ௬ கவேணும, அபபடயனழிச சக தகக
க ளிரணடா யிருககையி- லியல்பென௪ தாகாது. இதுவ
நியம -- ஒறாவனாக உரணடுசெ பட ௮ருவதென - அசாயா ஒருவ
ஞ.பிருககச் சுகறகசமென்று இர; ஊடாய வரு ஈபடி. யெடப
பூ-ுமலருக நீயு மருவலின வாசம்வொரை சருவசென நீளா
னசெயது - புவம அரசிநீயும பொருத சலத துகரு ககம
மூஷணமு முனணடாவலானேன, ௮௧ தசலம எனன சனமததை4
செப த, அகையா லத சலக்கு இரண்டு மியல்பாக வந
த துபோல் -சானியல் பாகுமனறே - புணணியபாவங்களால
வரவேணடுவஇறலை, சு௧&.து௪சகஙக ஸிரணடும் இஈசச சரீ£ாத
இலை நிற்கிற வறிவுககு இயல்பாகவுளள முறைமை காணும
இத௱குப பிரமாணம பரபக்ூம அலனாம 9! 6 இன பொ
டு தனபமெல்லா மெயதுவ கனமூெனனி, னனபுனல் ௪5 ணா
இ நணுகவு மபணுகவொண்ணா, மினபொலி பழலிஷஞெடு மேவவ
நடை. தீமை, யெல செய்த இயமபிடாம்டீ மிவையெலா மி
யல்ப தாமே”? எனனுமதுக க.னடிகொளச
சித5-பர) லோகா-ம) ௧௦-௦௪
இதஞழற் சொல்லியது அனமாகசளுககுப் புண்ணீயபாவ
ங்சளு3் டோகச சுகதுககம் வரவேணடுவதில்லை, சலதஇலே
பூவும அகூநியுஞ் செனறு பொருக்க கக்சமூ மூஷணமுமியல்
பாச ஏண்டானாற்போல், சுக துககங்களு மீயல்பாகவது பொ.
௭௮/௨ சிவஞான௫்இயார் சுபகூம்,
ர௩தெொன்னறு உலகாயுசன் தன்மசஞ் சொன்னானென்று மூ
ரைமையை அறிவித்தது.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
௮0
இவ்வா - ௬ - செ, சேுகைகப்படடிருபபகைக் காண்க.
மறைஞானதேசிகர்.
அகமட் 04123
முூனசெரனன லோகாயதனை மறுக தணர்த்துகஞா.
தசன்னியல் பொழியபபூவுக் தழலும்வக கணையநீ
ரின், மனனிய இரணடுசெய்தி வரும்ரு வினையினானு,
முன்னிய வின்பத்துன்ப முறுமுபி ௬ணர்விலாத,துன்
னிய வரித்தைபினபத் துனபயகள்சூழ்ந்திடாவே.(௬)
(இ-ள) சனனி நீரானது தனக்கியல்பாகய தடபதசை
யல் பொழி யொழிச் த, மணசசையும வெம்மையும பொ
யப்பூவுக் த ௬ர்இயதத் &ரணடு குணமுணடரய தாகை
முலும்கக தணை யால்)
ய்கீரின் ॥னனிய
இரணடூசெய்இ
வருமிரு வினை ஆன்மாக்கள் செய்யப்பட்ட விருவிளையி
மினா முனனிய ஸனாலு மவரவருககுத தகக சுக துசகபலங்க
வினபத தனபத எப பொருநழதம்,
முஅுமுயிர்
உணர் விலாச நெருங்கெ பூகம்க டனச் கென்ன வறிவி
தனனிய வத் லரமையாலுஞ் சடமாதலானு மதனை யினபு
உ௨-ரூத்திரம், ௮க்விதஇலக்கணம், ௪௮௩.
௬யின்பதீ தன் அன்பங்கள் பொருகசாதான் எ- று.
பங்கள கூழகத
டாவே. (௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
0
'இகற குகதரம்.
தீனனியம் பொழியப் பூவு தழலும் வககணைய சீரில்மன
னி. திரண்டுசெய்இ-ரீருக்குத சனககு இயல்பான குளிச்சி
நீகுகப பூவும் நெருப்பும் பொருஈஇ.பிட மணமும் வெமமையும்
பொருகஇ.த. அப்படியே,-- வருமிருவினையினானு முனனிய
வினைபபயனகள - புண்ணியபாபஙகரளொனறு சொல்லப்பட்ட
விரணடுசதொழிலிஞலும சுக தசகஙகளாகய கருமபலமான தவ
ரம _-உறுமுயிர்-தநசசுக தககங்களை ஆனமாவானத பொரு
நத உணாவிலாச தனனியவசதீ்தை யினபத் தனபலங்கள
கூழர*திடாகே- அறிவீல்லாசகாய நஇனமாவிற்கு போகாயதக
மாயிருகற தேசதசை சுகதுக்கங்கள் பொருஈதா த,நீரிக்பொ
ரு்இன வாசணையு மூ ஷணமும் நீிருகனறி அகத ரீரை ஏ£ஸ்ளிக
நிக£ற பேர்சக கானதுபோல தேகசஇல் பொருகஇன சுகறுக்க
ஜ்கள் தேகெகல்லது தேகத் துக்கல்லை.
ச ஸகிீகரிககல் - அவசசேரிச தல்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
நீ சொன்ன இஷடாக்தசஇ லானமாவிற்குச் சகதச்கங்
களியற்கை யனறு, செயரகை யெனறுதானே சித9தததென
௮செப்புசே முர்
௪௮ சிவஞான௫ித்தியார சுபக்ஷம்.
சனனிபல்பொழிய-சனஇயற்கைச €ீதகுணமறைய;ஃ (ரீ
வக். சபூலு௦ வக்ணைய - பொருகத,-. நீரினமனனிய திரணகி
செயதி-மண ரரூடனெனனுமு் செயறகைககுண மிரண்டும வக
ிசோசசன, அபபட, வறு மிருவினையினாலும-புததியில் பொ
ர௬ுஇப புணளர்யபாலஙவாறரினுலும)-- உனனியவினபத துப
ம் - உணபாச்ய பெயற்கைக சகறுககறுகளை -உயிருறும இ
உணாவிலாம தனனியவசிசதை யின
ன்மர நபவி பப ௭,
தீ. தனபஙக.ா£ கூ மஈஇடாவே - அனமாவைபபொருக்இய சரீ
ரோஇரியாடுகள அறிவினமையாதலா லத. சுக தாககஙகனை
॥உறுபலியாற,௮அசிசமைப பொருத யிராசெனறுரை பண்ண
லாகா,
“சதுக்சவகள புததிதத தவதஇ லுணடாய்ப பொரு இ
யிருத்தல்
ஒஙசவமையயமமவய,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கணக [])
ஒருபொருர௫ கழ்முூன மாறுபடட விரணடிதனமை
சாரணதசகானனறி உளவரகாமையானு!0, சணண்்ருககு வாச
மூம வெப்பமுரூ செயறகையானுளவானவாகலின அதுவே
ணடை.ககு உமை யாய முடிதலாறும, இனபத் தனப.றகா௪
சி ௪5 ஐககனறிச சடச தககுக கூடாமையானும, அவவினபத
னபமிரணடர்கு காரணம வேண்டப்படு மாகலான, இரு
வினையெனபபடு6 சஞிதமே ஆணடைககுக காரணமென்ப
ரம,
என்னை யென்லும் வினா இனமை குறிச் தகின்ற 2,
௨-சூத்திரம். ௮ச்விசஇலக்கணம். எ௮டு
௮ தவெனனும பகுஇப்டொருள விகுதி ௮ப் பண்பினமே
னின து
சனனிய௰யல்பு சடபம
உணரலிலாத வசிததெனறது :அடியளநதானறுயது? எ
ன்ரார்போலக கொள்க (௪-௬)
சவணையமையவயுவிவ்.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு,
ப வவெ
இபபடிசசொனன உலகாயுநனை மறுச.த மேலருளிச செ
ய்க்மா,
சனனியல் பொழிபப பூவு கணலுமவா தணையரிமின மன
னிய இரண்டு ப இ - கண்ணனுடைய சுபாபரொழியப பூவம |
கஃரியுமபொருகத சலதறககு இரணடி குரமுணடாயத
ததனமை? ரல,--வருமிரு விளையினளாறு முனனிய கினபதற
னப முறுமூமி£ - அராதியே யுணடாகபபடட பு ஈணியபாவ
கீர ரிரணடினாலஓும உ௭ நினைவுகமிடாக வரததகக சு௧௮க
கஙகளை நுனமாப பொருஈஇ அறுபலிககும அப்படி நீசொல்
ஓுகற வானமாவை எங்கேயுணடெனறு காணப்பட்டது இச
சு உடமபு காணும சுகறககஙகளை மனுடவிககது எனறு நி
சொல்லில்? --உணாவிலாத் தனனிய வசிச்சையினபத தனப
ங்கா சூழகதிடாலே - பிரஞ்ஞையில்லாத பூதஙகளிருடைய
காரிடமுமாய சேதனமுமா யிருககற சரீரம, சனமை திபைக
கா பதியாத, அனபடி.யாலே ய௩தச சரீரததைச் சகதசகஸ்ச
ள வது பொருதாத. அகையால் சேதனஞாயிருககித வான
மாவேயினபதுனபங்களை யறிந்து புசிக்கும்.
இதற்குப் பிரமாணம் பரபச்ஷம் ௮வள்மறுப்பு: கந கமவெ
ம்மை கலசதிடும்புனல் கனமமென்செய்த சென்றனை; சச்கண
௭௮/௬: சிவஞானசித்தியார் சுபகூூம்-
ந் தழல் சாரநீரிரு சனமையுற்றநிடு மாறுபோற், தந் தன்ம மிர
ண்ட ணச்து தருஞசுகததொடு தக்கமுஞ,சக தியாவெழு சீவனு
ற்றிடிம் வேறுடற்கிலை கேறிடே.?? எனனுமதங் கண்டுகொள்க.
சிச்-பர, லோசா-மறு, ௧௬-௪௪.
இசனுற் சொல்லியது உலகாயுகன ௪க.தக்கங்க ஞூடலு
கீ கொழிகத ஆனமாவக கில்லையெனன, அவனை மறுத்து இன
மாவே சுகதககங்களை யனுபவிசகுமெனனு மூைமை யதறிவித
ச,
சுப்ரமண்யதேகருசை வருமாறு-
வைசயவைகவளை (0) வயவைகளை
இருவினையென்னை - இருவினை யெனபவே யில்லை, இன
பசீ துனபலகளியல்ப தெனனில - இனமதுனபஙக எியல்பே
யாகுமெனின;--இயல்புக கொருகனமையுளளது இயல்பினுக்
கொருசனமை யுளளசனநி);-- ஒருவனுச&ரணடு செய்தி வருவ
கென, ஐருபொருடகுத தமமுூண மாறுபட்ட விரணடுதன
மை வருவ தயா த, -மலருக தீயுமருவலின-போ தமனலும பொ
௫ ததலான,--வாசம வெமமை- மணமும் வெப்பமும்,--சீரெ
னசெய்துசருவது - தண்ணீர் யாது காரணத்தாற் ரப்பட்ட
௮, திரனியல்பாகுமன ஹே. தானேயியல்பாசுமெனின?--ரீரின
னனியல்பொழிய-தணணீரககியற்கையாகய தட்பமொழிய-.
பூவு சமலும் வச. கணைய - மலருக் தீயும் பொரும் த.சலான்;-..-
இரணடுசெய்தி மனனியது - வாசமும வெப்பமும் செயற்கையா
ளைவாயின. ௮சலில தவே மீண்டைக கு௨மையாய்முடிதலா
மை, உனனியவினபத ௪ ஈப முயிருறும்-க௬இ.ப இனப் துன்ப
லிகர்சசியுயிராயே 9.௪; ஈனறி--உணர்விலாத-உணர்வில்ல
௨-௫ தீஇரம். ௮த்வித;இலக்கணம், ௪௮௪
னவா£ய,--- துன்னியவசச்சைசுழ்ச்திடாவே - நெறுங்கயசட
த்திர்குச்கூடாமையாலம்,--இனப தனபங்க ளிருவினையிஷறு
ம வரும் - ௮வவிவபைசதுனப மிரனடி ர்க காரணமலே. ணட
ப்பரிமாகையால் இருவினையெனப்படும ௪௫சிதமே யாணடைச
குகாரணமெனப்பமே எனபசாம, (௫-௬)
மறைஞானதேசிகர் உரை,
தட 30]092 80
அவன மீளவு மிமமையிற் மெழில் செய்ததஞலே
பொருடேடிப் போகங்களையு மிசானனதஇ
லனுபவிககும மொழிகது, ம.றுமைபபயனி
ல்லை யெனபதனை யுனாதது£ரா.
இம்மைபின் முயறரியாலேயிருநிதி யிட்டியின்
ப, மீமமையே அுகாவாசெய.இ யிலாதவர் பொருளுமி
னமி, பீமமையே யிடருழபபர் வேமிரு வினையதுண
டே, லிம்மைபின முயற்கிபினறி யெயதிட வேண்டுமி
ஙகே, (௪)
(இ-ள் ) இம்மை ஆன்மாக்க ளிந்த வுலகிற் ஈமது மூயற்சியி
யின முயற் ந பிரயாசப்பட்டுப பெருகப பொருளை யா
ஏியாலேயி ரசசித்து
ரீதி மீட்டி.
இனப மிம்மை இம்மையிலே தானே சுகத்தை யறுபவி
யே நூகர்வர் ப்பார்கள்
செய்தி யிலா இஃ்கனறி மடிமைபை யுடையோர்சண்
தவர் பொருளு முயற்சியினமையார் பொருளும்பெரு தம்
மின றி யிம்மை மையிற் ருனே கமக&ல்லாசே போயிற்றெ
யே யிடருழப்பர் னறு துனபததையு முறுவார்கள்,
௮ சிவஞானசித்தியார் சபக்ம்.
வேறிரு வினை இனப அுன்பககட்குக சாரணமாகய ம
யதுணடேல் டியு மூ.பாசியுமினறி மூற்சஈகஙசளி லாரச்
இத, விருவினைபபலனக௱ வேறுணடாூல்,
இமமை மின அனா லிவவிடச ௫ முயசசய மடியுமில்
மூய ஐ சியினறி லாதிருககவம பொருஞுணடாச வேணு
யெய்இிட வேண காண ஏறு
டுமி;/சே (௭)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வெல்க (07) அலகணமையவமாக
மேல்சற்சை
இரதசேகததிறடைய உச்சாகத னாலே பகுவான திர
வியதகைத தேடி, அதனாலே இக்தசேசததிலே தானே சகத
தைய மபைவிபபார்கள ஈசசாக மில்லாகலாசஞசகுப பொ
ஈஞமில்லாம லிஙகேசானே அதுசசகை ௮அபைவிபபராக௭. இ
ஈத ௨௪சாச ாடிமை யெனகிற விரணடலலாமல் வேளே புலா
ணியபாபஙகளென நிரவி முணடாமாகில ௨உசசாசமனறியி
லே யிபபொழு இவவி_ததுணடாச வேண்டும
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
ணர் |
காரணமாகச காணப்பட்ட பொருளைச காரணமாக விஃ
குமையுமெனறு, க்பிபபதே மூகக&,பம, காணாத காரண கற்ப
னை நிஷபிரயோசனமென் ருசஐூச்சே மா.
வெளிப்பொருள.
௨--ரூத்திம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௭௮௯
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
௦
£இஇவவளரை “லி செ, சே ரஈசகடபடடு ௬ுபபை?$க காண,
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு
மீள ௦ இமமையி?௰ சொழிற்க?? செய்றது பதாராசத
ங்கா யுனமாசகி யனா லு£டான போகங்களை யி ௪
நத யனுபவிசரூமகசொழி5 ஐ மறுமைபபய ஸனிமலையெ
னற ௩லதாயுதன மதமே லருர் செய்கிமுர்.
இஈஸாயிள மு பர்சியாலே மிரு மிடடி - இஈத சாத
தமிலுணடாகிப உற்சாககதசாலே மிருசிபாகத சனஙுகளைசே
கரி த,--இனப மிமமை?ப நுகாவரஃ-ிகபபதாரதக ஙசளி
ஓ டாய போகதனர யிரச ௪சந௩ததஇி்) புிியாநிறபரகள।
ரெய்கி யிலாகவா பொருரமின றி யிமமையே பிட ருழப்பா -
ஒரு சொழிலுரூ செய்ய மாட௨ாதவா தனநஙசளு மில்லை
யா யிமமைய/2ல தயரகபோடே கூடி. நதிசபபடரநிறபாக
ளு லேறிஈ வினையதண?டல் - இநவொழிகத வேரே மூற
சநநத்ி லாசசிகத பு வணிபபாவநு 5 ளூ சடாமாகல்)--இம
டையின் மூயறசியனறி யெய ட வேணுமிததே 2 இநத சந
ததிலே ஒருகொழிலு ௭ செயயாமலிரூஃக௪ செய்தேயு இரவி
ய முணடாசவேளும, அப்படி. யுணடாகாது அதகொணடே ம
றுமைபபடனிமலை பாகைபால, இச சககதது£?ல ரெயத மொ
ழிலா லுணடாகிய பயனை இந? மனுபவிப்பன,
இசஞாற் சொல்லியது, உலகாயதன இமமையிலை தொழி
ல்களைசசெய்து அதனா லுண்டாகீய இரவியயகளக கொணடு
௭௯0 சுவஞானடித்தியாச் சபக்ூஷம்.
இமமைப்பயனை யனுபவிககு சொழிஈது மறுமைப்பயனில்லை
பென்ரான எனனு முறைமை யறிவிதக து.
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
0
இவ் வரை - மு - செ, சோககபபட்டிரபபசைக காண்க,
மறைஞானதேடிகர் உரை;
-ணையேர0] 5207-0 அடை
௮வனை மறுத தணாததுகமுா.
இருவினைச் செயல்காணிமமை யிரும்பொரு ளி
ன்பமமவணட, வருவினை செயயுஙகாலை ம. வரு மடியு
மனித, தருவினை யதனிலத்தந தானறு5 துயரநதங
கு, மொருவினை செயயாதோரு மூடையரிவ வுலகத்
துளளே. (௮)
(இ-ள ) ழிருவி நீ முற்கூறிப மடியு முயறசியு மிநவினை
ளை ச செய யால வரு செயதிகான, தஇனமாகக டம
லகாண து மூபறசியா லுணடாவதல்ல ௮ஃதெயல
னமென்னில் ?
இம்மையிருா இமமைகசண ஜளொருவன மிசவம பொரு
டொரு ளினபம டேட வாசைபபட் டதறகெற்ற வினைசெய்
வேண்டி வருவி யு காலததி லவன முற்சகஈ3இ லாரச்சித்
னை செய்யுஙகா த ஈலவினைப்பய லுன்டாகாவிடத தமழுய
லை மடி வரும் ரிசி நீககி மடிமைவஈது பொருகதரநிறகும
மடியு மினறிர் மடிமைவச்த காலதது மடிமை நீககப
தீருலினை யகனி பொருளவரவிற கே.துவாகய வைகளா லீ.
௨--௫.த..ரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௪௯௧
5௪௩ தானறு டியசனமு மொரோவழி பொருச் தம, முற்
ந துயரகதஙகும் சகததி லார்சசித2 சறகனமமிற்லைபாகற்
களவமுசலியவ௱முற பொருள போனவா
வே துனபமடையாநி௫கும
ஒருவினை செ அஆகையா லிபபடி ப்படடசொரு முயர்ச்
ய்யாதோரு மு. சிசெய்யாஇருசவு ர, பூ௮ம்தஇிலாரசசிதத
டைடரிவ வுலகம் கனமபலதழாலே பொருளயு மினபசமையு
அளளே. முடையரா யிருபபர சீமா எ-று
உமமை யுயர்வு சிறபபு (ம)
சிவாகரயோகியமுரை வருமாறு.
வண்கை ப ட்ட்டட்யு
இசரருசதரம்.
இருவினைச் செயல்காண-சுக ஐககங்கள் வரு௨ரெல்லாம்
பு எணியபாபங்க ஞடைப மொழிலினாலலல.த இம்முூபஐ5சி
யால வாராறதுகாண, அமெவலவாறெனனிழ் 2 இமமையிரும
பொருளினபம வேண்டி வருவினை செட்யுங்காலை மடி வரும ம
டியுமினறித தருவினை யவனிலத.7ு தானறுச அயருக த ஐகும-
இமமையிலே ௮இ5மான பொரு ளததேடி. ௬௧௪ யனுபைவிக
கவேணடிப பொருளவரு முயாசசிபைச செயயுஈசாலசது மடி,
மைவரும. மடிமையைத தவிரஈது உசசாகததைப பனாணிலும
தனாற பொருளு மில்லாமல் போனாலும போம, பொருளில்லா
தீ.கனறி ௮பாயம் வரினும௨ரும,-- ஒருவினை௪ செய்யாசோரு
முடைய ரிவவுலகச் துளளேோ-பிராரதத மல்லது வாராமென
னும் மூரைமையை யறி5₹ச பெரியோர, அயாசிதலவிருதமாக பூமி
யினகண?ணே யிருசகவும் அவர்சளூசகு சீவனம் நடககவும்
கண்டோம்.
௪௯௨ சிவஞானசித்தியார் சுபகம்,
ஞானப்பிரகாசரை வருமாறு.
0
இமமையின முபற்சசியாற் செய்யுஙகனம மோரிடததிற்
டலததழைப பொருகடி யோரிடதஇ னீபக வியபிசரிபாதாதலா
லவிய.சரிசத விடச நக கரணாசக் காரண கறபிகக வேணு
மென்று கரணமபிககீன ரா,
வெளிபபொருள,.
ஒலக
வெஞானயோகியருரை வருமாறு.
ஒவ்லலதன்றி வல்வை
அற்றேல் அச்சாரணமாவத முயறசியேயாமெனபத ௨
டமபாடடினு பெதாமரையிறு ௦ வைக கணகடாக ஒறிப
சட.ததலின அதுவேயமைய டி, வேறமோர் காரணஙக கோட
ன மிகையா மென௱து பொருகசாது ௮அஃமொரோவழிப பீற
முகலுர் அவவிருதிதகிறும வைததறியக கிடதகலின நிபத
சாரணம வேறு கடெனபத பெறப்படூதலால, அதுவே ஐச
டைஈகுப் புலணுகா,க சஞ்சித விஃ பெனறு அறிபபபரிமெனப
தாம
ஒருவினை செ.ப்யாசோரு மூடையராதம் கீழிமிடு நேர்பட
ப்பெறரா மூமலாயினாமாடடு? காணபபடும
ஈண்டியரெனறது செல்வரை. அஸ்த உடையாரமு வி
ல்லரறபோல்? எனபதனானுமழிக
இலவைரானகு செபயுளாலும் உலாகாயகர் மசமபற்றி
யாசங்ககு தப பரிகரிததச் சஞூச மெனப்படு மிருவினை புன
மை; காரிடவேதுவின வைத்துச் சாஇககட்பட்டது.
௨--ரூத்றிம். அத்விதஇலக்கணம். ௭௬௩
அற்சேல், இருவினை2ய யரையு மாகலி.௪ £ழுயர்சி திருவி
னைடாச்கு முடாரினமை- பினமை புகுத) விரி” எனப துப
றிச செஹனும மனமெ (த £சிககுப டபமனி௰லை பயோலவுபொனினர்
அ மூனைனைற கூ பபமிம (எ--௮)
வணையகனுலாயயைய வைன்.
இரம்பவழகயருரை வமாறு,
கனல (]
போலுஈ வனைசோககி மறுமைபபய நூ. வடெமறு மறு
கருளி செய்கு
இருவினை: செயலகாண் - *முூளே சொன். லைசியல்
லாரா மூதி ௪5௮32 ௦ பொபத ப, ிபபாவ வளி னா
முறைமைகாண),--டமமை யிருரபயொரு பரி ॥பமவே,டாஃ-இ
53 சரநழ்துமே மிக பரா ம்ல்குர ் லு சடாசய போம்
சீதை விருபபி,--வருறி செயயுயாலை மடிவரு£ஃ- இ,விப
முூனடாகம கம ொழிலகளிலை நஇினறு உரம் சு ராமு டி (ப
சசநகததம செபம் பு.எணிபபாவந? ர ரபாயவநற கூவ
தீ திலலைபாரகி உ௱பரக்பசிற வவர இலை இறகு பும்
லையாகய மடி கூடாகிற௫.॥ இறுவனறியு உ, படியு
மினறித ஞிறாவினை ம ற்ி லத ஜானறுந துரு ந கம- யே
தழு மட் யாம மிரு ற்ற விருப்ப தீதுட தி [வி பழு ன்ட் ர்க்
த.2்கக க்தி ரன் செய்சாலு டிமூசககம இ? இவனசெ
யத புணணிப கனமமி௰்ல் பாக? இவன மையிலுரள இரவிப
ச௪ராமை போய், மேல்வருகற வகியமு முணடாசாரமல, விடா
குலமேயுண்டரகாமிர்கும் --ஒருவின செப்பாமோரு முடை
ய ரி௮வலகத தள்ளே-இப்படி. மூனசொலலபபட்ட தொழி,
சஞுகுள ஒருதொழில்களுளு செய்.பா இருகதவாகள முூரசகக
(௫2
௪௬௮ சிவஞான ித்தியார் சுபக்ஷம்,
திதிலே செப்ச புண்ணிய கன்மஙகளுக் டோக மிகுதத சிகா
வைபடியா மிருடபாகள, பிரதஇடட்சமாக இதப் பூலோக
சனச்முளளே
இனா சொல்லியது இம்மையிலு டான பதார்சதங
௧ மக5பபதார2தஙகளா லஓுணடாகிய புசிபபுகளுு சாவு
மு மறுமையிலு£ள புனணியபாவகஙசளுக டோக வரு6றசெர
மிஈ.த, இமமையிலுளள தீல்லவெனறு, உலசாயசனை கோக்க ம
௮ ததராளி” செயதாரெனனு முரைமை யறிவிதத.து
னைககைகளைகைகையல்
சுப்ரமண்யதேிகருசை வருமாறு:
சனை (0) அவவ கைக்
அ௮ற்றேல்-அக்காரணமாவ_ந முயா சிய யாமெனபத
மூயறசியாலே யிமமையின - மூபறசியா லிமமைகக:ண,--இரு
நிதியிடடி--மிகுககபொருளகளை மீட்டுமல் செய்து,-- இனப
மிரமையேநுசரவர் - இனபத்சையு மிபபிஈப்பின கணணேய
பைவிபபரென வடன பாட்டினை; --செயதியிலாதவா பொரு
ளூமினறி-முபாசி யிலாசவா போருளீதலின நி;--இமமையேயி
டருழபபர்-இபபிறபபின கட டுனபதஇளை யெயதவரென எதா
மரையிஜம வைததுக கணகூடாக அறியகக்டததலி னதவே
உரையு௦-- வேறிருவினைய தண?ூடல்-௮ தவனறி மிருவிளையெ
ன பசொனறுணடென வேறுமோ காரணஙகொளளின,--இ
மமையின முயர்சிமினறி-இப்பிபபினகண் யாதொரு மூயறசி
யினறியு:2,--இங்கேயெய்திட வேண்டும் - இவவிடத தப் பொ
௫௭ கைகூடவேண்மெ. ௮ஃதினமையா னதுபொருகசாகெனி
னஃ இம்மை யிரும்பொறாளினபம் வேணடி. - இமமைககட
பெரி.ப பொருளின்பங்கள்கரத,---வருவினைசெய்யுங்காலை மடி.
௨--ரூத்டுரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௪௬௫
வரும் - வருன்றவினை செய்யுமிடச தச் சோம்பலுண்டாதலா
னும;--மடியுமினறி - சேரமபலேயனதி,--தருவினை யதினி லன
தீகசானம .- தருகனத முயற்சிசசன பொருளினறிப் போ,
லானும௦,-- தயர௬5தஐகும-௮சனாஈறுனப மெயதகிலாலு டு
இவவலகத தள?ள-இலதுலகனகண,--ஓருவினை செயயாதோ
ர மூடையா-மரதொரு மூபறசி செய்யாசாரு செல்வரா
ஜி கிங்குமறாஜலு மாகய பிர ழ சிய மவவிரு இ திறும மை
சீ மறியககடதம லினி யககாரணம வேறு டெனப.து பெஈப
டடூதலால)-- இருவிறைசசெயலகாண் ௨ ௮ தவேயாணடைககுப
புலனாசா.ஈ சறுசிசைவிளை பென சறியபபடு மெனபதாம
இலைகானகுசெபயு ரான முலகாயதாமதம பறி யாசங்
சகு தப டரிஃரிச நச சளுிஃெனடபடு மிருவினையணமை கா
ரிபவதுவினவைததச ௪ரஇககப பட்டது (௭-௮)
மறைஞானதேகிகர் உரை.
“ஷசதடு 37022 90
தனமா முன சநநதி லார்சசிரத கனமபலக.துக 8ீடாச
விசசநஈ௩ மெடுமகுங காலத;இற பேறுமுதலிப வாறு
ல்கையர் லனுபவித சத தொலைககு மரை
யு னாத துகிரா.
[சத மழ வின்பமோடு பிணிமூப்புச் சாகநாடென்
ட மாறுமுன கருவிழபட்ட தவ்விது யநுபவுத்தா,
லேிடி முனபுசெயத கனமம்க வெற சிறகேது, தே
நுநி யினிச்செய கனம மேலுடற சேருமறே, (௯)
(இ-௭.) பேறிம சந௩முகலிப வாறு மானமாச ௬௧௫
வினபமோ சுரோணிதத்தட்லும வாயுவுடலும் கூடி.௪
௪௯௬௬ சுவஞானத்இயாச் சுபக்ஷம்.
டுபிணிஞூ ப்புச் சூககுமசரீரத துடன் கருப்பாசயத்திம் ஐங்
சரக்கா டெனனு குமபொழுது சிவனா லச்காலச தமைதததா
மாற முூனகருவி மாம.
பட்டு
௮அவவிது யனு இகஙனம விதககப்படடவித யலுபவிசு
பலா லேறிரி 02 தொல்ககபபடிம,
ம
முூனபுசெய்தி ர்சகநசதி லானமாக்க ஸார் சிதத
கனமமிஙஐ உலற் விருவினைகளு மிப்பொழு இவவிடத தனுப
றி கேது விபபசா னவறறிறகுக காரணமரம,
பேறுகீ யினிக நி2ழகாலசஇற் சரீரிசெயகிற கனமஙக
ெய்மசனமமே ௬௦ வருகற சகநத ஐககுக காரணமாயி
லுடற் சேருமன ௫6 தத தேக் கூடமெனறு நீசெளி
றே வாயாக எ.று,
இருவினை யெனளையெனறும விருச்தமுச லிசகான்கு மொ
ரூ மொடா
சுப்பிரபேதத்இற் பேதித் றுக் கூறிய சாகம பேதமென
வறிச.
கருவுட்பட்டனலென்ற௮ பன்மை கூரா சொருமை கூறி
யது, ்ஒருமையிற் பனனஊாயும் பனபை யிஷஞெருமையு மோரிடம்
பிவிடஈ சமூவலு முூளவே?? எனபத கூறியசெனவறிக,
அடடசவுலசததோடே யயிபிசாவருக்கனனா இ), செர
ட்டவலுதரககொககுச் ச௪கலத தடனேகசோனழிப், பட்டணை
பபச தஇற்பட்டுக கருட்டையிற்பஇக் தமுர்றிச், சட்டகமெனன
தி சானறித கரணியிரறமூச்சாயும் என வறிக, (௯)
ணவ வ கத வதை னை வ வளை வைக்க வகைை ணைைகைகைைகைவ ளை
௨--ரூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௪௯௬௭
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வ்லல்கனைடு வணல்வ்
மேலும்.
பேறு-ஒன்றுண்டாிற த,--இழவு-போு ஐ,--இன்பம்-௬
கம்,--பிணி- தககம்,--(ஹி-இடைசசொல்)மூப்பு-௩ திரை,--
சாக்காடு- மரணம,-- எனனுமாநு மூன கருவடபட்ட_,௪-இ
ப்படி சசொலலபபட்ட அறு ௦கறுவிற பிகிபோழு?2 மூன
௦ஃய்த சருமச்தில் பசகுவமானவை பிராரப்தசமாகப பொரு
க் ஈபப.௨ட2,--அவலிதி பபைவததால் ஏறிடிக-- அகபிரார
ட்சுக்திணடைய ௪௧ ஈுககானுபவத் தினாலே ரசாமய?மேதிடிய--
முூனசெய்ச கனமமிதரனு1கேத-பாவததிலே செயத் ௧௬௦
ஐகளிகதேகததிலே யபைவிககிற சுகருசகஙுச்ஞூக கேத,
தேறு நியினி- செடகனமமேலுடர் சேரானரேோ-இநததெககஇ
லே செயசரபு னணியபாபஙகளினாலே மேல் தேகாஇக களப
பொரு துமெனறு தெளிவாயாக
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
0
பிராரத்சம புசகுபிடத் கரகாமிப மேறுமூ௱மையு ப
அது சஞசிர தோடு கலக காலாகதரதஇற் பலன கெ;ம2௫
மெனபதம், பல மாறுணடெனப தம படி.தகறிவிச்சன ளா
பேறு - தனக்கு யோசகிய போக்கமப் பொருளைப்பொ
ர௬௧,த.கல்,--இழவு - நியமிதச காலாசகரததி லகைப்பிரித
ல், --இன்பமோடுபிணி - சுக துககம்,-மூபபு - சனாஇஞரஃஃ-ஃ
சாச்காடு-மரணமெனகன ற,--தறு முன கருவுட்பட்ட த-சரீர
த்சடைத்தத;--அவ்விதி யலுபவத்தால் - நியமித்தகாறின
௪.௬ சிவஞானசித்தியா£ சுபக்ஷம்.
சியை யால், -ஏறிடும- இகாமிய கனமம் வர்துபொருந்து
॥,-முூனபு கெய்து சனம மிங்கதனுக்கேது - முன ச௪னமங
கரி னவணிச சருதெமாய்க கட்டுப்படட கனமத் தட் பக்கு
வாமாசய ட்ராரதத கன்ம மிவவாககுறுற காரணம. கண்டகா
ரிபாருமானஹதாற்் காணாத சாரண மறமிதிச்கப்பட்ட ஐ,--
சேறுரீ - இபபடி. யறுமிதிததறிரி,-டுனிசசெய் கன்ம மேலு
டற ரேருமனறே - இபபோதேறு மாகாமியகனம மேத ௪3
சிசுகோடு௧ல௩.த ல பாறாவமாயப் பிராரரதகனமதசோடு
கூ. மேல்வருரூ சலாமறகளி லெடிகரு. ரு சரீரஙகளிற பேறி
மவினபமா? லாறு பலத்தோடும் பொருக ும,--கண்ட கார
ஞூறுமாளததாற் சாணுத்காரிய மனுமிகிககப்பட்டத
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ணை! /
எடுசுதோருடம்பின வரககடவனவாகிய இனபச் துனப
நுகட,௪ ஏ.துவாகிய செல்வ வறுமைகளு।௰, அவற்றான வரும உ
யாவிழிவுசளும், ௮வற்முறணுய இனபத துனபஙுகளுமாகய வா
நுமமூனளேதரனே கூசகுமமாய்ச கருவினுளபைகத கடாதன
வனறி) அட்போகப்போது உளவாவனவல்ல அவைபபினனாத
தூலமாய்வக தகூடுதல் அவற்றையஐபவிததர்ரும் தணயாகய
மூயர்சிபானும். ங்கனமபைவிசசர்குத துணையாகவெழுக
அ) மேயற்சியும் ௮வ்௨ளவிஷனொழியா,த மறோருடம்பிஐ படிம ௮
வவறுவசைககும விசசாய நிலைபெறும, மூதபிரவியினி* ழ5தமு
யத்சி இப்பிறவியின வர மயவாழிற்கு 0 ஏ.துவாயினாற போறு
மததனையேருயற்சியானாசஃகடல ற பிறிடுல்லயென்பதரம,
பிணீயெனபத ரணடூத நபமா நிரையேயுணரத்தி நி
ன்ற,
உ--ரூதீஇரம்: ௮த்விதஇலச்கணம். ௪௭௯௯
“நோயுமினபமும்?? என்முர் கோல்சாப்பியனாரும் ??
ஈண்டு மூப்பென௱ த உயர்சசியினமேத்று, அ,த**விணணோ
ர்ககெல்லா மூப்பாய்?? எனபகனுனும, ரத த இருட்பஇகமெனப
க்னாகுமுணாக
சாககாடு போறலின இழிலைம் சாககசாடெ.ன அபசரி
தா
ஏளைமூப்பு -சாககாடுகர், பேறிழவினபம பிணி3போலசத்
திமமுண் மறுதல்யாகாமையாறு ர, அவச்நின மறு கலைபபெர
ரள உடன கூமுமையாறும, ட ௨சறுடஙகுசலின வேறு
கூறவே ஈாடாமையாறு 2), காலமபஈறி ஒருகலையான வரும ம
பபினசஊ ஐபமறுதரல் வென்டாமையானும, அல சரையுடன
வைதூஈ.ஊணி யுரைசெய்தல் பொருஈதாமையறிக்,
ஹி எலா ரினகன வறதிறு
* ஜாவவசையிற பாகுபாடினமைப௱றிய பட்டமெ
ன்று ஒராமைபபாலரல் கூறினா.
கூறவே ஏுறிசிமெனடது தாலமாய் விளஙகுமென பதாயி
ர்ற.
இது சரகாரியலாத ம,
அபைவமெ:க காரணத்தைக காரியமாக வபசரித்தார்.
முனபுசெய25 ஏம மிம் கவொறிறகேது எனறது எடுது
ககரடடூவமை,
ச ணசெகனமமென௫த மு. பறசியை.
மேலே வினையெனற௱துமது.
வகதவனாகனனாகா
௮00 சிவஞானடத்தியார் சபக்ஷம்.
திரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மூறக்சநநச இம் சரீரத்தா ஓண்டான புண்ணிய பாவங்க
எகத்ச் சரீரம வீடுமபொழுது ௮தவும ஓச்சபபோம்), ௮த இர
தச சதில் வ௩த பொரு தூற முரைமை மெப்படியென ற
வளை கோசகி அருளிஃசெயச ஞா.
டேறிழ வினபமோடு மீணிமூப்பு* சாச்சாடெனறு மாறு
மூன கருவடபடடது - இவன பொருட சா£வு உயிரசசார்வு
எனறு சொல்லப்பட்ட விரணடையும பெறு$ஈத., இடையி
சீரை பிழந தலி? ம, ஒருஈ௪ ௧௧௪௪ யறுபலவிசசீ தம்,
அசடு வியாதிமுதலான தககங்களை ம பவிகச௱துப, வி
அத ராபபியததரல் ஒருகிு துகஈதுசள ட மாணமும, எனறு
சொலலப்பட்ட இச்த அறுகாரிபமு மூசசநஈதஇத செய்து;
இட்பொழுத மாதாவிறதாகதி லுண்டாகய சருபடையிலை 2
னமா ௨ணுவாகச செனறு பதிசீச வவகர.தஇலே யியையும் சூ
க்கமாகச சென்று கூடிப் பதியாநிஈகும் --அவவிதி யனுபலத
தா ளேதிடும்-௮ஈ சமூஸாமை பரமேலவரன விதிததபடியே ய
அபலித ௪௪ தலைஈ தபோம். இசகுக் சாரணமேசெனனில்?-
முனபுசெய்க கனமமி௫ சிவரறிறகேது-மூ௫சநா௩தஇ லார்சசித
திபுணணரிையபாவம இலவிடத_ஐ இகத அனுபவ தககும் ௮.ஐ
வே காரணமாம, இசசதுடலி?2ல இப்பொழுது செய்கிற சன
பாம அநுபவிப்ப செப்படியெனனில ?--தே.று£ீ யினி*செய்கன
1௦ மேலுடற சேருரனறே- இத முசைமைபோல இப்டொழு
அ ரீசெய்சிற கனமங்சளும் வரு£ற சகநததில் எடுக்கற தேக
சீதிலே கூடுமென௮ புசஇிபண்ணுவாயாக,
இச௫ுத் சொல்லிய து முறசநரத்இற் செய்த புண்ணிய
பாவம இஈத சாநத்துிற் பொரு தூரபடி. யெப்படி பயெனற
௨-சூத்திரம், ௮த்விதஇலகச்சணம். ௮
வலுககு அவர். த பொருச் தூற முறைமையும்; ௮.சனாலுள்ள
சுகதககஙகளை இர்சவடலிலை மநுபவிககச செய்சே அர்சித்த
பு னணியபாவங்கள மேலெடுககிதஐ வடலு/கு ௮நுபவமாமென
னு முறைமையு மறிவிதத.து
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
0
பேறிழவு - எடுத்தசோருடமபின வரககடவனவா&ய
இனபத தனபகசட் கே தவாகிய செல்வம்வ௮மைகளும்,--மூப்
பு -சாககாடு-௮வர்முன௨ரு ௦ உயாவிதிவாளூம,--இனபமொடு
பினர் - அவறருனுகிய இனபத துனபவ? சர ட எனனுமாதும-
ஆகுயு றும,--முனசருவ_- பட்டத - முனனேசானே சூசகும
மாயச கருவிறனுளமைஈ து கடஈகவனறி டடபோதப்போதள
வாவனவலல,--அவவித யபைலத மாலேதிடு அவை பினனர்
தீதூலமாட்வு து-:்டுத லவ௱றை யனுபவிதகற்குக தணைமாக
ய மூ.யரீசிபானும,--மூனபசெயச்கனம மில்சனுககேற-அஙநு
ன மபைவிகஇறகு5 துணையாக எமூத முயர்சியும் ௮வவள
விஜொெழிபாது மறுரு_மபிற்பமம அவவறுவகைஈகும வித்
தாய்நிலபெறும்,--இனிசசெய்கனம பரோலுடச்சேருமனரெ-மு
நீபிறவியி நி5ழ5 மூ.பர்சி மிப்9றவியின வரு ௦ அவவாறிறகு
மே.தவாயினாரபோலு மததனைபே மூபறசியானாகககடவத பி
திிறலையேன, ரீதேறு-நீசெரிவாயாக,
௧௪.
மறைஞானதேசிகர் உரை:
ணன ௦ட00 221 00-0௦ அணைய
இச்கனமம் பிறவாகாராதி யெனபதற் குதார
னா பூவமாக வணர்ததுகிரூா
உடறசெயல் கனமமிந்த வுடல்வந்த வாதென்
ளென்னில், விடபபடி முன்னுடமபின் வினைபிஈத வு
௮0௨
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
டல்விளைக்கு6, தொடர்ச்சியா லொன்றுக்கொள்று
தொன்றுதொட் டக1இவித்தி, னிடத்தினின மாமர
தின வித்தும்வந் இயையுமா போல்.
(இ-௭) உடல்
செயல் கன
மமிகத ஏட
ல்வஈசி வாளறெ
னனளெனனிட்
விட பபடு [420]
னறுடம்பி.ஏ வி
ளையிநத வுடல்
விளைக்க
கதொடாசட
யாலவெலொனறுக
கொனந தொட்
டராதி
விசதி விட
இனின மரமரத
இன வி. துமவக
இயைய மாபோ
ஓ,
(௧0)
இலவிருமினளைகளு முடலின காரியமாக
வேறு டி, இனி பிவ௮ட லுளதாதறகுக கார
ணம யாரென்று கேடகீமுயாகல,
மேறசநாகல் விடப்பட்ட தேசததீனி
னறு செயக்கனம மிஈத சநநதகை யுண
டாசகுடூாவறு சொல்லில்? இ.ரோதரா
இரயமெனறுவ குற்றமு உடாம அல்கனறு,
இரரமூறையே கனமமு முடலுமொனறு
ச கொனறு காரணமாய்த சொடாகற தொ
டாக சநநயகடோறும வருகையா லிவயை
பிரவாசாகாதியாகும 3ஃசெனபோல வெ
னனில்?
விகதினிடகது மரமுண்டாம் மரத்தின
கண வித தண்டா பிப்படி பொனறுககொ
னறு சார.ஈாமாய் வது தேரனறுமரறு
போல் எ.ஃறு
பிரவாசம எனப இடைபருமல் வரும் பெருக்செனவறிக.
பிரவாகாநாது, அகாதியெனபதில் தலைகமுறைகத லாககி
கர்.
இகச்குச கிகதியமும் பார்க்கிபையு மெனவறிக.
(௧0)
உ-ருத்திரம். ௮திவிதஇலக்கணம், ௮0௩
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
னித (0) அரனை
உடற்செயல் கனமமிரசவுடலவுதவா ஜெனனெனில்-உட
லினுலே புண்ணியபாபஙசள மெய்யபபட்டத, இச வுடல்
பு எணியபாபஙசளிழுலே வக ரதெ.வில? அனனியோனனி
யாசிரடமாச௪ ஐ, 2சையாம் தேசேஈ சரிபாதி யுர்பதிககுககா
ரணபேமெனனிம?-.- விடபபடு மூ சடைபபின வினையிக ந
வ.டல்விளைககு௪ச தொடாமஃசியா மொன்றுசககொனறு தொன
தொடடகாரி - மூனனேவிடப்படட. நேகததினாலே பண
ணி௫கரும மித வுடஓனடாசரா 0, இபபடி.யே தெரனது
சொட்டு ஒறு கொனறு 8 சலகசமாய் பிரவாகாநாஇயாயு
டையது எவலாரெஎனி 2 .௮தனிடததினின மர மரத்து
னவிழ தம ௨50[)ஸயு மாபோல் - ஒரு$ீ£மானதிலே ஒருவிரு
கூமுணடாகி அ5றவிருகூமதிமே அநேசவிருடசங காரண
மாக அகேக$2ங்ளுன்டாம், அவவரறுகருமமானத பிவா
காநாஇபாய் மூமமலசரெொரனருப் புனணியபாபஸ்்வரூபமா
ய்௮த துவரிகடமாய் இருவினைசளஞூகருககாரஸமா மிருதசலா
ல் இவவாறுசேகஙு£ளூங கருமஙகஞம.னடாம, *இனவியோ
னனவிபாசிரயதோலூமிறலை,
ஏ தவ தம-இரணடு,
* அனனி2யாகநியாச்ரயம்-சனனையறிய அதனறியையும்
அதைஅறியகுன ன றியலையு மபேடசிககற ஒருகுர்றம
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
களது. (0) ஹரணா
சரீர கனமப் பிரபகதம பிரலாகாநாஇயெனறு பேசி
னரா,
04! இவஞான?த்தியார் சுபக்ூம்-
சரீராக்கரல் கன்மாக்தரம்,கன்மாகதரஞ சரீராச்சரத்.ஜ
ச்குக் காரணமாதலால்) இசரேசராசரய தோஷழ மில்லை
யென திருசயம்
வெளிட பொருள்.
வவகணானலதவ வளன்.
சிவஞானயோகியருனா வருமாறு,
அணி 000 அவையை
அங்களம் உடலும் விளையும், வித தல் மரமும்போலத், தி
ம்முட காரண சாரிரமாயத கொனறுதொட்டுப பிரவாகா கா
இயாய் வருதலின,அவறறிறகுத தாமு மூறபிற்பாடு முடியா
செனபசாம்,
அறேல்) வரமபின் நியோடி அநவத்தையாபபோலுமெ
ஊமலையற்க, அவ்விரணடற்குமமுலமாகய சூசகுமவுட ம்பு வவ
ற்ண்டையின.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
அலைக கவை (0) அனை அனகை
சன்மங்களெல்லா மூடலாலே யுண்டான த, இ55வடல்
தான ஏகாலே யுளடானது எனறவளை கோக்க; மேலருளிச்
செய்கரார்
உடத்செயல் சனமமிகக வுடல் வக வாறேனென்னில் -
கனமங்களெல்லா மூடலிலே நிறு செய்பப்பட்டதா யிருச்
த.த, எனசகு இநத வுடம்புவக்து கூடிளமுறைமை எப்படி.
யெனனில்,--விடபபடு முன்னுடம்பின வினையிகக வுடல்விளை
க்கும - மூற்சகக5இல் வீடப்பட்ட சரீரத்திலே கினறு செய்
தீ கன்மம் இனிமேல் ஒருடலை யுண்டாசகும். இப்படி.யே,--
௨--ரத் இம். ௮த்மிசஇலக்கணம். ௮றடு
கொடர்சசியாய் ஒனறுசகொனறு சதொட்மி- இசையாலே ஓ
ருதேசுகஇல் செய்த கனமம் ஒருசேசசதை யு.ணடாகசப்படடு
இப்படி. மொண்டு தொட்டு வாராகிறகும ௮9சனபோல என
னிஃ,--அகாதி விததினவிடதஇனின மர மரகஇன வித தமயக
இரையு மாடோல் - ௮காஇயே விரையினிடதடுலே மரமும் ௮
5தமரததிலே விையுமவஈு.ற தோனறுகமுபபோல,
மூனனுடமபு பினனையிரத வுடல்விளககுடிடி சனமமெனப
மொனறிலலை யென்ற உலகாயத மேரகக, எமமுலடென
௮ மறுதத அருளி-செய்்2ஜெனக மொளக
அதாவது யோனிபேதுங்க ளாசவும இரதிரியவக ளேற்ற
க குறைவாகவும சாறுபேகவகளாசவும இபூபடி. பலபேசபப
டடத கணாமத தக நீடாகைபால, கனமமுண் டெனறமெனக
கொளக,
இசர்குப் பிரமாணம பரபச்ஷம 6 05 ஐறரானகொரு மூ
னதிரணடி. ஜெனறதா யுடலஙகளின, வநதிடாவுணா விக
இயகளும் வனன பனமையு மி.எமையாம; பு இயோடிய வன
னபோக குணங்களபூத புணாச.ிமான, ற5இடாரஇவை பேதி
மாயிட வ5தவாவினை தநரவா,
சி5-பர-உல-மறு, ௬-செ,
தொடர்சசியா லொன்றுக கொனறு தொண்டுசொட் ட
காத, இமமை௰ிற் செய்தது இாரையி7ல மனுபவிககிற மொ
ிர.த முனபுளள தல்லவெனாவளை 22௫9 மறு ததருளிசசெ
ய்சதெனக கொள்க,
இதற்குப் பிரமாணம் பரபகூ;௦ 6 அராஇ?ய லாவின
செனின மலமாயைகனம மணுஃ ௮) ௮ நாஇ5ஃமை மஹுகச்கள்
செய்ய வறிச்.துகனம முட£செயா, வகமாதிகாரிய மாமுடத்க
2௮/0௭ சிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்.
மாசேசனமமணை யாவறிஈ,தராதியாஇ யமைச்சவேண்டு மமைப்
பி? ஷப மகசாதியே ?? எனனலுா॥ தங கணடுிகொாளக
௪ 5-பர-உல-மற, ௪௮-௪௪.
இசனாற சொல்லியது விதஇினிட தீதி2ல மரழு் ஊடானா
ற்போலவு மீளவு மாசதிலே விசதஅண டானாரபோலவம, கன
25 இஞலே யுடலுணடாயு மீளவு மூடலினஞாலே களமமு னடா
யா, இப்பட சரீரமுங கனமமும அநாதியே தொண்டு தொட
டு சொ.டாரசசியாய் வருமெனனு மூளைமையு மறிவிதத த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ஏ அவனைக் [0] வவ
உடறசெயல்கனமம் - சனுவினசெயஇபாற கன மமு.ண்
டாம்;-- இநஃவடல்வ53 வாறேரெனனீ2-இத ஐுஉணடாத
குக காரணமயாதெனில,--விட்பபடு முனனுடமபினவினை-றீ
க சபடமி ரனறுவினகனமம,--இ5 தவுடல்வி ்சகும-இழ தனு
வைவிளைவிஈகும;--விததினிடததினினமரம- விசதினகனமர
முட) மரததினவி5தும வநதிடையமாபோல்-மரதஇன கண
வித ம வஈதுபொருஈ.து மாறுபோல,--ஒனறுககோனறு தொ
டாச?பாய் - தமமுடகார.னகாரிபமா.ப்,-மொனறைமொடட
நாதி-சரன்றுசொட்பெ பிரவாகாநாதியாய் வருதலி னவாறி
ரீகுதீ கீமமுறமுர்பிறபாடு முடியாசெனபதாம
மறைஞானதேசிகா உரை.
ணம 6701 110-5) அணமை
இபபடி யுடலெடுத. றத இரிகறவனுக காகாமி
ய மேறுமா றணர்ததுகருர்
தூத்செயல் விதியைபிந்த மூயறசியோ டனுபவி
கா, லிச்செயல பலிக்குமாறெ னிகம௫ தங்கண்முன்
௨-௫. தஇரம். ௮ தவி தஇலக்கணம், ௮2/0௪
ன, ரச்செய லானாலிககு மலைசெயின் மேலைககாகு
ம், பிறசெயா தனுபவிபப இனறுபின் ரொடருஞ்செ
யதி.
(இ-௭.) முற்செ
டல் விஇிபை
954 மியி
சி?யா டனுபவித
சாலி;செயல் ப
லி.கு மாறெற
ன
இத மசதஙக
ள
முன்ன ர்ச
செயல்
அனுலி கக ம
வைரெயின மே
லைககாகும
பிற்செயா த
னுப விபப இன
பின மஜொடரு
ர செடதி
(௧௧)
மூறிரகநவாளி லார்சடிம்த கனம மிரதக
௩52௭ மூய௱சியாற பிராரதாம புத
அவலி.டா மிபபொழு இயகே மழுூபவி2 ஐ
விரி. ஈசொழிசற போேலுமொரு ௪ந௩சதக
காகாமிபமாகக கூடு மூரைமமயே யெபப
ட. யெனறு சேட்? முூயாசல்,
மறுைகக ணு டாமவிளை யினடசனை
ப புசிசகு மவசரததி லியான பிரராயோ
மமினேன பிறொனகறார திமைசெயதாரெ
னனு மிசரக்ததுகள
சகநததி லிராகிரஞ் செய்ரதஞை லு
ணடாய கனம மிப£பா சனுபவமாகும,
இப்படிப் பிராரதசம் புசசகையி லு
டானசாகையா லிபபொழுது மதனைப புசி
ககிற காலத து ஊடாகிற விதாகிதமும வரு
கற ௪௩ஈத. தக கே தவாகா நிறகும
ஒருகால,த.து மி௨னுக காகாமிய மேரும
ம் புிப்புணடாக மாடடாது,
இப்படியே சந௩.ஐகடோறுர் சொடர்கது
தொடாரச்து வராநிறகு.ம எ-று,
மூற்செயலெனறதுமூச வைக் துககுஞு சிரதியாகம மென
வறிக.
(௧௧)
ததை ய வைம கள கனை சமா கோ ளை களை கை வைவ்வ்றை க வைகயான ைய ப வைப்கா பன்மா கவன மம.
4/0] சிவஞானத்தியாச் சுபகூம்,
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
மூர்செயல்விசியை யிஈதமுயதசியோ டஜுபவித்தா லிச்
செய லபிஃகு.மாறென-பூவததிரசெய்த புனணியபாபங்களை
பிரகதேகதஇல் பத இன தஇனாலே புசகசசேயானால, இச்னா
ல் மேலகருமமேறுமபடி. பெபபடி மெனனி,?--இகமகிதங்கள-
விருபபு வெறுப்பாம-- முனன ரசசெயலாணுல்-பூர்வத்திலம
புசிககையில வி௮ப்பு வெறுப்பா லாகாமி.ப பேறுகையால்,)--இ
கு மலைசெயினமேலைசகாகு2-இவவிடதது மகசவிருப்புவெ
௮பபைபண்ணினால மேல்சநககுரக மே துவாம,--பித்செ.யா
னபலிப்பதினறு-ச௨ா னுகசிரகததினாலே ராசததவேஷ நி
ருமூசசகைகொழிப அகாமிடமேருசபடி. புரிச்கிதகூடா த,
அகைபா லாசாமிபாஈஜ பொருத அைபைவிபபதில்லாமையால்,--
பிசூராடரு௭ுசெயகி - செய்யபபட்ட தொழிலானது புண்
ணி.பபாவங்களால் சனம மொடர்சசியாய்வரும்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
ச ரமிபம வஈதேறுமாறு கூறுகினரர்.
முூசசெபல் விதியை - முர்சனனசதிற பண்ணின சன்ம
பல சுக துககஙகளை,-- இநரமுய த் யோடு - ௮௩2௪ சக தக்கது
களுக்கு மூகற்காரணமாகய போககிய கனம சுகதாசகமா
ய்ப் பரிணமிசகர்கு நிமிததிமாய்ச் சனகந் தாரசமாகி யக்த
மூத்செடலுட் டானே யிருககும் போசக கனம மிப்பிரயத்சன
தரையுணடாகக யதஜேடு கூடியுண்டாகக, அதச் சுகதுச்சங்
களை, --௮லுபலிச்தால் - புசச.சால்,-- இச்செயல் பலிக்குமா
சென - இவ்வாகாமியம் வருதற்குக காரணமேத)--மூற்செய
௨--சூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮0௯
லெப்படி வச்கஐ,--இசமூதஙகளால் - எனனில், இதமசதங்க
ள,- -முனனர் - முனனாக,-- அச்செமலானால் - துகசமுற்ஜன
ம சனமமுண்டாமானால,--௮அவைசெமின மேலை காகும- ந
த இகமகிதங்களை மிப்போறு பண்ணினால் மேலைககாகுப்டிமேல்
மறுசனமச௫இழ் ௬க தகககாரணராகு மாகாமிய மேறும, இத
ம௫சமு௦ ஏவகற்சாசசா ட உஎணுவிசகு மூறசனமடலம பலா
னோ, பீனனாகாமிய மியர்று.ற காசஹாவாயிருககு மி௨கை
குணடாசறாமுககாரணே? சதஇயம' விவோமினறி நானே
பணணு நிர்னெறே பென்று காவ ராக பயாவேோகுதார ௬௪
நதர கனம கர்சுதாவாய்ம் பலஅகொளபவளனா£யும, தனசகுத
தானை சேோரறிபிருத ஈலால்,தகாமிப மிஈசமூனைகாரணததா
லேம,;--பிஈஈயா சபைவிபப இனறு - முறபணணாச த பின
னனுபவிப்ப இனறு,--சசய்தினெ மொடருஈசெயதி-மனோவா
ச்குகசாரயஙகளிஉ சமவாம ச௪மபாஇயாய் வருமித ம£தமென9
ஐ வியாபாரதூறதனமம், கருஷி கனமம்போற ரொழிமாதலா
ல் இகசேகெட்ட செஙகே போய்ப பினவஈ துகான பறநஃர௬ 5,
ருஷி கனமதசகொழிம் கெடடாலுர் ௮5ூற் பூமிமிலு ஈடா
கும சமல்சாரமபோல, மனோவாககுக சாயதகசொழிலு பே
கெட்டாலும் கெடும், மூறகண கதிர் மெழிலிஞல் புகதிகத. தவ
த்திற் சமவாயசமபகதியாய் வைககபபட்டுப் பலபரியஈ,ச மிருக
குஞ் சமஸ்சகாரமாகம ௮இரஷடமெனனலும் பெயாசசூககுமக
னமம்,-- பினஜஷெடரும்-சொரக்சுகரச பூமிகளிற சூசகுமதேக
த சேரிலிருகது போம்வரும்.
சிவஞானயோதியருரை வருமாறு.
் அணி 22 வை
அ.ற்றேல் இத். தணையுவ கூறியவார்றுன முன்புசெய்தக
ன்மம் இல்$வற்றித்கே தவென்பதூஉம், அவற்றையனுபவித்த ற
(டு௨
௮௧௫: சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்:
குத தணையாதன மாச இரையே மூயற்சபெனபதூ௨ மொக்கு
மாயினு௦, ௮வவரறு வினைபபயனுச இடாக வருனெ.ற முயற்சி
மேலுடற சேருததருரிய வினையாமாறு யாங்ஙன மெனின? நன
௮ சொனஞய், மூனவினைபென்பபடு மிதமகதமாவன? முற்பிற
விமினவவானு கிசமுரமுயாசியேயனறி வேறினமையான, அதனை
யுடமபடடாய்ககு ௮சகயமபற்நிஇககுமமழயற்சி நிசழகதால்
௮.த மேலைசகு விளையாமெனபததானே போதரும் அற்றேல்
ஒரரவழி ழூயத்சியினறி பிருபபரரஃகு மேல வரககடவமசொ
னறு இற்லைபோலுமெனின ? றுற்னறு, அறுபவமால்து முப
சியை பொடடியே நிசுழவதொனருகலிற பிராரசகவினைய
பைவமுளளவும் முபா சியும ஒருசலையானு ௨டெனபது பெரப்
படுகலி, அைபைமுள௨ஹி மேல்ககு வரசகட௨வசொனறிலலை
யென்றால் யானடையசென்டொழமிஃவெனபதாம,
ஒருவினை செய்யாசோழு முடையரெனஈதும் வருகதிச்
செய்யவேணடாது எளிதிற பெறுவது கோசகயே பிநிசனறெ
னபது கருது,
மரகஙகண் முதலியவ௱றிர்குட சணணீா முதலியவர்றை
ஏற்றக்கோடர்குரிய சூசகூமமூயாசி யுணடெனபது உணரந
தகொளக
யாண்டும் பிழாமை யுணாததுதற்கனறே பிற்செயாத
பைவிப்பதனறு என எதாமறை முகத்தான வரைசெயது கூ
றநினாரென்பது,
அஞுலெனபது செளிவின்சண் வத; சாண்பவனசிய
னேயானணால என்ருற்போல.
அறறேல் ஒனறனபொருட்டு வர்த.த மற்ஜென்றன்பொ
ருட்டாதல் சகணடிலமாதலின, இசமூதங்கண் முனனரச்செல்
௨--ரூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௮௧௧
லாயவாறுசான் யாங்கனமெனின ? அஃதுணர்த்ததற் கன
சே வருஞ்ெய்யு ளெமுஈ”செனப த.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
(அவைக்கு
இககவலிலை புிகசிற கனமமெல்லா மூனபுள்ளகாசில்
மேலைகஞுக கனமமு.ன்டாகறபடி. பெபபடயெ.சறவனை கேரச
இ மேலருளி௪செய்ச ரா
செயல் விதியபையிசச முபற்போ டனுபவிததால் -
முற்சநக சளி லாரசசிதக பு ௮அணிபபாவஙகளை மிஈ2 சத
இலு£சாகத றட புரிதசால்,--இர்செயல் பலிககுமவர
ரென - இப்பொழுது இககே புசசசகசாசெயசே யுஈபான க
னமஙகள ௭௩3௧ பலிககுமெனனில்?--இ?மகதஙகள முூனன
சச்செயலானால - முறசநநதுதிற ௬5 நுகக களை புதிககிற வ
வ,தரததிலை யுணடான பிரியாப மிரிபங௩ள இஈத ௪௧௧.௫
க்கு௪ சுகதுக2ஙகளாய வகது பொரு தகையிஞலே,--இதகு
மவைசெயின மேலாகாகும - நுகைபால் இப்பொமுதும பிர
7ததம புசகசசெய்தே யுனடா&ற இழாகத ஐகள் வருக௪ ௪
௩நத.தககு ஏறவாகாகிறரும,;-.. பிசசெயா சனுபவிப்ப இன
அ - ஒருகாலததிலு2 ஆகாமிப௦ே ௦ரூ௦ற் புசிபப து ஈடாசமா
ட்டாத.--பினழஜெடருஒ செய்9-றகைபால் கனமங்கள தொ
ண்டுதொட்டு வாராகிற்கும்.
இதற்குப் பிரமாணம் ௫௩இன தஇிருவிருத்தத தக்௫ு இட
ட பிரமாணததி?ல கண்டுகொள்க.
இசஞனற்சொல்லிய மூற்சககததி ஓண்டான வாசாமி
வமிச சமநத் தக்குப் பிரார்த்தமாயும் இப்படியே சனல்
ல ௧௨ சிவஞான 9ச்இயார சுபகூ.ம்.
அகாஇி2ய ொண்மி தொட்டு வருமென்னு மூறைமையு மறிவி
த்த்து
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு;
0
மூ,ச்செயல்விதியையிக 5 மு பரசயோடபைவிசதால் ௮
ச றலித அணையுஉ கூறியவாஈருன மூஃசெடத்சனம மிறகவற்
றிற்சேசமெனபதூஉ ட அவாறைஉனுபவிதறகுத துணையாக
அ்மாகஇரையே முயாசிபெனபதூஉ௰ ஒகுமாயிறும,--இசசெ
யல்பலி*கு ராறென-றவவாறு விளைபபயனு5 இடாகவருகன ற
மூ.பற்சி மேலுடற சேருரற்குரிபவினையாமாறு யாகஙன மெனீ
னூ?நனறு சொன்று, --இதமகிசங்கள மூனன ராரெயலானா
ல-மூனவினையெனபப?ி மிசம௫சமாவ.௪? முற்பிறவியி னவவா
அறிகமுழமூ.பாடிபேயனறி வேறினமையா னகனையுடமபட்டாய்
சகு அகநயமபற்றி,--இஙகு ஈவைசெயி ச மேலைசகாகும- இவ
குமம்முயர்சிரிகம்சாவத மேலைகு வினையாமெனபது தா
னேபோதரும அ௱றேம் ஒ?ரா௮ழி மூபரசி யினறி பிருபபாரச்
கு மேல்்வரககடவமொன்றிலலை போலுபெனின? அறதனறு...-
பிறசெயா தறுபவிபப இனறசெம்இ பின முெடரும-அறுபவமா
வத முயற்சி பயொடடியே நி./ழவமொனருகலி.௪ பிராரத்
தீவினைமனுபவமுூளள அளவு முபற்சியு மொருசலைபா னுணடெ
னபது பெறப்படு5லின, ௮அனுபலமூள் வழி மேலைககு வரசகடவ
தெரனறி லையெனறம் யாணடைய ரொெனொழி5க எனபகசாம்,
னர்
மறைஞானதேடிகர் உரை;
முற்க றிய கனமம புஏசகுமிடத ததாரண பூ
ர்வமாகத் தோகும் அணாததகிரமுார
மேலைக்கு வித்துமாகி விளைந்தவை யுணவுமாறி,
ஞாலத்து வருமாபோல நாஞ்செயும் வினைகளெல்
௨--ரூ.தீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம்.
௮/௩,
லா, மேலத்தான் பலமாய்ச்செயயு மிதமச துகட்கெ
ல்லா, மூலக்த தாயயென்றும் வகி முறைமையோ
டே.
(இ-ள்) மேலைச்
ரூ வித
மாச வி
கலை யு ணு
மாசி ஞாலஹ்து
வருமாபோல
கா செயு௦
வினைக ளெலலா
மேலதமான பல
மாய்
செய்யு மிசம
இசுகுட கெல்
லாமூலத்த தா
த
எனறும் வ
இர முரைமை
யோடே.
(4
பூமியின கண்ணே பொருவன செய்யு
ட ஈழிலா ஓ. டாகய தானிபழுசலி பிவரு
ங காலத தாகு வித நம் நிசழகாலதஇற் பு
௪பபுமாகியும௦ ௨௫௬.7, அறுவருமாறுபோல
நாரு மூறசககஙகடோறுசு மெய்க் வி
னை ரொலலா மிபபொரு ற புசிபபகர்குப்
பாகமாமடி சிறி ற “௫.2 ராயக கட்டுப்பட்
டு- சறிதகால் மிருது மேல்வருஷ் ௪நநஜ்
களி புசிசதறகுப பாகமாயி நககும்,
யாமெடு ரர நேேககுஇற செட்யு மிசா
5 தரனே யாகாமிபமாயேறிச சநநஙகடோ
௮ சரீர மெடுததறதரூக சாரணமாகு வ
ரா.
எப்பொழுது மிர்; முூரைமைபைப் பொ
ருந்த சசநமரண குகளுக கேதுவுமாய் வரு
ம். எஃு,
சாயா யிலையாயக கிழஙகா.ப் விளையும் விகு தசசளூ முூண்
டாகையாற் பொதுவாக வணவெனஞூா,
ஏகார மீறரசை,
இவற்றுட் சஞ்சிதமாவ - சகஈங்கடேரற௮ு மமாஇயே
சொடர்ஈது தொடர்க தாறச் துவாககளில் கட்பெபட்டன
அளவிறம்,த சடச்கு மிருவினைகள.
௮௧௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
பிராரத்தமாவ.து - அகச் சஞ்சிதத்திலே பரிபக்குவத்
தைக குறித கதந்கேற்ற தனுகரண புவனபோகங்களை யுண்
டாககப் புசிப்பிபபத.
அகாமியமாவத - பிராரததத்துக் சசையவெடுத்த சே
சசதி லகனபலதசைப பு௫ககையில் விருப்பு வெறுப்புககளா
௮ ௱டாய சனமபலததைக கூட்டுக சிவனை மிகழக்சஅபராதத்
தால் வரு௦ புனணர்யபாவஙக ளெனவழிக.
மூற்கூறிய பிராரதசம் இசசை ௮நிசசை பரேச்சை என
ரூவிசமாம,
இஇு லிசசையாவது - இராசாவின மனைவியைத தீண்ட,
லால் வருஞ ௬கநூக துககழும.
அறிசசையாவது - இஉமுதலியவற்றா லிருபயனையு முதா
வத,
போச்சையாவ௮ - ஒருவ ரொருகாரியஞ் செய்ய வசனா
லவனை யாககனை யபராதமென றநிராசகரஞசொலல ௮.2ம்கொ
ர௬வன வினைமுதலிமவ தமுலுறு மிருபயனை மெனலறிக,
அல்சனறித இருட்டமெனவம ௮திருட்டமெனலும் இருட்
டா இருடடெ னவும மூவிகம்.
இவற்றுள இருட்டமாவத - இப்பொழு இவ்விடத்இத்
சிர௪,ற்உண்டு முதலிய வெளடதஙகள மகதிரவகராது மிம்மை
யிலே செய்சு கன்மமிம்மைபிற் பலிககும த.
அதிருட்டமாவ.து - இம்னையிலை செய்தகன்ம மறுமையி
ற் சுவாக்கநரகங்களைா யநுபவிக்கை,
திருட்டா திருட்டமாவ.த - இம்மையிலே ௮சுவமேசஞ்
செய்தவ விம்மையிற் ரூனே சுகத்தையடைம் த சுவர்ககத்தை
யடைவது.
உ--ரூதிஇரம். ௮தவிதஇலக்கணம். அகடு
இஃகன்றி குறித்தொருவளாச் செய்த இவிளை கொலை
கள் சூழ்$2 களவெலாஞ, செறிகு தொருவரைச் செய்கு தீவி
னை பிமமையேவருர் இணணமே?? எனவதிச,
பிரமகததி செய்கா னிம்மையிற் றுசசகதமரை யடைநீத
மறுமையி னரகததினசண விழுவது.
இகனைவிரிக இக் பெருகு1॥ என ஒறிக (௪௨)
சிவாகிாயோகியருரை வருமாறு.
வடு
மேலிதற் கு. சாரணம.
மேலைசகுவித துமாகி விராஈத வையுனவுமாகி ஞாலத_நு வ
ருமாபோல- *[ பக சாமர கர் -சூர இரதிரிரியாதி பலதகளா
னலைகள இப்பொழு தபுிப்புமாய் | கீதபீசஙகா ேே லைக்கு
வித தககளுமாய் பூமிமினகண்வருமாடபோல,--காுசெயு 2வி
ஊனை களெல்லா மேலசசான பலமாசசெயயும - நரம வாகமநக
காயஙகாளினைலே ப.ன ௫பபட்ட ஸ்.தூலகருமஙக.£ இவவிட
த்த நாக. அதினிடககிலே நினறு 2 சூககுமரூபமாக அறி
ரு௲டமெனரொன்று சனிதது சுதமஙகாலஙகளிலை தருவா
இிபலககளைப பொரு5சபப.எணும. ௮௩௧௪ சூககுமகருமசஇ
லே சுசுககுமமெனஅ ஒருகருமமு னவடாய் அதுகருமபீசமென
பேராடபுசுதிகிஷடமாய கினறு பு எணியகரும/$௪ம புண்ணி
யததையு ), பாபகருமபீ-ம பாபதகையும் பஸலணுவிககும, கரு
மமானத ஸதூலம சூ-கமம சுகூககுமமென்று இரிவிசமாம்.
இற்குசமமதி
4 நிருமூததன-விடுபட்டவன
ஏ பசு - பலா) தமரம-மா) கர்ச்சூரம் - பேரிச்சு, இ
த்இரிணி ட புளி.
4 பீசம்-கொ ட்டை.
௮௧௯ சிவஞானித்தியாச் சபகூம்.
ஸ்ரிவ யெ 8 கெ __ ௯5... லெலா விர் யா ஸி
கவ அணி னும் ப _த௦ | ஹ.ஒகாஹசஷாவிடஹ-ஷு
அவரு இ) கா ஈெெகமா ஐ தி,
இம கட செல்லாம் மூலசகசாகபெனறும் வகதடு?
மூரைஸ॥?.ட டே-இஃமககமாகிய புணணிடபாபங்சளுசசெல்
லாம மூலகாரண ர॥ாரகிப மூரைை (பையுடைக்கதாய் முததிப
ரிபஈதமும முறைபிறஈழாமல பொருகஇவருவது ௮4௦ காரண
கருமா நு
தோனப்பி7காசருரை வருமாறு.
கணண? (0) அறுவை
அசாமிப2ம, சஞூசம் பிராரககமாய் வருமெனபதற்குச்
இருஷ்டாக இற
விஈநரவை மேலைக்கு விதிதமாகி யுணவுமாகி வருமா
போெனறு பொருட்பு எாசசி
மற்றைய வெளிபபொருள
சிவஞானயோதியருரை வருமாறு.
கதைல
உலககஇன உணவினபெருடு விளகத கனிமுகலரயின
உணவுமாய வித துமாதல கண்டாமனறேற, ௮ தபோ, சாமெ
னனுமுளைப்பாற் செய்யப்படுவசாசய முயர்சிய(ஞ செயல்வ
கையான் வினைச்டோக வருமனுபவத்மைப் பயககும், கருத்து
வகையான இதமசெெமெனப்படும் தகாமியவினையைப் பயக்கு
மெனபதாம்.
௨--ரூ5ீ.இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௧௪
இவ்வியல்பு தொன்றுதொட்டு வீடு? பெய் தமளவும் இ
டையவபடாது தொடர்ச்சியாய் வருமெனபார், எனறுமெ
னமுர்.
மூலதகசெனனுமொரு அதகருமசதின மேனின்ற.த.
இதமகச௫களெனபற என உருன௱து மது
£ஊசியொடு குயினற தூசும் பட்டும?? எ.௪ருற்போல ௬
ணடு ஒர ஆஷயிரறு
இவை சகானகு செய்யுரானு், முூபற்சிககுப் பயன இது
வென்பதணாக நமாாதகான வருவாிஅமையின, வினையுன்
ஸ:௦ பெறபபடாெனனுமலா மதமபதறி சவத தப பரிகரி
சி.ஐ, வருவாயினி.பல்பு ஈறி, மேலது வலியுறு 1பபடட ஐ.
அற்றேல், அம்முயறசியிளைவாக£ய இதாெெங்களஇ.பல்
பாமாறும, ௮வை பி.ஈன ர[பபயப்படுமாறும் யாகஙனமெனின,
௮.து முூனனாக கூறப்படும்.
வையககைவதகதாகை.
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
இல்ல்
இப்படி.ச் தொனறசொடடு வருமெனஈ௱ களமம ஒனர
யிருகச, பிராரத;சமாயு மாகாமிடமாயும வருமெனாற தெபபடி
யெனற உல்சாயகனை ரோசகி அருளிசசெய௫ருர்.
மேலைக்குவிசு தமாக விம்ச்தவையணவுமாச ஞாலச் ஐவ
ரூமாபோல - விசுவதஇலே விளையத2௧௧ தானியங்கள், வருகி
றவருஷச துச்கு விசையுமாய், இ? தவருஷச் துக்குப் பு9ப்பு
க்களுமாய் வருகிற முறைமைபோல,--நாஞ்செயும் வினைகளெ
ல்லாம் - நம்மாலே முர்சநசங்களிலே செய்யப்பட்ட சன்று
ங்களெல்லாம் இதசன்மைச் த,-- ஏலச்சானபலமாம் - இக்க
௮௧ சிவஞானசித்தியார் சுபகூமம்.
சனனகுதிலே வக. தகூடிப் புக்சைக்குப் பியோசனமுமா
ய், -- செய்யு மிசம௫தங்கட்கெல்லா மூலக2தாகி - இப்படி
யபைவிகசசசெய்தே ஆர்சஏக௧5.ற பிரியா ப்பிரியங்கள் வருகிற ௪
௧௦,இல் அனுபவிசசதககக ௬௧ தககஙகளுககு ஏ.துவுமாய்,--
எனறும வாதி மூறைமையோடே. - எப்பொழுது மிப்படி.
பே முறைமையாகவகது பொருகதாகிதகும
மூலதககாகி யெனறும வதிரி முரைமையோடே என
2.ஐ உலகாயதன இமமையி?ல செய்ககனமம இபாலமையிலே ௮
பபைவிககசசொழிகத, இப்படி ச தொனறுதொட்டு வாராகதெ
னஊ௱தைப பற்றியெனக கொளக
இசச்குப பிரமாணம், பரபட்சம. எ கெய்திடு்கனமமெ
ல்லாஞூ செய்தலா சமமைபபறி, யெய்திட மெனனினிகசே
மாயநதிடு மேய்வதெககன, மெயங்தருதா ௦ய/கெட்டு” சூககமா
ய்போவுமென்னி, லையனே தபமபோனா லதனொளி யாவதுண்
டேோ'? எனனுமது் கணடுகொளக,
த-பர-உ௰௩மது, ௭-௪,
இசனாற செரலலியது இகசப் பூமிபிலுண்டான விளைவக
ளெலலாம இரத வருத துசகுப் புசபபுமாய், வருகிற வரு
௯௮ தககு விசையுமானாதபோல, அளமாகசள செய்யப்பட்ட
கனமமூம இசதச சநநததுஈருப பிராரததமாய், வருகற ௪௧நத
அக்கு அசாமிபமுமாம் வருமெனறும், மீரியாப்பிரியககள் ௪௧.2
ககமாயும சுக துககச்திலே பிரியாப்பிரிய முணடெனனு முறை
மையும் ௮றிவிதத த.
;இருவினையென்னை?? என்ற இருவிருச்.க மூசல். (மலைக்
கு'என்ற திருகிருதச மீறுகவும் உறகாயதன,
கலாமாலாகள்.
௨--ரூத்இரம். ௮தவிசஇலக்கணம். ௮௧௯
சுப்்ரமண்யதேட௫ிகருரை வருமாறு:
வைடு
நோலத அவி.ரகசவை - உலகசிலுணவினபொருட்டு வி
காந்த சவிமுகலாயின,--உண௮மாகி மேலைசகுவி5 தமா௫ வரு
மரபோல,--உணவுமாய் மேலை7கு விலதுமாசல் சணடாமன
ளே அதிபோல,--மரஞசெயும வினைகளெல்லாம - நாமென்னு
முனைபபாற செய்யப்படுவமாசிய மு.பர்சியும முறைமையோ
டே,--ஏலகமானபலமாசசெமயுட,ி -செயலவகையாத பொரு
ந்த வினைசடோய வருஈனுபவததைபபயககும,--எனறுமி2மகி
தஙகடகெலலாம-எககாலமூக கருசதுவகையா னி மக தமெ
னப்படும,-- மூல சதாகவகஇ$ம-றசாமியவினையைப் பயச்கு
மெனபழாம,
இவைகானலு சொய்யுளானு முயாசிககுப் படனிதுவென
ப துணாதது முக்குமால் வரு £யினணா௰ின வினையுண்மை
படெறபபடாமென்று மவாமத பறறி யாசங்கிக் அப் பரிகரித. து
வருவாயினி.யல்பு கூறி மேல தவலியுறுதகப்பட்ட,த
அலல்
மறைஞானதேசிகா உரை,
ம ணான்ட்ட 2722 பம ணன்
முற்கூறிய விமககயக ஸிவையெனப தூ&,
மசணாத சிவனிருபபனையுவ கொடுப்பனெ
னபதூ௩ முணாத் தரர்.
இதமி தஙகளெவப இகனமன வாககுக்காயத்
இ.தமுபிர்க குறுகிசெயத லததெமற் றஐதுசெயயாமை,
யிதமக தங்களெல்லா மீறைவனே யேற்றுக்கொண்டி,
க,தெம் தத் சாலின்பத் துன்பங்க ளிவனன்றே.(௧௩)
டட சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
(இ-ள்.) இசம௫ அச்சகத் நச்சுக் காரணமாகிய சன்ம மி
தீங்களென தமகிதககளென தநிருவிதமாகச சொல்லப்ப
பது டும
இகனமனவர அவ்விருவிதமு மனசானினைப்பதும், வாக
க்கு காயம கா சொல்லியதம, காயதஇனாற செய்வ
தம், தமமி லொனறுககொனறு வேறுபா
டாய வருவன
இம்சூவிரததா லியறுவ தூலகனம ெனப்பமெ
மரசாதிச ளொவவொனறு தொகையான முமழூனறு பே
கீமாய்வரும
“வைவருமாறு --பேசிய தூலபேதம் தனிதனி சானகு
பேசு, மூசமூன கானகுபேத மூசறுமம் மூனறுமினஜு, மாசி
லேோரறியுமவேலை விரிகஇடுமகேகமாக) நரசமாநரகபேதது ௪
மரினைக கொகெகுநாளில *?
பாச சூககுபாமு மதிஞச்குமழு ம பதிடசுபாசப் பனுவலி
திகூறினா ராண்டுசகாணக
இதமுயிரக க. ஆனமாகக டமதுயிக குறுதியாசப் பு
அத்செய்கல் ண்ணியததை* செய்த லிசம,
அகதமற்றது அனமாசசகம் ததெமாகப புணணியத்தை௪
செயயாமை செய்பா சசமாகய பாவரசெய்க லக
ம அவைசானே பலத்தைக் கொகசெகவற்றோ
வெனின ?
இ௫மக தங்க அவவிசாததங்க ளாசிய கனமபலங்களை
ளெல்லா மிறை பெல்லாங் காதசா வறிசதுசொண் டான
வனே யேறறுக் மாசகளுக கருவினைப் பலங்களை யேருமற்
கொண்டிங் த குறையாமற் ய்ப்பிப்பன், எ-று,
மி தத்தாலின்
பசீ தன்பங்ச ளீ
வனன்றே,.
உ-ரூத்திரம். ௮தவிதஇக்கணம், ௮0/௨௧
அன்மாக்கடகுப் புண்ணியபலமே யிதமாதலா லிதமென்
டூர்)
பாவபறம் துககச் தககுக கரரணமாதலா லகதமெனரு
ரெனவறிக
ஏகார பேச௱ம
இசற்குச சுவாயமபுவச நக் கா 2௭௧. (௪௩)
நேஷமைக ம
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
அைகளிதர; 0) அறுவகை
இதமச்ககளெனப இகல்மனவாசகுககாயம - இச?டிகச
ங்சளாவ.௱, 0ர்மமாரிய மனவாககுச்கசாயகஇனால ஒருவ
ஐ ஃசெவவாசென்னில)--இதமுயிக குறுஇசெய்க லகிதமற்
8.௧ செய்யால -இதமாசிறற அனமாகச்ஞூககு மனசினுலே
நனமையைநினைததுர், வாசசனால நகல்வசன ததையுனாத தம,
காயத்இிஷலே ஈனணமைகளைசசெய் ம, அககாஇகளைக கொடுத்
தமேறுதியெய்கல. இசனறி அ௮சிசமாவத அனமாகாளுக்கு
மனசினாலே ஒருபொல்லாபபை நினைத் தம, வாககனாலே கி ஆ
டரஞ்சொல்லீயு ௦, காயசதினாலே பீடைபண்ணியும பரத.திரவி
யங்களைா யபகரிகதலுமாம.
5,௮5௦ - ஸொகா 95.1 வவ ஆஷா ய$-,௧௦
ம், ௦கொழிவி? | வறாவகாற? வ-டண தூயவா
வாயவ௱உீ_ந9.தி.
மச்றித செய்யாமைபென்றது கொண்டு டயாதொருவான்
மாலித்கு வருச்தம்வர்சகாலதத ௮கசைமாற்தத் தனக்கு சத
இபுண்டாயிருக்சவம் உபேட்சைபண்ணினானாகல் அதவும் தா
ன்பண்ணின ௮செமேயாம்.
௮௨௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
அற . கநாயாந) விகலாறு) கீடாநு பாலவர
க ரா ராத) | யா_ந-௦௯௦௨௦_தி யெஃுவா இ இ
யா௦தி _நாஈகாண_வ9 தி ,
இதசம€தசகளெல்லா மிறைவனே மடேற்றுகசொண்டில் இ
தமத தசாலினபத துனபஙகளீவனன ளே - இற்கனம சொல்
லபபடட புன்ணிப பாவங்க ளொலலறாதிகையு௦ காததர இரு
வளச சடைச் துசகொணடு ௮௧5தப புணணிய பாவஙகளி ஷலே
௬௧ தககலகாக கொடுபபன,
அனே எனபது நி-சயமாகவென அரிச,
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு.
கதையை (0) வ வைககல்
இதமகதங்க ளிவைபெனபத மதையறிஈது சிவனே பலன்
கொடுப்ப னெனபது முணாத த௲ன ரர்.
இதகமகதங்க ளெனபசே மெனனிஃ௰?- இகல் - ஒனறு க
கொனற மாறுபாடு அதற்குள்,--இ3ம மனவாசகுக் காயத்
து - மனவாககுக காமஙகளிஞ?லை,-- உயிர்ககுறுஇ செய்தல்-
ஆன மாகசஞூககு ௩னமை பணணுரநம்,--௮£௫ மற ஐதசெய்யா
மை - அகதமாவ.து ஈனமைசெய்யாமற் நீமை செய்வத, ௮வ
ற்றுள, மனதஇனாற் செயசல் பிரியம்கோபமுதலியன, வாகச்
கனாற் செய்தல் தத நி5சை முதலியன), சாயதஇஞ ற் செய்த
ல் அடி.தீத லணைததல் முசலியன,-- இதமூறங்களெல்லாம் -
இதமகிதங்களால் வரும் பாவ புணணியங்க எனைத்சையும்,-
இறைவனேயேற்றுகசொண்டு . வனே சண் சொண்டு--இ
தம௫தத்தால் - வரும் ௪னகம் தாரகம் பேரக்கியமெறு மூச்
இறகினைசளிஞலே,--இன்பதி துன்பக்ச எீவனன்றே ஃ ௪௪
௨--ரூ.த.இ.ரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௮௨௩
அக்சஙவ்களைப் போக்ய கன்மத்திலே நினறு மூண்டாக்கப் பு
சிககப் பண்ணுவன ருனே,
தடதகவவனவசியனகின்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ககக (0)
உயிர்கனறுதயென மேதாசமஙசளின விதி கவர்றைல்
செய்கலே இம, அவற்றது மறுலையைச ரெய, ஏலே அதம
சலான, ௮அவவிரணடனையுஈநியவல்ல மூகசல்வனே ௮௨ றைக்
மகைககொஷடுி டம னளிபடனெனபதா ம,
இிரம்பவழகயருரை வருமாறு.
0
இட்படி.௪ சொல்லிவகத இசமெனததேதெனறும் தூத
மென்ற சேதெனறும கேட்ட மாணாகனை நோக மருளிஃ- செ
ய்க்மூா.
இதமதசதங்களொெனப இகல்மனவாககுக சாயக ஐ - இவனு
ச்கு இசமகதககெனறு சொல்லட்படடத ஒனறுககசொனறு
மாறுபட்டு ௨ருகற மனக இலு-உள நினைவாலும, வாகூலுளள
வசன ததாலும, காயததலுளள தொழிலாலு மூணடாம் இதமா
கசசெய்சேசேது ௮5௪மாகச செய்கிறசே த எனனிஃ? இச
மூயிர்ச் குறதசெய்தல் - இதமெனப.த ஆனமாவுசகு நன்மைப்
பகுதி புணடாகத்தசக கறுதியான காரியயகளை யறிக தசெய்
5ற,த,--௮மறறிதுசெய்யாமை- அததமெனபது ௮னமாவச்
கு ஈனமைப்பகுதி யல்லாச காரியககளை யறிச்த ஒனறையுஞ்
செய்யாதஇிருச சல். இசமகதங்களா லுன்டாயே ௬௪ ஐக்கங்க
எசேதனமாகையாலும் இஉலச்குச் சனச்சென்ன வநிவில்லா
௮௨௪ சவஞான௫)த்இியார் சுடக்ஷம்,
சீபடி.யாலு மிவை தனனிற்கூடாத. இவைகூடுகிறபடி யெப்பட.
யெனனில் ?--இகம&த ங்களெல்லா மிறைவனே டேற்றுககொ
ணடு- ௮௩5 இதரவ௫ூத ல்களெல்லாம் பரமேஸ்வரன தஇிருவுள
மபத்றிககொணடு,..-இற சிசமகித தகா லினப துனபஙக ளீவன
னே - பரபேலவரன இரத நக௫த தகக சுகததையும௦ ௮௫
தததுகருத24௧ நுககதகையுஙவ மொடரநிற்பன
இகனாம் சொலலிபது மனவாசகுக காயநகளினா?ல வி
ர௬ுடபு வெறுப்பு உணடாமெனநம,றனமாவுககு உறுதியானகா
ரியஞ செயசற த விருபடென;ு.௦, உற இயான காரியர பெய்
யாமலிருககற த வெறுபபெனறும், இரக விருப்பு வெறுட்புககு
ணடரன சுகறு்கநுக ப பரமேலவரன சனனுடைய இருவு
ளளதீதினுலே கன்டு இனமாவசகுளள முகைமையினாலேகூட
டுவன என்றுமுரைமையும அறிவிதத த.
சுப்ரமண்யதேரிகருரை வருமாறு.
இல லப்டப்
இகமசிதங்களெனபது - இதமகதங்களாகய சனமம யர
வைபடெனின,--இசனமனவாககு& காயத௫ - மாறுபடடமன
வாககுக காயஙகளால்,-- உமிரசகுறுஇி செய்தலிதம் - உயிர்
ககு௮ுதியென வேதாசகமங்களில விதிததவதைச செய்கலேயி
தம-மற்றது. செய்யாமையகதம் - ௮வது மறுதலையைச்
செய்தலே யத மாதலால);--இசம&கதங்க செல்லாம - இதம
இதமரகய அ௮அவவிரண்டினையும;--இறைவனே யேற்று£ஃகொண
டு - .ழிபவல்ல மு.ல்வனே யவற்றைக கைக்கொண்டு,-இத
ம௫சசதால் - ௮வ்விமகசமா யககனமதஇழ் சேற்ப,--இன
பத் துனபங்களீவ னனறே - இனப துனபமாஏய பயனனளிப்
பன.
'உ-ரூதிஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௨டு
..... மறைஞானதேகெர்உரை
9 0[த0கவ்கை
மேற் பட்டாசாரியன; கனமகதானே வநது
கூடுவ தொழி இமறலாழிமிரா கொடுகக
வே ண்டிவதில்லையென அவன சாணை
மா னடததவனென தநணா
திருக்ருா
இறைவனிய கேறபெனனை யிதமட தஙகளெ
ன்னி, னிஹைபா னு.பாககருவைக்க நேசக்கி னிலைமை
யாகு, மறமலி பிகஞசெயவோருக கறுகர கம்தை௪
செயவன, மம யகெழுசெய.ி னிககர கததைவை
பப.
(ள-இ) இறைவ
னிங கேற
ப கென்னை
யிரமகீதவக ளெ
னனின
ந்ரைபர றுயி
ர்க்குவைதக கே
௪தஇ னிலைமை
யாகும
அறமலி யிதஞ்
செய்வோருக் ௧
சர கததைச்
செய்வன
மதமலி உச
(௧)
ஆனமாகசள்9-ய் 5 விகாகிசமாகய விரு
வினைடபலங்க ஞாது காததா கைககொ
ண டெதுகாரணமாக வவரசளுமகுப் பு
டபிதஈறா னதை பெனககுச௪ சொல்லுமெ
னில்?
எ௫கும் பூரணனாய நிற்குஞசிவ ஞனமா
சசளிடத்தினிம லவைதத கருபையனறித
னகசென வொரு பீரயோசனததைக ௧௫
இச் செய்கறதல்லக காண்:
மிகுக்த புணணிபக்மைச் செய்தவர்சளு
க் கதனையறிம தனுககிரகத்தைப பண்ணுவ
ன,
௮றமல்லாத மறமாகிய தீவினைசெய்சவர்
௫௩.
விஉ௭ சிவஞான?்இயார் சுபக்ூம்.
ஞ்செய்யி னிசக களுச் கதனபலதகையறிச் தவர்களுச்சுத்
ர கததைவைப்ப துனபததை யுறுவிப்பன. எ-று, (௧௪)
60,
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
வோட பவல்
இறைவனிக கேற்பசெனனை யிதமகிதங்களெனனி னிறை
பரனுயிககுவை55 மசேசததி விலைமையாகும-கர்கதாவானவ
ன அனமாககள பணணின பு ஊணியபாபககளை சரெகிபபானே
னெனனில௰? சாவாகதரியாமியாகய பரமேலவரன அனமாகக
ளினிட.த தில பிறிவற்றிருககிற நிலமையினாலே யவாகளிடததி
ல கிருபாவசமாக கீரகிபபன,--
அ.தமலி யிதஞசெய்வோருக கலுச்சிரகச்தைக செய்வன.
மிகுந்த காமமாகய யிதங்களைப பிறாசருசசெய்ச போகளுசகு
கதறுபையினாலே கனமையைபபொரு2, தவன,
மறமலியகதஞ்செயயில் நிககரகதனகவைப்பன - மிகுகத
அதர்மமாகிய ௮கதறகனை யார்ககுஸுசெய்2 போசளுக்கு தகக
ததைப் பொருத. தவன,
அறமலி.பிதமெனற.ஐ சற்சனருசமுப் பண்ண மிசம்,
மறமலியகிசமெனற.து யஞூஞாதிகளு£கனி தஆனமாரத்த
மாச இம்சையைப் பனாணு£? த அதம்,
௨42௦ பளு __ வெஷு- உவா ௨4 ௯
வாகொஹிஃஹா ௬ ரஊஸா0.றஹி | ஹா நஹி
ஹெதி வி௦5 யா வவ வெட்க. |
இரசிசகைவையவளியும்.
உ--ரூ.தீஇிரம். ௮திவிதஇலக்கணம். ௮௨௭
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
தலை அனல்
மீமாஞ்” னாசகககக உகதரமுரைக்கன மூ
இறைவனிஈஉ கே௱பதெனை-வனபி மானிபப மே.து,-அ
னுச்சிரகம - இனபம,ஃஃநிககரகம - துனபடி வைப்பன் ப
ணணுவன.
மறற தவெளி பொருள.
வெல்ணவவாக்க்பளனை.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
மூதல்வன அவற்றையேற்றுககோடறராக காரணம் உயிர்
கள் வீரி? பரெய்கறபொரு__டி வைதத் கருணமயேயாம
கருனையாயிறும காரண மிரு2வறுவமைபபட நிகழககு
மையிற பயனு மிரு வறுவகைபட-௪ செடயுமெனபதாம.
இரம்பவழகியருளா வருமாறு.
கலக
இதன சொல்லப்படட கனமங்களுக் நீடாரன ௬௧.௫
க்கங்கள துனமாவுககுத தரனேவ5 து கூமெதொழி5 த, காத
தாவறிஈ து கூட்டவேணடுவ தல்லையெனறு சொனன பட்டா
சாரிபனளை கோககி யருளிசசெய்கிஞா.
இறைவனிங் கேறபசெனனை இதம௫ தங்களெனனில் - ப
ரமேஸ்வர விவ்விடதது இகத இதாகிதங்ககைா யறிக து கூ
ட்டுவத யெனனைபயனைக கருதியெனறு நீ சொல்லில?--நிறை
பர ஜுயிர்ககுவைதத நேசத்தி னிலையதாகும் - சித தசித.துகக
வி/டே./ சிவஞானத்இயாச் சுபக்ூம்,
ளிரணடினலுவ் குறைவ நிறைக தநிழ்சத பரமேல்வரன, தன
மாககளளகில வைத கருபையிறுடைய வறுஇயாலே, இப்ப
டி. கூடடிக கனமககளைப புசிபபிசரசாம, இபபடி. யலுககரச
மூாசதஇி.பா யிருககற சாதமதா; இரகு அறகசரகமும சஇலாச்
கு நிககிரகழுமாகச செய்வானே னெனனி 22--அமமலி யித
ரூரெயவோருக கனுகிர சகதசைசசெயவன - தனமதின வ
கி? மிசலம பிரிபமாயிர5 தள ஈ புணணியதகபச௫ செய்த
வாகளு கு மிகவும அறுக்கிரகமே செயயாநிரபன,-- ம௱மலி
பகத ரெ பயி ஸிககரக தமை, வைபபன - மிருத சொடுமை
களாலை அபபிரியமா யிஈ௩தளள பாவங்க? செயதவாக
ளகக நிக்கிரகஙளாகய நரககுதிலே போடாகிறபன? தசை
யரல படசுபர்கு பலில,
இமனா2 சொல்லிபத, பரேேோரஸ்வரன கனமாககள செ
ய2 கனமகு துக் கீடான சு2இுகசநக௭ 2 தனலுடைய இறவு
ளளழ்ுலை மறிகற; ௮அவரவா கனமதநுக கீடாரகக கூட்டுவ
னென்று, இபபடி.க கூடசிமிடதற நனமாககள மேல்டைச்
தசருடையினாயோ அவரவாகசமஙக௨ யறிந்து புகமையிஞ
லே பட-௪பாடுயலல் வெனனு முரைமைய பறிவித2த
கவலைகளை,
சுபரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
வயு
இறைவன - முசல்வன,--இழ௰மகதங்கள - இனமாககள்
செய்விகம௫2 மாகய கனமததை,--இநகே௱ப தெனனையெ
ன வின - இவவிடததேர்றுக கோடறகுக காரணம்யாசெனி
ன,--நிறைபர ஐுமிககுவைதக மசேசததி வில்மை பாகும்-முத
லவ லுயாகள விடிபேகெட்சறபொருட்டு வை2௪ சருணையேய
ம். கருணையாமிலுற சாரணமிருவே௮வகைப்பட நிகழ்ச்சமை.
உ-- சூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௨௯,
யின பயனு மிருவேறுவகைப்படச் சேய்ய வேண்டுதலின,--
அறமலியிசஞ்செப்வோருக்கு-௮றமிகு௩ச விதமாசய விளைசெ
ய்வேர்க்கு-- அகைசரகசசகைச செய்வன்-அறச்ிரசததைப்
புரி௨ன்,-மறமலி ய சஞ்செயின-மரமிகுகக அசிசுமாகய வி
ஊசெய்வோசககு;--நிககீரச சதை லைபபன.-நிககரதசை ௨
ய்வ்ன
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ஆன்மாகக3ே நிககிகனுசெய்வது மனுக்கிரக
ரூசெப்வது மெவஙனமென்று வினவ, ௮
வனைச்குறித தணர்தக தமா.
நிகர கஙகடானு நேசத்தா லிசனசெய வ, கக
ச மத்தாறகுறற மடித்துதராக் தசசம்பணணி, யீகறி
எ மத்திளனாலே பீணடற மீயறமிடென்ப, னெக$ூர மத்
இனவலு ம்றைசெய லருளேயென்றும். (௧௫)
(இ-ள) நிக சிவ னானமாசக ளிடத்து வைதத இரு
7 கங்சடா பையினுலே நிசகரகஙகளையுஞ செய்வன. ௮
ஐ ே௪த ௬செங்கனமெனனில் *
தா லீசனசெய்
வ்ு
ச்சர மத்தா
ற்குற்ற மடித்து
திர்தி தசசம்ப
ண்ணி யிச்சிரம
த்தினலே யின்
பிரமா மானே கர்த்தாவென்ன வஙன
மைந்தாலதாகய தலையைச் €கணட பரமே
ஸவரன றனது ஈகததாற் களளிப் டோட்
டும், மாயனு ஈரசிக வடிவை யெடுச் ௪௧௮
கரித்த வட்பொழுது சரபமாய் வக்து ற
௮௩0 சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
டு மியர்றிடெ காலடி.த சவனுடையவிசயத்தைப்பிளந் தி
ன பன வைழுதலிய பயஙகளைப பண்ணி, பின பவ
ரகளை முறையி விறுவி யறதசையு மியற்று
ககளெனறு புததிசொல்வன,
எசகிர ஈதஇ சிவ னிராகதத வேட மில்லாகப௩ூயால்
னாலு மிரா செய ஆனமாககடகுஈ செயயுஞு செயல் வெறுப்
லருளே யெனறு பு விருபபன ஊஃ்தெல்லா மாகலா லவனெ
ம் ஆசெய்தாலு மனுககிரகமெனறே கொளவா
யால. ர ஃறு
உமமை எதிரது தழ்இய வெசசம,
ஏகாரக தேறறம,
இசுறகு வாயவமசஙகை5 பெனவறிக, (௧௫)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வவவையகை (] பணகைவ
ஈஸ்வரன சர்வானமாகக ளிடசதிலும் பிறிவற்நிருறுச்
கையினாலே அவாகளுககுப்பணணின இதாகதஙகளை கரகிப்ப
ரெனகையால்,தாமஈத ஆனமாககளை மயெவவாறு நிககீரகிககரு
செனனில்? தனலுடையசேகத்தில் உரகதியைத தானே இறியும்
வெதப்பியம் தீாபபதுபோல , அனமரககளை சணடிப்பதும
வினை சாட்பஃறகாய.
நிககிரசங்கடாமு சேசததா மீசனசெயவது-பரமேஸ்வர
ன நிகசிரகம பண்ணுவ. கருபையினாலேயே ! ௮தெவ்வரறெ
னஸிஃ்?--௮க்கிரமததாற் குற மடித்துத் தீர்த் தச்சம்பண்
ணி யிசகரமச்இனாலே யீண்டறமியற்திடென பன-சரமஹீன க
களாகிய தொழில்களைச்செய்தோர்களை தண்டித் தப் பயமுறுத்
தி முனபுசெய்கமோஷங்களை மச்ச தண்டத் தனாலே மொழிக்
௨--௫தீகிரம். ௮க்விதஇலக்கணம். ௮௩௧
௮, மேல் இவவிடத் இனனபடி. தருமக்சைப்பண்ணென் சிருளூ
௮ன,--ஏசககிரமததினுலு மிறைசெயலருளேயெனறும் - நிக;
ரகம்பண்ணுவறம ௮.நுககரகமபணணுவதும கர்ததாவினுடை
ய செயலான து௫ருபையே,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
செல்வனை (| வகவகை
இதுவும.த.
டெளிபபொருள.
சுவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
அங்கனம் அ£சமுசெய்தாரைக் சண்டித்தல் ஈல்வழிப்டடு
ததற் பொருடடேயாகலின, ௮துவங கருணையா,கற் கீழுக்கல்லை
யென்பதாம.
தான ௮சை
உமமை இறத ௪தழமீஇமிஈறு, சிறப்புமாம்.
இரோபவிதசல் சஙகரி தலுடபட்௨. செயல்களும் ௮௬
ளேடெனபார், எககரமதசதினாலு மிறைசெய லருளேயெனருர்.
ஏகாரக தேற்றம்.
நம்பவழகியருரை வருமாறு.
(ப வெவலைகை
உம்முடைய கர்தசாவுக்குப் பாவஞ்செய்கறவர்ச ளிட்
தீதிலே யப்பிரியமும், புண்ணியஞ் செய்றெலர்க விடததி3ல
வி]1டை சிவஞானடுத்தியாச் சுபக்ூூம்,
பிரியமூமூண்டர யிருச்கைமினால், அவ னஜுச்சரக மூர்த் இயல்
ல வென்ற பட்டாசாரியனை மறுக் த ௮அருளிசசெய்கருர்,
நிகசிர கங்கடோறு நேசசகர லீசனசெய்வது - பரமே
ஸ்வர விட்படி. செய்ற நிககசீரககதானு மானமாக்க எளவிற்
இனேகமேயென சறிவாயாக ௮செகுஙனே யெனனில் ?2--௮க்
திர மசகா௱குற்ற மடிசதசதீாத தச௪சம்பணணி - ௮௧௪
வ௫ூதமாயிருகச௰ கனமத துககும இசமாயிருககிற சனமததக்
கும துகைதநுகருத 2௧௧ கிரமஙகளாலே குற்றமான கனமஞ்
செய்தவாகளைக கோபித்த படி 2ீதும பயபபடப பண்ணி யவ்
வ வகதமான வினைகளைேப போகத, மேலும£கமான கனமநக
ஊச செய்யாமபடி நிறு ௧52,--இகசிர மததினாலே மீண்டு மி
யர்றிடெனபன - ஆனமாககளுககு இரக விதமான கரமஙகளி
னாலே மிகவு கனமக்களைச் செய்பெனறு வேதாகமங்கள் ய
ருளிசசெமய்.த, இவைசொளன முூரைமையிலே நில்லுங்களென
அ கற்பியா நிற்பன; எகர மத.ருலு மிறைசெய லருளே
யெனறும் - எல்லாக இரமங்களினுலஓும பரமேஸ்வரன செய்
வத அ௮னுககரகபேபென ஈறிவாயாக
இதனாற சொல்லியது அிமாக்கள செய்க பாவத ௪௪
த். தச்க தண்டங்களைாச தண்டிப்பிதது அவர்கள பாவஙகன்£
ப் போக்கியும், இதக் ரமதஇர௫ுலே தனமங்களைச் செய்யெ
ன்று வேதாகமல்களையு மருளிசசெய். து. இவைசொனன மூ
றைமையிலே நில்லுங்களொென்று கற்பித தம், இப்படி. யனுக்கிர
கமே பணணுகையால் பரமேஸ் வரனே செய்கிற நிக்கிரகமு ம
று5£ரசமே யாமெனனு முரைமையு மதறிவிதச.து.
உ-ரூதிஇரம், ௮த்விதஇக்கணம், ௮௩௧
சுப்சமண்யதசேசிகருரை வருமாறு:
சை கனை (0) ணணைகவளை
ஈசன - முகல்வன்,-- நி. கிரசங்கள்சானனு செய்வது 2
அ.நுசகரக௫ செயகலேயனறி பங்வனப£ ௫ செய்காரைக ௪
ண்டி த.தலும்,-- சேசததால் - கரு/ணமினாலேயாம,-- அக்கிரம
தீசாறகுறஈம - அஈகரபாதசாரற் செய்யப்படட குற்றக்
அடி.ததத இர்த ௪௪(பண்மமி-கண்டத த நீசகுகலா லசசம்
உண்டாகசசெம்.நு)--இ36ரமத இன லே யீண்டற மியர்றிடெ
னபன-இமமுறையா லிறகனம௱,தஇனைச ரெ.ப்திடல்வேனடு
மென வணாத துவன,-- எரா இணுலுமை - எமமுறையாலு
ம்; இறைசெய லருளே யெனறு ௦- முஜில்வன செய்தி கருணை
பரதற திமுககல்லை
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அடை 0 கயை
மேலகந் கூதாரணமி... டுணாத் துகரூர்.
தந்தை காய் பெற்றதத்தம் புதல்வர்க டஞ்சொ
லாத்றின், வக்இடா விடிலுறுகட வளாரினா லடி த்துத்தீ
ய; பகதமு மீடுவொல்லாம் பார்த்திடிற பரிவேயா
கு, ம்ந்தநீர் முறைமையன்றோ வீசனார் மூனிவுமென்
லும். (௧௬)
(இ-ள் ) தீர்தை மாதாபிசாக்க டமத பிள்ளைகளைக் கோ
தாய் டெற் பிச்சு மார்றிஞலே மடித்த விலங்கு தை
றதிததம்பு ச இப்படி நிக£ரசஞ்செய்யிலும், அதனை வி
கீ ஜ். வர்ச டஞ் சாரிச்£ல், அ௯்செல்லா மவர்கள்பேரில் வு
8.௪ சிவஞானசித்தஇயா சுபக்ஷம்,
சொலாந்தின் வ தத உனுககிரகச்தின் பொருட்டாம். அது
நீதிடாவிடி. லுறு போல,
௧௧ வளாரிஞு ல
.திதுத் தீயபக
தமுமிடுவ ரெ
லாம பாரததஇிடி
மி பரியாகும்
இர தீரமுறை சிவரசெய்யு நிச£ரகககள மான்மரவி
மையனோ வீச னிடததில வைதத கிருடையின முறைமை
னா ர முனிஏமெ காண், எ.ஃறு
றும்,
டரிவ யென்ன மேகாரக் மேற்றம்.
அனோ வெனனு மேகரரம் வினா. எமமையு மாளவரோ
எனபதபோ லெனவறிக,
இதர்குககாரணாகமத தம்வாயவபசங்கைமிலுமறிக.(௧௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
ணன 0) அவை
மேலிகற்குசாரணம்.
ததைதரய் பெறு தச்சம்புதல்வாக உஞ்சொலாஜ்றின்
வச் திடாவிடி.லுறக வளாரினாலடி.ததத இயபக்தமுமிடிவா
ரெல்லாம் பாரதஇடி.ற் பரிவேயாகும - தத்தம் புதல்வர்கள்
தாங்கள்தரங்கள் சொனன நீதிமார்க்கஜ்தில ஈடவாதிருக்கில்,
பெற்ற தாயு தந்தையுமே கிஷரேஞ்சொல்லி மிலாற்றினாலுமடி.
த்தப் பொல்லாதாயெ விலல்கையுப0ிவார்சள. இதுவெல்லாம்
விசாரித் துட்பார்சசல் பிளளையானவன நீதியில்மடகது அதனா
லிம்மையிலும் மறுமையிலும் சகசதைப்பெரமேணு மென்லும்
௨--சூத்திரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௮-௫
பரிவினாலாகும்,-- இந்தரீர் மூரைமையன்றோ விசனார் முனிவ
ரெனறும்-இப்படிமாதா.பிதாக்களசெய்யுமீாமைபோலொத்த
முறைமையல்லவோ பரமேல்வரறுடைப நிககரகமு மென் நி
தீன்பொருள
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
வனக (0) அவனை அனை
இ.௫வும.து
வெளிப்பொருு.
அவவவவமைகமைவானம்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கடவ படம
இனஜனோரனனவை செயல்வகையரன் வெருளிபோல தி
சோனதிஹறக கருதகதுவகையான அருளேயாசல் கடைக்கார
லறியப்படு மெனபதாரம்,
சாரமுரைமை உவமைத்தொகை.
சீர்மை இயல்பு
இவை கானகுசெய்யுளானும் மீமாஞ்சசாமதம்பற்றி சங்
தத்துப் பரிகரிச து, மனனியவினைட்பலனக டருமான!? எனற
பொருக தமாறும அதுபற்றி ௮வனுககமுகன மையுய கூறப்பட்
டடத
தஇரம்பவழகியருரை வருமாறு,
டப்பு
|
இப்படிச் கர்த்சாச் செய்ற வலுச் இரகம்சை அன்மாச்ச்.
எவில்லைச்ச டரிவென௮ சொல்லுவ தொழிம் 2, ரிக
௩௬ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
தையும் பரிவென்ற செப்படியென் நவனை கோச்சி யருளிச்செ
ய்கிரார்.
தக்கைதாய்பெற்ற சத்சம்புகல்வர்க டஞ்சொலாத்றின
வசஇிடா விடின - மாதாவும் பிதாவும் தாம்பெறப்பட்ட பிள்
சோசள தாகக௱செரனன இராக தின௨வபி லாராதவிடத.த,--
உறு௪௫ வளாரிு லஉ௩2 ௫௫௪ இீயபக தழு மிரிவர் - கோடீகற
மாறநிஞலே யடி.ச.றம கொடிசான விலஙகுகளிலே மிட்டு
வைததும இப்படி. செயலர்கள், எல்லாம பா£த௫டில் பரிவே
யாகு॥.-. இவையிாகசை பெல்லாம் விசாரி நபபார்ககல் மா
தாவு பிதாவும பிளளேகள மேலே த 0 ஈகமாயிரக்கு
ம்,--இசதகீர முரைமையனோ கீசஞூா மூனிவமெனறும - ஆ
கையா லானமாச்களைத் தம்பிரானூ பாவதி துகருத் றக்க
அககப்களையும புசிபபிகளெ தம் கோபிக்க து மிககு முறைமை
பேரல்
இசனாச் சொல்லியத மாதாமிசாங்கள் சங்கடங்கள் பிள்
ஊாகளை யவரலாசெப்ச குூதசத் நகறாக தகசகாகக் கோமீத்து
ப் பயபபடபப.௭ணி ய௩றக் குர்ிறதசைம் இரத் றப் புத்தக
ககற்பிதத மீளம பிறிபபபட்டாப்டோலப பரேோஸவாரனும்
அனமாகக எளவில்வைசத கோபபபிரி.பமு மிசசனமைத்தெ
வ்லுமுறைமை யறிவிச.த.ற.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
லற
தச்தைதாய் - உலகத் ததக௩கை தாயர்கள்,- பெற்த
தத்தமபு தல்வர்கள-பெறப்பட்டதமமுடைய புதல்வர்கள், தி
ஞ்சொலாற்றின வர் இடாவிடின்;-.- தம்முடையசொல்வழி ர
ட்லாலிடின,--உறுக்வெளரரினாலடி.தி.து - அதட்டிவளாரினாக
௨--ரூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௩௪
டித். த;--இியபகதமுழிடுவா- இயவிலல்குமியவெர்கள்.--எல்லாம்
பார்சதிடின-இனனோரனனவை பார்ககுமிடத த, -டரிவேயா
கும - செயல்வகையான வெ௫ுளி?பால,5 சோனறிலும கருச்
துவசையா எருளோயாசிம் கடைககா லறி பம்படி௨ தபோல,--
எனறு மீசனார்முனிவம-எஎகாலமும மூலவ விக்கிரகமும்,
இகதாமுரைமையன0ோ-இ5சமுசைமைபோலு மியலபாமெ
னபதாம.
இவைகானருசெட்யுளானு மீமாம்சகர் மசமபற்றியாசங்க
தீ.தப பரிகரித ஐ மனனிய வினைபபலனஈள தருமரன? எனற
துடொருஈ_நமாதம, அ.துபரறியல ௪6 முககன மையுவ ௬ ஈபப
ட்டன,
மறைஞானதேசிகர் உரை:
- ௮ணடம0500021 02-00 வை
மீமாஞாகறாம் உமதுகாதசா கனமபல.ததைக்
கொடுககவேணடுவ இற்லைபெனன; அவ
ணச ரூறிச துணர்தறகிறுர்
செயல்களே பலத்தைச்செய்யுக தெயவம்வேண்
டாவிமகெனனின, மூயலுமிச் செயல்களிஙகே முழுவ
து மழியுமெயகே, பயன௱ிப பனவழீகதே பலஙகளைப்
பண்ணுஙகெட்டே, வயலிமிந் குழையுந்தின்னு மருந்
தும்பின் பலிககுமாயோல். (௧௪)
(இ-௭.) செய அன்மாககள்செய்த யாகாதி ஏன்மபலல்
ல்களே பல கடானே யபூர்வமாக சனித் திவர்சகுரச்
த்தைச்செ குபபிரயோசனத்தைச் கொசுக்கும்.
ய்யும்
௮௩௮
தெய்வம் வே
ண்டா விங்செ
னனில்
முயலுமிச செ
யல்களிககே மு
மூலத மழியும
எஙககே பயன
ளிபபன
அழிநதே பல
தகப பண்ணு
ம்
கெட்டே வய
லிடுந தழையுகதி
னனு பமருக_தமபி
ன பலிககுமா
போல்.
சிவஞானடத்தியாச் சுபக்ஷம்.
அவரவர்கள் செய்த கனமத தக்ீடாண
பலங்களை யுமதுகர்தசாக கொடுக்கவேண்
டுவதில்லை பெனறு நீசொல்லில் ?
ஒருவன முயறசியாற செய்யபபடுச் தண்
ணீாட்பகதா முதலாயின கனமஙகளெல்லா
மிவவிடததே சானே நாசமாயப போகா
நிசகும்
௮அபபோ தககனமதசா லுணடாய பல
தசை யுனசகெவ்விடகதே வக்.த தருமென
௮ செரல்லுஇருயாகல்,
அககனம மிஙகேதானே யமி தங்கே
தானே பலதமைக கொடாகிறகும,
ஒருவன வீரபோகமாக விளைதற்பொருட்
டு வமலிலிட்ட தமைமாதலாயினவம், ஒருவ
ன விக மருச் தும,திஙகேதானே கெட்டுப்
பின பிஉசேஜானே யதறகதசகேர் கனம
பலங்களை யுளாடாககும,. அதுபோல ௨மத க
ர்தசாவால் பிரபேோரசனம் எ-று.
ஏகாரக் சேத்ரம்.
இதத்குச சர்வதோப நியாசத்தங் காமிகத்.து மறிக.
இச்த விருசசமுகம் கரணபவன?எனனும விருச்சு மீருக
ப் பதினானுச்குவ் காமிக மெனவறிக,
(௧௭)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
0
கருமமேபலத்தைச் கொககும் கர்த்சாலேண்டாலென்
னம் பூர்௨மீமாம்சசரை கர்ததாவினாலே யல்லது கருமபலம்
௨--சூ.தீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௮௩௯
பொருந்தாதென்று மேலிருபதஇரண்டு விருச்சத்தினாலே சா
தித்தல்.
செயல்களே பலததைச்செழ்யுு செய்வம்வேண்டாமிய
கெனனில்-றன மாக்கள செய்ஈ வினைகளே யிவவி.ததப ப
லத்தைககொடுப்பத, காதசாவொரு£சதன வேளடா வென்னி
ல,--முயலுமிசசெயல்க ளிகசே முழுவதமழியுமெங்கே பயன
ளிப்பன - இவவிடத நப் பணணப்டட்ட கனமஙகளெலலா ம
ழியும் இனி பெஙகேபறதமைககொடு?மும,--அழிரழேபலஙக
சாப்பணஹும்-கருமமான த க௪மரறே பலதறைசகொடுககும, ௮
தெவவாறெளனில:--கெட்டேவயலிடுந தழையும் இனனு மருந
தும் பினபலிககுமாபோல்-வயலிலேமி55சூழையம வியாதி
யுடையவனுசகுக கொடுதசளஉகமும), ஸ்தூலரூப௩கெடடு
சூக்குமமாய்நினஹே பயிருசகுற்றபலதனசயும தேசததகரு
செளசகயத்தையு கொடுமசரறபோலவறிக,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அணி ஒவமை
மீமாமசன கனமததானே கர்சதாவெனறு சொல்ல மறு
த்துணர்த் த௫முர்.
செயல்களே பலத்சைசசெய்யும் - அவரவர் பணணின த
ன்மல்களே சுக.தககககளைச கொடுிககும்,-- மெய்உம் வேண்
டாவிககெனனில் - ஒருகாதகா வேண்டுவதில்லை யெனறு ந
சொல்லில,--முயலு மிச்செயல்களில்கே முழுவது மழியும் - ப
ண்ணப்பட்டவிஈ2௪ கன்மங்களெல்லாம் மனோவாககுக காயத்
சொழில்க ளாகையாற் பண்ணின விடத்த முற்றுல் கெடும்,-
எற்சேபயனலிப்பன - ௬௧ துச்சங்களைக் சொடுப்பசெக்கே);--
௮௪0 ,அனவஞானசிந்தியார் சுபக்ம்,
வயலிி தழையும் இளனு மருதம் கெட்டே பலிச்கும்போ
ல் - அழிகசே பலனகமப் பனணும் கனமங்களுங்கெட்டே
பலததைககொககும்.
சவவைவவைவவவளளாகை.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
இவவுரை-சழு - வது செட்யுளிரசாணக
இரம்பவழகயருரை வருமாறு
0
ஆனமாககள் செயத கனமததுமஉரன பிரயோசனற்க
ளை கதலகாக கொகேக வே ஊ0௮ இல்ல், ௮௩த௧ சனமங்களசா
னே கொடுககுமெனற பட்டாசாரியனை கோகி யருளிசசெய்
தரூர்,
செயல்களே பலச்கைச செய்யும் - னமாககள செய்ய
ப்படட கனமஈதானே ௮ரவாசகுத தகக பிரையோசனங்க
ஊக கொடுககும;--தெய்்வமவேண்டா மிககெனனில - இவவி
டத.ஐ ஒருகாகசதா வேண்டிவஇமலை பெனறு ரீசொல்லில?ை-
முடலுமிச செயலசளிககே முழுவது மழியும - அவரவாகள ௫
யனறு அ௮ருமையாகச செய்பபபட்ட பு ணிபகனமஙகளும
பாவகனமஙகளும் எலலா மி் யதிநதுபோகாதநிற்கு ம.--௪
வ்சே பயனளிப்பன - அகையா லிலை யெவ்விடதஇலே யுன
ககு வகது சுகதுச்சகங்களைத தருவன எனறு ரி சேழ்ககில்?--௮
ழமிசதே பலனகளைப் பண்ணும - ௮துகான செட்டுககானும் பிர
யோசனக்களைத தருவது. அதெனபோல வெனனில்?- கெட்
டே வயலிர் தழையும் இனனு மருச்தும் பின் பலிககுமாபோ
௨--சூத்இரம். அத்விதஇலக்கீணம். ௮௪௧
ல் - கழணியிலே யிடப்பட்ட சழையும் ஒரு வியாதிக்காக்கப்
புக்கப்பட்ட வவிழ்கமு௩ தான செட்டுப்போய்ப் பினபு பிர
வயோசனங்களை யுணடாககு முறைமைபோல்.
“இதற்குப் பிரமாணம் பரபட்சம் ௮வன்மதம் “ெயதரு
ம்வினைசண மாப்ஈத செகையிற் சோக தகின்று, பயனொடு பலி
யாரகிற்கும் பலாலமு5 சழையுமெல்லாம், வடறனின் மருவிகா௪
ம் வசதபின பலததைவம் இக, சயல்பொடுக தநதாத்போல வெ
ன்றும் பின னியமபுகனமுன ?? எனனுமதுவ் கண்டுகொள்க.
இத் - பர - பட்டா - மத- ௧0-செ.
இதனாற் சொல்லியது ஆனமாக்கள் செய்த கன்மத் ஐ இ
டான பிரயோசனங்களை யஈதக கனமங்கள தானே தொகெ
குமாகையால், ஒருகாதத ரச் சொடுக்க வேணடுவதில்லைபெனற
தீன்மதவ் கூறினானெனலு முதைமை யறிவித்,த.2.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அவனை (] அவைகள்
இவ்வுரை-க௮ - வது செய்யுளிற் கரண்க.
மறைஞானதேசகிகர் உமை.
_அணஞ்ரு[221 00/௮
இதுவுமது.
செய்க்றடும் தழையுக்தன்னும் திரவிய மதுவும்
பேசல, வுய்த்திடிஞ செய்இிகெட்டே யுுவிக்கும் பல
ததையென்னின், வைத்திரஞ் சோறும்பாக்கு மருக்தி
னர் வயிற்தின்மாய்க்தான், மெய்த்திடும் பலமுனக்கு
மல்ம்லால் வேறுமுண்டோ. (௮
௫௪
௮௪௨
(இ.ள.) செய்க்
தீடும் தழை
யு இனனுக
இரவிய மதுவும்
போல
உய்த் திடுர
செய்தி கெட்டே
யுறுவிசகும் பல
துதையெனஸனின
யை த திூஞ
சா அுமபாககு
மருநஇனா வயி
௮்றினமாய்ச்தா
ல்
2 மயதஜீடும்
டபலமுனககு மல
மலால் வேறுமு
ண்டேோ.
ஒகாரக் தேற்றம்.
இவஞானித்தியார் சுபம்.
ஒருவன் செய்யிலிட்ட தழைமூசலாயவு
ம் புகதிதத வெளடதமூ மநதாசத் தானத்தை
ப் பொருநதிகினறு தனது கீரியவ் கெட்டுப
பினபு பலததைக கொடுததாற்போல,
நீசெய்யும் யாசாஇசனமங்களு மீண்டுச்
செட் டாணடுப் பலததைக கொடசகுமென
௮ நீசொல்லில் ?
உனசகொருவ னாகனம்போட்டு வைக் து
ப் பரிஈதிட்ட சோறும பாககும் வெற்றிலை
யுஞ செரிதகதால்,
ரீ புசித்தககெட்ட த மலமாகக் கண்ட
சே பலமொழிஈத வே முணடுக சண. துண்
டோ? ௮கலாற் கனம கெட்டுப பலத்தை
சு கொடாதுகாண ஏ-று,
(௧௮)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
(0
செய்கீகடுதழையுந தஇினலுக் இரவியமதவும்போல ௮ுய்
த்திடுஞ் செய்தஇகெட்டே யுறுவிககும் பலத்தையென்னில்ஃ-வய
லீலே யிட்டகழையும் வியாதியுடையவன் இனற மருக் தும்போ
லச், செய்யுங்கருமமான த அழிந்தே பலத்மைப் பொருச் தவில்
குமென்னில்:-- வைத்இடுஞ் சோறும்பரச்கு மறாச்இனர் ஒல்
௨--ரூ.தீஇரம். ௮தவிதஇலக்கண்ம், ௮௪௩
தின் மாய்ச்.சால் மெய்*திடும் பலமுனச்கு மலமலால் வேறு
ண்டேர-இ௮2ு வெளிப்பொருள,
ஞானப்பிரகாசருளை வருமாறு.
னல்ல அடக்
அ௮து,சன்னைதசானே யனு௨இத்தம் தூஷிக்கின்றூர்.
செய்க&டுக தழையும் தினனு₹ கிரவிய மதுவம்போல - த
மையும் மரு£ தட தாககளபோயப பொருகதியவிடத தச் சார
ததை வைததுகெடடிச சாரததுவாரததினாலே விளைவு வியா
இரிற்கல் முதலிய பலககளைக கொடுபப துபோல,--உய் த இடுஞ
செய்திகெட்டே யுறுவிககும பலததை யெனனில் . பணணியக
னமநதானேபோய்ப் பொருஇயவிடததச் சரரதகை வைத
துக்செடடி”: சாரத. றவாரததினாலே சுவர்ககஈரக சுகதுககப
ல.ங்களைக கொடுககுமெனனில்?- வைச் தஞ் சோறும பாக்கு
ம் - நல்ல பாத்திர மிவாளொன்று குறிச.தப் பாத்திரதஇற் ப
டைத விபஞ்சன விசச்கோடு கூடி. ப அனனமும் பாககு வெ
ற்றிலை கற்பூர மூகலிப முகவாசங்களு௦),--௮ருநஇனா வயிற்
தில்மாய்ஈதால்-பொருக்தியசாரசதை வைகுதுக கெட்டுச் சா
சத தவாரத்தனாலே:-- வைததிடும பலம் - வரும் பிரயோசன
ம்.--உனச்குமலமலால் வேறுமுண்டேர-சவரசசக௩ரக ௬௧ த௧௧
க்கள் விளைவு,மை பிட்டபூமியிறபோல், ௮வர்கள வயிரறி லு
ண்டாய் மீபுசிப்ப தண்டோ,
சுவதானயோகுியருரை வருமா று.
அகதி 2709 அரைய
அற்ரூயினும், வினைகளே தீம்பயனைக் தோற்றுவிக்க வள்
தூமாசலின, ஏண்டைச்ரு முதல்வன் மிசையாம்போலுமென்,
௮௪௪ சிவஞானடித்தியாச் சுபக்ஷம்.
ல் பொருக்காத. ரெய்கவினை செம்தபொழுசே கசெட்டொழி
லசாகலிற பினனீனநறு பயன தருதல் செல்லாமையாலும், கெ
ட்டெப பயனறருதலே ௨உலககதப் பொருஎகளிற் கண்டாமெணனி
ம் கெட்டவை பயனறருமெனபது சிலவறறினனறி யாண்டுஞ்
செல்லாமையானு மெனபதாம
செய்ககடுஈ தழையு இனனுஈஇ.ரவியம தவமபோல வய்த்
திடுஞசெயஇகெட்டே. யுறுவிசகும பலதமையெனறத, அனுவா
தரூசெய்த கொணட த.
மெய்திடும் பலம மெய்யினகண்ணசாய் வரும் பலம.
௮ற்றேற் கெட்டுப்பயன ஐருல் சலவற்தினாயிலும் சாண
ப்படுதலின,வினையு (பவவாறு கெட்டிப் பயன௱ருமெனபது ௮
மைவுடைச்தெனபாரை மோகக, அதனை மறதசதற்கெமுகதது
வருஞ் செய்யுளெனபலு. (௧௪-௪௮)
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
0
இப்படிசொனன பட்்.ரசாரியனை கோக்க மறுச்தருளி
ச்செய்கருர்.
செய்க்சீடு, தழையும் இனனுச் இரவிய மதவம்போல-வய
லி லி. ப்பட்ட தழையும் புசிசகபபட்ட வவ ஊ.தங்சளு மவை
யிரண்டும் நாசமாய்ப் போய் பினபு பிரயோசனத்சை யுன்
டாக்கு முூறைமைபோல,--உ௰்த்திடுஞ் செய்திகெட்டே யுறு
விச்கும் பலத்தையெனனில் - செய்யப்பட்ட கன்மங்கள் கெ
ட்டுட்போய்ப் பின்பு பிரயோசனய்களைச் சருமென்று நீசொ
ல்லில்?--வைத்தடுஞ் சோறும்பாச்கு மருச்இனர் வயிற்தின்மா
ய்ச்சால் - சத்காரத் துடனே ஒருத்தனை யழைத்துவச்து. அ
உ--ரூதீ இம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௪டு
லுக்கட்ட அசனமும் பாக்கும் வெற்திலையு மிவையிற்றைப் புசி
ச்சவலுடைய வதரத் இலே செரிச் தவிட்டால்,-- மெய்ச்தஇடிம்
பலமூனக்கு மலமலால் வேறுமூணடோ - பிரததஇியக்ஷமாக வ
னககுக் காணப்பட்ட பிரயோசன மலமொழிந_து வேறுமு
ண்டோ! எனனவே இவை தடடாகத விரோதமாையால்
நீ மூனபுசெய்ச சமம் கெடடுபபோயப் பினபு பலிசகுமென
பத ௮ததமாகாது.
இதனாற் சொல்லிப,த ஆனமாச்கள் செய்5 கன்மங்க ள
ழமிசதபோய் பின்பு டலிச்குமமெனறு சொலல, ஒருவறுக சட்ட
அசனமானத அ௮வைதரததிலே செரித தப் பீனபு மலமாய்ப்
போனது கணடோம்,;, ௮தொழிஈ த வேரொரு பிரயோசனமூ
ங் கண்டதில்லை யாகையால், இக வாததமாகாதெனறு றவ
னை மதத முறைமை யறிவித்2_த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
௦
செயல்களே பலச்கைச்செய்யும் - அற்றாயிஐம் விளைக
ளே தம்பயனைத்தோற்றுவிகக வல்லுமாகலின,.-கெய்வம்வே
ண்டாவிஙகெனனின - தணடைசகுழமுதல்வன மிகைபோலு
மென்றல் பொருக்தாத;--முயலுமிசசெயல்க ளிங்கேமுமுவது
மழியும்-செய்கவினைசெய்கபொழுதே கெட்டுழிவதசாகலின,--
எல்கேபயனளிப்பன - பினனின௮ பயனளிததல் செல்லாமை
யாலும்,--வயலிடுச் தழையும் இனனு மருக தம்-செய்யினகணிட்
ட தழைகளும் இன்ன ப்பட்ட மருக தகளஞம;--கெட்டுப்பினப
ஸிச்குமாபோல் - கெட்டுப்பின பலிச்குமாறுபோல், ௮ழிச்
தேபலன் களைப்பண்ணும், செட்டுப்பலனறருகலே யுல்சத் தப் '
னொருள்சளிம் கண்டாமென்னில்?--செய்க்504 தழையும் இன்
௮௪௬ செவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
லு திரவிய மதவும்போல - வயலின்கணிட்ட தழையும் இன்
ன ப்பட்ட பதராத்் தககஞூம்போல,--உய்திதிடுஞ்செய்தி கெட்
டே-முயற்சியானாகிய வினைகெட்டே,--பலத்தை யுறவிச்குமெ
னனின-பலதசைப்பொருக்கச் செய்யுமெனறிடின,--வை த்த
ம்சோறுமபாககும்-வைத இிடப்படட சோறுமுூதலிய வணவுக
ஞூம் பாகடைமுதலீயனவம்,--அருச்இனா வயிற்றினமாய்க்தா
ல்-உண்டாவயிற்நினசண் மாயப்பெற்ருல--உனககுமெய்ச்தி
டும்பலம்-உனகரு மெய்யின கண்ணதாய்வரும் பலன,-- மலம
லால்வேறுமூணடோ-மலமன்நி வேறில்லையாசலின; கெடு
அவைபயன றருமெனபது சிலவற்றினனறி யாணடுச் செல்லா
மையாலனுமெனபசாம, (௧௪.௧௮)
மறைஞானதேசிகா உமா.
அணையர0 07950 ணை
இ.தமத மறுக் துணர்ச் துகரர்.
இிரவிய முவமையன்று செப்திக்கட் டிரவியங்க
ள்,விரவிய விடச்தேவியந்து பலந்தரு ம்ம்மையம்மை,
ப.ரவிநீ பார்நீரயதி பாத்திரத் இட்டவெல்லாக, கரவிடு
மீககேயெஙகே பலன்கொளக கரு.தினாயே. (௧௯)
(இ-ள் ) திரவிய அவற்றினுக்குப் பலம வேருதலிற் கன்ம
மூவமைய துக் கநதத திரவிய முவமிச்துச் சொன்
ன்று னத்ல்ல காணும்,
செெய்திச்சட் ஒருவனசெய்ச தானதன்மங்க ளிம்மைச்
டி ரவியங்கள் வி சண் ணழிர் தபோய் மறுமைக்கட் பயன்
விய விடத்தே கொடுக்குமென்று நீ சொல்லில் ?
லிய்ஈ2 பலசர்தரு
மிம்மையம்மை
௨--சூதிஇரம். வ.சிவி.;இக்தணம், ௮௪ள
பாரலிரீபார் யாமுத்சரஞ் சொல்லாம். ௮தனை விசாரி
தீ.தப்பாராய்.
நீரக்கிபாத்தி புண்ணியதர்த்சக் சரையினுஞ் சற்பாத்
ரத் தட்டவெல இரதஇினிடத்திஷஞை செய்சதானமுக் சன
லாங் கரவிடு மி மமு மியாகாதியிழ் குணடததி லோமருசெ
ங்சே ய் வற மிங்கே காணப்பட்டு௪ காணப்படா
மலு மிருகறெ இரவியககளெல்லா மிககே
தானே யழிஈ தபோகாநிற்கும?
எங்கே பலன் ஆசலா ஸீயிமமையினகண்ணேயோ மறு
சகொளக கருதி மையினசண்ணேயோ பலககொள்ள விசா
னாயே. நித்தாய், எ- நு.
எசாரம் வினா (௪௯)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
(0) வெணைககை
இரவியமுவமையன்று-ரீர புசதகவன வயிற்றில் திரவிய
ம்பலம்மெனற துவமையல்ல,-- செய்திககட் டி. ரவியஙகள வி
சவியவிடத்தே லீய்ச் தட்பலக்,சரூ மிமமையம்மை-இமமையிலே
தின்மசதினசண்ணே கொடுககுச் இரவியங்கள் பொருகதிடவி
டத்தேமாய்௩த மறுமையிலே பலததைததருமெனனிஃ,--
பரலி நீ பார் நீ ரங்கபாததிரதஇடட மெல்லாய கரவிமி மிவ்
கே யெல்கே பலனகெரளககருதினாமே-8 விசாரிச தப்பரா,ஜல
த்திலும்௮ச்சனியிலும் *பிர இகசரஹிப்போர்கையிலும் கொடுத்
ததெல்லா மிங்கேயழியக்கணடோம்; எககேபலன்பொருக்து
நினை ச் சாபெனறிதன் பொருள்,
* பிரதிச்ரெஹிப்போர் - தானம்வாங்குவோர்.
இணவவாக டு.
வி௪.௮௮] சிலஞான?த்தியார் சுபம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அணைகள்) வஹா
அதுவன்றியும் இலடாச்ச விரோச முண்டென்றுசெப்பு
னெ ரா.
செம்இிச்சண் - இருவினையாகிய குணட்பொருளில் செ
ய்ககரெசழையு தின்னு மருகதமெனறு சொல்லிய--இரகவி,
யம - குணிட்பொருள-- உவமையன்று - இருஷடாச்தமன்
ஹ் வினைமெனறுசெரல்ல வேண்டி௰ல்லை,--இரவியங்சள் -
தழைமருகது முதலியனவும்) எள்ளு கெய் ௮ன்னமுகலியவு
ம); விரவிப விடத்தே வீப்ஈது - தாங்கள பொருநதிய விடத்
சே கெடடு,-- இம்மை அம்மை - பூமியிலும் ௬வாகக ஈரகற்க
ஸிலும,-- பலநதரும் - பிரயோசனததைப் பண்ணும்,--பரவி
நீ பார் - பண்ணுமென்பத விசாரியாது சொனஞனாய், நனரு
ப் விசாரிச தப்பார்.--நீரங்கபாச் இரத்திடட வெல்லாம்-நீரி
லிடட திலகாப்பணமுதலான வும்; அ௮ங்கயிலிட்ட ஆச்சியவோ
மாதி, பாததிரததிட்ட ௮ன்னபானாதிதானம் இலைமுற்று
ம்-- இங்கே - இரதலோகச்திலேசானே,கரவிடும் - கெட்
டுப்டோம்,--எக்கே - எப்படி. சுவாசகநரகங்களிலே;-- பலன
கொளச கருஇனாயே - சுசமலுபவிக்சச் தணிரதாம்.
சிவஞானயோகியருனா வருமாறு.
ைவவைய() அவை
சண்டெடுத் துச் காட்டிய தழைமுதலிய பொருள்களும் தர
ககிடக்தவிடத்சே கெட்டு ௮ண்டேபயன்றருவனவரம்; வினை
யவவாசனறி இவ்வுடம்பிற் செய்வ இண்டே செட்டு மத்ரோரு
உ--ரூத்திரம். ௮திவிசஇலக்சணம், 4௪௯
டம்பிற் பயன்தருமாகலின், ௮லையிரண்டுர் தம்முளெரவ்வா
மையாலும்; ௮ற்றேற் சோரசவிடச்திற் பயனருரா.து கேடு
மாச்திரமுடைய பொருள்களும் பலவுளவாகலின ௮வை மற்
ஜோரிடத் தப் பலிககுமெனசகொண்டு ௮வற்றரோ டுவமிககவமை
யுமெனின? ஒரிடதஇற் கெடடபொருள் மற்றோரிடத்திற் பலி
தீகலில்லையென்ப.த திபொழுகக காய்கத கலத்தில்வாகயெ நீ
ர் மூதலியவற்றிற் கரணப்படுசலாலும், வேறிடத துப் பயனா
ற்குரியவினை சானே பயனாம் வருமெனறல் கூடாதென்பதாம்.
செய்திககெனபது செய்தகசண்ணென உருபுமயச்க ம்.
பரவிபபார்சதல் புடைபடவொற்றியாராய்தல்"
அற்றேல், இமமையமமையாதல்பற்றி வேறிடமென வே
ண்டாம, இருமையிலம் வினைசெய்தாரின வே.ற்றுமையின மயி
.... செய் தவரறிவினகண்ணே யடங்கிசசெய்கக
். தழைமூதலியனபோல தண்டே பயனைச் தேரந்றுவிக்கு
மென் அமையுமாகலின; இரவிய மூவமையனசென மறுத்தல்
பொருச்சாமென்பானா நோக், அதனைப் பரிகரித்தற்செழுச்
தீத கருஞ்செய்யுளெனபது. ப
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
9
மீளவு இிரவியங்களைக் கொண்டு தானஞ்செய்ய ௮2
தானே பலிச்ருமெனறவனை மத அருளிச் செய்கிரர்,
இரவிய முவமையன்று - தானஞசெய்த பதார்த்தம்தளை
யுவமையிட்டுச் சொனனது ௮ர்த்தமாகாத. ௮ர்ச்மாம் கானும்
அதெப்படி. யென்னில் ?--செய்இக்கட் ட.ரலியங்கள் விரவிய
விடத்தே லீய்ர்து பலர், 5௬ மிம்மையம்மை - சாரனமுதலரன்.
௮1௫௦ வரானத்தியார் சுபக்ஷம்-
வை செய்யுமிடத்த ௮க்௪.த் இரவியங்கடானே சான மேற்க
ப்பட் டவர்களிடத்திலே சிறவழிர் த இம்மையிலே கெட்டும்
அம்மையிலே பாயோசனங்களைத தாராநிறகும் என. கீ
சொல்லில்?--- பரவி€ பார் - நான சொல்லுறத்சை விசாரித்
அப் பாராய்: மீிசொன்னத திடடாச்ச விரோதம்) ௮செப்படி
யெனனில் 2--நீரங்கப் பாசதிர.த இட்டவெல்லாங் கரவிடு மி
ங்கே - கீரிலிட்ட இரவியக்களும நெருப்பிலிட்ட இரவியம்க
ஞம் பாததிரததிலிட்ட இரவியங்களும் எல்லாத் இரவியங்க
ஞு மிஙகே யழிச் தபோசா நிற்கும்; -எங்கே பலனகெரளக ௧௪
ருதினாயே - எவலீடததிலே பாயோசனங கொளள விசா
ரி5.தாய். எனனவே உனககு ௮ந5ப்பயன அவ்விடததிலே தெரி
யாத, கையால் கர்த்தாவே யறிர் து கூடடவேனும்.
இதனாற் சொல்லியத மீமாங்சென் சான விதிசொன்
ன மூறைமையிலே இரவியங்களாக கொண்டு சானஞசெய்ய?
௮௦,2த் திரவிய மிம்மையி2ல கெடு மறுமைப்பயனைக கொடுக்
குமெனது சொல்ல; அதச் சானஞசெய்த.தக குண்டான மறு
மைப்பயன இ௮வலுச கெனவிடமெனறு செரியாத, தகையால்
கர்சசா வறிஈ_த கூட்டவேணுமெனனு முறைமை யறிவித்.2.து.
*ணமயசமடுவாளனான்.
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
ரஸகை சைகை (0) அவலன அணைகள்
இரவியங்கள் - ஈண்டெடுச் தக்காட்டிய சழைமூதலிய
பொருள்களும்,--விரவியவிடததேகீய்ஈ௩த-காங்டெத்தவிடத்
கேகெட்டு,-பலன்றரும் - ஆணடே பயன் ஐருவனவாம்,-- இம்
மையம்மை-வினை யவ்வாறனதி மிவ்துடம்பிம் செய்லதிண்டே
செட்டு மத்ரோ ர௬.ம்பின்பயன் தருமாகலின்,செய்திசட்டி ர
சூத்திரம்: அத்விதஇலக்கணம். டக
வியமுவமையன்௮-அவையிரண்டு் தம்முளொவ்வாமையாலும்
௮.ற்றேல் சேர்க்தவிடத்இற் பயனருரா,த கேடுமாத்திரமூடைய
பொருள்சளும் பலவுளவாகலின ௮வைமற்றோரிடத்தில் பலிச்
குமெனக்கொண்டு ௮௨.ற்ோடுவமிகக அ௮மையுமெனின்?--௮ ௫
பாத்திரசதிட்ட நீ ரெல்லாமிங்சேகரவிடும்-ஒரிடத்தில் கெட்
டபொருள மதறோரிடததஇிம் பலி 5, தலில்லையெனபது தீயொழு
சச்காரய்கத கல.தஇல்வாககிய நீர்மூகலியவற்றிற் காணப்படுத
லாலும், எககேபலனகொளக கருஇஞுயே-வேறிடத்திற் பய
ஞசீற்குரிப வினை தானே பயனாகிுவருமெனறதல் கூடாதெனப
த,--நீபரவிப்பார்-நிபுடைபடவொற்றி யாராய்வாயாச.
மறைஞானதேகிகர் உரை:
ணா [3019-9௦
இங்கன ஞசெய்தசனமக் தானே கெட்டுச் சூசக
குமிகத நினறு-பலகசைச கொகெகுமெ
னறவனை கோக் யுணர்த் தரர்.
செய்தவர் மனத்தேயெல்லாச் செய்தியுங் டக
துபின்ன, ரெய்தவே பலங்களீனு மென்றிடி. லிருஞ்சு
வர்க்கம், பொய்யர்வாழ் நரகம்பூமி புநதி.பிற் டெக்து
போந்த, தையனே யழதென்சொ லிந்தி சாலமாய்
தீதே; (௨0)
(இ-ள்) செய் தன்மாச்சள் செய்த தானகன்ம பலக்க
தவர் மன ளெல்லாம், அவரவர்கள் புத்தியிலேதானே
தீதேயெல் சூச்குமருபமா யடைநதிரும் தவரவர்ச்கே
லாச் செய்நியு் ற்றபலங்களைக் கொடரநிற்குமென்று ரிசொ
இடச் பின்ன ல்லுவாயாலல்,
௮0௨ சிவஞானத்தயார் சுபக்ஷம்,
செய்தியே பலங்
களீலு மென்றிடி
ன
இருஞ் சுவர்க் புன்ணியத்சா லடையும் பெரியசுகர்க்ச
கம்பெொய்யர் மூம; பாவத்தாற் பொருகது கரசமுர், அவ்
வாழ ஈரகம்பூமி விரண்டினாற் பொருக தம பூ மியுமாகிய விம
பூந தியிற் டக் மூனறும், உனத புகஇபை யடைக திருக்கோ
அிபோசதது புர ப்பட்ட த; ௮வையெல்லா மகதப்புக்தியி
ற் உடகக விடமெங்கே,) இசற்கேது சொல்
ஓுவாயாக,
ஐ.பனே யழூ வாராய் நீயப்பனே! அழகாகச் சொல்லிய
அனசொ லி5;இ சொல்லான திகஇரசால வித்தை காட்டுவா
ச சாலமாம்த் ளைப் போன்றுவிடடதுகசாண. எ-று.
சே.
ஓசார மெதஇிர்மறை, (௨0)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
ணக (0) அறுனனகா
செய்கவர்மனக்சே யெல்லாசசெய்இயுல்கடச்.து பின்ன
ரெய்தவேபலங்சளீலு மென்றிடின -சருமத்தைபபண்ணினவர்
சஞுடையபுத்தியிலே யகசக் கருமரூுபமான த இருஈ தம௮ சன்ம
தீதிலே யவர்களுக்குப் பொருச்தப்பண்ணுமென்னில்,-- இருஞ்
சுவர்ச்கம் பொய்யர்வாழ் ஈரகம் பூமி பு5தியிற்கடக் து போந்த
வையனேயழூ த - பெரியபோகத்சையுடைய சுவர்ச்சத் இலும்,
பொய்யைமெய்யென்பார்புகும் ஈரகலும்;பூமியிலும், போய்வர
5 6, உன்னுடையபுச்தியிலே அவ்விடங்களிலேபுசத்த ௪௪.௮௧
ரூபங்களும் பண்ணின கருமங்களுமிரும்ததாமரகி லழகயதீர
௨--ரூதீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம், அடு
யிட்பொழுதசொல்லு; உனச்குச்தெரியாசாதலின்,..- உன்சொ
லிஈதிரசாலமாய்த்ேே-ரீமுனபண்ணினகருமங்களெல்லாம் புத்
தியிலேயிருஈ.து கானேகூடிப்புசிபபனெனறத இகதஇிரசரலவி
நீதைப்போலவாச்சு. த.
ஐய்மனேயென்றது இழிபுரை.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அயன [0] வை னைக்
தன்மதத்திலே வது விழப்பண்ணிக் தழுவிவிளையாடு
இன்ருர்.
எல்லாச் செய்இியும் - கன்மங்க ளெல்லாம்,-- செய்தவர்
மனத்தேகடகது - கனமம பண்ணினவர்களத பு5இ5௪ தவ
த்தலே ௪௫ஙகளால் வைக்கபபட்ட சமஸ்கார ரூபமா யிருச
3-- பினனரெய்தவே பலங்களீனுமென நிடில் - பிற்பாடு பெர
ருகதவே சுவர்க்ககரகபூமி சுகதுக்கங்களை முதற்காரணமாய்
நினறுண்டாச்கு மெனில் ?--சுதச்சமோகங்களை போசககன
ம ரிமிசதமாக முதற்காரணமாய்போககிய சகனமக்களுண்டா
ககு மெனப.து மாத்திரஞ் சததியம். ௮தவனறி போசக ௧ன
ம நிமிததமாய் மாயாகாரிய பூகங்களிலுண்டாகும்;--இருஞ்சு
வர்க்கம் பொட்யர் வாழ் நரகம் பூமி இவைகள் புஈஇியிற்கடடி
து போச் உனசொல்-புத்தி தத். தவதஇ லிவைகளைக் குறித்
தி கிமித்தசாரணமாகிய சமஸ்கா.ரரூப கன்மல்சளில் கின்றும் பு
ஐப்பட்டனஎனனும் உன்சொல்,-- ஐயனே-அப்பனே!--௮ 9
தி-மிகுதியும் நல்ல,-- இக்தி.ர சாலமாய்த்தே - கடைசியில்
பொய்யாய்ப்போயிற்று,
௮டுசு சிவஞானடத்தியார் சுபக்ம்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வாபர்
வினைக்குப் பயனாவன? நறக்க நிரய நிலமெனனலுமவற்றுட்
பட்ட பலவேறு௨கைப் புவனபேரகஙகளாமனகே! ௮வையனை
ததும் வயலின விளைவுபோல தஇனமபோதத இன கட கடக தள
வாமெனறல் சொனமாதஇிரையே யனறிப டொருளபடாதென
பதாம.
ஜயனேயென்பது இழிததற்கண ௨௩௫2 குறிப்புமொழி.
செய் வர்மனத்தைக கூறவே, இனம்பறறி ஏறபோர்ம
னமுவ் கொளளப்டடும.
அற்றுகலினனறே மறுதச்கட புகதஇயிற்கடர் தபோநத
தெனப் பொது௨கையா னெடுததோதி விடுதசத உமென ௧.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
வைகையை (0) அணை
மூனசொல்லப்பட்ட புணணியபாவங்கள் செய்.சவர்ச
ளிருதயச்திலே யடக்கககடக த, பினபு ஒருசகஈததிலே பய
ணக கொசெகுமென றவனை கோககி மேல் மறுத் தருளிசசெய்இ
ரா
செய்கவர்மனத்ே2 யெல்லாச் செய்இயுக்கடர். த பின
ன ரெய்தவே பலனகளீலு மெனறிடின் - புண்ணிபபாவங்களை
ச் செய்தவர்க ளிருதயததிலே அதச் செய்திகளுச் குண்டா
ன பயனகளெல்லா மடங்க்கடந்து மற்ற சரசத்திலே யி
வர்கள புளிக்கும்படி. பிரயோசரல்களைக் கொடாநித்கும் எ
னறு சீ சொல்லில் ?- இருஞ்சுலர்க்சம் பெரய்யர்வாம் ச
௨உ--சூதீதிரம். ௮.சிவிதஇலக்கணம். அடுடு
ம் பூமி புந்தியிம் கிடக் தபோசத - மகத்தாய தேவலோகம்,
௮௪.த் இியரயுளள பாவிகள அுக்கத்தை யலுபவித துக்கொண்
டி ருக்கற கரகம், இநத இனப துனபலகள புசித்து தலைக்தா
ல் மீளவும வருகிற பூமி, இகத மூசாறுலோகமூம இவையிற்றுக்
குச தகக கனமங்களு மிவாக ஸிருதயததில கடநது போ
க. தாகவேணும். ஆகையால், -ஐயனே உழகிதனசொல் இக்
இர ஞாலமாயத்தே .. எனனுடைய சுவாமியே! கனருயிருக த
த நீிசொனன து,பொய்யை மெய்யாகச சாதிககிற இரதிரஞா
லமாய் விடடதே
இதனாற் சொல்லியது இம்மையிலை யானமாக்கள்செய்த
கனமங்கபோல்லா மவரவா கருததுககளிலே யடவூக€டநஈ.த
மறுமைப்பயனைக கொகெகுமாகில்; அஈதபபயன மூனறுலோக
தீதிலு மூணடார யிருககுமாகையால்; ஒருவரி னிருதயததஇலே
யவைகளெல்லா மட௨ஙகாதெனலு முரைமை யறிவிததது.
சுப்ரமண்யதேடூிகருரை வருமாறு.
ஏம ரணைகைகக (வையக
செய்சவா மனதசே - வினைசெய்தவர் மனத்தினசண்
ணே,--எல்லாசசெய்இயுங்கடஈ து - எல்லரவினைசகளூ௩நதக&,--
பினனரெய்தவே பலனகளீலனுமெனறிட.ன - பினனர்பபொருககு
சே பயனறருமெனனின,--இருஞ்சுவர்சகம் - வினைக்குப்பயனா
வன டெறியத.றககம்;,--பொய்யர்வாழ்சரகம-பொய்யர்வா ழி
ன்றநிரயம்,--பூமி-நரிலமெனலு மிவற்றுட்பட்ட பலவேறு வ
கைவபுவனங்களாமன்றே,--பு5தியிற்டெடக் த போக்த.த-௮லை
யனைத்,தும் வயலின்விளவபோல அன்மபோசசத்் இசட் டெத்
திளவரமென்றல்,--ஐ.பனேயுன்சொல் ௮ழ€து-ஜ.பனேயுள்சொ
௮௫௪௬ சிவஞானத்தியார் சுபகூ.ம்,
ல்மிகவும் அழகாம்,--இர் திரஜாலமாய்த்தே,-- சொன்மாத்தி
ஸாயேயன்றிப் பொருளபடாகெனபசாம்.
மறைஞானதேடிகர் உரை.
அமமலித் இலலை
ஒருவன் கூலிவேலைசெய்தா லதனருமையறிநத வே
லைகொணடவன கொத்தளககு மாறுபோல)
கர்த.தாவுக தததங கனமத்துக் டாக
ப் பலம்சகா யறிக ஐ கொடுபபனெ
ன றுணாதுதுகிறுர்.
தானஞ்செய் பொருடரித்தோர் செய்தவர் தக்க
செய்தி, பூனம்பி னுறவேகாணடும் பலமுறு விபபா
ன்வேண்மி, மீனமில் செய்தியீச விடும்பணி யிவைகர
சூசெய்தா, ஜூனஙவக ளஇககோகஇ அகாவிபபன் வினை
கோயதீர,
(இ-ள.) கரன
ஞ்செய்பொ
ரு டரித்தோர
ரீ செய்தவர் தக
கசெய்தி பூனம்
பின லுறவேசா
ண்டும் பலமுறு
விப்பானவேண்டு
ம்
௪னமில் செய்
இயிச னிடும்ப
ணி
(௨௧)
ஒருவன் முனஞ்செய்க இரவியமகனை யே
ற்றவாகச டரனஞசெய்தவர்க ஸிவவகையா
னே பொருச்சப்படட கனமங்களெல்லா ம
ழிர்தபோன த. இருமபச் சொர்ககாதிபோ
கஙகளைக சகொகசவுய கண்டோமாகையா
ற். நிரவியமுகலிய நானகனையுங் கூட்டிப்
புிபபிப்பா னொருவளுகவேண்மை,
அனாஇயே மலமில்லாத சர்வஞ்ஞீனாதலா
ல் வேதமுசலிய சாச்திரல்ச ளினனசன்ம
ஞ்செய்தா லின்னசரமென்௮ விதிச்ச வழி
பரயிருக்கும்,
௨-ரூத்இொம். ௮த்விதஇலக்கணம், அ௮டுள
இவளைநாஞ் அவன விதித்த நாூலினவழி?ய சன்மங்க
செய்தால் ஊளை யதிஈ தியாகுசெய்சால்,
நானங்க ளதி எப்படி. வைததியஷூனன னஞானமாசகள்
ககோகக நுகா வியாதியை யழிஈ தமறகேற்ற வெளடதவ்
விப்பன வினை காக கொடுத த சீர்பப) ௮தபோல௪ இ
கோய்தீர "வனு மானமாககள செயம் கனம௫கசளி னே
௱ககுரைவலையறநிக 55 லுறுவ் கலேசக
இருமபடி புபபியாநிறபன, எ-று,
சானஞசசெயபொரு யு தரிசசோரையுஞ செய்சவனா
யு தகக செய்திடையு மென்னு தோறுபது எணணுமமைத
சொகை.
ஏகார மிசைநிறை, (௨௧)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
படு
தானஞ்?சப்பொருஎ - தானதிரவியம்,--சரிசதோ-௪௱
னம்வாககனமடோ,;- செய்தவர். - தானஞூசெய்கவா)- ௪௪௧
செய்தி - தானவேளையில்டணணின &ரியைசள,- ஊன முரயே
காண்டு2-கெடவேகாணடிர ஆலால்,-- பினபலமுறுவிப்பஈ
ன வேண்டும-பினபுபல சதைப்பொரு5.த5ற௨ன ஒருகா த.தாவே
ண்டும்,--ஈஎனமில்செய்து யிசனிசிமபணி - குற்றமற்றதான தரு
மாதிகீத பரமேஸ்வ ரனா ல சொல்லப்படடத,--இலைதநா௫
செய்தால்-இகதசானாதிசளை காஞசெய்தால்;---நானங்களக
சோகச் துகர்விப்பன வினைகோய்தீர-ஒரகருமஞ்செய்யுமிட த்
து மந்இிரம் சரியை திரவியம் மூனு வகையாயிருக்கும். இத
லேமர்திர ஒலோப சீரியாலோப இரவியலோபம் வரிலனும்தோ :
முண்டு: இவைகள் சர ராக அதிகமாசலும்சோ
அடு சிவஞான யார் சுபக்ம்.
ஆமூண்டு அசலால்கர். த்சாவானவன மிகுதிகுையைவிசாரிச்
அ வினையாகிய தனமபீடை திருவதாகப் புசப்பிப்பான என
நிசனபொருள.
6 லோபம-குறைவு, ** உக்தப்பிரகாரம்-சொன்ன விதம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
சத் இயம்! நீ ௬ம_த வாக்காலும் போசச கன்மம் மாயாகா
ரிய மூணடாதற்கு நிமிசதகாரணமெனறு சொனனீர், அதனால்
கனமமேகர்ததா, ௪சரனொருவன வேண்டு மெனற விசகற்பனை
வேண்டாமென வுத்தரமுரைககன ரூர்.
தானஞ்செய் பொருள் தரிதசோர் - தானத்இரவியம்வா
கனோர்,--செய்தவர்-சானச்இரவியங் கொடுச்ச பெரியவர்
க ளிருவர்களுககும்,-- தீககெய்தி-யோககயமாயெ வாங்குத
ல் சொத் கரிபைகள்,-- ஊனமபினனுறவே காண்டும்-நாச
முறச் காளுநிற்கினறோம், (பினனெனப த பினலுங்க ட்)
பினபலமுறுவிப்பான வேண்டும - கெடுமுன பலங்கொடுப்ப இ
ல்லாமையினாற் காலாச்தரதீ.இல் வினைப்பலகய சுகறக்கவ்
களைக் கூட்டுவா னொரு கர்.தசா விரும்பப் படுவன, மனோ
வாக்குக காயங்களின் பிறக்கும் நூலசன்மல் கெட்டாலும்
புத்திசச். தவத இந்கெடு முற்கணம் ௮வைகளால் வைக்சப்பட்
ட சமலஸ்காரரூப சூக்கும கனமல்கள் பலடரியக த மிருக்குமவை
கள் பலத்மைகொகசெருமென்று முன்சொன்னோமே,சத்தியம்!
ரூக்குமகனம மிப்படி, யிருக் சாலும் ௮சே.சன மாதலால், ௪௪
இரமாய் பல.ச்சைக்கொடா த, எனமில்செ.ய்இபுண்ணியகளன்
மம், க௪னிமெபணி - வன் பண்ணென்.று கற்பித்தது. ௮2ல்
உ௨--ரூ.திஇரம்: ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௫௯
குமாறுபாடரயிருக்கும் பா௨த்தைட்பண்ளுதேயென்று சர்பித்
த௮:--இவைசாஞ்செய்தால்-இகதககிரியைகளை சாம்பணணினு
ல், -நூனங்க ளஇகம் கோககி-ஏற்றக்குறைகளைப பார்த்த,
வினைசோய்தீர - ௮ச்தமனோவாக்குக் கரியைகளால் பு5இதத்
வத்தி லுண்டாகப்பட்ட வாசனாகார சூக்கும கனம ௬௪
அக்கருபமாய் பரி.னமித தப் புசிககப்பட்கெ கெடுமபடி,-- நு
கர்விப்பன - புசப்பிப்பன்,
அதாள்லாகாத கசன்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ற்கு
௮ற்றேல், ௮வ்வச்செய்இ ௮வ்வச்செயப்படு பொருளிற் க
டந்து,பினனர்ப் பயன் தருமெனக கோடுமெனின? செயபபடு
பொருணமுதலிய வனைத தும் நிலைபேறினறிக கெட்டொழிவன
வேயாசலாள, நிலைபேறுடையனாய்ப் பயனறரு முதற்கடவள
வேறு வேண்டப்படும். ௮ந்றேல், மூதற்கடவள பயன றருச ம்
இயைபெனனையெனின ? முயற்சியாவ்து முனனைவினை அனுப
வித்தற்பொருட்டுத தரப்படு முதல்வன தேவல்வினையாகலா
ன ௮தனை மாமாக முனைகதுகின௮ செய்தால்,;,௮.,ஐ தீாதம்பொ
ருட்டு ௮சசெய்தியானாய பாவபுண்ணியஙகளையதிகத ௮வை
இர்சற்குரிய பயன.றருதல் அவ்வேவுவாலுசகுக் கடப்பாடென
பதாம்.
தானஞ்செய்பொருளென்ற த உபலக்கணம்.
அற்றேல் இச்செய்தி ஈசவிடும்பணியென் தற்குப் பிரமா
ணமெனனையெனின? அுகாட்டுதற்தன்தே வருஞ்செய்யுசெழு
க்கசென்ப.த.
௮௬0 சிவஞானடத்தயார் சுபக்ஷம்.
இசம்பவழகயருரை வருமாறு,
0
மூனசொனன கஞுற்நமனறியும இமமையிற்செய்த சன்ம
பல மறுமையில் மூனே வநத பலியாது; பல பிரகாரதிசாலுங
காதாவே யறிஈூத கூடடபேணுமெனறு அருளிச்செ.ப்கிருர்.
தானஞ்செய் பொருள் - தானம் கொ௫ெகப்பட்ட இரவி
யம்,--தரிதசோர்-தானம பெறசவாசள--செய்தவர்-தானம்
பணணினவாகள,-- தககசெய்இ - இப்படி பொருந்தப்பட்ட
மூறைமைகளெல்லாம,-- ஊனமபின னுறவேகரண்டும - இவ
விடசதிலே யழிச் துபோகச் சணடோம. இப்படி இவாசளும்
தானஞைசெய்யபபட்ட பொருளசளு மழிஈ துபோகையினால்,--
பலமுறுவிப்பான வேண்மிும - இஈசத தானகனமக்களுககுத்
தகக பிரயோசனஙகளை மறிகது தருவிபபா ஜொருகர்ததானே
ணு ௦ ஆனமாததா னறிவஜ்லோ! தானஞசெய்த கனமககளுக்
கு. தககபயனகளை யதி௩து கூடவனெனனில் ? இவன் பாச சம்
டக இயா மையினாஓம் பரபமேஸ்௮ரன் கரப்கசதொழில் செய்கி
ஐவனாசையினாலும இவனதானாக உறி5 து கூடமாட்டான,ப
சமேஸ்வரன கூட்டிப புசிபபிககவேணும். ௮அதெங்கனே யென
னில் ?--ஈனமில் செய்தீயீ௪ னிடுமபணி - ஒரு குற்றமில்லா*வ
னாய் எப்பொழுது மொருதன்மையா யிருக்,தளள பரமேஸ்வ
ஏன ஈமககுககற்பிதத தொழில், -இிலைகாஞ் செய்தால்-௮வ
னக௱பிச2 விர். சச்கன்மங்களை நாஞ்செய்யுமிடத் த,-- நான வ்
களஇககோகக நுசர்விப்பன் வினைகோய்இீர - நாஞ்செய்தி ௧
னமங்களினா லஓுண்டாயே ஏற்தல் குறைச்சல்களைத் இறருவள்ள
௫ சடைத்துச் கனமமென்ூற வியா இ தரும்படி, ,கம்மையுங் ௧
எமத்தையுவ் கூட்டிப் புப்பியாநிற்பன்,
௨--சூத்திரம். ௮தவிகஇலக்கணம். ௭-௬
இதனாற் சொல்லியது தான மேர்ச்கப்பட்டவர்களும் தா
னமிடட்பட்டவர்களும் ௮ஈ,சர்கம் தானஞ்செய்த இரவியங்க
சூ ,மிங்கே யழிசதபோகையினாலும்; அன்மாதான்செய்ச
கனமதீதுக்குத தககபயனை யறிக த கூடிப் புசிக்கைக்குக் தன
க்சென்ன வறிவில்லாதபடியாலும், சர்வஞ்ஜீனாயபுளள பரமேஸ்
வர னறிந்து கனமத்கையும அனமாவையுவ் கூட்டிப் புசிப்பிப்
பளனென்னு முமைமையு மறிவித்த த.
(இறைவனி ஞ்? என்ற இருவிருசகமு3ல் “தானஞ்செ.ப்
என்ற திருவிருகக மீருக எடடும் பட்டாசாரி.பன், இகாகுப பி
சமாணம் பரபட்சம அவனமகம் ₹: செயறரும் வினைகணமாய்
க். த நெதையில் சேர துரின்று, பயனொடு பலியாகிறகும் பலா
லூக் தழையுமெல்லாம், வயசனின மருவிநாசம் வகஃபின ப
லத்சைவநதிக, கயல்பொடுந தந் தரற்போல வெனறமபி விய
ம்பு றான.?? எனறும்.
த- பர-பட்டா- மத, கற. செ,
அவனமறுப்பு ஈ ௮ழிசனற தால்வினைக ளாரகின்றவாறெ
னெரு வ.ரமங்கிபானபரி?2௪, லொழிலின்றி யோதனமு மறவு
ண்ண்காம்வினைக ஞூறுகன சவாறதெனலரங்,கழிகன சமாலறிவு
வினைதர்திடாவினைஞர் கருமங்க ஞடியுற லோர், பழுதினறி
யேயு5வு மதுபண்பசாகவருள் பரமனக ணாகுமவினையே?? எ
ன்லும.தங் கண்டுகொள்க.
சச் -பர- பட்டா - மறு, ௬- செ,
சுப்ரமண்யதேர௫கருசை வருமாறு:
அணக () அணை வக்
(அற்றேல், அவ் வச்செய்தி யவ்வச்செயப்படு பொருளிற் க
டர்.த பின்னர்ப் பயன்றருமெனச் சோடுமெனில்?) தானஞ்செய்
டே 'சிவஞானத்தியார் சபகும்.
பொருள்-சானமளிச்த பொருளும்,--தரித்தோர் - அ்னையேறி
௫௫ம், செய்தவர் - ௪ச்சவரும்,--தககசெய்௫-தக்கசெய்தியு
மாகிய அனைத்தம், ஊனம்பிலுவேசரண்டும் - நிலைபேதின்றி
௪ செட்டொழி௨னவேயாகலான,--பலமுறு விப்பானவேண்டு
ம்-நிலை2பறுடையஞுய்ப் பயனறரு முதற்கடவள் வேறுவேண்
ட்ப்படும். ௮்றேல் முதற்கடவள பயனறருகற் தயைபுயென்
ஊனை யெனின?-- ஈனமில்செம்இ - குறைவில்லாதமுயற்சியாவ
அ ரசனிடும்பணி-முனனைவினையநுபவிததற்பொருட்டு௪ தர
ப்படு முதல்வனது ஏவல்வினையாகலான,--இலவைமாருசெய்தா
ல் - ௮தனைநாமாக மூனைத்து நினறுசெய்தால்--வினைநோய்தி
7-அதுதாதற்பொருட்டு ௮ச்செயதிபானாய பாவபுண்ணியக்க
ஊயறிகது அவை தீரதறகுறிய- நூானங்களஇககோசக்கசி அகர்
விீபபன,-- தச்சபயனறருச௪ லவவேவயானுககு: கடப்பாடெ
னபதாம்.
மறைஞானதேசிகா உரை,
மணஹ்ட்ட 0) 722 0 ண்
மேலதற்கோர் புரடடை யுணர்ச் தரா.
உலகுடல் கரண௫ககால முறுபல நிய செய்தி, ப
லம்வை கொண்டுகன்மம் பணணுவ துண்பதானா, னி
லவிடா விவைதாஞசென்று நினைநதுபிர் நிறுதஇக்
கொள்ளா, தலிலொ வ௰ிவளுணை யணைத் இடு மருளி
னாலே. (௨௨)
(இ-ள்.) உலகுட புவனமும், தனுவும், ௪.ரணமும், காலமும்;
ல் கரணவ் அதனா லுறுவிச்கும் விடயச்சையும், ௮வ.வி
கால மு௮ு டயச்தை வரையறுச் துப் புசிப்பிச்ரு யதி
உ--ரூதீஇரம். அதிவிதஇலகக்ணம். ௮௬௩,
பல நியதிசெய்தி
பலமிவைெ சா
ண்டுகள்மம் பண்
னூவ தனபதா
ளால்
தீத் தவமும், இகையிர்றின் ரொழிலும்,௮,௪்
தொழிலினாற் பலலு ௦,இம்படி. யெண்விதமா
ளா கரணக்களைக் சொண்டு சவனானமாக்
களைக் கனமஞ்செய்விப்பதஞ் செய்த கன்
மபலல்களைப் புரிபபித சலும்.
அஃசென்போல வெனவில் ? “வினையே செய்பவன் செய
ப்படும்டொருளே-நிலனேகாலவ் கருவியெள ருங்-னேன த.ற்கி.த
பய னாகவெனனலு-மனனமரபி னிரண்டொடுட சொகைஇ- யா
யெடடெனப தொழினமுசனிலையே?? எனனு மிலக்கணத்தா
ஷஜெருவன ரொழிம் செயயுமிடத் இவலாறு காக,
வினையெனப தானமாக்கள செய்யு சொழில்
செய்பவ னானமா,.
செயப்படுமபொரு எளிருவினை,
நிலனெனபது ௮வாக எிருக்கும்புவனம்.
கால முககாலதகையு முண்டாககுவ் காலதத் தலம்.
கருவி முப்பத்தாறு ௪த தவம்.
இனனதற்கெனப திருவினைப்டயன்களைப் புசககவேண்
டிய காரணம.
இ. தபயனெனப இச்சுக துக்கங்களைப் புச் ஐ.,த் சொலைச்
தீபின் கள்மக்ஷயம்பிறம் த மோக்ஷூசதசதையடை கையென்வறிக.
நில விடா வி
வைதாஞ் சென
ஷ்
நினைக் தயிர்
நிறுத்திக் கொள்
ளா
அலூலா றி
வனுணை யணைத்
இ௫ருளின னலே.
இவை ௪டமாசலா லானமாவைச் சென
௮ தானே பொருஈசமாட்டாது.
அன்மாவுர் தனகசெனச் செயலில்லாதப
டி.யாலே நாமிகச கன்மமார்சசித்கற்குரிய
தீல்லோவென் றறிம் சச்கனமல்களைக் கூ
ட்டி. க கரரியப்படுதசவ மாட்டான்,
எண்ணிறக்த ஞானத்தையுடைய வென்ற
னசாக்கினா சத்தியாலே தலுவாதஇகளையு மா
ன்மாகையுங் கூட்டிப் போசங்களைப் பு?ிப்
வி்௬௪ செவஞானிதஇயார் சுப௯ூம்.
பித். தக் தொலைப்பித்த மோட்சக்தை ப
டைவிட்பான, எ.௨று.
இதற்குப் பார்ககியையிலு மறிக, (௨௨)
சிவாக்ரயோடுியருரை வருமாறு.
வணல்வத[] க்வ்வக்
உலகு-சாசியாதி புன்ணிய க்ஷ்திதிரங்களிலே,--கால
ம் - சூரியோ*பராசாதி புணணியசாலஙசளிலே,--உடல்-காய
வியாபார வசனாதிகளினாலே,--கரனம்-ஞானேகதிரியாகசகக
ணங்களினாலே,--௨௮ம - பொருநதபபட்ட,-- பலநிமதிசெய்
இ-அகேகமாகிய ௮5 ஊடானக&ரியைகள,--பலவிவைகொண
டுசனமம்பண்ணுவ கணபதானால் - இலை பலவயிறசையு ம பூத்
இபணணிசகொண்டு கருமவககள பபணணி பகதககருமபலகக
சாபுசிப்பகானால்,-- நிலவிடா இவை தாஞசெனறு நினைக தயிர்
நிறு சதிஃகொள்ளா-இழாசொலலிபபோகா தேசமும் காலமு
ம் தேசமூம கரணமும தொழிலும் சடமாகையால் சாஞசென
௮ பலமாய்ப்பொருதவறியா து அனமா ஞா ஞனுனாகை பூ
ர்வஜனமங்களி௦ செயக் கருமமி.ற ௮தற்குட ,பலமி தவென்ற
றிது கருமபலத.தச்குத போகாதிகளை மாயையிலே யுண்டாக௫
நிறுத்திகசொள்ள வறியாதாகலால்,-- அலலொவறிவன ணய
கைத திமெருளினாலே- சர்வஞஞனாகிய பரமேஸ் வரனுடையகரி
யாசததியானது,மாகாவானவள பிளளாககு வீபாதிவ5சசால
ததக கசப்பாஇகண்யும், நின சாலதஇற் பால்முகலான மது
சபதாரததல்களையும், தருடையுடனே கொடுககுமாபோல; ௪௬௧
க்கங்களைச் சேர்க்கும்.
ர்உபராகம் - ரஹணம்.
௨--சூத்திரம். அச்விசஇலக்சணம். சுடு
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ணை]
கன்மத்துச்குச் சுவதநதிரம் இல்லா இருக்கால், கன்ம கர்
தீதாவாகயபுருஹஷன ரூனே பொருஈதிப் புசிப்பனென்பதளை ம
த் தணர்த நுகனருர்.
உலகு - புவனம்,--உடல் - தூலசரீரம்,--கரணம் - சூச்கு
மசரீரம்,--காலம் - நிகழகாலம்,--உறும்பலன - இரவியமுத
லியவம் ௪௧ தககங்களுமாம,--நியஇ - ௬௪ துக்கஙகளையு மிடமு
தலியவரரையம நியமிககும் நிடதிகதத தவம்,--செய்தஇ - மனே
வாஈகுக்காயங்ளின துசொழிலாகிய தூலகனமம்,-- பலவிவை
கொண்டு-இவவிடமுதலிய வெகுசாதனங்கள கொணடு, கன்
மம் பண்ணுவ கண்பகானால-புசதி தக தவச்தில சமல்கா£
ரூப சூக்குமகனமததை யுண்டாகருவ து. திரும்ப வது சசதுச்
கமாய்ப் பரிணமிசக வரைப புிப்பனாகில்,--நிலவிடா விவை
தாஞ்செனறு - ௬வர்கக ஈரகங்உளிற போகம புசகு மிடத்
2) இடமுதலிய விவைகள தீரமேயாய் உயிரேயுரு.து;- &
யிரும்,--ரினை*தவை நிறதஇககொளளா.த-சங்கற்பித,தவைக
ளை யுண்டாகக ௮வைகளோட கூடமாட்டாது அகையால்,--
அலகிலா வழிவணாணை யணை 5தஇூ மருளினுலே - சாவஞஞ்னாகி
ய சிவனது கரி.பாசத்து கரபையினுலே ிருட்டி.ச் தப்பொரு
ச்ம்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
வினைமு.கற்சாரணைமாகய வுயிர், ஏனையேழு காரக க்களுச்
தனக்குத் தணையாசக்சொண்ெ வினைகளை மீட்டலும் தகர் ௧ஐ
௮2/௬௬ சிவஞானத்தியார் சுபகூஷம்,
மூடைச்சென்பத எல்லார்ச்குமொப்ப முடி ஈ்.சமையின் ;யிரை
யினறி யமைக்து சொழிற்படமாட்டாத சடமாகிய ௮க்சாரகங்
சளாதல் அவ.ற்றையினறி யதியமாட்டர.த சிற்றறிவடைய ௮வ்
அயிராசல் சாமேகூடமாட்டாமையின, பாரிசேட வளவையா
னே ௬௧௩இர வறிவனாகய மூகல்வனே தனதாணையாகய இரு
வருளால் ுயற்றை யவ்வுயாககுப் பொரு இச செய்விப்பனெ
னபத பெறபபடுதலின, ௮௪சசெயலெல்லாம் ௮அவனபணியேயா
மெனபதாம்.
ஆகலாலச்செயலெல்லா மவன்பணியயெனபத குறிப்
பெசசம்,
௪ணடு உலகசென்ற த உயிர்களை,
இன்னதற்காக இதபயனாகவெனனும் இரண்டுகாரகங்க
கையும் நியசயெனபதஞைற் றழீஇயினார்.
பண்ணுவ தண்பதெனலு மொருமைகள ௮தகொழின்மே
னின௱.த.
அற்றேல் அப்பணி நானங்க ளதிகமாமா௮ யாக்கன மெ
னின? ௮ துவருஞ்செய்யுளிற் பெறப்படும,
இரம்பவ்ழுதியருரை வருமாறு.
அணககல்! 2.
மீமாங்கசன் கன்மமலமோ சடம், ஆன்ம வறிவல்லோ
தானசெய்த கன்மத்தைத் தானறிச் த கூடிப் புசிக்கும், கை
யரல் கர்.த்தா வேண்டெஇல்லையென்று சொல்ல; கன்மத்கைச்
செய்.த கன்மச்தைப் புசிப்பிச்சையினாலும், ஆன்மா பாசசம்ப
த்்இியா யிருச்சையினாலும், கன்மத்தை யறிக்,த புளச்கமாட்டா
ன். ச்ச் சாவே யறிச்_த கூட்டளேணுமென் தருவிச்செய்கிருர்...
உ. ரூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம், சள
உலகுடல் கரணல்சால முறுபல நியதிசெய்தி பலவினவ
சொண்டுகனமம் பணனுவ தண்பதானால் - ௮ஈ5ச்சன்மல்களூ
க்குத் தக்க புவனங்களும ௮5௪ சரீரங்களும௦ ௮௫.௪௫ கரணங்
களும் காலசத் துவமும பொருகதத ௧௧௧ சாலவிஷையங்களு
ம் கனமத்துக டாக வேருமல் குறையாமல் பு௫ப்பிக்கிற நி
யதி.தத் தவமும் செய்யயபடட தொழில்களும் எனறு இபபடி.
பல இவையிரரையுக் கூடிநினறு அனமாக கனமங்களைச செய்
௮ புஏிப்பிபபதானால் இவை கூடுஈபடியை விசாரிக்கீல்,--நில
விடா இவைதாஞ்செனறு - கன்மஞ் சடமானபடியாலே சா
னாசசசெனறு அனமாவைப் பொருகதமாடடாத. கனம
மல மல்லோ சடம்), ஆனம வறிவே அனமாவறிர்து இவை
(பிற்றைக கூடுமெனறு நீ சொல்லில?-- கினைக தயி நிறுதஇக்
கொளளர - அனமர தனசக்கெனன வறிவில்லாதபடியாலே
தானாச விவை நமக்குள்ள தல்லோவென றறிநது கூட்டிக்
கொள்ளமாட்டாது. அனாலிவையிரண்டுவ் கூடிக் காரியுப்படு
சற முறைமை யெப்படியெனனில் ?--அலகலா வறிவனுணை ய
ணைத இடு மருளினாலே - எணணிசநத ஞான த்தையுடைய சிவ
னழதாககனை யிவையிம்றைக் கூடடி& காரியப்படுத் தம் தனது
காருண்ணியச் இனாலே.
நிலவிடா திவைசாஞூசெனன நினைநதயிர் நிறுத்திக்சொ
ன்ளா வெனற,த மீமாங்கென, இசச்குப் பிரமாணஞ் சவஞா
னபோதம் :அவ்வினையைச௪ செய்வசனி லவ்வினைஞா சாஞ்செ
ன்றங், கவ்வினையிற் கசாகத பசாசம்போ--லவ்வினையைப், பே
சாம லூட்டும் பிரானி ஐகரார, லார்தாமறிக்தனைப்பாராகி
கு, எனலுமதம் சண்டுகொள்க.
சிவஞானபோதம் - ௨- சூ, ௬- வெ.
இசனாற் சொல்லியது கன்மஞ் ௪டமானபடியாதும் ஓ
ன்மாத் தனச்கென்ன வோரறிவில்லாத படியாலும் இவை தா
விச சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்,
ஞக வொருசரீரத்தை மெடுக்கவுங் கன்மத்தைச் செய்யது மா
ட்டாகசாகையால் பரமேஸ்வரன தனது காருண்ணியத்இனா
லே இலையிறத்றைக கூடடி.௪ கரரியப் படுத் தவனெனனு முறை
மை யறிவிதத த.
கவவாளாராவனாரக்கர்.
சுப் ரமண்யதேிகருரை வருமாறு.
அவவை (0) அவளாள்
உலகு - வினைமுகற்காரகமாகயஉ௰ிர்,.- உடல் - இடமாகி
யவடலு ௦)--௧ரணம - கருவிகசாகயகரணமும,--காலம -மு
கசாலஙககளுளொனருகியகாலமூம;--உறுபலம்-செயபபடுபொ
ரூளாகிய பொரு5தியபலமு ௦,--நியத - இனனதற்காக இதப்
யனாகலவென்பவைகளாகிய நியதியும,--செய்தி - செயலாகிய
செய்தயு ,-- பலவிவைகொண்டு - அகியலேமுகாரகங்களு
தனககுச தணையாகககொணடு,-- சனமமபணணுவ துணபதா
ஞல் - வினைகளையிட்டல் ஐகாசலுமுடைகசெனபு எல்லார்
சகு மொமபமுடிஈ5மையின, -- செனறுகிலவிடாவிவைகான-
உயிரையினநியமயைகத கொழிற்படமாட்டாச சடமாகிய௫அக்
கர. ரகஙகளாதல், நினைக ஐநநிறுததிககொளளாதயிர் - அவற
நையினறி யறிபமாட்டாக சிற்றறிவடைய ௮வ௮வயிரா சமமே
டமாஃடாமையிற பாரிசேடஅளவையானே,.-அலகலாஅறி
வன - அளவிட்டறிகற்சரிய ௬௪௧௩௧௪ர அறிவளுசயமுகல்வ
னே,--துஅருளினாலே-னதாணையாகிய தஇிருவருளால்,--௮
ஊாத்இடும்-௮வ ர்ையவவுயிரககுப் பொருததி௪ செய்விட்பனெ
னபது பெறப்பசெலி னவன்செயலெல்லாம் அவனபணி
மேயாம்,
௨--ரூத்இிரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௬௯
மறைஞானதேகிகர் உரை.
ஆகலா லானமாசகளுக் கலு8ரச௪ு செய்தக்பொ
ருடடு ஈல்வினை யா££சிப்ப துணாத ஐகரூர்
ஒமககமன பருளாசார முபசார முறவுசிலம், வ
மூக்லொத கவநநானயகள் வநடுத்தல் வண பகலவா
ய்மை, பழுகலொத் துறவடகக மமிவொடர்ச் இத்த
லாதி, யிமுக்லொ வறயகளானா லிரஙகுவான பணியற
ஙகள. (௨௩)
(இ-ள) ஓழுக் சத்சஞ் சாநிகசேற்ற வாசாரத்தட ன
கம டதநல். அஃதாவது, சாத்துவிக பாவத்
நையடைய து.
அன்பு சிவனிடத்த வைதக பததி
௮௬ள எல்லாரிடததமயைசத கருபை
ஆசாரம் வேசரக!ஐகளிற கூறியவற்றை யலட்டி,
சகல்
உபசாரம் பெரிபோரிடத் தனககயனற யாதாலு
மோ ருபசாரஞ ரெயல்
உறவு பெரியோ ரிடததில் வைதக் மிததிரபா
வம
சீலம் ஒருகெறிட்பட்ட நல்லறிவு “ஞானமுஞ் ச
லமு நல்லறிலாகுடி,,
வழுச்கிலாத்த இகதிரிய விடய மிவற்றினவழி செலுத்
வம் தா.து கருச்சர சாநதிராயண முலிய விர
தீவ்களை மலுட்டிச்கை
தானங்கள் சற்பாத்தரத இடத்திற் பொருளைச. செ
லத். தவத.
ி/௪:0 சிவஞானித்தியார் சுபகூம்,
உச்சமாதி பேதத்சான் மூலி5ப்படும்.
அவை.பாவன?”டெரி2யா ரிருககுமிடக் தேடிப்போய்த் தன
ஃ யென்ற கொடுத.த லுத்தமம.
சற்பாத்துரத்டைத் தன்வாய்தலி லழைப்பித் தக் கொடு
தீதல் மத்திமம்.
பாசஇரவான் றனனை வட்.த உட்டிக்கேட் டிறாச்கையினு
மின்று சாளையெனறு சன்ணழித துப் பினபு கொடுகசை யத
மம்.
வர் இத்தல் பெரியோர் முகலாயினாரைத் தோத்திர
கூ செயதல்
வணக்கம் தான வணங்குதற் குரி.பாரை வணக்களு
செய்தல்
வாய்மை ஒருக்காலுந் தவறுசொல்லாது சத்திய
மே செரல்லுதல்
அழுக்லொச் எஏர்திழையார் தஞ்சயனத் தெய்தித்த
றவு ன மெய்தொடிறுங், காய தவாததலேது
றவகாண? எனக துறவு
௮டக்கம் தவங்குல நிலைமைகல்வி முதலியவற்றா
லுண்டாகுஞ் செருக்கறுததல்
அறிவோ ஆகமத்கசை யோதி யதனவழி தவழுது
ர்ச்சிச் சல் பூசிகதல
௮ அ.கி சரரிபங் கமிலபூசை சவாலயசே
வை மேகலாயின
இழுக்லெர வ $இவைகளெல்லாங் குற்மற் திருக்குமர
றங்களானாலி இற் இவனைக்குறித்தச் செய்யிற் தன்ம
ரங்குவான் பணி மேயா யவன தனுக்கிரகத்,தக் கே.தவாம்.
பறங்கள் எ-று. (௨௩)
உ௨--ந.தஇரம். ௮த்விதஇலக்கண்ம், ௮௪௧
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ண்ணு வகையை
ஒழுக்கம்-குலதருமம் எமுவாமை,--௮னபு-மாதரபீதரச்ச
ளிடததஇல பததி, அருள்-சாவபூததயை,-- அசாரம்-வர்ணாச்
௪.7மோசிசமான செளசாசமநலஸ்காநாதிகள;--௨பாசாரம-௮
இதிசச்காரம;--உ£௮-ஞா இமுதலான பக நுக்களிடச்திலே 9
கேசும);--லம-சாத்விகபாலம்,-- வழுகலோத் சவநதானங்க
ள-நியமிதச விரசம விடாகசபச௬ இரவியசதஇயும சரத்சையு
மூடையதானலகள,--வசதிசதல் வணக்கல-பெரியோரசளிட
சீ.திலை $கைச்சியம் பகர்தல், -வாய்மை-௪சதியமே சொல்லு
கை,--அமுககிலாத் த௫வு-மனம்பற்றில்லாக சனனியாசம்,--
அ௮டககம-குல ௪ன வி.தஇ *யாஇசசததா லகலகாரமனறி%வி
சயபரனாயிருககை;--அறிவோடாசசிதகல் - பூசா ஏவிதான
தகை நனமுகவறிக ஐ பூசைபண்ணுசல்,-- இமுககிலரவரங்க
ளானால்- இவ்வாறு குற்றமிலாச தருமககளைப பணணினல்,--
அதி-பரமேற்வரன,--இரம்குவான பணியறககள் - நரமிட்ட
பணியாகீய சருமங்களைப்பணணினானென்று கருபைபண்ணுவர
னெ வறிச.
, உசிதம் - தக்கது; 3 சச்காரம் - பூசிச், 6௪௪௫
யம் - கழுவு, ப ஆதிசகம் 2 மேணன்ை, ஈவிநயபரன் - வணக்க
மபிரசானமாகவுடையவன, 6[ விகானம் - விதி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கணவனை (0) வலையை
தேவதாப் பிரசாதத்தினாலே சகலமும் வருவசென்த சச்
நீதுனெருர்.
ங்ஸ்
ஸி] எட சிவஞானடத்இயார் சுபகூம்,
ஒழும்கம்-௮கதர்ச சாஇயாசாரம் வமூவாத நடத்ச
ல் -அனபு - மாதா பிதா குரு தேவதாபததி,-- அருள் - சர்
வான மாக்சளிலவை௪ ச விரககம்;--தசரரம்-வருணாசசிரமக்க
ஞூககேற்ச செளசாசமனாஇகள,---உபசாரம் - அதிதி ௪சமஸ்கா
சம்,-உ2௮-ஞாஇ மூசலான பகத சசளிடததிமேசனேக 5,
சிலம் - ஒரு நெறிபபடடுப் பிறரை யுபரஞூி.பிசகுங் குணம்,
வழுககிலா தவம - சாநதிராயன முதலிய நியம விரகு,
கானங்கள - சறபாததிரததில் ருனரேடிய பொருளைச் செலு
கீதல், -வநதகுதம் - குரு ஜன ஙகளை நமஸ்கரிதஃல், வணர
சல்- பெரிபோரிடததில் தாழ்கதத கணமை காண்பித்தல் -
வாய்ண - உளளது சொல்லுசல,--அழுககலாதது௱வு - சர்வ
கதுசபரித்திபாசம, -௮டககம் - குலக கல்லி நிறைவாயிரு
ந்தாலும காவமரறிருகசல்,)--௮றிவொ டாாசிததல்- அவரவர்
சாத திர கூ.மஇிரககளி ஜனோேதியபடி யவரவா கொணட சேவ
நைபைப் பூசிதகல்,--2இ-இவை முகலானலை,-- இழுககலா
வ௫ங்களானுல் - குற்றமறற சனமங்களாகச சாத்திரஙகொ
ண்டு நி-சயிசககப்படுமானால்,--இரவ்குவானபணியசககள- ப
சேேஸரன சதற்பிதத புணணிய கனமஙகள,இவறதி௱கு மா
ரூய் வருவன பாவககமத்சள்.
சிவதானயோதியருரை வருமா று.
அணைத் 505 அவ்வா
ஒழுக்கமுதலிய பதினாறும் மற்றுமவைபோல்வன௫மாகி
ய டன்மைகள் ஒருவலுச்குளவாயின, இரல்குவான து பணியா
ய அம்மு.பற்சி அறமாய் முடியுமென்பதாம்.
எனவே, இவ்வொழுக்க முகலியவற்றை மறுதலைத்த சீ
மைகள் ஒருவலுச்குளவாயின், அம்முயற்சி பாவமாய் முடிடுமெ
ன்பதூ௨உம் பெய்றாம.
உ. த்இரம். ௮க்விதஇலக்கணம், ௮௮/௪௩,
ஒழூக்கமென்றது ஈண்டு ௨உலகசத்தோடொட்ட வொழு
குலை.
௪ண்டுச் தறவென்று எல்லாகிலையிஐஇஞ் சே௫ற்குரிய பி
2ர்மனை விழை.பாலை )), வரைவினமசளிரவிழைபாமைமுகலிய.
ஆண்டகைமையே யெனறுணாத்துவார், அழுகலோாவெ
ன விசேடித்சா£.
அதிவாவ த தச்கனவ தகாகனவும் பகுத்தறிகல்,
இனமலர் கையிறகொண்டஙக இச்சித்ததெய்வம் போற்
றி,என முனவருகலின, ரணடுவகதிசசல் வணஙகல் ௮ாசசிசத
லென்பன தனனின மூததார்மாடட௪ செய்வனவற்றை பென
ல்சொள்க,
ஒடு எண்ணின்கண் வக்க.ஐ.
இவ்வொழுகக மூசலியவெல்லாம் இயமரி.பமமென்லும்
இருவகையுடமகி ௮றஞ்செப்வார்க் செல்லாம் பொ துவகை
யான வேண்டப்பமெங்கமாகலின, இவஹறை வேறெடுத்கோதி
ஞர்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
வகைமை (0) அணைகளை
இப்படி, சொல்லப்பட்ட புண்ணியுபாவ மிரண்டி.லும் பு
ண்ணியததின் முறைமை யெப்படியென்ற மாணாககனுககு, பு
ண்ணியம் வெபுண்ணியமென்றும் பசுபு எணியமெனறு மிரண
டாயிருக்கு?? இ?ச விரண்டிலுஞ் பசுபுண்ணியத் இன முறை
மை யருளிச்செய்கருர்.
எப்பொழுதமோ ரொமுங்காய் சடச்சையும், பத்.தியும்,இி
ரடயும்,அசாசா ரல்சளன் நி யாசரரமும், ஈள்லோர்க சிடத்தி
௮௪௪ சிவஞானசிசஇயார் சபக்,
அபுசாரமும், அயிச்கமும், சாத் தவி.சமான குணமும், தவறுப
டாமல் எப்பொழுது மொருதனமையாயிருக்கற தவ௪ம், சாத்
இரஞ்சொன்ன முறைமையிலை கசொெெகப்பட்ட தானமும்,
வழிபாடுசெய்கையும், வென்டி. பானா அட்டாங்க பஞ்சால்க
மாகத கண்டன பண்ணுகையும், ௮சததியமினதியே சத் பஞ்
சொல்லுகையும், சற்றும் குற்றதமிம்லாத துறவும், யானெனத
ற் திருக வடச்சமும, பிரஞுஜையுடனே பூ௫ச்சையும் என்.
சொல்லப்படட விவைமு3லான குறறமில்லாத தன்மல்களை
யிப்படி, சொனன முறைமையி2ல செயவனாூல், ௮.த சர்வரிட
தி.திலு மனுசகிரகஞ் செய்யபபடா நினற பரமேஸ்வரனுலே ய
ருளிசசெய்யபபட்ட செலபுணணியமாம்
இசஞ சொல்லியது, இங்கனஞ் சொல்லப்பட்ட வொழு
க்கமூதல் சிவபூசை யீரு5 விந்கவாசாரததை யனுட்டி கத
பரமேஸ்வரனணுலே யருளி* செய்யப்பட்ட பசுபுண்ணி.பமர
மென்னு முறைமை யறிவித5 2,
சழனாமளாவமகளி,
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வகா (0) அகக்! சிவல்.
ஒழுக்கம் - உலகச்சோடொட்ட வொமுகுசலுடைமையு
ம்,--௮னபு - யாவரிடச் தங் சாசலுடைமையு ம9ர௮ருள் . யர
வரிடத_ஹங் கருணையுடைமையும்,--தசாரம் - வேதாகமக்சஜி
ன் விதித்சவாகறுட்டிகக லஓுடைமையும் உபசாரம் - தக்
கோர்மாட்டு*செய்யு மூபசரிப்புடைரமையு ம், உ௱வு - யாவநிட
தீ.துங் கலப்புடைமையு ௦,--9மம் - நற்குணமுடைமையும்,- வு
மூக்லொத்தலவம் - வழுவுகிலில்லாக வவம்பொறியடக்கல் விச
வகாத்தல் முதலியகவமுடைமையும்--தரனக்கள் - சக்சோ
௨-ரூ.தீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். படு
ரிட்தீ.து வகையோடுசெய்யுர் சானங்களுடைமையும்,;---வம் இச்
சீல் - சன்னின்ராச்சார்மாட்டு வழிபாடுடைமையு *,-- வணங்
கல் - தனனினமூததார் மாட்டு வணங்குசலுடை மைய *,--வா
ய்மை - மெய்மையுடைமையும்) -௮ழுக்கிலாச் துறவு - குற்றமி
லாத டிஈர்மனையவாை வரைவினமகளிர் விழையாமைமுத
லிய வாணன்டகரமையுடைகயையும், அடக்கம் - திெறிச்கட்
செம்லாகடங்குகலுடைமையு ,--அறிவ- தக்கனவிவை தகாத
ன.இயையெனப் பகுத் தறிசலுடைமையும-- அர்சசக2லாஇ -
தீன்னினமுச்2ரராமாட டர்சசிததலுடைலை யுமாகிய பினு
ம் ஈற்றுமவைபோல்வனவுமாகிய)--இழுககீலாஅ ர ஙசளானால்-
குத்தமில்லாத கனமைகள ஒருவனலுககுஎவாயின,-- இரஙகுவா
ன்பரி - இரங்குவானது பணியாயெ உம்முயற்கி,--ஐரய்கள
- அறமாய்முடியுமெனபசாம.
மறைஞானதேடகர் உரை.
அணைய வயளை
மேற் மொருச் தபபோச்த சிவனை வழிபடலே, புததி
யு முததியு முண்டென ௮ணர்த தரா,
மனமது நகினையவாக்கு வழுத்தமக் இரறகள்சொ
ல்ல, வினமலர் கைபிற்கொண்டங் இச்ரித்த தெய்யவ
ம்ஜிபாற்மிச், சனமுத லகற்.றிவாுஞ் செயலற மானா
ல்யார்க்கு, முனமொரு தெய்வமெககுஞ செயத்குமு
ன் னிலையாமன்றே, (௨௪)
(இ-ள்.) மனம மனதரனது கேண்டியசொறு வடிவை
அரினைய கா இபானிச்ச, வாக்கான,து சோசத்திரஞ்செய்
க்கு வழுத்த ய, மர்இரங்களை யுசாரிக்க,காயமானது கை”
௮௪௪௬ சிவஞானத்தியாச் சுபக்ஷம்.
மர் இரங்கள் ல பலவாகய மலரைச்கொண்டு சார்னு
சொல்ல வினம ழிபடுஈ செம்வத்தைய ருச்சனைசெய்த,
லர் கையிர்கொ
ண்டம் சசி த
செய்வம ேபோ
ற்றி
செனமுதலகற் காமச்குரோச முகலியவற்றை விட்டு,நா
நி வாமுரூ செய டோறம வழிபடலே, அபபொழு தஃசெல்
லற மானால் லாஞ் சவசனமமே। ப் போசமோட்சக்க
ஊன யடைவி லடைவிப்பிசகுமாளுல்,
யார்சகு மூன சாவதேவாகளுசகு மேலாய சர்கவுகர்த்
மொரு தெய்வ தாவுமாயிருக்” சிவனே யாதொருவர் கா
மெக்குஞ் செப மிச2 பலஙகசச் கொடுப்பதற்கு முனனிஸ்
நிரூ மூனனிலை பன. எ.று,
யாமனறே.
யாசகொருவன யாதொரு செய்வச்தை யிட்டசாமிய பல
தீறைக் குறிச.து உழிபடுசையால்; இச௪ச5த கெய்கமெனச் ச
ஐட்பிசீ.சா ரெனவறிக. (௨௪)
சிவாக்ரயோகியருராை வருமாறு.
அணி (0) அறை
மனமத நினைய வாச்குஉமுதக மகதிரல்கள்சொல்ல வின
மலர் சையிக்கொண் டக்செடுத்தசதெய்வம் போற்றிச் சனெமுத
லக்தி வாழுஞ்செயலறமாஞூல் - சாமச்ருரோதம் முசலான
வைகளைச் தவிர்க த,மன?லே இயானிச்_த,எரக்கினாலே மச்இிர
ங்களைச் சொல்லிவாழ்த்இ,ஏ[ சவேசாதி புஷ்பக்களைமிச்சரம்ப
ண்ணாமல்* சத்தத்வர்ச்கக்களயே கையிற் சொண்0 அல்வி
௨--ரூதீதிம். அத்விதஇலக்கணம். ௪௭
டத் த, சனச்சு இஷ்டதேலவதையை பூசித் துவாமுக் தரும
ரியைக்கு,யார்ச்கு மூஎமொரு செய்வ மெங்குஞ்செயற்கு மூ
னஷிலை.பாமன்றே - எல்லாத் தேவர்களு3கு முனனோனாகிய ௮
ர௬ுவனே ர௬ுததிரனெனஅ௮ வேதஙகள்சொல்லுமகாதேவனே$ ௨
தீசேற்யளுக நினற பலததைக் கொடுப்பன
எசேதம் - வெள.
உசததத்வர்ச்சம் - ௮அந்தந்தகூட்டம்
*உத்தேனண்யஎ - முக£ரன.
சுவே சாதி புஷ்பங்களை மிச்சிற்பண்ணாமலெனறசர்கு ௪
ம்மதி
௧௮௯௧ _. வீகபண-2 க7.தாாலா இ ர ஷெ மி]
வறிகிகி.2.சா | ஸப. ஹுவமிழிண.] ஷர ௦-௨
8-2 சா வறிகீகி-2.சா வ.ஃஷ.உடு2.2 6 ௧7.சாரா
மா கீ.4ி-2 சாஹா க_நீயஷீதி |
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அணக (0) வலம 9
ஆசையாலவரவாகொண்ட செயலம் அவரவர் செய்யும்
கன்மங்கட்கு முனனிலையாய் நின.று பலங்கொடுககும், கனமச்
தானாய்ப் பலங்கொடாதெனற௮ சாற்றுேழா.
வெளிட்பொருள்.
சுவஞானயோகியருரை வருமாறு.
யயடு வய
அவ்வொழுச்சமுலிய சன்மைகளையுடையஞய் அவை
ம.த,சலைச்ச தீமைகளை கீக்கயொமுகுவா ஜொருவலுக்குத் தஸ்
௮௪ம்] சிெவஞான(த்தியார் சுபகூம்.
கருத்திற் கீயைம்தசதொரு கடவுளை மனமொழிமெய்களான் வ
ழிபட்டு வாமுஞ்செயலாகய அறமுமுளதாயின, முன்னைப்பழ
ம்பொருட்கு மூனனைப்பழமபொருளாயே சிவபிரானே அ௮த்தெ
ம்வச்தஇினிடமாக நினறு அச்செ.பலைபேத்றுககொணடு பயலுக
அமெனபதாம்.
போற்றி வாமும செயலென வியையும்,
அக௱றியெனபது பெயர்.
அகற்றிச்கெனனு கானகதுருபு விசாரத்சாற் ரொக்கத,
இனமுதலகறறுசல் கூறவே ஒழுக முசலியன வுடைமை
பெற்றாம்
மேற்கூறிய வொழுசக மூ3லிய வங்கங்கட்கு எண்க,
நியவறம் அங்கியாகலின உடனெடும்சோடிஞர்.
அற்றேல், வழிபட்டார்சரு வழிப்படப்பட்ட அ௮வ்வத்டுதி
யவமே பயனதொடுககு மெனமருற்பரிம் இமுக்கெனனை மென
பாஸலர மகோககியெழு5,5௧த வருரசெட்யுளெனபது,
தஇரம்பவழகியருமா வருமாறு.
(0 அவை
முூனசொல்லப்பட்ட பசுபுனணியங்களு மனவாக்குக் கா
உங்களிளுலே யுண்டானது; இபபொழு.து சொல்லப்பட்டீவ
புண்ணியங்க ஞண்டாமபடி. பெப்படியெனற மாணாககஜுச்கு)
அதுவு மனவாககுக காயக்களினுலே யு வ்டாமென்னு முறை
ம மருளிசசெய்கருர்,
மனமது நினைய - மனமானது பரமேஸ் வரலுடைய இரு
கடியை நினைக்க,-- வாக்குவழுத்த மகதிரங்கள் செல்ல ஃ-
வாயானது தோசத்இிரல்களைச் செய்யவு மக்திரங்களை சபிச்
உ--ரூதஇிரம். ௮ச்விதஇலக்கணம், ௭௭௯
கவும். இனமலர் கையிற்கொண் டக்கச்சித்த செய்வம்போ
ற்றி - காயமானது பலதிருப்பள்ளித் தாமலகளைக் கரத்தினு
லே பெடுத் தக்கொண்டு தாங்கள விரு 2பப்பட்டதொரு தெய்
வத்மைப் பூசிக.த,;--சினமுத லகற்றிவாமுஞ் செயலத மானு
ல்-சோபமுசலான பொலலாத தொழிலகளெல்லாம் போக்கி
சனமையு னே கூடிககொண் டிருகற முறைமைகளெல்லா
ம் தனமமாகையினால்,-- யார்க்கு மூனமொருதெயவ மெங்கு
ஞூ செயற்கு மூனனிலையாமனறே - சாவரக்கும அநாதியே
யொவவொரு தெய்வம எவவிடகுதிலு மவாகள தொழிலுக்கு
மூன்னிலைபாம்.
இசஞுற சொல்லியது கோபமுதலாயுள பொல்லாத
சொழிலகளை விட்டு மனவாககுக காயங்சளினாலே தஙகளுக
குப் பிரியமான தொருநெய்வததை கிீனைததம வாழத்இியும்
வணகஈயும் ஜாசசிககவேனுமென£ற பாகதியததை யுடைய
வர்களுககு, அவரவர் பசகுவததுகருத தககதரக ஒவவொரு
தெய்வம் எவவிடதஇலு௦ ௨வ5த முனனிலையாமெனது முறை
மை.பறிவி5,2த.
கேரவமவாவவல்ககல.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வணக
சினமுகலகற்றி - ௮அவவொமுசகமுசலிய கனமைகளையு
டையனா யவற்றைமறுதலைதத திமைகளைகீக9 யொழமுகுவா
ஜனொருவலுககு,--இசத்தசெய்வம் - தனசருத்துச் €யைச்சு
தொருசடவுளை,--மனம தநினைய - மனத சாணினையவும்,--வர
க்ருலமு,ச்5 மச்இரங்கள்சொல்ல - வரக்கரற்றுதிச்சவும மச்இ
சல்கள்சொல்லவும்,--சையி லினமலர்செரண்டு போற்றி சை
னற இவஞானசித்தியார் சபகூம்.
களா லினமா£யே மலர்களைக்கொண் டர்ச்சித் த வணக்கயும்,-
வாமுறுசெயலறமானால் - வழிபட்வொழுஞ் செலாகிய அதழு
மூளமாமின;-- யாரசகுமூனமொரு மெய்வம்ஃயாவர்க்குமுன
னைப் பழுரபொருடமகு முனளைப்பழமபொருளாகய சிவபிரா
ளே, எறுகுனாெயாகு முனனிலையாமனறே - அதசெ.ப்வதஇ
னவிடமாகநினறு ௮. செயலையேஉறுககொணடு பயலுதவமென
ப்ரா
மறைஞானதேசிகா உரை:
பஞாசராத$ரி யுஈதுசிவ மூகஇகொடுக வே
ண்டு௮தில்லை. எமஜஐ புநடோக,மமனே
யெனன,மறுத தணாசதசரா
யாதொரு தெயவஙகொண்டீ ரக்தெயவ மாயே
கே, மாதொரு பாகணாதாம் வருவர்மற ஐத்தெய்
வஙகள, வேதனைப படுிமிறககும் பிறககுமேல் வினை
யஞசெய்யு, மாதலா லிவைபிலாதா னமிஈதருள் செப
வனனூட, (உ௫)
(இ-௭ ) யாதொ ர, சாமணியான சொனருபிருகக, யா
ரு செய்வ சொருவன காமிததசெல்லாக கொடுக்கிறது
ஙகொண போல, சாதகணனானவ னெகதெகதச செய்
டீரததெதெய்வ வதமை மனதினகண் ஸினைத துக்கொண்டு
மாகியஙகே மா வழிபட்டான,052௩தத செய்வமாக யவவி
தொரு பாசஞர் டததப் டாவதியாரை யொருபச்சததிலே
சாம் வருவா யுடைய சம்பிரானார் தாமே யவர்களலர்ச
எகோடபாட்டுக் கேற்ற மூர்ததியாய் வம்
திரின௮ பலங்களைக் கொடாகிறபர்.
௨-௮ த்இசம். அத்விதஇலக்கணம், ௮௮௮௧
இவர் கொடுச்சசேவேண்கமோ ௮5௧55 செய்வங்கடா
னே யவர்க எவர்கஞூகேற்ற பலதகைக கொடாமோவென்
னில்?
மற்றத் தெய் வேறே மெய்வமுனண்டெனறு மீ சொல்லு
வஙகள் கற மபெய்வங்களெலலாம
வேனைப் படு பிருரூமூனி சாபத்தினாலே சசாவகரர
மிறசகும பிறக மெடுசதர்பொருட்ரி சரீரசமசை டெடிழது
குமேலவினையு ௪ கலோசமூறறுப் பினபுஞ சக௩தசை யெடு
ஞ்செய்யும் த். தக சனமபலக தொலைஈதவாறே மரணக்
தைய மடைவே பொருதி மேலுமொரு பு
ணணிபஙக யும் பண்ணுநிற்றாம.
ஆலா லவை இப்படி. சனிதது மரி2.து வருகை.பினா
பிலாசா னநிரச லே கூறறம் தனசகொனறு மிலலாத பர
ரள புரிவனன மேஸ்வரனை மறிந்து உழிபடவே சாவான
சே மாகசளூககு மலுசகிர$யா நிற்பன, எ-று.
இசத்குக கரமிசமனறி- சாவசுரோத சாரசகக&ரகத.ஐ
ங் கா£ச்புராணத.து மறிக (௨௫)
சிவாக்டயோகியருரைவருமாறு.
ணொன்றைல் (0 வ்ண்னைதை
வலேகத்தி லிரதிராதுபான அநேகமேவர்களை யர்ச்சிச்கச்
சொல்லியிருகக இவ்விடதது நீரசிவனொருவனே உததே
ஸ்ய்னெனறு சொல்லுவானே னென்று பணனுஞ் சங்கைக் கு
த்தரம்.
யாொருசெய்வங்கொண்டீர் ரச்செய்வமாகச யங்கேமா
தொரு பாகனார்சாம்வருவர்-யாதொரு செய்ல,ச்தை உத்தேச
௮/௮ ௨ சிவஞானூத்தயார் சுபக்ஷம்.
கீ.தகச்கொண் டர்ச9க்€றிர் ௮ம். சதெய்வத்தை வெள் சம்முடை
ய சமவாயசததியினாலே ௮திஷடி ச். துகினறு ௮கதப்பூசையை
ச கணடு பல தைககொடுப்பர் ௮௫2 பூசெகப்பட்டசெய்வமோ
வெனனில்?--- மற்றத்தெய்வவகள வேசனைப்படு மிறக்கும் பிற
கீகுமேல்வினையுரூ செய்யும் - பரமேஸ் வரனே யல்லாத தெ
ய்வஙகள ஒவ்வொருசாலததிலே துககஙகளையு 2 அறுபவிக்கு
ம?) இறப்பதம பிறப்பது செய்யும், பிரநததனமே லிருவினைக
ளயுஞ் செய்யும், ஆசலால்,-- இலையிலாசா னதிஈதருள் செ
ய்வனனறே - அகையினுலே சுகதகசமும் பிறபபுமிதப்பும் பு
ண்ணியமும் பாபமுமில்லாச பரமேஸ் வானே இவன்செய்த
ஆசையை யறிஈது பலச்சைக கொடுடபன, அ௮ககபிரமேகத
சாதி மேவர்ஈ-ஞம சிவனையே யாசசிப்பார்கள். ௮௩5சசவனே
பிரசமோதசேஸன்யன.
39-8௦ கு வறாணெ ஸ்ரிவ மீ_தா யா௦_௨.
ஹொ யமா_சா வியா. சாவு காலொ.மி..1_0. சா
83-50 | 592௮0௦ தி _நய௦ ஷவெ.2வி அவள
கவ | ஸ.7௦௨மாணொ பநவ்க மா பெரா. )௨
ஸி.சளஹ? | ம 38௦ இ ஹ.2.2௦ வெக ரா௦ெ௧௦ வ
கொறட || யஜ௦தி விவிமிெற.மி ன் ௦ஹணா வ
9ிக3.20வெ௦ | வவெ-?கொகா _ நஹ 90கி
ொலொகவி.கா9ஹூ ॥ பதாய௦ கியொழமி_நாெவ௦
ஐ-ஞு.சாயிவ-இ கீாறடி | ௧௨௮௦௦ ஹி ஹவ...? 8 £_நா,
கொகா 9 அவவல௩/ 5$]ஹவ-..? ெவ .௪_த-ம.-௫
காஹவ...ர-சீர ஹவ.3வ௦மி.ச ஐ.தி |
உ--ரூதிஇரம். ௮த்விதஇலகச்ணம். ௮௩
மெவிகாகொ.-௫ றெஅ _. உர ஹாசிவி0ெ-2வ9_ந-௭
ஷூடிமாம 2௦யவ.? யஷாபறஹா௦ மெல (8
வாக்கை ஹை வ-குலெ நத ெவஹ
யெ.-26-7வ௨௦ தி வெகா? | _சவொஜி ஈம, வி்
விடுசியற$0.ந உ.2ா செயஹவெ...? ணு கிவ-ுஐ
ய௦_தி மி,
சணைவமைனாய மொ.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(3 வணக
பரமேச.ரன கர்ததாவென மூனபடித் இப்போது பிரமா
விஷ்ணு அருகதேவதை பொளததசேவை இகடரன சந்திர
ன சூரிடன முசலுளளோரில, ஓரொரு காததா ஓரொருவர்ககு
ககுக கனம சா௯்தியாய்க கனமபலத்மைக கொடுப்பானென
௮ சொல்லி.பதேசென, ஏவுகற்காததர இயற்றுதற கர்த்தா
வென்லு முறைமையிஞமழ் சொல்லி.பசென்று சொல்லுனெ முர்,
வேகனைப் பி பிறககு மிறககு மேல்வினையு௫ செய்யும
எனறத, பிரமாஇசளுககுத காஙகளிருத தானத தசகு ளே
ர்ச். துவகதியனமி யோகி யில்லாமையா லவர்க்கு எ.ற்பதெ
ய்லங்க ளெனறுபொருள்,
மற்ததவெளிபபொருள்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
அஷலைவை (0) அலைக.
சால்வகை யோனியுள் ஒருயோனிவாய்ப்பட்டுப் பிறப்பன
யாலை, அவையெல்லா6 சீவவர்ச்கம். அவ்வாறு பிறச்சஜில்ஸ்
ிரலி/ச' சுவஞானிச்சியார் சபக்ஷம்,
யாத ௮ தபதிப்பொரு ளென்று மிதவென்றே ஏனைச்செயல்
களான வேறறுமையறிய வாராத வவ்லிரண்டற்குர் தம்முள்
வேற்றுமையறி.ப கிற்பசாகலின; ஏனைத தேவரெல்லாம் ௮௦௧
னம் பிறநதிறததல் கேட்கபபடுலாஜ.௦, செவனொருவனே வி
னைலயததனுகலினறி ௮வவத்சேவமிடமாக நினறு உயிர்கட்கு
அவற்றையறி5 ஐ கூடடவலலுவன, ஏனைகமேவா அதுசெய்ய
மாட்டாரெனபறு தானேபோதருமெசபதாம,
மற்று வினைமாற்று
பொதுவகையானெடுத்தக சாட்டிக் மிறப்புவகையாற்
கூறிரராகலிற் பால்கமுவினனாயுணர்க
அர்றேல ஒருவரை வழிபட மற்றொருவர் பயனகொடுத்த
ல் ௨லகசடிம் கணடிலமென்பாரை கோக ௮து காட்டுசாகெ
முத்து வருஞ்செம்யுளெனப து.
கவிககாமளி வவட
இரம்பவழகியருரை வாருமறு.
அைவலைவளைகை (0) அலவவைவளியர்
இம்படி. சொல்லப்பட்டிருககிற மெப்வங்களப் பூசித்சா
ல் ௮53௩ 2த் செய்வற்களதானே மூதஇபைக்சொடுககும, பர
மேற்வரன வேண்டுவதில்லை யெனற பஞச௪ராதஇரியை சோக்
இ யருளி- செட்கிஞா.
யாதொரு தெ.ப்வங்கொண்டி ரத்செய்வமாக யங்கு
மாதொரு பாகஷஞர்தாம் வருவர் - எரநதெம்்.2 கெய்வமாகிலும
உங்களுக்குப பிரியமானகசொருசெய்வகசைச கர்சதாவாச
கொண்டு வழிபடுகிறவர்களே ௮௦,525 மெய்வங்களாக, ஏ
ல்லாலிடததிலும் பரமேண்வரியை டொரு கூழுகவுடை௰ய தம்
பிரானார் தாமே யெழுகதருளி வாராமிற்பர். முன்சொல்லப்ப
௨. ரூத் இம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௮௮டு
ட்ட தெய்வங்களோ வென்னில் ?--பற்றத் செய்வங்கள் வேச
னைப்படு மிறக்கும் பிறக்கு மேல்வினையுஞ்செட்யும் - மூனசொல்
லப்பட்ட வக் கசெய்வங்களெல்லாக கனமத்் தக நீடாகச்
௬௧ தக வேதனைகளைய மனுபவித து சககமரணல்களையு முடை
த் சாய் மேலும் புணணியபாவஙகமையு உ பணணாகிாகும் அமா
இய இஈதககுற்சஙகளை யுடைய ெயவஙசள தஙகள வழி
டட்டவர்சளுடைய பககுவா பாகுவஙகமை மறி” ஐ சககமரண
ககளைப் போசசமாடடாது --றுதலா லிலையிலாதா னறிகத
௫௭ செய்வனன0ச-அப்படி. யிருககையினுலே யிஙகனஞ௫சொ
ல்லப்டட-ட மூற்களெல்லாக தனச&லலாச பரமேஸவரண
அ௮னமாச்களுடைய பககுவர பககுவககளத கானே திருவுள
ளத்தடைச.ற ௮அைகரகஞ செய்யாநிரபன.
இகத சொல்லியகற்றுப பிரமாணம காளதிபர்தாத
இலரே மூற்றேவ ரெல்லார்சகு மிககா, ரி௨ரல்ல வெனதிரு
௧௧ வே.ாடாஙக--கவருசே, காசலிகசமொன சேகுதுதரோற
காளத்தி யாளவாரநீ, ராதரிதக செய்வமே யாம்.?? எனலு௦2து
ல் சண்டுகொள க.
இசனாம் சொல்லிடஐ அ௮னமாககள் தங்கள் கங்கள் போ
தீத் தககுப் பொருகதினதொரு தெ.ப்௨சசை வழிபட, ௮௦,525
தெய்வம்கள தானேயா யங்க பரமேஸ்வர நிச்பனென்று
ம், ௮5,5௩௧த செய்வஙகளுக்குச் சுகதககவேதனையுஞ சககமர
ணமூ முண்டா மிருககையாலே தங்களை வழிபட்டவர்களை ய
நிச். து ௮னுககர£க்க மாட்டாதெனறும், பரமேஸ்வரன் தன்
௧௪ வழிபட்டவர்களை யனறியே மற்றுளள செய்வங்களை வழி
பட்டவர்களையு மறிச் த அலுச£ரகஞ் செய்வனென்று முறை
மையு மதிவித்த_த.
யச சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
சுப்சமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
அவவை!) வலை
(சால்வகையோனியு ளொருயோனியினவாய்ப்பட்டுப் பி
றஐப்பனயாலை, ௮வையெல்லாஞ ச€ீவவாககம் அவவரறு பிறத்
தீலில்லாகது யாத, ௮துபதிப்பொருளெனனு மிதுவெனறே ஏ
ளைச் செயல்களான ஷேறறுமையறிய லாராத அ௮வ்விரண்ட றகு
சதம்முள்வேற்றுமையறிய நிற்பகாசலின)--மற்றத தெய்வ
சள-ஏனைதசேவால்லாம்;--வேதளைப்படு -வேதனையு ற,
இறகைகுமபிறககும-இுச்சலுமபிஈகசலு 2)--மேல்வினையுக செ
ய்யு மாசலான-வினைசெய்தலுங் சேட்சகப்படுதலாலும்,-- இவை
யிலாசான-சிவனுககவைய/ணடெனபத யாண்டனுங கேட்கப்
படாமையாலும்,---மாமொருபாகனார் சாம-சிவஞனொருவனே வி
னைவயக்களுகலினறி,--யாகொருதெய்உங்கொண்டீர் - நீயா
சொருசெய்வதமைப் பொருளாககசொளளிஓ 2,--25செய்வ
மாகியாங்கே வருவர், -அவவதேவரிடமாச கினற;--ுறி5த
ருள் செ.ப்வனனறே - உயிர்சடகலவற்றையறிக ஐ கூட்டவல்லு
வன,
ஏனை ததேவரதுசெப்ய ராட்டாரென்ப து சானேபோதரும்:
மறைஞானதேசிகர் உமா.
அணணிடய3ர000-௦ அடை
மேலதரச்குச் காரணமிட ர்ச் தகரார்.
இஙகுநாஞ சிலர்ககுபபூசை யியற்றினா லிவர்க
ளோவக, தஙகுவான் ஐருவாரன்றேலத்தெய்வ மத்த
ன்மைககா,ணெயகும்வாழ தெய்வமெல்லா மிறைவனா
ணை யினானிற்ப, தஙகுநகாஞ செய்யுஞசெய்இச் காண
வைப் பாலளிப்பன், (௨௬)
உ--ரூ.௫இரம்: ௮ச்விதஇலச்சணம், அமன்
(இ-ள்.) இங்கு
சாஞ் சிலர்
க்குப் பூசை
யியற்தினா லிவர்
களோவ தகு
வான ரருவா
அன றேலத
செய்வ மததன
மைக்காண்
எங்கும் வாழ
தெய்வ மெல்லா
மிறைவ ஞனையி
னானீற்பது
அ௮ங்குநாஞ
செய்யு செய்இ
க்காணை வைப்
பாலளிட்பன.
ஓகார மெதிர்மறை.
டாஞ்சிலர்ச் சீவ்விடச் தப் பூசைபண்ணி
னா லிவர்களல்லவே மறுமைகசண் வநதப
லத்தைச் சருகறவர்கள.
இவர்சளல்ல வாகையால் நீ சொர்லிப
தெய்வமு மம்மரியாஇகாண.
எவவிடத.த மூ.ன்டாய பிரமனமுதலிய
முூப்பத தமூககோடி சேவர்க ளளையோரு
ங காததாவி ஞா£கனையாக௱ சததயைப
பொருகதத தஙகடஙகள &ருததியககளைச்
செ.ப்தீருபபர்கள
தலா லிமமைககணணனமி மறுமைசச௪
ண்ணு ம் யாஞசெய்யும வழிபாட்டு£கேற்த
பதவகளி ஓுணடாம போகஙகளைத தனது
சததியாலே சிவன பயனைக கொடுப்பனகா
ண். ௭-3,
(௨௬)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
கணகைவவைவவகை (0) வவமைகவக
மேலிதற்குசா ரணம்.
இக்குசாஞ்சிலர்ச்குப் பூசையியற்றினாலிவர்களோவர் த
த்குவான் ஈருவார் - இகதபூமியின௫சண்ணே காம்பிரமனா இகளு
ச்குப் பூசைபண்ணினால்; இவர்களெயோ அர்தஸ்வர்கச் சே
ஸி].2]ம/ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
பல.திைக்கொடுக்கிறவர்கள்---,௮ன்றே - அல்லவே, அசையா
ல், --அததெய்வமதக் சனைககாண்-௮ஈததரெய்வங்கள் நகாம்பண்
ணும பூசையாகிய போகச்மை யனுபலிப்பார்கசொருபலதமை
சகொடுசகமாடடாாகள,-- எககுமவாழ ரெய்வமெல்லா மி
றைவனாணையினானிதப_த-௭ஙகெய22 யிரு து பூசை கொளளு
கேவாகளும தேஉஸற்வாமியாகய செவனுடைய அதிகாரசசத்தி
அதிகூடிதரா யிருப்பார்கள-- அங்குகாஞு செய்யுஞ் செ.ப்திக்
சாணை வைபபாலளிப்பன-௮வாசளுசகு காமபணனும் பூசை
தொழிலுசகு பலசகதைத தனஜுடைய ௮திகாரசத இபை ௮௧.2
தேவைக ளிடததுலே வலைசதிறாகையரல் சிவனேகொடு
ப்பன,
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
அவையவை] அனகை வகை
எல்லாச் செய்இக்கும சிவனே பரமகாரணமெனப தரை
க்கினருர்.
இங்கு - இந்தலோகதஇல்,--சலாக்கு - சல பீராமணறுக்
குச் சிலசஙகமாசகு,--தாம பூசை மியற்றினால் - அனனபான
திமம்பூலாதிகள் சானமபண்ணினால்,--இவாகளோவச் தக்கு
வானறருவார் - இரதபபிராமணர்கள சங்கமர்களோ சவாக்க
இவலோகங்களைததருவார்கள,;--௮னறேல் - ௮ல்லவரமென்று
சொல்லில்,--அத்தெய்வ மத்தனைசசாண் ௮:55 செய்வற்க
ளக்தமரி.பாதி காண், அ௮ஃசெப்படிச் சொனனீர், இவ்வூலகத்த
ல் ஐயன் தர்ச்கை சணவங்கள் பூசை கொண்டு பலல்கொடுப்ப
௮ ௪ண்டோம், ௮வ்வுலகத்.தம் பிரமேக்திராதஇிகள் பலம் கொ
ட்பெ.து கேட்டோம். சத்இயம்!--எம்கும் வாழ் தெய்லமெல்
உ ர.தீஇரம், அத்விகஇலக்கணம். ௮௮௯
லாம் - இவ் ௮லகத்தித் தெய்வங்களெல்லாம்,-- இறைவனா ணை
மினானி௰ப த - சிவனது சத்தியா லேங்பபட்டுக சொஸண்டிருக்
கும். இசலால், அங்கு நாஞ் செய்யுகு செய்திககு - முாதத
செய்வங்களி2இ௦ நாமப ணும் பூரைககு 3) வைப்
பால்-தனராளாஞாசதசதியை- செலுசமலிசைவிழாலால் பலகு
களை, தளிடபன - கு டிசைகமாக கொண்டு மொிடமீப்
பன:
கவகைகையவவகளகானி.
சிவஷானயேோகுியரரை வருமாறு,
0
பசுப் பாப்பார தரை காய மூரமலாயிருரை டூ௭மைக
சண் வழிபப _டராரசகு அஃ நி௩ஐ மறுமைகட பப ர
கவள வேளெைபறு எம்லராஈகு மொபப முடிக மையி. ௮;
ஈணடுமவவாருதறமையம அாறேல் சமமைவழிபபடராககு
அவவ்தவ?ர எதிர ானறி நறு பபனகொடும ரென
ஏம்,த டாடி? சேட்சபபடுரலின; ௮வ௬ மரரீகு வல்லுவர்
போலுமென மலைபற்க. அரசு ளையே அமைசசா முதிலாயினா
ர்மாடடுி நினறு பிறாககளிககுமாதுபேரல, முதலவனே தலான
யத் தனனேலல்வழி கிறகும அவவகமடவளாமாட்டு லவைச
துப் பயனகொடுப்பன,௮அவவாறைறித சாமே வினைதசொடக
இற்பட்டுப் பர,2கஇரராய்நிற்கு மககடவளா, பிறாககுப் பய
ன கொடுக்கு மாறு யரணடையசென்பதரம,
அற்றேல் ௮வ்வசசடவுளஎர்மாட்டு? செடம்யும் வழிபாடுஞ்
இலபிரானே ஏற்றுக்கொண்டு பயனளிப்பனாயிற பசுபுண்ணிய
மஞ் சிவபுண்ணிய மாவன செல்லுப்போலுமெனின?-- பசபு
ண்ணியஞ் சி௫பு.ன்ணிய ர பாகுபட்டது செய்வோர் கரு
௮/௯ சிவஞான(த்தியார் சுபுக்ூம்,
தி .தலகையானைறிக கொள்லேர் கருத் தவகையா னன்ருக
லாற் பெல்லாதெனவிடிகக,
நிற்பமெனனுமொாருமை அ௮த்சொழினமேலவின் ௪.ஐ.
இவை நானகுசெ.ப்யுளானும ஏ7னிமெபணி காஞ்செய்்
தலான நானஙளஇகமாமாறும,அவைகோசசி நுசரவிசகுமாறு
ம, பொ.துவகையானுரு சறபபுவகையாகு£ பெரி துணாததப்
பட்டன.
அவயைவதல் பவள தாள கைத.
இ.ரம்பவழகியருரை வருமாறு,
எடகசக்த்
மீளவு மூன பொல்லபபடட மழெ.ப்வங்க4ே வழிபட்டவர்
களுககு, அவரவாசகுச் தககபலன கள யநதநதத தெப்வங்கள
தானே மொடு£கும பொழிக ஐ,சிவன கொெகவே.ணடுவ இல்
லையெனறு பஞாராத்தரி சொல்ல; ௮வனை மறுத தருளி-செய்
இழுர்.
இங்முசாஞ்சிலாஎருப்பூசை மியர்றினால் - இல்விடத்தி
லே மூக ிகரி2.து இரச£ற மூூசதிகள சிலரை நாமர்ச்சனை
ப.ணினால் -- இவாகளோலந தங்குலான அருலார் - இந
ச மூர்துதிகனல்லவே யவவிடததுலே வது நமமைச சர்ச
திலே வைக்கறவரகள,; அன றே லதசெய்வ மத.தனைக்காண்
அப்படியல்ல வாகையால், நீ சொல்லுற வககததெபய்வகசஞ
ம் ௮திகாரியென ஈறிவா.பரக, அப்படி, யிருசகையினால்,-- எ
குமவாழ் தெய்வமெல்லா மிறைவ ஞு ணையினலை நிற்பத - எவ்
விடத்திலும் ௮வ.ரவரிட ததி£ல யிரு5 த பூசைகொள்ளுகத செ
ம்வங்கள் சர்வமும் பர£ீமகரனுடைய வாஞ்டையாலே க
ணிற்பது. அப்படி. யெங்கும் பரிபூரணனாபிருகத சிவலுக்கு ௮
௨---ரூத்தொம்: ௮த்விதஇலக்கணம். ௯௧
க்க்ங்கே யந்தந்தகத் தெய்வற்களை லைச்கவேண்டின காரண
மேதுச்செனவில்?-- 2 ங்கு நார செய்யுஞ்செய்கைக் சாணைவை
ட்பா லளிப்பன - கையாலே ௮வவிடங்களிலை காருசெய்கி
ற் பூசைகளுக்கெல்லரர் சனனுடைய யாருறை। ரமே யளலையி
தீதுசகுச ௧௧௧ பலன்களை க சுர வேணரிகையினால், ௮௩2%,௪.த
செய்வங்களை யங்கங்கேலைதற, அரசர்க்கு தகக பவை
ப பரமேசுரன தருவன,
இ3னணாற சொல்லிபத, இலவிடத்திலே யானமாகசஞூக
காகச் சகளிகரிதம தொரு திருமேனியை மா7சிசகாரலஃஇஈ.த
இருமெனியல்ல வவவிடததல் ௨௩த பூசாபலசகசைத ௪௫௮
இசுதனமைபோல் எவவிடததுலு மிராது பூசைகெர 5 ளகர
தெய்வங்களும், பரமேசுரனுடைய வாரூளஈயாலே யிநாகை
யினுல, அசசநசத,ழெய்வவகளை வழிபடடலவாசளஞூக குள ப
லனகணயம பரமேசுரனே மறிகது கொடுப்பனெனது மு
ளைமை யறிவித5.ற.
வொணகாகியாமமவவினந்
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வெயவவைக (0) அணஷகாகளாள்
லெர்ச£ங்குகாம் பூசையிபற்றினும்- பசுப் பார்ப்பார் ௧௩
தை தாய்முகலாயினாரை இம்மைகக.னவழி பட்டாாககு இ
வர்களோவந தங்குவான றருவாரனறேல்-௮்சதி5, ஐ பாறுமை
க்கண் பயளதருங் சடவுள வேறெனப செல்லாரச்கு மொப்ப
ேடிச்தமையிள,-- அததெயவமத சளைககாண் - ஈண்டுமவ் வர
ருசலமையும் அற்றேல் தம்மை வழிபட்டார்ககு ௮வவக்தவ
ரோ பெதிர்சோனறிரினறு பயன கொடுத்தாரொெனவும், ஆண்டா
ண்டு கேட்கப்படுதலின் வரு மதர்கு வல்லுவர்போலு மென
௮௬௨ சிவஞான? இயார் சுபம்,
மலையற்க. அரசனாணை?ய யமைச்சர்முதலாயிஞர் மாட்டு நின்
னு பிரர்சகளிக்குமாறுபோல,-- இறைவனஞானையினா லெக்கும்
வாழதெய்வமெல்லாகிற்பது. - முதல்வசே தனனுணையைதி
சீனனேவல்வழிகிஈகும ௮வவசகடவுளாமாடடி வைதத,-
அஙருந ர செய்யுருசெய்திககு - அவவிடதக.த காஞசெய்யும
செ. இகர 0 யா வைபபாலளிபபன-தககபயனகொடுப்பன,
அவவாரனறிம தாமே விளை) பொடககிறபட்டிப பாதகஇரமா
॥ரரரு மக்கடவுளா பிறா (ரப பயன மொடுசகுமாறு யர
னண்டையதெரபதாம
இமைகானகு செம்யுரா£று மீஈனிிமபணி நாஞ்செய்து
லாஞூனஙக எஇு5மாமாறும், லைமோகசி நுகர்விசகு ராறு
(பர நுவகையாலுமு சிறபபுவகையாலு5 பெரிசு தணாதசதப்
பட்டன
சசைஷவவவடவர.
ர ணவவிவகைவைைவைைமாவைகா வவ கைவைைவககைகதகைகைைைகாகை ககைைககை கனவைவகாகை?
மறைஞானதேடிகர் உரை.
ண ௫0-௮௦ ௭
ஜன கசகொரு விருபபமிலலாத சிவன,மூ௱கூறிய
உறஙசளில விருபபுடைய கே வெளனி
ல்? ன மாகசளிடகதில் வைத்த ௪௫
பைத னெனறுணர்ததரார்
க/ணபவன் சிவனேயானா லவனடிக கன்புசெ
யகை, பாணபத மரன்றன்பாத மறந்துசெய யறங்க
ளெல்லாம், விண்செய விஹைவன்செொன்ன விஇயறம்
விருபபொனமில்லான், பூணடனன் வேண்டல்செய்யு
ம் பூசனை புரிந்துகொள்ளே. (௨௪)
௨..-ரூ.த்இரம். ௮. தவிதஇலகச்கணம்,
(இ-ள்.) சாண்ப
வன் சிவ
னே யானா
லவனடிக் கனபு
செய்சை மாண்
பம
௮ரன௱ன் பா
சூமதர்தசெப்
டாங்க செல்லா
ம் கீ.ன்செயல்
இறை வன
சொனன விதிய
றம்
விருப் பொன
தில்லான
பூண்டனன
வேனாடல் செய்
யும்
பூசனை புரிக.த
சொள்ளே.
இரததுவகைகப பவலடா ய கலனை.
கட
காசொரு கெய்வத்சைக் குறித்துச் செ
ய்யும் பூசைமூகலிய வழிபாடுக ரொல்லாக்
தையு மறிச் நரற்கேற்ற, பலங்க௱ச் சிவன
கொடுப்ப வெனபீராகில், அவன ற 8௬.௨.
யிற் பூரைபுரி22.௦ பரமமான எனமம
ரீ யரன து சிரபாதநமைக் கூடாற பிறி
கோரி..தடற செய்.பு மறங்ாரொல்லாமப
யன றத செயல்கள. அவா பபறுள இயா
சமோவெனளிம்?
சிவ னருளி-செய்த இயமியாகமஙவகளின
வழி நிகறலு நடததலே சி௨ரனமம,
தனக்கொரு விருப்பமுஞு சீநிதில்லாகவ
ன
யாதாமொருவன் யாதொரு ப௫த்சை யி
சசித ந சிவளைப பூசைசெய்வோச சுதற்
கதற் கேறற பலங்க ளக கொடுபபனகாணா.
ஆரையா ல52௪ சிவய பூசைபைவி
ரூம்பிச செய்வாயாக எ-று (௨௭)
சிவாக்சயோகியருரை வருமாறு.
ரவையை 3] வழலை
மேலான்மாக்கள் பண்ணுற கருமங்களணையெல்லா மறி ௪
பலத்தைக் கொடுககறவன் சிவனேயாகையால் சர்வகர்மமும் ச
வனையுச் 259225 பண்ணுவது புத்தியென்பது உணர்,௪.ஐ5..
காண்பவன்ச9வனேயாக ல௮னடிக் கன்புசெய்சைமான்
பறம் - ஏவ்வழிப்பட்டதேவர்களை வழிபடி து மகதக்சண்பெற
௮௬௪ சிவஞானடித்தியாச் சுப்க்ஷ்ம்.
க்கொடுப்பவன் சிவனேயாகையால், ௮க்தச்சிஎனுடைய பாசா
சலி சக்களிலே பத இப.னணுகிறசே சிறப்புடையதருமம்.--௮7
னைபாஜ் மக தசெய்் யத களெல்லாம வீணசெயல் - இவ
னே பிரசானமாகவும்,பிர மாதே வாக ௮ங்கமாச௫,சிவானு
ஞஜைபால % செளராதி பூசைகன பணணுச மேமெனறும் பண
ணாமல, லவனபரத் தவமெனபமை மறகற தழாமபூசைப
வஹுமோ உனையே பரத துவமென்று விசாரித நபபணணில்; ப
ணணின பூசாபலம விபரீ*2மாம--இறைவனசொனன விதி.ப
2ம விருபபொன்றிலலான பூணடனன வே டல் செடழ்யுமா
காச்சாவானவன விருபபுவெறுபபு வொனறுமில்லாசவளுமிறு
2 தாசொன்ன லேதாகமதஇினடடி. பூசைபைச செய்வோர
பதிதியைரரிசசனன, அசகனால் பத்தாக வேண்டிய போக
போக்கா கொமிபபவறுகலால)- பூசனைபுரிசறு கொள
ளோர்யும இவபூசையைசசெயது அமிச்டசமை வேண்டிக்
சொளவாயாக
*செளரம - கூரியசமபகஈசம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
னாம்!
௮52 இ௱மற்ற மபேவசா பூசாபலத்சையுஞு சமுனே
சொரிபபவனுகையால, சிவ பூசாபலந இரமாமலால், ௮ பூ
சையே செய்யவேனுமெனறு செப்புகனமு£,
காணபவன - பலமுூண்டாககுபவன,-- விருடபொனறி
ல்மான - விருப்பில்லானாயிலும,-பூண்டனன வேண்டல் செய்
யு :-அனு£கிரக நிமிசதியம் பூசைககுட்படடவனாய விருப்பு
செய்யும
ம்ரவை வெளிப்பொருள்.
௨--ரூதீதிரம். ௮தவிதஇலகக்ணம். ௮௯டு
சிவதானயோதியருரை வருமாறு.
அணிதல் 202 தனைய
உ அமலை நூனஙக ளதிகமாதறகட் படு௦ விபேட்ல் கூ
இத, தணையுங் கூறியவாராரல்,ஏனைக சடவுளாமாட்டுசசெ
ம்யும உழிபாடுகையும் ஏற்.றுகமெொரணடனளிபபன இவபிமானெ
னபது பெரபபடவே, அவனைவழிபடுத.3 நம்லகோரசம, அ
வனைபன்றில் செபவனவெமலாம் கீ2ன்னப ற போதருகலான
ம்; புண்௱ரி, மாவற வேதாகம௦யகளி ச அவலிறைவனை விதிக
கபபி.ம் விரி பாகையாறும,ஒனறிறு £ விருபமிலனு?யு ॥உ உயி௫
ண்மாடடி: ௧௫3 ஈபூ.ஊடு விருப்பளுசெய்யுமவவிரைவன இருவ
டி பபூசனையே ஒநசலையாக- செப்யற்பாறறெ.எபகாம
இல்லான பூ ௫டனனெனபன முறஜறெசசஙகீ௭ .
சபபும்மை விசாரதசாறம் ஜொககறு.
அற்றம், வாககுமனா$த கோசரமாமயே இறைவன இரு
பேனி சொ.பயடருளிபவழியுஞ் சச தவ புவனதஇனனறி
சனடுவைகுத லினமையின, அவனையி ஈடுளபார எங்கன ஙக
ணி பூசிககூமாளெவின? ௮ஃதணாசதுசறகெழுக£து வருே
செய்யவொனப2.
இரம்பவழதியருரை வருமாறு
வலை
மூனசொல்லிப் போக த ரபதக்க் யாசகிச,வா்சளு
க்கு அந்தர்சச செயவங்கள் அகற்குக தசகபலதசை யறி௩ஈ று
கொடுக்சகமாடடார.த; பரமேசுரனே யறிந௩த கொடுப்பனென்
னிஃஓ? ௮க்.2த் தெய்வலகளை வழிபடுகற தொழிநத, பரமே
ரனை வழிபட வேண்டுவதில்லையெனறு சொல்ல; அவளை மறு
த்தருளிசசெய்கருர்.
௮௯௬ இவஞானடித்தியார் சுபச்ஷூம்,
காண்பவன் சிவனேயாக லவனடி.க் கன்புசெய்கைமாண்
பறம் - எவ்விடமும் அவனுடைய வாககனையா யிருக்சையின
ல நாஞ்செய்றெ பூசைகளெல்லா மறிக்றவன சிவனேயானால்
எவலிடம ஐம ௮அவனுடைப சோபாசதமை நினைததப பததிப
ண்ணுதசே மாட மையுடைசதாயிரககற கிவபு ன்ணியம், சி
வனை மறகது செயயப்பட்ட பு வணிபக௫ ளெல்லாம் பு சாணி
யமல்லமோவென்னிம்2-ஓரன௫௪னபாக மறகைதசெய் யறங்க
சொல்லாம விணசெயல் - பரமேசுரன சர்பாகசசை மறநத
செய்யப்படட புனரிபங்க ளெம்லாம பாயோசன மத்த
சொழிம். தனமசரை௪ செய்க மெல்லாம் நனை யல்ல யோ
வென்னி கனனமிப வநழவனு?கு” சசபோஎனமாக விடட
த ஒரு சியரானிகருப் பிரசையிடடது ஒவலாது நகையா
ல,--இகவன சொன்ன விஇபற௦ - பரமேசுரன வேதாக
மங்சளிலே நியமிதசத தனமஷமெனறு சொல்லப்பட்டது.
விருப்போலா நிம்லான பூணடனன - கையால் சானசொ
னன மூறைமையி2,? யிசதமு சனமங்களை*? செய்தவரகன்£ யி
ரட்கெக வெணு? உளறு தனகதொரு விருப்பில்லரச பரமே௯ு
சனும் இருவுளளமபற்றிம கொன் ஒரு து அறுசகரகஞ்செய்வி
ன. -வேண்டல்செய்யும பூனை புரிர தசகொளளே-தகையாலே
சாமவேறுமெனற பிரயோசனங்க ளது தாராநிற்பன, பத்தி
யாலே யர் சனையை விருமபிச் செய்வாயாக,
இசனாற் சொல்லிய, எவவிடதது மர்ச்சித்சவர்களுக்கு
அசற்த தற்கும் சககபலனைப பரமேசுரனே கொடுச்கிறவனு
சையால், அவனுடைய சர்பாததசை நினது அர்ச்சிச்கததே
யர்ச்சனையெனறும், அல்லாக_ஐ அர்ச்சளையல்ல வென்றும்,சா
ன்கிதித் படியே யர்சசித் தவர்சளுக்குத்தப்பாம லத.ற்குற்ற
உ.-சூதீஇரம். ௮திவிதஇலக்கணம், ௮௯௭
பலனைக் கொடுப்பரகையால்; வனை யர்ச்சிக்கிததே பய
ளனெனலு முரைமையு மறிவித்.த.த:
அனவுவையவகவயாகிளிவி.
சுப்.மண்யதேசி5ருரை வருமாறு.
(0 பவெவைகக
காணபவன சிவனே பாநதல - இச து ஊயுங் கூறிபவற்று
ல் ஏனைச்கடவுஎர் மாட்டு, செயயுஉ வயூபாிமயு2 மறு
கரணி அளிப்பவன ச வபிரரச.ன்ப ஐ பெறபபடவேடஃ-இ ய
னடிசசனபுசெயசை-அ௮வனைவழிப்படு.ே,-- மரம்பரம்-ரற்ற
சோரத.ராம.--அரன௱ சபா? மாசதசெய் யவர் ல்லாம்
அவன இருவடியை முற பெய்சிஈ. அவக ல்லாம, விஜ
'செபல்-விணெனபநுபோசருவாறு -- ௮றம-பு சாணிபமாவு
அசொனனஇறைவறா ? விதி - வேசாகமஙசளி னவலிறஹைவனஞு
ல் வித மகட்பறிம விழு பாகமாறும,-விருபபெொனறிை௦லரன -லு
ன்நிலும்விருடபிலனா6யும,-- பூ டனனவேணடலசெமயும்-௨
யாசணமாட்டி5 கருனபூ ஊடு விருப்பளா ச ட்யு ,--பூசனை புரி
ந் தகொள்ளே - ௮வவிறைவனறி நவடிப பூசனையே யொரு
யாக௪ செப்யற்பாற் றெனபதாம,
மறைஞானதேூிகர் உரை.
ணத 2 வமளை
௮ச்சிவனை வழி. ரிமி. மூணாத துகிறூர்
தாபரஞ் சஙகமங்க ளென்பமிரண் டுருவினின்று
மாரன் பூசைகொண்டு மன்னுயிர்க் கருளைவைப்ப
னீபரன் ஐன்னைகெஞசி னினைவையே னிழைந்தபூசை
யாய்பரம்பொருளைகாளுமாச்சிரீயன்புசெய்தே.(௨௮)
௮2௨௮ சிவஞானத்தியார் சுபக்ூம்.
(இ-ள்) தாபர மகத் சாய சிவன் செவலிங்கத்தி விடத்
ஞூ௪௫ஙகம தஞ் வெிச்கையினையுடைய சிவபததர்சனிீ
ங்க ளென டசதுமாக விரனாடிடதத மதிடடித்தக்
திரண் டுநவினி கொன்டு நின ஈதி லொருமைப் பாட டையு
ன்று மாபரன (ந டைய வானமாககளுக சனுக்கரகத்மைச்
ஈ கொண ௦ செய்வன,
னறுபி/க கருமா
வைப்பனா
இவவிரண்டையும் வழிபடேண்டுமோ, ஒனறைசீய வழி
பட வமையா்ே ர மெனி? யாதாமொருவர்காா தசபரததிலவ
மிபட்டு, சங்கமதசை வநிபடா சவமானஞசெடம்யி9: இவன
ரபர் இறசெய்பறும் பலிபாதென முகமறஙகளசொலலுசலால்,
அவவிரண உனையு ௦ வழிபட. வணடும.
நீபரன றன ௮வ்விரஸூடிமினறி நீபராமாான சிவனை
னைகொசி னின் யஈவரசமுந இபானம் பணணிககொண் ஒ.
வப விறஹைம் ருப்பாயாகல,அவனுக கறவ மசகதாூய பூ
த்பூசை சையாககர.ன,
ஆபபராஉ டொ அ 5லா லியவிடங்க ளொன்ரை நீயாரா
ரூளகாளுமாசசி ய்௩தகொனடு சிவனை காடோறும பதீதியு
நீடன்புசட்மே, டனே பூசிபபாயாக எ..று,
மாபர சங்கமமெனபது ௨டமொழி
இருகக ந? சீலமாகையாற் முபரமெனஞூா,
போசகு௮வரவை யுடைதசாகையாற் சங்கமமென்றார்.
இசுந்குஈ சவகனமததி லழிக. (௨௮)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
சின் மேஹேக்இரிபாதி ரஹிசனாகையால் சிவனைப்பூசை
பண்ணுவ செவ்வாறென்ன? மேலுத்தரம் கூறுனெருர்.
உர தஇரம், ௮த்விதஇலக்கணம், ௮௬௯
தாபரஞ் சங்கமகங்க ளென்றிரண் ிருவிகினது மாபரன் பூ
சை கொண்டு மனஜயிர்க கரூர£வைப்பன-சியலிங்கமுசலாகி
ய அசலமூர்தசளிறு டிசிவபசதராகிய சரமூர்கதிளிடத்திலு
மககநியமாகநினறு, பததாகளபணணு ௦ பூசையைமசழநத, பூ
சடணணினயபோககு மறா?சவா கருபைபனனுவா£, நி ப
ரனறனனை ரநெஞுனினைவையேல நிறை தபூ ஈ-அநதசசிவனை
ஊிருசயச்திலே இயானிசஐ மான*புசை ப.ன்னனுவாயாகில்
பாக்கிய பூசைபோல *[ நிபூகாதிகலசளும இரடையா ௮௬௫யு:௦
கு. .காதிதோஷவாசூம காயக்கமேசமு மிலலாது குறைவற்ற
பூசையாம;
3ஒ-௮5௦ ரிய. 50 ட ஹரி ஹாய. மந
வ் ஹா ஊர ஸாகற்டு ஹ் 7௪ ல் வீ
௦22௦ 2-2 ட் நூ. உய ந வ-22ப௮ | 5 ரப ய
ஐ; வரா-23 ஹவ். கொஷலிவி.2௪; | 0
ஆ
கூ
57 காவொ தி உாஹெ படம 9200 நாய
ஹெ? | ஹிஷஹாூ கொஷூ-கஈவா ஆிஸ்ர-48 ஸரிச
ஷாய_ந2 | மூமய 26 வா டவ்ப் உவ வம-2 ஹல
உ ௨௨1௮ ,
இநகமானச௪ பூசை கூடாதிருககல்,--
ஆய்பரமபொருளைநாளு மாசச௪நீயன புசெப்த5-௮52 ஜான
பூசை கூடும்படி சகுவிசாரித்து சிவலிய௧௧5இ விடத் தம்மஹேஸ்்
வரரிடததம் பத தியுடனே நாடோறும்பூசைபணனுவாயாக,
*[ நீயூகாதி - குதைகதத. ்
வைக.
௯௬00 சிவஞானத்இயாச் சுபக்ஷம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
அருவாகியசிவளைப பூசி குரவை போதிககன் ரா.
காபரம்-டுலி யகம், சங ்மம-சிபத.ர்கள--என்றிர
ண்டுருவினினறு மாபரன பூசைகொண்டு மனனுபிரக கருளைவை
பபன),--ரீயரனறன ளை கெழயுனினைவையே 1-இருதயகமலததி
லே மனசைலமாபன னி ச௨௪௨இயால விளககபபட்ட கித்௪
தீதிபாகய மனசிற நிபானமபணதைமற் நிபானமபணணுவை
பாகில் ௮ தநத பூசை-போசபூசைசமாதிபாய்,௮த ஞா
ன்பையுமாம அறு வ்னறி)-- 3 பபரமபொருன-சிவாகமவாககி
யஙசொணசி திரிபதாராத23 விவசமபணனரி பசுபாச பதரர்
ததடுனினறும் விலஷூனரூசசு தியான நிமிதத மறி, ௮
வம நிரைதபுசை நலா 1) -நரகநமாசசி நீ யனபுசெயசே 2
பததியோடுவகூ... 2 இனநசோறுஞு சொனனபிரகாரம கரியா
பூசை யோக பூசை மூரனபூசைகளினாற இவளைப்பூசை
20 எ.
கரண்கவதளவாகமைர.
சிவஞானயோ கியருரை வருமாறு.
அக்கை (அணை
சதாசிவசச் தவச கின வைகுமிறைவன புததசே இருக்
கோயிலுள்ளிருககுந் இரு?மனியு இருவேடமு மாதாரமரதக்
கோண்டு நினறும, அசத்?2 ஈயிரி_மாசக கொண்டுகினறும்,௭
ண்டுள்ளார் செய்யும் பூசைகொண்டருஞவ ஞூகலான; அஃசதி
ச் தவ்ஷிடங்களின வழி_டு5வெனபதாம்,
ஹராம்.
௨--ரூதீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௬0௧
இிரம்பவழகியருனா வருமாறு.
வணகாகைகை (௫) அவவயயயைை
இப்படி. மெவ்விடச்சிலு௦ நிறைந் தறிற்தக பரமேசானை
ப் பூசிககி௪ முரைமை டெபடடி. மென மாணாக்களை கோக,
மேது மருளிசசெய்டுமு£.
சாபரஞ சற்கமற்க சொனறிரசா டுரூவிரின்று மாபரன
பூசைசெொரண்டு மனமா 5 சரு3-வைப்பன-அசைஉ றும் இ
த சிவலிலசப் பெருமானெனறும், அசைவஏடனே கூடியிருகடித
மயேசரரொனறும டொல்லபபட்ட விரி வடிவிலும, மகத்
சான பரமேசுரன எழுகாருளிிஈ5 ந பூசைசொண்டு, அம
திய தனனிடததி£ல நிலைடெறறு நீரசற அனமாகசளு ௫௬ ௮
ணகைகரகதமைச செயவன இ?ச்ப பு பபூலஸச யொழிநது உட்பூ
சையுஞ செப.லாம ௮ெயந?ன யெனனில௰்*--டரிபரன நன
னைகெஞசில் நினைவையேல் நிறைகதபூசை - ப் பரமேசு
சனை யுனறுடைய விருசயசதிே இபானிபபையாகில்), அது 2
வனு5மு மகாபூசையாம --நுய்பரம பொரு நாளு மர்சசிரீ ய
ன்புசெய்25 - நகைபால் இப்படி யாராயஈது மறியப்பட்ட
பரமேசுரனை சாளகோறும பததியுடனே பூசிப்பாயாச,
இசஞுற் சொல்லியத, செவலிஙகப் பெருமானிடதஇலு ம
யேசுரரிடததிலும் பரமேசுரன எழுநதருளியி,ந௩த பத இயுட
னே பூசிசசவாகளை இரடசிப்பெெ சனறும, ௮ஈ௪ப பரமேசு
ர்னைத தங்க ளிரு£யததிலே தியானிசதவர்கள் அதானே
மசத்தகான பூசையாக வங்கேகின௮ இரட்சிப்பனெனலு முறை
மையு மறிகிசசத.
௬0௨ சிவஞானசித்தியார் சபக்ம்,
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
(0) “வையவன்
மாபரன - சதாசிவத5த் தலத்தினகண வைகுமிறைவன்,.-
சாபர சநுகமங்க ளெனறிர ஈ டுஈவினிஈறு - புஈதேதிருக
கோயிலிலிருகருஈ இருமேனியு5 திருவேடமுமாசிய விரண்டையு
மாசாரமாகககொண்டுன௮,;--பசைசொண்டு மனறுயிர்ச்கரு
சாலைபப நிலைபெற்ற இனமாககளசெய்யு ॥ பூசையைககொ
ஸ்ட வருசசருளமெய்வன,-- நீபரன்ரனனைநெருரில் நினைவை
யேல் - நீயவவிறைவனை யகதரேசிந௫பபையாயின.- நிராக
கபூரை - அவலிறைவ னவவகசே யுயிரிடமாகக கொணடுிநி
னறு அகநிறை55பூசையைக் கொணடருஞவன .நகலான,---இ
ய்பரம்பொரு௱ைசாளு௦- ௮ஃகறிநது பரமபொருள காடோ
௮ம், --நியனபுசெப்தாசடி.ரீடவவிடங்களி லர்சசித த வழிட
கஎனபதாம;.
மறைஞானதேசிகா உரை.
டப 00௦0 வை
முற்கூறிய வன்புரஎனா£ கரபபும, ௮னமபில்லாசா£
இறப்பினமையு மூணாத.தூரர்,
அரனடிக கன்பர்செயயும் பாவமு மறமைதாகும்
ப ரனடிக் கன்பில்லாதார் புணணியம பாவமாகும்
வரமுடைத் தக்கன்செய்த மாவேள்வி மையா
கரரினுட்பாலன்செய்த பாதகன். மயாயத்தே.(௨௯)
(இ-ள்.) ௮ரன பததியுள்ளவர்கள சிவளிமிச்தமரகப் பிர
டி.க் கன்ப மகத்தி செய்தது தனமமாம,
ர்செ ய்யும்
பரவமு மறமதா
கும்
௨---ரூதிஇரம். ௮த்விதஇலக்க& ம், ௯0௩
பரனடிக் க மேலான சிவனடிக் கனங்லாதார் பாகா
ன் பிலாதார் பு தஇிசனமஙகளைச செய்காரசளே யாயிலும்,)௮
ணணிய௰ம் பாவ வு மிகு) பாவமாய்விரம றஃசென
மாகும் சபோலவெனனிூ?
வ ரழமுூடைத சீசபபிரமாவு. டலைமைபயாயே 5௧௧௪
தீ சகனசெட்த சி௨னிடத எனமிலலாமையா 59 மூவனசெய்த
மாேேஎவி? யாகமபாவமாயு, மாலுடாசகூட டலைமை
மையாக நரரி௮ு யாகிய ராமணகுலக சட டோனறிய கிறு
ட பாலனசெய் பிளளையானவன உீ.௨விடக ற வைக நே
8 பாசகசனமை சகமாற செப்ச பிரமகமதியும கனமமான
யாய்ததே, வரறுபோல. எ-று
இஃ தொ பிடனிறை
இதறிகு வா.பவவியததிலுப் காகதபுாரணடி ௪தருதஇர
சற்சிகையிறும பிரமாண்த.து பாறி (௨௯)
சிவாகமயோகுயருரை வருமாறு.
ணன் (0) அனை
இசர்கு மூனவிருகசதஇலே ௮ரனடிக் கனபுசெய்கை மா
ண்பு, அவனறனபாத மகக துரெய் யதஙகளெல்லாம் வீணசெ
யலென ௪தற்கு உகா. ரண கூறுகன௱ து.
அரனடி.க் கனபாசெயயும் பாவமு மசமதகாஞும் பரனடிக௰்
கனபில்லாசார புனணியம் பாவமாகும - சவனி_த.தில்பன்
இயிஞுலே ப.னணும்பாவமும் புண்ணியமேயாம, சிவனிடத இ
ல் பததியில்லாமற் பணணும புணணியமும் பாவமேயாரம் ௮
தெவ்.வரறெனனில்?--வரமுடைக தககன்செய்த மாவேஎலி தீ
மையா கரரினிற் பாலனசெய்த பாதகம் நன்மையாய், தத.
பிரமாவிலுடையபுத்தரனாய சசப்பிரசாடதிகளி லொருவனுன
மகாமகோபாத்யாய, டாக்டர்
உ, வே, சாமிநாதையர் நூல் கிலயம்
அடையாறு, சேன்னை.22
ஆசா சிவஞானசித்தியார் சுபச்ஷம்,
சிக்ஷப்பிரஜாபஇி, மஹாவிஷ்ணுமூசலான சேவர்களை கூட்டி,
ட்பு ரணியஙகளுசகெல்லா மதிகமாகய ௨ருக.கை சிவனைய
னறிட்பணண; அம்2ய குழு மழிஈத ** பஜமானனுசகு௪ தலை
போய்,யஞ்ூலஇ உ வரகிரு௩த சேவாகளூ£கு ௦ ஏ பராபலமூம
ு 2ஙக௪ சேம்மும்வ௩ 3 ற. மலுஷயரிலை பிமமசாரிபா யுள
சணடேற்வரரகாயனூார சிவபசஇபினாலே சிலாபராஇயாகய ௪
மமூடைய பிராவை மழமுவினாமே வெட்டப பிர வதமும பிர
மறதழிபயெனித மோடதமம் பொருகசாமலகததேஹசஇிலேை
யே சிவசாரூப்பிப,தரைபபெற்முா. இச $ ௮5வய 4 வியதி
ரேக திர௲டாகசதகதிஞ? ௦ சர்வகருமஙகளு ௦ சிவனையுமசே
சச்மே் புசிதிமானணடணணக்கடவன,
* யஜஓமானன - யாகஞூரெய்சிதவன.
சி பராபலம - ௮வ(மரநம
உ அலகைசசேதம சரீரசகுரைவு.
$ ௮ஈ௨யா - உண்மை.
- வியதிரேகம- இல்லாமை
னவைககாகங் களம
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
௮௮99௫ () அதனா
நீர்கரவாஇபா யிருககனற மீமாமசன முமலோர்க்கும்
சச்சமு சற்ற ேவசை கனமசாக்திடாதலால், சிவனை சான க
னமசா௬ூதி.பாய்ப்பண்ணிககொணடு, சவலுககு மாறுபாடு மன
சி னினையாமல்,சிவனிடச் சதிகாரமபெற்ற விட தே௮ஏதாசா
ஆதியாகத நான் பணணிக்சொண்டு பணணாத கனமம், பலஸ்
கொடா. அப்படிப்பணணின கனமம் பாவகன்மசகலப்பானா
அம் பலங்சொடுசகு மெனபதற் குதாரணம்.
வெளிப்பொருள்.
சிவஞானயோகியருளாை வருமாறு.
கணவனை (0) அவனைமகவககை
அதம்பாவங்கள் பயன௱ருவது கொள்வாரத வனமை0௦
ன்மைபற்றியனறி” செய்வாரது வனமைமெனமைபற்றியாகல
செம்வினைகளது வனமை மெனமைபத்றியாகலனஜறெனபகரசகு,
உடம்பாட்டிஐு மெறாமரறையிறுக தச்கனுஈ சண்டீசகாபனாரு
மேசானருகலாலும; சிவபிரானையே அர்சசிசசற்பாறறென்ப
காம,
இவை ஞானறு செய்யுளாறும் நூனங்களஇகநேர£2 றக
ர்விச்தசகட் படம வீசேடவ கூறப்பட்ட த.
இததுணையும மீமாஞாகர் மதம்பற்றியாசய் த் ஐ. பரி3
ரித் து இருவினைகளதிபஃபு கூறுமூகதகதானு, ௮வை இரூற...
ணிபாரமாறு கூறுமு5கதரலும், ௮வறறை நாஞசெட்யுமாறு கூ
அமுசத்தாறும,வை பயனபுமொறு கூறுமுகததாஜு ),;தாமே
மரவிடா வடி.வுங் கனம பலஙகளு மறுமைசகணே? என
னை வலியுறு தஇ.பவாறு,
ரகதமள வனை.
இம்பவழகியருரைா வாருமா.று.
0
இற்ஙன் சொல்லிட்போகத வட்பூசையாகலும் பு௱ப்பூ
சையாசவும் பூசி5.ஐப பரமேஸ்வரா சாபாதத்திலே பத தியை
யுடையவாகள பாவங்களைச் செ.ப்மார்களாயிலும் பு ஈணியமா
சென்றும்; பத்தியில்லாதவர்சள் புண்ணியஞ் செய்சாகளாயி
அம் பாவமாமெனறும் மே லருளிச்செய்கருர்,
அ ரனடிக் கன்பர்செய்யும் பாலமு மதமதாகும் - பரமே
கூரலுடைய சர்பாதல் இல மிகுற்,த பத்தியை யுடையவரகள
ல]
ஆசு சிவஞான? தயொர் சப௯்ூம்,
ஒவ்வொரு பாவங்களைச் செய்தார்களா மா௫லும், அதுவு மன்
பாயேலவிடிம பரனடிக் சனபிலாசாா£ பு.அணி.பம் பாவமாகு
ம- தப பரமேசுரறுடைய சீர்பாகததி லேதககும் பததி
யிழ்லாதவர்கள புணணியங்களைச௪ செய்தார்களாயினும, ௮தவு
மகத்தான பாவங்க ஊாசரநிறகும அதெப்படி பெனனில் 2--வ
ரமூடைக தககன௦ெய்ச மாவேளகி தீமையாக நாரரினிற் பால
னசெய்தபாசகம நனமையாய்தகே - வரப் பிரசாசசதை
யுடைய தட்சுப் பீ.ரசா பழி செய்யப்பட்ட டெரிய வேளவியா
னத ரூற்றமாயவிட்டத மனிசரி2 சிறுபிளசசெ.ப்த மஹாபா
தசழு உ புணணியமாய் விட்டது. ஐசையால பததியுள்ளவர்க
ளசெய7? பாவழும பு.ணிபமாம,. பதஇயில்லாதவாகள் செய்
பு ஏணியமும பாவ மாகாநிறகும்.
பதுழயுள்ளாவர்கள செயம் பாவ்மும௦ புண்ணியமாமெனற
தறகுப பிரமாணம ரேவாரம. “எகடிசோகச போதுமலர
கைககொணடு நல்ல, படிசோச2 பால்கொணடங் காட்டிடத்
ஜீரமைப மு, முடிசோநச காலையறஐ வெடடிட முஃகனதூர்
ஜதி. யடிசோகம வலாண மறிவராசொல2 கேடடுமைதே.
எனறும, தஇருவாசகம், 6 தீநுலலை மாணி சிவகருமஞ சிதை
ததானைச), சாதியும வேதியன ரமுதைகனைத தாளவிரண்டுஞ்,
சேதிப்ப லீசன நிருவருளாற் றேவாசொழப, பாசக சேர
௮ பற்றிளவா சோஷஜோூோககம,? எனறு கண்டுகொள்க
இருக்களிற்௮ுப் படியா ௧௯-செ, உ பாதக மெனறும் ப
முபெனறும பாராதே,சாதையை லேதியனைச தாளிரண்டி
ர--சே இப்பக், கண்கூசர் தாமாம் பதியவிததாய் சண்டாயே)
தீண்டீசர் தளுசெயலாற் முன.” எனனுமதல் சண்டுகொள்ச.
சிவபத்இ யில்லாசவர்கள் செய்த புண்ணியமும் பாகமு
மாமெனததத்குப் பிரமாணம் இருவர௫௪கம், எசம்இரனைத் தே
உ-ர.௫இ.ரம். ௮தவிதஇலக்கணம். ௬௦௪
ய்த்கருளித் சசகன்றன வேள்கியினி, லிர்தரனைத் தோணேரி
தீ.திட் டெ.ஈ்சன் றலையரிக, சகதரமே செல்லு மலர்கதி?ரான
பற்றகர்க தச, 9௩5 இசைழிசைய சேவாகி யோட்டிசத
த, செகதாரா பொழிம்புடைகுழ மென்னன பெருக தறையா
ன, மசரரர மாலை2.ப பாடுறபகா ணம்மாழயை ?? எனறம,
தருககளிற்றுப்படியார். ௬௩- செ. வலிட்டியே சென்று வி
ஊையொதிகத கிரறிடிஜென, நாடே கறவினைகர செய்தி
டிலென--கூபடிலவாட, சாததியே நினறிலையேற தகா
வேளவிசெப், மாத இரமே யாய னடாய வநது.” எனும்
ஐ சனாடுகொராக.
இஈராற சொல்லிபது பரே.சுரனிடததில் பததியு £ாவ
ர்கள் செப்சு பாவமும் புனணியமாென்று ட, பரபேசுரனிட
தீதில் பபிியிலலாகவாக௭ செய்ச பு சாணிபமும பாவமா
னறும், இப்படியானது சன்டேசுரநாயனா பூசையிறும ௧
கனவேள்விபிறுங மண்டோமெனனு முளைமையு மறிவிச. த
சுப்1மண்யரேசிரருரை வருமாறு: :
அவை கணண) ணவ வனவள.
(ஆறம்பாவவ்களபயன றருவறு கொள்வாரத வனமைரெ
னமைபசறியனறி செய்வாரது வனமைமெ௮ி- 0 பறறிபாமல்
செய்வினைசள வனமைமெனனைபறறியாச லன்றாகலின) ௮
ரனடிககனபுசெய்யும் பாவமு மறமகாகும-மு,மலவன திருவரு.
சகு அ௮னபுடையார் செய்யும பாவசசெய்கையும் அறமாப்முடியு
ம் -- பரனடிககனபிமாதார் புண்ணீயம்பாவமாகும்-முதல்வ
ன நிருவடி.ககு அனபிலா ர்செய்யும் புண்ணியச்செய்கையும்பா-
வலமாய் முடியுமென்டதற்கு;-- ல.ரமுடைததக்கன் செய்தமா
௬0.௮ இவஞானித்தியார் சப௯ூம்,
வேள்விமையாக - வரப்பிரசாதம்பெற்ற தச்கனசெய்த நன்
மை பொருச்திய டெரியயாக முன தீமையாய் முடி. ஈசதாகிய ௨
டனபாட்டாறும்;--ஈரரினிற்பாலனசெய்த பாதகம் நனமை
யாய்தசே - மானுடப்பிறவியிற் சரம்த தண்டீசநாயனார் செய்
தசொலைப்பாகசமும பு ஊணியமாய் முடி. தலாகிய எஇர்மறை
யாறும் ௮வ்விருவருமே சானமுகலின, ஏவபிரானையே யாசக௫ிக்
கற்டாறறெனபதாம,
இவை று செய்யுளாறும் நானங்களதிகநோச்இ _நுக
ர்விககப்படு௦ விசேடஙகூறபபட்ட த.
இத துணையு மீமாஞ்சகர்மதம்பற்றி யாசங்கத் தப் பரிகரி
தீது இருவினைகள இயல்பு கூற௮ுமுகததானும், அவையிறைபணி
யாமாது கூறுமுகசதாலும், ௮வற்றைராஞ்செய்யுமரறு கறுமு
சதசானும, அவை பயனபடுமாறு கூறுமுகச்தாலும், .காமே
மருவிடா வடிவம் சனமபலனசளூ மறுமைக்கண்ணே? எனற
ணைவலியுறு2 இயவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணை0்ர9ு[3010 0-9 ணை
விதிவாத மூணர்த தூரர்.
மறைகள் சன்சொலச்சொல் வழிவரா வுபினா
வைக்கு, சிறைகொண்மா திரயமிட்ட பணிசெய
வோ செல்வத்தோடு, முரையுமா பதிகளஞம்ப ர௬ல௪
ஙகள யோனிக்கெல்லா, ம்றஹறைவளா ஊணையினாலினபபத து
னள்பங்க ளியைவதாகும், (௩0)
(இ-ள்.) மறைக வேசாகமங்கள் ௪, சாசிவகாயனு ர்ராளி2்
ளீசன்சொ செய்த தஇிருவாச்கு, இத விப்பிரலம்ப லா
ல் க்கயல்கள் போன்றதன்று, ௮ள்தெர்தா. ரண.
உ-ரூகுஇரம். அத்விதஇலக்கணம்,
அச்ரொல் வ
மிவரா வயிறை
வைககுஞ் சிறை
கசொணமர திர
திர்திச்]
இட்ட பணி
செய்வோர் செ
ல்வசசோடு மு
றையு மா பஇகரூ
ம்ப ருலகஙசள
யோனிச்கெல்
லாமிைவனா
ணையினாலின பத்
அதனபங்க ஸியை
வாகும்.
௬0௭
சீகாலெனில்? இராகத் தேட மில்லாமற்
ச௫ுவத்சையு மறிரசவனாகீலாலே!
௮ஈத வேதாகமமாகிய விரண்டு நாலின்
வழிபினின றஐறுட்டியாத வானமாச்சளை
பெரிவா.ப் நரகககுழியினகட் கொண்டு?போ
ய்வைககும்,
௮நகச் கெவாக்கியகமைப் பிரமாணிம
கீதனவழி வழுவாதுநின ஈளுட்டிததவாக
ள் செய்த பிரயாசத்தக் டோக, சுவர்கக
மூதலிய வபரபோகஙகளையு மேலான செ
ல்வதசையுடைய பரமுத இடைபயயு மடை வர்
கள;
எழுவகை யோனிபிற் ரோ்றிய வானமா
க்கஞக செல்லாம் காததனாகய சிவன ன
அ சத்தி சாமர்த்திடகசான் மூரைமையிற
சுகதுககஙகளைப் புசிப்பிககும, எ-று,
சொல் - எழுவாய்.
வைக்கும் - பயனிலை.
இசற்குத் தந்திரசாரச் தஞ் சிதம்பர மகானமியத் தங்
காதத மறிக
(௩௦)
சிவாக்டயோடியருரை வருமாறு.
0
மேல்வேதமார்க்கத்தலே ஈடக்கோரையும் ஈடவாதோ
ணாயும் ஸ்கர்ச்காரகங்களிலே சிவன்சேர்ப்பனென்லும் முறை
மையுனர்த் துதல்,
௯௧0 சிவஞானத்தியாச் சபக்ஷம்.
மறைசளீசன்சொ லச்சொல்வழி வராவுயிலாலைக்குஞ்
சைகொண்மாகிரயம்-வேதங்கள் சிவனுடையலாகஇயம், அக் 5
சிவனுடைய வரக்யெமானவேதததல செய்யச்சொன்னதைச்
செய்யாமலும்) கலிரசசொனனசை௫ தவிராமலும நடக௪.தன
மாககாவைசகுரு சிறைசாலையில் ௩ரகககள--இட்டப்பணி
ெய்வோர் செல்வசதோடு மூறையுமா பதிகளும்ப ௬லகங்களு
இன லேச,௧இல் ஆறஒுகரெகமபணணினபடியே நடககதுனமா
௪கள், ஐசவரியச தடனேபொருகதம ஸ்.தலங்கள இ5திரலோ
காஇசள. கேயமமபாமமே பகருவ௮மாயிசு நரசமூர், புணணி.ப
மே பக்ஏமாயி.ஈ சுவர்கமுமடைவாகள் புண்ணியபாபங்க
ள ற வஈறுவமாயினர்கரு இம்மையிலைசக தககங்களைப் புரிப்ப
தாக யோகிஜாராவாகள;--யோறிசசெல்லர மிரைவ ஞணையி
னுலினபத தனபஙகளிசைவநாகும-யோநிஜாதகமாகிய மத
தஇியலோகத வர்க்கு புரிப்ஷடகருபததகிலுன்டான யாசனா
சரீரசசை யுடைய நரசஸதரு5கும கூககும?சசமஇிலே நினறு
ம் பூச்சாரசரிரதையுடைய கரு மசேவர்களாகிய ஸவர்தவரசிக
ஞூாகு ச₹மும,நரகவாசிசளுககு அக்சமூம, மததிபலோக வா
இ£ஞுகு ௬கதுகசஙகளும, ரன் வராஞ்டமையினுலே யுண்டாம்.
௮௨௧௦ ஜாரா. சூலொஜமர நீ றொ ய௦
சூ. 5. ஹ் வஉ-$வயொ? | ஊடமாற$ வஷவெரறிசொ
மஅ தஹ ட_2வா பாற வர ெவவெதி |
ம வ வ
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வெண்ண வல்லன்
மே.தாகமல்கள் பரம்பரையினாலும் சாக்ஷாத்தாசகவும் ௫
வபணி விதிலாக்கயெம் நதிலால், அகதப்பணி விதிவழி ஈட்ப்
உ. தீஇரம், அ.திவிதஇலக்சுணம், ௯௧௧
போர்ச்கும் சஉடவாதோர்ச்கு கிச்ெகமலுக்ச மிதவென்று நி
கீழ்ச் .த௲ூனருர்.
வெளிட்பொருள்.
சிவஷானயோகியருரை வருமாறு.
0
இனி தரணிபோடு ஈராபதிபோல? எனத ௨வமைபபொரு
ஊத செரிசறணாதமனெரூா.
மேற் ச.றியலாற்றான இருவினை முதலாயின அழிரவெய்து
வன வாகலானும, இகமகதஙகளெல்லாஞு சிவபிரானே ஏற்றுக
கோடலாறும, அவனேயினபத நுனபுகரீவனவென்பது போக
மீது. அறுவனறியும், வேதாகமஙகளாவன? மிவபிரான கற்பித
தருளிய வாய்மொழிய, ஈரக'மாவறு அமமொழிவ)தி 5௨ வா
சாரைத சண்டி சாற்பொருட்டு அவ ரச்கபபட்ட அறை
சகளமே! துறகககுறகமாவத அமமொழியழி ஈகடஃபபோலனா
வாழவலிகதறபொருடு அவனாலமைககப்படட கோனகர2மே
யாகுரலும; உயிரகட்கு இண பதறுனபஙகள ௮வருலாசம
பாலனவேயென்பதாம
இயைவசெனருமெருமை ௮ததொழி.மேனிதத.
இரம்பவழகியருரா வருமாறு.
அவைகளை ட) அணாவ்
“தழுகம?என்த திருவிருத்தமுதல் அரனடி "எனற இருவி
ராத்.2 மீருக ஏழு இருவிருக்கமூஞ் சவபுணணிய மருளிச்செய்
த,மேல் பரமேசுர னருளிசசெய்யப்பட்ட வேசத்தின கழி ய
௬௧௨ சிவஞான ித்தியார் சப௬ூபம்.
ச், சவர்களுக்குச் சொற்கமென்றும், ௮6 தவழி வாராதவர்சளுக்
ரரகமெனறும் மாணாககனை மோககி யருளி ச்செ.ப்கிருர்,
மறைகளீசன சொல-வேதாகமககளைப் பரமேசானாலே
வ௫ளி.* செய்யப்படடத,--௮சசொல்வழி வாரா வ.பிராவை
கு சியகளமா னிரையும - அத் கவேசஞசொனன மூறை
மையிமே வாராக அனமாககளை மிட்டுவைஃகந சிறைச்சாலைக
ள மகத சான ஈரகஙசகளரயிருககும.--இட்ட பணிசெய்வோர்
செல்வசதோடு முறையுமா பதிகளும்ப ரலகங்கள் - பரமேசுர
ன ஓுருளிசசெய்க மேதஞ்சொனன மூறைமையி ஓண்டான
னைமஙக ச் செய்கீறவர்களா பிருககும பூனணணியவானகள),
அமாகள மிகுதத ஐஸ்வரியததோடேயுவ கூடியவர்க எிருககி
ஐ பசங்களே! தெய்வலோசம்கள் முதலாயுர்ள மகாலோகங்க
ள மூுனசொனன முரைமையிலே பு ஊணியபாவங்களுக் டா
ச சொற்கநரகங்களை யறுபவித்து வருற.து ஒருவர்ககல்ல,--
யோனிககெல்லா மீறை௫௨னாணையிறா லினபத துன்பங்களி
ஸுவமாகும - மற்றுணடான சர்வ யோனியிலுள்ள தன்மாக்
கரஞச்குப் பரமேசுரஜுடைய ஆக்கனையினாலே சுகழச்கககளவ
நத பொருகதாக்ீற்கும்.
இதற் சொல்லியத, பரமேசுர னருளிசசெய்ச நூறை
மையிலே தனமஙகளைக் செய்தவர்கள் மகத்தான சொர்க்காதி
பஇிசளிலே யிருப்பொனறும், ௮ககமுரைமை செய்யா வர்கள
கொடிய ஈரகததிலே கிடப்பர்களெனறுரு, சர்வ யோனிய௰ிலு
எள வான்மாச்சளுக்கும் பரமேசுர னாச்கனைபினாலே சுகக்
கஙகள வநது பொருநதா நிற்குமெனனு முறைமையு மறிகிச்
தத.
௨---ரதஇரம், ௮ம்விகஇலகக்ணம், கூக௩
சப் மண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
வைககை (0) அணைக்
(மேற்கூறியவாற்றா னிருவினை முகலாமின அழியெய்துவ
ன ஆகலாலும், இமம் ௮8 நஙகளெல்லாம் சிவபிரானேயேரறு5
கோடலாவு 2, அவனே யினப தனபங்சளீவனெனபது போக்க
௮) மறைகளீசனசொல்-௮ துவன்றியும வேதாக௦ங்களாவன?
சிவபிரானகறபித்தருளிப மொழி2ய!--மாகிரயம் - பெரியரச
மாவத)--௮ச்சொல்வழி வாராவுமிரை - ௮ம்மொழிவழிஈட
வாதாரை,--வைசருஞசிறைகார் - சண்டித்தர்பொரு டவ
ஞாலமைககட்பட்ட சிறைகசஎமே!--உம்பருலகஙகள - துரசச
வறகமாவத --இட்டபணிசெய்வோர் - அம்மொழிவழிஈடப்
போரை செல்வத்தோடு முசையுமாபடுகள் - செல்வதோடு
வாழகவிகதற்பொருட்டு அலவனணாலமைக்கப்பட்ட பெரியதோர்
ஈகரமேயாகலாும;-- யோனிக்கெள்லா மினபத் தனபங்கள-
உயிர்கட் னப துனபங்கள,--இறைவனாணையா லியைவதாரூ
ம் - அவனா லாகறபாலனவேயென்பதாம்,
மறைஞானதேகிகர் உரை,
அழி கடை
மூதிகூறிய சிவசச்தி ஈநடத தமதற் குசாரண
மிட் டுணர்த தூரர்.
ஆணையா லவனிமன்ன னருமறை முதைசெய்யா
சை, யாணையிற் றண்டஞசெப்து மருஞ்சிதறை யிட்டும்
வைப்ப, னாணையின் வழிசெல்வோருக் கரும்பதி செல்
வால், யானையும் வைப்பனெங்கு மாணயே யாணை
யேசகாண், (௩௯).
௬௪
(இ-ள்.) தணை
யா லனி
மனனன
ரம 2 முறை
செய்யாரை யா
ஊ௱ரயிற் ண்ட
ரூசெய்_த மருள
”ரையுடடும
ன்ப
ணையின வ
ழி செயவோருக்
சருமபஇ செவ
கலகி யாணையம
வைப்பன
எவகு மாண
யே யானயேகா
ஸு,
இஎசகு௪ சநதிரசார மெனவறிக
சளைானினா னன் அமா வ ௮
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூூம்.
பூமிமின்சண் வாழாநின்ற ராசாவானவ
னரிய வேததஇன வழியாலய மனுமுதலிய
மிருதசளிற கூரப்படட சரமபேதந் தான
ஜண்டமெனறு கால்லகையினு எதறுகுணமா
கவே தனதரககளையாற் கஇெலளாத சீண்டிக்
ப் கரவலில்வைப்பறரு செய்வன்.
இராசா சற்பிததவழி நடப்போருககுப்
பெறு ஈரிய விராசவரிசையுண்டானதவு
் த
சொத இராசசியபாரமஇ னி௮வி3யே பவ
ஓ என3ரகனொசதஇபுங கோடரமற் செ
ஐகோ வட தமாந்றபன,
௮5 ரர-ரலிஐுடைய வாககளனாசத்துர
னே யயறுடைய தேசமெல்கு மூ ன்மையா
கவே யயனழமாணை நடல்கும, ஏறு.
(௩௧)
சிவாக்்ரயோகியருரை வருமாறு,
(0 வெலைதவமை
மேலுமதறகே உதாரணம்.
ஆணையா லவநிமனன னருமறை முூறைசெய்யாரை யானை
ஸிச்ணடஞ்செய்து மருஞிஹை பிடடுவைபபன-சிவலுடைய௮
ரூஞாச,ததியானது பொருச் துகையால் பூபதியாயுள்ளான் வே
ரர்
த. ததிதுடையவழியிலே வர்ணாற் ரமகருமமானது ஈடவாதபே
ரா வொஞ்ஜையானவேதததிலே யினன௮பாரத துக்கு இன்
உ-சூதீஇரம். அத்விதஇல்க்கணம், ௬கடு
கண்டம் இத்தனைனா வின்னப்படி.ச் சிறைவைச்கவென்றுசொ
ன்னபடியே தண்டி த.துச் சிறையிலும்வைப்பன....- தணையினவ
மிசெய்வோருக் கருமபதி செல்வநல்்க யாணையும்வைப்பன் - இ
வாஞ்ஞஜைபாகய வேசுமாரசகததிலே நடசகாசொலலி ராசா
வானவன கடடனயிட்டபடியே நடப்பவருககு, அவாசளு?
கு மூனனரிசரயிரு7 ரொமாதஇக யு உகொடுச 2, ஐசுரிடது
ரையககொடுசறுத சனனுடைய இகாரசதஇடையும் வைத
அ பிரபுபாகபபணனுவன அூலை ராசரவும நிகரகானு£& ரக
காலதாவாகையால் ஈஸ்வாறுககு சர்வ நியகதிருத தவ யி,
லை பெனனில்? உததரமாக,--எங்குமானேயே யாளனையகா.ன-
எவவிடங்சளிலு மிருககு ॥இகாரசகுிமெல்லாம் சிவலுடைப
அஞுஞாசசதிமாமெனறறிக,
இணமமாகைககைனை].
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அணு அணை
மேலகா குசாரணம்
ஆளையும் லைப்பன - கடடர்க£ே அறுசிரகம பண்ணு
மோம ச௲ஷூடர்களா நிகசீரகம் பணனுவோம என 5௮ இட
தீதிருச்கு மானுஞாசதஇ சாமாததியதசை யுக. கறினி
ப்பன இப்படி, இராஜாவிற்கு கிசகரகானுஈகரக கர்கஇரு
த.துவம் சொனனுற் சவசைகுக் சாவ காததிருத ஐவம எடுப
ட்டுபபோம். ௮ துஇல்லை;-- எலகு மாணையே யாணையேகாண.
இராஜாக்சள முதலோரிடத தஇருசகு மாஞுஞாச ததியே செ
ன சாஞுஞாசசதி.
மற்றவை வெளிப்பொருள்,
௯௧௭ திவஞானடித்தியாச் சபக்ஷம்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வவககைவை (0) வசிக்க
உலகத்து வேதா தணையாற் களஈ3 தமது மொழிவழி
கட்வாகாரனா ஒறுக.துச் சிறைககளப்படவும் வைப்பா. ௮ம்
மொழிவழி நடப்போரை வாழ்விக தத தய்ே மதிகாரமுஞ்
செய்யவைப்பர். அமைச்சர் முதலாயினார்மாட்டு ௮வவா௮
கசாபைபடுமாணையும அவ்வேக3ரசாணையேயாம். அதுபோல
மூசல்வனமாட்டுவ கண்டுகொள்சவெனபதாம.
ரணடு மறையெனறது மொழிமாத்திலாபையுணர்தஇ நி
னது
ஏகாரம் மூனனையத தேற்றம், பின்னையத அ௮சைகிலை.
இஃது ஒட்டெனனுமலங்காரம்.
அற்றேல், அரசஞுணை வேறுள்வழி இறைவனணையே
யாணடுமெனறல் செல்லாதெனபாரை நோக்; அஃ. தணாதத
தற செழுந்தது வருஞ் செய்யுொெனபது.
சனனமயகவகையாள்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 வெவவக்
டரமேசாநுடைய ஆககனையு மிப்படி. இருக்குமென்று ஓ
ரு இட்டாகதமிட் டருளிசசெய்கமுர்.
௮ணையா லவனிமன்ன னருமறை மூறைசெய்யானா யா
ஊணையிற் ஐண்டஞ்செய்து மருஞ்சிறை யிட்டுலைப்பன் - பொத
வற விராச்சியம் பணணுகற விராசாவானவன தன்ஓுடைய
வாக்னையாலே யரிய வேதத்தின்வழி வாராதவர்களை யச்தி
லாக்கனையாலே சண்டித்தச் சொல்லுதற்சரிய தஅயாத்தைப்
உ இஇத்ம்: ௮ தவிதஇருக்கணம், ௬௧௭
பொருக்இயிருக்கற சிறைச் சாலையிலே யிட்டுவைப்பன்,-- இணை
யின் வழிசெய்வோருக் கரும்பஇ செல்வநல்்கி யாணையும் வைப
பன - தனனுடைய வாச்கனையின வழியிலை தப்பாமல் நடக
சீறவர்சளும்குப் பெறு,தற்சரி.ப விராச்சியத்தையும் ஐஸ்வரி.பஞ்
கைய சொதெதுத் சனலுடைய வாக்கினைககுவ சாதமராக
வைட்பன,--எங்கு மாணையே யாணையேசரண.இச சமூரைமை
போல; எவ்விடததும் ௪ததி.பமே பரமேசுரலுடைய வரனை
யென நறிவரயாச,
இ.சளுற் சொல்லியது ௨ல£யல்பு மேச _நாலொழுககமா
கையால், இராசாவானவ னஈததநூலின வழிமிலே வசதவாக
ளுக்கு வேண டததகக பாசகியங்க£க கொடுததும், ௮௩.3 நூ
லின வழி வாராதவர்சளை யருஞுசரையிலே யிட்டுவைதத௫
தீண்டி.கற முறைமையபோல; பரமேகுரலுடை௰ய வாச்சனையு
மிததனமைததெனலு முறையையு மறிவிச்த௮.
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு,
௦
மூரைசெய்யாரை - தணையார்சளஈததமத மொழிவழிஈகடவர
சாரை, -அணையிற்ண்டஞமெய்து மருஞசரையிட்டும் வைப்ப
ன்-துணையினொறுக்.து அரியசிரைககளப்படவும் வைப்பா...
ஊாயினவழி செல்வோர்சகு - ௮ம்மொழிவழி நடப்போஸா,--
அரும்பதிசெல்வகஃ - அரி.பட தியுஞுசெல்வமுமீக,ஐ வாழ்வித
த,--இணையுமவைப்பன - சனஇழதிகாரமுஞ் செய்யவைப்ப
ன் --எங்குமாணையே மாணையேகாண்-அமைச்சர்முகலாயிஞா
மாட் டவ்வாறுகாணப்பட மாணையு மவவேகம்ர தாணையேயா
மீ; அத போல முதல் வன்மாட்டுல் கண்டுகொள்க,
கணண்ைஞாளாவ அணை சை வை கமாக கக ககக ளகக வகைய ககைகைவ வை வசைச் அரகர
௬௧.௮
சிவஞானடித்தியாச் சபகூம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
திவனானமாகக ளிருவினைப்பலததைச் தய்ப்பி
த சனுகசரகஞசெட்யு மதற் கூதாரணமி
ட்ணொததுா மா.
௮ ரசறுஞ செய்வசச னருளவழி யரும்பாவங
௧, டரையுளோர் செய்பிழ்மிய தணடலின ஒவததுத்த
ணடத், நுரைசெயது ஈர்ப்பபபி௮பு சொல்வழி நடப்
பாதூயோர், நிரையமுஞ சேராநத நிரையம்க் நீர்மை
ய்ீதாம்,
(இ-௩ு.) ௮அரானு
ரூ செப்வ
இச னரு£ு£
வழி
௮ரும்பாவங்க
டையுளோரசெ
ய்யில்
திய ண்டி டலி
ன வைத்து
திண்டத்று
ஸா செய்தப்
பன
பின்பு சொல்
வழிசடப்பர்
(2௨)
இராசாவானவ னானமாசகள் செயத் க
னமபலத.நக மீடாக நிசகரகஞசெய்வது ம
அககரசஞசெய்வதுஞு சவனதாககளனை ஆயி
ஸிராயத தானமாககளை யுறுவிப்பது மநு
உரகமாமோவெலி௰ஓ?
பூமிமின௫க ஞானமாககள் பரதார கமன
மூதலி.ப பாவஙகளைப் பிறரறிபச் செய்யின,
இன்னபாவர௫ு செய்தவர்சளுச னன வ
பராதமெஜை மலுநூல் விதிப்படி. மறிகத த
ம் கேஉற சண்டதமைக மொண்டு விமிவன.
சிலாசெய்த பாலத.தச் காகனையிட் ட
தீனா லதனை யிம்மைக்க ணவு.விப்பித தக்
தீரப்பன்.
இராசாவாற் புத்த கற்பிக்கப்பட பின்
லும் பாதகத்தைச் செய்தா லின்னமுச் த
உர கிஇரம். ௮திவிசஇலக்கணம், ௬௧௯
ண்டி.ப்பனெனப் பயந தவர்கள்,
வ்சாகமஜ்
களில் விஇம்சபடியே நடப்பர்கள்,
அ யோர்கிஜா ஆலலாத் சுதஞம்ப் பாவற்கஈட்கெ
டமுஞு சேரா ம்யாது நடசகவே 5ரகம இற ்்க்மூருர
ல்ளா,
அ௮ஈத நிஜாய சிவ மிச வானமாரக்க ஈரசவாரப்2ர
மிர கீரமையீ மர ப்படி; ட 4 அ பருறுவ்பப ஐவ ௪ருபையா த
ம. போல, இக “ரர ரவு மிரவானமாககட்ு
2 அயருறுவிபபது பண்னைவராரறஐ எ.று
௮ரசனுமெனற வமமையாற் புணரிபவானச
வாகள செய ஜீவி
அ இீராரிற்பன,
இராசாவுங முருகசஞுமாக விவவிருவரு மதியாமற் 00
8 பாவமசை மியமகனமராசன போசகுவத
மியென ஈறி௪,
இசுற்குச் சிவ௫சனமோத ரர மென்வறிக. (௩௨)
ளா யிரு£தி
னண்பை யறிஈ சாசாரியன டரிசாரகுசெய
மவன தரு வ
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ணி (0 அவலை
மேலி,தம் குகரரணம்
௮ரசலுகு பெய்வட- னரு ரவி யரும்பாவனல்க.£ தரை
யுளோர்செய்யில் - ராசாவானவன செய்கிறதும் சிவலுடைய
அஞ்ஞாசததி பிரேரணையால். ௮அதெவவாறெனனிம் $ ங்களா
ற்றீர்ததக கொளளுவதர்கு அரிசாகயபாவய்களை பூமியிலே
யுள்ளபேர்கள்செய்தால்,--தியசண்டலின்வைத ஐச் கண்டத்
அலாசெய்த ழீர்ப்பன-ண்டிக்கச்சொனன ௮ணாயினபடியே
பொல்லாதசாயெ வருத்தச்சைச்செய்த அவர்கள் பண்ணின
௯௨0 சிவஞான?த்இியார் சுபக்ஷம்,
பாபத்தைத் தீர்ப்பன,--பினபு சொல்வழிகடப்பர் துயோர்-௪
கீதரானவர்கள் முனகாமின்னபடி அபராதத்மைச் செய்த
இனனதண்டப்படடோமே, மேலேவேதாகமங்கள் சொனன
படியே நகடககவேணுமெனறு நடபபாரகள் நிரையமூர
சேரார் - முனபபணணினபாபம ராசதண்டததினாலே போ
கையினாலு ட) மேல் பாப கமைப்பண்றாம லிருககைபினாலும், ௮
வாகள நரகதகைசசேராரசள பாபமபணணினபேர்க்கு நர
காறபவமெனறு முனசொனனீோ யெனனி?-- 2 தரி
ய முனனீரரையீசாம்-௮5த5ரசததில் தணடமு மிச5 ராச
ணடம்போ லரகையால.
இ? ராசசணடம் படடவாகளு£கு நரகயாதனையில்லை,
அசெவவாறெனனிஃ௰? அதியிலேகர்சசாவானவன பூமியினசண்
தான அருளினவே5£இ வழுவிகோரசரு மூனறுவசையாக பி
சரரயச்சிததங கற்பிசதார்
வர்னறாசிரமதர்மததிலே கடசகறபேர் ரு ஏ] பிரமாதாத்
பாபம் வதால் குரூவினாமே பிராயச்சிசமாது யநுஷடானத
இனுலே சுத்தி,
தர் இனமாச்களா யிருககிரபோகள் பண்ணினபாபததி
ச்கு ராசசணடதசதிலை சதி
சாசாவினாலநியப்படாத பாபத்துக்கு யமச.ன்டச்திஞ
லே சுத்தி
ஏ பிரமாதாச - அபூததிபாவமாக
23-௧௦ ஸ்ரிவப253-சி றெ_ மணா விஉா௦
ராஹு ஸராலா௱ாகா உவாா5 நாடு | ௯2 உ அளு
ரப ராஸாவெவவ் கொயலடகி ॥
கசகவகதனை.
உ-ட௫ திஇரம்: அ௮த்விதஇலக்கணம். ௬௨௧௪
ஞானப்பிசகாசருசை வருமாறு.
(9) மெய்வகை
அஃதேதினு லென்சை கவ்லா கசாஞ்ஞாசதஇ ப்ரா” ௩ ஈ
ஞீஞாசகதியை விடாது பெலுசரிறகலாலெனறு படு டப 4
ன் முர
கண்டகறுறை - தணடிசமு மிடசதச குராரவாம்டைட
மனுசாகஇராஇவசனமூமாம--நிரயமூம நரீரமையிர உ
கச்திலுு தணடிஎரூ முூரைரையு மிராசசணட ர போல, ட)
சாசசணடனைப படடாரகரு கரக மில்லாமையால.
மற்றது வெளிப்பொரு£,
சிவ௲ானயோகியகரை வரமா.று,
அணி 300 கறவை
அரசசணடம வைத்ற நரகதனடம லாராமற பாதார
தீதிறடபொருடடாகலாறும், நரகத, டதத அறிவறதக
பொருடடரகலானு , அவவரசனுணையு 2 முல் ணையினவ
ழிச் தாவதனறிச ஈ2நடிரமனறெனபதரம.
பாவஞசெய்யிற் உணடலின வைததத கண்ட தலா
செய்து தீரப்பன, நிரயமுனனீரரையிசாமெனவே, பு௱ணிப
ஞ் செட்யின அகறகுரிய வரிசையின லைத்றுத் இரபபன ; ௮நற
தி. துறசகமுனனீரமை மீசாெ மனபதூஉம் பெசரம,
நிரயமுமென ஓமுமமை சிப்பு
தண்டத துரைசெய்தலாலத மேலும் பாவஞ் செய்யின '
இத் துணையினனறி இனலுல் கொடி சாகச் செயவலென அ௮த்௪
ண்டைதக்மைச் சொல்லி ௮௪௪௮ல்.
(௫௯
டட சிவஞானசித்தியார் சமகம்.
சரமிடையுளல(;ி5 தனஓருபு நிலையாத வருதல் இ?லைசா
ற்கொளக,
மோனை யெதுகைகசேற்பத் சண்டமாகிய தரையைக்செ
பப்தெனின மையும்
தர மகுதப்பாடு, ௮து “எனனறுடைய தரைமாண்டவர
பாடி?? என பலனானுமறி2
மூனனீரமை ஏறுப்பெயரோடு மு.ஈத விளை கை,
ஈரமையுலையறனை மரமையென நுபசரிதசார்:
இவை ழனறுமெயயுராறு5 மராடடுபோலத தருமாறு
பெமிழது2 கூறப்பட்டது
௮ற௱ரேல், பாவமா ொயேயனறிப் யு எணியதகதையுக
ோ22 மெறறுகமெனின? அற மூனனாச் கூறபபடூம,
இ.ம்பவழகயருரை வருமாறு
9
இன சொல்லப்பட்ட விராசாவிறுடைய வாக்கி
போல் பரே ோசுரலுடைய வாசகினையு மறு எப்படியென்று
மரரூக்கபோ கோகக, மேலருளிசசெய்கரு £.
ரக்ஷ
தர௮௫ ரெயவதீ௪ னருள்வறி - இராச்சியயபணணுசி:
ற இராசாெ 2யதற வாககனையும பாமேச்ரன கற்பிதத முறை
மையாயிறககு 1. அதெஙக?ைபெனனில2-- அருமபாவல்கள்
தரையுளோ செய்யிற - அனு விககைசகு ரிசா யிருககச்ச
௧5 மிகுததபாவஙசளைப் பூபியிலுளள வானமாக்கள் செய்சா
ர்சளாகல)- இய தண்டலின வைத்து - பொதக்கலொன்ணு
த .கொடிய சண்டற்களைப் பண்ணி சண்டள் அஜாதெய்
ப்ட் ர் இரம். க தவி தஇலக்கணம், கஉ£்
இர்ப்பன் - செய்த குற்றத் தச்ரத். சகச தண்ட 5
ச் சொல்லிக கற்பிச் த விரனமூ ௦படுத் இப் பினப௩தக கற்க
கயுர் தீராரிற்பன பினபு சொலவழிரடபபர் நூ யோர் ங்
ன்பு சுசசரானவாகள இ.எஅமூநு குறச(ரசெய்தரல் லிரனழம
வருமென சிறி சதபிதத முரைமையிலே உடவரநிர்பாம
எ,-- நீரையமூரு சேரார-அவாரக ர பூமியில பிரதடுபட்எமா
யிரு-கிஈ விரத சிறையிலு ௦ பொருச்ரார்கள.. ௮௩ நினாய
மூ நீரமையிாம- பரமேகர னருளி -மெய்ச வேசாமமதஇன
வழியில வாரரரவாக3ர யிடசியைககற அ55நர சமும இத்து
முறைமையினை யொசகு நரி]
இசணாற் செர ?லியத, இராசாவானவன இராமரியததி
அ௮ளளவராரகள் குற்ற ௪ ]-பழரரம இர குக்றவகளுகு ர லீ
கச னடஙகள நண்டிதறப்பு29 சரபிதமால் பும்சயுரளவர்கி
ள ௮55 மூரைமையி?ே௦ 5.5 ற௨ருவாகள, அதுபோலப் பர
மேசுரனும் அனமாககள செம்சு பாவஙகரஈ்குசசகக இப்டி
தி னடமக யு பணணுவிஃ.து பிவபெயும அ௮னுசகரச்பபனெ
னனலு முூறதைமையு மறிவி2 52.
சக வகாதாகை்.
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு,
ட
தணாயுளோ ரருமபாலங்கள செய்யி $-இவ்அுலகச் ஜள்னா
சரிய பாதகங்கள் செப்சி,,-- தியமண்டலினவைச் ஐ.அ
னானவன் றியன வாகிய தண்டு ெய்மு --சண்டத் தரைாசெய்
௮ம் திர்ப்பன்-மேலும் பாவஞசெய்மி விச தணையினன்றி பின்
தர்ம சொடிச ரகச செய்வலென 5 சணடத்தையெடுத்தச் சோ
லின் யச்சிறுத்தியொழிப்பன்.-தூயோர் பின் புசொல் எழி நட
௯௨௪ திவஞானத்தியார் சுடகூபம்,
ட்பர் நிரயமுஞ்சேரார்-௮றிகுடையார் பின்பு விதிவழிரடர்த
நிரயததிலுமழுகதார்,--அம்.தநிரய முனனீரமையீசரம்-௮5 2௦
ககணடமும் ராசறன்டமயபோலாம, இங்கனம் ராசதண்டம்
லைதத நரகதண்டம வராமற் பாதுகாததற்பொருட்டு நரகத்
ண்டதசை யறிக நபொருட்டி மாகலான,-- அரசலுஞுசெ
ய்வத$ீச னருளவழி-௮வவரசனாணையு மூகலவனுணை வழி சாவ
தினறி- சுநஇரமனளென்பதாம,
இவை மூனறுசெம்யுளாறு? தராபதிபோலத தருமாறு
தெரித தக கூஉப்படடத.
மறைஞானதேசிகா உரை.
ணயரடு 00-90 ணை
இராசாவைப் போலச் சிவறுககு॥ பட்சபாத
மிலலையென ஸுணர்த துகிரூர்,
அருளினா லுரைத்தமூலின் வழிவசா ததன்மளு
செய்.பி, னிருளுலா கிரையத்துன்பத் இட்டிரும் பாவ
நகீர்ப்பன், பொருளுலாஞ எவாசகமாதி போகத்தாற்
புணியந்சாப்பன்,மருளுலா மலங்கடீர்க்கு மருந்திவை
வயிக்தியகாதன். (௩௧)
(இ-ள்.) ௮ரளி அனமாககள் சந5மர ணச் சடலைவிட்டுக்
னா ஓரை கரையேற்றுசையின பொருட்டுச் தனது ௧
தக நூலின ரணையினள் திருளளஞ்செய்த வேதாகமய
வழிவரா த௫ன கள்வழி மடவாமற் பாவத்தைச்செய்யின,
மரசெய்யின
இருளுலா நி இருள்பொருச்திய நரகவே.சளையில் சட
னாயச் துன்பத் நீது தயருறு மசத்சாகய பா.உ.ல்களைட்பு ௪
௨--சூத்இரம்: அச்வி இலக்கணம். ௬௨டு
திட்டிரும் பாவ ப்பித் தச் சொலைர்சவாறே, யதனைச் நீர்ப்
ச் சர்ப்பன பன,
பொ ருளுலா ௮55 நூலி லஈங்கூறிய முறையினடர்கு
ரூ சுவர்ச்கமாதி மவாகளைப போகஜ்துக கேதவாரிய பொ
போகத்தாற் பு ரூள்க எனை மதையுமுடைப செராககமுஈலி
ணிய சீர்ப்பன ய போகங்க ளப பு?ப்பித_நச் தொலைபபியா
நிற்பன இவவிரணடு மாசஜதாற் பயனியா
தெனில் ?
மருளுலா மல வயிததியராசனாகய சிவன மலமாயாஇ
நகர்க்கு மரு௩ யாகிய வியாதியை யானமாககளு£கு. பட
இவை வயிததிய சபாதமினநியே போககரகிறபன எ-று.
நரசன.
வயி.த்இயகா,கன - எழுவரய்,
இர்ப்பன - பயனிலை.
இதர்குக சாரஷகமும் வாயவயசங் கையு மெனவறிக.
“விணணுளார ஈரா மற்றை விலஙகுோ, பணனு௦ பா
ல பலததைக கொடுப்பல, றிணணமே யமன சேசிகன றாத
டும், பணணிற் பாவ விகஞூல பச.தரும்?? ஈபிணகக5 தனனையு
ம் பெறறவா தமமிடைச, கணகசி லாரையுய களவாக பம்பை
யூ௦், வணககு வானமனனன மறறையர் தங்களை, யிணகருவா
னரசதத ளிபமனே ?? எனவறிச. (௩௩)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
0
மேல் வைத்யசை யுசாரணமாகக் கூறுதல்,
அருவினாலுரைத்ததூலின்வழிவரர த௲னமஞ்செய்யின்-ப
சமேசரன் தன்மாச்சளுச்கு தருமார்ச்ச காமமோக்ஷமாயெ சி
௬௨௬ சிவஞான)த்தியார் சுபகூம்,
அர்விசபுருஷார்த்த சதெதியின பொருட்கெ சருனையினாலே ய
ருளிச்செய்க வேததஇனவழிஈநடவாமல் அசர்மதமைச்செய்யி
ல், --இருளுலா நிரையத நனபதஇட டி ரும்பாவகஜீர்ப்பன-௮
நதிகாபபொருகடீயிருகஉற நரச லே யிடடுப பெரியதாகய
பாபதிசையொழிபபல,--பொருளுலாஞுசவாககமாதி போசகு
தாற பு. ணியக் ரரோபபன-எல்லாபபொராளுமுண்டாகய சுவர்
காநிறோகஙகளில் போகதஞ,லே புனணியசளைபொழிப்
பண றா ரரமல்ஙக உர்ககுமா வை. 4 த சஎமாயிரு£கத
விஷ்யசாதில பரமசுசபு,யாக மயககமமைபபணணுவ
ஜீரயிருக்கிற சருாஙகளாய மலககாயொழிஉஞுமருகது இச்
தீஸ்வாகநரசஙகள -- வையக ன- வன
ஸ்லாகஈரகமாசர ஒரெ, கைக சகொடுததுச் சருமகுக
னாயே வியாஇகைரீகரும் மைாயேனளுரனவெனறது-ரோகதஇ
ல்விபாதிய போசகுசிறவறுககு வைசதஇடனெனற பேராகை
யால், ே சததுககுகசாரணமா?ம கருமதழைப் போக்குகை
யால் வைத இயருக்குமஸ்வாம்பெனபறு மொ. வைத இய
கன எனற ற.
* தசசம் - நிஷபலம்,
க போற ஹஹா வெக த் பட்டது ஷவ..2ஜெ
ஷூூ.தி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ஜவலைகவனகை () ஷயவளைகள்
பின்னு முதாசரிச்சின ம்,
அருளினாலுரைச்த நால் - வேதாகமல்கள,--இருளுலாகி
சயம் - ௮ஈதகாரம் பொருர்இிய சரகம், -மருஞலாமலம் - மய,
உ--சூத்திரம். ௮தீவிதஇலகக்ணம். ௬௨௭
க்கம்பொருஈதிய பாவபு ஈஎணியங்கள்,-- மரா த - ஈரக௫வாக்
கம,--வெனருனே,- - வைதயென - பப உசன
மழ்றதுவெளிபபொரு ்
ன்
சிவஞானயோடுயரரை வருமாறு.
வெயவவைகை (0 பவை
வேசாசம நாங்வபி ?0லான ர பானி அூர்கஉழி நீனு
அருளவழி நிமறரமைபு ஏிடம இரண்டு ௩மிர ௫ நோயா
கர, அவரருார பரமா ப௫ிபொரட்டு. சியம ஈர் ய
வததியன இனபசதறுனடக் த் ஈநரை ற காவிபப
| துன்டங்கள கப மாநகரை ற சாலிய
னென்பதாம
ட் மோ ஈறு ட்
இஃது ௦௧௪ உருவசம்,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
ஆனமாககஞு(ப் பரரோசரன இற்கு சொல்லிப்
போகத பாவகனமதகல “ப போகரும சொழிநது, புனணி, ௪
ன௯மதசைப் போகசவேண்டு௮ இஒலை?பனனறு சொல்ல? ௮வனை
சோக பககுவரனமாககளுசகுப பு எணிபசனமழு மாகாது-
ஆகையால் ௮. ஓவும பேரஃகு£ற முறைமை யருளிசசெய்கருா.
அருளினா ஐுனாச்ச நாலின வழி௮ரா ரசனமஞ்செட்யி ஸி
ரளூலர நிரை.பததுனபத இடடிரும் பாவர் இர்ப்பன - பரமே
௬ரன தனது சாருணணியத இனுலே யருளிசசெய்;த கேசாகம
தீதின் வழிமிறே வாராமல் ௪னம மல்லாசவையிற்றைச் செ
ய்றவர்களை, மயக்கம்பொருகஇ இருக்சப்படாநின்று சரகவே
௬௨௮௮ சிவஞானக்தியார் சுபக்ூஷம்.
கனையிலே யிட்டுப் பெரிய பாவங்களைப் போச்குவன பொரு
ளெலாஞ சுவாக்சமாதி போகத்சாற் புண்ணிய இர்ப்பன - மி
மகுச்த பதா ததங்களை யுடை ததா யிருககப்படாரின௱ ஆவர்க்க
முத்லான போக்கைப் புசிப்பிக்கே புணணியககளையும் பேர
ககாகிரபன,.-.- மருளுலா மலங்ஈடாசகு மருஇவை வயிததிய
காதன - ௮அனுஞானமே பொருகஇ யிருஈகப்படாநினற மலங்
களைச ச௬௨ரலக நரகமெனகிற ௮௮ஷகயகளைக கொண்டு போ
சழூவன, ஒருத ராலுக இிதகற்சரிதாகிய மீஈவிப் மீணியைப்
போகருகைு வயிததிய மாகனாகிய பரமேசுரன_
இஷ சொல்லியத, பரமேசுர னருளி-செய்த வேசா
சம தன உழி வாராத பாவிகளை நரகததிலே யிட்டுக் சணடி.
ட்பிச தப பாஉஙகளைட போககுவனெனறும், புணணியஞசெய்
திவாக ச௬வாககாஇ போககசளிலே வைடபிதது௪ சுகதசை
உறபலிடபி2 தப் புணணியங்களைப் போசகுவனெனறும், இர
தீப புணணிபபாவமெனடித விரணடு விஷூயத சாலும் அஞ்ஞா
னமே பொருகதி யிருசகப்படட மலஙகளைப போககுவனென
ஹூமூறைமையு மறிவித.த.து.
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
எண்ணக் (0)
(வே தாசம.தநாூல்வழி நில்லாமைபாவம்..நூல்வழிகினறும் ௮
ரூளவழி கிலலாமைபுண்ணியம. அவவிரணேகோயாகலான))--
௮௱ளினாலுரைகத.நூலின வழிகராது-௨உயிகடகுக சருணையா
லளிதகருளிய வேசாகமநூல்வழி யொமுகசாத,-- அதனமஞ்
செய்யின - பாவஞ்செய்யின்,--இருஞார நகிரயத் துன்பத் இட்
டு. இருணிறைக்க நரசத் தனபததினக ணழுத்,தவித்து,---இ
ரும்பாவததஇர்ப்பன் - பெரிய பாலத்இனைத் இர்ப்பன்)-பொரு
௨-௬ தஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௬௯௨௯
ஞுலாஞ்சவர்ச்சமாஇு போகத்சால் - பொருள்கள்சங்யேயே சுவ
ர்கசாதி?பாகதகால்,-புணணியகதீர்பபன .- புண்ணியத்தி
ஊைத்திர்ப்பன,--வயிச்தியயாகன - சிலபிரானாயெ வைத்திய
ன, ம௫லாமலங்கள - மருடசியுண்டாதற் கேதவாசய ம
லசோய்களை,-- இரக்குமரு௩இவை - போக்கு மருந தக ளிவவி
னபத துனபஙகளா ெனபசாம்
மறைஞானதேிகர் உமை.
அணைமழ9212 த கொகமை
சிவவாககியத்தினவழி நடபபராசகும் ஈடவாதோ
ர்க்கும் உசாரண மூணாததுகரமுா
மருத்துவ னுரைத்ததாலின் வழிவரிற் பிணிகள்
வாரா, வருத்தம் பிணிகடபபிற் றபபிய வழியுஞ்செ
யயத், இருசத்துவன் மருந்துசெயயா துறும்பிணி செ
ன்றுந”ர்பப, றுரைததழாூற செவனும்னனே யுறுங்க
ன்ம மூடித் ப்பன். (௩௪)
(இ-௭.) மருது சனவநதரி சஙகசைமுசலிய வாகடததி
வ னுரைத் ன வழி ந௨ககு மவாசககுப் பிணிகளவ து
சுநூலின பொருக்சாவாம
வழிரிற் பிணிக
ளவரரா
வருத்தடும் பி ௮க் நூலினவழி ஈடவாமல் ௮பச்தியமா
ணிசட்ப்பில் ய் நடககறவாகளை யநத வியாதி வருத தாடி
த்கும,
சப்பிய வழியு அ௮ச்தவயித்துயன் சொன்னபடி. ஈட்லா ௪
ஞ்செய்யத இரு பத்தியமாச வொள்றைச்செய்யி னதற்சே
௬௩0 சிவஞானடூத்இியொார்சபக்ூம்,
தி, தவன் தற வெளடதம் கொடுத் தம் இர்ப்பன்,
மருச்தசெய் மருது பண்ணுமன மகதிரங்களாலுர்
யா துறும்பிணி தானபோயு மானப போகவிட்டும போக்
சென்று இாபப ூவன;
ன
அல்ரொயோல வெனனில்? பேயமுதலியவர்றாரி அய
௫௮லார்க இருகரவிடததுத் திருநீறு கொடுத. றக தாக்குமா
போல
உரைதத நாற் அதுபோலச திஉன்றுளி மெய்க திவவி
சிவறுமினனே யு யாகமறாளின வழி ஈட“ குமவாகள செய்
றுங்சகனாா ஈஈ௦ட௨ ௩ கனமததைப புரபி ழப மீனை மேலா
டி 5டரபபன ய போகதமை யடைவிபபன.
அதனி நடவாமற் றபபின பேருக கக்கனமம் போகை
யின பொருட்டு ௮ சாரிய ரிடமாகப் பரிசாரதரைசசெய்துக ௪
ன பாதலைப புிபபிச தத தொல்ப்பிப்பளா, எ-று
ெ யயவென்பது - செடதெனத இரிச நடின றத.
திருதசல் - இரதமல்
உறுபபிணி செனறு௩ இரப்பன எனபசர் க£காலதது மரு
நீதஇரகு வசமாகாப் பிணிகம£ காளிடைவிட்ெச தாபபன. இ
பபடிப பிராய-சித்ததரா னிய்காதனவதமை யனுபவிககப்ப
ண்ணித இரப்ப சி௨ெென்பாரு மூனா,
சென.றுமெனறு மும்மை எதிாமறை
இச௫சகு௪ வச ரமோகதரததம பெஎஷ்கரததுங் கர
௪, (௩௮௯)
சிவாக்டயோடுயருரை வருமாறு.
(0
மருத் தவனுரை த்ச நாலின வழிகரிற் பிணிகள்வாராஃதம்வ
ச்தரிபகவான பணணின வைத்திய சாத்திரப்படி கடச்ச
௨--ரூதீதரம், ௮த்விதஇலக்கணம். ௬௯௩௧:
பேருச்கு வியாதிபொருககா.த.-.- வருத்தீடும்பிணிகடப்பில் -
அசதசாச்இரபபடிஈப்ப நடக்&ல் பிணிகளவ த வருத்தத்தை
ப்பணணும்,--சப்பியஉழியுஞ் செய்யத இருதஇ மனமருக.தசெ
ய்யா துறுபபிணிசெனறுரப்பன - வைசஇயசாசஇரம் சொர
னனபடி. தபபினடீபியால் வியாகதவா காலத்து வாச பபீஎரி
யுத்தவனபாறெலறு மராநமசைசெய் சகஷொடுச அபி திப்ப
ன மானமெம்லாத மருந (றபபியு1 ரரோபபன --உரைதசநூற்
சிறுமி உ யுறுஙக ராட்டி கதிப்பன - லேசாக தகை
யாளி மச சி௨று ராச வேலமராக்சத இன்டடி நடவாது
2 கரூமவியாதிசளுகரு கரசாச்போச தஙசஙகளாகய ஒள
வள்த்மைக் மெ ட துதடிர பப
வை, இமன விடாதியாஎரி௨ததிலே செனறும்செலலாம
லுந்தீபபனெ௮சசாகு, புமியிம்ராசாவினாலு2உ உம: ஓம௬௪
துக்கஙப்களைாசசொடுஃ ௫ புண ுிபபாபஙகள் யொழிா ஈது
க்கு5 செல்லா ஈறீ£படது செனறு ர்ப்பனெனபது, றசாரிப
மாகயோ மெரரசளி யெ்லாசருமசளயு௨ பசகாலத
லேயெ ழி போகா ஊசைசொடுபப வென டுூகருதிறு
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வலைக் அசலை [0] அவக கணை
பைததிபனெனறதேஇஷலெனன வொப்புரைகக்னளார்
மருத துவ இரா ௧.த நால் -வைதஇ. சாதஇரம --சப்பிற்
பிணிவரு2 இடுமெனறு மாறுக உ.று௨சனம மூடடி ம் தபபன.
பிராயச்சிகததம பண்ணாசவிடத தேறின கனமததைபட் புட்பி
த்.தத சொலைப்பன்.
மற்றது வெளிட் பொருள்.
மைன
௬௩௨. தவஞானடுத்தியார் சுபகூஷ௰,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வலவ (0 அகர
வாகட நூல்வழி பொமுகாத தப்பி.பவழியொழுக) ௮ல்ஐ
ன் மானமிகத்தானும பெளதிகததானும் வரும பிணிகளை அத்தி
குச தககமருந தக த இருதஇயும், தபபிய௫ழியொழுகாதிருப்
ப௮5 சைவிகசமசான வரு௦ பிணிகளை அவறறிற்குது தகக ௨
பாயஙகளிலே செலுததயும், தோசஇரவன மருததுவன, இவ
வாறே, இவபிரானும் உயிர்கடகு வரும் இருவினையைப பலதி
ஜன்மானு மூடடித தீர்ப்பனெனபதாம்.
மேலுருவக௭ செ.ப்ததனைத் செரி2 ஜணர் ததியவாறு.
கப்பியவமிபுமெனுவம்மை இழி௮ுசிறப்பினசண் வ து.
இருதிதனனெனப.து முற்றெசசம,
நனமருநஜெனபத௨ம் பாடம்,
செனறும் உமமை இ௱நத ஐ தழீ.இமிற்று.
செனறுமெனபுழி விவவிகுடு விகாரச்சாற் றொக்கது;
குடிபொனறிக குற்றமு மாககே தரும?? எனமுற்போல.
அவற்றிற்கு ததக்க வுபரயல்களி2லபெனபது அ௮வாய்நிலை
சீபரனண வந.
அவ்வுபாயங்களாவன, தானம் பூசை யோமமுதலாயின,
செய்யாசென்னு மெதாமறை செ.யவெனெ சசத்திரிபு.
அ.ற்ருயினும, துனபநுகர்ச்சியேயன்றி இனபறுகர்சயும்
மருக்தோடொக்குமாறு யாங்கனமெனபாரை கோச்; அஃது
ணர்ச்.தகற்செழுக்கத வருஞ் செய்யுளென்பத.
௨--ரூ.தீஇசம். ௮.தவிதஇலக்கணம். ௬௯௩௧.
இரம்பவழடியருரை வாருமாறு.
ரைவவயயை 00) அவைகள்
மேலும் வயித்தியன சொனன நூலினவழி வர்தவர்சளூ
க்கு வியாதி வாராதென.றும, ௮௧௩த நாலினவழி வாராசவர்
களுசகு வியாதி வருமெனறும, கடககிற சனமைபோல, ப
ரமேசா னருளிசசெய்க வே,ரரகமதஇன வழிசெய்கவாசளூ
க்கும் செயயாதவர்சளுசகு முசசொனன முறைமைபோல
வெனறு சகோனற அருளிச் செயக்முா.
மருத தவ ஐரைதத நாலின வழிலரிற் பிணிகள வாரா -
வாகட சாததிரததினபடியிலே லவயிமதியனசொனன முறை
மையிே செட்கவாசளூுசகு வியாதிக ஞ சடாகாது.-- வருது
துடும பிணிகடப்பிற் ஐபபிய வழியுஞசெய்யத் திருச். துவன-௮௩
த்ச்சாகதரதூனபடிசகுத த௨றுவகத விடசதம் ஓள௲சரு
செம்யு மூரைடமையா திருகதச்சொல்லிவைத்தனன -- மருது
செய்யா துறுமபினெெ -னறு இீர்ப்பன-ஒளஷ களுக்கு மட
டுப்படாச வியாதிகளையும ௮றதக௫,2,2௧௧ வபாயங்களிஞ,லே
சென்று இீராகிஈபன,-.- உரைததநூற் சிவனுமனனே யு.றுங்க
னம மூடடி.ச இரப்பன - வேசாகமககளை யருளிச் செய்யப்ப
ட்ட. பரமேசகரனும இச மூரைமையிலே பொருகசத்சகக ௬
க துககங்களைப் புரிப்மித் தச சொலைப்பியா நிற்பன,
இகர்குடபிரமாணம் 9வஞானபோசம் ௨-சூ, ௭-வெ,40%
ல்லிற் குமிபு நிகழ்செமபி விற்களிம்புஞ், சொல்லிற் புதிதனறு
தொன்னமையே.-.-வல்லி, மலகனம மனறநுளவரம் வள்ளலார்
பொனவா, ளலர்சோகஞ் செய்க மலததாம்??, என்ஜஐுமதல் க
ண்டிசொள்க.
இசனாற் சொல்லி.பது வயிச்தெயன கற்பித்த சாத்இர
த்தின் ோரமததிலே வச்தவர்சஞச்கு வியாதி வாராசென்
௪ சிவஞான$த்தியார் சுபக்ம்,
றும், ௮க்தச் சாததிரததின் வழியிலே வாராசவர்கள் வியா
தயிலை வருததபபயோக ளென்றும, அநத சாததிரதஇ
னவழி ஐவறினா௮௦ ஒரஊமமப.ன்ணுாு முூறைமையுகு கறபிழ
தானெனறும, ஒா௦௨நாளுகரு மடடுபபடாச வியாதிகளை
குறான சென்று இர்பபசெனறும,டங்ஙனளு சொல்5ப்பட்ட
முறைமைபோல், ப, 2 சரறும அன மாககக செப்ச கனம
தகன யுள மூரைைபி2ம உட் உப பு."பபிச. நு, சொலைபபி
பபனெனனு முறைமையு மாறிலி 4.
சுப்உமண்யதேரிஃருரை வருமாறு.
0
உனா சநூலின வழிவரி.? - வாகட நூலின வழியொழி
சிடில்,-பிணிகவாவா ர ர-ம்ணிஉாம சாறை ௱்பபில- தபமயி
யவழியொழுலை-- வழு இசி பிுரிஃள-௮அயவனைம நனமிகது
தாமையெொ த? சாறும் வரூம்பிணிகளை டொ ய்யமருக து இ
ருற்திரன்-௮2ாுமம்க ரெடவிமாகிய மருது இரத
திய 0,-- காட உர் - பமிபவழியொழமுகாஇ
ரூபபவும),-- உறுபம்ணி - சைவி: மானா வரும் பிவரிக ளை
சென்றுகடாபபன ரு தவல - அபறறிரகுதற்க்க வபரயஙக
ளாகய தானம் பூசை யோம மு. மரனவைசளிற செலுததி
யு5 இர 2மியன மருதுதுவ.ள-- பி எனே- இவரே, உ
ஸனாத்ச நூறசிவறு 0,-- வேசாமமஙசளி ஸு.௯ ரத்தி. வண்ண
ஞீ சிவபிராறும்,--உறுவகனம மூட 2ிரப்பன - உயிரகஎ
வருமிருவினைபைப பலஇ௱தசானு மடடி தசா பபன,
மறைஞானதேசிகர்உ மா.
௮௮௮௦610022 60-0௦ கை
அசமாச்காசெய்த சனமதமைப் புசிப்பிச் தத்
சொலைககு மத ச்சதம்சே்சவினை செய்யா
௨-௭ரூத்இரம். ௮.த்விசஇலக்கணம். ௯-டு
விடத் தத் இர்க்கப்படாவெனபதழ்
குசாரணமிட் ணொததுகமுா.
மண்ணுனளே லெவியாி மருத்துவ எருத்தியோ
ட், இணணமா யறுத்துகமமித் ர ததிர. ரெலநோ
யெலலாங, கணணிய கட், பபாறுங கலநதுடன கொடு
த்துதட்ர்பப, வவாணரு ம்வபததுப மரு 2 யேய
னேயநுபபவா, (1. ௫)
(-ள்) மறு பரிசாரிபானவ இனமா? களு£எடப விமா
ளே உலவி இிபை [ றி ர ச்ட் ஸியவ ரு வறுதகு
மாடு மற பூயட6றியு£ வெறுட யுக போரிரபன, அது
ததவ னருமகி அவறுக தட்டபமரயிருகவு நஉரமுடைய வி
போடுர 9.௨௭ மாதிபையயபோகசீழு பென் ராவு, சூடன்
மா மறு துகி கொடை கொடு?கவய கணனைடோம,
திக் திர்த௪்டிம
சில்கோ யெல ௮௨ன முனை சிவவியாசீயமிஉ குண திச
லாங கண்ணிய மெலலோருப கருதுவ கருபபுபகயோடு
த. ப பாலுஙவ ம பரர1மி மரு$மைம்ல3 ற கொதெது
கமசழ;டன மொ வியாற்டைம இராநிறபலா
டுத ௯ சீசாபப
வா
அலா லி௨னிட2ம் விருப்பு வெறுப்புக் சணடிலம, ௮
வனிடதத.ற படசபார மிமலாமையால்
அணலு மி ௮சதனயைபோல வெமது சிலவனு மான
னபத தனபமரு மாசசள கனமத்துக் டோக விருவினைப்பல
தீதியே வினைய னகனையும் புகடபித்துத தொலை-பன, எ-று.
அப்பன்.
௬௩௬ சிவஞான?த்தியார் சுபக்ூம்,
அண்ணனது மெனறவும்மை- எதிரத தழிஇய வெச்சம்.
இதற்கு மிருகேநஇிரமும் வாயவ்ய சங்கதையு மெனவ
திக, (௩௫)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வ் () றைஎ:
மேலிகர்குசாரணம்
மணணுளே லைவியாடி மரும் தவனருததியோடுர இண்
ணமாவறுததுததிய்கறத் தாததிசிர சிறநோபெல்லரம - பூ
மியி; கணணிலே வைததியனணானவன வியாதி திரவேணுமெ
னஜும் பிரிபததாலே கூசசமற ௮௮5 தம காய்கோல்போடடு
ஞு சலலியாதிகளை 8ீசருவன --சன்ணி.பகட்டிபபாலுங் கலக
தடனகொடுகதத இரப்பன-இஈ்சையாய் கருசபபடட கருப்
புககஃடி பாலுடனே கல௩தகொடுசறுச சிலவியாஇகமை நீக
குவன இவலாறோ,--அண்ணலுச துபவினப மருததியேவி
ஊயனுப்பன-ஸ்வாமியும் ௧,தககஙகை புிப்பிதசேவிளசையடொ
மிப்பன.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அணக () அறுக்க
இனபத துனப மூட்டி, யிருவினை சொலைததற் குதாச்
ணம்.
வெளிட்பொருள
சிவஞானயோகியருராை வருமாறு.
வய (] மைலக்
அ௮வ்வச்சேோய்கட்சேற்ப மருத தன்செய்யு மிருவேறுவ
சையும் மருக்காதல் உலகத.தக கரணப்பதெலின், அவ்காறே
உர திஇொம்: ௮த்விதஇலக்கணம். ௯௩௮
நேகீல்ல ஐசர்விச்கு மின்பத்துனபமிரண்டும் மருச்சாச லுணர்
க். தகொள்க வெனபகாம்,
இவை மூன்று செய்யுளானும் தரணிபோலதக தருமாறு
தெரித் ஐக் கூறப்பட்டது
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(டு வெவகைக்
பரமேசுரன் நனமாகச்சளசெய்த சனமசகை சுகறக்க
மாய ஒளஷூகங்களைக கொண்டி பேரககுகிறபடியென்ற மர
னாச்கனை சகோச&, ஒருகிட்டாஈதமிட்டு அருளிசசெய்கீ ரா.
மண்ணுளே சிலவியாதி மருத்தவ னருததியோடுந இ
ண்ணமா யறுதி தகச8றிக இீர்த்இடும் - விசுவத்திலே சில.வியா
இயை யாசையுடசே வயிச்திபனானவன் செய்து கைசணடப
டிபே நிச்சயமாக வறுது தங £றியும் பரிசாரஞ்செய் ததிரரநிர்ப
ன... இலநோபெல்லாப் சண்ணிய கட்டிப்பாலுங் ௧॥ஈறட.
னகொடுத் தத இர்ப்பன - இிலவியா இஈளுக்கசெல்லாவ் கருகப்
பட கருப்புககட்டியு௦ பாலும் கலக துசொடுச் தத் தீரா
நிற்பன. அத்கனமைபோல;-- ௮ணணலுந் நுன்பமினப ம
ரூதிதியே வினையறுப்பன - பரமேசுரறு மப்படியே அனமா
கள்செய்த புன்ணியபாவங்களுக் டோக சுகதுக்சங்களைப் பு
சப்பிச் தக் கனமங்களைத் சொலைப்பிப்பன.
இதனஞாற்சொல்லியத; பிரவஞ்்ஈத்திலே வமிச்தயஞஷ்னவு
ன் வியாஇகளைத் இர்ககுமிடத்.த விப்புரிதிழூதலான விடா௫.க
ஊயறுத் துக்கறிப் பரிகரித் தும், பிச்சமுகலான வியாஇகளைக்
கருப்புச்கட்டியும் பாலுங் கலர். தகொடுத் தப் பரிகரித் தும் செ
ம்கிறமூறைமைபேரல; பரேோசுரலும் ஆன்மரக்கள் செய்த புண்
௬3
௬௩௮ இவஞான?த்தியார் சபக்ூழ்,
ணியபாவத்.தக்குச்.5க்க சுக தக்கங்களைட் புசப்பித் தச் கன்மல்
களைப் போககுவனெனலு முசைமையு மறிவி5த2.
£தாபரம்” (அரனடி? மறைகள்? '௮ணையால்? அரசனும்?
அருளினால்? ₹மருக தவன? மண்ணுளே ? நக எட்டுத் இருவிரு
துச்மும் சிஷ்யன.
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
ணன் 1
ருக் தவன - மருக் துவனாவான,-- மணனுளே சிலவி
யாஇ - இவவலகக துள்ளார்ககுணடாகிய சிலவியாதிகளை,-௮
ரூதிஇயோடிக தி ஈணமாய் - கரவோடுமறுஇபாய்,-- அறா
சதுகறி2இர்ததிமெ - அறத தக்றிச இர்ததிடவஞ்செய்
உன,--சிலகோயெல்லாம்-சிலவியாஇகளை;-- கண்ணிபகட்டிப்
டாலும் ஆ கருதிய சாககமாயும்பாலு.2,- சலக தடன கொடுத ஐ
க த£ரட்பன-கலச் தக் சொடுச்தத இரப்பன,--௮ண்ணலுமினப
௪ தனப மருத்தியே- அவவாறே மூதல்வலு மினப தனபஐக
சாகிய மரு$ை நுகாவிச் தூ -வினையஅப்பன-இருவினையாச
ய கோனபத் இரபபன.
இலை மூனறுபாட்டாஜு தரணிபோலச் ௪ருமான செ
மித் தக கூறப்பட்ட த.
கு,
மறைஞானதேசிகர் உணா:
அணவர01321 60-50 யை
இப்படிக் கன்மம் புஏித் தச் ச£ீரம்போனா லா
ண் டலஓபவிப்ப தேமென்று வினவ; மே
௮ணர்த் தரர்.
௨--ரூதஇரம். த்விசஇரக்கணம்.
௯௨௨௯
பூதனா சரீரம்போனாற் புரியட்ட ரூபந்தானே,யா
தனா சரீ. ரமாகி யின்பத்துன் பங்களெல்லா, நாதனா ரா
ணையுய்க்க ௩ரகொடு சுவர்க்கந்துப்தீதுத், தீஇலா வனு
வாயோனி சேர்ந் இடுஞ சீவனெல்லாம்.
(இ-௭.) பூசின
சரீரம்போ
ளுல்
புரிய டட ரூப
நர்தானே
யாதன சரீர
மாக இன பக.த
ன பங்களெல்லா
நாக்னா ராணையு
ய்கக நரகொடுசு
வாககச் தய்தத
இதிலா வ்ணு
வா யோனி
ந்திடுஞ் ”வனெ
ல்லாம்.
(௩௯)
இருவினைக்கீடாக வெடுதச பஞ்ஈபூகமய
மான தூலவடல்விட்டு நீங்கினால், தங் கனுப
விக்குஞ் சரீரம் யாதெனில் ?
கலைமுசலிய வசாதாரணமாகய தச். தவ
ல்கண் முப்பதும், அனமாககடோறுக கனி
தீசீனியாய்ச் சிருட்டிமசொடங்கிச் சஙகாரம
ளவு மது சானேதின றங்கககுளள சுத
கவகளை மபறுபவிதகறகு
வன தாச ௪7 தியரனத செலுத்,
அன மாக்கள் புண்ணியகனமசதுக டோக்
ப பூக்சாரமெனனு5 தனுவை யெடுத்து
சுவாகபலங்களைப புசித தம், பாவபல,5_ற
க டோகிய பூகமெனலுச் தலுலை யெத.த
நரசமுலிய வாஜைகளைப் புசத்தத தொ
லை*தவாறே
குத்தமிலலாத வானமா புரியட்டசேகி
யாய்௪ சுககல சோணிசங்களுடன கூடி.
ப பூகீபரிணமைமாகிப சரீரதமைக கனமானு
குணமாகக கர்சதாவின தாசசனையா லநத
ப்புரியட்டகமே யோனிகடோ௮ மதற்கதத்
கேற்ற சரீரத்தை யெடாமிற்கும், ௭-௮.
தான் - அசை.
ஏகார மீழ் தசை,
௬௪0 சிவஞான த்தியாச் சடக்யம்,
உய்ச்சல் - செலுத்தல்.
இதற்குச் சாரணாகமததஞ் வெதருமோச்சரச்.த மதறிக
புரியட் டகமே புரிச்தக்கங் குண்ண-வுரியவட றஐனணை
விளககும?? எனவும், “4௮ம் ஐயாக் குழியினழவா ராகமே பா
வச்தாகும், பொருகதிய பூககசாலே பிமைததீடும் போது சன
ஓட, புரிகசீவிண் புகுவாராகம பு. ணீய௫ தாலேயாகும,டொ
ரூ௩திய பூச்சாரச மொருகணப் போதுதனனில்.?? “புண்ணிய
பாவத்தாமே பூகததின பரிணாமததா, மண்ணிடை மனிதராக
மற்றைய வடி௨மெலலாம ?? எனவறிக,. (௩௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
(0) வெயவகைகககை,
மேலிகத ஸ்தூலதேகமவிடடால் ஸ்வர்க்கஈரகத் தக்கு
சேகமணடாம்படியு 0, காபததி2லபதயும்டிபடியு முணர்தது
தல்.
பூகசைரீரம்போனாற் புரிபட்டரூபகசானே யாதனாசரீர
ம்-இக்தஸ்தூலேேசசம்விட்டால் சூச்குமமாகிய பஞ்சதனமாத்
இரையும் மகோபுததுி யகஙகாரமாகய புரியஷட்கததிலேதா
சே நரகானுப௨௰ ககா யாகனுசரீரம்உணா டாம, ஸ்வர்ச்சாறு
பவத் ஐககு பூசசாரமாகப் பிரகா சரூபமாகிய சரீரமுண்டா
ம, இன்பத் தனபங்களொல்லா காதனாராணையுப்ச்ச ஈஉரகொடு
சவர்கககது.ப்தஜ-௩ரகதஇலும் சவர்ககதீ் இலும் தன்பத்கையு
மின்பத்தையு ம கர்தமாவினுடைய சத்தியினாலே பொருசதப்
பட்டூப்புசதெ த,--திதலாவணுவா யோனி?சர்க இஞ் ேவனெல்
லாம்-பரமாணுவெனலுச் கனமையும் மச்தியயபரமானுவென
லுர் தன்மையுமாகிய குர்.ஈமன்றியில் ஞூச்குமருபிபாய், பூமியி
லே சருமத் துக்டோன சர்ப்பத்தையடையும்,
உருத்திரம். ௮ச்விதஇலக்கணம். ௬௪௫
ஆன்மாக்கள் தேவதேசமூண்டாமென்று மூலத் இர்சொல்லாஇ
ரூச்கவும் சொனன த, ஸ்வார்ககரகத் திலனுபவஞ்சொல்லுகை
யால் ஈரக் துச்குபாகானாசரீரம் சொல்லப்படுகையால்) சுவர்க்
கத்துக்கு தேவசரீரமழைச் துககூட்டிப் பொருளுரை கதல்.
யாசமாசரீரம்பூதசரீரமெனபதற்கும, பூசபரிளுமம் மனு
ஷ்யசரீரமெனபதறகும, பூதசரீரம் சேவசரீரமெனபதற்கும்ச
ம்மதி
ஸ்ரிவய தெ ௪ றெ கமநாாகிணா௦ வஹா
9௨3 மெவ கெவலாக | ஆண சா,ண ௨டுசெ
ஷஸாறீறதவ ௨௨0.௪ ॥ _த௮௨02-2௯ 0௮0௧
26)
௮
ெவா நாளைவ வாக | ஊட உரகாயெெ வ
ஸ்ாறீற௦ அ2-௫)_சீஹா[_த5 ] க௨2ணா2வி றொ, ணய
றீறஹோ.5 நா | த-ஞு.௪ வறிணா.ற விய
ஹீ தி.
இவ்விடத் த பூசபரிணம மெனறது கேகமானது பால்
யாத் யவஸசாச்தரங்களை உடைகையிளுலே சேகத்துக்குச்
சொன்னது.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ைவவகைகைய(0] பலைக வ
கன்மபலத்தையலுபவிம்கு முறைமையை யறிலிக்சீன்ரார்.
பூசனா சரீரம் போனால் -பஞ்சபூத பரிளும சமூசக்பூசமா
ய தூலசரிரம் விட்டால்,--புசிமட்ட தேகர்சானே - கூச்சூம
சசீரச்தானே,-- சாதனாரானையுய்க்க - சிவாஞ்ஜை செதும்
௬௪௨ இவஞானடத்தியார் சபக்ஷ்ம்-
தஎயாதினா சரீரமாக - பூதோத்பூச நரக சரீரத்தைதி
கான், பூசசாரசமுத்பூத சுகர்ச்ச சரீரத்தைக் தான் பொரு
௪௧, ௮வற்்ரோடு பொருர்இ,-- €வனெல்லாம் - சசலான்மா
சக்ரம், -இனபத் தன பங்களெல்லாம் - சுக.தச்சக்களனை த்ு
ம்; -ஈரகொடு ௪வர்ச்கநதய்க் ௪ - ௩ரச சுவர்ச்சங்களி னலுப
வித். த, பின னச்க யாகனா சரீரம் விட்டு,--இிதிலா வஹ்வர
யோனிசேர்ந்திடும் - குற்றமற்ற சூக்கும தேகயாய்ப் பூலோ
கததிற் பூசபரிமை சமுதபூத் தூல தேகத்இல் வம்.ஐ பொரு
கதம்.
இப்படியன்றி, யாகனா சரீரமாக வென்டன்்2உ பாடங்
கொள்ளாமல், யாதனா சரீ. ரமாகி யென்று பாடங் கொண்டா
ற் பொருளிசையா தெனபதறிக. புரிய;ட சேகக்தானே
யாதனு சரீரமாக வெனபதற்கு, சத்த மாயையில் அசத்த
மாயை தோனறு மெனனுஞ் சைவ பவராணிக மசாலுசாரியா
யிருக்கு மாசாரியர் கரு ஐச்கு யாதனா சரீரமாய்ப் பரிணமிக்
* வென்று பொருள் கொள்க, சுத்த சைய சிக்தார்தியாகய
வாசாரி.பர் கருத்துககு யாதனா சரீரத்சைப் பொருத கென
அபொருள் கொள்க,
ர வளை
சிவஞானயோகியகுரை வருமாறு.
வய சனையா
இனி, ௮ண்ணலருத்,தமவ்வின்டத் தன்பல்களை உயிரருச்
தமுூறையமை எவ்வாறெனபார்க்கு; இன்பத் தன்பத் இவ்வுயிர்
பிறக்திசச,த வருவதபோவதாமாறு கூறுனெருர்.
இத் தூரலவடம்பு கழிக்ச.லழிச் சானுமுடன்கழிதலின்றி, கி
குபெத்அுள்ளகாய ரு்குமவடம்பினின அம். அல்கிளைப்படு
௨. ௫.௧இரம். ௮.திவிதஇலக்கணம், ௯௪௩,
ன்களை அலுபவிச்சற்குரிய வெவ்வேறுடம்புகளுளவாதலான,
உயிர்சளவ்வுடம்போடு காதனாராணை செலுத்தச செனறு துற
ச்கநிரயச் இனபத் அனபங்களை நுகர்ஈ த, பின்பு அவ்வினைச்
சேடமலுபவிச்சத்பொருட்டு£ சூசகுமஉடம்போடு நிலதஇற்
சென்று கருப்பாசயத்தைத் தலைப்படுமெனபகாம்,
தகயெனபத காரியகாரணப் பொருள்பறறி வருஷ செய
வெனெச்சத்தரிபு
பொன்விலங்குபோறலின தறக்கவுடம்டையும் யாதனா
சரீரமென்ரூர்-
நிலவலகத் தக்கு வரும்போது அணுவாயோனி சேர்ககிடு
மெனலே, தறககநிரயகங்களிற் செல்லுமபோதும் யாகனாசரிர
தைப்பர்நியே சொல்லுமெனபத பெற்றும்.
இங்கனம் பூகனாசரீரம் போனலழி யாசனாசரீ ரத்சைப்
பற்௮தறகும், யாகனாசரீரம் போனவழிப் பூகனாசரீ ரதனாப் ப
று தற்கும், கசாலமிடையீடல்லைபோலுமெனின, ௮ஃதணா,க.து
தீற்கனறே வருஞ்செய்யு ளெழுஈ5செனப.த.
இரம்பவழதியருரை வருமாறு
ைலகைகை[] வலக
பரிபூரணமாயிருககற வான்மாவுக்கு ஒருவன் சுக்கல்
களைப் புசிப்பிததுக் சனமங்களைப் போக்கனுனெனற தென
சென்ற பட்டாசாமியனை நோக்கி மேலருளிச்செ.ப்கருர்
பூகனா சரீரம்போனால் - தன்மாவுக்கு இந்தப் பூமியிலுள்'
ச புசிப்புச தொலைச் த பூகம்களினுடைய காரியமாய்வரு£ற
தேசம்போனால்,--புரியட்ட தேசக்சானே மாதனு சரீமா2-சூ
க்ரூமசரீர்ச் தானே அறபவிச்கைச்-சொரு சசமா?,.இன் ப்!
[2
௯௬௭4 ! சிவ்ஞர்னடுத்தியார் சுபக்ஷம்:
அன்பங்களொல்லா கா,சனா ராணையுய்க்க ஈரகொடு ௪ர்க்சக்
துய்த் த-சுகதுக்கங்களெல்லாம் பரமேகுரலுடைய வாக்கனை
செலுதக நரகத்திலுர சொர்ககச்தஇிலு மலுபவித் த,--இதிலா
வணு௨ா யோனிசோநதிடுஞ் வனெல்லாம்-அங்குள்ளது சொ
லைஈ கால் மீளஏங் கனமசேஸம் புசசகததக்கதாகக் குற்தமற்ற
சூசகுமரூபியாய் பினபு கனமங்களுச் டோன யோனிீ 4 வேரய்
களி2ல தனமாககளெல்லாம் வம்.து பஇயாகநிற்கும்.
* வேரம் - சரீரம்,
புரிடட்ட ரூபகதாரனே யாதனா சரீரமாகஎன்௪2 இப்படி
கனமததக இடாகச் சுற்றிக்கொண்டு வருமென்சதர்குப் பிர
மாணம் சச .துவவிளககம் பற்றியசத்தப் டரிசமுருவ மிரதக
நச, ம௱நமனம்புததி யாங்காரமெனறிவை வலவினையாற், ௪
ஜ்றியமைஈகஈ புரியட்டகமெனறு சொல்லுவர்வான, பெற்றிய
மைக்ச பிரமபுரசதொழப் பெற்றவரே.” எனறும், சிவஞான
போதம். ௨-௭, -வெ. “கண்ட நனவை கனவுணர்விற் ரன
மறம். ஐ, விணபடா தததடு வினையினற்-- சண்செகிசெம், டு
ளளதே தோற்ற முளமணுவாய்ச சென்றுமனந, தள்ள விழுப்
கருவிற ரன 1" எனனுமதுங் கணடுகொளக.
இசனாற சொல்லியது, ஆனமா தூலதேகத்கை விட்டுக்
சூச்குமசகேகத்தோடும் போய்ச் சொர்க்க நரகங்களிலுள்ள வி
னபைதுனபஙகளையு மனுபவித.2; மீளவுங் கனமத துக் உடரக
வொரு சரீரதகசை யெகெகும் எனனு முறைமை யறிலித்தத.
சுப்ரமண்யதே௫கருரை வருமாறு.
அவையை (0 கவலைக்
பூசஞசரீசம்போனால் - இச்.தூலவடம்பு கழிச்சலழி,--
புரியட்டருபர்சரனே - சாரலுமுடன சழிதலின்றி கிதிடியத்று
௨-சூத்இரம். ௮ தவிசஇலச்கணம், ௬௪௫
ளகாயெ சூக்குமஉடம்பினின்௮ம்,--யாதனாசரி் ரமா - அவ்வி
னைப்பயன் களை உலுபவித் தற்குரிய வெவவேறுடம்புகளுளவாதி
லான், வேனெல்லாம் - உயிகளெல்லாம்,;--காதனா ராணையுய்
சக - ௮வ்வடம்போடு கா.தனாராணை செலுததசசெனறு)-- அவ!
ர்ச்ககரசொடு மின௫பத தனபங்க ளெலலாம் தய்தத-தறகச கி
ரையத இனபத்துனபங்களை நுகாஈ.ற,--இிதிலாஏணுவாம்-பி
னடவவினைச்சேட மனுபவித்தறபொரு.டுக குற்தமிலலாத் சூ
ககுமவடம்போடு நிலததிறசெனறு,--யோறிசேர்க இடும்-கருப்
பாசமதிதைத் தலைப்படும.
மறைஞானதேகிகர்உ ரை
இர்.ச வானமா கனமரதனமச்துக் டோச
சனிக்கு மூறைமை யுணர்,௪2 தரர்,
உடல்விடா யோனிபறமறி யுதிப்பினு முதிக்கு
மொளன்றிற, படர்வுரு துறும்பாவச்தாற பாடாணம்
போறடெந்து, கடனதாங காலஞசென்றாற் கடு௩ர ௧த
னில்வீழ் ததக, டெருறு மூருவயகன்மச் சளவினி லெ
டுககுமன்லே. (௧௪)
(இ-ள.) உடல்வி இரகதப் பூகத்தா லஓுண்டாகீய தூலவட
டாயோனி லை விட்டு, சாணளட்பான புழுப்போல வர
பற்றி யுதப் த வான்மா வககணமே வேரஜோருடலைக் ௪
பினு முதிககும் னமத்துச் டோகப் பூமியிற் பற்றினாலும் ப
ற்றும். ௮ன்றிச் கனமடரிபாகமில்லாவிட்த் ௪
ஒன்றிற் படர் ரூச்குமசேகச் தட ஜனொருவினையு முழுமல்
அரு அறும்பாவ பாவமிகுதியால் வேறொரு யோனியையும்
௬௪௭௬ சிவஞானடத்தியார் சபகூஷம்.
ச்சாரழ் பாடா சென்று பொருர்காம லஇதப்பட்டுப் பழ
'ணம் போற்டே டாணம்போலச் சிறி தகாலல் உடம்.த
ச்த
கடனதாங்காஜ இப்படிக் இடர் தந்தக்காலச் தொலைக்ச
லஞ்செனருற் க வாறே பாலபலம் பாகம்வக்தால், ௮௧௪ண
டகர கதனில்வீழ் த தினிற்றானே கொடிய கரசத்தில் கீழ்ச் த
க்தங் கடருறும் இலுள்ள துயரத்தைக் தமய்ககும்.
உருவலஜ் கனம ஆகலாத் பழம்புடைவைபைப் போட்டு
தி .களவினிலெடு ஈவமான வத்திரத்தை டெகெகுமாறுபோல;
ககுமன ஜே, மீளவுங் கன்மததச டோகப் பூகபரிணம
கேசததை யெடாநிற்கும். ௭-௮.
“ புல்லாடப் பூடாய்ப் புமூவாய் மரமாகப்-பல்விருக மா
இப் பறவையாய்ப் பாம்பாகெ-கல்லாய் மனிதராய்ப் பேயாய்க்
கணங்களாய்-வல்ல௬ரராகி மூனிஏராய்ச் தேவராய்ச் - செ
௨௮றின்ற விச் தாவர சங்கமத் த-ளெல்லாப் பிறப்பும் பிறக்
இளை கத்தே னெம்பெருமான 1? எனவறிக, இருவாசகம் சிவபுர
ணம்.
உம்மை எண்.
இதற்குச் வதன்மோத்தரம் சுப்ரபேதமுல்காண்க.(௨௭)
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
வெல்த் வண்ணன்
மேலிதஓம.த.
உடல்கிடா யொடிபற்றி யுதிக்கதும் உழக்கும் - இச்,ச
ஸ்தூசதேகம் விட்டவுடனே சருவிற்பஇச்து பிரக்கலும் விதக்,
கும; நன்றிற்படர்ஏரா தஅம்பசல)்தரல்; - பூமியில், ஐனிச்:
உ-ஃதீஇரம். அதிவிதஇல்க்கணம். ௬௪௭௪
கவும் ஸ்வர்ச்கசரகத் இற் செல்லவுமொண்ணாத பாபமான தபகீ
குவமரயின்,--பாடாணம்போற் டச் தசடனசால் காலஞ்செ
ன்ருற் கடுஈர கதினில்லீழகதங் கடருறும் - புரியஷடகருபி
யாய் பாஷாணம்போல ஸ்பரிசவேதனையே யொழிக் த ஒரூ
ணர்வுமில்லாமல்க௩் இருககவேணடுங்காலங் கட௩.து இறு;
யில் கொடியகரகத்தில் கீழ்ஈது அுச்சத்கை யனுபவிககும்.
அச்சா. நுபவசாலந துலைகதளவிலே),-- உருவங்கனமசசளவினி
லெடுச்குமனறே - பக்ருவமானவினைக் டோனதேகததையெடு
ச்கும்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வையக (0) வகையை
சூக்கும தேகச்கோடுல் கூடிய வடல்விட் டுடலுட னெடு
ச்ரு மெனறும், தூல சரீரத் தச் கேற்ற கனமம் பரிபசருவ மில்
லாதிருஈதாற் சூசகும சரீரததொடுல் கூடி. யறிவினறி யாகா௪
தசைப்பற்றி யகதரானமாவா யிருச்து கனம பரிபாசத்திற் கா
லாச்சரகதி லஓுடலுறு மெனறு முரைச£னரூர்.
வெளிப்டொருள.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கனகா (| கனனனவனாை
௮வ்வவ்வினைகளசத வனமைமெனமைகட்கேற்பப் பூகனா
சரீரம் போடலாறே யாகனாசரீரத்தையெடாத, மற்றுமோர்
்தினாசரீரததை யெடுச்சலுமூண்டு, யாதனாசரீரம் போயவா
ஜே பூசனாசரீரமெடாத மத்துமோர் யாகளுசரீரச்தை யெடு
கி.கி. துமுண்டு. இவையெல்லாம் இடைகிடாது கிகழ்தறுமுஸ்டு;
இலடிவிட்டுிச ழ்ததுமுண்டென்பதசம்,
௪௮ சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்-
உம்மை எதிர தமீஇயத.
பாவப்பயன் கூறவே, இனம்பற்றிப் புண்ணியப்பயனுமல்
வாருதல் பெறப்படும்,
௮த்றேல் இரக்தவயிர் தானே மீளப் பிறச்குமெனின் ? ௨
டம்பு மூதலியனவ மிறர் தை ரனே மீளத்சோன,றுமெனல்
வேணடும்; ௮ஃதினமைபின, அதுஉமில்லையெனக €ரீடாப்பிர
வாதி முதலியோர கூறுங் கூற்றை யாசங்க,ச.து உவமை மூ
சதசாற் பரிகரித,தத்கெமு௩தது வருஞ்செம்யுளென்ப த.
கேவவவாலாககாயய்கிர
நிரம்பவழகயருரை வருமாறு.
இண்னல்
இப்படி. தூலதேக,ககை விட்டுச் சூச்கும தேகத்சோடும்
போய்ச் சொர்ககஈரகங்களி லுள்ள படனகளை யறபவிச் தத்
தொலைககரல்) மீளவு மொருசதகை பெடுககும சொழிஈ த:
இச்கத் சேகம் விட்டவடனே வேற பயொருதேகத்சை யெடு
கறத முண்டோவெனற மாணாக்கனை மோககி யருளிச்செய்
இரூர்.
உடல்விடா யோனிபற்றி யுதிப்பிஐு முஇக்கும்-இச்.த.த்தே
கம் விட்டவுடனே சொர்க்க ஈரகங்களிற் போகாமல் சன்மத்
அக் டோக மீண்டு மொருயோனியிலை வர்.த சனிக்சிலுஞ் ௪னி
க்கும்,௮ தவ்ன்றியும்,-ஓனறிற் படர்வுரு துறும்பாலத்தாழ் பா
டாணம் போற்கடெச்.து - ஒருயோனியிலுஞ் செனது பொருக்
தாமல் மிகுத்ச பாலத்இினலே கல்லுப்போலே உடம் த, சப
னதரய் காலஞ்சென்றால்-இக்சப் பாவத் துக்கு விஇக்கம்பமஃ
உ. ரூதீஇரம், அத்விதஇலகச்னம்,. ௬௪௯
கரலங்களெல்லாம் ௮றுபவிச் தத் சொலைஈதால் --௧0௧7௧தஇ
ல்லீழா_து - கொடிய நரகம்களிலே விமுகத,--அக்டேருறும்.
அதிலே மிகுத்ச துயரதசை யறுபவியாநிர்கும.--உருவற்கனம
தி தளவினி லெடுககுமனறே - ௮ப்படி ௮றுபவிககற கன்மச்
தொலைர்தவாறே மீணடுவ் கனமததுச் டோன தொருதேகத்
தை யெடுச.தக கொள்ளாநிற்கும்.
இதனாற் சொல்லியது, ௮னமா தால?ேசத்சை விட
வுடனே யோனியிலை செனறு பதி5,த ஒருதே2 தசை யெடுககி
அ மெடுச்குமெனறும், ஒரு யோனியிலே மெனு பதியாமல் ௧
ல்லுட்போலே எண்ணிறகத காலயூ சடஈது ௮த ரொலைகதர
ல் கொடிய ஈரகசஇி?ல விமு௩து தயரததை யறுபவீசகுமெ
னும், ௮,ஐ சொலைஈதால் கனமத தக இடாரகச துயர,சமைப்
பொருகதின கொரு தேகுததை யெசெகுமெனஜு முறைமையு ம
நிலிகச:
தவணாவாவவவைமாடு.
சுப்ரமண்யதேிகருரை வருமாறு.
அவைகளை (0) அவவை
கனமத்களவினில் - ௮வவவவினைகளத வனமைமென்
மை கடகேறப,--உருவமெடுசகுமெனதே - பூகனாசரீரம் போ
யவாறே யாதனாசரீரததை யெடாது மகறுமோர் பூதனுசரீர
தீதை பெடுத்தலுமாண்டு, யாதனாசரீரம் போயவாறே பூகனு
சரீரமெடாஜ மற்றுமோர் யாதனாசரீரசதை யெடுத்ததுமு
ண்டு, --உடல்விடா இயோனிபற்றி - இவ்வுடம்பினை விட்டு ம
த்ரோ ரடம்புச் சே தவராய மற்மெரு யோனியிர்க்9,.-- உத
ப்பினுமுஇக்கும்-௨9த்தல் இடைவிடாது நிகழ்சறுமுண்டு.-.-
தன் திற்பட்ருரு.த-ஒருயோனிமித்தங்காத,- உறும்பாவ் சதா
௬௫0 சவனானிச்யொர்சுபுஆலம்-
ல்-பொரார்தியபாவச்சால்,-பாடாணம்போற்கடச் தஃமாடர்
ணம்போற் சிறி தகாலச் தங்கி,-- கடன தாங்சாலஞ்செனமுல் -
அசகாலஞ்செல்லும்கால் கக ரகசனிம்வீழ்3. த - கொடிய
க. ததஇனகண்வீழஈத,-- அங்கிடருறும் - அவவிடச் துன்புறு
லாய இடை விட்டு நிகழகலுமுண0ு,
மறைஞானதேடிகர் உரை.
அவலை
௮சசரீரஙக ளெடுகச்குமிட5த தமாரணமிட் டுணர் த். தரர்.
பன்னக மன்டசஙகள பரகாயந் தன்னிறபாய
வோர், துன்னுதோன முட்டையாககை துறந்துசெல்
வதுவேபோல, வுன்னிய வுபிர்கலே வுடல்விட்டு வா
னிஜாசி, மன்னிசி ஈனவுமாறிக் கனவினை மருவுமா
போல். (௩௮)
(இ-ள.) பனனக பஞ்சபூத பரிணமை சரீரத்தை விட்செ சூ
மண்ட சங் சகுமதேகததோடே போற செப்படியெ
சசா பரகா னஸனனில்? பாம்பானது சோலை யுரித் தப்போ
யம் தனனிற்பா
ய்்வா துனலு
தோன முட்டை
யாக்கை துறந்த
செல் வதவேவ
போல
உனனி௰ய குயி
ர்கலல வுடல்வி
ட்டு வா விஜ
மனனி கனவு
ட்டும் ௮ண்டசங்கண்முட்டையைவிட்டுப்புற
ட்டடுவிச். தம் பரகாயப் பிரவேசம் பணணு
வோர்க எக்தக கூட்டைவிட்டு கேழொரு ௪
ரீரதஇற் பிரவேசிச்கு மாறுபோலவம் போ
கிறத்தச் குலமி5,௧.த.
தனமா கவொனரைவிட் டொன்றைப்பறி
வ மிடத் திச்சிவறிவடனே போமோ மயுவ்
திப்போமோ வென்னில்? தூலவடலாயே பூ
சீபரிளாம் வுடலைவிட்டுப் பூசசா. ரமான எக்
உ-ரத்இிரம், அதிவிதஇலக்கனம். ௬௪
மாதிச் சனவினை குமஏடலைப் பொருர்இப் போசாரிற்பர்கள்.
மருஏமாபோல்.
அப்போ சாக்ிராவச்கதை சற்று தெரியாமற் கனவை
ப் பொருகஇநிற்கு மூறைமையோல். ௭-௮.
இதற்குக காரணாகமம். (௩௮)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணைக் (0 அணை.
மேல் கனமா ஸ்தூலதேகததைவிட்டு கூச்குமசேகத்த
டனே தேகாச்தரதீதை யடையுமபடி யுணாச தல்.
பன்ன கமண்டசங்கள பரகாய தனனிற்பாய்வோர் தன
னுதோன முட்டையாககைதற5து செல்வதவேபோல..த.ன
மாஸ்தாலசேகதகைவிட்டு சூககுமசேகியாய்ப்போமாறு பாம்
புதோலுரித் தப்போட்டுப் போனாற்போலவும் பட்சியானத மு
டடையினினதும்புறப்பட்டிம போனாற்போலவும் யோகசததா
க்கள் தங்கள்சேகசசைவிடமி அசநியகேகததஇற் செல்துமாடோ
லும் -துனனியவயாகள தூலவடல்விட்டு வானிலா மனனி9
நனவுமாறி£ கனைவினைமருவுமாபோல் - கேகஙசளி2ல பொ
ருக்தியிருக்கிற ஆன்மாச்களானவைகள ஸ்தூலசேகதசை வி
ட்டு சூச்குமதேகதகோடே ஆகாசததசேபொருர் தம்; சாச்ொச
வஸ்தையொழிகத ஸ்வப்னாவஸ்சையிலேை வக்தபோத ஸ்
தூலதசேகானு பலமின்றி சூக்கும சேசானுபவமேயாய் சாக௫
சாரலஸ்தையில் நினைவில்லாசதுபோல வென்றிதன்பொருள
சலமயவைகமய் வா.
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு,
வணணாதனில் 0) அனஹமை
அலசேசம்கிட்டுச் குக்குமசேகத்தோடு போய்த் ௮௪
சேகாச்திரத்மைப் பொருக.த,2ல் குவமையுரைச்கின்றார். ௭
௯டு௨ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
பனனசம் - பாம்பு,--அன்டசங்கள் - பக்ஷிசஸ் பர
கரயநதனனிற் பாய்வோர் - வேஜொருவர் சரீரதஇும் பிரவேசி
ககும் யோகிகள, இயர்கடகுப பொருகதிய தோல் மூசலிய மூ
னம் நிரனிரறைபாசகமொளக,
ம நவெளிபபொரு.ஏ
ர்ச்
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ரகத்...
முனனைகத சோனமுகலியவற்றை விடடு? செனறு மற்
ஜென௱னைப் பற்றும் பாமபுமநலியனபோல), உயிரசளாம் மு
னனுடமபுலிடரி வானெறிஈ சென்று மறோருடமபினிலைபெறு
ம சனவுனாவு மாறிக கனவுூ.னாவை5 தலைப்படுமாறுபோ ல
திவு. றுபடடெனபசாம்
பென்றெனபத சொல்லெச்சம்
அறி௮வேற௮பட்டெனப_ஐ அவாயறிலைபான வக்தது
கனவு னவென்பன இுகுபெயா.
பனனகழுசலி.ப கரகம் ஜானவேருதலினதியுக னனு
டலுலம் இடமும் ௮7௪ம ௮றிவம வேழுசற்கும, மறையே யுவ
மையாயின
இவைமூன்று செய்யுளானும் இல்வுமிர் பிறம்இிறகத வரு
வதபோவதாமாறு வகு தக கூறப்படட த.
இவவாறு :இருவினயெனனை? எனபத முதல் பனனசம
ணட:ம?எனபதீருகக கடக முப்பத.தகானகு செய்யுளும்,
இருவினையினபச் தனபத்து? எனனு மேஓச்செய்யுளித கூறிய
பொருள்களை; அவ்வமசம்பற்றி யாசங்கித் தப் பரிகரிச.து வலி
யு௮.ததி வகுச்றுக் கூறினவெனச் சாண்ச,
தமமாகவளளகை.
௨--ரதஇ ரம்: ௮த்விதஇலக்கணம், ௯டு௩
இரம்பவழகியருரை வாருமாறு.
0
பரப்பிரமகசானே கூடாகாசம்போல டநிஈறு தாரிடப்டடி
ம சொழி. ஐ, மாறிபபிறஈ தவரு பொரு வானமாவி ட்டு)
ன்ற மாயாவாரதிபை கோகக&, அருளி செட்டி ஜா
பனனக மண்டசங்களற் பரசாமக சனணி௱பாமயோ। து
னலு?கரல் மூடடைபாசை தற; துசெல் வதுவே? பால-பா
ம்பு தோலுரிகஅப போமாறுபோலகதும மூடடையா? ௦ சரக
கப்பட்ட பறவைபயானற பகத போமாறுபோ9 வு பாகர
ய பிரவேசம் பண்ணு? றவாசுா மேகதழைவிடமிப் போசு
முறை 22 போலவ௮ டி--ுனனிப வமிச டலவடல்பட்ு் வாணி
தூ மனனிரி-எ.னணிஈத வானமாககளும தூலசேடாற ப
போடடி ர5௫௬ம தேசசநடே ஐகசாயதன கணே போ
ருநடு ௮ ராடை போமாநிஈ மா ௦ அசெனபேரல வெண்வி *--
நனவுமாறி? கனவினை மருவு மாபோல்- கனவுகாண் ரவ 5
னவை மறகமாறயோல அறிவு மாறுறெபடியு மிசதனமைத த
பனனகொன்றது தூறவடல்விடடு ஞூசகுமத தடேே
போகிற துக் குவ 0௦ ௮அனடசமென௱த சூகமுமசேசம வி.
டுத் தாறரேகத துடனே பொருகறுகிறதற் குவை ம. பரகாய
னவிற்பாய்வேோ ரெனறத பரசா.,ப பிரவேசஞ்செபத மீனு
மாறுபோல), நினைவு மாததிரத்திலை சூககு௦ ேதகதசாடே
சென தூலதேகச்சைப பொரு தேபடி. சனவுமாறிக ௪
ன வினை மருவு மாபோல் ஓரடலிற் செய்க காரிப மத்மோ ௬
டலிற் ரெரிபாத.தக் குவமை.
இதற்குப் பிரமாணஞ் சிவஞானபோதம். ௨-௧, ௬ - வெ.
(ஏரவுதன் ஜோலுரிவு மச்கனவும் லே, பரகாயம் போய்வரு:௦
௬௧
௬(இ௪ திவஞானசித்தியார் சுபகூம்,
ப் பண்பு? பரலி, குடாகாச வாகாசக கூத்தாட்டா மென
ட, பாதள௱ாபாம போமா றத?! எனறும்,சங்கற்ப கிராகரண
ம. அ யல்லவியச கட௦்றட படுவெளி போலெலனில்-விடடெ
ன பெரபு_த பட்டென படமற்-றிகலற வொருவ வி௮வகசை
பெளிடவா எம முதகி யடைஇட வேண்டு - மறிஈசோ முச்
ஒயடைஈமோ ராயிஈ - பிறி ருமிரபல பேதத தனே?
மனன் மறு மாயாவாடு ொகரணழஇுற சணன்டுசகொளச
இறு ரொலலிபறு, பரப்பிரமக கானே கூடாகாஈ வா
எர பமரிபாலே பிறு காரியபபமெ சொழிக த, அனமாவெள
ப சொனறிறல் பென, பல பிரகாரத சாலும் இனமா வர
டெ பீ மூஸாமை யறிவிதகற
சுப்ரமண்யதெசிகருரை வருமாறு:
இல்லது வயலை
அன்ற? ல் . நெருககிய முனனை ரசமோலாகிய வடலி
ஊுடிடகிப புசொரு?சோாலினைப் பரறிறியும்,-- பனனகாபோ
2 ஜாரோவயேறுசார பாமபுபோலஒம;-- மேட்டை-முடடை
பாக்ப முூனளையிடததினைவிட்டிம்-- ௮ அட சறங்களபோலஃ- கர
ம்வெருடார் பலரைறைகள போலவும் -- யாக்சைதறகத செ
வ்வ்து பர ரர் பாகிய மூனனையசனினைவிடெ செனறும;- ப
லவோபோல - தாமவேமுகா£ பரகாய
ரகாயநசனனிற பாய்
நதனனிற பா டரா பொலவும வக வனி௰ உயிர்கள - கருதியவ
கள இர ஐவடல்லிடடு வானிஞாசிம - தூலஉடலாகீய மூன
ளையுடமபுவிட்டு வானேறிஈசெனதும்,--மனவிடும - மற்ரோே
ருடமபிவில்பெறும,- -னவமாறிக கனவினைமருதுமாபோல்
கனவுணா௮மாநிக கனவணாலைத தல்ட்பமமோரறுடோ ல்தி
வு? ௨றுபட டென்பதாம:
ரூதிஇரம் ௮தவிகஇலக்கணம். ௯௫டு
இலைமூ௪று செய்யுளாலு மிவவுயிர்பிரஈஇறர் த வருவ த
போவமசாமா வ வகுகு தக கூறப்பட்ட து.
ரக :இருவி3 ண எ௮அபது மூமல (பனனக் மணடதம்?
௭எனட அ மூகாகடகர . ௩௪. மெம்யுளூம், இருவினையினபத இன
்' அத?எனறு மேலைசசெயயுளிற் கூறியபொருளகளை யவவம
பதறி யாசஙசிதுறுப பரி3ரிரது ௨லியுறுதஇ வரு துககூடி
£ வெளககசாணக
மறைஞானதேசிகா உரை,
அணைய 02-50 கை
இஙகனமக் கனமவிரமயையுணாதஇ யககன
மலிறககண மூணனாத தகமூா
தன்மூமோ டகனமமாதெ தானிரு பயனுகதந்து
நனமை * மை 7 அமினாபத் துன்பிறு நாடிககாண
மு எனமேயான்மாவினறன முமமலத தொனமதாயழக்
கனமமு மூலபயகட்டிக கம்ய மலமாய்நிறகும். (௩௯)
(இ-ள) தனம அனமாககள சநநற௩டேறு மாசி
மோாடக த வாபபடாமினற கனமஙகள புண்ட
னமமாகத னமைமெனறும பாவகனமமெனறு மிருவித
தானிரு படனுஈ மாம், ௮ஃவிரனாடினது பிரயோசம மகளை யு
த்நது ண்டாசக்,
நனமை இமை பேறிழவாகய கனமை தீமையிறும,இவை
யிஐுமினபத து யி_மாகவஈது காதா மறுபவிககப்பட்ட
னபிறு நாடிக சுகது5சம்களிலும, பாவபு ரனரிபமூண்டெ
காண னறிமமைச்கணணே குறித தறியபபடும.
மூனனபமம அகாதியே யானமாச்களூக குண்டாகய
யானமாவின ற மலத்்திரயங்களிற் ருஞெனராஃ,
௬௫௭௬ சிவஞானசித்தியார் சுபசதம்.
ன மும்மலத்தொ
னற தாகி
கனமழு மூ௫ மணோேவாககுக் காயஙகளா லி...தரப்படு
ககாடடிக காமி கைபாத சனமமெனப பெயாபெள்றிசஏற
ய. மலமாயநிறரு பலநகளைப் புிததக மொலைககு மளஉக
ம. சான கெடாமற சரீர மெடிம்காகு2 கா
ணமா மநாழிபாய்க கரமியமெனனும பெ,
ைபபெற்றுக காததாவி னாககளையாற் புசி
ககப்படாநிறகும எ-று,
ஐடி - உடனிகழ்சசி,
எசாரக தேற்ம
கனமசம்பநத மாசலாற் சாமிபமெனமுா
இசச்குக காரணக ஞ் சவாயமபுவ௪ ஐ மறிக (௩௯)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
இவா கருமானகுணமாச ரன் வரனே மேகாஇளையு
ணடாகக ஸவர்ககரகங கப் புபபிப்பனெனபதும,தன மா
ஸ்தூலேேகத்தைவிடடு போமுறைமையும், கரபத் இற்பதியுமூ
ஹைமையும் உரைதத, ே ௦ஃசீ௲னுகருக கருமத்தலுடைய ல௯5
ண மிரண்டு விருசகததினாலே கூறுகற த.
தனமமோட்கனமமாக - கர்மமானது சச்தியமாகய ௮
னமஞானமும அசததியமரகய மாயாகாரியமும் கூடினவிடத
திலே உண்டான தாகையால், புன்ணிபபாபலஸ்வரூபமா£; பிர
ள.பகாலத் திலே 4] சமஸ்காரா 1௨ஸ்சையாய் மாடையிலேயிரு
5,த ரு;ூடிசாலத்இலே ஆன்மாச்சளூச்கு த.றுவாதியுண்டா
வதற்கு உடபோகமாவசாம்.
உ---கூத்இரம். ௮திவிகஇலக்கணம். ௯௬௫௭
எ சமஸ்காரம் - மறைச் இருத்தல்.
1 அவஸ்தை - தச.
அவக விர்ஹாறொக்றெ . சதுஹ.கரா நர
த வ தீ ப் ம்
கொ.மிகா௨௨ாயஉூ)ூஹற-ஒவகடு॥ஹா வெயியா
[21] வ
க8மிெ ர. அி.சசிஹ ரஷாவ-பைய- 3-௮ அ.
இகத்சர்மமெனபது ஒனறுவேண்டா! ரணன்வரப் * பிரசா
கீதினாலேகான, $பராகருகபுகஇதர்மபாவாதியிறுலகான 7
சுசதக்கபோக முண்டாமெனப௫னா பூர் உபக்ஷம்டண்ணி சிக
தாரககஙகூறுவாம். போக கர்தாகதுவமானத எல்லார்ச்மும
சரியரயிருககையிலை சிலர் ஸ்வர்ககாநூபவிகளாகவும், சிலர் ஈர
சயாசநா நுபவிகளாகவும உண்டாகையினாலே , இதர்கு ௭2
வாகவொருகர்மம்வேணடும்,
* பிரசாசம் - றுசசரசம்.
$ ப்ரா&ரு,கம் - ட்ரசருநியிலுண்டான 2.
-35-௮2௦ வ ளஷிூறெ__ ௯ஷி பரி3ஷெ 2-௦ லொ ர]
வெ ம௦ஜ0)த ிவிகெ.௮ந | கெ. நாவி௫ி வெ)
ஷு நஹாெஹெ.ச-க3௮ ,
இகனறியும், சருஷ்யாதி பண்ணுற பேர்சஞூடைய ௪௫௨
ுிககரியைகள் சமமாயிருக்கையிலும் ஒருசசறாகு அதஇிகப
லமும் ஒருத்தனுக் கற்பபலமுமாயிருப்பசறம்கும் 4] பூர்வகன
கீரமமே சாரணம்,
ஏ பூர்௨சுனம் - முன்னிருச்சிற த:
_5ஒ-.க௦ 009.5, வ _. ௨௨யொ$ க ரஷி ஷஹாஜெ த்
௭ கப் வஹா 2 ய.2.ி | நகிஷி௨ போர வ்ஹ 2 க
உ௦காட௱ணக௦அிஜா ஐ. கி.
௯௫௮ இவஞான௫ித்தியார் சபக்ஷம்.
ஈஸ்்வபிரசாத. ரமே கா.ரணமென்னில்?ஈம்.வரலுக்கு [வை
ஷம்ய நைகருஸ்யகுண மில்லாதிருககையால் ஈஸ்.வரனுக கர்
மாநகுணமாகவே ஸ்வர்க்கசரக சுகதககங்களை பு௫ப்ட்பபான,
பராகருத புததிரருராநியே காரணமெனனி௰$பராகருகககளு
ச்குப் புிககப்பவெரய் நிறபதனறி)புப்பிககறதாகாதல் கூ
டாது. ப்ரசிருெரரியமாக புசஇதர்ம ருபமாயிருகசிரகாமமச9
** பாவருபமாக போககீயம், கருமரூபமாக போச5மெனனில்?
ஒருவஸ் தவிலே போக்கியத தவமும போழகச துவமும கூடா
து $ஸ்வாசமநீ 8ஈரியாவிரோதம. ௮ற எசகசமாததனானகூத
சாடியாகலும சதனசோளிலே தானேயிரக ஐ கூசதாடப்போ
காச, தபோல,--
சா ௬௮௮௨மய நைகருஸயம் - பஆப்மீரஇபக்ம,
* பாவருபம் - கனமருபம,
$ ஸவாதம?- தன்னிடத்தில்,
_ச௧௦ வளஷூமெ__ நதா.ச௪ ௩௧௭ திஹெ.2?
ஸ் ஸ் ணன் ன்]
ச. ம 30 ரலீிறொய_ச6 | பகி வார
௬ 14) ் குவிீர க8.2ா றி ட் 7
ஐ ிளெகு ர் ௬ ௬8.) சீஷ 2 மாடு | உரச
செொவறிணா2வெரவளகலொ வாவா வஷகாஅிச !
ஹஹ க2ா.கதொந;ஊ- கொடு; ஹ 9
9) 8 292 ் 8 2 டர
வ தி ண்ட) மெய்ன் மாவா_நா௦ உரக யாகு
ப்
௦॥ ௨. சயாஸெதுவி ௦ ஐ
_காய.5₹ | 7-2) தி வியா? உர தி டு
ணஷூுஹ்வ2 | ஷை கெ.ராவி ஹெ.ச--
மா வாவ92 ,ஐடு ॥ நவி ஹெலி, ஹெ
அ அஜி நவிபெறிகி ,
உ. ரூத்இிரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௬௫௯.
தானிஈபடறுக௧௩2 - பணணினபு வண் பபாபம்ஈ0- மு
சுகதசகஙகளாகய பலததைட்டபொருகதவதாகு ஹறேதுவுமா
கிபி கை
நனஈஎமதிமையிறு மிளடத நனமட்னுநிசரு 5: நயினை மி
சசெய்யுமிடதது பினப தனபஙகரா புகருமிடச ற முட)
3௨-௩௦ உப தி தி இர: ஐஃ0$ நம் 1
ந: 6 ௮2 ட %
(இ ல் 6 1
கழுறா தி கனு ௨.28 ௧2.2 பாபா ரர வயா
தி |
ட தத்தம் ரி. இவவாருரிகபறு மாஜெவறுவிசா12
அபபாரசச
கனமம௰ முூனனமே யானமாவினறன முமமலசடு ரஸ
2காக-இர கரு ௦மானறும அகாதியபே நனமாவிறுடை மா॥
மலதத௦ே மர (81 5-௯
ல ஏசாடடிக காரணமுமா. நா ஈம. வாகு சந
/. வியாபாரமாகப காரி. காமததுகு மூ௦கார ௩மாகைய
ல் காரணமலெனது பெயராம் ௫.௦ இஈறடாஃ2சமாத
குஹ _. 8-ஒலாக.2.7-௩ சா2ூுண * தி
ணப அ 20 ஹா காசி கப்னொு கரணி:
[24]
மெ ௯3௮. ரகர திவா மா நாகா
சானமிகமல ராம்நீறகு மெனறுமபரடமூ ஊடு எழுதின வ
னபீழையாகவே அ 2-தலல ஐ,
ட இவெவாவற (௯.
க:-).ச யொ லொவெலவா கெ,
ர பம் உபபததி
௬௭௬0 செவஞான$த்தயார் சுபக்ஷம்,
ம் க கவகளுதிக 0 7 வட் அவவை.
௨-௦ ட விமுஹாறொ ன் ளறெ_௨க92வ தாவா
(18.5 வா$உ ரஷ.௦ ஹு வாவ25 | உரகயபாறககு
ஸொ2௦ 2ாராமா.தி அ, ஹாய.மைதி ட
ெயத்சீரியை நசிச்ச சூககுரரூபமாக உணடாகையால் ௮
இருஷடெனறும, அசுசமமாயாபோகததுகரு ஹேதவாகை
பால மலரொனறும பெயராய்நிற்கும்.
ஆமுஜியாசமிகம௦ ஐஇபெளதிகம அஇிஜைகவிக மெனஜலுமதர
_ச்திமி. மதக்கு ஏதறுவாம்நிற்கும்.
அரதியாதமிசமாவது 8 சரீரமெனறும மாரசமெனறு
பருவ தாம,
இடும் சரீரமாவத குல்மம வரசம் ௮சொரம் ஐ.ரம் ர
ல இகடுடாஷிகன
ஈநுவியராலே மிருகககளிஷலே பிசாசகசனினலே ப
சஈசசவினுலே படசிசளிரலே சோரராலே ராகூசராலே வ
ராதககம.
மாரசமாவத சோகம்$ ௮அகூசை ௮வாானம * ரரிஷை
மாசசரி.மா இுலைகளாலுணடான ,நககம
வட. எஇகமாவத முளி ௨௯ணம் காற்று மழை மின
இடி பதெங்மாதிகளினாலே வரும் துககம்.
அறிைலிகமாலது சாப்பம் ஜனமம ஈரை சீரை ௮ ஞான
12 (ப ாணம ஈரகம இலைகனினால் ௨ரும தாக,
௪ உரீரம் - சரீரதிலுண்டான த.
$ அரசை - குணததிலேகுற்சங்கூறல்.
* சரிலை - பொருமை
அ 3௦ கிரணெ_. சூப படத ாயில-ம.சஜசூ
யி9லிக 02வஅ | அ, விபட வ உ வொதிசெ
உ. சூத்இம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௬௬௧
ஸா க, வீர
ஷாகால நாதிக௦ ப, பண ॥ ஞூய 5 ௦௮ிலிய௦(0
ஸாறீறா௦ கா_நவூ௦ கீமா | ட டதம்் வாகா ஷவா௱்வணவ
ஜ ன ]
இனா.) 0௯௨ ர | நெ 9-௨ர.ம வியா
று கொவக்ஷீெொறறார கஷஹஸெ:/வெ) £க; ஸராவா
[ராஜஉ-௩5வா_நஹ௦ ஸு) ண ஹவ் ௪0 ஸாகா ஹு
ராவா 2.ஷ. தோசா சுஹய.2ாசிவிரெவஅ | வவர
நஹசாவ ௮7 -ச2யிவளயிகளே வ ௪ | றீதொஷ்யா
உவஜெ.00-_ ௦003-3 ஸா.நிகாசிக'| வெ, ர்
௧: ிஹள 3௧9௦ ௨-௦ ௮௦ சூயி 2௦9 வக 8-௮ 902 ॥ ம்.
ஐ. ஐமாாந 97.5; ஷா ௧௦ 2 ஷெரா
5 ர 9
கவ் ௦ இஹ ல ஷ் ராடி _ நஹ 8-0 த)
9அ ௫2.கிரஉறா.மி. நா ஐல. தா.கரஸீ மெய
4
0.௪ மல... ௯ பி.௦- ணை வ௦யொ.மிய037 37 பன்
ந மஇ.
ன் ம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
சனம சவருபங்காண்டிக்கன மார்.
கனமமோடதன மமா£-பரவபுணணியமென் நிருவிதமா
ய், இருமபச் சனகம் தாரகம் போக்க&ீயமெனறு இரிவிதமாய்,
இரும்பல் இருஷடபோக்கெயம் ௮திருஷடபோக்கியம அநியத
போகதயமென்௮ மூவிதமாய்) இருமபச் சஞ்சிதம் பிராரகக
ம் தசாமிடமெனறு மூலிசமாய், பினலுமனசதவித மா யிருக்கு
௬௬௨ சிவஞானக்தியார் சுபக்ஷம்;
மிகன்மம் - சன்மமான 2,--சரனிரு பயறைகம். த - தான்றா
னே முதற்காரணமாயும், கீமிமத காரணஞகிய சிவனுக்கு து
ணைககாரணமாகய நிமித்த கரணமுமாய், சுக துங்களையு£டா
கக௪ தானபிரத்தியகூமில்லாத பொருளாகையால்,--னமை
திமையினு மினபத துனபிறும் நாடிககாணஃபேறிழவு ௬௧ தகக
மெனகினற காரியாநு மானததா லநமிதஈறிய- முனனமே
யானமாவின௱ன முூமமலகசமொனஈ3ாச - அதாதியே ௮ணவ
ம மாயேயம சானமியமெனசனற திரிமலதஷொன ம்) நூல
காகாட்டி - தாறு மவைகாபபோ லகாதியெனபரைத தோற
அலிச ற, கானமிய மலமாய் நகிர்கும,
கனமமெனசனைற மலம காளமி.ப மலம்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ஒன்னய (ந அனைகவாககாை
இஃ கணையும் கூறிபவாரமுற் போக? சனமெெசப்படிவ
அட சற்சதராற செய்பப்படுரலின ௮. றமபாவமெனறிரு௨கைத்
தாய், இருவகைம்குமுரியயபலறருலாற செயப்படடொரு- ராதி
யானககு முரிற்காரணழுூன்டெனபது தாட்டிக தானமியமல
மெபைப்டடு, டக தமூறுததுதலொபபுமையான மூமமலத்து
ளொன்சென உடன யமைததெண்ணப்பட்டு; கா. ரணவேதுவா
ஓர் காரியவேதுவானும அறுமித் தறியு மாறு நிற்குமெனபமாம்.
மூலகனமங கரரிபமாய்ப் பரிணமிசசனறிப பயனருரா
மையின ஏனையபோல வேறுவைத தெ. னணப்படாதாயிற்று.
உம்மை சிறப்பு.
கரனமியம் காமியமென பரீ இயித.று.
பணக்கார கை ப்
௨--கூதீதிரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௬௬௨
இசம்பவழகியருரா வருமாறு.
0
இப்படிச் சொல்லுற வானமா சனமததாடரக மாறி
ப்பிறநத வருமெனறு சொல்ல, அநதச் சனமமுனடெனறு எ
க்கே காணப்பட்டதென௱ உலசாயு53* நோககி யராளி/செய
கிரார்,
தன்மமோ டதனமமாகி - சநகங்கள் தோறு மாடித்
கீவா 2௧௪ இசகாகசககராக,--சாவிரு பயலுக. - முற்
சநநதஇிற செய்2 இமாகதஙசன தான இநத சநநததுககு
ச சு2துகசஙகரையு மு ஈடாகமுவதரய், மீராவு மிகற ௬௧ந௧
கறகமாப் புக£ரவிடததுலே,-- நனரைஇமையிறு மினபத
கடின காடிககா-ர-பிரிபாப் பிரியககளிறு௦ அம்ைஈாடா
கய ஈகதகசறசளாலும இநத முரைமையிலே கனமமெனப
ரொன்றுணடெனறு ஒழுய்க ஈறியதசகசவாகளு$ரு அறியபப
வேதமாய்,--முனனமே தஇனமாவினரன மூமமலத சதொவற
தாக - ஏமா$)2ய யானமாவுச குணமாகிய மல. தஇரயஙக
ளிலே யொனறளாம்,-- சனமமு மூலங்காட்டிக காமிப பலமா
ய்க்ரகும - தஇணவமலமூபால் ௮௩௪ கனமமலமும அகாஇ
மெனனும படியு தோறறுவித்து காமிபமலமெனற டேணாயு
முடைதாயிருசகும,
இ3னாற சொல்லிய ஐ, அனமாவும் கராதியே பொருகதி
நிரசதசகச விசாகதங்களாயும்) அத புச்சாலவிடசதமே மி
ளப பிரிபாப் பிரிபஙகளாயும வருகையிஞல் கனமமெனப ரெ
கறுணடெனறும, ண வமபோ லராதியெனதம், தணவமா
யைகரமியமெனறு சொல்லப்பட்ட மான மலங்களி2ல யொ
னருூய் நிர்குமெனனு முறைமைபு மறிவிதத த.
அறுவரைவாகம்.
௬௬௪ சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்,
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
வெய்ய [) அவை
கன்மமும் - இச தணையுங்கூறியலாற்றாற் போச்த சன்ம
மெனபபடுவ த,--மூனனமே யானமாவினறன முற்பிறகியி
2 சதசததரம் செயயய்படுதலின,--தன்மமோ டதனமமாக-
அ௱ம்பாவமெனறு மிருவகைத்தாய்)-- தாரனிருபயலுககக் ஐ-இ
௫வகைககு முரியபயன றருகலான- மூலம்காட்டிக் காமியமல
மாய் - செயபபடுபொருளாய தனசகு மூகற்காரணமூண்டை
னப காடடிச காமிய மலமெனப்பட்டு,--முூம்மலததொனற
சாக்-பாதமூறதந லொப்புமையான மும்மலத்தளொனறென
வடனவலைதமெண்ணப்பட்டு,-- நனமைிமையிறும இனபத்து
னபிறும - ஈனைஇிமையமாகிய காரணதகாலும் இன்பத் தல
பமா காரிபவேதுவானுி நாடி.கசரணகிற்கும் ர ௮றுமித்
கீறிய மானு நிறகுமெனபதாம்,
கடு அணுக.
மறைஞானதேகிகர் உரை:
ணஞ்டு [12௦ வை
அநாதியாகய கனம௫ சககாரகாலதஇன மா
டையை யடைந்திருக்து, சிருட்டி காலதத
ற் புசதியை யடைநத, காரிடப்படு
மூரைமையுணர்த் தரூர்.
இருவினை யநாதியாதி யியற்றலா ஸனுகர்வாலக
தம், வருமலஞ சார்ந்துமாயா வுருவுகண் மருவியார்
த்துத், தருசெயன் முறைமையாலே தான்பல பேதங்
கரட்டி, யருவதாய் கின்றரன்ற னாணையி னமர்ந்துசெ
ல்லும்: (௪0)
௨--ரூத்திரம். ௮த்விதஇலகச்ணம்,
(இ- 9.) இருவி
னை யநாத
அதி யியற்ற
லால
கர்லா லந்த
ம் வரும
மலஞசாரக் ற
௯௬௬
இக்ச விரண்டுவினையு மாணவ ச்சதப்போ
ல வகாதிபெனறு சொல்லப்படும்
அனமாககளஞடைய பயாபாரதச்சாலு
டாகையா லாதியெனறு செரல்றபபடிு
அனமாகக ளஎகேக கனமஐத3 மாரி
ததாக யாயி மதவக பாஈகுவமாக
வே யதனளைப் பும.நச தொலைசகையால
நாசத்மை யடையும்
சமகாரகாலச_௫ மாயைபைப பொரு
ந இயது.
அஃ்ரெக்காரணத்தார மெனில்£? யாகாமொருவன விர்
பைக கரசசிக கடடிவைககு மாறுபோல- சிவக கிருடடிகா
ல். ஐக கவகு?ராற் பததி நிமி;சமாக மாபையிற பரசம்ப,கா
ணிவைப்பது
ஈயா வுருவு
கண மருவியார்
ப்
க்ஸ்
தீருசெயன் மு
ரைமையாலே
தரனபல பே
காட்டு.
ஆருவதாய் நி
ன்று
அ.ரன்னுணை
மி னமர்ச்தசெ
ஈருட்டி சாலச் ரானமாக்க ரெொடுஃகு மா
யாசேகதகதைச் சூரருமமாம்ப் பொருந௫,இ
தஇிகாலதூர் புததியிடமாக நின முனமாச
சஞக்குச் €வித ஐ,
இப்படிச் சஙகாரகால5 தொடுத்ஈயுஞ்
சிருட்டிகாலம் தம் இதிசாலச் தர 2விச.ஐ
ம் வருற முரைமையினாலே,
அன்மாக்கள போசம் புரச்கை நிமி
தூலஞ சூககும மதிரககுமமெனக கனம
ரமூவிகமாகப் பொருந்தி,
சூக்குமமாய்க் காணபபடா இருச்தலா
ஐரூபமாய் நின்று,
அரசக் சர்ச்தாவிஐடைய வாச்கிஞச்
இயைப் பொருக்தி யவரவர்சள் சனமடல ம்
௬௬௭ . சவஞானித்தியார் சுபகூூம்,
ல்லும் அக் டாோகச் சல்காரதீ்தைப் பொருந இநிற்
கும எ-று,
மலமெனபறு மாயாமலதசை ஈன்டுத ஐலைக்குறைதத லெ
ன வறிக
௬ரர் ஈரர் மிருகாதியாடுய சாஇ3போம்.
அனைககு நாக்குக குறுகயிருகமற விஈழிரியபேதம்.
பாம்புககுக கடசெவியாயிஈ2 தலும, கோட்டாறு2 சொ
ளியு மிருளாதலும், கண விரிவா யிடல்பாயிருககவுக தெரி.பாதிரு
மீசலும் விடயபேசாா
சாசசபபுள் வானதஇ னீரையே மபபேட்டித திருகசையு
ம், மிலின மேகோதயதசாற் பிரியம் வருலாயும, சோழி கு
டையை களறிச் €ீவிமகையும், வணமிஐ குருகு சாமரைபபூ
வினிரசுமு சீவிககை,
இபைபடி.க சனம வை? தீரிபமுணடாசையாற் முன பல
பேதங காடடி. யெனச௪ சிறப்பிததரா.
இதற்குக கரணதத மிருசேகிரத தஞ௫ு சில5ர௬மோதத
சத்துரு சிதமசாக்தசாராவளியிறு மறிக, (௯)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ணின் 0) ஆரமையை
மே லராஇயாயுஐ கருமசதுக கத முண்டெனபசையுண
ர்த்து.
இருவினையநாடு - புண்ணியபாப ஸ்வருூபமானகருமம்
தொனறுசொட்டு வருகையினாலே பிரவாசாகாதி,-- இயற்ற
லாஇ-மகசோவாககுக்காய வியாபாரங்களினுலே ஐநிசசையினா
ல் இதியாம். ஆதஇியசாஇயிரண்டு மொனறுககுச்சொல்லுஹே த
விரு தததருமமென்னில் ? 1 சமுதரயாச்மகா அகாதிடில் * பி
௨--சூத்இரம். ௮ச்விதஇலக்கணம். ௬௬௪
ததியேகபரியா ௨சாகேந தஇ.புமெனகசைபால் விரோசமிற்
லை, -நுகர்வாலகதம் வரு 20-௬௪ நசகபோகறகளினுலே பு ஈணி
யபாபகுகள நசிககுர் மலஞுாரகது - அண்வமல தருமமாகி
2. சோகாஇ.ஃஸின ௦ வாஏடிப்பதாம், --மாயாவுருவுமண ம
ரூவியாததத தருசெயல்முரைமையாலே தானப௦பே?றகர
டடி. - றன்மாகசள மாயாசேகதரப்பொருகதி யானெர
கென்று அபிமானிதறசசெம்யு மொழி சளுடைய முரை
யினுலே அூநேகபேதமாய், அவலாறே விசிததிரபலாளுமா
ய்ர-அருவதாய் நினறரனற னா ணையி னமர்கற செல்லு ஈபிரபா
யகாலதத்மே ௮திருஷ_மாய மாடையிலை பொருகதஇரினறு
சருடகாசதிலே எெபனறுடைய ச இிட்ரேரமாயினுலே ஓய
வவலவானமாககள மோறும பலவததரய நடககுமென றின
பொருள,
1 சமூாாயாத்மசா - கூடடமாக
* பிரகத்யேகடரியாவசாகநேந - தனிசதனிமூடிவஇரதல்
ஞானப்பிரகாசருரா வருமாறு.
அனலை] வைகைக்
கனமமானத மலமாயைகள போலக் கூடதசீ நிததிய வ
நாதபோ, மாயாகாரிமபோலப் பிரவாகா நிகதிய வநகாதடோ
வெனறு வியை, பிரவாகாநாதயெனறு பேசுனா.
இருவினையநாதி - சமுதரயத்்இனொாலே முற்கோடி, பிற்
கோடி, காணபபடாத படியினாலே,-கனமம் ராதி அத இய
ற்றலாய் நுகாவாலநதம் வரும - தனிதனி பண்ணப்படிகறப
டியினாலும, புசச்கப்பட்செ ல மாசமர,லாலும், விஞ்ஞான
வல்லிய மடைபவனைக குறித்தும் முத்தி மடைட்வண்சககு
௯௭௬.௮) இவஞானத்இயாச் சுடக்ஷம்.
நிசீதம் முற்றும் ராசமாகலாலும், முற்கோடி, பிற்சோடி சா
ணலா லாதியுமாம் ௮ஈசமுமாம் தகலரற் பிரவாகாகாஇி_--
௮5தச்சனமம மலஞ்சாரகது - ஆணவமலத்கோடும பொரு
இ, மாயாவருவகண மருவி மாதது-மாயாசரீரவ்களை யு.
டாக்கி யவைகளோடு பொருநதி யசழச் துவாரத்தினு லான
மாககளைக கட்டி, சருசெயல் முனா மையாலே - மனவாககு
௧ காயஙகளா லிபற்ஈப்படட விபாபாரக இரமதஇினா
லே திரன பல பேரந கா௨டி - தா னருவாயிருகதாலும ச
னது காணப்பட்ட மனாதி சாரனா பேசுததிறாலேயுு தன
சமாதி ரரிப பேசதஇினலேயுர் தன ஐ வை?சகிரியசதைச சா
ணபித த, -அருவசாய்பினறு - புசதியி லதிஷட வாசளையாயி
ருது பலசுதுகுபபோமபோது சடமாதலால் சுவ நஇரியப
பீரவிருகதி இல்லாமைடால்,--அரனற னாணையி லமர்ம் த செ
ல்லு 2- சவாருளை செலுதசப பு இயபேரடு நடககும
சிவதானயோகியருரை வருமாறு,
அது 302 அணை
அவவினைதான மாசோர்பககி பணணப்பட்டுச் சதான
மாய வருநலாற் காரிபப்பிரபஞாமபோல் ததியககமூடைச்
தாயும், பிரவாகாநாதியாய், ஏனை யிருமலங்களின காரியஙக
ளோடு கூடி உயிரைப் பந்திச் த சன காரியவேறுபாட்டிற்
கேற்ட ௮௮வுயிரச்குப் பலவேறுவகைப்பட்ட யோனிகளைத்
சோற்றுவிமதுச் சூச்குமமாய் நினற; இறைவனாணைபின டக்கு
மெனபதாம்.
அரன் தனாணையினமர்ச்து ரெல்லுமென்றத முடிக்க.து
முடித்கல். ்
உ_--ரூத்தரம்: ௮த்விதஇலக்கணம். ௬௬௯
இவை இரண்டு செய்யுளாலும அலவிருவினையின சொரூப
ம் இதவென்பது கூறபபடடது
கெததழசைவாை ய வைல்ட
இிரம்பவழகியருரை வருமாறு
சொட்டு
இப்படி.௪ சொல்லுக வானமா கனமன நக இியரக மர
திப் பிறச வருமென்று சொல்ல, ௮௩௦௧ சமத் ப டனறு
எல்கே சரணபப_௨டதெனற உலகாயுத&ள கேர பழுரிபெ
ய்க்ரூா
இமமையி?ம௦ செய்த கனமம ௱மைபி?௰ பறுபவிர ர
அழிந் தபோகல சனடிருக/செப்தே ஈனா முப டரஈறென
னு சொல்லவே. இல்லையென ஈ உச பிசினை ரேரி. மிர
வம அருளி-செ.டதிருர
இருவினை உகாடு-இிரசப் பு எணியபாவம ச னிரனடு இ
னமா துவளவுன சே உராஇமேயுனள ச £.ப்)- இ பிபா ல் ரல.
இசசப் பு ணணிய பரவஙக 1 அனமாரககயா ௮ ப்சையி லே
சோறநபபடட கெனற ர சொலலலாம. சோரறின தழியா
சோயவெனனில் ?-- நுகரலா லக;மவரும ௨ பு 2௩௪. சொலை
கையிஞமே முட.வுழூஈ அநு கோலைபப,.-மலருசார
த்து - மறஙரளூாரமு5 காரணமாயிறுககிற ஐணவமலகதைப்
பொருதி அனால் காரிபப்பரிம்படி பேனெனவிம்?-- மாயா
வுருவு 53 மருவியார்ச.து - மாடையி லஓுன்டான தறகரண பு
வனபோசஙக3ாயும இனமாகக எயு௩ கூட்டிப் 9சிப்பிப்பதா
ய், தானொனழுயிருக் த பலமிரகாரமா யிர௬ுக௪௪து எப்படி.
பெனனிம் ?--தருசெயல் முூறைமையாலே தரனபல பேத
காட்டி தனமாக கள்தோறும பொருகஇவருற முறைமையா
௬௨
௯௬௭0 சிலஞானடுித்தியாச் சுடகூம.
லேமானொனருயிருாஈ தம வெருவிசஙசளான முூரைமையையு
பைத ராய இபடி. இராகசசெய்சேயும-அருவதிரய் நினறர
ன்ற னாகையி/ னமாக சுசெலலும்-தனககெனன வொரு சொருூ
பமுமறறு தி 22 பவஙடைப பொருககிநினறு பரமேசுரனுடை.
வருகையை வீடடு, எறககுறையப போகாமல தீனறு காரிய
படடும,
இருவினை யகாஇயென்௱த, இ (ரையிர்செடத் கனம மிம
[2] ஈடிக உறவி எறி சொழிக ற மூனைபளள சொனறலைலதெ
வ்௱்லுடா (28 3௨, முன்பு ளஜஹென்றும இத அகாதியென ந
மெளஎச கொள்க
இசாகுப் பிரமாணம பரபடசம் உலா - மறு, சர-செ.
அரா? படமை வ்னொனிரமல மாயைககம மணுசசிவஷன
சாஜிகன ஈ பணு௩கராசெயய ௮றிஈ தகனம் மூடரசெயா, வகா
இஃரரிய மாழு்டாக் ளசேபனமமனோ யாஉறி5,சநாஇ௰ ரதி (7
பைக வேணு பமைபம்கேடு மகாஇ2ய 7? எனனு1.துங கண்டு
கெசயாக
ஷொல்லி மிலலை. தத]
இதா உரலலியத, கனமமிலல மெயெண்றுவமனார மநாக
இசு கன (ரழுட் 282 டலா நூ இபபடயுளள க்்ழமா பு.ிசலல வ
நதாஇசியனரய, உணவமலதிதை- சாரகறு நிர்குமெனறும், மா
ப்
டையிலுணடாகய சீளுகரண பு௨௮வயபோகஙசனயு மானமாகக
பாயுமா சமபத ரூ செயலி துகமொ.னடு நிரரூமென௮ம, வெ
குலிஃமான யோனி பேசஙகளுமா யருவமுமாய பரமேசுரலு
த3 அம நினறு ௧ பசிமென
ணடய ஐ ககனையினா2 0 ௫0 அ ர்ரிபப ம்னு முறைமையு
மறிலித3.து
.சனமமோ? *இருவினை? என இருவிரு5,5 மிரண்டு கன
மமலதஇன காரர்ணம்,.
உ--ரூத்திரம். ௮த்விதஇலககணம். ௬௭௧
சுப்ரமணயதேசிகருரை வருமாறு:
கலைவ (0) அகக் அணை
இரவினை றுகாவாலிபர ஈமால - அயவிருலிறை சான கா
சோறபசி பண்ணடபடரி- ௪ ர்ஜா.சமா ப்வருமலான இய
கதமவரும - காரிய-.ரவ௫ச ௦2பா லா//.௩2 முூடைதரயு
ம துராடமலர்காரஈது மாயவுரு க மீபருவி-பிரவாகாகா தி
யாய ஏனையிருமலபகளின காரியாகளளைொசிகூடி உ ரதரழரு
ரளூசெயன மூரைமையாலே-ஈயிவாபபக தது தன துகாரியவே
௮ பாடடி கேப் பாப 2 பர பமாப 2 வவ பி கறுபப
லவேே௮௨மைபபட்ட டோனி ரம சோறுவ்த து. -அருவசா
ய்கினனு - ரூ. கனுமருபமா நினற, ந டாரறு யி னமாக.
செல்லு -இனைவரு சயி னடசருபெப ரம்
இயையீர டிட் ய/டானு மிருவி"எி சொர ப் மிதவெ
பைற கூரடபட்டழி
அசைளவாவளகைகைவவ எவவிலவைகைவவகவைக்.
மறைஞா னசேசிகர் உரை.
அமுத தவளை
மேற் டடடாசாரிய னடசமாறுெற, கனம தி
கடாக யரசு டாரே ௦.07 அ ஞாரர் சக்ர 11
சஙகமங் தாவரஙக டத்தஙகன் மததுககடா
வஙகுரு யோனிமாறு மச்சமா முதியகெனவி
ய் 2] ப் [அ]
வியகுமா படியறுறும புண்ணிய பவ டட
மஙகுவான்சுரர்களாயோநராகளாயருகதுவாரே. (௪௧)
(இ-ள) சல்கம திர்பன நடப்பன வரதிசளாயுளளன வெண்
த தாவா௩ பத் தடானகு நாராயிர யோனியேதக்களெ
சு டத்தவ் ல்லா மவ்வி௨த் தவ்விடத்துக் தோன்றின
௬௪௨ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
கன்ம. தகடடா சரீரம்க ளழியம், ௮ழிக் சாலும் பின்பு சேரி
வங்குரு யோனி னறுமபொழுது மாடுமாடாமபடி.யே மடை
மாறு மாசமாரு £॥ மறடராமபடி பே முனபு பேரலேதானே
இக கெனனின யோனிமரமும௱ பிறககும சொழி5 த மச
ஜதிடபிசவாசெனறு 8ீ சொல்லி?
இக்குமா ஜு யாசாமொருவ ரிவவி_த சரரச்சித்ம ௪
டரி.பற்றம் புள் னமபலதென மிகுதியை ம 7௪ செராககது
ணியத இனபலி து பேலாக௭ரயப் புபபராகளோ மனு
ட்ட மஙகுவான டராபப புசிப்பாகசோ சொலலாய் எ-று,
சுராகளாபயோக
ரர்களா யர.
வாரே.
ஒகாரம் வினா
இரற்குக காரஷகமத்கி லெனவறிக (௯௧)
சிவாகமயோடுயருரை வருமாறு,
0
மேல் தத, தவாதி ஈரமிருக பசபடசி ஸ்சாவராதிக௱ கர்
மத. தடாக ௮௩௧௧5 யோனிகளிலே பிறப்பமன றி) கராஇஈர
இகள கைவல்ய பசமாகிப வைகுணடதஇிலும் மாருசெனபதை
யேழுவிரு2௪ ௪ இனாலே நிராகரிஓதல்.
சமக தாபரங்க டதரஙு கனம துககடா வங்குருவி
யோகிமானறு மசசுமாரு, இயகென்னில்-௪ஞசரிககப்பட்ட சேவ
ஈர பச மிருக படசியாஇகளும், ஸ்தாவரமாகிய சிலவிருட்சகு
மலதாஇகளும், தரங்களாங்கள பண்ணின புண்ணியபாபங்க
ளுக்கு டோக ௮தர்தசேகங்கள மாறிப்பிசப்பதனறி யிவ்விட
தீது ஒருவர்ச்சமானத ஒருவர்ச்சத்தில் மாறிப பிறவாசென வி
உ--ரூத்இரம். அதிவிதஇலக்கணம். ௬௪௩
ன?--இ௰கு மானுடரியாறும் புண்ணியத இனபகிட்ட மல்கு
உன சுராகளா2யா நராக.ராயமு௩றுவாரே-டுவவிடதது ம
ுஉயாபணணும்பணணியத்கார சேடப்படட டுனபமான2த;
தல்விடத ற ஸ்வாகசகுஇ ௪ ணே தேவாகளாய்புடுப்பாக
ளோ மதநுஷபராயிருழே புரப்பாகே?
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
சைவ வை [0] வலவ அவனை,
மேச சத தவளாஇ மா ததிலே, ரரமிராக பசு சுதி தாப
மா இகள) கமத றச உடாக வநகு௩2ற போனி ளிலை மாறிப்
பிரப்பசனறு பைக மூடிய சாதிகா மோக சரானமாக்
ய மை ுபாடததறும மாமுசெனெபமை மேழு இருவிரு,௪௧௫
னாலே பிராசரிககனமுர்
பெளசாிகம வெறரிபபொரு எரசமால் (அகலிகை கல்ல
தாணாள? எனற இருவிரு சமடடாயப பொரு ஞா த .துணாக
அஇகொளக
சிவஞானயோதியகுரை வருமாறு.
[6
வினைகரிடாக அபவருயி ரவவ?.பானிபி.ஏ மாறிப்பிசத
*தலனறி, அசசுமாறி 1ஈெமுந போனியித பிறச சலிலலையென
பாாககுக சனமறுகாசிபாமாறு யாஙவனமெனபசாம்.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
9
இப்படி க் கன்மத்துக டோக யோனிமாருத,சாபரங்கள்
தசபரமாயுஞ் சங்கமங்கள் சங்கமமாயும் சனிச்குமென்த பட்
உ.ரசரரியனை மறுத் தருளிச்செயகருர்.,
௯௭௪௪ சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்.
சங்கமம் தாபரங்க டத கங் கனமத் தக்டோ யக்குரு
போனிமாறும - சரிககப்படட. யோனவிகள முலலானவை, ௧
ன்மத தக டோகச சரியாமல் நிறகிற காரபரககளாயும ௮௪
தி தாபரஈமஹரன சஙசமமா&யு மாறிபபிறசரும-- அசசுமாரு
தஇககென்னிம - மெய்வசரீபம மாறுடசரீர மாகாது, மாடட்க௪
சீர தெயவசரீர மாகர.த, எனறு நீ சொல்லில- இல்குமர
னுடமிடசறும புணணீடமு இனபவீடடம.ஃஇகசவுலகததில மா
ஓடராமே மெயபபபடட புணணியம்தர வண... ரன் ௬௧௪௫
ன மிகுகியை,--அஙகுவான ச௬ுராகளாயோ ஈராகளா மருது
வாரோ-௮மவிடசம 0,மவலோகததி லுண்டரகம பேர
கசதைத மேவாகளாயிரு௩ந புசிபபிபபார்களோ? எனனவே
மாட சரீரமாயிரு து புசியாகள, தெய்வசரீரமா யிருகத
புசிபபர்கள,
இசனா சொல்லிய_ஐ, டட்டாசாமியன தெய்வயோவி மா
இடையோனி யாகாசெனறும், மாறுடியோனி தாபரஙக ளா
காசெனதறும, ௮௧5௪2 டோனி ௮௩55 யோனிபாகவே ௪னிக்
குமதொழிஈந ௮/சமாழமுமபெனறுகு சொல்ல, அவனைமறுதது
அ௮சசுமாறிப பிறககுமெ௮னறு முறைமையு மறிவி3௮.து.
ஒவவவைகைதனாகளு.
சுப் ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
(0 லைக்க
தததங்கன்மச் துகதீடா-தததபவினைசடோக);-சக்கமக்
தாப ரஙகள - ௪ரரசரமாகய அ௮வவவலுயிர்கள,--அககுறுயோ
னிமா௮ம - ௮அவவல்யோனவியின மாறிபபிறததலனதி,--௮௪௬
மாருஇகசெனனில்-௮சசமாறி மாரொருயோனிய௰ித் பிதச தலி
ல்லையெனறிடின்?--இமயகுமாலுடரியறறும் - இவவுலகத்.து ம௫,
உ. சூத்திரம். ௮த்விரஇலககணம். ௬௭௫
ஜடரிந்செய்யும்,- புண்ணியத் இனபமீட...ர-பு.ணிபத நின
பயனு ய வினபமிகுதிமை-- அஙகுவான சுமாகளாயோ ஈர
ர்சளாயரு5 தவாரோ - பேலுஙகதஇன வாழகினசதேவாக்ளா
யனுபவி௫ு ரலேயனறி நரர்களாயனதறுபலி ஸிலவை.
மறைஞானசேசிகர் உரை
இதவமழ
நரர்களாய்த் துயப்பரெனனி ஈராபதி ஈரமுஸமோ
௧ஞ, சராகளாயக துயபபசொனனி2? சொன்னவ அழி
யுமாகுஞு, சர/களாயப பயனகடுயகதுத தகரம்ஙகுக்
கோனறும்போது, நராகளாயப பிறப। டதா 2 தமரா
சாய கணணிடாமே. (௪௨)
(இ- ௭.) ௩ராக சேகரோகழகிலு ஈர ரெயேரசனதநச
ளாம து மவிமாகடாயிராக த புசபபசகபொட௨னிலன
ய்ட் பொன பூலோச்மாகமே.வடிம,
னினராபதி சுர
ருலோசம
சஈராகளாட்த மாடைரூபதகசைவிடடி5 தேவர்களா யா
தட்பப ரென்னி ணாரா போசகஙகாப் புபைபளொிம்? 8
ற செொன்ன௨௪ சோழ்லுக௱ வசசுககளெல்மா மழிகதுபோ
சழியுமாகும வகரணா
௬ராக ளாய்ப் சேவர்களாயிருர் த பிரயோசைஙைகபாஈப்
பலங்கடுய்த்துத் புரத்தவாக ளிவவிடததிலே வத்த தோன
தாமிரகுத சோ நும்பொழமுத,
ன்றும்போது
௬௭௭௬ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்.
நராகளாம்ப பூமிமின சண் மானுடராம்ப் பிஈககுக
பிசபபா ஞால. ரொறிஈ த மேவாசளாய்ப பீறடபாரகளேச
ர)
(ம
மரற நா். ப உாவார்கிா எஃறு
விடா மோ
இன்ற்பப கார்டிதாா பார பெ ௫ .றிக, (௪௨)
சிவா யோகுியருரை வருமாறு,
(ந பிலவ
(ராகா. 2 ஐயபபரெசாபம் 5 ஈஊணிடாரே) ஸகர்கீ
ஈத்ுபயம நமாகளாயிரகத புபபாகளெொனனில்? தேவ
லோக? பஹயலோகமாம தேவாகளா ப பு.3பபரென்னில3
சியழியாசெனறு சொன்ன சச நி௨ளாம அகைபால் தேவ
கோச்தஇிலே தேவாகராபே பூ, தத்த பியி கவன பிறக
ச மொழு அ மித க பராம ப் பிஈப்ப டமிறி பூமியின்மேல் சே
லாகளாசடபொருக .ராகள அதுக வாரெய௩னெனனில்?
அவனதையகயயவமவகு
நானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
வெடரிட உ. டை
களவானி
சிவஞானயோடுயருரை வருமாறு.
கப்சிப்
சனமது£। சசககண இமமைமறுமைகளத இடல்பரியக*
ல்லமாக்கு, ௮சசமாறுதலஓுணமை இனித விளங்குமெனபதாம்.
அரோல், ஈராவடிவுமுதலாயின சுரர்வடிவுமூதலியனவா
ய் வேறுபடும்௨ழிபும, அவவவாசாரம் மாறுதலில்லையெனக்
உ..சூதிஇரம். அதக்விகஇலக்கணம், ௬௭௪௭௪
கொளவாசசகு அ.ச பதறியிமு£ செனனையெனபாரை நோக,
வேறுமெடிக தச காடடுசாமெழமு52.த வருருசெய்யுளென் பது.
இரம்பவழகியநரை வருமாறு.
வனக [0] அனாவகளாகை
பூலோகசதிலை மாறுடராயிருது ப எணின புராணரிய
ம் தெயவலோாமமலிலே மசேயரகளாயிநகது பு/ச்கையால், ௮௪
சுமாருசெனறவனை கோகி, ௮ -சுமாறிப் பிறககுமென தருளி
சசெய்கினுாா
ஈஈஈகனாப்த. ஐய்பபொனனில நராபதி ச௬ரருலோகம் -
செயமலோககுதி காராள போக்குகளை மாறுடராயிருஈ து புசி
ட்பா்ொென்று ரீ டிசால்லில மாறுடரிருககி௱ பூ மாகு செ
யவ்ாச ராடுிம சகர பு ய தி மட்பபரான்னிற் சொன்ன
வச சழியுமார ஈ-) பமலோகத்தில் மாறடசரீரமா யிருகது
அறுபவியா ரகா. ரொெயவாரிரமா யி ஐ அநுபவிபபராகளெ
னறு ர சொல்லி? அஃஈமாருகென௱ தபோய் ழரசச ஓரசசா
ச மாறிப்பிரககு 2 இபப. யிரககையாலே_சரர்களாய்ப் ப
லனகடுப்த கச ஈாபியகுச சோனறுபபோத-௦ெ.ப்வலோகதி
இலே சேவாசகளாயிரு த அவரு எள போசஙகைப் புசித்து ௮
வாகன பூமியி சண ண வ ஐ சனிஃகுமபோ த;-- கராகளா
ய்ப் பிறபபா ஞாலமதமரராய ந எனிடாரே - கனமததக 8
டாக மானு..ராம் வ௩து சனிப்பாகள, பூமியில தேவாகளா
ய்லக த பிரவாகள.
இதனாற் சொல்லியத, பூலோகசதிலே மானுடராயிரும்
அமிகுத்ச புண்ணிபங்களைச் செய்தவாக எச்த்ச்சரீர மொழி
க்சால் தெய்வலோகததிலே செய்வசரீரமா யிருந்து ௮ல்குள்
௯௭௮ சிவஞான யொர் சுபக்ஷம்,
ச போகங்களைப் புச் து, துதொலைஈகவாசே மீளவும் பூலேரி
கத்டுலே வரது மானுடசரீர,சை பெடுஃகையிறா லச்சுமாரூ
செனறவனை கோக யசசமரநுமெனனு மூரைமையு மறிவித
கழு
வெவளைதாகாகைவகளும.
சுப்சமண்யரேசிகருரை வருமாறு:
ணக (]
சுரரூ7லாககரரசளாயத ு.ப்பபரெனனி எ - மேலுலகதி
ஹீ மானுடவடியாக வனுபவிபபரெனனி7--நராபடி - மண
னு?கே.பாம-சுராகளாயச தஇுப்பபரெனனின - தேவர்களா
யனுபவி பென்னி) சொன்னவசாழியுராரு2- செரல்
லிய அசசாராரறுாலுனடாம -- ௬ராகளாரய்ப பலன களய்து
தி - சேவாகளாய்ப பலனுடி து சொவைதவழி-ஃதாமிறகு
குசோன்றம?பாது- சாமிலா பூயவாகலுகருமபோது,--
சரர்களரீய்ப் சபபா-நர[வடிவாயப பீபைபதனறி,--.அ ௦ரரா
ய்ஞாலளா று - செவராயியவு ரு இள௱ கண ந சாணிடாழே.
பொருகஇடாா என்பது கனா நுமர 2 :-த மமிாஜுமற்மைக
ளஇ.ல்பு அறிபவல்லராஉ ௧4௬ மரறுமிலு மை யினிஐ விளவ்
குபெபை உம,
அரவதுதிட
அட
மறைஞானதேசிமா உரை:
அணையர032 00-50 ணை
அச்சுமாறி யடலெடுபபக௱கு: காரணங் கனம
மெனறுணாகச தகா
வண்டு ளாஜிமாறு மபிர்ககுட்டி மற்ஜரோர்சக்
துப், பண்டைய வுருவக்சானே வேட்டுவ ஒபப்பிறச்
௨--சூத்இரம். அத்விதஇலக்கணம்.
ஸ்ட
குங், கண்மிகொள் யோனியெல்லாய கன்மத்தான் மா
மென்றே, கொணடன சமயமெல்லா மிச்சொனீ
கொண்டசெனஜோ. (௪௩)
(இ-ள.) வணடு மயிரஈகு.டி.ப் புழுப பழைய வடிவு தீ
களா? மர னையே விட்டு வனடுக£ார புருவ மாழுநிற
௮. மயிரக கும)
குட்டி
மறோ ௪௫ வேரேயொரு புமூயை வேடமியாளியெ
௮ப் பண்டைய
வரந தானே
வேட்டுவ ஞய்ப
பிறசகும
சணம௰ கொள
யோனியெல்லா
தூ கனமகுதான
மாறும
எனசேே கொ
ண்டன ம.
ல்லா மி,சொனி
கொண்ட தென
னோ.
டு, 2வ5 ஐ கூடடிலடைகக வததானே வெ
ட. டுவனுசவுங ம் ஊடேோராம
பிராமணணாய்ப பிசநது சாப் பிராமண
ஞூயி பபடிக சனமததுக ரக மறற
யோலி2ப2யாரெொல்லா மாறி மாறிபபிறக
குமெனறே யறிவாயாக
அகலா மறக சுாயநுகலெல்லாவ ௧
னமசது௰ டாக மாறிபபிறக து வருமென
௮ மொ.படிருகக நீ மாறிபபிறவரதெனற
சமசெனனமான எ.று,
ஓகார மிரைநிறை
என - வினா
இதறகுப பராததச இனறிக, (௪௩)
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
அலது (0) அதறக?
வண்கெளா£மாறி மயிரககுடடி, மற்மோ சகதப் பண்
டப வருவச்சானே வேடவெஞய்ப் பிறக்குல் கண்டுகெசள்-பச்
௬௮௦0 சவஞான?த்தியார் சுபக்ஷம்.
யித்குட்டி.ப்புழுவானது ௮ககசசரீரம்மாறி வணரிகளாம்.மறத் த
ம பசசைப்புமுவான முனனிருமவருககானே குளவியா
ம இதை பரத ியகஷடாகப பாத தககொள.. அ யோனியெல்
லாம் கனமசழாம் மாநுமனறே கொலாடனசமயமெல்லர மி
சசொல்ரீகொண்டமெங்கே-கரு2ஃரால மோனிகள மாதிபபிற
ககுமெனனு எம்மாசகமயதமாருமூ சொல்? மாதிப்பிவாதெ
ஓ மிரமசபொழலை ரீயாரமையிலே கறுககொண்டாவ்.
தலகதையையயவைகளள்,
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
அணைனைய(]
வெளிப்படை.
சொலவயமசகவைகளக
சிவஷானயோகியநுரை வருமாறு.
()
இமமை௰ிலு௦ வணடுமுழலியன ௮.சுமரறுகல் கண்கூ.டா
யறி சகட சலானும, இஃசைல்லாச சமய கால்கட்கு மொப்ப
மூடிகததாகலானும; அககா_பளவையபோிற உரையளவை
யோடும மூரஊிககூறுவார கூறறுபு போலிபெவனண்பதாம,
௮கிருயிமை, வணடுமு எலி. னவஐநின அவவசசே பிதி
தொனருயப பமி.ஈமிப்பரனறி,௮ஃ2 மித மேறு தோனறுவ
தனருகலரக,, அவரை யினடெடுத் ௧ காடநிதல் அமையா
தெனபாரை நோகக படெழுகதற வருஈசெய்யுளெனபது
இசம்பவழுகியருரை வாருமாறு.
ஒனைையயயகைகள் ரு] அனனைகையமுஸ்ன்
மூனசொன்ன வுயர்.இணையி லஓுளள மானறடையோனி செய்
வயோளியாயும், செய்வயோனி மாலுடயோனியாயும், கன்மசி'
உ--சூத்திரம். ௮ தவிதஇலக்கணம். ௯௮
தக் டோக விப்படி. ௮2சமாறிப பிசச$ற தான் றி,அஃறினையி
ள்ள புமுககள வமைடுக ராயு 0 வேட்டுவாளியாயும ௮சசமர
அமெனறு மேலு மருளி. யக 0,
வண்டுக சாசிமாறு மயிர3 நட்டி - மயிரசகும்டி, புமுவி
ன பமழை.யல 3௮ மாறி வணரிமாராயப பேரகா நிறகு
ம்--மத்ரோசக த பள்டைய வுருலரதானே வேட்டுவ ஞூ
ய்ப்பிறககு௦-வேரேோபொரு புழவிஏ பழையவடிவரானே வே
டடுவாளிபாகப பிரவாறிாரகு 0) கணடுசெர ர யோனியெல்
லாங கனமஜகரறு மரறும - கன்முஈஞக கீடாக எண்பது
தரானகு நூருயிரம் போனிஎளூ £ ஒரு யோனியாக ௮௪௬ம7
ஜிபபிஈகதூரனமு. வதிவாயாக - என்றே கொட்பன சமய
மெல்லாம- இபபட யஃஈராறிப ம் :ந௦ என்றே எலாசச
மயகசஞரூம பொ ஏ9௫1॥2ற பொரு ராயிருகக)-- இடசொனி
கொண டரெொஙா - ௮22 ராமு மறு நிகொண்டிரு௪ற வி
தத வததம எதிலே ௧௨0 ரெரல்லுக முய,
இசணாுற் பொட்ிபற, கன்ட த தமயக மயிர்ககுட்டி
ப் புழூ அச்சுமாறி வவடடாசைபாவ ), பசரைட புழ வசசுமா
தி வேடடுவாளிகைபாலு ௦) அ7சமாறிப பிச கருமெனறும, அச்
சுமாராகெனற பட்டா சாரிமனை கொக்கி யருளிசசெயமாரொன
ஜு முறைமை யறிவி2௪.ற
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வெவவகவாவகை (0) அமைய
மயிர்ச்குட்டி எண்டுகளாகமாநும. இம்மையினு மலிாக்கு
ட்டி வண்கெளாகிமா௮ு ட) மறறோற்சர தபண்டைய வருவக்
தானே வேட்டிவளாய்ப்பித க்கும்-புமுதனபழ பவடி வமே வே
௯௬௮௨ சிவஞான?த்தியார் சபக்ஷம்.
டுவனாகவு மச்சுமாறுசல்,--சண்டுகொள்- கணகூடா யறி பசீகட
சதலானும,--சனமச்தான?போாவிடெல்மா மாறுமெனறேஃக
னமதிறகே௱்ப யோனி மாறுகலுழஹ னடெனவே,-- சமயமெல்
லாககொணடன - எல்லாகசமப நா௦கட்கு மொப்பமுஉக்த
காகலாலும;--இஈசகொனிீ யெஙகேசெொன்ட த.ரீியககாட்சியள
வையோடு மூரைபளவையோடு முரணிககடறு ஒக.றறு.. போலி
வயெளபதாம
மறைஞானகேசிகா உரை.
அணை 01000 10950 கையை
இ. வம
அ௮கலியை கல்லகானா எரிபல பிறயியானான், பச
லவன் குூலத்திறறோனமிப் பாரெலா முழூதுமா ண்டு,
திகரிலா வரசணாகரூ சிலம்பிட் மலொம்போகச், சகம
இ லெலிதானன 3 மாவலி பாயத்துக்தானே (௪௪)
(இ 2ள்) அகவி கெளசமா பாரி யசலியா?தவிை பத சே
யை கழல வேக்கிரன காரமுர்றத ணட வறகணைட
தானாள் வா சாபகுதார லவ £ கல்லானாள்
அரிபல பிறவி மாயனு மசகியம் கூாரமம் வராக சாரி
யானான கம் வாமனன இராான பரசாராமன பலப
பக. இரராமன கருட்டிணன எனப் பிருகுசா
பத்தாக றசாவதாரசதை யெடுகதப்பட்
டான;
பகலவன கும சிறநதிப்பூச்டி சூரிய வமிசச்இற் செங்க
சீதம் மரோனறிப் ட்சோழகநாயனாராய்ப் பூமிமுமூத மாண்
பாசொலா முழு டொப்பில்லாச ராசாவரன.த.
மாண்டு நிகரி
உ-- ரகரம். ௮த்விகஇலக்கணம். ௯௮௩,
ஸ்ரீ ௨ ரச வகு
லம
நீ லகமயோ பெரி. வலகமாகிய இருமரைககாடடிற்
ச சகமதிலெ நிருவிரஃறாத தூணடின புனணியபலததச
லிரானஸ ஜோ லன மழு எலி மாவலிபா யெல்லாருக தோத
மாவலி மாயம் இிரஞுசெயபபபிச5த எ-று
அத்சானே
மாமலியாயினானே பென ஈஃறினை யுயாதிணை வாயபர
டாகக கூறுவாரா
“ஐஉகபம் எவாப்பி பட்ட மர மொனமு - மயக்கமவ
வெனமே மத?! எனபசஞூ லஎனை யறிக
ஏகார மீறறசை,
இணை
ஓகாரந சேவற்
இரரற்ரா₹ கரமிகாகமடி, காக்கபுராண ரொனவறிக,
(4 நிரை 1றைக் சாடுரனனி ளீ எடெரி இப ன்னைக, த்
நித தெலி சனாைகதாற் சுடடிடகி கன்ன நுதானணட, த்
ஞாாகடன மணணுமவி சா பது நீணடலா ண் றகமெலலாக், குறை
வக கொடு.பா?பாலுவ கொறுசகசைலி ரடடனரே ?? (௪௯)
சிவாகரயோடுியருரை வருமாறு.
அண) தணலை
மேலிசர்ருசாரணம்
(அகலிகைகல்லதானாள அமிஞுனே) அகலிகைசல்லாகிரு
ச்.சாள. மகாவிஷனு மீன அமை கேழல் காரசிம்மம வாமகர் மு
தலாயே பலதேகங்களுமெடுக்சார், பூர்வச் திலே கலர் டொயி.
௯௮௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
ருசவர் சூரி.பவம்சர்திலே சோழராஜாவாகறநித் ஐ பூமியெ
லலாமாண்டரா இதவறியும பூவம எலியாயிருகவன ஒரு
புண்ணிடவிரேடூ;க நிரு? மகாபலிியனறும தாமதமையு
டைய வ்ச௬ுரனாக மூனறுமோகச்சையு மாண்டான
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வனை கை (] வவையவவைைகை
வெளிப படை
சிவநஞானயோியருரை வருமாறு.
0
அச்சு அழிஈகே மாறுதலும் அகலியை மு3லியேசாமாட்
நிக கேடகப்படுசலான, யா.௭டுமவவரறே செளிமப்படுமென
பதாம
அகலியை முகலிபாககு இங எ சாறிய தஞ் சாப
ளகளானாயதனறிக கன௰௦ மாத௫ரைபாறாப ஈழுகரான, ௮
தவேப௱றி யாண்டுமவவான௮ கோடல் பொருகமாதெனபா
ரை கோக?பெழுர்தது வரு ரெயயுளெனபறு
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
ஷி 230 அணக
மூனசொனன சேசன௩க £ இசேசனஙகளாக மாறிப்பி
சக்கும தனறியு மசேதனங்களு மாறிபபிசககுமென அருளிச்
செய்கிரா.
அகலியை கல்லகானாள்-சேகனவாக்கசி லஓுண்டாகயெவ
கலிகையெனபா சொருத்தி யசேசனவர்க்கததி ஓுண்டாசெ
௨--சூதஇரம்: ௮த்விதஇலககணம். ௬௮௫,
கல்லாய் சனிம சாள...௭- அரிபல பிசவிபாணை-புருகோகு ர
[451271 பிருகுவெள பார ஜஞொரு ருக் சாப் ராலே [ம் 2
லான பத்து” சநநஙகாயு ரெசிழதான-4 பகல சூ. டு
திர. ஏறிப பானாலா மூ ஐதுமாடாடு &&ரிமா வாக: உதி
லமபி - ஒரு சிறமபிபானது 30 74 ம பார்ச்து கா ளார்
ழுவகஷெததிர பிக, பூமோக மிரளணையு எசா.ர॥. ௩
சாசசியமப னடரி, ஒப்பிலாத ம ராஈரவாயிரு ரான ஏறுவ
திபு டு மபோரற? சசமதஇ மெலிநான னே. மாலி
உாயினுனே-பெரிப பூமமிலு ரனிவாக ரெொயரலாற் ஈரா பர ச
விக, இழப்ம்யி 2௨ /ளேோ டொரேவியலலோ ௪ சு
மயமாக மாலவெயியாச்ப டர. ரன
இரத சொல்லிபறு, அசி? அமலா அபய
வம, புருபேதாரநுதா௩ ர டம சா சமா டைய ழா
பியிராசாவாபை பிறு மைபாலு , எலி ம/வெயிமா, ஈர
ஸ-டாலுருசன தது 6 பாக வரசகுமாறிய பரசகு மாறு பூ0
ரைமையறியி று
சுப்ரசமண்யகேசிகருரை வருமாறு.
_....(
௮. எலியை அகி பம ரானி ருது 0 ரரூ 2. தெ. ரன்
மாழனி௨னிட்ட சாபவ௪தாற ௧௦௧ வச்ச மாறுசலு
முதரி - மாயேரனுன வள எெயூல்மிய ர ௨. ௨ மீரு ச மறஜரி
வனி... சாரபவா தரல மசசழூ விட ஈசாவசாரங்சளலு 0
ட் ரி
ச ம்) [டை ன் ப
ச்சழி:22 மாறு5லு௦;-- சலக 3-௪ )மட்பபூ யான து, பக
லவன குலதசிற்றோனறி-சூரியவமி- ப திலுக தற பாரெலா
டு_பூமி! ம அணி, கிகரிலாவரச ல்
தேழுது. ரணி பூமிம்முதம் ஆன னுது2-0ம்
தில்வனருளா ஜெப்பிலாச வரசஞ்க வச்சழிஈசசமா௮ுத.லு,
௬௩
௬௮௪ அிவஞா்னிதஇயாக சயம்
ம், எலிதான்-எலியர்ன.ஐ,.- சகமதில் இவ்வல்கத்தில் 0
லகமபோற௱ - இவவலகததார போற்ற, -மாவெலியாடதின
ஜோ - மூதல்வவருளான மா வெலிச்சகரவாத்தியாய் அ௪சழி
52 மாறுஈலும கேடகப்பமிமலான யாணடுமவ்வாசே கெளி
யபபடுமெ௮ பறாப,
வனி
மறைஞானதேசிகர் உரை:
- அணி0ர00130 1020-9) அடை
மேலவனைகமோககி மூ.௩5 முடிசதலென
ு தநஇரவுசபா லணாத றகஞா.
செப்பினாய மாறவேறு சிலாவிறி யாலேகன்மா
ல், வைபபுறும் யோனியெல்லா மா.9வக இடாவிங
கெனை, னெபபடி யாறுஞ்செய்க ஜலெறகரி யாவ
னெறே, முமபட மொழ்கதேனொல்லா மூ. தல்வன்ற
ன் விதியேயாகும. (௪௫)
(இ-ள) செப்பி கலவானமாககள் சனமவசதசாமே ஈர
யை மாற ரானவாச ளிச்சனனமது ம5தநரராயே பி
வேறு இம தாகு ராறுபோல சிலலானமாககண் மா
ர்விதி யாலே ரூமற் சிப சனனகாஞாகுதி தசோனறுவத
கொண்டை பெல்லா யோனிகளூர்சான மா
ருதெனறு நீசவமு வரைக களை காணெனது
நீர் சொலலு?ிறீராஓல்?
கன்மால் வை கனமக தக டோச அ௮ண்டாகப் பட்ட
ப்புறம யோனி பெல்லாயோனியு மாறிப்பிறககுமோ. மாறி
பெல்லா மாறிவ ப்பிறவாதகானு மெனனில்?
ஈதிடா விவ்கெ
ன்ன
௨--குஇரம். அறவிசஇலக்கணம். ௯௮௪
எய்படி. யானு அப்படி, 8 சில மாறாமலும் வருமெனறத
ம் கமககு௪ சிறிசொப்புகசாண
சீசேர மாரு தெனருற்போல கா சேர மாறுமெனறு
சொல்லவில்லை
செம இ இறை கணமபலஙுகளுககுப் பரமேகரச சாட்ட
கரியாவனென பூகனாவனெனறு மூனனே சொனனேன
மே மூறபடமொ
யிசசேன
எலைஈ மூரல் அகையாலே காத சாவிறுடைய நி.பமசஇ
வளறன விதியே னாலே யிாத௪ சகதமசெல்லா மாகாகிறகும
பாகுப் ௮.
இதறகுக் காரஷசைமதது மசவக று சிலதருமோதசற
த்து மெனவறிக. (௪௫)
ட வத தவ்
சிவாக்ரயேரகியருனா வருமாறு.
கணை ()
செப்3னாய்மாரவேறு சிலாவிதியாலே - அச்சுமாறும்
படி. ிலர்சாபதிரு௮ ௦ வரதஇலுலஓும வந “ரைம் சொனனை
ரல்ல. தூ கனமாலலைப்புறு ம்யோநி£ மில்லா மாறிவ௩இ
டாவிஙகென்வில் - கருத்திலே ௮௪௬௩௭ பயோரதிமாநி
யிவ்விடதத வ5டொவெனனில்,--எப்படியானு ரு செ.ப்திக)
ஹை சரியாவனெனறேற முூர்படமொழிஈே னெல்லாமுதல் வ
ன்றன விஇியேயாகும் - எல் இரலகையினாலு2 ஆனமாககள செ
ய்யும் கருமல்்ஈளுககுச் காத்தாவானவன சாட்டியெனறு முக
லேதெனியசசோனனோம். €ழ்ச்சொனன கோபப்பிரசாக3இ
னா இருமாதிவச்தது ௮5,2கர்தாவரலாகையால் எல்லாவுராச்!
௬௮௮ சிவஞானடத்தியார்.சபகம்,
களும் கருமத் தக்€டாக முதல்வலுடையவிதியினாலே மாரிப்
பிறச்குமென ஐறிவாயரக.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
௮கலிகைமூதலோ சாபததாலுருமாறநினத; சுபாவத்இ
ஞல் ௮ல்லவெனன ஏததர முரைசகன்ஞுஜ்,
சிலர் விடுயாலேமாற - சாபாலுக்கிரகம்வல்ல கில பெயர்
சாபதஇினலும் வரத்தினாுலு மாறி மோனிகள பேதிக௪,--வே
அசெப்பினா ப்-கனமத இறா மாறுமெனறு சொனனீர் சன
மால் வைப்புறு மியோனியெல்் மாம மாறிவகஇ._.ர விகசென
னில் - சனம நிமித்கமா யுணடாகுஞ் சரீரஙகளளைச் தம பே
இத்து வாராவெனறு ரீ சொலலில்,--எப்படியானுஞ் செய்தி
ச்கு - சாபத்தினாலே மாறுசலுககும் கனமதஇனாலே மா*,௪
ஓுககும-இதைசரியாவனெனறே முற்பட மொழிஈதேன - ௬
சுவரன சாரஃசியென்று முன்னமேசொனஜஷஜோேம். ஈசுவராஞ
ஞையினாற் கனம வேதுவாகச் சபிக்கும் பேர் சபித.2லால் வ
மங்கொடுக்கும் பெ.பர் வரங்கொுத சலால்,--எல்லாம - யோ
னிமாறு.சல் முகல?த்தும்-- முதல்வனை விஇியேயாகும்-
கனமாலு சார லீசுர சம்கர்ப காரி. பமாமே,
சிவஷானயோகியருரா வருமாறு.
அனகை [7] அணவன்கை்
மறைகளீசன் சொல் எனபத முதலாக மேற்கூறிப்போர
ந்தமையின, வினைப்படனெனப் பட்டனவெல்லாம் முசல்வனு
டைய சாபவருள்களே யாசலின், விசேடமினமையான், ஹிட
திற் சண்ட,த யாண் மொக்குமென்பதாம,
௨-ம் இரம். ஸ்ரதீவிதஇலச்கிணம். ௬௮௯:
விியெனற த ஈண்டுச் சாபவருள்கண் மேற்று,
இவை யைகஈ துசெய்யுளாலும் மீமாஞ்சகரி லொருசாரார்
மசம்பறறி ஐச௩தத ஜப பரிகரித் த, (தானபல பேதககாட்டி.”
என மேற்கூறியது சாதிசகப்படட 2.
அ௮ற்றெல், சோககதறை கோககி நிற்குமூமிர, மத்ரோரம்
இப் பற்று. 2ல் யாஙஙனஞ செல்லுமெனபானை கோகக பெ
மூத்து வருருசெட்யுளெனபத.
நஇிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
ணன் 200 அணை
மீளவும படடாசாரிபன ஒருயோனி மற்றொரு யோ
ஊிபாக மாறிப் பிறவாமென்று சொல்ல, ௮வனை கோககிப பர
மேசுரனாலே யோனிகளெல்லா மாறிப் பிறககுமெனறு மேலும
ருளிச்செய்கரா
செப்பினு.ப் மாறேறு சிலர்விதி யாமே - வேசரகமஐக்
ள் சொனன மூறைமையனறி3.ப வேறே சிலர் நியமிககப்பட
ட. நியமங்களாலே யோனி மாருதெனறு முனனேசொனனும்.
அதுவறை(௰,-- கனமால் வைப்புறு மியோனிபெல்லா மாறி
வச இடாவிஙசெனனில் - கனமஙகளஞுக் டோககச் கற்பிசகதத
க்க யோனீகளெல்லா மாறிப்பிறர் ஐ வாராதெனறு சொல்
லில், எப்படி. யானுஞ்செய்திக் கறைகரி யாவனென்றே முற்
பட மொழிஈசேேன - எல்லாப் பிரகாரவகளாலுங் கனமங்க
ளுக்குப் பரமேசுரன் சாட்சிபூத வானெனது முன்னேசொன
னேன்,-- எல்லா முழல்வனறன விழியேயாகும் - ஆகையால்
சீர்வரும் பரமேசுரனுடைய நியமததிலே தசாகிற்கும்.
இகனற் சொல்லிஙத, யோனிகளெல்லா மாறி.்பிறச் தீ
வாராதெனறு சொனன பட்டாசாரியனை நோம்; பரமேசி
௬௯௯0 -: இெவஞான்கித்ியார் சப்க்ஷம்,
ருடைய வாச்ளையாலே சகன்மத் தச் டாக மர்றிப்பிறத்த
வருமெனனு முறைமையு மறிவிச்த து.
சுப். மண்யதேசிகருசை வருமாறு.
0
வே௱மாற - மறைகளீசசசொ லெனபறு முகலாச மே
ற் கூறிப்போகதமையி னச்சழிஈசே மாறுசல்,--சிலர் விதியா
லேசெப௮னாய - ஏலா சாபவருளகளா னாப.மனறி, கனமா
ல் வைப்பு௮ம் யோனியெல்லா மாறிவக தஇடாவிஉகெனனின-
கனமமாமகிராக கேதவா யோனிசளி லுமிரககழி£ த மாறுக
லினறென சொல்லில்? எப்டடி யாும-ஏவவகையானும,--
செ.டஇிக கிறைகரி யாவனெனமே - உயிசளசெய்யுல் சனமப்
கட்கு மூ.5ல்வன சானறெனபத,-- மூற்பட மொழிகசேதன -
முனபே மறியசகூறினமையின,-- ஏல்லா மூதல்வனறன வீதி
யே யாகும-வினைபபய னெனபபட்டனவெல்லா மு. லவனுடை
ய சாப அருளகளேயாகலின, விசேடமினமையா ஜேரிடததஇ
ற சண்டது யாணமுமெொசகும்.
இவை - (9 - செய்யுளானு மீமாஞசகரிம் ஒருசாரார் மம்
பற்றி யாசங்கிகதப் பரிகரித.த, ஈகானபல பேதஙுகரட்டி? ௭
ன மேற்கூறியது சாதிகபைபட்டது
மனைச ளன்னா க வவயவருவ வமா காவை வயாக வானனாலைக வவ வுளைவைவ சமனை வரை வச மைகவ வயாக வைய வைவா வை ஸ்ர)
மறைஞானதேசிகர் உரை
அணஸ்ர0281 00-9௦ ௮
இற்நன மெய்தியது விலக&ப் பிறி தவிதிகூறி, மேற்
கனமமு மானமாவுக தம்மிற் பொருகழிக கர:
சியப்படா.த; ஒரு கருகதா சாரிடப்படுத
அவனென ௮ணர்ச் அகழ்.
உருத்திரம். அத்விதஇலக்கணம்,
கிக்க
அவ்வவ யோனிதோறு மவ்வவ வுலகந்தோறு
ஞ், செவ்விடு னமிந்துகன்மஞ சேர்க்திடா 2வனசே
யக, வெவ்வுரு வுகதனகனமான் மாறறுவ ஸிரைவன்
(ரூனே.
(இள) அவவவ
யோனிகசேர
றம
அ்்லுவ/ வலக
க்மோ.று.ம
செவவிதி ன
நி து கனமஞ
சோகதிடா வ
னரா
இவவகை தம
மிதசோவு மிறை
செயல்
ஆணுற் செப்த
கெ௫வருவு த
வ்கனமான மா
றவ னிறைவ
ஊருனே.
(௧)
ஈரா மிநக பக பட முகலிய யோனண்ச
டோஜறு ௦
பூலோகமுதறிய ௮௱சஙகடோறும்
ச போனறிக
போறத மநசகரப புபனங்கடோதறு தா
வனமே சிஃம்ரிமிடா ல்நழ்ந
றா௧௪ செலமமாடடாறு ஆன்மா மனாஞா
மாதலாலதாசேறுக வடிலைபெடு மா
ஊாளெொள போகங்களை புு;கமாடடாா.
இ5தக சனமததையு மானமாஎவயுய கூ
ட்டிக காரியபபமி2 வதய உாசதாலுன து
செயல்
காகசாக சானாகயவ யற் த செயயத்தி
கச சாமாததியமுடைய னாகையா செல்மா
ரூபங்களிஐு மானமாககடா செய்த கனமஐச
ரூ2 €டாக மாறிபபிறபபிபபன, ௭.௮.
ஏகார தேற்றம்.
இற்குப் பாக்ிபையிறு மசங்கத்தினு மறிச.
(௬௭)
௬௯௬௨ சிவஞானசிசிெயரர்சப்சவம்.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணி ட முலை
அவ வவ யோனிகோறு மவவவ வுலக சோறுஞ் செவ்வி
இனறி5 ரம சோகதி.ார சிவனசேரா - கரமபலம புர
ட்பதான சேசக்ஙகளையும போக வகளையும கனருபறி8ஜ காமமா
னத ச௪_மாமைடால இன்மாதுக்குப பொருத 5வறி.யா.று. ஆன
மா௮ங கஞுரஞருசையால் தானாகப பொருகதவறிபாண,ஃஃ
இவவகை சமமிறசோவு மிரைெய லாறாற்செய்த வெவவுரு
௮சசனகனமால மாற.றவ விழறைபனழுானே-கனம்பலத தக மீ
டான சேகங்களாயு 2 லோகஙகளையு மெல்மாதசையுற் கூடடுக
ற சாததாவிறுடைய கரிபாசதஓயாகசையா மவவலா செய்சீ
கனமதத௫ டா பெல்லா வுருககளையு மாறிபபிறககுமரறு ௧
ரத மாமே செய்வன
ஒலமைவையாவவைதஷன்கி.
ஞானப்பிரகாசருபை வருமாறு.
ட
சி.ரன செயலாற் பேன கனமமிரணி௦ பொருக்தியுறு
மாறுசல முல பலதறுச் குபயோகங்களாமென அுனாககள
ரா
௮வவவ வுலககசோறும்-பூலோகமுசலிய புவன௫கடோ
அம,ஃஅவ்வவ யோனிசோறும - ௮3 தகழப் புவனம் இக்கு
ஈ மேக்ககடேோறும-- செவ்விறு னழிநறு-மாறுபாடினறிப் பு
தஇபணணி--கனமம், அறிவினமையால்---வேனைக் சேர்த்தி
டா-வனைப்பொருசகா--(சேர்சஇடா வெனறு பாடமோதித்
கனம தானே போகம் பு9ப்பவனாகும், வனப் பொருச்சா
து, சவன சர் ரறிவாசையா லவைகளை மதிச,த),- ௪79
உ--ரூத்திரம்: அத்விரஇலக்கணம், ௯௯௩.
ருக்தா,--இவவகை தமமிற் சேர்வும்-(சே/ஈதிடா வெனற பா
ட தீசால்) இர் தமுறைமை பொனறுக்கொனறு சேசரீரககள்
பொருக் தவர வகனமல்கள பொரு ததலும் சரீரசனமங
கள கரரியகாரணமாய்ப் டொருகத?லும)-- இறைசெய லாளு
ல் - சிவன செலு வ ௱ட௨ரமானுல,- செய் வெவவுருவும-
பண்ணபபட்ட வடி. வஙகளெல்லாம,--தறகனமால் - அவரவா
பணணின சனமத தகடாக,--இயர்றுவ விறைவன முனே-சி
வன முனே பணணுவன,
கிறமவைமைவிளியாகம.
சிவஞானயோகியரகுனா வருமாறு.
(0 வெவ்வவைவகைக்
மாயை விளைகளைக சாரிபப்படுச்இ உயிசகுச் சேர் ர.து
வாலி இமைவனே0. னப.த மேற் பாரிசேடவளன௫யாற் பெ
பைபடிடஸாயின, அஃது உயி முதலியவற்றின செடலனமை
யான) ரைவன செய்தவசசை இறைவன மாற்றுதறகண அ
சவர் பன்னையெனபதாம்,
மென்ப வகரகிற்றுப் பலவறிசொல்
'சீனுன மேலத வலியு ததப்பட்ட ஐ.
|ற்றேல் இவலாறு அசசுமாறித சோனறுமாயிற் ௪ம்கா
ரிய வஊுஎு2இர்கு இமுகசாம் போலுமெனபாரை கோககி யெ
முச்சத வருஞ்செய்யு சொனபது
இசம்பவழகயருரை வாருமாறு.
னைறு அம்
மீளவும் முன்சொன்ன பட்டாசாரியன் யோனிசளெல்லர்
வ்.சமத்துச் டாக மாறிப்பிறக்கு மொழிர்த வொருச த்தி
௬௬௪ இவஞானததயார். சபக்ம்,
பவேண்டுவஇல்லையென்ன; அவனை கோக கர்த்தாவேனுமெொன்
ஐ௫ளிச்செய்கருர்.
அவவ யோனிசோ.று மல்வவ ஏலசக்தோறுஞ் செவ்வி
இ நிச. தனமஞா சேர்நதிடா - எணணிறந இருக்கற ௮௧௪௪
த யோனிக தோறும் அதற் கதற்குத5கக வுலகஙசளதகேோ
அம சனமஞூ ௪டமாகையாலே, இனனா வினனசனமர செய்
ஜானெனறும், இவனுசகு இனன யோனியெனறு 2, இனனவல
கதஇலே மிருப்பனெனறும, இனனசாலங கூடவேனுமெனறு
ம, மூரைமிஈழாமற் மூனே பறிநது கூடமாட்டாது ஆலு
சேரா - இனமாவும் கூட்டக கூரிமதொழிரது சாரூ5 இவை
பிறை யநிர து கூடமாடடாது.--இவவகை தமமிறசோகு மி
றைசெய லானால-இக25 கனமஙசளூ௰ ஆனமாககளுந தன்னி
ி பொருகதிக காரிபப்படுகற முறைமையும் பரமேஈரஜுடைய
செயலான படியாலே, செய்? லெவவருவு தனசனமான
மாறறவ னிறைவனழுன -௮ை யாலே எலலா ரூபநகளிலு
ஆனமாசகள் செய்த சனமதுதுக கடாக மாறிப் பிறப்பிபபண
ப. ரமேசுரனதானே
செய்க கெவவருவுு கனகனமான மாறறுவ விறையன்
ருனே என௱தற்குப் பிரமாணம சிவசானபோகம் ௨ஈ ௫
௯௬-2௮. “அப்வினையை௪ செயலசனி லவவினைஞா சாஞூசனற
௩, சவவினைகிற் சாகச பசாசமபோ--லவவிளையைப், பேரா
ம லூட்டு2 பிரானி ஐுசராரோ, லராசா மறி?தணைபபா ராம்
கு? எனறும், இருபாவிருபல். த, ௧௬-செ. வாக்கு மனமும்
போககுளத் தலுவுஞ்-சொல்லும கினைவளு செய்யு செயலு-த
ல்ல தியவு மெல்லா மதிகது-முறைபிஈழாமற குறைவுகிறை
கொனருமய்ச் - காலமுச் நேசமு மாலற வகுத்.தி ஈ தமிஜுநின ற
ருததலி னடு வசாகுதியே.? எனனுமதர சண்டுசொள்க்,
௨--ரூ.தீஇரம்: அத்வித இலக்க
இசனாற் சொல்கியத, கனமஞ் சடமானபடி௰யாலும் ஆ
ன்மாச தனக்கெனன வோரறிவில்லாக படியாலும்; இவை யி
சணடையுக கூட்டி காரியபபடுத தற த பரமேசுர னெனனு
மேறைமை யறிவிதத்.து.
வலவனககககததாலாகளா
சுப்ரமண்யதேசகெருரை வருமாறு.
(வெவ்
௪னம மவவல யோனிதோது மவவவ வுலகககோறுஞ
செவ்விதி கறிகது சோர இடா - வினை சடமாகலின ௮யல வி
கச டான தனுச்களைய ॥ புவனஐகளையும மேராக வறிக,௪
செனாஉடையமாடடா .- பேனசேரா - ௨உயிகள சேசனமரயி
ஓ சமகசென வறிவினமையா னவையே யவறறது பயனை ய
திக தெடுததகசொணடு நகரமாடட௨ா.... இவஉகை கமமிழ்
சோம - அதிலின மாயை வினைகளைக காரியப்படுசஇ ௨யிாக
குச சேர்ததவான,-- இறைசெய லானால்- இறைவனே யென
பத மேற் பாரிசேட வளவையாஜற் பெறப்பட்டமையின, ௮
தயி மூரலியவற்றின செயலனமையால்?--- இறைவன ருனே
செய்த வெவவுருவு.2 - இறைவன செய்த வ௪சை, சன் தன்
மான மாநறுவன - விளைகதேற்ப விரைவன மாறறுதறக ஸு
௪ஐகை பெனனையெனபதாம்.
இதனானே மேல,த வலி.புறுதசபபட்ட த
ரணாவத் சசககக வைய சமைய கைவ அவையவை கவ மை வலைகளைவவவை அணைகள் வைஸ்கவக்கைளைஸ் ஹிஸ்கல்ககனவ
மறைஞானதேசிகர் உமை.
அலையற (6 வளை
உமதகர்தசாத் தாலவருவை யுண்டாககுமிடத செ
ச்ச வுபரதானத்தி விறு மூண்டாக்குவனெ
௬௯
இவஞானித்தியார் சுயக்ஷம்.
னது வினவ; அதற்குச் சூச்கூுமவடலெ
ன நணாத தகமுர்.
மாறியிவ் வுருவெெ மல்லாம் வருவதெங கேரின்
ெனனிற, கூறிய சூககுமத்தா முருவெனிற் குறி
யொன்றென்னில், வேறொரு குமியாமாரம் வீரசங
விலியுமாகுக, தேறுரி யொருவனாலிச் செயலெலாஞ
சிவனாலாகும்.
(இ-ள.) மாறியி
வ வருவ
லலாம் வரு
வதெஙகே நின
ஜெனனி
கூறிய சூர்கு
2௪.சா முருயெ
னில்
குறியொன
செனலனில்
வேறொரு குறி
காரமாரம ஷீரச
க்லீயு மாகும்
(௪௭)
அர்5௩௪ யோனிசளிலு மூலகம்சளினஐு ம
௪௬ம் யோனியு மாறிப்மீறஈ து வருவ. ற்காச்
காரண மி.பாதெனறு கேட்கிறாயாகில;
௮௩ஈத தூறவுடல்களெல்லால் கலை ஐத்
லிய மூப்பததொரு தத தவதமா ஓலுடா
காடினற குக்குமதேகத்தி வினறு மூதிககு
மென்று ரா சொல்லில்?
௮5 மாயாசாரியத்தி வினறு மூணடா
இய யோனிபேசங்களெல்லா மொனறல்ல
வேச வென்று நீ சொல்லில் ?3ுஃ தன.
பொனனான சொனமுயிருககது மதிற்
ோேற்ழிய விரசஙகிலிமுதலிய வாபரணததி
ன பெயராயு மடையாளங்களையு தனிக்ச
னி பெத்ருற்போல; விச்தச் சூககுமதேகமு
5 தானொனமுயே நின்று நரர் மிருகமுதலி
ய பெடராயு5 தனித்தனி யடையாளங்களை
யும் பெத்றுகிற்கும். ௮௮ கானாகச் சோன
வைத்ரோகெனில்?
௨. ரூதஇரம். வத்விதஇலகக்ணம், ௬௬௯௭
சேறு யொ ஒருகம்மியனு லுண்டானசென்று வீசா
௫வனால் ரிச் சுறிவாயாக அதுபோல
இ* செயலெ இசதப் பிரபஞூ௪ காரிபங்களெல்லா மெச
லாஞ் சிவனாலா ருகர்தசாவானவ ஒபாசானததஇி னினது
கும. மூண்டாககாரநிற்பன. எ-று.
இதச்கு நிசுவாச மெனலநிக. (௪௭)
எரக்கி வைககைள வகைவைவைவவ் கைவ ண கை கை கவை வைகை கை கக வகை வ வை வைைவைவவதவைகவைவைவைகைககைைவை கையை
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ணகி. 7) அறுமை
மாறி.பிவ வருவமெல்லாம வருவதெககே நினெனவிஜ்._
இக்த ஸதாலளரேோசகமானது கருமதறக டாக அநேோவிசமாப்
மாறிவருக௱து எதிலே யுணடாமெனனில் கூறிய ஞ்கழுமத
கீர முருவெனில-ஸ்தூலசேகம் விட்டு சூககுமசேகததோடே
தனமா போசககுவரவு செய்யுமெனறு முனசொனன சூக்கும
சேகத்திலே யுணடரம்,-- குறி பொனறெனனி?- காரணமோ
னருகையால் 4] சரரணகுரூ சாரி.பகுணா சாதடஈே பெனனு
ம்கியாயததஇனாலே ௮௫ லு ஈடாகபபடட காரியயகளெல்லாம்
ஒருபடி ச் சாயிருப்பகன றி லெவி? வ சடையாளங்க ளரசாதெ
னனில?--வேடுமுரு குறியாமாரம கீரசம் கலியும் ஒருவனலா
கும - பொன்னொனமருயிருசச௪ செய்வா ஷனொருவனால வை
சமணி சக்கலி கடகம் குடாதியெனறு வெவகே சடையாள
மூம் பேருமுடையதாம். ௮அதுபோல),--தேறுரி பிசசெயலெலர
ஞ் சிவனாலாகும்-சூககுமதேக.தஇலே நினறும வேறுவேறு ௮
டையாளகங்க எளரகய ஸ்தூலகேச முண்டாகிறத சி௨னுலே
யென்று மீகெளி.
் 4] காரணகுணாஇ காரியகுணா சாச்பந்தே - காரணத்தின்
குணக்கள் காரிப.சஇன் குணல்களை யுண்டாககும்,
௬௯௮ இ௫ஞானித்தியார், பகம்.
காரணகுணம் காரியத்திலே யு.எடாமெனபது கரரண
மாய மாரயாவிசாராதிகள சாரிமமாகிய சர்வதேகமகளிலு
முணடென நித்பொருள.
ஆகலவரகளவகையு.
ஞானப்பிரகாசருமா வருமாறு.
வணக்க [0] வலவன் அனை
உருமாறுக லொத துககொணடு மாறி வருவறகு முதற்
காரண மேதகெனன, சைவ பவுராணிக மதாலுசாரியாசளா
யிருககன௱ வாசாரியாகள மதததினா ஓுச்சர மூரைாககீனரூா.
மாறிமிவ வருவே ொல்லாம வருவதெரகேநினறென்னில்-இ
ந்தச் சரா நரா ப௪ மிருக டக்தி ரூ.பமாயிருக௫ுு தூறசேகங்க
ள மாறிமாறி வருவ,சர்கு நூதற்காரண மே 5னறு நீகேட்கின
ரூயானால)--கூறிய ஞுககுமததா முருவெனில் 2--சொலலிய
ரூககுபசேசத்திலே நினறும தூலசேச முனாடாமெனறு நீர்
சொல்லில,-- குறியொனசெனனில் - சூககுமதேகத௫இல் லை
சிதஇிரிய மில்லாமையாற் நூலதேகங்களிலும் வைசித்இரிய மி
ல்லாகே போமெனறு நீர் சொல்லில் 2? பொற௱பொருளாகிய
வொருமுதறகாரணததி னின௮,_ வேறொரு குறியாமாரம வீ
ரம கிலியும ஒருவனா லாகாம்-வேழொரு குறிபரம் பகக்கமூம்
லீரசங்கீலியுஞு ௪ரப்பளியு மொருவனா லுணடாகும,--2த நுறி-
தெளிக தறி,--இச்செடலெலாம் - இச்.தச்சகாரிமவை? ததரியமும்
ஒருவ௨ணாலாரும. எவனால் £ --வனால்,--அகும-உண்டாகும.
ஒப்பட பரமேசரனால்,--அகும்-உணடாரம, எனறுமாம்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
சவலை (0) அவவவகக்களை
செய்வான தாற்றலான ஒருபொன் வெவ்வே றணிகலக்க
ளாய்ப் பரிணமிச்கு மாறுபேல, இறைவன தாற்றலான்..ஒரு
௨-.ரூத்இரம். ௮ச்விசுஇலச்சணம். ௬௬௯
ரூககுமவடமபு வெயலே ச்சுககளாய்ப் டரிணமித் தத் தேர
கறு மசறுணமையான, ௮ணடு௪ சறகாரிய வாதததிற கமுககல
லை யெனபதாம
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(பு வெண்மை
இபப்டி. யுமமுடைய காததாவாலே மாறிப்பிசசரூமென
ற வடி.வுகளெலலா ொவவிடத லே நினறு சோனறுமெனறு
கி கேடூல்? ஞககுமசேகததிலை நினது மிகச லசரீர௩க
ளெல்லாக மேரனஅமென நருளிசசெட்கீருர்.
மாறி.பிவ வருவமெல்லாம வருவசெ௩ கேநினஜெனனில
ஆனமாககள மாறிபபிதககைக்கு இகத, சேகயகரொலலா 0௦
கூகேகி௫ வருமெனறு நீ கேட்கில்?--௩திப ஞூககுமததர மூ
ரூ- வேமாகமநுகள மூாகுமமா யிருகருமெனறு செரல்லட்ப
ட்ட மாமையிலை நினது மித சேககளெல்லா மு. ணடாகா
திற்குமி, என்னி எனறு நீ சொல்லில்,;-- குறியொன றென
னில்-௮5௪ மாடையிலே நினறும் இ5ச சேகங்கசொலலா ம
ணடாகல் எலா வடையாமாஙகளு மொத்திருக்கவேணுமெ
னறு நீ சொல்லில்,-- வேறொரு ருறிடாமாரம வீரசங்கிலியு
மாகு. - வேறே வேறே ஓமொரு குதிகளாசத் ரோற்றப்பட
ட. ஆரம் விர௪ஙகலி மும்லான அபரணங்களெல்லாம பொன
விலை நினறு முணடானாற்போல, மாயையமிலே நின்று மெண்
ணிறஈத வடிவாளெல்லரசம் ஜோனருதிற்கும். இப்படிப் பெர
னனிலேகினறம பணிக ஞணடானாற்போல மாமையிலை நின்
௮ம்பலவடி.வுளூ முண்டாமிடத றக் கர்.;தர வேண்டுவதில்லை
யென்னில்?--சேறுநி மொருவனுலிச் செடலெலாஞ் திவனாலா
கும்-போன்னிலே நின்று மிந்தப் பணிகளையெல்லா மொருவ'
2000 சிவஞானகிததஇியாச் சுடக்ஷம்,
ஐண்டாச்னெ சனமைபோல் மாயையிலே நின்று மிச்த வடிவு
கொல்லா மொருகர்த்கா வணடாக்கவேனுமென்று புத்நுபண்
னுலாயாக,
இகளுற் சொல்லிய த, சூக்குமமாயிரக்திற மாயையிலே
நினறுஈ தூலமாயிருககிற வடி.வுக ளண்டாமெனறம, உணடா
மிடததத தானே யுண்டாகாது பொனனிலை நினறும் பலப
ணிசள் பணடுசெயலினா லுண்டான முறைமையபோலக சர்த
தாவாலே மாபையிலே நினறும பலவடி வகளு முண்டாமென
ஒ மூளாமை யறிவிதத ஐ.
:சஙசமம்? ஈராகறாய்? வண்டுகர? (அகலிகை? செப்பினு
ய் (அவவவயபோனி? “மாறிமில் வர? அக்துருவிரு5 2ம ஏழும ப
ட்டாசாரிடன,
இவையிர்றுக்ருப் பிமாணம் பாபட்சம் அவனமறுட்பு,
இத-பர-படடா-மறு, ௧ செ. 6 அழிகன௱தால்வினைக ளாஇ
னறஅாளெனெரு வதமங்கி யானபரி?௪, யொழிவின்றி போ
தனம மதவண்டுராம்வினைக ஞூ ற லாறெதெனலாக, ௧
ழி றசாலறிவு வினைதந்திடாவினைஞர் கருமங்களாடியுவோ
ர், பமுனெறியேயுதவு மதபண்பகாகவருள் பரமனக ஸூகும்
வினையே.” எனலுமதங் கண்டுகொள்க.
எனறவள.
சுப்ரமண்யதேரிகருசை வருமாறு:
டு
இ௫௮வருவமெல்லர மரறிவருவது-அ.ற்ற லிவ்வாறச்சுமா:
நிச் தோனறுவது_-- எல்கே நின்றெனனில் - யாங்கன நின்
செனின்,-- உருவெனிற் கூதிய ஞூச்குமத்தாம்-தூலஏடம்பாமி
னல்கனல் கூறிப்போக்த,சன் மூலமாயெ த்வைத டம்
டாம் --குறியொன் சென்னின்: - சா. ரணமொனருகச், க்ர 7311.
உ-ருத்இசம். அச்விசஇலச்கணம். ௧௦0௧
பலகாச லமையாசெனின் ஒருவனால் வேறொரு குதியசம்.-
செய்வான தாற்றலர ஜெருபொன,--அரம் கீப௪ல் இலியுமர
சூம்-தரம் வீரசங்கஸிமு லிய வெவ்வே றணிகலஙகளாய்ப ப
சிணமிக்குமாறுபோல,-- கிவணறா லி. -செயலெலா மாகு௦- இ
சைவனதாற்றலர னொரு சூர்கு ஈவடமபு வெவ?வ ஐ சக்கர
ய்ப் ட டிணமிததுக சோனறு? லுனமை.யின,௨ கீ2ச.3-ற வள
டு சற்காரி.ப வாதததஇற கமுககலலையெனபதனை நீ மெனிவாயா
க எனபதாம.
மறைஞானதேசிகர் உளை.
ண்ட 4 ல் ண்
மேற்புகத, நீசொலலிய தாலகுருவிக்குஃ கர
சணம யாசெனறு வின௮, ரூககு மென
றுணாகுதுகளூா
சூக்குமங் கெடடி3, நூலக தோன்மிடா ரகம
குதி, னாக்மியோ ர௬டல்டெப்ப இ.ஈறுட ல7௪,க௨,த
ன்மைக், கோகயெ சத்டுபுண்டா யுடறரங க)லமும
அ, நீக்கிட மாம்பின்வே பா நீணமர நிகழத்துமா
போல். (௪௮)
(இ-௭) சூக்கும மாபாகாரிப௦ாகிப குககுமேகக கெ
க் கெடடுத ட் தூறமாகய மேகாரதஇுப பிரபஞாக்க
உட்க கப தோ டோனருது,
ன்திடா
தனாற் சூக்குமதேகக்திலே பலவடல்களையும் பண்ணிவை
ச்இிருச்குமோ, அ,௪ற்குக காரணம் யா தெனனில? 8
கிக்கு மத்தி சித்திவுயாய்சக்குடமுவமம்
400௩ டபெெளஞாந்னித்வொர். சங்கட.
ஞூகயோ ரட
ல்ஈ்டபப இனறு
உட லாசக்குச்
தன்னைக் கோக
இய சததியுண்டா
யடாரும
காலமுதறு நீ
சல்
வேசோர் ரீண 0
மசம்பின
சஙிகழததுமா
போல்.
இககு5 சரணாகமக்து மிருகேக்திரத.த மறிஈ
யினக ணோருடம்புல் டெப்பதில்லை
அக்தத் தேசாஇகளை யுண்டாக்கேதற் ௪
எனிடததில் யோகூயமாயிருககிற £தியாக௪
தூக்கு ஞாடசமாயிருக௪ஐ௦ மாயையை யதி
ட்டி. 5. தகசொண்டு தூலவடல்களை யுன்டர
ககாகிற்கும்.
யாதாமோ மரததுக கஇறுஇயான கால
மவஈக காலக் சசனை வெடடினகிடக் அம்
௪ தாலங் கெட்டாலும் அதற்குச சாரண
மாகய வேரு௱ண்டா யிருசகையால்) அ5னின்
ம பெரியமரமான தணடாரு மூரைமை
போல். தம்லால் அச்தச்சூசகுஈத.த சத்தி
யாண்மகமா யிருகத சானே வியத்தியா ன
மகமாப் விளங்காநிற்குங்காண ௭-௮
(௮௮)
சிவாக்சயோகியருரை வருமாறு.
வணவவவகைகை [நி பனையன்
ம வைக துகிருகம்ம் மாணவகனுடைய ஏபிரஸ்கத் தக்கு
உத சம
ஏ பிரஸ்சம- கேள்வி
சூகரும௫ கெட்டுத் தூலச்தோன்றிடா - கித்திலே மரமூ
ண்டானபோ த அி.ச்சழிர்சாப்போல ஸ்தூரலகேக முண்டாம்
போத ரூகருமசேகம் கெடாத. குககுமச்தி னாச் மோ .சூ
1 கடப்ப இனறு மண்டூக அசசனையைப்போல சூக்ருமசேச
“திதியே ஸ்துசேசல்மகர்ப் பண்ணிக் இருப்ப ழமித்வே.
உ--சூத்தெம்- அக்கிதஇலசக்ண்ம்... ௪௦௦௧௩.
உ. லாத்ஞுச்மன்மைச் கோக்க சத் இயுண்டா யுடதரும் - உ.
டலானதை யாக்கும் பரிசெப்படிபெனனி௰? பரமேற்வளு
௯:ய-வலிபதொரு சததியுண்டாகவே யஇனாலே சூச்குமசே
சத்தி லிருகதம ஸ்.தாலதேக முன்டாம் அசெவ்வாறெனனி
ச் 7--சசலமூற்று சீககட மரம்பின்வேரேசா மீன்மர நிகம்ச.௫
மாபோல் - வடவிருட்சமான து செடுக்காலஞ் செனதுபட்டும்
அதன வேராகிய லீழூலே விருட்ச மூணடாவதபோல,
விச னா?ல விருடசமாசற தபோல டரிணா2௦ வாசமூமஜ்
௯, பிரளய தில பிரு.ஐவியாதி பூகங்களு ௦ சூக்குமருபமாக
மா யையிலே யிருஈ_து சிருஷடிகாலகஇலே அவைக ளவைகளே
ஸ்தாறருபமாமெனனும் பாஞசராதூராதி மதமூமல்ல, வேரிரு
கக2ஒமரமுண்டான த சூககுமசேகத்திலேயே ஸ்தாலரூபக்க
செல்லா மீஸவரசததியினாலே யுணடரமென௮ கூறபபடடது.
அணனாவாலமைரதாகமாளார.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௮௭௮8௫ (0) அுறுவனைகை
பால் தயிரான ஜபோலச் சூககுமதேகர் தூலதேகமாய்ப்
பரிணமிக ஐக் கெடுமோவென்ன, கொடரதென ்ணர்த் தட
ரர்
சூககுமங் கெட்டுச் நூலக தோன்றிடா-சூக்கும சரீரம்மு
த்து இரிசதுத் தூலசரீரமரகர.த.--ரூசகுமத்இ ஞாச்சியோரு
டல கீடப்பதினறு-தாய் சரீசத்இற் பீன்ளை சசீ ரம்பேசலச் சூக்
'குமசரீசச நட டூலசரீரம டசிஷமிதஇருச் தண்.ரவதஇல்கை....
உடதாக்கும் கனமைச கோ்வெ ச.த்தியண்டா யுட் தரும்
ரீ்மாக்குகத் கருகமாவெ சாமர்த்தியம் சூச்குமசரீரச் ௧ ௬
அளிதச்மிச் மூர்குமசரி சச் சலசரீ சக்கை புண்டாக்கும் தவ
௧00௪ தவனான்சித்இயாச் சுடஷூபம்,
முற்றும் - சகாலக்கோறும்;--கீ ச்சி மரம்-விருகூக்தைச் சே
திக்க, -பினவேர்-௮6 தலிருக்ஷமூலம்-- ஓர் கீண்மரம் கிகழ்த்
தமாபோல்-மறஜொரு நிண்டமரசதை யுணடாககுவது பேல,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கணைகளை [0] வவைவகையன்க்
அங்கன சூக்குமவடம்பி வினறும இச்தூலவடம்பெல்
லாம் வருவது, ஆரம வீடசககலி யானாற்போல ஒனறு பிதி
தொனமுவது மனறு, விதது மரமானாறபோல ஒனறு கெட்டு
ஒனறு தேோரனறுவதுமனறு. மற்ககெு கலகளபோல ஒனதி
னகனெனைறு க.௧து மேரனறுவதுமனனு,. மறஜதெனனையெ
வின? மரவேரின மறெரு மரம்போல2 சூககு மவு_ம்பிறம
லவடம்புகள சதஇிருபமாயிருது சோனறுவன வெனபதரம.
ச.றகாரிப மாகறகட்படும் விரே...ப கூறியவாறு,
யோககியம ஓககசியமென மரீஇயிறறு.
இசம்பவழகியருமா வருமாறு.
அணைய (0 வலையை
பு,_,கன சூககுமச92.) நினறும் ஒருவடி.௮ சோன்றுமி
டத். த ௮கதச் சூ்குமல் கெடடுபபோய் தூாலநதோன தும, மீ
ளவும் பலவடி.வ்ளு2௦ ௮55௪ சூககுமசதிலே சோன்றுமென
இத,தஎப்படியெனறு சொல்ல,௮வனை மறுச் தருளிச்செய்திஞுர,
சூக்குமம் செட்டுத் தூலகசோனதிடா - ஞூக்குமமாடுபு
மாயை கெட்டும் தூலமாகய சேகாஇப் பிரவஞ்சச கோன்று
தி: ௮24 சூகருமன் செட்டுத் தூலக்கோன்மும எர்த் கக்கு
௨--ரூதிஇரம்: அத்விதஇலக்கணம். சாடு
குத்திமேயோருடல்: பண்ணிக் இடச்குமோ என்று ரீசொல்லி
ல். சூச்குமத்து னாககயோ ர௬ுடல்கடப்ப இனறு-௮௩௫ மாயை
யிலே யோருடம்பாய்ப் பண்ணிக உடப்பதுமில்லை அனா ல.தண்
டாகிஐபடி பெபபடி யெனனில?--உடலாககுகதனமைக கோக்
சிய ௪சஇியுண்டா யுட௱ரும-கேசங்கா யுணடாககு முறைமை
க்கு ௮௪௪ மாடையின த ஓககபபட்ட சகூயு.எடாயிறாகத, தே
கரதிப் பிரவஞசஙகளை யுவ்டாககாநிறகும் அதெனபேரலவெ
னனில்?--காரலருர்று நீககிட மரம் - ஒரரத துககுப் பச்குவ
ல் வக சுதனை பெட்டிடபோட்ட. வளவில், -பின வேரோர் கீ
ண்மர நிகழ் ம் துமாபோல் - அதுக்குக காரணமரசிய வேர்ட
ச்கையாலே ௮க௩5லேர் சனனிடததஇிலே நினறு மீண்டு மொரு
கீண்டமரசகையு ஈடாசகுகிறஐ முறைமைபோல) மாயையிலே
நினறுகச் தேசாஇட பிரவஞசஙகள உணடாச கு£றபடியும் இத்
தன்மைத த.
சூககுமங்சகெட்மிக் தூரலக சோன்றுமென்று புச்கன் சொ
ன்ன விதற்குபபிர மாணம சித்-பர7-அவன।ஈதம,௬-செ “தேச
தீறிய பொரு£ா&ெ பல்லா நாசமா மெனறுசொல்லு, மசத்தமு
ன னுரைதசல்ம௱றை மிகுச்துாரை வழ*னண்ண டிபோத்திய
பொருஎகண்சட்குப் போனது போல்முகாக து, வேற்௮ுமைப்
புட்டசெனசை மிகுச தலா .பிலவவழக?க.”?
சூக்கும கெடடுத தூலகதகோன்றிடா சென்று அவல
மரத்த தற்குப் பிரமாணம. 09 மறுட்பு, ௧௪-செ. அங்குரம்
வித்தன்சேட்டிற் ரோனறமத போல வனைத்தருவுல் கெட்
ஒழி யாகுமெனனி, லங்கவற்றுக் காக்கக்சே டறைக்கரயெல்.
லஃமனித்தமெனு முரைமறக்கா யருனுமானாய்கீ,இங்குமுளை
திவ மா யெழுர் இண்கிச்செல்சா இறச்சசே மெமுச்சங்டி நி
ல்லாதென்னில், மல்கமிடாதச் பால ௪௫௮ கிருத்தசையிகப் வ
ச்ட் :சிவ்ஞான் சித்தியார் சபக்ஷகி,
ரும்வடிவு நரிர் தகின்று மாயுல்காணே.? என்னுமதுல் சண்ட
கொள்க.
இதனா,ம் சொல்லிய த, சூக்குமம் கெட்டுச் தூலக தோன்
ரூதென௮ம், சூசருமத். தக குளளே லம ஒருவடி.வாயிராசெ
னம, ஒருமரததை வெட்டிபபோட வத மரததன வோட்
கீ.த மீளவு மொருமரததை யுண்டாககனாபபோல மாயையி$ல
நினறு தேகாஇப் பிரவஞச முண்டாமெலலு முன௫மையும, ௮
திவி5,2.த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
மமல்டுங்த[ு அவலை
(ங்கனஞ் சூச்குமவடம்பி னின்று மிச தூலவடம்பெல்
லாம் வருவத ,தரம வீரசககிலி யானுறபோல வொனழு பிதி
தொனமுவது மனற) சூசகுமவ் கெட்டெச தூலகதோனறிடர-
விதி தமரமானாற்போல ஒனறுகெட்டு ஒனழம் சகோன ௬வது ம
ன்று, --ரூசகுமசதி லாககயோ ர௬ுடல்கடப்ப இனறு-மஇசகெ
மூசலைகள்போல வொளனறினக ஷணெனறு 5டகத கோனறவது
மன்னு, மச்ரெனனையெனின,-- மரல் காலமுற்று கீக£ட-மத
மானது அதற்குரிய சாலநீங்க)-- பின வேரோர் உீணமர கிஃழ்
தீ.தமாபோல்-பினமர வேரின ம௰்ஜொரு நீண்மா முண்டாதல்
போல; உடலாசகுக தனைககு - சூசகுமவுடமபிற் அலவு...
ம் புண்டாதறகு,-- ஓகூய சத்தியு.ஊடா யு_றரும்-வேச.ககய
மசன சசதிரூபமா விருத தோனதறுவன வெனபதாம்.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணு) ரை
ளஒ, மவன் சூக்குமதேசத்தி வீன்,தும் தாலவரு
உ--சூ.ச்திசம்; அற்விகதஇலக்சணம். ௧௪
வாத வரவேண்டுமோ, கன்மத்,தக்டோக எண்
டாமெனன; மறுததணாத் தரார்.
விதிப்படி. சூக்குமக்?த யுருவரும் வினையாலஙகே
யஇித்திடா வருவமாக வுருவரு மரங்களவித்இுற
கதித்தெழு மாமும்வித்துவ கழியம்பி னழியுஞ்சூகக
மதிக்கெயுகலைகளபோலவருவதுபோவதாமே. (௪௯)
(இ-ள்.) விதப்ப
டி. சூக்கும
திச யுவ
௫ம்
வினையா லங்
கே யதி.ததிடா
ஒருவமாக
உருவரு மரவ
களவி திற் 2
ச்தெமும
மரமுமவிகது
ஸ் கழியுமபின் ன
திபுஞ சூசகம்
மதிகசெழமு ௧
ல்கள்போல வரு
லத பேரவதா
மே.
$
காக்சாவின தாக்கனையாற் சூச்குமதே
௧2 னினறுச் தூலவருக் கோனறும.
கனமதீதுக் டாகக் சூககுமதேகத்தி னீ
னமு தூலமேகங்க டாமே யுண்டரகமாட்
பல்க்துர்
கூககுமமாகிய விததிலே தூமமான மர
ல்க ஞுணடான தபோலச் சூககு2,2;இ வின
அக் தூலசேசமுண்டாம்.
மரமும்விகது மொருகாலததிற் சேரவ
ழி.பக கடைசே! அதபோல மரக சேோனறி
னவிடத.த விததழி;த போனாறபோலச்
சதாலகேச மழிபுமபொழுத சூர்குமனா சேர
வழிக த போகவ்கானணுசமனனிம்? ௮ஃதன று.
சகஇிரனு5குப பூரணகலை, பதினாதிம சா
ரணமாகய வொருகலை யெப்பொழு து மழி
யாமணிற்ச, மற்றககாரியகலைக ளொவ்லோ
சிடங்களிலே யொடுிக்கின்று பினபு கூ6௮9
த முறழைமைபேோல; காரணமாகிய மாயைய
, இிரசமநிற்த£ல தாரியமரன சூக்குமதேச,
மாயெ சத் ஐலங்களொடுமசக்கூடும். இகளை
யொழிச் ஐ தூலசேகல்களைப் பேலவழி.பர
தாகையால்,காரிபகாரணங்களுக் கழிவின்றி,
யிநககே; காரியபடடட. தேகறங்சகளு மிவை
யிறரா லு ளடாகாநி௱குா. எஃறு, (௫௯)
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
ணவ) ழா
மேலி ஐவ மதற்கே புடை
விதிப்படி ரூககுமத்ே யுருவரும் வினையால் - கர்த்.சாவி
இடைய அ௫ைபபடியி?ல சாகுரசேகதிலே கருமத தச்
ேடோக ஸ்தூமமேகமுண்டாம.-- இங்கே யுததிடா வருமா
சு-இல்லிடக். ஐ கசூசகுமதேக மில்லாமல் ஸ்தூலசேக முண்டா
கா_த,--௩ருவரும - ரூககு௦சேசததிலே ஸ். தூலசேகமூண்டா
ப் வரும் எவவாளரெனனி௦9--0ரஐகள்விதஇிற ககதிதசெழும்-
சூகழுமமாகிய விலாசளி2லை ஸ்.தூலமாக மரககஞ்ணடான து
போல -மரமும்வித தங் சழிபுமபின னழியுள சூகசம்-விதத
ுிரஐ மரமாய் மரமு மழிபகாண்டத போல, ரூக்குமக் கெ
ட்டி ஸ்தாலமாக ஸ்தூல மழியும்சாலக து ஸ்நூலகுக்குமமிரண்
டு மழிபுமெனனில்? கூசகுமததிலே ஸ்தூலக சோனறதத மாத்
இரதக்.தக்கே விசதம மரழு மூவமையல்லத மூற்றுவமையல்
ஐ. ௮கற் கு௨உமைபேதெனனில்!-- மஇகசெழு கலைகளபோல
வருவது போவதகாமே- சகஇதிரன்டைய பிமசான கலையான
சாணவும் படாம லழிடாபது மிருகக, ௮கநியிலே ஓசம்பண்ண
பய்ட்ட லிதுடைய சூ3்கு மாம்சமான, த குரியசெகத்து
வரரா 1: சம்பிரு,சமாய் கோடசக&யாக விருச்தியானாத்
பேசல ; ஆன்மாச்சகள் பண்ணப்பட்ட தர்மாதச்ம ஜக்யமான
௨-ம்) ப்தியிற்திலங்கண்ம்,.. கிருவி
அதிருக்டம் சூச்ருமபேசத்திலே சம்பிருக்கமாச,) இசனான்
சூச்குமசேகத்திலே யிர் தம் ஸ்.தாலகேக முண்டாம. அதி
சம் திரஜுடைய சலைகள இன மாருகலையாகப பைக தகாளு
ம் பதினைக.து தேவார்களாயப் புசசச) ௮௩௧௧ கலைக ளெல்லாம்
கதயிச் தபபிரசாநகலை பொனறுமே நினரூுறபோல, அனமாக்க
ஞூம் தருமாகருமங்களயுபடைய பலங்க ளெல்லாததையும் புசி
சுகவே ஸ். தாலதேகமபோய் சூககுமசேக யானசென தின
பொருள
* சமமிருகதம- சோகதது
5௨. ஸ்ர பு த் கா ஹூ அனு ணு ஹவ.-.௦ஸொல
க௦மூ வ] [ _தீ- த 5 'ஹொவே3-௯ விஷம் _தா௦பு-ஸ்மித
5 ண$ | வரமசாவிவ0. தவ நி.அ தீயாவிவசெ
ம: | விஸெ வரு தியா. 5 ரத வ திலர்
ப வ் ் த, ய டப்
௨2 ॥ வ:ணு$க- வஷடகாா ஷஷீடஹிடை _திவாஹவ?
பி 5 8 ரஷூயொகிவ தா ௬௨௨8 ர ர்வு | நவநீ,
க்ஷஷ 38 31ரரஸா கி2வெகலா| ௨ ஸுதீ௦ஷி
0 ய? விஸடு -ச 3 காடரே | அரஉற௦வஷி
அஷி.2வ.-3ஷ 82507 உராமார தி ஷா. மஸ] - க, யொடிபமீ2
ய.நால ஆ ட. ஷிஸ..9_.5.௯லா௦ |] அ_த-௦8.-.?
ஸீசவரிழவ 3 வஷ_ுஸாீ௦ வர ஜாவ_கி$ | அிஷீ ௧9
கன்வமெஃ1: , ஜா. உகாற0.2௨கி ]
ப க்கதுது:-
அரகர சினளஞுான்டித்தியார் சப்தம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ணக வவட [0] அனைகைகலைகை
மேது மதற்கோர் புறனடை.
விதிப்படி சூக்குமதசே யுருவரும் வினையால் - கனமாஜு:
சாரமாய்ச் சிவசல்கற்பதஇனபடி. சூகுமசேசத்தி வி.க
அலசரீர முண்டரம் -- உஇததிடா வருவமாக - சூக்கும சரீர
சகானே இரிஈத தாலசரீரமாகாத.-- இங்கே யுருவர௬ு௦ மரவ
ள்வித்திற் கததசெழும்- இயவிடசறு வடிவுற்ற விருக்வக
ள் பீசத்தி ஓுன்டாம. ௮௪௪);--மரமும் விததல கழியும,--
(அப்படிச்) சூககுமம் பினனழியும் - சூச்கு௦கேக முருககுனதி
க் கெட்டுப்போம அனு லபபடி.பனறு,;--மஇகசெழு சலைகள
போல வருவத போவதாமே - சூககு2௪ரீரததி னவின௮ம் தா
வசரீரவ்கள ஒருகலைபாய்ச சேடி சசதிரனிடசகசே கின.
மூூஇக்கும மறறுளள சலைகளபோல உண்டாய்த தா சகெமி௮
சிவஞானயோகியருராை வருமரறு.
0
மரக சோனறுகல் விதமையினறி யமையாசவரறுபேல,
அ.ச்தூலவட ௦பு சோனறுறு5 தனகமொரு முரசலில்வழிக கூ
டசசெனலும அரத சாபததியால் அஃ தண்டெனபத அதியப்
ப்ெொனபதாம்
சூக்கும அுடம்புன்மைச்குப் பிணமாணங் கூறியவாறு
தண்மிசமோனறு மாசங்சையை சீககுதத்பொருட்டு மஇ
க்கெழு கலைகளபோல வருவது போவதாமெனவு முடனகூறி
வய அத்கேல்ட அலடியுக்குச் காரணம் ஐம்பெரும், பூசஜே
கடையும் சூக்குமவடிவு எம் ௮ச்கெனிக 2 அதியாது, கூதி.ஸல்.
௨. சூத்திரம்: அ்வித இலக்கணம்... ௧0௮௧
சத்காரியவாகத்திற் அ௰ப்பொருட்குக் கசாரணஞ் சூக்குமமே
யாவதனறிப் பிறிதில்லபயென௮) அச்சூககுமவுடமபாவ து
ஸ-சககு பபூகமெனபபட2 தனமா ததிரையானியனற வடிவாக
ஸின் அதன் கரசியமாதல்பற்றியே தூலடம்பை ஐம்பெருமபூசீ
வ. வெனபதெனவும், தெற்றென வுணாச் தகொள்ச.
உருவருமரல்கள வித்திற கசிதகெழுமெனபதும.த, எ0
த.தக்சாட்டுவமை; மரமும்விச தய சழியுமெனபபதமதி.
அழியுஞ் சூரகுமமெனனிலெனறு ௨உர,5த&கொளக,.
சூக்கம் பா௭ தசசிலைவு,
இனவ மூன்றுசெய்யு-ரரலுஞ் சூக்குமவடம்பு முகற்காச
ணமாமா ௮ணர்ததித சான்பல பேதஐ்காட்டுமல பறறிச சற்
காரிய வாதத்இற்கு இழுகளமை கூறப்பட்ட த
அ.த்றேல், இப்பெரறிக்சாசய சூசகுமவுடம்புசகு மூலம்
வேறில்லை போலுடொனின ? அவ்வாசலஙகை நீககுகற கெழு
அ வரு்செய்யு ஜெனபது.
அசம்பவழகயருரை வருமாறு
அவவை] அனகை
இட்படித் தோன்றுமிடச் தச்சூச்குமத்துலே நின்றும் தல
வ் கன்மத் தக டோகத் தானேசோனறும் கர்ததர வேண்டு
கடில்லைடென்றும, சூாகுமழுக் தூலமூஞ சேரசகெடு மென௮
ம் புத் தனசொல்ல;-அவனைமதுகது மேலு மரளிச்செய்கிருர்.
விதிப்படி சூசகு.2த7?2 உருவரும் வினையால் - மானயவி:
மே நின்றுவ் சன்மசதகடோகப் பரமேசாரன தியமித்தயஷ
பே கட வுச்ளெல்லா முண்டாம்,-- இல்சே (/தி.த்நிடர் :ஆருவ
மஜ இருவம் - சூச்ருமமாமிறுக்சத் இக சமாவைலிறே 'தின்கும்.
௧௯ 'எவ்ஞாளத யொர் சுபகம்.
அலமாயிருக்ற சேகாதிப்பிரவஞ்சர் சோனருத:அலத் தே
நின்றும் தூலமுண்டாகவேணும்.அப்படி௪ சொல்லுதேத அர்ச்
கமலல,சூக்குமத்திலே நினறந தூல சோனதவேஹும், அதெ
ப்படி.பெனனில் ?-மரங்களவித்டுற கதி சசெமும ன விததிலேகி்
ன்று மரஙகரான ந ஓக மெழுகிற முரைரைபோல், சூககுமத்
இதிலை நினறுச் தூலமுண்டாகாகி௫கும; அப்படி தசோனறில் இ
சணடுஞ சே ரவழியு ॥ ௮செனபோல,--மரமுமவிச தங் கழியும்
பின னழியுஞுசூககம-மரமூம விசையும் சேர வழிரதுபோகை
யாமே சாநிலாழிசது போமபொழுத ஸ-9சகுமமுஸ சேரவழி
ஈது போஙசகாணா2 தரிலமழியுமகொழிஈ த ஸ-9ககும மழியா
தி. அமென்போலவெனவில் ?-மஇகபெழு கலைகளபோல;வரு
வது 2போவசாமே - சந்திரனுசகுக காரணமா௫ூய ச&ையெனப
கொரு கலை பெப்பொழுது மழிபாமல் நீர்க, சாரியகலைகள ௮
ஒவொரு விடங்களிலே யொடுககக கூடுகசசமுறைமைபோலச்
காரணமாகிய மாயை நி௱ஈவே காரியமான ஸ-9சகுமதேகமெ
னஅ௮ சொல்லபபட்ட தததுவங்ச ளொடுங்கக கூடும, இதனை
யொழிஈத ஸ். சிலகேகற்களபோல வழியா அகையால் கரர
ணகாரியங்சளுக்கு ௮ழிவினறியே யிரு£ஃகவே காரியப்பட்ட தே
கலாளுபிலவையிகருலே யுன்டாகாநிற்கும,
இசஞாற் சொல்லி. த, ஸசகுமமாகய மாயையிலே நின்
அஸ்க லமாக தேகாதிடபிரவஞ்சம் பரபேசுரனாலே கனமத்
திக் டோகதி மோன றுமெனறும், உ௱வத இலே கின்று முரச
கதோனருமல் ௮௬௮ ததிலே கினறு மூருவ5 சோனறுமென்2ி
ம, அதுகருவமை சர்இிரனுாகு ஒருகலை காரணமாம் திம்ச மத்
அள்ள கலைகள் ஒ௫௮சகொனது ஸ். ரலமாகத் தோன்தியும் ஒ
டுஞ்ூயும் வரு தமைமைபோதும் என லு, முரை மையும்; அதிவி
ச்ச்
நவணைப்வுமள.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
சவைககைவாளை [ூ] அலையாக சஸ்
உருவரு மரம்கள்-உருவமாய் விளவ்முகனற மரஙசள்,.-
வித்துத் கஇத்செமும் - கனசகு முகலாகிய விததினகணணே
தோன்றி யெழமுசலபோல வினையால் வி௫பபடி-வ்%கசே
ற்ப அரை வனா /ணயால்,-- உரு - இத தூலவுடமபுகள)- ரூக
குமத்2,௪ வரும-கன கு முசலாகய ஸககுமவடமபி வின
க் மோனறும,--மரமுமவிதி துவ கழியும- மரமழிசசவழி யத
த்கு மூசலாகயவித ஐ மு. னழி.பககரணடலின,--பினனழியு
ஞ்்ஸ9சசமெனனின-௮ழயபோலச் த$லவஏடமபு கெட்ட கழி
ய்சற்கு மூதலாகிய ஸ9சகுமவுடமபு மழிவன போலுமெனின?
அற்றனறு. ஸுககுமததிற நூலககோனறுதன மாத்திரைக்
கொருபுடை யொபபுமையலல த முறறுவமை யனமையானஃஃ
மதிச்கெழு கலைளபோல வருத போவதாமே-சகஇரஜுக கு
எவாகய கலை பஇுனுறிற் காரணமாகிய லொருகலை டழியா தகீ
ற்ச மற்றககலை*? டோனறுதலு மொடுக்குஈலு மாகுகலின், இ
க்கே வருவமாக ௮த5இடா,--மரக சோனறதல் வித்சையின
நி.அமையாகவாறுபோல வதத-9ஐவடர்பு சோன்றுதலும ௪
னககொரு மு௫லில்வழிச கூடாெனனு மருச்சாபததஇியச ர
ஜதுணடெனப தறி பப்படுிமன பதரம், ஸ5ஃகுமவுடம புண்மை
க்குப் பிரமாண சூடறியவாறு.
இவை மூனசெய்யுளானுஞ் ஸூூககுமவுடர்பு மூ.ஏ த்கார
ண மாமாறுணாகதித தானபல பேதமச் £ட்டிசெல் பதறி ௪
த்சாரியவா2ததஇிற் சமுச்கனமை கூறப்பட்ட த.
மறைஞானதேிகர் உமா.
வண்ட 2:2௫ 2-3 4 தி
ஆனமாக்க ளிச்சரீர தசை 'யெடுச்குமிடத்து ஸ்ூக்
குமமே சா. ரணமோ, அஃ்சன்றிச் காரணம் பத
ஸ்ர செவஞான்ித்நிமார் சபாவில்.
வளகமோகெள்று கினவ(மாயைமுச லொ
ன்றுக்கொன்ற௮ காரணமா யிருக்கு
மெனப,3-92௨ய குண்டலி ௪௫௬
வோபாதானமென்பதகி
உமுணாததகரார்
தூலமா முருவினுககுச் சூக்கும முதலததகு, ரூ
ஸமா னதற்குமூல மோனி யதன்முதறரு, மேலதா
ம் விக்துா£த்க சவம்வை ம்சையாமெலலாஞ், சாலவி
ன் ரூகுமானமாச் சிவத்தினைச் சார்க்தபோது. (௫௦)
(இ-ள் )2-மமா
பஞ்சபூச பரினணமமான க-கி௰சரீரத்தித்
மூருவி றுக் கப் புரிடடடதேகமான ஸுூச்குஈசரீரமே
கு ஸுக
குமமு ஈல்
அச்தகு மூல
1௦௪ன
அதற்கு மூல
மோனி
அதன முகத்
௫ மேறகாம வி
[]
சத்தி 9வமி
௯௫ மிசையாம்
எல்லாஞ் சா
லவின ராகுமா
மாச் சித்தி
சச் 'சார்ச்தச
"போப.
மூலம்.
அசச்ஸூ9ககும தேகத்துககுக் கரணம் ௫௮
ப்பிரகருதி.
அப்பிரதருதிச்குக்காரண மாயை,
அ.ச வசத மாயைக்கு மேலாய பரம
மரன ஏபதானமாயிருககுங் கு. னடஸி,
இரதசச் குண்டலிக்கு மேலாஞ சத்தி. இ
வையிற்றுக கெல்லா மேலாய்ப் பரமசசர
ணமா யழியாமனீர்ருஞ் சிலம்.
தன்மா யாசொரு போது சகல௫பாநி
வாச்சிசமான மீரமத்சைப் பொருக்தினபோ
தி இஈதப் பேசக்களெல்லா சோககில்லை
பரம். எ.து,
உ--சூத்இரம். அக்கி கஇலக்கணம்.... ௬௦ஈடு
சரல-சாலஆன் அ.வசனிகூர் கழி.ரிகல், என்பசனா லதிக
இ௫த்ருச் சச்சியாகமத் தறிக, (௫௦)
சிவாக்ர[யோகியருரை வநமாறு.
0
ஈச பமா முருவினுசகு ஸூக்குமமுூக லதற்குமலமான
தற்கு மூறமோஹினி-ஸ்5-ல2கதஇாகு முதற்காரணம் ஸ-5
கருசேகமாகிய புரியஷூடகம ௮5௫௪ புரிப்ஷடகததஇர்கு முற்
காரணம் மஹ னெனனலும௦பிரகருஇ ௮௧ ப் பிரகிருஇககு முகத்
சாரண 1 ரோஹினிபெனனும சுசகமாடை-- அதன முக ்முன
ஷேலசாமலவிக சகு செவமிவை மிஸ -யாம-௮5௪ ௮௬த௧ம௪
யைஈகு மேலான பிக துவாகட ௪தஇசத தவமும் சிவமாகிய ௪௭
தீ சகு தவமூம வாககுரூ-மாச ப்ரகம பசசமான தேகமரம
எல்லானு சாலவின முகுமானமாச சிவத் இனைச சராரசகபேரது
-இக்கன் சொல்லப்பட்ட 8௨பாதிகளெல்லாம் தனமா சள
சாயு-சிய ததை யடைககபோத ௮௧௪ வானமாவுக கில்லையா
மென நிசனடொருள்.
சிவனை டென்னாது சிலத்தையபெனறு ஈபும்ஸலகமாக ரை
ச்சத கிர கு.னப் பிரமத்சை யெனவதிச
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
அவைகளை.
காரண பரம்பலா யச்தச் சைவப ளெராணிக மதாலுசாசி
ய்சசாரியர்கள் மகத் இற் ருனே சாண்பிக்ளெ ரூர்.
௧-சலமா முருவிலுக்குச் சுக்குமமு,கல-ஸ்ச-சலதே சத் இற்கு
ச்ஞூக்குமதேகம் முசற்காரணம் - அதற்குமூல மரன்ஃஅச்சச்
௬0௧௬ சிவனஞானத்தியார் சபக்ஷம்,
சூக்குமசேகச்திற்கு மூம்ற்சாரணம் பிர௪௬௫. (சன்மாத்திரை
௯ 5 மனம பூத அங்கரரமுமாக எட்டெனலும ல௪னத
ச்குப பிரகீருகி முகசகாரணம. எட்டுகசொதகெனறு கொ
சஎஞுமிடத.தப் பூககசகொத.த, கனமாசஇனாக கொச் த, கன
மேகதிரியக கொசு.த, ஞானே5இரமிபக கொதத), ௮௪2௪௧ரண
சக்கொத_.த, குனககொசது, பிரகருகிக்சொச த, கலாதிஜ த
மொருொழ.து, ஆக எஃடிம புரிவிற சூககுமதேசததகுில் அட்
டகம். புரியடடகமஎ று கொளளுமிடத தப் பிரகருதிமா
யை இரண்டும மு.றகாரண மெனவறிக )-- அதற்கு மூல
மோனி - அ௮௩ச்ப பீரசருதிஃகு மூதற்காரணம் ௮௬தகமச
ப ---௮அதனமுதம்றாம மேலசாம விகத-௮௪2 ௮௬௪௪மாயை
ககு முதற்காரணம் உபரியனாயு உ சுகசமாமை,---௪.தஇ சிவ:
வை மிசையாம - ௮ஈத௪ சுதுமாபையைச செலும்தும் பராச
சதியும் பராசதஇபைச் செலு2 ஐம் பரசிலமும் மேலாய் விரியு
ம் --எல்லாம- இப்போது சொஜ்லிய பிரபரு௪ பிரபன்சிகளெ
ல்லாம்,--அனமாச சிவசதினைச சார்ச்சுபோது- களது சொ
ரூபமாயெ லெ,த்.துவாபி வியசதிபைப பெற்றபோ த;--காலி
ன் ரூரும - பசதிப்பிசகும முரைமையை விட்டிருகும்,
மசம்க பாரமேசுரததில் வெ தவம பெற்ச மூத்தானமா
வைக் ருறிதது௪ சிவன பிரரகரல்லர், சிவனை க்குதிச் க வலும்
பீரேரியனல்லனெனறு பேசப்பட்ட த.
ட பச்சார்கதகதே சிெவதவேணோ , சாரணதிலேச கார சணம்;
ச௪,சம்பிரதக சாகித்ஸ்யாச், ஸோபிகார்யத்வ கோசராச்;
அதித. பரிபூர்ணச்ச ஸவதக் ரஸ் ஸூவதே20ச.?!
சதகந்வவம
உ--ரூதீஇரம், ௮த்விகஇலக்கணம். ௧௦௧௭
சிவஞானயோகுியருரை வருமா..து.
0
தூலவடம்பிற்கு மூகசகாரனணாு கூககுரவடாபு, அருற்
குழூதறகாரணம் மூலப்பகுகி, ௮தறகு முறிற்காரணம மோகி
னி, ௮ தவேபரம முகற்காரணசமெனபபி 0, பூனைக க வடலி
விசம்சியோவெனின? ௮.ற சுகமாய், இவையனை சிறகுமவி
யாபசமாய் நிரகும இவவிரவமைப்பிரபஞாழமும 3.௭௪
சிவத் தனை சாரசரே ஐவாகய பசகுவகாலமு சாலுதற்பொ
ருடடு இபெ.சகாலத நராவரவனவெனபகாம்.
அனைமாழ.ற்முட எனபது அமழலபப இக்கு மூம்லர2ய
தாரென இருபெயரொடபெ பசபுமபொனகையாய மோகி
னிமினமேனினற த.
அதனமுசற்ரனுனெனசறைஇிசது மேறதாமெனப் பரா
மூகற்காரணமாகல் கூரப்பட்ட ஐ.
இவவாறனறி முமலெனறகனை எழுவாயாக ைஎ. தர
ப்பராககு, சகரமிரடடிதல பொருகசாரையு சிராக, த
இதற்கு எலாமையுமுணாக,
சவமென௱த முனனையத சுசசமெனறும பொருட
சாலவாகுமென வியையும,
சாலுகல் ௮அமைகல்.
சரா௩2வெனலும பெபரெச்சம ஏதுபபெபாகொண்ட த.
இஈஞளுனெ மேலகனகணிகமுமாசககை ரீக வருக செ
ய்யுட்கு ௪ சோரறுவாயுர செய்யபடடட
இரவினையினபம? எனறு செய்யுணமூதல், இதசாறும
முதத்செய்யுளின் (௮அலகூலாகவுயிர்சகள்கனமததாையி னமாகது
செல்ல! என்த விரண்ரவ் கூற்றை வலியுறு ததுயவாறு.
அரணுதகனவ மண்டு,
௬டு
௧0௧௮ சிவஞானடுத்இயாச் சுடகூம்.
இரம்பவழகடுயருரை வருமாறு.
அணக 0) அறுவை
இடபட,.ச*5இரலுகமகுக காரணகாரியம் பலவாயிருககிறதி
னமைடோல மாயாகாரணகாரியமும பலவாயிருசகுமோ வெ
௯ ரலன கோச, அப்படிப் பலவாயிருககுமென ஐருளிசசெய்
ற மதியி
துூலமாமுருவிறுககுஎகுசுகமமுசல - பூதகாரியமானதா
ம 'மல்ு்ப பரிய ட கமான சூல ௦22௧2 காரணமாயிரு
௫ம் 2 றகுமூலமான-அநதபபுரியட்டகசே 2 துக்குக கா
றன யிருக்கு மூலபபிரஒருஇ -- ௮, றகுழமேலமோகனி-௮ ப
பரசுகிமாகடக்கு5 காரணமாயிருக்கும சேர மாயை து
த.ம முமாலமசாம வநத தஇ-௮அ௧௧௮௭2 மாபைச்கு மூ
மன்பையமாய அமர மேத பட்டீதுமா யிருசகும வ் ற
பென்று சசாலலபபட்ட சத தவம --இயமிவைமிசை.யா
ப. இிடையித்றுககெல்லாம சிலகத ஐவமேலாயிருக்கும, இ
வைடயமவமைாவை ஒருகாது 2விடமிரி்ஙகாமோமெனனிம்- எல்
லார்சாலவினமுகு மானமாச சிவ இனை௪ சரா) போது -ஆ
வைவ் கருவினையொப்புரு ஈத னியா. மும உணபான வ
வசாமது அசாரியனூலே யு மையைப் பெறு ௮52௪சிவத
துட? யானபொழுறு, இககன சொலலப்படடவை வெல்
லாம விடடுகிறக கேராக வில்.ல.பாயவிடமிம.
இச சைசொலலியது தூலசரீரததுககுக காரணம்சூகச்கு
மாரீரமெனறும.சூச்கமாரீரத தரு காரண மவமவியதசமெ
னறும,அவவியகு த 2துசகுக்காரணமகாரணமாயையெனதும,
அசசமாமைககு முசனமையுமாய் மேலுமாயிருககுமவிஈது ௪௫
இென நம; இயையெல்லாத் தக்கு மேலாயிருககும ௪௮22
தல்மென றும், இவையெலலாம சே ராகவில்லையாய்ப்போம ஆ
௨-சஇரம். ௮த்விகஇலக்கணம். ௧0௧௯
ன்மா ௮5.௧௪் சிவத்சைப் பொருகஇனால் எனனுமுரைமையுமதி
௮,2௧2.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அலை (0)
வலம முருவிறுககு மூதலசூககுமம் - தூலவடம்மிலுச
கு மூகற்காராணமு ஸுரிச்குமவடமபு.- அதற்குமூலமான ௨௮
க௱குமறகாரண மூலபபகுஇ-- அதகுமலபோ னி; அ
தது மூசதகாரணமேரசனி;- அத முத௱னுன மேல மாம்,
லூலபபருடிஈகு முதலாகிடமானே பரமழுறதற காரணமென்ப
டமி விற த திசிவயமிலயை மிறராயாம - குண்டலிசததுயோ
டெனின* அ.றக2சமா மியை மனைத இறகரும வியாபகமாய்நி
கும. எல்லாம-இவலிரு௨கைபமிரபருசமும்,-- ஆனமாச௪வ
ததினைசசராஈமபோறு சரலலவினரமுகும - அனமா சசிவத தினை
௪சாரதற கேதுவாிபபச்ருவகால மமைதறபொருடடு இப்பெ
தற்காலதறுளவாஉஊன
இ.ச்ஞூனே மேலசனச ணிசமுமாசங்கைநீகச வருஞ்செய
யுட்குச் மோசறுவாயுசெயயபபட்டது
'இருவினையினபம?எனனுஞ செய்யுனமுத லீத சாறுமமு
தற்செட்யுளின அலகலாவுயிசள சகனமததாணையினமாகத செ
லல? என௱ இரணடாகுகூறறை வலியுருததட்பட்டது
ஜே. உர, ௨௮) முடி. 5ததி:
மறைஞானதேசிகர் உரை
அணிய 520 இரணை
இப்படிச் சிவன றறுவாஇகளைக கூட்டிப் போசதி
தை யானமாககளுசகுப் புிப்பிசகைசகுச் கா
௧௦௨௦
தவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
ரணம்யாசெனன? அவனுக கொருமீரயோ
சனநீமிழகமனறு, ஐனமாக்களைமோ
சுதமடைவிபபிககையேகாரண
மென நுணாத தகா.
ச ்] ப ரு
அரன்விதி பரூளஜெென்றே பறைஈதன னதுவுமுனைமன
தரைகர கருஈதுறகக௩ தாகர ற நியெல்லாம்
வருவதுஞ செயதகாதி மலங்களிம மருநதாறறீர்த்துப
பரகதி யதுவுஈதநது ப/தபய கயமுஞரூடமிம். (௫௧)
(இ-ள.) ௮ரனவி
தி யருளமெ
னே (பை
ந் கன வைவுழமு
னனே
ரைகர கருக
இறக்க தறுகர
னா யெல்லாம
வருவ ஐ செய
௮
௮காஇ மலய
க ளிமமருந்தாற
ற்கு
பரசஇ யதுவு
நீதச்து
பாச பங்கய
முஞ சூஃடும்.
முகதளும்திரபு கிற இவருன்மாககளச
குறிதது செயயு ர செடல்ளெல்லாம “நி
க&ரகறசடாறு நேரமா ஒீசன செய்வன?
எனறும மசாணுளொ சிலவிபாதி மருததவ
ன? என வுவமிழ த முனனேயுனாசசன.
அரிசாகப சொரககமுகலிப மூவிடத்து
க ர௫ுரிய கனுகரண புவன போகநுகளை பெ
ல்லா மூணடாககுமபடி.2 தறபித து)
அநாதிபாய் வரு மல மாயாதியாகிய
வியாசடைப போககுகல் பொருட பென
டகமாகய சுவாககநரகறசளி லுனடான
போக்குகளைப் பு_பி,த இர்த.த,
மேலான கிவானஈழானலுபூறிபைக் கொடு
அஸ்
தனது காருண்ணி.பத்தாற் சர்பாதசமல
ங்களை மிடைவிடாமற் பொரும் இயிருககும்
படி. சூடடாநிற்கும். எ-று,
௨-௫. தரம்: ௮த்விதஇலக்கணம், ௧0௨௧
உம்மை - எண்
இசச்குக கரணுகமம். (௫௧)
சிவாக்மயோகியகுரை வழுமாறு.
அணு: 00 அவை
மேல் காதசா த.றகரம தகளைக கூட்டிப் புரிபமிம த,மல
பரிபாகம்ில அறு, கரசமபணை) மோணஷ்தகுமைக கொடிச்த
லைபுணாம தமல,
அரனவியெருாசெனறே மூளரனேயறதைமதனன - ௪ருட
டியாதி 6௬2 இ.யநுதமா அரணான வரபணாறு அ௫ளினா
லேயென்று முனனேபொம தும ௮ தவுமரைகர கருது
2525 குறு கர.ரூதுயயலாம வருவ தழுசய எராரஇமலஙக
ளீம மருகசாறறிரமறுப பரசதியரது5 நத பாபயகயமுஞ்ு
சூட்மி௦ - ௮௧3௮ ராவதும பூமிபிலுமகரகததிலும ௬ுவாகக
தீிலும காமாநுரு.னமாகப பொருது நனமாககளுஃகு
சேேகக்மையும2 மனசழமு2லாகிய கரணவகையு௦ புவனநுகளை
யுமடோகஉசனையும இலமையெம்றலாக கூடுபநாகப பண்ண), ௮
நாதிமலமாகய அணவம மாயை கானம்சமெனறும ஆனமஸி
யாதுகளா சுகதககங்களாகப ஓ௱ஊததரையும புபபிச தப்
போக்க, முனனடை5த அ?தோமாககமதையொழிகு த, ஊேர்
தவமாயிருஃ௧௰ ஞானமாரககதமைப பிரகாசபபிச ந, சாவக
ஹ்பாதமெனனு முரைமையாலே கிவன சன துசாயுசசியத்தையு
க்கொடுடபா.
டாசபங்கயமெனறது ரூபகம,
பரமானகதாமிருதமாகமம தவை ஜீவாத்மாவரசய *ப்ர
2ரம் புசிசசப்பண்றுவரென நிதனபொருள 4*பரமரம்-வணடு,
மாயாகாரயமாகய தறுகரணாதியால் காரண மாய
௧0௨௨ இவஞானித்தியார் கபக்ஷம்.
கர்மங்களுச்கு நராசமெவ்வாறென்னில? காஷ்டத் சச்கினி, கா
ஷடததை சகிக்குமாட்போல வெனவறிச
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
அவ்வண்(ு அடலலை
சு தமாயையி லகதசமாயை தோனறுமெனறுஞ ஞூககு
மசேகத தற் நால78௧5 சோலறுமெனறுக சொல்லுக சைவ
பவ ரரணிக மமாஜுசாரிகளா யிருசக&ன£ வாசாரியாமச மலுபா
ஷிக.5, சுதச சைவசித.தாகதாகரியா சொல்லு மதாஜுசரர
மாய்; சுதசமாயை நிசதமமெனறும, முடி. வி லகாடசமெனலுகு
திருவிருகசசமாற் நூலசேோசஞ சாசாரணசத.தவ பு௨னமாகி
ய முறகாரணதஇ னீனற௫ குசகுமசேசதசை நிமிதசகார
ணமாசப் பணாணிசககொண ரணெடாமெனறு முசாகரித௪் ருப
கக் ரமிககன மு,
அரன் விதி - பஇிபஞ்சகிருததியம்,--௮ருள செனநே மு
னனேயறைஈதனம - ௮௪௪ ெவனது பஞ்சஈருததியம நிசதிர
க ரூபமயிருககனறத மனுககாககதானே பெனறு மூன
பதி பரீக்ஷையிற் சொனனோம, அபபடியே,-. அதவு
ம் - ௮௩த வருளுு மொழிலும்,--௪ரை ௩ரகக துறககக த
னுகரளாதி மெல்லாம் - தஙகளது கலபபினாலே மலடரிபாக
கைப் பண்ணுரூ சூககு£ஜ தேகந தூறகேக முதலிய மாயாசா
சியங்களை,-- வருவ துஞசெய.த - மாமையினினறு முற்பதஇப
ணணி,--இமமரு5கரல - இரகமாயாகாரியமாகய ஒளட்தத்தா
ல், --௮௪7இ மலககளதிர்ச். த - மலமாயா கனமகசனைப்போ
க்கி, பாரகஇ யதவு 55 து - பரத இலை போசிற்த-பரத
பங்கயமுஞ் சூடமிம் - சிவததுவாபி வியததியையஐ செ
யும்,
சிவஞானயோகியருமாை வருமாறு.
(ணவ ப்
இனி, இருபததிரணடுசெட்யுளான மூனமுவ கூறறினக
ட்பரிம முறைமையெல்லாந ரெரிச தணாத தன மூ.
எல்லாஞு சிவக னைச சராஈகபோழு சாலவினமுதலாகி
ய வதுவம, இலயம போகம அதிகாரமெனறாம அவதன களி
னினஈ இறைவன செய்யுஞ் செயதியெனறும, ௮ ஒகர யே
யெனறும, கொகுக தும் வகுக றம மேலே கூறிபபோஈழாமா
கலின, அ்தனுகரனணாதிகள மலகனமஙசளா&ய நோ .க்குமரு
க:சாக அவனா, பமைகபபட.ன அவற்முல அநதோம் தா5தவ
திப் பரஞானசளத விராகக௪ சிவானந பபெருமபேறுப் அவ்
ஞற்சரடபரிமெனபதாம.
சதியென்டது ஞானச்இனையு ஈர்கசல் வடமொழிமக்ம
மூனனேயறைஈகசன னெனததனால் அமாகதுசெலலகச க
ஸைஉனணாகறசடபடூமியல்பெல்லாம சண்டே கூறற்பாலனவாயி
ஓம, ஒவ?வாரியைபுபசறி அணடாணடு ஒருங்குவைச் மோத
பபடடன; அவையெலலம ௪னணடுபத தரை தககொணடிணரக
வெளன்பதூஉமாயிர.று.
மாயாகாரியமெல்லாஞா சிவதீஇனைச் சார்கற்பொருட்டா
மாறு யாகஙனரெெனனும ஆசங்கையை நீசுகுததபொருடடு, ௮
காதிமலங்க ளி ஈமருகசாற்ராசதுப் பரகதியதவுசக து பாக
பங்கயமூஞு சூட்டூ௦எனரார்.
மலக்திர்ச்கு மூரத்தால் அவை யங்கனமாமென ஈவாமுயி
ற்லஃ
““இலனென்றுதியவை செய்யற்க?! என்றுர்போல அனனீ
௮ ௪ண்டுத் தன்மைக்கண் லக்தத.
௧0௨௪. செவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
மேல் இனபத்துன்பமருத்தியே விளையறுபபன் என் வர
கரியா, ஈண்டு மாயாகாரியங்கா பமருக்தென௱ன மலைவாம்
போதுமெனி ௪? நகாது; கோய் இரதுகு ஏதுவாயினவெல்
லாம மாநெனபபடுமாகலின.
அது: ஈ௱வனமிாப்பான மந தமை -* செல்வானென.ஃ
ு ் ட்
சப்பா கரே மருது? எனபக னு ரறிக
இஃனு பகழேோவுருவகம்,
இரறானே பேத்ச றிப்போக "தூல ஸுரிகழுமம் மான்
மோனி வி: வெல்லாம், மருத் உருக மரு தபோல) ம
லக ி-இ.பருய அமறுக்குப டா ரக விடிடுபாசல் கூறட்ப
ப்பர்
இம்பவழகியருரை வாருமாறு.
0
இப்ப்டி யுமமுடடைய கா2சா௪ சரீரர்கமாயும தனமாகக்
னாய கூட்டுக காரிடப்படுததுக று எனன பமனைம கரத”
௪ செ.முசனனறு௦,அப ூ.5 கூடிக காரிபப்படசி ௨௬௪௮ ஆ
னமாகசளாகமாமசரலா பபனேெனற புத்தனை கநேரககி, மே
லும் த௱ளி-ெ ப்கிரா
அரனவிகி யருளசெனறே யைன னதவுமூனனேஃ-ப
ரமேசுரன செய்யப்பட்ட கரும தியஙகளெல்லாம.. அவனுடை
ய் வாருணணியமெனதே மூனனற சூதகிரககளிலே சொன
னேன. இனி யானமாகசஞுககு ௮அ55ககாகுதாவால் படனேதெ
னனின?--சா நர கருச் றககஈ தனுகரளுதியெல்லாம் வரு
வ,தஞ செய்த-பூமி ௩ரகு பெறுதற்கரிய சுவாககம் சரீரதத்து
வம் புவனம் போகம் இணையெல்லரம் உண்டாம்படியுங் கத்
உ௨-௫ூதஇரம், ௮ச்விகஇலக்கணம். க0உடு
பித் த,--2சாதி மலங்க ளிம்மருச்சார்றீரத் த-௮அகாஇயே யுள்
ளவனசே யுள்ள மலமாயா சனமங்க&- நாக சுவாககமூமலாக
4 செொரல்லபபட... இரச ஒளக நற்களாலறே போக, இப்படி.
கனமங்க பாப பூமிமிலேயிரா.ஐ அரஜிக தம் சராசவாககங்
களிலேபோ யனாடவிச.ஐம் தொலை ஓ கனமமெ ரப்பு வரவ
வகஃரதது -- பரகறி ய ௪வ57௩ நு பாசபவசமமுஞ் கூடடு௦-
மேலான மோட்? தசையும் இருவ௮ளம றி சோபாதமாயே
தா. னாமலாகளையும காட்?ரருா
இணர் சொலலிய; பரமேகரன் பெய்கிற ஈரசஇடங்
களைலலாம ரமறுடைய காருணணியமெனறும)கொர்கசகரக
மூக்லாகச சொல்லபபடட இள கநக ராஜே 3 டாசசளு
௪கு ௮மாதமேயு சா மலமாயாசன ஐகட்ஈப் போசரம மனற
இருவ மைய கொடுபபனெனகு மூறரைரையு ரறிவித
ரூஈரூ.2ம* (விதிப்படி! நூலமாமுரு! ஐரனவித? கத்
இருவிருதகம காலுஉ புநன,.
“இருவினை? எனற. தருவிருகாரு ல்அரனவிஇ? என்ற இ
ருவிரச2 பீறக௫ திருலிருதம நாறப சட்டம கனமமதஇ
ன கார..காரிய மருளிசசெய்சதெனச கொளக,
சுப்.மண்யதேசகருரை வருமாறு:
கலைக்க கைக [0] அலைக அதை
௮.தவும் - எல்லாஞூ சிவதை க சராஈமபோது சால
வினரு லாகிய அதவ ஈ,௨ அரனவிதி-இறயம போசகம ௮;
சரரம எனறும் ௮வதரைகளினினற இறைவனசெய்யுஞ் செய்
இவபெனறும்,...- அரு௭எகெனறு.௮ த கருணையேயென்றும்;--௮
ரைக்சனன் முனனே-தொகுச் தம் வரு௪.தம் மேலே கூறிப்
யோகதா மாசலின,--5ரகர சருர் துறச்கச் தலுகரணாதயெத்
௧0௨௬ சிவஞானடத்தியாச் சுபக்ஷம்.
லாம்-பூமி ௩7க மரிய தறச்கம் முதலியவ்றித்சென ௪ப்பயளை
யலுப்பவித்கற் கே துவாகய தனுகரணாதிகளை--வருவ தஞ செ
ய் ஐ. - ௨உண்டாகச்செய்த,-. அநாதிமலற்சள் - ௮நாதிமல ௪
னமங்களாகிய நோய்களை, --இமமருகதாரற்றீாரத த - இதகறு
கரணாதஇிகளாயய மரு துகளினாலே தீர்சத,-- பரகதி ய தவ
௩௧௩2 - பரஞானச்சைவிளககி -பாதபஙகயமுரு ௫.௨டும -
இருவடி த்தாமரை சூட்டுதலா லாகிய சவான௩5பபெரூமபே
2 மவஞரற்ஈ௱ப்படும.
இகனானே மேற்கூறிப்போக்த தூல சூக்கும மான க
னி விஈ. த மெல்லாம, மருக தவறுககு மருக, தபோல மலவயிது
தியளாு$ய வரனுககுப் பரிக்சரச விபூதியாதற் கூசபப-ட.த.
அணவைலிவளிய அச அழகமாகஷனிக
மறைஞானதேகிகர் உரை:
இவஙனல கூறிய மாயாகாரிய மானம போச தை
மரைககு1॥ சொழிஈ த மலங்களப் போககவற
ஜரோவென றைககவாதிகூற, இத சலுவா
இவசுத்தமாயிறு மில்தில்லாவிடத
த மோட் *ததக கேதுவின
ஜென நுதாரணபூவமா
க வ௮ணாததுகளுா.
எழூமுடல் காணமாகி பிவைமல மலமலத்தாத்,
கழூவுவ னென்றுசொனன காரண மென்னையென்னி
ற், செழுகவ வறுவைசாணி யுவர்செயி வித்தமுக்கை,
முழுவ தல கழிப்பன்மாயை கொமிமல மொழிப்பன்மு
ன்னோன். (இ)
௨-௫ தீதிரம். ௮த்விதஇலகக்ணம்.
(இ-ள்) எழுமூ
டீல் கரண
மாதியிவை
மலம்
மலமலசதாற
க ழு வவ னென
ற்சொனன கார
ணமெனனை யெ
னனில்
செழுஈவ வறு
ைசாணி யுவர்
செறிவித தழுக
கை மூழுவதுவக
மிப்பன
மாபை கொடு
மல மொழிப்பன
மூனஷஜஞேன.
இதற்கு ம் கரணாகமம்,
௧0௨௭௪
மாயையினச ஐுனடாதிய தீலுவாதிக
ளெல்லா மலசம்பகசமாதலான மலமென
ப பெறும்,
ஆனமாகவுக சம்சு மாயாமலதரைக் ௬ட்
ட. மூலமலத்சைப போககுவனென்று நீர்
சொனனதென்னெனில் *
மேனமைடொருகதிய பு.தமையிளையுடை
ய புடைவை, கோவினந மலமாயிருக
கற சாளுச முவர் காரமுகலியலாருற கா
ரூவாக னவைகளிற ஜோ! நு நினறலமாக்
காரிற்பன, அ தனமையபோல,
மலினனாமிருககத வானமாவை௪ சிவளனு
ங் சலாதியாகய மலினதசைக கூடடித த
னது கரியாச2இயால் ௮சனைப் போசகாகி
பன, எ-று,
(௫௨)
சிவாகரயோகியருரை வருமாறு.
அணகிஇு (0) மறவ
மேலுகாரணம்,
எழுமூடல்கரணமாதி யிவைமல மலமலத்தாற் கமுவவ
னென்றுசொனன காரணமெளளையென்னில் - உண்டாகப்ப்
ட்ட்ேகமும் மன இச்திரியாதிசஞ மிதகளெல்லாம் அஞ்ஞான
௫0௨௮ சிவஞான?த்இயாச் சுபகூம்.
ம, அஞ்ஞானத்சை அஞ ஞானங்கொணடே போககுவனென்
சி எதுவேதெனனிஃ்?-- செழுகவ்வறிவை சாணி யுவா செறி
விச சழு-கை மூழுவறப் ழி. பன மாடைகொடு மலமொழிப்
பனமுனனோன- இம்வி தநுக 4 காரூவானவன அழயேகோ
டிப புடையையி?ல சாடிய மூலாமனனுஈ நோய்குது மிகவுங்
சற ச றப்போச்செ ஈட பண ரி,மூன னறுலிருந* தழி5சையுய
கூடவிடிவிர.ஐ மிரவு ஈவெண்ணையாகறுவன அபபடப்போலக
காகசாஉவாரவன மாயாராமி நமொண்மே உவா ரரசசளுடை
ய அருுரான சைப பேரக்குவனென நிதனபொருள
4 கரு - வணருதன,
க க
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(] வககைகை
மாயாகாரியககாஜ் ஈ௦சைப் போகு னப தடாமெ
னன உ௫ெகுமென ஈரைஇனவ முர
எழுூமூடல் கரணமாகு பியை மலம் - மாடையிறு டர
கய சறுகராஇுகளெம்மா ஈழுூலகு பல ாலகமாத கமுவவ
ளனெனறு செரனன்காரரா? ரை பெனனைி 3 - ஆண மலமா
கிய ல முகை மாயாமலமாய ௮ழுமினா 1 போக்குவனென
அரைத்த கிமிரசரோரொனனி7--9- மூகவ வறுவை சாபளி யு
வா செறிவிகற - அ றிய சோடிபபுடையையிற சாணியுவா
மண் முதலிபவ பை ப பிசறி,--அமுககைமு ழவ2 ங்க ஜிப்பன-
புடைவையின முனனிருச்சத தோஷ்ததோ டாக க சோ;
மூர் காருவஅனானவ னீககுவன அப்படி --மாமைகொடு-மா
யாமலத்தினால்--- முனனோன - சவன,-- மலம-தணவமலத்
சை,--ஒழிப்பன.
௨.-ரூத்இரம். ௮தவிதஇலக்கணம். ௧0௨௯
சிவஞானயோகுியருரை வருமாறு.
கலைகளை (0]
அமுககைக்கொண்டு அழுகை நிசசவேடுசலின, மா
யேயமலம ஏனை மலஙகட௨ஞு மருஈதாகக கூறபபட்டன வென
பதாம
மலம் ௮முககு எனபன ஒரு?பொரு__ களவி.
இகரானே மேலதுவலியுந.௮,2பப... ட.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
2)
இப்படி ரா மூனசொல்லபபடட. மாயாகாரியங/சன அன
மபோததசை ॥ரைகும ெொழிஈ த, மலயச்ளெல்லாம போ
ககுமெனறு நீசொனன தெப்படியெனற ஐககயாதியை மறு
த கருளி -செய்ச மா.
எழுமுடல கரணமாதி மிவைமலம்-௨ணடாகபபட்ட தனு
கரண புவனபோகமென்று சொலல்ப்படட இயைபெலலா
மாயாமலம)--மலமலதசாற சழுவுவ் னெனறுசொனன கார
ண மெனனைபெனனிம் - இக? மாயாமலகஏதக கொண்டு ஐ
ணவமலகுதைப போககு௨ெனறு ரீ சொனனபடி. யெப்படி
யெனனில 2-௮ வறுவைசாணி யுலா செறிவித. சமுக
கை முழுவதங் கழிப்பன - வரப்பு உ பு மையு 2 பொருக
இயிருககப்படாமினற புடைவையை சாணாக, சைய உ௨ளாயு
வ் கூட்டி யசனுடைய வமுககு5 ஊளெல்லாதசையும ஒருசாண
போக்காநிற்பன அ௮த்தனமைபோல்,--.ாயைகொடு மலமெஈ
மிப்பன் மூனனோன - பாமேசுரனு மாடையிலே யுண்டான தஐ
கரண புவன போககளைக் சொணடு,தணவமலதஇனத விருத
இகளைப் போக்காநிற்பன,
௬0௩.0 செவெஞானகித்தியார் சுபகூடம்ஃ
இசஞனாற் சொல்லிய ௪, மாயையும் மலம், அணவமூ மலம்.
ஆனால் ஒரு மலசசைசசொணடு ஒருமலதமைப் டோககுவனெ
ஊற செப்படியெனன? புடைமையி லஓுணடான வழுக்கை சா
ஞாகதசையும உவரையுவ கூடடி டசிறுடைய உழுககுக ரெல்
லாத்சையும ஒருததன போககு5 தவபமையபோல, பரமேசானு
மாயாமலதைசகொண்டு அணவமலசமைப் போககுவனென
ஓ முூரைமையு மறிவிசக த.
சுப்ரமண்யதேசகருரை வருமாறு.
(0) வெல்வது
எழுமட.ல் கரணமாதஇி யிவைமலம் - எழுன௱ தறுகர
ண முரலிபனவு மலமாம)-- பலமலததாற எழமுவவனெனறு
சொன௫காரணமெனனை யெனனின - மலதகமைமஙத்தானீக
குவசனனறு சொன்ன காரண 2யாெினில?--செமுவவறு
வை - செழிப கோடிலசஇரததில்-- உாணியுவாசெறிவித
த - சாண முவாம ஈமுதலிட௨முச்கைககொ ஊடு, அழு கை
முழுல்துககழிபபன - ஐமூரகை முழூவதுரிககு செய்யம் வ
ண்ண னயோல, -முனைமாபை கொடு ம2சிராழிபபன 2
மூச்ல்வன மாயேயமலத தினை மருகமாகக்கொணசி ஏனைமலங
களைத் தாரப்பனெனபதாம
இகனானே மேல வலியுறு தசபபடடத
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அணு] ந 0 லை
இறஙன கூறிப கனமத்தான, மாயாகனுலிற் போ
கம புசிப்பிபனெனறீர; தல்தொசரும மாயவி
லக்கணம் யாதென? மேலுணர்த தரா.
௨. சூத்திரம், ௮த்விதஇலக்கணம். ௧0௩௧
நித்தமா யருவாயேக நிலையதா யலெத்துக்கோர்,
வித்துமா யரித்தாயெங்கும் வியாபியாய விமலலுக
கோர், சத்தியாய்ப் புவனபோகக தகர ணமுழுயி
ரககாய, வைத்ததோர் மலமாயமாயை மயககருஞ செ
ய்யுமனறே.
1 இஃ ) நிழலி
ம்மா ய/
அருவா /்
“ ஏக நிலைய. ர்ய்
அகலததுக
கோர விசதுமா
ய்
அசிதராய்
எங்கு வி/யர
பியாய்
வி மலஜு ௬
கோரசததியாய்
புவளயபோகக
தனுகரணமுமுயி
ர்க்காய்
(9௨)
பிரபஞ்ச ச௩காரததம் இஃகழிச்சான மீ
எ மிசனையு.௭டாசகுமதரகோ ருபாதான
மிலலையாசாாலே யிசற்கரிததியச தங கூ
டா2படியிறாலே காசமில்லாததாய,
ஆனமாகசளசெய்க கனமக தசடடாசபபி
[சருதியியேனறிய பதாாரதசஙகளைப் பு
சித்குரபடி யி/சையைபடணணி பிரு௧௮௪
ஜால மோனறுக்தாம் ்
அகேகமென&ஈதஇற் பிரமாண மில்லாத
பட.யா லொன தாய்,
சகலசக துக்குவகாரணமாம்,
சாரிய௫ சடமரயிருசசையினாலே தாலுஜ்
சடமாய்,
எவ௮்விடத தங் காரியல் காணபபடுசையி
னாலே வியாபகமாய்,
நினமலனணான இ.லலுககுப் பரிசகீரக ௪௪இ
யொனமுய்)
அனமாகச்களுக்கு மாயேயமான தலுவாஇ
களை யுண்டாககுவதாம்;
௧0௩௨ இவஞானசித்தியார்சுப௯ூம்.
லைத்ததோர் ஆணவ மாயை கனமமென மூவககப்பட்
மலமாய ட மலக்களில் ஒனரெனறுசெ ொல்லுமதாய்,
பாபைமமக்க மாயையான தானமாககளை மயககததை
முர செயயுமன யுழ!ுசெய்யாநிரகும--௭-று.
மே.
எலலாசகதமையு மயசகததைப பணணுகையான மாபை
யென் மா (௫௩)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
பணக ) அனுகை
மேல் மாயாலகூண மு.வாததுமல்
நிததமாய் - காரிய காரண மிரணடும ௮௫5 தியமெனகும்
படெ௪தமச $நிராசராா2மமாக,--அருவரமய்-ருபமாயிருககற ப
ராமாணுவேகாரணமெனறும கையாயிகமதநிராசா£ சதமாக,
ஏகநிலை.பதாய்-வேதாகமைக தேசுயைபபோல் பிரதிபுறாஷ் கிய
தமாக மாயையு.ன டெனபதனழி சகலரா&ப ஆஅமாச்களு
ககுச சாதாரணமாக மாபையொலாஹேயேனஈத--அகலத2
ககோ வி.5. தமாம் - பிபஞ௪சம சூனயோபாதாகஈ மெனலும்
மாசதியமிசமசமபோலனறிச சாகோபசாகாதிக ளயுடைய வி
ருக்திறககு ஞூக்கு௦மாகய வித துப்போல ஸ்தூலமாகய பிர
பஞசத துக்கு சூககுமமாகய மாடையு ஈடெனற த, அசிததா
ய் - சிற்சதகுயே ஐக தபாதசாம காரணமெனலும் அதயை
தலாதி நிராசா£ததமாக ஜடமெனறத)--எய்கு ॥வியாபியா
ய் - ஸ்லகாரியமாகய முபபகமொரு தத் தவஙகளிலும் கத்கா
ரிடமாகிய சாத துவிகமகளிலும வியாம்த.த நிற்பசாம்) விம
லனுககோ சத்தியாய் - நினமல சி௨னுககொரு பரிக£ரக சத்தி
யாய், -புவனபோசக தலுகரணமு முயிர்ச்சாய்-தனமா*சளூ
உ--ரூத்திரம். அத்விதஇலக்கணம். ௧0௩௨.
கருச் சரூுமாநுரபமர்க தறுகரணபுவனபோகங்களுண்டாவகற
கூ ௨பாதரகாரணமாய், வைத தசோர்மலமாய் - அ௮ணவமா
யைகானமிகமென செண்ணப்பட்ட மூனறுலமதம கறுளளே
யொருமலமாய்? எமயக்கமுருசசமயுமசேறே - மாபை நாக
களைபபொய்வைமெய்்.பனறாம.டி மபசசறநிவைப்பனணிழுுா
இயேயுள்ளதா மித மாபையென நிசனபொருள.
$நிராசார்த5ம் - தளளு£ல்
3௧-5௦ பஷி ல் 22.௪) சாவ ுஷி_நீவற-
[8-௫ 17 ௬6; ஸு யாஸரிவா | ஷஹாயரறங்ணி ல வ ிவ.2
௦ா௦ ஹகலா_நா௦ 9டகிாமா$ ॥ வட யெ ந.
ஹ் டாப | ஹா கா
௱ண௦32ா யாஹு கூ ஓலா கஷ_ ககா ௯ம் அ
வய-3தே9லிமசி உற்ற | விவக ரவர$) மாலி
வடியவண..2வலா2க(ு|
0 தஜுஹாய3ஐ-வெ . 8£யா.ச.2௦ ஐ ஐ2மீ.நா
ாஸரிவாக ௧௦ | விக 8௧௦௨-௫258. நாகி 3) ஷய
சுடு]
ஸ் ந--௮௦0% வி .... ௪.௧ 2ஸ்ரிவயவீ2 8.ம
அஸ்ரி.ச, ருசி | வஹகாயா யிகாறாக வபறெர
ஸிவ தூவ மாடு ॥ ௯_க-ா.ந-தீய யெ 525.
செ2ண்லஸெ.ச..நா | செதொவாகாந வழி. நவ
ட்ஸ்ஞ- ஹிலி.]_நா | ௨0.௮5, ேெவ்ஹ தளிகா
௬௬
50௩௪ திவஞான தயார் சப௯௨ம்,
ஹ லி கூறா ராசு | அவாயாராணிகாயமானி
ருசி, 9-)9 போணி ஹை சள [| விவாகள வ் ல கிற-இ
பொணி வ தப விய க்ைை௰-2ஹில்யெ ஐ. அ
(க ன எிசாஈயாலஸ்தா ரூபமாயிருகசிற அவயறினி
ம றபாமாநகாரணமெனனப்பொரு5 த மமமாமையெனறொ
னாவ வடாபவெனனியர்குககளானத மூலகாரணமாகாத.
* தரிக்க ரகசளிலே குண சாமயாவஸதை யலலாமல பர
ஹ்ச்கீக பிரசருஇியிலகமெனறு மொல்லுவாகசா, அத பிரமா
எரிச்சால்ல கூமச 7 ரமமியாவஸமைகளு பரப்ப மி.7சருதியெ
னடசே சிதகாகமம அுகையா லிதகூலலா ரணமலல
[* கீசு 8 - ரப-வலேனு சிசமாகசம, சாமயம-சமான..
58.-௩3௦ ம ஏதி ஹ் _ம ௮.மரண 8-2 டா. நடக,
ஆண்ர_நா௦ ர கன ॥ மணாவிலாம ற-ஐுவார_2-
மி ந, [த்] கூ.௮ தப்ப 7
ன் ஸரி. 18 வூ 20 | மா௩ஙணாவவாம (9-௫)
ஷா ஸறிலா 2௯, தியாதிகா।) | உஸா.? நாகு ர
0
௨௨ ரா தவ்்யூ நஹ அவி.?_சா ஐ.
ட் அலை ல்
ஆணவவ் களவாக.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
அணைக் (2) அணை கலனை
ஆணால் அச சமமாயையினிலக்கணமேதென்னவிசைக்கே
மா.
நிததமாட - காரிய காரணக்சளிர்டும ௮மிீததியமெனலும்
பெள22லு5குப்போ லகிசதிமமினறி,--அருவாம்- உருவாகிய ப
சமானு?வ சாரணமெனலும கைய.பிகலுககுப்போ அருவமன்
௨--சூ.ச்இரம். அதிவிதஇலக்கணம். ௧0௩௫
தி, ஏசநிலையசாய்- மாயை யனச்2 மென்றும் சச்செனறுஞ்
சொல்லும வேசாகசைகமேசிககும ௬௮, வேதாகஇகட்கு 0
போல முறைமையி னநேகமி சறி சதகனறி)--௮கில2 தச்சோ
ர் வித சுமாய்-சூனயோபதானம குனியம பிரபஞூரமெனஜு
ம்பவசரைகதழேசிகருப் போலச் ஞூனியமிறி,--இிஎழாயஃசிகு
பிரமோபாசானசதஇனினறும் சட து௱பதஇியாமென று
பரிண வேதா நி5கு.௦ சாராயணபபிரரரூிபினிஈறு -டசிக
அனடாமென்னும பாரா *ராததிரிககுமபோலா சி2,2 எறி ளீ
ங்கு 2வியாபிடாய்- கண்ணு ?சததோறறிபடச்றகாரண? ெனறு
மூலாகாபசனுககுபபோல அமவியாபிபனறி வி மனுககோ
ச-தஇடாய்-சவனுககுச சமேகு கரசமஇியொனறு பமிகசாக
சட ததயிரணடு ௮௧ மூனறிறுளளொரு பரிக்கீரக ௪டச,த௫
யாய், -புவன போக கனுகர.னமு மூமிரககாய் வைர
மறமாய்-பிறபோககமயபபொருளக யும் தூலாரீரருகு 02ரீர
ககளையு மிறககணையா லவைகளாலுணடாகய தசிற௱றிவையுங
கொடுச மாயாமலமாய்)--மாயை மயகசமூ ரசெ.யுமனே-
மாபையானது ௮ம் தசகசிறறநிலவைபபறறி சானசுகி கான _தஐகக
யெனறுவரும விபரீ ஞான தசையு மு.பிககுப்பணணு5 தானே.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
இனி, அமமாயைமாபேயஙகளது இபல்பாவத எனனையெ
ன்பாக்கு, அதனை வகுததக கூறுவானமொெடங்கனா.
உலகர்கு மூகற்காரணமெனப்படும் மாயையாவது, 8௧
மாதன் மூசலிப இலசசணங்களை யுடைய தெனபசாம,
மாயையின சொரூபக்கூறுவார், புவனபோகச் தலுகரண்
முமூயிர்க்சாயெனறும், ௮த ம மாத்.துபிகர் மதம்பர்றிக் சூனி
405.௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்.
யத்திற் செல்லாமைப்பொருட்டு உலக தஇ்கோர் விச.துமாயெ
னறும், ௮.றஐவுங் கணிகவாதிகள மசமபற்றிச் சார்பினிற் செல்
லாமைப்பொருட்டு நிசசமாயெனறும, ௮த.ஏம் உலரசாயதர்
மசம்பறறிப் பூதயகளிற் செல்லாமைப்பொருட்டு அருவாயென
௮ம், ௮துவ௦ வைபேடிகா முகலியோ மகமபற்றிப் பரமாணு
ககளிம் செல் மாமைப்பொருட்டு எஙகும் வியாபிபாபெனறு,
அதவ சாஙகியா ம;மப௱ஈறி மூககுணஙகளிற செல்லாமைப்
பொருஃடு ஏகநிலைபமரயெனறுமை, அதவம பாறகரியா மத்மப
றஐறிப பிரமததிற செலம்லாமைட்பொருடடு விமலலுககோ£ ௪த
இயாயெனறும, அது சிலா துவிசா ம;மபதறிச சிழ்சதஇ
யிறசெல்லாமைப் பொருட்டு ௮2 7தாபெனறும, ௮ தவம் மாயா
வாதி மமமபறறி ௮கிவசனததற செல்லாமைபபொருடசை
த்த்சேரா மலமாயென்றும; இசதனமைதசாகய மாயை, ஆண
வமலம்போல மயககமே செய்யுமெனனகு சைவருளொருசாரா
னராைமறுத் சற்பொருடடு,மயகச முரு செய்யுமெனறுங்கூறிஞார.
செட்யுளாகலின முறை பிறழ வைககப்படடன,
ஈணடு மயககமெனற ற லிபரீதவுணர்வை,
மபசகமெனனு மமமை, ௮2 சனனியல் பனமை யுணர
நினற.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
அணைகனாவபு) அணை
இப்படி.௪ சொல்லப்பட்ட மாடையினுடைய விலககணம எ
ட்படியெனற மானாககனைகோச்ச; மாயையினிலக்கண மருளிச்
செய்கிறார்
(அசததமாயையானத) கித்சமாம்-ழழி.பாதசாய், ௮௬
வாய் - ஒருவர்க்கு் சோனருதமாய்,--ஏகநிலையதரய் . ஒன
௨--ரூ.த்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். கட௩0ளி'
யிரக்த நிலைமையினையுடைத்்தாய்,--அூலத் தச்சோர் வித்த
மாய் - பிரபஞ்சத தககொரு காரணமுமாய்,--22ததாய் - ௮
சேதனமுமாய்,--எங்கும்வியாமியாய் - எவ்விடத்திறும வியா
பத தசையுமுடைதகாய,--விமலறுககோர சச இியாய்-மலரக்கி
ஞயிருககற பரமேசுரனு5௫ 5 தாஜெருசததஇியுமாய்)-- புவன
போகா ீனுகரணழ் மூபிகசா£ -அஇனமாஈகளு குத் ஐறுவங்கர
ணமும் புவனமும போகநககமரய்)--வைருதமோர்மலமாய்
மூனஅ௮மலங்களி?ல வைதசெ.னனப்பட்டமொருமலமாமாய,-
மாயைம௰யககமுூரு செட்யுமளே - மானபயானறு ரனமாகக
ரேககுப் பொட்டைமெய்யாகவம் பாயசானாயுமு பெய்யும்
நிசதமாய் எ-து தன காரிடமாயு । “ மூபபழகசொனறு
மலிடிமீடச துவ காரணத துக்கு அழிவில்லை யெனா ௫கெனகசொ
ளக.
அருவாய். ௭-௮. சாரண இலொழிகத காரியப்படு மிடச்
இிலு கொனருதெனற தெனச்கொளக
௮சிதகாய். ௭-த இசனாமே 3னமபோதக௭ சீவிததசா
மாயினு மித ௪டமெனரெனச்கொளக,
எங்கும வியாபியாய்,. ௭- து தனறுடைய காரி.பமாயுள
ள மூப்பததகொனறுககும எவ்வளவு வியாததமுடையத,அலவ்வ
ளகும் னக்கு வியாககமுடைய பெனனற சதெனளககொள்ச.
புவனம்: ௭-து உலோகஙகள
போகம்: ௭-து. ௮அனனமுகலானவையிற்றை.
தனு. ௭-2. உடல்.
கரணம், ௭-2. ௮க்தச்சாணமும் புறக்க ரணமும்.
வைத்தீதோர் மலமா.ப். ௭-2. எணணப்பட்ட மலஸ்களி
கொன்றா பெனறதெனக் கொளக.
இதனாத்சொல்லியது ௮௪ு௪மாயை நித்தியமென்றும்5
க்கல் சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்.
அருவமென்றும்; ஒனமுயிரூகுமென்றும், பிரபஞ்சத் தக்ர.2்
காரணமெனறும, சடமெனறும், எககும் வியா்கச முடைய
செனறும, பரமேசுரறுககுச சததியாயிருககுமெனறும, ௮ன
மாச்களுகருத தலுசரண புவஅனபோகககஞமா மிருச்குமெனறு
ம், மூனனு பலகசளிலே ஒருயிருகருமெனறும், ஆன மாகசளு
சகுப பொட்யை பெய்யாக மமகசததையு் செய்யுபெனனு மு
ஸு மையு மறிவி.தக த.
சுப்மண்யதேசிசருரை வருமாறு.
0
மாயை - உலகற்கு மு ஈர்சாரணமெனப்ப0 மாயையாவ
அாநிததமாய் ஸ் நித கமாசயும,--அருலாய் ல அருவாச£யும,--
ஏகநிலையதாய - ஒனருசயும,--அகலச் தககோர்வித தமாய் -
உலசமூணடாகற கோரவிததாசயும், அசி கரய - சடமரரயு
ம,--எஙவர மவியாபிடாய் - எவவிடத தம வியாபசமாசியு 5,
விமஙனறுககோரசததியாம் - முதல்வலுககோர் பரி ரகசத்த
யாகயும;-புவனபோகந௩ தலுகர.ஊழமூமுூமிரகசாப் வைத்ததோ
ரஈமலமாய் - புவனமும் போகமும் கனுவும கரணமுமாக வயிாக
ளினபொருட்டு விரிககதோர் மலமுமாசயு ௦,--மயககமுஞசெய்
யுமனமோ - மயககத்தினையும் செய்தலாகிய இலக்சணங்களை
யுடைய,
மறைஞானசேசிகர் உரை.
அணி) 1
இரச மாமையிர்?முச்நிய சாலமுகலிய ௪௫.2
வல்சளினது தோற்றமும், கால தவத்
இனவியாடாரமு முனார்த் து6ருர்.
௨--ரூத்திசம். ௮ச்விதடுலக்கணம்., ௧0௩௯
மாயைபிற் காலமோடு நியஇபின் கலாகிகோன்
௮, மாயவக காலமூனரு யாகடியு மளித்தும்போகக,
காயமோ தககெலலாபயகாலசங்கைபனைப பணணி,நா
பகனையாலேகடகத் சஞெசகத்கையெலலாம். (௫௪)
(இ-ள) மாபை வாயுலானறு சமூககர௪4 டிமாரபிர?ச
யிறகால ச௪தசைலிகாரப்படித ஐராறு போல) அன
மோடு நிப சேவகாயனா &ரிபாசதடுபா லஈதமாபையி
திபி௫ கலா தி ஜொருபிரசேோதசை விகாரடடடு1இ, இலி
சஷோனறும னற கால? க தவக தட னிபஇடயு மக
னபின தலையினையு மூ னடரசகுவா இணை ய
வா தாமாக துனடாசகுவ்ரோ வெண்ணி 12
காதராவினதாசகனையாலெள்யறி7
ஆயலக்காலரூ அககாலம செல்காலம வருகால நீழ
னரு.ப் சாலமென மூனரும.
அவைவா௱மாறு --மாதொருகாலசதி லியாதொரு டியை
யைசசெபத முடிக்கப்படும், ௮ஃகிரககசாலம,
யாதொருகால மிபாதொருவனு லொனறமை௪ செய்யவ
ண்டுமென்று விருமபு£ல், வருகாலம,
மாசாகமொருவனு லியாதாமொரறா கனம சொடருசப்ப
ட் டதுமுஉவினறி யிருககுமத, நிசழகாலமெனலறிக,
அகசயு மளித் பிருஷிமூத ணா3மீரன சத துவக்க த
அமபோககி சோறறுவ் சதம் அவையிறறிலுணடான வா
னமாசகளை மிறுததுவிச தம ௮வையிற்றை
கோசறின மூறைமையி னொகககவிததம இ
வ்ன மூவிகமாகச் செய்தும்;
காயமோ டுற ஆனமாக்கள் தனுகரளணாஇகளை யெடுத்தச்
குக்செல்லாங்சா சாசாரண வசாசாரணமா£ய புவன த. தண
௧0௪௦ சிவஞான த்தியார் சுபகூூம்.
ல ௪எங்கையினைப் டாகய போகம்களைப் புசித்சற்குதி தடி வி
பண்ணி வ நி2ஷதமுதலிய காலங்களை யுண்டாக்கி
அங்கங்குளள வானமாகச ணெடுங்காலம்
புசயாகே. மெனனப்பண்ணி; அக்கா
லஞ சடமாரலாற முனாகப்பலசதைக்கொ
டுசகசவறஷோேோவெவின?
நாயச னா ௪ சிவன நனாககனாசததியாலே பிரபஞ்ச
யாலை ந.தி மெல்லாசமையு மிபபடி ஈடா நிறபன
ரூசகமமை யெ
ல்லாம்
௮்சமாபையிறமோற்றிய காலமானது சுுதமாயா புவ
ன மாந சிருட்டி முமலிய கருஇபயமளையு மதிலுண்
டாகப போல பகளையுு ரசெய்வசெஙறன மெனனில்? கததமர
டையிலுணடாகிய சுசம்காலக.சானே யகமப் புவனவாசிகளுச
குச்சிவ: ர போக முகலியவற்றையுணடாககப புிபபி.டாடி
ச்ம்.
இசறகு மதஙச த சுப்பிரபே3த். றம் பெளஷகரதி௪
மதிக் (6)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
0
மேல் நாலுவிருத்சக்சால் மாயையிற் கலாதிதத் துலங்க
ள னளோனறும படியு ட, ததகரியைகருநல் கூறுகன2.
௮௬,5,௪ மாயையினாலே அசகசேஸ்வர சதூக்ரு5 க்கா
பத் இனுலே மூகல் சாரியமாயையுண்டரம். மேல் ூபோகாவதி
பரிச்சேதசமாய் பூசபவிஷ்யத் வர்த்தமாகாத்மகமாயிருக்கற
காலகதோனறி, சருஷூடிகாலமென்றும் ஸ்இிதிகாலமென்௮ம்
உ. சூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௦௪௧
௪ம்ஹாரசாலமெனறும் திரிவிசமாய்) சாதாரணமாகவும் ௮௪ா
னாசணமாகவும் பிர இபுருஷநியசமாய், தத்தத சரீரோற்பத்தி
யாஇகளுச் சே நுவாய், சர்வோோகராயகறுசய சண்வர௪த்தி
யான ஜநரி ரோதயி திரி ஐரிணிபெனனும் சதி தரபயா இஃ
டாக னாலே ஜகச துற்பசஇியாதிகாப் பாணு 1,
9உபோகாவடபபிரபேதகம - போகமுடிமை யளவிடுசை,
இதற்குக் காலவாதி காலமானது ஏகமுாரய் விபுவு ராய்
பிரவா3றநாதி காரிபங்சளு்கெம்லாம எ.துவாயிருககையால் நி
தீயமாயிருகச்ற காச ஐநசகு உர்பசஇபாதிக ளெப்படிடெ௮னி
ல? பூவாபரப ஏ] ப்ரதிதயு எடாகையிறாலே கால மகேகமும்
அநிதயமும,
ஏ] பிரதீதி - அறிவு
ஆரசபூர்வாபரப ப்ரதிதிபானத ரரரிபகஇ பாதி யுபாசியி
னஞலே வருவகல்லது, காலச தசகு பேசம வாஸ்5வ மல்லவெ
னனில? சவபாதிபிரூலே தானே காறவயவஹாரம வரு
மாகல்) காலமே யில்லாசேபோகத திரியும்.
கரலமொனழேயாகல், இனனகாலததிரே மயினனதாம் இ
னனகாலத இலே யினன ராகாசெனறும்,அ5வயவிய இ? சகமுங்
கூடாது. இசனறியு, இரகடி.காஇஉளுககு?்சூரிப சதுபாதி யு
பாதியலல.த 1 லவ % தருடி யாஇசரரக €ல்லையாகையால சா
லபேச 4 மெளபாதிக லல, ஸவபாவிகமெனறு கிதரம்-
1 லலம - கணமெடகெகொண்டத, % தரு - கொடிப்
பொழு, *[ ஒளபாஇகம் - உபாஇயானணடான த.
கடாதி பதார்ததல்களிலே பூசபவிஷயச்கியவசாரமொ
மிந்த வர்த்தமான வியவகார மில்லரதிருககையால் வர்த்த
மரனகாலமே யில்லையென்னில்? கடகிருமாணத்திலே மிருத்
௧௦௪௨, சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
பி சடாவஸ்மை பூசகாலமாம் 4 ஜலாஹரணயோச்கயசால்
ம் பவிஷயதகாலமாம. சகரத்திலே கபாலாதிபலஸ்தையாயி
௫5&றகாலம வர்தசமானகாலம அகையால் காலதஇரயமூ மு
ணடு அகையால் ஜடமூ மரேசமூ மான தகு நிதபதவககூடா
௮ ரிெயமில்லாச வஸறுவுஈகு விபு_வல கூடாறு ஆகையால்
சாலமகேகம அரிகயமெனபதத2ம.
உ ஜலாறாரண £-ழூலநகொளடுவருகை
க லிரதககால முற்ப,த௫ பாஇகளுககு ஏ தவாமெனனில்.
இரசுசாலோற்ப ததிச்குக காலமுனடோ விலையோ! காலழமு
ணடெனனில்? -- அகவஸ்சையாம இ௰லைபெனனி௰? காலபேயு
ணடாகாத எனனி௰ஓ? இநதக சாலம ஏிஸவவி.பதிரிஈதக ததத
வசாச ஓவிககசளுக கேதுவல்லது தனஜடைப உற்பத்திக்கு
தீதானே ஏதுவல 5, காலாதீ னு ராபுவிரன சு பசரையி
னாலே காலதகையபேடசியாமலே காலததை ஃயு்பாஇப்டா?
-- நலஸ்மை - மூடிவினமை, ஏ ஸவலியதீரிதத த
னக்கு? வமுன, 4 உற்பாதுிதமல் - உண.௨ரசகுநல்
இ.ச காலம் ௮ச௪சமாயா ஜுயமாகையினாலே சுதசமர
யாகாரி?யாற்பததியாஇகளுககுக காலமேகெனனிஃ? சுதசமா
டையிலு மிவவானறு சுததகாலமு ஈடு,
௫ல் காலோபசஙல்காரத நககுக காலே ோசெனனி4? இ
க்சக் சாலாபேகக சதாசிவாதிகள பணணும் கருத இயங்களு
ககே சாலாதிசரான ச்சர் சாலகமையபேதிபாமல் ஸ்2வச்
சையினாலே பஞ்சசிருததியஙக சாயும பணணுலா
இனனு மிர்சுககாலமானத ஒனறுககு பூச்காலமும் ஒன
அக்கு வர்த்தமானகாலமும் ஒனறுககு பவிசூயத காலமுமாயி
ருக்சையினுலே பூதபவிஷியத வர்சதமானகாலமாக ஒருபடி.த
தா யிராகாகையால், பதர் த்தாரவசசேதககரலம் நிரிலி மெ
உ.-குத்இரம். அ௮த்விதஇலக்கண்ம், ௧0௪௨
ன்பத கூடா சென்னி௰௮? சாலமும் இிச்ரும் ப்ரதிவஸ் த கிய
தீமாயிருககுமாகையால், மூகலே ப்ரதிலஸ்து நீடதக சால
மெனறு சொல்லுகையினுலே ரீசொனன தூஷணங்கூடாத.
நிசதியகாலாறு வாததிக துவாத அனமா நீ சஇபன? காலம
நிததியமாகல் ஆனமாவுககு நிதநிபத.தவ ெபடியெனனி பத
சாலா நஈவரநெசசவமே, சிம்சியத. தவ ரெபப.. கூரிமெனனி,?
காலாகவசசி௫தையமே நிதயதவமாகையால, பூவோ தூ
ஷணமில்லை * ௮௮ சேதசம - ௮௱விடு£2 த.
-அ9-௮௧௦ உள ஷ்ெ - கயகால3 ௬ மாதி உரா0ப0
ஹ௦க்ஷ 9௦ பேணா ய. .நாஅ50.௪ | கரமா$வி ள்:
ஊடக ன் இ ட ௦.10 மூக. | ஒவ் டரா
லு க சி
ஜஹி. கால? கஓிய-ச 5.5 வர.அிலி் | தாபி ரல,ந ௨
ஹொய...? ஜெய யலா சி_ய ரஸ்யா | ௯௬தீ.கவ
வ 8 வசீ 0]
அ.32ா02. ஷாகி வர. . நாகா௱ணகரு-யகி | ஹகா
2 த
மஜி 2௦ வரா ிலெ எாரொம் £௨கொ_ந ரணா௦ |
ரநாகாமெ ஜாய9?ச௪ கி நாகாமெ 9 ரயெெசவிவா |
2) கு ்
அஃ ராதிவி விடா. 5௪ அஹா கால; 6ப7வ...
௧௯3 | வ.,௨௦தாயகாரொய ஜாசசொ_ட.ச$ வணர
க விக | ஹதி2 72 ௨௨௮௧ ர உளக-௦2௦ க.க...
அஹி | ய த் ர ௪ ௨-3 _3ா_நா௦ டவ
௧.7௧ | கா.சு ஹ.திஜா ள் ஹவ.வரவாஸ்ர
ஹவா | ௩௬$கா௱ண௦ ச. ஏஜிகாமெ வ, வு
50௪௪ சிவஞான? தஇியார் சுபக்மம்.
அ. | காலவ2கொ விலஃ.மி...,ு த் ஐ. 3 சமெ௪
ஸரி? ॥ சமாகிதிதி ெஷொ.௪, வழவதுவக.
ற _2 லி | காலஹஊ கா ய.கிஷெ.) 2 கி,யாசொ.நாகி
0 ஹா த௦ சி ஷ ஹூ.
ரிஷி | ய் ரக? ட் உ யாயாத் நாஸ் 2
-சாகர-ஒவய.சா | அஹாழெவ யசிஷெ.5) ௪ ஹெவ்கா
ஒய் ஹு9.௪ ॥ .ச_சாவ.5.22_நாகிவ$.5.3_நா௦
9-.நிப0ரா$ | வ.ச-18£ மாகி -ஒெவெஸ்- காமமெ
ஹி...? ளெ வ] வஹி தி) ॥ ச.ச க காசொ ய௦
கிவ நகா5 வர.திக3 | விஷ தி.சம் காஉளயள
ன தீ௦ய9.௪ 59 9? ॥ வ.௪-227_நகூணெ590ல 3
வ) உ ஹவா | ௯_3.ககாலெ 87 அ ௯
[0-௫ வட ௧௩௦௨ வ விச | ஹகலா 0.5.) கி
௨ ௧க-௦௦மா.நாஊ-2 சி, யாகபிஹி3 | சூ.நீய_௪
சி 9 ச ஷ்
_தி சியா. 23) வ.5.22ா_நவி உஷ) சாட | அல ௮?
ஹகலமாதால ௦ மாவா_நா3 வா௱ணா2 ௯8 வ_த.ா
திர தியா மாவொ ஜாவ ௨7 காறாக$ | ஐஐ
கெஹ.ச) கவா. 2.5 ௨110 யா வட5 | ௯_மி
ஹ_தஹ
அஹ பது ஹு) விம கூ௦ லி.நிவாறி.௪௦ || ௯
காலொய?-கிவாஒிசா ந காமொ நவெதி௪ி ர
௯1 கொவெ௲ூயொகு ௨ஊ.அி3 காஷ் பூ விவ க ல் ஷி
22 | கிஸ-௫சிவ.அ3 ௨௨க௦.ரா.நா௦ ௧௦, 90 சகாஓ.
௨--சூத்இரம். அதிவிதஇிலக்கணம், ௧௦௪௫
யொ.ம.2௦ | ஸ்ரிவ௦ காலா_நவிஜொ தாயா_த ஹீ யஸ்
கி.2 ॥ உ-5ர£உப.தி விப0௦ ஹ கஉ சியாடிகக ரா
கி | மாயா.சகாஉயொ வாடும காலொய௦ வ திவா
9.௪9 ॥ ரல ஹ ரஷிஷஷஹாா ஸஹித நாகி மயஜ
௯10 | ஸு 0 நி விஸு--லஹிஃ காகொ ௨ தி ப்ப
றொ ச | செ. ந காகெழ 2௦3 ரகம ப்ப
ஸ்ரிவஸசி _5௦ ॥ ஜாயொஸகெ நகாலஹ 21 ஸ்ாரிகூ௦
வ வி தட | ௧௦ ஹோசம-2 வஹா நியூ காஓ
காலவெ௯ி ॥ -க௨௨க வ லயஹ ரா ஹத _மியரொ
_க.டகாலு_த2 | சிக--வொமழெஷஃ பிரா நா௦ல்றா ர
25) ௯௦.1௦ 8ஹெறாறா$ ॥ ஹெவடுயெவொவ ஹோ
[ம.ி,ப2௦ விஉயா_திஷ: | .த_௧ சி, யொ வ வஹா
ளெ காகா வெகூா நஹுகா | உ ஷயெ உ,
ஹரா தி வரஐ.த 33.கி ஹ௦கிவ | நிரா உயாதி ஐ
வாந) நகாலாவெக்யா ஹூா ॥ வ_த..22ா_நாஉட£ கா
மா? யெவ௨-ஐவ-3௦ வர இிபாசி.சா? | ந யடகியகர
ஸஹெயஷா3.௪_.2 தெ வடெஹதி | வடஹ றீ கி
ஹாகிவ உ) ஹ_உர £மலாவ ௧ | சஹா கெக கூ
ணஹஹாஹ கய85, ஓவ சாட | வ_5.22ா ந
ஆணெஷவ..? லாவா.ச.கி ந... நாறா 56 | நாஸொ
வஷிஹவ2வஸ்-ஓ.நா ௬.தி0.2 காவாவ வ | ௨0.௪.
௧0௪௬ சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்,
வூ .மி.பூெ.றஷ 9 9-௪ ௨ெவொய௦ யத | வத
௪ நாறாஷஊகஹ 92% வா_ந லை ந்த ா௨உய£ ॥
ன றாகி ுவெண வ.ச.20.௪ செவ தா
தஹ ரகக வ_க_ா நாசி ஹ்யூ... வவட வட
த யாஷி 2ெவ வி5)00.௪ பெட் ஸோ ந- வரி
53 | அஹாகி வ தண வலு வ_ந.2றா_நா ௨மெ
யு? | உஃயொசம் மா தழாாமிலாகெ வட வட ட
_5..2 25 | விகட கி திடு ௨09௪௮ 568 இி5-டலி ௨௦.௦
யா? | வ ய௦காலஹாஹெ. கர்கக! ௯௬௦ தொட்ட உஊ௱
இரு; | ௬றி.ஐ.௦ த் கால ஷி ௫க கமி.க ௪.தா.2_நா௦
சி.சகாலொ.ச- வதி2கூ மிக ௮71௦ அரெ று
காலா ௮95 2 பார: காசி.மி.2 3௫௦. காவ திவரி.சய|
_நஷஹி கால 3 மித ங்கம் கா ஒய் நவபறி 9. 55 ஐ தி.
காலததிரயத்சையும் ஜஈநி ஹாரணி ரோகயிதரியெனறு
மீஸ்வரசதஇ2திரயமு மதிகூடி தறுசனறு ஸ9ர்ூ௩மாஇகருத
திய ங்களைப் பண்ணு மனறதற்குச௪ ௪மமதி,
-2022,வ வ திறாகிசி ர யாலிஷ௦ ஐ.௦ வாவா
ஜம்மு | 32௪)3ா.௰ காஸணெ.ர ஊடவாகி வறி.சா
வி.ச | ஹாறிணி ஐ.ந_நீ2. வவ றொயயி கி, யா
௪_55 | ஹாறிணீயாஸ்ரிவஹெ தாகா ஸலொமாவாஹ 7-23
௨்.,லாசி | வொசாகாு 5யெசி வொமாகி வற
௨. ரூஜ்ிரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௧0௪௭
பாஜ; வவ9:நயசி | ஐ.ர.நீஜ.ந_நிஜக- அக ர ஹ 2
ய.2ி.நா? க ட...
விவியாட ௮1_மா3 ॥ ஸறொடுயிஅ, னம ஹஹ 5 உ
௨உயெ.மி,ப2ஃமி ௮3 ।
சமகாலப் பீாளமாகதரகலும சத்தா குூககுமமாயை
யுடைய பஞுசாருசடியகதைப டணனுபரொலபைழற்மு௪ சமாஇ.
2௨ _ _ ஷஸாதவெய ஹ் ழி)
270402 7 ஷா2௦ தத் ழஓ்ாய யூ5...?
பாயயொமராது றொ ரது (டை ஐ வபாறயத)
௬3-௦௧2.-2 | ா.பா ஸுகிவ ள் யாம, ன், கு வ. ந)
பஸ ற வ-2௦ ய௨ ரா வ6ிஃறா 2௦ ச
ஓவி ஹவ் ௩ மா வன ॥ ஐ.அ
மின நிரிபகலாஇ?மானறம மோன்றிென்பது *சாகாம்
ட சாப மாசையால, சேம மேலவிரும்22 இல கூறுடி
ன்று
** சாகாமக்ஷாபதம - வினாலோடு உடனபதம,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
அணி.) ஆகா
மாமைமினினறுமதத தவகஃளின த சோறறமும தொழி
லுழுைககன மா,
மாடையிர்சராலமோ0 நியதிபீன கலாதிதோனறும - ௪௧
திமாயையிற் சிவன சிருஷடித௫ மாதபக௫,இன பின பசதமா
யககதேசுரசததி கலககய மாடையினி எறும கால, தவம நிய
இசத தவம் கலாதததவம் பிறசகு உ (தியென றசனாற் புருட
ததிதுவமுமூணடாம்.) மூன மானதப் பிரத்தியக்ஷப் பீரஸதார
பதிதிலை தீச் தவங்சளினது வியாபாரக்கிரமம்விஸ சரிககப்பட்
ட்த; இப்போ தற்பத்திம் தரம மாசாசியர் தானே யனா க்னே
௧0௪.௮ கிலஞர்னசித யொர் சுடக்ஷம்,
முர்-அயவககாலம் - சூக்குமசேசத்துள ளசாசா ரணமாயிரு
க்கும் காலகத தவம், (புறமபிர்சாசாரண கால, த௨தஇன
து. வாதடு துடி முகலிய கலைகளை முனனிஃ்ெ கொண்டு போ
கதயப் பொருளிற போகதஇன பொருட் டுமினாச செலு ம
காப்9ிரளய பரிய த மிருககும புறமபிஐ சாசாரண காலம)
மூனறா யாககியு மளி2_நமபோகக-போகவதி பரிசசேதகமாய்கு
தடி. லலம காடடாதி காரியகலாபேதத்தி௮-லே செல்காலம
வருகாற மிரணடின மமயதஇ னிகழசாலமாயு 2, சரீர முதலி
ய தாத துவிகப் பொருரகளினத ரு ரோறதல் நிதல நிமி
சுமாய் நிற்கு சாலரத தவம தோ௱ஈத இலும் காலம் வேணடி,
லன,௮வததைவருமாகலால தத தவததோற்சதூற காலநிமித்
கமனறு இதியை நியமிசகுககாலசத தவப போலச ௪௫காரத்
ச நிபமிககுங கலையித$ரி பெனகனற சஙகார சததியே தத
தவத்தோற்றததில் நிமிசதியமாய்--கரயமோடுலகுசகெல்லா
ம-தனுகாண புவஅனபோகங்கடகு,--சாலசககையினைப்பணண்..
ஏகமுதற் பராதச பரிய கால வெண்ணிக்கைபை யுணடாச
உ, ராயகணணையாலே-சிலா ஐஷஞையினா லே௮ப்படட காலதே
வதையினாலே யஇஷடிககப்பட8),--5டதகஇடுரு சசசகையெல்
லாமஃசடசித தகக எனைதசையு முற்பததி யோககீயதசை யுத்
டதத பணிச் செலுததும.
அடைக.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ப
அகசனமைதகரகிய மாயையினின௮வ் காலமுதலி.ப தத்
வ்சகூளவாம. அவற்றுட் சாலமாவத முஃல்வனுளையான்
முத்திறப்பட்டுத் தனக்குக் மூளள காரி.பட்பிரபஞ்சமஜை தத
௨-௬ திஇரம், அத்விதஇலச்கணம். ௧௦௪௯
பூங் காக வரையறையிம் ப0ச்இக் கனமததை வரைசெய்து
நித்குமெனபசாம்.
எண்ணும்மை முன்னருஞ்சென றிடையு 2,
சாயகனாணைபரலே யெனபனை2 ததறவாதிகாரமு மதி
மூய்சீ தரைக்,
இிம்பவழகியரநரா வருமாறு.
ப
அசுககமாயாகாரண மருளிசரெய்.ற, காரி.பமான தத ரவ
கசளினது தோறறநமு மவைகாரி.பபபடு முரை மையு முளி 6செ
ய்க்ரூா.
மாமையிற கரலமோடு நியதி3ின கலாதி மோனதும் -
அசோ மாயையிலே காலமும ௮59ஞெடு நியதியும் அசனட்ன ௧
லையும மோனறும),-- அயலசகரலமூனருப் - இப்படியான வால
2 தவதான செல்காலம வருகரலம நிகழசாலம என
ன ருூய;--இகச&யு மளி2 தம போக௲றாதாலத22 பிலை 2௮7
ரகறசாலதஇிற புதுமையும் நிகழசாலகிற பலதகையு ன ௨௮௭
டாகி, காயமோ டுலகுசகெல்லாகு காலசஐகசையிளைப பன
ஸர - சேகாஇபிரபஞ்சங்களுசகெல்லாக காறவெறலைக எயுமு
ணடாமக, இற சானாகப பிரபஞ் 52௧ காபியபபரி? தமோ
வெனனில்?--காயகனாணையாலே சடதூடுூ சசசமையெ.லா
ம்- பரமேசுரலுடைய வாககினைடாலே இப்படி 5 காறதத ஐவ
ம் பிரபஞு.த்தையெல்லாம் ஈடத்.தம்
சாயகணானையாலே நடகதஇிரஞ சகதமையெல்லாம - £ரி
யாசததி சத்தி5,3.௨ தை யெழுப்ப, ௪ழ்திசத தல காலத்
௭௫யெழுய்ப, கரலம் தனமரவுக்குளள கனமத்மைக கூட்டிய
அத்தொள்ஃ.
௭
௧0௫0 திவஞானடுத்தியார் சபக்ஷம்.
இசனாற் சொல்லியது சசுத்தமாயையிலே சாலமும் கியி
யு௩ தலையு சோனதுமெனறும், ௪தஇ கத .தவததாலே சாசச
தீதுவ்வ காரிபபபடு£கத முறைமையு மறிவித்த.து.
சுப.மண்யதேசகருரை வருமாறு;
வவ்ணொடு வலை
மாமையிஃ - அதரனஎமயாசய மாழையினினறும் -- ௪௭
லூமோடுி - சாலரத ரவத்தோடு,நி௰ இ-கியதித த தவமும,--
பனசலாதோனறும - பினகலைமுமலியனவ முறையேதோ
௫சறுவவைம அத மஅிக்காலம்-அவரறுளொனருகய காலசத
துவமாலத,- நாபகனா ஊணயாலே மூனரும்-முதல்வனானையா
ல மு2திற பப) தசியு எளி தும்போககிச் காயமோ லெகுத
செலலாபஃதோறத நில யிறு)பெனது முதகொழிலுடைய ச
னசழுக மமூளள காரியப்பிரபஞுச கனைத்சையும- -காலசற்சை
வின பபணமு? - காலவரைமரையிரபரிதத,-- சக தமையெல்
லா நடழதிசிம - இவக 9ம் கனமத்மைவரைசைய்து நிற்
சுமெனபதாம.
ணையை வைத வக கைக சவ வளை வை வவதவவை வலைகளை வகை மைமைகளாம-"கை
மறைஞானதேசிகா உரை.
ணை 00-00 ணை
ரேவிறு 5௪ முறையானே நியதிகலையின் காரிய
ப்பாடுற் கலையிற்டோர்றிய விச்சையின2
காரியப்பாடு முணர்கு 2 இறார்.
கிபடுிபின ஜோன்றிசகன்ம நிச்சயம் பண்ணிகிற்
கு, மபாவிலாக் கலைபினறோன்.மி யரணவ மொதுக்க்
9.2 இன, செயல்புரி ஈரியாசத்தி தெரிவிக்குஞ அதி
௨ தீஇரம். ௮திவிதஇலச்சணம்.
௪08
தேகித்தை, புயர்கலை யதனிறறோனஙி யமிவினை யுதி
க்கப்பண்ணும்.
(இ-௭.) நியதி...
ன ழஜொனறி
ககனம நிச
சயம் பணணிநிற்
௫.௦
ஆயா விலாக
கலை பினரோனறி
யாணவ மொத
கச்ச ௪சிததனசெ
யலபுரி கரிபாசத்
தி செரிவிசருஞ
சீறி
விசை யயர்
கலை யதீனிநர
னறி யறிவினையு
இகசபபணனும.
(௫௧)
௮72௧ காலதகதககுப்பிர வியகிததது
வ5 தோனறிப் ப.-சபாத மிற்லாச வீராசா
வானவன நிககிரகமுரு சி
ட்ட பரிபாலனமுரு செய துலகததி லான
மாகக நியமி திதற ஜெனன உரையறுத
தநிறுத தமாபோல; சிவலனு மான.மாககா
செயம் கனமகுதக டாக வேற?முறை
தலினறிபே ௩255௧ காலஙகளிஉெேபோகங
களைப் புசச்குமப. மறுதியிட நீர ரம
நியஇசகுப் பின மயககமில்மாக தாத்த
௮வ£ சோனநறி, மானமாவு& &சாதியாடவ
கற வாணவமல ௪தஇயை டவாகளவாக
ள செயதீ கனமததக டோகச சிறி தர5௫,
ஞானமான சவாகை விடயததசருப பு
பபடாமல ௨௮ த மாத்திரமே சருகககுமப
டி சிவனது ஞானக சரியாசத்தி பணணிவி
சகு 2
வ். சியாசததவமானத சிறிற பிரகா
சத்தினையடைய கலையிற ஜோனறி, னமா
புததியிடமாக விடயகளைச கருகசகுமிட
தீதச சிவ௪தஇபபி?ரரகசஇனாலே விழ.
யாத,சத௨ல சாரணமாம்கின ரறிவை விள
ககப்பணணும எ.து
அதவ
றுபாத்திரச்தை யசநியிர் சாய்ச்சினவிடத் சசசருட்ப
ததுகைக ஒயோசகயமானாற்போல, துனமாதுங் சலைடப்
௧௦௫௨ சிவஞான? த்தியார் சுபக்ஷூம்.
பொருர்சதபோது சுகதச்கபோகமே ரூபமாவெருதெ பலல்ச
ளப் புசிக்கச் சத்தறாவனாதலாலு மயர்விலா௫ கலையெனச் ௪
£பபிததா£,.
இதற்குபபெளஸ்கர,த.ஐத மிருகேரீதிரக தங்காண்க.(௫௫)
சிவாக்யோகியருரை வருமாறு,
0
நி.பதிபினறோனறிக கனம நி7சயம்பணணிஙிர்கும்-கால,த
ற் தவத தககுப்பினபு மாணைபையிலேரினறும நியகி5சதுவமான
துதோனறிச கர்ம 4றரிபமனா துதைபப ணி ஒருவர்பணணின
கரமபலதகை ஒருவாபுசியாஃபடியும, வி. ௩ய செளரதரியதி
தினாலே அதிகப் ரலிருததிகள வாராகபடியும, மபிராப் தமான
பாபபலபோகம அகிஷடமெனறு விடாதபடியும், பரிபககு
வமான காரமபலத்மை முனபினனாக பு சகவெரட்டாமலும், ௪
௬ரசதஇப்பி2ரரணையினஞா ம ராசாஞுஜையானதுபோல ; கிய
மனஞாசெய்.த புசப்பிக்௬ம, ன்
4 நியமனம - ஏற்பாடு,
சமற்வரசத்தியே நியமனதசைப்பணணாதோ! நியதி த௫்.த
வமெனனொவ்றை 2 ஙசசேரிபபது கற்பமாகெளரவமெனனில்? ௪
ஸ்்வரசததி நினமலைபாகையிறுலே நிபதி உவியவசாகமனறித்
தானே பணறுமயொமுது அதுமுதஇுயையெபண்ணும.
உவியவதாகம்-மரைவு
காமகதானே கததத கர்த்தாகளுக்கு நியமமாகபல௫சை
கதொடாசோ வெனனி௰்? சகாமமானத கருஷி.டாஇகளைப்போ
ல.ச் சொழிலாகையினால் நியாமகம்பணணமாட்டார.த.இ௫ல் ஒ
ருவர்பணணின கருஷியாஇபலல்களை சாஜாவுமிருச்சையிலே த
௫௨ர் புசக்கசகாண்டரோமே மென்னில்?டஞ்ஞத்தசே ௫
உர தீஇ சம், அத்வி திஇிலக்கணம். ௧0௫௩.
தீவிச்சூரள் பண்ணின சகருமபலத்சை யஜமானன்புசச்கு.1ா
போல, ஏவினவன தொழிலசெய்தவலுடையபலதமைப் பு9ப்
பன
விக்கு - யாகஞசெய் தவைககன றவன
அவவாறுஏவிரவறும ஏவலசெயச்வறு மனறி, ஒருவன் தன
பென்று பண ஜின கருஷியாதிபலதரமை ஒரவனபுசசகககாண
டா னேனெனனி௦ி ௮2வும் ஐஜஎமாகதர சம்பகதால்றது வா
சாது கையால ஈறவாசதஇயு சாலமூம சனமமுமனறி கிய
இதத த௨மெனபறு நஆனமா கசளுடைய போக .நிபாமசமாக வு
ண்டாகவேணும் --
4 நிபாமகம - ஏறபாடு
59-௧௦ வளஷூமா _._ வொமாயஹி ௨௨ வரத
ஹூ கலாவிஉராஏவ 7.அிவி, | கணா 8ாஜி...?.சா _நா3
அ மாவஹறணெஹ்கதி | ௪3] நாமெ 7 வரு
2௦ மிய திம வ்றாஹூ. | ௩.௪௮ ஸியகொ வி
தல. சாயாவ 2 ௧3-1ணா | ர வர கார திர. ௪௮ ட்
பெ. மூ ஹெ 2 ஹெ.அஜா? | கவிலவொமெஷ நி
௮௦ அசியாஜய தி வாவா | ஹர ஜீ... 9.௪ ஜெய
“தெணாடுக மாக ஐ..20,நஷூ- ௧௨.௮. | வ பவ்
வெலை) ம-௦ஜீஞாஜி..?.22வெ? ॥ ராஜா ஐ
ஜாய 32 -௮ 32.௪ உவ 5வ$ ௨? | சூஜி.2.சா
நி செவெய காஹஹ 3) நாஸி_தீ ॥ கரயா அியூ
௮௦ ௪௮ ய அறி: யாசிகட | ௪ வெவாசுறீ ஸா.
கடநச . சஅிங்ஞூரித்தியார்சபகூம்,
கிய.ஹெவாஹ 3-அியாசிகா ॥ ஸ.ச௦ ௩ ராமா.௧௦
கிஷ நிய திய வயா_ர.58 | - சலா ௮8-௮5)
ரது ிுஹவெவ பெநிய_கி.ப-22 | ௩௧8-) ப வூ௦ வே.
௦ வா5ஸப.௦யயி.ச-9 ஹ். | ௧223வாகு கரஷிவ ச
ஹாஜெஹக3. அியாகக | கஞெவி ர-௪௦௧8.2
கரஷூாஉ 3௦ அகிவக-யகு | ௮௧௧93 கமா
வா௦ 8. உ௱பா 99௮ ௧ க ஜிரோற?] ஷஹதி.ப௨ வி ாஜா
௨ ர்ஷாமொகிஷாக. 29 | ௪௮ ஷயொஜ க
5.ரறொ ௮-௦0070- கரஷி2௦ வட ॥ கர ஷிக.ச.2ா
சூ £..ச வாவ/௧9.3௨7 க-வ-39.5 | யமாயய கர :
இர் யஜா ந மாவஹ? ॥ அவாசெவ 2,
கசா ௨9.சா நஷெராக உ-இஷணமே | வக்வா
சலி.சி9.)டசா மாஜாா ய2,வீ௨)ெ ॥ ௪3,வரத
இஃ.5௧௫௯_5.2-வ.2 பரக் 5௯ ரஷி ஹல | சினு
உருஷா2 ௬௦ ௯2... வி& 90௪ வவ கறட | ஹல௦ _5௨&
நஹஷாளறெண லஐஃ௦ஜ0.௪ த ட சிமராத | அஹர
ஸியதி சஷூ௩ ௨-௦ஹா௦ கொமமியா?கதி தி |
அயர்விலாச்கலை பி ரோனறிச௪ சிதிசேயாணவ மெ£திக்கி
௪ தன செயல்புரி ஈரியாசததி செரிவிச்கும் - சோம்பு
லற்த கலாதத்துவம பிரகுண்டாய், ஐஇணவத்தைச்சிறி த 828
ஆன்மஞானவியாபாரசத இயை விளய்5ப்பண்ணும்.
சிதரூபனுமிருக£ற தனமாவை கலாதச்வம் பிரகா ப்பிச்
கேனுமோலெனவில்? ஆன்மாக்க எசாதியே தணவத்தி
உகும்: இத்விகுஇலக்கணம்.. சடடுடு
னறுலே ஞானச$ூரிபை தடுசகட்பட்டிருசகையால் ௮௧௪ ஆனா வசு
தைச கலையிஞலே சிறி. தககவேணு £, நீசகாஇருசசல் விஷ்ப
ஃ€ராஹ் பமில்லாமல் கேவலாஉஸகையேடா ட இன்மாகஃனில
லையெனபதபோலையாம். ரூபாகாரமாடவிமி
* கீராஹ்யம -5ரஹிஃகறது,; 6ஞரமாகாரம ௨ சரப
மொபபகதம்
ஆசில் அணவமுூழு தம சேகபபடாதோவெனனிறர ஐ.ற௪
லையி லே சீகசபபடா த ஆனமாக்களுறடைய காம நுகனடூ
கேவலாவளமையிலை யிநசதாரனமாவை, பாசிமுடின காக
இலை சல்லுவிடடெறிநதபொழு ற ௮522 5௨ ஓல முசாவியம
பாசிரிககுவதபோல, இகதகக௯ையிற௦ பேடி (அவத
ைடீககி ரா வரன ஞானககிறிறபக ப பிரகா? ப பபப
கலைடை௮த௮ ததஉகொலாரி அண வதன சச்றிறு ரகவ
சேனு?மா! ஈராவரன தமமுடையசரமியில மே. 2௪ நீக்க
லாசாசோவெனனி௦ ரஈறாவரசததி ஸ ரிச227._ _, ௫௦
எஏஸாவான நாகீறகீவிரிர அகாகு ரறடரிபாகமாச।!௦ ஞா
ன சேவலை யிநககைபி2ல பராசதிரகு ஸபரி.யோசாட ௦
ல்லாச.தகொனடு குநவானவன நீ இிரைப சாறு செடிய
னைத சாமபரிசிபாமல கண்டிஞ0லே மடடிஎழபபுமாடடேோடி,
சற வரன பரிசகிராசசதஇடாகா சலாரத தக லதா?
சிறிது அ௫ுஞானதகை நீசகுலா இநதகுாஇி.. தவஙுக விபு
வாயிருகசர தனமாவை லிகஃசரீரமாய 1: தவரி௨மைய ௦ இது
வே புமானகளுசகு முகஉப5தம
ஏசாவானமகா- மூழ.த.௦ 1 அவரிதகல-மறைதச 5.
௮௨-2௦ உரச. ம , லா ௧) ஹவ.ரா-2 மாஹிகூயமா
௨ 5 ந6 | 0௦
0.2.5) ஷா25 | 00௮.2,5) வ)௦8கர
௧0௫௪ ிவஞானத்தியாச்.கபச்ஷள்-
ஐ 537 கல மிவ5.2 நாசி॥ 0ெ.க.ந 9 ட் சுப்
த. - ௩௦
க௦ரசுூவாற-மு.வஷ5. மோ.5 ந$ | கலயா வ).
அவ சஹ வஹி அறல் ரத | ஹவா நாக
ன் , க 3
காடு 90௮.௪.) 0 ய. ணொ? | கி௦
_2--௯9 2_ஈ-றா அண கலா௨) ௦.௧,௧௦% ு_த$1_௪
அபாராயப் கலார/௦05 ௨-மவடயா௦ உராய9க பதட்டம் |
ய.5ு. கலா வி.நா 0.சஷா௦ று _த௫_க. த
9 ஊு ௮ ஓ அ உ ௦
க கட்கு மலர மாம “அஹா
தம் (ு ௧ , ன்
வரா] 2 ரஹக ௦/31_ந வ் ௦/9_ந.-2 வ ட்பண், ஹன
் மி ன் மாவ குவ ஹ் ஸா
ம்.கா | 2, ஹணா வாவ,.திஹ 5 2ராஹக 05-௫5
ய்ய, | அநிவர.ச) கம... உள. ாயா29.சா ஜா
(ப சகஜ | முய. 7.சமிஷ ய்து ஹுூபா
ந௨௦௦௩ந கொரயயெசி | ஸியொவி கோஹ.௰% ர
ர வயிர கர வ௨டடஷொயடுி ஐ,
யா ன ௨ 2 உரு ரஉடமியகி! ௨௮
விசை யுயாகலையதனிறஊோனறி மறிவினை யுஇக்கட பண
ணு௦- விதியாக துவமானது ஆனமாககரூடைய போசார்
ம்கமாசத சனச்குபேலான கலா தததுவதஇனாலே சோன்
தி, அனமஞு ளததுசகு விஷயதரிசனததைப் ப.ன்ணுவிககும்,
லிஷயதரிசன த. தககு ஆனமஞான மே யமையாசோவென
னி$* தஇனமஞானமானத ௪தகசைதாய மாசையால் சிவா
* பிமுசமாஉளொழிஈது விஷயாமிமுகமாகாது வித்தியர %5
ஓஷிதமானு லல்லது தன்மசீற்சததி விஷ்பாபிமுகமாகர தா
சைடால் க௯ையிஞலே 4 தவ காத்திருதல மூடைத்
காய், புத்திற்வருபமா யிருகதெ -*-கராஹ்பசசை படைய,
௨--௫த்இசம். அதவி இலக்கணம், சரடு௭
ஆன்மாவுச்கு விஷயதரிசனத்திலே யாகெொரன்.௮ஏ கரணம் ௮
அவித்தை.
* அமிமுகம் - எதிர்கோக்கனத, % கலுஷிகம் - கலக்கப்
பட்டது, ௨ஞலைவம - அறியுதனமை, - கராஹு பம - வி௨
யம), 8] கரணம்-உரலி,
வி௲்யரிசனதடிலே புதி கரணமாசாசோவெளனில் 4
புததிய மானமாவிலே ர6சகப்படுகையால் கட்குடடியமயபோ
லசடமே, புத்தி னமாவார௬ கீராஹ்யமாகையினாலே ௪ஆ௲௭க
காரணமாக ரூபலகஃஈகரகசருமாடபோல), இகதபுத.இிைையும இ
ச5க்கீரதசகு விகரைகரணம் ௮௪7?வ௩-ரசேஈ சாரதிநா ௩ப
க்தாநஐகச்சதி எனற நியாயமாக, ஈரமததி2ம சகூராஇ
த.துவாரா கரிககபபட.ஈப பு.சதியினாலே விஷயமான த நிச௪
யிககபபட்டு ர ளளவில், விததையினுலே புருவஷணானவன ௮௧
தீவிஷடதறை ரேபபெபன,
பகதரநங்கச்சதி-வழிகடக்கிரு ஏ
இக தவிஷயததை &ரஹிகசா ஏ.துசகு புகதி ஞானமென
கையால், பு,3தியேச ரணமாகப போகுமெனவில? உளளது. ௪
ஆ ராஇயிகதிரியங்களைபபோ லனநி புததியாதி கண, இர
யங்.ளும மனதுசமாயதகையு0, ௮5ஙகார மபிமானதகையு
மி புசதிநிசசயததையு॥ பணணுகையால், பதார்ததசரிசனதஇ
லே சூரியாவலோகனமபோல, வி௲யசரிசன கதிலே யிவைகள்
வி, சசைககுச் சஹசாரிடாயிருக்கும். தகையாற் கலையான அண
வ்ததைம் ஏறி. துரீக்ஞொகக்கரியைகளைப் பிரகாசிப்பிச்சு, இக்சவி
த்தை ஞாரச்ை தக்சலுஷிகம்.ண்ணி கிூயதரிசன தசைப் பண்
ஹ்விக்றாம். இச்சவிக்தை நன்மாக்சளூச்கு இரண்டாம்பச்தம்;
கர$ி௮ ,திலுஞானித்தியார். சுபக்ஷம்.,
௨௧௦ ,௪0.2,வ - சீசொலி௨ 2 கமா.சகா௯ி
அடம். மாகோ _ந$ | கலயாக.ச..?7ல-ஒ.கஹு
ர கல் தட்ட ॥ சூமொக9.ர யசிகண௦ ஹா
விஒ தாறிவறாஹூ.ற | ஷஜிஹி._2 ௬2.2 2 £ து
காசு சூ. நொ வடக5-2௨௯ | ன் அத் சயமவ் பக்
வெக ௨ உர3ட ௱-ஒவாசி௯ யழா | ௪.௨ அகஷ-க
௦௯௦௨ ஹ் க, கொ (2 லி.மிம09_௪॥ கலு 208 ஞ
சிபரி தாட ட) ஹா௦ வா ந) ௨௦ வெதி விஉ யா!
லிஅசிகாண ஸ்்யு கொத ரம் கெவலா ॥
விஉ ரஷ ிபறி சர திஷஃ- விம வ கண 5.58 |
சவடஜிபநிலசி ளெவஹ பசிவ) சகெவகா|.க௨ா
ஷ௮2_நக கொ 0-௨ நஹாகி க௨ா௮.௩ | அ
வூ விவக ாஒவகவாஉவிவக$ ௧௦ கயா॥ க
ஷா மாலை 3 ஹுவி.2 ஏ வஉராகண 22௩5 | கி
ஜாஷ்வா ஹயா ட்டம் லீ அண்டா மிலி.௯
இ ௬5 | வுஅவிஓ வா த்கொ ப்ட் யொ லெஹச்ரா
உர வரதி.௪$ | .கீஹ நஹ காவி ஹெ.சஃகெவெஹா
விஷாஸிுயா2 ௯ | சிசிறய ற -டுவொய௦
ஷவொய ஸாலொ௫.நா.5௯3 | கஷிரா ச ஹச
தன் 6 சிரயெ039.௧0.௪-) யச] ௬௨௭௦௧(79 தொ
வடலி காயெ-2 -58ஷி ஷியா | வ-ூாஉியொ, ஜீ
உரு தரம். அதிவிசஇலச்ச்னம். சடடு௯்
ஸே நவொயவா கா ஹெ.சவ ॥ வி௨ றா கல
ஷி-சா.தவாா அகி வெ.3யகா -௪_ந$9 | சி 9-ூ 00442
ஓ 3ாஈயொமெ லெ விவ ஹ9பரகா ஸா க$ |
ஸஷொடா2 க ௨, காமொ._2- _ந0.சஷா2வி ஹெ.ச-
கா।(லொமா ஹீகண௦ விஐ 9 ஷஹ௦ஃஉ? கரண _௪
52 | கலாவ 7.௮௦ வி. டவல் ௬நபா? கா ய-2
ஷக்? | ககாகொ_நஷா௦ வி௨ வ்கி பிதீயொ௦ய
82 நாட ॥ கமா விடி ஜா மயைளவயள ௧.௫.4 றெ
வொவகாறிகள |ஐ.தி,
ககனுகயிவுக.
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
(9 பக அவை
நியதிமாவலிபதன தொழி நிசசயிகதினருர்
நி. பதி பினமுனறி-பினபு மாயையி னி௮ம நியதிதகது
வ மூண்டாய்,-- கனம நிசசடம்ப காணி நிர்கும-னது கனம
பல்மாகிய சக. தககஙகளைப் பிரநிபஇ சம்பநதிப் பிறர் புசியாம
றீ பிற ரவைகளை? தனது சமபகதியா யிருகசனற வான்மாப்
புச.பாமல் வரையறைபண்ணி நிற்கும்; -அயர்விலாக கலைபின
ஜோேனறி யாணவ மொதிக்கச் சிதஇன் செயல்புரி ஈரிபா சத்தி
சிதி ததெரிவிக்கும் - பினபு பிரகாசமான கலாதத தவம் மா
யையி லுண்டாய் ஒறு பிரதேசசதில மலசத்9 வியாபாரத்
சை மறைத்து தனமாவினத புறட்பொரு எறிவாகய ஞான
ச்சரியாசத்இவியாபாரல்களைசரியாதககமாய்ச் சிறிது விளங்கி
தீதிரும்பித் தற்பொரு ளறிவாகய சத்திமத் கர்த்தாவைட் பொ
ருக்இச் கர்த்திரு தா.ரகமெனறு “பேர் பெற்று கிற்கும், வித்
௧௦௮0 சச்ரான சித்தியார் சுமஸ்ம்..
நை யுயர் சலை யதனிற்2ரன்றி யறிவினை யுதிக்சப் பண்ணனும்
- பினபு வித்தியா தத துவங் கலா ததத தஇ ஓண்டாய்கி
கலையினுலொரு பிரகாரம் விளக்கப்பட்ட ஞான சத்தி வியா
பாரகளத மலவாசனைபோசகி விளக&ப் புறபபொருளறிவா
சய ௪ரதி கரணதசமைப்பொரு£இகச் கரண காரக மெனறு பெ
டா பெறறு நிற்கும்
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ப வவகு
நிடதிச தவம் ௮அசசாலகன பீனனாக மாயையினின்று
நதோனறி, ௮வரவர் செய்த கனமம் அவரவரே நுகருமாறு நி
யமிசகும் அதனமபின ஆம்மாயையினின யே கலைமோனறி அனா
வசை யேகசேசத்துனீ2த, நனமாவின கரிபாசததியை விள
௧௧ வினைகடடாக வரும போகததிற் செலுதி நிற்கும். இக்க
க்யினினறும விச்சை சோனறி ௮வவானமாவினது ஞானச
இயை ஏகசேசததில் விளககி ௮2 கட்டெலுததி நிச்குமென
பதாம்
இரம்பவழதகியருரை வருமாறு.
(ந வையக
மேல் கியதிதத தவழும் கலையுங் காரிபம்படகி.ற முறைமை
யும், கலையிலறேவித்தைதோன்றிக் காரியப்படுகத முறைமையு ம
ருளிச்செய்கறார்.
நியதிபின்றோன்றிச்சன்ம நிச்சயம்பண்ணி நிர்கும்ஃநியதி
சதவமானத காலத்இன் பினபுதோன்றி அன்மாக்கள்செய்.க
கனமச்இனளவானன்றி யேறக்குறையட் போகாதபடி, யஅதியி
உ.ருதிஇிரம். அிச்விசஇலகிசணம், ௬௦௬௧
ட்டு கிறத தம். -அயர்விலாக்கலைபினரோனறநி யாணவைமொத
க் - மயக்கமில்லாத் கலையானத நியதிககுப்மினபு சோன
நி, அணவமலத்தைச சற்ரே£கக, ச, இல செயல்புரிகீரிபாச
மீதி செரிவிசகும - அனமாவிலுடைய சேடடையையு.டாகஇ
ற 5ரியாசததிடயைத தோற்றுவிசகும்- --சீறிசேவிசளை யுயாக
லையதினிற்றோனறி யறிவிளையுதிககப்பண்ணு உ - விததைபெபென
றத 2 தவமானது மேலானகலைகினி திலேதோன்றி தனமா
வசகு அறிலையுணடாககா நிறகும,
இஈதசதம தவபகள தானாகககாரியப்படவற்றோ வென
னில்? கரியாசதஇ2 திருச் நலமமையெழுப்ப, ௪௪இ3 2 துவ
நியதிடையுங கலையையுமெழுப்ப, இர்ததத5,தவலகள இனமா
வககுளள கனமதமைநிபதிறி-சயிக் தம) கலை யாணவ மத
நை௫௪ சிறிசேநீகக அனமாவைத்கொழித்பருதறும் ஜானசதது
சுதசவிசமைடைபெழுபப, சு,௪,சவிதை விதழைபைபெ டப்ப,
விதசை யானமாவ௮ச்கு அறிலவையு ஈடாசகு மெனக்கொ௱க
இநஞத்சொல்லியத விசதியாதததவததில் நியதீயுவகலை
யும, இககலையிலே சோனறினவிசசையும, இரதமூனறு2, துவ
மூககாரி.பபடகெற முறைமையுமறிவித,த.த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
கைலைய) அனலை
நியஇமின3ரோனறி - நியதி5த தவம் அககாலத்தினபினனு
ச மாயையிவனினறுகதோன றி,--கனமநிச்சயம்பண்ணி நிற்கும-
முதல் வனுணையா லவரவாசெய்ச சனம மவரவரே அுகருமாது
நியமிக்கும்.-பின் அயர்விலரககலை சொன்றி - ௮தனமினனும்
ம்ரமையினினறே யயர்ச்சியில்லா, சகலை? 2 ரனறி,-- ஆணவன்டு
௧0௬௨, இலஞானத்தியார் சுபகூஷம்,
தேயொ.தச்்?-தணவத்சையேகே சசத்தினீச்,-ச்தின்செ
யல்புரி சீரியாசததி மெரிவிசகும் - தனமாவினகரிபாசதஇியை
விளக மூரல்வனுணையால் வினைகடிடாச வரும் போககுதிற்
செலுத்திநிற்கும--உயாகலைபதனிஐ் விசசைதோனதி - உயர்
ஈத அககலைபினினறும் விததிபாதச தவ5$சோனறி,--அறிவினை
சசிறி?க யுதஇகசப்பணணு £॥உ - அவவானமாவினற ஞான2தஇ
யை யேகமே;சஇல்விரஈககி மூ5ஃ்வனுண.பா னமனகடசெலு
தீ.தரிரகும
மறைஞானதேடிகர் உரை.
அவழுழ்தகொளை
அகத விசதியா தத௨௮ர னிராக தத. ஐவ
கோனறிக காரிடப்படு மூமையு ஈ, புரூ
டத தவத இனையு மூ.னாததுகஞா
விச்சை..ுூு னிராககழோன் ி வினைவழி போகத்
இனக, ணிசசையைப பணணிநிறகுந தொழிலமி விச
சைமுனறும, வைச்சபே! மிரசாஞானக இரியைமுன்
ம நவியானமா, நிச்சயம் புரூடனாபே பொதுமைபி னி
த்குமனறே, (௫௯)
(இ-.) விசசை விததபா தத தவதஇ?ல யராகத ததுவ
யி னிராகக 6 சோனி, அனமாககள்செய்ச கனமத்து
சோனறி வி க டோகபபிரகிர௬இ.௮ி வீஈறும் பிறர்ச ௪௪
ளைவழி போகத தகசாலுபவக3* ேலுமேதும் புக்கை
இன்ச ணிச்சை பினபொருட டி.சசைபைப் பணணுகிற்கு 2.
பைப பணணி௰ி
ச்கும்
௨. ரூதீஇரம்) ௮த்லிதஇலக்கம், கர்சு௩
சொழிறறி வி ஆன்மா விச்சைபாகய விராகத் இனையு
ச் ௪ னறும் ஞானமாகிய விச௯.தயையுற கரிையாகிய
வைசாபோது கலையினையும் பொருஈநினபோ.த,
இசசானஞானக ௮னமா விசசாஞானக €ரியைகராயே
சீரிபைமன மரு கஞ்சுகம இிரயஙகளயும பொருக௫, இகதிரி
வியானமா நிச: யாதி விடபபோக கைப் புரிககைககு நிச்
யம புருட 5ப் சபததையுளடயனாம்? புரடதச் ஹவபென
பொதுமைபி னி பசொரு மறமு௱ாடானபடியாலே புருட
ற்கு மனே னென்றும் பெயரைப் டெறமுப் பொதுவா
ய்நிற்கும. எ-று
வழி நரா கஜா ரபங கூடின?ச புரடகச தவ
மென ரோகியிருக2) சா பு ூமாகிப சிவபபிரசாஈதஇல் “ஜவ
சையா லுறுபபனக எறுகரவருஙகால மறுபுருட த, ௮௮௨மென
றை இரவ ரறி?மரா என 2ருதஇிட பெனனைபோ வென்ன?
மதகுகசாகமததின மூனறென ஜோதுகைபால அ௮வவாசிரியறு
மோதிறா சிவப்3ரகாசமஃபொது- ௨௬ - ௫.
பெளஷ்கர முரலிபவதரறி னைகசென மோழுகையால் ஆக௪
மேமேன வறி2,
இ?சகுப பெளஷ்கரதற மதங தத மறித (௫௬)
சிவாகாயோகியருரை வருமாறு.
அணக 7) வூதுவாலை
மேலராக தத் துவலகூணமும புர2௪௫ தவல கணமு
கூ கூறுதல்,
விச்சையிலராகர்சோனறி வினைவழி டோகததஇனகணிச்
யைப்பண்ணிஙிற்கும் - கலாவிசவசகளினாலே ஞாதிறாச்வகர்த்
இருத்துத்ன5ு யுடைய ஆனமாவுககு மி௦பப் ர் பிரகிருச்
னி
௧0௬௪ இவ்ஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
இ யர்த்கமாக, வித்தியாதச் தவததிலே நின்றும் ராசதச்
அவநசோனறி சகனமாநுகுணமாசக விஷயேச்சையைபயண்
2.
பிரவிருததி யாதசம் - பிரவிருத்தியின பொருட்டு
ராகதத துவமெனனொனறுதோனறி விஷயேச்ரையைப்ப
ண்ணைவேணுமோ! தனமா இசசா ஞானச 8ரியாவானாகையா
லச விசசைசானைபோருமெனனிள்? சாக்கரதஇலே கத இ
ச்சாஞான க &ரியைகளி ககைமிலும் * ௮அகாசகதனான புருஷ
ஓககு போகமிறலாமல்ருககையினாலும சக்கை புருஷனுக்கு
அசுததமாயிருககிஉ போசகஙகன் பபுசிககையி?ல அமைவுபெரு
மலிருககையிறாலு ௦ இகதராகதர தவமுண்டாகி போகதாவுக
ரூ உபகாரதமைபபணனு ம்.
* ௮ரரசசதன - விருபபில்லா தவன
காலமானத பூ5பவிஷீயத வாத்தமான மாகீய
தனனுடைய விருததிசளினாலே புசிசதபோகதசை விட்வு
ம, ஒருபோக2திலேரினறு புசிககவும, ஒருபோகத்தை ஏயு
திபாதிசகவும, நிமிசதமாய்நிறக, நி.பதியானது காமபலஜ்இி
லே நியமனம் பணணி; காமமானது ஒருவாபலம ஒருவ
ருசகுவராமல் ௮வாகளவாரகளே புக தக்கு சஹகாரியாய்நி
றி) கலையினலு2 விசமையினுலஓும போகோனமு£மான புரு
ஷனுகறு ராகமானது சடிஇப்பிரவிருச்திபை யு டடாகப்பண
ஐ.ஃ ராகமிற்றாதவன புயோனாகையாலே புததிமில ௮வை
ராச்யேமெனூறராகமிருககிதேபோரும், கலாஜூயமாக வொ
ரூசாகதசை யககிசரிப்பது கற்பமாகெளரவமெனனி?? விதி
கையிலும் ராகததினாலும் கலங்கயிறாக£ற தனமசிற் சத்தி
யானது இசசைவடிவாய் புத்இ5ரரமமான ராகசதடனே௯.
டி.பிரசிவிஆடம் $ பிர்கராகமாய் அசா. தா ரணமாயிருக்கும்,
எ உசபாஇச்தல் - உண்டாக்கல், $ பிச்ச - லே,
௨ ரூதீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௦௬௫
மூனசொனன ராசதத் தவமானத சாசாரணமாய் புதி
இதர்ம ராகததககு அமயமுமாய் கரா௫யஞயிருககிறதன
மாவசகு டக்தமாயிருககும்
௪௪௧ரதஇ சாயவிரூயஙசளும் திரிகுனாசரகமா மிரு
க்சையினாலே ககு;தகுணாசசிரயண யிருசகிசபுருஆலுககு ௮௩
தீசதவிஷப செளகசரிபத லையே பிரவிருஇவரும, மூல
சாகம்வெேண்டாவென்னில்? விரூடசெ௱கஎரியமே ராகசது
சரக காரணமா?ூல் 4 விரகதனேயில்வையாம,
- ஜிரக ன - விறாப்பில்லாதவன
அகில் நனமநிரநடமறிய ௪கர ராகமிருசகில் புசு;சபோக
தீதிலு 2) இசசையைப்பளாணமே யிருரகு மாகையால்வ வித
சாகனேயிலற்லையாமஎனனி௰? அசதிராகரானற 1 வாசகாத
மாவெனறும $ பிரதயககாதமாவென்று மிரணடுவிச மாயி
றேக்கும.
கராகன . சையற்சவன, 1வரசநாகமா - அப்பியாச
ரூபம், $பர,தயக - அறிவு
வாசராத்தமாவானது ஆனமநான எம்பநஇபாயிருச்
கும்.
பிரதயக்சாக்மா % புதஇகதமாயிருது விஆப எங்கி
யாயிரு5கு ॥வண வதாமமாகிப மோகாகி7ப்தககஈளிறடைய 4
பரிபாகததிலே விஷ. வைராசகியமலம த விஷயததியாசமபண
ணலே பரதபச காத ழாவரகிப ராகமபோம அசெல்வாறெ
னனில்*சக்ஷுசுவிருச தம ரூபவதபதா£ ததமிலலாதபொழமுத௮
ப்ர்யோசனமாவ தபோல, இ5த புததிகதராரகம் போசவே
வி௲யசெளரசரிடமூக ஞசூளடாசீயும்ர்ரூபவச பசார்ச்2 முண்
டாயிரஈக்கையிலும் சச்ஷாசகு இல்லாதபொழுறு கரூக்சப்புட்
டாதிதயோல வி௲ட€ரஹணவ் கூடாது,
க
௧௦௪௬ சவஞானித் யார் சுபக்ம்,
% புச்திசரம்- புத்தியை யடைரத.ஐ, 1 சங் - பற்றின
த, 4 பரிபாகம - பககுவசாலம, * ரூபவத் து - ரூபமுசாள.
அப்சிபாமுது லிரராகணானவன ௮5தலாசநகாசமாலான
மாகமு போம். அதரரசவனெனன லொண்ணுசதோ வென
னி? ஏ[புபு-௩வுமல் ரம முமமஜு ஈட மாமல முமுக்ாவெ
ஊாகர அவலறழைபையுடைபவனிமலாாகரபாம2 நகல் ராகம்
ணடாகைபிறுு அறு உ சராகனைபெனனி௦? அத வா
சநா் ஐமாயாகி ॥ ராகமமோக்ஷம 'ே யி-ைபைபயபணனி
மகினா?ல சசி $நிபாசமுவபமாக * சாமிக சாச்கு ஈறாவ
சபா. ௱ையிகுுா] லைகயிமாககு மீஸக்யிருலும் சவடாவ
ளையினலும ராகம் நி -சேஷமாபப் போம, பபொழமுத சித
சாசைமனதரசதசதமிலே சிவராகமான துண்டாய ரசா
இசகும காரணமான தண்வமிம௰தமை ்ககக சசகிமானகத 9
வசாகுழாதசாரதிதைப ப௫௪ ஹுலிக குபா
எப்புகூரா - போகதக லிசசையுளளசவன, % சராகனஃரர
சது ாடி ௩டின௨ன) 8 கிபயர ஈ 2. விமிமை) சாம்சுதுதர்
- கனறுக்ச சு2இிபெறறவா, ] மைகயிகா - சாஸலா அப்யாட
கள
௨ பண்டு வள - வவர? ஷூயகு
௯ம...? 8விறா மூ உவ 5.12.௧ | வொசாவாவா ஒவ
ஹஜ 8-௨37 மஹ வர ந) | வொசா மர பெ
ஹஹ ா..ச6 ௯.24 றெடுவா வகாற்டசா | ௬ரல; உ]
வ 7-௪ 2வாண-ல கலய ஏ ராவ ர.திலி ॥ கிய தி ட
_கராரக3.? ௩௮ அிடயே..சக உடு | ௮6 ஹாஸிய திகா.
வது ஹி க2ரகாறகன]கு ஷா8௦ஐ ஷூ.
ய க “இ.
௨-௬ தீஇரம். ௮ த்விதநிலக்கணம். ௧௦௬௪
ஸறொயெம க92)ணொவ 2பகாறி.சா | கழாணொ2
கலி.சமிஹெல ௬வி௨ வாக யாஷிவ ॥ ககாசொஜாய
செறாம ஷூ_3$ ப-௦ ஹா௦ வரவரத யெ! ௬.
அஃஹி.) ௯௨௦-௦29 ரா உரராத டும் விட பே ௨) ண-(॥
மாமா) தரல வர்க கொ கொக
ற௦ிதாஹதி | ஷி வட வம்ள தனம் னள ய
லி௮) த்தது ச் | ௬௨௦20௧. கெகாவா? ச் ர ௬
முயற் | பொயல ுைப-ஃிம9.சாறாம? ஹூ உர
௧3 ன ககா? | ஹஸ் ஜா ந யூ உசா
அநல்றத 92௪02 விர தே. நறாெண ௨ மா ௯
ஓக ர.சா5 | 2 ஜி வசிர்அற-ஒ௦௦ யவ வதி
இம. ந.க- | றாஇிரனணவஹஹ வ௦பேரகி£ லிஷய௦
விஷய ௨ கி ॥ ஜிஞாவிஸ்ர்ஷ ரவா ஹ ஹாதா
ஷாசாகு-முஷ்ணி | ௪5, மரரஹ கமி யறா
மொவ.ரலாகி 60) முகி.ம.20 ॥ வாவா _நா௦கி, முனா
அகவ திமூ றெ ஹுவற-ஐவ_சா | சண்டியர்
வகி தாசி சி சி32ந0.கி வெக தி ॥ கெ ஹஷா௦
அாலிசற0 ஷண வாவாநா௦ ஹவ_9ஜ௦ சஹ. | றா
காஷஹூ௩ா2.சா வீ.சறாமாமாவ? உர ஹஜ 92 ॥௱
மொ௫7 ராஹ க.ரிஷூபாகு ககாதிமிவ ஹவு-0.22 | ஐ
கலொழஹ) கதா ரா.மஹ.அிஷயொ ஷஹகரகு |கிற:
௧0௬௮ இவஞானூத்யார் சபக்ஷம்.
ஜ.9.5௧௦ வாகு முக ஹொழ- ஜா.நவ | றா
மொவி அிவிமாவாஹமாகாவு டர. 22௧0 | தீ
அ ஹ5?09ய%.நா கரயொ ாமொலிஷயஹ௦ஸி.£ (வி
ஷூயஸஹ் ரா.ஐ.தஹ் 92௦ விரக) வற0-௩-ஹொலவெசு|
௩) ப யூ [ராஹ ஊமாவாதா ஹ.நா.5 _ந3।
பள 0ெ.காரஷ_தி ராமெஸறிது வாஹ.நாக உர ய_5.3
௯5 | ராண மாவெயமாு...,௦ ஹுஉதி௫ுி/கா௦
ஐவ! | வாவ௦ வரலா விராழெஃ்பி து 2 வ
பரவ.5.2௯3 | வீ ௮07 நொவி லி மூயொ மிரா
ஹெ றா ஹ.கிறுகஷஷூவி (| மாமொடு_சா வாஸ நா ப
ஸி 9-5 2 இ ௩௮ ]
ய௦ ஹ௦042 ர் ரரஹகா? 1. 1. பகீ கவ 27 ௨7)
மாவெந மெெறொம50 விஷயெஷூ ணொ? | ௬.௫ 337
வ
யை வரரஉ _கெ
விஷூ டத தவடம்து லை | ஈஜுசொ
க ம ௦
அட 7 வாஹ.நா£ ஆத ஸமேத | யவ
வாஹ_நா.3ா.2-ம றர ாமொஜஹெறாற | வீச
வ்
ாாம$ ௧௦௨௩6 வரா து ஹலூரி_த 90-2வ௨ ॥௦௫௦
புறா? உராணியாெ.ந ககஷூயாகூதப0.4 நவா | றா
மொ.டமிவ_த.29.௧5 வ/-௦ஹவ_௨௦௦.௧௧௦ பு_த$।||
வீ.சாரா.ஐஹ _நாவாவ ஹராய தியா
ஷிவ 7.௪) வி.நாவாவ ௨5௦௯ 02௫0ம் £ அர? ]
இறுடயஷ
மாமனறெ,யஷண-டுவ ௨) ஹ3யொஜய தி உ அ.௮9]
௨--ரூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கண்ம். ௧௦௬௯
மிவராமொய சாவ 9 சா 2 ௮ £வி க்ஷயாவ ௨
ஐகி.
சலையும் விசசையு மராகமுரு சடமாயிருக்சக் கலையா
ணவததைக இழிஐ 8ச& தனமாவுச்கு ஞானககரியைகளை பிர
காசிப்பிககுமெனறும, விகசை விஷடாரிசன தசைப் பணறுவி
ககுரொெனநு ப, ராகாவி3யேச்சையைப் பணாணுவிடமமஎனறும்
சொனன த. தந தமெனனில், அதப்படிமனறு: [ஜக 1:த
ஐகலகூணையாசாசொனனது ரஈஸ்்வரஜடைய சத்தியானது
சாவ சதல௩சளீலும ஸ்ரீரூபமாசவும் புருவருபமாசவும் மூர்தி
இசரிதத அத ௲டதது நனறு ரெயயுமாசலால், மஞுசா 6ரோ
சநதி எனறதபோலச ௪௧கஐவய5 ளி5த கரகதிடயஙகளப் ப
ண்னுமெளப த.
4. ஜசிதம - சகாது, [ஜகத - விட; 1௮ஜகத-வி
டாத
ீஒஃ3 ஹவ..2 ரதொ-கறெ ௫ ஜ் நொ உ
் கு ௪
ஷுகாபா௦ கவ வ ஹனு வு 53, ரொ வழுவா
ஆராமொ ஜவாக-ஹ-ூ ஹீ? ॥ ரஹ? ஹவ..
அசுவ நா 8-7 நெய ௨...ஒ-82ய6 | ௨௦3 ,மொவக
கலி பே ஐ வலி
வாகா ஸா கவிஅரசகபே வடி ॥ அஹ 5) 82 ஐவ தார
வி உ வ ாவி.நீ விறா-ஒவிணி | உறாகாதீ கீறாவெ
2) 9) வீ ரி பே வு
அதிருஹாராஹஷாவ.மாசி |] ௨௦௦ யாற அ௬ _ர௦ி
ஐ த7.சகொலாய உக்ஷிணா | ராஸ்வு ரவ திறாரஹா
்.] ர் கதி வ
'ஒராஷூமா கெறாவஹுயா | பொ.ச வ.சாரண௦ கர
௧0௪௦ இவஞானத்தியார்சுபகூஷம்,
69.௦ சுஜி௮ சிறு, ௬௦ மீர் | கவ் 950 2) ௧௧௦
யா வி.ச, வண..ர_ந-09வி.நீ | ௮2, ரமான கா
ஹா 'ஒி௫ எலா வியெகி| ॥
ச.த்தியென௱ற ஸ்ரீரூபமலலத புருஷருபமோ கெனனி
னில்? தஇமெனறகறகுச சம்பதி --
ஹஊூகெவ பாசி வதேரா ஹூ ஹிஜா உதயா
வி.மியாமகாமல | வகொழெலவா நீ வட,௱ஃ ஜெ
ஷி வி3-5கொவெஷ-காஜஹே8றெவ5- 15
கொழிஎறி விச்சைமூனறும் வைச்சபோத மூன னிச்சா
ஞானக 6ரியை மருவி-இவவாறு சீரியையும ஞானமு மிசசையு
ம் விளங்க வைகதபோது முன சனகச்குளள இச்சாஞானக இ
நிபைக* பிரகாசிசகை யுரளவனா£ப் போகத்தைப புசிப்பன,
அல்ப வளஷுூெ - காலொசிஸி.ச 39 ௮_௪
ததா விஷாஉிஸு.) 5 மொ | றாழெண கிசா
வி கொமமெக௱ாஷிக வாந ॥ ௨கி,
ஆன்மா ஞானஸ்வரூப னெனப கூடு, தீரியையரவ.த
5 அருஞ்ச 3%ப்ரசாரணப் மி ரமா இகளன்றோ! இத சரி
ரியானவான்மாவாகுக கூடா,௫. இசசையு மராகதருமமொழிக்
௮ னமதரும மல்லவெனனில்? சத்தியம். ஆனமா ஞானஸ்வ
ரூபியாகையால் ஞா.தீ௮ம் ஸ்வபாவம், இவ்விடத். த கரியை
பென்று சர்ததிருத்வ ஞாதன மெவவளவுணடு கர்ச்இருத்
வ மவ்வள வுண்டாகையால், கர்த்திருதல முண்டானபொ
மூசே இச்சை$ அர்த்தாம் இத்தம், இர். இச்சாஞானகல் 8ரி
உ-௮ரதஇரம்: ௮த்விதஇலக்கணம், கரச
பைகள் ஆனமஸ்வருபமல்ல, ஸ்வரூபமாகிய ஏிறசததியிலுடை
உ காரிடமென்று மூகலே சொன்னோம், இவைசளுசகு மசோ
புஃதி யசககாரமான கரணஙக ூனபிவியரூசசஙக இறகு
சசம்மதி மூசலே மெழுின பெளஷ்கர வச௪நசதமரே கூ
கொளக
% அருருசனம் - மூடாகுசல், % பரசாரணம - நிடரித
ல, -பிரமணம - சாறுழல) மோசராத- சச இறட
9ிமிவிடஞ்சகம - பிரகாசிககத
சலாதித தவஙகள மீராக சீரியைகளாகையாம் ௧௧
லச்திலே 1௪ £பி3பாக ஒருமியாபாரசளச பணறு ப வ
வாறு கூடு! னி * இதசகுதசரமாக 4
1. எமுதாயிகம - கூடம்
ஆன்மா ரீசசயபுருடஞாப் பொதுமையி னி .னன 7.
எணணெயு5 இரியு மகனியு கூஉன சமூதாயததி?ம திபரபோ
ல, கலாதியு£ பிர! ரயி லவிசசையுஉ கூடின ௪ழமாயகலி
லேபுருஷசத தவரொனறு நிசசயிரகப்படடதை, கழகஸ் 1
க.௦ாசப பனரிககொணடு, அதனால விருஞானகறாககும பிர
சாயாசலாசகு மிமலாச புரூவனென&௪ நாமதபைப புந௲சத்
அவ ச ா€யாகத௫னைலே பெ௱ஈறும பொதுமையிம திறபன
அ 972.௦ 05 _ ஹவ..22.சா ய௩ழவ அ
செ ந-கிபோகா ஒஹவ..2ம0 | விரதா.5,ய9/௨ட௧
௦ யா ழவி வகு |
இக சற்லோகமே பூகபஞ௪சக சம்போகதஇனுல் தேகமு
ண்டாகறதற்கு சம்மதி,
பொதி யெனறத சாதாரணம், சாதாரண
மாவது பிரதிவிஷப மிசசையன்றி புததியாதி காலாச்
இனி ருத்திர பூர்வ டரியச் சமுண்டான பேரசக்களைப் பச்சக்
௪0௪௨ சிவஞான?த்தியார் சபகூம்.
ச௪மர்தகனுய் நிர்பத
ஆகம் சலாதிய புந; ௪௫௪ தவதச்தக்குச சாரணமாகச
வ்ரிம் பிரகருஇபி லவி5இ.பா எம்பநதம வே டாவெனவி ௦?
மிராகரூரா விதிியாசமப5த மில்லாசபொமுது பிரளயாகல
ச்ூ6£ மி,ராதறுவ வாதழியேயாய பிராகரும்போகம்மசைப பு
எிகுகமாடடான, நுகையால் பிராகிருமாவி,இயாச 205 தம
லேணு ழ்
பன்மாவசே பரக னளெனஞறுமர் நாமொழி
ர். ஐ. புரஷசதறவ மென்று வேறே பொனநிற்லைபெ
னனிமு? ததவ முப்பத?ாறு எனகிஐ ௪௨ பயுய கூடாது
வி.ததியாகலா சோதனையிலே புுஉதததவ சோகையு மில்
லையா1௦ கஞசுகஸ்தானமாக வி55 புரக்க ஐய ெெனூருன
௮ த மாவை யாவரிதது பரிசசேதிசழக மொணமி ௪ஞசரி
யாதபொழுது விபுவாயிருகசத இனமாவுககு ஏ யாகாயாகம் கூ
டாத, கையால் புருஷ;சச தவம வசிய மஙரகாரிபம இ.த
பவனுசார மாசாமல 3னமாவையே யாவரிகதுகசொண டி.
ர₹௪, இழிலே மிருகருமெனற புவனயகளூம லடசணேையாக பி
ம கீருதி மலதகததிமே யிருககு் கையால;புநஷ௲சதலமென
ரொெனறில்லை, அனமாவு கே .அ௮அவசரராமமெனறு சிலர் சொல்
வுவாகள இழோசசொனன யுகதியினு ல2 கூடாத. பஞ்சகஞ்
சு₹மென நிருகக பிராகருகாவிசமை கூடில் ஷட்களுசுக ராமெ
னவிழ்? ௮௩௪ பிராகருசாவிசசைதாக தவிகமாய குண மொ
நித தததலமல்ல வாகையால், பஞ்சகஞுசுகமேயிகத பும்
ஸ.தவமலம். காலாககனிருத்இர புவனடரிடகசம வியாபிதஇரு
சையிஞல் தஇக்ஷையினாலே காலாக£னி ௬ததிர புவசோச
ளையி?2ல டோகவேனுமெனனில் ? அப்படியல்ல? இத? பு£ஸ்.த
வத்மை பிரகருதிக்கு மேலே எண்ணப்படுகையினாலே காலாச்
சனி ருத்திர புவனமாதியாக பிர£ருஇ பரியம் புவன சோத
உ௨---ர.தீஇரம். ௮தவிசஇலக்கணம். ௧0௪௩,
ஊைசனளிலை ஸ்தூலரூபமானஜ நிவிருததியாய் ஸ்ரீகண்ட பர
மேற் வர புவனமாகய கலாச சதவ சோ,கசனையிமே நிசசேஷ
மாகப் போம். அப்பொழுது அ௮மாவசகு புு௲னெனசறகா
மமிலலைமாப் ௫2 கிராணுவாம, [போககுவரதத; மா சமயம,
-க௨-சி௦ வரச _ 0,ணஃபம௦ உயி ௨-௦ 60
ட த ர வசீ வ ்.]
ப யமா வ.ந-.3ி3/-0 முய ர, | பேோணுகனுுக வோ யெ
ழ் 7௧.௮௦ லொக-2-% 333 | க லிஐ 27 2ஹஜா
ய? உடாாஷ$வறிக் திச தல்ஜா.௧௯ ரஹ
ந நாவி ம த்து முகமா | வற -ஹஷாவாவலெ
உணாசகி நாவி. நாச விவஜி..._51 ॥ மாகு வச வ
வாண லல த வர ழோலையடு (௬௨ ஜி ௨ ஊக
ஹெ ட [ச ௦0௦9 2. தி ரக்த | அ௲ாகர.தி
கொக ரகளை 97% ஜொ சுகமொயமா | அமா விஓ வப
சு ம் ஓஹநிதி_ந
உ அ, ஹத காஷி 2-0 பி 2. மா காகா௨ தலா
வெக.ச ர.2வாவாவாகி கோசார ௯௬.௦௦ வவெ | ரா
ஷ் டி ட ே பிழி வம
க 72.சா ர் லி௨ 2 பைு௱ு3வட௦ தபர் 0௫0) பீ
28 | அக ராகமாக ராஹ ௨/-510- ஷம ஹ்.நஹ
5.53 | 2க்ஷா£யா௦ ச-பேறாவ-௦வமி மல் நாந 5௧
ச் வலி திஹெ
ல ॥ ௧925, றி திஹஹா௦ ௨௨கி வதெ.௨ெ%0
ஐ2 | ய, கண யாவர.க 2 ஐவ நவி திறீறி.சா
அ.ச௨௫ ன் ரவ தி... த உராகர.சாவெவ ௧௫ 2)
தாம ம௦மாயா௦ ம ரம் கெ அம ச
டு வசி 9) யப் 522
௧0௪௪ ஈவஞானடத்யொர் சுபக்ஷம்,
யமா ॥ கனா9வது_சகா_நா௦ றாஃஐி2௨-2௨ெ.௩கொ
திதா | ஷாக ர2.சா௱வி ய தாமாக வா ரஷூஹ
9.2 மஹ | -சஹ$ுரா-ஜிலி-7220ந ன் “ப யா ஹூ
யவ ௪3 | பொஹவ_ிறவ ஹா லெ.
கஸ்ரி.கா.3அ/ஜா? | தப்ப உர்கரகி 5 (3. ௧௦
ஹெ நா-2க( ॥ யவ ிக _சகலீஅிழிமசி ய.ர
8 தீ வ தீ 6)
உர) ௦- வட | மிது ப -டபி9 ௦5 மிர
நாணொ? ௨-௦ஹ்சவ [0-2 ௦_தா ॥ ஹை ஹனவ ற (1
ஆஷாயா௦ ப்ரைம் நாக ந5 |[ஷொய௦ விஃ௦
629௫௦ ப/-ஓவடா விடி £அாஅகொ | காலாமரா
9 “வ. பபப மடி ॥ காலா
ர்க் வ. ஷி வார பவி விது ம வில ௨ (காகா
மிமி ட நகொகிலிட 95௧-27022) £
(8)
ள் ௨,௦௮௮ 8ூ0- ஓவ;ஷே..25 | உராக ரகா
வவ உ தி _தி
6 வெயா.ச 3:0௦ பட பண நாவு அ | அக வண
வடக ர.ச வ. கணதா உடு! ஹஹ ற |
வா3௦ ௨4[7--ஞுவ 37-29 உர்கர-ச3 மெ தஹ
கி.
ஞானப்பிரகாசருசை வருமாறு.
கவனய [ந் வஹமவயைவ
இசாக சச்.றவ ௪முப்பத்இ வியாபாரம் விளம்பு ரூம்:
உதி இரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௪௦௭௫
விச்சையி லிராகக்கோன்றி - கலாதத தவததிலே நினறு
ச் தானே விததியா தததவததோ டொத சேககாலத்தி லி
சாக தத,தவமுண்டாய்;-- வினைவழி - சனமதமை முனனிட்
டு, -போசததஇினக எர்/சையைப் பண்ணி நிர்கும - போசகி
யப் பொருளகளிலே சிறப்பு வருப்பத்தைப புதிசகே சாரக
ம் பண்ணுமாதலால்) பொதுவிருபபமாக.ப விசசாசததி லிபா
பாரசளை விள£கல கரண கரரகமெனதறு பெயாபெற்றுசிதகு
ம். -சொழி லறி விசசை மூனறும்-கரிபைமூமலாக்ய ரூனனு
கியாபாரஙசமயுது கலைமலிய மூனறு 5௪ தவமும்; -வ௪௪
போத - விளககனவிடதத,;-- இசசாஞானச கரிடைமுன ம
௫வி-சாலரூ5 லிராகமுூஒிவா£ய பசகஞ்சுனாய அவி தை
அஸ்மி? இராகம் தேஷம் அபிரிவச பென&னற பும்ஸ.த
வ மலசிச்ச மலப்பெயாப் பஞூரக€லேசிபாய)-- அனமா நிச்
சயபுருடனா5ப் பொ தமையி விரபனனதேத - போசதாலாய்
ட் போகோன முகளும்ப் புருட த தவமெனறு பெயாபெறறு
நிதபன
மூனசொனன கால நிபஇ தத் தவங்சளினத வியா
பார மிராகதத தவ வியாடாரசஇன பினனெனலறிக, ௮வி
ரணடும் பிரசானமாதலால் கர்.சஇரு காரகமென றுபசரிக்கப்
படும்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அவவை: ரு] அவவை
அவ்வித்தையி னினறும் அராகம் தோனதி இசசாசத்இ
யை விளக்கி அப்போகத்திற் செலுத்திரிற்கும், இவ்வாறு ௪
லைமுசலிய மூனறுச் தொழின்முசலிய மூன னையும் விஎக்சய
கழி, சன்மச்தை ௨ரைய௫ச்சலும் நியமிக் சதுஞ் செய்யுமுச த்
௧0௪௬ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்,
ஜான் உபசரிப்பனவாய காலநிடஇகளு முளப்படப் பஞ்சக்
௬௧ மூடைய வயிர, ௮வவிசசைமுதலிப மூன னையு மேகதேச
சீ.தின மருவிட் பொதுவசையாற புருடசுததுவமெனப் பெய
ஈபெற்று ௮அபபோகததசி லுனமுமாம் நிரகுமென்பதாம.
குறட்புவகையாற புருடத த தவமென நிற்றல் மூலப்பகு
தியில் மூனு மபயவிசசைமூரலிப பஞாசககலேசமூ மூடைத
ஜாய வழிய பெனபா£, ர௱டுப பொதமையி னிற்பனென
ரா.
போத நனமுூாமாயே உயி2ா புருடகத தவமென நிற்
பசனறி வேறில்லையெனப தணாததவார, நிசசயம புருடனாகி
மெ 2 மார
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
அையாைைவ(0)
மெல் விதமையி?ல பிராசத. நல? கதோனறி5 காரியப்ப
டு ரூ யும் புரட்சச றவ காரியப்படு£௪ முூறைழையு
மருளிஃெெயசீரூா
வி-சையி லராககசோனறி - ராச சத நவமானத வி
திதையிலே கோனறி,;-- வினை௮ழி போகசஇ௱க எரிசசையை
ப பணணிநிர கும - கனமதுகளுக டோச ௮னமாசகள் புசிக்க
ம்படி பெற்றஇிலே நினறும௦ பெருத்தக்கு இ-௫சமை யுண்
டாககாகிறகுமி..தொழிறறி விசசைமுனறும வை-சபோத-
இச்சாஞானக €ரியைகள் மூனறையும் தனமாக்சளிட சதல
பரமேசுரன ௪த்திகள கூட்டிவைததபோ.த,-- இச்சாஞான
க் கரிடைமுனமருவி யான்மா நிச௪யம் புருடனாகிப் பெ.தமை
பிவிற்குமனறே - இச்சவரன்மாச் தனக்குளள விச்சாசத்தி
உ.-கூத்இிரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧0௪௭
யையும் ஞானச்திடையும் 6ரிபாசததியையும் கனக குடம்பஈ
கப் பொருத, கனமகத துக் போக விடயஙக? யறுதியிட்டு
ட் புிககதகககமாக வருகிற வலதரம புரடனெனறு 2 புருட
திதிதுவமெனறும பேருமாப் பொதுமையிலை நிறபன
இசசாஞானச் கரிமைமுன மருவி யானமர நிசசயம புரூ
டனாகப் பொதுமையில் நிறபனனே - காலம நியதிகலை மன
அங் கரி.ப விம் மானம ௮ராக௦ இசை கையால் ஆ
௪சஞகனெனறு இசசாஞானக சரிபா சொரூபனெனரநும
புரடவெனற1 புருட சத துவமெனறும பெயா இமரசகுப பி
சீமாணம தத நவவிாரசல்(0 “இடைகதவதரழ தவ ம கி /
ஐமெஞசா வகைப்பிணிட்புணய, ரியாக ழமிபபினனைப புட.
ளெனறு15த தலமசெனறு, மு.யா5சவரோதுவ போதக
லையின துறபவிஈ(ு௨, குணகமருமூலப பகுதியதாமெனறு கூ
வோ ப, எனனலுமதங் சன்டுகொளக,
இசளுற சொலலியத, ஈசுர தம துவச்தினாமே ௮ராக,த
தீதலங காரிபபபடி முறைரையு॥ இசசாஞானக கீரியைகள மூ !
னறுல கூடன சமு5மம புருடதததுவமெனது முறைரயையு மறி
வி.52_த.
அஅஷண்சமாகாககை.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அணை (9) வைவ்
விச்சையி லஉராகநசோறறி - அவவிசசையி னினறு மராகச
தீ.தலக சோனறி,-- இசசைபை வினைவழி போகததினக. ப
ண்ணிூற்கும - தனமாவினத இசசாசததியை விளக மூ,ல்
வனாணையால் வினைகடேரகப போகதஇற் செலுதகிற்கும்...-
தொழி௰தி விசசைமூன௮ம் வைச்சபோ,த-இவ்வாறு சலைமு௪
கள சிவஞான த்தியார் சபகம்,
லிப மேன்றுச் தொழினமுூசலிய மூனறனையும் விளசசய வழி,
அனமா - சனமததை வரையறு லு நிபமிம சலுரு செய்யு
கதகா லனுபகரிட்பனவாய் காலநியதிசளு மு எப்படப் பஞ்சகஞ்
௬கமூடைய வுயிர,-- இசசாஞானக &ரிபைமுன மருவி-அவவி
சை -முரலிப மூன ரனையு போக$தேசதின மருவி, பொது
மையி னிசசடம் புநடனாச் 7றபனனறே . பொதுலசையா வி
ச௪டமாக ப புரடதம ந௨மெனப் பெபாபெற்று முழற்வனு
ணைடா னட்போகதறி ுனமுமமாப் நிறரூெெனபசாம்
அக குகளைகம.
அவவலைகில னன க
வெகு செக,
மறைஞான தேசிகர் உரை:
ணையர0[53 00-2௦ ணை
மேற பிரகிருதி கு எகசளிர மோர்றநூய சா
ரிடபபாமி முனணாதந ரா.
வருங்குண வு வாயமுலப ப்ரர இ கலையிறரோ
ன்மித், தரு ங்றாுளை மாாருமொன்மீற முனஹன்றுப் மு
ம்மூன கு, மருஙகுண ரூபமா யீசைக)ி9 மெங்கு
மானமாப, பெருங்குண வடவாயபபோக சாதம்
பெச்தமாமே, (௫௪)
(இ-ள ) வருஙகு கலைபிஈ ஜோறி ப் மூலப் பிரகிருதியான
ண வடிவா து ௮ரூமபிவி. சசெப்படி பணமானது விள
ப் மூலட்பி துகாம லட? நினறா௱பால, இகசப் பிர
ரகருஇக் கலையில் இருதய தனனிடசி துணடாக.ப முணருக
ஜெனறி ளைச் சற்று விளலகாமலிருககும்.
தருங்குண மூ ௮ 5ப் பிரகருதியி வினறும் புத்திச் கு
னம பாசானமாகிய சாத துளிக மிராசதகஈ தாம
சமென்லும் குணதத்தவம விளங்கத்தோ
னம்,
உ ரூத்இரம். அிதிவிதஇலககசணம், ௧0௭௯
ஒனதிற் ரான சாத் துகிமமுகலிய வொவ்வொரு குணல்
மூனமுய் களி முமமூனறாட்ப பிரிபாகிரகு ௦
அவையாவன துறுவல் ஃததிர் பிரகர சமுரு சுமுக தை
ரிபமூமாக வ் மமூனறு கு.ஈசடையு மூடைததாயிரு கும.
இராசதததிற பிலிரு5 தசகம செளரியம இதத மூலா
ஹுரூ. ணலிரையு மூடைமசாயிருகரும
தாமாழதல் அனவனிபமா மோகம் சயம் இரத மூ
னறுகுணஙகடயு மூடை தராயிருகு உ,
முூமமமன முது இடைபடி. டொல்லவொன்றிே முூமமூனமு
ம் க பசொனபதாமப மிரயாகிரகு
இருகசண௱ப இசதமு தழு? ஈபிரகரு2மச௪ பூமி
மாக மிசைநதமி யி. ரன அத றவக$டோறுர௫ு ாஏரிசாஇ
மெகங்கும குராங்களான ராசத டரறு மொன? 7 நி.பு
மிரணடு குரை;ற மீரிரமாய வியாபி. தரு
கும,
அ௱ாரப் பெ ௮ரலா விக டணறகர வட.வா௪ வு
௫ஙசண ௨உடிவா டைய வாஎமாச கு ஊஙகரோததககுரைத
ய்ய ேேோச்சாத சலாலு டாரா ௦ மிரடோசனறச ளாசிப
னமபெபததீனா சாசதலிககசான மோடசமு மிராசதத
மே. தாறு சுவாஈகமும தாநாகு ரர அரசகமுாப(ர
கவிரமுலிடயதி லுணடாசப போகங்களை
ப் புகபபசர்குப ப5தமாசரநிரகு௦ எ-று,
குணமள௫படாையா லிருகஈணமெனச் சிறட்பிதசார்.
விசாதியினறி பிருதகலாற பிரகருதி டெனரூா.
முக்குணமகளும் விளஏசாதஇிருதசலால் அவவியத்தமெ
ன்ருர்.
௧௦௮0 சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
ஏளையவும் வ தழிக் காண்க
இதாகு மிருகேகதிரசதம பெள௲கரத தம பிரகரணச்
அங் சாண,
சிவாக்ரயோதியருரை வருமாறு.
பஅணகிது 02 ழகை
2ல் மூணரபமாகிய பிரகிருதிபின கோற்றநு கூறுகின்
ப்தி
கலைமில் ரூ 2பபிரகருதி வருஙகுணாயஒவாயத?சோானறித
தருவ்சணமூனமும் - சாவருசஇராதிபதிபாகிப ஸ்ரீசணடபர
பேறாவரனுடையசத்தியிறாலே கேரபிகைபானகலைபி2ல, மே
ஓுனடாங் குணா பிரதிவிபநதமானகத தவஙா(ந3கு௧க கார
ன நபமான மூறப்பிரகிருதி கலையிலுமதூல மாகதசோனறி,ம
ஹானெனறும அவபகரமெனறு௦ பெபராய, சாத்விக ராஜ
௪தாமசல2ரொன்னு ௦ மூன்றுகுணறகளையு பெறு 2,
5௧௨-௩௩௦ வளி ன 5௮2 யொ ௮௦ ய ல் ச ௮]
கலாவிஹ-ஒ6_கா௦ம_59]0--ணா$க-ஷ_திட/ய-225௦ _தகூ!
அ ள்
ஜா.ச௦ ய2.சா தவல் அடிய) ௧3.தி ணு £கக்ஷொ
து ஊீரகணவிக ,ெ5 ரிசி,
இஃற்கு பாருசராதகரியும ஜசோவசாங்கியனும்பண்ணு
ம் சஙசையு மதர்குசகரமும,
ஆ சேச்வரசா தகயன 2 ஈண்வரருண்டென்றுசொல்லுஞ
சாகசயமதம,
குணங்சளுடைய சாம்யா வஸ்சைபை ப்ரகீருகியென்று
சொல்லபபடும். குணங்களுகது ப்ரகருதிசாரணமென்னில?சன
க்குதிசான் காரணமென்று அங்கிகரிச்சத எப்படியென
௨.-ரூ.தீஇ.ரம். ௮திவிதஇலக்கணம். ௧0௮௧
உதிரம், ர்குணசாம்யாவஸ்சையே ப் ரகிருதபெனபதுசைவகத
இாச2மல்ல. அமெவ்வாளெனி:? குணககாசெச்னமு மே
சமுமாகையால் காரியஙகளாகையாலே காரணம்சையுடைய
செனறு ௮௩சகேரிசகேவேமூம, ௮575 காரரணமாவழ பரகி
ரதி.
* முணசாம்யாஉஸ்மை - மூக(ுணமுூ ஈஓததநிலை
மேலுமி2சகுச௫ஙலகை, ஞானபபிரகாசமுற சரிமைய/2
சாதவிகராஜசஙகளெனசற குணநுகளுடைய ஸவரூபமாகை
யால், ப்ரக௱ாதயு॥ ஞானக&ரிபா ப்ரகாச ஸவரூமபியாயிருக
கையால் குணஸவரூபமே பரசருசி, அநபமல்ல
மாபைசலைவிசமைசஞ மியவாறே ஞானகாரியா பிரகா
சஸ் ௨ரூபமாகையாலவைசளுங குணவியத்ரிர சநளைல்ல , கு
சைமகமேஎனனி 2? மாயாதிபரகரு இப 5௧ அானவைகளு
க்கு ஞானகஈரிபா பிரகாச வம ஸ்வபாவசததமே! காரண
குணாுஹி காரியகுளுசமாபகமே எனனுமநிடாயம்தினா?ல) கர
ரணமாகிய மாடையினுடைய ஞானகசரிய/பிரகாசதவம; ஜ
ச்சாரியமாகய கலையிலையு னடா ப ௩2க(ரியமாகிய காரபடிகீரு
இக்கு மவவாரறஹேயுணடாய் ததகாமிடமாகய ௪।தவிகாதஇகு ௩
ஐ ஞச்குமவவாோயுணடான டே ! ஆகையால் மாயைகலைபிரக
ருத்சளுசகு ரோனகக&ரியரபிரகரசதகவம ஸ்வபரவச22ம. சர
திலிகாதுகுணமு-ஞூக்கும சித்காரியமாககயினாமே ஞானசகி
ரியா பிரசாசமூணடான பே!
மேல்நீரீஸற் வரசாவ்கடன சங்சையமச3ரமும, ராஜச௫கு
ணத்தினாலே பிர.ரூசோர்பச இயம, சாதவிக்குணததிஞல ஸ்
இதயும், காமசகுணத.தினாலே உபசகங்காரமுமூண்டாம் இ*ற
கு ஸ்ரீ4ண்டபரமேஸ். ரன பிரகருதியிலே ௪ருஷூடியா திகளை
ப்டண்ணுவாரெனறு சொல்றுவானேனெனனீம்? ௨ச்சரம,
கு
௧0.௮௨ சிவஞானத்தியார் சபக்ஷம்.
குணங்க எசேதனமு மநேசமு சாடையினுலே காரியமே!
காரி தசைக சாரணசதிலே யுணடாசசகுகசசறகு சேசரநாபே
ஸ௬,ே௨ணு 2 இரசககுணறகள $தற55ரசனில ஜுமா
இரா உடையுமெனனி $ வைகளூக காரி. ரூபமாசைய ல்
அவரறிரடுவொரு காரணத்தை பபேக்ஷிககவேணும், துகைடால்
அரவளஸஸமச வரும அகனறியும ஜஐ_மானதெல்லாமசித பரேர
ணையன்றிபி, க ரிடப,மிரவாகுதக மாகா இருககைடாலகலை$ில
நினஅுமபிரசருசடையுபாஇதக பிரசருதயிே நினதும ரன
முசிமான ஸேப்ஷூ (௪ரடிடமாகிக% யணடாச(5ஃ2.றகு ஸ்ரீக
ஊட்பரே மலானே காகா மாயாக ரிபககளை௰லாமமா
உ வ்நாபூ2மரச விரட்ப தபோல, பிரகருஇகஈரரிய௩களெல்லா
ம பி.சருடுபல்உ பூகயகளாசயிரககும, மாயையெனத சடதத
சச மாப ேே பாகம €£ய கலாரவிருபூரமாக அிரகருதஇடரிப
௪ ததது௨ங&$ளெல்லா மிரகமு; அபபடியே பிரகருதிய
சோபாசமாகப ௫ நலிநாபூசமாகவேபுசஇபாதி டருஇவியகத
மான த௲$யபு?ொல்மாமிரு£கு.0
$.௬5-ரம- மேறுகுன, மிரலா255ம- உட்ச ஐ
62௮
கய ஷி - அணாஹவ வா 8ரவ வரத
3.1 04 ௦9 தத
ப வகரகி ௮2) | ௪௯௧௦ வூ டிரா
உ॥_ந௦ வனர, தி! /... இபத 222 | நம்ணா_நா௦ஹ
ன் |
ஊாவலார 0) ப சரக பறாறாஹ2%) ௬௮.௪ நம/௯/
சரெகவாதகு மணா நா௦ 2 மி. ம வர? | வல்
ராண ௨,-ஐ ய.2சவச 8 க பே ௨ கதி ௨௦ ரம சி. யா
உ காஸா ஸிஷான கா திமா ஒத ௮ [| வ
கர9.சாவி .சா$ -௫இபாகி மணிய ுமாிரி
௨-௫ தஇரம். ௮க்விதஇலக்கணம். ௧௦௮௩
அ 59.2 | ஜாயா? சானு கா வ மல் ஒடணா ல ௯ை௦
வ ஃவயுறி ணாக தமவெஹா௦ உட் காஸா
ம தடங்தது ப ன்கமதல். ன் அடர 42 /
௨. ராகி கரஹிசா | கிரி ஹாவ ௨ மிலாய சசுகாய._2
[1
௯ா௯ ம ௮ணமுூ ஷி ॥ ௨ி. காஸ்ஸா உ 5 தர ஷிலா
வ ட 8
மணா தயாஅிஜாத | காய..2வ, ு) உ, ௩௦ஹஊகவா
ச-பரவ ரகினஜஹாஸஹி.சாஜ ॥ மிய ரசி ஈ௩8ஹா ஹிகா
ர கணாவச்ூஷி காக-௨5 | ௬0௮.௧. நமக ஜெக
காசி மமணா$காய-9-5॥2ரஅதடு | ௨ சி, டாஜந.நா
டட அது கி௦ மு ர(கவெ._.ச-கா2 | நடா (2.ந ) ச
வவர ரஉ-சிகாஹி2த) ஐ [த
ந றல னார் பம் ஹி ப் நக த்
ீ ் ் மி சா” ௨/2
2-5 ர ஹஸாம உ/க்ஷா வஊயவா லலி சர | 6 கர
8]
ஹ வி சரா
தீர விகர சாஉர£- சாயாயாசிவ ஹமி சா? | மாம
ண தெ 1 இ௦ஹஷார ாசயயா _ந௦ கலாச நீ தி ப்
ஸ்ர ்
இவவாறு சாவஞஞரா யபரிமிச்பாராகரமராயுஈஊ ஸ்ரீ
கண_பாமேறாவரலுடைய சசர்ஸ்டரிசமாததிாதஇலை பிர
து இபி?ல சாதவிக ராஜச காமசற்களெனறு மேன்றுகுணமங்
கஞூ௱டாச, ௮௪2 பிரம விஷ்ணு காலருகுதிரர் அதிஷடி த .தநி
னறு சரும. ஸ்கிதி சஙசாரததைப்பனாணுவார்கள।
த
29-5௦ ௧௦ 2-2,வ ன் கொவகொ ௮ 80 (2.5
ண க ட்ட ௦ ௪9
ஜாீக2ணா_நஞூலிக ,2 | 7-9 ய ஸா
கிஷ த ௦ வத ிஸெ
நமகிவ ௦௨௧-553 | ஹவ் ஜவ 32105. மை
ணா$ உக 7 விவவமவா$
இ?த்குணங்கள்சாத்விகம் ஸ்படி. கப் பிரகாசமாகவும், ச்ச
௧0௮௪ சிவஞானடித்யொர் சுப௯்ம்,
ஜசம் *[பத்மராசப்பிரசாசமாகதும்) சாமஸம் இந் தீரசிறப்பிர
காச மாகவுமிருககும, பிரமவிஷணு ௬.ததிராகளு மிரககுணத
களையதிஷ ௪.துககொன்டு இவவாறு ரூபமாககினறு இசசகு
ணங்களுககுக இமூனடா.ஏ சிரு3டயாதிகிருததியகுகளைப்ப
ண்ணுலாகள
எ பத ாராகம- மெம்பு
அ உ-ட௧0 ஷய. ரொ செ. 30% 7 _நீல ஹா
0 ரு ிகஹ ஐ மடு ் _ல் அ) ஊஃ௱.2௦ மற ப நாகு
ஷா ரஹ. 9 92ஹயறா? |.சீ2சொஜஹ் கறல
௨வஐ-ணாயி ி.சமிம, ஹா டக
இரந்தமூனறகு ரஙகளும॥ புரஷர்களை தத சகனமாறு
குணமாகபபொருகரபபணணுறிசகும கீரியையாவன?சாதவ்க க
ணமானழு சிசசஸ்தஇரதையும மனோ சாரு -.யதகையு ௦ *ஙி
புணகைடையும $பிருதபாவககசைய 2 லகுபோரஜனு தகைய ௮
பேரிழவிலு௦ ௪௧2 5ரஷம்கையும காடட்.பமிம்ரமல் தரிவி
தரண மொழறூிருககசைபும சுி2வசைபும சுூரகோ
௩ ததிமோகசமைய௦ பொறுமைடையும் கரஹ னமராணதி௪க
இயையும் பெறுறதகொ.வடே அமையுமென நிருகசைடையு1,
மோகோ்ஷேரசைடைபு௦ பாகடேநஇரிப கிகசரஹததையம௦ ௮52
ரிசதிரிய நிககரற சன ய/௦ சாலபூதசடையுப ப னணுவிககும
உ தாருட்டிய ௦ - உறுதி, * நிபுணரை - சாமாததிபம,
6 மிருதடாவம - மிருத னன 2) ௩ ௨5தியேோகம் - முபற்சி,
௮௨-௧௦ பள 9 _ ிெய.௦9யய.1௦ 5
உாகஷூ நண டிபவ ஓவு௩_கா ப | வஷொஷ 2ாஜ-2வ௦
ெொளஅவத)வஹாயக்ஷ££ஸ 7.கி, | ஹஹ 3 22௦ வ
௨---ரூத்இிரம். ௮தவிதஇலக்கணம், ௧0௮டு
[ரள க ய-க 2 ௨ா௦திகஷா௦தி ௨2யாவறா ॥ ஹ வ
ஹூவ கய வெ ரகா
9 வத ௦2 யப த ௨௮
சாஜசமுனா ரன கநரசதலதஎதயு2 குரரசைடையும்
ரெொளச்ச சாமோசசாகஙகய॥ யானென௪ யானசெய்சே
னளென்லு மபிமானதரைய௦ வருசனைடையு2 இருடதசையும த்
மாஹீசதைடையம போகேோசைபையு௦டமபா 1சாரதசையும
பணறுலி:கும 1நசரரம-நடை.
5௬
ம் லல ஐஹபா
36-௧௦ மிமி வ _ ஹமாா.மக.ட 5டு௪ றாள
யக _எப-2௦ 89 ஹஊாசுஷாஹ ஹிரா நக தர [
டடத யப பை எ)
*7 59-22 னு .மி௦-)ப௯!து வொுமாொ ஐ௦0வா றஜொ
மாணா தி,
சாமசகுணரானத ஒறினலும் திருபதி பிரவாமலிருகி
ரையும் உசசாஹரசசையும ஏர விருததியுகோட்சொல்றுகை
யுமநிஷிதசாறார ப ற௱பக்ணமரையும அஇிகமிதடுரைபை
யு ௩ கர்௨தகையும் சோமபு5உூயும் பிரருடைடஸேயசுககுவிகடு
னமபனணுகையு உ ௮றி௮ ஷூ*மையு௦ பன்ணிவிசகுமஃ
எ ஈனலிர்த்தி- ரனசிவனம்
.ச$-௩௩௦.2204, வசுமி25 வு இந்தி உ௩)௦௮
இல்டல 35 மாரக அ மர | 2 ராயிக கோ
இஷ ல் ரா சா 2-.௮-சாஅயா | 2 சசஹொவர.க
பட்கொகா விலிஞாஷ்வறயூ ஸி
தனநிம்முனமூனருட்முர் மூனராம்- ஒுகுணமிரண்டுகுண
தசையுமடக6த் தானபேலிட்டுநின்சபொழுத அ.திலிரண்டு கூ
ணக்தோளறி பிரதானழுணத்துடனேகூட மூனஅகுணமாம்.இ
௧0௮௬ சிவ௲ஞானசித்தியாசபகூம்:-
ப்படியே மூன்றுகுணமும் கனபதகுணமாம். தவையாவன?
சாத்விகம் ராஜச தாரமசங்கள அடகசத் தானமேலீட்டிரு
கச்பொழு.த *$லகுகையெனறும பிரகாசமெனறு மிரணமிகுண
ந் சோரனறும், ராஜசம சாதவிசதாமசஙகளையடசடசி தான
மேலிட்டிருரபொழுது 4 &ப௲டமபகமென ந.ம சலனமெ
ன்றுமிர.ஊடு கு.ரா௩தோனறும் தாமசம்சாதவிகராஓ ங்களை
யடகசத சானபேலி_டிருககபொழுத %குருவென நும் வர்ண
கமெனறு மிர௱டுசண5? சானறும, இபபடி அறுகுணகதோன
நி பிரசகானகுணகசளுடனே ௬ டஒனபதுமாம,
இதிலுபஷடமபசத தசகுப் பரிபாபகாமம அடர்சி,
சலநத்.றசகுப் பரியாயமவியாவிருகுதி,
குரூவுககுப்பரிபாயம செள ரவம,
வர்ணத துகறாப்பரி.பாயம் ௮நி.பமம்,
இவவா றிச்ச குணகசகளொனபதும புதகத தவத தட
னேகூடி பகாரதத் தரிசன ஐ்களிலே சக்ஷரசுச கு.திபமுபசாரியா
வதபோல அனமாககளுச்கு விஷ்பதரிசனைசதிலே யுபகாரிக
ளாம்.
* லகுதை - லேசாமிருககை, %5%பஷ்_ம்பகம் . பிடிப்பு,
% குரு - கனம், *வாணகம - அகிய 0ம.
௬௦ _தடிட-5_வ _ சிடு வாபா
அரம் டம் 212நர.ந ராவி டண்,
ஐ ந_நாசிய-௩ பட யாம ணா | வக்ூ/௦லவ
வ காமுகி பட பஷ மேக்ணு ஒனு0௨6 | சவ
க9வ_த.க2ஈ௨1 தீ யவஅ சொஷகி
ணக௮.5,5978 ப வ௮1௯.3சாஷகிறிதி
இருங்குணரூபமாச மிஜாச்இிரிமெங்குமான்மா,-௮ இழ்க்
செரன்னகுணங்சரூடைய சம்பச் த இனாுலே தனமாகவான.என்,
௨-௫ திஇரம்- ஒத்விது இலக்கணம். ௪௦௪
புணணிபபாபாறுகுணமான ரூபங்களை ப்பொருதி எல்லாவிஷ
யகளையும புரிப்பன --
பெருககுணவடி வாம்ட்போக சாசனமபெக் ரமாமே ஏர்
சாசத்பாவ.மான குணங3ஊோடே சமபிருசதசமான புத்தியா
இரூக்ஷமஸ்தூலசரரமெனகு போக? தவானத தனமா விற
கு ஸ்தூாலபககமாடுமன திரனபொருள.
ப௫ூசாசது - ஐமபது
வறனிஷ்கயகவஸ்வயாகை.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(] வவலைவளகை
பிரகருது தத தவோர்பத இடைப் பேசுன மு
உருங்குண வடி.லாய் மூலட்பிரகருஇ கலைமிரே ரனறி-௧ன
தஇிடதடிலவிபததமா யுண்டாரூ மனமீவியதம மண ரூபமா
ய்க கலாச து.௨த்சி லுனடாய,-- தருககுணம- குணத்தி து
வசசையுனடாச்கு மகச்சகுண ரு மூனமுய் - சாத்துவிக
ராசச தா௦த ெெ.ரறு நூனறு பிரசாரமாய்), இநமப,ஃ இ
னழறிறமுன மானறய் முமமூனமுாகும - சாததுவி2/சஇற சாக
அவிகம், சாதசவிகசதி லிராசத, சததவி?தஇற மு ரதிம,
இமமுரைலைாயி பொனபதாக,-- இருஙககுண ரூ மாகி யிரைஈ
இர மெங்கு மானமா - எவ்வி சதும போசசியய பொருளச
ளிற் பிரகாதஇி மானாகிய வான மாப பெரிசாகீய குணவடிலா
தப் போச்சியப் பொருள்களோடு பொருதம், அப்படி,
பெருக்குண ௨டி.வாய்ப் போகசாதனப் பெகசமாமே- கலை
மூகம் பூசாச்தமான போசோபாயல்களினாற் சட்...ப்படும,
சத்துவிககுண வியாபாரம் பிரகாச முதலியன, இரரசஜி'
க0ன்னு திலஞான த் தியார் கடகம்.
குண வியாபாரம் பிரகிர்ததி முகலியன, தரமதசேண வியா
பாரம நியயமெனகீன நிவிர்ததிமூதலியன.
இவைகளை ஸ்ரீம் மதகசமுதலி.ப வாகமங்களிற் கேட்
ட்றிக
சிவதானயோகியரூரை வருமாறு.
(0
அ சனபின மூ௦ப்பகுட கலைமினின௮ ॥ தவவிபசதகுண
வடிவாப்சு சோனறிக சனசணினறும வி. ததராாய்ச தரப்
டி குரா ஈததுவரு சாததலிகமுஈஸலிப மூலசையாம். அவற்
௮9ராஃூலானறு முசஇரபபடமி ஒன்பது வகையா போ
சதகி௱குச் சாசன யதனகட?டோனதும புகஇமரலிய தத்
இலாகா குண௰ாப் உயிரைப் பகஇசரும். அசளணு
ச போகழுருமி.௦ெ2நகனும் உயிரு மககுணரு மாய் நீர குமெ
ன்ப்வாம
இ.ம்பவழதகியருரை வருமாறு.
பண்டம்
குணசொருபமாயிருசச௪ மூலம்$ரச௫இ கலையி?2லதோ
னரி ஒனபதகுணமாெனறு மேலரளிசரெய்கமூா
வருபமுணவடிலாய் மூலம்௮ரகிருதி கலையிஈ3ருனதி - க
ன்மத தககடாக சுகதுக்சககம்£ யு ஈடாகசப்பட்ட குணங்க
ளை வடி வாசவுடைய மூலப்பிரசருதிெனனறு கொல்லப்பட்டு
காரிபமாயைசலைமிலேதோனறி,-- தருக்குணமூனரும் - ௪ச்
மூலப்பிரசருதியிலே சாத்த.வி2 இராசத சாமகமெனறுசொ
௨. த்இரம். அத்விதஇலக்சணம். ௧0௮௯
ல்லப்பட்டீ மூனறுகுண முண்டாம் --ஒனறிற் ரன் மூன் ரூய்மு
ம்முனறாகு ௦ - சாத் தவிசசஇிலை இராசதம் சாச் அவிதத்இல்
தாமசம் இராசதரில்சாராதமஇராசாததிர் சாத நலிஈம்தா
மததடுல் இராச *₹ம சாமரம் சாதறதவிசமா இபபஉடிவை
யொயமயயொனறு மூர்ரமனரு.ப் ஒனபதரு நூ ஈயாகா நீர்கு
ம.--இருஅுணருபமாகி பிசைஈஇிடு இரஙகு மாமா . இநசப
பெரிடகு ௦35௪ சொருபமாகசகொனடு ந எமாபெளலாவி
ட கசரிு॥ பொரா? காந்திபன பெருகு” ஈ௦டிவா பப்போக
சாசனழுெபச 58 - இப்படப்பெருமையுடை பர ரங்ாஈளேோ
௨வாக; ரணரிபயோசசாசனமான ?தச5இரிபம ௮ர்சச
கரணறுகளி?௦ பொருநத்நீச்சாா தானே நனமாவாகுப்பெ
இதுபா ஈரா
இ$ழரைசொற்ிபஐ கலைடி?॥ மூலபம்ரசொஇ?ரானறி
இக மப்9ரசருதியிம மூக்கு ஊமாளுக? தானறி இந5மூக
(சக்கர ஒளபசாகபபேசிதநக காரிபப்பரிமெனறு 7? தன
மாலெ.வி- தத உமுணகொருபமாட்நிறாறு போகஙகப்பொ
௪சகஈ விறு பெ பசமைமாரெனறு முனாமையு மறிமிகு
த்து
சுப். மணயதேசகருரை வருமாறு:
வபால் எலன்
மூலப்பிரசருஇ கலைபி) வருகதண வடிவாப்தசோன்றி -
அசனமபின மூலப்பகுதி கலையினினறு 2 அ௨௮வியத2கா அவடி.வர
ய்தசோனறி,கருஏகு மனு ப . தனகணினறும விபத்சீ
மாய்கசரப்படு: கு ததத வஞ் சாத. தலவிசமுதலி.ப மூவகை
யசய் ஒனறிற்றானமூனருய மும்மூனருரும் - ௮வற்றுளொ
வ்லொள்று முத்திறபபபட் டொனபதுங்சையாம்..-போச சர்தி
௧௦௯௦ சிவஞானடத்யொர் சுபக்ஷம்,
னம் - போகதஇற்கு-சாதனமா யகனசட்?டானறும் சத
முச்லிபகத துவவ் ளூ ௦)--இருஐகு ரூ. மாகி இபைகஇடி௦ -
பெரிபகுணபடில?மபாய் உயிரைபப£தி கு ட, எறுகுமானமா
ப்பெரஙகுணவடிலாப்ப பெசுசமா?.ம - அதறைபோகறுகரு
மிட மெஙகஜு ௦ ௨ பிர மச ஈணருபமாய் நிர்தெசனெபகாம
மறைநானதேசிஃர் உரை
அணணணு0ேரடு) 20 2௭0௦ வை
மேம் சி5௦ பு,தியிச த கோறாமூற காரி.ப
ட்பாரி மூணாற தகு
சிர்நமா மங்லிபதடும் சிரதனை யதுவுஞ்செப்
யும், பக்மிய3 ல் பியதி௰? ரனமிப புண்ணிய ப) வர
சா நீத, அகத டத வ்ததம் ௮ நஞு/க துக்க
மே (கப, பிசினி ॥௭ மபஙஜோனக ட்ட பேணி
கிறகும். (௫௮)
(இ-௭) சிசு பிரஇருதிபி விசறுஞ தகு சோனறி
மா மவலி யாக1மொரு விடயஙசளைச சதிபபதுஞு
॥உசீதிறசிந செயதகிறகு௦
தனை யநவ ௫
ய்யு
புதி பவனி ப அவ்வியதசதஇ௱ு புததி5த றவ சோானறி
த்இற் ஜரேனறிப யவாக ளவாகளே செப்த புனணிபபாவல்
புனணிப பாவ களு டோசப் பிஏசெனறு பொருதி)
ஞ்சார்ச்,த
வத்த நிச்சய சித்சசதாற் சதஇத பொருள்களை யோ
மூம்பண்ணி வ்வொருவிட்யமாக வுளளபடியே யறுதியி
ட்டதி்த
(ப
உ--ரூத்இரம்: ௮ச்விதஇலக்கணம். ௧0௯௪
வருஞ்சுச த௫ மேக்குணஙகளா லுண்டாசாகினற ௪௧2
கமோகப் பிததி க்க மோகருபமாகீய பிரரகதீயிலை யகப்ப
னின மயங்கி ட்டிககொணடு,
டோனக தரி ஆன மாவ்னைடைய ஞானக சரியைக ளப்
டைய ௦ பேபேோணிநி பொருகதஇ௫ சிவி.யாமிரஈ கும எஃறு
தரும.
மோக மாவது - சுகாதிசபம, தசகாதிசயம் இஃ்கனறி ய
சமிகுதியாக௨௬ம
நாச்சையாய வநதநெல்லா மோகமெனப பெழுறு ௮
ஃதியாதெனில்? ஆணவமலத்மா லறிவை மடககபட்டு மயக்க
மாம்
புததியாவது ராசசமூ௩ தாமதமூது குரைதறு சாத்து
லீக மேலிட்ட வவர ஜென்வறிகி
இந்தப புசதிசானே போதத ந௪கு நிமிதகம
விசசைபினாரி மீயோசன மி௦லையெனனில்: ராசாலான
லன படைகுப போமபொழுது யானை யொருஃ£ரணமாயிருக
கவு மசனகை யிருப்புலகசையு சொருகாணமாயம் காரிபபபடி
மாறுபோல; புச்திபோத௫ தககுக காரக௯ுமானாலு மம்றகும்
கரணம வித௫ிடாகததவம் விடஞுக மானபடியினாலே வித
இ.பாதத் தவமே யானமாவுக்குப பரம!மான கரணமென உறிக.
இதர்குச் சப்பிரடேத மிறாுகேரதிர பெளஷ்கரதழ ம
நிச,
பு.த்திகாரியமாகய பாலப் பிரதஇ.பபேதங்களை யிண்டுரை
க்கிற்டெருகும்.
பதிபசுபாசப் பனுவலுத்கட்ட காணடிகையிற ௯.றின
ம், ஆண்டுக்காண்ச, (௫௮
அவைர கைைகைகள -ரைவககைவைகை கைக கைவகைக சைகை வைகை வளை. த
௧0௯௨ இெவெஞானத்தியார் சுபக்மம்,
சிவாக்ர்யோகியருரை வருமாறு.
அணைகளை 1) வளைவை,
மே ரொட்டி விருச*சஇிஐுே௦ மீரரருதிபிே நன்மதத்
னவ மிரபசடுஆலுந சோனறு மூரைமை கூறுதல்
சதசமா மவ்விடத ச சர2னை ய துவுரூசெய்யும்- அவி
உச ரான ர௬ுனநபமாய நிஏதறனறியு டசிதசரூபமாக போ
சசிர்ஸதடையு 0 பண ஸரிரிற சூ. ஐ
பூ உவவிமமகிறமுனறிப் - புரதபானத ரகுணத9ிர7
॥. ஏிலிபா?த ஐககு மேல் மாமசசுனையு॥ ராமாதரையு மடக
சொ ஆறி 3 சத துயோது ௪டகாாாக விசஷ்பஙுக நிசசயிபப
கார் புணடாம, அறு பாவரூபமூம் வியவசாய ரூபமுமாக இ
நூவசைடாம,
ஏ விடாகம - பிரிவு, 4 ஈத வோதகடம் - சதி தவகுண மே
லிடடத.
பாவமானது விஷ்ப* விசாரஙக ப் பராளுருககும்.
* விசாரம் - டருழகறிது
வியவசாயமானது விய. நிசசமச்ரைப் பனானு
பாவானமாவான ந க&ரரஹாஞயிருககஈ தனமஞான ௪
ம்பாஇடாய் நிரவிகசபமா யிநாகு2௦ உபலாரதஇரளினாலே ப
ண்ணப்பட்ட சனணிரப்பகசல ரூளமுகலான தமாகசீரிடைச
ளான்ளவகள் ௨டனே பலதரைக கொடாமம பரதிதிலே ப
லலத சாசையால் ௮5௪ செய்த கரும ௩௪,2 ததிஞலொரு
ஆபூர்வம ஜூதத பலடரியகதம $சமஸகாரானமாவாப் 42
ஓஉர்ச்இககும், கையா ல.து ஆனமாவினீடத தி லிசா ௮. இரு
சகு ெனனில் ? இனமா ஜடமாய்வி$வன. கறுஷ்பாடு பண்
ணின பேர்களுக்குக கீரி.பாஸம்ச்காரமான 4 சருஷட க்ஷத்.
உ.ரூத்இரம், ௮க்விதஇலக்கணம், ௧0௯௩
சாதிசளிலும் பல போசத்சாவினிடத்திறு மன்றி பலவச்சா
ம். $ ௪சயாதஇிசளிலே * வாத95த பலத்தைப் ப.னறுவது
போல் பூபிரபாசடாகாஇக 8ரிபா சமஸ்காரவ?ஞ2௭53 புவ
னததிலே.டலததாம ௮53 புபனததேே பிரத கதகாலததி
லே பலதை ஐரிடபிசகு ௦. ௮5 5௧ சருமடாசனையானத பாவா
னம புததிநிஷடமாம, த௲றநுகுனமாக தததத்சரலங்களிலை
பிரவிருததியைப டஊணிவிககும் --
உ பலாாததி- பதை விந-பபினவன, 1 ச. ஸ்கரரம்
வாசனாசொருபம, [அறு வாததிரமல- மொடருத ல, 4கிருஷ
ட-உழபபட்ட, 6 சய மபயி., * வாழ்தி தல்- இருமும், [க்
சபா-சணணீபபரதல
அ ர ல்யாக 2 _முமணம் ரேவா பெறா வ
திற வவ ந) 8மிப-ழவாடு ஜஹ 28 ஹா_ந5-௩8 ஸு
ரீ வர திவ நகொ.ட |॥ஷாஸய 02.2 2௦
த் விவூ.பால 2அஹாயிமீ | ஓஒவபாமோ னன, 47 வி
வவுவ ரச கஷ்ட 2 4
டொலா 2 ஷாய ் யஸ் மா | ரூ கவ
ஹாயா வவவஹாயா கிய | வஷாஸ-.ஜிற[த
ஹஹா ஷஹாிவொ ராஹ கா-5 ந5 ॥ சிது₹ப
வா.சடாகா?) சி யாகளபா? வூாசமி..2ஹி5 | க௩5 ந
ஜறவெய ௩.ப3௦ தி ஷலா.மி.2- || சூக்கா
ஆம ம் 8,
72 ச டம ப் 1
கிகி௦.2 7425 விந டா கவி சதா;சிரயா5। வகாலா
நவ 7௮ பா சு ஹஹா றா ஃப-௭வ.2ஹ:$ 22 | ௯
சீ 2௮.2. ஹஉ௨-௦3ஙி ஹ அகா றிகெ.ந ஹெ
மா | கரஷ கோவி ஹ௦ஃஸாறொ ௨-வஷிவறி
௧0௯௪ சிவஞான?த்இயாச் சுபுகூம்.
உர 5௮ தீ | கவ...0 நி யச, ஹஸாற கி ஃ ரயா 8 விர
௨ மரணாசிதி3 | ஞூ, 5 ஹி ௧-௪ சாணி .சீவா யக்
௯-௦௦1-2௦ கி வா டாகினி |
புணணிப பாவஞ்சாாக தபு ௱ாணிபமெனற த தாமம,)௮
௮ ஜஞோனாதஇசகு *உபலக்ஷ ஈம பாவமெனகத அதர்மம
௮ அழுமூா வ கிமகு உப )கூண
** உபலக்ஷ ராம- - ௫ 1பகம
அகைபால்- சாமா ஞானம் வைராசஇயழ ஐஸ்வரிடம் ௮
தீர்மாகலுஞானம அவைராகயம அசைஸ்வரியலக ரொனஜம்
பாஉா௯்டகஙகளயு உ விநததியா யுடையசா யிருககூ௦. ௮
வைவருமாறு
சாக ரலிக குண இகயதராம் தரம சான வைரா
க௫ய ஈமனறும ஈயாம,
எ 2, தஇிசயம - ௮.இசமா,
ராமச சுணைஇககிடசராம் ராசப பீரவா யான ஐஸ்வ
ரி. மூணடாம
சாம? குணாதிககீயசசால் அசா௦ம ஐறாுஞானம் அவை
மாகக பம அகைஸ்ரி. ம இரத நாலும ஊடாம
-2,,3௦ ௧09.2 வ - பெரா மது வெற
2 20200.ப.௦ க் வர. | ச் 3 யொதி, (8...
வாலி ஷா அகா (ன் மிகி சா சா9॥௱ா ம்ம வம் -ங
[ராகஷபரி டா 9 வரஉஹா2 வறிசீ.தி-?.சாஐ தி|
ன இன்௮ பொருகஇ* அனமாகசகஞ்டைய பல ஈஈ
வன: சர்மத்இனாலே ஸ்௮ர்சகம, ஞானச்தினலே பத்நூதத,
வைரர்க்கிடக்திஞ்லே பிர£௬த லயம், ஐஸ்லரிய2இனாலே. ய
்
உரத்து ரம். ௮ச்விகஇலக்கணம். ௧க0கூடு
சேஷ்ட்சிசதி, ௮,சருமசதிஞலே 4 திரிபகயோரி சகசம், அஞ்
ஞானதஇனுலே கரகப பிராட்; ௮வைராகச்மததினாலே ப
தம, அநைஸ்வியதனாலே ௮ 9ஆூ.௨விகநம
*தரி, ககு- பசு திடாதுகள
3௨55௦ 870202% / ன் வர பவ கு வி௰.3
உர.நா.மகி, இியெமாஜாஐவ க-திலஓய் மஹா
ஸ் தீ (ச ௨, வ் ட் வ
ய-ாசிிிவா.௪, ௬ய823! அயம் 5 2 யொ.மி ஸா £௦
அ ன் நாகி ிரயாவாவி, ௬ ௦வறாமமாகி வ
2 குசிமற,படாி/வா_ ஐ மு.
இலையிரறின டேம்தரூமமான பூ இடமமென்றும் நிடம
மெனது முர ணமிலுமாம இயையிர றி ௪ ஸவரூ -நுகமா.-ு-சூட
௨௫-செ. அதடாரச்சபபு। ௫302௨7 எலழும வருத குதல் வி
யாகக்மானமான அஷூடாஙகயோகத்தலே விஸமரிம் தக கூ
வரம,
ஞானமான ந ஜு தவிதமாம இரஜுடைய ஸவருதறை
௨- சூ,௭௩-0௦௨ :மெடயத்ரு பூச்மாத? எளனும விருத்த
த்தல் விடாகசமாகமதில பாவாசமுதிஇயிற விஸசரிச ழக கூ
்்ங்ராம்
லைராககய சலரூபம -௮- கு, ௨-௪. உரைதருமிப்
ப ௪வாகக௦? எனகரவிருததததிம வியாககியாநச இன் சதி
நி பாதததிேே ப விஸசரிச்றுக கூறுவாம
ஐஸ் ரிய பேதமாவது அணிமா மசமா லீமா கரிமா ௭
சத்வம வசிசதுவம பிராபதி பிராகாமிபமம எனு எட்டுவி
த்மாம,.
இதில் அணிமாவாவது பரமாணுகிலும் சூச்குமமான தே
கத்ை? யுடை த காயிருககை.
௧௦௯௬ சிெவஞானித்தியாச் சுபக்ஷம்,
லசமாவாவத சேசக&ரவேயோய்ச சேற்திலும் சலத்திலு 1௮
டி ௮மிழ5மாமன செல்லும் தேசத்சை யுடைகமாகை,
மமோவாவத மேஇரிபாதிகளி ஷே? வி.பாபியாய் பி
ரமமோச பரிபச்சமூம சோடுசை புைதசாயிரகசை,
இரத மூனறும தேகசிச இ.யான ஜஸ௨ரிபவகள.
இனிஅஈதககரண சி5தியாகிய ஐஸ்வரிபயக் ஊசதரவன?
பிராபதியாவத மனசினாறை நினது பசாராத்தத2ெ
ல்லாமமுூனனே விரு.
பிராசாமயமாவது இய்விபயர.பமான பார்க £கே£ரைம
னச்சககறபமிஇினு லுணடாககி பெலலாருடலும ஏககாலத்தி
லே தாஇ.நககு ரூபககளைக கொண? கூடயிநககை,
4தாதிருககு- ௮ப்படிகசொதத,
ஈசததுவமாவது பிரராதிமளான சாவரிததிலும் தன
ஜடைய ௮ககனையைச செறலுதி ழகை
௨சித தவமாவது சர்வஜன நகையும் பிரசருநிபையும வ
சரணம பண்ணிசகொணடு சிருஷஉ௰ம பனலுகை
சரிமாவாவந பாவததஇலும் பாரமாய மகாவாயுவினலு
ம் ஆசைககப்போகாம லிருசகை
௨-5 3024, வ ௬௦.9 ராய.லிப வொ ஷி
ஆ 59.2 லெஉ..சா பாங் | உமத 3 2 நொலி.?
லாமெந மிசொய.2? ஷேயா॥ யொ
ஸி வ ற் த
ந.மிஷிஹ 5) விறாமெசொமா_தி$.0.28 | வவ யா
௨௦05. ளஉஊுணொற யப் தி அடா | சுணிசா வ௱ரர
ண சாஷிஹ-%.சாறாஜி.தா.கமா ॥ வவிராஸ்ி வூ
வெழிக௦ உ/காஉாவவ 28. நடு 9ஹிராவாவ! 2
௨.-சுத்இரம். த்விதஇலக்கணம். ௧ப௯ள
௩56௨72 9.ல ௮9% , யாசிஷி2 | ச ர... ப௦ காய_தஷறி
௦0வெபாய.9ணி? கடு, £வஊ௭%2 டாமண? ப
தயொழி.ந? காணா கா; | 9 நஷாீ உ வ௩௦ ௨7 ௮௦
த் ஈவி.ந.39 முமணால டா | .ந9 ட எ னி
கீ ,லாஉராகா8 கய | க் £லமா_ந௦ த்த ஹார
உள ௪௯ /-ஒய_2ர ிெஸ்ரி. காத ல ॥ வயிகர கி பனு
ம 2. ரண 2ய து | மஃபமா நஹ 27 ஹ்
கமா ௦ 32 ஈவபாியொவபறி தர? 2.ஏ_தி,
இ?ச ஐஸ்௨ரியமாவ து பூோகத த௫கு மேலாசப்பிசாச
வோக் ஸ்மா 3%உழரழோது2ட5 €[ ஐவிுணமாய அறுபகு
தகாலு ரூன2ாம அயை.பரவ்ன?
௩ ௨ததரோததரம - மேன?மலு௦, * தல்தனச- இர
சட்டி பபு
பீ சாசலாக வாடகளான ரதா பிசாச சண. (நக
ப் பிருதிகி பூதகக3ா வியாபி அணிமாதி எட்டு ருண களா
ண்டு
மு டரி2ல சிவபூசா சாரசமமிழதையிற?ல பெளதஇ
சபிசாசசனப3ஹ் கை படைச்ச போசளு₹கு மீவவாசேயு ஈ0,
ரக்ஷ லோகவாசிசஞுககுப பாத வாபப மிரண்டுபு
வனணங்களையு 0 வியாபிதத தவிகுணமான ஐஸ்வரிடமுணடு,
யதூலோக லாி-ளூச்குப் 6பார்குதி வாப்பிய அ௪ஜ௪மா
ன மூனு ௧.5 தலஙகளுடைய புவனங்களையு * வியாபிசத தூ
குணமரன ஐஸ்ஃரிபமுணச பாத வாப்யம்- ப்ருநிவி௮ம்டுத்
க்க்தர்வலோச வர கெளுக்கும் பார்த்தி வாப்பிய ஹைஜு்ச௪
௭௦
௧0௯௮) தெவஞானத்தியார் சுபக்ூழ்.
வாயவவியமான நாலுஈத்வ பு௫னங்களையும் வியாபித்த ௪
தாக்கு ரமான ஐலஸ்வரிபமுண?ி
இஈதிரயோக வாசிஃருக்குப் பாஜ பெளஎஇக்மான புய
ணக யு விபாமித பாகு ௭௦ான ஜல்மமிபமு னி,
சோமோகவா ஞூ ரூ. ீழாகொனன பாரு£பெளஇ
கர ர வி௦02 சழறுவழுாத் பி பும் மமைய/ 7 லி.பாபிதது இஃ
டகுனமான ஐ (உரிப மூவி
ப் ர நாடதிய லோகவாகளுக்கு” பிழ;சொனன பாஞ்
சபெ ௦ ரம அ?ஙமாரச தவமுமாக சபத புவனஙக
ளைய ட விடாமி, து சுப எகுண மான ஜஐஸ்வரிடமுணடு
டர பன] 5 தி [
பிரம2 ௦76 வாசிசரூக்கு? சழ-கொனன் பாஞ்ச பெள
கான துாராழு2 புததி/சதவ புவசமழூல கூட எடடிப்
பூன க னயும லியாபிதத அசுடதன ஐறமரிப மூணமி
இட் ௨2 இடி உ ூவயஜா சாரசமமிடல்-ளிஞு
ேே௧௩,௩௩ 0 உராகம்மை மடைகந டே ரகு மிவவாறே
ஜஙஃ 7] ம ட ளு டாம்
29௧௦ ஸ0ரி.ய282ா 290 பொம், வொ
ம்பிஷி ப ்் ஜமும மாய சிடு | ௨௨௯௨ னிஷா [337
ொகா நர ஷு பனூ 5 8௪ ॥ ௪ மய
வூ மன 2வ௱ஸா ப-2௦ வஊாசமி , 0௦ ஷிஸ்ஙி சாஸ்தா)
_தி ஈர்வடா பு மதா மாகு நறாணா௦ 5௫௨௩௦ உர்
அீடி॥ ஈக்ஷா? ொலபாமஷண௦ வபோகமி2வாவ 2
அதபிமா | வ ஷிரா வு ஷெண யக்ஷ ௩) அ
0.௪0 ॥ ம௦பவழாணாது வாயவாக யகஷாஸானு
ஹக்க | போணு௨ள.திக3௫ ௩0 அகர ௨.
௨--௫.க இம். ௮த்விச இலக்கணம். ௧0௯௯
கி.மமண:3 22௫ || ஹொஷே8ா.ந உவ யஅர
யர்வானுவள திக | ஹள$ 2 னு ஜாவ)தி ஹா_ந. ௬
ஊ௦கா௱ மணாரழிகடு | அ.ச.திஷிழ-ண ய அவி
ஈே௨911.ப...) 2-3 தி |
மனுஆபர் பூஜைபண பின தாரகம் மசையினால பி
சாசாதி போகங்களை மடைலாக ளெனபதற்குச சம்மதி,
உதாரமைமிடகமை - டேருகுதாடசி
றய? கெய்ய மு. பெகா.ந ௮வாகஹ ர£யா யஜ௦
.தீூ௦ 67 வ0௦ம.சி, | (2 தஷரவேி ௨:.தி பு பு ர _ந௦
வாவா_ந-௫ு 22 | ன், £வ.2ய௦ தகி யெ 8 ௦
க ஒறாஹது 2-9 காலமா: | ஈகா கொகெ
ஸிஙவெஷாட வோலொமாது உரயஅதி| அறா
ய௦தியெ 1-8 ௦ 9532௦ ஊ௱.சா நறாட$ு| யூமா
கெறிவெஷா௦ ஹா வாழா 2 யதி | யெழீ
அ.ந ௯-௦௮-2௦_தி அ, அ.சடவர டர யா | ஸரி
வால 7 விங செயா5தி மயெவ.-2? ஹுூவ_ந௦ _ந ௦ [|
ளொகெ வதா. தலப் 3 வருடா ணு ஸ்ரி
வடு | ஹெ ,௮--வ 9, £-ு. 5 க ஐ சவா
ஐஃப,ய2 தி ॥ காராஹகெ ந வி.2.2த ய்ஹ போ த.3
யசெ ஸ்ரிய( | உராகாவ.2.ச ராஸரி௨வஹ) கொகெ,
லொகாத ௨,யஅ. | சுஷாஅ.2ய௦கி மர்யகி, யெ
௧௧00 சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்.
ஸ்ரிய௦ வெடி.க.3 றா? | உவ. ஸ்ரிவ ஸஹெஷா௦ ட
வூொக௦ உ யஅ தி ॥
௮2 மபேசம பதமாவ நிஷித்த இம்சை- பரஸ்ரீதியா
பாரம.- ௮௪௫இய௫ு சொல்லுகை குரபததினி சமன சனத்
கூ ௮பகதரம் டணணின௨ளுககு கரலும திநமபப் பிரத்தியப
காரம் பண்ணுகை-கோபம-நிதபகரமசாதி லோபமஃ-த௪9 . ௮
சநசோ*2-$சரை-இனவயிற்றுககளிலை பிர விரத்திபன
இலை
$௮க ரதை-கசோனா...
53-5௦ பரு றை . ஹி௦ஷஊாயா£வி 9௨ளயெ..]
யா செம ராக ப நவர து [| மு 2௦ ஐ_நாயூி.௫22.ந வ
ர ட7 த் க மெ.மி டு
வமா வ? திகர.க £ | கெ,யெ அரக கெொெவெ
வா ராயா சொஷுனபவா | ௬_நாஜ.2?வெவஹ
பே தட: ௦ கியூஹ
௦ டு. ௦9.ச.நடிர ய ் ௯9 2வ 7-3 கி] ன்
அ 7 ஒறாஹவதா$ ௨-௫) வ 2.கி |
இவவாறு ௮தா௦2தஇல பிவிருகஇ பன்ணினவன ஈன்
வராஞைபிளுேே அ மானததஇலை பிரவாததிப்பன மச
அுஞான மருசுவிச.மாம அவையாவன? * தம மோஹ
மணாமேஹம 1 சாமிசரம 4 ௮5 தரமிசரம
* சமச-இரு_0) 3 சாமி-ரம-௮௪சசசாரம, 4அசதச
மிச்ரம்-சாடாகதகாரம
த 33 அடு2,வ - தொாமொஹொவஊாரொ
ள் 4]
கமா ஷா ௨ அா௦யவ-ஐ வ.க | -தரதிவா, 9.கி௨௦
ஜா ந. வா.
9. வ யா மா23] ரகக் ௯.2]
உணர த்தும். அதிவிசஇலக்கணம், ௧௧0௪
இதிலே சமசாவத ௮சாசமாவாகற சேகாதிகளை தன்
மாரகென௮ புத்திபணணுகை
௮.௪,சான தாலுபூ5 ஸமயோகமே அஐனமாவெனறு சொ
ல்லுசசமொசுறு
ஆகாச கூட் தருசுபூசமும தனமான. தொ
ன்ற
ஞாலேசதிரிபகக எஞ்சுமே நனமாவெனகற தொனறு
டகுசசனமாததிராயே ஆன்மாவெனகீத சதொனது.
பனசே ஆனமாவெனகை௱ மொன்று
௮மலசாரேேோ தனமாவெனகற பொன்று
புதிய ௮மாவென்சா மொனறு
குணச்சதுவ?ம தனமா9உனகற கொனறு
அவவிப5த தமோபாகமாகய சிசதீமே ,னமாவென்கிற
சொன்று
பதக த௨மே ஆனமாவெனகற சொனறு
இலலாறுபதழு. ல்
மோஹ மெடடுவிசமா யிருசகும. அணிமாகி செசெதயே
டரபி;போசன மென£த, எடடினாலும எடமிவ2 மெனறு
செரலலப்பட்டத
மஹா மோஹமாலது சததாதி ௮ஞச விஃபஙசளு 212
திமாலு* கருசயமாச தூரிரவ௭ுஇச ஞண மய, ௮ர௪9த்
திமிலுற சேவ?மாச பரிபரசம சபதாதஇகளை சரஹிசமையிஞு
௮72) இவவாறு பூலோகததிலை தூரசாவஷதி சிதி ௮௫௪ம
இக௫ பதீ.துலே பரமடபிரயோசன மென௫க
ு அதிமாலம-மலுஆலுாகு மேறபடடது
தாமிசரமாவது இிவவியாஇிலவிய பேதமாகய ௪ப்சரஇ
சசிசத்பின பொருட்மெ அணிமாதி யகடசிசியினபொ
௧௪௦௨ உதிவலூனித்இயார் சுபரூஸம்,
ரூட்டும் பண்ணும் சாதன 8 வைகஜல்யம் வந்தகாலத்திலும் ௪
தீதியாட், இவைகருக்கு நாசம்வகத காலச்திலும் இந்தப் பதி
னெட்டி.லும் வரு தாபம் யாசெொரனறுண்டு, ௮த தாமிச்ரமெ
ன்று சொல்லப்படு5, “
ஏ வைகலயம - குறைவு.
௮5 தாமிஈசரமாவத திய்வி.பா இல்விய பேதத்திலே ௪
ப்சாதிஎ பததும அரிமாதி இ5இக ளெட்மே பெதது தி
லே ௮,இயக் 4 சாபிவி2வசம பண்ணுதல்,
தக அசுநானபேசம அறுபத தாவு,
% அமிவி2௨௪ -மனப்ப௱று
அ-௧௦ ௧20, வ ௬.நா.2 ௩ பதி வாவொய ம்
522 வ்கி சி... _52 ன் ஹ-ஐு.சாடி 7902 க வயு.5 கவ
உஸா...?நெ௦_த? ॥ ௨ஸுா.டா..52 ௨8 ௨௦ மோ ஹஹ ஷூ
விடியா9_.52? | ௬ஷினாதிஷ- ௨2 0 ஹ.-ம உ[க வ உ. மி
வ.இி:0_2௦ | உவராசிவ ் ம் ட - உபா
ஹஹ) 2. யொலயா 2ஊா சொஹூ ணு
22. ௪ || ௦2): நா உபுமா_நா௦ அய 275 9விலெ
உ.ம் | கணிா௩ 5 சஹ ஹி ஸ்ட ச வாயூ
தஜெயவா | வ! வட் £்பா_ நாம நாஸாக ாவொய வாதி
டன் கீ_தி-௨45 ள் ॥ ராபா மா வணி தது மூ 23) தா
தெ .கி௱க௱ு | ௬.௧ காலி நிிவொொய௦ ஷஹாஃய
-சாதிஹ, ௨௮௨௪ ॥ _க.த ராக £நலெகோய6 ௮.5
மூஷிலியொ8.2௨.௮ |
௨-ரூத்இரம், மித்லிதஇலக்கணம், ௧௧0௩
அவைராக்கியமாவது வைராச்சிகுண பிரதியோயொன
௮. தஷ்டியாதி நூறுகுணதரையுமுடையகாப் ஏ£கசசிசபதா
ர்ததங்-ளிலும*கு?சைவாராம$ இஃசையபப௭ ரவிசகும்,
% விது டி - துககம, சி௫௪ஈதம - நிகறிரசட டட,
4 குக்சை - நிரை
ஸு, னு
200 ரை] ய்டட் [20/9
மத்தம் ம 7 உ௦௨ரம வுறாகடா
1) சட௮ அ ுுாஷ€பிடாப யூ6பி
ட பங்க அட க்
௨ கம. ஷ ம பா ர 72 |]
அ௮௱ரநஸாவரிடமாவத ,_ஸலிடரா அப பபிரதரீமாட்பான
எட்டிகுன ய முூடைடம்்ராம நாரெ பமக ல பேதம்
(ப்ரம்,
4 பிரச. எதா
டன
ப் ் னு
௬௦ 19-5_வ _ ௯௩௨ ஈது 1 நாற
பவர் லகம் 19. 0 9215 (2 28
மாய... ௨ த _தீ.யரபுூகு ஏரா ்
ப யவ மயா. ௬ | வாராத ராகி வகி வயா
அழு வத 20௧௦ பாசீ8 தி.
வக ழரிசசமமுமபணானா - சுரோததிரா பரச இரி ப
ஃகோசரமான டசராத நகர இ௫.-$ஏ.டா-இ. ஏ பாதே
யம் - இத *உூடசீகூமம - எஷீறநிசசயிச
4 கோசரம - விஷபசீ $7யா-ச௭சததஈக ௮, எப
சேயம் - கூட்டதகககத,// *உடேக்ூஷபம - உட௬திகச சதக்
௧.த.
வருஞ்சுகதுக்சமோப் பி5இனி 5மபங் கே இ?.தசரோத்
திராதிச் தரா ௨௫2 ௪52, இசளினால் உணடான ச்சுஐகக
மோசல்களாகற பீர இலைய ழனம..--
௧௧0௪ ஸிவஞான௫த்தியார் சுபக்ம்.
ஞான ச்சீரிடையும் பேணிநிர்கும் - ஆன்மாவிலுடைய ஞர
னச்சரிபைக கதி௲டான பூகமா யிருச்குமென திமனபொருள்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அடு 0) அறுவகை
ச இத்ததச்் ஹவம் புசமிசததவமிரணடின தறபததி வியா
பாரதுகளைா உரைக்சனரறா
இிததமா மஃவிடக்த2 சேதன யத வரசெயயும் - ருண
கி.தலாரததிஷலே மிரகருதி மனசன கவஸசாலி?சஷமாகிய
சததமாம, விசதையிளுல் இ! த தவசாதகர லதிருஷட்
மாயிருகனற போககடபபொருளகளி லொன்ரைசலுூகக ம
னததகதர சநுகறமிஈரும்பொருடடுககொடுஃயும் மனசு சத்
க்பிதத ௮ஙகாரசசைககொண டமீமானிப்பித தப் புக்இயை
ககொணமி நிசாயமப அணிவிக்கு 2 அதலாற் பிரசிருத் குணத்
அவாரசதினாற் சித மாயப பரினமிரறு ஒருபொருா துக்
௧௪ சிநஇிககும மனசு ௮5 ௪காரகதஇின ஓுனடாசியதானா௮ ம
கங்சாரததின தரன தகும புததியினது நிசசய த்துக்கு
மூ52 வி இனைஹாகவே ஈ0ிெுனறு சத5றபிசகும் -பு.5.இ
॥உலவியதக௫? னறி-புசமி2க்.றவம பிரகருகியிலுண்டானகு
ண்த்த தவத இிலஓுனடாய், -- புஒசகரிட்பாவஞசராக் த-பாவபு
ண்ணியகு துக்சேத்ப, வசத நி௫சடமும் பண்ணி - மாலைதச்
சம் மகளி! பாம்பு ஜோளூ கருகி £வியமுதலிய பெசருள்க
மா பகஙகார விருத்இச்சுட பினனறுகியிடடு-.- வருஞ்சு5 துச்
கமோகப பிசதினின.௦பகூ - அச் தப்பேோகசயப் பொருள்சளூ
கேற்ப வுன்டாஞு சு5துக்க மோக ர. தின லே பரிணமித்.
அ, -ஜோனச்கிரியையும் பெணி௰த்கும் 4 வித்தியா தத்தத்
உ-னத்இரம். அச்வித்இில்க்சணம், ககரடு
இனால் விளச்சப்டட்ட சற்சச்தியின௫த ஞானரூ.போகச் ரி
யாலுபலவத.ஐசகு விஃ&டமா மலுபவிச்கட்பட் டி.ருககும்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
[6]
சுணதச்துவசிறகுக காரணூான - சததிகசப்பட்ட
மூப்பு”) ஓுகுணததுவதகரைத சோரறுவிசசலேயனறி)
விபரீரவு.னாவுடையகாகய அ௮விசசை.பினையு சோர்றுவிசகு
ம. அமனபினபு புகதி3க தவம மம தவதச்வினறு
௩ சோனறி, அல.வுயிரகள செய்க புணணிடபாவருகள கன
பாற் சாரப-ி லு) தலவிரவினைசொாொகவகர் விடடத்தை
இஃ்ி.சனசன நிசசயிதரலுு நிசசயிரசபின ஈ௧கதச்சகமேச
கவபூ.வாடபடரி ஈமி3தலு 2)டரிமமிஐச.௨ழி உயிரினதறிவுதொ
ஜில்கட்மு விடயமாசலுமுடைகசாய் நிர்ருெ ெெசப்காம
சத். மாாலவிடதசஞூ சிசதனைபறவுளுசெப்பு மெனபதி
னை௪ சித தடுனேல்வைத் துரைப்பா ஈழமுளர்
ச ்ரரைகின வையா வரத தருமனொொழிப வகுப்பொ
ஞூ24? எனப் புடைநூறாசிரிடரேோரசசலின, மனதஇன பி
னதா மதனக ணடசஈருஞூ சதககை ஈண்டுக கூறுகத்சோ
ரிஸ. பினமையாலு,) புடைதூறாகிரிபா அவவரரோசாறையா
னு, சிலாசமகஈளோடு மூரணுமலாலு , மவ்வுரை போலி
டென ரொழி? *லப்பிரகாசம பெொ_தஃ-௩௧-செ
ஈண்டு? சரதனைபெனச௫ ஏற்புழிசகோடலான விபரீத
வணர்வின மேற்முயிர்று.
உம்மை இறச்சத சழீதியது
கன்மாமெனருற்போல வியத்தமென்பது அம்முசகெட் டு
குபேற்௮ வியத்திலென நினா த.
க்கட்சு சிவஞான த்இயார். சுபம்...
அகர் சுட்டுப்பொருட்டு,
சார்க் த சாரப்பட்டு,
பேண் பேணப்படடு,
பிர. தய போல உயிரை மீயக்குதிலாற் சுகதம்கமோகங்
களைப் பிசதெனமுாா
மயஙகுசல் ஈ டிப டரி கமிததல)
அமவ கவளைவு
இரம்பவழகிய நரை வநமாறு.
ப
அசுதசமாமையி? விததிபாசததுவங்களசோன்றிம சா
சிபப்படடமுளைமை யானி செப்து)?மல நனமததழவத்திம்
சிசசமூம் புஇபுப£சானறிஈ க ரிபபபடுஉரமுரைமை யருளி
ச்செப்சருா
சிதமமா மலவிபத ஈச சின மதுவுரசெய்யு4-௮வவி
மத்நலே பொறுந்னளையெழுகச் ௮லவதரநார?ன சிதரமாய்கக்
இப்ப தஞு செப்துகீரகுடி புட பெவவிபதுதிறவோன றி-௮5 ௪
அ௮வியகுதிமே புதி த தக 2௦7 எறி,-பு எணிபபரலளுசா
ர்கத - இசாலவகிதத5”எயூம பொருவ துிச்சபமுமப ணா
ணிுனமாகசனமத துசசிடாகப் பு ௧௧௮5௪௪ விடைபக்ககை
யறுதியிட்டட புசி. அத்ன் செயது ௨௫ ருச்கதுகக சமோகபமீத
இனிற் 2யங5-று எமாவுசகுண் .. ரகப்பட்ட௨. வினடத தனபழோ
ப்பான பிரமி பில ௦பசுகச்மையுமுடைதமாப் -ஜோனசசரி
டையும் பேணிரிறகு 2-5ரிபைபனறு சொல்லுங் கலை*கும் ஞா
னமெனறுசொங்லும் விசைக்கு. நடுவேகினறு கலைரடுத ௪
விடயலவ்களைத் தான கவா௩துகொண்டு விசதையினிடத் தில
சொடுச்த, இலையிர்றையாசரிச. ஐச்கொணடு நிர்கும் புததி
தித்.௮லம்.
உ தீரம். த்லிகஇறச்சணம் சசரள
இதனார்சொல்லியத, அவலியசசத௪ சித் சமும்புச்இ
யுர்்சானதிஎஏ முறைமையும அவை காரிடபபடி மூசைமையு மதி
வித்த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ல்க (ு வயம்
சிம்சமாம௨விடததஈ - ரச ச௨தகறகுச காண
ென.சித்திஃகடபடட ஃ2 டடடகுகி 4 நந டழ வரு சடயு
ம அசமுணமததுசைைம் தோடரால். போனறி வபரீச
வுணாவை யுைம்றாக அவி ையினையு “றர ஏவ ர மாரடா
த்ஜோதறுவி- கு ௦ புஉஇடவவி வறிரொறி . ௮ ஈம்சபு
புசிக்க துவ மந ௭ சீறதுவச்துனிரநு57 சால றி (00
ணி.பபாவஞ-ராஈ த. அ. வயிரகாெ, புராரி பாலறுகள
தனபால் சாரப்பிஐ.,-- வருமஉசச றி ௪ ழுரடரிஃ௮
வலிருவிறைசக்டாக வநத விடதமை மிஃடு ரர ரென நிரசபி
தீது 0 சுக தககமோசபபிததினிஎமடக,.. 9 சசபிதபிள
னாாக௬௧௫ஐ௨௧ மோகவடி வாட் ப்ப் பரி ன மிசதலு ர நான ஈசீரி
மையும் பேணிகிரகு ஈ - பரி ஈபிழதவழி யுயிரி ஏறிவு சொழின்
கட்கு விடயமாக$லு மரலவலணைடா துடைதமா (நீரக.
தசதைதைமுனா ளது. அவாவை.
னி
மறைஞானதேசிகா உரை;
-ணசைப்ரு 223-9௦௮
மேலாஙசார5இவ த சேோரறரமா மசனகாரி
யா மதடடு௦ பாகுபாடுமுணா 5 சமுா
ப இர்காரம் புத்திபீன்க ஸுூஇித்தகந கைக்குவித்
தா, மில்கார்தா னெனஜொடொப்பா ரொன்கீயா, னெ
வன்க ண்ைய்
௮0.௮
சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
ன்னே தன்றே, நீககாதே நிறகுந்தானு மூன்றதாய் கி
கழமென்பர், பாககா பூ தாதிவைகா ரியஈதைச தக்
கானனறே,
(இ-ள.) ஆக
ரம புதிய
எச னுச
கரைக்கு வி
ஜ்மாப்
ஈக உதர
னென்ஜனொெ டொ
ப்பா ரெல்றியர
ஜனெனனென
தே நீறுசரதே நி
சிகும்
கான் மூனற
சாய் நிக முமெ
னபா
பால்கரர்பூகா
இலைகா ரிபம்
கைச சநதான
ன்ற,
(௫௯)
பு3இபிழ் ஜோேனறிப வாங்கார தததவ
நானெனஜலு மககசமைக்குக காரணமரய)
௮ககாரிடஞ செய்த முடிசகுமபோ திவ்
கிடசதி லுளளவாசஞ ளெனசை யொழிய
யாவனரு வினை” செய்த முடிகாப் போ
கருவசெனமும) யானே பிவனை யிசததாரி
மததினினறு மெ சனெனறம, பெண
மீமிளன மதறு ஈடரனவை பெனனதென்
ஐ பபிமானமும), நரனஈகி தகக நானே ௧
டத்சைமறிசேன இதுமுகலிய வசபொன
மை பிரதஇபவேதுவைப பண்ணி, ௮னமா
கக?" மெபபோ தம் விடடுகிறசாமணிர்கும:
௮௪ வாஙகாரசசாலுஞு சாததுீச மி
ராச,த தாமகேபசதசான மூனருய்ப் மிரியு
மெனபாகள அுலையாதெனவில் ?
கர்மதகுண மிகுதிடைப யவொருசஇிட பூ
தரதி யாககாரமெ.௫வும, இராச,த.ம்குஇியர
ல லைகாரி யரககாரமெனவும், சாத்துவிக
மிருஇபாற் றை -தவாகசாரமெனறும் சொர
ல்லுூவார்கள. எ-று.
தச சமெனனாத பூகாதியனறத சலைமோற்ற மென்
ஓக் சாஇஷத்தி பென்லதிக:
௨--ரூஇரம், அ த்தவிதலஇக்கணம். கதர0௯
சானுமென்ற வும்மையாற் வன 2னவுஞ் சல்ரமமென
ஆல் சர்ஃரூபமெனவு மூவிதபபடு மென விக,
இதர்குப் பார்ககீைைபயிறும் பெ௱௲க ரத்த மதற்கத் ஐ
மதிக (௫௧)
சிவாக்்யோதியருரை வருமாறு.
அண அறை
மேல்புததிபிலே ௪கஐகாரக?தோனறுவ சணாத தசம்,
அஙவசரரம புதியினசணுசத கககனதககவிததா யிங்
கார்சா வெனஹேதேடொப்பாசரனறி யாசெனன சென்றே
நிலகாேந்ாகும- புததிகத ஐலததியேகினறு உ மகசுககுமூம
மான ௮5 ஐகாரக் தசோனறி யாளெனனழெ சகச தாகு ல்
மாய பிரதிபுரு9 நிபசமாயகுல தன விசபாஇ.ளிரு ம பெ
னக்கு சம னாரெனறு 2 பானெறு ரென்னெனறு உ ழெர
னம்சைபபண றி" கொணமி மோக ரிடகதா ஆன்மாவை நஜ
காசேநிற்பதுமாய், சரீரத் துவ பிராணாதி வாயுக்களை பே ௨ ஷ
ப்பதுமாமிருஈஞுா,
35-4௦ ௨௦ ன் ௬.௪ உள2..2 கிறா .கீரூய௦
ஹ உ௭டவ டு) ப க நி அ
க்ஷி ல் ணஃ22 | பே அறா யடத௦ 5.2
௨7 ஹில2ஊசா2 ௧0 | 858௨-௫...) 8ய ௨ கூட ய.
வ ௮2ிவாவஊஜாய.கஐ.தி
்் ச] | 2
ஐ 72,2008 ,வி.௯.மவ ொஷறா5 லெ 2வெ.ர
க௱ண௦சி? | வாஷடாறாாஉ௩ஷ் ௦
பட்ட பதில ௦42 | வக ஹத அஷ
ஸ்ராறீறா? வதுவாயவஐ.அி |
மசூன்சொன்ன புத்த5.த்.தலமலற்காமல் அமாம்சாரதச்ச
௧௪௧0 சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்,
மென் ரொெனறைச்சொல்லுவாசேனெனனில்?புச்திபயான.த ஞா
ஞூதீமாலாய் இதஇவவாறெனறு பதார்தமல்களை பிரத்தி
யேசம் பேதமாகப டரி-சேதமபணணுல ௪.
௮கல்காரமானது அவனவன நானநானெனபதரகவேயே
கரூபராயி ரகு. இசனறிபு மகவசாரம 6ரியாரூமாச பாஹ்
யவிஷூயதக எ கீரஹிப்பமாவிருசகும புரியான2 ாரணாய
கம பி நககுமாகைமால் இரணசிசமொனறெலறு சொலல்ப்போ
காது
நிர்னாபக.௦ - நிச்சயிப்பது.
ஆகி சாவரனழாக்களூஃரு சாதாரணமாக அுறம்சரர
மெனபது ஒனரேடமையாதோ! பிரதிபுருஷரிபதம, முகல்
கரரளனமனகற சப்சமெரனமச யாகசையாசிற எனில்? ்
சாரலபசாரதச் ுகளிலு மிதவிதமெ.௱கற ஞானமொன்
ருசைடாலும அசசபதாராதரக$ளெல்லா மொனமுகமல் பிர
திறிடக்ஷ்பேபமாகக கரண டையினாலும மறறு ரே து குமபஅு
களி? குமபங்குபபமெனனு2 ஞானமுண்டாயிரு5க௮2௦ என்
லாககு 2பமுமானமுகக காணப்படவில்லை?! அபப்டியே ௮
ஹ_சாரம பிரத பாதம நியமமாகையினுமலை ஒருவனகானபோ
இஜஹேசனன௮ 2 ஒருவனநானபாரககி2றசனனறு ௦ புதியுண்
டாசையிறுே2 2பத2மயாக 2லஹணு ௦, ௮அலஇரணடு?பர்ககும்
போகேனெைனமுப ற பாரககறேசனனமுவ௨ஐ ஒருபுசதிபாக
வேணடுி2. அப்படியாசகாமலீருக்கையால் பீரசபாத ஈ, நியசி
மேபாயிருககவேனு 1. இற சாவஜாங்சளினுலு மதியப்படிம்..
“இன்னு மமங்சாரமொன்றேயாமாகல் ஒருவனான மேவ
சத்தனெனசரபொழமுத மற்ரொருசேவ*த் சாம மல்லாதிலலு
ம் கான்சேவதச்சறுமா மெனறு சொல்லவே 4. அப்படியா
சாமலிருகசையிருலே அஹக்சாரம் பிரச்யாத் மமீயசமே,
௨-௫ ச்திரம். அத்விதஇலக்கண, சித்கக
அடிக ௮99.5, வ வச யொ பொஹ$.3ர
அவ வாயாக யச | உரவு கசொ
4-ஒயாகி கி. ந வ றா ॥விஷயா உ) வஹா
யொய? ன் க் 90-2௦ கொட? 22 | ஐய 5_ஐ ர் ன்
க₹ஸ் யவ லி 990 முண 92௧ | க ௨0.2
கரர௫ 5 பஸ்ட் ஹல. தசமி ய 9 ப்பறி த | 2ாஹுகா
“வையா லி ஹா கட௦வெது | வீஷயா
ஷி2-வ.ஜி (ரஹ: விவூ.பக௩௩௦ம 2ம் | ஹெக 5௧
(9௦ _5 2.பா விபர 73 ௧௦0.௪ 9 விரய? ॥ ௬
ஹ௦க 7௦9௧௯ ௦2 டட ௮ ஷஹ ிய-2ஷா௦ வ்ஷூடா ள் 52 |
4 அய ஹெ ப யாக் பி ம்னு மீ 27 ன் ப ௪௦வெ
சி ௨௦82௪ தஹ கு உ பப உ ஜாய 9_௪॥
ெசாவயசா ௪9௧௯௦ வாவ 5௦ ௨7௮) ஆல.ர 7]
௮5 | கினுவ9வ.2ஷ.- ௧-௦ 2௨ ஷ- ௧-௦ ஐ. த ன்
வஜாய || ஹ யமா ல, ச 2 டி பயா வாவி சஷ
ெக 25-5உ7உரஸ 2௪ | 84. ப அறி யதொ
௦௪ ரசி 2 திவய-௪.20_௪ ॥ ஊகஷ 97 ஹூ
வஸு லச செ வ பபலாடிட ஹம | ௬ 9 மெ௧வ)
காறொஹ௦ 9 9 “ஈம் யாவி/௬ஹ௦கா௩£வ
ஸர்ீ வ...) ஜ.ந_நீஜ இஸ 9-சாடு | யஉ 3௯3௨௦
கர்சிஷதா ௦ 5,245 ரவஹ௦ 3திஓ॥௯ ஹத
௨/5 -4/சய,௪ நாத2.4 ௬வ௦.5.2 ஸரி. 94
௧௧௧௨ சிவஞானசித்தியார் சுபம்.
சாலுமூன்றசாய் நிசமுெெெனபர் - தகங்காரச்சான் மூன்
அபே தமாமெனறு பெரியோர்கள் சொல்துவார்கள ௮
பாகா தைச வைகாரிபம் பூசாதிு.தானெனன்ற-இபல்
புடைப சாதவிக்குறுஇமயச சால் சைஐசமனறும்-ராஜ௫கு
ணாதிசயககரல் வைசாரிகமமனதம கசாமசகுஷுதிரயத்கால் பூ
தாஇயெனறு மூனறுபேசமாம.
௦ 5929-2, வ _ ஹ.வ.அி, லி. உஷூ$ பய
ட வசீ ரட்
உஹ.5,9 9.29 ஹ | வெகாறில். கொ பன் வசி ௫
| 7
மாஐ-ஐ.சாக3 வ௱? | வ 2௯2.நாகக ரஷ வாடுமா
ய 29-சஜஷ உஹொ.ய 2.௪ [ 2௦வ௧70.சாறாஜ
5 ) ரஜிவ்? ௩
ணஹொசுகர சஷொல-௫.சா9விஹாயிக௩ தி |
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
அங்காரத சோற்றச சொழி௦கக யறிவிசகனருர்
ஆங்காரம் புததிமினசணு9த ந. அறகாரசுததுவஞ் சா
திதுலிசககுணுதிககமா யிரககனற புசஇயினினறு மிராசு கு
ளணாதிககமாயுற்பவி2த,;-- ௮55ைககுவிதசாரட் - விவபபரர
மரிச புததி?போாகத தசகு வேருகிய தனம பராமரிசபோதகர்
சணமாய், ங்சார்சானென?னேடொப்பா ரெனறியானென்
னசெனநே நீம்காசே நிற்தம்- (இற லோசஞூசால்லும் வி
யாபாரம்--போசத்துக்குப் போகமாகிப வியாபாரம்) வித்
இயாத.ததுவம்பொரும்,த மிசஇிரிபல்களினாலேவா,ச கிருவிசற'
ப ஜோனுலோசிசமாய் மனச்சஜ்சுற்பிசமாய்ச் சக்தித்சமர
ருச்சன் 2 வஸ்.தவில் கானிச்சியம் பண்ணுவேனெள்௮ம் கிரு
௨-௫ தஇசல், அச்விதஇலக்கணம். ௧௪௪௩௨
மிட்பேெனெ மங் சர்வசங்ரம்ப ஞானச்£ரியா வியாபார
ப் பண்ணிகிர்கு 3,-தாலும் . கசவகஙதாரமு!, மளசோ
கூடிய ஞானேச்தரிப காரணச்கொதத, சனமேதீரிய சார
ணக்கொத2, அனமாத்திரா சாரணகதொத_த என௮,-மூ
ன்றதாய் நிஈமுமெனபர் - உரமததிலே கொததுாக-. டர
வ்காரா பூதாதி வைகாரிகக தைச த தானென்றே . ௮ர்சீராத்
லி தாரமத மிராசதஞ சாத .தவிமமெனறு பெயாபெறறு
திற்கும்
சிவஞானயோகியருனராை வருமாறு.
வைகு வைகை
அப்புத்தி,.தத தவம்தினினறும ௮கற்காரசத.றவம தோ
ன்தி, எனஷஞே டொபபாரில்லையென அசச்தைப்படு ஈகுக கர
ரணமாய்,வாயிறகாட்சிககு விடயமாய், ச தகோனறிட ரனற
னை இலஃ்தின்னதெனறு புத்தி22 தவ கிசயிககுமபடி யாக யா
னென்று மெனசெனறு மசனசஜொருப்படடெழுகது ணமச
லோடும் வேர். நுமையினறிரிர்கும, ௮தவங குணவலேற்றுமை
பற்றிப் பூசாதிமுசலிய வேறுபாட்டான முசதிறய்டடுமென
ப்த்ரம்,
அகங்காரம் தங்காரமென மரீஇயிற்று.
நீல்காது நிர்குமெனலே) ௮2 கலைபோல வினைமுகற்சா
சகமென௮ உபசரிசககப்படிமெனபதாயிறறு,
இசம்பவழகியருரை வருமாறு
கணனகவ (ந வனமகன்
அர்திச்சரணவ்களில் 6,சசமும்புத்இயுச2சான் நிச் சர்ரிய
௭௪
௩
௧௧௧௪. சவுஜாரர்கச்தியார் சுபக்ஷம்,
ப்பசொமுசைமை யருளிசசெய_,௪, யேலாங்காரச்தோன்றுமு
ரைரையுக காரிபப்படுமுரைமையு மருளிச்செய்கிருர்.
௮ சாரம் புசஇமினச ன ணுகிச தகசசைசகு வித்சாய்-
அபகாரமானர மதி ஐவசதுலேசோனறி யாசெனபென்
ன் டாை கருழூறமாம், அர தசராசகானெனூனொ டொட்பாரெ
னு-இவடுடசசிலுளவாகளில் எனஷனோேடொதசவாசளயா
ர) 9 ரன -டாசெனனென்றெ-யானென்று 2பிறரென
௮1 சவி ௪3 ,பிறரரென்றுடிரீ நுரசெறி? கும-௮ன
பா கலி டு நீதமாமகநித்கு௩-- தானுமுதுகாய் நிசழு
நோ ரள ஏஙசாரககான மனறுவிச ராசதிரஙகுமெனறு
ெ ரம்டாரசாசொடலுவாகள- பாறசாராபூ டு வைகாரிடக்
ஸ2*7நரரனெ௱மே- மு எசொனனபருஇிடைப பொருநதுயிருக்
க படா நினற பூர -திபாஙகார் னறும னவகரியாக்காரமெ
னறு ரு சதாநகா[9பனறுமசொல்ஙப்படும,
ஒ-ைரைசொ1லி. ஐ வாென்மெ னு மம *எயயுடை
ப வ ல்ராாமிளிறுவர புசி: 1 நு.௨தத0 ப் சோனறினமுறை
மையுங சாரிபப்பசிசு ரனாஸாயு மறிவி7ச2.
சுப்சமணயதேசிகருரை வருமாறு.
ட
புததியினசணாஐசாரமுதிச து - அப்புககிசத் தவ*இரின்
தா ககா தச து௨தோனதி,ரககரரழமா செனஞெடொ
ட்டாரரனறு - இவ்விடம் யரலாரா வெனஜேடொட்பவர்
ஒரு ருமிற்லையென 4 அசகரைசகுவிக்காய் - தகர்சைப்படுத
தசாரணமாம் -பானெனசென 7? கீக்காைநிரகும் - வர
யிசகாடிக(கு விடயமாய்ற்மோதியமொன னை மின்
று புத்தத் துல்நிச்சயிக்கும்படியாக யானென்௮ மென
ன்தும் அரள்கணெருப்பட்டெழுர்து அன்மாவோடு மசல்வ்ளு
ணையான லேதிறுணமையினதறி நிர்கும்- சாலும் . அதவும் பா
ஜ்சார்பூதாதி-குணவேற்றுமைபர்றி டகுபபினையுடைய பூகாதி
யான்காரமும்)--வகாரிகம . வைகாரிகாஙகாரமுடி தச
தரி சானெனலும் - கைசஈதரங்காரமுமெனலும் வேறுபாடா
ல் --மூனததாய்கநிசமுமெனபார - முகல்வஞுணையான முதஇற
படமிரிமனபகாபா
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அணு 321௮. ணை
மேன மனததறா ஜரோர௱மூக காரிபபபாடும் இர இரி
யஐக ளிருவகைத மோராமுமுளாச தசரா
மனமது தைசதத்திஏ வ௩9தாரு பொருளைமுக்
தி, நினவதஞ செய்தஙகைய நிலைமைபி னிறகுமாப
கே, யினமலி சோற்மிராடு க௱மயிந் இரியமெலலா,
முூனமூரை செயழவைகா ரியமாரு. மெனபாமுன்
ஜோ. (௬௦)
(இ-ள) ன சொரத்ரம் போ$ர சாத்தகிகறளைதப
அ மைச2£ பொருகதிய சசசவாஙசா, ததன் மனது
சீதன ௨௩ தோனறி டொவலொரு விடடகுகளி? மு
தொரு பொரு ரபப பொருதி மவையிறிலேந்ன றை
மூக்இி நினைவத யப் படாநிரகும,
ஞ்செய் தறுமைய
ந்லை மையி னிற்
கும்
இச்சமனது அறமென்வு ஈச ॥மனவு மிஈவிசமாம்,
“சரமாள துள்ளே நினறு சங்கற்ப விகர்பங்களைப் பண்
சககசு இ௮வஞான்த்தியா ச் சுபகஷூம்.
௮௪சலமாவத புறம்பே யிச்இரியகத தவரரல்சளினலே பு
சப்பட்டு நின் ஈருத்ககதசோடே யிநதிரியககளைச சம்பச்தம்
பணணிநிதகு மெனவறிக,
௮ளமா விகதிரிபங்களூடனே கூடி.நிற்பிலும முன தொருவி
டயதிதிலே பொருககாக காலத இநதிரிபங்சள் சேட்டிகக மா
ட்டாவாழிலான மனதே பிரதானமாயிற் நெனவதிச,
ஆங்கே யினம அதத சைசதலாம்காரத்தில் பொருச்
லி சோததிராதி இய நானே5திரியமாகய சோததிராதிக
ளைகதம தோனருநிறகும்
சன மலவிந்திரி ௮றிவாலுபாநசோர் முன்னேயிராசசச்
மமெல்லா மூன இற மோனரினசெகது சொல்லப்பட்ட ளை
மூரமைசெய்கவை கரி யரககாரத்தி விறு வரககாஇசளாஇ
காரிடச தருமெ ய சனமேச்இரிபகக ௭௧த௪ தோனறுமெ
னபாமுனனோர். ன்று சொலலுமாகள. எ-று.
இ௫ற்குச் சுப்பிரடேத மிருகேகதிரததம பெளஷுகரத்து
மதி (௯3)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வகித்து 7) மறல
மே ஹைஙகாசங்களிலை தத் தவஙகள் கோனறுமா ௮ண
ர்க் ஐதல்,
மனமத தை௪,3,த இனவ தொரு பெசரு முக்தி நினைவ
தஞசெய் தக்கைய நிலைமையி விற்கும் மனசானத சைசசா
ககாரதஇலே தோன்றி புத்தி யகவ்காரங்களுச்கு முனசதர
ஜெருவஸ் தலைப் பற்றி நசங்கர்ப * இதற்பம் பண்ணிசசொ
ஸ்டு சம்சயரூபமா) கிற்கும, புத்தி யசல்சராரல்களென்று இச
ண்தெத் தவ மிருக்க மனசென் மொரு தத். தலத்கசைச் சொற்
௨-ஃத்இரம், ௮த்விதஇல்ர்சணிம், ச்சசள
துவா னேனென்னிற்? சல்சற்ப விஈற்பமானத புக்தியினா 29
ம் அகல்கரரததினாலு மாசாத. புததி 6 நிர்சாயக மாசையினா
லம் அகல்காரவு ரொாஹகமாகையினாலும இதச் சங்கற்பரூப
மான ஞானம் * மானதமே! கணணினலே சாணப்பட்டபசா
தச்சசைப்பர்றி புததி ,கோசரமாகப் பண்ணு த யாதொ
னறு ௮த மனஈ.பம்நின விஷ்பதமைே. புத.இ நீச்சயிபப ன
திமிரதக்காகப் பணணு மால், மனச கடதகைப் பர்றினபயொழு
அபுசஇப..சமசை நி-சயம பண்ண ?வணும், பற்றும- சால
காதிமததா யிராகற கேஹததிரேை கோசபாததசடு சாதத
மெனதறிக து பலகாலும் பட்டுப்பட்டிரூகசற தேகதரமைக ௪
ண._௨விடததிலே இதவமகோசதத 8 வாசசய மெனசாரகதுக
குஏதுவா யாதொன்று ஸ்மரிசகர த ௮,த மனசு
% சங்கற்பம் - நினைவ, * விச2்பம- பேசம, $ நிஎசாய
கா-நிசசயிட்பது) * மானதம-உனஇனு லுன்டானத, 4 கோ
சாம்-விஆபம்,) -- சாஸ்காஇமத - அலமாடி மூதலானயையு௱
ளத, 4 வாச்சியம - பொருள.
அஒ-கீ2 ளெ. யக விகார ”
_தி யொ சொ.௫ரணாடு. |[ஹ ட்டர் சான் 12௧
ன் பளயராவாற ௦ 2323 ௪! ॥ ஹச-2ாந௨ற
8ப0 ௪ வ் தி ] ந வ
வா ெஷிய 2௦௧, பதன் வறாம 2 ] அமா
லொகி_சா.ஹ கெ... 59௯௦-23 ஈய-ஐி4மாஅறடு ॥ வி
உயாசிஹ யஅிவரா ௨ ஷ் உத? பறி௨உ௨ 2 | க5;யா
சொகி2.௪ டல் வடொவி ஹ அ.கி | கி௦
அ, ஹாஸாஜ9 ரசி வி௦% மொற 5 புய ய ர
ழுயக வடரெ உரஷெ. மொறாவோ அர:
க்ககனு செவஞானடித்தயொர் சடிக்ஷம்.,
ஸெ..ச-க0 | ௬௦9 ௯.ம 32௮ 2௦2.5, விக 854
மீ பாத்கக௰ி ள்
சிலபோகள ஒவவொனராக பகராத்தங்களை கரமத்திலே
பற்றி ௮றிகையினாலே மனசு அனு2வ! மறசமாரகல் ஏசகாலக
தில பெல்லாச்சையம பாறி மறிடவேணு மென்பாகள: ௮௪
ப்படி.யலல, காமங் குணமாகக ஈரமததி2ல ஞாளமு டாம்,
சிதரூபறுகய குனமாவுஎறா௨ கரமசறுமே ஞானமுனடா மெ
னபமெனனையோலை சனி பி குரானதகிறு21௮.,2 ஞூ
ஸகஃயினாலு௦ ாம?சீரிபை மமடேஷஷி பையிறறுஉ பனக துனு
வேிபனனி* உாட இரவி. மை தாஜறிக்கும அ னெனனி
22 கனனுலே லியாபதமான மாக ழரமே கரஹிசரும, அதெவ
வாடெனனி ங் இயமான வ் டய்லாாமும்ர பிவி. பர்ச்ம் பாரன்
பொழுது ௮கழுடை பிரகாச மிமலவளவு |வியாபத. மவ
வளவமே பஹி_கபபடி. [5 729பகர ௱ திலே யபபடிப
ல்லவே! மறசதாகையிறுலே. 12 பசராம் நுகர டகர ஹி
கபபடும, அப்படி பே மசிம மறறம ரகையிுலேம௰ஏ பர
ரசச்வகயுவ கரஹிகுமமத 3ரபிருகது மாத பமாதளநு
கனை கிரஹிககுமெனனி-;? அபத மை கரஹிக கையிகுலே மச
சு அணுவேமெ.எலி அப்படியனறு மறமமரகய ஆரியப் மீர
கரச தலே அல்பமு ஐ த] ஸிதஃப பமிகையி ஓம, லைபமாகயை
தீபபமிரதாசத தினா ம.) கரஹிசசட்படாம லிரூசகை
யினாலும் மனசு மறம் பிரஇபுர௯ கியமா,
பின - மறைக்ச்ப்படடவன, -அபிவியஞ்சகம்-தெ
ரிவி5௧& ஐது; 4*வியாப்சம்-வியாடரிசகப் படட, 8[3.தி.5 இட -
சூரியன.
-அ9-௨௫௦ 204,வ - கெலி பதொண- சி ௮௦ தி
க செணொகம விறாஉதாசி ॥ ஹே? அசுஹவ....சாஷ
உர தீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௧௧௯
௨...? வஉா௯..ராவமதி ஐ.2வெகு | அடிஸா வ.க...
ந
வ உ ௧௯ றாக
ுா.க2 5 சசி உ2.நா,ியொ ரணாடு | ஹா? 2
வெக்ஷி சறாஹி _ந9வஊாஹழிவவா₹ வி | 8பிழாணஃம் பா
ஷன வ 2 ௮ ாரஹகப ஸ்வ... வெகு ॥ ன் ய்
ம் 6 இதி (ரூ |
ன் அணக்பம் 2 ஆ சாவகம் ர ரு 22 ர நு
வெந் ர ண்ண௦ ய3 டாகி ஸாயி, | உர
ய்ட்டடர
ர ரூ
௮ ரராஹக௮கவ_ந 2௦/21 32 5-8, | க, வரிய
..? ப் சா
ஜாய. ம. நதர்டி ப ர தர சர.
ே வொ ௮ ராத ம தெவ்
ற
உதஸ்ைகூ௦ ப தர 3 பியுர்துபடி_2
55 ஙு; துபட_॥/|
அசி மனதம அஹருகாரரும புமர்யு மிவாழனறு வ கூ
டி..௮தம் நிசசமசபைபடணதழுொெனறு குறித போச் சொ
லலுடாகவ கரம் 0 மனசைபாரவுட அ றதுகரரவ சபத
வுமபுதறிகி ௪பிஃசவம டடுிமனறு “நிதபோகா மொ புவ
ரசள இவையிர.ஈடேப ௮நுல்மாரி, மேளெனனி,* மன்டி
இழுகற்பர்றி சந கானபாவா பிரசசாயினுலும தங ராப
மான்று ௮பிமானமாசக கரி ய ரீலு பூதி நுகசயி
யினுலும 7.௦2 இ? பென்று பசூமே பங்க ச ரியபம. 4௪2
வழு? ஞானமானது 42றநுலி தமா மிரு பிர 2 புய
தியும் * ர்வ விஷபிணரீபுமா பிர ராது படா? ணட!
ல்? ௮அ5ப்படியல்ல, ௮12 புரகயானம ஜ.மாள யிஈ பு
த்திமுமலான கரணங்ளி?2ற பெம2ாமச்றாதி?ப மதுவா
த*ுஇச் சிருப்ப,த ஆகையால் மனன காசாட்சியோல 6 ௮
ச,தர்பகஸ் 4 ஸஞுசராமானேடாம் ச ௩ ரஈஇரதீரிபத தவா
ங்சசினாலே பாஹ்யவி௲பங்களைப் பர்தி*தகல் ஸங்ச்பத்
௯,தயும் பண்ணிநீரகும்.௮ச்ச மனசுபர்றினச்தையே அகங்காசில்
ககஉ௫ சிவனார் இயார் சபக்ஷம்,
கிரஹி/கும், அஹங்காரல் ெஹிச் ௪த்கையே புத்தி கிச்சயிச்
கும்,
ு அறுகிறுத்தி - தொடர்ச்சி, * சாவவிஷ௰ணிீ-பெல்லா
ம் டரறிய த, $25ர் ட£ஸ்-௨: சாம் கெளியட, *[ஈஞசாரமா
னம்-ஈருசரிபட. த, 32 5சஸஸகத்பம - உ௭௫ ணவ
அட்ச ௧௮0௪, வ. 89. நாஹ௦ கரலி யப்மிவடி3
வலஹசாஹ.க3மிறயாக | கெலிடரஹ-; ௧ ற
மெரி கொதய- :ஹிக7 சஸயா றக க ,௦802ண வாற
வ வ.கி. உணு) வா மகாவ நாதிகா. | ஷதெஹு-ஐ
விணீயமார ௨ஹிஜா_நா திகா.ச.௪; நவ 2 வ்ஹா யா.அிகா
உர ன ச, வ 39% ஷி.௪ட | நந ஹ வ.
ட சலொல _ நவ ரசெயயவவகெதி ௨௪ 1॥ 52.
ட பாஹி யி மி ர ஹி... ஜிஐ? வாசா ..கீ..ச3
த செதெ ராகா ர£ வய. 2 வாவ.கிறயெ | வா
வட் ஹாயி 9.௧ உஞஷ2 காண கி, சயெய-..நா | கர
காக்ஷி: பு நராசவொ ஹிறஷு ௨7 உர வ.௪..? நாக0[8
நிக ர.சவாயா 9௦. வல வ௦கா௱ியொம-7 தி
சூகொஅ. சாக 9224 கற் அணற ௪௦.9-நிறாய
21 கி,
அங?ச யினபலி சோத்இராதி - மனசுச்குச் காரணமா
ன ௮௩5 ரைதசாவ் சாரசதலேயே ஞானேகஇரியஙகளாகிய
சுசோக்திரச் தவர்மு சக ஜிஹ்வாகசராணகக ஊக தக
தோன்றும்.
உ.ரதிஇரம். அ்வி*இலக்சணம். ௪௨௧
௨-3 ௧00௮, வ , வ-லி , யாணிகமு ரெ
மெ, ச வசி ௮ல் | கா ப த்த ப
வவெ9.ச ஹு பர ஷஹிஐ மி கா.மிலு ॥ ஷ.ச5 கூ
விஷய கூ ந '9.சஷா௦ ௨றி 96 நண்டில் (கழ
.௪.தாந கல்வத் ததத ன பப் _மா.மி ஹாிகாகி ॥
௬.௩5 அரவ _ ஜொ சகச கடி ஜிஷா மா
ஷா கு 5உநஹாஹனை | உட்கா ஸ்ரா ப.தஹவா ஹெ
ஜவா புஹவபாஅிகாக தி,
சுராசிரசாஇி பளக் இரிபங்சளும் சசைசசால் சாராத
இதிலை தோனறுரனயாேேோசன? தகாசததி? புனணடான ஈத
சீரை உறிலி5கற சூர 5இிரம தகாசாதமகமமே! துவக்கு ௮2
களு மடபடியெ' ௯ யினுல பனா 5பூகங்களிலும் பு? ௩௫1
ய ஞூ முணடாகி பஞசவிஃபங்க யு மநிவிச்கு மெனனம்
போரும் எனனி*? பூசஙசளி?ல பஜசேச்இரி.லாளு முண்டா
சல் டஞ்சக்இரிடங்களும கடாதிகாப் போல நர்த்தி த்
ஜாம. ௮அவவாமுகில் ஒவவொரு இ5இரியம அக யெச்திரிபலக
ளிய கிரஹி2கவே சாம. ட 2 இ மதகாக ய-ல் *பிரத
மே. மவஸ்சானமஐ வேண்டு -, ஏரர்த்தி யச்.தரததஇனுேே
யாவ?5கப படுகையினா?ல ர ரகம். யிரக்சத வஸ். வு
க்கு கரஹணம வாராமல் 6$ஸ்ப,. காசசரித மாயிருக்கற வஸ
அலை சக்க ரஹியாசே போகவேனும். சகூரசானத த
ண்ஸழுச் குள்ளே யிநககத பதராத,5௪3 கீரஹிக்கு.2௦ பொ
மூதஜுதூ?ல பிரவேசமான மாததிரத்த$௰ சேஜசக்கு ஜ
லம் விறத்தஇரவிய மாகை.பால் சார தமாய்ப் போய் பசராத்
கீக2ரஹ னல் கூடாகசசகேலும். சேஜோபூதத்திலே * ஊர்ப
௧௧௨௨ இவஞான௫ச்சியார் சுபக்ூம். ...
ந்சமாம் மூர்ச்தமாகல் சாணப்படா.௫. அதனால் அஹங்காரச்
திலே [கற்பித் ஐ அமூர்ச சமூமா யிருககுமெனகையமிஞலேய
ப்பொழுது சு௨ருசருளளே பிருக£ற பமசாரச்தததையும் கரஹி
ககவேணுெனனி * த” அபபஆயலல. - சூட்டியமாகற த
நுறவசசச இரவி. மனறியி 2 மா ரஸவஸ் றவாம் பூகதியை க
ஜ்சை உ உட ஹிபாது சாணபடடு!:த எஸ், குமர
ணபி்தி உ இ£ழிரியவ ரூ.30௦ ஏ.றாதியாக வேணுமெளது
சணல் சிதசாச, பப504 சேலோ இரவி பில்லா இநகத
₹ச3 கடக 2தக ஈரிமையுய படா ஐ இயும “கரக றா வியயாார
மையிஷுலே விய 4 விட படகு படுநாரு ஏகாதிபு மில
இதனா சகூங்கு 2.5 இட்டனர் ஓ ரபைுத இ
மாறி பெண்க ௪ சமம். _ ம. டர் அடனனியர் தா
ம2ாங்சகாரத 22 ௨. ௨, ழக ௭1 மி ராரகாரிபமான
அரநிரகு 2 0௬ ௦௩ பிது மிரறுலே. ைஐசரதுமாரததி
வேடு 5/௯ ஒறபக;ய/ ௮. சலா ஐ ரி கிதககும மோ
ரூப முணடெனகாமி, ஞூ. 52 பிலை சிரிபாசிகுமிடையும்
கரஹிஎகையா 5) ௪௬, ௩௫சகு ரபைக இ. நட்த. றா ஹ்ெ
னறீருகிலஐ 2மழுசடயபகு, உம மி சகரசான றட
னகசு 0 பிராபக்பாவ பஸ்நுமை நியாழிப சிரஹிபாசா௯? ர
ல]குட்டிடாதி வியய ரனசழிலையிஈ காதல 1 சாஹிரா
னகாது று இ ரி, இப்படி ? 87 இநதத ரிய கொல ம்
பிராப்சமான வஸ் ரய. “மே கிரஹி தா
3 மூர்சஇித-உருவ௭ ஈறு, எமை பஃவே௮, பிரத 2மக!0
வஸ்சாக௦-சனிதஈனி யிருடபு, ஏமாததஇியகதரம-வேறுமாத்
தி) $ஸ்படிகாகஈமரிகம-ஸ்டடி கத தால் மறைக்கப்பட்ட த, %௨
ற்பந்சம்-உண்டான த) **உ௱பவிச் உண்டாய்; கட்டியம்.
சவர், புஸ்ஸ்வ2சத்திரகியம்-நினமலவஸ த, “ச இ-டை, சச
ட்கதீம்-குடம்மை உடைக்தது, 4 வியவ்கியம்-௮ நிவிக்சதி தகீ
௨--ூ.சீஇரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௧௨௩
௪.2; **வியஞ்சகம-௮பிவிக்சற 2, இ ருபைகச் ராஹி ரூப
மொசை, (ுசாசுதாத்-கேரிட, 03ராப்சம்-உடைத35, ]குட்
டியாதி வியவதாக 4-சுவாமுமலான மறைவு, ெழுழுகச்சி௮,௪
ம்-சொல்லாம லோப டடத
௮-௦ வளஷுூரெ ன் ய்:ஹி 31/ ர் வடட எப் ஜா
கு
தீய௦ஹி.த வா, 95௯ | புபரவ! பதலை ஹொ 5, னா
காறாஅ௧09௮௪ 3 | கூசா, , ப பாவுஉெய ஹ
௫ ப
் உ பாம்
காற்க.மாகமட் ॥ ள.தி2க.ந...-ட 2-௫.சி-)0வே 8 ௦ த
மாணா? வடாடியளி | மீரா 5 7௦௦ மயெ2
ப் டு மி
2. ர்வஹா நாணு 5-௩ 5, விரு சிண 8-ஐ.௪..? தய
ஸறொுிமுந 23 221 நாய 2 பம ௭௦ நஹி | ஹய்கா
ஞ.௰..?.2௦ வட நறும் டா குடி | டயா நீ
யாகும்... 5௦ யாவ) அலா 2 க்ஷ _ந.2௦/2_7ஜவபடு |
பி
கவ்வ தி ௧-2 நக மிட ர சவா விவர ற]
ம் ர வண ஹ்நா?8௫.2 92 வே நா முகா வவ
கூ.௧9 | - ஒவ. வேக குர 0%ம.0தி மா
யப...55 | வ வ5௦கயாய2 7. பூஜா தீயவ தீஙி
27 /
1 தடிய வாரம்) ப௫ி௧2 ஜாத. 5 மி
டது 2 ன ் ச 9) லி ம்
யக பக) ஷய மா ௦! ஜவ கணு ஹீ
ய2.ச ॥ .கமாகெ கூல ஆக. 2) ஹண௨ நொ
வகி. 9௪1 நார ஹன யா
ண டடக் ட அவதுத். இன்பத்
வஃவியா_ந..ச5 | ப்ரா9ப282 வலி ,ய௦ ஹவ-1௦ ஐர
கா இகழ ௦9! , யூத
ட் கி ௮ சி 9.௮.
௪௪௨௱ சிெவஞான.த்தியார் சடிக்ம்...
கனமவிச்திரியங்க ளெல்லா மூனமூலாசெய்த வைகாரி.
ஈச௫மைன்பர் மூன?னோர் - காமேகஇிரிபஙகளான பொனன
*வைசாரி கரஙகாரதஇ?ல தோனறுமென்று பெரி? போரகள
சொல்லுவார்கள்.
சோனறுமெனகற மாத்திரமன்றி கோனறுமெனறு பெ
ரி போகள சொல்லுவார்க ளெனறதனால் இசத்சுச சலகையு
தீ£ரந,கள பஹுவாகப் டெரியயோகள ப எணிபிருககையா ல
வவ ஹு விரிக்க நூலி?ல சஸண்ட்கொளசீ வென்று கருத்து
வைக ரிகமஃ-விகசாரத மால்.
உச. வாணீவாணீல௰வாய-$வாடள வதி
ாகொடவா$ | க௮.௩யாஉ ,நொ ல-ஒயாகி மஸொ
ெவெகாறிகா தி ,
ஞானப்பிரசாசருை வருமாறு.
வகைல (0 அலகை
௮௧பசரரதஇ னினறு மனமுசலிய பதினாறு சத். தலா
சோனறுமனஅ சொல்வாராய், மனத்2சாரி ஞானேச்இரிடங்
கன் ச்திரியத தோற்ற மூரைககனேமுர்,
மனமத மைசத்ததிஏ வச்த-னஃத் தவஞ் சாததஙிகா
ங்சாரததி ஓுன்டாய்,-- ஒருபொருளப்பற்றி கினை௮௫ செய்
தங்கைய நிவஸாயி நிற்கும் - வித்தியா சததவததோடு சேர
தர ஞானேக்இிரிய ரொனதினால் விளங்கிய சிற்-ததிபிற் ௪
விச ௪ ரீர்கிகற்ப ஞானவிஉபப் பொருள்களி?ல பொருபொ
ரூம் சித்சமாய்ப் பொருர்திச் தச்சி யிஇன்னதாக வேண்டு
கென்று சங்கத்மிக் ௪இழ் சச்? தரித்தும் ஒர தத்து
ச சாத. த.வி கால்காரத்திலே சானே)-- இனம் சேச்தீஇரர்
௨-ருதிஇர்ம் திவிதஇல்க்கணாம். கக௨டு
இ-லர்க்கமிகுக் க ஞானேக்இரிட மைச் தக் தானறிச் சிர்சத்தி
வித்ியொாக த தவச்சோடு கூடி யிராகதத் தவல கலக்க மனச
சல்க௱பத் தக்கு மூனபொருளைப் பாரககும.சனம விந்தரிய
பெல்.மாம-கனமோதரியங்க ளோகையு ௦)-- முூனமுஸா செய்
தீ வைகாரி ௪ தருமெனபர் முனனோ - முககச்சொ.லிய வி
சாசதாகாரர மூனடாககுமெனறு பெரியோர்கள கொலலு
வார்கள்.
சிவஞானயோகுியருரா வருமாறு.
ப ணைன 9)
அம்முனு, மச. வகங்காரகதி வினறும் பனந
சேசனறி எதாப்பட்-சொரு விடயதமை இஃதியாசாசர் பா
ற்ழெனச் சச ரூபமாய கின சி5தித தம, பின ன5னக யு
ற்று நிசசமி2,2் கண்ணசாகிய வேட்கையை விரத ௦ நிற
கும, மனதகின பின தாரக நோனேகஇரிபமகளு ம் ௮2௪ 5௪
தீவகல்காரததஇு னினறே மோனறும், ஏனை வைகரி மகயகார
'ததி னினறுக கன்மேகதிரிப மை5 தம சோனறுமெனபதாம
சோததிராது சோனறுமெனச் சொலலெசசம் வருவிச
தரைகக,
இிரம்பவழகியருரா வருமாறு.
அவவை) வல்லவை
மேல் மனமும் ஞான வி3இரிடங்களும் ,5௪தலரககாரத்
இலே சோன்றிக கரரியப்படுகிற முறைமையும் வைகரியால்கார
த்திலே கன்டி அிச்திகிடல்கள் சோனு ற முறைமையு மருளி4
செய்கருர்,
௧௧௨௭ சிவஞான?த்தியார் சுபக்ஷம்,
மனா சைசசத்தின் வந்மொரு பொருளைமூர்இ நினைவ
சட! ச௩கைப நில்மையு நீதிகும - முனசொனன சைச்
வாறுகாரசதிோ மனமானற மோனறி இகதீரிபம்கள விடட
ய ஐகர௱ப புரிகக வருரவரக ஐ தயையிதறுஈர. தானமுற்
பட்சி செனறு பொருதி நினைப்பதருெெொனறு பொருகஇகினை
டபதஞு மெயத ஐ, பபடாநிர்கு ॥-4 இறகே மிாமலி சோ
இராதி-அலவிடததி 2 கூட்ட மிசசதிருசசிஈு ஜாடராலிாதீரிடங்
களான ரோததிராதிச காகது 2 ஈரனறு ௮௮ உனள்மவிர இ
ரி. ௩ஈ ரொர்லா மூனமூளா (ஏஈட்த னவகாரிககசரு னபர் மூ
னோ - ஏன்மா கஇரி யரளான வாச்காடுக கோது மூன
சொலம2ப் டட வலைசரி மாங்காரசஇலே கோனறுமெனு
செொலுவாகள அறிலாலுடாகச டெரிபோர்கரு
இரரை செல்லிபக, உடகாணங்சளிம் மனமும் சோ
த்இிராநயுர தைசதாககாரததலே தோனறிக காரிடடடடிமென
௮ம், வைகரி யாநுகாரததி2௰ புுககாணெெரனறு சொல்லபப
ட்ட வாசகாதி சோனறுமென்று முறைள யுபறிவிச.க.த.
வலமக னாயக.
சுப்1மண்யதேசி5ருராை வருமாறு.
(0 வெலை கன
ஸ-சசத்இன - அம்மூனஈலுள் சைக சாங்காரத௫ வின்
அர் பானமது ௨௧து - மனமானது சோனறி,-- ஒருபொரு
ளை மூதி நினைவதஞ் செப்த - எதாப்படட சொருவிடயத்
சை மிந்த யாதாகற்பார்றென கித்சரூபமாய் நினறு செதிச்து
ம் -௮அம்கைய நிலைமையி விற்கும் - பினனதன்க. ணையுற்ளா நி
ச்சபித்தற் கண்ணசாகய வேஃ்சையை முல்வஞானையின் வி
உ. ரூத்இரம். அச்விதஇலக்கணம், ௬௪௭
ளைச் தநிர்கும- இனமலி சோததிராதி - மனச்தன பினனு
க ௮னமிகு2 ஞானேரதிரிபககளும்,- துஙகே சோனறும-
அன் மைசாகுகாரதஇி வினறே மே்ல்வனு சசயாற் மேது
10, (௮ மூரைசெய்2 வைசாசரிகப-முனனற சீறிய வகா
ரிசாகத்சாமதஇி வ ளறுடி தனம விசதீரியமெறலாம- ௧௬
ேகரிப றக ஐம் ருமெல பா மூ௮ஜேறா - முசலவனு
கயா மேனறுமொனபர முனஷோ
அமவவை வை வவைவகககயைவைய னவையவைைய யையை டட
மறைஞானதேரிகா உஷா.
அட யூ0-; அடை
லேஸி ந மூகாயா?னை சோக த]. மம
தன விடு மூனா தரி முர
நுெயி துவகருககண ௮ நாசியை ௩ இனையுகல்
லோ, புகடிபந யென்று புக. சிவைதன
க்குச், 7௨௩ பரசருப விரதகற் தகரை ந தும, வைத்
அத, யமாக வடையினின மருவ மற. (௬௧)
(இ-௭) சரசெ டெரியோர சோழ்திரந தவ்ச்கு எச்ஷ-
ல தமஎகு சிதுகுனவ சீராலாமாக மை5இனையும புதஇ
* ௪ம் னா யிக;ரிபபெனது சொலலாநிதடாகள,
நரசிை 5 யு
நவலோ£ பு,இ
யிர இ ரிமொென
ஒ்யுர்னரனர
இவை தனக்கு இரசப் புத்தியிச்இரியல்க நறுக்கும் வி
டமமாவன?
சத்த நற்பரிச ஈனருன ௪ம் பரிசம் ரூப மிரதற் சம்
ரூ விரத ௪௪௪ தமியவைச்சையும் கிட்பமாசச் சர்மியர ஜீ.
௧௧௨௮ சிவஞானசித்தியார் சபகூம்.
ல்களைக் தம வலை ம்பாகள்:
ததனர் விடய
மாக
அடை வினீன ஆகாசாடிமான பூத சளைச்தும அடை
மருவுமன தே. வேசோசஇரமான ரேேகத்திலாகாச மிட
மாச நி.ஏறு சதை மதியாகிர்கும.
தவக்கானது தேகததில் லாயுவிடமாக நினறு டரி2த
சை யறிபாமிரரு 2,
கண்ணான சரீரததிலே யககனிபிடமாக நினறு ரூபத
நைக சானும,
மாககானத சரீரதது லப்புவிடமாக நினறு [சதை ய
தியாநிற்கும்.
நாசியானத ச£ரததஇலே பிருதிவி யிடமாக கினறு சசசத
தைக கீரஹிக்கு ௦; 33 விக*முரையே பொருமாநீற்கும.எ-௮.
தூலசூசகுமமாகிப விரண்மி ௪௪ ததையு ப புத்தி வீசாத
மாய செவிடனறியி2ல கலல செவி விடயமாசச கேடகையர
ல் நற்செலியெனச சரப்மீததரா.
ஏனையவு மிவவாறு கா.ன்௪
இதற்குப் பார்க் யாகமத தீறிக. (௬௧)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வணைணைவகையு0] வண அணை.
மேல் ஞானேசக திரியகசளுககு ஜி௲ய சம்பக்சல் கூ.௮ஐ௫
ன்ஐ2.
சற்செவி தவக்குச்கண்ண சாசி பைச்இஜையும் பு.த்இயிச்
திரியமென்று வைம சனர்-சரோச்இிரம் 2வகரு சட் சஃகுவா
&2ரரண மஞ்சம் ஞானேச்திரியமெனற ஸ்சாபித்தனர் ௭
உ.-ரூதஇரம், அதிவிசஇலக்கணம். ௧௧௨௨௯
இவைதனசகுச ௪௪௧ நற்பரிச ரூப விரக்கக்தங்சகளைநதம்
விடயமாக வையே மருமெவனறு நல்மோர் புகனனர்- இத
ஞாசேததிரிபய£ ரான சுரோததிராதி ௮5 த௫சம் ௪
ட "வ வியூ பமாகச் சத்த பரிடீ ரூப விரத ௧5௪௫௧ மரகதம்
பர௫5,தூ2னறு பெரி?2யாகள சொனனாகள
டெரி?யா ரூலாகதனரெனறது முனஷோ விரிவரக வரை
௪22 யி௮விடத௫ [நரன சூசித.த௪ கூரினெவபதகரு
ததாசையால் இகவிஸஜாரம வருமரது
எ சுசித் - ஈருஙககசொலலல்.
சுரோததிரமாவத *காண ச௨௩குலப வசசிந காகாசமி
டமாச நீனறு சற் கதைச ேடப ந.
சலவகசகானத 8கேகசாம சம்பு ஏவாய வி_பாரகந்ண
௮ தனனைப்டொருகஇன பதாரரத2ஐஜுஞஸஃய சிதோஷ்ரேை
ஏ ந௲ணஜிச கடின மருதககள சரஹிககாது
சக்ஷாசானத 4 நேதர கோாஸஃமி? சூர்பாபூ$சே
ஐ விடமாக நினது 1ரூபவ் பமராதததுகப் போப தர
ஹிஃ௪ற த.
ஜிஃவையான_ த $ரசனையில குர்;ஷூம;க அப்புவினி.£ர
க நினறு தனனைப்பொருநஇன மதுராதி ௲டரசநுகளையும இ
சகசஹிற.2.
இராணமானது காசிகையி 5) கூச்கமபூத பரு. துவியை ௮
ச்ரயிச.த நினறு வாயுவ௪சீதிஞ/ யே ௨5தடை5த சுகக் தர்ச
ச தஐளை கரஹிரகா.து.
*்கர்ணசஷ்குலி.ப வசசி5ந-கா தககடபட, % கேசசனம
ம் - சரீரத்சோல், [௮ நவூணிஜிகஎ - மிதமான சசகோஷணம்,
*2சதூகோளகசை-ச௯குவலளை, 1ரூபவத் - ரூமூளள) 61௪
பகா.
॥
௭௨
௧௧௩௦ சிவஞான த்தியார் சுபக்டம்,
அஃ௬௮0 வளஷ2ிற... ஞெ, 1) ட அ ர$மி ௧ க ,தொகரம்
கு ரஹா? ம்னு கன் தத னக வி
வகாஸாயா_நாஉ ல ்' ரஹிகாறா,... தி ॥ .௪2.சாவ க
62. மனு சஷி. வஸு. இல, £ஊ ) உஷு வரு
வ2ி.ந 2 சவ 28. 2 காய. பணுமாக் ௯ |
௦ ராக, கூமெமாகமா$மான , ௦2௦ 6னா ன ஸி றீறி
மா ஐ. தி.
2சஹாலவயவகாளான 4 காண சஷகுலியா தயக்நிபமா
ச $சதத தவ வ நிநயமாக சுரோததிமாதியாச வேற ௮
ஞ்சு உமி அலமுணாடவெனறு சொல்றவேனசி இுல்பெனனி,$௮
இிருூவலாழ் வரம் அவபவதறுக ளிநாதும் 25 த கூத பதுராதி
ச ர றயாலை பிது ௮57 05 பதிராஇ.,ரெொல்லாம தத
சீதிபொஜகாதி- சூடா ர பாவத்தினாமே ௪பகாஇ£ கிராஹக
சத்திகா [பி,திபமறழைக எாகையால் கூடுமெனனில? 5ஐப்
டொமு உர திரமி. இ ஈக? () இிறாவாப கீமாயமாக தீர
சட? ஈதி கரவாண சதத்கரொனறும சாம் சுரோாத்திராதி தத
தல்ிமசறு ௦ சப்ப்பேரமாக? சொல்லு சொழிப மாதத்
பேசமிலல தடமைடால் கீயு॥ பரமாப்52 சிவப் ரபிரணீசாக
]மாதுசாரேண சுரோசஇராகு 2 தவமெனற கியவஹரிப்
பேச கய௦
ஃகாணசதலிபாதி டக்நிபமாகஃசா தழமுக்லானக்துக
கு வேருக, $224 தவயவ நிஷடமாக - ரத ட்டே பிதிலி
ரூப்ப தாக, த மூக பதராதிகளஈகுருட் ஜூமையன செகிட
னமுசலானவர், உ4ச்தச்திபோசாம்-அதையதை புசப்பிகத,
**யா௮ம்-விை 52ல், வெளியிடல், ஏபிரதிபச்சை-கட்டுப்பய்
௨.-த்இரம். அத்விதஇலக்கணம், ௧௪௩௪
டத: *திரமிட - சமிழன், இ ரரதிர-செறுங்கன், (9௦.௪
ள்ள, 03ரணீச - சொல்லப்பட்ட, 1 அறசாரரேணஃஉழியாய்,
அ தியமஃ உண ம,
சபததகை சுராததிரம் போய் சோஹிசரூமோ! தனசைவ
க5டைகத சப்சகசை சுராசதிரம ஈரஹிசகு?மா! என றொ
ருவன சேட்க;த தரகு சையாயிகன சப்சக தஇசகுகசளி?ல யி
௫௧,த *லிசி $7ரக நிடாடமாக 1பேரியாது தேஜோர்பகஈ
மான சப்சம*[ஸ்வஜாதி.பமாயிரா£ற உசசரோததர ௪௧5௨௪
ணா உற்பாதிதது பூவாபூ௨சபதி கள் ௩52௧5, ௮கஇயசப்சமா
னத சுரோச்திரதசை சமபாதி;த பொமுற 5 சப்கச2
சுரோகஇரம கரஹிக்கும, %௨5ர2ப் 3ரசச௪இல் சபசமும்
இவலாதறே ச5மடமுகுள நியாயமாக 4௮5.) சப்சமானத ௬
சோச்சிர சம்பகச்மானபொழு.த சிரஹிககுமெனபன.
* சீ6-டெரிய ௮௪ ,$ சாக எனனலை, *டேரியாதேச
ம்-பேரிசை மூ 5$லானயி._ம, ஏ£ஸ்௨ஜாதியம-இரிமை, _டீஈகதப்
பிரதே சம்-உடாகம?வி_ம், 4ஃகதம்பமுகுஎம்-சட்பபைமொககு)
ஏ மம-சடைகி
இ. *2யு5தம். பூவாபூர்௨ சபத மூத்தரோத்ச சத்ச
தசை ஜூப்ிககமாகல், பேரிபாது சப் தக கவவளவள
௮ 6அ௰இபி௰லையாம் தகையால் *க.றாழுச்சபாணம பேச
ல ச் சநகசாநததிலே கனனை வந: டைக2 சபததசை ௯"
ரோசதிரம் செஹிககுர். சுரோசதிரமானது சப்சோற்பததிப்
பிசசேச.சதிலே போட் £ரஹிபாசபொழு உ இனனஇசெக்லே இ
னனதிறுடைய சப். சீமென றெப்படி யறியுமெனனி,?
*2யுதம்-சகா.ஐ, ௩௮௮௫-௫௦, [சறாமுச்சிபாணம்-
வில்லினினு விடுப்பட்ட பாணம், நவேசசச்தானம் - ச
பரெம்பன
௧௧௩௨ சிவஞானசித்தியார் சப்க்ஷம்,
பூர்வத்தியே *சறபூசமான பேரியாதி சப்சஜாதிமங்ச
ளென்று நிச்சயிசசப்பரிம் சக்ஷாஈகம் இவ்வா சனை வந்த
டைச் 5 பகார்சசதசை சரஹிக்குமோ! டோய் கரஹீச்குமோ
வென்னி? வகசடைாத பசார்ததசமை சரஹிஃகுமெனபது
கூடா,த. அசெவவாதெனனி௰? சடாதியானத சக்ஷாுாவ
சத பொருமா.து. அ௮ச்னியும % சஸ்இிரமூ௦ நேததிரதைப
படொருநதல் பாசைவ௬.௦, ஆகையால் 4௮௮௨ ௨உஹித வஸ.த5ச
ளை *ஈயநததிறுடைய பிரகாசற்கள ரூபவத பரரர்ததநகளை
வியாபிதசே கரஹிஃகும். நினற தவககு ஜிஃவ்ர ராணநக
னர மூனறு இஈதிரிபஙகளுந தனனைப பொரு தி௫ 1௨94
விஷயங்களே €ரஹிக்கும. ச௯ஷ௩கு இ53ரோக திரிபககப்
போல கோளகமாகத்திரமே வியாபசமல்ல வென்னி? ஐ கூ
டாத பெரி.பதாயிரு:கற பர்வதாதி வஸ் தகக பெஹி:சையி
ஞலே கோளகமல்ல ஆகில் சர்வவிபாபி?ப வியப் பிரதேச
ததை போய் சீரஹிகக வேறுமெனன யவேணடா! $விருக்ஷ£
சரத்மையும சர திரனையும ஏககாலசதிலே சரஹிசகையிஞஷலே
யெனனில்? அதவு௨ கூடாது விரகூரகரடையு 2 ச5திரனையு 0
ஏசாஈல -ஒலே கரஹிககவில்லை,. ஏககாலமபோமே மேோனது
இறத” “ யிகழநூறை ஊூயினஞலே குததிசபொழுதகா
லசூசகும௩ தெரியரமல் ஒரு£சாலே குதத?னுமென்பதுபோ
ல %*சாசாகசர தமையும் சசதிரனையு ॥ ஒரு5சாலே சண்ேமெ
பது. தகையால் 2சோளகைக்கு அ5யமாய் €” பிரதிவிஷ்ப
ம வியாபித து கரஹிப்பசாயுளள_து ௪௯௨-௭௩௬.
£சஸ்திரம்-தயுசம்,அவயஷஹி2ம்-கட்டின த; *5யசம்-:
சேத்ரம், ]௨சிதம்-யோசயம $கிருக்ஷாசசரம்-மரத் னனர -
*டிர்சா- களை, கோளசை-குவ.ள; ஏ[பிரதிவிஷயம்-கிஷூடாஈ
சோம், இ
௨-௫ த்இரம். அத்விதஇலச்சணம், ௪௧௩௩
௨௬௧௦ வளவ - கிுகாஉ 2-3 அ ச
ரமன வா ௨ ஹச | உரரணாக 9வயவொவெ
சா 9-ஒகாசி3 வறிஉரபா) 9.௪ | 0௪.5,வ ரவ
ணமா _ந.ழரஹா தி.பசி நீடு | 922ொவஹி.ச
ர ௧8 9-தி அரவ 39.௪ சவா டுவம.5 பு
“பேவ. ரழி £.....௪: | உணா பாவ
ன் ரல ்் அட்ட அக்கை பன 1௮௨ ர் டட
ர் வெய.ா2 ஓ.5-ீ.திபர டா | நர டைதி
உப 2 உவா -ம-03 3 ,யாணி ௪; ் சறி5ட | நந
கொசு 29 2வஷ. ௦ ௮௯ ஃகெப்ி௮ ஷ லெ.
௬ | ஷாஜஹா வா ௮25: ,யொய.?-மய
ச43மி.௪9 ॥ வலா. ம, ஹணா 20௮ வ ழா திரி
௮2.5.) 2.௪ | எறி ய.2.2௦ றாக மர
ஊண௦.தழ ! வ 39. 29௨௦ 2227 £.வகொ
2௨ ௨5.25 | சொஷ்கஹ வண்கை த ப அக்த “ட
ரர 2 ॥ வர சய-2 2௦௦ யஅ௫ிவ நாவ
கக நய 92௮ | பொக பொலகர-௪ ரச
மாவஹ ய மடக வப வெ௦
உணவ ாவக.௪_௪$௨ ஹூமித த ஆட்யரி
க த பட் ஓஜ(2 | சூர-கெராவிர.
5௪௩௪ . இவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
,30.௪,2 ஹு உட வெழவகி தி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0) வெவகககக,
ஞானெகதிரி.பம பார்சகும் பொருளைப் பகர்கனருர்.
கட்டில் கூப்பிட்ட ரெனறவிததச் ௪௧ லக்ஷணையினா
லே கட்டிலிருககு ௦ புரூடவனெனபத?போல௪ச செவிமுலிபவ
இறிலிருஈகு மிசதிரிப கக செவிமுதலாகச் சொல்லப்பட்டன,
மற்ற தவெளிபபொருள.
கதமபச்தனாதுவாகயர.
சிவஞானயோகியருனா வருமாறு.
(ஸை
அவலிருவகை யி5இிரி.டங்களு.வ ரூனேகதிரியக ளாவ
ன?சோததிரமுகலிப ைஈ தமாம ௮௮றறிற்கு விடயமாவன?
முூகையே சததமுதலிய பூத்குண மைகதமா மெனபதீரம்
இசம்பவழதியருரை வருமாறு.
ட]
மேல் ஞானேர்இரியங்கள் காரிபப்படு மூரைமை பருளிச்
செய்கிருர்.
நற்செலி தவக்குச் கண்ணா மாசி பைகதினையு (மம்லேரர்
புச்இ யிககிரி மென்று புசன௱னர் - கனருன சோத்திரச் த
வக்கு ௪ட்சு சில்குலை யாககராண மென்று சொல்லப்பட்டு
வைசசையும் ஞானேக்திரியமெனறு சொல்லறாகிறபர் அறி௮ர
தயர்ச்ச பெரியோர்கள்.-- இவைதனச்கு - இச்சு விசதிரியக்க
௨-௫ தஇரம். அத்விதஇறச்சணம். ச்சு்டு
ளைச்தககு௰)-- சத க்பரிச ரூப விரத கரதங்க ளைச் தும்வை
தீகனர் விடயமாக வ்டைவினி9 மருவுமனறே . சதிக்டரிசரிப
வி.ரதகஈ தங்கரொனறு சொல்லப்பட்ட வைக்சையும விஷமாகி
வடைவிேு பொரு தமெளறு சொமரலாந்ற்பாகளபெரியோர்
கள.
இதனார்சொல்லிபத, சோததிராதிக ஈ௩தசருூம சச்சா
இசள விஷபமாக ௮டைவ் 2௦ பொருசதிரிரறு காரிடப் 02.௦
னது முரைையு மநி௮2.52
அவள் மகியமானாளில்.
சுப்7மணயதேசிஃருரை வருமாறு:
(டு அவை
க$? 2ார-தறிலி ஏமி;சோர,- புசுதிரேதரிப- ஞாே ௪
ச்திரிபலகளாவன?-- நற்ெலி தகக௱ககண ஸு 51 டைம
னையுமெனறு புகனரனா - நளமைடாகய சோததிரழச தவக்
குர சகருசுரூ சிஙகுலையு மாககரா கம மாகப் யை
மெனறு 9மாழிரதனா,-.- லைதமச்கது விட பமாக அலாழிற்
கு விடயமாவன?-- அடைவினி மூனே சத்த நறடரிச
ரூ. விடபககசஙச மாரநம- சததம ந௱றையாக்ம டரிஃழ2
முருலமு மிரசமூது கக ஈமு ராகிய பூ குண ௯. நறு ர மருவு
மெனறேயமைத3நா- பொருழஜெனச வடை. சசன்றெொனபதாம
ம ணனளைர்க்
மறைஞானதேசிகா உரை
அணண300122 0-0 ணை
மேனிருசசமூறையானே சன?த்ரிடமு மத
னது கொழிலு மூணாததசமுா
வாக்கொடு பாதம்பாணி பாயுவோ டுபத்தமை
ந்து, கீக்கினர் முன்னேகன் மேக் இரியக ளென்றினை
கச்சு 'சிவஞானித்தியார் சபக்ூம்,
நே, யாக்திய வசனகமன தானமும் விசாக்கான
௩௪, மூககமா ரைநதுமைகதின் ரரெழிலென வோதி
றை
(இ-௭) டாக
கொரி பா
5$ம பாணி
பாயளோ டுபதக
ஈத ரீககனா
நமூனன சனூம
ந இரிபஙக ச
௬ நினைத்
அச்சி. வசன
கமன தானமூு
உ ஊசாககானக
சீறுச்சமானாந
துைநகன றொ
ழிலென வோதுி
(தி 2 1
(௬௨)
அறிவாலுயர்ாசோர வாச்சுப் டாதம் பா
ணிபாயரந உபததமெனக கூறி, வைஈதினை
யு கனேேஈஇிரிபங்க சொன்று பிரிததனர்,
இலாறிறுககுச மொழிலிடாசெனில?
அவையிற்றின ரொழிலைச௪ திடமாக ஏண்
டா₹கீய வாககசானற வசனகுடையும பாத
மானது கமனதசகமையு௦ பாணிபானது தா
னதரையு௦ பாயுருபயானற விசாககத்ரையு
ப் உபதத ரான தசான*ரச்ணரையு தடை
வேயிவையிரறின ரெழிலைனது சொன
ஞணாகள எ.று
அனமாவினிததிலே சரிடாசத$யும் ஞானசத்தியும் ௪ம
கேசீமா யிரககையிறாலே, சதஇவியாடாரத ஐச்கு அபிவியஞ்௪
கஙகளாகையான ஞானேகதிரிபம் கனமோதிரிபமெனப் பெய
ரபெற௪ுது
இச௫குப் பார்களையிறும் பெளஆகரச் ஐ மறிக, (௬௨)
ராவ யக வன்
சிவாக்ரயோடயருரா வருமாறு...
கவல் மட அறளை
மேல் காமேஈஇரியங்சளுடைய வியாபாசங் கூற்பசல்,
௨--ரூ.தரம். அத்விதஇலக்கணம், ச்ச௪
வாச்சொடு பாசம்பாணி பாயுவோ டுபத்சமைர்தம் நீக்
€னர் மூன? சனமேகச்திரிடங்க ளொனநினைக்?த-இச்2 ற் ௮
விஷய ராக£ால்மாமல் தொழி செம்வ கஈாசையாலேபெ
ரி?யார்கள வ/சாரிச த க: பேோகசிரிடமெனறு அரிதசார்சள 44
௮க்கிய உசாகானதானமும விசாகசாககத மூத்கமே
ஸைக்து னாதி மொழிலென வேதமா ஸ் திடமபொருந்தி
ன வசஈகானதாந ]லிசாசக ந$தநுக *தரையு மடைமே மூ
சொொனன சாரே கி)ிடங் ளிஜடைய &ரிடையெனறு சொ
ன்ஞாகள அலை வ௱ஈமாறு
1விசாக்ச -லிடிதல
உாகா பாதபாணர் பாயூ ௭.ரஙகள ஆட? சுரோத்து
சமானத சப்சததைத தேம் வாகதத நக சமி_மாய் நி
ன௮ உசநிக்கும் தலககானறு டரிஈ ததை ப தியில் பாரம் உர
யுவிடைமாய் நினறு கமனசசைடபண்ணும ஃக்ஷாுசானத ரூ
பசனைசரிசசசில் பாணியானத சே சினிடம ம நினது இசெ
லேர்தலைச் செய்யு, ஜிஃவைமயானத ர- மை &/ஹிசகல்
வாயுவானது அடபுவினிடமாய நினநும விசாகாத்தைப் பண
ஜா சராணமானத ௪௩) 2 சீ [ஹிசசீல் உபலகமானத பி
6 இகியினிடமாய நீனறு நக தசைட் பசாணும ஞாநி
ரிடஙக ளைகதம் கனபேஈதீரிடகா கோகு ௪காம மாயிருககும் ௧
ன மநடுரிடங்களைந தம நானேரசரி,டநுசளூக்கு சகாயறங்களல்
ல. இவஉாது ஞானேநதிரி..காளுூவ கனேே5இரியஙசளு மான
மாவிஜுடைய நோனக சரிபாசததி விடாபாரதது£கு அபிவிய
ஞூசகஙகளாம,
9௩௧௦) ஏ 29. 2 மங ததை 21 08 ,யாணி ஷஹாகூமா
"நி யீ 2 சியாவ கர.சா.மித | ௬௦ ற் கணாயொ
மாசிஜெவ௦ வடடினி ,பாணி.ச-ட | ௧௦90 8 ,யாணி
௪௧௩௮ செவஞானித்தியார் சபக்ம்,
வாகி. வாடியாணிம) முஷவா ௮௫ | காடெ பசியோ
ணிா-ச 7௩) 9ஹ.ச-கவாகி சுர.ச) யொ.ம.58 ॥ ௪௨
கமி. வரந வணுக௦8-%0 , டாணி_ச- .
ந ல ராவி. £நகி, பா மாகிய வாவ.
ரூ மி
வராபரி சா | ௮2 /வவஹ௦௰ க்ஷ கி 2. சரக் 0௮2
08705 பாஃி2 மிமிகறிதி.
மூ 2 சுச்தமாடையி?ல வைசரிபாதி வாக்கான நதோ
னுமெனறு சொலலியிருரசையிலை இவவலிடசத வாகசென
௮ தஒனஸாச சொறறு$ரது கறபனா சொரவமெனனி?? அப்ப
ஓ.யலல். ௮5 வைரி வாககுககு ௮பிவிபஞசஸ?ாக௦
௮9 வவாறெனனிலஜ்? அகாதிரகதமான அசுரஉகச்
கையினாலே பெமுகினபொழமுக ௮53 ையிலே உதபஹதிபா
னதில்ம ௮ச்ஜரவகள ௮நாதி?தாமாராயினலே $லேசன கரி
டை ௮5த அகூரநகளிறுடைய *சாவ்கேதாக சகு அமிவிப
ஞ்ச, ௮க்ஷரக தகு ௮பிவியராக மெனஞளுமல் அ௯ஷ£சாவ்
5இதத துக்கு ௮மீவி.ரூசக மெனஈது, சரங?கதி-$ விமீ தேச
பாஷா பேகஙசளிஞ2 2? ௮ே3விக மாரையினுல் அச்ஷாமல்
ல அச்ஷரமெனபத ௮ாத228[ஸபோாடகம லீ பஞ்-ரனமா
தீதிராயி் சதகந்தாே யாகா?2ராவெனனி? அது *2வவிய
தீ சதமம்.௮த சொனிரூடட மாழிப ௮52 ஸ்போட்கம பல.
கையா லகத ஸைகரியாககுச்கு அபிவியஞசகஸ்காகமாக இ
௪தச சன?மஇரிப வாககு ௪2573௦. சூக்குமாஇவாசகுசப
தீதிககு சப்தசனமாததிர விபஞூசகமே காரணமல்ல, விரி
மே சாரம்ண
லைகளம்- எழு ற.தல், ர்சாக்கே.இசம்-சட்டுப்பாடு, €லி.
௨--௫இசம். ௮த்விதஇறக்கணம். ௪௧௩௯௬
பிஎமுத்.து) ஏ[ஸ்போடசம் - 0ரிலிசசிறத, *2வகியத்தம்-
மீரிகத மெரியாதத
க௦௨ றை _ 5 _ ஸர _கு
அகவ ளிெ _ தாகி, ௭ ச.நா.ச, செ
ஷோ௦ 3௮08௧ ய | யவ ஐ௯௦ 5 அ௦ 20
ஹூ ஹிலாகயாவி.2கா | சஹா யசிகா௱ண௦
விர ஷ_ஃயி -௦00.-00-வ ர.அி ௧௨௮,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அவை
கனமேகதிரிய வியாபாரதை விஎம்புகனரா£
மூனசொனன முரைமைசளி லிருசரூ மிகசீரி பகீ
வாக்சாதியாகச் சொல்லப்படடன மனசசற£ர்பதாரற செ
லுததப்பட்டு ஞானேககிரிபம ஞானசத்தியை விளககனபயேர
அ சனமேததிரி.ப மகரகாரச சாடு சோதத& ஈ8ரி.பாச,த3
யை விசாக்ச, கரியாசததி சமரம..த?3ா டகஙகாரக ளம.)
உதானாதி வாயுச- சேட்டைபைப் பணண), வ௪னாஇத மெரழில்
வரும்.
மற்ற தவெளிடபொருள
ப்
அனலைகைமகதறகல்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0 அணையை
ஏனைச் சனே௦5இரி.பஙகளாவன? வாசரூழு5ஸிப வைச் ஐ
மாம், இவை சொழிம் செட்யுல் கருவிடாகலின ஞானேகச்தகி
யம்களி.ச வேறாக வைத் த5 காணப்பமிம், இ௫லற்நின செழி
லாவன? முரையே வச௪னமுதலிய வை .தமாமெனபதாம்.
௧௧௪௦ சிவஞானசித்தியார் சுபசூபும்,
அற்ரேல், ஓனமாவின ஞானகூரியைகளை விளக்குக்கு
இந்திரிய ம5*கககாணங் கல இபெனஜும் மூத்தாத்துள் ஒன
மே யமையு ராகலின, ஏனைய மிகைபாமயபோலுமெனின ? அஷ்து
ணர்குது2ர் கெழுகசது வருளுசெடயுளெனபது.
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
அவவை (0
மேல் புகசரணததிம் வாககாஇியின தொழில்க எருளி
ச்செம்திமார
வாசகொடு பாகமபாணி பாயு?வா டுபதசமைநதும் நீக்கி
னாமுரனே தனமோ இரியங்க ளெனநினைகது - வாபொடு கர
சரண பாயு ர௬பததமென௮ சொல்லப்பட்ட வைநசையும் ஞா
சோஇரிபங்களபோல இலவையிரறுககு தறிவிலலாசத கொ
ணட கனமேக இரிடங்களெனறு தழறிநத முன்னே பெரியோர்க
ள் சொல்லி வைத்சார்கள;-- கய வசன கமனதரனமும்
விசர்சக।) ரத மூசகமாரைநது எமந ன ரெழிலென வோ
இனா? - தகையிறறினு?ல யு ண.ாகசப்படட வசனகமன
சான விசாகச தனச் சொன்று சொல்லப்பட்ட உற்சாசதசை
புடைய வைஈதும 2௩௪௧ கனமயிகதிரிப;யக ஊளைதின றஜொழி
மென்றது இதியணர்சச பெரி?பார்க ளஎருளிசசெப்தராகள்.
இசரைசொல்லியது, கனமேகதிரி.பககளின றொழில்ச
ல் அறிவி,
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கவ்வகை] அல்கு
கமேர்கிரியங்கள் - ஏனைக் சனமேச்இரிபல்க ளாவன,ஃஃ
வரச்சொடு பாசம்பாணி பாயுவோ பேசச் தமென் -' வர்
௨--தீஇரம். அ௮.த்விசஇல்ச்கணம், ௧௧௯௩௫
கீகும் பரகமூம் பாணியும் பாயுவம் உபக * மை தமென,- மு
ன்னே கினைநத நீககனர் - மூசபேயிவை ொழிசெய்யும் ௪
ருவியாகலின ஞாேே சரஈதிரிபககளின வேருக வைசதனர்,-.-இ
வவைச் இன மொழி 1 - இவலைநதி மெழிமாவல?-- தஇகதிய
வசனகமன சானமும விசாச்சான5க மைஈதம - தககமமு
றையே வசனமும கமனரமும தாரனமும௦ ௮ிசாசகழு மானகத
முூமாகய வைக நம--ஊ கமாமென வோஇஞரே - வலிபா
மென மொழிஈதன ரெல்பசாம.
-4இலவனுரக டை
மறைஞானதேசிகர் உமா.
ண ப்ர0 52/0 0வை
புரசகருவியு மூ-கருவியு மான ராவு£கு பநத
பென றுணாததக&ரமூா.
வாயாதி சோத்திரா9ி புறத்துவாழ் கருவியாகு,
மோயாதமனாதிகாயத் தணருநுட்கருமியாகு.மாயவா
ர்கட கராகமாடு யவறமிவிலுட சருவியென்பா, மாயா
டன் வபி.ஐ,சியறராஐ றுடக்குணடு வாழுமானம..(௬௨)
(இ-ள்.) வாயார இ௫ஙன (ஐ கூறி விரு௨டையும புசமபே
இசுரோத நினது காரி. சுதைச் சாதிசகையாற் புறச்
இிரசதி பற கருவிகளாகும.
த். தலாழ கருவி
யாகு
ஓபாத மனி சரீரசதை விடட ரீஙகாதிருககற மனது
கரயத் தகருழு முதலிய வரதககரண க ானகு ம.தீற்குமு
ட் சருவியாகும் ட்கரணமாகு2,
ஆப்வார் கட் விசாரித தப்பார்கக லிராகமுஃலிப வை
சராக:ா.தி யவ சது மனாஇகளுக குடகருவியாய் நீர்குமென.
௧௪௪௨ *வஞானச்தியார் சபுக்ஷம்.
ர்றிஐட் கருவி ௮ சொல்லுவாகள
யெனபா
மாயாடன வ ௮கையா லானமாவானவன மாயாசாரி
யிர்றிவஉசறாற் ௮. யமாகய கலைமுதற பூமி யீருக விவையிற்றி
ட்க்குனடு வாமு னடு?வ நிறை ஞூசகுமழேசத்தாற் பக்தி
மானமா ககபபட் டிருவினைப பபனக௰ யநுபவியா
நிரகும எழு. (௬௩)
இதற்குச சகதிய விசவக ரண மறிக.
சிவாக்ரயோகியருமா வருமாறு,
௦
மேலகதக்கரண பசஷகரண சமபக்சற் கூறுதல்,
வாயாதி சோததிராதி புறத தவழ கருவி.பாகுமஃவரக்
காதிடைதம சு£?ராசஇிராதி யைகதும பகஷகரணம-- ஓ
யாக மாுஇ காமம் தணரு முட்கரணமாகும - ஒழிபாம லு
லுசல செம்யும மனசுநூ?லாகிய மானமும் ௮௩சசகரணஙகளா
ம். அதய்வாகட் கராகமாதி யவரறி லுட்கருவியமெனபா-இது
நானல்ல விதுகானல்லவென௮ ஆஇனமஸ் ரூ.2 விசாரித
அபபாரச்கும் ௮வாக்கு ராகமவிததை கலைமைனறும மனசர
இயிலும ௮1 தரககமான சரணங்களாம் -- மாமாடான யிற்
நிவாராற் ௮டசகுணடு வாழுமானமா - மாயையினிடததி லு
ண்டாகய இகசத தத ழவம்சளினுலே பக்இசகப்படடி இன்மர
வானவன மாயாமணடல மதயஸ்தரூ அசழ்தியமான
போகத்மை ௪தஇயமென றெணண்ிப் பு£ப் வென நிசனபெர
(ள்
சருவிசரண மெனப இரண்டும் பரியாயகாமம்.
கிராதன்
௨--ரூதீஇரம். ௮த்விசஇலக்கணம். சக:
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
அணஷககைவி ந அதனை அணை
௮௧5ரஐக பகிரங்க பறிவிசசனரா
மனாசி-மனம் புதிடகஙசாரக சிசதம்,-- இராசமாஇ-
கரலநியதீக௭. ஒரு மிரகாரதசார சாசஇரு காரக மானலுடி
கரணகாரக ராய க .வியெனறு சொலல்படடா தாரதலால 2
லை ௨௪௯- பிராசமழ
பறாது வெளிபபொருள
சிவதானயோரதியருரை வரூாறு.
வனக (] அவையவை
அவிர் மி5திரி! ளும் ஒன ரானை விடயிஃக துறு
வாக்கு உடமபின பு௱த?2 சோனறி வி_யி்கு௦ புறககருஷி
கச மனமுசாாயிள அவ்றிநஇரிடங்களாற் அரபட்டட விய
ய,சசை உடம்4ன2த2?3 நினறு விடயிஃகு முட்கருவிகள ஏ
ளக சலரதிகளாவ்ை ௮வவகதக கரணஙகுரான விடயிகசப
பட்டு ௨௩2 படனை ஆனமாவின இசசாஞானக $€ரிழைகட்குப்
பொருத தவ௨னவாய் உளள 5௩௧ கரணஙகளாம் இவை தழ
முள மேதுமையாகலின இமழமுததிரசகருகி-ளு 2 ஒநசலையர
ன பேணடப்டடடி ௨உயினாப் பகதிதத நிர்குரெனபசரம
மாயாளென்ப் பெணபாலாகக கூறிப.த வடரொழி மத
மபரறி ௩ருவசர ய்5ர்பொருட் டெனிலுமாம.
ஒபரமை மீன் தக்கடை
நிரம்பவழகீயருரை வருமாறு.
கை டு கலை
மேலக் உடகரணம் புறககரண மு,சலரன சருவிசளின
௧௧௪௪ சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்.
லே மாடையினிடத் தில தனமாச் சட்ெபட்டு நின்று பசிக்
கூமெனறு தருளி ஜெயகருர்,
வாயாதி சொஃதிராதி புத தவாழ கருலிபாகும- வாச
குப பாதம பாணிடாயு ௬ப௪/॥ொென்று சொல்லப்பட்ட ௮௨௧
தம சோத்திரக தவ£கு ௪டசு சீங்குவை யரக்கிராணம ௭௮
ற செரலலபபடட வைநதும றக விவைபத தும புறக்கருவி
ளாகும் -ஓபாத மருதி காபததணரு முட நலியாகு2- மு
னேசொனன விகதிரியகுகளைப் போல விட்சீப பதர ல த
னமாவைப் பிறிவத நிறக௪ ௮ந.ககரண (க நாலும் தேகது
௮5 குஎளே நிச அறிகிற 2ட3ர.மாகும-4 இயவராகஃ
கராகமாதி யவ௱றிறுட கரறுவிபெனபா் - ததபோசமறறுத ௪
ம் பிரானாருடை.ப இருவாளி “லே அிசாரிப்பாசகு இராசமு
ம விதசையுங கலையு நீபதியவ காலமூம ௮அவைடிறுககு உட்க
ரூவி பாருமெனறு சாதாகாள சொல்லுவாகள),-- மாமாட
ன தயிரநிவற்முற நடக்கு மடு வாமுமானமா - மோகினி3ப
னக பெபபையுடைய மாயாசததியி ஐு.ரசஇமே சடநது இ
வைபிறருலே பநதிக்கப்டட்டு அனுபவியாநிர கம தனமா.
இசனாதசொல்லிபத ஞானேகசதரிபமுத கனமேகதிரிய
மூம் புககரணசெனறு. ௦) அவையிறறுககு உடகரணம ௮6.24
சரணமெனறும) அவையிற்றுசகு உடசரனம ௮ராகாதியென
றம) இவையிற்றுக கூட்கரண முபாதான மாயைபெனறு இ
ச்ச மாயையிடமாக ஆ ௫மாக கனமததுக உடானத்தைப் புசி
க்குமெனலுமுறைடையு மறிவி5
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
அணைகைடு அவையவை
வாயாதி சோத்திராதி - கனமேகதிரிய ஞானேக்இரியல்க
உ--ரூ.ர.இரம். ௮.தவிசஇலக்கணம். ௧கக௪டு
ளாசிய விருவகை யிரஇரியல்சளூம்,--புறத்துவாழ் கருவியாகு
ம்-ஒன்ரனை விடயிக்க ஓுதுவராக்கு ௮அவவடம்பின புறத்தே
சோன்றி விடபிஃகு!2 புககருவிகளாகும் -- பாத மஞு.இ-ஓ
ழிவிம்லாத மனமு5லாயின,-- காயத் தணரு முஃகருலியாகு
ம்-அல்விசஇிரியங்சளாற் றரப்பட்ட விட்யத நசை யடம்பி னக
தீசே நினறு விடயிரகு முட்கருவிகளாகும் -- ௮ராசமா இ-ஏ
னை கலாதிகளாவன?--தய்வார்கட சவர்றிறுட கருவியெனப
ர்-றசாய்கனறவாக்கு ௮வவ?கக கரணஙகளானவிடயிசகப்
பட்டு வ௩தபயனை யானமாவி னி/சாஞானக ஈீரியைசட்குப்
பொரு தவனவாயுள்ள அரச்சரணகுகளாம் இலை தமமூ
ள்வேற்றுமையாதலான,--மாயாள் தனயிர்றிஉருள்-மாயை
பினிடக் தணடாகய விமமு 2 திறக் கருவிரளா மொருகலையான
வேண்டப்பட்டு--றனமாத சொடககு.ன்டு வாமும- உயினாப்
பச்திச் த நிர்குமெனபசாம்.
மறைஞானதே௫ிகா உரை:
பூதா இமிற்றோனறிய கன மாத்திரைகள௩2 ம௫ற்றின்
காரியமும் புரியப்பட்டகமு மீசெனப
தனர்த தகா.
ஓசைநற் பரிசரூப விரதகந் தஙகளென்று, பேசு ட
மாத் தரைகளைந்தும் சடக் தாதிகத்ச, னேச ற்
விந் இரியஙகட்கு நிகழமி வித, காண்டு, மாசைசே
ர் மனாதிதன்மாசத் இனராபுரி யட்டகநதான். (௬௪)
(இ-ள்.) ஒசை) பூசாதியாங்காரசதினீன்றும் சத்தம் பரி
ற் பரிசரூப சம் ரப மிரதல் கர்தமென்றுசொல்றிய ௪
௪௩
ர
௧௧௪௬ சிவஞானித்தியார் சுபக்ூம்,
விரக கம் னீமாத்திரைககைர் தக் தொன்றும்.
சங்களென்று பே
சுமாதஇனரைசம
க். தம் பிரககும்
பூகாகதததின
சேசவிகதிரிப இரரச் சத்சாஇகாரத்தா லானமாகசளி
வ்கடகுறிகழறிவி டதத னேோசத்ரையுடைய ஞானேகதிரியல்க
தீனாசகாணடும சைநதுககும் விளககததசக வறிவு.டாம்.
அலால் ௮ஃதிலலாவிடத தறிவில்லையெ
னறுங்கணடோம, அ௫றகுக சாரணம்.பா
செனில?
அசைசேர் ம ௮சையே வடி.வாகநிறர்கு மனத புச்தியா
ஞூதி.சனமாதஇி ங்காரம் இங்கனம கூறி யசனமாததிரை
ரா புரி யட்டகச களைக த மானமாககளுக கிவவெட்டும் புரி.ப
ஜான. டடக சரீரம் எ-று,
ஈண்டெடடெனறு கூறியிருககப் பூகனாசரீரம்போனால்?
என்ஹும் விருத்ச5தில் மூப்பதெனறுரைகூறி॥ ௮தமாற்கொ
சாககூறுவ் குரறமெனனின? ௮ஃதனறு: அமமுப்பது மஉலெட்
டி ஐளடஙகும. ௮ஃ்கெகயனமெனனிம் ? பூகம்-டு, சனமாத்
இரை- 7) ஞானேஈ$ரியம்-டு, கனமேகதிரி. ம-டு, ௮சசக௧ரண
௬௩, குணம்-௧; அதற்குக காரணமாகிய பிரஏருஇ-௧, சலாதி-
௫, இவ்வெட்டுககொச் த மவலெட்டிலுளடங்குகையாற் குத்த
மில்லையெளவறிக, எபோரறுகனமஞானமுடன ௪சதாதி பூசா
இ, சாற்றுமன மூனறுசததுஉமு--மேத்தகுன, மொன௮டன
மானகலாதிடைகந முப்பானியையு, மென்ரபுரியட்டச மென
சொண்?,
இசனுன் முப்பதக்காஸ்ச, (௬௯௫)
வண்வைஷைண்மைகாகளைளளவைய காக கவ டர பை வவவத்வ்லைவ்வைகைகைவளுவல்ல் குவலய ணை க வைகை வச் வைகளை க கள லைவ ப ஸ்்வைளயலை.
உ௨--ருத்இரம். ௮ச்விதஇலக்கணம், ௧௧௭௪
சிவாக்ரயோடுியருரை வருமாறு.
சமை வகை [0] வண அண்
௪௫௫௪ பரிச ரூப ரச ககதஙகளென்றுல் காணதனமா
தீதிரைகளைச் தும பூசாடுயககுசாரததிலே மோனறும. ரூனே
கதிரியகக ளைகதுககு மிரத பு ரசன்மாசஇரைகளிலே உப
தீதியான றகாசாஇ பு பூ? ஙகளிறுைய குணமாகீய சத
தாஇகள் விஷயமாம இசாரூபமாகிய மனசும சககாரமும்
புத்திய மிகசக காரணபஞாமனமாதகழிராசளும புரியகடகச௪
ரீரமரம. இறு சகலாககு
பதா ாப பக்க று . 09-2றயபயா பண னார் றா
க்
ட்
பொல பாணி | வணுக2820 , டாணி
வ 3-1 ஊ௦காறா 5. மெெக ராகி ॥ சுவகாறா
டத் 2) ரு சு ்
மாலு சாம ஐ.மா.தா_ம. நர 5, வா௦ஹூி, | ஈய
ஷஹபு..2?
வரா -இவறா ஈவொமயாமு வதுசட | உ
௦3 நஹஹ௦காற$வ-ய வேகமா 720.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வெண்ண) ஆதாய
தன்மாகதிராசமூபத்திபைச் சாற்றுகன ரர்.
ஓசை நற்பரிச ரூப விரச சர் தங்சளெனறு பேசுமாத்இ
ரைகளைச் தம் பிறக்கும் பூகாதிகத்தில்-தீ.விரகரா இ பேத பீன்
னசத்த குணமொனறு முடையது சதததனமாழ்தினா, சத்த
பரிசகுண மிரண்டுமுடைய த டரிசதன்மாத்திரை, ௪.2.௪ பரிச ரூ
பரகுண மூனதுமுடையது ரூபசன்மாத்திரை, சத்த பரி௪ ரூப,
௧௧௮ சிவஞான த்தியார் சபகூம்,
சசருண நான்குமுடையது இரசதன்மாச்தினா, ௪த்ச பரிச ரூ
ப ரச கஈ௪ குணமைஈத முடையது கர்ததனமாததிரைாயென்
௮ சொல்லபபடும டஞ்சதனமாதஇனாகள தாமதாக்காரத்
இலுள டாம
சேசவிஇிரியங்கட்கு நிசழறிவிசனார்கா எடும் - பத்துதித
விரு௨மை யிநதீரி। ஙகளக நப பஞாபூகசகசோடு கூடிய ப
சா சசனமாதரைகறால் ஞானசத்தி சரிபாசதஇகளை விளக்
முமறியென றபசரிகப்படும சாமாசதிய முற்பததியாம். ௮
ளவ ல ரர 4
சசம ரன மாசஇராய மாகாசமூங்கூடித் சேரிஐ றேரா
(போல முள௱ரையிற சுராததிரோதிரியத துசகும வாககச
தரிட சச மிடராமிரககம பரிசசனமாததிரையு 2 வாயுவு
குகூடதி தொசகேககிரிபசதுசகும பாசேஈதிரியச தசகு மூ௪
சொலலிப மூரைமையி லி_மாயிருககும, உரபசனமாதத
யு மசகனியுஙா..௨ கேத இரேஈஇரிப5 நசகும பாணிச்திரிய
தீதுச்கு முன சொனன மூரைரையிலிடமாயிருககும் இரச ௪
ண மாத்திரைய மட்புவு-:ூடி. ஜிஃலந்தரியததுசகும் பாயு
லே ரசிரியகுதுககு மூன சொனன முழைமையிலிடமாயிருககு
ம கரச சனமாதகராயு௦ பிருதிவியு கூடி. அக௫ராேசகதிரி
உ௫ு.தக்கு த 52 ச௩இரி.பச தக்கு மூன சொனன முூறைமையி
னி. மாயிருககும
துசைசேர் மனாதி தனமாத்தினா புரிபட்டசச் சான் - இச்
ஸு டொருஈஇப மனம் புசதி மகந்காரந தன மாததிகா யை
ச_தர்.தான புரிடடடசம,
சூரகுரதேசம் திருமபப் புரி சூச்சும சேசத்திறே ௮ஷ்
டசம எஃ0ஃசொததெனன பண்ணாீட் பூசககொத்த, சன்
மாததிரைஃகொதத) கனமேகதிரியக கொத்த, ஞானேரஇரி
௨--ரூஇரம். அதவிதஇலக்கணம். ௧௧௪௯
யசீசொக்த, அக்தக்ஈ௩ரணச் சொதத; குணக்சொஜ்.த, பிரகி
ரூதிசகொதத, கலாஇிககொத்து இவைக3த் தன்மாத்தினா
அசதசகரணங்களரசய வெட்டிறைைடகூ முப்பது தத.தலம்
புரிபட்டகம மூனனுங் காண்டீதுதோம ழூ ஈசொல்லிப முறை
மையி. குணமுடைத இரவி.பஙகளாய்ப் பூதிகா வா களாய்ப்
பிரசுயக்ஷவகளா யிருகனற தனமாததிரைகப் பஞசேச
திரியவிஷயப் பிரதயக்ஷகாரிப பூர்குணமகளாசச் சறிமரை
சிறி.ஜ தீதிதுவககடடனை முசலியம ரறுட சொல்கிய சறியா
மையா லெனவறிக,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
௦
அவவிருவகை யிர்திரிபஙகளு5 தோனறி பபின பூரப்பூ
தாதி யகஙுகாரசதினி உறர சததமுூதலிப தனமாதனை
யைஈ,ஐக மோனறி, அவவிஈதீரியங்கள தததம விடயஙககா
அிடயிஈகூ ருது ஊக செய்விச.து உடனிற்கும, இதசன
மா.சதிரைபாஈ றம ௮கதககரணங்கள மூனறு மாகிய எட்டும்
ச்சடடிடப புரி.பட்டக வ._மபாமென சநிகவென பதாம்,
மாத்திரையென௪த தலைக குள,
விடயவடி வாகிய சததரதிகடகுக தனமாச்ரா வடி
வாய சச்சாஇிஃடகுஈ தம்முள் வேசறுமை சாணமாட்டாசா
ருக்கு வேற்றுமை காட்டிவார், மனாதிசனமாச்திரை பு॥ி.பட்
டசமெனபதூஉ முடனகூறிஞார்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
வலைவவவ(] அவலை
மேல் பூகாதி யாவ்காரத்தலே சன்மாத்திலாக எைர்தர்
௧௧ சிவஞானசித்தியார் கசம்,
சோனறகள முறைமையும் காரியப்டடு முறைமையும் அருளிச்
செப்கரூர்.
ஓசைநற்பரிரரூ.. விரசகந்சஙகரொன௮ பேசுமாதஇரை ௪
வந்தும் மிராரூரபூசாடகசஇன, - பூசாதி யாங்காரததிலே
௪த2 பரிச ரூப ரச க௩தறசரெொென்று சொல்லபபட்ட் தனமா
தீதிநாக பாது தோனறும--நேசலிகரிபஙகட்கு நிகழறி
ஸிசை்சரண்டுர.. இரச்ச சதமாக பாதம் காணனால
அனமாகாஞுசருப புசிபபிலே 2சனகழகசை யுண்டாககு$ற
நோன விரலரியுக எகறுக்கு௦விளகுகததகக வறிவு ஈடாம,
இபப பன்றிபும இஃ சதா சூககு பேேகமுமாம். ௮
செறஙை பெனவிழ்? நசை மரு திதனமாத இிரைபுரி
॥உட.ச₹ ரன - இரசையபொருதி இரகமட்படாரினற மனந
உபுதஇிபுபருுகாரமும சனமாதினாக மாசதும அனமத
ஞுசூட புரிடட.க தேகமுமாம,
இச 2) சொல் ஒிய அ பூசாத யாங்சாரததி?ம ன் காதி
சள் சோள றுமெனறு ர இவையிர நினல சோ அ இரியல்க
ஞூ௩க அறிவு னடாபொனறமை, இலைதான புரிட்ப்ட் ட தேகமு
மாமெனமு முரைமை. மறிவிழக த,
சுப் 1மண்யதேசிகருரை வருமாறு,
களைப்.
பூகாதிகத தன - அவவிருவகசை யி திரிபலகஞூம சோன்
நியமின ஏனைப்பூசாதி யகற்காரத்தி வி௮ம,--ஓசைநறபரித
ரூபவிரசககச ளென்று பேசுமாதஇனாகஈ தம் பிறககும்-
எச்சு ம நனமையாகிய பரிசழூம உ௫௮வழும் ரதமும சக்கு
மென்ற சனமாச்திரைகளைம் தம் சோனி, -சேசவிக்திரியகி
௨--ரசூதிஇம். ௮ச்விதஇலக்கணம், ககடுக
கட்கு நிகழறிவிசனாற்காண்டும் - கேசமாகிய அவ்லிர்திரியல்க
ள் தத்தம் விடடங்களை விடயிககுமா மூககருசெய்வித் து மு
தீல்வணை.டா லுடவிற்கும்,--தன்கீ£ா2 இலா யாசைசேர்மனா
இஃ இதசனமாத்தினாச ௭௩% த௫ இர்சாருப ரர அக்தக்கர
ண மூனறுமா£ய வெட்டும் கூடி ,--புரிடட்டகரதநான - புரியட்
டக உடம்பாமென றறிக.
மறைஞானதேசிகா உரை.
அணை 00-௮0 ணை
மேற் பூகங்கடோற்ஈமு மகன தறாணங்ச ஞூ
மதரிற்கு மூரைபையு முணாச தசீமுா,
சாற்றிய பஞசதனமாக் இரைகளிற சக்சமுன்னாச்,
தோற்றும்வான் வ.ரிரரீாமண் டுடககயே யொனறுக்
கொன்ற, கேற்றமா மோசையாதி யீருஙகுண மீசைம்
துகிற்கு,மாகறவே பவிடயபூ 3 மங்காங பாவத்தாமே.
(௬)
(இ-ள்) சாற்றி இக௩னஞ சொல்லிய தனமாததீனாக
ய பஞ்ச த ளைகதினும
னமாக தி
ரைசளின
சத்த முனனா முதர்கட்சததத்இலாகாசமும், பரிசம் இ
த் தோத்றும்வா ல் வாயுவும், ரூபத்தி லக€னியும, இரதத் இல
ன வளி இரீர்ம ப்பும் சநசத்திற் பூமியும் இப்படியே தேர
ண் னறும்.
துடக்கயே ஆகாச முதலாக வோசை முசலாயுள்ள
பொனனக் சொ குணங்க ளொன௮கச்சொன் ரொரோரவயொரு
சசட$ு௨ அஇெவெஞானிச்தியார் சுபக்ஷம்,
ன்றல் கேற்றமா குணங்களோம்சமாகப் பதினைச். தம் பொரு
மோசையாதி யி க்தாநிற்கும்.
௬ஙகுண மிசைக
தகிற்கும்.
௮வை வருமாறு -றுகாசத் தச்குச் சத்சமொன்றுமே கு
ஷம், இதச் சதகம் பிரகிதசொனி வனனானமகமனது.
வாயுவுக்குச் சச்கஞ் சாசாரணகுணம பரிச மசாதார
ண குணம,
௮கூனிககுச் ௪க்சமும் பரிசமுஞ் சாதாரணகுணம், ரூப
மசாதாரணகுணம்.
அப்புவககுச் சச்,சம் பரிசம் ரூபஞ் சாசாரணகுணம், இர
தீ மசாதாரணகுணம்
பூமிக்குச சததம பரிசம் ரூப மிரதம் சாசாரணகுணம், ௪
த்தம் ௮சா.சா.ரண குணமாகும்.
ஆகாசமொன்றுககுமே சத்தம், மற்ற சாறு பூசல்கட்குஞ்
சத்தமில்லைபெனின? இனி வைசேடிகஞ சொல்லில் அகாசச்
அச்கு எதிரொலியும், வாயுவககு௪ ௪௪ சசவான வொலியும்,
அப்புவுக்குச் சஉலசமாதியான வொலியும, சேயுவுககு தமதம
மான வொலியும, பிருஇவிக்குக கடகடாஇ.பான வொலியும்)
இட்படி பைர் தகருஞ் சத்தங் கேட்கப்படுகையாற் பஞ்சபூத
கட்குஞு ச.ச முண்டென உறிக.
௮.ற்றவே விட சூக்குமமாய் 5 சகோற்றபபட்ட விட்யக்
பூசி மங்காகல்கி கள தூலமாகய பூச்ஙகளின் மூஹைமை
பாவத்தாமே. யைவிசாரிச்குமிடத.தத சேகமூச் தேயு
ம்போலச் சாவானமாக்களுச்கு மிக்தப் பத்
ில்கூடியே காரியப்படும் எ-று.
௨-௫ தீஇிரம். ௮தவிசஇலக்கணம், ககடு௩
இதிற் ஐன்மாத்தினா கடம்போலகும் பூசமநிழ் பூசமண்
போலவுமென் அுவமித்தல்கூறும்,
இ௫ற்குப் பெரட்கரத்துல காமிகத் த மத ங்கத் தமறி ௪.௬௫
சிவாகரயோ கியருரை வருமாறு,
ண () வலுவை
மேலாசாகாஇ பூசங்சடேோனநுமாறு மவர்றின்
குணஙுகளும் கூறுதல்,
சாற்றிய பஞுசகன மாச இிரைகளிழ் சத தமுனனாச் மேர
௮ம் வான வளி இிரீ£ மண - மூன பூசாஇியகய்சாரததிலே
சோனறுமென்ற பருசசனமாகதீரையாகய சத்தா இகளிலை
ஆகாசம வாயு சேஜச அப்பு பிருஇலி படைச் தகசோனதும.
அடசகடேயொனறுககொனரறு கேற்றமா மோகசசயாதி
மிருல்குணமிசைச் தநிர்கும - ஒன்றுககொனறு தடகூயேபெ
னறத, முதற் கூ5இரசஇிலே (வான வளியாறி பூக்க தருவ.த?
எனறகற்கு அவிரோதமாக ஒனறையொன்று சககதஇகதச்
கோனறுமெனறு சொனனத; ௮கா சாதுபான அரசு பூச
துசளும், சப்சாஇகளான அஞ்சு கு௱வ்கம்யும் ௨55 ரோத*
சமாக ஒவவொருகுண மூகமாத உடை ததாயிருக்கும,
லை உருமாது 2
பஞ்சகனமாதஇரைசளிலே பூசங்சள்சோனறும், சன்
மாத்திரையென௱.து பூசோற்பதஇகசே காரணமொழிர்து வே
௮ வியாபார மில்லபெனற த,
இதிலை முதத்சொனன உம்பூசசப்ச தனமாத்தஇலா
யிலே தசாசசசோனறி 4 ப்ரதிச்சொகி சபதத்தை குணமாயு
டைத்தாம் *இிருச்பரூபமாய் வரயுவாஇ சாலு கூதிங்களுசகும்
ர் வசாசத்மைச் கொடுச?ற தமாயிருக்கும், இஇஐுடைய கு
௧௪௫௪ ரிவஞானசித்யொர் சுபக்ஷம்,
ஊமானசப்தம் சுரோச்இரோர்திரியத்இஞலே $ சராஹ்பமாயி
ருக்கும்.
% உரிபூசம்-சாணப்படுவத. 4: ப்ரதிச்தொநி-பெரியவோ
சை, 1 ௮௨காசம்-இடம். $ சிராஹியம்-௮றியத5௧க,த.
- அறுர்பூகசத்2 உர்பூச ஸ்பரிசாச் மகமாயிருககற ஸ்பரி
சதனமாததிரையிலே தகாசழ்சை தவதிதது வாயுசசோன
றி சச௪க சப்ததசையும ௮நஷரு சே ஸ்பரிச ட குண விசேஷ
கசையும உடைத தரம; துகாசமுளளளவூம் ௪ஞரிப்பதுமாயி
ரூசகும. இசலுடைய ரூணமான லபரிசம் துவககு இகதிரியத்
இஞலே கீராகமமாயிரு கும்,
-- விறுர்பூசம் - சாணப்படாத.த.
* குணவிசேஷம் - குணமேனமை,
அறுர்பூத ௪௧௧ ஸ்பரிச உர்பூச ரூபாகுமகமாகிருச்சத ரூ
பனமாததின-யிலே வாயுவை -- தவநதிகதுசேஜச தோகூறி
தகதக சப்ச த்தையும் உஷ்ணல்பரிச தசையும் ரூபகுணசசையு
ம் [ சாஹக * பாசகாதி ௪சதிடையும உடைததரயிருச்கும்
இதிஐடைய குணமாூய ரூபம் சகூரிச்திரிடத்தினாலே கரா
சயமாயிருச்கும்.
4 தீவநதித்தல் - சேருசல். 8[ தாஹக-கொளுத் த:
* பாசக-சமைசகற,
அநுற்பூச சகசஸ்பரிசரூப உ௱்பூக ரசாத்மசமாயிருச்கற
சசதனமாததினலாயிலே சேஜசை த௨நஇ,2.த அப்புததகோனறி
சலசல சத்த 230ஸ்பரிசரூபத்சையும் மதரரச குணவிசே
கையும் உடைதசாயிருக்கும். இதினுடை யகுணமா€ய ரசம் ரசு
சேச்இிரிய ச் இனுலே €ராகயமாயிருச்கும்.
௨-- சூத்திரம். ௮.த்விசஇலக்சணம், சகடுடு
அறர்பூச ஈத்த ஸபரிசஈ ரூப ரச உற்பூச சர்சாத்மசமாயி
ருக்கிற ககததனமா ததிரையிலே அப்புவை தவநஇச்து பிருது
விசோனறி கடகடசதத ற ௨:௫3 ஸ்பரிச மதராதி ஷட்
ச, கயுக கந3விசேவ ரூ வ மரையுமுடைதகாய் * சாரச
மாயிருக்கு2. இதிறுடைய சணாாானகநதம் நகராணேகதி
ரி.ப.5 இனாலே £ ராசயமாயிருசகும்,
இலலவாறு பஞ் பூசங்சளுு சொனறும்,
சப்சம் காச, துககேழுணம், நற நாலு பூசங்சளும்கு
மல்ல.
வாயுவா இாஞுக்கும் ஸ்டரிசா? யொவவொன?ே குணம்
எனறு வைசேஷிசா சொம்லு௩ற ஹேதவான ஐ பிரத்தியடச
மாச பிரு வியா தியி சபக சைக காணசையினறாலு மிவவா
று அகாசகமோ சொல்லியிரு? சையினாலு ௦ பிரசதிமட்சாசம
* பாதிச விஷமமாகையினுலே 1; காலாத யாபாதஷட ஏது”
வாபாசன
உ ாரகம்்-ாரிகசதது * பாடுசம்- பாதிக்கப்பட்டது.
* காலாதயாபாதிஓ.டன - வேறு பிரமாணததினுலே பாதக்
கப்பட்ட சாதுஇிடமூளன ஏது.
௩௧௦ வ ளஷூெ த் கவ தமாக ஹூ
3௨௦92 நவொவலல 0 | அநா2, றாவ ஜொஷா
கம3வி.மிவ 7.2) 2௦-28-௩௮9௧ ॥ அ௮.சா_ந கிஸா
அமாஅ,௦ கிணி வி.20 | ஈவ் நா ௮,த
வெ) வ௦ ரு; ஷஸு.3வ£.மி_ தட || -௪0.சா.ந) உர்
அமா, உரமாகி அ, சயாமி.௪ட | 1௦0.5, மர௮7
8வெ)வ3௨.ச-ஷயஹ32ம.20 | வெ 372 பர வஜ.நா
௧௧டசு இவஞானடத்தியார் சுபகூம்,
ல 0 ம-ஐ8யொ ஹர.ச வணுகடி | ற பாத
கொ.சறமடண உவகாபாசி வர ௮ 9௯4 | பழு.ர.ர௧ லு
நவரவவ.தகாலெரிதொ முணா? | வே வா யா றி
ஷுவெறாசி சி ஹவண.. ல. _அிபு052.ம9 ॥ வ ளிஸெஷ
ற்ப சதபத. பாடி சஷி _த5 | ஸெ.-2- வெ...
ஸெஷிசகாஷஞொய௦ ணவ வன்ம தடவு ॥கா
மாசியாவசிஷ ௨௨? பதி 3 *ாமவோயி.ச$௨ ரு 37௦
வஙவலறா பர ஜலுும0ெ நெ | யகஸுகபாகஸா
வொ ரட் நசி உய 40ம5 | வட்
ராொய வஜ்ர. ம-௫.க.௮.ச-ஷ யெ] ௯ஸ்ரீ.2_சா
ஷ்ள ஹிவாயொ 1? ஸீ காஷுஎ வாறி) சசவஹொ$ | ர
ஹொஹ9ூறஅய-ர! ஷயியஉ. ஈ்ஷி.சளல தி,
இவவா.று ல ட அற பஞ்ச பூகள்களுக்
சகோனறித்செனன வேண்டுவதிலலை, தகாசததிலே வாயுவும்,
வா.புகிே? ௮க்னியு, அசனியிலே அப்பும், அபபிலே பிரூது
கியு2 கோனறிதசென்றே சொலல லேணு£2 வாயுவாதிக
ளிலே சப் சாதி குணங்களிருக்சையினலே சாரணகுணமே
சாரிபததிமே புன்டாகவேறுமெனறு ம நியாயச்திஷலேயெ
ன்னில்? தகாச,ச்தி?ல ஐ5 தகுணமு மூணடென று சொல்லவே
ண்டி வரும் அஇல்லை.பாகையால பஞ்சதனமா,தநிரையே பஞ்
ச்பூச்ங்களு£முக காரணம்,
அடிரகிப ௪002, வ... நாகாரா ாய2.௪ வாய
.)வரயெர மி ஹ௦லவ? | நாமெ ராவஸ.த$ வர
௨--சூத்திரம். அத்விதஇலக்கணம். கசடு
யிபஉ3 இமுாயஉஸா... மாசி | கா௱ண௦ ஓுண்ஹச 1௦
அிட--காகாயெ.ஷ-, ௨25 ॥ வெ 25 பனு மண
க௯ூ௦ஷஹ திவ் அழரஹ ரு ௧,0௦௦ ஜாய அர வே
௬காதா..2௦ ன்ப கா ஊது க? தி.
ன்ற காச ரானறி துகாசமச்சிலே வாயுவாஇ
பூசககளு மொனறிலே யொனருயத மோனதமெனற வேத
ஸ்ருதிக்கு, இவவிடத்த பஞ் ச.ஈமாத தரையில சோன்று
ென௫த வி?ராகமெனனி௰ ? காரி, £யேயுன்டான குணசு
தைக் காரணசஇலை யுண்டெனறு அநுமிககவேணு ம்,
-அஜ-௧௦ - யர மா யாரா யாவது காய.-2௦_௪௪4
கா௱ண௦கூழெ.தி.
கையால் கர்தாடு ஐ௩.துகுணமும் அகாசச் துக்கு உண்
ண்டாகவேனும் உண்டாசில் பிருதுவிச்கு 2 அகாசத க்கும்
விசேஷ ரயிள்லையாம். அசாசமானமாவிலே சோனழலுமென
னில்? தன மாவும ஆகாசம்போல சடமும் விசாரியுமாம் .ஐகை
யால் மூன சொனன அனமசப் சச் றுக்கு லடக்ஷணையாக 3
ன்மா வச்சேதகமாயிருஈகற அகஙகாரமே அர்த்தம் அத ௮
ன்றியும 4.9௪ பஞாமிசானாம அகாசாதி பொனறிமேபொ
ன்று சோனதமெனறழ, நகாசமுதலாக ஒன்றினபினனொன்
அண்டாமல் இரமததஇிஷலும பஞ்சிசரணததினாலு?ம அசையா
ல் சுருதிச்கு விரோதமில்லை
றித்ாசத்தி எஞ்சாது வேற்ற: றத்மா வச்சேசம்..
ஆத். துமாவின தாமம், 4: நிமித்த பஞசமி- நிமித்கார்த்,ததஇ
ல்வ்ச்ச்.
பஞ்சகரணச்சிரமமாலத ஒரு பூக ஸ்வரூபச்சை யிரண்
டாக் யொரு பாதி யச்.த பூகமாகவே யிருக்க, நினறபாஇ
க்கட சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
காலாடி நின்ற காலு பூகங்களிலும் அகயோச்யம் வியாபித் இரு
ட்பது.
இத ஒனறுச்கொனறு துடச்சயென்ததற்குப் பொருள.
இ.த சாசாரண மஹா பூ3ங்கஎ,
லோசாயரறும் பெளச்சலு ௦ பூகசதஷ்டயமேயற்றாது
ஆகாச மெனபமொனறி௦ல, ரா சொல்லுறது அசத்து என
பார்கள் , அவர்கள் சொல்லு$ததரற்கு முததரமும் சம்மதியு எ
கூறுவாம.
பூரங்கள் பிருதவி யட்பு சேஜோ வாயுவெனகற காது
பூக மொழி5து ஆகாசமெனெரரு பூகமில்லை, உணடெனூறது
டீரகியட்சமூ மல்ல ௮றுமானமு மில்லை எனி௰? இதர்குப்
பிரத்தியடச மதுமார மாகமம மூனராலு மாசாசமுண்டென
அ சிததாநதந கூறுக
பிரரணிகளுடைய போககு வரத் த யாசொனறுண்டானு
த னடாம். அதரகு ஏ.தலாக அகாசமென்திற பஞுசபூகம்வே
ணும். இம௫னறியும௦ சப்தற் குணமாகையினுலே ஆ தீவராதி
* சப்தற்களுககு குணியாக ஒனுவேஹு ௦. ௮2றகு ப்ரு ஐவி
யாதி காலு பூகங்களும குணிஈளாகாதபடியினாலே பாரிசே
ஷ௫திஞஷலே சப்ஈதமைக் ருணமாகவுடையத ஆகாசமென்
ஜொரு பூகமுண்டு. நாலு பூகககஞடைய அபாவமே தகாசமெ
ன்னிஃ? அப்பொழு ஐ கடாபாவம படமாகவேணும், தசாசம்
சத், *குணமாகை.பினலே திரவியம் ௮பாவமாகாழ,
உதிவரம்-உரத்த, * சதச்குணகம்-சததத்தை குணமா
க்குடைய து,
௨௧௦ வளவள _ அகவாரயெ.3வ ௩ல-௫.சா.கி
22-௫0.28௨) ௨௦௧80 | மசாமசாசிவரா வாறொ ய
௨--ரூ.தீஇரம். ௮த்விதஇலச்கணம். ௧௧௫௯
ஷித)ஹ.சி 5 ரணா௦ ஐவெசு ॥ .சலெ.ச.,௨-௫.௪ சாகா
பாரிஷ. சா 9-.மி௨;-௦௦மவர? | கி௦அ.தீவ , £உடாவோ
மாண வெசூமண கவ ௪0] மணீ வாகாஸு 9.2 ரக,
௮3 ந ரண 9 திடீ ,ய( | கவ வொ ஜாவய$ வ _த
ராவாவொவி 55.௧8 ॥ 0௨ வாவொ! ந ௨.2 வ
டாமாவ? வட்ஹ) வ | ௬ஊாவொய௦ வா ஆ. ஹூ
சு
முற ஜி!
82000 அபா ரப முய தி ,
மேல் நியாமவைசோதிகா அரசம் நிமதி.ம், இ உ ர்சூ
உற்பதீதிநாசஞ் செரலலவேணடு௩ இவை. ரூபதநிர விடத் துஈகு
சரசமொஜழி.ப அரூபமாயிருப்பதற்கு சாசமெலயலாறு,பூரசதஷ
டயங்களிறுடைய உறபததி ஸ்இிஇராசங்களாகிய கால நிரவி
ய வியாபியாயிருககற றநசாசகு தக்கு உற்பகஇராச மெவவாறு
கூடுமெனனில் ? சைவ வைக வை௨ணவ சாகங்கயாதி யாகம
ககளிலே ஆசாசசதுச்கு உற்பததி நாசஞ்சொல்லி யிருககை
யினாலே அகாசத்துககு உறபததஇிகாசங்கள சாவதந்திர சித்
தாகத தசம்,
௫ல் க&2ரஇகள மணங்கள், பிருதவ்யாதிகள் குணி
கள். குணிகளுக்கு குணமெப்படி.ச் காரணமாமெனனி ? ஜட
வஸ்_தக்கள் குனத.றசரு 2ூரயமாகக் குணியென ரொனறில்
லை: ஜடவஸ் தககள எல்லாம் குணமே! ௮2 சைசர்பத து
டனே கூடினபொழுத னைதநயம் குணியும், ஐடம் குணமுமா
௪ அறியபடடும், ஜு.த்செல்லாம் குஷசமகமே! தத்மாகச
ளே குணிகள். அதெங்களென்னில் ? விச்வம் சாசதாச்மகமெ
க றும்கோரா்மகமென்றும் மூடாத்மகமென்றும் ஐடமரகய
௧௧௬௦ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்.
ருணமும் இத்சாகய வாத்மாவும் சம்பரதிதீத பி ரபாவத்தை
சீ்சொல்லுகையினாலும அப்படியே ராஜசகுணம் ஆச்மாகினலு
டைய தருமாதிப் பிரவிருதஇககும்,சாமசகுணம், *௮ரியம பரி
யாயமான ௮5னமத தக்கும)சாதகீககுணம் நானப்பிரசாசத்
தசகும் ஏதுவாக சமபஈஇக்கைபாலும; பிரவிருததியிஞலே
மோஹமூம், அரியமதஇறாலே துசகமும், ஞானத.தி லே ௪௪
மூம் அநுபவிககறவன அசமாவாளகயாலும், ௨௪ பாவே குரி;
ஜடககள் குணஙகளொழிய குணிகளல்ல நூலு ௦ ஜடங்களுக்
கு குணரு ஈரீ விபவறாரஙகள நுகமங்களி2ல சொல்லியிருக்கு
தே யெனனி”? மாயாசாததி பரிணாம விசித் இரககளினாலே
* பூர்வோதிதக கச.துவங குணியெனறும, அதனிடததிலேயு
னாடானதாகு ௫௮ னறும, தீச்பேக்ஷையாக முூனசொன
ன தககே குணிஓெனறும் விபவகாரமாகையால்; குணந தனக்
சே பூர்வாபேக்ஷைபாக குணமெனறும், அபராபேக்ஷையாக
குணியெனறும வியஉகரிச்கபடடு0 கலால் ஜீடய்களெல்லாம
குணமென்பே5 $ பாரமார்தஇகம் --
ு பிரபாவம்-மேன்மை) * அநியம்-அகாசாரம், %விசித
இரம்-இச்சரியம், *பூரவோஇத-முனசொல்லப்பட்ட, உணடர
ன, $ பாரமார்த்திகம-உண்மை.
2௨-௧௦ வளஷெ - பாவிசீ.நாட ரமண கெ ரு
௬ ர0.சா 2 முனெிஹெ_ச-.சா | _நமணீக பபிஒ௦
யொஹி ஜலொழஈணஹபு,ய$ | மணா வவா_ந-ம
௨-யஜெ ம-ணிவா௦8 £0ஹ௦.சா$ | விரு. ழ-ணா
அ ௧௦௨௦ வொற௦ 8-இலா ம் ௧௦ய.53| அமா வர
உ--சூ.தீத£ம். ௮த்வித இலக்கணம். ௧௧௬௧
அி.ரிய அகாறாஸ.கூ ஹெ.2-.நா | சொ ஹஉ-$வ
ஷஹுவா5 சவாஉவி_நாஹ..க௦ய_5௦ | வெலி, 2
குவறிண £9ஹ 3 அணவாவ முனா மணீ ஐ.தி.
அற்றவேயுடையபூத மஙகரங்ம்பாவத ரமே. தாழா
சணமான பஞ்சபூகயாளியேயு. ௮ காரிபதுகள தனமாது
க்கு ௮ங்கமும, அனமா அபரியுமாப் நிர்மா. ஓவைவருமறு
௮சாதாரண பிருதுவியி?௦ எலுஈபு ௭௪ டயிர தோல
கம் பல முசலான கடிஞஙகமெலலா முனடாம
அப்பிலே மூ,தஇிரம ரகசம சிுமம் வேர்வு ச£கலம்
மூதீலான $ரவருபமெல்லா முன்டாம.
சேஜசிலை இருகயததிம் ௨௨ணம் அரஈபாகாஇமூப பா
கம்பண்ணுகசை ஈபனததிலு௩ணம ரேகதஇில் கா௩இ பைசதி
யம் தாபம இதூயாதி உஷணகுணரப முன்டாம
வாயுவீலே பிரானாபாகோராந வியாக ௪மாஈ நாக சுர்
ம சரிகா சசவததத தகஞ்செடனெனலும் சசவாயுகசளு மண
டா அகங்கார விருசதியை அறுசரிதது சேசசசை ரரதிதது
க்கொண்டிருச்கும் இஈத உாயுககளுடைய £ரி.பாவிஸ்மசாரம்
யோகபாச விருத,தச்இல் வியாகயோனததி2ல கூறுவாம்.
ஆகாசம் இடைபிஙகலை,சுஷ-௨ர௯5 முரலான சமல்ச நா
டிசளிலும் ஹிருகயாதி ஸ்.காகங்சளிலும் 63௪யாஇ தவாரங்க
ளிலும் கங்கா *[ரா.நுஷங்கமாயிருகதற பிராஷ வாயுக்க
ரரக்கும் ரஅலசாசப் பிரதமாயிரசகும.
இச ௮சரதாரண பூசகாரி.பவகள்.
ஓ இரவரூபம்-பெருகு2ற.து. % அசமம்-முகம்,
ஏ அதுஷக்சம்-சம்டச்2ம்,
* அவசாசப் பிரதம்-இடங்கொடுட்பத.
௪௧௬௨ சிவஞான ச்இயார் சுபகூம்,
தி
870.200% த கெஹெஸி.சா$ ஷகெறா ௯ நவ
2 வ.நி௦ | 9-ஐ-௪. ஈக கவஹூஹெ கா
உ/த ஹு பா ௦ 192727 த் கம ஸ்ர
உளவாறிஹ௦ஹி.ச( ॥ ப திய.த் ள் உரபொ$வி௮.ச
8 2௦5) பூ டே வ ி லெ
0.௪௨ 26-29 பா... நாகு ஊாணாச ர் உ
நாமா ந- த வரவு_௧॥ ஐ-டணவ 7 5).5-- 090 ெண
ஹ உ _தீ ம் டை
வ௦வஸோ ஹ-தா விஷு | 87 டொ, ராச ஹிரா
௦ சடிண்கிவாயரநட | உரச மிய_2௦ வொ
மவ 0_சரவ ஹங்விய ௪௨.௮.
முூரறரூததிரதத்மே விர நுமோகினி இக்சு விரண்பொ
0௩ சாரணநகளிலே காரியோறதபததியாஇஈளுக்குக காத்தா
வாக சசாசிவனாயும ௮ந5தேசவரனாயுர சொலலிபிருக்க) இ
வலிடச து மூக்றகாரணஙகளை பமுவாகப பளாசபூகல்கள ப
ஞு தனமாததினராயி2ல சோனறுமெனறும, படுசசனமாதத
ளைகள பூதாதி மகஙசாரத.இிலே சோனறமென்று, சனமே
த் இரி.ங்சலாநதும வைகாரிகாங்காரததிலே சோனறுமெனறு
ம, ரோனேகதீரிபகக ௭ தம மனசும ரைழசாங்காரதஇலே
சோலனறுமெனறு டி, 25ககாரம் புசதிமிலே சகோனறுமெனறு
ம, புத்தியம சித்சமும ௮வயசதததலே தோனதுமெனறும்,
அஃயததற் சலையில தோனறமெனறும், கலைரு£ச லைக் தும ௮
சத, சமாடையிலே தோனறுமெனறும், இவ்லைச் தனுல்டய சமூ
தாயத்தமலே புருவதத்வமாமென்றும், சச்சமாடையிலை சாதச்
கோனறி நா.தமுகலா யொனறிலேயொனறு கதோனறுமென்று
ம, சொன்ன தெனனையோ வென்னிஃ? ஒருவிச்சிலே மரமான
௨--சூதீஇரம், ௮தவிசஇலக்கணம். ௧௧௬௨
௮ பலகொம்பு மிலையு ம்பூவுங் காயுமண்டானதை ௮வல்சா பே
தீதிசால் விசதிலே முளையணடாய் முளையிலே மரமூண்டாய்
மரசஇலை கொம்பு ஈடாய் கொமமிலே பலவிலையும பூவமூண
டாம்ப் பூவி2ல காயுமுண்டாசசுசெனறு சொனனது பொல
வே சர்வத தக்கு முபாதாகத் துவயமே முசுற் காரணமாக வு
ண்டானது.
அகஈதசசாரணமானது தன சாரிபதகை நீங்காமலே நிற்
கும். இந்தச் காரணதூலை காரிடவசள சோனறுமபடியும நீக
காமனிற்கும்படியு மெகஙனெனனி௰் ? தகாசம நிற்விகாரமா
ய் நிற்க ௮சனிடச்தி£ல வாயு சமுதகரதனத்க கலசசத இரை
யுஉ குமிழிபும நுரையு இவலையு ரூ. சாடானதபோல, உபாதா
தீ .தவயதசையும் சிவனது ச௪த்இசேழாபம்பண்ணத த.நுஃரண
புவனா இகளெல்லா முனடாம். ௮ம்த வாயு தகாசததிலேய
சைவற வொடுக்கநிசகவே இனா நுரை குமிழி திவலைகரொல்லா
மொடுககுவதபோல ரன் வரசததி ஏ பராகமுகமாகவே தற
வாதியாகய பிரபஞ்சமும் ௪.3 காரணங்களியே யொடுல்கும.
தஸாமுசிலானலைசஞடைய ரூபமு௦ பெபர௫ம் வேற்றுமையா
யும் சலமேயான தபோல மாயாகாரியங்களு மாயையும் நின
ற்.து இவ்வாஹறெனவறிக,
எ பராங்முகம் எதிர் கோச்காக த.
29-௧௦ _ ஒயாவுமாயநா௨/ ரபா த வொ உஷிரு
ஈ-ஒவிணி | காய.ராவாவ3_க-சாஹீ.நா வாத தாம் ர
தெவ். ஹீசி
௧௧௬௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ப ணன்ளா் 9 கலங்கள்
பூசங்களின துற்பததி புகல்கனரார்,
சாற்றிய பஞுசதனமாததிரைசளிற் சச்சமுன்னா - சத்தத
னமாத்தினாக் ௧ரம,ச9ல,--வான ளி தீர மண்கோத்றும்-
உணட £ம்;--துடககயே ஒனறுகசொனறம் கேற்றமாமோசை
யாதி யிருங்குண மிசை இநிற்கும் - காச மாதியாகததொட்
டொவவொனறு£ கொவவொன ஐவவிடததஇசமாஞ சத்த டரி
௪ருபரச கநா ஊங்கள பொருந்தியிருக்கும, ௮வைவருமாறு.-
ஆகாச தககுச௪ சத் “ருணம், வாயுவுககுக் சத்தஸ்பரிசசண
ம், தேயுவுசகுச் சகசஸபரிச ரூபகூணம, அப்புவுக்கு சததஸ்
பரிச ரூபரசகுணம், பிருஇவிக்கு” ௪52 ஸ்பரிச ரூப ரசக53க
ணம் அற விடயபூச மங்காஙகி பாவத்தாமே-(ஈத்தா
இ விடயகுணங்மட் காசாரமாசையால் ஆகுபெயா, விடயமெ
னறத பூச்காரணசக்காதி சனமாதூரைகளை, ரோனேகஇிரிய
விஷயமாகிய சத்தாதிபூச குணஙகளையன்ற) சடமும் சட்
தீதினத பூர்சுட்போலத தனமாததிரையும் பூகமூ மங்காஙகி
பாவமாயிருககும்.
பூதவசள் மூரையமையிற் ரூககுமம் ௮௩௧ ரம் வரதயமெ
ன்று மூனறுபிரசாரமாம
இவ.ற்றள, சூக்குமம கூகரும தேகததஇிருக் ஐ இச்திரிய வா
தீரரமாம்.
அக்கரம் தூலசேகத்திருர் து சரீரசகசை வளர்த் தள்ளிட்
க் கொடுததல் முகலிய சொழிலையியத்றும்.
வாகியம் ௮ண்டபுவன போககியப்பொரு ளாதாரமா யிட
ங்சொடிக்கல் முதலிய சொழிலையி.பற்றும்.
நவக்.
௨--ரசூத் இம். ௮ச்விதஇலக்கணம், ௪௧௬௫
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வ்கி) பைட
அச்சச்சமூதலிய சனமாத்துனாக பரகதிறு நினறு முறை
யே ஆகாயமுசலிய தூலபூச மைது மோனரி, ௮வற்றுடன
பிரிப்பினநி முரையே “ஓஒனஈகசொன தேற்றமாகய சததமுது
லிய குனங்கள வியதஇரூபமாக வுடையனவரப் நிறகூ.ம இவ்
ன௮மபெரும பூதங்கள் சனமாத் ரொபோடு கூடிரினறு இகத
ரியங்சளின ரொழிற்பாட்டை யூஃரூஈ்கு இவரற்றி.எ சாரிபபூ
கங்களாகிய சாக ஐவிகங்க ளஎறுபழம் ௮வகாஙக மூறைமைய
வாம் உடனவிற்கு பெனபதாம்.
றிது தல் வல்லஓுதல்.
விட்யமென௱த ஈண்டுக் காரியமெனனுஈ தனையாய் நின்
௪௮.
இவை பதினைகு செட்யுளாறும் சத.தவங்க ளொன்றி
ஞெனதறு தோனறு முறைமையும் அவஜ்நின மொெழிற்பாடும் பய
லர் தாத். தவிகங்கள திடல்புக கூசப்படடன.
இசம்பவழகியருரா வருமாறு,
0
மேல் ௪தசாதிகளிலே பூகாதிகள சோனுமென்றும், இக்
தட் பூகங்களுக்கு காசமு. தலாக ஒவவொனறுச்கு ஒவ்வொ
௬ குணமேறியிருககுமெனறும், இக,5 விஷயககளும் பூசல்களூ
ச் தேகமுக்சே£யுமா யிருககுமெனறும் அருளி ஈசெய்இருர்,
சாற்றிய பஞ்சதன்மாத்திரைகளில் - சொல்லப்பட்ட சத்
தாதிகளைம் இலும் --சத்தமுன்னாக சோத்றும்லான்வளி இரீர்
மண் - முன்சொன்ன சத்.5தஇலே தகாசமும் பரிசத்திலேலா
௧௧௬௬ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
யவம் உருபத்திலே சேயுஏம் இரதத்திலே அப்டிவும் கர்.தத்இ
லே பிருஇிவும் ஆச ஐுதம் கோனும், -தடசகயேயொன
அக்கொன்றங கே௱ர்ரமாமோசையாத யிருங்குணமிசைஈ நிற்
கும் - சத,தமுதலரன பெரிய குணங்களை தம் ஆகாசமேதலா
ன பூகவ்5ககாகதிலும் ஒனறுசகொனறம் கேற்றமாய்த தொக்
இத தசசொணடு பொருகஇகி௱கும். இப்படி௪ சொல்லப்பட்ட
குணங்கள் ஒனறுககொனறு விட்டு நீறகாமல் நிற்கு ௩ அசெப்
படி யெனனில 2--ற ரறவேவிடயபூக மலகாங்போவத்தாமே -
வலியையுடைய வி௲யகசளு 2 பூதஙகக5 சேகமுக தேகயுமா
யிருகசற முறைமைபோல, விஷயங்கள் தே&யும் பூகங்கள்
கசேகமுமாம்.
இ௫ஞற சொல்லியது சத்தாதிடைஈதிலும் அசாசமுகலா
ன பூகககளைஈ தக சோனறுமெனறும, இசசப் பூதங்களுக்கு ஆ
காசமுதிலாக ஒவவொரு குணமேறி யிருகருமெனறும், இர்த வி
ஒடபங்களும பூதங்களு5 மேகமு5 தேயு மா மிருககுமெனலு
ழூழைமையு மறிவித்த த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
எவவைகைவக் (0)
சத்தநமுூனனா சரற்றிய பஞ்சதனமாதக்திரைசளின்- அச்சத்
தத்தைமுனனாக்ககூறுனெச தனமாக இரைகளைக்தினின்று,--
வான்வளி தீசாமண சோறறும்- முறையே அகாயமூம் வாயவு
ம்தேபுவும் ௮ட்பு.வம பிர இவியுமாகய தூலபூகம் ஐதர் சோன்
தி --ூதடக்கியே டமொனஅகசொனசள் கேற்றமாம்- அவற்றுட
ன்பிரிப்பின்றி முறையே யொன்றுககொன வ்விடச் செற்ற
மாய, -ஒசையாதியிருங்குண மியைக் தநிற்கும்-௪ த சமூக லிய
கவேற்றமாயெ குணங்கள் மூ.தல்ல ளாணையால் வியத்திரூபமாக
௨--ரூதஇம். ௮க்விதஇலக்கணம். ௧௧௬௭
வடையனவாய் நிற்கும் -விடயபபூகமாற்றவே - இவ்கைபபெ
ரும்பூசம் தனமாததாரையோடூ கூடிநின்று இந்தரியல்களின
செழிற்பாடடை பூககுசர்க--அஙகாககபாவஏ3॥00௦-இவ ற்
தின காரியபூச்ல்களாசிய தாத துவிகங்காறுபதும ௮ங்காக
கமுரைமைபவா யுடனிம்கும்.
இவை-௧௪-செய்யுளானுஈ ௪ததவஙக ரொனறிஷஞெனறு
சோனு மூறைமையும பயலுஈ தாதத.விசவகளா இியல்புங் ௪.
௪ப்பட்டன
மறைஞானதேசிகர் உரை
-ணணடடர0) 32 ௫0௦௮
இரதப்பூ5ங் காரிபப்படு முறையை
யுணாத௪முர்.
இரக்கர மாவ!னமு னிடங்கொடுத் இடஞசலிக்
தே, பரிவை இரட்மெகாமீச் ஈட்டொன்று விததல்
பண், நிரகதரவ குஃரிரக்துநி 8௮ பதஞசெயு நரம
ண்டானு, முரந்தருய கடினமா தரித்திடு முணர்க்
துகொளளே. (௬௭)
(இ-௪.) இரக த ஆராயக் தனககுக 2ழப்பட்ட பூசகுக
7 மாகவா ஸணாலுககும் வெளிகொடுதஇருப்பதே யிதற்
ன்ரா னிட கூச ஈ.ரவம;.
ங்சொடுச்திடும்
சலித5 பர வாயு வானது போச்கு வரவை யுடைச்
ந்தை இரட்டு தர யெங்கும் பரக்தலைசளையுர் இரட்டா
ங்சாஜ் இற்கும்.
தீச் சடடொ. வெம்மையே சபரவமாகய வச் $னியான:
சகச சிவஞான இயார சுபகஷம்,
ன்று விதல ப து.௪ட டொன்றுலித் தலைச்செய்யும்.
ண்ஸும்
நிரகசரற் க குளிரஈசிச்சன்ைம?ய சுபாவமாய நீரா
ளிர்ர் உ. நினறு ன இரவியல்களைப் பதஞ்செய்யும்,.
ட சஞூசயுரிர்
மூணாறு மூ பூமியானது சக௫கெனறு சடினத்தையு
ர$சரூங் சடின முடைதமா பெல்லாததையு தரி.பாகித்கும்
ாச்கு கீரி௪.இ
(மி
உணர்ஈதுகொ இப்படியிருக்கும் பூசங்களின் வியாபா
சார ரத்தை யநிலாயாக எ.ஃறு
உணா மூ்றுமை
இசர்ருச் காமிகம் (௬௬)
அணவகஹுலுவவாக.
சிவாக்ரயோகுியருரை வருமாறு.
ணகி அணையை
மல் மூனறு விருதகம் மசா பூகங்சரூடைய வடையா
மூ வாணழு0 கூறுக த
இசக௪ரமாச வானமு னிடங்கொடுதஇிூம் - இசாசமான
தி கெளிபாயம் காலு பூச சகளு£கு மிடககொடுத இருக்கும்,
சலிச் தப்பரக்தவை இரடடுகசால் - வாயுவானத சலனத்தை
யுடைச்சாய் ஒரிடசஇற் கூடிபிரு52 தரண 1 பர்ணாஇகளை
ப்பிரித தம் பிரி தடஈசவைகளைச் கூட்டியுஞ் செய்யும், பில்
சுடடொனறுவித தல பண்ணும் - அசவியானது பஞ்சலோசம்
களை யுருச்சு யொன்றுசலைப் பண்லும்.--நிரசதரம்குளிச் தின்
௮ பசஞ்செய்ு கீர் - அப்புவானது சததஇிய சுவபாவமாம் மண்
ஞதிகளை யிஎகப்பண்ணும,-- மண்டாலுரச் கரும் கடினமரூத்
௨--ரூதீஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௪௪௪ஆ
தீரிசதி9 ராணர்ச் கொள்ளே - பீரு தவி.பான த சடினமுமா
ய் சாரகமு மாய் இருககும்; இவவாஈறிவாயாக வென திதன்
பொருள்
1 பர்ணம - இலை
இ. சாசாரண பூககசளுடைய செயல்,
அசாசாரண பூசஙாளுடையசெயத மிவ்வாறே சேசத்தி
லே தறிஏகப்படும,
ஒறவளிதாவாகனானகம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 வ வெவளதைகளை
அநதாமாகய வாகாசமுரலிப பூசரைகஈஇிரருச் தொழி
ல், அசர, வனனம, ;9சாக்கரம, அடையாஎம், சேவகை மு
தீலியவர்னற முறைமையில மூனறு இருவிரு5தததாலரைேன
ரோ
இதன உரையை - ௬ழு - ஞ் செய்யுளிற் சாண்௪,
செசசசதகவளகைகக,
சிவஞானயோர£திய௫ரை வரூறு.
0
இசதத் சத் துவஙகளெல்லாம அசமும் அசப்புளமு* புற
மூமென மூவசைப்படும் ௮வர்றுள் பூகங்களின வைத்துப் புற
ப்பூசங்களிம்படும் விசேடவ் கூறுனேமுர்
ஆகாமமுதலிய வைம்பெரும் பூசல்கள் முறையே கெளி
யாசல் இடக்சொத,சன்முலிய குணமுக் சொழிலு முடை
வன வெனபதாம்,
௧௪௭௦ திவஞானசகூயார் சுபக்ஷம்.
இசம்பவழக௫ியருரை வருமாறு.
ணவ வை
மேல் பூகங்கள் காரிபப்படுகிற முறைமையை யருளிச்செய்
சிரூர். ப
இரச்ரமாகிவான்றா விடங்கொடுத்இடும் - பூகங்கள் சி
க்கும்படி. ஐசரசமான, த எல்லாப் பூகங்களுச குமிடற்கொடுத்
௮ வெளியாயிருககும்;,--௪லித.தப பாககவை திரட்டுஜ்சால் -
வாயுவானது சலி அபையுடைசசாய்ப்பரச தெல்லாத்கையுந்குர
ட்டி. நிற்கும், --இீஈசூட் டொனறிவித கல் பண்ணும் - அசனி
யானத கூடினமதை வெப்பமாககச் சு _டொனறிவிககும்--
நிரக்கரங்குளிரம் தரினறு பதஞசெயுகிீர். அப்புவான த எல்லா
க்காலச்திலுங் குளிரக் தரினறு சர்வசசையு செகழ்சசியாக்கு
ம், மணடானு மூரரதருதவ் கடினமாகித தரிததுடி முணர்ச் த
கொள்ளே - பிருதிவியானது சிச்சனலையுடைய கடினமாகி
எல்லாத்சையுர் தரித தகிற்கும் ; இப்படி, பிவையிர்றை யறிலா
யாக,
இசஞற்சொல்லியத பூசங்கள் காரியப்படு மூரைமை ய
திலிச்ச.த.
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
ல்க அவக
வான்ருன்-றகாயமான த --இரக்சரமாச யிடங்சொடுத்இ
ம - வெளியாக லிடங்கொடுத்தலாகய குணக்தொழிலை புடை
யத, --கரல் . வாயுவான2,- சலி த.ப் பரர்சுவைஇரட்டும்..
௪லித் தப் பரக் சவற்றைத் இரட்டுகலாகிய குணசதொழிலையு
டைய ததி. சேயுலான து, -சட்டொன௮வித்சல் பண்ணும்.
சட் டொன்றுகிச்ரலாலெ குணத்செரழிலை யுடையத;-கீர் 2
௨--ரூ.த.இ.ரம், ௮தவிதஇலக்கணம். ககஏக
அப்புவானது,- நிரம் சரக்குளிர்க் த கின௮ பதஞ்செய்யும் - இ
டைவிடாது குளிஈத பதஞசெய்கலாகிய குணத்சொழிலையு
டையத:--மண்டாலும் - பிருதிவிபான த, --உரநதரும் - வலி
தீருதற்கே தவாகய,-- கடனமாகித் தரி இடும்- கடினமாய்தி
கரிசதலாகிய குண*சொழிலை யுையத,;- உணர்க தகொள
ளே - இவர்றினை யறிவரயரக.
மறைஞானதேிகர் உரை.
அணி000(2217200 அமை
இட் பூகங்கட்கு வடிவு நிறமு மககரங்களிரகு
முறைமைய முணாத தரர்.
மண்புன லனலகால்வானபால் வட வுகாற் கோண
மாகுந, தணபிறை மூனறுகோணந் தகுமறு கோணம்
வட்டம், வணயபொனமை வெணமைசெம்மை கழுப
பொடு தூமவணண, மெண்டரு மெழுததுதகாலும்
லவ_சய வவ்வுமாமே, (௬௪)
(இ-ள்.) மண பு பிரு தவி முதலிய வைநதுசரும வடிவா
ன லனல் வன?
கால் வர
னபால் வடி.வு
காற் கோண நாத்சோணமாகும்
மாகும்
தணபிறை மூ பிருதிவி தச். சலஞ ௪துரமாயு 0, அப்புச
கறுகோணக ந ததுவவ் குளிச்சிபையுடைய வர்.தசீச8இ
குமறு சோணம் .ரவடிவாயுர், சேயு முசகோணமாயும், வாயு
வட்டம் வானது சுஇப்பாட்டினையுடைய வறுகோ ,
ணமாயும்) துகாசம் வட்டமாயு மிப்டடியே
வடி.லை யுடைச்தாயிருச்ரும்,
௧௧௪௨ உடெவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
வண் பென் இவையிற்றுக்கு மூதையே வன்னமாவ
மை வெண்மை ன? வசப்பத்மையுடைய பொனமையும் வெ
செம்மை கறுப் ண்மையுஞ செம்மையுங் கருமையுங் கபிலவ
பொடூ தூமவண் னங்கள் நிற மடைவேயாம.
னம்
எண்டரு மெ இலையிற்றுக் கடைலே யச்கரங்களாவ
மே5.2ச் சானும ன? ல-வ-ர-.ப-௮-அ௧ விவ்வைக துமென வ
லவரய வவவு றிவாயாக எ-று,
மாமே.
ா: தம்பெயர் ஷொழியின முசலுமயக்கமு-மிம்மூறைமாறி
யூ. பஓுெ மனப?! எனனு மிலககணததால், லசாரமொழிசகு மூ
திலானவாறறிக.
இ.கரருச் காரணம் வாதுளம் சுப்பிரபேசத் துமறிக
இதற்குக காரணம மேல் குறிகள்! எனற ன்ட் (௬௭)
வவத்து ரவு,
சிவாக்ரயோயயேருரை வருமாறு.
(௫ வெக
மேல் பஞ்சபூசம்களுக்கு படையாஎமும் நிறமு மக்ரே
மூணர்த்தகல்,
பிருதவியானத வெண்மை பொன்மை செம்மை கருமை
புகைகிறம் இசச வைநது வர்ணகமையுமுடைததாய் சாற்சதர
மாய் லசார பீஜாகூஷரதசமையு முடை தீ தாயிருக்கும்.
௮5-௧௦ 872.2௦0௨ , . வாஸஹூ.ம௭ ஜலெஸா-௧ ௦
த 6 2 ௮ வ ட ட்டு
க
க்ஷி.களா-ாஒ5ம ௩௬௯2௦ பதி
அப்புவானத வெண்மையாய்ப் பிறைபோன்று வகார
பீஜாகூரதசையு முடைத்தாயிருகரும்,
௨--சூ த்திரம். ௮ச்விதஇலக்கணம். ௧௧௪௩.
அச்னியானத செம்னையாய் மூன்றுகோணமூமாய் *
ரேப பீஜாக்ஷர ச்தையு முடைததாயிருசகு.
* ரேடம-ரகாரம்.
வாயுவானது கறுதத நிரமாய் அலுசோணமாய் யகார
மீஜாக௲ரதசையு மூடைத்சா யிருககும,
இறகு நியாய வைசேவிகா.
வாயா-ஐ வ௱ஹி_22 ௧௨௪ 5 க்ஷவாசி சூகா
யாவு
எனறு வாயு ரூடமல்ல, காணபபடா,சாகையினாலே தகா
சம்போல ரமே. இராமு ரிரஞூ சொல்லக்கூடாத எனபார்
சள அஃ்சனறு
வாய-$ ௮2-2௦ 9ஊ௦௯ வால் டு ம்
பார.2வவாகி வடவரு
என்ந ௮நமானததஇிஞலே வாயு பீரதடட்க டெரியத
மாய் ஸ்பரிசசதையு முடைதசாகையிஞூலே கடம்போலே
ரூபவத் 231! ரூபமாகல் ஈமமுடைய கணகளினறாலே காணவே
ணுமென்னில்? பிசாசாட ரூபஙகள நம்முடைய கண்களினா
லே காணபபடா,ம தகசொணடு ௮22 தமலலாசதபோல, வாயு
வும் கம்முடைய கணசளினுலே காணப்படாத தகொண்டு ர.
மற்லாசல்ல, அத உள்பூ.5 ஸ்பரிசமூம ௮றுர்பூதரூபமாயிருச்
கும். ௮௪ ரூபம யோூஹ்வரர்களாலே கரணப்படிெவசாயிரு த
கும்.
௮காசமாளது புகைபேரன்று வட்டமாய் அகார பீசர
ஆபரதிதையு முடை குதாயிருக்கும்.
ஆகாசம் அரூபமாகையால் கிரஞ்சொல்றுவது * ௮.றூதம்.
* அதுசிதம் - சசாழு.
௪௧௭௪ சிவஞான? தயார் சுபகூம்.
இசன்றியும், ம்ருகேக்தரம் சரவ ஞானோத்தராதி யாகம
ல்சளிலே தகாசம ஸ்படி சம்போலுமெனறு சொல்லியிருககை
யி தூம வர்ணமெனூறத தகமவிரோதமெனனி௰? உத்தரம்,
ஆகாசர் ( சுவச்சமாகயும் கறுப்பாசயும் வாயு சம்யோச
தீதனாலே $ றபாகுசு௦ சமயோசததினுலே ரகம ஸ்படிகமெ
னரதுபோல காசம் துக்கு தூாமவாணரு சொல்லப் பெறுமா
கையால், இகமாகஃரஙஈளி?ல தூமவாணழுங் கூறப்பட்டது.
கையால் விரோசமிற்லையயன நிதசனபொருள.
| சுவசசம் - நீமலம
6 ஜபாகுசுமம - செமபரதமை புஷபம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வ்வு வல் க்கல்
இசன உரை-௬- செயயுளிற கண்டுகொஎ ௪.
சிவஷானயோகியருரை வருமாறு.
(0) அவலை
அவை நிறநுசலாகாகொணடு முரையே நார்சோணமுத
லிய ஐவகை வடிவும் பொனமைமூகலிய ஐ௨கை நிங்களும்
லஃரமுதலிய ஐவகைப் சங்&ளூமாகிய இவையுமூுடையனவெ
னபதீம்.
நிரம்பவழகியருரா வருமாறு.
அனைவனைவை (0) அலல
மேல் பூசங்சளின.து வதும் கிரமும் இகசப் பூகல்களுக்
கூ அக்கரங்கள் கின்ற முரைமையு மருளிசெய்கருர்.
உ--ரூச்இ£ம். அத்விசஇலக்கணம், க௪௪டு
மண்புன லனல்கால் வான பால் - மீருதிலி அப்பு தே
யு வாயு ௮காசம் ஐ தசகும்;--வடி.வுமாற்கோணமாகுக தனபி
ஜஹைநுனழுகோணக ச்குமறுகோணவட்டம- நிரைநிரை நாற்
கோணமாயு,குளி₹த ஓாத்ச சாஇரனைபபோனதும,திரிசோ
ணமாயும், தகுகிமையுடைதமா யிருககடபட்ட சட்கோணமாயு
ம், விருசசமாயும,--வணபொனமை வெண்மைசெமமை க்துப
பொடு தூமவனனம - இதவும கிறைநிறை. இலையிர௮ சகு மி
தம வஎப்பதகையுடைய பொனமைய 0 வெள யம சிவபபும்
கறட்பும தூமழுமாம,-- எண டருமெழும் தத கானும லவரயவ
வவமாமே - இயவையிறறுககு- டொல்லபபட்... அசகரங்கள ல
வரய
இச்முற் சொல்லிபத பூசமகளிலுடைய வடிவு நிறம் இ
வையி! றுககுளள வககரலசள நினற முரையையு மறிகிசத்து.
சுப் .மண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அவவை] அனைவ
மண்௨டிவு சாழ்கேோணமாகு- மீரிதிவிககு வடிவு சாற்
கோணமாகுபட--வனனமவண பொனமையாகும - அதர்கு நி
தம வளவிய பொன்மையாகும்,-- எழுதி து லவ ரகம் - ௮௮௪
ற்கு பீ. மலகாரமாம;--புனல்வழி.வு எணபிசையாகும - ஓப்பு
க்கு வடிவு தணவர்.ப பிரையபோது மிரு சோணமாம் வன்னம்
வெணமையாகு௦ - அதற்கு நிரம வெண்மையாம்) -- எழுத்து
வவவுமாகு:௦ - அதற்கு பிஜ.ம வகாரம், -அனல்வடிகு மூன்ற
கோணமாம் - தேயுவுக்கு வடிவு முச்சோணமாம்;--வனனஞ்
செம்மையாகும் - ௮5.றகு நீறம் செமமையாம்;--எழுதீது ர்வ்
அமாகும் - அதப் பீஜம் ரசாரமாம்,--கால்வடிவு தகும் ௮
௮சோணமாகும் - வாயுவுச்குவடிவு தச்ச ௮௮சோணமாம்,)-
௧௧௭௭ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்,
வனனங்கறுப்பாம் - ௮ரற்கு நிறல் சஈறுப்பாம், எழுதி யவ
வுசாகும- அசரற்குப் பிறம யகாரமாம,--வாரனபால்வடிவு வ
டட்மாகு௦- ஐகாயததுறகுப பரவியவடிவு ௨ட்டமாம்,; வன
னச் தூமமாகு௦- அதாரு நிரம் புகையாப,- எண .ருமெழுக
துதிசானு மவவமாேே0- எனறு கேதுவாகிய ஜம ஹகார
மாகுமெனபதா!ு,
மறைஞானேசிகர் உரை.
ணம 0-0. ரை
இப்பூஃ்க£ட் கடையாஎே மதிசேவசையு
மூணாம் தசழுர்.
கு.சகள்வச் பெத்திஷே)ி கே/கன தஞசுவததி,
யனறுபுளனளி யமுதவிநது வ)ி.தயவ மயனமாலாதி,செ
மிபுகமிசனோ.9 சத) ரிவம் பூதசெய்ஷு கெமிழரு ௧
லையைஈ 0) நிகழத்துவ £ ௩5% மை. (௬௮)
(இ-ள்) குறிகா இலையிரறுக கடைலே வசசிராயுகச.து
வச ரகு டன சாமரைட்பூவு மிருகலை மொழிபாகி
ஜே கோ ய சுவததிசமூ மறுபு ரளியும அமாதவிச
கனதமு சுவகஇி துவாகிய வ-டமூ மடையாளல்களரம்.
ய௮புளளி மரு
தீவி£து
அடுிதெய்வ ம இையிற்றுச்கு முறையே பிரமன மால்
யனமாலாதிசெ உருதகிரன ஈசரன சகாசிவனிவ வைவரு
திபுக நீசனேடு 520ப் பூதம்கட்கு ௮திடடாதாகா விநப்
௪கா௫வம் பூச பர்கா.
தெய்வம்
மெறிசரு கை மந்திர மூசலிய வச் தவாலைக் கன்னி
யைக்திர்குநிதழ டதத லடச்காகிற்கு மூதைமையினையுடை
உ.-ரூத்இரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௧௧௭௭
த்த ரிச் நீர் ய பஞ்ச கலைளாசகு மிக். வதிசேவசைக
792 ளெனதே யறிவாலுபாகசோர் சொல்றாகி
தியாசள. எ-று,
உம்ை௦ - எண்.
சன்டுக கலையைக் கூறிள மசொப்பின மு.க்ெனரு த
க்திரவுகதியாற் கூறினசெனவறிக,
இற்கு சிரதியாகமத்துரு சாரதா மெல
5,
ன் பூகங்கட் கதிெயவேெரொாழிப மற்ற விருவகை யிரழிரிப
த்சஞூககுவ கரண. தக மி. யிலை டாவெனின? ஞா
னேகஇரிபத்துககுச சவன வாயு “மிபன வ வா. மிரகஸப
இபசவான ௮. -(), கனமேநதிரிபகு தச * சரல்லஇ இரதிர
ன் மால்மிசராநிரோ௨தைபிரசாபடு கீரியாஈழப்பு அட - இ)
அர்தககரணங்ராட்கு நாலாரு சூ2ரத தஇர்காணச,
அ்கனறியும் மதககத தம் சப்பபேசத தம சோமன
க்ஷர்டரருள உருசதிரன ஈச௪ென மனமுதலிய சரது
கசக்குற கூறினகாணக,
ஏனைடவும விரிககற் பெருகு ரனவறிக, (௬௮)
சிவாக்டயோகியருரை வருமாறு.
வகைய அவையை
மேல் பிருதலியாதி தத தவஙசளு3கு % லாஞ்சனமுச்?ச
வமையு முணாச்துகல்.
பிரு தவியானத 3 வச்சிராயுத மாஞ்சனமும் பிரமாதை
யஇிேவகமையுமாக வடை ,ச்சாயிருகரும்.
அப்பு பத்மலாஞ்சனமும் விஷஹுூலைச் தேவசையுமாச
கடை ச்தாயிருககும்.
௭௫
௧௧௭௮௮ சிவஞானடித்தியார் சுபம்
சேய்வு 8] சு௨ஸ்தஇிசலாஞுசனமும ருத்துரனைச் தேவதை
யாச வுடைததாயிஞுாகும்.
வாயுவானது அறபுஎளி லாராசனமுமமசேஸ்வரனைத்
சேவன -யுமாஉ ௩டைத ராயிநுாகும,
வ ாராச்ராளது நமி. ரபிஈத லானுஎனமும சதாசிவ
வளை ரேோவறையு ராக வுடைதழாயிரு3௬ூ 2.
1௮: இடைவேறிலிச டாமி ராது கல்களாககுமு சொ
ல்லபபட.0 ரன வறிக வென நிரன்பொருள.
உலாம் - அரடையாளா 1 வா? ராயுதம் ன கரம்
பேலொத £, ** பதிமம - சாமரை. ஏ ச௨ஸ.இஈம. இருக
லை டேழி2பான௱ த.
சவவதனக்மராகளாம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
9
சாராஜியாதிதாடு ப்ஞூசு கலஈஞாகும பஞ்சபூத ககுப்
போ லாசுருி மூ. .லி.ன வறிக,
பூ.தறைய வெளிப்பொருள
கை கைய
சிவஞானயோகியரரை வருமாறு.
கக]
வசசிரமுதலிய அடையாளமைஈ தம் அயன்மூதலாகய வ
இதெய்ல மைஈதுமாகய இவையும் அபபூசங்கண முறைடேயு
டையன வாம, இவை நிவிர் ததி மு.்லிய கலைகட்கு மிவவரஜே
கூ ரப்பமிமெனபதாம,
உ ந இரம். அதிவிதஇலச்கணம். ௧௧௭௯
இவை மூனறு செட்யுளாஜம் புறப்பூகங்கள இயல்பு வே
நெடு? தககொண்டு வகுத26 கூறபபட்டன.
ஏனை யகப்பூகவகள இ.பல்பு (ேசவிஈதஇிரியங்கடகு நிகழ
திவிதனற் காணடும்? எனவும், அசப்புறப் பூசங்கள இயலபு
“ஐசைசோ மனாஇசனமாத்த்மா புரிடட்டகக தான? எனவுஞு
கசூககும பூசகமாகய தனமா திரைக கோதிபவாற௮பாறி றிய
கஉடாதன ,
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
ண்
மேலிஈதட பூநஙகரிறுடைய ௮அடையாளஙக எயும் அதி
தேவமைக எயு மருளிசெயச் மூ
முறி?ளவசசிர சிஜேடு கோசனசஞசுவததி யறுபுஎளி
யமு வி து- இவையிரறுககுக குறிசள பிருஇவி முதலாக வச்
ரமும மாமரைபபூ௮2 சவகு திகமும அறுபுராளியும அமுதவி
ச தவுமாம இவையிறறுககு ௮தி?தவகைக எரரொனனில் 3-௮
தசெயவமயனமாலாதி செதறிபுஈழீ:ஷேடு ௪தரசிவம பூததெய
வம- பிரமா விடடிணு ௨௫ தஇரன செறிஈதபு ஈழையுடைய மீனா
உரன சதாசீவன இவாகள இதப் பூரகாஞு₹ரு ௮இ22௮ைத
கள் இகாப் பூகஙாளு” கொழிஈறப் பஞசகலைசகு மிபபட,
யென ஐருளிசசெம£ருூா --நெறிசருகலைஉயஈதிரகு நிகழத தவ
ரிநதரீர்மை - இக$பபூத களுக் காதாரமாய் நிற்கு முறைமை
யுடைய பஞ்சகலைசளுககு டு) இவையெல்லாம் நிற்குமுறைமை
யி.படியெனறு சொல்லாநிற்பர்கள அறிவாலுயாச,த டெரியோ
ர்கள.
இசஞாற் சொல்லியத பூசம்களிறுடைய வடையாளக்ச
ளும், இவையிற்றுச்கு அதிதேவதைகள் பிரமா விட்று உரும்
௧௧௮0 சிவஞானத்இயார் சுபக்ஷழ்,
இரன் ஈம் வரன் சசாசிவனென்றும், இகையெல்லரம் பஞ்சச
லைகளுககும் ஒககுமெனனு முறைமையு மதிவித்22.
எழுமடல் எனற திருவிருததமுதல் குறிகள லச்சிரததி
ஜேடு எனற தஇிருகிருசதமீருகப் பதினேமு இருவிருததமும்
அசுத்தமாயா காரணகாரிபககளும; அதிற் காரிய முப்பத்தொ
னதும காரியப்படி மூறைமைபுக கணடுகொளக,
சுப்ரமண்யகேசிகருரை வருமாறு:
(0) பெெவவவகை
வசசிரத்தனோடு கோகனதந்சுவத்தி யறபுள்ளி.பமூ.த.கி
த்து குநிகள- முற்கூறிய பிருதிவிமுசலியவற்றிற்கு மூதையேவ
சசிர ததோடு கோகனதமுரு சுவததிகமும் அற.புஎளியு 2௦ அழ
சீவி தவங குறியாய், -தயனமாலாதி செறிபுகமீசனோ ௪
தாசிலம ௮திசெய்வம - அவற்றிற்கு முறையே யயனுமாலுமர
தியாய ௬த இ.ு மிகசபு5ழசங்கய மகேச ௪காசிவமு
மதிமெய்வவசளாம.--நெறிதருகவ்டைகதஇர்கு௦- மு5தியகலை
முகலி.ப ௮௪ துவாவைச் கனவி_த்திலே யடககி நிதகும,ப
ஞசகலைசடகும - இ£தநீரமை பூத்தெய்வநிகழத் துவா,--இம்
முறையே பூ3ககட கதிதெய்வமாகிய ஐவரு?மஅதிசெய்வமர
ஃமொழிவர்.
மறைஞானதேசிகா உரை;
--ணையர0(33/ 00-9௦ அரை
இங்ஙகளனவ் கூறிட்போக்ப தத துவமுப்பத் தாறையுஞ்
சததாதி யிரவிசமெனபதஞ சித்தசததினது
விவேகமு முணாத் தக&றார்,
சுத்த்கத் துவ௫தளென்று முன்னமே சொன்ன
வைந்த, மிக்தகை மைபினி௰ம்பு மிலவமுப்பத் கொ
௨-௮ தீஇரம். அ௮ச்விதஇலக்கணம். ௧௪௮௧
ன்அமாகச், தத்துவ முப்பக்தாறுஞ் சைதன் னியங்
களைக்து, இத்தடித் தான்மாவொனறு முபபது மூத்
கேசெப்பில். (௬௯)
(இ-ள்.) சத்த த “வி சரையோ டீசர்?என்னும் விருத்சத்தி
தீத வங்க ல் முற்கூறிய சுத்ச தத தவ்மைகறும்?
ளெனறுமு
ன்னமே மொன்
னடைந்தம்
இத் சகைமை இக்தர் சூத்திரத்தின் மாபை முதற் பிரு
யினியம்புமிவை இவி யீருசக கூறிய முப்பததொரு தத்து
மூட்பத் தொன வழும்
௮ம்
ஆகத் சத் தவ சாதமுசலைந்து மாபைமுதல் முப்பதி
தட்ச்காரும சொனறநுமாக முப்பதசாமுய்பபொருகது
ம். இஙமன மூடிததுக கூறியவற்ற௮ள்
சைகீன னிய அவையிற்றைப பிரிததறியுகிடத்துச் சை
வங்களைந் த கனனியமாகய ௪55 தத.தவங்களைறற,
சிக்கித் தா கதத ௮சிததிதெனறு பிரித் நுணரப்
ன்மாவொனறு படாரநினற வானமாவை யுபசாரத்தாற் றி
ீூ.துவமாக மெண்ணப்பட்டதொன௮,
முப்பது மத நினற மூட்பத தத.தவள்களையும் வீசா
தேசெப்பில். ரி தச்சொல்லில் அசிததெனரறிவாயரக.
௪-௮, (௬௧)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
மே லெர்ரு விருத்தச்திலே தத். துவங்சளுடைய தொகை
ணர் த்.ததல்.
௪௧௮௨ இவஞான(த்இயார் சுபக்ூம்,
சதக் தவங்களென்று முனனமே சொன்னவைக தும்.
முன்னே சுத்தமாபையிமே தோனறுமெனறு சொன்ன வைக்
தித் தவமும், -இதசகைமையினியபும் மிவைமுப்பத்தொன்
றும் -௮௬த௧ மாடையிலை தோனறுமெனறு சொன்ன முப்ப
தீசொரு தத தவமும்,-- துகதச் துவ முப்பத்சாரும்-தகத் தத
அவங்கள முப்பரசாமும,-சைதனனியங்க ளைக் தத சித
தானமாவொனறு முப்பது ம௫சதே செப்பில் - சொல்லப்பட்
ட முப்பதசாறு5த துவங்களிற் சுத் ரமாடையிற மேனறு மனு
* தீதுறவமும சாட்சாத-சிஐச ததியினலே ௮திஷடிதமாகை
யால் சைசசயமென்று சொலலப்படும, புரஸசதுவமானது
சடமாயிருகதும ஆனமாவுசகு5 கஞ்சகமபோல நீவகாமல்
நிற்பசாசையால் ௪5 இதாதமகமெனறு சொல்லப் பம புரட்
சதி தவமொனறு , நினற முப்பதுதத தவங்சளஞூம் சடமாமெ
னழிதனபொரு. (2
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ப ணணி() ௭
இப்படி.௪.2,௪ வவ முறைமை சொல்லிச் தொகுச்
இனரா
சைசனனியய . பாற்தும - இருஷட சிவத் துவைச் தஞ்
சிவ௪ம்தி ரூபமா மாற சாக்ஷாத சைசனனி.பம, சிருச்சிய சி
வதத் தவ ௦ஈறம மாயாரூப மாய சை*னய வியஞசோ
பசாரதஇனா வுப.ரர சைகனமயம் கித் தசித தான்மாவொ
ன்.றும் - புருஷ் 35, ;பமொனறுல் கலாதி பஞ்ச கஞ்சுகாவித்
தியாதி பஞ்சககலேச சலுஷிதமாதலா லிபற்சையாற் சத்தா
யிருநதாலுஞ் ரெடற்கைடாற் சத்தசித் 2. முப்பது மத்சே
செப்பில் - சொல்லுமிட த்.தக கலாதி சிறித சைதன்டினியஞ்
௨--௫த்இ.ரம். ௮த்விதஇலக்கணம், சக
சகமாதலாற் இத்தசிசசென்று செப்பபபட்டாலும் மோசபோ
சபோதகமாதலா லியற்கையாற் கலா? முபபது மசிதூச்
மற்தைய வெளிப்பொருச
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
இபைபபுபரீறி மேல? ஞூமடரசறட் கூறிபபோகத ௬த௪
ததி துவக்க வாக துடன் ஏனடி, ஈக றிபதம தவ முப்பசசிமான
௮ முளபபட ல ழொகையான முப்பகமாற ௧௨2 ஐவமாட இப
ற்றுள, முனளோம, வைநதுரு டமாயிறஞ ற்சம திச ௬௪௩
தீரஉடிவா£மிர சைசனவிபமெனப்.ிம் ப மூபபழ?தொ
ன௱ஹ... புருடதத தவன சாகததன௨ஊணமாயச சி, ஈச
தென்னபடமிம, அஃ்தொழிச2 மூப்பதும தசிமென்வே படி
மெனபதாம்.
சிசதசிசதெனறத தமிழ் நூலின முடிபு
இதனுள் மேற்கூறிபபோகது கத து வங்களஞும்குக சொ
கையும் ௮௨ற்£ இயல்பு கூறப்பட்டன.
இிரம்பவழதியருரை வருமாறு
(ப வவவள்
முன்னே முதற் சூத்சரததிலே சொனன சிவதத்துவஙக
சூக்கும, இப்பொழுத சொன்ன வி.ததியா தத்துவம தனம
தவங்களுக்கும் சொகை யருளி*செய்கருர்.
௪,த்த5த.தவங்களென்று முன்னபேசொன்னமை* தம் -
சக்சமாடையில் சோனறுமென்று முன்னே சொல்லப்பட்ட
கக சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷூம்,
சிவ சீத் தவங்க ளைநதம்,-இச்சசைமையினி௰ம்பு மினைமுப்
பதிதொனறும் - இந்த வசுத்தமாடையில் தோன்றுமென்று
சொல்லப்பட்ட இர்தகத் தவங்கள் முப்பகதொனறும்,- துகி
தீதிது௨ம முப்பதசாரும்-தகயிரனாெகையிலுக சச். துவழுப்ப
க்தாரும். இஷையிர்றினுணமை சொல்லுமிடத் த;--சை.சனணி
ய/மூகஃாஈ தம - சுசதமாயையில் சத தவங்ககாக தஞ் சேசன
மாயிருக்கும்.-சிதசசிச கானமாவொன்று - த தடனேகூடி
டறிவாயும அசித்தடனேகூடி. மறியாமலுமாம் நிற்திற இனமா
கெனறுர் சானெனறு மிரண்டற நிற்கையினாலே ஆன் மாவென
இர பெடரையுடைய பு௱டசம் ஐ௨மொனதம,--முப்பது மத்
சேசெடபில் - ஒசுககமாடையில் சோற்தமாசையிஞ லே முப்ப
சத தடமும் ௮சேதனபென்று சொல்லப்டடும.
இசஞாஜற் சொல்லியத சத்சதத்தவ மைகதஞ சேதன
மெனநுடி ௮௬2௫ 5௪ த௨உமுப்பதம அசேதனமெனறும், ஆன
பாவும் புரு.தத் தவமும் தன்னிற் பினனமர்நிருசகுமென்றனு
மூன௱ஈபையு பறிலித்தது.
மணராரசமகமாகளிவ்.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
அணையை (0 அலகாக
மூன்னமேசொனன - இயைபுபற்றி மேலைச் சூத்திரச் ட
ன கூறிப்போகத,--௪தச.தததுவங்களென் றைக்த - சுசததத்
துவங்க ளை தடன்,--இத்ககைமையி வியம்புமிவை முப்பத்
தொன்றுமாச - ஈண்டுக் கூறிய தத்.தவம் முப்பதசசொன் றுமு
எப்பட, முப்பத்தாறு தத் தவமாம் - தொகையான் முப்பத்
தாறு தத். தவமாம்.--செப்பின் - சொல்றுமிடச் த, ஐச். தசை
தினனியங்கள் - இயற்றுள் முன்னையலைக் தஞ் சடிமாறிலும்
௨-ரூத்திரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௧௪.7
சிற்சத்துக்குச் சசச்.தரலடிவாகலின் சைசன்னிய மெனப்ப
ரிம். தனமா கவொனறஞ் சத்கசெ.து - ஏனை முப்பச்தொன
சீன புருடதத தவமொன்றுஞ சார்ரசரன வண்ணமாய்ச் 9
சீதசித்செனன ப்படும், -மூப்ப தம சதசே - தஞ்தொழிகதீ மு
ப்பது மசதசெனப்படும.
இசனானே மேத்கூறிப்போக்த தீத் துவங்களுககும் தொ
சயு௦ ௮வறற இயல்புங கூறப்பட்டன.
மறைஞானதேூிகர் உரை.
அணண00031029-00 வை
௮வை சுத5ம் மிசரம அசுசதமென மூவகை
பெனபதுூ௨ம், காணட மூவிசமெனபதூ௨
மூனாத் தகருர்,
ஐந்துசுத் தத் இன்கழே முசுத்தாசுத் தம்மசுத்தந்,
தந் திரிம் புமான்2மெண்மூன் முயதத் துவஞவாககு,
வந்திமம் பிரேரகாண்ட மற்றது போககாண்ட, மக்
தமி லணுககளுக்குப போக்கியங காண்டமாமே.(௪௦)
(இ-ள.) ஐ௩,த௬ சியதத்துவமுதலிய வலைந்து மவ்விடங்க
த்தத்தின் ளிற் புவனங்களைச் சோர்,௪ வானமாக்கட்
குச் சர்வஞ்சீத் தவஞ் சர்௨5ரும்இபங்களை
விளச்குசர்குச் சாதனங்களாகையால் ஐர்தையுஞ் ௪ச்சமெ
ன்று சொல்லப்படும்.
இழேழசுத்சா சுத்த மாயைச்குச்சீழ் மாபைகமு5லிய
சுத்தம் வேழுஞ் சுத்தமரயு மசுச்,சமாயுமிருச்கும்.
௮ல் செக்சகாரணச்சாலெனின் ? அன்மாவுக்குச் சிதிதறி
னவ லிளக்குதர்குச் சாதநமாகையாற் சுத்தமென்ரார்,
“நிச. இெவஞானசித்இயொர் சபக்ஷம்,
குக்குமருபத் துவாரதகாலே யானமாக்கடகுக் குணரூப
மாய ௪௬௧ தகக மோகவ்களை யு௱டரககுவதற்குச் சாசனமா
கையால் அசுசமமெனருர்; அதா சு௫ராச௪5 மாயித்று,
௮௪௫22௩ பிரகருதிஃகுக ழோகிய விருபச் துசாலு௫
மெ பு.பான$மெ சிறிசறியைய ௦ விளச்கிச௪ றிது காத்திரூத
னமுனமுய ௪௭. நுவமசையுனு சுகாஇகளையு முூணடாககுகை
அமை டால் கசுதழமாயிஈறு
சுகுசாதி மூன௱தறஉாவிாகு மேனிறுத்ச முறையே பெ
டருணாத நசிமுர்.
சிவர்சகு வடு ஈழ்றதமூபையிற சிவன சொள்ளூ தருமே
டம பிரரகாண் விககேதவாக யசதசரய்- செவலுகமுளளகா
டம யிரகமுமாதலால பிரேர சாண்டமெனபபெ
ம,
௮ஃமைச்சாரணகுராலெனி?? சுச்ததத றவங்சளி லி
ப்பார்கள் சீமூளளராசெய்க க.சமததக இசைய காலுவாக
காலு மவர்களவாக எறிவை விரககுமபடி. யாசெனில் ? நாச
ததவ மூலாகாரதமை யதிட்டி தறகொணடு ஞூசகு யினை
யம், வி துதத்துவ நாபியை யஇி.ஃடி ததககொண்டு பைசகஇ
ஸடயும், சாதாகூய மித தழை யதிடடி த.துக்சொண்டு மததி
மையையும்.
வைசரியிறாவிசமாம், ௮ல்சாவத? தனசெலவிச்குச் சேட்
குமதாயும், பிராரெவிகராக கேட்டுமதாயும்,
இதின முக்தினததை மீசுரதக் தவங் சகண்டத்தைப் பொ
ரக்திப் பிரிக்கும்.
மற்றத்கைச் சுத்தவித்சை முகத்தைப் பொருக்திப் பிரேமி
க்கும் எனவதி5, ன்
௨--ரூத்இரம், ௮த்வித இலக்கணம். ௧௧௮௭
இச்சருச்சைப்பற்றிச் சார்புநாலாரும் “இச்சுகைமை யி
ுறயருளா லுயிரறியு மறிவு டாக வாடாசே யீரிரண்டி. லு
னாதத, விசதைமுத் லைவரால் விளங்கு ஞானம்? எனறனர்.
சி.வட்பிரகாசம் - பொத - ௨௭, செய்யுள,
மச்றதுபோ மிச்சிராதுவாவாச,ட வேழு தத். து.வத்டுற்
ககரணடம பொரு ப்படட வானமாக்கட்குப் போச
தரைச கொடுததப் புகிடபிககையாற் போ
கசாண்டமெனப பெயராபிமறு. போகசயி-இரு காண்ட மெ
னபாரு முளர்.
௮நதமிலணுக் ௮சுசகாம் தவாவாகய விருபத் து காலு
சஞூகுப் போக மளவிஈஈ3 வானமாகசட்டுப் போசகிய
உய காண்டமா மாகிய வததுககளைப புசிட்மிக்கப் படுதலா
மே. ற் போச€யகாணடமெனப பெயராயிற்று
எ.து.
௮ தமி லஎணுசகட செனபதனை யிருபாலுங் கூட்டுக.
பிரோரகம்-ஏவு,5ல், போகம்-போசனம்பண்ணு ௦.த, போ
கமம் - புசெசப்படும் வத் றசகள,) இவை வடமொழி,
இதர்குஈ எந் இியாகமத்தினறிக.
பஞ்சராத ரி பிரகருதஇ மடடமையாதோ! முப்பத்தாறுக
தவம வேண்டுமோவெனன? காலகியதியினறிப போகங்களை
ப் புசிக்சகப்படாசாகையாலு॥, ௮கனைப் புசிக்குமிட த்தப் புசிப்
பதொன்றில்லாகபோறு சனமபலம் புசிசகப்படர தாதலால்
அதனைட் பு) கொலைஃசாலொழி? 2 முச்சி கூடாதகாண்;
ஆதலாற் ஐத,தல முப்பதசாறுஞ் சைவாகமத்திலொழிப மதி
றச் சாத்திரங்களி லில்லையென வறிக. (எ)
சு | 4
வெல்லைலவை வ வவ வை வ வ வககைவைகவைவகை தக்கவை வைகை தை கைவளை வளை
க்கீ. சவ்ஞானசித்தியார் சுபஷபம்.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ணத) றலை
மேல் தச். தவ முப்பத்தாறில் சுத்தம் சழ்தாகத்கம் ௮௪
தீதமெனலு மூனறு வகையும பிர.ரக போசகஜயிதரு போகய
காணட மென்பது முணர்த துல்.
ஐ௩தசதகதஇன மேழசச்தாசகத்.தம் மசத்தச் தக்.இிடும்
புமான£ ழெண்மானராய தததுவஞ் வர்க்கு வந்திடும் - சத்த
தத். துவ மைஈத்ருவ் மோகச ௬௪,௪ மாபாகாரிப தேகாஇக
காயுடைய அகர்சேசுரராலே, அசுததமாமையிலே மாயை கா
லம நியஇ கலை விச்தை ராகம் புரடனெனனு மேழுகத,துவமு
ந் தோனதி; சு,5,5 மாயாதத் தவக£ளினாலே மீரோரிககபப$ு
கையால் சுத்தாகுச்சமெனறு பெயராம். புருஷதத்துஒத்துக்
இழாக விதிஞலே வியாமீசகப்பட்டதா யிருபத்.துசாலு ததி
அவங்களுண்டாம், இவவாறிசத முப்பத்தாறு சத்.துவமும் ஜீ
வானமாவுக் ஈண்டாம்.--
பிரோரசாண்ட மருவுபோச சயிச்திரியச்தோ டச்சமி எனு
கீசஞக்குப் போச்சியங் காணடமாகும் - இகத மூன்றுவ௫சயு
ம் சகலான்மாக்சளுக்குச் சத்த தத,தவ மஞ்சும் போரோரகாண்ட
மாம், சுததாசுச்த தத துவபேமும் போகஜயித்ரு சகாண்டமா
ம் போக்சயித்ருவாவத புசிப்பிகசற,த. ஆனம தச். தவ மிருப
தீ.தினாலும் போக்யகாண்டமாம்.
பிரோரகமாவது ஒரு மரப்பொம்மைக்குக் கமி௮களைக்கட்
மச் சூத்திரிச னுட்டுமாப்போல் அசத்த மாயாததி தவக்களை
சுத்சமாயா தத் தவல்களினாலே துடக்£ச் வலுடைய சத்தி
யான சேஷ்டிப்பிக்சற த.
[ போகஜயித்ரு சாண்டமாவ.த தன்மாவுச்குச் சகாயமாய்
நின்று போசச்சை யுண்டாக்குதா
௨--ரூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௧௮௯
போக்கயெமாவத புசிக்கப்பபெசாயிருப்ப தே,
இவாறு சகலர்க்குக் கணடுசொள்க வென நிசன்பொ
௫ள்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 வெவவககை
தீத்றவங்களினத ஸ.வருூபஞ் சொல்லுனெருர்
ஐநத சதகம் - வெதத்துவ மைக்தும் தங்களிடச்திரு,
ப்போரச்கும், இங்கு மியோசேட்குமொரு பிரகாரம சாவஞ
ஞ.த.தவ சர்வ கர். ததிருரப சித தவ விஎசசாதலால் பவி
கதிரம,-சததத்தின €ழேம- கலாதி பிரகிருதி தசம வீத
இயாதத் றவ மேழுங் சஞெசிஞஞததுவ கஞ்சி சர் சஇிருதது
வ மோக விளககாகலரல)--சுததாசுததம் - பவிசஇிராபமிக்
இரம். (விசதியாதக தல ததிம் மாடையைச் கூட்டிப் பிரகரு
இயைவிட் னொப்பாருமுளர், அப்படிச் சொல்லில் சாரண தத
அவ காரியதத் தல சால்கரியம் வரும.)-- ௮௪௫55 தாஇடிம
புமான ழெண்மூனறப தச்.தவம் - புர௲௫,௫.தவம பொரு
ந்திப பிரகருஇ தத தவத் துககுக €ழ் தன்மதத தவ மிருபச
இனாலுல் கஞூத் சற்போதகமானலும் வெகு மோக:2ரதலால்
அசுத்தம். மூவாககததுட் சிவத் தவ மைக்தும,--ேர்க்கு-
தனமாவுககு,-பிரேரசாண்டம் வக்தடும - பிரணவ கலாபஜ்
௪௪ வாக்குபஞ்சக ஸ்வரூபமாமிருகந்த, ௮௬௪,௪ ௪௪, தவங்களை
மூதறமையிற் செலு தங் கொசசாகப் பொருகதம். (வித்
இயசத.த் தலமேழும் தன்ம தத். தவ மிருப்பதினாலும்))--மறு
௮ போசசமயி இரியச்தோ டந்தமிலனுக்சளுக்குப் போக்கிய
சாண்டமாமே - நாசமில் லானமாகசஞூககு முறையிற் பொ
ரர்.தம் போகசயித்திருவென்று சொல்லப்பட்ட புரிப்மிக்ளி
௪௧௯௦ சிவஞானடத்தியார் சுபகூஷம்,
னற கொத்து) ௮த௦னோடு போக்கியமென்று சொல்லப்பட்ட
புசிசகப்பககெனற கொச்செனறுந் தானேயாம.
சிவஞானயோரதியருரை வருமாறு.
(ப கண்க
இசதசததுவ முப்பததாறலுள், முனனைஈதும் ஈடுவணோ
மூம் பினனிருபத.த கானகும் முறையே ௬3ம மிசசிரம ௮௪
சமெனஏ., பிரோரசாணடம போகசயிரதிருசாணடம போக
இயகாணடமெனவய காரண? முறிபெறறு, மூததிறபபடு மெ
னபசாரம்,
தேனனைய வைந்துரு சுமசமாகன மேறக-ூறிபபோக்த
மையின ஈணடனுவதிகமொழிநதா£
போசசயிசஇருவெனனு௦ வ.சொல்லிறு ஞ?ரமும ௮௮
ஜேடென்பதனுள அனசாரியையும விசாரதமாற ஜொககன.
௮. பகுதிபபொருள விகுதி
இவை காரண குறிபாமாறு உப்த் தணர்ஈ.தகொளக,
இசனானே ஓம்முபபத்மாறு சத றவமும மூவினமாரல்
கூறப்பட்டது.
இமம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மேலுச் தத் தவ முப்பசசாறு மூனறு சாணடமாயிருசகு
மென ருளிச்செப்கருர்,
ஐுதசுக்சுதஇன மே ழசச்தாகத்தம் -சய தத். அவஜ்க
ளென௮ சொல்லப்பட்ட தத். துவக்க ளக தககும் சுததசத்து
வள்களென்றுபெயர். இதற்குக் தீழாகச் சொல்லப்பட்ட வித்தி
யாதத் துவங்க ளேமும, அசுசதாகத்2 தச் தவமென்றுசொல்
௨.-௮கூதஇரம். அித்விதஇலக்கணம், கக்க
௪.ப்படும்,--அசத்தர் தந்திடும் புமான் ழென்மூன்ராய சத்த
ஒம் - இதத தததுவறக ளேமுககுகழோக மூலப்பிர£ருதியி
லேநினறுச் தோனருரினற மதர் ஐவ மிருபத்றரகாலு2உ
சுத சத றவமெனஅ௮ சொல் ௦ப்பபிம இனவைதா னேதுகர்ர
னமாக தோனதினதெனனில் *--வேர்ச்கு வந்திட - இன
மாச்கள கனமம் புரிககை காரணமாகச மரோனறினதாம,ஃ
பி?ரரகாணடமருவு போகசமிததிரிபசசோ டந,மிலணுஈஈளு
க்குப பொககயகாணடமாமே - இப்படி எணணிறகத வானமா
ககளு5குமே டொருகசபபடட விமா சதசசசதுவம வித்தி
யாற துவங்கப் பிரேரிசகையால் பிசாரகா ஈடசமனறும,
சுக நவமகளாலே பி2ரரிகபபடிமையாலு॥ அசுதசமா
மையிஉ மேோரறமாகையாலும சுசதாசமகமெனறு சொல்லப்ப
டுற வேழுககு1௦ போக ச.பி5இரிப காண்டமெனறும,பிரகருத
யிந ரோந றமாகையினலு௫ு சசலறகுத மனுகரண போகமா
சையினலு2௮௪௪,௧ சததவமெனறு மொல்லப்படுகிற விறுப௪
ுகாலுஈகும போககீய சாணடமென.நும பேராம
இதஞஜற் சொலலியற, குனமாசகள சன்மத்தைப பு
க்கைசறாச் 2ததவய மூபபதமசாறுமாய்,மி2ரரகாணடமென௮ம
போச சயிததிரிப சாண்டெனறும போகசய காணடமென்
நு௦ மூனறு வமரைபபட பூ.ருரகுமமெனனு முறைமை யறிவிதி
2௮
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வென பு] அவைகளைக்
ஐ$ற சத்தத்.து - இதத். துவ ஞாப்பத்சாதலுள் முன்னை
ர்திஞ் சுத்தமெனவும,--௮தின?ழ ழசுத்தாசுத்தம் - ததன்
௧௧௬௨ சிவஞானித்தியார் சுபகூஷம்,
இழாக ஈடுவணேழு மிச்சிரமெனவும்,--புமான்சழ் எண்டூன்
ரூட்தி தந்தத் துவ மசுத்5ம் - புரட்சததுவசதஇிா ழோ
கப்பின் னிருத்தினான்காகச் கரப்படிச 52. தவம் ௮௪ச்தமெ
னவும் வர்க்கு வச்திடும் பி2ரரகாண்டம் - உயிராக ளனுபவி
த்த்ற் சேதுவாக முறையே பி?ரரகாண_மு௦) -மறுவுபோக
சயிச்சிரதசோடு- பொருஇரனற போக சயிசதிரகர்ண்டக்
தோடு ௮ சமி லணு5களுக்கு - என ிலா ௪ வுயிர்சட்கு......
பேசசயெகாண்டமாமே)- போக்கிய காணட்மெனவும் காரண
ச்குறிபெத்று முசதிறப்ப0..
இதனானே யம்மூபபத்தரற௮ு ௪௪ தவமு மூவினமரதல்
கூறப்பட்ட த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
இச் சல்றுவசதசம் பதி மூமலிப பொருளிடத்த
மூணடென் நுவாத ஐகருர்,
தீதிதுவ ரூபமாகுந தருமரு வுருவமெல்லாக், த
தீ.துவந் தூலசூகக பரஙகளஞு மாஜநிற்குந், தத்துவக்
தனனித்சாரு மணுக்கள்சா தாகயெத்திற, றஐத்துவஞ
சத்தஞ்சாருஞ சகலமுக் தச் துவஙகாண். (௭௧)
(இ-ள்.) 5.2, தவ சிவன தாக்கனைபாற் றரப்படாநினத வ
ரூப மாகும் ௬வமாரகி.ப சிவஞ் ௪2இ நாதம் விர் தஏம்,
தீருமரு வு உருவமாகிப ௪ச॥ன முசலாயினவெல்லர*க்
௫வமெல்லாம் தத். தவே னப் பெயர்பெறும்,
தத தலச்தால தச்.துவங்கட்குக காரணமா பிரஜிரு
ருக்கு பரங்களு இமாபை அசுச்சமாை ௪ச்சமாயை நீரின்
1... இமம்ருதிஇரம், ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௧௬௩
மா£தீநிற்கு 0. ௮ மடையலே தூலமெனவு் சூச்குமமென
வும் பரமெனலும் பெ.பர்பெற்று நிச்கும்.
இவர்றுட் டலமாவ.து- பு நடனுஈகுப புததியாயய போகச்
இயதகையு அடரககுவது மூககுணமே வடி.வாயிருககிற பிர
இருதியெனவறிக,
சூச்குமமால.த - அனமரககள் போகம் புறத் தேது
வாய் பிரிசுசப்படாக சலாதி கதத வஙகளுக்கும் பிரகிருஇக
குங் தமூளள புவனத்இறிருகு௦ ஐனமாககஞுகும், தற்
குமமலுளள வரனமாககளுமகுங் சாரணமாயிருககற மாலப
யெனவறிக,
பரமாவது -விசசர் முதறாயினார்ககுத தறுவை யுன்
டாககுதற்கு5 காரணமாய் மநஇரவ்களுகு.௰௦ பிறப்பிடமாப்
நிததியமூமாயிருககு வ் குண்டலியெனவறி3.
ததத வக தன திவமுதலிப 22 தவல்களு ௦ பிரளபதாு
விற் சாரும் மளவு மழிபாதிருகசலா ல2றகுத தத தவ
சததம் பொரும்
அறுக்கள் சர மந்தரங்சளி னிடச் தஞ் ௪தரசிவ மா
தாசகியத்திற் ஐ ததியி றா சதறவ ௪தமம் பொருக தும்.
ததவசத்தஞ
சாரும்.
சகலமூ தீதி நிட்களமாகிய சிவமாம், ௪கள நிடகளமர
திவங்காண். தீய சதரசிவழர்தஇிபும, சகளமாக.ப மசே
சுரமாததியு௦, ஆனம௮ர்ககங்சஞூம், பாசல்
கஞூமாக விலையெல்லா மழி.பாம லுன்மையான வத நுவாயி
ருச்கையாற் ,ஐத.றவச,க5ஞ் செரல்லப்பெறும் எ-று.
இதற்கு வாதுள சு,5தாக்்யையிறு மதங்கச்த மிரத்இ
னத்திரயச் தமி, (ஸர
எள
௧௧௯௪ சிவஞான?த் தயார் சுப௯்ம்,
சிவாக்ரயோஇியருரை வருமாறு.
டவலை மு பனை
இழவுர் தத் துவங்களுடைய லக்ஷணம் உணர்த் த.தல்.
த தவரு. பமாகுக தருமுருவருவ மெல்லாம - உண்டாககப்
பட்ட ரூபஙுகளு மருபலசஞூ5 கத தவஙகளிறுடைய ஸ்லருப
மாம் அவையாவன ? பிருதுவியாஇ மாலுபூசங்களும் ரூபங்ச
சா ௮காசா௫டு தத துவங்க சொல்லா மரம, ௮ரூபெ ௦ன௱து
6 ௮ஸ்மகாதி பா$பேரகிரியா கோசமாயிருககையால் -
6 ௮ஸ்மதாதி பாகயேசதீரியா கோசரம- நாமமுகலான
வர்சளூக பாகிமே5இரி.பத.றசகு விப மாகாகறு
சுத. தவா தூலஞசூகக பரஙுகளுமாககிற்கு 2 - புவகாதார
மாய சாசாரண தததவங்களொல் மாம ஸதாஙமாகவும் பிரதி
பாக நியச ராகய த. றவயகள ஞூசகு௦மாசவும் கிரகம் 4 சித்
சமகலிரமற்லாமல் ஜடத்துககு சேஷடையிட்ுர தாகையா
லிருந தத் தவாபிமாவிசளாய்த தத,தவ நாமஙகளுமா யிரக்
ற சேவகைகா பரமாக&யு நற்கும
* சமகலிசம - சூழப்பட்டது,
த,த் தவக்தனனிற்சாரு மணுககள - இக்க தத் றவங்களி
லே ௮னமாக்கள சங்கள தக$ள கனமததுச் டோசப் டொரு
த் இ ஜிகிட்பார்சள --
சாதாசரியத்திற றத,தல சதசஞசாரும- அன மரக்களு$
ரூப் போருகதம் தத. தவம சாதாக்கேய மலே. மேல் சதி
தவத௪.ஐலங்க ளிரண்டும * பிராப்பியமொழிப 4 சோத்திய
மலலோ வென்னில் 2
ஆ பிராப்பியம் - அடையத்தச்சது. 4 சேோத்பம-சோ
இக்கத் தக்க.
௨-௫ தரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௧௬௦
சசலமுர் கத் தவம்சாண்-நாதாதி ப்ருநலியக் த மூப்பக
சாறு சத் தவமும தஇனமாககஞூககு போகா£சசமாம், மல
பரிபாகாது குணமாக ஈஸ்வர ஓணடாககுகசையால் சகலமும்
சோததிய தத தவமே |
கதவ மெனறதர்ருப் பொருள நிசயமாகவேனும், தோ
ற்சமூ மீறமுடைய விவை யிற்றககளூககுத தவமெனற
செவ்வா லென்னில்? பஞ்ஈபூசக லயததுடனே தேவாகரூககு
காகமுணடா யிருசகவும் 1 மாதமரை யபே௯்திசத 8[ அமா
தயமெனறு பேரானாற்போல, தாறவிகமாயெ சரீராஇககா
ப்போல உடனே $ நாசவதசகனறி பிரளய பரியக்தமும் நிற்
பதாகையாம் தாத்விககசை மபேரூதிசது இகத முபபததாறு
கரும் தத்தமெனறு பேரான த.
அஜ௫௦ ... கஹுஞதி வ௩௦6/வ௦0 £_ந 897.2கூாய
(௫7] ச
௧ 32 தி, ன்
₹ப/ ௨ |
அகட காஜொ ளூ உய௦ ய. ஷி.தி ஹ வ...
ஹா வொமகாயில-.சா. நாட | கக்ஷிதிவ 37-௨௪
ஞஸாறீறவடா3.சக9_.கஐ தி ன
*ு மாதயம - மரணமடைகற மனிதர், 8[ ௮மாத்யர் -சே
வர்கள, 6 காசவத.து - நாசமூளள ௮2.
தத்வாபிமான தேவதைகளுசகு மகத த.ச்வ நாமங்களே
-அஒ-௬௧௦ ஹவ.2ஈர-ச றை. யாகி நாராமி ௪
கூ_நா௦ .கா.மி.ககவாயி வெ | உ௱ிவெவயொ
ஜ9ய5௦ 27௦ யி நய? ராவ. ஹ.௪௨ தி.
௧௧௯௭௬ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
சாதாரண அகழ் வங்கள் ஸ்தூலமும் ௮சாசாரண தச்வய்
ச் சூககு2 மெனபதறகுச் ச௪மமதி,
வளஷூறெ . மாயாசகொ அலியா ஹரி வலா
ன் ப்ட் ய
ஹ-ுரகி2க அவி உரக கி வகா 620-௫) தா
ஸி.சாத வா நாக நி | வ் லா ஐவ ந ற வெ
6ன ஸரறீறாஉ வா நாஸிசா த்
மீரு துவிசரு அபிமானதேவளதை பூதேவி, அப்புவுக்கு வரு
ணன,தேஐசசகு அகனிபகவான,வாயுவசகு வாயுபகவான,அகா
௫.௪ தக்கு வியோமருயாயிருககிற ஈஈரன, ஸ்்ரோதரத்தசகு
தீ இசகுரூ3, றவசமு2கு வாயு, ௪ட௪சுககு சூரியன, சிஃ்வைககு
வருணன), கிராணதுககு அசுவ£ மேவகைகள், வாக்குச்ரூ ௮௧
னி, பாதததுசகு இககரன, பாணிக்கு உபேநஇரன, பாயுவு£கசூ
மிருத்யு, உபஸ்தக தகழுப் பிரமா, மனசுசமார் சசரன, ௮௧௨
காரத் த௫்கு பீம சன, பததி சத தவத தசகு புததிகாம ௪௫
இ, குணததிரயத நசகு பிரம விஷணு மகேஸ்வராள்,) ராககத
தில் த துக்கும் புரு௨தத தவத துக்கு மராக பகவான,விகதியா
தத் தலச். தககு விசதியாசேவி, காலதத்வக ழக்கு காலேண்
வரீ, காலததவத துகருத நியதிச தத் அச்கும் சாலருத
சன், மாயா தச்ல௪.ஐ௪கு மாயாசேலி, சுததவிதயா தத
வத துக்கு சுததவித்தியாதேலி, ஈஸ்வர 5சலசதுக்கு ௮௧௪
சேம்வரன, சாகாககிய ததவ தக௫ சதாதவன, விச். தர
நீதத்வல் 2ளூக்கு சதிதயும் சத்தராகிய இலும்,
௧௨-5௦ ஹவ..ாடு நா ௱ாஉள- ா0-& ஹ்டிக௦
ஊண்ஸாக உரம ௦9 உாம-ணொ-த ட | வவ-்ராறாாவு,
வா 8ாவூ.ச.3வி.3வாக-௮0 | அ அ ரஸணெத்தவ்
௨-௫ தீஇரம். ௮.த்விதஇலக்கணம், ௧௧௬௭
ந)௨ெவா வறணொ 2 ர.சஹுலவ$| ஹுமா.சா
(ப வ0,ஹககாஸ்ர௦ ெவஸ்.மி.த மிஸ் நட | 5.5 ரஹ்
ச்
௨மவா_நமிற திம-ஹ வ காவ 7.2 | வ$றாம87
தீகாஸனொ ஐ மாபரிவொ_ ந சஐவபா | ௯2௨௭79 மூ
வெடிந ;அயாவரா அரண ௨-5 1_நீல ஜீ9-ஞ.ச வ௩௦
காஸா மிஜாஐ_ ஹர ௨0 | அ3 ஹெ மதுவா ந)
வாய? ௯ 722 வெ... ஐகொவ2 | ௬.5 உள. ஐ
வெ? லன விஷி.சட | சுய
9.0.2, ௦ சொகமா நரிவாவறட | அர ஹெ
ஐ.மவா ந)௨வொ வெ றைவ 82 ஹா? | $மா
87 றி மி ஹி 9௨ ௦5
௮௯. 60௮ ள் ன படபத் தர வெ பண்!
[4]
௨% | மா.சாமா௦ , 00.
(ூ த ண
௯.௪ உள!2-1௦ வெ கூஹ௦கா௱ஹ_) ஷண்ஃவ |
பாவாவக வண-ா௨௦ வீ2 நாகம உ-[ஹூ | அ,
ஷ்
விடு ட் விண யொ ஹகாறொ வொ௱-ஒவய ்
சீ | ௨7 ஷயா௦௭)-..மிவெ.ரஷ மாரணஷ கஹசாவர
௮2 | பத நவ் அன்பு ஹஸலறாம ஹச
ஷஹி
மே | அஹூ 9) ஷசா ஊ-$ஜிவ ராவி_நீ வீறு
வின | கயொய...௦.2- ஊவெ௨ந ௮ $ருகாவரண வ
இசி | 2௦% ர.நிஹாற.2 தட்டல் அன்றி
ஷோ ரூப ஸா ம்
அதண-3ம-வ நாதா பே ஹல் 82078 |
சக்க சிவஞானடிச்இயார் சுடகூம்,
அசொஜவவா-டுவா உனாயிவி சலிஐ, காஜ |
மொய.3.5-- ஐ வெ௨ 81] ராகாவா? ண்ஹ௦ ௧0 க்ஸ்
2-௦௦91௨௧ ஹுகா ஸ்ர௦ க--ஹ-ு௦வ ஜஹி அல் (/
ஸஹெலழவாது ராமொ ஜவாகவ-8 ஹஹில£ | 0௦
ஐ.நவ௨.3. கா நா மெய டிய] 00௮
வவ ரடடஷாதெ யூ... மரண[ர2ஜி.28 |௬.சஉள
ண்ட் ௨வெ5.ந) வ வாண ச.
வ |
வ/கஹ்காஸ்௦ கவி அரத்கறபே வடு | -தஹ_)926வ
சாவி வ ஈஹி_நீவியற-2 ஹிணீ | வீழா உபவெ
வ
ண
அஹா ஹஹ_ வடி.மா8ீ | 22) மாயா ஆ £௦3
மா.நொலாய9.ஷணா ॥மாஹ்ஹூரவ மி ஸ்றா
ஷா ஒஷ.யீகெறாஹதுயா | கஷொ 0.20. ஐவே உ
கிககாவறணஹ:$ ௧ | ோ.சவீ.சாறா ணகர
ஷூ௦ கவித நாசி கடம-௩ (சஹ. 2208 டா
அ. வண.3ா_ந- லெவிநீ ॥ விக, ரஹ்ண டடத ப
தி வி
அ, சாாவறஷயா | &.2௨௭:”-1௦ வெ ௩ 24
காலாக ராவண | _நீஓ_நீவஹாகாற _நீலா6
(க ே ட் ]
ஷூ வட ॥ -சஹ)229) வி.ச; காலொற-௭. வ
வ. நா௦.5க ரசி | ஏவ ரவிகட்வொறாவ$ வி௦ம
பாரா .சாாக? | கமொய.௨௪ ஐவெஈ2 ௪
ஷ ண்டு
காயா. ஹ-ஷஃலைறடு | னு கொருவதிக 0௮
௨.-ரதஇம். அ திவிதஇலக்கணம். ௧௧௯௬௯
றி.சாலஹூர ௨6 | .சஹ 5 8லெ 5 ஹி_சாடெலி சாமா
அடை ஹ-[-ஓவிணீ | யழாவிசாஹி.2௦ ௬ ர்சுவ௦
ஐம௫ிாவறாஜ?ம86 ॥ க௦ொய_3௦.5--ஐவெ௨ந5 அகி
உ 377-௪௯௦ ஷலா. | லா 8௨) ஷி. ஷ௦கா 1௦ “வி
2 ஷஹூ-டமி9_) 60 | ச விடி ப ர வில? டயா ௨௨
[ரா.கஹூ உர மார | விபி க வ ரவ ராவி
_நீ வ௨ .70_சா வி[லிபே உத710-7௨2- வ்வெ்ர ௮௫
வி.2௨ தா: வரண - 5௩9 | 9 வாவகவண_2வ௦ கி
ணி, ௧௨௪டமி91ல(9 | ௬மொ 12_00_2- வெற 5.ந2 ௪
ஷி வெ. ய.98ய௦ யாவ | வஉஸ்ிவ௦வற_.௪௯1௦
ஸு.ஃஐஸ்முக.கி$ 26 | அகர வமவா நெவவாற [ர
௧௦ வஸ் ராஹி? | வ ள் எழ்தி 'வாவில--வ.3 ர வீ$௦
அ, 9௮ யவ 8॥ உதி.
மேல் பிச.தமாதல்க ளிரண்டிர்கும் சத்தியும் சி௨முமென்
பத சததம.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(டூ வெல்கம
காரணப்பொருள் காரியப்பொரு விரண்டிலும தத் தவச்
சொல் ஈடககுமெனறு சரற்.நூனருர், ்
அருவச் தருமூருவம் - சரரியட்பொர௫ள்,--
அருலம் - சாரணப்பொருள்,--
எல்தாம் - இவைகளெல்லாம்,
௧௨0 சிவ்ஞான௫த்தியார் சுபகூடம்.
தத்துவ ரூபமாகும் - ஸ்ரீமன் மதங்சாஇகளிற் சொன்ன
படி. சீத தவ லகூணச்தையுடையவாம்,--
த,5,த௨ா தல சூகக பரக்சளூமா€ நிற்கும் . அவற்றுள்
பாசதததவஈ தூலம், பச சச குச்காமம்
மகாமாயா பாசதத துவ சரக் குறித்தப் பசு தத்.தவம்
தாலம்.
பமல வாசஞ, மணப்புற்உ சினமாத்திர பசுத.த.தவத்
னைக் முூறிசத மகாமாமா பாசத்த தவம் தூலம்.
பஇசக தம பரம்
மலம் ப௬.5,5 தவத துட்டடுஇப் ப௯௪,௪ நவமெனறு பகர
ப்படும்,
கனமம பாசதத.தவத தட்படிம் இப் பாசதத் தவமென்று
பசரப்பமிம,
ட திரோதான சத்திய மப்டடிப பநிததி டப்படிப் பகரப்ப
ம்,
அனுசடுரக ௪52 பதிசத் தவத்துட் படுத்திப் பதி5த் தவ ்
மெனு பகரப்படும்
இுகான்கு௦ சுவதநஇரத் தவம்சளாய்ச் சொல்லப்படாத.
பினனாசதச் தததுவககளூம் காரணகாரிப ரூபங்களாயிரு
க்ரூம்,
*
அவுற்றுள, நிமிச்தசாரண ரூபபஇபாகிய வனாஇிமுத்க த
திழூதச சவ,2த,த௮ விருமுப்பேச சத தவச், தக்குள அதிகார
சிவச் துவம் தூலம், போக சிவசத துவம் சூக்குமம், இற்ய
௨௪௧ தவம பரம்.
மூ.தற்காரணமாகய மகாமாயா தச். தவத்திலுர் அல சக்
௫2 பரங்க எப்படியே ௮இகா.. முதலி லயாகத பேத்காரியப்
உரக் இரம்: ௮ தவிதஇலக்கணம். ௧௨0௧
பிரகுதிப் பிரகிர்த்தி நிவர்ச்9, பிரலிர்த்இ நிலிர்ச்திக்குறிக
ளாலறிக,
திரம்ப மூகற்காரண மூன்றறுள, பிரகருஇ தச். தம் தா
லம், மாயாதத் துவம் சூசருமம், மாமாயாகத தலம் பரம்,
காரிய தகு துவங்சளுசகுள, தனம 5.௫ தர் தூலம், வி
த்ீ.தியாதத் தவஞ் கூச்குமம், சலவாத் தவம் பரம்,
பசு சச தவங்சளுூஈகுள், சகல பச தத தலம் தலம், பிர
எயரகலா பச த தவன ஞூககுமம், விஞ்ஞான கலாப தீதி
வம பரப்
டஇசத் தலம் மூனநிறுள், அபர மூசி டஇ தத தவச் தூ
லம், ஆதி மதக பதி சத தவம சூச்குமம, தகாது முத்த பதி
தீதி. ஐ.வம் பரம்,
அதரங்க விசாரதச்தின லாதி முத்த பதிதத் தவமும் ப
ரம் அமலால், அபரமுத்த பதி தத. தவத தக்குள, மஇரமகே
ஸ்வர தத் .ஐவம தூலம், அறுசசாசிவ தத ஐவம குசகுமம, ௮
நாதிமுகத அமுக பதிரத தவ மிரண்டும பரம்.
சரீரம் மூன்றின்), பதுஇக சரீரம் தூலம், அசுத்தபுரி
பட்டசசரீரம் சூக்குமம், சததபுரி யஷடகசரீரம் பரம் --
தீதீது௨ந தனனிற்சாரு மணுர்கள் சாதாக்சயத்இற் ஐத்
திவ் சத்தஞ்சாரும் - தத தவ முதலிய ஷடததுவாவைப்
பொருந்தும் சசாசிவ தச் தவத்திலிருக்கு மீசானூதி மக்இிரல்க
ளும் தீத் தவமெனறு பெயர் பெறும்.
சகலமுர் தத் தவங்காண் - இப்படி எல்லாப் பொருளும்
தீத் தல சாதி. றவிகம்களா யிருப்பது காண்பாயாக,
சனகன்
௧௨0௨ சிவஞானசித்தியார் சபச்ூூம்,
சிவஞானயோகியருராை வருமாறு.
வகை (0)
அருவு மருவு மருவருவமாயுள்ள காரியப்பிரபஞ்ச மனைத
ம் இததத துவ வடிவேயாம் இமமுப்பத்தாறுந தாலதத் துவ
ஞீ குக்கு. ததும் அதிசூக்கும தததுவமென ஒோரரகவொன
அ மூவகைப்பட்பே பொதுவ௦ பொதசசிரப்புரு சிறடபுமாய்
நிற்கும். இகசனமையவாய ௧2 நவ௩க பிட்டி சகும ௮ணு
பக்க சம்புபககச் ததிதெய்வறகளும் அவலத தத துவபபெயர்
டெறுமாகலான, எல்லாப் பொருளயுக தத தவகசளின வைக
௮௧ காண்கவெனபசாம்,.
எனலே, இதத தவ முப்பத்தாறு மூணாஈதானலு“கு எல்
லரப்பொருளும் இனி ஐ விரங்குமெனபசா.யிஈறு.
இசசெய்யுளிற கூறிப பொருளனைத.துஞ சிலாசமங்சளின
விரி”. தணாஈ றகொளக,
இஃசறிபாசா£ 5ததமக்கு வே.னடியவா றெல்லாமுரை
ப்ப
இசனானே தத்துவங்க ளொருகலையா ஓணரற்பாலனவெ
னபத கூரப்பட்டத,
இ.ம்பவழகியருரை வருமாறு.
அலைக (0) வலை
முன்சொல்லப்ட்ட. தத் தவ முப்பச்சாறுமே சசலமு மெ
ன்றருளிச் செய்ரொர்.
சீத் துவரூபமாகும் தருமூருவருவமெல்லாம் - மீரப்ச,ச்
திறன்டாசப்பட்ட ரூபர ராபல்களெல்லார் தத்துவருபமாமி
௨-௫ தீஇரம்: ௮த்விதஇலக்கணம், ௬௨0௩
௫க்கும், தத். தலம் தூலகுச்க பரங்களு மாகறிர்கும் - தத்.௫
வக்சான தூலாசாரமும் குக்சமும் இவையிற்றின மேலான
பரமுமாயிருககும்,--சத தவ) தனனிர்சாரு மணுக்கள் - மூவ
சைப்பட்ட வானமாக்சளூந தத தவங்களிலே டொருந்தி நீற்
கும்;--சாதாக்கியத்இற் ஐத். தவசத ஈஞ்சாரும - இ$த வான
மரசசளுச்குச் சர தாககியத இனாலே பீரோரகப்படு£ற புருடதத்
அவம் பொருந்தல் ஆன்மாவுசகும புருடனெனறு பேரா
ம் -சகலமுகஈத் றவங்காண - அரூபம் உருபம் அருபாருபம் ௮
ஊவைபெல்லாம் தத ஐவபொனறே சொல்லப்படும,
இசனுற் சொல்லிபது தத. தவம ௨ரபம் அரூபம் தூல ரூ
க்ச பரமா யிருககுமென நும், நனமாச்கள புருடதத_துவதமை
ட்பொருஈதிஞல புருடனெனறு னமாவககுப் பெபருண்டா
மெனறும், ஆகையால் சருவமும் சத் துவமெனனு முரைமையு
மறிவித்த.த,
சுப்ரமண்யதேடிகருரை வருமாறு.
(9) அவனை
சருமருஏருவமெல்லாந்-தரப்பட்ட அருது மூருவும் ௮௫௮
ரவு'மாயுள்ள காரியப பிரபஞசமனைததம்,- தீத் துல ர௬ுபமாகு
ம் - இசதத் தவ வடிவேயாம);---௧,2 தவர் தூலசூகக பரல்சளூ
மாகீநிற்கும் - இம்முட்பத்தாறுச் தூலசத தவக் சூக்கும 2.௪.௮
வம் ௮இரூச்கும 5.5, தவமுமென லொரேோரலொன்று மூவகை
ட்பட்டுட் பொ.றவும் சப்பும் பொ.தச் சிறப்புமரய் நித்கும்)---
தீத்.தவச் தன்னிற்சாரும் - இத்தன்மையவாய தத். தலங்களை
யதிட்டி க்கும் அனுக்கள் சாதாச்சயெத்தில்-அணுபக்க சம்பு
புக்சச் தீதிசெய்வல்சளூம்,--தத்.துலஞ் சத்தஞ்சாரும் - ௮9௮
௧௨௦௪ சிவஞரான௫த்தியார் சுபக்ஷம்.
தீச் தவப் பெயர்பெ௮ மாசலான். -௪கலமுர தத தவள்சா்
ண் - எல்.மாப்பொருளையும் தத தவம்சளின் வைத் தச்சாண்ச,.
எனவே இதசததுவ முப்பத்தாறு மூணார் மாலும் தெல்
லாப்பொரளு மினித விளங்கு மென்பரயிற்று,
இதனானே தத தவங்க ளொருதலைபான உணரற்பாலன
வெனபது கூறப்பட்ட த.
க ரவ வணிலித்கள்
மறைஞானதேசிகர் உரை
அணையர0ு 2517-0௦ அடை
மேற் ஈத துவங்க ளொடுஐகு முூரைமை யுணாத தரூர்.
தத்துவ மெண்மான் நுஞ்சென் முன்மதத் துவதீ
தொெகும், விச்தசைபி லொடுககுமாறுஞ சிவத்தினி
லொடுககுஞூன்று, நித்ததத் துவம்ம்மூன்று மென்ப
ர்க ளிரண்டிரின்ற, சுத்தமாஞ சிவக்தொ௫கெகுத தோ
தறரு மிதுபோலாகும். (௪௨)
(இ-௭.) தத் தவ னம தத் தவமெனறு சொல்லப்பட்ட
பெண்மூன விருபத்துகாலுங் காரணமாகய பிரகருதி
அ௮ஞ்சென யில யொயிக்கும்.
மூன।ா௰உ தகுதவக்
மொ்டுக்கும்
அஃசாவ. த? சம்சத்தலே பீருதிகியும், இரசத்திலே யப்பு
வும், ரூபத்இிலே யச்சீனியும்) பரிஈத்திலே வாயுவும், சத்தீத்தி
லேயாகாசமும், இர். சனமாத்தினாகள் சாமசாங்சாரத்,து
ம், வாக்காதிக ளச்,தம் ராசதால்சாரததஇிலும்சோத்திராதிக
சச் த மனமுஞ் சாத். தவி தாங்கா£த்இலும், இம்மூல்னை ய௪
௨உ-- ர தஇ.ரம். ௮ச்விசஇலக்கணம். சர
ல்காரம் புத்தியினும், பூத்தியுஞ் சித்தமும் குணவடி.வானவச
எல்தியத்சத்திலே யொடும்கும்.
விசதையிலொ வித்தி.பாசச் தவமெனறு சொல்லப்பட
கெருமாறும ட வாறுசத் வழு மாயையி லொடிக்கும்,
௮ஃசால.௫-அராகம் விதசையிலும், ௮௩௪ விசை கவையி
லும், சக௯ையுக காலமு நியஇயு மாயையிலு மொடும்கும்.
சவ,5இனிலொ சுச்தவிகளை யீசுரஞ் சாதாசகயமாச
டுகு3ன நு மூனறுதக ஐவமுஞ் சயதச். ஐவ மெனனும
பெயரையுடைய வீ5ஈ தலிலே யொடுகு 2.
நிசத சத்துவ இநதமூனறுஞ் சிவ௨லுசகுக காரிபபடாட்
மிம்மூனறு மென டா லநிட்டிககப்பட்டிருகசற விசகிரகங
பர்கள களாகையா லிதனையு நிததியமெனறு செர
ல்லுவர்கள;
இரண்டு நினற பாரி?சடத்தரல் விரத நகாகஙக ளிரண்
சு5மாஞ சவத டு் சுச்தமுமாம் நித. மூமா யழி.பாமலி
தொடுங்கும் ரூகச௫ற குண்டலியி?2ல யொடுத்கு.ம.
தோற்ஈமூ மி இப்படிச் சங்காரப்பட்டிருர் து பின்னை
துபோலாகும். யஞ் சிருட்டிகாலத்திற குடிலையினினறு
மொடுங்கன முறைமையே காசதமுதற் பிரு
இகவி யீருக,த் தோனருகிற்கும். ௭.௮.
சிறிசாகமங்களிற் சுச்ச,சத் துவமென்ற வைச் ஐ மொன்
தி லொனருகச் சோன்றுமென்று சொல்றுமெனவறிக,
இதற்குச் சிியத் தம் பெஎஷ்க ரத்து மறி. (8௨)
தன்ட
௧௨௭ சிவஞானத்தியார் ச்பசகம்,
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
அணி 32 அனையை
மேல் தச். துவங்க ளொடுங்கு முறைமை செரருத்தணார்
த்தசருர்.
த.த.துவ மெண்மூன்றுஞ்சென ருன்மகத் தலததொடுவ்
கும - பிருதிவியாதி சிதசமீறான அனமதத தவ மிருபசதிஞ
அ தனசகுச் காரணமான பிரகிருஇயிலே மூனதோனதின வ
டைவிலை யொரடிக்கும்;--- விததையி லொடுகருமாறு - புருஷ
தீதிதவம் தததுவபஞசக சமுதாயமாகைபால் அநத ௮௫௪௮
தி.துவகஈளுடைய வொடுககமே அசற்கு வொடு?சமானபடி.யி
ரூலே தனிததுச் சொல்ல வேண்டுவதல்லையானத கொணடு
சாகமுசலாகக காரியமாயை யீழுக ஆ௮த ச் தலல்சளும் ஆண
வமல,சசை 8௧9 ௮னமஞான தசை பிரகா௫ிப்பிசகும் சலாவித்
தைகளை ஜடிப்பிசசையினாே உபசாரமலக்தை நடத தம ஈ
ஸ் வரசசதஇச்கும் மமமெனறு பேரானதுபோஷ, ஆனமாகிலு
டைய விததி.பா பசவாசபமா யிருகசிற ஞானப்பிரகாசதது
சகு5 காரணமாயிருககையினாலே ௨பசாரலட்சணையாக வித,
யென்று ேேபனரையுடைய ௮௪, 2'மாயையி?2லபொடும்கும்,--
வெச்திவி லொடும்குமூனறு - சுதகவிச்சை ஈஸ்வரம் சாகா
ககியமெனனும் மூறுசத் ஐவமூஞ் 9௨55 தவத நிலை யொடு
ங்கும், டித்த தத தவமிம்மூனறு மென்பர்கள் - வ ஷணாவர்
*] அப்பிராகருகலோகம் கிதஇடம், அதிலே யிரக£௰ஐ பகவாலு
டைய விச்ரஹமும் நித்தியம், சாயுச்சிய மோட்சமான த அந்த
பகவானைப்போல வசம்,சகல்யாணகுண சததெராய் மசாலட்ச
மி $ வியதிரிச்சமான சர்வபோகம்சளும் விஷ்ணு 4 தல்யமா'
க ஏன்டரயிருப்பசே பென்பதபோல; ரைவ யேசதேசிகளு
௨--ரூதீஇிரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௨0௭
ம் சுத் தவித்த ஈற் வரம் சாதரச்சியமெனசற மூனற22த
லமூம நிததிபம், இ தத துவேஸ்வரராகயே ருச்சிர மகே
ம்௨உர சமாசவொனகற மூனறுமர்தஇகளு 2 நிதியம, சாயு௪
சியமு ௦ ௮அவர்சளைப்போல 8ஷாட்டுண்ய பரிபூரணராய்த து
ல்லி.பராச விருப்பதே டெனபர்கள. அத இத்தாக்தமல்ல.ஃ4
நினசவிரணடி சுசசமாஞு சிவததொடுங்கும் - மூனஜஷெடுககளஞ்
சொல்லாமலிஈந 5 சததிசிவ தத தவககளிரணடும ௪,தமாப
யென்தும சாட்சாத வொதிஷடித மாசையால் சிமமென்றும்
பெயனாயுடைய பரவி5துவி£2ல பொடிஙகும- தோ த்தமுமி
தபோலாகும - பிரளயாகக3 சிஓடியு மியவாதே யாமென றி
தள பொருள;
எஐட்மிராகருகம் - பிரகிருதி சம்பச்தமிற்லாக2, $வ்ய
இரி- த தமஃவேறுபடட, *தல்லியம்-ஒப்பு, 6ஷாடகுணணிய
ம்-௮றுகுணம்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வெலணைகை [0 அனையை
சைவபெளராணிக மதாஜலுசாரியர் மரத்தினாம் சுத்தமா
பையில் ௮சசதமாபை பயொடுககுமெனறு சொனனத லாமல்,
மதரவை சுதத சைவசித்தாரதஇி5டகு மொத்திருசகும் சச். தவ
ல்சளின தொடுககஞ சாற்றுதன்ருர்.
தத்துவ மெணமூனறுஞ்சென முன மதத் தலத்சொடுங்கு
ம்-௮ன்மதச் ஐவ மிருபதஇினானகு2 புருஷதத் தவத்சோூ பு
ணரச்த பிரகரு9௦.பலு மானமதத.தவததி.ற் பிரளயமால்,)-
விச்ரையி லொடும்குமாறு-கலாதி புரஷூத் தலாம் தவர
ன்ம, சத் தவ மாறு மாயையிற் பிரளயமாம்/-
௧௨0௮) தஇவஞானடித்தியாச் சப௯்ஷம்,
சிவச்தினி பொடுஜ்குமன று. ச விசதை யீசுர சாகாக்
சேய மெனகனச ததத வமுனறுர ௪௫தமாடையிற பிரசயமா
[லை
நித்தசத் ஐவமி௦மானறு மெனபர்க-ஜிரண்டு நின௪ சுத்த
மாஞ் சிலததொடுவ்கு5-சமோற்ரரா மிதபோலரகும-
சைவபெளரரணிச மகரலுசாரிபர் மசச்றப்பொருள் மூ
தலுரைப்பாம.
பிரகருகசி ௮ஈ௪,கமாை ஈ.ம்சமாபை நிசுதியமெனநு சர
கயனமுதலோர்சர சொல்லுவார்கள; ௮.௪ ஈமத மதமன று.
இரணமெ - பிரகிருதியும் ௮௪2 சமாயையு 2 மூறஜைமையிற
சுச்திமானடையிற பிரசயமாம்.
உதிபதிதயு மொடு;சமபோல வி5றவின மாடபையாச மா
யையி னவவியசதம வச்சடுெனறு முூனசொனனபடியாம்-
௬௮,௪ சைவசித்தாக தாசாரிபா மதததப் பொருளினியு
னாட்பாம்.
சுக்கவிசமை யீஈரஞ் சாச்சாயே மென கீழ். துவ
மூன்றும் நித்திபமெனறு சைவருட கிலபெயா சாற்றுவார்கள
௮.ஐ 5மத மசமனறு,
பின இம்மூனறும் இரண்டும்-சத்திசச் தலம் காரிப சிவச
த.தலம் அசவைர்ஹம் சாரணசுதச சி௨,௪த தவமென்று சொல்
லப்பட்ட சுத்தமாபையிற் பிரசயமாம்.
உற்பததியு பொடுக்கம்போல
“ஞானமே யானபோத!! சிெவனென்பத முல் முன்சொன்ன
டழி.யாம்,
உ௨--ரூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௨0௯
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
0
இம்முப்பத்தாறு சச் தவங்களுஞ் சங்காரசகாலசதுத த
தி.5ீல் காரணங்களி னொடுககும்வழி, நிலமுகன மூலப்பகுஇயி
ரசிய இருபச துானகு சச் துவங்சளூஞூ சேண்ட ரூததிரணு
லொடும்கும், மூலப்பகுதிககு மேலுள்ள ஆறுகதச தவமும் விஜ
கையீச.ரரகய ௮னக்தகரர லொடுககும, ௮வ்ர்றின2லுளசா ௬
தீசதத தவமும்லிய நூனறுககதுவமும் இலடததினினற சிவ
ஞலொடு௫கும. ஏனைச சத்த தவஞ சிவகச் தவ மிரணடுரா
௯தத௫ிவனாலொடுங்கும். இவை புஈருற்பவமாககாலும் அவவ
வை மவ்வலராலாம், இவரு_ ௬, சசிவனொருவனே நிழதியன,
ஏளைமூவரையு மவவாறு நிததியரொெனபாறமுனா; ௮ஃ அபசா
ரமேயெ அபத ம்,
மூலப்பகுதிக்குல் முணதத் தவத்திர்குக தம்முள் வேர்று
மை அவலி.பதசமாகலும வியகதமாதலும மாத்திரைமே.பனறி
ஏனையபோலப பரிஸம விசேடமினமையின; அ.தபர்றி அலவ
யிரண்டனையு மொனறாக வைசசெண்ணிஞர்.
ஏத ப்பொருடசண் வரும் இனனுருபு ஏனையிடக்சளிலும
விரித்தனாகக,
ஆன் மாவுக் சஇிசகெய்வமாகய த,ச்துவம் தனமதச் தவமெ
ன ௨உருசஇிரலுச்குப் பெயராயிற்று
௪ண்டான்மாவெனறது ஏற்புழிககோடலாஜற் சதலவர்க்
சத்தி மேனினா.து.
தீத் தவமெனபது பொதச்சொல்.
தனமதச் தவம்வித்தியாச த் தலம் சிலக் தவமென அவ்
வச்சா ரணக்கடவார் பெயர் இமைபுபறறி அ௮வ்ளச்சம் துவங்க
௪௪
௧௨௧0 சிலஞானித்இயாச் சுபக்மம்,
ஞூர்கு மாயின கவெனபதுணர்த் துவரர், ௮௮ யவ்வப்பெயரா
2 கூறினார்.
இனி, ஈவஈதருபேதங் கூறுவான புகுதவாசரியர், ௮5ல்
குக தோறறுவாயாக இஃசெய்யுா ஈடு வைததாராயிலுர்,
இயைபுபதிறி (றர த௪த572இ ௪? என மூவகைப்படுததோதிய
செய்யுளி உ பினறாக வைசதுக சண்கொளச,
இசனானே அததததுவங்ககைத தோற்றியொகுக் கர
சணகசடவுளா இவரொனப து வகுகதுக கூறப்பட்டது.
இச தணையும மூனமுங் கூறறிம் படுமுறைமை மெல்லாக
சொகுதத5 கூறியவாறு.
கவைவசானதககளல.
நிரம்பவழகியருனா வருமாறு.
அவலைவளைகளை (0) கனவா
மூன்சொனன சச் றவ முப்பதி, தரனும் ஒரிங்குமுறை யரா
ளிசசெய்கமுா.
சதவ மெண்மூனறுஞ்சென முன்மதத் ஐவத்தொடுல்
கும் - பிருஇவிமுகல சிதகமிருன சத.துவ மிருபதஇனாலு௦ ஆ
ன மத தவமெனறு சொலலப்பட்ட பிரகருஇ53ச தவத்திலே
செனறொடும்கும் -- விதசையி லொடுங்குமாறம் - புரடதத்.த
வமொழிரது விதஇ.டாதத_ தவ மாறும் ௮அசுச்சமாயையிலே
யொடுங்கும் --ல த்தினி லொு்குமூன௮ - சத்சவிச்சை யி
௬ம் சாதாககயம் எனறு சொல்லப்பட்ட மூனறுதத்துவல்
சளும் சிவமெனறு சொல்லப்பட்ட விக தவிலே யொடுல்கு
ம், நிச்ச தத தவமிமமூன்௮ மெனபர்கள் - இசசமூன்து த
சு.றவங்சளும் சுத்சமாடையிம் ரோன்றின வாசையாற் சத௪
மாயா சாரணகாரியல் களூக்குப் பினனமர்திருக்கசமிஞுலே கி
௨--ரதிஇரம். அித்விதஇலக்சணம், ௧௨௧௫
கீதியகத் தவமென்றே டெரியோர்கள் சொல்லாகித்பர்கள்.---இ
சண்டும நின்ற சுதசமாஞ் சவ ததொடுககும்-இவவிடத்தச் சே
ஷிச்ச விர் தசாதங்கள் இரண்டும் சுச்சமான குடிலையிலேயொ
டுக்கும். -தோ த்தூ மிதயோலாகும்-தோனறுற முறைமை
யிலுப இப்படி. சோனமாறிச்கும்.
இசனாதசொல்லியத; சத. தவ முபபத்தாறும் சோனறி
ன கரமத்திலே யொடுங்குமெனலு முறைமை யறிவி7,22.
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
வை?
(இ௦முப்பத்தாறு தத து வங்களுஞ் சல்காரகாலத் தத் 2.௪
தங் காரணங்களி ெடுஐகும்வழி) தத தவ மெண்மூனஞ்செ
னறு-நிலமுமன மூலப் -குஇ யிறாகிய விருபத.தமானகு ததஜ
வஙகஞ ௰,--சென்று இனமத த தவத் தொடுக்கும்-சகலவர்சக
ச் மானமாககஃ்கு அதிழெய்வமாகய €சனடருததிரனா லொடு
வ்கும்,--இறும்-மூலபபகுஇக்கு மேலுள்ள ஆறு 2. துவமு
வி.சசையிலொடுல்கும்-விசசை யீசராகய அ௮சந்தராலொடுங்கு
ம் --மூனறும்-௮வற்றின மேலுள்ள சுத்தத் துவமுதலிய மூ
னறுதத ஐவமும்,--சிவத் இனி லொடுக்கும்-இலயத்தினின்உ சிவ
ஞலொடுக்கும,--நின2விரண்டிம் - ஏனைச் ௪௪தி2,2 தவஞ் சிவ
தத். துவ மிரண்டும்,-சுததமாஞ் சிவத்தொடுங்கும் - சுதீசசவ
ஞ லொடும்கும்,-- தோற்தமு மிதபோலாகும்-இவை புனருத்
பவம் ஆங்காறும அவ்வை ௮௮வவரால் ஆம்,--இம்மூன்௮ நி
தத்தத் தவமெனபர்கள்- இவருள சுற்தலை ஷெருவனே நித்த
யன்,ஏனை மூவமாயு மவ்வா௮ நிச்இயர் என்பாருமுளர்; அஃது
ப௪ர்ரமென்பதாம்,
௧௨௧௨ சிவஞான$ித் யொர் சுபக்ம்.
இசனானே யத்சத் துவங்களைச் சோர்றி யொடுக்கும் ௧ர
ரணகச்கடவு ளிவொனசபதவகுச்தக் கூறப்பட்..த.
மூ” ௨-௫, ௩-௮இ, மூடி ந்தது.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணம்ர0ு 3200-9௦ ணை
புசசமயமாகப வூோமோகாயதன மூசலாயிஞர்க்கு
மூடசமயமாகிய பாசுபக முதலாயிஞாக்கு
மடையுக ததவ மீதசனறு வரையறுத
தணாததுகறுர்,
மொயதரு பூதமாதி மோனி யந்தமாகப், பொ
ய்தரு சமயமெல்லாம் புககுநின் நிடும்புகன்று, மெய்
தரு சைவமாதி பிருமூன்று மவித்தையாதி, யெய்துத
த் துவஙகளேயு மொன்றுமின் றெம்மீறைககே. (௪௩)
(இ-ள்) மொய்ச மெறிதலைபபொரு£ திய பூச்ககண் முதலா
ர பூகமா க மோகனி பெனலம பெயரையுடைய மா
இமேோகி பையிருகப் பொய்பொருகதப்பட்ட்ப புறசு
னிய தமாகப் சம.பங்க ளெல்லாம்), ௮வரவர்கள் கொண்ட
பொய்தரு சமய கோட்பாட்டையே பரதத தவமெனச் ௧௬
மெல்லாம் புக்கு இ, இையொழிப வேறில்லையென்று சொல்
தின்றிரிம் கன லிச்கொண்டு;௮௩,௪௪ சமயகஙசளிலே கின்தலு
னு ட்டி ததிவாகளுச் சக் தநத முததியை யடை,
விககும்.
மெய்தரு சை சத்தியமாயுள்ள பொருளையுடைய சைவ
வமரதியிருமூன ம், பாசுபதம், வாமம், லைரலம், மாலிரத
அமலிச்தை யா ம், சாளாமுகம் எனக்கூடிய வுட்சமயமா
௨--சூத்தரம். அத்விதஇலச்சணம். க௨௧௨
இயெய்தசத்து ௮ம்) சுத்தவித்சை மூகலி.ப தீச். தவங்களைப்
வங்களேயும் பொருரஇியிருப்பர்கள்.
ஒன்றுமின் றெ இறங்கனஞ் சொல்லிட்போர்த ௪சமயக்க
ம்மிறைககே ளடபோ லனறி பெமத சிசசாநதததினின
சீனுட்டித்தயாசள முப்பத்தாறு குத்.துவத்
துக்கு மேற்பட்டிரு5குஸு வமாகையா லிது சறபபுடைதீ
த. எது,
வியாழபகவான் சொல்லிய வலோசாயத சாத்திரஞ்
சொல்லும்படி, பிருதிவிமுத னாலுபூகங்கள் கூட்டரவா ஐுண்
டானவுடலே யானமாவெனனு ஞானததினாலே மேலான வா
ப்பதததை யடைவது மோட்சமெனபர்சள.
சோதிடாகள்,அக;தநாலுபூகச்துடனாசாச கத் தவமு முண்
டெனறும், புருடனு மனாதியே காரிய காரணங்களினாலே பிர
வாக மாயிருககற சங்சார பக்தங்களு மஞ,௫. சரீரசதிஐடை
ய துக்கநிவிர த்திமினாலு ர, விசிட்டமான சனமததினலே சல்ல
சரீரத்சையெடித் தத சேகாகத,ததிலே தா.ரகாபக,. ததை டை
இதுதானே மோட்சமெனபர்கள்.
செளள யாமளாதி சாத்இரிகள்,) இங்சை மைதுளுதி?ய
புரடலக் குய்2.5 பிரயோ௫சனமெனப் புத்திபண்ணி, ஐஜுதபூச
முள் சத்தியமெனக& தருதி) அதுவே யானமாவெனக் கருதிய
ஞானத் தினாலே யாகாசத்தல் பைசாச பதத்தை யடைவர்கள்.
இலர், அக்னி சூரியன் இக்திரன் முகலாமினாரையே வழி
பட் டவர்கள் பதத்தை யடைம் தலர்களைப்போல விருக்கின்ற
துதானே மோட்சமென்பர்கள்.
இலர்ச்ளெல்லாரும் பூதத.த்.துவ வாசிகளென லறி௪,
௧௨௧௪ சிவஞானசித்தியார் சுபச்ஷம்.
டீனுமுகலிய பதினால்வரும் பண்ணின மிருஇவழிநின் ௪னு
ட்டி த் சவர்சள், பூகரண்ட காரணமான தனமாத திரை சரனே
பிரமமெனலு ஞானமுண்டாகையா லவர்க டனமாத்திரைாயை
படை&€றசே மோட்சம,
சைமினிபசவான சொனன கனமமீமாஞ்சகர், தனமா
நிததியமென்று ஞ் சுருதலிகிதமாயிருக£௰ கனமதஇினஞலே ஸ்வ
ர்சசாதி போகங்களைப புசிததிருப்பர், ௮வாசள நித்திய நைமி
தீ.இ௪ கனமாஜுட்டானசதாலே பரகதி யண்டெனகையாஜ்
தன்மாத்திரை யடைகற2 மூ.
இந்இரி.ப சைதனனியவாதிசள், சரீரத் ஜாகு வேருயிருக்
இற விச்திரிபமே யானமாவெனலும ஞானதஇனலே ௨5 விச்
இரியச்தை யடைசறதசே முது
இலர், ௮ம்,௪ வி5இரியத தககுக சாரணமான மன ததானே
ரன்மாவெனலு ரானசதா லசத மனை மடைகிறதே மோ
ட்சரென்பர்கள்.
சிலர், விதை மிருது ராக!௦ தவம் அபிநிவேஷம என
௮ சொல்லப்படட பஞ்சகதிலேச தாடிசமான சிதசம்தானே
சைதனனி.பங்களி விருபா இி.பமாக, நானெனகற பிரத்திடரூப
ஞானததினாலே சிததத்கையறி₹_ற நீறகுகறசே மோட்ச 2,
அகங்கார ரைதனனிபவாதி, அகங்கார வியாபாரமாயி
ருக் பிராணாதிபான வாயுகச& யானமாவெனனு ஞானசத்தி
னாலே யதனையறிர்து ௮௪௪௪ றவத்சை யைவ மோட்சம்,
நியாயவைசேஷிகஞ் சொனன அக்பாதர் களது ரி௮ர்
கள், பிரமாண பதிறை பதார்தத விவேக ரோனத்தினாலு
மகங்சார தத்.தவ தசை யதிம்தடைகறகே மோட்சம்,
சுத்தகாசொனன பெளத்சம், புத்தியிலுடைய வியாபார
சொருடமும் புத்தி நிச்சயமாயிறுக்கற ஞானத்தை ஜலப்மிர
௨. இஇரம், அிதிவிதஇலக்சணம், கடு
லாகம்போல நித்தியமாக வலுபவிசசப்படானின௪ ஞானச
இ, சுக. தக்கபதீரிச மின்றியே சுகத்திற் சச்கதியே மான்மாவெ
ன சறிககயால், இருபச். த மூனா சத தலமாகீய புசதிததது
வமே பிரதானபெனக கருதியிருசகசற ஞானசகதஇ நூக்கவே
மோட்சம்,
அருகசாதஇரஞு பொன்ன அருகதேவன, த இகத எ ஆயிரு
ட்பனெனறும், ஊனெனபதொரு பசராதத மஞ இயாகவுடை
ய மோசம அக£ராடம சகோதூரம் காமம் ஈயுயம வேச
நீயம் சரிஈறாவர்ணியம ஞாறுவர்ணியம எனறு சொல்லப்
பட்ட பேதங்க ளெட்டி௮ங கூடியிருசகுொனறும; இர்சத
கோடங்கள சரரசெ சிலாசப பான தபசுகளாற் போகப்
பொனசெயிய்கட்டா செப்படியிருப்பனேள? இருடபுச் கூட்
டசகூளளே சுரைசகுடி£கை மிருக்கபோ த ரீருசகுள்ளே ॥ மிழா
தம்? 2ஃதில்லாகபோத மிசாகுமாவுபோல: அடபொழு ௪௬
கனைப்போலப் பர்கங்ககைா விடப்பருவன இவ னரேகா£ாதிக
வாஇயாகையால் இடபொருஎகளுண்டோ வில்ல பமோவெனநு
சகேடடால், உண்டெனவ மில்லையெனவு மாமெனறு சொல்லப்
படாதெனறும,உவ்டெனறுஞ் சொல்லப்படாது இல்லையென
௮ஞ் சொல்லட்படா.த உண்டென மில்லையெனறஞ் சொல்
லப்படாசெனவமாம் என் றசொல்லும். இப்படி பே பீத்தபநகி
யாகிற வச்திரத்சையு மூடையனாய்க குணகச் தவ5.ஐ க௫ுமே
லுண்டான போகமவனுக கல்லாதபடியாலே குணதச் தவன்
நை மடைசாசே மோட்சம்,
உலோசாயதம் பெளத்கம் அருகதமாகய மூன்றும் வேத
ச்.தச்குட் புசம்பாசையான முதற்கண் வைத்தார்
மீமாஞ்சசம் நியாடவைசேடிகம் சாங்கயம் பா,சஞ்சலம்
௧௨௪௭ சவஞானத்தியார் சபக்ஷம்,
பாஞ்சராத்திரம் வேசாச்சம் இய்வாறும் வேத்சம்பர்த மா
தமாற்பின்னற் கூறினர்,
பதஞசலிபசவான சொன்ன பாதஞ்சல சாத்திரம், பிரக
ரதியும் பிராகருசமும் அனமாக்சளூம் ப௩தமோட்சமா யிருக்
கும, இர்கஞானதசாலு மாஇபோகமும யோகபரிபாகமு மெ
ன மிருபதசாறுக த5 தவமாக விகுரனொருவனுளன, இவலுச்
கானமாக்சளிற் சாட்டில் நினமலமான சித்தமென.நு பெயரை
யுடைசசாம், கேவல சாக .தலிசமான விககரசகசை யுடை
ராம், தனமாசசமசகு ராஜ பகேசகரா யிருச்குமென றி
னஃயே முத தியாதலால் , புரு_த.5துப் பிராப்தயே பினனற்
கூறிஷொன வறிக
வாசமேவா சொனன பஞ்ாராத்துரம், குணதத தவத்து
க்குமே லிருபததஞசாக த, தவம வாஈசேவனெனப தொருப
கார்ததமே பரசசதுவம;௮சசட்டரத, தவத இவின இவ் கருட்
டூணன அ௮ஜுருக்சன மகாகதவசன இனெொளகணேயன எனு
நாலு கூடடமாக ஜசசகசையுண்டாகசற நிமிசதமாசப் பிறன்
கும. இரச கால்வராலு௫ ஜடமாயு மஜடமாயும் வருகிற விக
வத தசகரெல்லாஞ் இருட்டிப்படும். அந்தப் பிரகருதியைச் 8
தீ.அச்கு மசிததுசகும வேராகவறிஈ தந்தச் சாததிரகதினவழி
தஇிக்கைபை ப்பெற்று மாராடணனைப் பூரைபண்ணி யகத்ச் சொ
ரூபத்த்மே லயிகச£றத மோட்சம்.
கமிலாசொன்ன சாங்கய சாத்இரம், பிரகருதி நித்தியம்
அல்வியாபகஞ் ஜடரூபமா பெல்லாத தசகுங் சாரணமாய்
௪௫.தவாதி குணங்களின சாம்யமமான வவதர மூர்த்தமாயிரு
க்கும் பிரசிருஇமிற்காட்டி. லனனி௰ராய் நித்தியராய் வியாபக
சாய் மூர்தசரா யறிவானனறி யறிவமாச்இரமாயிருப்பார்கள்:
அனமாசகளிவர்களை யிருடத்தஞ்சாச் சத். துவமென் திந்த
௨. *இரம். ௮ ச்விசஇலசக்சளம். ௬௨௧௭
விவேசஞானச்சா லி௮னிடச் தண்டாய விலவற்றைப் பெற்ற
மோடசமெனறும்,தனமா வைக சாட்டி லனனியமாக கீகரனெ
ன ரொருவனில்லையெனறும், சபிலர் பிராகதி௨௪த்தாற் சாரிய
தீதினிடத்தல சொனன பரமகாரண பு5இபைப் பண்ணுகை
யாலும், இவர்சளுககுக குணதத தவத சகு மேலுண்டான
சீததுல மில்லாதபடியாலும புரடத;த தவப் பிராப்தி.
வேதாகஇகள) பரம பிரகிருதியாகய பிரமமே பரமார்த்ச
மாகவள்ள2த,இஈரறரப் பிரமததிவிடத்திமே நினற வானமா
க்சகூ௦ பிரபஞுசமுந சோனறும. மற்றுணடானசெலலா மசத்
தியம, ௮ஃ்செனபொலவெனனி௰ ? ௬.ச்திகையினிட ச் இரசக்
ப,5தி பணணுமாறுபோல ஜஐசததுக குபாதான மாயையென
பது தான பிரமதமைப்?பாலக சத்தி, முமன௮, சசகிஷா
ணம்போல வ௪தஇயமுமனறு,இமமாயைக் காட்டில் இலசகண
மான பிரமசொரூபத்தை வேசாரச ஞானதஇனாலே டறிகை
யாற் புருடச த. தலப் பிராப்தயை யடைவழே மோ சம்,
வேதவியாசர் சொனன இதிகாச பாரத பெளராணியர்
கள், இரசப் புராணம்? லிருபத,சஞஉரக் தத். தலமாக வான்
மாலையும், இருபத்சாறாக வருச்திரனை, இருபத்தேழாச் தச்.த
வஞ சிவனென்றுசொல்லி, இபபடியே பதார்த்த விலேசம்டண்
ணியதிகிறசேமு,க்தி. இவர்சரூககும் புரட சத் தலப் பிராப்தி.
இச் சைல பெளராணிகர், பிரகிருதி முதலிய தச். தவ சமுகம்
களைப் பிரகருதி புரடராலே உதஇிட்டிசரவாக றிந்த, அற்
கு,மேத்பட்ட வீற்வரனைச் சரலோசாதியான கணேசுரபத ப்
சாப்தியை யராகதச். துத்தி லடைத இருக்ே மோட்சமெ
ன்பர்சள.
பாசுபத சாத்திரம், அன்மாச்சள் பராய, வியாபகரப
மாய், நித்திய ரூபமாய், கரரியகாரண யோசத்சாஜே் பிரச்த
ட்டம் சிவஞான இயார் சபக்ஷம்.
ஞானம்தைபுடையராய், ஒரவர்ச்கொரறுவர் பின்னமாயிருப்ப
ஈசள். இவர்சளூ“கு மாயாமலமனதி யரணவமலமில்லை. இக்க
மாயா மலகுதாலும் சனம பாசத், தாலும் கட்டுப்டட்டச லே
பிருவினைகளையும ௮அனுபவிஏ.த வைராககயம்பிதக் த,இச,கசசமய
சாத்இரம் பிரசாபச்திய முகலிய பதினாறுளே யொனறின௮வழி
திசகையைப்பெற்உ வானமாச்சளிடததிலே செலவலுடைய ஞா
னமானது ச௪ஙகிரமிககும், ஃ்கெனபோல வென்னவில்? யாசா
மொரு புடைகையிலை யோஸப் பூமூசலியவற்மைப் போட்டு
வைச்தவிடச் தச தவாசனை யதிலே ப௱றி ஒறபோலச் சிஏனி..
ிஅண்டாய ஞானமுங் குணமுமண்டாம. இ௮னிட த இலை
சொடுத்சா லவரொனன செய்வாரொனனிம? பு.சதிரனிததி
லே குடும்ப பாரத்சை மைசதச் கானசனனீயாசம௦ பண்னு
மரனுபோலச் ரிவனுக சனனுடைய ௨ இகரரஞ் செய்கிறச்தில
யுபாதிபிறக இருப்பன. இச, ஞானசதினாலே மாயையைப்
பொருதி யிருப்பாக௪.
மாலிர,ச சாததிரம், இனமாக்களை முன்பு போலக் சொ
ண்டு அணா வங் கனம மாடை இம்மூனரையுவ் கொணடு தனமா
க்களுசசூச் சற்காரஇசையில் ஞானசத்தி யுள்ளசாய்க கரியாச
சீதி பிலலையென் றினி வைராச்சயம்பிறக த,இந.கச் சமபசா,2இ
சமாகய லயாகுண மூசலிய வொனபஇ லொனறினவழி இீகக,ச
சாய்; அசனவழிநின ரஜட்டிக்சவாறே எச்தரயெ௫வனிடதஇ
ன மலச்சைபுடைய வானமாத் தோனறுெனனு மதியுண்டா
ஜுாயால் வித்தியாதத் துவதவ5ப் பொருச்தி யிருப்பர்கள.
காபாலசாததிரம், முற்கூறினபடியே யான்மகிலக்கண
மூம் பக்கு விலக்கணமு முண்டெனறும், ௮ச்.5க் சாபாலர்ச்
குப் பஞ்சருசாத்கமுகலிய சா.த்திரல்கள் பதினுது ளொள்றி
சர் வழி திக்சைபெற் கதன்வழிரின ஐறட்டி,ச்சவச்சஸ்:.த௫வ
உ--ருதீஇம்: ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௯௯௧௯
னைப் பேயானது பிடித்தவிடத் செப்படி யவன் வசமின்றி யா
வேசத்இன் வசமாக விருகதாத்போல, இ? வானமாவிடகத்
0.௪ சிவலுச்முண்டான சர்வஞ்ிச தவாதி குணல்களூ 2 ப்படி
யாலேிககு மறிவை யுடை ததாகையான) மாயையி னதோபுட்
தைப் பொருநஇயிருப்பாகள்.
சத்ச வாமதர் தரம், இந்தச் சத் திக் தலத்தில் நிவர்த்தி
பிரதிட்டை விதை சரகதி இர3மாலு புவளனத்தடைவே, சதா
இவ காதனாருடைய வதோமூகததிலே, சழாகு முகலாகச் சாரு
டக தட்ரிணம வாமம் பூததநதிரானுட டாசாவாகச் ௪த்திரதீ
அவ நிர்வயமாகலால் சாதாகட£ய தத தவ லீருப்பர்களென
விச,
சிவன தமேலான மூகழதஇற் ரோர்றிட தகா மிருபத்
செட்டும் இலவியாகமங்கள, இம்முப்பதசாறு தச துவதமையு
ம்ேகரிசசையால்;எமதுசாத்தா விவாகளபபோ லனறித ததி
வா திசமெனவறிக,
இசனை யாகமகசளிற் பேதித்துக் கூ.௮ம். அஃ்சாகமபே
தீ.ததால் வஈகதெனவறிக, (௭௩)
அவவை.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணைக்வக்க (0) அவமான
மேது நாலுபூகங்களுடைய கூட்டமாதியாக அர்யசமயி
கள்ரிற்குக் தத்வங்களை யுராத்த.கல்.
மொய்தீரு பூசமாது மோகினி யக்சமாசப் பொய்.ஈரு ௪ம
யமெல்லாம் புகனறுநினற பு2£டும்-சாலுபூசக கூட்டக்களர
இயாக மோக&னியாகிய அசத் மாயா தத் தவக்சளுக்குள்ளே
அச்தத்திலே யுண்டான புருஷூதத் றவ பரியர்சு மளலமக விவ்
களே தச் துலமென்றும், இச்தச் தச், தலங்களி எநிஷ்டாக
௧௨௨0 இவஞானசித்தியார சுப்கூம்,
சேகசையை பரத் தவமென்றுஞ் சொல்லி, அதற்கேற்ற சா
ஸ்இரமார்ச்கச்திலே நின்று; கேகாச்.சச்திலே யச்,2௬்,௪ தத வன்
களை யடைவார்கள். ௮ஈதக்க'தச் தவஙகளை யடைச்சபேர் கா
(லாகதர,சதிலே இரும்ப ஜநிக்சையிரஷலே, அந்தமுத்தி பொய்
.யே கையால்; பொய்தரு சமயமெனறத,
மோகீனிடகக மென்றதற்கு ௮ஈச்சமாயாக்தமாக முப்ப
தீசொரு சச். தவமு மெனனப்போதம், புருஷதத்வ மட்டெ
னது சொல்லவேண்டுவஇல்லை யென்னில்? புருஷசத்தலச்.த.்
கு மேல் சததிரிபாததை யுடைத்காய், ௮சனுற் சவதஇிட்ரை
யைப் பெற்று சர்வ க தவாதி ள் யபிவியத்தஇிபான பேருக
கே பிராப்யமெனலும் றகமவசனசத்தால் அ௮சுத்தமாயாக்தமெ
னப விருக்சம்,
*அபிவி.பத்இ-பிரகா சம்.
வளி . நஹி வி௨ நாகலா$.மா௦ உஸா-2_ந௦ஹ௦
ஹ.3வ.அிஜா? | வ-௫-ஹொவறி ய-சகூ5 ஸ்ரிவ.2௦
09.௮ கமொஅ௱ட ॥ வ-௦ஹானஞீ3.சா நஹ நாகி
மெஷா.ந-ம் ,ஹாக ரெ | சஹா உர 8ாஅகி$
௨9 சாவொயய.க தன-டு வு] ஸ்ரிவ$க்ஷ£ரிபொ ௫
௮886௦0 ஹவ....0_சா2-௩வ( | ஸிவகெொ வி.ச ௦ கா
3௦ ஸ்ரிவராக 922௦ வெரி | ஜெ,ய£ உரகா ாசு௦
ளொளெவெ நத ஜி, பே காஸாகெ.தி,
ஆகையால் புருஷசத்,தவ மர்தமென்னுமல் மோனி ய்ம்்
அமாக்வென்று மூபபாடத்திறே சொன்னத, மோடச்ரிகாரிய
௨--௫.சஇசம்; அத்விதஇலக்கணம், சுவவக
ஜ்சளுக்குள் ௮ச்சமான புருஷகத். தவ பரியம் கமென் ௮ ஒருடெ
யராகம் கூறியது.
பொய்தரு சமமிகளடையும் பதமு மச்சேதவான ஞா
னபேதங்களுமாவன? புதி. பிரகாச பேத சஇனாலேயுண்டா
ம் ஞானம் பததுவிதம். ௮லரகளுக்கு 4 பிராட்ய ஸ்தானமு
ம்பது தவிதம். அவையாவன?
* ப்ராப்யம் . அடைதல்.
சரர்வாகா-பிருதிவி யப்பு பேஜோவாயு விர். த சாலுபூச
மேயுடையசெனறும், இசக சாலுபூக.தஇலுடைய சம்யோச,த
தஇஞலே தேசமு.னடாம், ௮௩2௪ சேசத்திமே போரறிவுண்டா
ம்; அச்சதேகமேமே தனமா எனபசரதி ஞானத்தினாலே சேசாக
சீத்திலே பூக,சசை யடைவாகள.
ஜ்யோதிஷர் - ௮காசற கூட வைச் தபூசமே யுளசென
றும் ஞானதசால் சேசகாசசததிலே மட்சசதிர பதத ய
டைவர்கள்,
கெளளயாமளரும் வாம,5௯௬திண மார்க்கராகிய சாகச சர
பாலிக சாளாமுகரும் ஈற்வரனுணடெனறும்,வேத் ஏவிருததா
சர.ரத்தினாலே பெளஇீகடாகய பிசாசப,தஏசை டடைவார்கள்.
எலிருதகாசாரம் - பெரியோர்ஈடைக்கு விரோச௩டை,
*பெளராணிச ஸ்மார்ச்சர்-பூசாண்டத் தசகுச சாரண
மான பஞ்ச கனமா திலாயே பிரமமெனலும் ஞானச்தினுலே
தேசாகதத்திலே தன்மாத்தினாயி லுள்ள பு௨னச்மசை யடை
வ்ர்கள.
*பெள.ரரணிசர் - புராணத்தை முக்கியமாகச் சொண்
ஷவர்,
இச்திரியரன்மவரநிகள் - ஞானேம் இரியமே ஆன்மாவென்.
சு௨௨௨ சிவஞான 9த்இயார் சுக்ஷம்....
லும் ஞானத்தால் சேகாக் சத்தி ௮௧்,௪ இக்திறிய பத,ச்தை
டடையவாகள்.
5 யாயலாதஇகள்-மன சு பரிபகமே தத் தவமென்லும் ஞா
த்தால் மேகாகசதஇலே மகஸ்சததுவ புவன) யடை-வ
ர்கள்,
வைசேஷிகர்-௮அகங்காரமே அனமாவெனஜும் ஞானததா
ல் தேகாகத2திலே அகஙகாரபுவவ த, யடைவர்கள்
பெளத்தர்-ஞானவிருகடுபாகிய புசசியே தஇனமாவென்
னும் ஞானதசால் சேகாகசததஇலை புதஇத6.தவ புவன ததை
உடைவர்கள.
ஆருகசர்-குணானமக ஞானத் தினாலே சேகாம்தம்தி2ல கு
ணத்துவததை உடைவாகள.
பாஞ்சராச்திரிகள்-பிரகரஇச்கு மேல் பரமபதத்திலே ௮
சி.௮ிருப்பா, அவருடைய சர்வகுண சாமமிபசகை நித்இி.பமாகப்
பெறறு ௮வருடைய சநமிகானத்திலே பிறப்பதே மேோக்ூமெ
னஜம் ஞானத்தால் தேகாக்தததிலே பிரகிருதி தத்து௨ததசை
உடைவாகள:
சாநகயர்-பிரகருது புருஷ விவேகத்மைப் பண்ணி புரு
ஷன பிரகிருதியை நீம்கிரிறபதே மோக்ஷமெனனும் ஞான் த்தா
ல் சேகாகதததிலே புருஷம் தவசமை யடைவர்கள்.
மாயாவாதிசஞம-பிரசான ததிலே [[அககரமிக்கப்ப:ஃடி.
ர௫க்ற தனனை ௮ச்த 03ரதானத் தக ககயமான புரூஷனரு
னென ஈழிகறதே மோக்ஷமெனலும் ஞானத்தால் தேகாச்,தத்
திலே ௮௪ புரஷ்தத் தவததை யடைவர்கள்,
4 தஃ£ரமித்தல் - டக்செசொள்ளுசல், 0பிரசரனம்-பி
5௬.
உ-- தீரம். ௮திவிதஇலக்கிணம், : ௧௨௨௩
கர்மயோகளூம்-அப்படி யே! இவர்சளுச குண்டான ஞா
ன ஹேதவ மெடடுவிகமாம். அவையாவன,
ஆதிடாச்மிகம் தபெள இம் இைவிகமேனப் படட
தாபததிரயததசையு மறிஈது நீமனேவிடததஇ லு.எடாம் ஞான
னது.
இஷ்டமா யிருகச£றவர்சளுடைய உபசேசசஇனுலே யுள
டாம ஞானமொனறு,
தானே பூர்வஜன்ம வாசசராரூபாமான சாஸ்இிரதசை ஐ
லோசனைப் பண்ணுகையினாமே யுணடாம் ஞானூெ மானறு,
ததகம் மதப் பிரவிருசஇகளா யிருசசற குரூபசே௪,த இனா
லேயுனடாம ஞானமொனறு,
*குருமு?சகாசாஸ்திராத *[த்தியயஈ வசத்தினுலே யுன்
டாம் ஜானஷமொனறு,
தான ஜப இாத்ச யாத்திரா தேவதா பச்திபாது ௪௫
௫மங்களினாலே சிதச ௬தஇஹதுவாரா ௨ணடாம் ஞானமொ
ன்.று,
இச்ச வெட்டுவி5தகினாலும மானம் சிததிஃகுமென௫
றி:
மேன்சொனன தசலிதழுத்தி ஸ்.சாகதஇ லவர்கரூரச்கும்
சரி.
*ஞுருமுகேர- குருமுகமாக, [அத்யயனம் - ௮ட்டசிததல்.
அடிக பளி . ௨ஸமொெவ௦ ஹிலய$ வெ, வயிர
காட. நானாலெடி.ச3 | ஐ-ஒ.ச2ா, "ஷ்யொமெ
வ தொஹ௦காறவ-விஷ- ॥ உணவக நரன,
வா நாரம் ௧௦ 9.23 தி.
௧௨௨௪ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்.
த க
௪) ராவி .. ௨-ஐ.௪.5. ந.க, கா௦க்ஷ£ணி92.நா
ஊ௦காறவ-ூய? | உணவ? க நறா மெிற்வ ய
வஹா_தா.சியாச நாட ॥ ௪௮, ந சதவ லில
வ.ம9 னெஹிலயல ௪௨ தி | அவாவ..ாகஐ-௫)_ச௪ ௨௦
ஹ் லி”ஹ
ரய சசொல-ஒு.கா.சவாச.ந$ ॥ க்கிற? து:
அகி ரன், 2 காறாவா௦ய_5? | களவாற மா
௮ வ
வால உத வி. நாஸ்ுமிகவா அமளழதிகா |,
௬_5) அராவி- அாவ.சாகா? களல௦கொா ஜெ தா ஸா
ஹு ச வவாஷி.சா$ | வாத உக்ஷிண சாம. ஹ3வி
ஸ்றாஅா௫ி௨உமி_தாஉ உதி.
வெ _ ௧௦8 அ £ஸமில சாரா அச்ஷ- [ர
து ரட் மெவளொஷிகா 80 ஹ௦காறெஉ ஷா
ு பயவா ச: ॥ வ-ஜி.சகெவ? தா ன்னு
ஜெ.வாஹ_சாஹி தா? | வரக ர.சா பயாதுறாஅ_£
ப துழ்கி? செ உரக ர2-ளஎஹூ [த வெடாஹ ரப
ரகம் ரா யொ.மி.ந5 ௨-7 ஜெஸி சாஜ | ரகா
ஸமொவாழி லெ. ஹிஃ வெவடடநாஷ மா। ஷா
சீஷ வ ா-ஒ௨௦ ட்” £_ந௦ ௨, வச...
௦ | ஷெகாஉஷிவ ச, வயெண்ஹ சி ஷஷிலி வி..3.றி
இ”
ஹி.சஹ_ூயகி || ட 5 அயொ (இ! அய௦திஷீ
ஸ்ஃஹிலய? | ஹஹ ரகா 9 ய வெஷொு அதா
௨-ரூ.திஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம், க௨உடு
ஷிலிரிஷு0.ச ॥ சூவிஹிஜி விரஷாவிவி-) ௨0
ஹிலய? | இலசவாஸ்ரீ வவ 27-கா௦ ஸ்றிஐயவமா ஹா
ஷ.தஜ கி.
மெ.ப்சருஞ சைவமாதி யிருமூனறும் விசசையாதி பெப்
அ தி.ச துவவகளேயும- (இறகுப் டொரு£௭ கோள) அஇியிரமூ
ன்றும் விச்சையாஇயு௦ பெ.ப்ஐகத் தவங்கள மெய்தருரு
லமெய்தம்-புரடகத ஐவததககு 2 லிராகமூதலான வாறு
த் துவங்களையு,) ௬2௫ லிச்பாசச றல முசலாகப் பொருத
ம் அஞ்சத் தவலகளயும, சதகபரோக்ஷ ரதைப்பெறுஞ சைவ
ர் உண்டென்று சாதித துநினறு, சேகாககத இலை பகல ஐ
க டாக அபரமுச்தி ஸதாநமான வி5த2 த தவககளைப பொ
ருகதவர்கள
ஃதிவரசதஇ நிபாதிராய் குருவினலே நாாசசீரி, £ குண
சச தமுூமாய் ஆசாரமுமனறியி?2ல ஏகர்தசேஈஇரி,ஐகனிஷ வு
ம இபஹிஃ£கப்படாகத!மாய் -- அநூரரநா கம்பு ப சர்வ
கத்துவா இமூமா யிருப்பது யாதொளறு, ௮24 போகி
க்கபபட்டவன பரமுசதளெனறு சைவாகமசிக தம.
%திவர-லேகம, --அநுூமாரா கமயம - துறு மானத்தஇிணால்
அறியப்படாத ஐ, 4 யோசிசசபபட்டவன-கூடடப்பட்டவன
2௨-௮௧ அிரராஹகாறிகாயா௦ ர ஈிவ.ச-ூ.கிறா
6௦0 ௯ மராஹெ 9ரா.நவி.30.௪ | நிவ ெய யொ
ஜி.2.சா2-௩5௨ தி ஸ்றா தரு அரா. சி ்
சில,சத்.தவம் சிவனுக்கே தத தவமொழிய தள்மாக்களு
க்கு பிராப்பிபமொழியச் சோத தியமான தத். துலமல்லவென
னில்
எ௮
௧௨௨௬ சிவஞான?த் தயார் சுபகூூம்.
ஒன மின றெம்மிக௦5சே-எம்முடைய பதியாகய சிய
னக்கு ஒருத ததுவங்களுமில்லை; அவன தத்துவா$ீசனென திச
ன பொரு,
சைவமாதி யிருமுனறும விசதையாகி எனற பதச் தக்கு;
சைவம பாசுபமம் வாமம் சாளாமுசம் பைரவம் மகாவிருமம்
என்றிக்சவாறு சமயங்களு ட, சுத்சமாயைககு மேம் சுததலித
ையாஇயாக வைக் துதத தலதமையு மடைவார்களெனன வா
க, சோவெனனி௰? தகாத. அ௮பபடி.சசொல்லில் சிவாகமவிருச
தம. அமெவவாளெனனீல் ? வாமமாகசிய சாகதரும, தட்சிண
மாகிய காளாமுசரு பிசாசபதததை மடைவொனறும; பாக
ட இ5ள் அசகமமாயா த2 தவச)? யடைவாரனறும் தசம
வசன மிருககையால்
அட வளஷிெ - வாத க்ஜிண 8ா.ம.28079 ஹி
்.]
ஸாரா அரசிய தர? || ட ப்க ல் வர் டட சாயாயா3 தி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வகைல ட வகை
மதுஈமயிசள முததிததானங்களை ௨௫ம் தலைக்கனேரூர்.
மொய்சரு பூகமாதி மோகினி யஈதமாக - கூட்டமாயிரு
க்கின்ற பிருசிவி முகலிப பூகங்கள் முதலாகக் காரிப லக்ஷணை
யினாலை மோகனியெனறு சொல்லப்பட்ட புர௲தச் தவ முடி
உாக; பொய்தீரு சமயல்கட்கு புருஷ2த தவத் தக்கு மேத் பி
சலேசமில்லாமையால், மாயைமட் டெனரால் மாதபடும்--
பொய்கருஞ் சமமமெல்லரம் புக்குகின திடும்-உலோகாயச மத
மூசல் விவர்த்த வேசாச்ச மீறாகு முத்திப்போலி, புதச்சழய
௨-.ரூத்திரம். ௮ச்விசஇலச்சணம், ௧௨௨௭
மெல்லாம் பிரவேசித் இருக்கும. புகனற மெய்தருஞ் சைவமா
இ யிருமூன்றும்-சவனே தெய்வமென்று கொள்ளலாம் சத் இிப
மாகுஞ் சைவம் பாசுபதம் மசாவிரதம் வாமம காளாமுசம் வ
யிரவமென்சென்ற வட்சமயலாகநம, ௮இற் பேதங்களும், விதி
தையாதிபெய்த தத். துவங்களேயும- சுததவித்கைமுூத லிரா
௧ ரத வாகதம மதகிய$ீபமா தலால், இருமபவெடுச தச் ௬௮
தீவித்தையாது வொச்தமாயிநககினற தத தவற்களில்; மகா
விரதி மூகலாய்ப பொரு நுவாகள் -- ஒனறுமின செம்மிறை
க்கே - எமத கர்தசசாவினறு சையசிதகாக,த மார்ச்கத் தக்கு.
ஈச௩ளே நிஷகளேசைவ ஸர் வ௮தரைவஸமாகதா
ஸாயும்யமிதி ததபு?ராகதம ஸாரப்ய நோதஇிதல்.பதா??
எனறு சதய விசுவ சரசாககிய வ௪னமிருக்மையால், ௪
கள சகளாகள நிங்கள நிஷ்சளாதிச சிவமான ஸ்வரூப மொ
னதுமே மோக்ஷமல்லாமல், சட்தத துவங்களினத சமபநத
மொனறுமில்லை யரமே! இப்படி. முற்ிருப்புச இவசாமிபமாகி
ஜ் சிவ னிலய போக வதிகாராவஸ்கைகளை யடையுமபேர_த வ
ரஜிசகப படாதாகையால்,முததகிவானமாவ மடைய வேண்டு
மாதலால், பஞ்சகாச்தியம பண்ணவேண்டும பண்ணுவனென்
ரு.ற் பண்ணானென்றும் வெகுவசன விரோசம.சதஇயஈகானே |
நிசாத்நியத;விரோதமில்லாமல் விளம்புவோங்கேள். முத்சான
ம ிவனிடத்திற் கரமதஇிற் கர். தஇரு சத்தியிற்லையென ஸல்.
:சித்வ்யக்த்யா சர்வகாத்ர் த்வம் சச் சாகா மீக்வரோயதா
அநயதாகர்தருசாகஸ்யா திஸற்.வரஸ்யாமீஸித்தவத்??
இதி மோக்ஷகரரிசகா வசஈதஇனாலே) கர்.ததிருச் தவஞ் 5
வலுச்குமில்லையாய்,ஸ்வருபாங்கக் குறைவருமாதலாற் கர்த்இ
௫ சுத்இயுண்டு, ௮.௪ சர்வசர்த்திரு சத்தி யல்லவென்னிஃ? சின
னத சர்த்திரு சத்இபுஞ் சர்வகர்தஇரு சத்தியல்லவாமென் 2
க௨௨௮௮/ சிவஞானக்தியார் சுபகூஷம்,
சர்வகர்த்திய மில்லாதே போம், ஆசையால், மூச்ச கொன்
மாவிடச்9லுஞ் சாவகர்கஇரு ௪ச்தியு கடு, அப்படி. நீருண்டெ
னற செல்லில்? சிவனா லேவப்படார சென்றுகொண்டு, சிவ
னக்குச் சர்வசாத்திருத தவ பல்கம்வரும்: ௦ முத சாஜூனபாதி'
எனலும் வானவிரோதமும் வரும், அதில்லை, ஏவயோக்யேனை
பேயாதிருநதரற் சர்வகசாதஇரு௪ தல பங்கம், மலமி்மாமையா
ல் ஏவபோககய னல்லாமையா ல்,௮௪ வில்லை. ஏவயோச்சயமழ்
லானை யேவினாற் அருட்டி முதற கிருததிப மவனைக குறித்து வ
ருமெஈு௫னழ் சிவலுககு- சர்வருஞச் தவ பங்கம் வரும்.௮௪
ளூத்சர்வகர் சருவ பவமு5சானே வரும “மேச்தாணூனபர இ?
என்பதர்றாம பொருள்,அபரமுச்சர்க$ா ச்திப்பனெனறு பொ
ரேோளோகலால, ௮வ௪னவிரோதமுமிற்லை ஆகையால் முச்தசிவான
மாவுக்கு சாவகாததிருத தவ சத்தியுண்டு சிவறுஈகுப்பேோரல
வுண்டாசலும் வியசசமாகாகெனணில? 2, சலுசகும் பெத,த
னுககும் விசேஷமில்லாசே போம சததி ிரமசமாகலால் ஞா
னபாகதஇ லபிவி.பத்தியும்,£ரியாபரகதஇ லனமீவி.பத்ு யென்
௮ சொல்லஏம படாத, ஆகலும், மூனசசொன்ன விருவருககும்
விே டமில்லையாமாதலால்,௮பிவி.டதஇ சர்வகர்.தஇரு ௪௧ இ
வனிடததிற்போல, முதத வொனமாவினிடத தண்டு, ௪ரவ௫
ர்ச்திரு ௪௪இக கபியியத்இயும, சர்௨£ ததிபத்திற் பண்ணுசலஈ
ய விமு 5ல.தசலால்வி. ததமானாலும்,வியதசமல்லாகதபோ
லப் பணணும௱ சம்மா விருக்குமெனபசடாது பண்ணுமெனரு
ல் பினனசங்கற்பமில்லாமையாஜற்) ௮சேசேஸ்லர வரதம் வருவ
இமினறு. பினனைப் பண்ணப்படுமென முல, வெ5த தலாபிவிய
கீதிலகூண ஸ்வப்பிரயோசனஞ் சித்திக். 2ப் போதலால், ௪௭
க்குப்பிரயோசனத்தன பொருட்டுப் பிரவிர்த்திமானாசான், ௪
சசாலதத மினைட்பத்திருக்கும் வெ ளெங்கும வியாபித்து) எச்
௨--சூத்இரம். ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௨௨௯
காலமு மிடைவிடாமற் பிறர் பிரயோசனம்பண்ணி வருதலா
ல்; பிறர் பிரயோசனத்தின பொருட்டுப் பீரவிர்ததி மாஞுகா
ன். சர்வ கர்ததிரு சததிஃ் கபிவியததியுஞ், சர்வகருத தியத்திலு
ரே சங்கற்பமெனசனற விழுலெனறு மூனசாற்றிஷனோம். தி
ரூம்பவது சிவசங்க௱பதது வினறுவ் குறைச்தச் சுருக்கட்ப
டாதாகையால், இவஓக்குச் கருபாசம்சித,2 பஞ்சகருத தியம்
முத் ச சிவானமாவுககுப பிரிசத பின் கருதிய பலமினறிப் பி
னனபலர்ச்சநீய சஞ்சிதத பஞ்சகர் தியமாசையால்,விரோக
வேள்றுமைக ளின௮ு. இரரற்குச் சகடிய விசவசாதாககிய முத
லாகமங்களி௦ வசனவ் கேட்டறிக௪:
சிவஞானயோகியருரா வருமாறு.
௦
இனி ஏழுசெய்யுளான நாலாக ற்றைச் தெரிச் தணர்த்
தனரார்.
சாருவாகமுதல் ஐகசியவாத சையமீராகய புறப்புறச்சம
யமூம பூரச்சமயமும அ௮கட்புறச்சமயமு மெனஜும் முசகூற்றுச்
சமடத் கெய்வகசளெல்லாம,பூசமுதல் ௮சுத்சமாயாதத் தவ
மீழுக, ஒவொரு தத தவங்களி னிலைபெறும. சிவா சமங்களுட்
கூ. சப்டடும்ஏகனநேக விருளகரும மாயையிரண்டுஎன்னு மா
௮ பொருட்கும், உண்மைச்கனமை விளசகுசனற சைவமென
ப்படுஈ தலையாகிய ௮று௨கைச்ச(மயத் தெய்வமாய் நினற அதிகா
ர போக லயசிவபேத்க்கள்; ௪த,சவிச்தை முசலிய ஐநத 2
வங்சளூள் ஒவ்வொனறி னிலைபெறும். சத்தாச்தசைவத் தெய்
வமாயெ சுத்திவம், இம்முப்பச்தரரையுய் கடர்த நித்குமென்
ப்தாம்.
அமல்ஞதலைச் தெரிச் தணர்ச்தியவாறு,
௨௩0 சிவஞானதநியார் சுபக்ஷம்.
அவ்வத்தெய்வங்க ணிஜபெறுர் சத் தவமே அவ்லச்சம்யூ
தீ,சார்ககு மூத்திசதான மென்பதாஉம் இதனாழ் பெறுதம்.
அவவவற்றின மேலுள்ள தத்துவங்கள் அவவச்சமயத்சா
ர்ச் குணாச்சிசெள்லாலமயின, அவ்வத் சச் தலத்து னளவின்தி
வருக்கு மேத்சேறல் கூடாமை யறிக,
சமபசதெய்வங்களைச் சமயமென அபசரித்தார்.
இருமூன்றுமெனறதமத.
தணகமலச் தன்மை கொள்ளமாட்டாத ஐ£ூயவாசசை
வரை டூசகுசம்கு மெய்கரு சைவமெனறும், ஆூயிருமூனமெ
ன௮ம், விசேடி சரா,
பாடாணவாம சைவமுதற் சுத்தசைவமீருகக்சிடநத வே
தூள், பாடாணவாதததிறகு பேசவாகத்திற்குர் தம்முள்
வேற்றுமை ரறி சாகல்பர்றி, அவையிரணடனையு மொனருகவை
கீ.த இருமானசென௪ சொகைகூறியவா.று,
இவலாறன்றி யுாரைப்பனவெல்லாஞ் சிவாகமங்களோடு மூ
சீணுமெனறொழிக,
,இிமம்பவழகியருரை வருமாறு.
கவைககவாகை (0) அவவகைவளை,
இரசச்சம் தவங்கள், பு.தச்சமயச்துச்கு இத்தனை உட்ச
மையத தக் கிசதனையென தருளிச்செய்கிருா,
மொய்தரு பூகமாதி மோகினி யசதமாகப் பொய்கரு ௪ம
யமெல்லாம் புச்குகினறிடும் புகனறு - ஆன்மாச்களைக் சன்மஜ்
அச் டோரகச் செழிச் துநிற்கிற பூசங்கள் முகலாச அசக்கமா
யை யிருச, ௮௪த்தயத்சைச் சத்தியமாகச் சாஇக்தபறச்சம
உ. ர.தீதிசம். ௮க்விதஇலக்கணம், ௧௨௩௧௧
யவ்களெல்லாம், இவைடொழியவில்லை யெனரே சொல்லி,
வையிர்திலே பொருக்ிநிழ்கும்.--- மெய்கரு சைவமாஇ யிரும
னம் விச்தையாடு பெய்த சத தவஙகளேயும - 9௨வனே செ
ய்உமெனனுஞ் சம்திபசதை யுடைத்சான சைவமுரலான ௮ம்.
ச(௦யங்க ளாலும், சுத்சவி சை முதலான ௪55 சுததவற்க
காக்சையும பொரு தம.--ஓன்றுமிளா ஜெமமிரைசசேோ௮ுவன த
தீ.தவாதிச னாகையாலே, இவையொன்றுமில்லை எமமுடைய ௧
கால கறு.
இதனாஐசொல்லி.பத, புசசசமயங் கொள்ளபபட்ட ௧
தி.தல முப்பசமொனறு மெனறும, உடசமயங சொளளப்ப
ட்ட தறல முப்பததாறு மென்னு முரைமையு மறிவித.2.
“கத்ககுத று வம? 25 2௬22ம? எதழதுவருபம?? 66 ௭.கி
அதவமெண? “மொய்தரும?? இலைய இருவிருததழு 2உ௮ன
மாக்கள் செய் கனமசசகைப் புசசமைச்குத தததவ முப்பதி
சாறும் பலபிரகாரமாக நிர்குெனெறு சொல்லியது,
சுப் மண்யதேசிகருரை வருமாறு.
(லை
பொய்தரு சமயமெலலாம- சாருவாகன்மூதல் ஓச்சியவா
க சைவமீழுகய புறட்புறசசமயமும் புஈச்சமயமும் அ௮சப்புறச்
சமயமுிமெனறு முசகூற்றுச் சமயத தெய்வங்க எெல்லாம,--
மொய்தரு பூகமாதி மோகினி ய௩த.மரக - நெருங்கிய பூகமு.ச
ல் ௮௬ு,தகமாயாதச துவ மீருக,--புக்குநின றிமிம் - ஒவ்கொரு த
த்.தவங்களி விலைபெறம்.--புகனற மெய்தரு சைலமாதி யிரு
மூன்அு-சிவாகமங்களிற் கூறப்படும் ஏஏகனனேக விருள்கரும
மாயை யிரன்9”என்னுமாறு பொருட்கு மூன்மைத்தனமை வி
சர்க்குின்ற வ௪௫மெனப்ப?ிம் தலையாகிய அமுஙசைச்சமயத்
௪௨௩2௨ :இெவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
செம்வமாய்நின்ற அதிசாரபோக லயசிவபேதிங்கள்,-- வி.ச
யாதியெய்த தத் தவங்களெயும் - சுத்தவிசதை மூகலிய ஐச்
கைத துவவசளி னொவவொனறி ஸிலைபெறும்.-- எமமிரைக்
சொனறுமினறே - சிதசாநத சைவத்தெய்வமாகிய சுத்தசிவ
மிமமுப்பத்சானாயுங் கடம் த நீறரகுமெனபதாம்.
இசனானே யமலனாசலைச தெரி தணாததியஷாறு,
மறைஞானதேடிகர் உரை.
சீசுதவாதீரனாயே பரமசிவன றன காருண்ணிபத்தாற்
ரானே நவவிமான திருமேனியைக் கொளவ்
னென அுணாகுதகரா
சிவஞசத்தி காதமவிநதுச் சதாடிவக் இகழுமீச,
னவநதரு ஞருத்திரன்ரான மாலய ஜனொன்மினொனரு
யப, பவகதரு மருவநாலிங குருவகா லுபயமொன்று
ய், கவஈதருடேதமேக நாதனேஈடிபபனெனபர்.(௪௪)
(இ-௭) (சிவஞசததி நாசம்விநத--ஏககரமனே கடிப்பன )
நிரதிசாரியான ஏெவனருனே நீட்களம சக்காம நிட்களசகள
௦௯ வானமரகக எறிவுககுட் புலப்படுகையின௫டொருட டொ
னப.து விசமான இருமேனியை யொனறி லொனருசச சொ
ண்டு, பஞசகருத்தியமாகய பரமானகத,5 தாண்டவசதை ஈடி.
ப்பன, எ.து.
அராதிடமலமுத்சன் றன்று திற்சத்தி சன்னிதி மாத்திர
சல வெதசைய, இக்தச் ல ததினாமிரத்தொன்திலே சத்தி
மையும், ௮ச்தச் சகுதியி லாயிரச்சொனறிலே சாதத்தையும்,
அச் ச சாத சதி லரயிரகசொனறிலே விர்.தலையுர் சோ.ச்௮வி
உருத் இ.ரம், ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௨௨௩௨௩
ப்பன, ஓம்.த விரதுவிற் பததிலொன்றிலே சாசாக்கய மூர்த்
இ தோறறுவிபபன. ௮5௪ சதாசிவமூம்இயிற் பத்திலொன
திலேயீற்வரமூர்த்தியைத மோற்றுவிப்பன, அர்2 விீஸற்வர
மாததியி லாயிரசசொனறிலே யுருத்திரமூர த்தியையும், ௮சதி
விரவ ரலுடைய கோடியிலொரு கூர்றிலே மாயனையும், ௮௫2
விஸ்ரவரத்திற சோடி.பிலொரு கூர்றிலே பிரமாவையும் ; இப்ப
டியே யொனபதினமராகய சாதிகாரியர்களை யடையலேயுண
டாககுவன,
இங ஈனவய் கூறிய இருமேனிபைப் பிரித்தறியுமி_த் தருவ
கான குருவநானகு உபயரூபமொன்று
இப்ப. மூவி.சமாகத இருமேனி கொண்டதனா லானமா
சகடகுப் ிரயோசன மியாதெனில் ? சவமு2லிய நி சளரூப
காலுஞு வயபோாடுகள தியானிததற் பொருடடெனவறிக. ௮ம்
5 நிட்களமான இருமேனியை லிகச 4டமாகப்பண்ணிப் பூசை
செயமப்படாதபடியாலே நிட்களமுமாயிற்று, பரமமான நிட
கராத.றசருச் கலைபில்லாதபடியாலே நிட்களமெனருர்.
௮வயவலகஞனே கூடியிருக்சையாற் சகளமெனமுர்.
பரமாகய நிடகளமு மபரமாகய சகளமூங்கூடி. மிசிரமா
யிருசசையாத ௪கள நிட்களமெனருர்,
ஒரு டொருளூச £ரணடு தனமையுணடாச லிதரேோ சரரசிர
ய மென்னுங் குற்ற முணடரமென்னிம் ? ௮ஃசனறு, மரம்போ
ல௪ ௪சசம், அதினிழந்போல நிட்களம், ௮௧௧5 மரச் தண்டா
யே பூச் சகளம், ௮தனை விட்டு ரீல்காதருகசற மணம்போல
நிட்களம்; இவைபேரற் சகளமு மகளில் கூடிற் குற்றமில்லை
யெனவறிக,
இர்.தச ௪கள மிட்களர் கானே போசாதோ ! ௪கள முண்
ஃபாக்வேண்டேமோ சென்.வில் ? ௮௮ சாமிரா தியான லோசத்இ
௩௪ சிவளஞானடித்தியார் சபக்ஷம்.
அம், காட்டமுசலிய வற்றாலும், இருமேனிசொண்டு பூசைசெ
ய்து, ௨ச்சவாதக் செமுநதருள், அங்கங்கே யான்மாசகளை
யனுச்சிரகஞ் செட்தற்பெ (ருட்ரி- சகளமாயிற்று, நிட்சளததுி
னிடத்திற் சசளமினமமபாலு௫ ௪கசளத்தினிடத.த நிட்களமின்
மையாலு மொனறுசசொனறேயுளதாகையால், ௮237 ௪ச௪ள
நிட்களததி னிடசதுி லவவிரணடு மூணடாசையால், ௮.தவே
இறப்புடை தசெனச் கரதத கேவாகண முசலாயிஞர் சிவலிங்
கதையே காபி துப பூசைசெய்பமையை யாசமததோஇனா;
தணடு விரிவிற்காண்க.
ஏககாகன - எழுவரய்,) நடிப்பனஃபயனில:
ஏகாரம் தேற்றம,
இ௫ற்குச சுப்மீரபேதம் மகுடாகமம் சாலோத்தாத்து
மதி (ஏன்)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அண) அறுவகை
மேல் சகத்தோ ததஇியுக்சதப் பிரவர்க்சொனறு கர்ச்சா
வை இரிவிதமாகச் சொனனசை, உபாகாகேோபாதி பேதக்£ளி
ஞூலே யொனபது பே.தமாமெனனு மூறைமை கூறல்,
சிவமெனறுஞு ௪த்தியெனறு நாதமென்றும் விர் தவென்
ம் ௪சாடவமெனறும் விளலங்கப்பட்ட ரூபத்தைய/ுடைய மக
ஸல்வரன் டத்இரன் விஷ்ணு பிரமாவென றிவர்க ளொன்றிை
யொளன்ருசத் தோனறி, இயம் சத்தி சாதம் விக்து ஈரலும் அரு
பழமும், மசைஸ்வரன் ருத்திரன் விஷ்ணு பிரமா இவர்கள் கா
ஓம் ரூபமும், சசாவன ரூபாரூபமும், தக வொளன்பத பேதத்
தையும் சச் தேகசாயகனாயெ சவனொருச் தனே சனக்கு ரூபா
திச ளில்லாஇருச்சலும், இர்.௪ ரூடவ்சணை மிஷ்டி ச. தள்சொண்
௨--சூத்தம்: அத்விசஇலக்கணம், ச௨உடு
ட ரூபலான்போல ஈட்னம் பண்ணாவரெனறு பெரியோர்கள்
சொல்லுவாகள்,
ஒன்றுக நின்றே பஞ்சகிருகதியங்களைப் பண்ணாத ஒன்
பத பேதமாஞரன்பது &்பனா கெளரவமென்னில் ? ௮ன்மா
ச்கள் விர்ஞானகலர் பிரளயாகலர் சகலர் இகத மூன்றுவகை
க்கு, ௬த்தம் சத்தாசத்சம் ௮௬ம் என்னும் ௮5 துவம் இரய!
ஜகரூக்கும், பி௩ஐ மோ€னி மசானெனறு மூபாகாகத் திரய
வ்களூ மூன்டாகையால் ; அத பேதம்சளிஞலே பேதமரகக்
கூறபட்ட்ட த
௮௫ லரபமென்ப சொன்ருயிருக்கையிலே நாலு பேத மெ
வவாளெனனி௰? காலமூம் இசகும் ஐகாசமும் ௮ரூபமாயிருச்
கத் தத் காரிய பேசஙகளினா?ல பேசுமான த போல, கருத்தி
யபேதங்களினாலே பிக௩:மாக£ கூறப்பட்து, ஆகது மருபத்தில்
* தாரகம்மியதையுணடு,
* தாரசமமிபம் - ஏற்றசிகுரைவு
ஆகல் ௮ஈ௪ கருத்தியபேசங்களுஈ தாரதம்மிடங்களு
வ்வாறெனனிம்? பரமூவத்தி லாயிரசசொரு * அம்சமாக ப
ராசத்தியானத 1: அவிர்ப்பவித். து % அறுக்செகபரையா யிருக்
கும் அச்சப் பராசததி ச,சசமாலபயிலே பதிசசபொழு.த சர
கதியா9ி,௪ கலையுவ்டாம்; கையா லந்தச் சாநடஇியா தீதச்
மைப் பராசத்தி பரியாயமாகச சொல்லுவார்கள். அச சப்பாரா
சத்தியி லாயிரத்திலொரு ௮ம்சமாக சத்சாவஸ்தரான செவெனு
க்கு இச்சாஞான ஸ்கரபிணியான *[அலவிசாபால சத்தியுண்டா
ம். அர்சச் சத்தி .சுச்சமானயையை சேஷாபிச்சபொழுத அக்த
ச்சத்தியில$ சகச்ராம்சமாக காசமூர்தஇ யுண்டாம். கர,௪த்இ
லே கின்றும் சகஸ்ராம்சமாக விக்.து மூர்த்தியுண்டாம், ராத.லி
த்தி மூர்த்திகலைச் சிவலுஞ் ௪ச்இயு மறப்பிரகிக்டாா! இஞ்
கஉாட௬ு சிவஞான த்இயார் சுபக்ஷம்,
டி.ச்.த நின்று சூச்குமமான சத்தார்த்தப் பிரபஞ்சங்களை யுண்
டாக்குவர்கள். மூர்தஇ மூர்த்திமானகளஞுடைய அபேதேோப
சாரச்தினாலே சிவலுக்கு நாதெனறும், ௪த.இககு விரதுவெ
னறும் பேரானத. ௮54 சச்சயி; பசதிமொரு அமசமாக
சாதாச்சிய மூணடாம. இவன ஈத மூர்ததினப அறுப்பிரவிஷ்
டராய் நினறு, சுத்தாகதவ சருதயெதமைப் பளஹுவர். ௮5
தச் சாதாக்$யதஇர் பதஇலொரு அம்சமாக ம$கற்வரனறோ
றி, ௮௪,ச,சமாயா கருதஇ.பசதைப் பணணுமா. அவரிடத்தி
லாயிரததிலொரு ௮ம்சஈமாக ரததிரசேவர் தோனறிக கஸ்ையி.
லேநினநும் மூறபபிரகிருஇபை யுுப்பித் த, அதில நின்று
ம் குணகதிரயாதியான சூககுஈ இருஃடி.களைப்பனணி, மகசே
ம வரருடைய கோடி.யம்சமாகக சோனநின பிரமாவையும்
விஷ்ணுவையும் ௮சகத்சாத் தவ சிருட்டி. ஸ்திதகளிலே 4. நி2யோ
௪௪2 சாம் காலருதஇரனை யதி௲௨௧ றககொணடி நினறு,
௮௪சசாத் ஐவப் பிரவியகசையும் ப.னணுவா,
* அம்சம் - பங்கு; 1: அவிர்ப்பவித் த-உண்டாம், அந்
சரகபனா - அறுககிரகத்சை முக்கியமாகவுடைய த, *] ௮விசா
பாவம்-ரீக்காமை, $ சக ரம்-த.பிரம்,ூ, உதிபபித தல்-உண்டா
கருதல், 1) ரியோகித தல் - ஏவுதல்.
அட வா.செ. .௪ அறீற௦ கியா ய/௦ நி
ஷ்ஷஹகஷாகடீடு | ற்கு காடு ன் ய௦கி விய௦
_திலிழஸொஷ..29 | விஷ்னு கடட வாக௦..௦
அதுமா வெ | வகல_௦ திஷ.௦௰ிிூவ ந௨மா கீ
-23ா? 5 ராகு | ஸ்ரிவ.சகூஹஹவ7 ரா௦ா௫ ஸூா௦
அறா.தீ.சரவ-கிமவா? | ாா௨சா.சி.காவறா கி
உ-ஃரூ சீஇரம்.. ௮.தவிதஇலக்கணம். ௧௨௩௭
ஹ 2 பய யவ 2 ஹ் அவ து
ஹஹ ா$வுுயவாவகா$ | அஹா மிஅவ வாஹ்
வன் ரஈணாசிமாகி தாஜாவ?-கி மவ | ாசிஜெவ ௭
ராதி வயாயஹ-ஷாஹர.சா£ | ஸாவு
ஷஹி ர௦றா ஞூஉ-௫.தி-2 ஹூகிவவ$ | _நாஒ 60
ஷூ.சரவி$வ வய.யஸிதி கீ.தி-0.52 | நர ஷு
அ ஹஹ £௦வறாகி ஸ் இ-8-.அ.9 வாரேகவவ$ |
க) 5
ஸபி5 0 ன ப திஷா அ அணா பெய.மாயலஉலாவ
டி உ
௧$ | ௨2.௪௦ லல ஷெராக௦ வறு வாவதி தி
ஷ வர:
ட் ர-சட || ன் 17510௦ றாக வாடும_ வாகா வ ௩
ப2- க வ௦ | அிவ)வவா வால. த ஞூசி 1
டி அசி றலி
கி910.நா.5.நி ॥ வவெ, ஷீ வவஅகி ரவி நாலாவ.மீ
் ௦ த. ற பை 5
விொ$ |ய-2 ௯ ஹ$ப்ரிவ௦ வெராக௦ .சஅ கறத
அ 92௪ ॥யாஹா 50.மா.5_நி.த பாற் அ்ப பண
ச | வக மற்ஹ ஸஹ ிடா௦றா கி (2-5 7
ஹெ ஹூ கிவவ௨௮ 2.5 | வதனம் இன்க்
அ ரக ர-சபொவற$ | வி கி பை கிடிவா
ெவ? வ௱ரனா-ன ௨உரமயாாக$ ॥ வவ. வயவ வ
வ-௭ுணடம் ஹவா மற்ண ௨-௫ுஷி.ச | உ ஜெவ-
அ மறவா ஹெ... ஹவ._௦ஆணஷ௦ய-௩.௧$ || ௦00ம
ஹு. ச-கொட்ரா அஷ._ஹடுஹெழவ கிகி-3.49)
௧௨௩௮) இவஞானசித்தியாச் சுபக்ஷம்;
ஸா வாண பாதா ாவ.௮௪ , பறொஹறி$] வீ
.சா௦வறய்றொயெவ 07 ஐ-ஜசிவஹி.சஸ்ஞா | 907௦
௨
ஸுறஹ 5.2 கொடதறாகி ௨702௦௮ “ஹச
தூவ | தல்ல அதவ. ஜடா9க-டி மாற
௯2 | கன் ச்ஷர£லாய ர்க் வீ.சவண_ஹை,டுமா ௮௩2
ஹாகவி4 ஹஹி.சவச, ஹ ரஷி9-ஓ.தி-. மி.தி ஊ.ர.௪
ஐ.கி.
இ.ஐ ஒன்பது பே.தமு மொனறிலேயொனறு தோனதறின
தீர்குச் சமமதி,
தீதத் இருத்இடங்கராக்குச் சம்மதி பூர்வதஇலே சொன்
ம்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
0
சிவபேத மனுபேதமெனப் பிரமாதி நவபேசமிருபே.சமா
ம்; அதில் அணுபேதஞ் சத்திலோாக முதற் புவனுஇபதிபாய்
வாஸ்தவபே,2 சேகியாயிருககும், பேத மணுபேசசசை ய
இஞ்டித் தச் சாற்பனீசபே.ச கேகியாயிரச்கும அதம் சிவபே
தச்சன் தரிசீப்பிக கன ரர்.
சி௮லம்-௮இக்கிரார்.த விம் க பரசிலம்,--
சத்தி-௮இக்கராம்.5 விக். தக பராசத்தி...
தசதம்ஃபரகாஈதம்,-
விர் த-பரவிச் த,--
ப.சமா.தமென்பத, உன்மனுகைலாதி சாக்தியதீத சலாந்தகர்
ரிய சிவசஜர் சத்தியையும், சமசாஇி அபரவிர்.து நிவிர்த்இயச்தீ
௨--ரூதீஇம். ௮ச்விதஇலக்சணம், ௧௨௩௯
கரரியசத்இ கலாசத்திரயயம், சமாசாராக்மகமாயுள்ள கார
ண சாதிய. கலாரூப மகாமாபை,
பரவி த எனபது, உனமனா கலாதி காரிபப் பிரபஞ்ச
மொரு பிரசேசச தணடா யொடுங்கின மகாமாயையின சோ
ரிடம,
ஆகையால்; மகாமாபையினது பரகாதப் பிரதேச்த்சை
யதஇிஷடிககும் அனஇககிராஈத வி5,தக பரசிவம; நவபே,2 விரு
தீத2இல் சாகமெனறு செரல்லபபட்ட த.
பசலவிக் துவை யஇஷூடி எகர ௮ன இக£ரார்.த விர். றக பரா
சத் இ, லி௩தவெனற சொல்லப்படட த,
மசரமாயா சரறிப பரரசாத பரவி5தக்கள, மகசாமாயா கா
ரிப ௮அபரகாத அபர விரதககள் காணபிசசப் படாநினறன.
உனமனை -பராறபரராதம், சமளை- பராற்பரவிஈ,.து.
வியாபினி,வியோமருூபை, ௮ந௩)5,௮ரதை, ாசிருசை
யெனகீன௪ பஞுகலா கர்ப்ப சசத ரூப ௮ாதச ரூப சி௫கலைகளு
ம், அாத்தரூப மாத்திர பஞ்ச செவெகலா புவனங்களும், பரசிவ
தீத் தவமெனகனற பரகாதம.
சூச்குமை, ௮இஞ்சகுபை, அமிர்த, அமிரதாமிர்தை, வி
யாபினி யெனசினற பஞ்சசலா கர்ப்ப சதகரூப அர்த்த ரூப சச்
இசகலைகளும், அர்த்த ரூப மாத்த சத்திசலா புவனங்களும்,
பராசத்தி சத் தவ மெனகனற பரவி5.த.
இவைகள,) யோ௫னியிலுடையவும் மசாவிராட் புருடலு
டையவும் பிரமரச்இரத இற்கு மேல் முறைமையில் சத்த ரூ.
மாத்திரக்களாககும், சத்த ரூப ௮ா.த்.த ரூடங்களாகவம அறியப்
படு.
பிரம ரக்இிரத்.துச்குள் இச்திகை, தீபிஎக, ரோசகை,மோ
எச, ஊர்த்துவகை யென்னெ.ற பஞ்சகலா சர்ப்ப சத்த கூபு
௪௨௪௦0 சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷம்,
அர்த்த ரூப செகலைகளும்; ௮ர்ச்௪ ரூ. மாத்திர சவகலா புவன
ஜ்சஞம், அபர சிவ சததுவமெனசகன௱ மாத) நாத்ரக்த) அபர
தாதீமாக அ௮றியபபடுப்,
நிலிாத் இ, பிரதிட்டை, விசை, சாக்த, சார்தியதிதை
யெனூன்ற பஞ்சகலா கர்ப்ப சத்த ரூ.௮ ௮ாதக ரூப ௪தஇ கலை
சளூம, அர். தத ரூபமாததிர சத்தி சலா புவன௫ககஞ!)அப_ சத்
இத,ச.தவ மெனனெற அபரவி5முவாக அறியப்படும்.
உன்மகாதி யபரவிஈத, ௮௩ம் சரமததிம் பரசிவ பராச
தீதித தானமாக ளேகததறிக,
சதத ரூப ௮ர்கதருப பஞச பஞ்சகலைகள்,௮ாத௪ரூபமாசத்
இர பஞா பஞ்ச கலா புவனங்கள் பகுப்பாயிரககும.
அ௮ாத்த சகஇரன நிரோதியிரணடும் பரவிச் தவி லட்ங்
குர்,
மசார உசார ஒளசாரங்கள்,கிரமத்திம் சாசாக்யே தத்.த
வ ஈஸ்வர தததவ ௬55 விசதியா தததவ மெனகனத அபர
விர். ஐ கோடி.சகுளளாகும்.
அபராத 2பரவிஈது ௮பரநாதங்கள் சகாசில ஈஸ்வர
வித்தியாதிபஇ ர௬ுசதிராதிஷடானங்களாசவும் ௮றியப்படிம.
ஹே ழே நிகிர்ததிபாதி கலாரூபமாக வியாபிசச ஒள
காராஇ நாதாக்சம் பிரமாதி பஞ்சதேவதா ஸ்சானமுமாம
சதாசிவன நி5மு மீச னுவச் தரு ரருகதிரனரான மாலய
ஜொனறிஷொள்றுட்ப் பவசசரும் . சனமிககும்:
அணு?பதததிற் சனம முபசாரமா யாரோபித் தச் "சம்பு
பக்ஷசக் துக்றாக் கற்மிக்கப்படும். இங்குச் சிவாதி பிரமாச்சு ஈவ
பேதத் தள்
அருவ சாலும் - கர.ரண மகாமாயாவஸ்சா சாக்ஷா£ ௪;
ஷ்டான மாதலால், சிவரதி கானகும் நிசம்.
௨--ரூத்இரம். ௮ச்விதஇலக்சகணம். ௧௨௪௯
உருவம் நாலும்-சாரியாஇ௲டான மாதலால், ஈ௪ன முத
ஸி. கானகும சகளம்.
உபயமொனரும்-சதரசிவம காரணதகைத சொட்டு உன
மனாதி சாகாசகியரகச காரியாத௲டான மாகையரம்) கக
நிஷ்களம் --
கவத சருபேக மேககாசனே நடிப்பனெனப7 - கபே
மெனகின2 5வபே;சமை யொருபொருளரகி.ப சிவன, சாே ௪
அத ௲டேய பேசதசதை யொட்டி அபிகுயிச தச நடஸக கப
ணனையினாமே கர.ன்பிபபன.
அனுபேசமெனகன ச நயடேசத்சை அனுப்பிரமாஇ ணு
பரசிவா53 அ?ேகேசுராசன சுவருபச்இறாஐ கரணபிபபா,
யம சதி நாசம் விரத எனப தம, சாநஇ மூசல மர
தகலை யெனப தம, ஒரு பொருளுளைாத இருப்ப து. னாக
அகவய.
சிவதானயோகியரநுரை வருமாறு.
அண்ணனை (0) அனைகாககை
அதன மொன்றுபினறி குமெமமிரையன் தனதி2ன
ன்ருகச் தோனறி, ஓஒயவலொரு தத துவங்களி னினறுசெொணடு,
தது தொழில்மகளைச செ.ப்யுகு சிவமூசல் ௮பனீ சுயே முச்இிற
5 சொனப.த வாககததிலும் வேறறுமையினறி கின, ௮வ்௨த
சொழில்களைச செய்வனென்பதாம்.
ஏகாரம் தேற்றம.
மேல் ஒருவனே யிராவணாதி பரவகமுற்றாற் போல என்ற
தனை ஈணடு மதிவுறுத் துவார், ஈடிப்பனெனருர்,
செவ்வெண்டெரசை விசாரச்தாற் மொச்ச 2.
௭௬
௧௨௪௨ சிவஞான த்இியார் சுபகூம்.
இவவொனபத பேசத் தட சத்தி கிநதுவென்னு மிரண்
மம் சகதி பேசமாயினும, ஏனை மனோனமனி முதலிய பேதம்
போலனறி ஒனறிர௫ொெொனராகப் பவ£சரு மூரையிற் காரணமர
யிடை நிர்சல்பசதிச சவபேசததடன வைநத்செண்ணி லக
ர௬பேசமெனபபட்டன
நவககருபேசு மேக நாதனே நடிபபனளெனததும ஒ.ர்றுமை
நயம்பர்றிப் பொதுவா கையாறு கூறியமெனப.த
அவை முறையே சிவததுசகு 2 காசததுசகுமுரிய சத்தி
பேசமே மாம்லென்பத உரு௫்செமயுளிற காணக்,
இம்பவழகயருரை வருமாறு.
0
மேல் ச௪ம்சமாஸ। யிலே பரமமேஸலவரன கொளளப்பட்ட
இரு? டனிகள, ஒனறிலை டொன்றராகத சோனறு முழைமை டரு
ளி செய்கமுாா
சிவஞச க் இசாஎமவிரத சமாசிவன நிகமு3$ச ஜு௨உஈசரறா
ளருத்திரனருன மாலய ஜொன் நிினறொனருய்ப் டவச3ரூம- சிவ
னுகு சத்தியும ரா-மூம விர. வம ௪ராசி௨னும விளங்கட்படட
சுண்வரமை சருபைடையுடைய உருசடிரறும் மாலும அயனும்
எனனு மிவர்கள்,ஒனறிலே யொனமுகத மோனறிகிறபாகள --
அருவகாலிக குருவா லுபடமொனரும்- இநதத இருபேோனிகள
தான) இவ்விடத. த நிஷூகளம நாலும்) ௪களம காலும, ௪களநி
ஷ்கள மொன்றுமாயிருககும,. இப்படி ப் பல௨ரச-ஈ செரல்லப்ப
ட்ட இருமேனீகளுககுப் பரமேஸ்வரனும் பலபேதல்ஈளுமாயி
ருபபனோே வெனனில் 7--நவககருபேத மேசகாகனே மடிப்ப
செனபர் - இச, ஒன்ப.த திருமேவியும் பரமேஸ்.ர ஜொருவ
ஓமேசொண்டு சடியாநிற்பன.
உ-ரூததிரம். அத்விதஇல்க்கணம். ௧௨௪௩
இதனாம் சொல்லிய த, சு,ச்தமாடையிலே சிவன் கொள்ள
ட்பட்ட திருமேனிகள், சிவமு.தலாகப் பிரமா வீறாக ஒனபதுபே
சீமா யிருககுமெனனு முறைமை யறிவித,௫.த.
சுப்சமண்யதே9கருரை வருமாறு:
ணன்?
ஏககாதனே - ௮ங்மன ௦ ரானறுமினறி நிச்கு மெமமிறை
வன்,--2வஞ்சசஇ நாதமவிஈது சசாசிவன நிசழுமீசன ௨௮௧
தீருளூரு 2 இரன௫ன மாலயனொனறினொன முய்ப பவஈ தருமி
வமெனறுஞ சததடெனறநு நாதமெனறும வ்ர தவெனஞ் சதா
சிவமெனறும் விளகரறுேத் மவேரஸ்வரனெனறும ௨௨௩ சருளு
இற உருததுரனெனறும் மாலெனறு மயனெனறும இவைக
ள், ஒனறிஜனொனருகத சோல்றி, ஒவ்வொரு தத தவஙகளி னி
கறுகொணடி கசதக்தொழிற்களைச் செய்யும, -அருவராது -
அருவமாயே லம ௪தடி சாசம விந தவாகய கானகு இருமழே
னியு 1,--உருவகாலு- உருவமாய மஷேோச னுஈசதிரன மா லய
ளாகிய கானகு திருமேனியும், -உபயமொனராம் - சசாசிவமா
€ய ௮ருவருவச் திருமேனி பொனறுமரசய,- ஈவர் தருபேத 5
டி ப்பனெனபர் - முததிரத் சொனப.து வாசசகச்திலும் வேற்று
மையின்றி நினறு, அவ்௨உக்கொழி,)காச் செயவன,
மறைஞானதேசிகர் உரை
சிவனைப்போலே சத்தயொனருயிருகசக் காரி
யபபாட்டாற் சத்தியினத பேசம் பல
வென அுணர்ச தரர்.
சத்தியாய் விந்துச்சத்தி யாய்மனேன் மனிதா
னா, யொத்துறு மகேசையாகி யுமைதிரு வாணிய
௪௨௪௪
சிவஞானசித்தியார் சுபக்மம்
இ, வைத்துறுஞ் சிவாதிக்இங்ஙன் வருஞ்சத்தி யெ ரு
த்தியாகு, மெத்திற நின்றானீச னத்திற மவளுநிழ்
பள;
(இ-ள் ) சசதியா
ய் விஈதுச்
சத்தியாய்
மனோனமனி தா
சூ யொத.தறு
மசேசையாகியு
மைதிரு வாணி
யாதி வைகு துறு
ஞா சிவாறிசகு
இகஙன வரு
மூசகதி யொரு
தீ.இ.யாகும்
எத்திறநினறா
ஸிசனத்திற மவ
ளூறிற்பள்.
(௪௫)
மூச்கூறிப ௮ த் தசகுச் சசியும், காதத
தக்கு விஈ.தச்சததியும், சசாசி£த௪கு டி
னொன்மனியு ௦, ஈசுரத.தாகு விர். தவி ஞயி
தற் ஜோேன்றிய மசேசையும், உருதி திரனு
ச்கு மனெனமனியி லாயிரகதி லொன்றிற
ோனறிய கெளரியும, மாயலுகருச் இருவும்,
பிரமனுககு௪ சரஸ்வூயமாகி, கனிச்சனியே
௪சததஇிகள பொருககதரநீற்கும.
இப்படிச் "தன மூசலிய கெழுவர்சகு
ம், ஒருசதி தானே பலவா மஇட்டித்தக
கொண்டுநிச்கும். இரகச் ௪தசசகுஞ சதக
கைகும் பேகமோவெனனில்?
சிவ னிலயி யானபோது இலயசத்தி
யெனவும், போகியானபோத போசசத்தி
யெனவும், அதஇிகொரியானபோது ௮தஇிசாரச
தீ.தியெனவும், இப்படி ப் பெயருற்.றுநிர்கும்,
ஏனையவ மிவலாறுகாண்க. ஏ-று,
வாதிக்கு வைச் தறுமெனவும், ௪சனெச்திறகின்றா னவ
ஞமத்இிற கித்பளெனப பொருஞூரைகக,
இதற்கு வாதுளோச்சரத்ழஞ் சுப்பிரபேதத்தகு சத்தா
க்$ியிலு மறிக,
(௪௫)
கிந்கைக.
௨--ரூதஇரம். ௮,ச்௮ிதஇலச்சணம், ௪௨௪௫
சிவாக்ரயோதியருராை வருமாறு.
அணத 32 ஒலை
மேல் சத்திபேக மூணர்்* ததல்
சத்தியாய் - சத் 2ீ.ர்கு ஞானசத்்தியாய் விம்.த சோேராபத்
சப் பண்ணி,-- வி5்.தசசதஇ யாய்-சவன காசா *தஇஷடா
தாவானபெரமுத விரத $[வஇஷூடாத்திரியான ௪ததஇயாம்)-
மனோனமனி தார - சதாசிவர்சகு மனோன்மனி சத்தியா
ய், மசேசையாக் - மஹெண்வரறாககு மவோன்வரி யென்னுகு
சமதஇயாய்,--உமை-உருததிரதேவாசரு உமையென்லுஞ் சச்இ
வாய், --இரு- விஷ்ணுவுக்கு லகூரமியெனறுஞ் சத்தியாய்,
வாணிபாக - பிரமாவுச்கு சரஸ்வதியென்லுஞ் எதஇ.பாய்,ஃ-
ஒச,த.நு 0-இப்படியே யாதம்.தக் கருத இயங்களுக்கும் விகாரப்
கஞசரு ௦ பொருச்தின ரூ.அத்சையும் கருதஇயதசையு முடைக்
காய்ப பொருகஹதம்,-- வைச் தறுஞ் சவொதிககிங்கன வறுஞ்௪
தீதி பொருத்தியாகும்-சாரணேஸ்௨ர ரிடங்களிலே சனத 32
காரசததிபை வைத்தும் தாஜ மவ்விடத் த அபி௮அியத்தியாய்
நிற்குர் சிவனை யாஇயான வலேழு பேதங்களு்கு நூனசொன்
னவாறு வரபபட்ட சதநியொனமே! அதெவவாறென்னி௰3?.ஃஃ
எத்திற நினனானி” னத் இற மவளுநிற்பள்-சிவலுச்கு அவிராபூ
சை யாகையால் செவனெவ்வரறு மூர்த்திகளை அதிக;ூடிச்.தக
கொண்ெ நின்றுன்,௮வ்வாறே யக்.தக்த மூர்த்தகளுடைய சத்இ
களையும் ௮திஷ்டி.த். துக்கொண்டு நிறு சானொன?யென் தி
தீன்பொருள்.
*சஷ்டாதா-௮இஷ்டிக்கறவன், 4௮இஷ்டா த்திரி-௮இி
ஞ்டிக்தெவள்.
க௪ள இெஞானரித்இயார் சுபக்ஷம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அவ்வைவு வவ
செவபேசமுணர்ச்தி, அணுசுத்து பேதமானத கொடுச்குஞ்
சத்தி2ப,த மூணர்ச தனு.
சத இயாய்-௮இகூராக்த விக்துக பரசிவ ச்திற்கு அஇக்கி
சாந்தி வி௩ஐக பராசதூலொய்,--விஈ து௪ ௪,த்தியாய்- நாதரூயி
யாயிருக்கனற ௮னதிக ரொகத விஈ2க பாெததிர் ர்கு௮னதிக்
இராச விஈ2க பராசததியாய்--மனேன மனி 8ீரனூக-௪சர
சவச்.இ.ர்கு மனோன மனி செவியாய்,--ஒது துறு மசசேசையாத.
மசேல்வரனுஈகுஇனஙகிய பகேஸ்வரி சேவியா௫,-- உமை திறு
வரணிபாகி-௨ருு இரனுக குமாசேவியாக) மாலுககு மகாலக-௩
மி சேவியாக, பிரமாவுக்குச ௪ரஸ்வஇிதேவியா&,--லை௪ த.று
ரூ சிவாஇ£6ங்கன வருஞுதஇ ஒருகதியாகும-சகமுகல் சவ
பேதத்.றககு மிவவிட,ர.து ஈவபேசமாய்தசோ௱றும் ௪சதியொ
னருகும,--எச்டிற கினருனீச ன2இ௱ மவளுகிறபள் - வன
கம்பித கவபேுமா யாதொரு பிரகாரமிருக தான; ௪த.இயுவ் சற்
பித நவபேதமாய் ௮ச்தப் பிராகாரமிருஈ௭ம,
சத்திபக மேழென்று சொல்லியி ரகச௪ சவபேச நவ
பேகமெனசது விரோகம சிவபேசு நவபேதமெனறு செரல்லி
யிருக்கச் ௪ததிபேச மேழுபேக மென ஈத விரோதம், இப்படி,
யாகில், விரோக பரிகாரமெபபடி?ஒருபிரகாரஞ் சொல்துவோ
க் கேள்.
அசாசிருசை முகல் சிவசலா சாதிய வியாபினி யீருகும்
பஞ்சகலா புஞ்௪ வடி.வற்றுச் சிவகலா சாதிய உனமசா சோக்
22 தரஃ£கு.௦ பரமாகமெனறும், ௪ததிகலா சாதிய வியாபினி
முதம் குக்குமை யிரகும் பஞ்சசலா புஞ்சஏடி.வு் அக். ௪4;
௨--ரூத்இரம். ௮த்வித இலக்கணம். ௧௨௪௪
சலா ௪ரதிய சமநாரநோக்கம் தாச்கும் பரவிச் தகெனறும், ஊ
ர்.த். தகைரமூதல் இந௫கை யிறாகும் பஜசகலா புரு சவடிவுற்த
ச் சிவகலா சாப வியாபிநி ரோகக௦ தாச்கு உ ௮அபரகாதமெ
ன்றும், சாகதி யமைமூல ரிவியதிி மீருகும் பழுசகமா பு
ஞ்சவடிவர்நும் சசசகெமா சாய சூர்குமை மோககம தாசகு
ம் ௮பரவிக த எனறுஈ டு நக்பூ 2
பராபர சிவச நவம் பராபா சூத தவ வாசகம் ௩
னன பேர் மாறியும் மாரா நம் தனிசசனி யிருஈரூம் சா௩ட பதி
தகலை; அககலை மனப்புற்று அரரனபைபெற்று அப்பெடர்பெ
அம உனமனாகலை மாகும பரசி மூசஇபாம சிவகலையு ப.இ
லடமகும்
அப்படி சானூறு மிரு*்குஈ விசதை பிரஇஷ டை நிகிர்
த்தியுள ளஎடஙகு:௦ சாகஇிசலை, அசலை மணப்புற்று ஒக்மன
மைபெற்து ௮பபெயாபெறுஞு சமராகலையாகு மராகத ௨1
ர்சதியாஞ ௪சஇகலையு மதிலடங்கும
ஆக காலிரணடெடடு-ஈ சட்சிவகலை சடசத்திகலை; சற்கர
நி.ப காப்ப மசாமாபடையின ஐ சாச துலிப் பிரசயத ற எண்த
லை பிரிபாப பீரிவசறிச நப பொறித தபசரிகறும், பிரியா ப்பிரி
வு௪ சிற்சிவகலை சிாரசக்திகலை சங்காரிய காப்ப வஸ். தச்சளாம,
பரசிவம் பராசதஇ ௮ன இ கராசச விச். தக பரவனெ
லம் பரசாகம பரஸிந் து இவை சானகும், சனித்சணி சியபே
தீம் சதஇிபே சம இநபேசமுத் நிருகரவகு பேசமாயிருத்தலா
ல், சவபேதீம் சானகோடு சதாகிவமுகற் பிரமா வீறாகுஞ் சிவ
பேச மைர் தம் கூட்டிச் சீவபேதம் ஈவபேதம்,
அச்சத்தபேதம் சானகோடு மனோன்மனிமுகற் சரஸ்
௬ருகும் சத்திபேத மைகதுங் கூட்டிச் சத்திபேசம் ௪வ$பத
மெனதுல் கருத்திற் ௧௬), சவ். ருபேசமேக சாதனே ரடிப்
௨௫௮ சிவஞான ?த்தியார் சபக்ஷம்,
டன* என௮ம், எத் இற நினருனீச னத் இற மஉளும்சிற்பல்! ஏ
றும்; த சாரியாசொல்லிய தேதென றஜொருசொழற் ோஆமு
மிலலை.
ஆலதக்கைள்ய வானக,
சிவஞானயோகியருராை வருமாறு,
0
மேதகூறிய சி௨பேச மேழாகுமுரிய சத்திபேதமும், மூ
ஸாயே சமிமாகல் வாணியிருஈ ஏழு௮கைப்படும. எம்மிறைவ
கய பரமவன கபே மேழிது நிறு மடாத தமாரெல்
லாம ௮௨0டு தாதானமீடமாய் நீரரும் பராசததஇயும், இச்
௪,சழி2பம மெழிலும ௮வலுககுத தணைமாயநினறு ஈடாதத
மெனபசாம்.
ர்சேல், மேலை? சூ1இரத வரும்வடி வெல்லாஞ்ச
க்தி எனககூறி,யிணசெ சிவபேத்ஞ ௪ததிபேதமென வேறுவை
க்தி, எசதிற நில ருனீச னத மகளுகிறபள? எனரல் மலை
உாபபோலுளொென மடககாமைப்பொரு.டு; அஃ தணாத தச்
ெமுககத வஈருசெய்யுளொெனபத
நஇரம்பவழகியருரை வருமாறு
பவல்
மேலிஈ,2 மூர்த்இகளுக்கு௪ சத்திக ளருளிசசெய்கிருர்
சத்திமாய் விக தச்சத்தியாய் மனோனபனி சாளுகி யொ
த். தூறு மசேனயாகி புமை இரு வாணியாச வைத் தறும்- சிவ
ததுககுச் சத்இயும், சாதத்துசகு விரிதச்சச்இயும்,சதாரிகள் அ
கரு மஷனேன்மனிசத்இயும், மகேல்வாலு£கு மசேல்வாாத் இய
உ தீஇரம். அத்விதஇலக்கணம். ௧௨௪௯
ம், உருச்இரஜக்ரூ உமாசத்தயும், விட்டுனுவுக் லெச்ருமியும்,
பிரமாவுச்குச் சரஸ்வதியும், தகவொனறி?ல யொன்று சோன
றமெனறு சொல்லப்பமிம். இப்படிச் சத்திகள பலவாயிருச்சு
மோவெனனில்”-- சவாதிககஙஙன வருஞ்சத்தி யொருததயா
கும் - சிவமுசலான மூாத்இரளூசகு இப்படியே வரு£ற ௪5
களெல்லாம் அரசப் பராசத்தி பொனறுமேயா யிருககும்)--எ
குதற நினரானீ- னத்திற மஉளுரிற்பள - கையால் பரமே
ஸ்வரன எப்படியே நினமுன, அபபடியே அ௦;5ப் பரமேஸ்வரியு
ம் அசற்முப் பொரு இகற்பள.
சிவம் ஒனபதபேசமாயுரு ௪தஇ மேமுபேசமாயும் நின்ற
த; ஒப தபே2 தற சொனன ௪தஇ, சவர் ஐசரு௪ சசஇயா
யும்; சாசச.றகரு விர் தசதஇடாயம, சசாசிவமூகலான ௮௬௪௬
கும் மனோேனமனிமுகலான சதஇகள் அஞசுமாய் நிற்முமத ல்
கண்டுகொள்க.
இசனாற்சொல்லியத, பரமேஸ்வரன சொண்ட சொண்
ட மூர்த்தங்களுக கெல்லாம பரமேல்வரியும ௮,5௩5 மூர்த்தி
அகளுக்குப் பொருக்துன ௪தஇயாய் நிற்பசொனலு முறைமையு
மறிவிச2 2.
சுப்சமண்யதேசகருரை வருமாறு:
அனகை (ந் வகவவவாவவை
சிலாஇச்கு - மேற்கூறிய வெபே,௪ மேழிம்கும்,-இங்கள்
வருஞ்சச்இியொருத்தியாகும் - இவ்விடச் ஐச குரிய ௪ச்நிபே
தருஞ் வசத இயொன்றே.. சத்இயாய் கிச். தச்ச. மனோ
ன்மனி சாளாடு யொச்.த௮ மசேசசயாடு பு திரு கரணியா
ச். தும்: - மூததயே ஏிம)த்நிற்குச் சத்இயாகியும், சுதன்
கிஉட௦ சி௫ளான?த்தியார் சுபக்ஸம்,
வத்திற்ரு மனோன்மனி சத்தியாசியும், ம சலுக்குப் பொ
௫5திய மகேசை ஈதஇபா$ூயு, உருசகிரலுச்கு உமைசத்தியாகி
யும், மாலுக்குத நிரு£த்யொஃயு 5, ௮அயனுககு வாணிசத்இயாகயு
ம், எழுவகைபபடி டி. எசனெதூ௱ கினறா ச- எீம்மிறைவனு
இய பரமசி௨ன சிவே? சமிறு நினறு நடாததுமாறெல்லா
ம், அவளு மத ஈநிர்பள்-அய ராடு சாதரனமியமாய் நிற்கு
ம் பராசகிபு மி2சசமிபேச மேழிறும அவனு?குத் தணையாய்
தின்று நடார் றம
மறைஞானநேசிகா உரை.
ணை 10010027௮0 வை
இற்கனவய் உறி. ௪௪ இசகுளசிலை்கும பேத
மிலகையென மணா தரா,
சக்தொணறா?மாடி தானாகுஞ ஏிவழமுமந்தச், சத்
இகதா ரிய 10௩ தரம்வட வானவவெல்லாளா, சத்தியு
ஞ் சிவமுமாருஞு சத்நிகான சகதறுககுச், சத்தியா
ஞ்சத்தன் 2வண்)ற் ஜெல்லாமாஞாக்கிகானே. (௪௯)
(இ-ள். சசதிரா சிபடை?.எ யி அடற நிற்கிற சமவாய
ஞு சமாதி சசதிமானே, காதமு5லான இருமேனிகளெ
சானாகும் ல்லாம், அகற்சுகற்கற் ம வடிவைப் பொருச்
தாரிறகும,
இவெழுமக்கச் அருத௪ சிலமூ மக்சச் சத்து சாதமென்ன
சச்தசானாதியா சொல்மப்பட்ட சததியினஐ பேதமே ஏன்
கும் ஷாகரையும் பொரு5இ கீச்கு?்,
தீரும்வகுலா கையாற் பி,பஞ்சமஇற் ரோத்றப்பட்ப
சசெல்றானஞ்ு ௪ பதார்ச்ங்க ளெல்லாஞ் சச்திமயமுஞ் 9
உ-ஈரூத்திரம். ௮ச்விதஇலக்கணம், கூடக
தீஇயு ஞூ டிவமு வமயமுமாசவே காணப்பட்டிருக்கும்.
மாகும்
சத்திசான் ௪ சத் தியபிறுடைய விகற்பங்களெல்லாஞ் சி
தீசலுக்குக் ௪த வ பொருத வென்னி)? அகச் ௪
தியாம் தீசொே சகாய சிவலுககுச் சத்யா
சைபாற் ரனசமகொரு மூசனமையில்லை
சச்சனவே சரசறாியகசிவன மாசொன்றையு்டா
ண்டிற் பெல்லா ககுபெெசெனறு நுநவர்ாஈக கடைத்சான்,௮
மாஞுசசமிமா ப்பொமுகரசச சதநிசானேயவைகளை யது
னே, வாசக வ டாக்கா கும. என.
இரற்கு வாற? ராமீரத்துமு சவ ர்ரி.௮8ரியனனுக்
சோதடிரமடிலு மாறிக் (௭௬)
சிவாகாயோகியருரை வருமாறு,
வணனை அகைஸை (0) அகல அசத
மேல் பிரபஞ்சசதிலே சதி இவ நிற்கு மூரைமை யுஅர்த்
தல்,
ச,கதிசானாகமாதி சாளரும்- சத்தியானத காதாதி பிரூ
அவிய5$5 சத நவங்க பெல்லா ஈறுப்பிரவிஷடையா _யிருக்
கும் --சிலமுமக்தச் சதஇதானாதியா௫ும் - சிவமு ரத்தச் ௪தஇ
யாதியாக சாவ௨ஸ் தககாயும் அதிஷடித் இருக்கும், இசையா
ல்,-தீருவடி.வரன வெலலாகு சத்தியுரூ வமுமாகும - அவராக
ளா லுனடாககசப்படட வெல்லா கருபங்சளுஞ் சத்தி சியாத்
முகமாம-௭சம்இதாரன் சத்சலுாகுக சததியானு சததனவேண்
ற் தெல்லாமாஞ் சததீசானே-சச்தியானத சச்.மாவஸ் ரர
ன செதுக்கும் பலமுமாம்; ஞானமு மிச்சையுங் சரியையுமாழெ
ன் திதனபொருள்,
ணத
5௨௫௨ செவஞானடத்தியாச் சுபம்,
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
0
ச,த்தியாதியெண்பேகககளுககுப் பரசிவமூலம், காசாஇ
மெழுபேதங்களுக்குப் பராச, மூலமெனபது பகர்னெருர்.
௪த்சன - பரசிவம், -௪௧இ - பராசத்தி,-வேண்டி றறெ
ல்லாம்-ராசாதி பேசமனைததம.
மற்றவை வெளிப்பொருள்.
சிவஞானயோகியருளாை வருமாறு.
(0 வெவ்வகை
மரமும காழப்புமபோல ஒப்பவியைச் த நித்றலின், எல்
லா,ச்திறாமேனியுஞ் சச்திசில மிரணடர்கும் பொதுவடிவே யா
மாயினும், ச,தசலுசகுஈ சத்தி சேவியுமா மாகலாளன, அஹற்குரி
யவடி.வு விசேடக் குணவிசேடம பற்றிச் சவபேச்ஞு சதஇிபே
சீ மென ரூயினவெனபதாம்.
ஆகீலா னதற்குரிய வடிவு விசேடம் குணவிசேடம்பற்றிச்
சிவபேசஞ சத்இடேதமென ரூமினவெனப.று குறிப்பெச்சம்.
ச்சீனுககோர் சத்திபாமெனறத,வல்லவலுககு வல்லபை
யாம் நிற்குமெனச் சிவசதஇகட்கு சாயககாய€ பாவக்கூறிய
வ௮,
சாயசசாய2 பாவமாதலை வலியுறுத் தவார், சத்தன்வே
ண்டிற் ரெல்லாமாஞ் ௪த்தியெனச் சத் இயின் பெருமை கூறி
ளம்
மெண்டிற் றெல்லாமென்ஈத ஜாப் பன்மை மயக்கம்.
இவை மூன்௮ செய்யுளுர் தாதரன்மியமரம் ீங்கா.த கித்
தலைத் தெரித் தம் கூறியவா௫௮.
௨--ரூதிஇரம். ௮த்விதஇலச்சணம் ௧௨௫௨,
அ.த்றேல், மேல் ஒனறினெனருய்ப் பவகதருமெனப்பட்ட
சத்இவெல்களை ஈண்டுத் சலை௨னுக சீலைகியமாட்ச் தம்முட் பு
ணருமெனபது முறையனற போலுமெனபாரை ரோகக், ௮.5
சையுணர்த் தற கெழுகரது ௨ருசெட்யுளெனப த.
இ.ரம்பவழகியருரை வருமாறு.
(ப வெவவைககளை
இவசசஇகள நாதமுசலான த ஐவகக ளெல்லாச் தா
னேமாய நிற்கு சனறும, சிவனுட இருவுளளதிதிலே நிகழசத்
செல்லாஞு சததிசானேயாய் கினறு ஈச தமுறைமையு மருளி
சீசெ.ப்கருர்.
சததிசானாகமாத தாளுகும-காதமுலான தத் ஐவல்களெ
ல்லாம ௮ரப் பராசததி சானேயாய்ப பொருத நிற்கும்,--
லமுமக2௪ சததிசானாடியாகும் - சவமு மதச் சததியிறு
டைய வியாபாரல்களுககெல்லாம் காரணமாய்,விட்டு நீங்சாம
ல்கித்கும். ௮ப்படியிருககையினுலே,--தரு வடி. வரனகெல்லர
ரே சதீதியும் சிவமுமாகும - பிரபஞ்சச்து லுனடாசப்பட்ட ரூ
பல்களெல்லாம் பரமேஸ் வ.ரலும் பரவேஸ்ரியுமா யிருககு ம,
முன்னே கரசமுதலான தததுககளெல்லாம் ச,த்தியாகயே
நிறகுமெனற சொல்லி, இட்பொமுது சிவமுஞ் ௪, தியுமாயிரு௪
குமெனபா னேனெவனில் ?2--௪தஇசரன சத்தனுசகுச் ௪௪இ
பரம் - அததச் சத்தி சானாகச் சிவனுடைய &ருச் இயங்களுக
கெல்லாம் தானேயாய் நிற்கும். தசையால்,-- ௪ சன் வெணடி
தீறெல்லாமாஞு சத்ததானே - வன யாசொன்ற௮ இருகுளள
ச்சடைச்சான,அச்சத்திருவள்ளச தடைத்த வததானே ௪த்தி
க்குச் செயலாம்.
் இதனாற் சொல்லிய; சா.தமுசல் பிருஇவி பீருகவுண்டா
ன ச். துலல்சளெல்லாம் சத்திசானேயாய் நித்குமென்௮ம், ௮
3உடு௪ சிவஞான த்தியார் சுபகூஷம்,
ச்சச் ௪,த்இச்கு மூசல் வெமேபென்றும், உண்டாகப்பட்ட வடி,
வகளெல்லாம் சிவசச்இகசொனறும், சி.வஜடைய இருவுள்ளத்இ
ல் கிசழ்க்ததே ௪,சதிலுடைய ஈருச்்சயமெல்லா மெனலு முறை
மைய மறிவி௧௧.த.
குவவவயகயுகிளைனம,
சுப்சமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
0
௪கீதிசா னசமாதிசாமுகும் - காதமு2ம் பிருடுகியிரூன
கீச். தவவகளெலலரவ் கூடி.நிறகும்.-௫வமு ம5தசசததிதானா
இ.பாகும -ிவமு மக்மச் சததிமுசலியவர றை யடுட்டி கத கிற்
குமாசலான்,மரமும காழ.புபபோல வொப்ப இபைக ஐ நிற்ற
லின் -சத்திகான ஈரும வடிவானவெல்லாம ௪௪தியு2 இவ
மூமாகும-சததியாம்ஐரப்படு மெல்லாத திருமேவியு ௦ ௪5 தூவ
மிரண்டத்ரூமபொ.தலஃ. வே யாயிறு ,)--௪ததலுசகு ச௪சகன
வேண்டி சறெல்லாமாஞு சததிதானே - சத சனுககுத தானவே
ண்டியவாறெல்லாமறுகுமசத தியே,--ாசத தியாம-ஒப்பற்ற
சேவியுமா மாகலான,௮27 கூரிய வடி.வு.விசேடக குவிசேட
ம் பரதிச சி௨பேதகு சததிபேசமென முினவெனபசாம்,
இவை மூனு செய்யளாலும தரகானமியமாய் நீங்காத
தித்றலைச் தெரிவித.த.க கூறி.பவாறு.
மறைஞானதேடிகர் உரை.
ணய 2) 0-௦
௮௬.5௪ சிவச இயின ௮ சிருஷ்டி. யுணர்த் தரார்.
சிவஞ்சத்தி தன்னைபின்றுஞ சத்தொன் சிவத்
ு)கன்௮,நுவக்இரு வரும்புணச்க்இங் குலகுயி செல்
௨-- சூதம். ௮.த்விதஇலக்கணம், க௨டடு
லாமீன்றும், பவன்பிரம சாரியாகும் பான்மொழி ௧
னனியாகும், தவந்தரு ஞானததோகழக் தன்மகா
ன் தெரியுமன்றே, (௪௭)
(இ-ள் ) சிவஞ௪ அட்பிரமேய மூரலிய விலச்கணத்மையு
தீதிதன டைய சிவன, சனது காருண்ணிடதமசாரற்
ஊையினறும் நிருபேனிகொண்ட சிவன தாயிரததொன்
நி22 பராசததயு, ௮௧:5௪ ௪சஇயாயிரத்
தொருகூர்றி லாதிசதநீயும, 25௧௪ சத்தியி லாயிர ததொலறி
லிச்சாசததியும், ௮௪௭௪ சப யாயிரதசொனறின ஞானச
தியும, ௮௩௪௪ சதத யாயிரகுமொனரி௱ ஈரியரசத்இபும், இப்
படி.ப பஞுச சழ்சிகளையுு மோரறுவிபபன
இத சி௨௫ருஷூடி. பெனவறிக,
போற் சதி சருஆடி,
சத இிதான 9 நிடசகளமான பு சத்திசளிடச்சிஐுஞ்
வசதையீனறும சர்வான.மாகசளுரு தியானபூசை நிமித்
தமாகவக சபபராசத்தியிம் டசதிலொன்றி
அ சாதாகசியத்னரயும், இஈதஇமிஉ பத்திலொனறிலே வழூர்
த்த சாதாகமெத்சையு ,)இசசாசததிப் பதசதிமொனதிலே மூர்
தீதி சாசாசகயத்சையும், ஞான? சப பதடுலொனறிலேகாச
இரு சாதாககயத்தையும, ஈரிடாசசதயிற ப.தநிலொனதிலே
கனம சாதாககியகலையு , இங்கன மடைவே டஞ்ச சா2ரகஇ
யத்சையுக் தசோற்றுவியா நிறபள்,
கார்தஇரு ௪சரதாக&ய முஃலான சானு சாதாக்கயமு மிலி
ங்கா காரமாயே யிருச்கும். மற்றக் கனம சரதாககய மொன
௮மே லெலீக்சமூம் பீடமுமாயிருச்கும், தலா லானமாக்
கள் சவெபூசாஇ கனமங்களை இரதக சன்மசாதாச்சியத்தி னிட,
ததி தானே செய்வர்கள,
௧௨௫௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
இதச் சிவலிங்கதஇத் னே பூசிக்சவேணடுமோ வென
விம்? சணடில மூசலியவற்றிற் சிவனைப் பூசிக ௧௨௧,5ப் பூசை
யிலு.அடான நூறா திக மிகுந்.த மூற்றமாய் விடும், வலிக்கத்
இற செய்சபூசை சமபூரண மல்லாவிடத.து மக்திரல்கள் இர
விய மில்லாவிடச.தஞ சமபூரணமாப் விம ஆதலாற், சில
லிங்கதஇனிடததிற் செம்யும பூசையே சாப்பென ருஃமததிற்
கூறியதென வறிச,
௨௨3 இருவரு இலிக்கமயமாயிருக£தத லிங்கமும், பீட
ம் புணர்கதிய் கு மமமாயிநககற_து யேரனியுமாகியவி ரவருபட,
லகுபி ரெல்லாமீ தமமிற் பீரியாமல தனமாசகளை மீடேத்று
னம் கையின பொருடடுக கூட்டி. வைகதிவமா
யா தாரியமாகிய தலுவாஇகளை யானமாகக
சூச் குண்டாச்சி; இற்ஙனஞ் சததியுடனே கூடிப் பிரபஞசக
மைத் சோற்றுவிததானே யாயினும;--
பவன்பிரம பவனாகயே சிவளெப்பொழுது நித்திய பிர
சாரியாகும் மசரசியாயே யிருப்பன --
பானமெொழி அ௮5ஈச் சத்து பெப்பொழு. துல கனனிகை
கன்னி.பாகும் யாகவே யிருப்பள --
தீயந்தரு ஞா மூற்சனனத;ி லார்ச்சிதத தபோபலத்
னகசோர்கசத தான ஞானததைப்பெத்ற ஞானிசளுக் தம்
தன்மைசான் த முறைமை தெரியாகிற்கும், எ-று.
செரிபுமன் றே.
உலசென்ப_த - புவனா இக,
உயிொல்லா மென்றத மூப்பத்த முச்சோடி சேவர்களை
புஞ் சிருஷ்டி ச்சதென திக:
இ பலபெயரும் பல வெழுவரயுற் கொண்ட.
உ-சூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம். கஉடுள
இதற்கு வாதளோத்சாத்தும் வாதள ௪, சாக8யிலு ம
திக,
॥ மின்னிடை யிமவான?? எனும் இருயாசகம் இருப்
பொற்சுண்னததில் - ௪௩ - வது செப்யுளில் * மகடகுது) தன
லுடைசக கேள்வன மகனறகப்பன றமையனெம்மையன முள்
கள்பாடி” எனவும், மசிரறிடைககொல்கு நுடங்க இருவ
யிம் ருளொருசஇ) பெற்றெமிச்குஇரற பிளகாகண மூவரம்
குூவனாயுக், கசநிடசசொனன பெொயிலொருமூன றவ மிற்கபை
க்கால், செம்றிடசசொனன பிராளைகசவ்சிளபம்மைச் பேவியு
மே?” எனவ: இககருகதை?யேபற்றி வகவாறு கரனாக எபி
லானை பெனிசசை” எனபஃனு) ம மகேதனமனிபைப் பெற்ற
திரயிலானைத கழுதுமெனனாவியே?? எனவும அறிக (௪௭)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
(3 அவையவை
மேலி ஏம.
சவருாசததி தன்னையினறும் - பரமசிவன் துனமாக்ச ளூ
க்குச சாவ தத .துவங்களயு முலொகங்களயு மூ.றடாககுவசா
கவும், யோகிசளூககு உபசாரார்சதமாகவு ௦), சுவ்யமேய சர
பையை கினைத தப பமலாயாஇ பஞாச சததிகளயும் கிரமசதிமே
சகோனறப்பண்ணுவள,--௪த்இசான சிலசசையீனறும் - 2௧
தப் பஞ்சசததிசளு முததியுக2,தராகற சகாடியாககு சிவசர
தாரக்கீயாதிகளைத் தஙகள தங்ளிடததிலே தோர்றவிசகும்,--
உவர் இருவரும்பு னரகதவ் குலகுமிரெல்லாமீசறும் - அ5சச்சத்
இகளுடைய அம்சமான பஞ்சசா தரக்கியற்களிலும் சிவன பிரிவு
ஐப் புணைர்ச் து நினறு எல்லாப் புவனங்களையும், புவனவர்தி.தி
களான ஆன்மாச்களுடைய த.துகாணல்களையு முன்டாச்குவ
௮0
௧௨௫௮ சிவஞானசித்தியார் சுபச்
ச் பைவன்பிரமசாரியாகும் - இச்சு உற்பச்துகைப் பண்ணுவ
ச்சையால் பவனென்ஜு உ சாமதநையுடைய 14 வாசெராசிய
கென விகா£மிசறிர் * சக்ததம டரப்ிரம 1 வாசசியமான
பரமசிவ பாவனைபைம் பணாணிகசொனடிறாபபா பானமொ
ழிசகனனியாகும - வாசகு ரூபையான சததியும் | சல்கலாஜி
சையாபே பிருககு௦ -சவநதரு ஞானதமோக தெசனமை
தான ரெரியு2சே - பாவசனமக சக கபோபலச்தினாலே கு
௫ அறுகசரகள்சைப் பெறறு,ஞானநிவட ரான பெரியேோரகளு
க்கு இமை 1] அறபவாருடமாமென நிதனபொருள,.
* வாமசா-வாகமு ௫ அபி, 4 சஈதகம-எப்போதம்,
*் வார்யம் - தாச்தம0, | எம்சவர் நிலை - விஷயப்பத்தில்லா
சீத. 1] அறுபவாரு-_ம- அறுபவகமை யேதின.ு,
ள் 5-௦ வாகை ட் வார பக 2 சய... வவ... _ச
கூவ _நா௦ கொக கவத கா௱ண(ஒ | யொமீநா
ஐ பகாறாய வொ அடா திதி சரிவு ॥ -ச.௮9வ.5
உ௱ாஸாதிஸ ஹவா ர௦ராடிகாய௪ உசழாரி _-வன.ச௦
ஸ்ரிவமவாவகாகி ஹாகாவ 2அ.கிகி.தி-028.ம 91%
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வைடு
மூனசொன்ன முரைமையி௫ பேசப் பிரசவம் பேசுன
மூர்.
இவஞ்சற்தி தனளையீலாறுஞ் சத். சான்சிலச்மையிீன்.றம்
கத்த சவசோதி மதிரியசொதி மிஷ்சள நிருத்த சலத்தனின்
௮௧ சோர்திய அதிக்ரொச்ச விச்.தக பரசிலம், அஇக்ரெடத்த
உ-௬)த்இிம். அத்விசஇலக்கணம். கட்டு
விச். றக பராசத்தியைத் தோழ்.ஐுவிக் தம், 25 அஇகதிராக். ௪
விச் து பராசத்டி ௮னஇக்&ராக விக். தச டரசவமெனஜம்
அப ரசாசத்மைத் தோற்றுவித்தும், ௮௪ அபராதம் அனதிக்
சொக்க விர். நக பராசதஇி3.பனறும் ௮பரவிகதவைத சோர்
அவித தம், ௮5௧ அஅரவிர தவாகய பராசத்தி றதிசசதிமுதல்
காஜு தஇகளைத் கோற்றுவிச ஐ சஅஜனோடு ப௫ுசசச இகளிம்
பஞ்ச சாசாகேே யாயும் பருக கூர்சஇகளையும் சோற்றுவி
த்.துடிபஞ சாராசபெக$யு டு-மு௪ மோத்திகயும் சோ
தனவிச தம) பழ்ச சாசாசசிய பரா? த.இி மூர்ச்தீகறப் பிர
பஞ்சப் பிரமங்க யு வி.ட்ர சமடஉ 7 சமாசிவமாயச் தோ
ற்றுவிக தம், சசாசிவன பனியை சோ்றுவிச் ஐய,
மனோனபனி மரோரற்வரணை 5 கோற்றுவிகதம், மவஸேஸ்வரன
மஜேஸவரினை(த ஜோற்றுவிச்தும, ம2ஹஸ்வரி ”ருதஇிரனைத்
சோறறுவிசதுடி, உ௱ு॥ரன உமையைக தோர்றுவிததம,
உமை மாலைச் ?சோாரறுலி5. தம, மால் மகாலட்சுமியைச் சோ
ற்ச்விச தம, மகாலடசகமி அரமாலவைத மோரறுவிக தம, பிர
மா சரஸல பைத் தாற்றுவித தம்;
இப்படி.௪ சி௨ஈவபேதம் சத திச வபேசமாகும் ஈவஞ் சத்
இயிருவரும் மசாமாயோபாதி புவரனாபாஇ மணச்த, பரவா
ஸ்வரி பரவாகஸ்வரர்களாய2, ௮ன₹22ஸ்வரக் தவாரச்இனெ
லே மாயோபாதி புவனோபாஇ மணக.த, ௮பரவாஸ்வரி ௮பச
வாடஸ்வர£்சளாயு ) சேவல மாயாசேகேரபாதி மணந்த மா
தாபிசாகசளாயு 2)
உவச் ந இருவரும் புணர்ச் து - மருவிமணச்து, அல்கு ௪
"தமார்ச்சத்தில-- ்
இல்கு - அசத், சமார்ச்சத்தில்--
௩ளகுமி ரொல்லசமீன்றும் - சன்சரண புஎனபோகக்ச்ற,
அண் சவசிவபேசம் அணு ஈளசத்திபேதமாம். முச்சான்ம இக!
௧௨௬௦ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
ன், முத்சகான்ம சதி, சவமூர்ச்இ, சத்தமர்த் இ, ஈசான ௪௪௭
வி, ரச. ரீசிரம ௪சாசவ மனோன்மனி முரல் நிரஞ்சனப் பிர
மாசரஸ் வதி யிராலும்) சாஞசனப பிரமாதி ஸதம்ப பரி.டச்த
மாகவு) என்ணிறாத அனம வர்க்கமனைததும் தோஜ்றுவித்
தும்) --
பவன பிரமசாரிடாகும் பானமொழி கனனியாகும - சம்
புப௬ஷ ஈபரிவபே ச, சததிபக்ஷ நவ௪தத3பதத் கோறற மொடு
க்கங் சிரிபாசசபெ பிரலாமதி மிவிரசட வைசிததிரியமாததிர
மாகலானும், உவாந ஐபுஊாகசெனபறு-உதியோ௫ூத்தச் சல்
கற்பித் ஐ எனறு பொருள போதிச கலாலும, வன நித்தியப்
பிரமசாரி, த ரிததிய கனனவிகையாம
இதசன ௦ - இ5தரகசியம தான,--
சவகடரு ஞானத்தோர்ககு - சமாதிகொடுககுஞ சாக்ஷ£
ககாரவான ராக்கு, ௮
தெரியுமனேே - கரணப்பெ தானே
சிவஞானயோரகியருரை வருமாறு.
(0 வக.
சத்தியுஞ் ஈவமுஞ் செய்யு மிச்செயல்க ளெல்லாம் கம்ம
ஜோர் பொருட்டாக ஈடிகதக காட்டும் நாடகமா திரையேய
னறிப் பிறிகில்லை யென்பதாம.
உம்ை - சிறப்பு.
£ பக்தரும் கிரிமாய பகபதார்த்தங்களல்லான்?? என்ப
தழூலாக மேலைம் குத்திரகஇ.ச விரி2 த கூறியவற்தை, ஈ
ண்டுருலகஞ் செய்யு முசக்மாற் ஜொகுத் துணர்த்து இவற்றின்ற
ன்மை தனக் செய்தலினருதலைத் தெரித் துச் கூறியவா௮.
முண்வகானைகு.
உ--ரூதிஇரம்: ௮தவிதஇலக்கணம், ௧௨௬௧
இமம்பவழதகயருரை வருமாறு,
0
இப்படிச் ”௨௪தஇசளும் ஒனறி?ற மயொன்றாகச் கோன்
அ மோவெனனில் 7 அப்படிச சோறஞ் சொனனாலும் வெளலுக்
கு” சத்திககும் ஒருககாலுக சோ்ரமில்லையென தருளிச்செ
ய்கிரா.
சிவஞ்சத்இி தனனையின்றும் - வென சம்நிடைத் சோற்
றுவிச் தம, -௪தஇமான சிவ௨ச்தையினறும-௮௧5௪ சசதிதான
ெச்தைத சோர்றுவிததம),--உ௮வ௦ இருவரும பு ஈர்ச்தங் குல
குபிசால்லாமீனறும-௮வரக ளிருவரும மீரி! டபட்டுக கூடினவி
ட ததிலை பிரபஞ்சசதையு உறனமாககளையும் சோதறுவித ஐ
ம;--பவனபிரமசாரியாகும-இபபடிச் சத்தியுடனே கூடிப் பிரப
ஞச.ததை மெல்லாம பெதருனே யாயிறு ௦, பரமேஸ்வரன் எப்
போதும் மீரமசாரியாயே யிராகிற்பன --பானளமொழிக் சனனி
யாரும - பால்போனத ரொழியையுடைய பாமேஸ்வரியும எப்
போதுங் கனனிகையாயே யிராநீறபம. இ5ததலகல்களையெல்
லா முண்டாச&யும இப்படி பிருககுமுறைமை யறிகுவர்களில்
லையோ வென்னி௰ ?--த௨ம்தருஞானதமோர்க தென் எமசா
சழறெரியுமன்சே-முற்சனனங்களி?லசெய்சக சபோபலத்சாலே
ஞானசத்சைப் பெற்சவர்சஞககே இச முறைமை நெரிவது
இதனாற் சொல்லியது சில௪ச்இக ளிரண்டும் ஒன்றிலே
பயொனருகத தோனியும், இவாகள தல்களிற் கூடிப பிரபஞ்ச
தசையெல்லா முண்டாகக&யும், பரமேஸ்வரன பிரமசாரியாயும்
ப.ரமேஸ்௮ரி கன்னிசையாயு மிருப்பர்களொன்றும்; இச்சு முறை
மை ஞானவான்களுச் கொழியச் தெரியாதென்று முஃ£மையும்
அதிகித்தம.
2௨௬௨ சிவஞானித் தயார் சுபக்ஷம்.
*சிவஞ் சச்தி! சத்தியாய்! சத்இசான்? லஞ்சச்இ?
ஆச காது இருவிருச்சமும் சதசமாயையிலே சி௮சச்திகள நிரு
மேனீசொண்டு பிரபஞ்சசகைத சமோற்றுவித்து கடத்தி நிற்
௪ முறைமையை௪ சொலலிய த.
சுப்ரமண்யதேருரை வருமாறு.
வைப்பவை
சிலஞ்சச்இ சனனையினறும் -தில சத் நுவததினின்றுஞ் சத
இதரச்துவர சோனறியும,)--௪ சான வெதமரையீனறும் . சத்
இதச் தவதினினற் சாசாககய தத. தக ேரனறியும்
உஉஈஇிருவரு (புணர்கதிங் குலகுயிசால்லா மீறும் - ௨வபபுற்
ஜிருஉருஙகூடி - இலவவிடகது சடட்பிவளாசரு சேதனபபிரப
ஞ்ச மெலலாஉாரையும் சோன௫௪ச் செயது, பவன பிரமசாரி
யாறாம் பானமொழிக சன்னியாகும்-இத3 ச தஉமுசலிய அனை
தீதமுயிகளேோ டியைஉனவல்லவாகலி ன, பவனபிரமசாரியா
ஓம டானமொழிகனவியாசலு மாகிடவவவணமை,-தவக் தரு
ஞாதைசோர்சகு - முரறவ விசேட தால் முதல்வனருட் பெ
ற்ற இரவி ட்கூ,.-இம்கசன மைதான செ ரிபுமன ரே ௯ சததியஞ்
சிலமும்செய்யு மிசசெயல்களெல் ராம் கமமஷனோ பொருட்டா
க ஈடித்.ஐச் காட்டும் காடகமா,5இரையே! பிதிதில்லையெனபது
விளல்கு மென்பசாம்.
(பர்சுமும் கிரிமாய பசபதார்த்தங்களல்லான? என்பது
முதலாக மேலைச் சூத்திரத்தில் விரி5.ஐ௫௪ கூறியவற்றை யீஸ்டு
ருவகஞ் செய்யு முகக்சாற் ரொருக தணர்த்தி; இலற்தின் ஐன்
ம தனக செய்தலின் ருதலை செரித் தக் கூறியவாு,
உ--௫த்இரம். அத்விதஇலக்கணம்.
கிகி.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணுக) 2210-90 ஆனை
தத். தவஞானியி னவிலகசண மூணர்ததுலிமூா.
ரூ * ௫ ர ப
தனுகரண புவ போகர் தற்பரம் பஈதம்வீடெ
ன், ஐணுவினே டெலல/ ம யடைகஇ?)க் தத்துவ
கக, னினிதமிக் நஇிவைரிிர்ச்)ி முதறகலை யிடத்சேநீ
கட, நனிபர முணர்கதோனநதத் தத்துவ ஞானியா
வான்.
(இ-ள.) சு ௧ர
ண புவன
போசநத
திபரம பநகம வீ
டெடென ஈணுவி
னோடெல்லாமா
த யடைம இர் த்
தி,தவங்கள்
இனிதறிக் த
இவை நிவிர்த்
நிமுதற் கலை யி
ட்த்சேசீக்க
சனிபர மூண
ச்ச்சோ எச்சத்
(௪௮)
ஆசராகாகுச தறு கரண புவனமாகய
விவைகளே மாபாபககம் தக்குச் காரண
மென்று ,தறகு ேலான சுததமாயையே
யாசமாசாட்கு மோடசததுககுக காரண
மென 2, இப்படி. யானமாசசடகுப்பலவா
சத தத். தவ முகலியவைகள் பொருகமாநி
த்கும.
இதக் கசத்தமாயா பக்கமெனறும், இத
வே சுது நமாயா பச்தமெனறு 2) இசண்டினை
யு கனமுக வறி5,த;
மர இரமசலிப வைக்இனையு மாசாரியனறு
மே2 நிவிர்த்திழகலிய பஞ்சகலைகளி லவை
கணிரகும் வியாக்இ வியாபகல்களையு மதி
ஈத திக்கையிலுஞ் சோதிச்சப்பட்டு
அச்,ச ஞானாசாரியராலே மேலான் இக
ஓுடைய சம்மிசஜான த்தை யழிச்சே ௪
க்௨௬௪ எவஞான சித்தியார் சுபகஷ்.
தீத் தவ ஞானி த.தலஞானியாவான். இஃசன்றி யிராசவ
யாவரன, சத்தாலும வாசனாபல,த்சாது மதனவழி கி
ன வன தகு துவஞானியல்ல ௭-௮.
இகர்குக சா௨ளரூ?௫ ததரத தஞ் சிெரதிய விசுவச்.௮
மதிக் (௭௭)
சிவாகாயோகுியருரை வருமாறு.
பணி.) கணை
மேல் சத தவஞானிபாவானத லக்ஷண முணாத் தல்.
சீனுகரண புவனபோகந த௱பரம பகதம்வீடென எணுகி
ஷே டெல்லாமாசி யடைஈ திக சத த௨வகள-தனமாகசளுக
க கனமான கு.னமான தஜுவாகவும் ஈதாப்டக கர
காளாசகவும் 4 வாசஸ்சானமாசவு௦ போக௨ஸதககீளாக
வம பிருதவியாதி சாராக£ய தத தவபரிப5சம் பொருகதும்.
இச சாதாககய சத துவத தசகுமே லிரணடு சுத் தவமும் வி
ஞரானாசக்சமய கோசமாரைடால் பாமமான ப5தழமும தச்கி
விருசதியே பரமமான மோக்ஷமூமாம.--இவிகறிஈ இவை நிவி
ரசத்திமுகற கலையி_தசேரீககி ஈனிபரமூணாம்தோ னகதக் தத்
தவ ஞானியாவான-பிஈ2ச சச். துவல்கள முபபச,.சாறிலுடை
ய ஸ்கரூப சவபாவங்களை ஈன முக வழிஈது; நிவித்தியா இகளி
லே யசகசத கச் துவங்க ணீயகக் கலைகளையுங்கூட நீச சா
க்தி யதிதத். தகு மேலாய் தச்சு ஸ்உரூபமாய பரசிவ
சை அமக்கியமாக தரிரி,ச,சவன ஷடகச் தலாச்சத்தில் பாத்த
தவ ஞானியானவன. அவனே ஐசகமரண மில்லாகதவளென்
திசசபொருள்.
வாசஸ்காகம் -இருப்பிடம். புவனம்.
உ--சூத்இரம். ௮த்விகஇலக்கணம். கசடு
.அ$-௦28௦ ள் £ஈதொ.ச ளெ _ய9.சா ஹிஹவ.2?_௪வா
_நா௦ வி££_நா நாஜ_தஷி தரு தொடஉயா ஹஜ.ழ௦ ௨0 நீ,
ஐ வெகீபரிவவெலஓ நாதி ,
கவைகவமகாளைகாடு.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ட ணக்க்
தவாசரு ஞானததோர்ச் £ச,சன்மைதான் தெரியுமென்
த.சீனால், ஞானவா விலகசண( கூறு£னமுர்.
தனு - நாரலமேசம;-- கர சாம் - சூ5்குமசேகம்,-. புவன
ம்.உலகம்,-- போகம்-சசதனம் மாலை மசளி£ முகசலிய போச்
சயட்பொரறாள் இவைகள அசத்தமாயாகாரியம.-- தற்பரம்ஃ
௮,க.ர்கு மேலாகிய சனுகர,ன புவஅனபோகமா யிருககனற சத்
தீமாயாகாரி. பம நிரனிரையே,.- பநதம - அசுதசமாயா காரி
யம்,-- வீரி-௮பரமுத்டுத மானமாதலால் சுதசமாயாகாரிய
ம்,--எனறு-இவைகளெல்லாம--அனுவிஜே, டெல்லாமாட ய
டைநதடும் தத தவஙகளர் - தனமாவினோட பொருச்தும் தத்
தல் சாத்தவிகககள இவைகளை, -இனிகறிக து - உத்தேசல
க்ஷண பரீசைஷைசளினைலே நனகுணார்சத) இது பரோக்ஷனஹான
ம் கலால் ௮ப?ராக்ஷஞா£ம் வரும்பொருட்டு நுததுவா
வாசப் பகுச்ச முரைமையின்,--நிவிர்தஇ மு.க ர்கலையி... ச்சே
நீக$-கிலிர்ச்்இ பிரதிஷடை. விச்சை சாகஇ சாச்தியநதிசை யெ
ன்கீன்ற கலைசளிடத்,த.ச் சள்ளி,-- ஈனிபர முணர்ச்சோன -
தான் சின்மாத்திரமாய்ச் சேஷிச்து நினறு வெளையுஞ் சின்மா
தீதிரமாகச தத் தத் தற்பர லபரக்களை யைச்யெம்பண்
ணிச் இயானம்பண்ணினவன், அச்ச சத்தும் ஜாரஸியான்
௬௨௬௭ சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
ன் - முரைமைபிற் சமாதி ஞானஉானாய்ப் பினஅபரோக்ஷ ௪௪
க்ஷாம்சார லல தசய ஞானவானாவன,
ஏகஞுககக்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
[6]
சிகரண புஙபனபோகஙா ரூ, அவை ஈறறமாயுர்ள பெ
சசமுச்செளு, ௮.பெசுத முச்திரளிற்பமிம 7பகஙக ளனைகதி
அம, மேறகூறிபபோ தழ ழவஙகளா றூயி வென்று ட ௮
இதழ் துவலகா உயிரபளோ டியைவன வனறநி மு2ம்வூனோ டி.
யைவனவல்லவெனறு , நூங்களாளும பொருக தமாற்ருனுக
செளிபவுணாச் த,ர றவஙக” உ கழியுமரைாை பிஉ யை
தீ.துக கழிதத, அவராறிஈமு மேலாட்சிறப 9சானனை ஐபி
சினி புணரப்பெற்?ரோ உ யாவன ௮௮ன; பலன பிரமசாரியு
ம் பானமொழி சனவவியுமாமெலலு உதவ்வுணமை யறிவுைய
னாவ வெனபதாம்
தீவக்தரு ஞானத்?சா3 இத தன௯ ரன செரிபுமெனற
தீனை மெரிக தணனர்ததி மேலகனை வலியுறுத இபலாது
ச,ச்பரமென்னும் உடசொல் அப்பொருட்டாதம் சாற்பறி
ய பென்பசனாலு மறிக.
குணகாளவவார்.
திரம்பவழடிபருரை வருமாறு.
(0 வைகை
முன்னே சொல்லிப்? பாச்ச தத் தலங்களெல்றாம் தன்
மமாச்களுக்குச் சறுகாணமுக ெல்மாமாகப் பொருக்இ சத்ரு
மென்றும்) இகையிர்றி எண்மையை யறிர்ஸ்த தீக்திச் இிலதமி
௨-௫. சஇரம். ௮ச்விதஇலக்கணம், கள
சனப் பட்டவர்களே ஜானவானக ளென்றும்) அருளிச்செய்
தரூர்.
சீுகாண புவனபோசந தற்பரம் பகதமலீடென ௪ணுவி
னோ டெல்லாமாகி யை கதிம் - சரீரமுங் கரணங்களும் ௨
லோகமும் புசிககத5௧௧ பொரு ச்ரூராகய ௮சுககமாயையு
ம்,௮,சச்குமேலான மாடையு கனமத ஜாரு5 ௪௧௧௪ கட்டுப்பா
கெளும் சாலோகயோதியான பசமுஃஇாளு ௦2 என்று இனமா
அக்கு இப்படி. பலவாஃப பொருநராசிறதமஃஃ சதி தவங்க ளி
னிதறிநத - இதத சக தவங் ளி னு வமைபை ஈனராக விசா
ரிச தபபார் துப பொ.ப்யென சறிகற,--இவை நிவிர்ழ் திருக
ற் கலையிடத?3ரீ௧2- இதத் தத நவ ரறப்பதசாளயும நிவி
ச்த்தியுதலான பஞ்சகலாஞடே நீ35;-- ஈனிபர முணாச்
கோனகதழ் ௪5 தல ஞாவி.பாவான- மிக்கசிஉனை யறிநசவன்
௮௩௪ உணமை ஞானவிபாவான,
இசனாசொல்லிபத, ௮னமாக்களுச்ருச சர்வ வ்யாபார
மூமாம்ப் பொருகதுரிற்கிற தத துவ்மெனறு, அயையிற்றி லு
ணமையையறிஈு அலையிர்கறப் பஞ்சசலைசளுடஜே நீக்கச்
சிவனுடைய வனமையைச சரிசி5சவனே சிவஞானி யாகனெ
னலு முறலையையு பறிவித்தத.
சனசரிக்கமகககள்.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு;
(0) வெய்த
தீறுசரண புவனபோசம் தற்பரம் பம்சம்கீடடெனறு - தீ
கரண புவனபோகங்சரரம் அவை மூலமாயுள்ள பெத்சமுதி
இசச்ரம்-- எல்லாமாக யடைச்இடுச் அச் தவல்களென்று - ௮
ப்பெத்சமுத்இகளிம் படும் பேசங்க எனைத்தும் மேற் கூதிப்
போச்சு சத்துவக்களாயின வென்றும், இகை வனுகினே
க்௬௮ சிவஞானித்இயார் சுபக்ூம்.
டூணிதறிக் த - அச்சுத். லங்க ளூயிர்களோ டியையவனவன்றி
மூசன்வனோ டியைவனவல்லவெனறும், நால்களாலும் பொருர்
அமாற்றானும செளியவுணா*த,-- நிலிரத்திமு3ல் கலையிடத்
சேகீகத-௮255 தலங்களை நிவிர்ததிமூநலாகக கழிபுமுனற
ையின வைச துசகழிர்து,-- கனிபர மூணர்ந்தோன- அவற்றி
தீரு மேலாய் கிற்பமொனறினை பையகஇரி9௮தி புணரப்பெற்
ரன யாவன அவன,--௮55௫ சத் துவ ஞானி.யாவான-பவ
ன பிரமசாரியும பானமொழி சனனிபு மாமெனலும் ௮௮ வ ணமை
கமிவுடையவனாவன.
க வசர ஞாரனதசோர்க &திகனமைதான மெரியுமெனப
தனைச் தெரிததுணாசதி மேல,2னை வலியு. னாததயவாறு
கிரகமாக
மறைஞானேிகர் உரை:
-௮ணணட100[ 202 வை
ஆன்மாசகம் &ப்படிகு ௪ம் தவலக௱க கூட்டிச் கா
ரியப்படுச தம செக்சாரணத தர லென்ல? கன
மகூயம் பிரச த மலம்போவது காரண
மென ௮ுணாத் தரா.
எல்லாமாய்க் தத் துவஙக ளியைந்ததே னணுவுக்
கென்னிற, ரொல்லாய கன்மமெல்லாந துய்பபித்துச்
துடைத்தறகும்பின், னில்லாமன் தூற்றுவித்து நீக்கவு
க௩டிரின்ற, பொல்லாத வாணவததைப போச்கவும்
புருந்ததனறே, (௪௯)
(இ-எ.) எல்லா ஆன்மாச்கட் இப்படித் கத் தவஙகளைச்
மாய்த தத் வன வெகுவிசமாகப் பொருததிய தேது
துவஜ்களி சாரணச்தாலெனவில்?
யைச்தசே னஹு
, அக்கென்வில்
உ--௫.தஇ.ரம், ௮த்விகஇலச்சகணம், ௪௨௬௯
சொல்லாம ச எடுசுஞ் சனனங்கடோறும் பழையதா
ன்மமெல்லச த ம் வருகர பிராரசம் கனமஙக சொல்லாத்
ம்ப்பிசதத த மைய மானமாசக எசனைப புசித்தத் சொ
௨ த்தச்கும லையாவிடச.த சனனமரறு தரணலால் அகனை
பபுத தச நொலைககை காரணமாகவும்,
பின ஸில்லாம சஞ்ரிதகனம பெடுசகு மூடலினசடபொ
ன் முறறுவிதத ருதிநில்மாசபடி. இகசையினாலே சேரதிச்
நீககவம துப போகமுகை காரணமாகவும்,
கூடிநின்ற தாமிரத தகக காளிரஞ சகசமா யிரு
பொல்லாச் ௨ சகுமாறு பால ஒனமாககடறாச் சகசமா
ணவத்சைட்போ யக கூடி&ீ கும டொல்லாமெனக க.றியவா
க்கவம புதத ணைவைதகைப போசகுகை காரணமரகவு மா
ள்றே, தலால், சழதுவதுகளக கூடடிச சிவன கா
நியப்டிம் தவன. எ-று,
உம்மை எண்ணுமமை,
இசவ சர்வ்ஞா?ேச்சரம். (௭௧)
சட தககவலமைவைைவைக் கைவளை எண வைக வாடவ வைரவ வவகைவவைளவ வைய ளவ வவ வைதை )ை-வ*சைய தலைைளசகவவ்மமை.
சிவாக்1;யோகியகருரை வருமாறு.
(0 பெயவவயவை
மேல் அன்மாச்சளுக்கு தறுசரணாதி பொருச்சவேண்டிய௰
சாரண முணர்த்துதல்.
எல்லாமாய் த சத். துவக்க ளியைக் 52௫௪ னறுவுக்சென்னிம்-
தத். துவங்க ளானவைகள ௧.நுகரண புவனயபோகல்களாய் தன்
மச்ச்சளுக்குக் உூடவேணடுவ சேனென்னில்?-சொல்லாய சன்
மமெல்லாந அய்ப்பித் ௪,ச் தடைச் சச்கும்-தனமாக்களூக்குப்பி
சவரசா சாதியாக ௨௬ கர்மபலங்களைப் புசிப்பித். தச் சொ
௪௨௭௦ சவஞானத்தியொர் சுபகூம்.
வைக்கவும்) --பின்னில்லாமை மூற்றவிச.ஐ கிஃ்சவும்-மேலச் சச்
கனமம் பொருந்தி நில்லாதவா.று இருவினை பொபபா௫ய பச்சா
வசைப்பணணிசசஞ்ிமமாகிய சர்வகாமச்சையுழிஈசவும்--
கூடிநின்ற பொல்லாத வாணவத்ரைப் போககவும புகர் சதன்
ஜே-செ புககுக களிம்புபோல ,தனமாவட?ே கூடிநிஐகற ௮
ஞ்ளாவகதை யொழிகசவும், சறுகரணா இகள் பொருகதினதெ
ச மிசனபொருள்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௮௮௧௮௫) அலகை
சீறகரணாடிக ளுபிரொடு சாரக காரண மேதென்னச கா
சணவ் சாணபிச்கினமும்,
எல்லாமாய்த கத். துவஙக ளி ௩சசென னனணுவுககென
னில் - சுக் துவக்களொல்லாம மாயையினுன்டா யுமினா லந்து
பொருஈடு. பே.துஃகெனனில் 2-- மொல்றரய சனமமெம்லாக
அய்ப்3த தத் டைத சர்கும- மலபரி பசகுவசசைப் பண்ணி
சீ சத்தி பதிவி. தத திகைெம்விததச் சஞ்சித கன்மமெல்
லாம் புரப்பிச் தத் தளளுகரற்ரு௦,-- பினனில்லானை மு்றுவி
ச்.த கீககவம் - பிரார2ம புசிக்குமி.ச்.து.3் தியானபூறைமு,
நீல் அனுஷடானங்களால் தகாமியஞ் சேஷிதத நில்லாமற்
கெடுச் தப் போக்கதும்,--கூடிரின௪ பொல்லாத ௮அணவச்ழைப்
போக்கவும் புகு,கவனறே - சிவத் தவ விரோதியாயே மூலம
வ.ச்தை முடிக்கவும் ௮02 கதன் சே.
சதசசளாதிகள் மலபரிபாகச் தச்குக் காரணமாூல் கஞ்
ானாகலர்ப்னாச் ச.றசரணாஇி யில்லாமையால் மலபரிடசகம் வ
சச் காரணமில்லை சத்இியம் சீசாக்தியது; சகல. சாய் முன்னிரு
௨-.சூதிஇசம். அச்விகஇலக்கணம், சக
ச்சபோத தறுசரனாதிகளால் மலததிய வச்ச வாசனையால்
மலபரிபாகம வரும்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
இடகலை
அங்கந சுத தவஙகள் அனுவினொ டெல்லாமாக உடை
ச்ச தூஉம், இருவிளைகா நுகாலிச.க ரீககுசற்பொருடடும, ௪
தீனால் பரு௨ம2யகிம௨ழி மேலைசகு விசசாசாகவா௮ இ௧கை
யானவை முதிர்விச் துப் பற்சறச கழி சகற்பொரறுட்டும்,
வை கழியுழகதமால் எல்லா வத்சு ஙகடகு மூலமாகிய வாண
வமலசமைப போசகுகசபொ௱ட்பொ மெனபதாம,
என? வ சுத தவஙவசளான நீககப்பவெனலவாயே மலசண்
மல்கள அணுவுகசேயனறி் சியத்றுககனயமையான, அதத த
வல்சளுந் தணுவினோடலவறிச் சலத்சொ டிபைபிலவாயினவெ
ன அதனக ஷெசஙலக் ரீககயவாருயிற்று,
அலுவுககேயெனறும் பீறிகில மயேகாரமுச தகதொனமையெ
னனு மகரவைகார வி(ுதியும விகாரததாற் முககன.
இவை ஏழமுசெய்யுளாலும் சாலாங்கூர்றிற படும் முத்திஐ
ப்பொருளும் வகுத்.துக் கூறப்பட்டன"
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
ரன வானா.
மேலிக்தத் தத். தலல்கள் தன்மாலைப் பொருக்தின ௮ யே
அ. சுகணமெனற மாணாக்களை சோக் பருலிச்செய்கிறும்
௪௨௪௨ சிெவளஞானத்தியாச் சுபக்ஷம்.
எல்லாமாய்த் தச். தவங்ச ளிசைசசே னணுவுக்செனனி
ல்-தனமாவுக்குத் தத தவங்சளிபபடி. வெருவிதமா சப் பொருக்
இனத ஏத காரணாவெனறு நீகேட்கல்-- சொல்லாய கன்ம
மெல்லாக் தய்ப்பிழ். துச் தடைசசகநற்கும்- பழைபதாய் வருத
பிரூரத்ச கனமஙகள யெல்லாம புரிப்பிதத.5 தலைப்பிச்கைக்
கும;,--பின்னில்லாமல் முர்ிறவித.து நீகசவும - ௪௫3 கனம
ம பினபு நிலலாமல்மதாவி5 தபபோகவும;--கூடிரிறபொல்
ராச வாணவத்மைப போகவா புகுந்தசனேற - நனமாவுக
கு அகாதியே சகசமாய் விடி நீஙகாமலசிறகித அஞ்சானமா
ன வாணவமலசசை நீககுவது நிமிமசமாசவும் பரமேஸ்வரனு
டைய வாக்கினையாலே இதச் தததுவங்க ளிவனைவகது பொ
௫5 தரறின றத.
இம்ஞாற்சொல்லிப2, இர்தத தத தவங்கள இன் மரவுக
கு பலபிரசாரமாக வ௩து கூடினது சனமதமைப் புதெதத்
தொலைசசைசகும சகசமாய்நினற வாணவமலததைப போக
கவு மெனனு முறைமையு !2றி.வி.த.௧ த.
சுப் சமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
ணணகஸ் (0)
சத். தவங்க சணுவுக்கு எல்லாமா யிரயச்சதெனனில் - ௮
தீசனச் தத். தவமக ளணுவினோே டெல்லாமாச யடைச்தத யர
தனபொருடடெனஸனில?-- சொலலாய கனமமெல்லாச தய்ப்
பிச் தும் தடை ககர்குமபழைப இருவினைகள நுகர்வித் த சிக
குசற்பொருட்டும்,--பினனில்லாமை முத்றுகிழ்.த சீஃ்கலும்-௮
சீனுற் பருவமெய்இி௦வழி மேலைக்கு விச்சாசாகவாறு திச்சை
யா ஏவற்றை முதிர்வித் து பற்றறச் கழிச,சர்பொருட்டமம்,.--
உ--ரூத்இரம். ௮த்விக இலக்கணம். ௪௨௭௩
கூடிரின்ற பொல்லாத அணலத்மைப் போக்கவும் புருகம்தன
ஹே - அவைகழியு முகத்சால் விரவிரின்று எல்லா அஜத ய
கட்கு மூலமாகய வாணவமலத்தைப் போகருதற் பொருட்டு
மாம.
இவை ஏழு செய்யுளானு காலாங்கூற்றிற்படடு மூததிரப்
பொருளும் வகு தச் கூறப்பட்டன,
ட்” ௨-௫, ௪-௮, முடிந்தது.
மறைஞானதேகிகர் உரை
ணகர 321 50-௦ஷனை
௮ல் வாணவ விலககண மிஃ்தென ௮ணர்ச் தரர்.
ஒன்றதா யகேகசத்தி யடையதா யுடனாயாஇ, ய
ன்றதா யானமாவின்ற னமிவொடு தொழி்லையார்த்து,
நின்றுபோக் இருத்துவத்தை நிகழ்த்தச்செம் பினி௰
களிம் பேய்ச், தென்றுமஞ் ஞானங்காட்டு மாணவ மி
யைக்துரின் றே.
(இ-ள்.) ஒனறதார ஆணவமலஞ் சடமூமா யகசேசமுமாகற
ய் சட படரஇகளைப்போல வறிச்இபமாய்விடு
மாகையாற் பலவினறி யொனமு யிருட்ப
தாய்,௮ஃசொன்றாப் ௮கேக வானமாககளை யெப்படி. மறைசகு
மெனனில்?
அசேக ௪தஇ அசேக்சோடி சாரியச்சை யுடைச் சாயெ
யுடையதாய் ன்றது; 16௮௪ மறைட்பன வாயிரசோடி
விருத்தகளே?? என விச. மல பரிபாகம்
வரச முச்கான்மாக்கட்கு மரைச்குர் தனத ச௪ச்இரீக்கப் பெ
திதான்மாக்களையே மறைபபதாய்,
ல்க
௧௨௪௫ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்.
உடனாய் விட்டு8ீங்காசதாய்,
3 தியனறதாய்.. ௮அனமாககட கொருகாலத்தில் வர்.த ௯.
மனதனறி யாதி சமவாயமாய்)
அனமாவினத இஈசப் பூசவிருளானத மீரபஞ்சத்இற்
னறி வாடு ரொ பசாரழ்தங்களையு காளூ5படி மனத தத
ழிலை மாத நி தனனையேகாட்டாநீர்கும, இர்தலாண வழு
னது மதுபோலத தனனையுற காட்டாமல் வே
செருபொருையுக காடடாம லானமாச£ளின
ஞானச சீரியடைசளாமறை2் தநனறு,
போசதிரத,த பு£கசத சசசனவைகளில் வி௱ப்பததை
வசமை நீரழாதி லைகுத; அஃசாவது மாயாபோக மசுசீய
மாம்ப் பொல்லாதிருகதிலு மதனைப் பாச
கசொடடாமல் ௮௫ மோகமா ௩இசசெல்லுசை
செம்பினிு ௧ செம்பினிற் களிமபையொத.த சசாதியே
ளிமபயேய்ஈ த சகசமாப்
எனதுமஃளார அணவமான தானமாககளைப் பொருச்தி
னலஉாடடிமா நின றெப்பொழுது மஷ்ஜானசமை விளக்
ணவமிடைகது நி குமதே சுபாவம. எ-று,
ஜே.
இசச்கு மிறாகேோதிரம்.த மசங்சத் தங் காண்க.
இச மலஞ் சகலெரொன்ன ப்பட்ட வானமாகட்ருச் ௪௪
லாலத்சையி லாகமுசலிய கறுவிசஞடன கூடி, நினறலிடத் த
மோசமூசிலிய வெமுககையிளையுள் செய்விக்கும்.
மோகமாவது - சிலத்திரகிய மபகாரமுதஜான ததிபாத
கமென் முசாரியனா லதிச்.சாலும், ௮ம்.கவுணர்ச்சி சிறி தம் விள
த்காம லறிவை மயக்சி யநிடாசசாதியைச் செய்கிப்ப.
உ௨-ரூ தீரம், ௮த்விதஇலக்கணம்., ௧௨௭௫
மதமாவது - யாசாமொருவன ருன்மோூத்தப் புணர்ச்
சபோ,தஐ மடவாராப்பார்த் இவள ஜேவர்கண மடவாரிழ் சிற
சீசாள) இவளைப பெறும்பேறுபோ லப்பே செமக் இல்லையென்
௮ மதிப்பது,
௮ராகமாவது - அவப் பெருதபோ.த மிசவும் வருகஇ
யழமும்படி.க காசையைச் செய்விப்பது,
விஷாசமாவது - தான வாளு2ச் ஐப் புணர்ந்த மாதர் பி
ரிர்கபொழு.து மிசவு மனோ.துககஞு செய்வது.
சோஷமாவத - சரறம்ரைவிட டெப்படி நிங்குவோம்.
யாமரிததாற் குரிமபம்சை யாதான ருஙருவாரொென தரம
ஷனோசகதசாலேயுடம் புறருமபடி. செய்விப்ப_த.
ைசி,ச இிரியமாவ.3- வ னமசகுள்ள விறாவிளைப் பலங்க
ரூ₹ உடாகத தெய்கிசமுதலிய மூவிதததால் வருவிப்பனென
இ முணாவை யழிப்பிச் தவனெனனைச் மெடுத்தா னெடுத்தா
ன, நானுமெனனை வணக்கீனாரை வாழவிக்22 னெனபிப்பத.
௮ரிசமாவது - புதஇர மித்திராஇகக் கண்டுகளிச் தினி
யெமச் சொனறுங் குறைவில்லை யென்பிககை,
இபபடி. யாணவ காரிபக்தையறிச, (௮7)
சண்மைய்மைன் கை
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
ணன 002 தனலை
மாயை கனம மிரண்டனறியில் தன்மாவுச்கு ௨பாதயாச
ணலமென ரொன்.றுசொனனத எவ்வாறுைய செனனின 2
த்ரில் விருசசததினாலே யசத ஆணவமல லஐட்சணபறிக்நை
களை சக்கை பூச்கால்சளஞடனே கூ௮கன் றத. த
*னகமொன்றகா யசேகசத்சியுடையதா மிசைநர் த 49
யன்றதீர் புடஞய்ச் செம்பிற் சலிம்பேய்ச் சான்மாவின்ற னதி
௧௨௭௬ இவளானசித்இயார் சுபக்ஷம்.
கொடுசொழிலை யார்த் தின்று பொத்தருத் தவச்தை நிகழ்ச்
இ யென மஞ்ஞானங்காட்டும்; எனமாறிக்கொள்க, ஆணவ
மானத ஒனமேயாய் தத்.த்பரிபாக காலங்சளிலை விட்டு 8ல்
கு௮தரன சேசு ௪த்தியுடையதமாய்ச் சர்வானமாசக ளி.த்
திலும் சமயுக்சமான தெககால,த செனனில்? அ9யல்ல-௮௮
௮மான்மாவைப்போல ௮அமாஇயாகையாற் செம்பு மதிற் களிம்
பும்போலவாய்க் களிம்பு * ஸ்வர்ணதையை மறைத்தாற்போல
அகரதியே ஆனமரவிலுடைய இச்சாஞானக தரியைகளைத தடுப்
பதாம், தனமாச்சளுச்கு ௮சாதஇி சமயுக்த்தமாய்க் கேலலாவஸ்
மைமி£ல அனமாவிலுடைய ஞானக$&ரியைகளை 1 நிபிடாகதகா
ச் தீதில் விழித5 சகணபோல விருககுமபடிக்குத் தடுத தநினறு,ி
௪கலாவஸகையிம் மாயாபோகததைப் பு9க்றவனாசையும் ப
ணணுமாகையால், முததியல்லாக கேவல சகலாவஸ்்தசா கால
அகளெல்லா மஞுஞானதழையே பண்முமென நிசனபொருஎ,
* ஸ்வர்ணதை - பொனனாயிருககை, ** கிபிடாச்சகாரம-
மிகும்கு இருட்டு,
39-௨௦ ட் 72,0௦05, - .ீஜெவ ஹவ..3 ஐடா
நா நாசி.மி/௨8ஹ௯ | 80/,_த £அஹ ஹகாகா௦கா
போ மிறாகிவ$ ௫ ஹவசு | .32மாறொ_நாசி ரெகெஸி
ரத
வறா-ஹஹஹவவர2 மா காஜ0ெவ ஹாமீகாமலாஞ
நாஸி ணா, ி.மி.ப_2௨ ரமாவா௱காடெக ஸுககி3 | வாது
மொத் வொல ச வவதிய9.சா வொ௫.சா
பாற.ச௦கி,௦ ககெயெ.ாரமவக.ச௫ க பீகி ரக
9.சாறொயயிீ ராமாகிறிி.
௨-௫ தீஇரம். அ.தீவிதஇலக்கணம். ௧௨௭௭
இர்.ச ௮ணவ முண்டென்5£றத்திலே பிரமாணமானத பி
ர்ச் யகமோ) ௮றுமாசமோ அகமமோ? 31: ௮திக்திரியமாகை
யினாலே பிரத்திய௯ஷமல்ல, பிரசித்தமான அகூனியையும் தம
த்தையும் பாகசாலாஇகளிலே கண்டு, பர்வதத்திலே % வியாப்
பிய லில்கமாயிருக்சற தூமசகமைக் கண்டு சாகதயமாயிருக்கற
அக்னியை நிச்சயிக்ருமாப்போல உணவ 6] சகசரிதமாக வெ
ருவியாப்பிய ஏ.தவைக் காணா2்படியாலே, ௮. நமானமுங்கூடா
ன் ் அதிந்திரிபம் - இரஇிரியத த3கெட்டாத.ஐ. % வியாப்பி
யலிங்சம் - வியாப்ததியுள்ளர த ; வியாப்கதியாவ.து-சா.த்இ.ப
சம்பக,தம், புகைககு அ௮ச்விசம் பச்தம்போல, €[ சகசரிதம் ஃ
கூட இருப்பத.
பிரத்தஇிபசுராலுமான விருத்தமாயிருச்சிற நகமமுங்கூடா
சென்னில் ?௮மாசமும், அறமாக சகசரிசமாயிருக£ற *ஒசமமு
முண்டு, ௮வையாவன?தனமாவானவன தன்றிஞலேமனமக்கப்
பட்ட சர வஞ்சத்தவதசை யுடையவன், 8ஞ்சிஞ்ஞுனாகையிளு
லே. யாதோரானமா வொன்றாலே மறைக்கப்பட்ட சர்வஞ்ட
த்.தவ மில்லாமலிருச்சகருன ௮௮வன ழு9ஞ்ஞானல்ல; சிவனைப்
போல, அனமாக்களுடைய சர்வஞ்சூச் தவத்திலே பிரமாணமு
ண்டானாலனரரு ஒனமினாலே மறைசகப்படடவனென்றுசொ
ல்லவேண்ெ மென்னில்? தனமாக்களுடைய ஞானசத்தியான ஐ
சர்வத்தையு மறியும் ஜான சத்தியாசையினாுலே, ஈல்௨ரசத்இ
போல இச் ௮நமாகதஇஞலே தனமாக்கஞச்குதணவத்தனு
லே மமைக்சப்பட்ட சர்வஞ்டுசை யுண்டெனபதர்கு வாதிவ
ச்ம். கஞ்சிஞ்னுைக்கு இச். ஆணவம் ஏ தவல. இஞ்சிஞ்சூ
தைக்கு விய நியமனம் பண்ணுதே கரணமே ஏ.தவென்னி2?
குன்மஜானம் ௪ர்வகோசர மாசவேண்டும். ௮தில்லாசபடியினு
லே மாமுன்னே சொன்ன வாணம்மே 6ஞ்ரஞ்ஷசைச்கு 92.
*டேஎல்] சிவஞான த்தியார் சபகூம்,
இச்சு ஏதவேண்டா, ஈல்வரலுச்குச் சர்வஞ்ஞச் தவம் ஸ்
வபாவமானாற்போல,தனமாக்களுசகுச் சஞ்சிஞ்ஞ்தையே ஸ்வ
பாவமென்னில்? மோக்ஷூத்நதிலே சர்வஞ்ஞானெனூறத கூடா
சேபோம். மோகூ;?இலும் சர்வஞ்ஞதையில்லை யெனனில்? பச்
தீழுச்திகளில் பேதமி.சறிமி2ல?பாய் சுருதி விரோதமூமாம.
ஆகையால் தன் மாச்சளும்கு சர்வஞ்ூததுவம் சுவ்பாவமல்ல
ஆண வமல 4 நிமோதததஇனாலேயெனறு சத்தம்.
* கிரோதம் - தனசைவு,
-சஏ--5௦ பள. _ சூ. சா2காவ சவ வ.8 கெ
கிவி. _தாய_௧௦ | மகிணிச58 ஷடயவஹெர ய௦ கடு
நாஷி_நஷ௦வ 7.5 | பமாஸிவறமா காயககெதெ
வஹுவ ர.சாஉகி.
ஆனமாக்களுடைய ஞானசகரியா $ரிரோதத் தககுக் ௧௫
மமேபோ.தம். ஆணவமென மொனறை யககிகரிசக வேணடு௨௫
ல்லை யென்னில்? ௮௩தக் கருமம ௮௪சதகாத தவாவில் பு.த.இி.நி
ஷ்டமாசையினுலும், பிரளயத்திலும் ௮ சோமாயையிலே யிருப்
பசாகையினாலும், மாயாகாரியமாசவு மனோவாக்கு காய வியர
பார சங்கியமாய்ச் சுத்சால் தவ லாசிகளை சம்பக்தஇக்க மாட்
டா,சாகைபினாலும்) சர்வானமாச்சரூரச்கும் 8] ஐவாரகமல்ல,
கருமமே அவாரகமும் போகாதி யேதவுமாமாகல் அசத்
தவம் தவாரா அனமாக்களுடைய ஞானக$ரியைக்கு 4 சக்கர
சியொழிய தவா ரகமல்ல,
தத்து தசைவு. 4 தவாரகம்-மறைக்கறத. 4௪௧
காரி - தணை
௮௨-௧௦ அ மெது வ. ய் 08-ம். 3௧௦ ௬8... அள்
அனவ வஷிசன | வதாவ நமாவான் யொ ஓ
௨--ருத்இரம். ௮அத்விதஇலக்கணம். ௧௨௭௯
2520 8பல்கள் ர வல் ॥ கிது கொம் வவ 7
அட ட 9 ் ௦ கடன் ப
அ௭.சள வராவயெ2ி.௪ கழுவ ர.சள | ௬௩5 3,
உ) வ.கி வ.கி க
விர வர. ஹூ ப௩)வ ; கராஹி ஹெ.5-..சா ॥ ௯
ெ5௧.௪௯1௦ ஷஹுகள வி காய...) அஹ. 202 |
ர. பீமா
அஹாஞக$_2வி. ௮௧ ட_ரா.பகஃஹவ றவற 1 கி
ஹாவிவ )௦6௧௦௧2-3.ம அ/கெவாயக௦ ௧(௬2.தி ்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கணகண்(]]
மலத் தின இலக்கணம் வாசிககனரூா.
ஒனறகாம்- ஏகமாய் அனேகமாய் அசே,சனமுமாசீல்; ௮0
ததியமுமாய் மசாப்பிரளயத்இற் சசலான்மாககளுககும் முகி
கீராகே வேண்டும. -அசேச சததஇிபுடையதாம் - மலமேகமா
தலால், மலஈதானே மறைத்து நீங்குமெனனில் ? ஒருவனே
சேதசனாங்காலச் செல்லாரு முச்தராக வேண்டுமாதலால். ௮
வரவலா பரைச்து முறைமையிற் பரிபக்கு௨ம் வர ரீஐகும் ௮௪
ச். ௪ சாமர்த்திய முள்ளதாய்;--௨உடனு யாதஇியன்றதாய் - ௪௧௪
நித்தியமாய் -துனமாகினற னறிவொடு சொழிலையார்த.த நி
ன்று - தவாரகசத்தபின௮ லரன்மரவினது சரவஞ்ுத்துவ சர்
வ சர்ச்திருச் தவரூப 9௮௪ த் துவச்சை மறைத்திரா2 த, போ
த்திருச் தவதசை நிகழ்த்து - அசோச்கியாமிகா ச,ததியிஞுே ௦
போக்யா சதஇபைப்பண்ணி,--செம்பினிற் சளிம்பேட்க செ
கறு மஞ்ஞானல் கரட்டு மாணவ மிசைக் த கின்றே - தாமிரத்
இற் சாளிசம்போல மூல மலம் பொருக்இ நின்றே யெச்சரலமு
ப.தியாமையைப் பண்ணனும்.
௮0 சிவஞானசித்தியார் சுபக்ம்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
௦
அறறேல் ஈண்டெடுத்துக சொண்ட இணவலழலம் யா.த$௮
தீனால் வரும் பொல்லாமையாத? அதனைப் போச்குமாறு யா
ங்வனம? எனபானா கோககப் பதினேழு செய்யுளான் ஒழிபு
னெ ரூர்,
எனணிறகத சச்இகளான் எண்ணிறர்.5 வயிர்களிலுஞ் செ
ம்ிற் களிம்புபோல் அநாதியே விரவிநிற்ப தொனருய்ச் கேவ
லத்சில் ௮வாரக சததியாலுஞ் ௪சசலததிம் அதோநியாமிகா
சதஇியாலும அஞ்ஞான நிகழக் காரணமாய் நிற்ப. த;
மே ௩றிப்போகத ௮ணவமல மென பதாம்.
போததிருத் தவம் போகறுகர்சசிச்கு வினைமுதலாதற் ற
ன்மை,
இ.க்ளுனே மலத்தன சொருபல் கூறப்பட்ட.
கணவாய்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
சைகை (0) அனகன்
எழுமாடல் கரணமாத! என்ற திருவிருத்சச்தில் மாயை
கொமேலமொழிப்பன முனனோன? எனத பத்த்.துச்ரு வியாச்கி
யானம் இவவளவும்வர த மூடி௩.த.த.
மாடையெனறத சுத்தமாயை ௮௪ ச்சமாயை யீரண்டுமெ
னக கொள்க,
முனனோனெனதத பாமேஸ்வரன் என்லனுமதவ் கண்டு
கொள்க.
இத வலா முன்.எக-செய்யுளின்முடிவு விடப்பட்ட தரல்
இங்கு தலைப்பில் சேர்க்கப்பட்டது.
௨--ரதஇ.ரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௧௨௮௧
மூனசொனன ஏணவமலத்தி னிலக்கணம் எப்படியென்ற
மாளுக்சனை கோக்க யருளிச்செப்கரறார்.
ஒனறதாய் - ஏகமாயிருட்பதரய்,-- அசேகசத்இி யுடைய
தாய் - எண்ணிறாத சத் இகளையுடையசாய்,--உடனாய் - ௪௪௪
மரய் து தியன தாய் - தாஇயே யுள்ளதாய்,--தனமாவின
நிலொடுசொழிலை யார்த.தகின்று - னமாவிலுடைய ஞானச்
இரியைகளை அகனியைச் காட்ட பறைத்தாற்போலச் சற்றுச்
சோனரமுாமல் மறைத தரினறு,--போத் இருத்தவததை நிகழ
தி - புசிப்மிலே இருகஇபை மி?வமுண்டாகக;--செம்மினிற்
களிம்?பய்5,த - செம்பிற் காளி ததைப்போல ஆகா இ3யேயுள
ளதாய்,)-- எனறு மஞ்ஞானங்காட்மிம் - எடபொழுது மஞ்சா
தசை விசைம்மிசகும்,--நணவ மியைர் தநினறே - தணவமல௰
மானது சர்வானமாசகளையும் பொருகஇரின்று இங்கனஞ் செ
மயும,
இசனாம் சொல்லிய2; அணவமலத்தின் சாரண மொன
தஜெனறும் சாரியம் வெகுவிதமெனறும் தனமாசகள் ஞானச
ரிடயகளை மறைக்குமெனறும் புசப்பிலே தஇருத்திழயையுண்டா
ககுமென்௮ம் செம்பிற் காளிதம்போல தசாதியே யுள்ளதென
௮ம் எப்பொழுது மறியாமையை யுண்டாக்கக்கொண்டு நிற்கு
மெனலு மூதைமையு மறிவித்தத.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
சணமமைகவைக (3 வனமவவாகளை
அ௮சேச ௪த்5 யுடையதாய் - எண்ணிறச்ச சத்திசளான்,.-
தள்மாகலிதுடனாய்-எண்ணிறச் ச ஏயிர்களிலுஞ்சேர்ச்,த.--செம்
பிச்சனிம்பேட்ச் த-செம்பிக்களிம்புபோக,- தஇியன் தசாப்த
௫௨௮௨ இவரஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
சாஇயே)--இஜயச் த ரின்றே ஒன் ஈசாய்-விரவிநிற்ப தொன்று
ய், .-தனனறிவயொடுதொழிலையாாத்த நின்௮ு-கேலலத்தி ன
மாவினறி3வோடு தொழில்களை மறைகதலா6.ப ஆவாரச சதி
யாலும்,--போத்திரும் தவததை நிகழ தஇ-சகலக திற் போகது
கர்சசிச்கு வினமுசலாகதற் ஐனமையாகய அோகியாமிக சத்
தியாமை,-- என்று மஞ்ஞாளங்காட்டும்-எனறு மஞ்ஜான நிச
ழ்ச்சிசகுக் காரணமாய் நித்பத);--தணவம். மேற்கூறிப்போகத
தணவமலமென்பதாம்.
இசஞனே மலத்தஇன சொருபம் கூறப்பட்ட த.
த ன ப பபப ட ட்ட அட்ட டப பட்ட வட்ட பம
மறைஞானதேடிகர் உரை,
அணணய்ரு 03090 வை
மே லைககவரதியும் பாசு௮தியு மாணவ மலமெனப
சொன்றில்லை, மாயையே யுள்ளமெனன,
அசனைச்குறிச் துணர்த தகருர்,
மலமென வேமொன்றில்லை மாயாகா ரியமதென்
னி, லிலகுபிர்க இச்சாஞானக் மிரியைக ளெட௫ப்புமா
யை, விலமமி மலம்வற்மை வேறுமன் ஐதுவேருஇ யு
லகுடல்கரணமாஇ யுஇத்திடிமெணர்ந்து கொள்ளே.௮௧
(இ-ள்.) மலமமெ தணவமல மென்றுசொல்ல வேறொன் தி
ன வேரொ ல்லை காணும்.
ன்தில்லை
மாயாசாரி.பம நீ சொல்லுற மாபையிலுடைய காரிபத்
சென்னில் 5 காணு பொன்னில் ?
இலகுயிர்க்கச் இன்மாக்கட்கு விளங்கரகின்ற ஞானக்கி
சார ஞானக கரி ரியைகளை மாயைதானே யுன்டாச்? யதனை
பைகெ முப்பு விளக்கும்:
மாயை
௨-8 இரம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௨௮௩
விலசீடு மஐமி இச்ச ஞானகரிடைகளை யாணவமல௰௮ ௪௫
வற்றை தி தடுச்குஈ.
வேறுமன்று இச வாணவ மறந்தா ஞன்மாச்சட்கு
வேறனறிச் சகசமாயே யிருககும்.
அத வேரு ௮52 மாயையான தாணவ மறக்க
சூப் பினனமாய்)
உலகுடல் கர ௮௪௪ மாபைதா ஸிர்தப்பிரபஞ்சமுமா
ண்மாதி யச யானமாக்சடகுத தனுசரண புகனபோச
டு மூணர்ம் து ல்களுமாய்த் சோன்ராகிற்காம். இச வாண
கொள்ளே. வ மாயையாகிய விவையிற்றின பகுதியை
யிப்படியெனறே யறிவாயாக, எ.ஃறு.
இவை காலுக்கு மகங்கமெனவறிக,
இதத்குக காரண மேற்கவியிற காண்ச (25)
சிவாகரயோகியருரா வருமாறு.
ஸ்ல்ண்வ்டு பவலைை
மேல் மாயாகாரிடமே தனமா லா ரகமென்பசை மறதி
அணர்க தல்,
மலமென வேறொன்றில்லை மரயாகாரியம சென்னில் -
அண மலமென ஜெனதிஐலை, மாயா காரியமாகிய ௮வைரா
சீகியமான ராகமே தன்மஞானா வாரகமென்னில் 2 உள்ளத.
சாசமானது நின்மலனாயிருககிற தனமாவை யாவரிக்கமாட்
டாது. அுவரிக்குமென்னில் ? முத்தான்மாக்களையும் தலரிகக
வேஜூம், முகச்தான்மாக்களுஞ் செலும் ஏகப்பிரசாரமாசையா
ல், சிவனையும் தவரிக்குமென்றனு சொல்லவேஹு..், அப்படி. மத்
தீர்களுஞ் சிவனு மொருக்காலும் [[ போக ஸசதரரசக் சண்ட
இல்லை. இ.சன்றியும் பிரகிருதி சன்பமாகய புத்த சர்மமானி
ச்௮௪ இவஞானடத்தியார் சுபக்ம்,
ராசமாகையால், அமித்தியம். அரித்திய வஸ்தவான த நிதஇ
யவஸ் தவான சிற்சம்டிபை யாவரிகசமாடஃ்டாது,
ஏ போகஸக்கர் . போகஜ்இல் பற்றினவா,
அட ப்ள? மற - மாமொஹிகா௱ணாராகிறி
ி௦௮௪1.9௦926_5-௪-ட | ஹ.ச றொாமொஸஹி.சலெ.ச-
_நஹகிஷி௫களறொ 50௨௦ | க8லெவி ஷெசிறககெ வ
ஹா.ந--செஷூவஷி பொஷ.க8 | நஹி9ஃக பரிவொவா
விமாமாஹக?கவா அ.ந | கினணாய௦ 1 ம் வ் ௮
5 6௨0 அல டை
ப இங்வ்றலள்கை _த2 | ள் லியா உக ர
ஹ அ
ெசவ லாச ஈஜெஷ.வி. நாத | அிஅகெ.மி.)த ஹி
வாயா௨ஷ வெலி பாயக? ௯19 தி,
௮8ல் புத்திகசராகமல்ல, மாயாகாரியமாகிய ராகாதியே
யென்னில்? மேல2வுங் கூடாது;--
இலகுயி ரிச்சாஞானக் €ரியைக ளெழுப்புமாயை விலகடு
மலமிவற்றை கே௮மனறு.துன்மாச்களுடைய விளங் 5ப்பட்ட
இசசாஞானச் கிரிபைகளை, மாமாகாரியமானத அண்லமலத்
தச் சிறிதுநீச்ச் வியோன்முகத்சைட் பண்ணுவிக்கும். தண
வமலமான த, இச்சாஞானக் கரியைகளைப் பிரசா9ச்ச வொட்
டாமல் வேதறகின்று தடுக்கும்...
௮, வேரு? யுலகுடல்கரணமா?) யு9ததமுணர்ச் தசொ
ள்ளே - அகத மரயாகாரியமானத தன்மாச்சஞூக்கு ௮.த்இயச்
தம் 4 பின்னமாக வ௫க்கிற வலோகன்களும் தூலசேகள்சளூ
ம் 4 அச்சர் *பாசய சரணக்களு பாக சிருட்டி காலத் இலே.யுஇ
ச்.அப் பிரளயசாலச்திலே லயதச்சை யடைலசாசையால், மர
௨--௫2இரம். ௮.திவிதஇலக்கணம், கூடு
யாகாரியம் அன்மஞானா வாரகமல்ல; தஆணகமல்மே அன்மஞா
னாவாரகமென் ரறிர்.த கொள்வாயாக வெ௱றிசன்டொருள்.
உ பினனமாகவூக்கற - வேருய் வாசஞ்செய்திற, * ௮ம்
தீர் - உள், உ பாயம் - வெளி,
நுவாளாயாமாரமாரு.
ஞானப்பிரசாசருரா வருமாறு.
அலைவு வையை
மாயாகாரிய விசேஷூமே மலம், வேறில்லை யென்லும் பாச
பதி முூசலோளாயும்;பிரகருதி சாரிய விசேஷமே மலம: வேறி
ல்லை பெனலும் சாங்கயன முதலோராயு மறத் தனாச்னெ ரர்,
மலமென வேரன்றில்லை மாயாகாரியம தெனனில் இல
குயிர்க்சச்சாஞானச் €ரியைசளெழும்புமாயை - இத் தரூபப் பி
சகாசஞகய ஆனமாவின இச்சாஞானக் கரியைகளை மாயை சா
ரி.பத் தவாரச்இனாலை விளககும்,--விலகீடு மலமிவதறை - மா
யாகாரிப கலாதியில்லாதபோத பிரள.பகலாவத்சையி லிசா
ஞானக் ஈ€ரியைகளைச் சிற்றறிவு மில்லாதபடி. மரைச்கும், வே
மன்று - ௮55 மலம் அறிவோடு வேறினறி முச்திடரிபர்,சம்
பிரிகினறி நிற்கும்.-௮து வேறா - அந்த மாயாகாரியம் பீறிச்
௮ கூடும் பக்தமா9)--உஐகுடல் கரணமாக யுஇச்இடும்- பு.யன
தாற?சச குக்குமமேச முதலிய பொருளா யுற்பகிச்கும்,-- ௨
ணர்ச் தசொள்ளே.
சிவஞானயோியருரை வருமாறு.
வைகை (] வணக
உயிரா டொழ்றித்து நின்று அறிவிச்சை செய்ஜ்களை ழ்
ஞ்தப்பசாகய மலச் துச்கும் வேறகின்.று அவற்றை விளக்கு
௧௨௮௬ சவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்,
தாயே மாயைக்குச் தீம்மூள வேற்று பெரிசாகல்ஈன், ௮௯28
தியா. த மாயையே மலமென்பார் மதம் போலியென்பசாம்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
வைகையை (] வனக
மேல் ஐக்கவாதி ஐவ மலமெனப தொனறில்லை, மா
டையே யுள்ளதெனனு சொல்ல, ௮வனை மறுத தருளி சசெய்க
ரா,
மலமென வேறொன்றி லை மாயாகாரியம தென்னில் - ௮௪
ச்திமாபையிலு ஈடான காரியகக ளானமபேத தத மறைக்கு
மசொழிஈத இஈற்கு வேரு கீர் சொல்லுதிஉ வாணவ மலமெ
னப சொன்றில்லையபெனறு நீசொல்லில்?--இலகுயிர்கசச்சாஞா
னக் ஈீரிபைகளெழுப்பு மாயை - விளங்காநின்ற வான்மாககளு
&கு இவர்சளுடைய விச்சாஞானச் சீரியைகளை மாயை கோற்
அவிக்கும், இசையால் மாயை மறையாத,--விலகடு மலமிவற்
றை -இர்த இச்சாஞானக் கரிபைக* தணவமலக தடுக்கும்,
வேறுமனறு - இக்த வாணவ மலகதான அனமாக்சளுச்காச் ௪
கசமாயிருக்கும். மலமயபோல் மாயை சக௪மல்லவோ வெனனி
ல் ?--௮ தவேருக-அதமாயையானத சக தஇற் கூடியும் கே
வலத்.இம் பிரிக் தம் கிற்கையால் வேறுமாய். இ.துவன்றியும்,--
உலகுடல்கரணமா€ யுதிததி மூணாம் தகொளளே - பிரபஞ்ச
மூாய் அனமாக்களுக்குத் கனுகரண புவன போகஜ்சளூமாய்
தீ சோனறும் மலத்தின் மறப்பைப் போக்குகறது மாயை யெ
னரறில்ாயாக,
இ.சளுற் சொல்லியது ஐக்கவாதி தணவமலமென்ப தொ
ன்தில்லை மாயையேயுள்ளது ௭ன௮ சொல்ல, அவனை மறு,ச்.2
௨--ருத்இரம். ௮தவிதஇலக்கணம் கடு
அ௮ணவ மலமெனப தொனறுண்டெனமும்) தஆனமாக்களூசரு ௮
காதியே ௪கசமாய் இன மபேத.த்சை மறைசகுமெனறும மாயா
காரி.ப மச் 2மறடபை மீக்குமதொழிக த மறையாசெனறு முறை
மையு மறிவித,கத.
சலவை கவராத.
சுப்சமண்யதேரகருரை வருமாறு:
ணன்?
மலமென வேூுனறில்லை - மலமென ரஜொருபொருள் வே
தில்லை, --மாயாகாரியமதெனனில் - மாயாகாரியமே மறைகற்
ரொழிலைச செய்யுபெனின்? ற்றனறு --இலமுயிர்ச்கு-விளல்கா
நீனரவுயிர்சட்டு,--இச்சாஜஞானக் €ரியைக ளெழுப்புமாயை -
இச்சை யறிதுசெயல்களை வேறுகின்று விள₹்குவசாகிய மாயை
க்கும், -கேறுமனறிவர்றை விலகடும்மலம் -௨யிரோ டொர்றி
த்.துறின றிசரையறிவு செயல்களை மறைப்பதாகய மலத் இற்குச்
தம்முள வேற்றுமை டெரிசாகலின,௮ஃகறியரத,--உ௰௫டல் ௪
ரணமாூ-௩லகு முடலுங் கரணமுமாக)-- அ. துவேரு£யுதிச்தீட
ம்ஃ௩யிரககு வேறாசயுதிக்கு மாயையே மலமெனபார் மதம்போ
லியெனபதனை--உணாகது கொள்ளே - அறிவாயாக கெணப
சாம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணு 32) ணையை
மேலரற்கும் திருட்டாககு முணர்ச் தூரர்.
மாயையே யான்மஞானக் இரியையை மறைத்துநி
ற்கும், தூயவிப் பரு இதன்னைத் தொடர்முன் மறை
திதாத்பேலப், போய்முடு லகலச்சோதி புரிச்இடு 5
க்பேல/ல/
சிவஞான? தயார் சுபகூர
அவேபோலக், காயமு மகலஞானத் தொழில்பிர காச
மாகும்,
(இ.ள்.) மாயை
யே யானம
ஞானச் 6ரி
யையை மறைத்
நிற்கும்
தூயவிப் பருதி
சனனைச தொட
ரமுகன மறைம்
தாற்போல
போய்முலேக
லச்சோதி புரிக்இ
டும_தவேபோல
சாமமுமகல
ஞானத் சொழி
ல்பிரசாசமாமே.
(௮௧)
விர மாயைதானே யான்மாவினத ஞா
னச்கரியைகளை மறைத்த நிற்ரூம, அதெ
வ்வரஜெனனில் ?
சளம்காதி குறகமற்த வாஇத்தலுடைய
ரணஙகளை யெப்படிக சாளமேகமானத
௮தப் பிரசாசச்சைச் ௪ற்று் ததோனராம
ன மழைக்கு மரறுபோல.
உடனே தானேயகத மேகததை யொ
ரூலாயுலானத வகதடித் வாறே யாதித்த
டைய பிரகாசமானது விளங்கனாற்போ
ல
மாயாகாரியமரகய சரீரத் தட னெவ்
வளவு கூடியிருக்கர னவவளவு மகறபடே!
தனை யெப்பொழுது விட்டு $&£ஞ னப்
பொழு இவனுடைய ஞானக£ரியைகள் பிர
காசியா நிற்கும். ௭-ு.
ஏகா.ரக தேர்தம்,
(௮8)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வலக) வண்கை
மேல் மாயையானது சன்றுடைய ம் தவ ரண சத்.இியினா
லே துன்மஞானத்தை யாகரிச தத தனத சாரரியமாயிருக்கற
௨-௫ சீஇரம். அ௮த்விதஇலக்சணம். ௪௩௮௯
% விச்ேதபசதஇயினாலே விஷையோன்முசததைப் பண்ணுவி
சகு மாகையால் மாயையே இனமான வாரகமொழிசத *
ஊவ்ம வேண்டாமெனபவனை அறுவடும் 2ல்.
ர் தவரணம்-பறைகல் உ விகச்ஷபம்-கள்சரகல், தோற்றுமல்.
அயபருதிச சடர்தனனை முூ£னமரைத சாற்போல் தனம
ஞஜோனக கரியையை !ஈாபையே பரறைதது நீறகும் முகல்பயோ ப
கலச கோதி புரிந்திடு மதுவேயோலச காயழூ மகனை
சொளி பிரசாசமாமே-சுசதமான * அச சலுடைய பிரகாச
மை மேகமானது பரைததாத்போல, தனமாமாளுடைய ஞா
னக்சரியைகமாக காரணமாகப மாபைதானே நுலரண ஈதி
யினுலே மரைசது கிர்குஉ॥ மேகமானத சீகனெலளவில் (சூரி
௨ ரணம பிரகாசிதமாத்போல மாயாமேக 2 நீங்கவேதுனமா
ச்சஞடைய ஞானப்பிரகாசமானத விளஙகு பென நிமசனபெர
௫௭:
[ ஆதிசதன் - குரியன்
இத பூர்வபடசம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வல்னுன்டு வைனை
பின திருஷடாச் தபூவமாய்சசொல்லிதிரல்₹ரிககன முர் .
தொழில் - திரியை
மற்றவை வெளிட்பொருள்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வைஷகன் (0)
இவ்வுனா-௮௩-செய்யுளிற் கரண்ச.
ககக
லட
௧௨௯0 சிவளானடத்தியார் சுபகூம்,
இசரம்பவழகியருரை வருமாறு.
அலைக (0 அவைக்
மீளவு மானமபோசதகதை மாயை மறைக்குமெனறும், ஒறு
இ.ட்டாசசமிடடு ஐஃயவாதி சொல்லுறே முறைமையு மருளிச்
செய்கிறார்.
மாயை?ப யான்மஞானச் கிரியையை மறைத் தநிறகும் -
அசோாமாபைசானே யானமாவிறுடைய விர்சாஞானக கரியை
னா பை கு தரிற்கு 2 அரொெனபோலவெனனி।?- தூ பவப்பரு
இசனனீற் சுடர்முகில் மறைச்சாற்போல - சுதமமாயிநக்சப்
பட்ட வாகசித்சன.த பிரகாசசமை மேக மசைத்தாற்போல இ
தி அஉ௨ளபெற்டத் தனாமை மேல்தனலுடைய முக்திசசனமை
சொல்லுக முன போய்முகி லகலசசேோதி புரிரதிரய, தவே
போல ஃ அரத மேகமகனறுபோச இத்த உரணஙகள பிரகா
சதசார்போல--காயமு ல ஞானசதொழில்பிரகாசமாமே-
தெசமுரீற்கவே அநாதியிறுளள ஞானம் பிரகாசியா நிர் கும்.
இசஞாற் சொல்லிப2, ஐக்கியவாதஇி த, சரணச்சை
சோக மறைத்சாற்போல வானமபோசககை மாயை பழச்
கு.௦த பெத்தென௮ம, அதவிட்டு நீற்குகிறதே மூச்தியென
தா, சனமதஞ சொனனானெனனலு முழைமை மநிவித்தது
சுப். மண்யதேசிகருசை வருமாறு;
அணை (0 அவளை
இவ்ஒஓரை - ு௩ஃ-வத செட்யுளில் காண்,
மறைஞானதேசிகர் உரை:
அர0321 0 டஷ்டை
இதம்.
௨-௫ த்இிரம்.. அதீவிதஇலக்கணம், 2௨௯௧
பரிதியை முறின்மறைப்பப் பாயொளி பதுங்கி
னஞத்போ,லுருவுயிர் மழைகடன்ஞானக் ஈரியைக சொ
ளிககுமாகுக, ௧௬ இர மீச்சாஞானக் காரியங காயம்
பெத்றான், மருவிடு முபீர்க்குக்காயம் வக்இிடா விடின்
மறைபபே. (௮௩)
(இ-ள்) பரிசியை சூரிபனை மேகமானது மறைத்தாரற்பேச
மூனெமறை லக் ஞூர்கும தூலசரீரல்சளானவை ஆனம
ப்பட் பார.பொாளி ஞானத் மறைக்குமாகல், தன்மஞானக்
பதுங்கனார்போ &ரியைகள் பிரகாஎயாமல் அப்பிரகாசமாய்
ஓுருவயிர மறைக் விடும்,
ன ஞானக ரி
பக ளொளிச்கு
மாகும்
கருதி மிச்சா சூக்குச தூல சரீரமுண்டானாற் சிற்சத்தி
ஞாகை காரிபங் காரியமாக வறிபப்படு மிச்சாஞானக்சரிபை
காயம் பெற்றான கள் பிரகாசமாய் விடயஙகளிலே பொரு
மருவிடூம் தம்,
உயிர்ககுக்் சா மாயாகாரிய மாகத் தறுவண்டாசாா£
மம் வச்இடாவி 8ல் விடயதரிசனங் கூடாசென நிசனபொ
டின மறைட்பே., ருள்,
மாயாதேக முண்டாகல் தன்மாக்கருடைய விச்சாஞான
ச் உரியைச் பிரகாசிசகும்; மாயாகேக மில்லையாகில் இச்சாஞா
னச் 5ரியைகள் பிரகாசியாவெனலு மன்லுவய வெதிரேகள்சளி
ஞன, மாயை யானமாக்களுடைய கிச்சாஞானச் கரிஉயகளை ச்
தடுப்பதல்ல.
இர்சப் பாட்டு மேற்பாடத்தி லில்லாசசனாலே கவொச்ெ
ரவடையா முரைபார்ச் தெழுதின 2. (௩)
௧௨௬௨ சிவஞான (த் இயொர் சுபக்ஷம்,
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அகடு 0) ஏறமலை
மேல் டித்தாச்சம்.
பருதியை மூகின மறைப்பப் டாயொளி ப.தங்கினாற்? பர
இுருவுயிர் மறைக்கில்ஞான க சீரிபைகளொளிப்பசாகும - சூரிப
னே மேகமான_து மறைத்ததபோலச் சூக்கும ஸ்தூற சரீரல்க
ளானவை தனமஞானம் ௭2 மறைக்குமாகில் தனமஞான ச கரி
யைகள் பிரகாசியாமல் ௮ப்பிரகாசமாய்விடும்...-இச்சாரஞானச
காரியம் காயம்பெற்றான மருவிடும்- சூ "ரூம ஸ்தூல சரீரமூன
டாளுல் எற்சத்தி சாரிபமாசப்பரி மிசசாஞாக இரியைகள பிர
காசமாய் விஷயங்களிலை பொருக.தம் --உயிர்ககுச் காயம
வந்தஇிடாவிடின மரைப்பே - மாயாகாரியமாகிய தறுவன்டா
காதால் விஷூயதரிசனல் கூடாதென நிசனபொருள,
மாயாமேக முணடாகில் னமாசகளுடைய இச்சாஞா
னச் ரெியைகள் பிரகாசிக்கும். மாயாதேசக மில்லையாகல் இக்
சாஞானக் €ரியைகள பிரகாசியாசெனனலும் ௮5றுவ.ப வியதி
ரோசககளிறா?ல மாபை தன்மாவினுடைய இச்சாஞானக் கரி
யைகளைச் சடுப்பதல்ல,.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ட
இனிச சித்சாககம் வருமாறு.
கெளிட்பொருள்.
சவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ைமவமை (0) அனைத்
மாபை உ௱௱!ஜ் கரணமாய் வேறுகின்றே உயிரை மறை
௨-௫ தீஇரம். ௮திவிசஇலுக்கணம், ௬௯௩
த்கலமையெெ பன்பத உடம்பாட்டிலு ெெெதர்மரையிலும்' பரிதி
மூக துவமையினவைச் ததியப்படு மென்றது பொருச்சாத.
மேசம்போல மாயை மறைக்குமாயின், மறைத்சலானளாூயே சா
ரியம்,பரிதிமிற்போல உயிரின்ச ணிகமகல் வேணடும்; ௮ஃதிண்
டிலலையெனப.த உடம்பாட்டிறு மெதிர்மறையினும வைச்,த ௮
தியபபடுதலான, ௮வ்வுவமை யீணடைக் கேறாசெனபறாம்.
இரம்பவழதியருரை வருமாறு.
மரதன்?
மேல் ஐ£சவாதிமதச்சை மறுச் சருளிச்செய்கிறூர்,
டருஇிபை மு௫ல்மறைப்பப் பாபொளி மொ.துங்சினாற்பேோ
ல் - தஇத்சனை க மறைக்கவிட்டு விளங்சாகினத சரணங்க
ளொ தங்கஷுற்போல),--உருவுயிர் மறைக்கில் ஞான த் சீரியைக
ளொளிக்குமாகும்- அன்மாவைத் தேசமரைத்தபோது இவலு
டைய விசசாஞானக சரியைசளூ மறையாகிற்குமென்று சீசொ
ல்லில்?-கருதிடுமிச்சாஞானக் காரியங்காயம்பெற்றால் மருகிமி
முயிர்ககு-ஒனறைச்சுட்டி யநியப்பட்ட இச்சையும் ஞானமுங்
தரியையு மானமாத் தேகக். தடனே கூடினபோ தண்டர்கர
கிற்கும்-காயம்வந்தஇிடாவிடில் மறைப்பே- தன்மா தேகச்
தோடேகூடி. நிறல்லாதபோது இச்சாஞானக் இரில.பகள் மோ
ன்்ராமல் மறையும்.
இதனாற் சொல்லியது; ததத. தனை மேகம் மரைக்சாற்
போல வானமாககளுக்குஞ் சரீரம்பொருர்இளுல், தன்மபோ,௪
த்சை மரைச்குமெனறது அத். 5மாகாதென்றும்; மாயாசேகம்
பொருச்இனா லான்மாவி னிச்சாஞானக் கீரியைகள் சீவிச்ருமெ
ன்லு முறைமையு மதிகிச்த,த.
நகை
௧௨௬௯௪ இெவெஞானசித்தியார் சுபகூமம்.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வலைகைகைடு] அவவை,
அய அப்பருஇிசன்னைச் சடர்முகல் மறைத்தாற்போல -
தூயதாகய பருஇபை மின்னலையுடைய மேகம் வேறுகினறு ம
றைதசாற்போல, மாபையே யாள்மஞானக் தீரியைபை ம
றைச்த நிற்கும் - மாபையேயுறகுடல் காரணமாய் வேறுநின
௮ அனமாவினிச்சாருனக் ஈரியைகளை மறைத2 லமையுமென
௮டமபாட்டாலும்,--மூல்போ யகல* சோதி புரிசதிரமதவே
போல - அம்மேகம் ரீல்சப பருதிவெளிப்பட்டுத சோனறுமர
௮போல); காயமு ரகல ஞானதசொழிம் பிரசாசமாமே- கா
யமாகி.ப மாபை நீஙக ஆனமாவி னிச்சாஞானக்கரியை பிரகா
ஈச்ச லமையுமென எஇரமறையாலும், இவவவமையினவைசு த
றியப்படு ரொனற,த பொருச்தா த. -பருதியை முகனமரைபப
ப் பாயொளி பதுங்கினாற்போல்-பருடயை மேகமமறைப்பப ப
சவிய வொளிமழுங்கனாற்போல.--உயிரரு மதைககன ஞானக்
சரிபைக ளொஜிகுமாகும் - உயிரை யுருவாகிய மாயை மறை
ட்ப றனமாவி னிசசாஞானக் சரி பகா ஒழிகலாகய வடம்
பாட்டாலும், --கருதிடுபிச்சாஞானக் காரிபம் காயமபெறமுல்-
கருதூனற ஆனமாவி ஸனிச்சாஞானச் கரியைகள் மாயாதது
வைப்பெற்ரால்--மருவிடு முயாக்குக்காயம் வததிடாவிடின
மறைப்பே - விளங்கு மானமாவிற்கு மாயாதிலு விவறென ம
றைகலாகய வெஇர்மறையாலும் வைச்தநியப்பிதலான; ௮வ்
வுவபையிண்டைச் சேலாமெனபகசாம்,
எவ்வைவு
மஜறைஞானதே௫ிகர் உரை.
அணுகு (33) லை
இமத,
உ--சூத்திரம். ௮த்விதஇலக்கணம். கஷ்கூடு
போதகா ரியமறைத்து நின்றது புகன்மலங்கா,
ஷணோதலாங குணமுமாக வுபீரினுள விரவலாலே,காச
லாலவித்தைசெசச் தநஙகலை மாஇுமாயை, யாதலா
லிரண்ிஞெசேசதி யிருளென வேழுமன்றே. (௮௪)
(இஸ்.) போச
சாரிய மறை
த்துநினற
தபுகன மலக்
சரண
ஓசலாங் ரண
மூமாக வுயிரிறு
ள் விரவலாலே
இகழ விரணடூப கூடியிருககையினுலே ௪
வேயக்மி்வான்
ரீரமூகாடாம. அல்துண்டாக
மாவிறுடைய ஞானச&உரிபைகா மரை
நிற்கீற தத வாணவ மலஙகாரண
அந்ந மரைட்பான வாணவ மானமரவுக
ரச சகசமாய் நிர்கையால், ௮௧னுக தெரு
ணங்காறா ஜசெனறுசொல்லி பி ழருணமா
சீல் அகனிஈகு வெ!ரைபோலவுரு ஐற்த தகீ
குச் தட்பம்பேோலவு ௦ பீரிசசட்படா இரகக? வணடு ப. தன
காகலா லவி
த்ை:3த தர
குலை யர இமா
யை
அசலாலிரண்
டுஞ்ேச ரதியிரு
ளென வேருமன்
லே
திக கு-அாழி.பிற் குணயு மபழியு மாகையால் இதகுணமனறவு,
மாபையானது னது காரிபமாகிய கலை
மூதலிபவறமுல் நனமாகசருந்கு பலம சை
நீககப் போகருகைப் புப்பிககக ௧௦
டோபே!
கையா லிர்சமாயை யானமாக்சட்குத்
திபம்போலவு மல பகசகாரம்போலது நிறக
2 தரனடும் சுபாவமாயிருசையாற பேச
மாக வல்கிகறிககப் பட்ட த, எ-று.
உம்மை முற். றம்மை, (22)
சிவாக்ரயோகியருராை வருமாறு.
தன்கை
வனக (கனவு.
மேலிதவு மகற்கே புசகடை.
௧௨.௯௭ திவஞான ௫ த்தியார் சுபகூம்,
போதகாரிப மறைத்தநினற.த புகனமறங்காண். ஸ்வர
பஞான காரிபமாசய இச்சாஞானக் சரி பகளைச் தடுச் துமின
ற. சாமுன்னே சொல்லப்பட்ட வாணவ மலககாண்,--இ.தி
லாங் குனமூராக அுயிரினுள் விரவலாலே - ௮5 இிமே தனமா
க்சரூககு விடடுப பற்றனறிபே பொருந்தி மிருகையால், சாதி
தலிசாதி குங்கா காமாறு குணமாக வொருககனையொருகு
ண ।பொரு5தின காலததி லவறுசக தகயமாயிருச்சவும், ௮.து
அவனுடைய கூணமெனறு சொல்லுவதுபோலஃ; இக்தவாணவக்
சையு மானமாவுககுக் குணமெனறு உபசாரமாகவுஞ சொல்ல
லாம் சாதிலாலவிததைரிக்க மாபைகலையாதி சறா மாதலாலிர
ண்சிரு சோதியிருளென வேழுமனறே - ரஸ்வரலுடைய இ௫
] சாறு விராமிரீ யாச மாயையானத அமா வாரகமாகிய
வாணவலம ரீ நகுமபடிகருக் கலைபாடு சத் தவங்களை 2 ஈனனிட
தீதி?ல யுஇப்பிசகு மாரையினாலே, அமை ஞானாவாரகமான
வரணவமு மாபையு மிரஞம் வெளியு/போலே பேச் யாகை
யால், வரண நிலிாதஇியாகமமாகக கலாஇகளை யுிப்பிககீற
மாையு மாவரண நிலாச்தி பணணுவசே யொழிர் த தவர
னமாகா.த. அசெப்படியெனனில்? சகாரணத்திலுடைய குணவ்
களெ காரிபததி லுண்டரம; திபத தஃ்குக காணமான சஷி
அர்சகாரமாசாததபோல அகல் மாபையே சிற்சததி அபிவி
யஞ்சமாகப்போகும,கலாஇ சிருட்டிடேனெனிம் ? மிருதபி.ன௨
மானது கடரூபமாயே சலாகரணச சரியைகளைப் ப ள்லுமாப்
பேசலவும) தர தவான த படரூபமாயே4 சீதநிவர ரணம பண்
ஜுவதுபோலவும், மாயையுக கலாதருபமாய்ச் சைதச்ய அபிவி
பச்தையைப்பண்ணு ௦. கையால் மாயையும் மாயாகாரி.பமா
ன சூககுமஸ் தூலசரீரமும் சத்ய 4] நிரோதகமல்ல ; ஆண
மே சைதக்ய நிரோ,தகமென்ற௮ு சித்தம்.
௨--ரூதிெம். ௮த்விசஇலக்கணம், ௧௨௬௭
1 அதுலிதாயிசி - அறுசரிககற ௫, 4 சேதேரிவாரணம் - கு
ளிரைப்போகச்குதல், 4[ நீரோதகம்-மரைககன றது.
௮$-௮௦ .௪0௮.5,வ . ந.வராயா56௦ அமா ௮3
காயமாகு உரகாஸ்ிகாகாயாசி உ காஸ்ரிசு௦ ய-2ீ-ம
வர... கா. 8௨. ந (அ) ட
ஸ் ர. நா2ரஒற௦ ீ.241 | யழாஉரகாயாம கள உர
ஷள வஹி வாவ-வாவவி | ந$வகரண?௦வஹி) கலி
பை ௦ அ ஷஹ ட
உய) உர காறாிக$ | 5௮ சாயாஸ்ற-ஒவெண வஃ௦
ஷாஃகாய..$கறீஃறி-சா | காயெ...? ணவ காய.
காசியகிஸ௦கஸவா.5.நா | யமா அஷ, ஸிகாயெ...?
ண ௨/௦ட0௦9.ழவ.ந.வா.ச நெதி,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அக[) கறல
மலம் தலுமானதசா லறி பப்படுமென்ப தலாகனரமுாா,
போ.சகாரியம் - அறி ்ரொழில்
இச்னை சரியையிலடங்குமாறு போலச் கரியை ஞானத்தி
லடஸ்கும,
மலக் திரவியமானாலும் பிரிப்பின் றி நிற்றலால் குணமாக
உபசரிக்கப்படிம்.
ஆகலரல், அஞ்ஞானஈ,சரனே மமென்லும்வ.சாக்தியும்
சைவரிறொரு௬5 தள்ளப்பட்டனர்.
மலசஇரவியம் இத பிரஇஞ்னை.
அசேகசத்திமத்தாசலால் இத ஏது.
மல முண்டெனபதற்குப் பிரமாண முண்டேர?பிரத்ப
௧௨௯௮ இவலஞானி த்இயார் சுபக்ஷம்,
ட் சமன, துகலால் உண்டில்லையென்று சந்தேகமிருக்தலால்
ஆகமரி,சசமானாலும் ௮லுமானமே பிரமாணம்.
ஷ்ன்மா மலஉசகிறாச சத்திமான் இத பிரதிஞ்ஜணை.
சிவ போல் சர்வஞ்ஜுஞயிருசசாலும கிஞ்சிஞஞஞட்ச் கர
ணப்படி3லால் இத ஏத,
யாவனொருவன மல௨ச57ரக சகஇமானல்லன அவன இ
ஞ்ஞ்சனல்லன செவன்போல இத இருட்டார் ம.
இ. கேவல வெடரோல் அனு மானமாதலால்,--
௮விச்சை இர்தச் தருங்கலைபாஇி மாயை - மாயைபானத
மலமொரு பிரதேசததஇிற் ஏறக கலைமுகலிப தத்துவங்களைத்
சோற்றுவிக்கும்
மற்றவை கேளிபபொருள்.
நேரசைவாசவமைளள்.
சிவநானயோகியருரை வருமாறு.
(0 அக
அ்லதாஉம், மலத்தாளுசிய அருஞானம் மூலொனுகிய
மறைவு போலனறி உயிரோடு வி.பாபகமாய் விரவிக குணமபோ
லத்சோல்றி நிற்பசொன் ரு5லானும், சொழிற்பாடடினசண்
ஒளி பிருள் போல மான பயோடு இகலி கிற்பதாகலாலும்; அப்பெ
ற்திச். சாய வாணவம௰மே உயிநணர்வின் காரிபப்பாட்டைத
தீடுக்கவலலசகெனத் செற்றென வுணர்கவென்பசாம்.
குணமுூமென்லு மும்மை எதிர்மறைச்சண் வர்.22.
இலைசான்கு செய்யுளாலும், ஐகூயவாஇ பாகசுபதி முகலி
யோர்மசம்பத்றி யாசக்டத் தப் பரி3ரித். த) தணவ மலததின
அண்மை சாஇக்கப்பட்ட த.
உ.-ரூதிஇரம். ௮த்விகஇலக்கணம், ௧௨௬௯௯
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வைகை (0)
ஆகையால் மாயை மறையாத), மலமே மறைகச்குமென்று
அருளிச்செம்௫ரூர்,
போத்காரிய மறைதத நின்றத புகல்மலங்சாண்-றனமா
வினுடைய ஞானக£€ரியைகளை மறைத்துக்கொண்டு நின்றது ரீ
யிலலையெனறுசொனன வரணவமலங்காண், ௮5 மலத்மை)--
ஓசலாக,ுணமுமாக வுயிரினுள விரவலாலே - செம்பிற் களிம்
புபோல௪ சகசமாரமய் கிற்றலாலே, தனமாவு£்கு அணலஒமலத்
மைச் குணமெனறுஞ் சொல்லலாம். மலத்.துசகுச சுபாவ மான
மபோததமை மறைகசிசது,மாபைககுச் சுபாவ மறைப்பை ர்ச
கு££ த,௮ப்படியிருசசையால்)--காதலா லவிசை9கத் ௧௬
வ கலையாதி மாயை - இனமாச்கள கனமதசைப் புசககைச்கு
ண்டான ௮.5 ரவுக£டாக, இணம்மலததா லுண்டாகய வறியா
மபை நீசகுமபடி,, கலை முதல் பிருதிவி யீறுன தத், தவங்கம£
மாயை தனனிடத்திலே நினறு5 சோற்றுவியா நிற்கும் தி
லாலிரணடுஞ்சோதி யிருளென வேருமனறே - துகையா லிவை
யிரணடு மலமும் ஒளியு மிருளும்போல ஒன௮ககொளன்று மாறு
பட்டு நீற்கும்.
இனாம் சொல்லியத;தன்மாவும் தணவமும் கேர நிற்
கையாலே, இறை யானமாவுச்குக் குணமாகவும் சொல்லலா
மெனறும, இரத மலதஇன மரைப்பை மாயாகாரியங்கள் நீரக.
மென்றும், இரச மலமு மாயையு மிருளூு மொளியும்போல மா௮
ட்ட்டு நிற்குமென்லு முறைமையு மதில் ௪,2௮௫.
சுப்சமண்யதேசிகருரா வருமாறு.
வைகை] அவன்
உயிரிலுச்விரவலாலே குணமுமாக வோசலாம் - அற்ல்
௧௩00 சிவஜானூத;யொர் சுபகூம்.
௮௨ மலசதானாயே அஞ்ஞானம் முலொனாகிய மரைவு போல
ழி உயிரொடு) வியாபகமாய் விரவிககுணம்போலசுசோனறி கி
த்பசொனருகலாலும், மாயை கரதலா லவித்தைச்சு - மா
பையானத விருபபத்2சா0 தணவமாகிய இறள்கெட,.தரு
ங்கலையாதியாதலால் - இபம்போலக தரப்பட்ட கலைமுூசலிப
தசி.தவங்சருநடைய தாதலால்,--இர ச்ரிஞ் சோதியிருரன
வேருமன்றோ - சொழிற்பாட்டினக ணிரண்ரி மொளியபிருள
போல மாபையபோ டி.கலிகிம்ப தாசலாலு ௦,--புகமலம போ
சீசாரிபமறைத்ந றினறதுசான் - சொல்லுகினற அப்பெற்றிம்
தாகிய தணவம ௦?மயுயிருணர்வின காரிபப்பாடடைத தடுசக
வலலசசனத் ெற்றென வுணர்கவெனபசரம்.
இவை நானகு செட்யுளாலும் ஐ5யெவலாஇ பாசுபத முச
லி?யார் மதம்பற்றி யாசங்கித தப் பரிகரித் த; தணவமலததி
ஊ அணமை சாதிககப்பட்ட த.
மறைஞானதேரிகா உரை,
அணைய (100 வரை
இதவும.த.
புருடன்றன் குணமவித்தை யெனிறசடம் புருட
னாகுங், குருடன்றன் கண்ணின்குறநங கண்ணின்றன்
குணமோ கூழுய், மருடன்றன் குணமதாகி மலமசிக்
காஇறிற்குக், தெருடன்றன் குணமதாடுச் சித்தென கி
த்குஞ வன். (௮௫)
(இ-ள்) புருடன் அர்தமல மான்மாவுக்குச் குணமெனறு
னை குண ர் சொல்லின்?
ம வித்தை
பெனில்
௨-௫ தஇரம். அ௮க்விகஇல்க்கணம். ௧௩௦௧
சடம் புரடனா குண தத்தவத்சை யல்கேரிககல் ஆன்
டும் மாச் சடமாய்விவென், இதனை யோழிஈ த
சானாக வொன்றைப் புசிக்கைககுக் கருத்தா
வ மாசமாட்டான
குருடன சன ஒருவன் சாதியச் தகனா யிருக்கிற குற்ற
கண்ணிற்குற்றல் மெல்லாருடைய க.னணுககு மத சுபாலமா
கணணினறன கு ன குணமல்லவே! அதுபோல விச மழைபபு
ணமோகூறாய் மானமாககளுககு£க குணமா யிருப்பதல்ல
வே! சொல்லாம். இர்சலான்மாவுசரூ மா
ணவச்தின் குனம் வெல் வரு யிருககுங்காண், ௮ஃதெறங௪
மெனனில்?
மருட ன றன துணலமலத்துக கெப்பேோத மறி.பாள.௮
குணமசாஏ மல பே கு.னமானகயா லசேதனமாகி பெப்
மசிசசாச நிறரகு பொழு த நிறகும சித்சாகல் விபுவமா யா
ம் னமாவைட்போனறுவிர மாதலா லத ௯.
டாமென வழிக,
தெருடன் றன ஆனமாவு& கயாகாமொன்றையு மறிகற
குணமதாக் சி மே குணமாகையாற் சேசனமாயே மிருப
ன நிறகுஞு பன கரண், எ-று. (௮09)
சிவன்.
ஓசார மெதிர்மறை.
உயிர்ச்குக் குணமன றுயிர்ச்சத்திபோல-அுயிர்ககொடுங்
சரசே நிற்குமே? எனவறிக,
கணைகளை வன்க ர வ்வமாகபவவ ளகக பகையை ரப்ப னக பவ கான பனானளாகள வைய வ ம லலாட கிமடை
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
சைன 2 அணை
ஆன்மாவுக்கு அஞ்ஞாசத்மைக் குணமென்று உபசார ரம
௧ஈ 0௨ சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
ய்ச் சொல்லுவா ென்பானேன் ? அஞ்ஞாகம் தன்மகுணமே
எனபவனை நிராகரித்தல்,
புரடன்றன குனமவிசசை மெனிற்சடம் புருடனாசான் -
அணலமலம் ஜாரததைத தடுஃ்குமமென வேண்டா, தனம
குணமே அஞ்ஞான மெனனிம் ? ௮ஞ்ஞாசம் தனமகுணமாூல்)
௮னமா ஜடமாம், அபபடியாகில் போக மோக்ஷம் தருக்கு?
௮கையால் அன்மா ஐடனாகான. ௯௪௧௪௦ ஸவரூபே யால,
பதி சர்வஞ்டீனே ! பாசஞ் ஜடமே! அஞ்ஞானம் இரவியமல்
லாமல் குணமே! ஆகையால் * பரிசேஷாச் ௮ஞ்ஞானம இன
மாவக?ச குணமெனனில௰ஓ 7--
குரடன றன கன்ணினகுற்றல் சண்ணினறன குணமோ
கூறாய் - புருஜறடைய கண்ணின காசகாமலாதி தோஷம்
கணஹூர்குக குனமோசொல்லு கணஹுகுக் குணமானது
காணகிறது, காணாமல் மறைக்கிறது காசகாமலாத, அதுபோ
ல தனமாவுக்கு ஞாகேச்சாப் பிரயத்தினம் குணம், ௮சைம
றைக்கிற,து .தணவமலே 5!
மறுடனறனை குணமதாகி மலமசித்தாடு நிற்கும் ரெருடன்
சன குணம௰சாசச்சி2னகிறகு ஷ் சிவன, அஞ்ஞானம் தனக்
கும் குணமாம் ஆணவ மலமானது ஜடச்திரவியமாம், ஆம
ஞானதகைச் தடுத்த நிம்கும். ஞாரேச்சாப் பிரபத்இன ல்கள்
குணமா யதினால் தன்மா சித்தெனறு டேராம் நிற்குமென் நித
ஊபொருள்:
இசனால் ஆணவ மலமென் ரொன்றுவேண்டா! அஞ்ஞான
மான்மகுண மெனபசற்கு விகற்பம். ௮௧௪ அஞ்ஞானமென்ற
அர் ஞாசகிரோதியோ, 1 ஞாசாபாவமோ; || ௮ச்யதாஞா
கமா, 4] ஞாசதிரோதகமோ?
ஞாச விரோதியெனனில் ஞாமே யில்லையாம். ஞாகமு
ண்டென்னில் ௮அஞ்ஞாகமே யில்லையாம். தேசல் 6 இிமிரங்கள்
௨--ந.தீஇரம், ௮திவி;இலக்கணம், ௧௩0௨
பேரல ஞாசாபா வமென்னில் ௮அபாவமாகிய வஸ்து ஒரு €ரியை
யம செப்யமாட்டா.த. கடாபாவம்போல தகு.தும்.
௮௫ அபரலர்தான் * பிராகபாவமோ. * பாதி த்து
வம்சாபாவமோ, 1௮தயந்தா பாவமோ, *[ ௮ம்யோச்யா பா
வ்மோ?
பிராகபாவெென்னில்? பூர்ஏம் ஞாஈமில்லாமல் காலாச்த
ரதீதிலே ஞாகம.ஈடாகவேனும். பிரதி கவம்சா பாவமெனனி
ல்2மூனனுககு ஞானமுண்டாயிரு5த மேல்ஞாகமில்லாசேபோ
கவேணும் ௮சுபகசா பாவமெனனி௰௮? ஆனமாவுககு ஒக
காலும ஞாரகமிலற்லாமல் கட்குட்யம் போலேயாம். ௮சயபோ
ந்யா பாவமெனனி॥ $ பிர்தயோகக் இரகணமில் மாத படியி
னாலேயாதி ஹீனம் ௮ர்யதா ஞாமெனனில் சதேோரஆமில்லா
மல் விபரீசஞாக முண்டாகா த, தரு ஐம்.
௮2 சான றகர் துகமோ -- ஸ்வாபாவிகமோ?
ஆக் துகமாகல், நிசீசிய சைகயததை பாதிசகமாட்டா
௮. ஸ்வாபாவிகமெனனி௰், ஒருககாலும் தனமாசகளூககு ய
கார்தத ஞானமில்லாமற்போம்.
கீனிஞ்சிலை வெள்ளியென் ஈறியும் ௮ச்யசா ஞாசமானது
ஸ்வபாவ ரஜிசஞாசகமை பாதிசகமாடடாத2. ஞாகஇ?ோச
கமெனனில் சாம் சொனன தணவமெனறு சிச்தம். இச,2மல
ம் இரவியமே! மேகசத்தி யுடைத்சாகையினுலே ௮சனியை
ப்போலே இஈசதமலம் குன குணியாய் நிற்குமெனறதற்கு ண
மவன? மோகம் மதம் ராசம் இலிஷாசம் தாபம் டு சோ
ம் 4 கைசிச்இரியம் இவையேழு:3.
உபரிசேஷாச் - பரிசேஜாறுமானத்தால், ர் ஞாசகி2ரா
இ. ஞரசத்.தச்கு எறா. 3 ஞாசாபாலம் - ஞாகமில்லாகம,
॥ அச்நியசாஞானம் - வே௮விசஞானம், 8 ஞானதிரோச்கம்-
௧௩0௪ செவெஞானசித்தியாச் சுடக்ஷம்,
ஞானச்சைமறைச்கிறத. $ இ.ிரம் . இருள், * பிராகபாவ
ம. காரியம் பிறக்றெத்.தககு முன்னபாலம், 4 மிரதி தவம
சரபாவம் - காரியமழிச் பின னபாவம். % ௮த்யகதா பாவம்-
தீரிகாலத தமின்மை. 4] ௮அஈயோச்யாபாவம - பேதம். 6மபிர
த்யோக-௮அபாவம் தக்கு எதர்வஸ்.து. 4 தசச்துகம் - ௩02வ
வச். 4 ஸ்வாமீகம் - எப்போதுமிருகத, இவிஷா
தீம் - வியசகம். () சோம் - சோஷிச்தல். ௩ யைசிதஇ
கியம்- தச்சரியம் ௮கேகபேசம்.
_2,-3௦ -ச22.3,வ - சசிஹாஜர.நரா.3,௦ ௮௯
உ நாவாவ? க98_சா | ௬.நயா ௨ திவாவெயலா
5
திரரா விஷ) 2.௪ ॥ தா.நாலாவொ அர £_ந௦
அஹகி.ஷிசிக௱வூ.29 | நஹ மாவோ வடிஹெ 3
ஹல ஹா இ ௧ ஜிகு | உர. நஹ த ர £மமாவமிொி
ஜாொ.சீகி) ௨) ் 92 £
காகா? உர 2௧ | மாவெ5ச உய
டா-5௦ சஹதாவ ).ர-ஷயாசி ௨.௪8 | கிகா ரஜ
அ தாபா? நலவெர் வட விநா | கிிஹெ.ச ௨௩ 2
மாஜாநாம3.க--க5ய.௧௱ஆ | ளஞூமஹுக ஹெ தி
அகி பாயக௦ நக | ய௨ஃ௩.கா.ஐ0_௪-௩௯௦ _ச்ஹி..?
தாதா £.ந22வய.௧௯ | ௯.மி.2 வ அகிய
ஐச நவகி.3]ஜர3 | கி?ஹ.சஉழ5 யாக £.௩௦ நஹ
ஐ னி ஜ் £ நாயக | 557௨௦ பு-கிகர 8 £_ம௦ [ரஜ
ட் £ நாகு | கிணூ வ 25 20502௧ ஸுாகி௫.
கூர, யா.5௦% | உலாவி ஷபயா தெயொ சொஹ
௨. ரூத்இ.ரம். ௮த்விகஇலக்கணம், ௧௩0௫
ராவி ஸா | ராமொழற 30 கிஷாராவ உளாவ
மொஷ்் 2 த | வெலி, 2வி வ்வெரஷாக 9
ட்ட ஷ்ஃ4ி420 ॥ சொஷவொ நால? வ
ஷஹா௦ ஹஹூஜா_நா$2ா.மிஹ ।யொ.நிஷண 8௨ 8 _ரா௦
உரயாரவாக அிஜாத சா$॥ உஹாகசு வரா ௮
சொசொஹஷஹொஜாந.சா உ௦ம.நா ஹு | ஹர
ஹலதிவிவரா2.சா வஜராவஜ.விலாம.க$ | ௨) ஈஉ1ர
8வி௨றிட௦ டிய. ஸெளதிகாஹதா? பே௱ா௦ம நா | சி
வரா ௦மெய2 வ.கி ௨௦.௪2 வறிவடி 2 9.2 .௪௨
ஜாவெகீஷண்கூ௦ பாஷ மாஅ.ந.சா யச; | ஹளிஷா
மடொதலொ._நா8 2) ஈணி.நா 89-4௨ ॥ ௪.2 ஹார
வொலவவெடிஹ௦ உ மாஉாகா நி ௨ஷற$ | ஹ ன்
வ ஐ திலிஐ றா௦சா ஐஐ ஷொ ஷா ல 25 | ஹ
ப் ஜி ஈகி யாய 5௦ லா தீவவ-ஷ௩50ற ரு
த வவர (௦ ட்ட [2] ரஷ ஜென் தா். | ௬ ர
தாமெ.ராஹ92.சா பா கலாசா ஜா கேவ 2 அ[இ-
டிய ஹைவ 8உ3ாஹ- அனு ந _ந௩ரணா”ம
வெக | _நா.நாஉதிகறஹொய௦ 5மொவெ.லிச ஆஹ
௫.25 | ஷூ1_சா ஹஹா பெ அ ரகா இர வ
கா௦ தரணா? | தது!
கலிமா.
௮௩
௧௩௦௬ சிவஞான ?)த்தியார் சுபக்ஷம்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அவைககை(ு வவ
ஜடமாகய மலஞ் சிதகாகிய புரடலுக்குச குணமென்று
சொல்லிம் புரவு ஜட்மாவனெனறு செப்பு ரூர்,
௮௮லிதரையெனபு - அஞ்ஞானமல்ல -- கண்ணிழ் குற்ற
ம்- காளுமை, பட்லகுணம் மருள் . அஞஷ்நோன ம. தெருள்.
ஜோனா
மாவை லெளிட்பொருள.
சழக லு அவயம்.
சிவஜானயேராதியருரை வருமாறு,
கைகவையகை (0) அணணமகளிம்
உயிரினுள விரவிநிற்பதனை உயிரின குண விசேடமென்றல்
பொருத்ச முடைச்செனின் ? அறியாத கூறிஞஷய். ஒருபொரு
ளினகட முணத்சோடொப்பச் குற்றமூம் உடனவிரவி நிற்கப்
ெ.றமெனபத குருட்டுச்சண்ணிற் காணப்படு;லின, விரவிகி
இதலேபத்றிச் குறசமுங் குமாதல் செல்லாமையாமை, ௮
ஞாைததிற்குக குணிப்பொருள ஜடமாவகனறிச் சததாகா
மையானும, உயிர அதிசற்டுழிலுடைய இத்சேயாகலாலும்,
உடிரினகட் கு குத்தமாய்க சாணபபடு மறியாமைசகுக குணிபபொ
ரள மலமென வேறுண்டென பசாம்,
இத னே, அறிபாமை உயிர்சருச் குணமெனலும் பாடர
ஊலாஇண் மதம்பற்றி யாசக்கத் துப் பரிகரிச்.2; மலத்இினு
ண்மை சாஇக்கப்பட்ட த.
உருத் இரம். ௮த்விசஇலக்கணம். ௧௩0௪
இரம்பவழ௫யருரை வருமாறு
அவலடு அணை
மீளவும் ஐசயவாதஇி, இ.ச அறி.பரமை ஆன்மாவுச் குள்ள
அசாணுமெனறு சொல்ல; அவ்ளைமறுச் சருளிச்செய்கிமுர்.
புருடன தன் குணமவித்தை யபெனிழ்சடம் புரட்னாகும் -
அனமாவுச்குக குணம் அறியாடையெனறு ரீசொலலில்? தன்
மாவ் ஜ.மாய்ப் புககைககும் கர்த்தனாகான். தன்மாவசகு
அறியாமை யாளதா.பிருககவிலலை யென்ற செப்படி. யெனனி
ல்? -குரூடனறன கண்ணினகுற்தங் கண்ணினசன குண?
கூழும் - ௮ந5௪னது நயனததிலுடைய படம் சயனத தக்கு
எள தனமையல்லவே! அப்படி பாயிறும் ௮2 மறைப்பு இனமா
வுககல்லவோ குணமாயிருப்பத சொல்லாம். தனமாவுக்குள்ள
குணம அறிபாமையல்லகாண, அதெப்படி யென்னிம் 2--மருட
சன குண௰தாகி மலமசி3 சாகிற்கும் - எப்பொழுதும் தன
சகறிபாமையபே குணமாகீய இணவமல மசேதனமாகயே நிற்
கும் -செருடனறன குணமசாகச சிெெதெனறிற்குஞ் வன -
அறிவே தனககுக் குனமாகிய வான்மா எப்பொழுதஞ் சே
மாயே நிற்கும்.
இதனாற் சொல்லிப.2 ஐக்கியவாதி ஆன மாவுச்சுக் குண
மதியாமையெனறு சொல்ல,அலனை மத த அறியாமை யாண
வமல,* ஐச் குள்சாகெனறும்; அறிவு தன்மாவுச குள்ளதென்று
மருளி-செட்த முறைமை மறிவிச்ச2.2.
* மலமே”? “மாயையே? * பருதியை? 6 போதகாரிபம்” (புர
டன்றன? த இவையைரறும் ஐக்கயலாதி, இசுற்குப் பிரகா
ணம் சங்கற்ப நிராசரணம் ௮வன மதம் 1 உலகத். சரயக லூயி.
ர்க்கு மாடையினறாளா- லிருவிசைத்சகையி ஓுருவினைத் ௪௬
மால்-கருமூ9 லட விரிசருசஇிர்போன்.. சறிவாமுவிரித் பிரியா
௧௩0.௮ சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
தேயும்?! எனறும், அவன்மறுப்பு ॥பொதறிபுறனாதி குறைவற
நிறைச் த- காட்சிய சளிக்கு மூட்சியினமுனனாச்- கொதெகசோ
சாழி விடுத்தவாமாடிக் - சொளலோர்காணா தள£மீண் டுழி
தீ- தீர்ரலர்சண் டாங்கு! எனலு2தங்கணுகொள க.
சுப் ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு:
வல்ன்லை (0 னை
அவித்சை புரடன் ரனகுணமெனிழ் - &யிரிறுள் விரவிநிற்
பசாகிய ௮வி.த்தையினை உயிரின குணவிசேடமெனமுல் பொரு
கதமுடைத0, வின்?--புரடனசடமாகும் - சித்காகய புரட்
ன ஜடமாமெனப்பட்டு வழுவாமாதலின்,) அறியாது கூறினா
ய் குருடனான் கனணினகுற்றம் சண்ணினறன குணமோ
கூராய - ஒருபொருளினகண் குதகோடொப்பச்்"குற்ரமு மு
டன விரவிரிழ்கப் பெறுமெனப.த குருட்டுக்கணணிழ் காணப்
டடுதலின்,விரவிநித்தலேபர்றிக சூத்ர முங்குணமாதல் செலலச
மையாலும்,--ழூலமருடனரன குணமா ட௫ித்தாக நிற்கு 2-
அஞ்ஞான த் இர்குக குணிட்பொருள ஜடமாவசன்றிச் ஏததா
க0மையாஓம்,--சவன செருடனரன் குணமதாகச் சச்சென
திற்கும்-உயிரறி * தறொழிலையுடைய சித யாகலாஜும், உயிரின்
கண் கு்றமாய்ச் காணப்படும் றியாமைச்குச குணிடபொருள்
மலமென வேறுண்டெனபதாம்.
இ.சளூனே அறியாமை ஃயிர்ச்குக் குணமெனலும பாடா
ணவா இகள மதம்பற்றி டரிகரித்த ,மச்தினுண்ஃம சாஇசகப்
பட்டது,
மறளைஞானதேசிகர் உளை.
இல்ன மும்மலக்களின நமுரையுணர்,5இ, மேற்
௨ரூ.தீஇரம். ௮த்வீதஇலக்கண்ம், ௧௩0௯
பஞ்சமலங்சளூச்கு மிண்டு கிருத்சச் சா
லவையிர்றின் காரியட்பாடு மொகுச்
தணாத் தரார்.
மேம்மல நெல்லிலுக்கு முளையொடு தவிமிமீப்
போன,மம்மர்செய் தணுவினுண்மை வடிவினை மறை
த்திருககும், பொய்மைசெய போகபந்தம் போத்திரு
த் துவஙகள்பண்ணு, மீம்மல மூன். யினொடு மீருமல மி
சைபபாமின்னும். (௮௬)
(இ-ள ) மூம்மல கசெல்லுர்குண்டாேய முளையபோல வாண
செல்லிலுக வமழும், தவிடு? பால மாடையும்), உமி?பாலக்
கு மூளை காமியமுர், தூய மூனறு மலஙகளு மடை
யொடு தலிமிமிப் ே.பொருகதி நிற்தும்,
போல்
மம்மர்செய் த அ௮வையி௫று எரணவமலமான சானமாக்
னுவிலஸ்மை வ கட்கு மயக்கதசைச்செய் எவர்சரூடைய
டூ.வினை மரைத ஞானக்&ரியைகள் விளங்கக் சாரியப்படா ௪
திருக்கும் படி. பறைத்து நிற்கும்.
இத மாயையைப்போலனறி யசுூயான பதார்த்த
யசசபெெனக் கருசாமல் அதனைச் சடிெனக்ஈர௬இயு, ௮2
மோப்பி5 ததில் விழவிடுச் தகை.
பெொசய்மைசெ மாயையானத பொய்ையுண்டாச்குகிற
ய் போகபர்,தம் போகத்சைப்பண்ணு௮சாகும்,
அசத்தியத்தை மெய்பெனப்பண்ணி, மாயயயான த மன்
ஓடைய பிள்ளைகளாகிய தீறுவாஇசளாகயசையிற்றி னிடத்
இ துண்டாகிய குணசோடங்களைக் காட்டாமல், அசைய ௨௪
சபெனனுது மழைத்துகின்று மிலுச்சயும்; இப்படி யினவ்சள்
தோன்றாமன் மயசக்குகை,
௧௩௧௦0 சிவஞான இயாச் சபக்ஷம்.
போத் திருச் சன்மமறமாவத ஆன்மாச்சு ளிருவினை
தவங்கள் பண் யா லியற்றுஞ் சுகதுச்சகமாகிய பேரகல்க
ஹூம் ளப் புசிப்பித்துத் இருத்திகளைப் பண்ணா
நிர்கும்.
இம்மல மூன்றி இங்கனஞ் சொல்லிப்போரநத மும்மலங்
னோடு மிருமல மி கரூடனே மேலுமிரண்டு மலங்களைச் செர
சைப்பாமினலும் ல்லப் புகாநினறோம். எ-று,
உம்மை யெதிர,ததழீஇய வெச்சம்*
இதற்குச் சுவாயம்பு௮,த்.தம் பார்ககியையிலு மறிக.(௮௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
*வைககை (]) அலைக.
இழ்ச்செரன்ன வாணவ மாயை கனம மிச்த மூன்று மல
வ்சளூம ஆன்மாவை யடைக் த நிற்கு மியல்புலாத 2ல்.
மும்மல நெல்லினுக்கு முளையொடு தவிடுமிப்போல் - ௮ண
ல மாலை கனமமென்து மூனது மலமும் தன்மாவுசகு ௮ரிசிக
ருத் விர முமிடி மூளயும்போலப் பிரகா % சாச்சா சனமும
ஒவாரகமும் உற்பச்து ஏதுவுமாய் இற்கும். --௮னுவிலுணமை
வடி.வினைமறைத் த கினறு மம்மர்செய்த போததிருச் தவக்
மைப் பணஹும் - மூனசொனன மலத்திரயங்களு5 குளளே
யாணவமலமானத;) அன்மாவிலுடைய ஞா௫கேச்சாச் கரிபாரு
பங்களைதச் தடுக் தநின்று * மமத் தவா கல்காரல்களைப் பண்
ணி விஷயங்களைப் புசக்தசவனாசப்பண்ணும் -பொய்மெய்
செய் - மாயாமலமான த பொய்மாகிய தேகா இகளை மெய்யெ
ன்லும்படி. மம ச்கதிவைப் பண்ஹும் --போகபச்தம்-கன்மமான
அ விஷயபோகக்களிலே தவச் தலச்-சப்பண்ணும். ௪கலாக
ச்ச மூன௮ மலமு மிவ்வாறு செய்துறித்காம்.--இம்மலமூன நி
௨--ர.5இசம் அத்விசஇலக்கணம், ௧௩௧௧
ஜோடு மிருமல மிரைப்பனின்னும் - இச்சு மூன்று ம௰ங்களையுள்
செதறுத் துவ தரதிலால் உபசாராத் மலமெனனலு சாமதகையுடை
ய திரோசாயியையும் மசாமாயையுமாக விரண்டு மலத்தையு
மேற் கூறுவாமென திகனபொருள.
*து.ச்சாதனம் - மறைவ, * மமத் துவாகங்காரம்- எனது
யானெனபத
ஞானப்பிசசாசருரை வருமாறு,
வைகையை (0) கை கனவன்:
கனம மாயை மலலகள நிரைகிறை நிற்கும் மூழறைமையு 2,
அப்படி யே செய்யும் பிரதான கருதஇயஙகளையு 5) சேஷ்பாச
க்களையும் செப்புகின ரோமெனறு செப்பு£ன மர்.
மம்மர் - மயச்கம், -உண்மைவடிவு - சாவஞ்ரும தவ சர்
வகர்தஇருத் தவ ரூப சிவத் தலம். மாடையும் கனமமும கஞ்
சிஞ்சூத,ஐவ கஞ்சிசகாததிறாச் தலப் பிரசமானாலும் நிரதிசய
சர்வருஞ.ச். தவ சர்வகாததிரு5,தவ விரோதிகரொனபது சாற்
றப்பட்ட த, சனமகாரிபம்.-போசம்ஃ போகவேசன விட்ப௯
கதககமோகம, மாயாகாரிபம்.-4 பந்தம் . சலாதி, மலகாரி
யம் போசதிருச் தவம - போக்க £ரியாகர்ச் இருக தவம,
போகாசதச்தி காத்திரச தவமுமரம்.
மற்றவை வெளிப்பொருள.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ணக (ணைன
மேலே சன்மமோ டதனமமாயெச் கு றப்பட்ட சன்
மமலமும் அமன்பின்னாக மீச்சமா யருவாயெனச் கூறப்பட்ட
௪௩௧௨ சி௫ஞாஸித்தியார் சுபஷூூம்:
மாயாமலமூம் ஈணடுக் கூறப்பட்ட ௮ணவமலமு மாகியகிம்ம
ன௮ மலகசளும், நெல்லுக்கு முளை தலி டுமிபோல் உயிலாப்
ட5திதத கினறு:முறையே போகமும் பக்சமும் போத்திருத் த
வழ ௦ பண்ணுவனவாம். இம்மலங்கண் மூனரனோடுக் கூடிடின்
௮ டம் 6ப்பன வேறுமிருமலங்க ஞளவெள பசாம்.
இ.த நிரனிறை.
கனமமலம போகம் பணனு$லாவத, கெல்லிச்சனுளதா
இப முூராததற் சததி மூளைத் சோற்றுவிககு மாறுபோல,
உடிரினசட சுகதுகசங்களை முதற்காரணமாய் நினறு சோற்று
வித்தல்,
மாயரமலம பககம் பணணு5லாவ.. மூளைத்தற்கு லு
கூல்ஞ்செய்து உடனிற்குக் தவிடுபோல, ௮ச்சுசதுக்கல்களாண
௫2 சேரனறுதர்குக தணைககாரணமாயத் தீனகாரிபமாகிய த
கரண மூசலியவற்ரையும &யினாயு மியைவித த நிற்றல்,
ஆணவமலம் போததிருக தவம் பண்ணுதலாலத, ௮ம்மூ
ளா ௮ சாடுத தோனறுதறரு நிமித்தகாரணமாகய உமிபோல,)
அதசதோறறத்திற்கு நிமிதககாரணமா யவரறை முறுகுவிச் த
நின; ௮௪௬௧ துக்கங்களை உயி நுகருமாறு நிலைடெ௮த் தத
லென்சகொளக.
“ பகதமபோகம்போனிறுத்த லும்-௨௧௩3 தமாயை வினைம
ல,ச,த”' எனருர் ஞானாமிர்த நூலுடையாரும்
முளை தகுபெயர்.
முளைதவி டுமிகள் பகதததிற்கும் காரணமாதல் மாத்தி
னாம்கும் உவமையாயின,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வலக (0 அகம்
முன்சொன்ன மூன்று மலக்சளும் ௮சாதியென்றம்,தன்
உ தஇரம். அிச்விசஇலச்சணம். ௧௩௧௩
மபோ,சச் மமைச்சுமென்லு மாளாச்சனை சோகக் தோன்
2 வருளிர்செம்சருர்.
மூம்மலசெற்லிலுச்கு முபொு சலிமிப்போல் மம்மர்
செய் தணுமிறு எமை வடிவினைபறைத துரினறு - மூன் ௮அமலக்
சளூ௦ செல்லுச்முண்டான முையுச் தவிடி மூமிபுமபோல மயசச
சரையு5-ய்த,நனமாவுக் கு மையான சொருபத்சையொ
ருசரறுச சோனருமல மறைத தகினறு,ஃ-பொய்மைசெய்போ
கபம் போத்திருத் தவங்களபண்ணும் - பொய்யை மெட்யெ
னறு மயகரு£ர போதிதளாயும் ௮சலுடன சட்டுப்பட்டு நிற்கற
புசிப்டையு மகதப புசப்பி2ல இருதறிகளையு மூன்டாக்சாடிற்
மும் இவையனறியும்,--இர்மல மூன்றிஞெ.ட மிருமமமிரைப
பனின்லும் - இகத மூனறுமறத்தடனே மேலும் இரண்டுமல
ங்கூட்டிச௪ சொல்லப் புதாநினேன.
இதனாம் சொல்லிய த,;தணலம் மாயை காமியமெனஐ மூ
ன்று மலலகளர 2 மடக்கசைச செய்து அன்மரூபதசை மறை
ககுமெனறு ட), இசதமூனறு மலச தடனே மேலுமிரண்டு மலக்
கூடடி.ச சொல்லுரோமென்லு முரைமையு மறிகித்த த.
சுப்ரமண்யதேசிகருனா வருமாறு.
அவவை
மூம்மலம் - மேலே கனமமோ உட தன்மமெனக் கூறப்ப
ட்ட கனமமலமு ர, அசனபின்னுச நித்தமா ய௫௦ாயெனச் ௯.
௪ ப்பட். மரயாமலமும, ஈண்டுச் கூறப்டட்ட தண வமலமுமா
சய மூன்று மலம்சளும்,ரசெல்லிலுக்கு மூளையோடு ததிரிமிப்
ேபோல் - செல்அச்கு மூரயோ0 சகி டுமியும்போல்,--அனுவி
ஓன்மையடி.கினை - உயிரின்சொருபத்தை,-- மம்மர்செய்து ம
க௩௧௪ இவரானித்தியார் சுபக்ஷம்,
ழஹைச்துநின்று - மயர்கத்திம் கே.தவரகப் பசஇச்.ஐ நின்௮,..-
பொய்மைசெய் போகபச்த போரச்திருச் அவங்கள பண்ணும்
மூறையே பொய்மைசெய்யாகின2 போகமும் பச்தமும் போச்
இருத் தவமும் பண்ணுவனவரம்.--இம்மலமூன்றினோே டினனு
மிருமல மிசைப்பன் - இம்மலங்கள் மூனநினோூில் கூடிகினது
டஈ திப்பன வேறுமலங்க ஞா வென்பசாம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை
அணணிமவோரு[ 300/5 அ
மேத் ஜொகுத்தப் போச்சி மாபேய மலத்கையு*
இிரோதரயியினையு முணர் த் தரா.
மாயைபின் காரியத்தை மாயேய மலமதென்
௮, மேயுமும்மலக்க டத்தர் தொழிலினை யியற்நவே
வுந, தூயவன் றனதோர்சத்டு இரோதான கரியதென்
று, மாய்வரிம் மலஙகளைந்து மணுகககா யணைகதுகிற்
கும். (௮௪)
(இ-ள்.) மாயை மாயையின காரியமாகிய கலைமுசலிய ச
யின சாரி.ப ததவ சமூகங்களை மாயேய மலமெனனும்
ததை மர பெயரைப் பொருந்தககூறியும்,
யேய மலமதென
௮ம்
ஏய மூம்மலல் ஆன்மாக்களித்திற் பொருகதிரின் ரண
௪ டத்மர்சொழி வமுசலிய மூன௮ மலல்சளூ5 தத்தத் தொ
லினையியற்ற மிலினைச் செய்யும்படி செலுத்தப்பட்ட ௪2
வேகுச் தூயவன் தனான செவலுடையசத்தி யானமாவிலுடை
தனசோர் ௪த்இ யவுஞ் செவலுடையவச் தரிசனத்தை யா
இரோதானகரிய ககவொட்டாரமன் மறைக்கையால்) இகற்கு
உ--ரூத்திரம். ௮.ச்விதஇலக்கணம். க௩கடு
சென்றுமாய்வச் தூதோோரதாயி மறமென்றும், பெரியோர்கிள
சொல்லுவர்கள்.
இம்மலல்களை இக்தப் பஞ்சமலக்களூ மான்மாச்சளைப
க்து மணுச்களை பொருச்திரினறு சத்தம சொழில்சளைச் செ
யணைச் தநிர்கும். ய்.ஐ நிற்கும். எஃறு.
சிவ௪த்தியைப் பதிபதரர்த,தமாகக் கூறியிருக்கப் பாசமெ
னழஜோதிய செனனெனின ? அதச் சத்தியிலுண்மையை விசா
ரிசசற் சவனுடனே சமவேதமாயிருககற த பதிபதா£ததமேயா
யிலும் ௮ச்௪த்தி பாசசசைப் பினசென்று பரிபககுவம்பணாணி
சசெலுக் தகையாற் பாசமெனறுபசாரமாசக்சாரணப்பெயரா
ககக கூறபபட்ட த.
ஈஇரோதனாசிற்சத்தி சமியார்ச் கவறருல் விரோதஞ்செய்
தார்ககும்பின் வீசி? “ஈசனது ௪கஇமல மூனநினையு மேவதலா
றஃபரசமெனுமபேரதறகுப் பால்கு.” சினமருவுதிரோதாயி க
ரணையாகத இருஈதிய சததினிடா தஞ்சேறுமனறே” எனவறிக,
இற்குச் சுவாயம்புலம் பார்ககயை மிருகேநஇிரத்று ம
திக.
ஈஇருகாழிமன் கட்டுமப்பாசற்கண் மூன்றவைதான??
லிருகஇகளேபிணைம் தளதேமிணைகதவப்பாச - மோ.தலேோ??
யோ இயவிவ்வினை-யொடுங்கிய257? எனவறிக, (௮௭)
சிவாக்ரயோடுயருனா வருமாறு.
ம ண்ண்று வல்ல
மாபையின் சாரிபத்சை மாயேய மலமசென்றும் - அகத்
சமாயர சாரியமாரயெ பிரகிறாத்இப் பிரகாசா 31 யதார்த்த ஞா
௧௩௧௭௬ சிவஞானித்தியார் சுபச்சம்,
கல்களைச் செலுச் தம் சம்பக சதை யுடைத்சாகையரல் மகா
மாயை யொரு ॥லமெனறும்,--
ஏயுமும்மலங்க டத்தாசொழிலினை யியற்ர வேயும் தூயவ
ன ரனசோர்சத்தி இரோ,சாயி கரிபதென்றும் - தனமாககளை
ட்பொரு5இன தணவமாபைசானமிச மூனறு மலல்களும் தங்
கசா சங்கரா €ரிபைகளைப் புரியும்படிசகு ௮திஷூடித்து நீற்ட
தாகையால் நினமல சவ ஸமேத தஇரோதான சத்தியை யொ
ருமலமெனஜறும்,
அய்வர்-விசாரிப்பர்சள.
விசாரிப்பகாவத 9௪2 மலமல்லாமலிருசசவும் கரா
தீருடைய அ௮சாரிபனாக் திராதாசாரிப ரெனறததபோல மலத்
ை.பஇிஷடி ச். நிற்கையான மலமெமென ருதிசகமாமென
(.... இ), அமை
௨8-3௦ 87௦, .. சாஹா ாஹெபாறி முகி
ஹவா நட ரஹிகா ஸ்ரிவா? | ய$4ா_௨- வ.க. நா
ஸூ
லெவ வாறாஉ௫ ஜவ வா 222 ॥ ஐ.கி.
இம்மலற்களைை த மணுக்களை யடைச் தநிற்கும்-இச்,த மல
வ்களைகதும் சசலராகய அனமாக்களைப் பொருக்இ நீரகுமென்
திசனபொருள,
* அயதார்த்கம் - பொய்,
அதிகம கா32௧ - ஹ அவ னுவிய2 வாஸொலா
௨7 விவா.ம.53 | 882௯9-2௮ சாயா அ ஸா கி ர ள் மி
றொயிகா ॥ விரு பவடிவெரெ சயெரெவிவா
ம 59 -சவபா-5 | ௨கி,
௮.பா.௰99 . 892௧8.) 8ஹாராயா 8ாயொ௫ம 8௦௦
௨-௫ இரம்: ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௩௧௭
90௫ | அிசிராயா நகறீறாகி? வாறாகெ! நா.
ணக?தி.
சிலட்பிரசாசத்திலும், பொ_த-௨0-வத,; செ, மோக.
௮யிர்கடெறு முடஞய்நிர்கு மூலலாணவமொனற மூயக்கீகி
ன், பாகமிக ஐ.சவுரோ தாயியொனறு டகர்மாயை டொன
படர் கன்மமொனறு, மேசமுறு சரணமொடு புவனபோகச்
செயலாரு மாமாயைச் இரட்சயொனசென ,முகமல மைக்தெ
னபர்.??
தல் தனமஞான தசைச் தடுச்சாதற்கு ரீர்சொனன இ
சோதசான சத்த?.ப போதம், ஆணலமல மென்ப தொனம
சேண்டா! ஜடமானத சித்தாயிருககிற துன்மாவை டெப்டஉ
தடுக்கும். இதன்றியும் வியாபசஞயிரு5£ற தன்மாவுககு 3௮7
ணமூம் கூடாசென்னில்? தனமாவுச்கும் ணலமலத் தசகுர
௮மாதஇி சம்.பாசமாையால்) ௮55 மலத்திஐடைப சசியா
னத ஞாாச் சகு பிரதிடச் தமாயிருக்கு ,. இசனதியும் ௮௪ட
மானது ஜடச்தினாலே பாதிசகப் படிசிசொழிய அஜடத்தி
ஞால பாதிககப்படா.த என்வரளெப்படி யான்மாக்களுககு
ப்பாதகமல்ல,) அப்படியே எற்வர சமவலேசையான ௮௪9
யும் தனமாவுக்கு பா,சசமல்ல. ௮கையால் சிச்சகானத ஜடச்
தினலே பாதிசசப்படாதபெமுது பின்னை மெஇனாறே பாதி
க்சட்படும்.
ஜடம் அஜடமென் நிரண்டெவஸ் தவல்லோ வுள்ள.) ௮99
டமாயிரச்சற தன்மாவை அஜடமாயிறாக்தற தன்:மாச,ரம்
பாதிக்ருமென்னில்? அட்பொழுக பாதசுமரயிருககற ஆன்மா
அுச்கு சாசும்வரும். அசனெனனில? அன்மாவுச்கு யாதொன்
௮ பாசகமாம், அதிலடைய காசே முத்தி; அச்சப் பச.சகதர
மல்லாதபொழுழ் மூத்தியேயில்லை. ஆசையால் ஆன்ம இற்சச்
௪௩௧௮ வளஞானித்தியார் சபக்ம்.
இ பாதகம் ஜடமாசிய தணக சத்தியேயென்று அங்கேரிகக
வேண்டும், ஈட
கூல் நனமாவுக்கும் ணவ மலத்துக்கும் ௮காதிசம்பர்
தீம் சொல்லப்பட்டது, இணவ மலத்தினலே தனம௪ததி ஐவ
ரிசகப்பட்டுசோ, ௮ப்பிரசாசமாகப் பண்ணப்பட்டசோ! தன
மாவும் இனமசிழ்ச,ததியும் அபின்னரூப மானபடியால் ஆனமசி
ச்சததி அவரிசப்பட்டரெனப் போகாத.
விபுவாகையால் அப்பிரசாசம் பணனுமெனனில் ? பிரகா
சழ. தகக அப்பிரசாச மாகறபொழமுது மாசமேயாம.
அகையா லிரண்டுவ் கூடாத.
பினனை யாணவமலம் ஆனம சிற்சத்தியை யேதுபண்ணிழ்
செனனில்?சித்சத்தி விபுவாசையிஞலே நவரணமுல் கூடாத)
நித்திபப் பிரசாசமாகையினாலை அப்பிரகாசமுங்கூடா.த; ௮௧
னி௪ச்தியானது மணி இர ௮௮% ம்சவினுலே தசெசப்பட்
டும் பிரகாசமாக ஜ்வலியாநிற்கவும், உஸ்போடகாதி கரியைக
ளைப் பண்ணமாட்டா ததபோல), தனம சிற்சத்தியும் த வம்
ல சத்தியினாலே தடுக்கப்பட்டு நிதஇபப் பிரகா பாயிருந்தும்
ஸவகிஷ்டையா யிருப்பதொழிய இச்சாஞானச் கரிடைகளாற
சாரிபப் பிரவிர்த்தியைப் பண்ணமாட்டாமனிற்கும். அகையர
லாணவமல சச் .பானே னம ழ்சத்தியை இச்சாஞனக்
தரியா காரியப் பிரவர்.த்திகளைப்பண்ணாமல் தகும்.
இதசக்குமேற் ௪ல்கை.
இருச்சீரியாரூபம்,) தனம சிற்சத்துயென்று மு்லேசொ
ல்ச்ப்பட்டது. ௮.2 அறியம்படு தம் பண்ணப்பிற தலில்
லாதபொழு தில்லை. இக்க. ஞா.திரு சர்த்இருச். அவ ரூபத்.தக்கு
அனனியமா.சச் காரிடமேயில்லை, சையால் சிழ்௪த்திக்குகாரி
யத்தில் பிரவீர்ச்திவாராமல் இண்லமலம் தத்ருமென்றத எ
௨-க்இரம். அச்விகஇலச்கணம். ௧௩௪௬
ப்படிக்கூடும். காரியமென்றுகொனன ரானக்ரியபைகள் விடஇ
ரிச.சமாகசசிற்சத்தயெனப மொனறில்லை எனனி !?ஜஞோசச்கரியா
சசதிகளே னம ஸ்வரூப ௪ற்-௧இ யல்ல. ௪வருட்சிற்கக தியம்
ஞானக்கரியா சதஇயும் பிரிவற்ததறகுப் பிரில்சொல்லும் ௨
பாயமாவத,ஞான க&ரியையாவ பிரரவிஷயம். விஷயம் பிர
இ.சாம் இது 2௩த ஸ்வரூப சித்சதஇமிலுடைய காரியம்.
யாகசொனறு பரமார்த்தமாததிரம் ஸவரூபமாயிருக்கு த.
௮.2 தன்மஸ்வருப இற்சத்து, ௮௪, சிற்சத்தி ௮வினாுட,சமாக
வே ஞானக்சிரியைகள் ஐநித.த ௮௪ காரியமாகிய ஞானக்கீறி
ஈயகள் ௮ணவமலத்தினலே தடுககப்பட்ட து. ஓகையால்வி௨//
யம பிரதிஜானக சரியைக ரஞணடாகாமலிநக5.த. இதனால
சிற்சதஇி காரியமாகய இச்சாஞானக் கரியைகளே யாணவமல
தீதிஞலே தடுககப்பட்ட து.
25-௧௦ வளுளெ சுஜலெஜமற-ஒவஹ 2 கிர
ஷாறொநய- 202 | சூவர ஸா ஆய-கா ஹசி
வ 97 ௧2௯ெந ஹெ.ச..நர ॥ ௬.நா2கா௫ ஹயற-கு
ஜாவா ஹி.சாஏினொ | கஜமாவி.கிறொல-ஐ
சா ரசி.மி.) சரா ஜமா.5_ர$ | கிதா உலெ00.2
வால 30.௪ நாஜலெ_ந.ச- | ஹா தீயவசாஹெ
சொ௱ண-ஐ.நா$ீறறொயமா ॥ கிஹாஜல ஜயாஜொ
ெவச்யால 90 அசுகெரவாய)2.௪ | ௬0௮ ஐ53௦
வாவி ஆய: வ, வி.நிமி.ச( ॥ சூ. _நா.சா ஸுர
குவாலெரா வி.மாராகி வாயகாம 26 | சஜாராரக
கி ஜிடர.5_ந2 | ஜலெடுஜெவா
ஈாயஷீரகி த.ம வரா அவா ர5 | 8௦
௪8௨௦ சிவ்ஞானிதியார் ௪பக௨ம்,
ஜு௦ தஹாசி யாக) 85-28 சாடு ॥ ௬ மாகி
விஷய ற் ஈகொயககா ச தா? | ோசிகி௦
சி,ய2.௪ க ன், மாகெராவ௱ண௦ கவா | ௯ ன், கா
ஸ்ரிகர.கிவ-ஹி அகரா உறவி ணஸொமமசெ
ஹ ராமாவிஐு-ஒவகவா உ நாவி) ஷ௦.ம..த2 ||
நாவ ப் காஸ்ாரிகண ௦லி5 £ஈஸாரிகூ௨) வ௦.ம_28 ௨-7
காறுஹா 3), காஸொவி ந.ராஸா ஜாவஸரிஷ 90-௪॥
அச ஹய-2௦ கடியெறா வெ ஷஹொ ஹாக$ீாா। ந
அவர _தி9-725 2.நஷா அகெவதோவக ௯.௪ ॥
நாவ) காஸ்ாரிகாண௦ கிஷ௩காய...வ 24 -௪-3நடு
கி,ய2.ச.மி௰.சா ராகி 8-20:3) பக தி றொ ஹி ா॥
செ. நவஹெரட்கமீஹஉ 33 ௨) 8உ௪3வி வாவகெ |
சகி ல வய 90599_நதவ ஊரு சிலி, ॥ தி
ஸொஹி2.சாஹி காயெ.3ஷ-௨ந வாணிப வச.
செ 1௨ ரக் கிர மாற-ஒவிணிருகி கமி.சாவாஸ
௫ ॥ செ௮லி௦8 பக.௪-2வ 2 வீரஹெந கராஅத | ந
ஹி.பஹாசு யா காய.-2௦ தத்! ௯.2-37கூ! வ
22 || கெ காய. அசிறாயா_ந௦ 80௨. கழி.சாக
முடி | கி. ரலாஸ-ாகா யணாகி காய.ரா.௪.4ஒர௦க
|, சகி 2ெவுக.2.3வ பதிக, ரசி கி, பபொய..ச8|
சுகிமாகஹ 5) மாழொகள ஈசஅிமாமு 8௨ஊ்ப௮3 |
உ.ஃர.தஇரம். அ.தவிசஇலக்கணம், ௪௩௨௪
௨17.௪) ௯௦-39வி ஷ௦ஈப௦ய$ அசுகாய.சா ஷப
தி அகி
வ௱ாம.ஜா ஸ் ஹூவி.அிற-ஒ௨௦ னதும் வ3 ௮௦ |
ஹஃ௮3.சஹ_ சி08ய௦ .க.௩0௫9.ழ நிற 92௮
இ. ஹி ந) .மிற-5ல _சசகாய- ௨.௪.) ௧௦-2௦ வெ௨.ரா
அசடு | .நஜாயெ 5.௪2 காயமாகிறொயாரஃமா
சமி.௧9.கி ,
தணக மலமானத தனமாவிலுடைய இச்சாஞானக் ஈரி
ைபகளையே தடுக்கும். ஸ்கரூ..-ஞானமான த % ஸ்லநிஷஆடமாயி
ருச்குமேன௮ சொன்னீர,திடைபற்று சுவகநிவஷடமாயிருக்த சச்
அக்கு * ஸ்வசம் கேச 0 நீ ள்வசம் வேத்யமாகிய ஸ்வரூபா
லு சச் கானம்வேஹு 0. அத காணாமலிருச்கையால் ஸ்வரூப ஞா
னத்தநையே யாணவமல மாவரிச்தசெனனவேனு மெனனிட1
௮.து அப்படியல்ல,
௩ ஸ்போட்கம்-கொப்பளம், * ஸ்வகிஞ்டம்- சனனிடத்தி
லிருககிற_த. ** ஸ்வசம்லேசக 6 - தனனைத்தரனறிகை, நஸ்வ௪
ம்பைத்பம்- சன்னலை சானி பப்ப,
அன்மா நித்தியமும் விபுவமாகிய சிற்சத்தி ஸ்வரூபஞா இ
தும் சட்சக ப்ரகாச ஸ்வரூபமாயிருக் தம் 6 செ௱ராஇப் பிர
சாசததிஞலே பதார்த்த தரிசனம் பண்ணுவ தபோல், தனமா
வும் வியதரிசனங்களி?2ல மாயாசாரியமாகிய சலாஇதனை!
ஏ பபேக்ஷித்தும் 4 ஸ்கரூபாலுசச்.சானத்திலே சிவலுடை ய ப
சசசத்இ யோகத்தை படே௬்ஷித் த முண்டா மதல்ல தண்டா
சாத. கையால் பராசததி போகமில்லா சபடியாலே ஸ்க்ரூ
பாலு சச்,சான.மும் கூடாமல், மாயாசாரியமாசய சஜரஇ யோ
சமில்லாதியடி.யாலே விகூயாலுபுவ மிற்லாமல் ஸ்லரிகூ டிந்த,
௮௪
க௩௨௨ இவஞானரித்இயார் சுபுகூவம்.
இருட்டிலே விழித்த சண்னுச்குப் பிரசாசமுல் செடாமல் வி
௦ய௪ சரஹணணமு மில்லாமலிரு5,ச.தபோல விருப்பன,
$ செளராதி - ஞரியன முதலான, *] ௮பேட்டித் த -
பற்றி 4 சொரூபாநறு சர்சானம் . சொரு..சதியானம.
29-௧௦ உம... மித ஹதாவக வி௮சி டு
பிரவ க.3ஹில்யெ | வாஸாவ௦ ஸரா௦மவ௦ வாஷீள...
ஓவி தா.ந5மா ॥ 8,
சால விஷயிகமாயிருகசற தஇனமாவிலுடைய ஞான கக
ரியைக த் தடுத தககொணடு நினற வாணவமானத;, நெல்லி
னுடைய நுனிககமுதத ௮௫௫75. தக €டகசொடுதத ௪தறு
விட சீஉசினாற்போல; கலாதஇியோககதிஷலே ஏகப்பிசே௪
சீதீலே யாணவ்ம கிககுகசபொழமு2 ஞானச சீரிபாபலம அப்
பிரகாசமாம். ௮ற்பபலமான தகொணடு தனமாவை யணுவென
௮ இரச அணனுத்வ - ஸம்பாதச மாகசையால் மலச் துக்கு த
வைமென௮ பெயா
4 சம்பாதகம் - உண்டாக் சத
௧,௦௧௦ 8702௦ , கர _நாஜி 962 ௨௦௨௩௦
வளு-௯௦ வறிகி_தி-0.2 ட | 2-௮ கயகவகடு்
/ப௦ ஜாயார்கிதாககாஹ 9 தீகி.தி.
சலாதியினாலே பச்இக்கப்படுகையினாலே ௪சலென ௪2.
ணித்சாஷாமை.
உ---ர.தீஇரம். அறத்விதஇலச்சண்ம். க௩௨௩
ஞானப்பிசகாசருசை வருமாறு.
வவணகைகை() வனாக
இருமல முண்டென்ட இசைக்கன்ருர்.
மாடையினகாரியதசை -மாயாகாரியக் கூட்டத்தை, மர
வேய ம௰மதெனஅம் - மாயேயமலமதெனறு போபெற்ற மல
மொனசெனறும்,;--ஏயு மும்மலங்க டதசசதொழிலினை யியற்ற
வேது தூயகனறனதோர சத்தி திரோதரனகரி.பன அம்,--
பாசங்களை த தததங் கருக்இியங்களிம் செலும் தக திதா
னசற்இிபெனறு பேர்பெற்ற சிவனது ௪5தியாயயே மலமொன
ளெனறும,-தய்வர் - விசாரிப்பார்கள். -மாயாகரரிபக கூடட
தசை மாயையினடச்கி மசாமாயை௯யக கூட்டிப் பஞ்சம
மெனறும் வெரு௮௪னமுண்டு; ௮2 லறிச.-- இம்மலக்க ளைச
அம்௮ணுக்களை - தனமாக்களை,--௮ணைச் அ நிற்கும்-பொருக்
இயிருககும்.
சிவஞானயோகுியருரை வருமாறு.
வல்வை (ணன்
வேறு மிரு:௦ல மெனப்படுவன, ௮ச௪ச.தக்க விளா வகட்செ
ல்லாம் இடமாய் நின, வியாபசமாகய வான்மாவின் அறிவி
ச்சை செயல்களை ஏக?சப் படுத் தவதென மேற்கூறிப்போகத
மாயாகாரிபமும், ௮வ்வமலக்களை யவ்வத்தொழிலிற் டமி ௪6ப்
பாகம் வருவிச்குஞ் ச௫௪த்இயுமாம், அவற்றுள். மரயாகாரிய
ம் மாயையி ஈடங்குமாயிலும், பர்இிச்.சற்கட்படும் வேற்றுமை
பற்றி மரயேயமலபென லேறுலைச் செண்ணப்படும், அம்ம
ற்சட் கலுகூலமாய் நின்றுசெய்யுள் சல௪த்தி பராசத்இியின
டக்குமர்பிலம், தொழில் வேற்றுமைபற்றி உபசர்ரத்தாநி தி
௪௨௨௪ வஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
சோதாயியெனர் வேறுவைச் செண்ணப்படும், இவ்வா தில்வை
௪ மலமும் உயிர்தோறுகினறு செய்யும பக்தவேறுபா0 கனா
சொள்க வெனபதாம்.
திரோசான கரியென்பத இ?ரோதானத்சைச் செய்வ
ன்லும் பொருட்டாய வடசெரல்.
அரம்பவழகியருரா வருமாறு.
சைவக் () அனலை
இர்ச மூன்று மலமுமொழிய மற்றையிரண்டும௰மு மருளி
சசெய்கருர்,
மாயையின் காரியத்சை மாயீய மமமதெனறம் -௮௪,5௧
மாபையினகாரிபசை மாயீயமலமெனறும்) அசகாரியட்டடுத
அக்தை,--ஏயுமும்மலங்கள் சக்தச் தொழிலினை யிபற்தவேவுச
அ யவன்றனகோர்சத்தி திரோதானகரியசெனறுமாம்வர்-தன
மாவையகாதியேபொருச்இரிறத்ிற மூன்றுமலல்களினகாரிபமா
ன ஆஐண்வச் தச்குள்ள வஞ்ஞான தசையும்) மாயைச்குள்ளபெொ
ய்யைமெய்யெனகையும், கன்மச் தச்குளள புண்ணியபா வதை
யும்) தகவிப்படியே ௮ச்.5சதசொழில்சளைச்செய்யும்பஒி. செலு
தி.தூ சுச்சனான பரமேசுரலுடைய சசத்இகளில் ஒருச,சஇ
யை இரொ,சாயியென்றும், இருவருளினலே தசாய்கழ செ
ல்லவர்கள் அறிலாலுபாச்ச பெரி2யார்கள்.--இம்மலக்களைச்
௮ மஹும்களையணைக் த நீற்கும் - முன்சொன்ன மூன்று மலங்க
சரம் இச்,சவிரண்டு மறல்சசூம் த5ப்பஞ்சமலல்களு மான்மாக்
கை யர 1தியே பொரும் இநித்கும்,
இச்னாத்சொல்கிய ௪ அசுச்.சமாயையின்காசியச்சை சாரி
உழரயியமல மென்றும், எல்ல ரமலக்களையும் காரியப்ப சத்து
௨---சூதஇரம். அத்லிதஇலக்களம், க௩உடு
லசயிஞுலெ செ௫ெனுடையசத்தியிலே ஒருசத்தியை மறமென்று
ம் சொல்துவர்க ளெனறும், இச்,5 ஐந் தமலங்சளு மான்மாவை
ப்பொருச் இரிற்குமென்று முறமையு மறிகிச்,5 த.
சுப் சமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
அணக வணனாகை
(வேறமிருமமபெனப்பரவன) மாயையின்சாரிபத்சைமா
யேயமலமசெனறும்- ௮ சுக, தசக விரை*கட்கெல்லா மிமா
ய்டெனறு வியாபகமாகய நன்மாவி னறிவிசசைசெயல்க௱ யே
சசேசப்படுத் தவசென மேற்கூறிப்போச் தமாயாகாரி.பமும்,4
ஏபுமும்மலங்கள் தத் 5ம்தெொழிலினை யியற்ரவேவம்-பொருச்தி
ய அவ்வமலங்களை யவ்வத்சொழிலிற்படுத்திப் பாகம்வருவி கரு
ம் திரோதானகரியத துயவனறனசோர் சசதியென்௮௫மாய்
னர் - மறைகலைச்செய்வதாகிய சிெவ௪சத்இபுமாமென௮2 கூறுவர்.
அவற்றுண் மாயாகாரிப மாபையி னடக்குமாயிலும் பர்இத்தற்
கட்படும் வேற்றுமைபற்றி மாயேயமலமென வேறுவைச்செண்
ணப்டடும் அம்மலங்கட் கலுஉ௰மாய் நின௮் செய்யுஞ் ௪௨௪
தீதி பராசத்தியி சடக்குமாயிறும் சொழில் வேர்றுவ 2 பற்றி
யுபசா.ரத்சோற்தி?ரரசம௰்ெ பன வே௮வைச்9ச.ண்ணப்படும்.௭
இம்மலங்களைச் தம் அணூச்சளையனைச் அ நிற்கும் - இங்லா நில்
னவர் த மலமு முபிர்ரொறுகின்௮ செய்யும் அர்த கே௮பாடு ச
ண்டி தொள்க.
விலைகளை லாககளாள் வண்கை கய்கைய வ வணாகத்ளலாகலை ககக மாயைகளை கைவைக்க கயமை னனைவ வனத்
௭டர்
,சிவஞானத்தியாச் சுபக்ஷம்,
மறைஞானதேக௫கர் உரை:
ணை000 2210-9 டை
இங்கனஞ்சொல்லிய பஞ்சமலங்களுட ஞான்
மாடொருநதிச் சசலாவத்தை யுறமா
அ௮ணர்த்தகிருர்.
மலமாயை கன்ம மாயேயந்திரோ தாயிமன்னிச்,
சலமாரும் பிறபிறபபிற் றஙடயித் தரை8ழ்மேலும் நி
லையாத கொள்ளிவட்டங கறககென நிம்டத்தன்கணல
மாரு மிறைவனாணை யாலுயிர் நடககுமன்றே. (௮௮)
(இ-ள்.) மலமா
னண்ய கனம்
மாயே யக
திரோதாயிமன்
னி
சலலாரும்பிற
ப்பிறப்பிற் றங்கி
யிச்தரை €ழ்
மேது நிலையாத
கொள்ளி வட்ட
ம் கறங்கென நி
மிடத்தின்க ண
லமாரு மிறைவ
ஞாணையா கிர்
சடத்கு மனறே,
இதற்குச் ஈம் இ.பச்சதிக .
- அளமாவை யணுசமபஈ,சமாகதிய வாண
வ மலமமு 1, அனமாச்க ளறிவை யியக்குமா
யையும், தனமா 6சடொழிலைசசெய்கையி லு
ண்டாய கனமமும், மாடைபையின காரியமாக
ய மாயேயமலமு.௦) ஆனமாகக ளறியவை மய
ச்குர இி2ராதாயியு.௦) அகப் பஞ்சமலத தை
யும பொரு£திகினறு ;
போக்குவரமையுடைத்சா யிருச்சப்பட்ர
கின்ற சனன மரணங்கவையடைம் இதப் பூ
மிமுகலி.ப மூனறு லோகத்தினக ணினறுழ
னது, அஃதெனபோலவெனனி௰் தனசகொ
௫ கிலைமையின்றி யிருககும் கொளளி ஒட்ட
வ்காற்றாக யொரு நிமிடத்தி லகேசம்பிரகா
ரஞ் சுழலாகிற்கும். அதுபோலதன்மாவு நன
ம பொருகதிய கர்.த்தாவிஐுடைய இருவா
ணையாற் கன்மாலு குணமாசு மேல்€ழ் ஈடு
விற் பொருக்தாகிர்கும்.
(2௮)
கத்த சுவ வவைவைவைவளைள வைககைள க்ளப்
௨உ-ரத்இரம்: அத்விழஇருச்சுணம். ௪௩௭
சிவாக்பயோ௫ியகுரை வருமாறு.
வவ்கடு அவல்
மேதீசொல்லிப்போச்த மலவ்களைத் தொகுத் தணர்த்,சல்-
மலமானபைைகனம மரமாயேக்தி?ரோதாயி மனனி புபிர்சல
மாரு:0-தணவமலம் ௮சுத்சமாயை கனமம் சச்தமாயை திரா
தானத்து இவ்லைச்து மலமும் பச் இக்கையிஞலே விபுவாய்ப்
போக்கு வரத இல்லாம லிருக்கற தனமா வேகசேசத்மைய
டைகது போக்கு வரவண்டாம். போச்குவர வ௮ண்டாகே,--
இறைவ ஞசாயாற பிறப் பிறப்பிற் ஐங்கி பித்மரை இழ மே
லம நிலையாக கொள்ளி வட்டக் கறல்சென நிமிடத்தினக ணி
யல் பாரும் சடச்குமறே - சிவாஞ்ஞஜையினாலே சனமானு
குணமாக சனன மரணங்களைப் பொருகதிப் புன்ணிய பாபத்
தலய பரிபாகத்இிஞலே பூமியிலு/, கேவல பாபத் இனாலே 575
ச்திலும்கேவல பு எணியதஇனாலே சுவர்க்கக இலும் பொருந் தி;
சுக துககங்களையும சுகதகையும் அக்கத்சையும் புசிக்கும், புசிக்
குமிடத் து பஞ்சேஇரி.பங்கனிதும் கொள்ளிகட்டம் போ
அம் சாலிதழககாற்றாடி, போலும நகிமிஷசஇிலே எல்லாளிச்
இரியங்களிலும் ஒச்கநிறைகத கினறது போலச் சழனறு செல்
மென திகன்பொருள்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ய்
அணை (% அமைத்த
இப்படி, யான்மா பஞ்சமலத்தோடு பொருச்திச் சம்சா
சத்திற் பிரமிப்பனென்று பேசுகச்றார், |
கெளிப்பொருள்.
௩௨௮ அெவளஞான்டித்தியார் சபக்ஷம்,
சிவநானயோகியருராை வருமாறு.
ககக அச்சக
ேற்கறிப்போச்த பிரப்.9றப்புக்களெல்லாவற்றிற்குங்கா
சணம் இவவைவமை மலற்சளூாெ னபகாம்,
மனனி யலமாருமெனபத மழைபெய்_த குளநிறைக ௪ செ
ன முர்போலக காரணகாரிடப் பொருட்டாய் நின்ற த.
அலமரும் அலமாருமென நீட்டுமவழிரீட்டல்.
இள௰வனுணனையா ஓயிர்சடக்குமென ஈண்டும் கூறியத ௮
வவலமரலை நீககும் வாயிலுணர்ச் தக்பொருட்டு,
௮.௪ முனனர் வகுச்.தக கூரப்படும்.
இவை மூன்றுசெய்யுளாலும், மலங்க ளிச் தணைய வென்
பதூஉம, அவை பச்திக்குமாறுகு கூறுநூகத்கான தணவம
லத சானாகய பொல்லாமை கூ.ஐப்பட்டத.
அணைக் ((] வனை
இசம்பவழகியருரா வ.ற.மாரு.
மே சொல்லிப்போச்ச பஞ்சமலஃ்களூட்னே தன்மா கூ
டி. சனனமரணப்பட்டுத் தரிகியமுறைமை யருளிச்செய்£ருர்,
மலமாயை சனம மாயீயச் இரோதாயிமனனி - அண வமர
ஆடமாயிடச்இிரொதாயிபென்று - சொல்லப்பட்ட பஞ்சமலமா
ய்ப்பொருக்இ,--சலமாரும் பிரப்பிதப்பிழ் ஐல்£யிச்தரை2ழ்மே
௮ம். சஜிட்பை யுடைக்சாயிருச்சப்படரகினத சனனம் ரணவ்
க யடைச்த இச்சப்பூமிமிதும் பா.காளத்திலும் சலர்ச்சலேர
ச.த்இதும் டிலையாகு கொள்ளிவம்டல் சறஜ்தென் நிலையில்
பத கெொல்விகட்ட, மென சாத்துடி யெஷுகிமிட்த்தின்
௨-ரதீஇிரம். ௮. சவி. சஇலத்தணம். ௧௩௨௧
கண் - இபைத்த கிழிச்றமாத்இரத்இ?ஐ, --.ஏலமாருமி
றைவ னா ணையா இுமிர்கடக்கும் - கனமைபொருக்இ யிருக்க
ப்படாநீனற கருததாவிலுடைய வாக்கையாலே யானமாக்சள்
செல்லாகிச்கும்.
இதற்குப் பிரமாணம் நீத்தல்வின்ணப்பம்-௨௧-௪௪, ஈ முல
ஜ்களைககாற்குழலவன றயிரிற்பொருமத் துறவே என்றும்?” இரு
சீசெஎளேணம்--௪௪. 44 சறக்சோலை போல்வசோர் சாயப்
பிசப்போ டி.றப்பென்னும்? என்னுமதம் கண்டுகொள்ச.
இசனாற் சொல்லியது தனமா பஞ்சமலக்களையும் பொரு
8தி சனனமரணப்பட்டுப் பூலோகச்திலும் பா.தாள லோசதீ
இலும் சுவாச்சலோகத்திலும் கர்த்சாவிலுடைய வாச்சனையா
மே சொளளி௮ட்டம்போலகும் காற்ருடிபோலவும் இமைச்
விழிச£ற மாத்திரத்திலே சுத் இவருமென்னு முரைபையு மறி
வித்த.
மும்மல? (மாயையின்! (மலமாயை" இம்மூனறும் பஞ்சம
ல.௪ன தொகை சொல்லியத.
சப். சமண்யதேசிகருரா வருமாறு;
அகடு வைகளை
உயிர் - தன்மாவின் கண்,-ஃமலமாயை கன்ம மாயேயச்
இரோ தாயிமனனி-துணலமலம் மாயாமலம் -சன்மமரம் மா
யேயமசம் இரேோசானமலகூமாவெ வில் வைலசை மலன்சளூம்
சாரணமா கில்பெறுதலால்,-இறைவனுணையா ற்சலமாரும்ஃ
முசல்௮ ஞூணையினாலே போச்காஏர .வடைத்தாதற் சே.௮லா
க,--பிறப்பிதப்பிற்றல்9- மேத்கூறிப் போச்ச பிதப்பிதப்பிற் ப
ட்டு-இத்சரை சழ்மேலும் 4 இங்குறச சிலாயக்கலிற் செஞ்
௧௩௩௦ இெவஞான?)ச்தியார் சுபக்ஷம்,
௮) நிலையாத கொள்ளிவட்டங்கறல்கென .- நில்யுகலிலவாயே
கொள்ளி வட்டமும் சாற்றாடியும் போல,--நிமிட ததனக ணல
மாரு சட்ச்குமனறே - நிமிடத்திற் சுழனறு செல்லும்,
இவை மூன்று செய்யுளாலு மலங்க வித் தணைய வெனப
அம் அவை பகுதிக்கு மா௮ங் கூறுமுகத தாவரண மலததாலா
இய பொல்லாமை கூருப்பட்டது.
மழறைஞானதேசிகா உமா.
அண்மை
மேலெழு கை யோனியுட்பட்ட நால்
வகையின ரரோற்றச சொகுச
அணாசழ் தூரர்,
அ௮ண்டசஞ் சுவேதசஙக ளூுற்பீசஞ் சராயுசத்கோ,
டெண்டரு காலெண்பத்து கானகுூ ருயிரத்தா,யுணடு
பல் யோனியெல்லா மொழித்து மானுடத்துஇித்தல், க
ண்டி.ற் கடலைக்கையா னீந்இினன் காரிபங்காண்(௮௯)
(இ-ள்.), அண்ட மூஃடையிற் ஜோர்றுவன
ச்
ரத் பரவை பரம்பு சமடம் முதலை மச்சிய மு5
ஜான,
சுவேத்சம் லோர்வைமிற்றோற்றுவன
அஸ்தாவது இருமி டம் பதங்க முதலாயின,
உற்பீசம் சீரு கிலும் வித்.துடன் கூடிப் பூமியைப்
பிளக். து சோற்றுவன
அல்தாவத புல்லு சி.றுபூடு சாவரமு,சலாயின.
நடராரசச்சோ அபையித்றே.ற்துவன
௨-ரூதிஇரம், அச்விதஇறச்சிணம். ௧௩௩௧
அஸ்தாவ.து ஈரர் மிருக பசமுதறரயின
எண்டரு சா அண்டச௪ முழலான சால்வகையிலு முண்
லெணபத்து ௧ர டாகப் பட்ட வெண்பத் த சரன்கு நூறுயி
னகு மாழுயிரத் ரமாயெ பேசங்களைப்பொருஇ யெழுலசை
தா யுண்் பல் போனியையு மடைகத
யோனி
எல்லா மொழி மூதற்சட் டாபர யோனியிலுண்டாய் வ
கத்த டுவினைகளையும் புசித் தத் தொலைந்தவாறே
யசனைவிட்டுக் கருமியோனியை யெமிச் தா
ண்ெெள தலுபலிச் ததனையும் விட்டுப் பதவையுருவையெடுத் த
களையும் விட்டு மிருகயோனியை பெடுச் சதையும்கிட்டுப் ப௬
யோனியெடுத் ததனையும்விட டி.ப்படி யெல்லாப்பிறப்பிலும் பி
மைதனைதது.
மாஜுடத் ததி சாலாந்தர வசத்.தினாலே புண்ணியமேலீ
கீதல் கணடிடில் ட்டி னாலே மாளுடப் பிறப்பிற் ரோற்தி மோ
ட்சத்தை யடையக் சருதமதனை விசாரிக்க
ல், ௮ஃசெத்சன்மைச் கொக்குமெனில்?
சடலைக கையா இலக்கயோசனை யகலதீதையுடைய வ
னீச்சனன கரரிய ணசமுத்இிரத்ரைக் தையானீர்இக் கனா பே
அ்சாண்: தினவன் சாரியத் தக் கொக்கும், ௪.று,
இசற்குச் சப்பிரபேசஞ் வெசருமோத்சரச் த மெனவதிச,
“ சேரற்தியிர பண்டசங்கள் எண்பத் தசரன்கு அழுகிற
மென்றெடுத்தே?! எனச் சார்பு. லிலும், 2 ச)
௧௩௩௨ சிவஞர்ன?த்இயார் சுபசூம்,
சிவாக்சயோியருரை வருமாறு.
அவவின் ஒணவய
மேல்மலுஷ்ய சேகம் வருமருமை புணர்த், தல்.
மூட்டையியே சோற்று வனவும் சசிவிலே சோத்அவன
வம் விதஇலை சோற்றுவனவும் டையி?ல தோற்றுவனவு மா
௧௪ சொசை யெண்பத்து சான்கு நூரூயிரம் யோனிபேசமுள்
0 இல்வாறுள்ள யோனிகளுக்குளளே இகரயோனி5 மொல்லா
சகையும் போகத்தினுலேயும் பிராயச்சித் சாஇகளாலேயு 8௧
மறுக்ய சன்மத்தில்வரு மராமை விசாரிச் தப் பார்ச்தில்,சமுச்
இரத்தைக சை௰ித்தாரச நீச்இக் சரையேமின,கை5 யொச்குமெ
வழிச் வென றிசனபொருள்:
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
அகடு வலலககி
சூ*்குமதேசத்தற் நால தேக முண்டாமென்ன௮ சொல்
அருசைக பெசாராணிச மதாலுசாரி.பர்கள் ம.சம் பூர்வபக்ஷமா
க மறுகுத,; சாசாரணபுவன விகாரத்இற் சூக்குமதேக நிமி
ச.5மாக ஏண்டாக் துறதேகமென்லுஞ் சுச்சசைவ சதசாச
தாசாரியர் மதம் உத்தர பக்ஷமாக வு சகரிக்இன்றார்.
அண்டசம் - முட்டையிலுண்டாரும் பக்திமுகலியன,--௪
வேதம் - வேர்கையி லுண்டாகும் மின்மினிமூசலியன;--உ௰்
பீசம் - விரைசளை மேற்பிளச் தண்டாகும் மர முூசலியன,ஃ
சராயுசம் - கறுப்டையிலுண்பாகும் மாஜடர்முதலியன, ரீச்
இனனசாரியல்காண் . சடர்தவன் செய்நிபோல்,
மற்றைய பெளிட்பொருள்.
ண்ண
௨.-ரூத்இரம். ௮தவிதஇலக்சகணம். ௧௩௨௩௩.
சிவஜானயோர£கியருரை வருமாறு.
சண. (0) வலையம்.
சால்்லசைத்தோற்றத் செழுவகைப்பிறப்பி னெண்பத் த
நான்கு ாருயிரம் போனிபேதத்தினினஓம் விரிச்ச பேசங்க
ள் அளவினறியுள்ளன, அவற்றுள் மானுடப்பிறகியே அவ
லமரலை ரீககு5ற்கு வாயிலெனடதாம்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
அனகை (நனையஹகைளள
ேரலிகத மாலுட'சனனத்திலே சனிக்கு வருமை யரளி
சசெய்ியர்,
அண்டசஞ் சவே£சங்க ஞ்ற்.$சஞ சாரயுசத்சோடு-முட்
டையிலே தோற்றுவன வேர்லையிலே தோற்றுவன வித்திலே
கோழற்றுவன டையிலே சோற்றுவன ஆஅசக்கூட்டி --எண்டரு
காஓு-இப்படி.எண்ணப்பட்டசாலுவசையாலும்--எண்பத் தமா
னகு பராரூயிரத்தா யு்டு பல்யோனி - ௮ண்டச மிருபத்களனு
சு சு வதசம்பத்,து உறிபீசம்பதசொன்ப த ௪ராயு௪ முப்பது ௮
க எணபத் த நரனகு மூராயிரமாய் வெருலித மாயிருச்சத்சச்
க யோஸிச ளெல்லாம் தனமாச்கள் கன்மத் துச் இடாச வண்
டாயிருக்கும்-எல்லாமொழிர்.த - மாலுட்யோனி ஒழிர்து மற்
றுள்ள மோனிசளையெல்லா நீச்6)--மாலுட்ச் ததிச்சல்- மாலு
டசனத்திலே சனி த--கண்டிடில் கடலைச் சசயால் ரீர்
இனன் சாரிபங்காண் - கிசாரித் தப்பார்கல் சமூச்தரத்சைக்
கையாலேநீச்இனவன் சாரியச்தச்சொக்கும்.
இதனாற் சொல்லிய, த சால்வகை்" தோற்ற்நிது. புன்.
டான எண்பத் த மான்கு அூருலிரம் யோளிக்குள்ள மாலு:
௧௩௩௪ சிவஞானடகத்தியார் சுபக்ஷம்,
டயோனியிலே ஒம். ததோன்றின வருமையை பார்க்கில் சழூத்
இரதமைச் கைநீச்சாக நீச்தி£ கரையேதின௮னுக் கெரசக்குமெ
னனுமுறைமை யறிவித்தத.
சஈப்.மண்யதேசகருரை வருமாறு:
(ணையை
அ௮ண்டசமு் சுவேசசங்க ளுற்சஞ் சராயு௪க்தோடு. முட்
உடை வேர்வை வித். த டையுடனே,.-எண்டரு காமெணபதது
நானகு நாறாயிரத்தா யுண்டு-ரால்வகைத் தோற்றத் செழுவகை
ப்பிறப்பி னெண்பத்து நான்கு நூருயிரம யோனிபேத ச் இனி
றும் விரிச3 பேதங்க எளவினறி யுளளன,--பல்மோனி யெ
ல்லாமொழித்து - ௮வற்றுட் பலவகைப்பட்ட யோனி பேதல்க
சொழிச த --மாதுடத் துதித்தல் கண்டிடில் - ௮வ வலமரலை
ரீககுதற் கேதுவாகிய மாலுடப்பிறவி யெய்2ப் பெற்றிடின,--
கடலைச் கையானீகஇனன் காரியங்காண் - சமூதஇரதைக கை
யானிஈதிக கரையேறினவன் சாரிபத்சோடெொககும்.
மறைஞானதேசிகர் உரை
அணை மடு 0 ணை
மேலகனிற சிறப்புவி.ச யுணர் ச் துகருர்,
தரர்ப.ி மேயக்தன்னி னான்மறை பயிலாகாட்டி
ல், விரவுத லொழிக்துதோன்றன் மீக்கபுண் ணியந்தா
னாகுக், தரையினிற் 8ழைவிட்மித் தவஞ்செயசா இஃி
னில்வந்து, பசசம பகசட்கெல்லாப் பாக்கியம் பண்
ஷொஞாதே. (௯௦)
(இ-ள் )சசர்பமி மவஇியை யுடைத்தாயிறாக்ற பாரசக
சேவர் அன் ண்டச்தி லிச்தாரத்த௮முதகியவெட்டு மிலே
௨. சூத்திரம். அத்விசஇலக்கணம்.
னினான்ம
றை பயிலாகாட்
டில் விரவுத்
லொழிஈத தோ
னதனமிகக புன
கியதா னாகு
ம
தரையினிற் ெ
ஹழைவி.தெ சவ
குசெய்சா தியி
னில் வர். த பரச
மயக்சட்கெல்
லாப் பாககயம்
பணணொஞகே.
க௩உடு
சீசர் ௪ஞ்சரிக்குச் சேசமாகையால் அர்ப்
பூமியிகண் வம் த சோன்ருமல், வே.சாகம
புராணங்கள் யாகாநிகள்வழக்கும்பூமி கும
ரித்திவாதலின் ௮இற்சனிக்கப்பெறின் அய
ர்கண் மிகுர்.ச புண்ணியபலச் சால் வச்வ
ர்க ளெனறி5. இசனிலுஞ்சீரப் பியாசோ
வெனில்?
இக்தப் பூமிமினகண்வர் த ௮சோசா இயி
த் பிறவாம தூச்சமமான பிராமணர்முத னு
லுவருணத்திற் சனனதயெடுச்த, ௪௫௪
னமத்சத யனுட்டிததற குரித்சல்லா,ச ௨
லோகாயதன முதலிய புரசசமயங்களிற பு
காம லிருக்கில் அவர்களே புண்ணியவான௪
ள. எற,
ஏகார மீம்றசை
இதற்குச் சுப்பிரபேத்த் தஞ் வதருமோச்சரச்.த மதிச.
(௧௦)
சிவாக்ரயோடுயருரா வருமாறு.
அணைவவைடு அணை
மேற் பரசமயல்களிற் செல்லாம் சைவகெறிமில் வருவ
தருமையெனப் தணர்ததுதல்.
மஜ௲யசனமததில வச. மலையிறும் வஈத்இதும் ரூறல
ரிருளரைப்போ லாகாமல், பிராமணாடி காது சாதியர்சளூம் நி
ஹைச் இருக்கும் சேசத்திற் பிறப்பதபுண்ணியம். அதிலும் வே
தோசதாசாரம் ஈபவாச மிலேச்ச தேசமொழிர் த புண்ணிய
தேசத்தில் ஜனிப்பத மிகுச்ச புண்ணியம், அறும் பூமியிலே
ஈனசாதியாச ஜனியாமல் பிராமளுஇி சமயத்தில் லருல ௮.
௧௩௩௭௬ சிவஞானசிதீஇியார் சபக்ஷம்.
% அடயுச்சமான புண்ணியம், அதிலும் பரசமடல்சளிலே
போகாமல் வெளைப் பரசத் தலமென் சறிர் சடையும் சைவ
சமயமாவ.சற்குப் புண்ணிய மிவ்வசாவெனறு சொல்லப் போகா
சென் நிசசபொருள,
* அதியுச்சம்-மிகுதியாகச் சொல்லப்பட்டது,
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு,
அணண்(]) அமை
மனுடர் சன்மிக்கும் பூமியில்வச்த பிறச்சாலும் வேதாகம
மார்க்கமில்லாச தேசத்துப் பிறலா.த உள்ளமேசத்,த உற்பவி
ப்பது மிருகச ௮20. அதிலும் சாழ்ச் ச ஜாதியைகிட்டு வேதா
நி மார்க்கசளொய்ப் பிறசத பாஷண்ட மதம்சளிற் பரிசயம்
பண்ணா * புண்ணியம் பண்ணுசல் ௮ரிசென்று பாஷிக்கன்ருார்,
வெளிட்பொருள்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அகல (ணை
மாடப் பிறவியிலும் உத்சம சமயத்தச் குரித்தாய் உச்
சம காட்டிற் பிறக்கு முத். ம ஜாதியே அதற்கு வாயிறெசப
தாம்.
திசம்பவழகியருரா வருமாறு
ப ணாள 9 க்கை
மூன் சொல்லப்பட்ட மாஜடசனன மெடுத்சாதுர் ௪௮
ஞ்செய் சாதியிலேகச் த தோன்.றுஅற்கு அறிதென்து முறை
௯ம யறாளிச்செய்கரார்.
௨-௫. இரம். அச்விசஇலக்கணம். ௧௧௩௭
ஈரர்டயிம் சேசச் தன்னில் - மானுடரகெரும்கன சேத்தி
ல், சானமறைப் பயிலாசாட்டில் கிரவுகலொழிரத சோன்
தல் மிகஈபு ௭ணியச்.சானாகும் - வேதாசம புராண சாத்திரங்
கள் வழங்கா சாட்டிலே சென்று பொருச் காமல், இவை வழ
ச்குகற சேசங்களிலே வச்.த ஜனிக்சோத மிகச், புன்ணிடல்க்
ளாலே யுண்டாகாகிற்றாம். இ.தவன்றியும்,---.2 னாயினீற் கீழை
விட்டுத் சவஞ்டெய்சாஇயினில் வச். த-இச்சப் பூமியில ௮7சர
ஜாதியில் செல்லாமல் தவத்துக் குரித்தான சல். ஜாதியிலே
வக்த தோன்றி; இப்படி. வச். தோன்றினாதும்,--பரசமயலச
ட்கெல்லாம் பாககயம் பண்ஷெணசே- இவனைச் சர்த்சாவாக
க்கொள்ளாச புறச்சமயங்களி3ல செல்.மாச சவபு எ்ணி.பம்
பண்னுகர்கு தரிசாம்.
இகனுற் சொல்லியது, லேதாசம புராண சாத் தரக்கள்
வழல்குகற சேசத்திலேவச் தபிறக்குகைககும், அசோஜாதியை
விட்டுத சவஞ்செய் ஜாதயிலேவா தபிறச்குசைச்கும், அப்படி ப்
பிசச்ச விடத் தம் ச௨னே தெய்வமென றியா பரசமயல்
சளிலே செல்லாதிருச்குசைச்கும்,சவபுண்ணியம பண்ஹூா£ர்கு
அரிதென்னு முசைமை மநிகித்சத.
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கணகட கலானஷ்
ஏரர்பபில் சேசச் தன்னில் - அம்மாதுடப் பிரலியிலு மா.து
டர் வாழ்ச் 2 கிங்துலகத் தள், --சான்மறை பமிமாசாட்டில்
விரவுசலொழிச், த தோன்றல் - வேசாசம வழச்கு மிக்குடைய
௮,ச்சமசாட்டில் சோன்௮,சல்--மிச்சபுண்ணியத்சான்கும் .
மிகுர்த புணணியத்தாதுண்டாம். -தகாமினித் கெழகிட்டு்,
லடு
க௩௩௮ . , இவஞானரித் யொர் சுபகூூம், ,
தீ ஞ்செய் சாஇயினில் வச். த.- அவ்வுச்சம சாட்டில் தோன்றி?
ஓல் ழோயகுலச்தச் சோனறாத உக்சம குலத்திற் மோனறு
தல் செய்.தம்,--பரசமயங்கட் கெல்லாப் பாக்ியம டண்டணெ
ஞூசே - அவ்வுச்சம குலசஇற் ஜோேனறிஜும் புறச்சமபல்களி
ற் செல்லா தலமரமொழிதர்கு வாயிலாகய அச்சமசமயத்திற்
(ரிச் சாதலாகிய ஈன்மை யொருவலுக் குண்டாத லரிதெனபூ
தீரம்
அ கவனய.
அதுவா, மல ரஅரணமலரையிவள்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அமர (32) ணை
மேலதனிஓஞ் சிறப்புவிதி யுணாத் த௲ன்ற த.
வாழ்வெனு மையல்விட்டி வறுமையாஞ் சிறு
எமதப்பித், தாழ்வெனுச் தன்மையோஞ சைவமாஞ
சமயஞசாரு, மூழ்பெற லரிதுசால வுய/சிவ ஞானத்
தாலே, போழிள மஇயினானைப் போற்றுவா ரருள
பெற்றே. (௯௧)
(இ-ள். வாழ் “தால சகுச்குமமாயே விருவகைச் சரீரங்க
கெளு மைய ஸிழ் செல்லாமற் ஐனமிகுதியா ஓுண்டா
ல்விட்டு வ பெ மயக்கத்சுதயும் விட்டு, சாரித்திரமாகி
அமையான் சி௮ு ய சிறுமைச் சமுத்திரத் இலும் வீழாமற் ௪௭
தப்பிச் தாழம் சு. த.விசத்சா லுண்டாகெ வெண்லகைப் ப
ளெனுச் சன்மை தீதியடசேோ பொரும் இ; சன்மாச்தர தபோ
யோடுகு ர்வ பலத்சா அண்டால சாய அன்மார்ச்சப் பி
மாஞ் சமயஞ்சா சமாணமான சைவ சமயத்இன்சண் வக்து
ரு மூஜ்பெற எரி பொருச்இ சிற்குப் பெ௮ல.து மரி.௮.
கி
௨-சூ.தஇரம். அச்பிசஇல்ச்சணம். சடக்
சால வயர்சிவ அச்சமயத்தின்சண் வர்.சலரோ மிகவு மே
ஞானத்தாே லான ஞானத்இிலே யர்த்சசச்திரனையுடை
போழிளமதியி ய யன தருளைப்பெற் றனவரசமு மவனை
ஞூனைப் போற்று யலுசச்தானம் பண்ணி யிருப்பர்கள் ௭-௮.
வா ரருள்பெற்று
சே.
இதற்குச் சர்திய விசுவ மெனவறிக, (கய
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
அல்லல் வை
மே ஸிதவும் சலனையே வழிபமெவர்கள் மோச்ஷம்தை
உடைலவாகளென்ப தணர்ததுதல்,
வறுமையாஞ் சிறுமைதப்பி வாழ்?ிவலு மையல்விட்டு. சரி
த் தரமானது மிஃதுங் கஷ்டமென்னு மிக,5ச் சறுையிஞே
ஐஸ்வரிய மதிசமென்று அபேச்ஷித் தும் ஐஸ்.வரியம்வச்.ச கரல த்
த ௮ச்,2 ஜஸ்்கரிப 4 பரவசஞயிருச்சானாகில் அதினா 1௦ஞ்ஞர்
னாச்கீராச,மா யிருச்சற ஞான ததை யுடையவன், அஞ்ஞா
னத்தஞ்லே ஞானம் 14 திரோஹிச மா€றபொழுத சாதகீ
ச ராஜசகுணங்கள் இழ்ப்பட்டுத் சாமச மேலிட்டிச காமமோ
இ.தஞாய்ப பதிவ்ரதா ஸ்ரீக ளிடல்சளிலும் அபிலாையபுடை '
யலளுய் பரஸ்ரீ பரத் இரவ்யாது 4 லோறுபாதிய தருமப்பி
ரவர்ச்தனு யதினாலே சரக்மை யடைவன். ஆசையால் தரி
த்திரம் வக் தகாலத்.து சஅமையென்று தக்கப்பட்டு ஐஸ்கரிய
த்தை யபேட்சியாமல்,ஐண்வியம் லச்.தசரறச்திதம் ௮2 றச்
யர் % திரிபி கிவேோம் பண்ணாம கிருக்களேணும்--
4 புரலசன் - ஒன்றுக்கு கசப்பட்டவன். 4 அஞ்ஜர ஒக்
ஏராச்த - அஞ்ஞானமேகிட்ட, 4 இ?ரோகிதம் - மறைக்கப்ப
௧௩௪௦ சி௮ஞான?்யொர் சுபக்ூம்,
ட்ட. 4] லோதுப - தசையுள்ள. % அபீனிலேசம் - மனத
நன்முய்ப் பற்றுதல்,
அ$-30 வற௱றாவெ 2 ன ௬௦ ள் ய.2ா2௯௦ கவூ௦
ஹெபாய3௦ 8.2) சவ௱ட | அஹிந 22. 24 வாஸஹி
ஜெஃகிடி கனத அவ் ॥ ஈஜஹவ திற ஸாறர
உச ஷஹாடி௦ 592 | 5௨7 ஹ.தீஷு ஷு
கவொளொஹி.ச௦ கா8சசொல ரபி ॥
தசாழ்வெனுர் சன்ன ௦யோடும சைவமாஞ் சமயஞ்சாரு மூழ்
பெதலரிது சால ௮யர்சிவஞானச்தரலே போழிளமதியிஞனைப்
போற்றுவா ரருள்பெற்றாரே-டிவன 6 ஸ்வதக்த்ரன ** சாம்பர
தீந்தீ.ரர், , ரவனகொடுக்க சாம்பு9ப்பகர், சிலலுசகும் சிப
க்தர்ககு க்கும் சாமடிமையெனலை மியல்புடனே சைவசமயத
தில் சார்வசற்குப் புண்ணியம் பெறுெத மெச்,ச௨ரிஐ. வ
ஞானத்தாலே சிவனை வழிடமிமவர்கள் சிவனருளாலே வெசா
யுச்சியத்கை யடைவர்களென் நின பொருள்,
€ ஸ்வச் தரன் - சுவாதீனன். 4 பரதச்த்ரர்-பராதினர்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அனைய்டு அலக்
வேதீவிரோச மதல்களைத் சபபி வேதாஇக்கருசமாய் வக்
அ பிறசதாலும் வேதிசார சை௫சமயஞ்சாருகலெரிசென௮ சா
ச்கி, சார்ச்சவர்களூக்குட் சிவசமாதிஞான பூசையினலே வு
னைப் பூரிப்போர் ௪.தர்.த்.த சிவ9க்ஷ£வான்தளொன்று சாத்று
இன்மூர்.
கெளிப்பொருள்.
உ. ரூதீஇரம். ௮தவிதஇலக்கனம். ௧௩௪௧
சிவஞானயோகியருரா வருமாறு.
வைகயி [[.] அனமைகைதகை
உயர்ச்ச சாதியிலும் உயர்ச்,5 ௬ ப்பிறப்பே ய;த.ற்கு வாயி
லாம். , அவ்வுயர்ச்,ச குடியிற் பிறர் த சை௮த்தினெய்திச் சித்
தாச்ச ரெறியுணர்ச்,த சிவபிரானை வழிபடப் பெறுலா ரசரா£
யின், அவர் மலத் சானாயெ வவ் வலமரலை நீக கிடுபேசெய்.த
வ செனபசதாம்.
வாழ்லாவன ? குலம் இளமை கல்வி செல்வம் ௮இகார
மென்னு மிளை.
மையல் செருக்கு.
வாழவெலு மையலெனவும், வறுமையாஞ் சிறுமையெனவ
ம், காரியத்கைச் காரணமாக வுபசரித்தார்.
இவை நூன்ன செப்யுளானம் அம்மலபச்த தைப் போச்
கு.தீற்குரிய வாயில் இகையெனபத கூர ப்பட்ட.
திரம்பவழகயருமா வருமாறு.
அவகாச (0 வானக
முற் சனனங்களில லெபுண்ணியல்களைப் பண்ணிலச்,த
னசைவசமயல்களிலே வருகைச்கு அதின் ,றருளி சசெப்கிருர்
லாழ்வெனு மையல்விட்டு - ஐஸ்ரியமென்ற மயச்சுதீ
சவிட்டு, -கஅமையாஞ் சிறுமைதப்பி - ஒன் ௮ம் திருச்]
தாரிச்திரமென்றெ வியாதிச்குப் பிழைத்த)--சா.ழ்கெலுர் ௪
ச்மையோபத்தியென்றசொல்லப்பட்ட. வண்லமயுடனே,-
௬௪கமாஞ் சமயஞ்சாரு மூழ்பெற லரிது - சல சமயமென்ன
சொல்லப்பட்ட சமயத்திலே வச்.த பொருச்சத்தக்க புன்
௧௩௪௨ சிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
ணியத்இன் முறைமை யாவர்ச்கும் பெறுதற் கறிஐ துனாலர்ச
வண்மைபைப் பெறுவ செப்படி. யெனனில் ?--சால வு.பர்9வ
சானத் சாலே போழிளமதியினானைப் போற்றுவா ரருள பெற்
ரோ - அதிலே மிகவு மேலான சிவஞானத.தாலே இரு விளம்
பிறையை-சாத்இ எழு தருளியிருக்கற பரமேஸ்வரனை வழிபட
இ௰வாகள ௮வன தருளைப் பெற்றவர்கள்.
இகனாற் சொல்லியத வாழ்வெனகிு மபக்சத்சையும் வ
அமையென்னனு சிறமைடையும் விட்டுப் பததியுடனே கூடிச
சைவசமயத்திலே வக். த பொருந்தகுதக்க சிபு ஈணியசைப
பண்ணுகைககு ௮ரிதெனறும், மேலான சிவஞானத்காலே பர
மேங்வரனை வழிபடுசறவர்சகளே ௮வனுடைய இருவருளைப் பெ
ம்றவர்களெனலு முறைமையு மறிவி5,5 ஐ.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வவையடு
வாழ்வெலு மையல்விட்டு- குலமினமை கல்வி செல்வ மதி
காரபொனனு மிவைகளினா லஓண்டாகிய செருககொழிக த,--வறு
மையாரு சிறுமைதப்பி - இவைகட் கெஇர்மறையாலுளவாயெ
சிறுமைகளினின்று நீங்கி யுபர்சசஜாதஇயிலு முயாக்.த குடிப்பிற.
ப்பெய்தச்கு வாயிலா மவ்ஏயர்ச் த குடியிற்பிறக் த,--.சாழ்டுவ
ஜக் சனமையோடும் - மெய்யனபோடும், -- £சமாஞ்சமயஞ்
சாரும் ஊழ்பெறல் - சைவசமயத்தி னெய்தம் புணணியப் பே
௮, சாலவரிது - மிகவுமரிசாம்-உயர்சில ஞானத் சாலே -
அதிலுமுயர்க்ச சித்சாக்ச கெறிபுணர்க் த போழிள மதியினா
னை - பிளவுபட்ட விளம்பிறையணிக் க சிவபிரானை, போற்று
வார் - வழிப்படப்பெறுவா ர௬ளராயின,--அருள்பெற்ருரே-௮
உ--ரூதீதிரம்: ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௩௪௩
வர் மலத். தானுகய அவ் வலமரலை கீல்ச கீ?ப௮ எய். தவசெ
னப.த,
இளை மூன்று செய்யுளாலும் அம் மலபச்தத்தைப் போக்
தற்சரியவாபி லிவையென்பத கூர ப்படட்த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
-அணைய601 2) யை
மேற் தன்மத்தாற சரீரமெடுகக௫ஞ சிரபபும், இஇற்
ரரோன்றியும் பயன கொள்ளாசார் சிறப்
பினமையு முணர்ம் தகனஞா.
மானுடப் பிறவிதாலும் வருத்தது மனவாக்காய
மானிடத்தைக்துமாடு மரனபணிக் காகவன்ோ, வானி
டத் தவருமணமேல் வந்தரன் றனையாச்சிபப, ரனெ
டுத் துழலுமூம சொன்றையு முணராரக்தோ. (௯௨)
(இ-ள) மானுட வெஞனான மாக்சட்குப் பெறுகம்கரிய மா
ப் பிறவிதாலும் ஓட வாசகையைக் கனமாழலத்சுரல் எ$ூிப்
வகுதக.த மன பித்த தேதகாரணதசாலென்னிஃ? திரிகித
லரக்காய மானி கரணங்களாற் பசுவிஅக லுண்டாகாநினற
டதக்சைர் தமாடு பஞ்சகவ்வியாஇகளை யாட்டிச்கொள்ளுஞ் சி
மரனபணிக சகா வன றனனைவழி_டுசற் பொருட்டன0ோ!!௮
கு வனரோே ஃசெக்காரணச் சாலென்னிஃ?
வாணனிடத்தவ சுவர்ச்கபோகம் பூமியாதலா லீ.அடுநின தி
ரூமண்மேல்வச்ச க்கன்ம பூமியின்ச ணிழிச் தவச் த பிரம்மா பி
சன னையர்சசி ரமபுரத்தினு,மால் நிருமாற்பேற்றிலும், இ
ப்பர் ச்திரன் கண்ணார்கோயிலிலும், இப்படி மற்று
மூள்ள சர மிருகாதஇகளெல்லாவ் கன்மசாண்
டச்தின் ஏழிகின்று சிவனைப் பூசியாகிற்பர்கள்.
௧௩௪௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ம்.
உளனெடுத் தழ வயலிழ் பயிரிட்டவன் போகச்சை யா
மம ரொன ஸண்டுப்புி.பாமல் வேரொரு தலத்இிர்பு?க்கு
லாயு முணராரக் மாதுபோலத சேவர்சளூ மிககனம பூமியில்
சோ, வர். ஐ வதிபடடுச தல்சளு5கு வேண்டும் ப
லககள-ப் பெற்சகண்டிரு5தம் ஐயோ! இச்
சவானமாக்க ணற்லசரீரததை யெடுத்து விருகாவிலே இிரிஈ்த
காலலகழிஈகுமறிவில்லாதவாகள், ஒஓனறையு ஈறிகரூக னிலலை.
௮52தா வெள்ப இறகக்க குறிட்பு,
இசசகுச் காலோதகரத தமறிக (௬௨)
சிவாக்சயோகியருனா வருமாறு.
0
மேல் மனுஷ்பதேகத்தில் வச். தம் சிவனைப் பூசைபண்ணா
கவன ௪னமம நிரபலமெனப தணர்தி துதல்,
மனுஷய ஜனமதசை யுண்டாக்கனது, பசுவினீடததில்
பால் தயி கெய் * சோசல * கோமய மெனனுமஞ்சையுமுவச்
தாடியருளி யவவாரறாட்டினபெயாக் சஞ்சு மலகசையு கக
மரனை மனசினாலே நினைக்கவும் வாசகினாலே கோததிரம்பண்
ணவ ௦ சைகளி?ல பூசைபண்ணவும் கால்களினா£மே பிரசட்ச
னாம் பணணஅம சிரசினுலே வணங்கவும் செவியினாலே சிவனு
டைய புஈழைக கே_௪௮ம் சகண்ணிஞலை யவருடையதிருமே
னினபச் சேவிக்கவும் எனபது மநறியார்கள்.--தேவலோகதூலு
ணடான மீரமாதசஞும் பூமிமிச௫கண்ணே வம்த செனைப்பூ
சிப்பார்களாகையால் இச்தமலனுஷ்ப கேக் கடைத்சற் கரி,
இர தசேகத்திலே மிருச்கையிலே சவபூசையைப்பண்ணி மோ
டசத்சைப் பெழுடருக௫ல் பிளைமோட்சம் டைப்ப தரிதெ
ன்பசை விசாரிச£ுர்களில்லையென் நிக பொருள்.
*கோசலம்-பசுமூ,க ரம், கசோமயம்ஃபசமலம்,) சாணி,
சனக கணக்.
௨-ரூ.த்திரம், ௮ச்வி? இலக்கணம். ௧௩௪௫
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வெவவகவை((]] அவவை
மாஜடசன்ம மெடுத்தும் சிவனைட் பூசைபண்ணாநதிருச்சா
ல் நிஷ்டலமெனறு நிகழ்த் தனுர்.
லெளிப்பொருள்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வவ (0 அன்மை
அவ வல ஈரலை நீக்குதற்பொருட்டு? செய்யப்ப? மரன் ப
ணி ஏனைபபிறவிகளிர் கூடாமையாற் மிறவிவிசேடம வேண்ட
பபடும்: ௮வ வரனபணி பயனபடு5ல் ஏனையுலகல்களிற் கூட்ர
மையால் சேயனவி” டம் வேண்டப்படும், இவது வைம ஏனை
யோரறியமாட்டாமையிற் சாதிவிசேடம் ருடிப்பிரப்பு விசே
டமயேணடப்படுமென்பதாம்.
இசளுனே அவை வாயிலாசச்கு உரிமை கூரப்பட்டத.
வாககாயமெனலுச் மொகைசசொல் வடரானமுடி பு.
இசம்பவழகியருரை வந.மாரு.
அவைக்
மேல் மாஜுடசனனமச்?வச் தெடும் 52 மனவாக்குக்சா
யல்ஈனினாலே சிவனை லழிடடுதற்கென தருளிச்செய்ூருர்,
மாலுடப்பிறவிதாலும் வகுச்.2,த - மானுடமான ௪னன
தீகைச் கற்பித்த. த,;--மனவாக்சாய மானிடத் சஞ்சுமாமமரன்
பணிக்காகவன்றோ - பசவினிடத்தி லஓுன்டா கப்பட்ட பஞ்ச
௧௩௪௭ சிெவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
கெளவ்வியங்களையு மாடியருளூூ௰ பரமேசுரனுக்குச் இருப்
பணிசெய்ய வென்றல்லவோ மனவாக்குக் சாயங்க ஞூண்டான
த வானிடத்திவரு மண்ணில்வர் தரனறனை யர்ச்சிப்பர்-செ
ய்வலோகததிலுளள பிரமாவிகஷணுஇசதிரன் முகலாயுளள தே
வாகளும் பூமிமிலேவச்.து பரமேசுரளைப் பூரியா நிற்பர்கள;--
ஊனெ0த் தழலுமம ரொன்ரையு மூணராரககோ- தோலிரத
ச மிறைச்சிமுதலான தேகத்சை யெடுத தக் கனமச் தகக
சனன மரணல்களிலே சுழன்று இரிகிற மூகராயுள்ளவர்க ளி
வை பொனறையு மதிகிருர்களில்லைமே! அய்யோ !
இசனாம் சொல்லியத, செய்வலோகத்திலே யுள்சவாகளும்
பூமியி2லவக_ஐ சவெனையர்சடியா நிற்க, இசதப் பூமியிலே ௨௩.ஐ
மானுட சனனதகை எததது மனவாககுச் கரயஙவகளினா லே
இவனை வழிபடடிப் பிழைத்துப் போகமாட்டாமல், இலையிற
றையறியாமல் பிழைபட்டுப் போகிருர்களே மூசகரா யுளள
லாக ளெனனு முறைமையறிவித் து.
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அவைசைககைக(0 வலைைகவளை
மனவாக்காயம் - இவனைமனத்தானினைக் தம், வாச்கால்வ
மூத்தியும்; மகஇிரஞ் சொல்லியும், சாயததாற்பணிர் தஞ் செ
ய்்யப்படும்--தனிடச் தச தமாடுமரனபணிககாகவனறோ- ப
ஞ்ச கெளவ்வியதஇனை யாடியருள்செற வரன பணி யேனைப் பி
இவிசளிற் கூடாமையால்,--மாலு_ப் பிறவிசாலும் வகுச்2.த.
பிறகிவிசேட மாகய மாஜுடப்பிறவி வேண்டப்பட்ட த... வர
வஷிடத்தவரும- மேலுலகச் தள்ள மாயோன் முதலிய தேவர்க
ஞூம் மண்மேல்வத்தரன் நனையர்ச்சிப்பர் - அவ்வ ரன்பணிபய
௨---ரூத்இரம். ௮ச்விசஇலக்கணம், ௧௩௪௪
னடடுதல் ஏனையுலகத்இத் கைகூடாமையால் தே சலிசேட்மாகி
ய விமமண்ணுலசத்தில் வக். ௮ரன்றனை யர்ச்சிப்பர்-- னெ
தி.சுழலுமூமர் ௮௧சோ ஒனரையுமுணரார் - இவ்வுலகச் இச்
சரீரம் பெற்றும் இவவுண்மை யேனையோரறிய மாட்டாமையா
ம் சாதிகிசேடம் குடி.ப்பிறப்புவிசேடம் வேண்டப்படும்,
இ.சனானே யவை வாயிலாதற கரிமைகூதப்பட்ட த
மறைஞானதேிகர் உரை.
ணைன 01007 கண்
இப்படி யராமைப்பட் டாக்கை யெடுத்
சாலு மதற்கு நிலையில்லையென்
ணாத தகருர்.
கருவினு ளழிவசாயுங கழிக்திடா வழிவதாயும்,
பரிணம்த் தழிவதாயும் பாலனா யழிவதாயுக், தருண
னு யழிவதாயுக தானைத் தழிவதாயு, முருவவே ய!
வேயானா லுள்ளபோ தேபாருய்ய. (௯௩)
(இ-ள.) கருவினு கருப்பாசயத லழிவதாயும்,
ளழிவ,சாயு அதுமூவிதமாம்:சிராவசம்,பாத!ர், அ வப்பி
ம் சசலம்என்பத: காலுமாதத் இலழில த சிரா
வம்,ஐ்திதுராறிலுமழில.த பாசம்) அதற்கு
மேரிபட்ட மாசசதிலழிவ தஅவ.ப்பிரசவம,
கழிச்திடாவ பத்.சாமாதத்இம் பிறச்சவுடனே மரிட்ப
ழிலதாயும், தாயும்,
பரிணமித்தழி மூன்று வயஇருக் சவத்சரசதரத்தை ப
வசாயும் டைச்தமிவதாயும்,
பாரலனாயழிக அதற்குமேல் பதினாது வய” பயம்,
தாயும்
௧௩௪௮ சிவஞானத்தியாச் சுபக்ஷம்,
கருணனாயழி அசற்குமேலே சாற்பதினளஏச் தருணவ
வ்ச்ரயும தீதையின் மரிப்பதாயும்,
சானனாத்த அ௮சற்கு மேற்பட்ட விருத்தாவத்தையின
திவசாயும் மரிப்பதாயு ம்,
உருவவேமழி இப்படிக கருப்பாசயம் சொடுததச் சரீ
வேயாஞூ ஓுள ர நிலையின்றி முடிய வழியக் காண்கையாற்
ளபோதே பாரு றேசமுள்ள போசே நிலையாமையை யதிகத
ய்யா ஏல தன்மங்களைச் செய்து மோட்சத்தைய
டை, எ-று.
ஏகாரம் சேற்றம்.
இதற்குச் வதருமோத்சரத்.த மறிக, (௧௩)
சிவாக்ரயோகியருராை வருமாறு.
அண 10022) ௮-
மேலாக்கை நிலையல்ல வாதலாற் சடி.தியிர் சிவனை வழி
பட வேண்மிமென்ப தணர்ச் த.கல்.
மாதாவிலுடைய கர்ப்பத்திலே யிருச்கையிலே கருவழிச்
அ போவதரயும் உதரத்திலும் பூமியிலே விழுச்சவுடனே சாவ
அழுண்டு, சிறி தமாளிரா த வளர்ச் த சாவதுமுன் ட, வித்பா
ட்பியாச வயசரய் சாவதமுண்டு * உன்மதத பஞசவிம்சதி வ
உசிற் சாவதமுண்டு, ஈரா தஇரைவச் த சாவதுமுண்டு தலா
ல் மலுஷ்யர்ச்கு நூறுவயசண்டென்று சொனனதற் குள்ளே
இனனகாலம் சாவென்பதைத் செரியாதென்ரதி5 ௮; சரசரணா
இ தருடமா யிருந்தள்ளபொழு?5 சிவனைப் பூஜித் தய்யும் வ
சபைச் செய்யென் நிதன்பொரு...்.
* உன்மத்த - பெளலசச் இல் மனோகிகாரமுள்ள,
௨. த்இரம். ௮ச்விதஇலக்சகணம். ௧௩௪௯
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வலை பிகவனல்கை
சரீரம் நிலையன்றென்று சார்.றுனருர்,
சழிகதிடா தழிவசாயும - ஜனமிசகு மவதரத்தில் செத்
அப் பிரக்கூன ஈதாயும்;--உஏவமேடழி?வயானால் - சரீரமப்படி
ச் சாவசானால் --உள்ளபோதேபாருய்ய - சரீரமிருககும் சால
தீதிலே பிழைக்கும் வகை சேடு,
மத்றலை வெளிப்பொருள்.
சிவஞானயோகிய௫ரரா வருமாறு,
சனசவையவன் 7] மலையவகவமயகத.
மாஜுடயாககை ௮த். தனைப் பெறாணாத தாயிலும் இழத
ணைப்பொழு.ற நிற்குமென சறியவாரா.த நீர்ககுமிழி?போல் எப்
பொழுது மழிதன மாலைத்தரகலின, இவ்வாசகை நிலையாமை
யிளமை நிலையாமைகளை உணரவல்லார்ச்சே அவற்முனா£ய மை
யலை விடுதல் கூரிமென பகாம்,
இசம்பவழகியருமா வருமாறு.
அவையை (0 அனகை
மீளவு மிசச மாலுட சனனசமானும் நிலைகிம்ப மொன்ற
ல்ல, சரிரம்விட்டுப் போவதற்கு மூனே சடுதியி?ல பரமேஸ்
வரனை வழிபடவேலுமெனறு அருளி செய்த் மூர்.
சரூவினுளழிலதாயு.ம : மாசாவிஜலுடைய கர்ப்பக் த.ச்ருள்
ளேதீா னழிவகாயும்,-கழிச்திடா லழிவதாயும் - சனிச்சமாச்
இர.த்திலே மரிப்பதரயு!்,--பரிணமிச்தழில தாயும் - சிறித ௨௭
௧௩.௫௦ சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்,
ரக ஐ மரிப்பதாயும்--பரலனாயழிவ சாயம்-வாலாவச்சையிலை
பரிப்பசாயும், -தருணனாயழிவசாயும் - தருணாவதகையிமே ம
ரிப்பசாயு 2 தானரசைததழிவகாயும் - விருசசனாய் மரிபபதா
யு உருவமே உழிவேயாளனால் - இப்படி முடிய மரணமேயா
ஞூல-ுஉளளபோரே பா ருய்ய-துகையா லிக்தச௪ சரீ ரமவிட்டு
பபோகரம லிருககதபொழுதே டீ-ழககதத்கக உபாயங்களை
விசாரியார்.
இகனாற் சொல்லியது மாசாவினுடைய வு.தரத்திலே யிரு
கற உயதரத்திலும் மீச5,தவவதரததஇலு 2 பால சரண விரு
தீசாவசதையிலும எப்பொழு,தூமிசக௪ சரீரம் பொய்யா யழி
ச் தபோம் ௮/-கையினால் இக தசசரீரமிருகசையிலே பரமேஸ்வ
னை வழிபட்டுப் பிழைககவேணுமெனலு முறைமை மறிவிதத.த.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
னக 0) அறை
(மானுடயாசகை யத தணைப்பெருமைத் தாயிலும்,) கரலி
இளழிவசாயு-மாகாவிஐடைய கருப்பத்திற்ரானே யழிவதார
யு) -சழிர்திடாதழிவதாயும்-பிஈம் துடனே டபழிவதாயும்) ப்
ரிணமிததழிவதாயும் - பிறக் த சிறித சால மிருது ௮ழிவதாயு
ம், -பாலனுயதிவதாயும் - பால்யனா மழிவசாயும;-- தருண
னயழிவதாயும்-தருளஞூனுயழிலதாயு )--தீரனரை த தழிவதாயு
ம- கரையுண்டா£€ கிருச்ச,சசையி லழிவதாயும்,--உருவவேய
மிவேயானால் - இக தணைப்போ த நிற்குமெனறு ௮றிபவாரா.து
நீர்ச்குமிழிபோ லெட்பொழுதம் அழிசன் மாலைத் தாகலினஃஃ
உள்ளபோதே பாரும்ய - இல்யாக்சை நிலைபாமை இளமை சிலை
யானைகளை யுணரவல்லார்ககே யவற்ராோளுவயெ மையலை கில்
கூடுிமென்பதாம்.
௧௮௮௮ கை னைக கைகள சை வக ககா ளகக ககக கா வ கட வதனம்???
௨--ரூ.தஇரம். ௮த்விதஇலக்கணம். கடுக
மறைஞானதேகிகர் உரை.
மேற் சருவி கரணா இஈளூ நிலையல்லவென்பதுற்
குதாரணமிட் (னொத் தரா.
ஒருபுல னுகரும்போதங கொன்மிலை யொன்றி
ன்பாலும், வருபயன மாயிமாமி வகஇிரி மெல்லாமா
லு, மெ.ருபொழு துணரிஷண்டா மல்லழிவ் வல்லல்
வாழககை, மருளகன வதுவும்போல மாயும்பின் மாயு
மனமே, (௯௪)
(இ-ள) ஒருபுல் ஆன்மா வோரிச்இரியத்திலேநின தத்
ஓகருமபேர சேத விடயககளைப் பொருச்இப் புக
தய கொன குமி_தது நினற விகதிரியகச ளொனறிலு
நிலை பொனறின மிவலுக கொருபிரயோசனமு மில்லை. ௮
பரலும் 5 லிதனாற் பிரயடோசன மில்லையோ வெ
னனி௰ ?
வருபயன் மர இப்படி. வரு£ஐ பிரயோசனங்க டாலு்
நிமாறி வசதிடம் சதசஞ்சோசஇிரமிடமாக நினறு கிடயத
நை கரத த௲னைவிட் டேனையவு மிவ்வர
௮ பொருக்இச் சீவியாகிர்கும்,
எல்லா மாறு நீத்திரை யவதரத்இ லிவைச ளெல்லாஞ்ு
மொரு பொழுது சேரச சேவியாதொழிசதது நிற்கும்.
உணரிலுண் விழிக்க வவதரத்தி லிவைபெல்லர முண்
டாம் டாய் மீளவும் காரியப்படா நிற்கும்.
அல்லதிவ்வ௨ல் (௮ல்ல.௮ மிவ்லாழ்க்கை யல்லலெனப் பத
லல் லூழக கை மாறியும்மை கெரடுத்தககொளக,) அஃசாவ
௮, அதிதமன் நியிலே தானவாழ்*சரனா
௧௪ட௨ இிவளஞானத்தியார் சுபகூம்,
மிரசவாழ்ச்கை தச்சவாழ்க்கையேயாம். அப்படித் தரன்வா
மூம வாழவுசாலு நிலைக்குகினறகோ ! அல்ல
மருளகன வத மயக்சதமைப் டொருகதிய கனவுபோ ல
வம்போல மாயும் தனைடபிபு விசாரித துப்பார்சசல் ௮௦௪௪
பின மாயுமனறே கனவ மழி5 த பொய்யாய்ப் போகறதர
யிருக்குமெனறு கருதி யாதொருவன சிவ
னை ஒழி.05௫ னவ? பரமான பத த்தையடைவன, எ-ம்.
இகற்குச் சிரயாகமம் (௬௮)
னவை ைைைைகைவைைகைைவைகைைைைை வையை
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அமைகைக(ு வைகை
மேலி தவுமது,
பஞ்சேசஇரிபல்சளி2ல ஒனறி2ல ஆன்மாபொருர்தப் புர
க்குமி தத நினற காலுபில்லை. இப்படி எல்லா விகதிரி.பல
களிலு மாறிப் புசிசகும சமுததியிலே ஐஜு.த இக்திரிபலகளு
ம் 2விப்பதில்லைபாம். இவவாறு ௮ம்லலையுடைய வித சேகே
க் இரி.பமெல்லா மயககத்சைப் பொருகஇன கனவுபோலக கெ
டுகிற, த பொய்யல்லவே! உள்ளபொழுசே மோக்ூததைப்
பெ௮ முபாயம் விசாரிக்கி ஐுண.௨ாமல்லஅ பயனில்லையென
திகன்பொருள.
ஞானப்பிசகாசருசை வருமாறு.
வமகைகய( அவக
மேலி2வும,௮.
ஒருபுறலு5ரும்போகல் சொனறிலை - சச், ஸ்டரிச ரூப
௪௪ ச சற்களுகுள் ஒரிசதிரிய ததால் ஒரு விபத்தை பு£ப
௨--ரூத்இரம். ௮த்விசஇலக்கணம், கடுக
ச்குங்சாலகுறு யே ர தித் இரி.பபா வே?ருறி5 திரி பச் இனர் பு
சகபபடா த ௮அறினபாலும வருடபன் ஃ இரிகதிரிபச்தி னிட
பாக? சததாஇிஆயயசளி லொனளரறப் பொரு தமி.த.௮
விருப்பு வெறுட்பு3களிஷை் வருளு ௯௧துகக்!ொரகங்சள, றர
நிமாதியகதீமிம- கேவதமிம் எஃ்மாமாது 5) இவயல் ௨
ழு? ை-இ5ச2 சமுசாரம)- ௨ ணரில் - விசாரி2௨ல) ஓ நபர
ழூ தாம ஒரநபோது இலது மருள்சன வழங 22பா
ல - உருவெளி சொபபனஙகஈ பேரல், மாய 2 கெடு பிர
பு -மாயு2னமே - அசததியமபோலத மோறறி அரிசதியமாம.
வெவவவி வேதமான.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வல்லன் (நனவும்
அவலவாசஜாயின சண்ணசாகீய றில், விடயங்களை ஓ
௨வொனறு யறியமனறி ஒரு யறிபமரட்டாது ஒரவிட
யசஇன கண்னுூம விட்விடடறிலதனறி இடையி ன்றி யறி
மமாட்டாது. அதுவும உ௱ச்சம மூர்சசை நூலிடவசழி சதி
அ மி௦லைடாய்விரிம், அல்ரநனறி இவ்வாககையி பொருட மீ
எழஹாகிய செல்வத் துழனவியு 2 முறையே மயக்கப்பொருளுங ௪
ஞபபோருளும்போலத சோன்றிபபொழு?ச மாய்வதமாம்
இடையே மாய்வதமா மாகலான இவல நிவுக்லைபாமை மெல
வகிலைபால2ை உணரலல்லாரககு அவறருறுகய மையை
வில்கூடிமெஎபாதம்.
உணரிலு.௨டா மெனபதனை இறுஇக்£சண் வைச் துரைக்க்,
பயன அறிற்பயன.
அல்லதெனபத அனறிபனலும் வாய்பாட்டு விையெச்
ச௪ச்ருதிட்பு.
2௬
௪௪௫௪ சிலஞநானடுத்தியார் சபக்ஷம்,
மருள்போல அசமேமாயும்- சனவுபோலப் பினலும் மா
யமெனறரை2.தஃகொ௭ச
மருளும கனவும் ௮குபெயர்.
வாழசகையெனபுழிபுமபின னெனபுழியும் இர ௩5.2. மீஇ
யபலெசசவுமமை விகாரததரற் முககன
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
ழூ -௮ணகனைவா
மீளவு மிச்தச் சரீர ததாலுணடான படனகமெல்லாம் பொ
ம்யாப்ப போமெனறு ஒரு கட. மிட டருளிசசெயகமு£.
ஒருபுல ரசருமபோ சககொனறிலை டொனறினடாலும -
துன்மா வோரிகதிரித்திலே நினது அகுற்கோற விஷயகு
தட பு? கு.மபொமுத னர விகதரியஙச ளொனறிலும இவ
ஐகு தருமிரயோசனமு மிறலை - ஓருபயனமாறி மாறி ௨௧இ
டூ£ - இப்படி வருத பீரடோசனசளதான ஒனறுககொ
ன: மாறிவாரா நிறகும.--எல்லாமாற௮ு மொருபொழு ழ-ஒறு
வவ ர*திலே இவ ன௨ம்கைப்பட்டபொழு.த எல்லாப் மிர
யோசனக்சளுகு சேர மாறிப் பொயயாம்ப போகரகிற்கும 4
உணரிலு ஈடாம - இவன தன்வைவிட்டு நனவிலே வரதபொ
மூ இஈசப் பியோசனதகளெல்லா மீஈவு முனயமாகா நீதி
கும, தில்ல இவவல்லல்வாடமை-இபபடியுணடான தச்சமூகி!
க விளகற இநதத மேகவாதனையாலுர்ள பிரயோசனவ்
கள் சானும கிலைந்்பதில்லை. அதெல்க?ச பென்னி1--மருள்
கன வ.துவமபோல மாயுரபின - மயசகத்சைப பொருரதின ௧
னவுசண்டவலன விழிச5லிடசத ௮அவைபெல்லாம பொய்பான
மூறையைபோல) இலையிர்றிலண்மை யதி திபோதே இபபடி
ச் சொல்லப்பட்டவை யெல்லாம் சேர வழிச் துபோகா நிற்கு
ம் -மாயமனறே . சகானசொல்லுரெவி2. பொய்யல்ல, உர?
மையேயாம்.
இச சொல்லியது அமா வோரிசதிரியத்சாலே ஒரு
விஷயத்சைப் புககுமபொழு த நினற விசஇரிபககளால் இவ
சை கொரு பிரயோசனநகளு மில்லையெனறும, இப்படி. வரு
£ற பீரயோசனங்கார்கானு மாறிமாறி வருமெனறும, இவய
னய.தீதைபபட்ட பொழு, ஐ எல்லாப பிரயோசனஙகருர 3
சேர மாறி சாறி போமென்று ) இலலுரை த விடச்.ஐ எல்லா
விஷ்யங்களு மீளவு சடாமெனறும், நகையா லிஙகனஞ் சொ
ல்றட்படட து௫சம்சைப் பொருகதின வாட்சையின் முற (
மை கனவிற் சாரியகசை ஈனவிமே பார்த சலிடததப் பொ
யயான தனமையபோலப் பொய்பேயாமென்னுமூறைல (ய மறி
வன்க
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு:
அணக) ஒறு
ஒருபுலன் - அவவாக்சையின கண்ணதா&ய அறிஏம்--
றகருமபோ தல்கொனறிலை - அறுபகிச்குல்சால் விடயங்களை
யொஃலொனரு டழிவதனறி யொருவ்?க மறிபமாடடா த,
ஒனநினபாலு.் - ஒருகிடயத் இன கண்லுர் வுருபயனி மாதி
மாறிவக்திடும- ய.ர ப்பட்டதை விட்டுவிட்டு அறிலதன்றி யிஸ்ட.
பீடின்நி யதியமாட்டா த. -ஒருபொழு தெல்லாமாறும-௮.௮
வு முறச்சம் மூர்ச்சை முதலியவற்றிற் £றி.த மில்கையாய்கிடு
ம்.--அல்லஇிய வல்லல்உாழ்ககை - ௮௯, ன்றி யில்யாக்சையி
பொருட் ளெதாயெ செல்வத் தழனியும்,-- மரறுள்சகனவ தது
ம்போல - முறையே மயக்கப்பொருளும் கனாப்பொர௫ளும்பே
௧௪௬ சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
ல) மரயு (பினமாயுமதே - தோனநியபொழுசே மாய்வது
மிடைபே மா ய்வதுமா மாகவான,-உணரிலு ௯டாழ் . இவ வறி
வு லையாமை செற்வ நிலையாமைகளை யு ணரவல்லார்க கவற்றா
னாசிய மையலை விரிசல் கூடுமென்பதரம்,
அணை.
வேண,
மறைஞானதேகிகர் உளை.
௮௮௦0509122) 000-9௦-டை
போகதூடண மூணாததகின௫து
அரிசனம் பூசிமாலை யணிந்துபொன் னடைசாத்
இப், பரிசன முனபுசெல்லப பாரகா பரிககககொட்ட,
வருசினனமூகததொஙகல் வந்திட வுணார்வமாணடு, பெ
சியவர் பேச்சும்னமிக் டஉடசதலாற பீணததோ டொ
பப, (௯௫)
(இ-ள) (அரிசனம் பூதி மாலை யணிச தபொன ஞூடை .பி
சத்மோடொப்பா )
தொங்கல் - சேருடி,
“வெளிபபடை மெல்லாம் சளத்சல் வெண்டா - வெளி
ட்படாச் சொல்லே சீசிச் சல் வேண்டும.?? எனபசீனா லிதவெ
ளிப்படை.
இதச்ருச் சுபாஷிசத்தில் முகரிசாகில், வாச பாரம்ப
சமென்னுர சலோகதச்துற் காணக. (௬௫)
சரகனலலாகவகைவகளகாகைகைமவைைவாகைகவைாசா வ வம வ கைல கவலைகளை கக க க ககக ககக ககன சாவக
சிவாச்ரயோகியருரை வருமாறு.
அவவர 02 அவை
மேல் ராஜபேரகம் ள்ஞானமே தலென்பதை யுணர்ச்
62௫.
௨--ரூதீதிரம். ௮த்விசஇலக்கணம், க௪டூள
மஞசட்பூசி பு_பமரீலை யழகயதாய வத்திராபரணஙல்களை
யர தரி5க_தத் தனசகுச் சாதியி2லபெரிபவர்களூம் வய€2லபெ
ரியவாகளூ௦ சேவிசதப் பிசசெல்டத தான பிவிகையாதிக
ளிஃலயிரு5த வாதய சோஷங்களூடனே சகரசாமரல் கொ
டி. சூழவர வறிலற்றுப் போசுமினறி.ு டெரி டோசளூடை
ய வநசனமுமினறிக கடகச்கையாற்பிணமு மறிவற்ச ராசாவும்
௪மானமென தின பொருள்.
ஞானப்பிசசாசருரை வருமாறு.
அலைவகைய( அணை கை
இராசபோச மஞ்ஞான காரணமென் மளரைகன்ருர்.
வெளிப்பொருள,
சிவஞானயோ£கியருரை வருழாறு,
டுணவவகளை
.அதிகரரஞ்செய்து செருக்குறுலாள்செம்சாரின் வே௱ல்ல
சென்பத தண்டி நிஃமு நிசழச்சிபற்நி உறி வல்லாாச்கு ௮சனு
னாய மையலை வி$தல் கூடுமெனபதாம,
உணரிலுண்டாமென்றதனை எண்டும் தர் தரைச்ச,
பெரிபவரெனறத இழிச்சர்கண் ௨௪௪ குறிப்புமொழி,
பெருமை அதிகாரி. 2ரனய த.
இலைமூனறுசெய்யுளாலும் வாழ்வெனுமையல்விசெர்கு &
பாரயங் கூறி. ,
கசடு சிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு
அவவகைஹை(] அசவைக்வாக
முன் சொல்லப்பட்ட பொய்யை மெய்யெனறு மயஃ்ரூகி
அ பெதசான்மாக்கள உயிாபோனவுடலுக சொப்பானவர்களெ
னது ௮ருளிச செயகிருர்.
௮ரிசனம்பூசி மாலையணிர்த பொன'ஞூடைசாத்தி - மஞ்
௪ள்பூசிப் பூமாலைசூடி தபரணமபூணடு புடவைய _த,--பரி
சனம் பின்புசெல்ல - பரிரனங்கள் பினனே சேவித.த௪ செல்
ல?-பா ரகர்பரிக்கவெனற.து- செவிகையார் சமக் தகொண்டு.
கொட்ட - பலவாததஇியங்களும் கொட்ட,--வருசினனமூ.த-வ
ங்செ பரமாசவருகற விரு தகளச் சொல்லி சினன முதலா
னலைகளை ஊத, சொலகல்வர் திட-சேருடிமுத்லானவை நி
ழற்ற,- உணர்வுமாண்டு - ஒரு பிறஞஜையுடிற்று,டெரியவர்
பேச்சுமாணடு கடததலாற் பிண௩களொப்பா - இலையிழ்றா
லே பெரியமோரானலார்கள் நினைதசபடியே வார்தை சொல்
லரமற் கட&கையாலே பிணங்களை யொப்பர்
இதனாற் சொல்லி.பஅ,பிரபஞ்ச வியாபாரமொழிசத ஒறு
கர்.த்தாவண்டு புண்ணியயாவ முண்டென்று பருதசறிடத்தகக
கிரஞ்ஜையில்லாசவர்களைப் பிணல்சளுக கொப்பார்களென்று
மூறைமை ௨றிவிச்த து.
சுப் சமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
அலைகளை (0 அவலை
அரிசனம்பூசி - சக்தனமுதலிய வாசனைத் இரவியலங்களை
ப்பூசிபும்--மாலையணிக்து - வாசத்தோடுகூடிய பூமாலையணிச
அம்) பெரனனுடைசாத்தி - பீதீரம்பசம் போர்ததும், பரி
௨--சூத்திரம்: ௮த்விதஇலக்கணம். ௧௪௫௯
சனம் பினபு செல்ல தனபரிலாரல்கள் பின்னேலரதும்,--பா
சகர் டரிக்க- சிவிகையாா சுமச்சவும, கொட்ட - வரதஇயங்க
ள முழக்கவும்,--௮ரிரினனமூத - வரிபொருகதிய சின்னங்ச ரூ
தவம, -சொயகல்வற்நிட - சத்இரசாமரங்கள் ரூ ழவரவும);--
அறிவமாணடு பெரிபவர் பேச்சுமினதிக கட ததலால் -௮ழில் ற
இகாரஞ செய்து செருசகுறுவ ராதலால்-- பிணததோ டொ
ப்பரா - செ தாரின வே௱ல்லொனப த.--உணரிலுணடாம-இ
ச்நிசழச்சிபர்றி யறியவல்லார்ச்கு ௮5ளூனாகிய மையலை விடி
தல் கூடாமெனபசகாம,
இவை ஜமூன்௮ுபாட்டாலும் வாழ்வெலு மையல் விமிதற்
கூபாயம கூறியவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை
அணத 0603 (162450 வலை
அமையா லினாற டவனி௰லை,; 8ீல்கள சிவனையே
வழிபட்டுப பிழைபுககளென ௮பதேச
மூணாத தகா.
பிணத்இனை யொத்துவாழ்வோர் பின்னடைப் பின
ங்கள் போல, வுணக்றியேயுழல்வீருஙக ரூடலுயி ௬ணர்
வுமெலலாய, கணத்திடைதீ தோனமிமாயுங் காயமென்
றதிந்தொருககால், வணக்குறீ ரரனையென்றும் வான
வர் வணபகவைபபன். (௬௯௬)
(இ-ள்) (பிணத்தினை...வைப்பன்,) இப்படிப் பிணத.த௪
கொத்துவாழ்றவர்கள் பரனே சடையாடுபிணம்?பேோரலயிரூ
டனே் சரீரச்தைப் போற்றுக்சொண்டு இரிசலர்களே வாருவ்
கன், உங்கட் கொன்று சொல்லுலாம். உள்சளுடைய சரிர1ம
௧௪௬௦ சிவஞான தயார் சபக்ூம்,
மகற் தாதரரமாயே வானமாவு மீவைக ளெல்லாம் கனமாஜு
குணமாக :₹நிரசகுமிழி பூசகட்டி யற்றே நிலையிமமா - வா
சசைககுச செய்த வரன?, எனபதனால் இப்படியாயிருச்குமெ
ன்று, நீவகள ல.இகலாயு மக்இிரமு மினநி பொருகசாலானா
லகு எவனை யாராகனை செய்கிராகில், தப்பொழு சவ லும்
கம்ச சனனுடைய புரமாசய சிவலோசததிலே வைத்தத சே
வர்சீளெல்லாரும் எணங்கும்படி. சத்பிப்பனகாண்; தகீலா லவ
னையே வழிபடுக,
இதாகுச் சுவச்சச்ச வைரவத்தவ் சாலோத்தரச்சம
திக (௧௪)
இரண்டாஞு சூச்தஇரமுச்றிற்௮.
பஇயிலசகண முர்றிம்று.
சிவாக்ரயோகியருரா வருமாறு,
அமைக] வனை
மேல் ராஜசேவை பண்ணுவதிம் பயனிற்லை, ெவெசையே வ
மபெடவேண்டு மெனப தணர்த.த.கல்.
பிணத தசகுச் சரியாக வாழுற வி.ரரசரக்களைச சேவித்
அத்சேசசலையும் மனசையும சோஷிப்பிச் ழம் ஈடைப்பி
ண்ங்சளாயெ ஒறிலிஎேோ ! உங்கள் சேகழும் பிராணவாயுவு ம
கரணமூம் க்ணமாத்இரத்நிலே ஈசித் தப் போமெனபனதை
உறிச்.த சிவனை யொருககாரல் எணங்கவே, தேவாக ளுங்களை வ
ணங்கும்படி. ப. தஇலே இவன வைட்பன் ; ஆகையால் இதனை
யே எழிபடுங்கோளெச்று இசனபொருள்
ஸ்ரீமத் ததிவர்ணஞ்ரமர சரரிய வரிய சை௫பரிபாலக்
வொசசயோடு செய்தராஸின
சவஞான,ச்தியர் இரண்டாம்சூ.த்இி.ச
கியகடொனம் சமாநுத்ம்,
சகட,
௨--௫ூ.தீ.இ.ம். ௮த்விதஇலக்கணம், ௧௪௬௧
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வெக (0) அவனாக
இராசசேஸ்மு மிமமரியா இிபென திசைககன்றுர்
பிணத்தினை யொததவாழவோர் பின - முன சொன்னபி
ணததககொதத பிரபுகள பிரகே,)கடைப்பிணல்கள போ
ல. செல்லும் பிரேதங்களொப்ப)- உடல் - தூலசரீ ரம் ௨
ணர்வுயி£ எல்லாம - கருவிக்கருப்பாகய சண செவி சாச்கு
மூசகு முசலி, ரன மீலைகளெல்லாம்,-- உணச்சயேயுழங்லி
ரீ - ஏரட்டியே தீரிலீர; இதசொண்டொருபமனுமில்லை.--௪ண
தீதிடைம் தோற்றிமாயுக கராயமென ரறிகசொருககரல் - நிமி
டததிலுணடாய் படியுஞ் சரீரமெனறு ச5தஇம் சொரு போதா
ஓம்,-- உணசிருறீரரனை - சிலை ௨௦இக்சச்சடஸிர், சயயமோக
ங்சகெரச?ச த)-- என்றும் வானவர் வணங்கலைப்பன - எச௨உர
ல, தம ேவர்கள வர் இக்கத்சாபிப்பன,
இக்த விருத௪,த்திரருக் கணச்திடைச்சோன்றிடின்று ௪
ஜியுமென றிது என௮ம பாடபேசமுண்டு.
ர் ண்ணானன்கு அண்
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வைவமைசுள் ந நலலைகளை
மீ ரானை உழிப்பட்்ப்பெ௮ம் இரவாச்செல்வத்சத
தநோசகக சணத்து: னழிசன்மாலைச்தரதீய உடம்பினபொருட
டு ஏருச்2யீடட। டட அிறசெல்வஞ் செல்வமன ரெனப தணர
வல்லார்க்கு, இச்சிஆ0-ல்ல.ச்தை 6௮ண்டி. ௮ல்லஇகாரச் செ
றாக்குடையார் பின்சென்று சின றேச்சறஞ் ஏிறுமையி னிங்குத
ல் கூடுமென்பதாம்.
௧௪௬௨ சிவஞான தயாச் சுபகூம்,
உடலுயிருணர்வுமெல்லா மூணக€யென்மிடையும்,
இமஞனே வறுமையாஞக/றுமை தபபுசறகு உபாயம் கூ
நியவாறு,
உன ஈதாய் எனபத முதல் இ; தணையு மொழிபு கூறிய
செனசகொளக,
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
அணை (0 அணக
இப்படி மீரஞ்ணைபு மற்று ௮அசசதயத்சைப் பொருளென
நிருகக&றவர்களண் வழிப்பட்டவாசளுச்கு ஒருபடனு மில்லையா
சையால பரபெஸ்வரளை வழிபட” படனென ஈறி5_த வழிப
ுுகோளெனறு அ௮ருளிச்செய்சீரூர்,
பிணத்தினை பொத் த வாழவோர்பின் - இப்படிப் பிணச்
சைப்போல ஒனறுமறியாமலவாமுகிது தானே பொருளாகச்
இரிரவர்களபிரசே...-ரடைபபிணங்கள்போல வணக£ூேேோயுழ
ல்ஸீர - ஈடச் த இரிசற சவங்கள் பொலச சரீரத்மை வாட்டிக்
சொண்டு இரி?ரவாக?ளே,--உற்களுட ஓயிருணாவுமெல்லாக ௪
ண ததிடைத சோனறிமாயும் சாயமெனறறிக து - உங்களசரீரங்
சளூம் பிராணகாயுவு மூக்களூடைய வறிவுசளூஞ் சர்உமுய ௮
ணமாத்நினாயிலே யாவது மழில த மாகாநிற்கும, சரீரத்தினு
டய தனமை யிப்யஒயாயிருககுமெனறு ஐராம்க் கறி த?
ஒருக்சால் ௨ணச்குறிரரனை யெனறும்- வானவர் வண கலவைப்
பன - தசையாலே ஒருகணப் பொழுசாதலும் பரமேஸ்வரனை
வழிபாடு செய்கீராமாச லகவரதமூ மூலங்களை மரிபிரமர் இகதிர
ன்முசலாயுள்ளவர்கள் வழிபடும்படி. கற்பிப்பசன பரமேஸ் வரன
௨. ௫.தஇ.ம். ௮க்விதஇலக்கணம். ௧௪௬௧.
அண்டசமஎனற திருகிருச்சமுதல் பிணச்தனை என
ருகிரு22 மீராக எட்டுஃகுமபிரமாணம சி௨ஞானபோசம ௨-ம
சூ, ௪0-சே. **எககுமுளனென௱ளவை பொனானதிரணடெ
னனி, லெகருமூளனன ரெவத்ரவளலு- மமக, ணை வனனறி
லலைப் பொனஜெளி?பாலீச, னலையுடமை யாளாரா மர
க௫,, எனலும.தங சணடிடொளக,
.இசனற் சொல்லிய த, ஒனறுமதியாமல் வாழகறகர்களை
வ ந் படடாரல ஒரு3ரயோசனமுமிலலை யெனறிகத பரமே
ஞ்யால் பரமேஸ்வரனை யறிசத வழிடகெகோ ளொனலு மு
ஜம உறிலிகதத.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
தத்.
ரனையொரறுச்கால் உணககுறீர - வனையொருக்கால் வ
ச யசெய்கனழிலா! செய்யபபெறின, வானவர் வணங்க
(ன்.றம வைட்பன - தேவர்சளூம உணகஈகும்உண்ண மிறவர
னி சல்வ. த் இனை மளிட்பனாககின,-சணதஇடைத தோனறிமா
புத் சாடமெனறும;--௮சனை சோரசசக சண சதனகட்டோனறி
சனமாலைத சாய உடமபினபொருட்டு,--உங்ச எஉட லுமி£
னர்வுமெல்லாமங்களினஉடலுமிர வணர்வுமுதலிய வெல்
னன் நிரையும் -உணக்கயேயுழங்கீரறிக் தவரும் த முறும்படி
இதியிட்டட்படும சிறுசெல்வம் செலல்மனறென்ப தணரவ
சத்ரு க்கு, பிணத்தினை யொத.தவாழ்வேரா பினனடைப்பி
ர்க களடூபாலாம்-இசரி௮ுசெல்ல் இனை வேண்டுப் பிரத இனை
௧௪௬௪ இலவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்.
பொத தவாமும் 4இகாரப செருச்குடையார் பின சென்று ஈ
டபிணங்க௱போல் நீனு எகசருஞ சிறுமையி னிககு2ல் ௪
என்பகாராம
இசஞூூன வறுமைய ஞ் சிறுமை பயுரற் சூபசபம்
யாறு.
டஒனசசாமஎனபரமுச லித் தணைபு மொழிப கூறிட
ககொள்ச.
(7 ௨-௫, ஓழிபு முட்கதது.
கல்லி அவன்
ஜ்” அஇரண்டாஞன் ரூ.த௫ரம் முறி று.
டக
பினறுணஜுர மிரு.று.??
என இரணடாடாரரு சூச்தியம
சொண்ணூகரு௮
மூடிசதழு.
பாயிர முட்பட செப்பு ர . ௪௮௯.
இல்விரண்? சூ.ரகிரமும் பதிபி௦சக வூ ன மஜ்னு
சேகர் மூசலி யாரா கூறி 12. இ: மே£₹வுரையிழ் அப்பில்
௧னம செளிச.
மகாமகோபாதியாய, டாக்டா்...
சி அசிகாகை கர கால் நிலமும்
